Rozporządzenie 2316/1999 ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999 ustanawiającego system wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2316/1999

z dnia 22 października 1999 r.

ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999 ustanawiającego system wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1251/1999 z dnia 17 maja 1999 r. ustanawiające system wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych⁽¹⁾, w szczególności jego art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1251/1999 zastąpiło system wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych przewidziany rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1765/92⁽²⁾, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1624/98⁽³⁾. W następstwie zmian wynikających z nowego systemu i w świetle zdobytego doświadczenia zasady stosowania systemu płatności obszarowych powinny być zharmonizowane i w stosownych przypadkach uproszczone. Dla większej przejrzystości konieczne jest ujęcie w formie jednego aktu prawnego przepisów regulujących różne aspekty tego systemu, tj. następujących rozporządzeń Komisji:

rozporządzenia (EWG) nr 2467/92⁽⁴⁾ zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 3738/92⁽⁵⁾, rozporządzenia (EWG) nr 2836/93⁽⁶⁾ ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1503/97⁽⁷⁾, rozporządzenia (WE) nr 762/94⁽⁸⁾ ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1981/98⁽⁹⁾, rozporządzenia (WE) nr 1098/94⁽¹⁰⁾ ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1945/1999⁽¹¹⁾, rozporządzenia (WE) nr 1237/95⁽¹²⁾ ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2017/97⁽¹³⁾, rozporządzenia (WE) nr 658/96⁽¹⁴⁾ ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 610/1999⁽¹⁵⁾ oraz rozporządzenia (WE) nr 1577/98⁽¹⁶⁾.

(2) Płatności obszarowe przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1251/99 muszą być ograniczone do niektórych ściśle określonych obszarów. Tylko jeden wniosek o płatność obszarową może być złożony w odniesieniu do działki uprawianej w danym roku gospodarczym. Działka uprawna, co do której złożony został wniosek o "pomoc obszarową" w ramach wspólnej organizacji rynku dla wszystkich innych produktów w odniesieniu do tego samego roku gospodarczego, nie może być jednocześnie objęta systemem płatności obszarowych. Płatności obszarowe mogą być przyznawane na uprawy objęte subsydiami w ramach systemu wynikającego ze wspólnotowej polityki strukturalnej i polityki ochrony środowiska.

(3) Artykuł 7 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 określa obszary kwalifikujące się do płatności obszarowych. Powyższy artykuł zezwala na pewne odstępstwa objęte kontrolą Państw Członkowskich, które nie mogą jednakże wpływać na skuteczność przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1251/1999. Aby uniknąć tego typu ryzyka, należy ustanowić odpowiednie środki w celu utrzymania na obecnym poziomie całkowitej powierzchni obszarów kwalifikujących się do płatności obszarowych i niedopuszczania do jej znacznego wzrostu. W tym celu niektóre wieloletnie uprawy powinny być uznane za włączone do płodozmianu. Obszary objęte programami restrukturyzacyjnymi mogłyby również zostać uznane za kwalifikujące się do płatności obszarowych. Konieczne jest zdefiniowanie, co oznacza restrukturyzacja, znaczny wzrost powierzchni rolnej i obowiązek zamiany obszarów kwalifikujących się do płatności obszarowych i obszarów niekwalifikujących się do nich.

(4) Należy unikać obsiewania obszarów jedynie w celu zakwalifikowania ich do płatności obszarowych. Niektóre warunki związane z zasiewem i uprawą roślin uprawnych muszą być określone, w szczególności w odniesieniu do roślin oleistych, białkowych, lnu i pszenicy durum. Należy przestrzegać lokalnych standardów w celu odzwierciedlenia różnorodności praktyk rolnych wewnątrz Wspólnoty.

(5) Celem wsparcia wspólnotowej polityki poprawy jakości w odniesieniu do rzepaku i rzepiku jedynie wnioskodawcy, którzy zasiali ziarno specjalnych odmian i o odpowiedniej jakości, kwalifikują się do płatności obszarowych. Dla określenia odmiany kwalifikującej się do płatności obszarowych oraz w imię zgodności, prostoty i prawidłowego gospodarowania źródło odniesienia powinien stanowić Wspólny Katalog Odmian Gatunków Roślin Rolniczych, ustanowiony dyrektywą Rady 70/457/EWG⁽¹⁷⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 98/96/WE⁽¹⁸⁾; jednakże dla roku gospodarczego 2000/01, w imię klarowności i podtrzymania ciągłości, źródłem odniesienia powinny być odmiany kwalifikujące się do płatności obszarowych w ramach poprzedniego systemu. Wspólnotowe standardy zawartości glukozynolanu i kwasu erukowego dla nasion rzepiku i rzepaku powinny być jasno określone, winny być ustanowione testy na pomiar zawartości glukozynolanu i kwasu erukowego w próbkach nasion. Konieczne jest wyjaśnienie stanowiska przyjętego wobec mieszanek różnych odmian rzepiku i rzepaku oraz innych kategorii nasion. Należy również określić odmiany nasion słonecznika z przeznaczeniem na cele spożywcze.

⁽⁶⁾ Państwa Członkowskie, w których kukurydza nie jest rośliną tradycyjnie uprawianą, mogą ustanowić obszar bazowy dla kiszonki z trawy. Konieczne jest jednak zdefiniowanie pojęcia kiszonki z trawy.

(7) Powinny być ustalone standardy dla słodkiego łubinu i testy w celu określenia, czy próbka kwalifikuje się jako łubin słodki, czy nie.

(8) Artykuł 5 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 przewiduje przyznawanie dodatku do płatności obszarowej dla producentów pszenicy durum w regionach, w których jest ona tradycyjnie uprawiana, i określa maksymalną gwarantowaną powierzchnię dla każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego. Ta maksymalna gwarantowana powierzchnia może być rozdysponowana pomiędzy regiony produkcyjne. W odniesieniu do wielkości takich regionów produkcyjnych powinno się stosować regułę de minimis w celu uniknięcia rozdrobnienia i dla zachowania zasady proporcjonalności przy stosowaniu kar wynikających z przekroczenia powierzchni. Niektórym Państwom Członkowskim przyznano obszary kwalifikujące się do specjalnej pomocy dla pszenicy durum, które nie są obszarami tradycyjnej uprawy tego gatunku zboża. Regiony Państw Członkowskich, które z tego skorzystają, powinny być określone. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1251/1999 należy używać certyfikowanego ziarna pszenicy durum. Należy podjąć konkretne środki w celu zapewnienia, że takie właśnie ziarno zostanie wykorzystane. Żeby uniknąć problemów z dostawą i zakłóceń na rynku certyfikowanego ziarna, należy ustalić minimalną ilość oraz okres przejściowy, w czasie którego zamierza się osiągnąć tę ilość ziarna. Dla zachowania różnorodności praktyk rolnych w Państwach Członkowskich i w ich regionach ustalenie minimalnej ilości i przyjęcie wszelkich stosownych środków przejściowych należy pozostawić w gestii zainteresowanych Państw Członkowskich.

(9) Rozporządzenie (WE) nr 1251/1999 przewiduje między innymi system płatności obszarowych w ramach systemu regionalnych obszarów bazowych. Z jednej strony w celu zachowania przejrzystości, z drugiej strony dla należytego gospodarowania tymi obszarami, liczba hektarów objętych systemem płatności obszarowych i sposób ich rozdysponowania powinna być określone dla każdego Państwa Członkowskiego.

(10) Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 zezwala w ramach planów regionalizacji na rozróżnienie pomiędzy obszarami nawadnianymi i nienawadnianymi. Należy zdefiniować pojęcie nawadniania. Osobny obszar bazowy może być ustanowiony dla kukurydzy. W niektórych Państwach Członkowskich obszar ten może w dużej mierze odnosić się do kukurydzy na kiszonkę. Z uwagi na specyfikę kukurydzy na kiszonkę plony nie muszą być wyrażane w tonach na hektar. Plon stosowany w takim przypadku musi być zdefiniowany. Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość ustanowienia plonu stosowanego dla kukurydzy na kiszonkę w odniesieniu do plonu porównywalnych roślin uprawnych w danym regionie.

(11) Powierzchnie brane pod uwagę przy szacowaniu przekroczeń obszaru bazowego oraz zasady określania rozmiarów takich przekroczeń powinny być jasno sprecyzowane. Jeśli osobny obszar bazowy jest ustalony dla kukurydzy, obszarów nawadnianych bądź kiszonki z trawy, należy ustanowić specjalne zasady w odniesieniu do powierzchni branych pod uwagę przy obliczaniu przekroczeń danego obszaru bazowego. Zasady ustalania ewentualnych przekroczeń obszaru bazowego muszą gwarantować przestrzeganie obszaru bazowego w każdym przypadku. Należy również określić sposób obliczania przekroczeń w odniesieniu do maksymalnej gwarantowanej powierzchni dla pszenicy durum.

(12) W celu uniknięcia skomplikowanych planów regionalizacyjnych, w następstwie których rzeczywiste plony przekroczyłyby znacznie plon referencyjny, rozporządzenie (WE) nr 1251/1999 przewiduje proporcjonalne dostosowanie płatności obszarowych w stosunku do przekroczeń średniego plonu wynikającego z planów regionalizacyjnych. Dane niezbędne do obliczania przekroczeń plonu referencyjnego muszą być dostępne w odpowiednim czasie. Procedura stosowana przy ustalaniu tego typu przekroczeń powinna być określona, a plon referencyjny wynikający z planów podziału regionalnego powinien być ustalony zgodnie z kryteriami określonymi w art. 3 powyższego rozporządzenia.

(13) Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, zakwalifikowanie do płatności obszarowych jest uzależnione od zobowiązania się zainteresowanych producentów do odłogowania części należących do nich gruntów. W celu zapewnienia, że odłogowanie przyczynia się do poprawienia równowagi na rynku, należy określić szczegółowe zasady wprowadzania w życie systemu, które zapewnią mu niezbędną skuteczność i zgodność z ogólnym systemem wprowadzonym przez rozporządzenie (WE) nr 1251/1999. W tym celu, podczas gdy obszary inne niż te wymienione w art. 7 powyższego rozporządzenia nie powinny być definitywnie wykluczone z systemu, należy opracować zasady porównywania obszarów zaliczonych do odłogowanych z tymi, które są przyjęte do obliczania regionalnego obszaru bazowego. Skuteczność systemu może się zwiększyć, jeśli zostaną określone zasady odłogowania stosowane przy niepodzielnych obszarach o minimalnej wielkości. Należy również ustanowić przepisy dotyczące ochrony środowiska oraz utrzymania i wykorzystania gruntów odłogowanych. Rozporządzenie (WE) nr 1251/1999 zwalnia z obowiązku odłogowania producentów, których wniosek nie przekracza produkcji odpowiadającej 92 tonom zbóż. Należy określić metodę stosowaną dla obliczania 92-tonowego limitu. Dla przejrzystości należy ustanowić zasady postępowania w przypadkach niewypełnienia obowiązku odłogowania.

⁽¹⁴⁾ Minimalny okres, w którym grunty są odłogowane, musi, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1251/1999, obejmować przynajmniej cykl uprawowy roślin uprawnych. Jednakże, w celu uwzględnienia niektórych okoliczności, powinno się zapewnić możliwość użytkowania gruntów odłogowanych przed upływem tego minimalnego okresu.

(15) Należy ustanowić zasady w celu zagwarantowania, że rolnicy, którzy podejmują się odłogowania na okres nieprzekraczający pięciu lat gospodarczych, otrzymują minimalną płatność. Należy ustalić korekty i kary stosowane w ramach tego systemu.

(16) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3653/90 z dnia 11 grudnia 1990 r. wprowadzające środki przejściowe regulujące wspólną organizację rynku zbóż i ryżu w Portugalii⁽¹⁹⁾, zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1664/95⁽²⁰⁾, ustala bezpośrednią pomoc na hektar na niektóre zboża uprawiane w Portugalii w trakcie okresu przejściowego. W myśl art. 6 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 tego typu pomoc może być brana pod uwagę przy obliczaniu wyrównań jedynie na obowiązkowe odłogowanie.

(17) Artykuł 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 nakłada na producentów zbóż, roślin oleistych i białkowych obowiązek zakończenia zasiewu najpóźniej do 31 maja. W niektórych przypadkach, ze względów klimatycznych, okres zasiewu może być przedłużony po 31 maja. W niektórych regionach terminy zasiewu i składania wniosków powinny być przedłużone. Jednakże terminy te nie powinny wpłynąć niekorzystnie na skuteczność systemu wsparcia ani też nadwerężyć systemu kontroli wprowadzonego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3508/92⁽²¹⁾, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1036/1999⁽²²⁾.

(18) W celu zapewnienia regularnych dostaw kukurydzy cukrowej dla przemysłu przetwórczego w ciągu całego roku gospodarczego producenci muszą być w stanie rozłożyć zasiew na dłuższy okres czasu. Dlatego ostateczny termin zasiewu kukurydzy cukrowej powinien zostać przesunięty na 15 czerwca.

(19) Artykuł 10 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 w odniesieniu do tych Państw Członkowskich, w których występuje ryzyko, że obszar referencyjny może zostać znacznie przekroczony, przewiduje ograniczenie powierzchni, w stosunku do której indywidualni producenci mogą ubiegać się o płatności obszarowe specyficzne dla upraw roślin oleistych. Taki limit musi być ustanowiony na podstawie obiektywnych kryteriów i wyrażony jako wielkość procentowa kwalifikujących się terenów rolnych należących do producenta. Limit może być różny, w zależności od regionalnego obszaru bazowego. Producenci muszą zostać powiadomieni o limicie przed datą rozpoczęcia zasiewu roślin oleistych. Jeśli wnioski producentów o płatności obszarowe specyficzne dla upraw roślin oleistych obejmują powierzchnię przekraczającą limit, nadwyżka powierzchni musi zostać wyłączona z wniosku. Grunty odłogowane, dla których wypłacane są płatności obszarowe, mogą zostać ograniczone odpowiednio.

(20) W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu płatności obszarowych w odniesieniu do każdego roku gospodarczego należy przeprowadzić nadzór statystyczny stosowania systemu płatności w danym roku. Dla celów prognoz budżetowych na poziomie Komisji tymczasowe dane liczbowe muszą być dostępne najpóźniej do 15 września bieżącego roku gospodarczego. Należy ustalić termin powiadomienia o ostatecznej stawce za przekroczenia. W odpowiednim czasie należy podać do wiadomości datę, w odniesieniu do której oblicza się przekroczenia obszarów bazowych i maksymalnej gwarantowanej powierzchni dla pszenicy durum oraz podział tej ostatniej na składowe obszary bazowe lub regiony bazowe.

(21) System przewidziany w rozporządzeniu (WE) nr 1251/1999 będzie obowiązywał począwszy od roku gospodarczego 2000/2001. W celu zapewnienia zainteresowanym producentom możliwości zasiewu, jak również przeprowadzenia przez nich odłogowania i złożenia wniosków o płatności obszarowe dla wyżej wymienionego roku gospodarczego zgodnie z zasadami stosowania nowego systemu i w świetle uzyskanej wiedzy, przepisy niniejszego rozporządzenia powinny wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

(22) Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

Kwalifikowanie do płatności obszarowych

SEKCJA  I

Przepisy ogólne

Artykuł  1

1. Płatności obszarowe przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1251/1999 są przyznawane zgodnie z warunkami ustalonymi w tym rozporządzeniu.

2. W danym roku gospodarczym w odniesieniu do jednej działki uprawnej może być złożony tylko jeden wniosek o przyznanie płatności obszarowej.

3. Nie może być przyznana żadna płatność obszarowa na działkę uprawną, która jest objęta w tym samym roku gospodarczym wnioskiem o płatność obszarową w ramach systemu finansowanego zgodnie z art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999⁽²³⁾ w odniesieniu do roślin uprawnych innych, niż te objęte rozporządzeniem (WE) nr 1251/1999.

Artykuł  2

1. Dla celów art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 w załączniku I zamieszczono obowiązujące definicje "trwałych użytków zielonych", "trwałych plantacji", "upraw wieloletnich" oraz "programu restrukturyzacji".

2. Do płatności obszarowych kwalifikują się grunty, dla których przyznano pomoc na mocy tytułu I rozporządzenia Rady (EWG) nr 2328/91⁽²⁴⁾ lub na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 3766/91⁽²⁵⁾ bądź, jeśli chodzi o Finlandię i Szwecję, grunty odłogowane na mocy krajowego systemu odłogowania.

3. Obszary nowo zadeklarowane do odłogowania przez Państwa Członkowskie w ramach programu restrukturyzacyjnego nie mogą przekroczyć powierzchni nowo zadeklarowanej jako niekwalifikująca się w ramach tego programu o więcej niż 5 %. Jednakże nie są brane pod uwagę dla oszacowania wzrostu powierzchni:

a) w nowych niemieckich krajach związkowych 2.500 ha objętych restrukturyzacją terenów rolnych w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca 1992 r. i obsiane roślinami uprawnymi z przeznaczeniem na zbiory w 1993 r.;

b) pozostałe obszary objęte planem wykarczowania pod uprawę winogron na rok 1991/92, zatwierdzonym przed 31 grudnia 1991 r. na mocy rozporządzeń Rady (EWG) nr 1442/88⁽²⁶⁾ i nr 2239/86⁽²⁷⁾, realizowanym w przedziałach czasowych tam określonych.

4. Zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, Państwa Członkowskie nie mogą, czasowo ani na stałe, zwiększać ogólnej wielkości kwalifikujących się terenów rolnych o więcej niż 0,1 % całkowitego obszaru bazowego.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji coroczną listę zezwoleń wydanych zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, precyzując liczbę rolników, wyselekcjonowane obszary i przyczyny ich wyboru.

We właściwie umotywowanych, szczególnych przypadkach limity czasowe przewidziane w pierwszym akapicie mogą ulec zmianie zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92⁽²⁸⁾.

5. Przypadki, o których mowa w art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 to przypadki, gdy producenci są w stanie podać stosowne, obiektywne powody uzasadniające zamianę znajdujących się w ich posiadaniu obszarów niekwalifikujących się do płatności obszarowych na obszary kwalifikujące się do tych płatności, pod warunkiem, że Państwo Członkowskie sprawdziło, że nie istnieją niezbite argumenty przemawiające za odrzuceniem takiej zamiany, a zwłaszcza że nie ma żadnego zagrożenia dla środowiska naturalnego. W żadnym wypadku zamiana nie może wpłynąć na wzrost całkowitej powierzchni kwalifikujących się gruntów ornych będących w ich posiadaniu. Państwa Członkowskie powinny ustanowić system wczesnego informowania i zatwierdzania takich zamian.

Najpóźniej do 31 maja każdego roku Państwa Członkowskie przedkładają Komisji plany zawierające listę kryteriów, na podstawie których zatwierdzono zamiany oraz dowody potwierdzające, że całkowita powierzchnia kwalifikujących się gruntów nie zwiększyła się w wyniku tych zamian.

Artykuł  3

1. Płatności obszarowe dla roślin uprawnych wypłaca się jedynie w odniesieniu do obszarów:

a) zlokalizowanych w regionach zadeklarowanych przez Państwa Członkowskie jako odpowiednie pod względem klimatu i rolnictwa do uprawy roślin uprawnych. Państwa Członkowskie mają moc decydowania o tym, czy dany region jest odpowiedni do produkcji niektórych roślin uprawnych;

b) całkowicie obsianych zgodnie z lokalnymi standardami. W przypadkach, gdy zboża są zasiane w połączeniu z roślinami oleistymi lub białkowymi bądź gdy rośliny oleiste są zasiane wraz z roślinami białkowymi, stosuje się najniższą stawkę płatności obszarowej;

c) ¹ na których uprawa utrzymywana jest przynajmniej do początku kwitnienia w warunkach normalnego wzrostu, zgodnie z lokalną praktyką.

Uprawy nasion oleistych, roślin o wysokiej zawartości białka, siemienia lnianego, lnu włóknistego i pszenicy durum muszą być uprawiane w warunkach normalnego wzrostu, zgodnie z lokalną praktyką co najmniej do dnia 30 czerwca roku poprzedzającego dany rok gospodarczy, chyba że zostaną zebrane w fazie pełnej dojrzałości przed tą datą. Rośliny o wysokiej zawartości białka nie mogą być zebrane przed osiągnięciem etapu dojrzałości mlecznej.

W przypadku konopi uprawianych na włókno, celem umożliwienia przeprowadzenia kontroli przewidzianych w art. 5a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, rośliny uprawne muszą być uprawiane w warunkach normalnego wzrostu zgodnie z lokalną praktyką przynajmniej do 10 dni po zakończeniu kwitnienia.. Jednakże Państwo Członkowskie może zezwolić na zbiór konopi uprawianych na włókno po rozpoczęciu kwitnienia, ale przed końcem dziesięciodniowego okresu po kwitnieniu pod warunkiem że inspektorzy wskażą, które reprezentatywne części każdej danej działki muszą być nadal uprawiane do dziesięciu dni po kwitnieniu, do celów inspekcji zgodnie z procedurą przewidzianą w załączniku XIII.

d) ² objętych wnioskami w odniesieniu do przynajmniej 0,3 ha, przy czym każda działka uprawna ma być większa niż minimalna powierzchnia ustalona przez Państwo Członkowskie dla zainteresowanego regionu.

1a. 3 Nie naruszając ust. 1 lit. c), obszary w pełni obsiane roślinami uprawnymi, które uprawiane zgodnie z normami lokalnymi nie osiągają terminów ustalonych w tym ustępie w odniesieniu do różnych rodzajów upraw w wyniku wyjątkowych warunków pogodowych uznanych przez Państwa Członkowskie, nadal kwalifikują się do płatności obszarowych pod warunkiem że przed upływem tych terminów dane obszary nie są użytkowane w żadnym innym celu.

2. W przypadku gdy tereny należące do danego producenta i kwalifikujące się do płatności obszarowej są zlokalizowane w więcej niż jednym regionie produkcyjnym, wypłacana kwota jest określana według lokalizacji każdego terenu objętego złożonym przez niego wnioskiem.

3. Państwa Członkowskie, które traktują kukurydzę oddzielnie w regionach, gdzie jest ona uprawiana głównie z przeznaczeniem na kiszonkę, są upoważnione do stosowania plonu dla ziarna paszowego w tym regionie w odniesieniu do wszystkich obszarów pod uprawę kukurydzy w danych regionach.

SEKCJA  2

Przepisy szczególne obejmujące niektóre rośliny uprawne

Artykuł  4

1. 4 Państwa Członkowskie stosują politykę poprawy jakości w odniesieniu do rzepaku i rzepiku poprzez ograniczanie terenów kwalifikujących się do płatności obszarowych do terenów obsianych kwalifikowanym materiałem siewnym należącym do odmiany rzepiku i rzepaku dwuzerowego (00) zgłoszonej i wpisanej jako taka we wspólnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych, ustanowionym dyrektywą Rady 2002/53/WE⁽²⁹⁾ przed dokonaniem jakichkolwiek płatności. W przypadku gdy odmiana została usunięta ze wspólnego katalogu, kwalifikuje się do dnia 30 czerwca trzeciego roku, który następuje po roku w którym została włączona. Odmiany dwuzerowe obejmują odmiany produkujące materiał siewny o maksymalnej zawartości glukozynolanu 25 µmol/g przy wilgotności 9 %, zgodnie z metodą EN ISO 9167-1:1995, i o zawartości kwasu erukowego nieprzekraczającej 2 % całkowitej zawartości kwasów tłuszczowych, zgodnie z metodą EN ISO 5508:1995.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie mogą włączyć do obszarów kwalifikujących się do płatności obszarowej tereny obsiane jedną bądź kilkoma z następujących kategorii rzepaku i rzepiku:

a) certyfikowane nasiona mieszanki odmian o podwójnym zerze, której składniki są zgłoszone i umieszczone we Wspólnym Katalogu Odmian Gatunków Roślin Rolniczych;

b) ⁵ nasiona zebrane z kwalifikowanego materiału siewnego odmian "00" uprawianych w tym samym gospodarstwie rolnym;

c) materiał siewny zarejestrowany przed zasiewem do inspekcji i kontroli, a przeznaczony na cele hodowlane, na nasiona wstępne, elitarne i certyfikowane przeznaczone pod zasiew, na cele badawcze i do wykonywania testów służących określeniu, czy materiał siewny może być wpisany na krajową listę odmian Państwa Członkowskiego i następnie do Wspólnego Katalogu jako odmiana o podwójnym zerze;

d) certyfikowane ziarno należące do odmian "Bienvenu" i "Jet Neuf" objętych umową uprawy (produkcyjną) podpisaną przed zasiewem pomiędzy producentem i zatwierdzonym przez właściwy organ Państwa Członkowskiego nabywcą w celu otrzymania ziarna do produkcji oleju z przeznaczeniem na szczególne zastosowanie do konsumpcji lub w przemyśle spożywczym;

e) ziarno materiału siewnego o zawartości kwasu erukowego powyżej 40 % całkowitej zawartości kwasów tłuszczowych, objętego umową uprawy zawartą przed zasiewem z zatwierdzonym nabywcą w celu otrzymania ziarna o specjalnym przeznaczeniu na cele niekonsumpcyjne bądź na materiał siewny dla otrzymania takiego ziarna.

3. 6 (skreślony).

4. W przypadku roku gospodarczego 2000/01 również tereny obsiane certyfikowanymi nasionami odmian i mieszanek odmian wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 658/96 kwalifikują się do płatności obszarowej.

5. Dla celów wymienionych w art. 10 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 odmiany konsumpcyjne nasion słonecznika wymienione są w załączniku II.

Artykuł  5

"Słodki łubin" oznacza te odmiany łubinu, których ziarno zawiera nie więcej niż 5 % ziarna gorzkiego. Zawartość ziarna gorzkiego wylicza się według testu zamieszczonego w załączniku III.

Artykuł  6

1. Do celów art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 producenci pszenicy durum w strefach wymienionych w załączniku II do powyższego rozporządzenia otrzymują dodatek do płatności obszarowej w ramach maksymalnej gwarantowanej powierzchni określonej w załączniku III do powyższego rozporządzenia.

Dla celów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 Pannonia w Austrii obejmuje strefy wymienione w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy maksymalna gwarantowana powierzchnia jest rozdzielona na strefy produkcyjne i na regiony produkcyjne zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, stosuje się następujące przepisy:

a) jeśli region produkcyjny obejmuje obszar mniejszy niż 500 ha, zainteresowane Państwa Członkowskie mogą przyłączyć dany region do sąsiadującego regionu produkcyjnego;

b) we Włoszech można wziąć pod uwagę obszary tradycyjnie obsiewane pszenicą durum i odłogowane w ramach pięcioletniego systemu odłogowania 1993-1997;

c) najpóźniej do 15 września roku gospodarczego poprzedzającego ten, w odniesieniu do którego złożono wniosek o płatność obszarową, zainteresowane Państwa Członkowskie powiadamiają producentów i Komisję o rozdziale maksymalnej powierzchni gwarantowanej.

3. Specjalna pomoc przewidziana w art. 5 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 jest przyznawana strefom wymienionym w załączniku V do niniejszego rozporządzenia dla maksymalnej liczby hektarów ustalonej w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 w odniesieniu do działki kwalifikującej się do płatności obszarowej z przeznaczeniem na uprawę roślin uprawnych, zgodnie z art. 1 tego rozporządzenia, i obsianej pszenicą durum.

4. Dla celów przyznania pomocy dla pszenicy durum, o której mowa w ust. 1 i 3, wnioski o płatność obszarową, o których mowa w art. 4 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3887/92⁽³⁰⁾, muszą zawierać wszelkie informacje wymagane do identyfikacji działek obsianych pszenicą durum oraz załączony dowód, że do zasiewu wykorzystano certyfikowane nasiona.

Wnioski o pomoc dotyczące pszenicy durum są ważne tylko wtedy, gdy:

a) złożony wniosek o płatność obszarową odnosi się do tej samej liczby hektarów obsianych pszenicą durum;

b) do zasiewu wykorzystano nasiona certyfikowane zgodnie z dyrektywą 66/402/EWG⁽³¹⁾.

5. 7 Państwa Członkowskie ustalają minimalną ilość certyfikowanych nasion do wykorzystania zgodnie z praktyką rolną w zainteresowanym Państwie Członkowskim.

Może zostać ustalony okres przejściowy do trzech lat, począwszy od 1 lipca 1998 r., dla minimalnej ilości powyższych nasion, zgodnie ze szczególnymi środkami podanymi do wiadomości Komisji przez Państwa Członkowskie najpóźniej do 30 czerwca 1998 r.

W przypadku gdy stwierdzono rozbieżność między minimalną ilością kwalifikowanego materiału siewnego ustaloną przez Państwo Członkowskie a ilością rzeczywiście wykorzystaną, obszar jest obliczany przez podzielenie całkowitej ilości kwalifikowanego materiału siewnego, na które producent dostarczył dowód wykorzystania, przez minimalną ilość na hektar ustanowioną przez Państwo Członkowskie dla regionu danego producenta. Obszar tak ustalony, wykorzystywany jest, po dokonaniu wyżej wymienionych obniżek do obliczania uprawnień do dodatkowej lub specjalnej pomocy.

6. Dodatek do płatności obszarowej wypłaca się w tym samym czasie, co płatność obszarową.

Artykuł  7

1. 8 Dla celów art. 1 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 "kiszonka z trawy" oznacza uprawę uprawianą na obszarach głównie obsianych roślinami trawiastymi i zebraną w fazie zielonej przynajmniej raz do roku w celu zachowania poprzez fermentację beztlenową w zamkniętym środowisku. Obszary zarejestrowane pod uprawę kwalifikowanego materiału siewnego traw zgodnie z dyrektywą 66/401/EWG w ciągu danego roku gospodarczego, nie kwalifikują się do płatności obszarowych.

2. Z wyłączeniem warunku odnoszącego się do kwitnienia, przewidzianego w art. 3 ust. 1 lit. c), przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się do kiszonki z trawy.

3. Producenci z Państw Członkowskich, które przewidują specjalne obszary pod kiszonkę z trawy zgodnie z załącznikiem VI, kwalifikują się do płatności obszarowej dla kiszonki z trawy.

Artykuł  7a ⁹

1. W celu zastosowania art. 5a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, w przypadku płatności obszarowej w odniesieniu do lnu i konopi przeznaczonych do wytwarzania włókien wymaga się:

a) złożenia kopii umowy lub zobowiązania, określonych w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1673/2000⁽³²⁾, najpóźniej do dnia 15 września po złożeniu wniosku o przyznanie płatności, określonego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 lub do innej wcześniejszej daty przewidzianej przez Państwo Członkowskie; oraz

b) wykorzystania nasion odmian wymienionych w załączniku XII w dniu 15 maja poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego zgłaszany jest wniosek o przyznanie płatności obszarowych. W przypadku lnu i konopi przeznaczonych do wytwarzania włókien, nasiona muszą być certyfikowane zgodnie z dyrektywą Rady 69/208/EWG⁽³³⁾.

2. W celu umożliwienia dokonywania kontroli wykorzystanych nasion lnu włóknistego i kwalifikowanego materiału siewnego konopi przeznaczonych do wytwarzania włókien, do wniosków o przyznanie pomocy "dla obszaru", określonych w art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 3887/92 muszą być załączone oficjalne etykiety z opakowania po wykorzystanych nasionach, wprowadzone dyrektywą 69/208/EWG, w szczególności jej art. 10, bądź na mocy przepisów przyjętych na podstawie powyższego artykułu w odniesieniu do pakowania nasion lub, w przypadku lnu przeznaczonego do wytwarzania włókien, jakikolwiek inny dokument uznany za równoważny przez dane Państwo Członkowskie, w tym certyfikację przewidzianą w art. 14 wymienionej dyrektywy. Jeżeli siew ma miejsce po nieprzekraczalnym terminie przedkładania wniosków o przyznanie pomocy "dla obszaru", etykiety lub dokumenty uznane za równoważne przedkłada się najpóźniej do dnia 30 czerwca po dacie złożenia wniosku.

W przypadku gdy etykiety dla nasion konopi przeznaczonych do wytwarzania włókien muszą również zostać przedłożone innym władzom krajowym, Państwa Członkowskie mogą przewidzieć zwrot tych etykiet rolnikowi po przedłożeniu organom odpowiedzialnym za wnioski o przyznanie pomocy "dla obszaru".

3. W celu przyznania płatności obszarowych dla konopi przeznaczonych do wytwarzania włókien, wniosek o przyznanie pomocy "dla obszaru", określony w art. 4 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3887/92, musi zawierać:

a) wszelkie informacje niezbędne do identyfikacji działek obsianych konopiami, w podziale na wysiane odmiany; oraz

b) informację na temat ilości wykorzystanych nasion (kg/ha).

Państwa Członkowskie mogą ustalić minimalną ilość wysiewu zgodną z dobrą praktyką uprawy konopi. Informację tę przesyła się do Komisji najpóźniej do dnia 15 maja 2001 r.

Artykuł  7b ¹⁰

1. 11 W celu zastosowania art. 5a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 w załączniku XIII opisano metodę przeznaczoną do stosowania przez właściwe władze Państwa Członkowskiego do oznaczania poziomu tetrahydrokanabinolu (THC) na części obszarów, na których uprawiane są konopie na włókno i w stosunku, do których złożone zostały wnioski o przyznanie płatności.

W terminie najpóźniej do dnia 15 listopada danego roku gospodarczego, Państwa Członkowskie przesyłają do Komisji sprawozdanie na temat wyników badań zawartości THC. Sprawozdanie powinno wskazywać w odniesieniu do każdej odmiany:

a) w przypadku procedury A, punkt pobrania próbki;

b) liczbę przeprowadzonych badań;

c) wyniki podające zawartość THC, oddzielnie dla każdego 0,1 %;

d) środki przedsięwzięte na poziomie krajowym.

W przypadku gdy kontrola wykaże dla znacznej liczby próbek danej odmiany, że zawartości THC przekraczają zawartość ustanowioną w art. 5a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, Komisja może, bez uszczerbku dla innych dopuszczalnych środków, podjąć decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, o zastosowaniu procedury B w odniesieniu do danej odmiany w trakcie następnego roku gospodarczego.

Odmiany konopi uprawiane na włókno, wymienione w załączniku XII pkt 2 lit. b) do niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem procedury B w roku gospodarczym 2002/03 we wszystkich Państwach Członkowskich uprawiających te odmiany.

2. Kontrole zawartości THC w uprawach prowadzonych na przynajmniej 30 % obszarów, w stosunku, do których złożone zostały wnioski o przyznanie pomocy "dla obszaru", muszą obejmować przynajmniej 30 % przedmiotowych wniosków oraz wszystkie odmiany wykorzystanych nasion.

Najpóźniej do 15 maja 2001 r., Państwa Członkowskie notyfikują Komisji szczegółowe zasady i warunki związane z systemem uprzedniej zgody na uprawy, pozwalającym na zredukowanie z 30 % do 20 % minimalnego odsetka areału objętego uprawą konopi na włókno, w odniesieniu do której zostały złożone wnioski obszarowe. Jakiekolwiek zmiany w odniesieniu do wymienionych szczegółowych zasad lub warunków muszą być notyfikowane Komisji. Jeżeli stosuje się tego rodzaju system, kontrole muszą obejmować co najmniej 20 % wniosków oraz wszystkie wykorzystane odmiany nasion.

3. Do wniosków w sprawie wpisania odmiany konopi na wykaz podany w załączniku XII musi być dołączone: sprawozdanie zawierające wyniki analiz przeprowadzonych zgodnie z procedurą B metody opisanej w załączniku XIII oraz opis danej odmiany.

ROZDZIAŁ  II

Obszary bazowe i plony referencyjne

SEKCJA  I

Przepisy ogólne

Artykuł  8

Obszary bazowe, o których mowa w art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, są określone w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  9

1. Jeśli plany regionalizacji przewidują różne plony dla nawadnianych i nienawadnianych terenów, zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, Państwa Członkowskie ustanawiają zasady w celu określenia, czy tereny są bądź nie są nawadniane w trakcie roku gospodarczego. Zasady te w szczególności określają:

a) listę roślin uprawnych, na które może być przyznana płatność obszarowa według stawki dla plonów z obszarów nawadnianych;

b) opis sprzętu do nawadniania, którym musi dysponować rolnik; taki sprzęt musi być dostosowany do danego obszaru i musi umożliwiać dostarczenie wody koniecznej do normalnego rozwoju roślin w trakcie ich cyklu rozwojowego;

c) odnośny okres nawadniania.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeśli nawadnianie ma znamiona cechy historycznej, nierozerwalnie związanej z danymi działkami uprawnymi, i pozwala na ich wyodrębnienie i wyliczenie, jak w przypadku regionu produkcyjnego "Regadío" w Hiszpanii.

SEKCJA  2

Przekroczenie obszarów

Artykuł  10

1. Dla celów określenia ewentualnych przekroczeń regionalnych obszarów bazowych zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, właściwy organ Państwa Członkowskiego uwzględnia z jednej strony regionalny obszar bazowy ustalony w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia, a z drugiej strony sumę obszarów objętych wnioskami o płatność obszarową przedłożonych dla każdej uprawy, w tym właściwe obowiązkowe odłogowanie. Grunty dobrowolnie odłogowane włączane są do obszarów innych niż nawadniane, innych niż pod uprawę kukurydzy i/lub innych niż pod kiszonkę z trawy.

2. Suma obszarów objętych przedłożonymi wnioskami pomoc nie uwzględnia obszarów, bądź ich części, objętych wnioskami, które w toku kontroli administracyjnej okazały się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 3887/92, w konkretnym przypadku decyduje obszar rzeczywiście określony w trakcie kontroli na miejscu.

3. Obszary obsiane roślinami uprawnymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1251/1999 i wykorzystane dla poparcia wniosków o pomoc tytułem rozporządzenia (WE) nr 1254/1999⁽³⁴⁾ są dodawane do sumy obszarów objętych przedłożonymi wnioskami, z uwzględnieniem zmian wynikających z ust. 2.

4. Przekroczenie obszaru oblicza się zgodnie z tabelą w załączniku VII.

Artykuł  11

1. Dla celów określenia przekroczenia maksymalnej powierzchni gwarantowanej dla pszenicy durum kwalifikującej się do dodatku do płatności obszarowej właściwe organy Państw Członkowskich biorą pod uwagę z jednej strony maksymalną powierzchnię gwarantowaną ustaloną w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, w razie konieczności z rozdzieleniem na regiony, a z drugiej strony sumę obszarów objętych wnioskami o dodatek do płatności obszarowej, zmienioną zgodnie z art. 10 ust. 2 niniejszego rozporządzenia i, w konkretnym przypadku, zredukowaną zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

2. Ustęp 1 stosuje się do określenia ewentualnych przekroczeń maksymalnych gwarantowanych powierzchni kwalifikujących się do specjalnej pomocy dla pszenicy durum, ustanowionych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

Artykuł  12

1. W przypadku stwierdzenia przekroczenia obszarów, o których mowa w art. 10 i 11, zainteresowane Państwo Członkowskie określa, do 31 października danego roku gospodarczego, ostateczną stawkę przekroczenia z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

2. W ten sposób określona ostateczna stawka przekroczenia powierzchni jest stosowana do naliczania proporcjonalnej redukcji w odniesieniu do powierzchni kwalifikującej się do:

a) płatności obszarowej zgodnie z art. 2 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1251/1999;

b) dodatku do powyższej płatności obszarowej i specjalnej pomocy dla pszenicy po zastosowaniu art. 2 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

Artykuł  13

Dla celów wymienionych w art. 2 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 Państwa Członkowskie, najpóźniej do 15 września roku gospodarczego, na który złożono wnioski o płatność obszarową, określają i zgłaszają Komisji następujące dane:

a) krajowy obszar bazowy do podziału;

b) kryteria stosowane przez Państwo Członkowskie do ustanowienia podziału krajowego obszaru bazowego na części składowe;

c) składowe obszary bazowe (numer, nazwa i wielkość);

d) szczegółowe zasady stosowania ujednoliconych środków w przypadku przekroczeń.

SEKCJA  3

Przekroczenie plonu referencyjnego

Artykuł  14

Dla celów art. 3 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 zestawieniem zbiorczym wniosków o pomoc i właściwych plonów jest zestawienie przekazane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 26 niniejszego rozporządzenia.

Dla tego celu plony referencyjne to plony określone w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  15

Dla celów obliczania średniego plonu wynikającego z wniosków o pomoc w odniesieniu do danego roku gospodarczego stosuje się następującą procedurę:

a) gdy to stosowne, obszary są w pierwszym rzędzie poddawane proporcjonalnej redukcji, zgodnie z art. 2 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1251/1999;

b) średni plon zbożowy dla danego regionu jest stosowany dla obszarów obsianych roślinami oleistymi, dla których płatności za rok gospodarczy 2000/01 i 2001/02 są oparte na historycznych regionalnych plonach dla oleistych;

c) średni plon zbożowy dla obszarów nienawadnianych w regionie jest stosowany do obszarów objętych uprawą roślin uprawnych zadeklarowanych jako obszary paszowe do celów wypłacania premii do produkcji wołowiny i baraniny.

Artykuł  16

Przed 31 marca każdego roku Komisja dokonuje analizy porównawczej informacji, o których mowa w art. 14 i 15, i ustala odpowiednie współczynniki korekty, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł  17

Współczynniki, o których mowa w art. 16, są stosowane do wszystkich płatności obszarowych upraw w Państwie Członkowskim lub w regionie, w którym dana powierzchnia bazowa jest zlokalizowana, z wyłączeniem dodatku do płatności obszarowej i specjalnej pomocy dla pszenicy durum.

ROZDZIAŁ  III

Odłogowanie

Artykuł  18 ¹²

"Odłogowanie" oznacza pozostawienie odłogiem obszaru kwalifikującego się do płatności obszarowych w rozumieniu art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

Artykuł  19

1. 13 Obszary odłogowane zgodnie z niniejszym rozdziałem muszą obejmować pojedynczy teren o powierzchni co najmniej 0,3 ha i o szerokości 20 m.

Państwa Członkowskie mogą zaakceptować:

a) mniejsze obszary dotyczące działek ze stałymi granicami, takimi jak mury, żywopłoty czy cieki wodne;

b) całe działki węższe niż 20 m w regionach, w których działki o takiej szerokości są tradycyjne;

c) ¹⁴ działki o szerokości co najmniej 10 m usytuowane wzdłuż stałych cieków wodnych lub jezior i poddawane specjalnym kontrolom mającym na celu w szczególności zapewnienie harmonii ze środowiskiem naturalnym. W tym przypadku minimalny obszar określony w powyższym akapicie może wynosić 0,1 ha.

Na rok gospodarczy 2004/2005 Państwa Członkowskie mogą również zaakceptować:

a) obszary o szerokości co najmniej 10 metrów i powierzchni 0,1 ha;

b) z odpowiednio uzasadnionych względów ekologicznych, obszary o szerokości co najmniej 5 metrów i powierzchni 0,05 ha

2. 15 Obszary odłogowane muszą pozostać w takim stanie na okres rozpoczynający się najpóźniej 15 stycznia i kończący się najwcześniej 31 sierpnia. Jednakże Państwa Członkowskie ustanawiają warunki, na których producenci mogą zostać uprawnieni siewu od 15 lipca na zbiory w następnym roku oraz warunki, jakie mają być spełnione w celu uzyskiwania pozwoleń na wypas od 15 lipca w Państwach Członkowskich, w których wypasanie zwierząt jest podyktowane tradycją.

3. 16 Obszary odłogowane nie mogą być wykorzystywane do żadnej innej produkcji rolnej, niż ta przewidziana w art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, ani też oddane w jakiekolwiek rolne lub dochodowe wykorzystanie, które mogłoby nie być zgodne z uprawą roślin uprawnych.

4. Państwa Członkowskie stosują odpowiednie środki zgodne ze szczególną sytuacją obszarów odłogowanych dla ich utrzymania i zapewnienia ochrony środowiska naturalnego. Takie środki mogą również dotyczyć okrywy zielonej; w tym przypadku środki te muszą zapewnić, że zielona okrywa nie będzie wykorzystywana do produkcji nasion i pod żadnym pozorem nie będzie przeznaczona na cele rolne przed 31 sierpnia ani, przed 15 stycznia następnego roku, do produkcji zbóż na sprzedaż rynkową.

5. Ustępów 3 i 4 nie stosuje się do obszarów odłogowanych lub zalesionych zgodnie z art. 22, 23, 24 i 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 i do obowiązkowego odłogowania, w przypadku gdy taki obszar okaże się niezgodny z wymogami środowiska naturalnego i zalesiania określonymi w powyższych artykułach.

Artykuł  20

1. Dla celów art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 Państwa Członkowskie mogą przyznać płatność do obszaru odłogowanego na wieloletni okres nieprzekraczający pięciu lat gospodarczych.

2. Bez uszczerbku dla art. 2 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999 i dla ewentualnego późniejszego zwiększenia wielkości podstawowych ustalonych w art. 4 ust. 3 powyższego rozporządzenia producenci, którzy podejmują się odłogowania tych samych działek na okres, o którym mowa w ust. 1, otrzymują płatność obszarową za ten okres wyliczoną na podstawie podstawowej wielkości i plonów w ramach planu regionalizacji obowiązującego w momencie przystępowania do odłogowania.

3. Jeśli producenci umyślnie odstępują od swoich planów określonych we wnioskach o pomoc obszarową przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, muszą zwrócić 5 % płatności obszarowej w odniesieniu do poprzedniego roku gospodarczego za obszary wycofane z odłogowania, pomnożone przez liczbę lat, w stosunku do której nie wywiązali się z pierwotnego zobowiązania.

4. Producenci, którzy opowiadają się za opcją przewidzianą w ust. 2, mogą wycofać się ze swoich zobowiązań bez narażania się na kary przewidziane w ust. 3:

a) jeśli zdecydują się na odłogowanie lub zalesienie obszarów, o których mowa w ramach systemu przewidzianego w art. 22, 23, 24 i 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999;

b) w szczególnych przypadkach, na które wyrazi zgodę Państwo Członkowskie, a pociągających za sobą wprowadzenie zmian w strukturze gospodarstwa rolnego, pozostających poza kontrolą producenta, jak na przykład rozparcelowanie gruntu.

5. Jeśli na skutek zmiany w strukturze gospodarstwa rolnego w okresie objętym zobowiązaniem obszar odłogowany w ramach niniejszego artykułu przekracza procentowy limit ustanowiony przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 w trakcie podejmowania zobowiązania, obszary objęte zobowiązaniem są dostosowywane odpowiednio do wyżej wymienionego limitu.

Artykuł  21

1. Jeśli zadeklarowany obszar odłogowany jest mniejszy niż obszar odpowiadający procentowi przymusowego odłogowania ustalonego na dany rok gospodarczy, obszar, w stosunku do którego producenci roślin uprawnych objęci obowiązkiem odłogowania kwalifikują się do płatności obszarowych, wylicza się na podstawie zadeklarowanego obszaru odłogowanego i proporcjonalnego udziału różnych upraw, w tym kiszonki z trawy; jednakże, zgodnie z art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, nie może on być zredukowany do obszaru mniejszego niż wymagany dla produkcji 92 ton zbóż.

2. Produkcję zbóż określoną w ust. 1 wylicza się na podstawie plonu użytego przy płatnościach obszarowych. Jeśli Państwo Członkowskie wybrało stosowanie historycznych regionalnych plonów dla roślin oleistych, plon jest pomnażany przez 1,95.

Artykuł  22

W przypadku Portugalii, zgodnie z art. 6 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, płatność obszarową dla przymusowego odłogowania zwiększa się o wielkości zamieszczone w załączniku IX. Wielkości te są finansowane zgodnie z art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 3653/90.

Artykuł  23

1. Wnioski o pomoc obszarową, o których mowa w rozporządzeniu (EWG) nr 3887/92, rozpatruje się według regionów zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

2. Dla każdego wniosku o płatność obszarową w danym regionie musi istnieć odpowiednia deklaracja odłogowania w odniesieniu przynajmniej do odpowiadającej ilości hektarów w tym samym regionie produkcyjnym.

3. Przewiduje się możliwość odstępstwa od ust. 2 zgodnie z obiektywnymi kryteriami ustanowionymi przez Państwo Członkowskie.

4. W drodze odstępstwa od ust. 2 przymusowe odłogowanie odpowiadające wnioskowi o płatność obszarową może być przeprowadzone w całości bądź w części:

a) w Hiszpanii, w regionie "secano" w przypadku gospodarstw zlokalizowanych w regionach produkcyjnych "secano" i "regadío";

b) w innym regionie produkcyjnym, pod warunkiem, że obszary przeznaczone pod odłogowanie znajdują się w regionach produkcyjnych sąsiadujących z tymi, w których są zlokalizowane obszary uprawne.

5. W przypadku stosowania ust. 3 i 4 obszar przeznaczony do odłogowania musi być dostosowany z uwzględnieniem różnicy pomiędzy plonami zastosowanymi do wyliczenia płatności do gruntów odłogowanych w danych regionach. Jednakże stosowanie niniejszego punktu nie może prowadzić do odłogowania mniejszej ilości hektarów niż wymagana.

Artykuł  23a ¹⁷

1. Do celów stosowania art. 6 ust. 3 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 "uprawa strączkowych roślin pastewnych" oznacza obszar obsiany jedną lub więcej odmianami wymienionymi w załączniku XIV. Dopuszcza się zasiewy mieszane w połączeniu ze zbożami i/lub trawami, pod warunkiem że:

a) obszar jest obsiany głównie strączkowymi roślinami pastewnymi;

b) nie mogą być one zbierane oddzielne

W przypadku gdy szczególne regionalne normy środowiskowe ustanowione przez Państwa Członkowskie dla upraw ekologicznych ustanawiają pułap obszaru obsianego strączkowymi roślinami pastewnymi, warunek dotyczący obszarów obsianych głównie strączkowymi roślinami pastewnymi ustanowiony w lit. a) jest spełniany, jeśli spełnia wymogi co najmniej 85 % limitu ustalonego przez Państwa Członkowskie.

2. Obszary, na których uprawy strączkowych roślin pastewnych określonych w ust. 1 kwalifikują się między dniem 15 stycznia a dniem 31 sierpnia do systemu pomocy przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) 603/95 z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku suszu paszowego⁽³⁵⁾, nie kwalifikują się do płatności obszarowych.

ROZDZIAŁ  IV

Przepisy szczególne

Artykuł  24

W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 Państwa Członkowskie mogą odroczyć ostateczną datę siewu najpóźniej do 15 czerwca dla upraw wymienionych w załączniku X oraz dla stref określonych przez zainteresowane Państwo Członkowskie, umiejscowionych w regionach wyszczególnionych w tym załączniku.

W przypadku gdy przesunięcie ostatecznej daty siewu dotyczy wszystkich roślin uprawnych, Państwa Członkowskie mogą również odroczyć końcową datę składania przez producentów wniosków o płatności obszarowe w danych strefach najpóźniej do 15 czerwca lub do ostatecznej daty siewu, w zależności od tego, która z nich wystąpi wcześniej.

Artykuł  25

1. Limit określony w art. 10 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 ustala się uwzględniając krajowy obszar referencyjny i całkowitą powierzchnię gruntów rolnych kwalifikujących się do płatności oraz w celu uniknięcia upraw na skalę, która mogłaby spowodować nadmierną redukcję płatności obszarowych specyficznych dla upraw roślin oleistych.

2. Limit oraz kryteria stosowane do jego ustalenia podaje się do wiadomości Komisji w możliwie najszybszym terminie i nie później niż do 31 lipca roku gospodarczego poprzedzającego rok, którego dotyczy wniosek o płatność obszarową.

3. W celu określenia, czy dany producent kwalifikuje się do płatności obszarowej, właściwe władze weryfikują, czy wniosek o pomoc mieści się w określonych limitach. Grunty objęte wnioskami o płatności obszarowe specyficzne dla upraw roślin oleistych, które przekraczają limit, wyłącza się z wniosków.

4. W przypadku gdy wyłączenie gruntów zgodnie z ust. 3 oznacza, że obszar odłogowany przez producenta przekracza limit określony w art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 dla danego Państwa Członkowskiego, obszar odłogowany będący przedmiotem wniosku o płatność obszarową zredukuje się tak, aby nie przekraczał tego limitu.

5. Obszarów wyłączonych z wniosków o pomoc obszarową zgodnie z ust. 3 i 4 nie uwzględnia się przy stosowaniu art. 2 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

ROZDZIAŁ  V

Przepisy końcowe

Artykuł  26

Przekazywanie informacji

1. Państwa Członkowskie przesyłają Komisji informacje, które powinny zostać zamieszczone w tabelach, jak opisano w załączniku XI, w standardowym formacie tam opisanym, z podziałem według regionu produkcyjnego, obszaru bazowego oraz kraju, zgodnie z następującym harmonogramem:

a) do 15 września bieżącego roku gospodarczego: informacje uzyskane w trakcie przeprowadzonych kontroli i inspekcji;

b) najpóźniej do następującego 31 października: ostateczne dane odpowiadające danym wykorzystywanym do wyliczenia ostatecznej stawki przekroczenia ustalonej w art. 12; oraz

c) najpóźniej do następującego 15 lutego: dane końcowe dotyczące obszarów, dla których rzeczywiście wypłacono pomoc, po dokonaniu redukcji obszarów określonych w art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 3887/92.

2. W przypadku przekroczenia obszarów, o których mowa w art. 10 i 11, zainteresowane Państwa Członkowskie bezzwłocznie informują Komisję o ostatecznej stawce przekroczenia, najpóźniej do 31 października bieżącego roku gospodarczego. Dane wykorzystane do wyliczenia stawki, o którą został przekroczony obszar bazowy, przekazuje się przy użyciu formularza zawartego w załączniku VII.

3. W przypadku gdy stawka przekroczenia jest rozdzielana zgodnie z art. 2 ust. 6 oraz art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, zainteresowane Państwa Członkowskie informują o tym Komisję najpóźniej do 31 października.

Artykuł  27

Państwa Członkowskie przyjmują środki konieczne dla stosowania niniejszego rozporządzenia i powiadamiają o nich Komisję w ciągu miesiąca od ich przyjęcia lub wprowadzenia do nich zmian.

Artykuł  28

Rozporządzenia (EWG) nr 2467/92, (EWG) nr 2836/93, (WE) nr 762/94, (WE) nr 1098/94, (WE) nr 1237/95, (WE) nr 658/96 oraz (WE) nr 1577/98 tracą moc z dniem 1 lipca 2000 r.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń są traktowane jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  29

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych w odniesieniu do roku gospodarczego 2000/01 i następnych lat gospodarczych.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 października 1999 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 12.

⁽³⁾ Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str.3.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 246 z 27.8.1992, str. 11.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 380 z 24.12.1992, str. 24.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 260 z 19.10.1993, str. 3.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 48.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 90 z 7.4.1994, str. 8.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 256 z 19.9.1998, str. 8.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 121 z 12.5.1994, str. 12.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 241 z 11.9.1999, str. 14.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 121 z 1.6.1995, str. 29.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 284 z 16.10.1997, str. 36.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 91 z 12.4.1996, str. 46.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 75 z 20.3.1999, str. 24.

⁽¹⁶⁾ Dz.U. L 206 z 23.7.1998, str. 17.

⁽¹⁷⁾ Dz.U. L 225 z 12.10.1970, str. 1.

⁽¹⁸⁾ Dz.U. L 25 z 1.2.1999, str. 27.

⁽¹⁹⁾ Dz.U. L 362 z 27.12.1990, str. 28.

⁽²⁰⁾ Dz.U. L 158 z 8.7.1995, str. 13.

⁽²¹⁾ Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 1.

⁽²²⁾ Dz.U. L 127 z 21.5.1999, str. 4.

⁽²³⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

⁽²⁴⁾ Dz.U. L 218 z 6.8.1991, str. 1.

⁽²⁵⁾ Dz.U. L 356 z 24.12.1991, str. 17.

⁽²⁶⁾ Dz.U. L 132 z 28.5.1988, str. 3.

⁽²⁷⁾ Dz.U. L 196 z 18.7.1986, str. 1.

⁽²⁸⁾ Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21.

⁽²⁹⁾ Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 1.

⁽³⁰⁾ Dz.U. L 391 z 31.12.1992, str. 36.

⁽³¹⁾ Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2309/66.

⁽³²⁾ Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 16.

⁽³³⁾ Dz.U. L 169 z 10.7.1969, str. 3.

⁽³⁴⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.

⁽³⁵⁾ Dz.U. L 63 z 21.3.1995, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

(art. 2 ust. 1)

DEFINICJE

1. Trwałe użytki zielone

Obszar (obsiany bądź naturalny) bez zmianowania upraw wykorzystywany do produkcji trawy na stały okres (pięć lat lub dłużej).

2. Trwałe plantacje

Uprawy nierotacyjne inne niż trwałe użytki zielone, zajmujące obszar rolny przez pięć lat lub dłużej i przynoszące powtarzające się plony, z wyjątkiem roślin wieloletnich.

3. Uprawy wieloletnie

Kod CN
0709 10 00	Karczochy
0709 20 00	Szparagi
ex 0709 90 90	Rabarbar
0810 20	Maliny, jeżyny, morwa i krzyżówki maliny z jeżyną
0810 30	Czarna, biała i czerwona porzeczka i agrest
0810 40	Żurawina, borówki i inne rośliny z rodzaju Vaccinium

4. Program restrukturyzacji

Zmiana struktury i/lub obszaru kwalifikującego się do dopłaty w obrębie gospodarstwa ustalona przez władze.

ZAŁĄCZNIK  II

(art. 4 ust. 5)

Odmiany konsumpcyjne nasion słonecznika

Agripro 3450	Interstate (IS)8004	SIGCO 829
Agrosur	Kelisur	SIGCO 830
Dahlgren D-131 (Toma)	Royal Hybrid 381	SIGCO 954
Dahlgren D-151	Royal Hybrid 2141	SIGCO 964
Dahlgren D-171	Royal Hybrid 3801	SIGCO 974
Dahlgren D-181	Royal Hybrid 3831	SIGCO 995
Dahlgren 954	Royal Hybrid 4381	Toma
Dahlgren D-1950	RRC 995	Triumph 660C
Dahlgren D-1998	RRC 2211	Triumph 505C+
Diset	RRC 2232	Triumph 520C
Hagen Seed SG 9011	RRC 4211	Triumph 515C
Hagen Seed SG 9054	SIGCO 826	USDA Hybrid 924
Hagen Seed SG 9211	SIGCO 828

ZAŁĄCZNIK  III

(art. 5)

TEST NA GORZKI ŁUBIN

Wykonywany na próbce 200 nasion z jednokilogramowej serii nasion pobranych dla każdej partii o wadze maksymalnej 20 ton.

Test ma na celu wykazanie istnienia gorzkich nasion w próbce. Tolerancja jednorodności nasion wynosi: 1 ziarno na 100. Należy skorzystać z metody przecinania według Von Sengbuscha (1942), Ivanova i Smirnovej (1932) oraz Eggebrechta (1949). Należy przeciąć suche lub spęczniałe ziarna poprzecznie. Następnie umieścić połówki nasion na sicie i zanurzyć je w roztworze jodu na dziesięć sekund, po czym przepłukać pod wodą przez pięć sekund. Powierzchnia nasion gorzkich w miejscu przecięcia zabarwia się na brązowo, podczas gdy powierzchnia nasion charakteryzujących się niską zawartością alkaloidów pozostaje żółta.

Aby przygotować roztwór jodu, należy rozpuścić 14 g jodku potasu w jak najmniejszej ilości wody, dodać 10 g jodu i rozcieńczyć w 4.000 cm³. Przed użyciem odstawić roztwór na tydzień. Przechowywać w ciemnych butelkach. Bezpośrednio przed zastosowaniem rozcieńczyć przechowywany roztwór od trzech do pięciu razy w stosunku do objętości pierwotnej.

ZAŁĄCZNIK  IV ¹⁸

(Artykuł 6 ust. 1 akapit drugi)

STREFY KWALIFIKUJĄCE SIĘ DO UZYSKANIA WSPARCIA DLA PSZENICY DURUM W AUSTRII

PANNONIA:

1. Gebiete der Bezirksbauernkammern

2046 Tullnerfeld-Klosterneuburg

2054 Baden

2062 Bruck/Leitha-Schwechat

2089 Baden

2101 Gänserndorf

2241 Hollabrunn

2275 Tullnerfeld-Klosterneuburg

2305 Korneuburg

2321 Mistelbach

2330 Krems/Donau

2364 Gänserndorf

2399 Mistelbach

2402 Mödling

2470 Mistelbach

2500 Hollabrunn

2518 Hollabrunn

2551 Bruck/Leitha-Schwechat

2577 Korneuburg

2585 Tullnerfeld-Klosterneuburg

2623 Wr. Neustadt

2631 Mistelbach

2658 Gänserndorf

2. Gebiete der Bezirksreferate

3018 Neusiedl/See

3026 Eisenstadt

3034 Mattersburg

3042 Oberpullendorf

3. Gebiete der Landwirtschaftskammer

1007 Wien

ZAŁĄCZNIK  V

(art. 6 ust. 3)

STREFY KWALIFIKUJĄCE SIĘ DO SPECJALNEJ POMOCY DLA PSZENICY DURUM

NIEMCY

Kreise und Kreisfreie Städte:

Baden-Württemberg:

Stadt Stuttgart, Ludwigsburg, Rems-Murr-Kreis, Stadt Heilbronn, Heilbronn, Hohenlohekreis, Main-Tauber-Kreis, Stadt Karlsruhe, Karlsruhe, Stadt Baden-Baden, Rastatt, Stadt Heidelberg, Stadt Mannheim, Rhein-Neckar-Kreis, Stadt Pforzheim, Enzkreis, Ortenaukreis.

Bayern:

Stadt Ingolstadt, Dachau, Eichstätt, Freising, Fürstenfeldbrück, Neuburg-Schrobenhausen, Pfaffenhofen a.d.Ilm, Kelheim, Stadt Ansbach, Ansbach, Neustadt-Bad Winsheim, Stadt Aschaffenburg, Aschaffenburg, Bad Kissingen, Rhön-Grabfeld, Haßberge, Kitzingen, Main-Spessart, Stadt Schweinfurt, Schweinfurt, Stadt Würzburg, Würzburg.

Rheinland-Pfalz:

Ahrweiler, Stadt Koblenz, Mayen-Koblenz, Bad Kreuznach, Rhein-Lahn-Kreis, Westerwald-Kreis, Bernkastel-Wittlich, Bitburg-Prüm, Daun, Trier-Saarburg, Stadt Trier, Stadt Frankenthal, Landau i.d.P., Ludwigshafen, Mainz, Neustadt/Weinstr., Speyer, Worms, Alzey-Worms, Bad Dürkheim, Donnersbergkreis, Germersheim, Südl. Weinstraße, Ludwigshafen, Mainz-Bingen.

Hessen:

Stadt Frankfurt/Main, Wiesbaden, Bergstraße, Stadt Darmstadt, Darmstadt-Dieburg, Groß-Gerau, Hochtaunuskreis, Main-Kinzig-Kreis, Main-Taunus-Kreis, Stadt Offenbach, Offenbach, Rheingau-Taunus-Kreis, Wetteraukreis, Lahn-Dill-Kreis, Limburg-Weilburg.

Saarland:

Stadt Saarbrücken, Merzig-Wadern, Neunkirchen, Saarlouis, Sankt Wendel.

Sachsen:

Mittweida, Muldentalkreis.

Sachsen-Anhalt:

Bernburg, Köthen, Burgenlandkreis, Mansfelder Land, Merseburg-Querfurt, Saalkreis, Sangerhausen, Aschersleben-Straßfurt, Halberstadt, Jerichower Land, Quedlinburg, Schönebeck.

Thüringen:

Unstrut-Hainich-Kreis, Kyffhäuserkreis, Gotha, Sömmerda, Hildburghausen, Stadt Weimar, Weimarer Land, Altenburger Land, Stadt Erfurt.

HISZPANIA

Comarcas agrícolas

Almazán (SO), Bajo Aragón (TE), Campiña (GU), Campo de Gómara (SO), Centro (AB), El Cerrato (P), Hoya de Huesca (HU), La Montaña (A), Las Vegas (M), Logrosán (CC), Monegros (HU), Noroeste (MU), Requena-Utiel (V), Rioja Baja (LO), Segría (L), Sierra Rioja Baja (LO), Sur (VA), Suroeste y Valle de Guadalentín (MU), Trujillo (CC), Urgel (L), Valle de Ayora (V).

FRANCJA

Départements

Aisne, Aube, Charente, Charente-Maritime, Cher, Deux-Sèvres, Essonne, Eure, Eure-et-Loir, Indre, Indre-et-Loire, Loir-et-Cher, Loiret, Lot-et-Garonne, Maine-et-Loire, Marne, Nièvre, Orne, Sarthe, Seine-et-Marne, Vendée, Vienne, Yonne, Yvelines.

WŁOCHY

Province

Alessandria, Bologna, Brescia, Cremona, Ferrara, Forlì, Gorizia, Lodi, Mantova, Milano, Modena, Padova, Parma, Pavia, Piacenza, Pordenone, Ravenna, Reggio Emilia, Rimini, Rovigo, Torino, Treviso, Udine, Venezia, Vercelli, Verona, Vicenza.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

England.

ZAŁĄCZNIK  VI ¹⁹

(Artykuł 8)

OBSZARY BAZOWE

(w tys. ha)
Region	Wszystkie zboża	w tym kukurydza	w tym kiszonka
BELGIA	489,5	96,4
Łącznie
W tym: Flandria-Bruksela
DANIA	2.018,0
NIEMCY	10.159,4(3)	540,3(3)
Schleswig-Holstein	506,2
Hamburg	5,1
Niedersachsen	1.424,4
Bremen	1,8
Nordrhein-Westfalen	948,5
Rheinland-Pfalz	368,6
Hessen	461,4
Baden- Wűrttemberg	735,5	122,1
Bayern	1.776,0	418,2
Saarland	36,6
Berlin	2,9
Brandenburg	889,6
Mecklenburg-Vorpommern	968,2
Sachsen	599,0
Sachsen-Anhalt	880,9
Thűringen	554,4
GRECJA	1.491,7	222,1
HISZPANIA		403,4
Regadio	1.371,1
Secano	7.849,0
FRANCJA		613,8(2)
Łącznie	13.582,1
Obszar bazowy dla kukurydzy
Nawadniany obszar bazowy	1.209,7(2)
IRLANDIA	345,6	0,2
WŁOCHY	5.801,2	400,8
LUKSEMBURG	42,8
NIDERLANDY	441,7	208,3
AUSTRIA	1.203,5
PORTUGALIA
Azory	9,7
Madera
- Regadio	0,31	0,29
- inne	0,30
Kontynent
- Regadio	293,4	221,4
- inne	622,7
FINLANDIA	1.591,5		200,0
SZWECJA	1.737,1		130,0
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
Anglia	3.794,6	33,2(1)
Szkocja	551,6
Irlandia Północna	52,9
Walia	61,4	1,2(1)
(1) Z wyłączeniem kukurydzy słodkiej.
(2) W tym 284.000 ha nawadnianej kukurydzy.
(3) Jeśli ma zastosowanie art. 2 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  VII ²⁰

(Artykuł 10 ust. 4)

grafika

ZAŁĄCZNIK  VIII

(art. 14 ust. 2)

PLONY REFERENCYJNE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 UST. 7 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1251/1999

Belgia	6,24
Dania	5,22
Niemcy	5,66(1)
- Schleswig-Holstein	6,81
- Hamburg	6,01
- Niedersachsen	5,33
- Bremen	5,34
- Nordrhein-Westfalen	5,81
- Hessen	5,50
- Rheinland-Pfalz	4,78
- Baden-Württemberg	5,48
- Bayern	5,94
- Saarland	4,38
- Berlin	4,52
- Brandenburg	4,54
- Mecklenburg-Vorpommern	5,45
- Sachsen	6,23
- Sachsen-Anhalt	6,14
- Thüringen	6,13
Grecja	3,39
Hiszpania	2,9
Francja	6,02
Irlandia	6,08
Włochy	3,9
Luksemburg	4,26
Holandia	6,66
Portugalia	2,90
Zjednoczone Królestwo	5,83
Austria	5,27
Szwecja	4,02
Finlandia	2,82
(1) Jeśli stosuje się art. 2 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999

ZAŁĄCZNIK  IX ²¹

(art. 22)

DODATEK DO ODŁOGOWANIA W PORTUGALII

(EUR)
Rok gospodarczy	2000/01	2001/02	2002/03
Dodatek	9,64	9,64	3,41

ZAŁĄCZNIK  X ²²

(Artykuł 24 akapit pierwszy)

Ostateczny termin z przeznaczeniem do siewu: dnia 15 czerwca

Uprawa	Państwo Członkowskie	Region
Wszystkie zboża	Finlandia	Cały kraj
	Szwecja	Cały kraj
Kukurydza cukrowa	Wszystkie	Cały kraj
Konopie na włókno	Państwa Członkowskie

ZAŁĄCZNIK  XI ²³

(Art. 26 ust. 1)

INFORMACJE PRZESYŁANE DO KOMISJI

Informacje przedstawia się w formie serii tabel sporządzonych zgodnie ze wzorem opisanym poniżej:

- pierwszy zestaw tabel określający informacje na poziomie produkcji regionalnej w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999,

- drugi zestaw tabel określający informacje w odniesieniu do każdego regionu obszarów bazowych w rozumieniu załącznika VI do niniejszego rozporządzenia,

- pojedyncza tabela podsumowująca informacje dotyczące każdego Państwa Członkowskiego

Tabele przesyła się w wersji drukowanej i elektronicznej.

Wzory do wyliczania obszaru:

5 = 1 + 2 + 3 + 4

10 = 7 + 8 + 9

16 = 17 + 18

21 = 5 + 10 + 11 + 12 + 13 + 14 + 15 + 16 + 20

Uwagi:

Każda tabela musi wymieniać dany region.

Stosuje się wielkości plonu wykorzystywane do obliczania płatności obszarowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1251/1999.

Rozróżnienie między gruntami nawadnianymi i nienawadnianymi powinno być dokonywane jedynie w przypadku regionów, w których znajdują się obydwa rodzaje gruntów.

W takim wypadku:

d) = e) + f)

j) = k) + l)

Wiersz 1 odnosi się jedynie do pszenicy durum kwalifikującej się do dodatku do płatności obszarowej, przewidzianej w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

Wiersz 2 odnosi się jedynie do pszenicy durum kwalifikującej się do specjalnego wsparcia, określonego w art. 5 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

Wiersz 19 odnosi się jedynie do obszarów odłogowanych lub zalesianych zgodnie z art. 22, 23, 24 i 31 rozporządzenia nr 1257/1999 i zaliczonych jako grunty orne odłogowane zgodnie z art. 6 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

Wiersz 20 odpowiada obszarom określonym w art. 2 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1251/1999. Muszą być również przekazywane informacje w odniesieniu do producentów niewnioskujących o pomoc na hektar, w ramach systemu wsparcia dla niektórych roślin uprawnych (rozporządzenie (WE) nr 1251/1999). Takie informacje, umieszczone w rubryce Pozostałe w kolumnach m i n, dotyczą głównie roślin uprawnych zgłoszonych jako obszar uprawy paszowej do celów uzyskania premii z tytułu produkcji wołowiny/cielęciny i mięsa baraniego.

Wiersz 23 odnosi się do gruntów odłogowanych w celu produkcji roślin nieżywnościowych oraz na które nie są dokonywane żadne płatności zgodnie z przepisami wykonawczymi art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999 (np. buraki cukrowe, karczochy jerozolimskie i korzenie cykorii).

Wiersz 24 odnosi się do gruntu odłogowanego i wykorzystywanego pod uprawę strączkowych roślin pastewnych zgodnie z art. 6 ust. 3 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1251/1999.

grafika

ZAŁĄCZNIK  XII ²⁴

(Artykuł 7a ust. 1)

Odmiany lnu i konopi uprawiane na włókno kwalifikujące się do płatności w ramach systemu wsparcia

1. Odmiany lnu uprawiane na włókno

Adélie

Agatha

Alba

Alizée

Angelin

Argos

Ariane

Artemida

Aurore

Belinka

Bonet

Caesar Augustus

Diane

Diva

Drakkar

Electra

Elise

Escalina

Evelin

Exel

Hermes

Ilona

Jitka

Jordan

Kastyciai

Laura

Liflax

Liviola

Loréa

Luna

Marina

Marylin

Melina

Merkur

Modran

Nike

Opaline

Rosalin

Selena

Super

Tabor

Texa

Venica

Venus

Veralin

Viking

Viola

2a. Odmiany konopi uprawiane na włókno

Carmagnola

Beniko

Chamaeleon

Cs

Delta-Llosa

Delta 405

Dioica 88

Epsilon 68

Fedora 17

Felina 32

Ferimon-Férimon

Fibranova

Fibrimon 24

Futura 75

Juso 14

Red. Petiole

Santhica 23

Santhica 27

Uso 31

2b. Odmiany konopi uprawiane na włókno zatwierdzone w roku gospodarczym 2004/2005

Bialobrzeskie

Cannacomp⁽¹⁾

Fasamo

Felina 34 - Félina 34

Fibriko TC

Finola

Lipko⁽¹⁾

Silesia⁽²⁾

Tiborszallasi⁽¹⁾

UNIKO-B

______

⁽¹⁾ Ograniczone do Węgier

⁽²⁾ Ograniczone do Polski

ZAŁĄCZNIK  XIII ²⁵

(art. 7b ust. 1)

WSPÓLNOTOWA METODA ILOŚCIOWEGO OZNACZANIA ZAWARTOŚCI ∆ ⁹-THC (TETRAHYDROKANABINOLU) W ODMIANACH KONOPI

grafika

ZAŁĄCZNIK  XIV ²⁶

Strączkowe rośliny pastewne określone w art. 23a

Kod CN
0713 90	Vicia spp. wyłączając Vicia faba i Vicia sativa zbierane przy pełnej dojrzałości
ex 1209 29 50	Lupimusspp. inny niż łubiny słodkie
ex 1214 90 99	Medicago spp.
	Trifolium spp.
	Lathyrus spp.
	Melilotus spp.
	Onobrychis spp.
	Ornithopus sativus
	Hedysarum coronarium
	Lotus corniculatus
	Galega orientalis
	Trigonella foenum-graecum
	Vigna sinensis

1 Art. 3 ust. 1 lit. c):

- zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

2 Z dniem 1 lipca 2004 r. od stosowania art. 3 ust. 1 lit. d) wprowadzono odstępstwo w stosunku do Malty zgodnie z art. 1 rozporządzenia nr 734/2004 z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.114.12).

3 Art. 3 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1157/2001 z dnia 13 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.157.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

4 Art. 4 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1035/2003 z dnia 17 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.150.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

5 Art. 4 ust. 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

6 Art. 4 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

7 Art. 6 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

8 Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1157/2001 z dnia 13 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.157.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

9 Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

10 Art. 7b dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

11 Art. 7b ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

12 Art. 18 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 556/2001 z dnia 21 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.82.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

13 Art. 19 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 206/2004 z dnia 5 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.34.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2004 r.

14 Art. 19 ust. 1 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

15 Art. 19 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 210/2003 z dnia 3 lutego 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.28.33) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1360/2003 z dnia 31 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.194.35) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 4 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1408/2003 z dnia 7 sierpnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.201.5) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 18 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1492/2003 z dnia 25 sierpnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.214.8) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 sierpnia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 i 2 rozporządzenia nr 1106/2004 z dnia 11 czerwca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.211.12) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 sierpnia 2003 r. z dniem 15 maja 2004 r.

16 Art. 19 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 210/2003 z dnia 3 lutego 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.28.33) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1360/2003 z dnia 31 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.194.35) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 4 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1408/2003 z dnia 7 sierpnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.201.5) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 18 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1492/2003 z dnia 25 sierpnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.214.8) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 sierpnia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 i 2 rozporządzenia nr 1106/2004 z dnia 11 czerwca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.211.12) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 15 maja 2004 r.

17 Art. 23a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1157/2001 z dnia 13 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.157.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

18 Załącznik IV zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

19 Załącznik VI:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1454/2000 z dnia 3 lipca 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.163.28) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 335/2003 z dnia 21 lutego 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.49.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 206/2004 z dnia 5 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.34.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2004 r.

20 Załącznik VII:

-zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

21 Załącznik IX zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1157/2001 z dnia 13 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.157.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

22 Załącznik X zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

23 Załącznik XI:

-zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1157/2001 z dnia 13 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.157.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

24 Załącznik XII:

-dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2-4 rozporządzenia nr 556/2001 z dnia 21 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.82.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1157/2001 z dnia 13 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.157.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 335/2003 z dnia 21 lutego 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.49.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1035/2003 z dnia 17 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.150.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 206/2004 z dnia 5 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.34.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2004 r.

25 Załącznik XIII:

-dodany przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 2860/2000 z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.332.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 327/2002 z dnia 21 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.51.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

26 Załącznik XIV dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1157/2001 z dnia 13 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.157.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2001 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1999.280.43
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 2316/1999 ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999 ustanawiającego system wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych
• Data aktu: 22/10/1999
• Data ogłoszenia: 30/10/1999
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 30/10/1999