..................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Ze względu na wielowątkowość postępowań antydumpingowych i niejednolitość techniki legislacyjnej w tym zakresie obowiązywanie konkretnych ceł antydumpingowych nakładanych przez prawodawcę wspólnotowego należy oceniać kompleksowo w kontekście wszystkich aktów prawnych dotyczących przedmiotowych środków. W związku z tym nin. rozporządzenie należy odczytywać łącznie z rozporządzeniem Rady nr 716/2006 z dnia 5 maja 2006 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz magnezji całkowicie wypalonej (spiekanej) pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U.UE.L.06.125.1) i aktami powiązanymi z oboma rozporządzeniami.
.................................................
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebedących członkami Wspólnoty Europejskiej(1), w szczególności jego art. 9 i art. 11 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. PROCEDURA
1. Obowiązujące środki
(1) W grudniu 1993 r., na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 3386/93(2), ostateczne środki antydumpingowe, w formie zmiennego cła związanego z minimalną ceną importową wynoszącą 120 ECU/tona, zostały nałożone na przywóz magnezji całkowicie wypalonej (spiekanej) pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej. Podstawowe badanie dotyczyło okresu od dnia 1 lipca 1990 r. do dnia 30 czerwca 1991 r.
2. Wniosek o dokonanie przeglądu
(2) Po opublikowaniu ogłoszenia o zbliżającym się terminie wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych, obowiązujących w odniesieniu do przywozu magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej(3), Komisja w czerwcu 1998 r. otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu tych środków, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (zwanego dalej "rozporządzeniem podstawowym").
(3) Wniosek został złożony przez stowarzyszenie Eurometaux, działające w imieniu producentów Wspólnoty (zwanych dalej "producentami ze Wspólnoty składającymi wniosek"), których łączny udział we wspólnotowej produkcji towaru objętego dochodzeniem wynosi 62 % magnezji całkowicie wypalonej.
(4) W uzasadnieniu wniosku podano, że z uwagi na wygaśnięcie obowiązujących środków, istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Wspólnoty. Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające przeprowadzenie przeglądu i rozpoczęła badanie(4) zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
3. Badanie
(5) O rozpoczęciu przeglądu Komisja oficjalnie powiadomiła producentów ze Wspólnoty składających wniosek, eksporterów i producentów eksportujących w Chińskiej Republice Ludowej (zwanych dalej "chińskimi eksporterami"), zainteresowanych importerów i reprezentujące ich zrzeszenia, oraz przedstawicieli rządu kraju wywozu. Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich wymienionych stron i do tych, którzy zgłosili się w terminie określonym w zawiadomieniu o rozpoczęciu przeglądu. Ponadto o rozpoczęciu przeglądu zawiadomiono trzech producentów w Turcji, która została wybrana jako kraj analogiczny, i wysłano im kwestionariusze. Komisja dała wszystkim bezpośrednio zainteresowanym stronom możliwość przedstawienia na piśmie swoich stanowisk oraz wystąpienia z wnioskiem o wysłuchanie.
(6) Wszyscy producenci ze Wspólnoty składający wniosek udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Ani chińscy eksporterzy i producenci eksportujący, ani importerzy nie odpowiedzieli na kwestionariusz. Jeden importer przedstawił swoją opinię na piśmie, a drugi dostarczył pewnych informacji. Na kwestionariusz odpowiedziało dwóch użytkowników produktu, a trzeci dostarczył niektórych informacji.
(7) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz określenia interesów Wspólnoty. Odbyły się wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:
a) producenci ze Wspólnoty składający wniosek:
- Grecian Magnesite SA, Ateny, Grecja,
- Magnesitas Navarras, Pampeluna, Hiszpania;
b) producenci w kraju analogicznym:
- Kümas AS, Kütahya, Turcja;
c) użytkownicy we Wspólnocie:
- Sambre et Dyle, Belgia;
- Bet-Ker Oy, Finlandia.
(8) Badanie w sprawie utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu dotyczyło okresu od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. (zwanego dalej "badanym okresem"). Badanie w sprawie utrzymania się lub ponownego wystąpienia szkody dotyczyło okresu od dnia 1 stycznia 1994 r. do końca badanego okresu (zwanego dalej "okresem badania szkody").
B. ROZWAŻANY TOWAR I TOWAR PODOBNY
1. Rozważany towar
(9) Rozważany towar jest naturalną magnezją całkowicie wypaloną wytwarzaną z magnezytu, czyli węglanu magnezu występującego w stanie naturalnym. Aby wyprodukować magnezję całkowicie wypaloną, należy wydobyć węglan magnezowy, a następnie poddać kruszeniu, sortowaniu i wypalaniu w piecu, w temperaturze 1.500-2.000 °C. Produktem końcowym tego procesu jest magnezja całkowicie wypalona o zawartości MgO (tlenku magnezu) 80-98 %. Głównymi zanieczyszczeniami magnezji całkowicie wypalonej są SiO2, Fe2O3, Al2O3, CaO i B2O3 (odpowiednio: ditlenek krzemu, tlenek żelaza, tlenek glinu, tlenek wapnia i tritlenek diboru). Magnezja całkowicie wypalona jest stosowana przede wszystkim w przemyśle materiałów ogniotrwałych do produkcji formowanych i nieformowanych materiałów ogniotrwałych. Nie istnieją żadne istotne różnice w podstawowych własnościach chemicznych i fizycznych, pod względem zamienności lub form zastosowania rozważanego towaru objętego postępowaniem. W związku z tym, podobnie jak w poprzednim badaniu, do celów niniejszego badania wszystkie gatunki magnezji całkowicie wypalonej należy traktować jako jeden towar.
2. Towar podobny
(10) Użytkownik rozważanego towaru stwierdził, że magnezja całkowicie wypalona pochodząca z Chińskiej Republiki Ludowej nie jest towarem podobnym do magnezji całkowicie wypalonej produkowanej i sprzedawanej we Wspólnocie. Ten użytkownik wskazywał na rzekome różnice w niektórych właściwościach towaru, np. różnice jakościowe. Przeprowadzone w tym względzie badanie wykazało, że w obu przypadkach magnezyt jest w podobny sposób wydobywany i przerabiany na magnezję całkowicie wypaloną; ponadto ostatnia z wymienionych jest stosowana do produkcji takiego samego rodzaju materiałów ogniotrwałych. Mimo że metody wydobycia, zawartość MgO w złożu i procesy produkcji tych wyrobów mogą się od siebie różnić, te różnice nie mają istotnego wpływu na produkt końcowy i w związku z tym nie uzasadniają zastrzeżenia, że magnezja całkowicie wypalona pochodząca z Chińskiej Republiki Ludowej różni się pod względem własności fizycznych i chemicznych od magnezji całkowicie wypalonej produkowanej we Wspólnocie. Potwierdzeniem jest tu fakt, że zarówno producenci ze Wspólnoty, jak i chińscy eksporterzy mają pewną liczbę wspólnych odbiorców.
(11) W związku z powyższym, magnezja całkowicie wypalona wywożona z Chińskiej Republiki Ludowej do Wspólnoty, magnezja całkowicie wypalona produkowana i sprzedawana we Wspólnocie przez wnoszący skargę przemysł Wspólnoty oraz magnezja całkowicie wypalona produkowana i sprzedawana na rynku krajowym w Turcji zostały uznane za towary podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO UTRZYMANIA SIĘ DUMPINGU
1. Uwagi wstępne
(12) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, celem tego rodzaju przeglądu w odniesieniu do aspektów dotyczących dumpingu, jest określenie, czy wygaśnięcie środków może doprowadzić do utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu, czy też takie prawdopodobieństwo nie istnieje.
2. Kraj analogiczny
(13) Przy ustalaniu normalnej wartości uwzględniono fakt, że do celów niniejszego badania wartość normalna dla przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej musiała być ustalona na podstawie danych pochodzących z państwa trzeciego o gospodarce rynkowej. W związku z tym, w zawiadomieniu o rozpoczęciu niniejszego przeglądu, przewidziano Turcję jako właściwy państwo trzecie o gospodarce rynkowej. Jednakże jeden importer niepowiązany stwierdził, że Turcja nie jest odpowiednim krajem dla dokonywania porównań, gdyż dostęp do surowców jest w Turcji bardziej utrudniony aniżeli w Chińskiej Republice Ludowej: kopalnie magnezytu w Turcji nie mają tak korzystnych warunków naturalnych jak w Chińskiej Republice Ludowej, a w związku tym koszty wydobycia i przetworzenia surowca są tam wyższe niż w chińskich kopalniach. Ponadto ten sam importer utrzymywał, że turecki rynek krajowy jest zbyt mały, aby mógł być reprezentatywny dla rynku chińskiego. Ten importer nie zaproponował jednak w zamian innego państwa trzeciego o gospodarce rynkowej.
(14) Komisja zbadała, czy wybór Turcji, która była już wykorzystana jako państwo trzecie o gospodarce rynkowej w poprzednim badaniu, jest nadal racjonalnie uzasadniony. W szczególności ustalono, że co najmniej trzy przedsiębiorstwa tureckie produkowały i sprzedawały w Turcji znaczne ilości magnezji całkowicie wypalonej w warunkach wzajemnej konkurencji i z eksporterami z innych państw. Kwestia łatwiejszego dostępu do surowców w Chińskiej Republice Ludowej niż w Turcji była już podnoszona w pierwszym badaniu i nie przedstawiono żadnych nowych dowodów pozwalających na zmianę wniosku, że Turcja jest właściwym państwem trzecim o gospodarce rynkowej. Ponieważ jednak wykazano, że takie różnice istnieją, mogą one być uwzględnione w formie koniecznych korekt, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego (patrz: motyw 19). W związku z powyższym, do trzech przedsiębiorstw tureckich wystosowano wniosek o współpracę, na który pozytywnie odpowiedziało jedno nich.
3. Wartość normalna
(15) W celu ustalenia wartości normalnej, w pierwszej kolejności określono, tylko w odniesieniu do jednego współpracującego producenta tureckiego, czy łączna wielkość sprzedaży rozważanego towaru na rynku krajowym była reprezentatywna zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, tj. czy ta sprzedaż krajowa wynosiła 5 % lub więcej w stosunku do wielkości sprzedaży rozważanego towaru wywożonego z Chińskiej Republiki Ludowej do Wspólnoty. Ustalono, że sprzedaż krajowa jest reprezentatywna.
Następnie ustalono, czy wystarczająca sprzedaż krajowa rozważanego towaru była dokonywana w zwykłym obrocie handlowym, zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Ponieważ ogólna wielkość transakcji przynoszących zysk była mniejsza od 80 %, jednak nie mniejsza niż 10 % łącznej sprzedaży, wartość normalną ustalono na podstawie średniej ważonej cen faktycznie zapłaconych z tytułu sprzedaży z zyskiem rozważanego towaru.
4. Cena eksportowa
(16) Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich eksporterów, cena eksportowa musiała być ustalona na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Za właściwą podstawę do określenia ceny eksportowej przyjęto dane liczbowe uzyskane z Eurostatu. Podane przez Eurostat średnie poziomy cen zostały potwierdzone poprzez odniesienie ich do informacji uzyskanych od jednego współpracującego importera.
5. Porównanie
(17) Dokonano porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceny eksportowej magnezji całkowicie wypalonej, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, przyjmując obie ceny na poziomie fob port kraju produkującego.
(18) Aby dokonać rzetelnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową, wzięto również pod uwagę różnice czynników mających wpływ na porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym, wprowadzono korekty z tytułu frachtu śródlądowego i morskiego, ubezpieczenia, opłat manipulacyjnych i załadunku, kosztów ubocznych oraz kosztów kredytu.
(19) W poprzednim badaniu uznano, że dostęp do surowców był łatwiejszy w Chińskiej Republice Ludowej niż w Turcji. Wobec braku informacji wskazujących na jakiekolwiek zmiany w tym względzie, zostało przyznane odliczenie w celu uwzględnienia różnic w kosztach wydobycia w tych dwóch krajach. Podjęto decyzję o skorygowaniu wartości normalnej o taką samą wartość, jaką przyjęto podczas poprzedniego badania, tj. o obniżeniu wartości normalnej o wartość odpowiadającą 20 % kosztów wydobycia ustalonych dla współpracującego producenta tureckiego.
(20) Ponadto podobnie jak w poprzednim badaniu, uznano, że czystość surowca z Chińskiej Republiki Ludowej jest większa od czystości surowca tureckiego i w związku z tym wprowadzono korektę uwzględniającą tę różnicę.
6. Margines dumpingu
(21) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową wykazało istnienie dumpingu z marginesem dumpingu równym wartości o jaką wartość normalna, ustalona w sposób określony powyżej, przewyższała cenę stosowaną przy wywozie do Wspólnoty. Stwierdzony margines dumpingu, wyrażony procentowo w stosunku do ceny importowej cif granica Wspólnoty, był bardzo znaczy i wynosił 50 %.
(22) W związku z tym, że w całym badanym okresie dumping występował na bardzo wysokich poziomach, uznaje się za bardzo prawdopodobne, że dumping, przynajmniej na zbliżonych poziomach, będzie nadal istniał, jeżeli środki zostaną zniesione.
D. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU
(23) Z uwagi na znaczną wielkość przywozu o wysokich poziomach dumpingu, uznano, że nie ma potrzeby badania, czy dumping wystąpi ponownie, jeżeli środki zostaną zniesione.
E. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTY
(24) W badanym okresie we Wspólnocie działało czterech producentów magnezji całkowicie wypalonej. W wyniku badania ustalono, że dwóch producentów ze Wspólnoty składających wniosek reprezentowało 62 % całości wspólnotowej produkcji magnezji całkowicie wypalonej. W związku z tym, ci producenci stanowią przemysł Wspólnoty w rozumieniu art. 4 ust. 1 oraz art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(25) Należy również zaznaczyć, że w 1991 r., tj. w czasie poprzedniego badania, dwóch spośród czterech producentów reprezentujących przemysł Wspólnoty w poprzednim badaniu zaprzestało swojej działalności. Tymi producentami byli Magnomin SA, Saloniki, Grecja, oraz Financial Mining, Industrial & Shipping Corporation (Fimisco), Ateny, Grecja. Fimisco zostało zlikwidowane w 1992 r., a jego aktywa sprzedano w 1996 r. producentowi materiałów ogniotrwałych Viomagn, Grecja. Pomimo że Viomagn nie znalazło się w gronie producentów składających wniosek w sprawie niniejszego badania, występuje ono w roli strony wspierającej. Natomiast Magnomin definitywnie zakończyło działalność z chwilą wygaśnięcia ważności koncesji górniczej w 1997 r.
(26) W odniesieniu do niewspółpracującego (lecz nie oponującego) austriackiego producenta Veitsch-Radex, badanie wykazało, że jest on producentem w całości zintegrowany z nabywcami, a produkowana przez niego magnezja całkowicie wypalona jest przeznaczana wyłącznie na potrzeby wewnętrzne.
F. ANALIZA SYTUACJI NA RYNKU WSPÓLNOTY
1. Zużycie na rynku Wspólnoty
(27) Zużycie we Wspólnocie magnezji całkowicie wypalonej zostało ustalone na podstawie:
- wielkości sprzedaży producentów ze Wspólnoty, realizowanej we Wspólnocie,
- przywozu magnezji całkowicie wypalonej z Chińskiej Republiki Ludowej do Wspólnoty,
- przywozu magnezji całkowicie wypalonej z innych państw trzecich do Wspólnoty.
(28) Na tej podstawie, w okresie badania szkody zużycie spadło o 2 %, tj. z około 497.000 ton w 1994 r. do około 486.000 ton w badanym okresie. W szczególności, po osiągnięciu największej wielkości w 1995 r. (+ 20 % w porównaniu do 1994 r.), popyt stale spadał, osiągając swój najniższy poziom w 1997 r. W badanym okresie nastąpiło odtworzenie rynku w znacznym zakresie, kiedy to zużycie wzrosło o 13 % w porównaniu do 1997 r.
2. Przywóz z rozważanego kraju
a) Wielkość rozważanego przywozu i jego udział w rynku w okresie badania szkody
(29) Wielkość przywozu magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej w okresie badania szkody nie kształtowała się zgodnie z tendencją zużycia. Między rokiem 1994 a badanym okresem, chiński przywóz wzrósł o około 10 %, z około 238.000 ton do około 261.000 ton, podczas gdy zużycie we Wspólnocie spadło o 2 %. Ponadto między rokiem 1997 a badanym okresem rozważany przywóz wzrósł o 30 %, podczas gdy zużycie wzrosło tylko o 13 %. Należy tu podkreślić, że wielkość przywozu w badanym okresie (260.976 ton) jest znacznie wyższa od odpowiedniego poziomu przywozu, ustalonego dla badanego okresu w poprzednim badaniu (176.000 ton).
(30) Udział w rynku przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej wzrósł z 48 % w 1994 r. do 54 % w badanym okresie. Warto zaznaczyć, że dla badanego okresu w poprzednim badaniu, udział w rynku chińskiego przywozu został określony na poziomie odpowiadającym wskaźnikowi 85 w porównaniu do wskaźnika 100 w roku 1994.
b) Kształtowanie się cen i zachowanie cen rozważanego przywozu
i) Kształtowanie się cen rozważanego przywozu
(31) Z powodu braku współpracy ze strony chińskich eksporterów, kształtowanie się cen przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej w okresie badania szkody zostało ustalone na podstawie danych uzyskanych z Eurostatu i średnich cen importowych cif. W okresie badania szkody te ceny wzrosły o około 10 %. W szczególności, między rokiem 1994 a 1995, tj. bezpośrednio po nałożeniu ostatecznych środków antydumpingowych, ceny magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej wzrosły o około 16 %. Jednakże począwszy od 1996 r., te ceny zaczęły nieznacznie, lecz stale spadać każdego roku. W okresie badania szkody ceny kształtowały się zawsze powyżej ceny minimalnej. Należy zwrócić uwagę, że średnia cena importowa cif w badanym okresie z poprzedniego badania wynosiła około 90 ECU/tona.
(32) Kształtowanie się cen przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej należy rozważać z punktu widzenia dwóch głównych czynników zidentyfikowanych w trakcie badania. Po pierwsze, dane uzyskane z Eurostat niekoniecznie muszą być dokładne. W rzeczywistości, ceny importowe zweryfikowane w trakcie badania na podstawie faktycznie zrealizowanych transakcji, były zawsze niższe od podanych przez Eurostat. Jednakże biorąc pod uwagę, że w ten sposób zweryfikowany przywóz nie mógł być uznany za reprezentatywny pod względem ilości i wartości, do ustalenia tendencji cen dla chińskiego przywozu wykorzystano dane dostarczone przez Eurostat.
(33) Po drugie, w porównaniu do poprzedniego badania, zmienił się asortyment wyrobów wywożonych przez chińskich eksporterów do Wspólnoty w okresie badania szkody. Na podstawie danych dostarczonych przez zainteresowane strony, które współpracowały ze służbami Komisji lub dostarczały im informacji, ustalono, że po nałożeniu środków, rozważany towar, sprzedawany we Wspólnocie przez chińskich eksporterów, zawsze zawierał 90 % lub więcej MgO. Dla porównania, w badanym okresie przywóz magnezji całkowicie wypalonej o zawartości MgO poniżej 90 %, pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, odpowiadał ponad 50 % łącznego przywozu, czyli przeważającą część stanowiła magnezja całkowicie wypalona niższej jakości i dlatego tańsza, a jej cena minimalna została obliczona odpowiednio na podstawie tej niższej ceny. Dlatego wzrost cen w okresie badania szkody można wyjaśni tym, że większą udział w sprzedaży magnezji całkowicie wypalonej, dokonywanej przez chińskich eksporterów miała magnezja lepszej jakości.
(34) Należy również zaznaczyć, że ceny magnezji całkowicie wypalonej, pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, we Wspólnocie w okresie badania szkody były zawsze niższe od cen zarówno obu producentów ze Wspólnoty (patrz akapit 35), jak i pozostałych państw trzecich (patrz motyw 59).
ii) Zachowanie cen stosowanych przez eksporterów
(35) Aby zbadać zachowanie cen stosowanych przez chińskich eksporterów w porównaniu do stosowanych przez przemysł Wspólnoty w badanym okresie oraz wobec braku współpracy ze strony chińskich eksporterów, służby Komisji zastosowały dwie metody. Po pierwsze, na podstawie danych dostarczonych przez Eurostat dokonano porównania ceny eksportowej cif ze średnią ważoną ceną ustalaną przez producentów ze Wspólnoty, składających wniosek, dostosowaną do poziomu ex works, bez względu na zawartość MgO. Na tej podstawie ustalono, że ceny magnezji całkowicie wypalonej, pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, były niższe od cen stosowanych przez przemysł Wspólnoty.
(36) Po drugie, i w związku ze zmianą asortymentu wyrobów (patrz motyw 33), w celu otrzymania bardziej realistycznego obrazu zachowań chińskich eksporterów na rynku, bardziej racjonalne wydawało się porównanie ceny eksportowej cif z ceną magnezji całkowicie wypalonej o zawartości czystego MgO równej lub większej niż 90 %, stosowaną przez producentów ze Wspólnoty składających wniosek, Przyjmując takie podejście, ustalono, że ceny sprzedaży chińskich eksporterów były rzeczywiście znacznie niższe od cen przemysłu Wspólnoty.
(37) Rozwój cen magnezji całkowicie wypalonej należy również rozważyć w świetle poniższych aspektów. Na podstawie informacji dostarczonych przez jednego niepowiązanego importera, który w latach 1995 i 1996 reprezentował odpowiednio 13 % i 11 % łącznego przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej do Wspólnoty, wzrost cen stwierdzony w odniesieniu do około połowy wielkości przywozu w porównaniu do badanego okresu z poprzedniego badania, zgodnie z tym, co wykazano poniżej, okazał się wzrostem pozornym. Ten importer kupował magnezję całkowicie wypaloną od chińskich eksporterów po cenie niższej od ceny minimalnej wynoszącej 120 ECU/tona. W przypadku przeważającej części tego przywozu, odprawa celna była następnie dokonywana przez odbiorców niepowiązanego importera (tj. rzeczywistych użytkowników towaru) na podstawie ceny odsprzedaży płaconej ostatniemu z wymienionych. W tej cenie odsprzedaży niepowiązany importer uwzględnił pewien margines na pokrycie swoich kosztów ponoszonych we Wspólnocie oraz na zysk. Ten zabieg pozwolił na pokrycie różnicy między ceną płaconą chińskiemu eksporterowi a ceną minimalną. W rezultacie ostateczna cena podawana władzom celnym przez odbiorcę importera była wyższa od ceny minimalnej, lecz mechanizm zastosowany w celu uzyskania tej ostatecznej ceny również wskazuje na to, że chińska magnezja całkowicie wypalona mogła być sprzedawana po cenach niższych niż 120 ECU/tona. W tym względzie należy również wziąć pod uwagę, że pierwotna cena minimalna była określana na poziomie cen nabycia między importerzy/przedsiębiorstwa handlowe, a nie na poziomie cen nabycia przez użytkowników końcowych. Opisana powyżej praktyka handlowa, jak się zdaje, ma wpływ na faktyczną skuteczność środków i może stanowić wyjaśnienie, dlaczego dane liczbowe uzyskane z Eurostatu były wyższe od rzeczywistych cen zweryfikowanych w trakcie badania.
3. Sytuacja ekonomiczna przemysłu Wspólnoty
a) Produkcja
(38) Produkcja magnezji całkowicie wypalonej wytwarzanej przez przemysł Wspólnoty spadła o około 33 % między rokiem 1994 a badanym okresem. Należy zaznaczyć, że szczególnie duży spadek produkcji odnotowano między rokiem 1995 a 1996, co zbiegło się ze spadkiem zużycia magnezji całkowicie wypalona na rynku Wspólnoty.
(39) W wyniku badania stwierdzono, że w okresie badania szkody przemysł Wspólnoty był zmuszony do zmiany asortymentu swoich wyrobów i skoncentrowania się na produkcji większej ilości magnezji całkowicie wypalonej o niższej jakości. Niemniej jednak, nadal produkował znaczne ilości (około 20 %) magnezji całkowicie wypalonej o zawartości MgO równej lub większej niż 90 %.
b) Zdolność produkcyjna
(40) W okresie badania szkody zdolność produkcyjna przemysłu Wspólnoty była stabilna.
c) Wykorzystanie zdolności produkcyjnej
(41) Między rokiem 1994 a badanym okresem wykorzystanie zdolności produkcyjnej spadło o 34 %.
d) Wielkość sprzedaży
(42) Między rokiem 1994 a badanym okresem łączna wielkość sprzedaży realizowanej przez przemysł Wspólnoty spadła o około 36 %. Należy zaznaczyć, że podczas gdy w 1995 r., po nałożeniu środków, przemysł Wspólnoty był w stanie odnosić korzyści w związku ze wzrastającym popytem (zwiększając swoją sprzedaż o około 3 %), to w badanym okresie, pomimo wzrostu zużycia o około 13 % (patrz motyw 28), nie udało mu się utrzymać tej tendencji i wielkość jego sprzedaży zmniejszyła się o około 23 %.
e) Udział w rynku
(43) Udział przemysłu Wspólnoty w rynku Wspólnoty spadł o około 37 % w okresie badania szkody. W związku z tym należy nadmienić, że podczas gdy udział przemysłu Wspólnoty w rynku, ustalony w poprzednim dochodzeniu, spadł z 30 % w 1988 r. do 15 % w badanym okresie z poprzedniego dochodzenia, negatywna tendencja została spowolniona po nałożeniu środków antydumpingowych aktualnie poddawanych przeglądowi.
f) Rozwój cen
(44) Badanie wykazało, że średnia cena sprzedaży ex works magnezji całkowicie wypalonej, stosowana przez producentów ze Wspólnoty składających wniosek, wzrosła o 23 % w całym okresie badania szkody. Jednakże pomimo tego wzrostu, przemysł Wspólnoty nie był w stanie podnieść swoich cen do poziomu rentowności, zgodnie z tym, co stwierdzono poniżej (motyw 46) i mógł funkcjonować wyłącznie na poziomie przynoszącym straty.
(45) Rozwój cen należy analizować w świetle wyżej wspomnianej zmiany w asortymencie wyrobów, która miała miejsce w okresie badania szkody (patrz akapit 39). W rzeczywistości, przemysł Wspólnoty stopniowo skupiał swoją produkcję i sprzedaż na niższych gatunkach magnezji całkowicie wypalonej, których produkcja jest tańsza, a wobec tego mogą być sprzedawane po niższych cenach, ze szkodą dla gatunków wyższych, które wprawdzie mogłyby przynieść większe zyski, lecz przemysł Wspólnoty nie był w stanie konkurować z presją chińskich cen. Pomimo że nastąpił ogólny wzrost cen, przemysł Wspólnoty nie mógł osiągnąć zadowalającego poziomu cen.
g) Rentowność
(46) Rentowność przemysłu Wspólnoty, wyrażona procentowo w stosunku do sprzedaży netto, pomimo odnotowanej poprawy w wartościach bezwzględnych (-100) w 1994 r. do (-28) w badanym okresie, w ujęciu wskaźnikowym, pozostawała ujemna niemal w całym okresie badania szkody.
h) Zatrudnienie
(47) Zatrudnienie w przemyśle Wspólnoty spadło o 31 % w okresie badania szkody.
i) Inwestycje
(48) Producenci ze Wspólnoty składający wniosek zwiększyli stopę inwestycji o około 78 % w okresie badania szkody. Te wielkości wprawdzie nie odnoszą się wyłącznie do rozważanego towaru, jednak określenie części inwestycji przypadających na magnezję całkowicie wypaloną nie było możliwe. Ustalono więc, że większość inwestycji była przeznaczona na dalszą racjonalizację procesu produkcji magnezji całkowicie wypalonej.
j) Wniosek
(49) Po nałożeniu środków antydumpingowych w 1993 r. oraz w całym okresie badania szkody, sytuacja w przemyśle Wspólnoty poprawiła się w przypadku niektórych badanych wskaźników ekonomicznych. W szczególności, nastąpił wzrost średniej ceny sprzedaży i zmniejszyły się straty. Trwały nieustające wysiłki w celu racjonalizacji procesu produkcji i podejmowania nowych inwestycji, w celu wykazania, że przemysł jest nadal w dobrej kondycji i zdolny do funkcjonowania.
(50) Niemniej jednak pozostałe wskaźniki ekonomiczne nie kształtowały się równie korzystnie w okresie badania szkody. Przemysł Wspólnoty nie był w stanie zwiększyć do zadowalającego poziomu swojej produkcji, stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnej, wielkości sprzedaży, udziałów w rynku i zatrudnienia.
(51) W związku z powyższym należy stwierdzić, że przemysł Wspólnoty nadal pozostaje w trudnej sytuacji.
4. Wpływ rozważanego przywozu
(52) Z rozwoju sytuacji na rynku po nałożeniu środków wynika, że ustanowiona w poprzednim badaniu cena minimalna nie była na takim poziomie, aby zniechęcić chińskich eksporterów do sprzedaży na rynku Wspólnoty. W istocie udziały eksporterów chińskich w rynku w okresie badania szkody nawet wzrosły, a ich ogólna obecność na rynku Wspólnoty zaznaczyła się silniej w porównaniu do badanego okresu z poprzedniego badania. Ponadto, należy zaznaczyć, że przemysł Wspólnoty utracił prawie taką samą część udziału w rynku, jaką zyskała Chińska Republika Ludowa.
(53) Równolegle z nałożeniem przedsięwzięć antydumpingowych, ceny chińskiego wywozu wzrosły w ciągu okresu badania szkody, a sytuacja cenowa w przemyśle Wspólnoty wydała się układać bardziej pomyślnie. Jednakże jak już szczegółowo wyjaśniono powyżej, do tego wzrostu cen nie należy przywiązywać zbyt wielkiej wagi. Rozwój cen należy również rozpatrywać z punktu widzenia po pierwsze, przejścia chińskich eksporterów z gatunków MgO niższej jakości do gatunków wyższej jakości i droższych (patrz: motyw 33). Po drugie, należy pamiętać, że zmiana w asortymencie wyrobów zmusiła przemysł Wspólnoty do stopniowego zmniejszania wielkości sprzedaży i produkcji magnezji całkowicie wypalonej wyższej jakości. Zgodnie z wyjaśnieniem podanym w motywie 33, presja cen rozważanego przywozu była wywierana szczególnie na wyższe gatunki magnezji całkowicie wypalonej, z którymi przemysł Wspólnoty nie był w stanie konkurować (patrz także: motyw 45).
(54) Ponadto warto tu wspomnieć o wpływie chińskiego systemu licencji, wprowadzonym w 1994 r., który z dużym prawdopodobieństwem przyczynił się do wzrostu chińskich cen na całym świecie (szczegółowe informacje w akapitach 73, 74 i 75).
(55) Badanie wykazało ponadto, że w badanym okresie zostało zapłacone cło antydumpingowe od co najmniej 7 % łącznego chińskiego przywozu rozważanego towaru, co oznacza, że ten wywóz był zrealizowany po cenach niższych od ceny minimalnej.
5. Wielkości przywozu i ceny importowe towarów z innych państw trzecich
a) Ogólna wielkość przywozu i jego udział w rynku
(56) Wielkość przywozu magnezji całkowicie wypalonej z innych państw trzecich w okresie badania szkody spadła z około 178.500 ton w 1994 r. do około 166.500 ton w badanym okresie. Jest to spadek o około 7 %.
(57) Udział w rynku przywozu z innych państw trzecich zmniejszył się o dwa punkty procentowe między rokiem 1994 a badanym okresem. Po pewnym wzroście od 1994 do 1995 r., jego spadek wyraźnie zaznaczył się między rokiem 1995 a badanym okresem i był nawet większy od spadku zużycia we Wspólnocie (gdyby wielkość przywozu nadążała za wspólnotowym zużyciem, udział w rynku utrzymałby się na stabilnym poziomie).
(58) Z powyższego wynika, że w okresie badania szkody, chińscy eksporterzy zdołali umocnić swoją pozycję we Wspólnocie, ze szkodą nie tylko dla przemysłu Wspólnoty (patrz: motyw 42), lecz także dla innych państw trzecich.
b) Ceny sprzedaży przywozu z państw trzecich
(59) Według danych Eurostatu, średnia cena sprzedaży towarów przywożonych z państw trzecich spadła o 9 % w okresie badania szkody. Jednakże cena jednostkowa była średnio zawsze wyższa zarówno od ceny przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, jak i sprzedaży przemysłu Wspólnoty.
(60) Na podstawie powyższego, uznaje się, że przywóz rozważanego towaru z innych państw trzecich nie miał istotnego wpływu na sytuację ekonomiczną przemysłu Wspólnoty.
6. Wniosek
(61) Pomimo obowiązujących środków, przemysł Wspólnoty pozostawał nadal w trudnej sytuacji ekonomicznej z powodu utrzymującej się presji cenowej ze strony chińskich eksporterów. Taka presja cenowa uniemożliwiała przemysłowi Wspólnoty odzyskanie kondycji utraconej na skutek wpływu poprzednich i nadal trwających praktyk dumpingowych. Należy tu również zaznaczyć, że już dwóch spośród czterech producentów reprezentujących przemysł Wspólnoty w poprzednim badaniu zaprzestało swojej działalności, co wiązało się ze znaczną redukcją zatrudnienia. Niemniej jednak w wyniku badania ustalono, że pozostała część przemysłu Wspólnoty jest nadal w dobrej kondycji i nie jest skłonna rezygnować z działalności w tym segmencie produkcji, o czym świadczy poziom inwestycji.
G. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY
1. Analiza sytuacji Chińskiej Republiki Ludowej
(62) W celu dokonania oceny prawdopodobnego skutku wygaśnięcia obowiązujących środków oraz biorąc pod uwagę, że przemysł Wspólnoty w dalszym ciągu znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, poddano analizie następujące czynniki:
a) Rezerwy, zdolność produkcyjna, wykorzystanie zdolności produkcyjnej oraz stan zapasów
(63) Z powodu braku współpracy ze strony chińskich eksporterów analizy dokonano na podstawie informacji zawartych w skardze oraz informacji uzyskanych z czasopism specjalistycznych i wyników badań rynkowych.
(64) Jeżeli chodzi o rezerwy magnezytu, według wyżej wymienionych źródeł informacji, Chińska Republika Ludowa posiada największe na świecie, skumulowane w jednym kraju, zasoby stanowiące 17,3 % łącznych zasobów światowych.
(65) Jak podają te same źródła, zdolność produkcyjna magnezji w Chińskiej Republice Ludowej w ostatnich latach wynosiła 2.500.000 ton/rok, w tym 1.700.000 ton magnezji całkowicie wypalonej. Oznacza to, że zdolność produkcyjna Chińskiej Republiki Ludowej stanowi 28 % światowej zdolności produkcyjnej magnezji całkowicie wypalonej.
(66) Uzyskanie wiarygodnych informacji na temat wykorzystania zdolności produkcyjnej nie było możliwe z powodu braku współpracy chińskich zainteresowanych stron.
(67) Na podstawie dostępnych publikacji i czasopism specjalistycznych oraz znanej ogólnej wielkości rezerw surowca i zdolności produkcyjnej, stwierdzono, że chińscy eksporterzy dysponują znacznym potencjałem pozwalającym na zwiększenie produkcji i wielkości wywozu do Wspólnoty w przyszłości.
b) Chiński wywóz do państw trzecich
(68) Służby Komisji przeanalizowały także, na podstawie danych statystycznych Departamentu Handlu Stanów Zjednoczonych, dotyczących obrotu handlowego, wywóz magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej do Stanów Zjednoczonych Ameryki, jednego z najważniejszych rynków eksportowych Chińskiej Republiki Ludowej. Ten przywóz stanowił 77 % przywozu magnezji całkowicie wypalonej z całego świata do Stanów Zjednoczonych Ameryki w 1998 r.
(69) Łączna wielkość wywozu Chińskiej Republiki Ludowej do Stanów Zjednoczonych Ameryki wzrosła z około 263.000 ton w 1994 r. do około 292.000 ton w 1998 r., czyli o 11 %; największą wielkość tego wywozu, ponad 320.000 ton, odnotowano w 1995 r. Jeżeli chodzi o ceny tego wywozu: ceny sprzedaży cif wzrastały od poziomu 88 ECU/tona w 1994 r. do 117 ECU/tona w badanym okresie, co stanowi wzrost o 33 %.
(70) Badanie wykazało analogiczny sposób działania chińskich eksporterów w Stanach Zjednoczonych Ameryki i we Wspólnocie. Ogólnie rzecz biorąc, na obu tych rynkach chińskie ceny zaliczały się do najniższych w porównaniu do cen przywozu ze wszystkich pozostałych państw trzecich; dotyczyło to całego okresu badania szkody.
(71) Wyżej wymieniona cena 117 ECU/tona, obowiązująca w badanym okresie, jest o 23 % niższa od chińskiej ceny stosowanej we Wspólnocie w tym samym okresie i jest o 2,5 % niższa od ceny minimalnej, która została ustanowiona dla Wspólnoty w ramach poprzednich środków.
(72) Na podstawie powyższego można sformułować wniosek, że przy braku odpowiednich środków, chińskie ceny mogłyby spaść co najmniej do poziomów porównywalnych do cen przywozu do Stanów Zjednoczonych Ameryki.
c) Chiński system licencji
(73) W kwietniu 1994 r. MOFTEC (Ministerstwo Handlu Zagranicznego i Współpracy Gospodarczej) i CCCMMC (Chińska Izba Handlowa Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Chemikaliów) wprowadziły system licencji obejmujący cały wywóz niektórych minerałów, który jest w zasadzie podobny do systemu kontyngentów eksportowych i podatków wywozowych. Tym systemem objęto wszystkie gatunki magnezji, łącznie z magnezją całkowicie wypaloną. W 1997 r., 18 chińskim przedsiębiorstwom przyznano pozwolenie na wywóz magnezji na łączną maksymalną ilość 2 milionów ton, będącą przedmiotem rocznej rundy przetargowej, w ramach rocznej licencji. Kwota opłaty licencyjnej wynosiła 30 USD (26,5 ECU/tona) w 1997 r. i wzrosła do 40 USD (36,6 ECU/tona) w 1998 r. Na tej podstawie nasuwa się wniosek, że aby był spełniony wymóg sprzedaży po cenie minimalnej 120 ECU/tona, rzeczywista cena eksportowa dla wywozu do Wspólnoty chińskiej magnezji całkowicie wypalonej, bez opłaty licencyjnej, wynosiłaby 83,4 ECU/tona. Ponadto, według danych uzyskanych z Eurometaux, w prowincji Liaoning, gdzie znajduje się większość producentów, nałożono w 1995 r. lokalny podatek wywozowy, który w 1997 r. wynosił 15,7 USD (14,4 ECU/tona). W konsekwencji, rzeczywista cena sprzedaży we Wspólnocie, po odliczeniu również tego lokalnego podatku, mogłaby wynosić zaledwie 69,4 ECU/tona. Zgodnie z zastrzeżeniem zgłoszonym przez Eurometaux, chiński system licencji na magnezyt, a co za tym idzie na magnezję całkowicie wypaloną, może być wkrótce zniesiony i wielkość wywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej mogłaby, w związku z tym zniesieniem, wzrosnąć a jego cena znacznie się zmniejszyć, jeżeli środki nie będą utrzymane.
(74) W związku z powyższym należy stwierdzić, że wyniki analizy systemu licencji, przy uwzględnieniu znacznych kwot opłat licencyjnych, wskazują, że chińscy eksporterzy dysponują możliwościami sprzedaży magnezji całkowicie wypalonej na rynku Wspólnoty po bardzo niskich cenach.
(75) Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że opisany powyżej system licencji jest zarządzany autonomicznie przez rząd kraju wywozu, uznaje się, że obowiązywanie lub zniesienie tego systemu nie może mieć wpływu na decyzje instytucji Wspólnoty odnośnie do prawdopodobieństwa powtórzenia się lub nie szkodliwego dumpingu w przypadku braku środków.
2. Wniosek w sprawie ponownego wystąpienia szkody
(76) Biorąc pod uwagę powyższe czynniki, stwierdza się, że:
- pomimo obowiązujących środków, przemysł Wspólnoty jest nadal w trudnej sytuacji ekonomicznej;
- nadal utrzymuje się wyjątkowo silna pozycja chińskiego przywozu na rynku Wspólnoty i przywożone towary są sprzedawane po dumpingowych i niskich cenach;
- ceny, jakie mogliby stosować chińscy eksporterzy w przypadku braku środków antydumpingowych, są potencjalnie bardzo niskie, jeśli weźmie się pod uwagę z jednej strony ceny nieobciążone opłatami wynikającymi z chińskiego systemu licencji, oraz z drugiej strony sposób działania chińskich eksporterów na rynku Stanów Zjednoczonych, gdzie ceny były zawsze niższe od cen we Wspólnocie;
- bogate rezerwy surowcowe oraz zdolności wydobywcze chińskiego przemysłu wskazują na to, że chińscy eksporterzy dysponują dużym potencjałem do zwiększenia wielkości swojej produkcji i/lub wywozu;
- nawet wtedy, gdy obowiązywała cena minimalna, w kilku przypadkach transakcje były zawarte poniżej tej ceny, co jest wyraźną, że chińscy eksporterzy w pełni dysponują możliwościami obniżenia swoich cen.
Na tej podstawie należy sformułować wniosek, że jeżeli obowiązujące środki zostałyby uchylone, szkoda wystąpiłaby ponownie.
H. INTERES WSPÓLNOTY
1. Wstęp
(77) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego, zbadano, czy przedłużenie okresu obowiązywania istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Wspólnoty jako całości. Interes Wspólnoty określono na podstawie szacunkowej oceny różnych interesów cząstkowych tj. przemysłu Wspólnoty, importerów i podmiotów gospodarczych oraz użytkowników rozważanego towaru.
(78) Aby ocenić prawdopodobny wpływ utrzymania lub zaprzestania stosowania środków, Komisja zażądała informacji od wszystkich zainteresowanych stron wymienionych powyżej. Ponadto, Komisja rozesłała kwestionariusze do dwunastu importerów i siedemdziesięciu ośmiu użytkowników rozważanego towaru. Żaden z importerów nie udzielił odpowiedzi na kwestionariusz, chociaż dwóch z nich dostarczyło pewnych informacji. Odpowiedzi na kwestionariusz udzieliło dwóch użytkowników, a zawarte w nich dane zostały zweryfikowane.
(79) Należy przypomnieć, że w poprzednim badaniu przyjęcia środków nie uznano za działanie wbrew interesom Wspólnoty. Ponadto należy zaznaczyć, że obecne badanie jest tylko przeglądem mającym na celu przeanalizowanie sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane. Wobec tego, czas przeprowadzania niniejszego badania i jego charakter pozwalają na dokonanie oceny wszelkich przejawów ujemnego wpływu na zainteresowane strony, jaki mogły mieć w przeszłości obecnie stosowane.
(80) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosku w sprawie utrzymania się i ponownego wystąpienia szkodliwego dumpingu, istnieją istotne powody, które doprowadziłyby do wniosku, że w interesie Wspólnoty nie leży utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku.
2. Interes przemysłu Wspólnoty
(81) Uznaje się, że bez utrzymania środków antydumpingowych wprowadzonych w poprzedni badaniu, istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkodliwego dumpingu, a sytuacja przemysłu Wspólnoty, już osłabionego, ulegnie dalszemu pogorszeniu.
(82) Jak wykazano powyżej, przywóz taniej magnezji całkowicie wypalonej, pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, miał wpływ na przemysł Wspólnoty w okresie badania szkody. W związku z tym uznaje się, że cel środków antydumpingowych objętych przeglądem, jakim było przywrócenie na rynku Wspólnoty uczciwej konkurencji między przemysłem Wspólnoty a chińskimi producentami, nie został w pełni osiągnięty.
(83) Pomimo że przemysł Wspólnoty w ostatnich latach podejmował duże wysiłki dla poprawy swojej wydajności, starając się obniżyć koszty wytwarzania i poprawić konkurencyjność, nie był on w stanie w okresie badania szkody zwiększyć swych zysków do racjonalnie uzasadnionego poziomu w okresie badania szkody, co więcej odnotował znaczny spadek zatrudnienia. Co więcej, dwóch greckich producentów, którzy brali udział w poprzednim badaniu, zaprzestało działalności.
(84) Niemniej jednak, w wyniku badania stwierdzono, że przemysł Wspólnoty jest w dobrej kondycji, o czym w szczególności świadczy jego wysoka stopa inwestycji dokonanych w okresie badania szkody. Ponadto, wysiłki podejmowane w celu racjonalizacji procesu produkcyjnego dowodzą, że przemysł Wspólnoty jest zdecydowany nie rezygnować z tego segmentu produkcji.
(85) Biorąc powyższe pod uwagę, przedłużenie czasu obowiązywania istniejących środków wydaje się konieczne w celu odwrócenia niekorzystnego wpływu przywozu po cenach dumpingowych, który mógłby zagrozić istnieniu przemysłu Wspólnoty, a w konsekwencji liczbie miejsc pracy. Należy się mieć na względzie, że gdyby przemysł Wspólnoty przestał istnieć, miałoby to ujemny wpływ na gałęzie przemysłu zajmujące się przetwórstwem surowca, którego on dostarcza, a te z kolei miałyby znacznie ograniczony wybór dostawców.
3. Interes importerów
(86) Żaden z importerów niepowiązanych nie udzielił odpowiedzi na kwestionariusz rozesłany przez Komisję. Brak współpracy sam w sobie wyraźnie wskazuje na to, że ten sektor nie odczuł szczególnie istotnego ujemnego wpływu środków na swoją sytuację ekonomiczną. Potwierdza to fakt, że importerzy nadal dokonywali obrotu handlowego rozważanym towarem, zwiększając nawet wielkość przywozu w okresie badania szkody.
(87) W związku z tym stwierdza się, że nałożenie aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych nie miało ujemnego wpływu na sytuację ekonomiczną importerów rozważanego towaru. Dlatego też jest mało prawdopodobne, aby utrzymanie tych środków mogło doprowadzić do pogorszenia sytuacji ekonomicznej importerów w przyszłości.
4. Interes użytkowników
(88) Użytkownikami rozważanego towaru, czyli przemysłem przetwórczym, są producenci materiałów ogniotrwałych. Tylko dwóch z siedemdziesięciu ośmiu użytkowników odpowiedziało na kwestionariusz rozesłany przez Komisję. Podobnie jak w przypadku importerów, niski poziom współpracy sam w sobie świadczy o tym, że ten sektor nie odczuł szczególnie istotnego ujemnego wpływu środków na swoją sytuację ekonomiczną. Pomimo że dwa współpracujące przedsiębiorstwa w stosunku do całego przemysłu przetwórczego, stanowią niewielki odsetek wszystkich użytkowników - jedno kupowało tylko około 2 % łącznego ilości magnezji całkowicie wypalonej przywożonej z Chińskiej Republiki Ludowej w okresie badania szkody, natomiast drugie od początku roku 1997 nabyło mniej niż 1 % tego przywozu - wpływ obowiązujących środków na ich sytuację został poddany ocenie.
(89) W tym względzie badanie wykazało, że mimo obowiązujących środków, użytkownicy nadal przywozili magnezję całkowicie wypaloną pochodzącą z Chińskiej Republiki Ludowej, a jeden z nich nawet taki przywóz podjął. Dlatego też te środki dla producentów materiałów ogniotrwałych nie są czynnikiem na tyle odstraszającym, aby skłonić ich do zmiany źródła zaopatrzenia. Ponieważ magnezja całkowicie wypalona stanowi znaczący składnik kosztów producentów materiałów ogniotrwałych, wzrost chińskich cen importowych nie był na tyle wysoki, aby mógł stanowić dla nich niedogodność.
(90) Warto również nadmienić, że cena importowa magnezji całkowicie wypalonej w przypadku jednego użytkownika z Finlandii wzrosła prawie dwukrotnie po przystąpieniu Finlandii do Wspólnoty Europejskiej. Kupował on jednak w dalszym ciągu magnezję całkowicie wypaloną pochodzącą z Chińskiej Republiki Ludowej. Z powyższego faktu można wyciągnąć dwa wnioski:
a) podjęte środki były skuteczne, jeśli chodzi o wzrost cen przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej;
b) cena wynikająca z zastosowania środków w porównaniu do ceny stosowanej w pozostałej części Wspólnoty była nadal konkurencyjna.
(91) Na podstawie powyższego można wykluczyć istotny ujemny wpływ środków antydumpingowych na wzrost kosztów i zmniejszenie rentowności użytkowników rozważanego towaru.
(92) Jak wykazano powyżej (motywy 29 i 30), zamierzonym efektem wprowadzenia obowiązujących środków antydumpingowych nie było zamknięcie rynku Wspólnoty dla przywozu, lecz raczej zwalczanie nieuczciwych praktyk handlowych i naprawienie w pewnym stopniu szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych. W rzeczywistości, jak wspomniano powyżej, przywóz z Chińskiej Republiki Ludowej wzrósł o 10 % w okresie badania szkody.
Ponieważ środki obowiązują już od pewnego czasu i byłyby utrzymywane na tym samym poziomie, można uznać, że nie będą miały wpływu na pogorszenie sytuacji użytkowników produktu.
5. Wniosek w sprawie interesu Wspólnoty
(93) Z jednej strony, utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych prawdopodobnie przyczyni się do utrzymania na rynku Wspólnoty stabilnej ceny magnezji całkowicie wypalonej. Pozostawienie przemysłu Wspólnoty bez ochrony przed skutkami przywozu po cenach dumpingowych mogłoby nie tylko osłabić jego pozycję, lecz nawet doprowadzić do jego likwidacji. Z drugiej strony, obowiązujące obecnie środki jak się zdaje nie miały w przeszłości istotnego ujemnego wpływu na sytuację ekonomiczną użytkowników i importerów. Jak wynika z informacji zebranych w trakcie bieżącego badania, żaden wzrost cen dla użytkowników, jaki miał nastąpił (jeżeli w ogóle nastąpił) w związku z nałożeniem środków antydumpingowych nie jest niewspółmiernie duży w porównaniu do korzyści, jakie odniósł przemysł Wspólnoty dzięki likwidacji zakłóceń w handlu, spowodowanych przywozem po cenach dumpingowych.
(94) Wobec powyższego stwierdza się, że nie ma powodów, które w sposób przekonujący przemawiałyby przeciwko przedłużeniu okresu obowiązywania istniejących środków antydumpingowych.
I. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(95) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, leżących u podstaw utrzymania istniejących środków. Ponadto stronom przyznano okres, w którym mogą przedstawić uwagi związane z ogłoszeniem tych informacji. Żadne uwagi nie zostały zgłoszone.
(96) Z powyższego, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wynika, że zmienne cła antydumpingowe w połączeniu z ceną minimalną wynoszącą 120 ECU/tona, nałożone na przywóz magnezji całkowicie wypalonej pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej na mocy rozporządzenia (EW) nr 3386/93, powinny być utrzymane,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 2000 r.
|
W imieniu Rady |
|
J. GAMA |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 905/98 (Dz.U. L 128 z 30.4.1998, str. 1).
(2) Dz.U. L 306 z 11.12.1993, str. 16.
(3) Dz.U. C 177 z 10.6.1998, str. 5.
(4) Dz.U. C 385 z 11.12.1998, str. 7.
