KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/398/EWG z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego(1), w szczególności jej art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
środki wspólnotowe przewidziane niniejszą dyrektywą nie wykraczają poza to, co jest niezbędne do realizacji celów już przewidzianych w dyrektywie 89/398/EWG;
produkty objęte niniejszą dyrektywą są różnorodne i zazwyczaj wyróżnione jako te, które przeznaczone są do całkowitego lub częściowego zastąpienia całodziennej diety;
produkty te powinny mieć taki skład, który pozwoli pokryć, w zależności od przypadku, dzienne zapotrzebowanie pokarmowe na podstawowe składniki odżywcze lub znaczną część tego zapotrzebowania osób, dla których są przeznaczone;
stworzono ostatnio wiele produktów w celu zastąpienia przekąsek, jak również w celu dostarczenia organizmowi pewnych ilości wybranych podstawowych makro- i mikroelementów; podstawowy skład tych produktów zostanie ustalony w późniejszym terminie;
ponadto wartość energetyczna produktów objętych niniejszą dyrektywą musi być ograniczona;
wartość energetyczna niektórych produktów przeznaczonych do całkowitego lub częściowego zastąpienia całodziennej diety jest bardzo niska; szczególne zasady zostaną przyjęte dla tych produktów o niskiej wartości energetycznej w późniejszym terminie;
niniejsza dyrektywa odzwierciedla aktualny stan wiedzy dotyczący tych produktów; wszelkie zmiany umożliwiające innowacje oparte na postępie naukowym i technicznym zostaną uchwalone zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy 89/398/EWG;
zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 89/398/EWG przepisy odnoszące się do substancji o szczególnym przeznaczeniu odżywczym używanych przy wytwarzaniu produktów powinny zostać ustanowione w oddzielnej dyrektywie Komisji;
przepisy odnoszące się do używania dodatków przy wytwarzaniu produktów powinny być ustanowione w odpowiednich dyrektywach Rady;
zgodnie z art. 7 dyrektywy 89/398/EWG produkty objęte niniejszą dyrektywą podlegają ogólnym zasadom ustanowionym w dyrektywie Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu(2), ostatnio zmienionej dyrektywą Komisji 93/102/WE(3); niniejsza dyrektywa, gdzie właściwe, przyjmuje i rozszerza uzupełnienia do i wyjątki od tych ogólnych zasad;
w szczególności charakter i przeznaczenie produktów objętych niniejszą dyrektywą wymaga podania na etykiecie ich wartości energetycznej oraz najważniejszych składników odżywczych, które zawierają;
zgodnie z art. 4 dyrektywy 89/398/EWG zasięgnięto opinii Komitetu Naukowego ds. Żywności w sprawie przepisów mogących mieć znaczenie dla zdrowia publicznego;
środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lutego 1996 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Martin BANGEMANN |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 186 z 30.6.1989, str. 27.
(2) Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.
(3) Dz.U. L 291 z 29.11.1993, str. 14.
(4) Dz.U. L 276 z 6.10.1990, str. 40.
ZAŁĄCZNIKI