KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 97/71/WE(2), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 czerwca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni(3), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 97/71/WE, w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni(4), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 97/71/WE, w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(5), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 98/47/WE(6),
a także mając na uwadze, co następuje:
dyrektywy Rady 93/57/EWG(7) i 93/58/EWG(8) zmieniły załączniki II do dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG w celu ustanowienia najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości w zakresie pierwszego wykazu pestycydów, odpowiednio w odniesieniu do zboża, produktów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, w tym do owoców i warzyw; jednakże, niektóre pozycje pozostały otwarte, jeśli dostępne dane były niewystarczające do określenia najwyższych dopuszczalnych poziomów, natomiast zainteresowanym stronom umożliwiono uzupełnienie brakujących danych zgodnie z określonym harmonogramem; jeśli najwyższe dopuszczalne poziomy nie zostaną przyjęte do dnia 31 października 1998 r. stosuje się odpowiedni niższy poziom oznaczenia analitycznego;
zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG, Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za udzielanie zezwoleń na stosowanie środków ochrony roślin wobec określonych upraw; takie zezwolenia muszą być udzielane na podstawie oceny wywoływanych przez nie skutków w zakresie zdrowia ludzi i zwierząt oraz ich wpływu na środowisko; elementy, które należy uwzględnić podczas przeprowadzania ocen, obejmują narażenie użytkowników i osób postronnych oraz wpływ na środowisko lądowe, wodne i powietrzne, jak również wpływ na ludzi i zwierzęta poprzez spożycie pozostałości zalegających w uprawach, wobec których je zastosowano;
najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w zbożach i produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, odzwierciedlają minimalne ilości pestycydów zużyte w celu uzyskania skutecznej ochrony roślin, stosowane w taki sposób, aby pozostałości były możliwie jak najmniejsze i mieściły się w dopuszczalnych granicach z toksykologicznego punktu widzenia, przy założeniu szacunkowego spożycia oraz ze szczególnym uwzględnieniem ochrony środowiska; pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego odzwierciedlają ilość spożywanych przez te zwierzęta zbóż i produktów pochodzenia roślinnego, wobec których stosowano pestycydy, przy czym w miarę potrzeb należy też uwzględnić bezpośrednie konsekwencje stosowania leków dla zwierząt;
najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości są ustalane na niższym poziomie oznaczania analitycznego, gdy dozwolone stosowanie środków ochrony roślin nie powoduje powstania wykrywalnych poziomów pozostałości pestycydów w produktach spożywczych lub na ich powierzchni lub gdy nie występują dozwolone przypadki stosowania lub gdy stosowanie, które zostało dozwolone przez Państwa Członkowskie, nie zostało poparte niezbędnymi danymi lub gdy stosowanie w państwach trzecich powodujące obecność pozostałości w produktach spożywczych lub na ich powierzchni, które mogą zostać wprowadzone do obrotu we Wspólnocie, nie zostało poparte niezbędnymi danymi;
długotrwałe narażenie konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano pestycydy objęte niniejszą dyrektywą, zostało oszacowane i ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie Europejskiej, przy uwzględnieniu wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia(9);
na poziomie Wspólnoty Europejskiej nie uzgodniono jeszcze podejścia naukowego i procedur obliczania zaostrzonych dawek odniesienia (ARfDs) oraz szacowania krótkoterminowego ostrego narażenia; Komitet Naukowy ds. Roślin uznając, że do czasu przyjęcia odpowiednich uzgodnień na poziomie Wspólnoty, stosowne jest używanie podejścia naukowego i procedur rozwiniętych w 1997 r. w trakcie konsultacji FAO/ WHO(10), obliczył najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości z punktu widzenia toksykologicznego w odniesieniu do owoców ziarnkowych, brzoskwiń, moreli i papryki(11) w zakresie metamidofos; na podstawie informacji w sprawie GAP (dobre praktyki rolne) i prób polowych MRL metamidofosu w brzoskwiniach i morelach, może być ustalony na poziomie toksykologicznie dopuszczalnym; wobec braku takich informacji dla owoców ziarnkowych, w celu ustalenia dopuszczalnych pozostałości metamidofosu wynikających ze stosowania acefatu, należy także ustalić MRL (najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości pestycydów) na poziomie toksykologicznie dopuszczalnym; Państwa Członkowskie powinny dokonać przeglądu istniejących dobrych praktyk rolnych, w szczególności dotyczących wyżej wymienionych produktów rolnych, w celu zapewnienia, że MRL dla acefatu i metamidofosu są przestrzegane;
najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości pestycydów powinny być poddawane przeglądowi; poziomy mogą zostać zmienione w celu uwzględnienia nowych informacji i danych, w szczególności powinny być niezwłocznie rozpatrzone ponownie w celu ich zmniejszenia, jeśli zaistnieje obawa narażenia konsumentów poprzez spożycie, oparta na nowych lub zweryfikowanych informacjach, zostają wówczas przedstawione do rozpatrzenia przez Komisję, w szczególności poprzez wykonanie art. 9 dyrektywy 86/362/EWG i art. 9 dyrektywy 86/363/EWG lub art. 8 dyrektywy 90/642/EWG; w szczególności MRL dla acefatu, metamidofosu i vinclozolinu ustalone w niniejszej dyrektywie powinny zostać niezwłocznie poddane przeglądowi, wraz z MRL dla tych pestycydów ustalonych w dyrektywach 93/57/EWG i 93/58/EWG, opartych na pracach związanych z oceną tych substancji czynnych na mocy przepisów art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG;
wspólnotowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości oraz poziomy zalecane przez Codex Alimentarius są ustalone i oceniane za pomocą podobnych procedur; jednakże informacje zawarte w odpowiednich ocenach Wspólnego Komitetu FAO/WHO ds. pozostałości pestycydów (JMPR) dotyczących pestycydów objętych niniejszą dyrektywą, w sposób zbyt ogólny opisują dopuszczalne użycie/stosowne praktyki rolne i nadzorowane próby polowe oraz nie zawierają jasnych wyjaśnień na jakiej podstawie należy ustalać zalecane najwyższe dopuszczalne poziomy; zezwolenia na stosowanie środków ochrony roślin w państwach trzecich mogą wymagać użycia większej ilości pestycydów lub krótszych okresów karencji niż te, które są dozwolone we Wspólnocie, w wyniku czego mogą wymagać wyższych poziomów pozostałości; za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje z partnerami handlowymi Wspólnoty na temat poziomów ustalonych przez niniejszą dyrektywę, a ich uwagi w tej sprawie zostały uwzględnione przez Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin; możliwość wyznaczenia tolerancji w przywozie w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości określonych kombinacji pestycydów i upraw, będzie zbadana przez Wspólnotę Europejską na podstawie dostarczonych, możliwych do zaakceptowania danych;
najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości ustanowione w niniejszej dyrektywie będą musiały zostać ponownie rozpatrzone w ramach kolejnej oceny substancji czynnych, przewidzianej w programie pracy ustanowionym w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG;
uwzględniona została opinia Komitetu Naukowego ds. roślin, w szczególności dotycząca ochrony konsumentów produktów spożywczych, które poddane były działaniu pestycydów;
niniejsza dyrektywa jest zgodna z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 27 października 1998 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37.
(2) Dz.U. L 347 z 18.12.1997, str. 42.
(3) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43.
(4) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str.71.
(5) Dz.U. L 230 z 10.8.1991, str. 1.
(6) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 50.
(7) Dz.U. L 211 z 23.8.1991, str. 1.
(8) Dz.U. L 211 z 23.8.1993, str. 6.
(9) Wytyczne dotyczące przewidywania spożycia w żywności pozostałości pestycydów (poprawione) opracowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem ds. pozostałości pestycydów Komisji Kodeksu Żywnościowego, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r.
(10) Konsultacje w sprawie spożycia żywności i oceny spożycia chemikaliów, Genewa, Szwajcaria, w dniach 10-14 lutego 1997 r.; Jednostka ds. bezpieczeństwa żywności, Program Bezpieczeństwa Żywności i Pomocy Żywnościowej, Światowa Organizacja Zdrowia, 1997; WHO/FSF/FOS.97.05.
(11) Opinia Naukowego Komitetu ds. roślin dotycząca kwestii odnoszących się do zmiany załączników do dyrektyw Rady 89/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG; SCP/RESI/024 Final: 4 sierpnia 1998 r.
ZAŁĄCZNIKI