KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1785/81 z dnia 30 czerwca 1981 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2306/88(2), w szczególności jego art. 26 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
artykuł 26 rozporządzenia (EWG) nr 1785/81 stanowi, że cukier C lub izoglukoza C, wyprodukowane w odniesieniu do roku gospodarczego i nieprzesunięte jako produkcja na następny rok gospodarczy, nie mogą być zbyte na rynku krajowym i muszą zostać wywiezione w stanie naturalnym; w celu zapewnienia jednolitego stosowania tego przepisu w całej Wspólnocie konieczne wydaje się dokładne sprecyzowanie pojęcia wywozu w rozumieniu omawianego artykułu, a w konsekwencji dostosowanie dat, pozostawiając jednocześnie Państwom Członkowskim w zakresie terminu przekazania dowodu wywozu możliwość dopuszczania w szczególnych przypadkach dłuższych terminów;
artykuł 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2670/81(3), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 1714/88(4) przewiduje, że cukier C i izoglukoza C muszą zostać wywiezione z Państwa Członkowskiego, na którego terytorium zostały wyprodukowane; to samo rozporządzenie zezwala danemu producentowi na zastąpienie przy wywozie cukru C lub izoglukozy C cukrem białym lub izoglukozą wyprodukowanymi przez innego producenta ustanowionego na terytorium tego samego Państwa Członkowskiego, po uiszczeniu kwoty mającej na celu zrównoważenie korzyści finansowej, którą mógłby odnieść z powodu tego zastąpienia;
jednakże ze względu na ewolucję techniczną w składowaniu okazuje się, że cukier C lub izoglukoza C są niekiedy składowane na wywóz w obiektach przeznaczonych do składowania położonych poza fabryką, znajdujących się w Państwie Członkowskim produkcji lub w innym Państwie Członkowskim, razem z innymi cukrami lub innymi izoglukozami wyprodukowanymi przez inne przedsiębiorstwa lub przez to samo przedsiębiorstwo, bez możliwości ich odróżnienia; w rezultacie konieczne jest, z jednej strony w celu zapewnienia zgodności z powyżej wymienioną zasadą, z drugiej strony z przyczyn technicznych związanych z tego typu składowaniem, uściślenie, że zamiana w tym samym miejscu składowania między cukrami i izoglukozą o różnym pochodzeniu jest dopuszczalna, gdy przedmiotowy produkt znajduje się aż do chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego pod kontrolą administracyjną dającą gwarancje równoważne gwarancjom zapewnianym przez kontrolę celną, a po tym przyjęciu znajduje się pod kontrolą celną, tak aby zamiana nie dała podstawy do zapłaty kwoty określonej w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2670/81; ponadto kontrole te powinny zapewnić w szczególności, że ilość cukru lub izoglukozy odpowiadająca danej ilości cukru C lub izoglukozy C będzie przechowywana w tym samym miejscu składowania do momentu ich usunięcia z magazynu w celu wywozu poza obszar celny Wspólnoty;
z przyczyn administracyjnych pożądane jest, aby przepisy te obowiązywały jedynie w stosunku do produkcji cukru C i izoglukozy C od roku gospodarczego 1988/1989;
środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 1988 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Frans ANDRIESSEN |
|
Wiceprzewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 177 z 1.7.1981, str. 4.
(2) Dz.U. L 201 z 27.7.1988, str. 65.
(3) Dz.U. L 262 z 16.9.1981, str. 14.
(4) Dz.U. L 152 z 18.6.1988, str. 23.