Uzbekistan-Wspólnoty Europejskie. Umowa o partnerstwie i współpracy ustanawiająca partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony. Florencja.1996.06.21.

UMOWA O PARTNERSTWIE I WSPÓŁPRACY

ustanawiająca partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony^(1)*

KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

dalej zwane "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI ORAZ EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ,

dalej zwane "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA UZBEKISTANU,

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC więzi istniejące między Wspólnotą, jej Państwami Członkowskimi a Republiką Uzbekistanu, a także wspólnie uznawane wartości,

UZNAJĄC, że Wspólnota i Republika Uzbekistanu pragną wzmocnić te więzi i ustanowić partnerstwo oraz współpracę, która wzmocniłaby i poszerzyła istniejące już między nimi stosunki, w szczególności na podstawie Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą oraz Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie handlu i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisanej dnia 18 grudnia 1989 roku,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Wspólnota i jej Państwa Członkowskie oraz Republika Uzbekistanu wyrażają wolę wzmocnienia swobód politycznych i gospodarczych leżących u podstaw partnerstwa,

UZNAJĄC w tym kontekście, że wspieranie niepodległości, suwerenności i integralności terytorialnej Republiki Uzbekistanu przyczyni się do zachowania pokoju i stabilności w Azji Środkowej,

UWZGLĘDNIAJĄC, iż Strony wyrażają wolę działania na rzecz pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego i pokojowego rozwiązywania sporów, a także współpracy zmierzającej do realizacji tych celów w ramach Narodów Zjednoczonych oraz Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE),

UWZGLĘDNIAJĄC, że Wspólnota i jej Państwa Członkowskie oraz Republika Uzbekistanu zobowiązały się z całą stanowczością do pełnej realizacji wszystkich zasad i postanowień zawartych w Akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE), w dokumentach końcowych szczytów w Madrycie i w Wiedniu, w dokumencie z Konferencji KBWE w Bonn w sprawie współpracy gospodarczej, w Paryskiej Karcie Nowej Europy i w Dokumencie helsińskim KBWE "Wyzwania czasu przemian" z 1992 roku oraz w innych dokumentach OBWE o zasadniczym znaczeniu,

PRZEKONANE o fundamentalnym znaczeniu zasad państwa prawa i przestrzegania praw człowieka, szczególnie praw mniejszości, wprowadzenia systemu wielopartyjnego oraz wolnych i demokratycznych wyborów, a także liberalizacji gospodarczej mającej na celu wprowadzenie gospodarki rynkowej,

UZNAJĄC, iż pełne wykonanie niniejszej Umowy o partnerstwie i współpracy zależy od oraz przyczyni się do dalszej realizacji reform politycznych, gospodarczych i prawnych w Republice Uzbekistanu, a także wprowadzenia czynników niezbędnych do współpracy, w szczególności w świetle wniosków z Konferencji KBWE w Bonn,

PRAGNĄC wspierać proces współpracy regionalnej z sąsiednimi krajami w dziedzinach, które są przedmiotem niniejszej Umowy w celu wspierania pomyślnego rozwoju i stabilności regionu,

PRAGNĄC nawiązać i rozwijać regularny dialog polityczny na temat kwestii dwustronnych, regionalnych i międzynarodowych, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania,

UZNAJĄC I POPIERAJĄC wolę nawiązania ścisłej współpracy z instytucjami europejskimi przez Republikę Uzbekistanu,

UWZGLĘDNIAJĄC konieczność popierania inwestycji w Republice Uzbekistanu, w szczególności w sektorze energii, oraz ze względu na znaczenie, jakie Wspólnota i jej Państwa Członkowskie przywiązują do zrównoważonych warunków tranzytu na wywóz produktów energii; potwierdzając przywiązanie Wspólnoty, jej Państw Członkowskich i Republiki Uzbekistanu do Europejskiej Karty Energetycznej oraz do pełnego wykonania Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego efektywności energetycznej i odnośnych aspektów ochrony środowiska,

UWZGLĘDNIAJĄC starania Wspólnoty zmierzające do zapewnienia, w miarę potrzeby, współpracy gospodarczej i pomocy technicznej,

UWZGLĘDNIAJĄC fakt, że Umowa może pomóc w stopniowym zbliżeniu między Republiką Uzbekistanu a szerszym obszarem współpracy w Europie i w regionach sąsiadujących, jak również w stopniowej integracji w otwartym systemie międzynarodowym,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Strony zobowiązały się do liberalizacji handlu, zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Handlu (WTO) i przekonane, że przystąpienie Republiki Uzbekistanu do WTO pozwoli jeszcze umocnić stosunki handlowe między nimi,

ŚWIADOME konieczności poprawy warunków wpływających na działalność gospodarczą i inwestycje, jak również warunków w takich dziedzinach, jak zakładanie przedsiębiorstw, zatrudnienie, świadczenie usług i przepływ kapitału,

PRZEKONANE, że niniejsza Umowa stworzy między Stronami nowy klimat w ich stosunkach gospodarczych, w szczególności w zakresie rozwoju handlu i inwestycji, które są najistotniejszymi instrumentami restrukturyzacji gospodarczej i modernizacji technologicznej,

PRAGNĄC nawiązać ścisłą współpracę w dziedzinie ochrony środowiska, mając na względzie współzależność istniejącą w tej dziedzinie między Stronami,

UZNAJĄC, że współpraca na rzecz zapobiegania i kontroli nielegalnej imigracji stanowi jeden z priorytetowych celów niniejszej Umowy,

PRAGNĄC stworzenia współpracy kulturalnej i poprawy przepływu informacji,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Ustanawia się partnerstwo między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony. Cele partnerstwa są następujące:

– wspieranie niepodległości i suwerenności Republiki Uzbekistanu,

– popieranie starań podjętych przez Republikę Uzbekistanu w celu umocnienia demokracji, rozwoju gospodarki i doprowadzenia do końca procesu przechodzenia do gospodarki rynkowej,

– stworzenie odpowiednich ram dla dialogu politycznego między Stronami w celu umożliwienia rozwoju stosunków politycznych,

– wspieranie handlu i inwestycji, jak również harmonijnych stosunków gospodarczych między Stronami sprzyjających ich trwałemu rozwojowi gospodarczemu,

– stworzenie podstaw współpracy prawnej, gospodarczej, społecznej, finansowej, w zakresie cywilnych badań naukowych, technologicznej i kulturalnej,

– pomoc w budowaniu w Republice Uzbekistanu społeczeństwa obywatelskiego w oparciu o zasadę państwa prawa.

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  2

Poszanowanie demokracji, zasad prawa międzynarodowego oraz praw człowieka, określonych w szczególności w Karcie Narodów Zjednoczonych, Akcie końcowym z Helsinek i w Paryskiej Karcie Nowej Europy, jak również zasad gospodarki rynkowej, w tym ogłoszonych w dokumentach z Konferencji KBWE w Bonn, stanowi podstawę polityki wewnętrznej i zagranicznej Stron oraz podstawowy element partnerstwa i niniejszej Umowy.

Artykuł  3

Strony uznają, że dla przyszłego dobrobytu i stabilności najistotniejsze jest, aby nowe niepodległe państwa powstałe w wyniku rozpadu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwane dalej "Niepodległymi Państwami", podtrzymywały i rozwijały współpracę między sobą zgodnie z zasadami zawartymi w Akcie końcowym Konferencji w Helsinkach i zgodnie z prawem międzynarodowym, a także w duchu stosunków dobrosąsiedzkich, i dołożą wszelkich starań, aby wspierać ten proces.

TYTUŁ  II

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł  4

Strony nawiązują regularny dialog polityczny, który zamierzają rozwijać i zacieśniać. Dialog ten towarzyszy i sprzyja zbliżeniu między Wspólnotą a Republiką Uzbekistanu, wspiera obecne zmiany polityczne oraz gospodarcze, które zachodzą obecnie w tym kraju, a także przyczynia się do powstania nowych form współpracy. Dialog polityczny:

– wzmocni więzi między Republiką Uzbekistanu a Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi, a tym samym ze społecznością krajów demokratycznych. Osiągnięcie dzięki niniejszej Umowie konwergencji ekonomicznej doprowadzi do bardziej intensywnych stosunków politycznych,

– doprowadzi do dalszego zbliżenia stanowisk w kwestiach międzynarodowych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, podnosząc tym samym stopień bezpieczeństwa i stabilności w regionie,

– przewiduje, że Strony podejmują wysiłki na rzecz współpracy w sprawach ukierunkowanych na wzmocnienie stabilności i bezpieczeństwa w Europie, przestrzeganie zasad demokracji, poszanowanie i wspieranie praw człowieka, w szczególności mniejszości, a także, że w razie potrzeby Strony przeprowadzają konsultacje w określonych kwestiach.

Dialog ten może przebiegać na poziomie regionalnym.

Artykuł  5

Na szczeblu ministerialnym dialog polityczny prowadzony jest w ramach Rady Współpracy, powołanej na mocy art. 78, a w innych wypadkach w drodze wzajemnego porozumienia.

Artykuł  6

Strony ustalają inne procedury i mechanizmy dialogu politycznego, w szczególności w następujących formach:

– regularnych spotkań na szczeblu wysokich urzędników między przedstawicielami Wspólnoty i jej Państw Członkowskich, z jednej strony, a przedstawicielami Republiki Uzbekistanu, z drugiej strony,

– pełnego wykorzystania kanałów dyplomatycznych między Stronami, w tym odpowiednich kontaktów w ramach współpracy dwustronnej lub wielostronnej, takich jak sesje Narodów Zjednoczonych, KBWE i innych,

– wszelkich innych środków, włącznie z możliwością spotkań ekspertów, które mogłyby przyczynić się do zacieśnienia i rozwoju dialogu politycznego.

Artykuł  7

Dialog polityczny na szczeblu parlamentarnym prowadzony jest w ramach Parlamentarnego Komitetu Współpracy powołanego na mocy art. 83.

TYTUŁ  III

HANDEL TOWARAMI

Artykuł  8

1. Strony przyznają sobie wzajemnie klauzulę największego uprzywilejowania w odniesieniu do wszystkich dziedzin dotyczących:

– należności celnych i opłat stosowanych w przywozie i wywozie, w tym metody pobierania tych należności i opłat,

– postanowień dotyczących odprawy celnej, tranzytu, składów i przeładunku,

– podatków i innych opłat wewnętrznych o jakimkolwiek charakterze, stosowanych bezpośrednio lub pośrednio do przywożonych towarów,

– metod dokonywania płatności i transferu tych płatności,

– zasad odnoszących się do sprzedaży, kupna, transportu, dystrybucji i wykorzystania towarów na rynku wewnętrznym.

2. Postanowienia ust. 1 nie znajdują zastosowania do:

a) korzyści przyznanych w celu ustanowienia unii celnej lub strefy wolnego handlu albo wynikających z faktu ustanowienia takiej unii lub strefy;

b) korzyści przyznanych poszczególnym krajom zgodnie z zasadami WTO oraz z innymi umowami międzynarodowymi na rzecz krajów rozwijających się;

c) korzyści przyznanych krajom sąsiednim w celu usprawnienia ruchu granicznego.

3. Postanowienia ust. 1 nie mają zastosowania w okresie przejściowym, który upływa w dniu przystąpienia Republiki Uzbekistanu do WTO lub w dniu 31 grudnia 1998 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza, do korzyści określonych w załączniku I przyznanych przez Republikę Uzbekistanu pozostałym państwom, które powstały z rozpadu ZSRR.

Artykuł  9

1. Strony ustalają, że zasada swobodnego tranzytu jest zasadniczym warunkiem realizacji celów niniejszej Umowy.

W związku z tym każda ze Stron gwarantuje tranzyt bez żadnych ograniczeń przez swoje terytorium towarów pochodzących z obszaru celnego lub przeznaczonych na obszar celny drugiej ze Stron.

2. Zasady, określone w art. V ust. 2, 3, 4 i 5 GATT, znajdują zastosowanie między Stronami.

3. Zasady zawarte w niniejszym artykule pozostają bez uszczerbku dla jakiejkolwiek szczegółowej zasady dotyczącej szczególnych sektorów, w szczególności takich jak transportu, lub produktów uzgodnionej między Stronami.

Artykuł  10

Bez uszczerbku dla praw i zobowiązań wynikających z konwencji międzynarodowych w sprawie odprawy czasowej towarów wiążących obie Strony, każda ze Stron przyznaje ponadto drugiej Stronie zwolnienie z opłat i należności przywozowych nakładanych na towary czasowo odprawione, w przypadkach oraz według procedur określonych w tej dziedzinie przez jakąkolwiek inną konwencję międzynarodową wiążąca Stronę, zgodnie z jej ustawodawstwem. Zostaną również uwzględnione warunki, na mocy których zobowiązania wynikające z takiej konwencji zostały zaakceptowane przez zainteresowaną Stronę.

Artykuł  11

1. Towary pochodzące z Republiki Uzbekistanu są przywożone do Wspólnoty bez żadnych ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym, bez uszczerbku dla postanowień art. 13, 16 i 17 niniejszej Umowy.

2. Towary pochodzące ze Wspólnoty są przywożone do Republiki Uzbekistanu bez żadnych ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym, bez uszczerbku dla postanowień art. 13, 16 i 17 niniejszej Umowy.

Artykuł  12

Towary są przedmiotem wymiany między Stronami po cenach rynkowych.

Artykuł  13

1. W przypadku gdy produkt jest przywożony na terytorium jednej ze Stron w takich zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje to lub może spowodować szkodę dla krajowych producentów produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych, Wspólnota lub Republika Uzbekistanu, zależnie od okoliczności, może podjąć właściwe środki zgodnie z następującymi procedurami i warunkami.

2. Zanim zostaną podjęte jakiekolwiek środki lub gdy tylko będzie to możliwe, w przypadkach, do których stosuje się ust. 4, Wspólnota lub Republika Uzbekistanu, zależnie od okoliczności, dostarczy Radzie Współpracy wszelkich odpowiednich informacji w celu znalezienia rozwiązania odpowiadającego obu Stronom, zgodnie z tytułem XI.

3. Jeśli w wyniku konsultacji w ciągu 30 dni od chwili, gdy zwróciły się do Rady Współpracy, Strony nie dojdą do porozumienia, co do działań, jakie należy podjąć, aby uniknąć takiej sytuacji, Strona, która zwróciła się o konsultacje, ma prawo ograniczyć przywóz danych produktów w takim zakresie i na taki okres, jak jest to konieczne do zapobiegnięcia lub naprawienia szkody lub też może podjąć inne właściwe środki.

4. W sytuacjach krytycznych, kiedy zwłoka stwarza niebezpieczeństwo powstania szkód trudno odwracalnych, Strony mogą podjąć środki zanim przystąpią do konsultacji, pod warunkiem że konsultacje zaproponowane są niezwłocznie po podjęciu tych środków.

5. Przy wyborze środków na mocy niniejszego artykułu Strony przyznają pierwszeństwo tym środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócają realizację celów niniejszej Umowy

6. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie narusza ani nie wpływa w jakikolwiek sposób na podjęcie przez którąkolwiek ze Stron środków antydumpingowych lub wyrównawczych, zgodnie z art. VI GATT, Porozumieniem w sprawie wykonania art. VI GATT, Porozumieniem w sprawie interpretacji i stosowania art. VI, XVI i XXIII GATT, czy odnośnym ustawodawstwem wewnętrznym.

Artykuł  14

Strony zobowiązują się rozważyć możliwość rozwinięcia postanowień niniejszej Umowy w sprawie handlu towarami między nimi, o ile okoliczności na to pozwalają, z uwzględnieniem sytuacji powstałej w wyniku przystąpienia Republiki Uzbekistanu do WTO. Rada Współpracy może skierować do Stron zalecenia dotyczące tego rozwinięcia, które, o ile zostaną przyjęte, mogą być wprowadzane w życie w drodze umowy między Stronami, zgodnie z ich odpowiednimi procedurami.

Artykuł  15

Niniejsza Umowa nie stanowi przeszkody dla zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub tranzytowych, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin; ochrony zasobów naturalnych; ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej bądź ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub postanowieniami dotyczącymi złota i srebra. Jednakże takie zakazy lub ograniczenia nie powinny stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytego ograniczenia w handlu między Stronami.

Artykuł  16

Niniejszy tytuł nie znajduje zastosowania do handlu wyrobami włókienniczymi, objętymi działami 50-63 Nomenklatury Scalonej. Handel tymi wyrobami regulowany jest odrębną umową parafowaną dnia 4 grudnia 1995 r. i stosowaną tymczasowo od dnia 1 stycznia 1996 r.

Artykuł  17

1. Handel produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali regulowany jest postanowieniami niniejszego tytułu, z wyjątkiem art. 11.

2. Powołuje się grupę kontaktową do spraw węgla i stali, składającą się z przedstawicieli Wspólnoty, z jednej strony, oraz z przedstawicieli Republiki Uzbekistanu, z drugiej strony.

Grupa kontaktowa wymienia regularnie informacje na temat wszelkich kwestii dotyczących węgla i stali, stanowiących przedmiot zainteresowania Stron.

Artykuł  18

Handel materiałami jądrowymi podlega postanowieniom szczególnej umowy, która zostanie zawarta między Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Republiką Uzbekistanu.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ I INWESTYCJI

ROZDZIAŁ  I

WARUNKI ZATRUDNIENIA

Artykuł  19

1. Z zastrzeżeniem przepisów ustawowych, warunków i procedur mających zastosowanie w każdym Państwie Członkowskim, Wspólnota i Państwa Członkowskie podejmują starania w celu zapewnienia obywatelom Republiki Uzbekistanu, zatrudnionym legalnie na terytorium Państwa Członkowskiego, że nie będzie w stosunku do nich stosowana jakakolwiek dyskryminacja ze względu na przynależność państwową w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia lub zwolnienia z pracy, w porównaniu z jego własnymi obywatelami.

2. Z zastrzeżeniem przepisów ustawowych, warunków i procedur mających zastosowanie w Republice Uzbekistanu, Republika Uzbekistanu zapewnia obywatelom Państwa Członkowskiego, zatrudnionym legalnie na terytorium Republiki Uzbekistanu, że nie będzie w stosunku do nich stosowana jakakolwiek dyskryminacja ze względu na przynależność państwową w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia lub zwolnienia z pracy, w porównaniu z jej własnymi obywatelami.

Artykuł  20

Rada Współpracy zbada możliwości poprawy warunków pracy przedsiębiorców zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami podjętymi przez Strony, w tym zgodnie z tymi określonymi w dokumencie z Konferencji KBWE w Bonn.

Artykuł  21

Rada Współpracy opracowuje zalecenia w celu wykonania postanowień art. 19 i 20.

ROZDZIAŁ  II

WARUNKI ZAKŁADANIA I DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł  22

1. Wspólnota i jej Państwa Członkowskie przyznają traktowanie nie mniej korzystne, niż traktowanie przyznawane państwu trzeciemu przy zakładaniu przedsiębiorstw uzbeckich, jak to określa art. 24 lit. d).

2. Bez uszczerbku dla zastrzeżeń, określonych w załączniku II, Wspólnota i jej Państwa Członkowskie przyznają filiom przedsiębiorstw uzbeckich, zakładanych na ich terytorium, traktowanie nie mniej korzystne, niż traktowanie przyznawane przedsiębiorstwom wspólnotowym w zakresie prowadzonej działalności.

3. Wspólnota i jej Państwa Członkowskie przyznają oddziałom przedsiębiorstw uzbeckich zakładanym na ich terytorium traktowanie nie mniej korzystne, niż traktowanie przyznawane oddziałom przedsiębiorstw państw trzecich w zakresie prowadzonej działalności.

4. Bez uszczerbku dla zastrzeżeń wymienionych w załączniku III, Republika Uzbekistanu przyznaje zakładanym przedsiębiorstwom wspólnotowym, określonym w art. 24 lit. d), traktowanie nie mniej korzystne, niż traktowanie przyznawane przedsiębiorstwom uzbeckim lub przedsiębiorstwom państw trzecich, w zależności od tego, które jest korzystniejsze.

5. Republika Uzbekistanu przyznaje filiom i oddziałom przedsiębiorstw wspólnotowych założonym na jej terytorium traktowanie nie mniej korzystne, niż traktowanie przyznawane jej własnym przedsiębiorstwom lub oddziałom, lub też przedsiębiorstwom lub oddziałom państw trzecich, w zależności od tego, które jest korzystniejsze, w zakresie prowadzonej działalności.

Artykuł  23

1. Postanowienia art. 22 nie mają zastosowania do transportu lotniczego, żeglugi śródlądowej i transportu morskiego.

2. Jednakże w odniesieniu do działalności wskazanych poniżej, podejmowanych przez agencje żeglugowe świadczące usługi międzynarodowego transportu morskiego, w tym transportu intermodalnego na odcinkach morskich, każda ze Stron zezwoli przedsiębiorstwom drugiej Strony na posiadanie przedstawicielstwa handlowego na jej terytorium w formie filii lub oddziałów, na warunkach zakładania i prowadzenia działalności nie mniej korzystnych, niż warunki przyznawane jej własnym przedsiębiorstwom lub filiom lub oddziałom przedsiębiorstw jakiegokolwiek państwa trzeciego, w zależności od tego, które jest korzystniejsze.

3. Działalność ta, chociaż nie ogranicza się tylko do tych aspektów, obejmuje:

a) obrót i sprzedaż usług transportu morskiego i usług z nim związanych poprzez bezpośredni kontakt z klientami, od oferty cenowej po wystawienie faktury, bez względu na fakt, czy te usługi są wykonywane lub oferowane przez samego usługodawcę, czy też przez usługodawców, z którymi sprzedający usługi zawarł stałe umowy handlowe;

b) nabycie i korzystanie na własny rachunek lub w imieniu klientów (oraz w celu odsprzedania klientom) z jakichkolwiek usług transportowych lub towarzyszących, w tym wewnętrznych usług transportowych, bez względu na środek, w szczególności transportem śródlądowym, drogowym lub kolejowym, niezbędnych dla dostarczenia usługi kompleksowej;

c) przygotowanie dokumentacji dotyczącej dokumentów przewozowych, dokumentów celnych i wszelkich innych dokumentów odnoszących się do pochodzenia i charakteru przewożonych towarów;

d) dostarczanie informacji handlowych wszelkimi sposobami, w tym za pomocą skomputeryzowanych systemów informacyjnych oraz elektronicznej wymiany danych (z zastrzeżeniem niedyskryminacyjnych ograniczeń dotyczących telekomunikacji);

e) zawarcie porozumienia handlowego, w tym udział w kapitale przedsiębiorstwa i powoływanie personelu rekrutowanego na miejscu (lub, w przypadku personelu zagranicznego, z zastrzeżeniem odnośnych postanowień niniejszej Umowy), z innymi agencjami żeglugowymi założonymi na miejscu;

f) działanie w imieniu przedsiębiorstw, między innymi przy organizowaniu zawinięcia statku do portu lub w razie potrzeby przejęcia ładunku.

Artykuł  24

Do celów niniejszej Umowy:

a) "przedsiębiorstwo wspólnotowe" lub "przedsiębiorstwo uzbeckie" odpowiednio oznacza przedsiębiorstwo założone zgodnie z ustawodawstwem odpowiednio Państwa Członkowskiego lub Republiki Uzbekistanu, posiadające zarejestrowaną siedzibę, zarząd główny lub główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium odpowiednio Wspólnoty albo Republiki Uzbekistanu. Jednakże jeśli przedsiębiorstwo założone odpowiednio zgodnie z ustawodawstwem Państwa Członkowskiego lub Republiki Uzbekistanu ma jedynie zarejestrowaną siedzibę na terytorium Wspólnoty lub Republiki Uzbekistanu, jest ono uważane odpowiednio za przedsiębiorstwo wspólnotowe albo przedsiębiorstwo uzbeckie, jeśli jego działalność ma rzeczywisty i ciągły związek odpowiednio z gospodarką jednego z Państw Członkowskich lub Republiki Uzbekistanu;

b) "filia" przedsiębiorstwa oznacza przedsiębiorstwo faktycznie kontrolowane przez pierwsze przedsiębiorstwo;

c) "oddział" przedsiębiorstwa oznacza miejsce prowadzenia działalności nieposiadające osobowości prawnej o charakterze stałym, takie jak rozszerzenie działalności podmiotu macierzystego, posiadające zarząd i wyposażone materialnie w celu prowadzenia negocjacji w interesach z osobami trzecimi, aby te osoby trzecie, wiedząc, że - jeśli będzie to konieczne - powstanie związek prawny z podmiotem macierzystym, którego siedziba zarządu znajduje się za granicą, nie będą zobowiązane negocjować bezpośrednio z takim podmiotem macierzystym, lecz mogą dokonywać transakcji handlowych w miejscu prowadzenia działalności stanowiącej rozszerzenie działalności;

d) "zakładanie" oznacza prawo przedsiębiorstw wspólnotowych lub uzbeckich, określonych w lit. a), do podejmowania działalności gospodarczej poprzez tworzenie filii i oddziałów odpowiednio w Republice Uzbekistanu lub we Wspólnocie;

e) "prowadzenie działalności" oznacza prowadzenie działalności gospodarczej;

f) "działalność gospodarcza" oznacza działalność o charakterze przemysłowym, handlowym i zawodowym.

W odniesieniu do międzynarodowego transportu morskiego, w tym transportu intermodalnego na odcinkach morskich, z postanowień niniejszego rozdziału oraz rozdziału III korzystają także obywatele Państw Członkowskich lub Republiki Uzbekistanu, mieszkający odpowiednio poza Wspólnotą lub Republiką Uzbekistanu, oraz przedsiębiorstwa żeglugowe mające siedzibę poza Wspólnotą lub Republiką Uzbekistanu i kontrolowane przez obywateli Państwa Członkowskiego lub Republiki Uzbekistanu, jeśli ich statki są zarejestrowane odpowiednio w tym Państwie Członkowskim lub w Republice Uzbekistanu zgodnie z ich odpowiednim ustawodawstwem.

Artykuł  25

1. Nie naruszając innych postanowień niniejszej Umowy, nic nie stoi na przeszkodzie, aby Strony podjęły środki z powodów ostrożności, w tym ze względu na ochronę inwestorów, deponentów, posiadaczy polis ubezpieczeniowych lub osób, do których należą prawa powiernicze od usługodawcy finansowego lub zapewniające integralność i stabilność systemu finansowego. W wypadku gdy środki te są niezgodne z postanowieniami niniejszej Umowy, nie mogą być one zastosowane jako środki uchylania się od zobowiązań Strony zgodnie z niniejszą Umową.

2. Umowa nie może zawierać żadnych postanowień, które wymagałoby od którejkolwiek ze Stron ujawnienia informacji odnoszących się do interesów i rachunków indywidualnych klientów, czy też jakiejkolwiek informacji poufnej lub informacji zastrzeżonej będącej w posiadaniu instytucji publicznych.

3. Do celów niniejszej Umowy "usługi finansowe" oznaczają działalność opisaną w załączniku IV.

Artykuł  26

Postanowienia niniejszej Umowy nie wykluczają stosowania przez każdą ze Stron wszelkich środków niezbędnych w celu uniknięcia obchodzenia jej środków dotyczących dostępu państw trzecich do ich rynku, w oparciu o postanowienia niniejszej Umowy.

Artykuł  27

1. Nie naruszając postanowień rozdziału I niniejszego tytułu, przedsiębiorstwo wspólnotowe lub przedsiębiorstwo uzbeckie, założone odpowiednio na terytorium Republiki Uzbekistanu lub Wspólnoty, jest uprawnione do zatrudniania w swoich filiach lub oddziałach, zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym w kraju przyjmującym, odpowiednio na terytorium Republiki Uzbekistanu lub Wspólnoty, pracowników, którzy są odpowiednio obywatelami Państw Członkowskich Wspólnoty i Republiki Uzbekistanu, pod warunkiem że ci pracownicy należą do kluczowego personelu, określonego w ust. 2, oraz że zostaną zatrudnieni wyłącznie przez te przedsiębiorstwa lub oddziały. Zezwolenia na pobyt i na pracę dla takich pracowników są wydawane wyłącznie na okres zatrudnienia.

2. Personel kluczowy wyżej wymienionych przedsiębiorstw, zwanych dalej "organizacjami", składa się z "osób przeniesionych w ramach przedsiębiorstwa", określonych w lit. c), i należących do następujących kategorii, pod warunkiem że organizacja posiada osobowość prawną, a te osoby zostały zatrudnione przez nią lub były dla niej partnerami (innymi niż udziałowcy większościowi) przez okres co najmniej jednego roku bezpośrednio poprzedzającego takie przejście:

a) osoby pracujące na wyższych stanowiskach organizacji, które przede wszystkim kierują zarządzaniem zakładu, podlegają ogólnemu nadzorowi lub kierownictwu, głównie ze strony zarządu lub udziałowców przedsiębiorstwa lub odpowiednich organów, włączając w to:

– kierujących zakładem, wydziałem lub działem zakładu,

– nadzorujących i kontrolujących innych pracowników nadzoru, kierownictwa lub zarządu,

– mających uprawnienia do bezpośredniego zatrudniania lub zwalniania pracowników lub mających uprawnienia do wydawania zaleceń odnośnie do tych lub innych spraw kadrowych;

b) osoby zatrudnione przez organizację, posiadające szczególne kwalifikacje w dziedzinie obsługi zakładu, aparatury badawczej, technologii lub zarządzania. Ocena posiadanych kwalifikacji może odzwierciedlać, poza wiedzą właściwą dla zakładu, wysoki poziom kwalifikacji odnoszących się do danego rodzaju pracy lub branży wymagającej specyficznej wiedzy technicznej, w tym wykonywanie uznanego zawodu;

c) "osoba przeniesiona w ramach przedsiębiorstwa" oznacza osobę fizyczną pracującą w ramach organizacji na terytorium jednej ze Stron oraz czasowo przeniesioną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium drugiej ze Stron; dana organizacja musi posiadać główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium jednej ze Stron, a przeniesienia należy dokonać do zakładu (oddziału, filii) tej organizacji, prowadzącego faktycznie podobną działalność gospodarczą na terytorium drugiej Strony.

Artykuł  28

1. Strony dokładają wszelkich starań, aby nie podejmować środków lub działań ograniczających warunki zakładania przedsiębiorstw lub prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa w większym stopniu, niż miało to miejsce w dniu poprzedzającym datę podpisania niniejszej Umowy.

2. Postanowienia niniejszego artykułu należy rozumieć bez uszczerbku dla postanowień art. 36; sytuacje, których dotyczy art. 36, podlegają jedynie postanowieniom tego artykułu, z wyłączeniem jakichkolwiek innych postanowień.

3. Działając w duchu partnerstwa i współpracy oraz w świetle postanowień art. 42, Rząd Republiki Uzbekistanu informuje Wspólnotę o swoim zamiarze złożenia propozycji nowego ustawodawstwa lub przyjęcia nowych przepisów wykonawczych mogących ograniczyć warunki zakładania lub prowadzenia działalności w Republice Uzbekistanu, oddziałów i filii przedsiębiorstw wspólnotowych w większym stopniu, niż miało to miejsce w dniu poprzedzającym datę podpisania niniejszej Umowy. Wspólnota może zwrócić się do Republiki Uzbekistanu o udzielenie informacji dotyczących projektów takiego ustawodawstwa lub przepisów wykonawczych i rozpocząć konsultacje dotyczące tych projektów.

4. W sytuacji gdy nowe ustawodawstwo lub przepisy wykonawcze przyjęte w Republice Uzbekistanu powodują ograniczenie warunków prowadzenia działalności przez oddziały lub filie przedsiębiorstw wspólnotowych posiadających siedzibę w Republice Uzbekistanu w większym stopniu, niż miało to miejsce w dniu poprzedzającym datę podpisania niniejszej Umowy, to odpowiednie ustawodawstwo lub przepisy wykonawcze nie będą miały zastosowania przez okres trzech lat od chwili wejścia w życie przedmiotowego aktu do tych filii lub oddziałów, które już posiadają siedzibę w Republice Uzbekistanu w chwili wejścia w życie przedmiotowego aktu.

ROZDZIAŁ  III

TRANSGRANICZNE ŚWIADCZENIE USŁUG MIĘDZY WSPÓLNOTĄ A REPUBLIKĄ UZBEKISTANU

Artykuł  29

1. Strony zobowiązują się zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału do podejmowania środków niezbędnych do stopniowego zezwolenia na świadczenie usług przez przedsiębiorstwa wspólnotowe lub uzbeckie posiadające siedzibę na terytorium Strony innej niż Strona, na terytorium której ma swoją siedzibę usługobiorca, uwzględniając rozwój sektora usług na terytorium Stron.

2. Rada Współpracy opracowuje zalecenia dotyczące wykonania ust. 1.

Artykuł  30

Strony współpracują na rzecz rozwoju sektora usług rynkowych w Republice Uzbekistanu.

Artykuł  31

1. Strony zobowiązują się stosować skutecznie zasadę nieograniczonego dostępu do międzynarodowego rynku i przewozu morskiego, opartego na zasadach handlowych:

a) powyższe postanowienie pozostaje bez uszczerbku dla praw i zobowiązań wynikających z Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Kodeksu postępowania konferencji liniowych, odnoszących się do jednej lub drugiej Strony niniejszej Umowy. Linie nieobjęte postanowieniami Konferencji będą miały prawo do swobodnej konkurencji z liniami, wobec których mają zastosowanie postanowienia Konferencji, o ile będą przestrzegać reguł uczciwej konkurencji w oparciu o zasady handlowe;

b) Strony potwierdzają swoje przywiązanie do zasad swobodnej konkurencji jako istotnej cechy handlu sypkimi i płynnymi towarami masowymi.

2. Stosując zasady określone w ust. 1, Strony:

a) nie stosują, od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy, klauzul o podziale ładunku z umów dwustronnych między danym Państwem Członkowskim Wspólnoty a byłym Związkiem Radzieckim;

b) nie wprowadzają, w przyszłych umowach dwustronnych z państwami trzecimi, klauzul o podziale ładunku, chyba że powstaną wyjątkowe okoliczności, w których przedsiębiorstwa żeglugi liniowej z jednej lub drugiej Strony niniejszej Umowy nie miałyby innej możliwości rzeczywistego udziału w handlu skierowanym do lub pochodzącym z zainteresowanego państwa trzeciego;

c) zakazują w przyszłych umowach dwustronnych wprowadzania klauzul o podziale ładunku w przypadku handlu sypkimi i płynnymi towarami masowymi;

d) znoszą w chwili wejścia w życie niniejszej Umowy wszelkie środki jednostronne, przeszkody administracyjne, techniczne i inne, które mogłyby wywierać skutek ograniczający lub dyskryminacyjny w stosunku do swobody świadczenia usług w międzynarodowym transporcie morskim.

Artykuł  32

Aby zapewnić między Stronami koordynację rozwoju transportu, dostosowanego do ich potrzeb handlowych, warunki wzajemnego dostępu do rynku oraz świadczenie usług w transporcie drogowym, kolejowym i śródlądowym, a także, gdy zachodzą takie okoliczności, w transporcie lotniczym, będą stanowić przedmiot szczególnych uzgodnień negocjowanych między Stronami, po wejściu w życie niniejszej Umowy.

ROZDZIAŁ  IV

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  33

1. Postanowienia niniejszego tytułu znajdują zastosowanie z zastrzeżeniem ograniczeń uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego.

2. Postanowienia niniejszego tytułu nie znajdują zastosowania do działalności, która na terytorium którejkolwiek ze Stron związana jest, nawet sporadycznie, z wykonywaniem władzy publicznej.

Artykuł  34

Do celów niniejszego tytułu, żadne z postanowień niniejszej Umowy nie sprzeciwia się stosowaniu przez Strony ich przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących wjazdu i pobytu, zatrudnienia, warunków pracy, osiedlania się przez osoby fizyczne oraz świadczenia usług, pod warunkiem że działania te nie wpływają w sposób niweczący lub szkodliwy na korzyści, które przysługują Stronom zgodnie ze szczególnymi postanowieniami niniejszej Umowy. Powyższe postanowienia pozostają bez uszczerbku dla stosowania art. 33.

Artykuł  35

Przedsiębiorstwa, które są kontrolowane i których wyłącznymi właścicielami są wspólnie przedsiębiorstwa uzbeckie i przedsiębiorstwa wspólnotowe, również korzystają z postanowień rozdziałów II, III i IV.

Artykuł  36

Traktowanie przyznane przez którąkolwiek ze Stron drugiej Stronie na podstawie niniejszej Umowy od dnia poprzedzającego o miesiąc datę wejścia w życie określonych zobowiązań, wynikających z Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS), nie może być w żadnym wypadku korzystniejsze, jeśli chodzi o sektory lub środki, do których odnosi się GATS, niż traktowanie przyznane przez pierwszą ze Stron zgodnie z postanowieniami GATS, bez względu na sektor, podsektor czy tryb świadczenia usługi.

Artykuł  37

Do celów rozdziałów II, III i IV nie uwzględnia się traktowania przyznawanego przez Wspólnotę, jej Państwa Członkowskie lub Republikę Uzbekistanu na podstawie zobowiązań zaciągniętych na mocy umów o integracji gospodarczej zgodnie z zasadami art. V GATS.

Artykuł  38

1. Klauzula najwyższego uprzywilejowania, przyznana na mocy postanowień niniejszej Umowy, nie ma zastosowania do ulg podatkowych, jakich Strony udzielają lub udzielą w przyszłości na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub innych uzgodnień podatkowych.

2. Żadne z postanowień niniejszego tytułu nie będzie interpretowane w sposób, który by przeszkodził przyjęciu lub stosowaniu przez Strony środka mającego zapobiegać uchylaniu się od płacenia podatków, zgodnie z postanowieniami podatkowymi umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych uzgodnień podatkowych lub krajowego ustawodawstwa podatkowego.

3. Żadne z postanowień niniejszego tytułu nie będzie interpretowane w sposób, który by przeszkodził Państwom Członkowskim lub Republice Uzbekistanu w rozróżnianiu, przy zastosowaniu odpowiednich postanowień ich ustawodawstwa podatkowego, między podatnikami, których sytuacja nie jest identyczna, w szczególności, jeśli chodzi o ich miejsce zamieszkania.

Artykuł  39

Bez uszczerbku dla art. 27, żadne postanowienie rozdziałów II, III i IV nie będzie interpretowane jako uprawniające:

– obywateli Państw Członkowskich lub Republiki Uzbekistanu do wjazdu lub pozostawania odpowiednio na terytorium Republiki Uzbekistanu lub Wspólnoty, w jakimkolwiek charakterze, w szczególności jako udziałowcy lub partnerzy przedsiębiorstwa lub zarządzający bądź też zatrudnieni w tym przedsiębiorstwie, lub jako usługodawcy albo usługobiorcy,

– wspólnotowe oddziały lub filie przedsiębiorstw uzbeckich do zatrudniania na terytorium Wspólnoty obywateli Republiki Uzbekistanu,

– uzbeckie oddziały lub filie przedsiębiorstw wspólnotowych do zatrudniania na terytorium Republiki Uzbekistanu obywateli Państw Członkowskich,

– przedsiębiorstwa uzbeckie bądź wspólnotowe oddziały i filie przedsiębiorstw uzbeckich do zatrudniania obywateli uzbeckich na mocy umów zawartych na czas określony do wykonywania zleceń na rzecz i pod kontrolą innych osób,

– przedsiębiorstwa wspólnotowe bądź uzbeckie oddziały lub filie przedsiębiorstw wspólnotowych do zatrudniania obywateli Państw Członkowskich na mocy umów zawartych na czas określony.

ROZDZIAŁ  V

PŁATNOŚCI BIEŻĄCE I KAPITAŁ

Artykuł  40

1. Strony zobowiązują się zezwolić na dokonywanie w walucie swobodnie wymienialnej wszelkich płatności bieżących między rezydentami Wspólnoty lub Republiki Uzbekistanu, związanych z przepływem towarów, usług lub osób zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

2. W odniesieniu do transakcji na rachunkach kapitałowych bilansu płatniczego, od daty wejścia w życie niniejszej Umowy zapewniony jest swobodny przepływ kapitału związany z bezpośrednimi inwestycjami dokonywanymi w przedsiębiorstwach utworzonych zgodnie z ustawodawstwem kraju przyjmującego oraz inwestycjami dokonywanymi zgodnie z postanowieniami rozdziału II, jak również likwidacją lub repatriacją tych inwestycji oraz wszelkiego wynikającego z nich zysku.

3. Bez uszczerbku dla ust. 2 lub ust. 5, od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy nie wprowadza się nowych ograniczeń dewizowych dotyczących przepływu kapitału i bieżących płatności z tym przepływem związanych, dokonywanych między rezydentami Wspólnoty i Republiki Uzbekistanu, a istniejące uzgodnienia nie staną się bardziej restrykcyjne.

4. Strony wzajemnie zasięgają opinii w celu ułatwienia przepływu kapitału w innej formie niż określona w ust. 2, między Wspólnotą a Republiką Uzbekistanu, w celu wsparcia realizacji celów niniejszej Umowy.

5. Na podstawie postanowień niniejszego artykułu, jak długo nie zostanie wprowadzona całkowita wymienialność waluty uzbeckiej w rozumieniu art. VIII artykułów Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym (MFW), Republika Uzbekistanu może w szczególnych okolicznościach stosować ograniczenia dewizowe związane z udzielaniem lub uzyskaniem krótkoi średnioterminowych kredytów finansowych, w takim zakresie, w jakim owe ograniczenia są nałożone na Republikę Uzbekistanu przy udzielaniu takich kredytów i są dozwolone ze względu na jej status w MFW. Republika Uzbekistanu stosuje te ograniczenia w sposób niedyskryminacyjny. Ograniczenia te są stosowane w taki sposób, aby w jak najmniejszym stopniu wpływały negatywnie na funkcjonowanie niniejszej Umowy. Republika Uzbekistanu poinformuje niezwłocznie Radę Współpracy o podjęciu takich środków i o wszelkich wprowadzanych zmianach.

6. Bez uszczerbku dla ust. 1 i 2, jeżeli w szczególnych okolicznościach swobodny przepływ kapitału między Wspólnotą a Republiką Uzbekistanu powoduje lub może spowodować poważne trudności w funkcjonowaniu polityki kursowej lub polityki pieniężnej Wspólnoty bądź Republiki Uzbekistanu, odpowiednio Wspólnota i Republika Uzbekistanu mogą przedsięwziąć środki ochronne w odniesieniu do przepływu kapitału między Wspólnotą a Republiką Uzbekistanu na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, jeśli środki takie są ściśle niezbędne.

ROZDZIAŁ  VI

OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ

Artykuł  41

1. Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i załącznika V Republika Uzbekistanu nadal rozwija ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, aby w ciągu pięciu lat od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy zapewnić poziom ochrony podobny do tego, jaki istnieje we Wspólnocie, w tym skuteczne środki realizacji tych praw.

2. Pod koniec piątego roku od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy Republika Uzbekistanu przystąpi do konwencji wielostronnych w zakresie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, określonych w ust. 1 załącznika V, których stronami są Państwa Członkowskie Wspólnoty lub które są faktycznie stosowane przez Państwa Członkowskie, zgodnie ze stosownymi postanowieniami tych konwencji.

TYTUŁ  V

WSPÓŁPRACA W ZAKRESIE USTAWODAWSTWA

Artykuł  42

1. Strony uznają, iż ważną przesłanką wzmacniania więzi gospodarczych między Republiką Uzbekistanu a Wspólnotą jest zbliżenie istniejącego i przyszłego ustawodawstwa Republiki Uzbekistanu do prawodawstwa wspólnotowego. Republika Uzbekistanu podejmuje starania, aby stopniowo zapewnić coraz większą zgodność swego ustawodawstwa z prawodawstwem wspólnotowym.

2. Zbliżenie ustawodawstwa obejmuje w szczególności następujące dziedziny: prawo celne, prawo spółek, prawo bankowe i inne usługi finansowe, rachunkowość i podatki, własność intelektualną, ochronę pracowników w miejscu pracy, zasady konkurencji, w tym wszelkie związane sprawy i praktyki handlowe, zamówienia publiczne, ochronę zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin, środowisko, ochronę konsumentów, podatki pośrednie, przepisy i normy techniczne, przepisy ustawowe i wykonawcze w zakresie atomistyki, transport i telekomunikacja.

3. Wspólnota zapewni Republice Uzbekistanu pomoc techniczną w celu realizacji środków, która może obejmować między innymi:

– wymianę ekspertów,

– uprzednie przekazywanie informacji, w szczególności na temat odpowiedniego ustawodawstwa,

– organizację seminariów,

– kształcenie osób uczestniczących w przygotowywaniu i wykonywaniu ustawodawstwa,

– pomoc w tłumaczeniu prawodawstwa wspólnotowego w odpowiednich sektorach.

4. Strony uzgadniają, że w przypadku gdy wymiana między Stronami zostanie naruszona, na uzgodnionych zasadach dokonają przeglądu sposobów stosowania odpowiedniego prawa konkurencji.

TYTUŁ  VI

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA

Artykuł  43

1. Wspólnota i Republika Uzbekistanu ustanawiają współpracę gospodarczą, która ma się przyczynić do realizacji procesu reform gospodarczych oraz poprawy i stałego rozwoju w Republice Uzbekistanu. Współpraca ta wzmocni istniejące więzi gospodarcze, z korzyścią dla obu Stron.

2. Założenia polityki oraz inne środki mają wspomagać reformy gospodarczo-społeczne oraz restrukturyzację systemu gospodarczego i handlowego w Republice Uzbekistanu i opierają się na zasadach stałego i harmonijnego rozwoju społecznego; ponadto w pełni biorą pod uwagę ochronę środowiska.

3. W tym celu współpraca będzie się skupiać w szczególności na rozwoju społeczno-gospodarczym, rozwoju zasobów ludzkich, wsparciu dla przedsiębiorstw (w tym prywatyzacji, inwestycjach i rozwoju usług finansowych), rolnictwie i żywności, energetyce i cywilnym bezpieczeństwie atomowym, transporcie, turystyce, usługach pocztowych i telekomunikacyjnych, ochronie środowiska i współpracy regionalnej.

4. Należy zwrócić szczególną uwagę na środki, które mogą rozwinąć współpracę regionalną.

5. W stosownych okolicznościach współpraca gospodarcza oraz inne formy współpracy przewidziane w niniejszej Umowie mogą uzyskać wsparcie przez pomoc techniczną ze strony Wspólnoty, z uwzględnieniem wspólnotowego rozporządzenia Rady, które dotyczy pomocy technicznej na rzecz Niepodległych Państw, z pierwszeństwem uzgodnień w ramach programów orientacyjnych odnoszących się do wspólnotowej pomocy technicznej dla Republiki Uzbekistanu i jej procedur koordynacji i wykonania.

Artykuł  44

Współpraca w dziedzinie handlu towarami i usług

Strony podejmą współpracę, aby zapewnić zgodność handlu międzynarodowego Republiki Uzbekistanu z zasadami WTO.

Współpraca ta obejmuje szczególne kwestie bezpośrednio związane z ułatwieniami w handlu, w szczególności w celu udzielenia pomocy Republice Uzbekistanu w dostosowaniu jej ustawodawstwa i przepisów wykonawczych do zasad WTO i w ten sposób, gdy będzie to możliwe, spełnienia warunków przystąpienia do tej organizacji. Obejmuje ona:

– kształtowanie polityki w zakresie handlu i kwestii związanych z handlem, w tym płatności i mechanizmów clearingowych,

– opracowanie stosownego ustawodawstwa.

Artykuł  45

Współpraca przemysłowa

1. Współpraca ta ma w szczególności na celu wspieranie:

– rozwoju kontaktów gospodarczych między podmiotami gospodarczymi obu Stron,

– udziału Wspólnoty w wysiłkach podejmowanych przez Republikę Uzbekistanu w celu restrukturyzacji jej przemysłu,

– poprawy zarządzania,

– poprawy jakości produktów przemysłowych,

– rozwoju możliwości produkcyjnych i przetwórczych w sektorze surowców,

– rozwoju odpowiednich zasad i praktyk handlowych, w tym obrót produktami,

– ochrony środowiska,

– przekształcenie przemysłu obronnego,

– szkolenia kadry kierowniczej.

2. Postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają stosowania wspólnotowych zasad konkurencji dotyczących przedsiębiorstw.

Artykuł  46

Popieranie i ochrona inwestycji

1. Mając na uwadze odpowiednie uprawnienia i kompetencje Wspólnoty i jej Państw Członkowskich, celem współpracy jest stworzenie korzystnego klimatu dla inwestycji prywatnych, zarówno krajowych, jak zagranicznych, szczególnie poprzez lepsze warunki ochrony inwestycji, transferu kapitału oraz wymiany informacji w zakresie możliwości inwestycyjnych.

2. Współpraca ma celu w szczególności:

– zawarcie, w stosownych okolicznościach, między Państwami Członkowskimi a Republiką Uzbekistanu, umów o popieraniu i ochronie inwestycji,

– zawarcie, w stosownych okolicznościach, między Państwami Członkowskimi a Republiką Uzbekistanu, umów w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania,

– stworzenie korzystnych warunków w celu przyciągnięcia zagranicznych inwestycji do gospodarki uzbeckiej,

– ustalenie stabilnych i odpowiednich przepisów i warunków handlowych, jak również wymianę informacji w zakresie przepisów ustawowych, wykonawczych i praktyk administracyjnych w dziedzinie inwestycji,

– wymianę informacji dotyczącą możliwości inwestycyjnych między innymi w ramach targów handlowych, wystaw, tygodni handlowych i innych imprez.

Artykuł  47

Zamówienia publiczne

Strony współpracują w celu rozwoju warunków dla otwartego i konkurencyjnego udzielania zamówień na towary i usługi, w szczególności w drodze zaproszenia do składania ofert.

Artykuł  48

Współpraca w dziedzinie norm i oceny zgodności

1. Współpraca między Stronami ma na celu wspieranie dostosowania do uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym kryteriów, zasad i wytycznych w zakresie jakości. Wymagane działania ułatwią postęp na drodze wzajemnego uznawania w zakresie oceny zgodności, jak również poprawę jakości produktów uzbeckich.

2. W tym celu Strony dążą do współpracy w ramach projektów pomocy technicznej, które będą:

– wspierać odpowiednią współpracę z organizacjami i instytutami wyspecjalizowanymi w tych dziedzinach,

– wspierać stosowanie wspólnotowych regulacji technicznych oraz stosowanie europejskich norm oraz procedur oceny zgodności,

– umożliwiać wymianę doświadczeń i informacji technicznych w zakresie zarządzania jakością.

Artykuł  49

Górnictwo i surowce

1. Strony zmierzają do podniesienia poziomu inwestycji i handlu w górnictwie i w sektorze surowcowym.

2. Współpraca skupia się w szczególności na następujących dziedzinach:

– wymianie informacji na temat rozwoju w sektorze górniczym i w sektorze metali nieżelaznych,

– tworzeniu ram prawnych dla współpracy,

– sprawach handlowych,

– przyjmowaniu i wprowadzaniu w życie ustawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska,

– kształceniu,

– bezpieczeństwie w przemyśle górniczym.

Artykuł  50

Współpraca w dziedzinie nauki i technologii

1. Strony wspierają współpracę w dziedzinie cywilnych badań naukowych i rozwoju technologicznego (RTD), mając na względzie obopólne korzyści oraz uwzględniając dostępność środków, odpowiedni dostęp do ich odpowiednich programów, z zastrzeżeniem właściwego poziomu skutecznej ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej (IPR).

2. Współpraca w zakresie nauki i technologii obejmuje:

– wymianę informacji naukowych i technologicznych,

– wspólne działania w zakresie RTD,

– kształcenie i programy przepływu naukowców, badaczy i techników zaangażowanych w RTD obu Stron.

Współpraca ta, jeśli jest realizowana w ramach działalności związanej z edukacją i/lub kształceniem, jest realizowana zgodnie z postanowieniami art. 51.

Za obopólnym porozumieniem Strony mogą inicjować inne formy współpracy naukowej i technologicznej.

W ramach tego rodzaju współpracy szczególną uwagę przywiązuje się do przesunięć naukowców, inżynierów, badaczy i techników, którzy uczestniczą lub uczestniczyli w badaniach i/lub produkcji broni masowego rażenia.

3. Współpraca objęta zakresem niniejszego artykułu jest realizowana zgodnie ze szczególnymi ustaleniami wynegocjowanymi i zawartymi według procedur przyjętych przez każdą ze Stron, które to Strony ustalają między innymi odpowiednie postanowienia IPR.

Artykuł  51

Edukacja i kształcenie

1. Strony współpracują w celu podniesienia poziomu wykształcenia ogólnego i kwalifikacji zawodowych w Republice Uzbekistanu, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym.

2. Współpraca obejmuje w szczególności następujące dziedziny:

– podniesienie poziomu edukacji i systemu kształcenia w Republice Uzbekistanu, w tym systemu certyfikacji placówek szkolnictwa wyższego i dyplomów studiów wyższych,

– kształcenie kadry zarządzającej sektora publicznego i prywatnego oraz urzędników w priorytetowych dziedzinach, które mają zostać określone,

– współpracę między instytucjami edukacyjnymi oraz między instytucjami edukacyjnymi a przedsiębiorstwami,

– przepływ nauczycieli, absolwentów, kadr zarządzających, młodych naukowców oraz pracowników badawczych, jak również młodzieży,

– promocję nauczania w zakresie studiów europejskich w odpowiednich instytucjach,

– nauczanie języków wspólnotowych,

– kształcenie podyplomowe tłumaczy konferencyjnych,

– kształcenie dziennikarzy,

– kształcenie instruktorów szkoleń.

3. Ewentualny udział jednej ze Stron w odpowiednich programach w dziedzinie edukacji i kształcenia drugiej Strony może być brany pod uwagę zgodnie z ich odpowiednimi procedurami oraz, w stosownych okolicznościach, przewiduje się ramy instytucjonalne i programy współpracy poprzez dalsze uczestnictwo Republiki Uzbekistanu we wspólnotowym programie Tempus.

Artykuł  52

Rolnictwo i sektor rolno-przemysłowy

Celem współpracy w tej dziedzinie jest popieranie reformy rolnej, modernizacja, prywatyzacja i restrukturyzacja rolnictwa, sektora rolno-przemysłowego i sektorów usług w Republice Uzbekistanu, rozwój rynków krajowych i międzynarodowych dla produktów uzbeckich, w warunkach gwarantujących ochronę środowiska, z uwzględnieniem konieczności poprawy bezpieczeństwa w dziedzinie zaopatrzenia w żywność, jak również rozwoju agrobiznesu, przetwarzania i dystrybucji produktów rolnych. Strony dążą także do stopniowego zbliżenia norm uzbeckich do technicznych regulacji wspólnotowych dotyczących przemysłowych i produktów rolno-spożywczych, w tym norm sanitarnych i fitosanitarnych.

Artykuł  53

Energia

1. Współpraca jest realizowana na zasadach gospodarki rynkowej i Europejskiej Karty Energetycznej i jest rozwijana w perspektywie stopniowej integracji rynków energetycznych w Europie.

2. Współpraca obejmuje między innymi następujące dziedziny:

– poprawę zarządzania i regulacji sektora energetycznego zgodnie z założeniami gospodarki rynkowej,

– poprawę dostaw energii, włączając w to bezpieczeństwo dostaw, w sposób uzasadniony gospodarczo i środowiskowo,

– popieranie oszczędności energii oraz efektywności energetycznej, a także wykonanie Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego efektywności energetycznej i odnośnych aspektów ochrony środowiska,

– modernizację infrastruktury energetycznej,

– poprawę technologii energetycznej w zakresie dostaw i końcowego wykorzystania jakiegokolwiek rodzaju energii,

– zarządzanie i kształcenie techniczne w sektorze energetycznym,

– przesyłanie i tranzyt materiałów i surowców energetycznych,

– wprowadzenie szeregu instytucjonalnych, prawnych, podatkowych i innych rozwiązań niezbędnych do zwiększenia handlu energią i inwestycji,

– rozwój hydroelektrycznych zasobów energetycznych i odnawialnych.

3. Strony wymieniają stosowne informacje dotyczące projektów inwestycyjnych w sektorze energetycznym, w szczególności dotyczące budowy i czyszczenia rurociągów, gazociągów oraz innych sposobów przesyłu produktów energii. Strony przywiązują szczególną uwagę do współpracy w zakresie inwestycji w sektorze energetycznym i sposobu ich uregulowania. Strony współpracują w celu jak najefektywniejszego wykonania postanowień tytułu IV i art. 46 w odniesieniu do inwestycji w sektorze energetycznym.

Artykuł  54

Środowisko i zdrowie ludzi

1. Mając na uwadze Europejską Kartę Energetyczną oraz Deklaracje Konferencji z Lucerny z 1993 r. i Konferencji z Sofii z października 1995 r., jak również uwzględniając Traktat Karty Energetycznej, w szczególności jego art. 19, a także Protokół Karty Energetycznej dotyczący efektywności energetycznej i odnośnych aspektów ochrony środowiska, Strony rozwijają i zacieśniają współpracę w dziedzinie ochrony środowiska i zdrowia ludzi.

2. Celem współpracy jest walka przeciw degradacji środowiska, w szczególności:

– skuteczne monitorowanie poziomu zanieczyszczeń i ocena stanu środowiska; system informacji na temat stanu środowiska,

– zwalczanie zanieczyszczania powietrza i wody o charakterze lokalnym, regionalnym i transgranicznym,

– odnowa ekologiczna,

– harmonijna, skuteczna i wydajna ekologicznie produkcja i wykorzystanie energii,

– bezpieczeństwo ekologiczne zakładów przemysłowych,

– klasyfikacja i bezpieczne obchodzenie się z chemikaliami,

– jakość wody,

– zmniejszanie ilości odpadów, recykling i bezpieczne usuwanie odpadów oraz wykonanie Konwencji bazylejskiej,

– wpływ rolnictwa, erozji gruntów, zanieczyszczenia chemicznego na środowisko,

– ochrona lasów,

– ochrona różnorodności biosfery i obszarów chronionych, jak również harmonijne wykorzystanie i gospodarowanie zasobami biologicznymi,

– planowanie przestrzenne, w tym budownictwo i urbanistyka,

– wykorzystanie instrumentów ekonomicznych i podatkowych,

– globalne zmiany klimatyczne,

– edukacja i uświadomienie w zakresie środowiska,

– wykonanie Konwencji z Espoo o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym.

3. Współpraca odbywa się w szczególności poprzez:

– przewidywanie katastrof i innych zagrożeń,

– wymianę informacji oraz ekspertów, w tym informacji i ekspertów zajmujących się transferem czystych technologii oraz bezpiecznym i przyjaznym dla środowiska wykorzystaniem biotechnologii,

– wspólne badania naukowe,

– dostosowanie ustawodawstwa do norm wspólnotowych,

– współpracę na poziomie regionalnym, włączając współpracę w ramach Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska, oraz na poziomie międzynarodowym,

– rozwój strategii, w szczególności w odniesieniu do problemów globalnych i klimatycznych, jak również w celu osiągnięcia stałego rozwoju,

– badania oddziaływania na środowisko.

4. Strony podejmują wysiłki w celu rozwoju współpracy nad problemami dotyczącymi zdrowia ludzi, w szczególności dzięki pomocy technicznej w zakresie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych oraz ochrony matek i małych dzieci.

Artykuł  55

Transport

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w dziedzinie transportu.

Współpraca ta ma na celu między innymi restrukturyzację i modernizację systemów i sieci transportowych w Republice Uzbekistanu; rozwój i zapewnienie, w stosownych okolicznościach, kompatybilności systemów transportowych w kontekście osiągnięcia bardziej globalnego systemu transportowego; identyfikacji i opracowania priorytetowych projektów oraz dążenie do przyciągnięcia inwestycji koniecznych do ich wykonania.

Współpraca obejmuje między innymi:

– modernizację zarządzania i eksploatacji transportu drogowego, kolei, portów, lotnisk oraz miejskich systemów transportu osób,

– modernizację i rozwój infrastruktury kolejowej, żeglugowej, drogowej, portowej, lotniczej i nawigacji lotniczej, w tym modernizację największych tras komunikacyjnych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania i połączeń transeuropejskich dla wyżej wymienionych sposobów transportu, w szczególności tych związanych z projektem Traceca,

– promowanie i rozwój transportu multimodalnego,

– promowanie wspólnych programów badawczych i rozwojowych,

– przygotowanie ram prawnych i instytucjonalnych dla rozwoju i realizacji polityki, w tym prywatyzacja sektora transportu.

Artykuł  56

Usługi pocztowe i telekomunikacja

W ramach swoich uprawnień i kompetencji Strony rozszerzają i zacieśniają współpracę w zakresie:

– ustalenia założeń polityki i wytycznych dla rozwoju sektora telekomunikacji i usług pocztowych,

– rozwoju zasad polityki taryfowej i obrotu w telekomunikacji oraz usługach pocztowych,

– przeprowadzania transferu technologii i know-how, w tym w zakresie europejskich norm technicznych i systemów certyfikacji,

– wspierania rozwoju projektów w dziedzinie telekomunikacji i usług pocztowych oraz przyciąganie inwestorów,

– poprawy efektywności i jakości usług telekomunikacyjnych i pocztowych, między innymi poprzez liberalizację działalności podsektorów,

– nowoczesnych zastosowań telekomunikacji, w szczególności w zakresie elektronicznego transferu środków,

– zarządzania sieciami telekomunikacyjnymi i ich "optymalizacji",

– właściwych przepisów wykonawczych dotyczących świadczenia usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz odnoszących się do wykorzystania zakresu fal radiowych,

– kształcenia w dziedzinie telekomunikacji i usług pocztowych w celu funkcjonowania w warunkach rynkowych.

Artykuł  57

Usługi finansowe i instytucje podatkowe

1. Współpraca ma w szczególności na celu ułatwienie włączenia Republiki Uzbekistanu do powszechnie uznanych systemów wzajemnych rozliczeń. Pomoc techniczna skupia się na:

– stworzeniu giełdy i rynku papierów wartościowych,

– rozwoju usług bankowych, rozwoju wspólnego rynku źródeł kredytowania, włączeniu Republiki Uzbekistanu do powszechnie uznanych systemów wzajemnych rozliczeń,

– rozwoju usług w dziedzinie ubezpieczeń, co między innymi stworzyłoby korzystne ramy uczestnictwa przedsiębiorstw wspólnotowych w ustanawianiu wspólnych przedsięwzięć w sektorze ubezpieczeń w Republice Uzbekistanu, jak również rozwoju ubezpieczenia kredytów eksportowych.

Ta współpraca przyczynia się w szczególności do wspierania rozwoju stosunków między Stronami w sektorze usług finansowych.

2. Strony współpracują w rozwoju systemu podatkowego i instytucji podatkowych w Republice Uzbekistanu. Współpraca ta obejmuje wymianę informacji i doświadczeń w dziedzinie podatków i szkolenia osób uczestniczących w tworzeniu i realizacji polityki podatkowej.

Artykuł  58

Restrukturyzacja i prywatyzacja przedsiębiorstw

Uznając, że prywatyzacja ma zasadnicze znaczenie dla trwałej odbudowy gospodarczej, Strony zgadzają się współpracować przy rozwijaniu niezbędnych ram instytucjonalnych, prawnych i metodologicznych. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na prawidłowy i przejrzysty przebieg procesu prywatyzacji.

Pomoc techniczna skupia się między innymi na:

– dalszym rozwoju podstawy instytucjonalnej w ramach rządu Republiki Uzbekistanu, zdolnej do zdefiniowania i zarządzania procesem prywatyzacji,

– dalszym rozwoju strategii prywatyzacji rządu Republiki Uzbekistanu, włączają w to ramy prawne i mechanizmy realizacji,

– wspieraniu odwołujących się do gospodarki rynkowej rozwiązań wykorzystania i własności ziemi i jej prywatyzacji,

– restrukturyzacji przedsiębiorstw jeszcze niegotowych do prywatyzacji,

– rozwoju prywatnej przedsiębiorczości, w szczególności w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw,

– rozwoju systemów funduszy inwestycyjnych do celów prywatyzacji.

Celem tej współpracy jest przyczynianie się do promowania wspólnotowych inwestycji w Republice Uzbekistanu.

Artykuł  59

Rozwój regionalny

1. Strony wzmacniają współpracę w dziedzinie rozwoju regionalnego i zagospodarowania przestrzennego.

2. W tym celu Strony zachęcają władze krajowe, regionalne i lokalne do wymiany informacji na temat polityki regionalnej i zagospodarowania przestrzennego, jak również metod kształtowania polityki regionalnej ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju regionów słabo rozwiniętych.

Strony także wspierają bezpośrednie kontakty między odpowiednimi organizacjami regionalnymi i publicznymi, odpowiedzialnymi za planowanie rozwoju regionalnego, między innymi w celu wymiany metod i środków wspierania rozwoju regionalnego.

Artykuł  60

Współpraca socjalna

1. W odniesieniu do zdrowia i bezpieczeństwa, Strony rozwijają współpracę mającą na celu poprawę poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.

Współpraca obejmuje głównie:

– edukację i kształcenie w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa, ze zwróceniem szczególnej uwagi na sektory działalności wysokiego ryzyka,

– rozwój i promocję środków zapobiegawczych w zwalczaniu chorób zawodowych i innych przypadłości zawodowych,

– zapobieganie niebezpieczeństwu poważnych wypadków i zarządzanie toksycznymi chemikaliami,

– badania w celu rozwijania podstaw wiedzy o środowisku pracy, jak również o zdrowiu i bezpieczeństwie pracowników.

2. W odniesieniu do zatrudnienia, współpraca obejmuje w szczególności pomoc techniczną w zakresie:

– optymalizacji rynku pracy,

– modernizacji usług związanych z pośrednictwem pracy i poradnictwem zawodowym,

– planowania i zarządzania programami restrukturyzacji,

– wspierania rozwoju lokalnego zatrudnienia,

– wymiany informacji na temat programów dotyczących elastycznego zatrudnienia, w szczególności programów ożywiających pracę na własny rachunek i promujących przedsiębiorczość.

3. Strony zwracają szczególną uwagę na współpracę w dziedzinie ochrony socjalnej, która obejmuje między innymi współpracę w zakresie planowania i realizacji reform w zakresie ochrony socjalnej w Republice Uzbekistanu.

Reformy te mają na celu rozwijanie w Republice Uzbekistanu metod ochrony właściwych dla gospodarki rynkowej i obejmują wszelkie formy ochrony socjalnej.

Artykuł  61

Turystyka

Strony poszerzają i rozwijają wzajemną współpracę, która obejmuje:

– ułatwianie wymiany turystycznej,

– wzrost przepływu informacji,

– transfer know-how,

– badania możliwości organizowania wspólnych działań,

– współpracę między urzędowymi organami do spraw turystyki, w tym przygotowanie materiałów reklamowych,

– kształcenie w dziedzinie rozwoju turystyki.

Artykuł  62

Małe i średnie przedsiębiorstwa

1. Strony mają na celu rozwój i umacnianie małych i średnich przedsiębiorstw oraz ich zrzeszeń, jak również współpracy między małymi i średnimi przedsiębiorstwami Wspólnoty i Republiki Uzbekistanu.

2. Współpraca przewiduje pomoc techniczną, w szczególności w następujących dziedzinach:

– rozwój ram prawnych dla małych i średnich przedsiębiorstw,

– rozwój odpowiedniej infrastruktury dla wspierania małych i średnich przedsiębiorstw; wspierania komunikowania się małych i średnich przedsiębiorstw w Uzbekistanie i poza nim; szkolenia małych i średnich przedsiębiorstw w zakresie technik niezbędnych w uzyskaniu dostępu do funduszy,

– szkolenia w dziedzinach marketingu, rachunkowości i kontroli jakości produktów.

Artykuł  63

Informacja i komunikacja

Strony wpierają rozwój nowoczesnych metod zarządzania w dziedzinie informacji, w tym dotyczących mediów, i popierają skuteczną wymianę informacji. Uznaje się za priorytetowe programy mające na celu dostarczanie ogółowi społeczeństwa podstawowych informacji na temat Wspólnoty i Republiki Uzbekistanu, w tym, w miarę możliwości, dostęp do baz danych, z całkowitym uwzględnieniem praw własności intelektualnej.

Artykuł  64

Ochrona konsumentów

Strony podejmą między sobą ścisłą współpracę w celu osiągnięcia zgodności między swoimi systemami ochrony konsumentów. Współpraca ta może objąć w szczególności wymianę informacji na temat prac legislacyjnych i reform instytucjonalnych, organizację stałych systemów wzajemnego przekazywania informacji na temat produktów niebezpiecznych, poprawę informacji przekazywanych konsumentom, szczególnie na temat cen, charakterystyki oferowanych produktów i usług, rozwoju wymiany między rzecznikami interesów konsumentów oraz wzrostu zgodności polityki ochrony konsumentów, a także organizacji seminariów i kursów szkoleniowych.

Artykuł  65

Sprawy celne

1. Współpraca ma na celu zapewnienie zgodności ze wszystkimi postanowieniami, jakie zostaną przyjęte w zakresie handlu i uczciwego handlu oraz osiągnięcia zbliżenia systemu celnego Republiki Uzbekistanu do systemu celnego Wspólnoty.

2. Współpraca obejmuje w szczególności:

– wymianę informacji,

– poprawę metod pracy,

– wprowadzenie Nomenklatury Scalonej i jednolitego dokumentu administracyjnego,

– połączenie między systemami tranzytowymi Wspólnoty i Republiki Uzbekistanu,

– uproszczenie kontroli i formalności w zakresie przewozu towarów,

– wspieranie wprowadzenia nowoczesnych systemów informacji celnej,

– organizację seminariów i kursów szkoleniowych.

W razie potrzeby zostanie dostarczona pomoc techniczna.

3. Bez uszczerbku dla dalszej współpracy przewidzianej w niniejszej Umowie, w szczególności tytuł VIII, wzajemna pomoc w sprawach celnych między organami administracyjnymi obu Stron odbywa się zgodnie z postanowieniami Protokołu załączonego do niniejszej Umowy.

Artykuł  66

Współpraca w dziedzinie statystyki

Współpraca w tej dziedzinie ma na celu stworzenie efektywnego systemu statystycznego, który ma dostarczać wiarygodnych danych statystycznych, niezbędnych dla wspierania i monitorowania procesu reform gospodarczych, oraz przyczynić się do rozwoju prywatnej przedsiębiorczości w Republice Uzbekistanu.

Strony współpracują w szczególności w następujących dziedzinach:

– dostosowania uzbeckiego systemu statystycznego do międzynarodowych metod, norm i klasyfikacji,

– wymiany danych statystycznych,

– dostarczania niezbędnych makro- i mikroekonomicznych danych statystycznych do realizacji i zarządzania reformami gospodarczymi.

Wspólnota dostarczy w tym celu pomoc techniczną Republice Uzbekistanu.

Artykuł  67

Ekonomia

Strony ułatwiają proces reform gospodarczych i koordynację polityki gospodarczej w drodze współpracy zmierzającej do poprawy zrozumienia podstawowych mechanizmów gospodarki każdej ze Stron, opracowania i realizacji polityki gospodarczej w warunkach gospodarki rynkowej. W tym celu Strony wymieniają informacje dotyczące wyników i prognoz makroekonomicznych.

Wspólnota dostarczy pomoc techniczną, aby:

– pomóc Republice Uzbekistanu w procesie realizacji reformy gospodarczej, zapewniając specjalistyczne doradztwo i pomoc techniczną,

– zachęcać do współpracy między ekonomistami w celu przyspieszenia transferu know-how niezbędnej do kształtowania polityki gospodarczej i zapewnienia szerokiego rozpowszechnienia wyników badań z tej dziedziny,

– poprawić zdolność tworzenia modeli ekonomicznych Republiki Uzbekistanu.

TYTUŁ  VII

WSPÓŁPRACA W SPRAWACH DOTYCZĄCYCH DEMOKRACJI I PRAW CZŁOWIEKA

Artykuł  68

Strony podejmują współpracę we wszystkich kwestiach dotyczących tworzenia i wzmacniania instytucji demokratycznych, w tym instytucji wymaganych dla wzmocnienia zasad państwa prawa oraz ochrony praw człowieka i podstawowych wolności, zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego i OBWE.

Współpraca ta ma formę programów pomocy technicznej, w szczególności mającej na celu pomoc w opracowywaniu ustawodawstwa i stosownych przepisów wykonawczych, wykonaniu takiego ustawodawstwa; funkcjonowaniu sądownictwa, roli państwa w sprawach wymiaru sprawiedliwości; oraz w funkcjonowaniu systemu wyborczego. W miarę zaistniałych potrzeb mogą być przeprowadzane szkolenia. Strony popierają kontakty i wymianę między organami władzy państwowej, regionalnej i sądowniczej, między parlamentarzystami oraz organizacjami pozarządowymi.

TYTUŁ  VIII

WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE ZAPOBIEGANIA BEZPRAWNEJ DZIAŁALNOŚCI ORAZ ZAPOBIEGANIA I KONTROLI NIELEGALNEJ IMIGRACJI

Artykuł  69

Strony podejmują współpracę mającą na celu zapobieganie bezprawnej działalności, takiej jak:

– bezprawne działania w dziedzinie gospodarki, w tym korupcja,

– bezprawne transakcje dotyczące różnych towarów, w tym odpadów przemysłowych, nielegalny handel bronią,

– fałszerstwo.

Współpraca w wyżej wymienionych dziedzinach polegać będzie na wzajemnych konsultacjach i ściśle powiązanych wspólnych działaniach. Obejmuje dostarczenie pomocy technicznej i administracyjnej, w szczególności w następujących obszarach:

– opracowania krajowego ustawodawstwa w dziedzinie zapobiegania bezprawnej działalności,

– tworzenia ośrodków informacyjnych,

– zwiększenia skuteczności instytucji działających w zakresie zapobiegania bezprawnej działalności,

– szkolenia personelu oraz rozwoju infrastruktury badawczej,

– opracowania akceptowanych przez obie Strony środków w walce przeciwko bezprawnym działaniom.

Artykuł  70

Pranie brudnych pieniędzy

1. Strony są zgodne co do konieczności podejmowania wysiłków i współpracy w celu uniemożliwienia wykorzystywania ich systemów finansowych do prania środków finansowych pochodzących z działalności przestępczej, w szczególności z przestępstw związanych z narkotykami.

2. Współpraca w tym zakresie obejmuje pomoc administracyjną i techniczną w celu ustalenia właściwych norm w zakresie zwalczania prania brudnych pieniędzy, które odpowiadają normom przyjętym w tym obszarze przez Wspólnotę i fora międzynarodowe, w tym Grupę Roboczą do spraw Finansowych (FATF).

Artykuł  71

Narkotyki

W ramach swoich uprawnień i kompetencji Strony współpracują, w celu zwiększenia skuteczności stosowania polityki i środków skierowanych przeciwko nielegalnej produkcji, rozprowadzaniu i sprzedaży środków odurzających i substancji psychotropowych, w tym zapobiegania wykorzystania chemikaliów służących do ich produkcji, jak również wspierania zapobiegania i zmniejszania popytu na narkotyki. Współpraca w tej dziedzinie oparta jest na wzajemnych konsultacjach i ścisłej koordynacji między Stronami w zakresie celów i środków dotyczących poszczególnych dziedzin związanych z narkotykami.

Artykuł  72

Nielegalna imigracja

1. Państwa Członkowskie i Republika Uzbekistanu zgadzają się współpracować w celu zapobiegania i kontroli nielegalnej imigracji.

W tym celu:

– Republika Uzbekistanu zgadza się ponownie przyjąć wszystkich swoich obywateli, którzy przebywają nielegalnie na terytorium danego Państwa Członkowskiego, na wniosek tego państwa i bez żadnych innych formalności, oraz

– każde Państwo Członkowskie zgadza się ponownie przyjąć wszystkich swoich obywateli, określonych do celów wspólnotowych, nielegalnie przebywających na terytorium Republiki Uzbekistanu, na jej wniosek i bez żadnych innych formalności.

W takim celu Państwa Członkowskie i Republika Uzbekistanu dostarczą również swoim obywatelom odpowiednie dokumenty tożsamości do tych celów.

2. Republika Uzbekistanu zgadza się zawrzeć umowy dwustronne z Państwami Członkowskimi, które wyrażają taką wolę, regulujące określone obowiązki związane z ponownym przyjęciem, w tym obowiązek ponownego przyjęcia obywateli innych państw oraz bezpaństwowców przybyłych na terytorium danego Państwa Członkowskiego z Republiki Uzbekistanu lub przybyłych na terytorium Republiki Uzbekistanu z danego Państwa Członkowskiego.

3. Rada Współpracy zbada, jakie wspólne wysiłki mogą zostać przedsięwzięte w celu zapobiegania i kontroli nielegalnej emigracji.

TYTUŁ  IX

WSPÓŁPRACA KULTURALNA

Artykuł  73

Strony zobowiązują się promować, popierać i ułatwiać współpracę kulturalną. W stosownych okolicznościach wspólnotowe programy współpracy kulturalnej lub programy opracowane przez jedno albo kilka Państw Członkowskich mogą stanowić przedmiot współpracy oraz rozwoju dalszych działań będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

TYTUŁ  X

WSPÓŁPRACA FINANSOWA W DZIEDZINIE POMOCY TECHNICZNEJ

Artykuł  74

W celu osiągnięcia celów niniejszej Umowy i zgodnie z art. 75, 76 i 77 Republika Uzbekistanu korzysta z czasowej pomocy finansowej udzielonej jej przez Wspólnotę w trybie pomocy technicznej w formie dotacji. Celem tej pomocy jest przyspieszenie transformacji gospodarczej w Republice Uzbekistanu.

Artykuł  75

Ta pomoc finansowa jest zapewniana w ramach programu TACIS przewidzianego w odpowiednim wspólnotowym rozporządzeniu Rady.

Artykuł  76

Cele i dziedziny pomocy finansowej Wspólnoty określone są w orientacyjnym programie odzwierciedlającym priorytety ustalone między Stronami, z uwzględnieniem potrzeb Republiki Uzbekistanu, zdolności absorpcji w poszczególnych sektorach oraz postępu reform. Strony informują o tym Radę Współpracy.

Artykuł  77

Aby umożliwić optymalne wykorzystanie dostępnych źródeł, Strony zapewnią ścisłą koordynację pomocy technicznej ze strony Wspólnoty z pomocą innych źródeł, takich jak Państwa Członkowskie, pozostałe państwa, organizacje międzynarodowe, takie jak Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju oraz Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju.

TYTUŁ  XI

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  78

Powołuje się Radę Współpracy, która nadzoruje wykonanie niniejszej Umowy. Rada Współpracy zbiera się na szczeblu ministerialnym raz do roku. Rada bada wszelkie istotne kwestie związane z niniejszą Umową, jak również wszelkie inne kwestie dwustronne lub międzynarodowe będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, w celu osiągnięcia celów niniejszej Umowy. Rada Współpracy może także za obopólną zgodą Stron opracowywać odpowiednie zalecenia.

Artykuł  79

1. W skład Rady Współpracy wchodzą, z jednej strony, członkowie Rady Unii Europejskiej i członkowie Komisji Wspólnot Europejskich, a z drugiej strony członkowie rządu Republiki Uzbekistanu.

2. Rada Współpracy uchwala swój regulamin wewnętrzny.

3. Urząd przewodniczącego Rady Współpracy jest sprawowany przemiennie przez przedstawiciela Wspólnoty i członka rządu Republiki Uzbekistanu.

Artykuł  80

1. W pełnieniu zadań Radzie Współpracy pomaga Komitet Współpracy, składający się z jednej strony z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Wspólnot Europejskich, a z drugiej strony z przedstawicieli Rządu Republiki Uzbekistanu, zazwyczaj wyższych urzędników służby cywilnej. Urząd Przewodniczącego Komitetu Współpracy obejmują kolejno Wspólnota i Republika Uzbekistanu.

Rada Współpracy określa w swoim regulaminie zadania Komitetu Współpracy, które obejmują przygotowanie posiedzeń Rady Współpracy, jak również zasady funkcjonowania tego Komitetu.

2. Rada Współpracy może przekazać swoje dowolne kompetencje Komitetowi Współpracy, który zapewni ciągłość posiedzeń Rady Współpracy.

Artykuł  81

Rada Współpracy może podjąć decyzję o powołaniu wszelkich innych komitetów lub organów, które pomagają jej w pełnieniu zadań, określając ich skład, zadania i zasady funkcjonowania.

Artykuł  82

Podczas badania jakiejkolwiek sprawy wynikłej w ramach niniejszej Umowy w odniesieniu do postanowienia odnoszącego się do artykułu Układu GATT/WTO, Rada Współpracy bierze pod uwagę w możliwie najszerszym zakresie wykładnię przedmiotowego artykułu Układu GATT/WTO przyjętą przez członków WTO.

Artykuł  83

Powołuje się Parlamentarny Komitet Współpracy. W ramach tego Komitetu członkowie parlamentu uzbeckiego i Parlamentu Europejskiego spotykają się w celu wymiany poglądów. Komitet zbiera się okresowo, przy czym sam określa kolejne terminy posiedzeń.

Artykuł  84

1. Parlamentarny Komitet Współpracy składa się, z jednej strony, z członków Parlamentu Europejskiego, a z drugiej strony, z członków parlamentu uzbeckiego.

2. Parlamentarny Komitet Współpracy uchwala swój regulamin wewnętrzny.

3. Przewodnictwo Parlamentarnego Komitetu Współpracy obejmują kolejno Parlament Europejski i parlament uzbecki zgodnie z postanowieniami, które zostaną ustanowione w jego regulaminie.

Artykuł  85

Parlamentarny Komitet Współpracy może zwrócić się z wnioskiem o dostarczenie istotnych informacji dotyczących wykonania niniejszej Umowy do Rady Współpracy, która dostarcza Komitetowi wnioskowanych informacji.

Parlamentarny Komitet Współpracy jest informowany o zaleceniach Rady Współpracy.

Parlamentarny Komitet Współpracy może kierować zalecenia do Rady Współpracy.

Artykuł  86

1. W zakresie niniejszej Umowy każda ze Stron zobowiązuje się zapewnić osobom fizycznym i prawnym drugiej ze Stron, bez żadnej dyskryminacji w porównaniu z własnymi obywatelami, dostęp do właściwych sądów i organów administracyjnych Stron, aby mogły przed nimi dochodzić swoich praw osobistych i rzeczowych, w tym praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. W granicach swoich uprawnień i kompetencji Strony:

– wspierają przekazywanie do arbitrażu rozstrzyganie sporów wynikających z transakcji handlowych oraz w ramach współpracy zawartej przez podmioty gospodarcze Wspólnoty i Republiki Uzbekistanu,

– ustalają, że kiedy dany spór rozwiązywany jest na drodze arbitrażu, każda Strona sporu może, z wyjątkiem przypadku gdy procedury stosowane przez organ arbitrażowy wybrany przez Strony stanowią inaczej, wybrać własnego arbitra, bez względu na jego obywatelstwo, oraz że trzeci arbiter lub jedyny arbiter może być obywatelem państwa trzeciego,

– zalecą swoim podmiotom gospodarczym wybór prawa właściwego dla ich umów, za obopólną zgodą,

– popierają odwoływanie się do reguł arbitrażowych opracowanych przez Komisję Narodów Zjednoczonych do spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego (Uncitral), oraz do arbitrażu w jakimkolwiek organie państw sygnatariuszy Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, podpisanej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.

Artykuł  87

Żadne postanowienie niniejszej Umowy nie stanowi przeszkody, aby Strona podjęła środki, które:

a) uważa za niezbędne do zapobiegania ujawnianiu informacji sprzecznych z podstawowymi interesami w zakresie bezpieczeństwa;

b) odnoszą się do produkcji lub handlu bronią, amunicją lub sprzętem wojskowym lub też do badań, rozwoju i produkcji niezbędnych do celów obronności, o ile środki te nie naruszają warunków konkurencji w zakresie produktów nieprzeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

c) uważa za istotne w celu zapewnienia własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych niepokojów wewnętrznych, naruszających utrzymanie porządku publicznego, w czasie wojny lub poważnego napięcia na arenie międzynarodowej, grożącego wybuchem wojny lub w celu wywiązania się z zobowiązań, jakie przyjęła, aby zapewnić utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego;

d) uważa za konieczne ze względu na przestrzeganie swoich obowiązków i zobowiązań międzynarodowych w zakresie kontroli towarów i technologii podwójnego zastosowania.

Artykuł  88

1. W dziedzinach objętych niniejszą Umową oraz nie naruszając jakichkolwiek zawartych w niej postanowień szczególnych:

– uzgodnienia stosowane przez Republikę Uzbekistanu w odniesieniu do Wspólnoty nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami lub ich przedsiębiorstwami lub spółkami,

– uzgodnienia stosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Republiki Uzbekistanu nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami uzbeckimi, ich obywatelami lub ich przedsiębiorstwami lub spółkami.

2. Postanowienia ust. 1 są bez uszczerbku dla prawa Stron do stosowania odpowiednich postanowień ich ustawodawstwa podatkowego dotyczącego podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji ze względu na miejsce zamieszkania.

Artykuł  89

1. Każda ze Stron może zwrócić się do Rady Współpracy w sprawie jakiegokolwiek sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy.

2. Rada Współpracy może rozstrzygać spory w trybie zaleceń.

3. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ust. 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu rozjemcy; druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy. Przy stosowaniu tej procedury Wspólnota i Państwa Członkowskie są traktowane jako jedna strona sporu.

Rada Współpracy wyznacza trzeciego rozjemcę.

Zalecenia rozjemcy są przyjmowane większością głosów. Zalecenia te nie są wiążące dla Stron.

4. Rada Współpracy może ustalić regulamin rozstrzygania sporów.

Artykuł  90

Strony zgadzają się prowadzić konsultacje w trybie pilnym odpowiednią drogą, na wniosek jednej z nich, aby zbadać wszelkie kwestie związane z interpretacją lub wykonaniem niniejszej Umowy oraz innymi istotnymi aspektami ich wzajemnych stosunków.

Postanowienia niniejszego artykułu nie wpływają w żaden sposób i pozostają bez uszczerbku dla postanowień art. 13, 89 i 95.

Artykuł  91

Traktowanie przyznane Republice Uzbekistanu na podstawie niniejszej Umowy nie jest w żadnym przypadku bardziej korzystne od traktowania, jakie Państwa Członkowskie przyznały wzajemnie wobec siebie.

Artykuł  92

Do celów niniejszej Umowy określenie "Strony" oznacza, z jednej strony, Republikę Uzbekistanu, a z drugiej strony Wspólnotę lub Państwa Członkowskie, albo Wspólnotę i Państwa Członkowskie, zgodnie z ich własnymi uprawnieniami.

Artykuł  93

W zakresie, w jakim sprawy objęte niniejszą Umową są objęte Traktatem Karty Energetycznej i jego protokołami, Traktat ten i protokoły z chwilą wejścia Umowy w życie stosuje się do tych spraw jedynie w zakresie, w jakim stosowanie to jest w nich przewidziane.

Artykuł  94

Niniejszą Umowę zawiera się na początkowy okres dziesięciu lat. Jest ona odnawiana automatycznie każdego roku, pod warunkiem że żadna ze Stron nie przekaże drugiej Stronie pisemnego oświadczenia o wypowiedzeniu Umowy na sześć miesięcy przed jej wygaśnięciem.

Artykuł  95

1. Strony podejmują wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy. Zapewniają one, aby osiągnięte zostały cele określone w niniejszej Umowie.

2. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie spełniła zobowiązania, jakie nakłada na nią niniejsza Umowa, podejmuje odpowiednie środki. Przedtem jednak, z wyjątkiem szczególnie pilnych przypadków, dostarcza ona Radzie Współpracy wszelkich informacji wymaganych dla dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania zadowalającego obie Strony.

Przy wyborze wspomnianych środków należy nadać priorytet tym spośród nich, które w jak najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. O podjęciu tych środków Rada Współpracy jest informowana niezwłocznie, na wniosek drugiej Strony.

Artykuł  96

Załączniki I, II, III, IV i V, jak również Protokół stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  97

Niniejsza Umowa, zanim równoważne prawa nie zostaną przyznane osobom i podmiotom gospodarczym na mocy tej Umowy, nie narusza praw gwarantowanych tym osobom w istniejących umowach wiążących jedno lub kilka Państwa Członkowskich, z jednej strony, a Republikę Uzbekistanu, z drugiej strony, z wyjątkiem dziedzin należących do kompetencji Wspólnoty i bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich wynikających z niniejszej Umowy w dziedzinach należących do ich kompetencji.

Artykuł  98

Niniejsza Umowa znajduje zastosowanie, z jednej strony, w odniesieniu do terytoriów, na których obowiązują Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską, Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, zgodnie z warunkami określonymi w tych Traktatach, a z drugiej strony, do terytorium Republiki Uzbekistanu.

Artykuł  99

Depozytariuszem niniejszej Umowy jest sekretarz generalny Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  100

Oryginał niniejszej Umowy, którego teksty w językach duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim i uzbeckim, są jednakowo autentyczne, zostaje złożony u sekretarza generalnego Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  101

Niniejsza Umowa zostaje przyjęta przez Strony zgodnie z ich właściwymi procedurami.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony notyfikują sekretarzowi generalnemu Rady Unii Europejskiej zakończenie procedur, określonych w akapicie pierwszym.

Od chwili wejścia w życie i w takim zakresie, w jakim dotyczy to stosunków między Republiką Uzbekistanu a Wspólnotą, niniejsza Umowa zastępuje Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie handlu i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisaną w Brukseli dnia 18 grudnia 1989 r.

Artykuł  102

W przypadku gdy przed zakończeniem procedur niezbędnych dla wejścia w życie niniejszej Umowy postanowienia pewnych części tej Umowy wchodzą w życie na mocy Umowy przejściowej między Wspólnotą a Republiką Uzbekistanu, Strony uzgadniają, iż w tych okolicznościach "datę wejścia w życie niniejszej Umowy" rozumie się datę wejścia w życie Umowy przejściowej.

Hecho en Florencia, el veintiuno de junio de mil novecientos noventa y seis.

Udfærdiget i Firenze den enogtyvende juni nitten hundrede og seksoghalvfems.

Geschehen zu Florenz am einundzwanzigsten Juni neunzehnhundertsechsundneunzig.

Έγινε στη Φλωρεντία, στις είκοσι μία Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι.

Done at Florence on the twenty-first day of June in the year one thousand nine hundred and ninety-six.

Fait à Florence, le vingt-et-un juin mil neuf cent quatre-vingt-seize.

Fatto a Firenze, addì ventuno giugno millenovecentonovantasei.

Gedaan te Florence, de eenentwintigste juni negentienhonderd zesennegentig.

Feito em Florença, em vinte e um de Junho de mil novecentos e noventa e seis.

Tehty Firenzessä kahdentenakymmenentenäensimmäisenä päivänä kesäkuuta vuonna

tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäkuusi.

Som skedde i Florens den tjugoförsta juni nittonhundranittiosex

grafika

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest.

Diese Unterschrift verbindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

For Kongeriget Danmark

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για την Ελληνική Δημοκρατία

(podpis pominięto)

Por el Reino de España

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Thar ceann na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Österreich

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

Suomen tasavallan puolesta

För Republiken Finland

(podpis pominięto)

För Konungariket Sverige

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

För Europeiska gemenskaperna

(podpis pominięto)

grafika

(podpis pominięto)

______

⁽¹⁾ Umowa sporządzona w jedenastu językach urzędowych Unii Europejskiej (hiszpańskim, duńskim, niemieckim, greckim, angielskim, francuskim, włoskim, niderlandzkim, portugalskim, fińskim i szwedzkim) została opublikowana w Dz.U. L 229 z 31.8.1999, str. 3.

Wersje w językach: czeskim, estońskim, łotewskim, litewskim, węgierskim, maltańskim, polskim, słowackim i słoweńskim są opublikowane w niniejszym tomie wydania specjalnego 2004.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I 

ORIENTACYJNY WYKAZ KORZYŚCI PRZYZNANYCH PRZEZ REPUBLIKĘ UZBEKISTANU NIEPODLEGŁYM PAŃSTWOM ZGODNIE Z ART. 8 UST. 3

Korzyści udzielane są tym Niepodległym Państwom, które są Stronami Umowy o ustanowieniu strefy wolnego handlu oraz które podpisały Umowę o wolnym handlu z Uzbekistanem.

W odniesieniu do Białorusi, Gruzji, Kazachstanu, Kirgistanu, Mołdowy, Federacji Rosyjskiej, Turkmenistanu i Ukrainy:

1. Należności przywozowe i wywozowe

Nie pobiera się należności przywozowych.

Nie pobiera się żadnych należności wywozowych w odniesieniu do towarów dostarczanych zgodnie z porozumieniami międzyrządowymi lub kredytowymi w ramach limitów ilościowych ustalonych przez Rząd Uzbekistanu w świetle jego wymogów krajowych.

Nie stosuje się podatku VAT lub podatku akcyzowego w odniesieniu do handlu prowadzonego w zakresie umów o współpracy

2. Przydział kontyngentów i procedury wydawania pozwoleń

Kontyngenty wywozowe na dostawy produktów uzbeckich w ramach corocznych dwustronnych umów międzypaństwowych dotyczących handlu i współpracy otwierane są w ten sam sposób, jak w przypadku "dostaw na potrzeby państwowe".

3. Warunki transportu i tranzytu

Jeżeli chodzi o Strony umowy wielostronnej "w sprawie zasad i warunków stosunków w dziedzinie transportu" i/lub na podstawie uzgodnień dwustronnych w sprawie transportu i tranzytu, na zasadzie wzajemności nie stosuje się podatków ani opłat w zakresie transportu i odpraw celnych towarów (włącznie z towarami w tranzycie) oraz tranzytu pojazdów.

4. Usługi komunikacyjne, włącznie z usługami pocztowymi, kurierskimi, telekomunikacyjnymi, audiowizualnymi i innymi rodzajami usług komunikacyjnych.

5. Dostęp do systemów informacji i baz danych

W odniesieniu do Federacji Rosyjskiej, Ukrainy, Białorusi, Kazachstanu: płatności można dokonywać w walucie tych krajów.

W odniesieniu do Kazachstanu i Kirgistanu:

Uproszczony system procedury celnej.

ZAŁĄCZNIK  II 

ZASTRZEŻENIA WSPÓLNOTY ZGODNIE Z ART. 22 UST. 2

Górnictwo

W niektórych Państwach Członkowskich prawo do wydobycia zasobów naturalnych i minerałów przez przedsiębiorstwa niekontrolowane przez Wspólnotę może podlegać obowiązkowi uzyskania koncesji.

Rybołówstwo

Dostęp i eksploatacja zasobów biologicznych i łowisk znajdujących się w wodach morskich podlegających suwerenności albo jurysdykcji Państw Członkowskich Wspólnoty są zastrzeżone dla statków rybackich pływających pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty i zarejestrowanych na terytorium Wspólnoty, chyba że postanowiono inaczej.

Nabywanie nieruchomości

W niektórych Państwach Członkowskich nabywanie nieruchomości przez przedsiębiorstwa niewspólnotowe jest przedmiotem ograniczeń.

Usługi audiowizualne, w tym radiowe

Traktowanie narodowe dotyczące produkcji i dystrybucji, w tym nadawania i innych form transmisji publicznych, może być zastrzeżone dla dzieł audiowizualnych spełniających niektóre kryteria pochodzenia.

Usługi telekomunikacyjne, w tym usługi telefonii komórkowej i satelitarnej

Usługi zastrzeżone

W niektórych Państwach Członkowskich dostęp do rynku infrastruktury i usług uzupełniających jest ograniczony.

Usługi profesjonalne

Usługi zastrzeżone dla osób fizycznych będących obywatelami Państw Członkowskich. Osoby te mogą zakładać przedsiębiorstwa na określonych warunkach.

Rolnictwo

W niektórych Państwach Członkowskich traktowanie narodowe nie znajduje zastosowania do przedsiębiorstw niekontrolowanych przez Wspólnotę, które chcą założyć przedsiębiorstwo rolne. Nabywanie winnic przez przedsiębiorstwo nieobjęte kontrolą Wspólnoty jest przedmiotem notyfikacji lub, jeżeli to konieczne, zezwolenia.

Usługi agencji prasowych

W niektórych Państwach Członkowskich udział zagraniczny w wydawnictwach lub przedsiębiorstwach telewizyjnych albo radiowych jest ograniczony.

ZAŁĄCZNIK  III 

ZASTRZEŻENIA UZBEKISTANU DOTYCZĄCE ART. 22 UST. 4

Zgodnie z obecnie obowiązującym w Uzbekistanie prawem inwestycyjnym zagraniczne przedsiębiorstwa, które chcą mieć siedzibę w Uzbekistanie, są zobowiązane do zarejestrowania się w Ministerstwie Sprawiedliwości i przedstawienia dokumentacji potwierdzającej, że są należycie zarejestrowane w kraju rodzimym i są wypłacalne.

Taka procedura rejestracji nie może zostać wykorzystana w celu unieważnienia korzyści udzielonych przedsiębiorstwom wspólnotowym na mocy art. 22 niniejszej Umowy, ani w celu obejścia jakiegokolwiek innego postanowienia niniejszej Umowy.

ZAŁĄCZNIK  IV 

USŁUGI FINANSOWE, OKREŚLONE W ART. 25 UST. 3

Usługą finansową jest każda usługa o charakterze finansowym, świadczona przez usługodawcę finansowego jednej ze Stron. Usługi finansowe obejmują następujące rodzaje działalności:

A. Wszelkie usługi ubezpieczeniowe oraz inne związane z ubezpieczeniami

1. Ubezpieczenia bezpośrednie (w tym koasekuracja):

i) na życie;

ii) inne niż ubezpieczenia na życie.

2. Reasekuracja i retrocesja.

3. Pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak usługi brokerskie i agencyjne.

4. Pomocnicze usługi ubezpieczeniowe, takie jak doradztwo ubezpieczeniowe, usługi aktuarialne, ocena ryzyka oraz zaspokajanie roszczeń.

B. Usługi bankowe i inne usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń)

1. Przyjmowanie depozytów i innych funduszy zwrotnych od ludności.

2. Udzielanie wszelkiego rodzaju pożyczek i kredytów, w tym, między innymi, kredytów konsumenckich i kredytów hipotecznych, factoring oraz finansowanie transakcji handlowych.

3. Leasing finansowy.

4. Usługi w sferze wszelkich płatności i transferu środków pieniężnych, w tym kart kredytowych, debetowych, czeków podróżnych, przekazów bankierskich.

5. Gwarancje i zobowiązania.

6. Operacje przeprowadzane na własny rachunek lub na zlecenie klientów, zarówno na giełdzie, jak i poza giełdą, bądź w inny sposób:

a) instrumentami rynku pieniężnego (czekami, wekslami, certyfikatami depozytowymi itp.);

b) walutą obcą;

c) instrumentami pochodnymi, w tym, ale nie wyłącznie, papierami wartościowymi transakcji typu futures i opcjami;

d) instrumentami kursu walutowego i stóp procentowych, w tym takimi jak transakcje swapowe, transakcje terminowe itp.;

e) zbywalnymi papierami wartościowymi;

f) innymi zbywalnymi instrumentami i aktywami finansowymi, w tym złotem i srebrem w sztabach.

7. Uczestnictwo w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym w gwarantowaniu i plasowaniu (publicznie i prywatnie) oraz świadczenie usług z tym związanych.

8. Usługi pośrednictwa na rynku pieniężnym.

9. Zarządzanie aktywami, takie jak zarządzanie środkami pieniężnymi i portfelem aktywów, wszelkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, zarządzanie funduszem emerytalnym oraz usługi w zakresie deponowania i powiernictwa.

10. Usługi rozrachunkowe i rozliczeniowe w odniesieniu do aktywów finansowych, w tym papierów wartościowych, instrumentów pochodnych i innych instrumentów zbywalnych.

11. Pośrednictwo na rynku konsultingowym i inne pomocnicze usługi finansowe odnośnie do wszystkich rodzajów działalności wymienionych w pkt 1-10, w tym informacje i analiza kredytowa, badania i doradztwo odnośnie do inwestycji i analizy portfela aktywów, doradztwo w zakresie nabywania oraz restrukturyzacji i strategii przedsiębiorstw.

12. Dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych oraz przetwarzanie danych finansowych, udostępnianie związanego z nimi oprogramowania przez usługodawców świadczących inne usługi finansowe.

Definicja usług finansowych nie obejmuje następującej działalności:

a) działalności prowadzonej przez bank centralny albo inną instytucję publiczną w celu realizowania polityki pieniężnej i kursowej;

b) działalności prowadzonej przez banki centralne, agendy rządowe lub ministerstwa, lub instytucje publiczne, na rachunek rządu lub przy posiadaniu gwarancji rządowych, z wyjątkiem sytuacji gdy działalność taka może być realizowana przez usługodawców świadczących usługi finansowe w konkurencji z tymi podmiotami publicznymi;

c) działalności stanowiącej część ustawowego systemu ubezpieczeń społecznych lub programu emerytalnego, z wyjątkiem sytuacji gdy taka działalność może być realizowana przez usługodawców świadczących usługi finansowe w konkurencji z podmiotami publicznymi lub instytucjami prywatnymi.

ZAŁĄCZNIK  V 

KONWENCJE DOTYCZĄCE WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ, OKREŚLONE W ART. 41

1. Artykuł 41 ust. 2 dotyczy następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt paryski, 1971 r.),

– Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów i organizacji nadawczych (Rzym, 1961 r.),

– Protokołu dotyczącego Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków (Madryt, 1989 r.),

– Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa, 1977 r., zmienione w 1979 r.),

– Traktatu budapeszteńskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytu drobnoustrojów do celów postępowania patentowego (1977 r., zmieniony w 1980 r.),

– Międzynarodowej konwencji o ochronie nowych odmian roślin (UPOV) (Akt genewski, 1991 rok).

2. Rada Współpracy może zalecić, aby art. 41 ust. 2 był również stosowany do innych konwencji wielostronnych. W przypadku trudności w dziedzinie własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, które odnoszą się do handlu, na wniosek jednej ze Stron przeprowadzane są pilne konsultacje, w celu osiągnięcia rozwiązań zadowalających obie strony.

3. Strony potwierdzają znaczenie, jakie przywiązują do zobowiązań wypływających z następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967 r., zmieniony w 1979 r.),

– Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków (Akt sztokholmski, 1967 r., zmieniony w 1979 r.),

– Układu o współpracy patentowej (Waszyngton, 1970 r., znowelizowany w 1979 r. i zmieniony w 1984 r.).

4. Od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy Republika Uzbekistanu przyznaje w dziedzinie uznawania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej przedsiębiorstwom i obywatelom Wspólnoty traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie zastrzega dla jakiegokolwiek państwa trzeciego w ramach umów dwustronnych.

5. Nie stosuje się postanowień ust. 4 do korzyści przyznanych przez Republikę Uzbekistanu państwu trzeciemu na zasadzie rzeczywistej wzajemności, ani do korzyści przyznanych przez Republikę Uzbekistanu innemu państwu byłego ZSRR.

PROTOKÓŁ

w sprawie o wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza przepisy ustawowe i wykonawcze stosowane na terytorium każdej ze Stron, regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów i objęcie ich dowolną procedurą celną, włączając w to środki zakazu, ograniczeń i kontroli;

b) "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

c) "organ, do którego kierowany jest wniosek" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz do którego zwrócono się z wnioskiem o pomoc w sprawach celnych;

d) określenie "dane osobowe" oznacza wszelkie informacje dotyczące osoby zidentyfikowanej lub dającej się zidentyfikować.

Artykuł  2

Zakres

1. Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy w sprawach pozostających w ich właściwości, w trybie i na warunkach określonych w niniejszym Protokole, w zakresie zapobiegania, prowadzenia dochodzeń i wykrywania naruszeń ustawodawstwa celnego.

2. Pomoc w sprawach celnych, przewidziana w niniejszym Protokole, odnosi się do każdego organu administracyjnego Stron, który jest właściwy w zakresie stosowania niniejszego Protokołu. Nie narusza to zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje również informacji uzyskanych w wyniku działań przeprowadzonych na wniosek władz sądowych, chyba że władze te wyrażą na to zgodę.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza wszystkich stosownych informacji umożliwiających właściwe stosowanie ustawodawstwa celnego, łącznie z informacjami dotyczącymi ujawnionych lub planowanych działań, które naruszają lub mogłyby naruszyć to ustawodawstwo.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, poinformuje go, czy towary wywiezione z terytorium jednej Strony zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, określając, w razie potrzeby, procedury celne zastosowane wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje w ramach swoich uprawnień niezbędne środki dla zapewnienia nadzoru nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, wobec których istnieją uzasadnione powody, aby sądzić, że naruszają lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) miejscami, gdzie towary są przechowywane w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, aby podejrzewać, że są przeznaczone do prowadzenia działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

c) przepływem towarów, o którym powiadomiono, że może on spowodować naruszenie ustawodawstwa celnego;

d) środkami transportu, wobec których istnieją uzasadnione powody, by uważać, że były, są lub mogą być wykorzystane z naruszeniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Strony udzielają sobie, zgodnie ze swoimi przepisami, zasadami i innymi instrumentami prawnymi, wzajemnej pomocy bez uprzedniego wniosku, jeżeli uznają, że jest to niezbędne dla właściwego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności gdy otrzymają informacje dotyczące:

– działań, które naruszają lub wydaje się, że naruszają to ustawodawstwo i które mogą interesować drugą Stronę,

– nowych środków lub metod wykorzystywanych do prowadzenia takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem naruszeń z ustawodawstwem celnym,

– osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że naruszają lub naruszyły ustawodawstwo celne,

– środków transportu, wobec których istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że były, są lub mogą być wykorzystane z naruszeniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł  5

Dostarczanie/powiadamianie

Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie ze swoim ustawodawstwem, podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu:

– dostarczenia wszystkich dokumentów,

– powiadomienia o wszystkich decyzjach,

objętych niniejszym Protokołem, adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na ich terytorium. W takim przypadku stosuje się art. 6 ust. 3 w takim zakresie, w jakim dotyczy to samego wniosku.

Artykuł  6

Forma i treść wniosku o pomoc

1. Wnioski, stosownie do niniejszego Protokołu, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków dołączane są dokumenty niezbędne do zapewnienia zgodności z wnioskiem. Jeżeli wymagać tego będzie pilna sytuacja, mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, lecz muszą być one niezwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu zawierają następujące informacje:

a) organ występujący z wnioskiem;

b) wnioskowane środki;

c) przedmiot i uzasadnienie wniosku;

d) przepisy ustawowe, zasady i inne odnośne regulacje prawne;

e) możliwie dokładne i pełne wskazówki na temat osób fizycznych lub prawnych będących przedmiotem dochodzenia;

f) podsumowanie odpowiednich faktów oraz dochodzeń już przeprowadzonych, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 5.

3. Wnioski są przedkładane w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek, lub w języku akceptowalnym przez ten organ.

4. Jeśli dany wniosek nie spełnia wymogów formalnych, można żądać jego poprawienia lub uzupełnienia; równocześnie mogą być podjęte środki ostrożności.

Artykuł  7

Wykonanie wniosków

1. W celu realizacji wniosku o pomoc organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje czynności w granicach swoich kompetencji i w ramach dostępnych środków tak, jakby działał na własny rachunek lub na wniosek innych organów tej samej Strony w drodze dostarczania informacji już posiadanych, prowadzenia właściwych dochodzeń lub organizowania warunków ich przeprowadzenia. Niniejsze postanowienie ma także zastosowanie do urzędu administracyjnego, do którego został skierowany wniosek przez organ, do którego kierowany jest wniosek, jeżeli nie może on działać na własny rachunek.

2. Wnioski o pomoc rozpatruje się zgodnie z prawem, zasadami i innymi instrumentami prawnymi Strony, do której kierowany jest wniosek.

3. Należycie upoważnieni urzędnicy jednej Strony mogą, za zgodą drugiej Strony i na warunkach przez nią ustalonych, otrzymywać od biura organu, do którego kierowany jest wniosek, lub innego organu odpowiedzialnego wobec organu, do którego kierowany jest wniosek, informacje dotyczące działań, które naruszają lub mogą naruszać ustawodawstwo celne, które są potrzebne organowi wnioskującemu do celów niniejszego Protokołu.

4. Urzędnicy jednej Strony, za zgodą drugiej Strony i na warunkach przez nią ustalonych, mogą uczestniczyć w dochodzeniach prowadzanych na jej terytorium. Urzędnicy nie zakładają munduru, ani nie noszą broni.

Artykuł  8

Forma przekazywania informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje wyniki dochodzenia organowi wnioskującemu w formie dokumentów, uwierzytelnionych kopii dokumentów, sprawozdań i temu podobnych.

2. Dokumenty wymienione w ust. 1 mogą być zastąpione skomputeryzowanymi informacjami uzyskanymi w jakiejkolwiek formie w tym samym celu.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Strony mogą odmówić udzielenia pomocy w zakresie niniejszego Protokołu, jeśli mogłoby to:

a) stwarzać prawdopodobieństwo naruszenia suwerenności Republiki Uzbekistanu lub tego Państwa Członkowskiego, do którego zwrócono się o pomoc zgodnie z niniejszym Protokołem; lub

b) stwarzać prawdopodobieństwo naruszenia porządku publicznego, bezpieczeństwa lub innych zasadniczych interesów, w szczególności w przypadkach określonych w art. 10 ust. 2; lub

c) dotyczyć przepisów walutowych lub podatkowych innych, niż ustawodawstwo dotyczące należności celnych; lub

d) naruszyć tajemnicę przemysłową, handlową lub zawodową.

2. Jeśli organ wnioskujący prosi o pomoc, której sam nie byłyby w stanie udzielić, gdyby był o to proszony, zwraca na ten fakt uwagę w swoim wniosku. Decyzja w sprawie takiej prośby należy do organu, do którego kierowany jest wniosek.

3. Jeśli odmawia się udzielenia pomocy, decyzja ta i jej powody muszą być niezwłocznie przekazane organowi wnioskującemu.

Artykuł  10

Wymiana informacji i poufność

1. Informacje przekazane w dowolnej formie zgodnie z niniejszym Protokołem mają charakter poufny lub zastrzeżony, w zależności od zasad mających zastosowanie dla każdej ze Stron. Są one objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy urzędowej i podlegają ochronie rozszerzonej na informacje podobne zgodnie z właściwymi przepisami ustawowymi Strony, która je otrzymała, oraz odpowiednimi postanowieniami stosowanymi w odniesieniu do instytucji wspólnotowych.

2. Dane osobowe mogą być przekazywane jedynie, jeśli Strona, która je otrzymuje, zobowiązuje się do ochrony tych danych w sposób co najmniej równoważny ze sposobem, jaki do tego poszczególnego przypadku stosuje Strona, która je przekazuje.

3. Uzyskane informacje są wykorzystywane wyłącznie do celów niniejszego Protokołu. Gdy jedna ze Stron zamierza wykorzystać te informacje w innym celu, zwraca się najpierw o wyrażenie pisemnej zgody przez organ, który je przekazał. Ponadto informacje te podlegają ograniczeniom nałożonym przez ten organ.

4. Ustęp 3 nie stanowi przeszkody w wykorzystywaniu informacji w postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym w wyniku nieprzestrzegania ustawodawstwa celnego. Właściwy organ, który dostarczył tych informacji, jest powiadamiany o takim wykorzystaniu.

5. Strony mogą wykorzystać jako dowód, w protokołach, sprawozdaniach i zeznaniach, jak również w trakcie postępowania i dochodzenia przed sądem, zebrane informacje i zbadane dokumenty, zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

Artykuł  11

Eksperci i świadkowie

1. Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek, może być upoważniony do występowania, w ramach udzielonego pełnomocnictwa, jako ekspert lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym Protokołem, prowadzonym zgodnie z jurysdykcją drugiej Strony, i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub uwierzytelnione kopie, które mogą być potrzebne w takich postępowaniach. Wniosek o takie występowanie musi dokładnie określać, w jakiej sprawie, z jakiego tytułu i w jakim zakresie urzędnik będzie przesłuchiwany.

2. Uprawniony urzędnik korzysta z ochrony, jaką obowiązujące ustawodawstwo zapewniają urzędnikom organu wnioskującego na jego terytorium.

Artykuł  12

Koszty pomocy

Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z realizacją niniejszego Protokołu, z wyjątkiem niezbędnych wydatków poniesionych na ekspertów i świadków oraz tłumaczy ustnych i pisemnych, którzy nie są zatrudnieni jako urzędnicy państwowi.

Artykuł  13

Stosowanie

1. Stosowanie niniejszego Protokołu powierza się centralnym władzom celnym Republiki Uzbekistanu, z jednej strony, oraz właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich, oraz w razie potrzeby organom celnym Państw Członkowskich, z drugiej strony. Decydują one o wszelkich środkach praktycznych i uzgodnieniach niezbędnych do jego stosowania, uwzględniając postanowienia obowiązujące w dziedzinie ochrony danych. Mogą zalecić właściwym organom zmiany, jakie ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego Protokołu.

2. Strony zasięgają wzajemnie opinii, a następnie wzajemnie się informują o szczegółowych przepisach wykonawczych, które są przyjęte zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

Artykuł  14

Komplementarność

Bez uszczerbku dla art. 10, wszelkie umowy w sprawie wzajemnej pomocy, które zostały zawarte między jednym lub kilkoma Państwami Członkowskimi a Republiką Uzbekistanu, nie naruszają postanowień wspólnotowych regulujących przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich a organami celnymi Państw Członkowskich jakichkolwiek informacji uzyskanych w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy:

KRÓLESTWA BELGII,

KRÓLESTWA DANII,

REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

REPUBLIKI GRECKIEJ,

KRÓLESTWA HISZPANII,

REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

IRLANDII,

REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

WIELKIEGO KSIĘSTWA LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,

REPUBLIKI AUSTRII,

REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

REPUBLIKI FINLANDII,

KRÓLESTWA SZWECJI,

ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiających się Stron Traktatu ustanawiającego WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ, Traktatu ustanawiającego EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ WĘGLA I STALI oraz Traktatu ustanawiającego EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ,

zwanych dalej "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI oraz EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ, zwanych dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

pełnomocnicy REPUBLIKI UZBEKISTANU,

z drugiej strony,

spotykając się we Florencji dnia 21 czerwca 1996 r. w celu podpisania Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony, zwanej dalej "Umową", przyjęli następujące teksty:

Umowę, w tym załączniki do niej, i następujący Protokół:

Protokół w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz pełnomocnicy Republiki Uzbekistanu przyjęli treść Wspólnych deklaracji wymienionych poniżej, które są dołączone do niniejszego Aktu końcowego:

Wspólną deklarację dotyczącą danych osobowych

Wspólną deklarację dotyczącą art. 5 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą tytułu III

Wspólną deklarację dotyczącą art. 14 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą pojęcia "kontrola" znajdującego się w art. 24 lit. b) oraz w art. 35

Wspólną deklarację dotyczącą art. 34 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą art. 41 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą art. 95 Umowy.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz pełnomocnicy Republiki Uzbekistanu wzięli pod uwagę następującą wymianę listów dołączoną do niniejszego Aktu końcowego:

Wymiana listów między Wspólnotą a Republiką Uzbekistanu w odniesieniu do zakładania przedsiębiorstw.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz pełnomocnicy Republiki Uzbekistanu następnie wzięli pod uwagę następujące oświadczenie dołączone do niniejszego Aktu końcowego:

Oświadczenie rządu francuskiego

Hecho en Florencia, el veintiuno de junio de mil novecientos noventa y seis.

Udfærdiget i Firenze den enogtyvende juni nitten hundrede og seksoghalvfems.

Geschehen zu Florenz am einundzwanzigsten Juni neunzehnhundertsechsundneunzig.

Έγινε στη Φλωρεντία, στις είκοσι μία Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι.

Done at Florence on the twenty-first day of June in the year one thousand nine hundred and ninety-six.

Fait à Florence, le vingt-et-un juin mil neuf cent quatre-vingt-seize.

Fatto a Firenze, addì ventuno giugno millenovecentonovantasei.

Gedaan te Florence, de eenentwintigste april negentienhonderd zesennegentig.

Feito em Florença, em vinte e um de Junho de mil novecentos e noventa e seis.

Tehty Firenzessä kahdentenakymmenentenäensimmäisenä päivänä kesäkuuta vuonna

tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäkuusi.

Som skedde i Florens den tjugoförsta juni nittonhundranittiosex.

grafika

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest.

Diese Unterschrift verbindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

For Kongeriget Danmark

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για την Ελληνική Δημοκρατία

(podpis pominięto)

Por el Reino de España

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Thar ceann na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Österreich

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

Suomen tasavallan puolesta

(podpis pominięto)

För Republiken Finland

(podpis pominięto)

För Konungariket Sverige

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

För Europeiska gemenskaperna

(podpis pominięto)

grafika

(podpis pominięto)

Wspólna deklaracja dotycząca danych osobowych

W przypadku stosowania niniejszej Umowy Strony są świadome potrzeby zapewnienia odpowiedniej ochrony osób w zakresie przetwarzania danych osobowych i ich swobodnego przepływu.

Wspólna deklaracja dotycząca art. 5

Jeżeli Strony uzgodnią, że okoliczności uzasadniają przeprowadzenie spotkania na wyższym szczeblu, może być ono zorganizowane ad hoc.

Wspólna deklaracja dotycząca tytułu III

Wszystkie odniesienia do GATT dotyczą tekstu GATT zmienionego w 1994 r.

Wspólna deklaracja dotycząca art. 14

Do chwili przystąpienia Republiki Uzbekistanu do WTO Strony prowadzą konsultacje w ramach Komitetu Współpracy na temat ich polityki w zakresie taryf importowych, w tym zmian ochrony taryfowej. Konsultacje te są w szczególności zalecane przed podwyższeniem poziomu ochrony taryfowej.

Wspólna deklaracja dotycząca pojęcia "kontrola" znajdującego się w art. 24 lit. b) i w art. 35

1. Strony potwierdzają, że zdają sobie wzajemnie sprawę, że kwestia kontroli zależy od faktycznych okoliczności danego przypadku szczególnego.

2. Na przykład przedsiębiorstwo jest uważane za "kontrolowane" przez inne przedsiębiorstwo i tym samym stanowi filię tego pierwszego, jeśli:

– to drugie przedsiębiorstwo posiada bezpośrednio lub pośrednio większość praw głosu, albo

– to drugie przedsiębiorstwo ma prawo powoływać lub odwoływać większość członków organu administracyjnego, organu zarządzającego lub organu nadzorczego, oraz jeśli jest ono jednocześnie udziałowcem lub członkiem filii.

3. Obie Strony uważają, że kryteria wymienione w ust. 2 nie są wyczerpujące.

Wspólna deklaracja dotycząca art. 34

Sam fakt wymagania wizy od osób fizycznych niektórych Stron, a nie innych, nie jest uznawany za znoszący lub naruszający korzyści wynikające z odrębnego zobowiązania.

Wspólna deklaracja dotycząca art. 41

Strony uzgadniają, że do celów niniejszej Umowy własność intelektualna, przemysłowa i handlowa obejmuje w szczególności prawa autorskie, w tym prawa autorskie programów komputerowych, a także prawa pokrewne, prawa odnoszące się do patentów, wzorów przemysłowych, oznaczeń geograficznych, w tym nazw pochodzenia, znaków towarowych i usługowych, topografii obwodów scalonych, jak również ochronę przed nieuczciwą konkurencją, określoną w art. 10 a Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej i ochronie informacji niejawnych dotyczących know-how.

Wspólna Deklaracja dotycząca art. 95

1. Strony uznają, że do celów prawidłowej interpretacji i właściwego stosowania w praktyce niniejszej Umowy, określenie "szczególnie pilne przypadki" zawarte w art. 95 niniejszej Umowy, oznacza przypadki materialnego naruszenia niniejszej Umowy przez jedną ze Stron. Materialne naruszenie Umowy polega na:

a) odrzuceniu niniejszej Umowy, które jest nieusankcjonowane przepisami ogólnymi prawa międzynarodowego;

lub

b) pogwałceniu istotnych elementów niniejszej Umowy wymienionych w art. 2.

2. Strony uzgadniają, że "odpowiednie środki", określone w art. 95, to środki podjęte zgodnie z prawem międzynarodowym. Jeśli jedna ze Stron podejmie jakiś środek w przypadku szczególnie pilnym, przewidzianym w art. 95, druga ze Stron może skorzystać z procedury rozstrzygania sporów.

WYMIANA LISTÓW

między Wspólnotą a Republiką Uzbekistanu w odniesieniu do zakładania przedsiębiorstw

A. List Rządu Republiki Uzbekistanu

Szanowny Panie,

Powołuję się na Umowę o partnerstwie i współpracy, parafowaną dnia 29 kwietnia 1996 r.

Jak to już podkreślałem w trakcie negocjacji, Republika Uzbekistanu przyznaje, pod pewnymi względami, przedsiębiorstwom wspólnotowym zakładanym i prowadzącym działalność w Republice Uzbekistanu traktowanie uprzywilejowane. Wyjaśniałem, iż środek ten jest wyrazem polityki Republiki Uzbekistanu, aby promować wszelkimi sposobami zakładanie wspólnotowych przedsiębiorstw w Republice Uzbekistanu.

Mając to na względzie, rozumiem, że w okresie biegnącym od dnia parafowania niniejszej Umowy do daty wejścia w życie odnośnych artykułów dotyczących zakładania przedsiębiorstw Republika Uzbekistanu nie przyjmie żadnego środka lub regulacji, które, w porównaniu z sytuacją istniejącą w dniu parafowania niniejszej Umowy, mogłyby spowodować lub pogorszyć dyskryminację przedsiębiorstw wspólnotowych w porównaniu z przedsiębiorstwami uzbeckimi lub przedsiębiorstwami z państw trzecich.

Byłbym zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

W imieniu Rządu Republiki Uzbekistanu

B. List Wspólnoty Europejskiej

Szanowny Panie,

Dziękuję za Pana pismo z dzisiejszą datą, o następującej treści:

"Powołuję się na Umowę o partnerstwie i współpracy, parafowaną dnia 29 kwietnia 1996 r.

Jak to już podkreślałem w trakcie negocjacji, Republika Uzbekistanu przyznaje, pod pewnymi względami, przedsiębiorstwom wspólnotowym zakładanym i prowadzącym działalność w Republice Uzbekistanu traktowanie uprzywilejowane. Wyjaśniałem, iż środek ten jest wyrazem polityki Republiki Uzbekistanu, aby promować wszelkimi sposobami zakładanie wspólnotowych przedsiębiorstw w Republice Uzbekistanu.

Mając to na względzie, rozumiem, że w okresie biegnącym od dnia parafowania niniejszej Umowy do daty wejścia w życie odnośnych artykułów dotyczących zakładania przedsiębiorstw Republika Uzbekistanu nie przyjmie żadnego środka lub regulacji, które, w porównaniu z sytuacją istniejącą w dniu parafowania niniejszej Umowy, mogłyby spowodować lub pogorszyć dyskryminację przedsiębiorstw wspólnotowych w porównaniu z przedsiębiorstwami uzbeckimi lub przedsiębiorstwami z państw trzecich.

Byłbym zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu."

Potwierdzam otrzymanie powyższego listu.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Oświadczenie rządu francuskiego

Republika Francuska zauważa, że Umowa o partnerstwie i współpracy z Republiką Uzbekistanu nie ma zastosowania do krajów i terytoriów zamorskich stowarzyszonych ze Wspólnotą Europejską zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

* Umowa uzupełniona przez:

- Protokół do Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii oraz Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.06.185.23) z dniem 1 maja 2004 r.

- Protokół do Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.08.272.6) z dniem 1 stycznia 2007 r.

- Protokół do Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.2017.238.3) z dniem 1 lipca 2013.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1999.229.3
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Uzbekistan-Wspólnoty Europejskie. Umowa o partnerstwie i współpracy ustanawiająca partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony. Florencja.1996.06.21.
• Data aktu: 21/06/1996
• Data ogłoszenia: 31/08/1999
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/07/1999