(Tekst mający znaczenie dla EOG)(Dz.U.UE L z dnia 29 grudnia 1999 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady nr 19/65/EWG z dnia 2 marca 1965 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1215/1999(2), w szczególności jego art. 1,
po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia(3),
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Porozumień Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominującej,
a także mając na uwadze co następuje:
(1) Rozporządzenie nr 19/65/EWG upoważnia Komisję do stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu (dawniej art. 85 ust. 3) w formie rozporządzenia do niektórych kategorii porozumień wertykalnych i odpowiadających praktyk uzgodnionych podlegających art. 81 ust. 1.
(2) Zdobyte dotąd doświadczenie umożliwia zdefiniowanie kategorii porozumień wertykalnych, które mogą być traktowane jako spełniające z reguły warunki ustanowione w art. 81 ust. 3.
(3) Kategoria ta obejmuje porozumienia wertykalne dotyczące zakupu lub sprzedaży towarów lub usług, które są zawierane między niekonkurującymi przedsiębiorstwami, między niektórymi konkurentami lub przez niektóre stowarzyszenia sprzedawców detalicznych towarów; obejmuje ona również porozumienia wertykalne zawierające dodatkowe przepisy dotyczące przydzielenia lub korzystania z praw własności intelektualnej; do celów niniejszego rozporządzenia wyrażenie "porozumienia wertykalne" obejmuje odpowiadające praktyki uzgodnione.
(4) W celu stosowania art. 81 ust. 3 w formie rozporządzenia nie jest konieczne szczegółowe określenie tych porozumień wertykalnych, które mogą podlegać art. 81 ust. 1; w indywidualnej ocenie porozumień podlegających art. 81 ust. 1 należy wziąć pod uwagę kilka czynników, w szczególności strukturę rynku po stronie dostawy i zakupu.
(5) Przywilej wyłączenia grupowego powinien być ograniczony do porozumień wertykalnych, w odniesieniu do których można zakładać z wystarczającą pewnością, że spełniają one warunki art. 81 ust. 3.
(6) Porozumienia wertykalne kategorii określonych w niniejszym rozporządzeniu mogą poprawiać efektywność gospodarczą w ramach łańcucha produkcji lub dystrybucji przez ułatwienie lepszej koordynacji między przedsiębiorstwami uczestniczącymi; w szczególności mogą one prowadzić do obniżenia kosztów transakcji i dystrybucji stron porozumienia i do optymalizacji ich poziomów sprzedaży i inwestycji.
(7) Prawdopodobieństwo, że takie wzmacniające efektywność skutki przeważą skutki antykonkurencyjne spowodowane ograniczeniami zawartymi w porozumieniach wertykalnych, zależy od stopnia pozycji rynkowej zaangażowanych przedsiębiorstw i stąd od stopnia, do jakiego te przedsiębiorstwa konkurują z innymi dostawcami towarów lub usług uważanych przez kupującego za wzajemnie zamienne lub substytucyjne z uwagi na ich cechy, ceny i zamierzone przeznaczenie.
(8) Można domniemywać, że gdy udział dostawcy w danym rynku nie przekracza 30 %, porozumienia wertykalne, które nie zawierają niektórych rodzajów istotnie antykonkurencyjnych ograniczeń, zasadniczo prowadzą do usprawnienia produkcji lub dystrybucji i przyznają konsumentom uczciwy udział w wynikających z nich korzyściach; w przypadku porozumień wertykalnych zawierających zobowiązania wyłącznej dostawy udział rynkowy kupującego ma znaczenie w określeniu całkowitych skutków takich porozumień wertykalnych na rynku.
(9) Powyżej 30 % progu udziałów rynkowych nie można domniemywać, że porozumienia wertykalne objęte zakresem art. 81 ust. 1 zazwyczaj zwiększają obiektywne korzyści takiego rodzaju i rozmiaru, aby rekompensować szkody, jakie wyrządzają one konkurencji.
(10) Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać porozumień wertykalnych zawierających ograniczenia, które nie są niezbędne do osiągnięcia wyżej wymienionych pozytywnych skutków; w szczególności porozumienia wertykalne zawierające niektóre rodzaje istotnie antykonkurencyjnych ograniczeń, takich jak minimalne i stałe ceny odsprzedaży, jak również niektóre rodzaje ochrony terytorialnej, powinny być wyłączone z przywileju grupowego wyłączenia ustalonego niniejszym rozporządzeniem, niezależnie od udziałów rynkowych zaangażowanych przedsiębiorstw.
(11) W celu zapewnienia dostępu lub uniemożliwienia zmowy rynkowej z wyłączeniem grupowym muszą być związane określone warunki; w tym celu wyłączenie zobowiązanie niekonkurowania powinno być ograniczone do zobowiązań, które nie przekraczają określonego czasu trwania; z tych samych przyczyn każde bezpośrednie lub pośrednie zobowiązanie nakazujące uczestnikom systemu selektywnej dystrybucji nie sprzedawać produktów określonych konkurujących dostawców powinno być wyłączone z przywileju korzystania z niniejszego rozporządzenia.
(12) Ograniczenie udziału rynkowego, niewyłączenie niektórych porozumień wertykalnych i warunki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu zwykle zapewniają, że porozumienia, do których stosuje się wyłączenie grupowe, nie umożliwiają przedsiębiorstwom uczestniczącym wyeliminowania konkurencji w zakresie znacznej części produktów objętych porozumieniem.
(13) W poszczególnych przypadkach, w których porozumienia podlegają niniejszemu rozporządzeniu, niemniej jednak mają skutki niezgodne z art. 81 ust. 3, Komisja może cofnąć przywilej wyłączenia grupowego; może to zdarzyć się w szczególności, gdy kupujący ma znaczącą pozycję rynkową na odnośnym rynku, na którym odsprzedaje się towary lub świadczy usługi, lub gdy sieci równoległe porozumień wertykalnych mają podobne skutki, które istotnie ograniczają dostęp do odnośnego rynku lub konkurencję na nim; takie skumulowane skutki mogą np. powstać w przypadku zobowiązań selektywnej dystrybucji lub zobowiązania niekonkurowania.
(14) Rozporządzenie nr 19/65/EWG upoważnia właściwe władze Państw Członkowskich do wycofania przywileju wyłączenia grupowego, gdy porozumienia wertykalne mają skutki niezgodne z warunkami ustanowionymi w art. 81 ust. 3, jeśli takie skutki są odczuwalne na ich terytorium lub na jego części i jeśli to terytorium ma cechy odrębnego rynku geograficznego; Państwa Członkowskie powinny zapewnić, że wykonywanie uprawnienia do wycofania wyżej wymienionego przywileju nie ogranicza jednolitego stosowania na całym obszarze Wspólnego Rynku wspólnotowych zasad konkurencji lub pełnego skutku środków przyjętych w celu wprowadzenia w życie tych zasad.
(15) W celu wzmocnienia nadzoru nad równoległymi sieciami porozumień wertykalnych, które wywołują podobne skutki ograniczające i obejmują więcej niż 50 % danego rynku, Komisja może uznać, że niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do porozumień wertykalnych zawierających określone ograniczenia dotyczące danego rynku, tym samym przywracając pełne zastosowanie art. 81 do takich porozumień.
(16) Niniejsze rozporządzenie jest bez uszczerbku dla stosowania art. 82.
(17) Zgodnie z zasadą nadrzędności prawa wspólnotowego żaden środek podjęty w zastosowaniu krajowych przepisów konkurencji nie powinien naruszać jednolitego stosowania na całym obszarze Wspólnego Rynku wspólnotowych reguł konkurencji lub pełnego skutku środków przyjętych w celu wprowadzenia w życie tych reguł, włącznie z niniejszym rozporządzeniem,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 1999 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mario MONTI |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. 36 z 6.3.1965, str. 533/65.
(2) Dz.U. L 148 z 15.6.1999, str. 1.
(3) Dz.U. C 270 z 24.9.1999, str. 7.
(4) Dz.U. L 173 z 30.6.1983, str. 1.
(5) Dz.U. L 173 z 30.6.1983, str. 5.
(6) Dz.U. L 359 z 28.12.1988, str. 46.