united kingdom
ukraine

Dyrektywa 93/5/EWG w sprawie pomocy Komisji i współpracy Państw Członkowskich w naukowym badaniu zagadnień dotyczących żywności

DYREKTYWA RADY 93/5/EWG
z dnia 25 lutego 1993 r.
w sprawie pomocy Komisji i współpracy Państw Członkowskich w naukowym badaniu zagadnień dotyczących żywności

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

wprowadzenie i właściwe działanie rynku wewnętrznego dla środków spożywczych czyni niezbędnym badanie i ocenianie naukowe badań związanych z żywnością, w szczególności badań dotyczących zdrowia ludzkiego;

konsumenci są uprawnieni do polityki żywnościowej Wspólnoty, która wspiera bezpieczną żywność, w szczególności dotyczącą zagadnień żywieniowych, mikrobiologicznych i toksykologicznych;

w celu pomocy w realizacji tego zadania Komisja ustanawia Komitet Naukowy ds. Żywności, decyzją 74/234/EWG(4);

konsultacje tego komitetu są obecnie wymagane, w odniesieniu do zdrowia publicznego, wieloma dyrektywami, takimi jak te dotyczące dietetycznych środków spożywczych, materiałów i artykułów przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi, dodatków, substancji zapachowych i rozpuszczalników ekstrahujących;

Komitet Naukowy ds. Żywności powinien być włączony znacznie szerzej w polityki Wspólnoty dotyczące żywności, diety i zdrowia publicznego;

proces uzyskiwania zadowalających podstaw naukowych dla spraw związanych z bezpieczeństwem żywności musi, w interesie konsumentów i przemysłu, być niezależny, przejrzysty i skuteczny oraz musi odzwierciedlać sytuację istniejącą we wszystkich Państwach Członkowskich;

w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania tego komitetu Wspólnota potrzebuje naukowego wsparcia ze wszystkich Państw Członkowskich;

Wspólnota także potrzebuje naukowego wsparcia w innych badaniach do celów interesu publicznego niezbędnych do funkcjonowania rynku wewnętrznego, takich jak obchodzenie się z przypadkami skażenia żywności i ogólnie, tam gdzie to jest konieczne, ustanowienie nowych reguł dotyczących środków spożywczych, które mogą mieć wpływ na zdrowie ludzkie;

w celu zapewnienia, że takie zadania są wykonywane, Komisja musi posiadać dostęp do informacji i pomocy jakimi dysponują Państwa Członkowskie, które muszą ułatwiać wypełnienie tych zadań;

w Państwach Członkowskich istnieje wiele organów, których zadaniem jest zapewnienie ich rządom odpowiedzi naukowej na pytania dotyczące środków spożywczych; niezbędne jest używanie tych zasobów skutecznie w celu wsparcia działalności Wspólnoty przez współpracę;

Państwa Członkowskie podejmą wszystkie niezbędne środki, włączając środki finansowe, w ramach ich dostępnych zasobów, aby umożliwić ich właściwym władzom i organom współpracę z Komisją i udzielić jej pomocy jakiej potrzebuje w naukowym badaniu, w ramach interesu publicznego, zagadnień dotyczących żywności;

dlatego muszą być zbliżone przepisy regulujące te organy, tak by mogły one współpracować z Komisją, czego celem byłoby przede wszystkim opracowywanie przyszłych reguł zapewniających swobodny przepływ środków spożywczych, na podstawie wszystkich dostępnych danych naukowych;

niezbędne jest zapewnienie i wzmocnienie uprawnień i kompetencji Komitetu Naukowego ds. Żywności, szczególnie mające na celu zwiększenie skuteczności Wspólnoty w kwestiach żywności;

niezbędne jest ustanowienie przepisów dla państw trzecich do udziału w tej współpracy;

Komisja musi być odpowiedzialna za zarządzanie tą współpracą, a Państwa Członkowskie z ich strony muszą pomagać w tym zadaniu, w odniesieniu do Komitetu Naukowego ds. Żywności;

wprowadzenie rynku wewnętrznego powinno spowodować wzrost udziału Wspólnoty w spotkaniach i pracach nad zagadnieniem środków spożywczych, w organizacjach międzynarodowych a także współpracy dwustronnej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1
1.
Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić ich właściwym władzom i organom współpracę z Komisją oraz, jeżeli to konieczne, udzielić im pomocy w naukowym badaniu, w ramach interesu publicznego, zagadnień dotyczących żywności, w szczególności w zakresie zdrowia publicznego, przez takie dyscypliny, jak te związane z medycyną, żywieniem, toksykologią, biologią, higieną, technologią żywności, biotechnologią, nowatorskiej żywności i procesów, technik oceny ryzyka, fizyki, chemii.
2.
a) Procedura współpracy zawarta w niniejszej dyrektywie stosuje się, gdy uchwała Rady wymaga opinii Komitetu Naukowego ds. Żywności.

b) gdzie właściwe jest, stosowanie procedury współpracy niniejszej dyrektywy w odniesieniu do kwestii dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, wynikających ze spożycia żywności, powinno być zgodne z procedurą ustanowioną w art. 5.

Artykuł  2

Każde Państwo Członkowskie wyznacza władzę lub organ, odpowiedzialne za współpracę z Komisją i za podział zadań, o których mowa w art. 3, między odpowiednimi instytucjami znajdującymi się na ich terytorium oraz niezwłocznie powiadamia Komisję.

Komisja publikuje i uaktualnia w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wykaz wyznaczonych władz, określonych w pierwszym ustępie.

Każda wyznaczona władza wysyła do Komisji wykaz instytucji biorących udział w procedurze współpracy w zakresie jej uprawnień i wszystkie zmiany do tego wykazu. Komisja wysyła powyższe informacje do wyżej wymienionych władz i innych zainteresowanych stron.

Artykuł  3
1.
Podstawowe zadania dokonywane przez instytucje biorące udział we współpracy powinny zawierać zadania zawarte w Załączniku do niniejszej dyrektywy.
2.
Następujące środki powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 5:

– ustanowienie reguł administracyjnego zarządzania współpracą, włączając:

– środki w celu zapewnienia przejrzystości zaleceń Komitetu Naukowego ds. Żywności,

– procedury przedstawiania i oceny akt;

– ustanowienie i uaktualnianie, co najmniej co sześć miesięcy, spisu zadań i ich powiązanych priorytetów.

3.
Zadania przeprowadzane zgodnie ze spisem, zatwierdzonym zgodnie z ust. 2 tiret drugie, będą rozesłane zgodnie z procedurą określoną w art. 5, na podstawie ekspertyzy naukowej i w ramach dostępnych zasobów w Państwach Członkowskich.
Artykuł  4

Komisja może, po konsultacjach z władzami lub organami wspomnianymi w art. 2, zaprosić do udziału instytucje z państw trzecich, na zasadach dobrowolności, do prowadzenia zadań niezbędnych do osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy, w szczególności zadań wymienionych w spisie wspomnianym w art. 3 ust. 2 tiret drugie. Gdy instytucja w państwie trzecim zgodziła się na wykonywanie zadań, Komisja powinna wziąć taki udział pod uwagę podczas rozmieszczania zadań jak określono art. 3 ust. 3.

W żadnym przypadku udział opisany w akapicie pierwszym nie może pociągać za sobą opłat z budżetu Wspólnoty.

Artykuł  5 1
1.
Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt powołany na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002(5), zwany dalej "Komitetem".
2.
W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu - art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE(6) stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3.
Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł  6

Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie strukturę, prace oraz skuteczność Komitetu Naukowego ds. Żywności w ciągu trzech lat od wykonania niniejszej dyrektywy, a następnie co trzy lata.

Artykuł  7
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 czerwca 1993 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Wspomniane środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł  8

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 lutego 1993 r.
W imieniu Rady
J. TRØJBORG
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 108 z 23.4.1991, str. 7 oraz Dz.U. C 107 z 28.4 1992, str. 13.

(2) Dz.U. C 94 z 13.2.1992, str. 286 i decyzja z dnia 20 stycznia 1993 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. C 14 z 20.1.1992, str. 6.

(4) Dz.U. L 136 z 20.5.1974, str. 1.

(5) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

(6)Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).

ZAŁĄCZNIK

Podstawowe zadania przeprowadzane przez instytucje biorące udział we współpracy zawierają:

– stworzenie protokołu oceny ryzyka w odniesieniu do składników żywieniowych i opracowanie metod oceny żywienia;

– ocena odżywczych właściwości diety;

– badanie danych testowych, dostarczanych do Wspólnoty i tworzenie monogramów do oceny przez Komitet Naukowy ds. Żywności;

– wykonywanie badań z pobieranej żywności, szczególnie niezbędnych do określenia lub oceny warunków używania dodatków żywnościowych lub określających graniczne wartości dla innych substancji w żywności;

– prowadzenie dochodzenia dotyczącego składników diet w różnych Państwach Członkowskich lub skażenia biologicznego lub chemicznego żywności;

– pomoc Komisji w reprezentowaniu Wspólnoty na spotkaniach międzynarodowych przez dostarczanie ekspertyz z zakresu bezpieczeństwa żywności.

1 Art. 5 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.U.UE.L.03.284.1) z dniem 20 listopada 2003 r.

Zmiany w prawie

Senatorowie nie zgodzili się na podniesienie kar grzywny dla pracodawców

Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.

Grażyna J. Leśniak 13.03.2025
Wyższe kary dla pracodawców zostaną – rząd przeciwny ich usuwaniu z ustawy o cudzoziemcach

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.

Grażyna J. Leśniak 11.03.2025
Rząd zostawił przedsiębiorców na lodzie

Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.

Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Wyższe kary dla pracodawców - sejmowa wrzutka na ostatniej prostej

Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.

Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
Jaka wysokość diety dla członków komisji wyborczych w wyborach Prezydenta

500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia

Robert Horbaczewski 20.01.2025
Zmiany w podatkach 2025 - przybędzie obowiązków sprawozdawczych

1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.

Monika Pogroszewska 02.01.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1993.52.18

Rodzaj: Dyrektywa
Tytuł: Dyrektywa 93/5/EWG w sprawie pomocy Komisji i współpracy Państw Członkowskich w naukowym badaniu zagadnień dotyczących żywności
Data aktu: 25/02/1993
Data ogłoszenia: 04/03/1993
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 05/03/1993