Dyrektywa 83/181/EWG

DYREKTYWA RADY

z dnia 28 marca 1983 r.

określająca zakres art. 14 ust. 1 lit. d) dyrektywy 77/388/EWG w odniesieniu do zwolnienia z podatku od wartości dodanej na przywóz finalny niektórych towarów ^*

(83/181/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomicznego-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

przewidziany w art. 14 ust. 1 lit. d) dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich, odnoszących się do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku⁽⁴⁾, Państwa Członkowskie, bez uszczerbku dla innych przepisów Wspólnoty i na warunkach, które określą do celów, między innymi, zapobiegania wszelkiemu możliwemu uchylaniu się, unikaniu lub nadużyciom, zwolnią przywóz finalny towarów kwalifikujących się do zwolnienia z ceł innych niż określone we Wspólnej Taryfie Celnej lub które kwalifikowałyby się do takiego zwolnienia, jeśli byłyby przywożone z państwa trzeciego;

zgodnie z art. 14 ust. 2 wyżej wymienionej dyrektywy Komisja przedstawia Radzie wnioski mające na celu ustanowienie wspólnotowych zasad opodatkowania, wyjaśniających zakres zwolnień, określonych w ust. 1 wymienionego artykułu oraz szczegółowe zasady ich wprowadzenia;

uznaje się, że wskazane jest osiągnięcie możliwie najwyższego stopnia ujednolicenia pomiędzy systemem ceł i podatku od wartości dodanej, jednak w stosowaniu tego systemu należy wziąć pod uwagę różnice dotyczące celowości i struktury między cłem a podatkiem od wartości dodanej;

założenia dotyczące podatku od wartości dodanej należy poprzedzić rozróżnieniem towarów przywożonych z państw trzecich i z innych Państw Członkowskich i zakresu niezbędnego do zrealizowania celów harmonizacji podatków; zwolnienia na przywóz mogą być udzielone, tylko pod warunkiem że nie naruszają warunków konkurencji na rynku krajowym;

niektóre zwolnienia obecnie stosowane w Państwach Członkowskich wywodzą się z konwencji zawartych z państwami trzecimi lub z innymi Państwami Członkowskimi, które w nadanym im celu dotyczą tylko sygnatariuszy Państw Członkowskich; nie jest łatwo określić na poziomie wspólnotowym warunków udzielania takich zwolnień; Państwa Członkowskie, których to dotyczy, potrzebują zezwolenia na utrzymanie dotychczasowych zwolnień,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. Zakres zwolnień z podatku od wartości dodanej, określony w art. 14 ust. 1 lit. d) dyrektywy nr 77/388/EWG i zasady ich stosowania, określone w art. 14 ust. 2 tej dyrektywy, są sprecyzowane przez niniejszą dyrektywę. Zgodnie z wyżej wymienionym artykułem Państwa Członkowskie stosują zwolnienia określone w niniejszej dyrektywie na warunkach ustalonych przez nie w celu zapewnienia, aby takie zwolnienia były właściwie i w prosty sposób stosowane oraz aby zapobiec wszelkim możliwym uchyleniom, unikom lub nadużyciom.

2. Do celów niniejszej dyrektywy:

a) "przywóz" oznacza przywóz określony w art. 7 dyrektywy nr 77/388 EWG oraz zgłoszenie do użytku domowego po tym, jak podlegały one jednemu z systemów określonych w art. 16 ust. 1 lit. a) wspomnianej dyrektywy lub systemowi tymczasowego wjazdu lub tranzytu;

b) "mienie osobiste" oznacza każde mienie przeznaczone do własnego użytku określonej osoby lub do zaspokojenia potrzeb jej gospodarstwa domowego.

"Mienie osobiste" stanowi w szczególności:

– majątek ruchomy gospodarstwa domowego,

– rowery i motocykle, prywatne pojazdy mechaniczne i ich przyczepy, przyczepy kempingowe, łodzie wypoczynkowe i prywatne samoloty.

Dobytek gospodarstwa domowego właściwy dla normalnych potrzeb rodziny, zwierzęta domowe i zwierzęta wierzchowe stanowią również "mienie osobiste".

Charakter i ilość mienia osobistego wskazuje, że nie ma ono przeznaczenia handlowego ani nie jest przeznaczone do działalności gospodarczej w znaczeniu art. 4 dyrektywy nr 77/388/EWG. Jednakże instrumenty przenośne związane ze sztuką stosowaną i wyzwoloną, potrzebne osobie do działalności handlowej lub zawodowej, również stanowią mienie osobiste;

c) "majątek ruchomy gospodarstwa domowego" oznacza rzeczy osobiste, bieliznę pościelową, umeblowanie i wyposażenie przeznaczone na własny użytek osoby lub do zaspokojenia potrzeb jej gospodarstwa domowego;

d) ¹  "wyroby alkoholowe" oznaczają produkty (piwo, wino, aperitify na bazie wina lub alkoholu, koniaki, likiery i napoje spirytusowe itp.) objęte kodami 2203-2208 Nomenklatury Scalonej.;

e) "Wspólnota" oznacza terytorium Państw Członkowskich, w których dyrektywa nr 77/388/EWG ma zastosowanie.

TYTUŁ  I

PRZYWÓZ MIENIA OSOBISTEGO NALEŻĄCEGO DO OSÓB FIZYCZNYCH POCHODZĄCYCH Z KRAJÓW POŁOŻONYCH

POZA WSPÓLNOTĄ

Rozdział  I

Mienie osobiste osób fizycznych przenoszących swoje stałe miejsce zamieszkania z państwa trzeciego do Wspólnoty

Artykuł  2

Z zastrzeżeniem art. 3-10 zwolnienia z podatku od wartości dodanej (VAT) udzielone są na przywóz mienia osobistego przywożonego przez osoby fizyczne przenoszące swoje stałe miejsce zamieszkania spoza Wspólnoty do Państwa Członkowskiego Wspólnoty.

Artykuł  3

Zwolnienie ograniczone jest do mienia osobistego, które:

a) z wyjątkiem szczególnych przypadków uzasadnionych okolicznościami – było w posiadaniu danej osoby, a w przypadku towarów nieprzeznaczonych do konsumpcji - było używane przez daną osobę w jej poprzednim stałym miejscu zamieszkania przez co najmniej sześć miesięcy przed dniem, w którym przestała mieć swoje miejsce stałego zamieszkania poza Wspólnotą;

b) ma być używane do tych samych celów w jej nowym stałym miejscu zamieszkania.

Państwa Członkowskie mogą dodatkowo przyznać zwolnienie, pod warunkiem że takie mienie podlegało w kraju pochodzenia lub w kraju opuszczanym opłatom celnym i/lub skarbowym, którym zwykle podlega.

Artykuł  4

Zwolnienie może być udzielone tylko osobom, których stałe miejsce zamieszkania przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy było poza Wspólnotą.

Jednakże właściwe władze mogą w drodze wyjątku zwolnić osobę z tego wymogu, pod warunkiem że okazywała ona wyraźny zamiar zamieszkiwania poza Wspólnotą stale przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy.

Artykuł  5

Zwolnienia nie udziela się w przypadku:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) komercyjnych środków transportu;

d) artykułów do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty do uprawiania sztuki.

Pojazdy związane z działalnością handlową i zawodową mogą również zostać wyłączone ze zwolnienia.

Artykuł  6

Z wyjątkiem szczególnych przypadków zwolnienie jest przyznawane tylko w przypadku mienia osobistego zgłoszonego do przywozu na stałe w ciągu 12 miesięcy od dnia osiedlenia się przez osobę, której stałe miejsce zamieszkania znajduje się w Państwie Członkowskim przywozu.

Mienie osobiste może być przywożone w oddzielnych partiach w ciągu okresu określonego w poprzednim akapicie.

Artykuł  7

1. Przed upływem 12 miesięcy od dnia zgłoszenia ostatecznego przywozu mienie osobiste przywiezione i zwolnione z podatku nie może być pożyczane, oddawane w zastaw, wynajmowane lub przekazywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych władz.

2. Jakakolwiek pożyczka, zastaw, wynajęcie lub przekazanie przed wygaśnięciem terminu określonego w ust. 1 stworzy obowiązek zapłaty odpowiedniego podatku od wartości dodanej od określonych towarów, przy stawce obowiązującej w dniu takiej pożyczki, zastawu, wypożyczenia lub przekazania, na podstawie rodzaju własności i wartości ustalonej lub przyjętej dla tego dnia przez właściwe władze.

Artykuł  8

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 zwolnienie może być udzielone w przypadku mienia osobistego przywożonego na stałe, zanim osoba ustali swoje stałe miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim przywozu, pod warunkiem że czynności związane z ustanowieniem miejsca stałego pobytu rozpoczną się w ciągu 6 miesięcy. Takim działaniom towarzyszy zabezpieczenie, którego forma i wysokość zostanie określona przez właściwe władze.

2. W przypadkach stosowania przepisów ust. 1 termin wyznaczony w art. 3 jest liczony od dnia przywozu do Państwa Członkowskiego.

Artykuł  9

1. W przypadku gdy w związku z zobowiązaniami zawodowymi określona osoba opuszcza państwo znajdujące się poza Wspólnotą, będące jej stałym miejscem zamieszkania bez jednoczesnego ustanowienia stałego miejsca zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego, chociaż ma taką intencję, właściwe władze mogą zezwolić na zwolnienie w odniesieniu do mienia osobistego, który dana osoba przenosi do to terytorium do tego celu.

2. Zwolnienia dotyczącego mienia osobistego określonego w ust. 1 są udzielane zgodnie z warunkami określonymi w art. 2-7, uznając, że:

a) terminy ustanowione w art. 3 lit. a) i art. 6 ust. 1 będą liczone od dnia przywozu;

b) termin określony w art. 7 ust. 1 będzie liczony od dnia ustanowienia stałego miejsca zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego.

3. Zwolnienie jest również uzależnione od zobowiązania ze strony osoby, której ono dotyczy, do rzeczywistego ustanowienia stałego miejsca zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego w ciągu okresu określonego przez właściwe władze zgodnie z okolicznościami. Okoliczności te mogą wymagać złożenia zabezpieczenia tego zobowiązania, właściwe władze określą formę i wysokość takiego zabezpieczenia.

Artykuł  10

Właściwe władze mogą odstąpić od stosowania art. 3 lit. a) i b), art. 5 lit. c) i d) oraz art. 7, jeśli zmiana stałego miejsca zamieszkania osoby z państwa położonego poza Wspólnotą na Państwo Członkowskie jest wynikiem wyjątkowych okoliczności politycznych.

Rozdział  II

Towary przywożone z okazji małżeństwa

Artykuł  11

1. Z zastrzeżeniem art. 12-15 zwolnienie jest udzielane w odniesieniu do ślubnej wyprawy oraz wyposażenia domu, bez względu na to, czy są nowe, czy nie, jeśli należą one do osoby przenoszącej swoje stałe miejsce zamieszkania z państwa spoza Wspólnoty na terytorium Państwa Członkowskiego z okazji małżeństwa.

2. 2  Zwolnienia od podatku udziela się również w przypadku prezentów zwyczajowo ofiarowanych z okazji ślubu, otrzymywanych przez osobę spełniającą warunki ustanowione w ust. 1 od osób mających stałe miejsce zamieszkania w państwie położonym poza Wspólnotą. Zwolnienie stosuje się do prezentów, których jednostkowa wartość nie przekracza 200 euro ³ . Państwa Członkowskie mogą jednakże udzielić zwolnienia na sumę przekraczającą 200 euro ⁴ , pod warunkiem że wartość każdego zwolnionego prezentu nie przekracza 1.000 euro ⁵ .

3. Państwo Członkowskie może zwolnić towary określone w ust. 1, pod warunkiem że zostaną zapłacone za nie, w kraju pochodzenia lub w kraju opuszczanym, opłaty celne i/lub skarbowe, którym zwykle podlegają.

Artykuł  12

Zwolnienie określone w art. 11 może być udzielone tylko osobom:

a) które miały stałe miejsce zamieszkania poza Wspólnotą przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy. Jednakże można czynić odstępstwa od tej zasady, pod warunkiem że osoba wyraźnie zamierzała zamieszkiwać poza Wspólnotą przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy;

b) które przedstawią dowód zawarcia związku małżeńskiego.

Artykuł  13

Zwolnieniu nie podlegają wyroby alkoholowe, tytoń i wyroby tytoniowe.

Artykuł  14

1. Poza wyjątkowymi okolicznościami zwolnienie jest udzielane tylko w przypadku towarów przywożonych na stałe:

– nie wcześniej niż dwa miesiące przed wyznaczonym dniem ślubu (w tym przypadku zwolnienie może zostać uwarunkowane złożeniem właściwego zabezpieczenia, którego forma i wysokość jest określona przez właściwe władze), oraz

– nie później niż cztery miesiące od dnia ślubu.

2. Towary określone w art. 11 mogą być przywożone w kilku oddzielnych partiach w terminie określonym w ust. 1.

Artykuł  15

1. Przez okres 12 miesięcy od dnia zgłoszenia ostatecznego przywozu towary przywiezione zwolnione z podatku nie mogą by pożyczane, dane pod zastaw, wynajmowane lub przekazywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego powiadomienia o tym właściwych władz.

2. Jakakolwiek pożyczka, oddanie pod zastaw, wynajęcie lub przekazanie przed wygaśnięciem terminu określonego w ust. 1 tworzy obowiązek zapłaty odpowiedniego podatku od wartości dodanej od określonych towarów, według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, oddania pod zastaw, wynajęcia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej dla tego dnia przez właściwe władze.

Rozdział  III

Mienie osobiste nabyte przez dziedziczenie

Artykuł  16

Z zastrzeżeniem art. 17-19 zwolnienie jest udzielane w przypadku mienia osobistego nabytego przez dziedziczenie przez osobę fizyczną, której stałym miejscem zamieszkania jest Państwo Członkowskie.

Artykuł  17

Zwolnienia nie udziela się w przypadku:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) komercyjnych środków transportu;

d) artykułów do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty do uprawiania sztuki, których zmarły potrzebował do wykonywania rzemiosła lub zawodu;

e) zapasów surowców oraz wyrobów gotowych lub półfabrykatów;

f) inwentarza żywego i zapasów produktów rolnych, przekraczających ilości właściwe dla normalnych potrzeb rodziny.

Artykuł  18

1. Zwolnienia udziela się tylko w przypadku mienia osobistego przywożonego na stałe nie później niż dwa lata od dnia, w którym dana osoba uzyskuje tytuł własności (ostateczne rozstrzygnięcie kwestii dziedziczenia).

Jednakże termin ten może być przedłużony przez właściwe władze ze szczególnych powodów.

2. Towary mogą być przywożone w kilku oddzielnych partiach w okresie określonym w ust. 1.

Artykuł  19

Artykuły 16-18 stosuje się do mienia osobistego nabytego przez dziedziczenie przez osoby prawne prowadzące działalność nie dla zysku, których siedziba znajduje się na terytorium Państwa Członkowskiego.

TYTUŁ  II

WYPOSAŻENIE UCZNIA, MATERIAŁY I INNE ARTYKUŁY SZKOLNE GOSPODARSTWA DOMOWEGO

Artykuł  20

1. Zwolnienia udziela się na wyposażenie ucznia, materiały oraz inne artykuły szkolne gospodarstwa domowego stanowiące standardowe wyposażenie pokoju studenta oraz należące do uczniów lub studentów przyjeżdżających do Państwa Członkowskiego w celu studiowania i wykorzystywane do użytku osobistego studenta podczas studiów.

2. Do celów niniejszego artykułu:

a) uczeń lub student oznacza każdą osobę zapisaną do instytucji oświatowej w celu uczęszczania w pełnym wymiarze na oferowane przez nią zajęcia;

b) wyposażenie ucznia oznacza bieliznę lub bieliznę pościelową, jak również odzież, używaną lub nową;

c) materiały szkolne oznaczają artykuły i narzędzia (łącznie z kalkulatorami i maszynami do pisania), używane przez uczniów czy studentów do nauki.

Artykuł  21

Zwolnienia udziela się co najmniej raz w roku szkolnym.

TYTUŁ  III

PRZYWÓZ O NIEZNACZNEJ WARTOŚCI

Artykuł  22 ⁶

Przywóz towarów o łącznej wartości nieprzekraczającej 10 euro ⁷  zwolniony jest przy wjeździe. Państwa Członkowskie mogą udzielić zwolnienia dla przywożonych towarów o łącznej wartości większej niż 10 euro ⁸ , ale nieprzekraczającej 22 euro ⁹ . Państwa Członkowskie mogą jednakże wyłączyć ze zwolnienia przewidzianego w pierwszym zdaniu pierwszego akapitu towary, które zostały przywiezione w drodze zamówienia wysyłkowego.

Artykuł  23

Zwolnienie nie stosuje się do:

a) wyrobów alkoholowych;

b) perfum i wód toaletowych;

c) tytoniu i wyrobów tytoniowych.

TYTUŁ  IV

ŚRODKI KAPITAŁOWE I INNE WYPOSAŻENIE PRZYWOŻONE

W ZWIĄZKU Z PRZENIESIENIEM DZIAŁALNOŚCI

Artykuł  24

1. Bez uszczerbku dla środków obowiązujących w Państwach Członkowskich w odniesieniu do polityki przemysłowej i handlowej, z zastrzeżeniem art. 25-28, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na zwolnienie przy wjeździe w przypadku przywozu dóbr inwestycyjnych i innego wyposażenia należącego do przedsiębiorstw, które definitywnie zakończyły działalność w kraju opuszczanym w celu prowadzenia podobnej działalności w Państwie Członkowskim, do którego towary te są przywożne i które, zgodnie z art. 22 ust. 1 dyrektywy nr 77/388/EWG, odpowiednio wcześniej powiadomiły właściwe władze Państwa Członkowskiego przywozu o rozpoczęciu takiej działalności.

W przypadku gdy przeniesionym przedsiębiorstwem jest gospodarstwo rolne, jego inwentarz żywy również jest zwolniony przy wjeździe.

2. Do celów ust. 1:

– "działalność" oznacza działalność gospodarczą, tak jak jest ona określona w art. 4 dyrektywy nr 77/388/EWG,

– "przedsiębiorstwo" oznacza niezależną gospodarczą jednostkę produkcyjną lub usługową.

Artykuł  25

1. Zwolnienie określone w art. 24 jest ograniczone do dóbr inwestycyjnych i wyposażenia, które:

a) poza szczególnymi przypadkami usprawiedliwionymi okolicznościami były faktycznie używane w przedsiębiorstwie przez co najmniej 12 miesięcy wcześniej przed dniem, w którym przedsiębiorstwo zaprzestało działalności w kraju opuszczanym;

b) są przeznaczone do użytku w tych samych celach po przeniesieniu;

c) mają być użyte do celów działalności nieobjętej zwolnieniem na mocy art. 13 dyrektywy nr 77/388/EWG;

d) odpowiadają istocie i wielkości przedsiębiorstwa.

2. Jednakże Państwa Członkowskie mogą zwolnić środki kapitałowe i wyposażenie przywożone z innego Państwa Członkowskiego przez organizacje filantropijne lub charytatywne w czasie przeniesienia ich głównego miejsca działalności do Państwa Członkowskiego przywozu.

Takie zwolnienie jest udzielane, tylko pod warunkiem że w czasie nabywania dóbr inwestycyjnych i określonego wyposażenia nie podlegało ono zwolnieniu na mocy art. 15 ust. 12 dyrektywy nr 77/388/EWG.

3. W oczekiwaniu na wejście w życie wspólnych zasad określonych w art. 17 ust. 6 akapit pierwszy dyrektywy nr 77/388/EWG Państwa Członkowskie mogą całkiem lub częściowo wyłączyć ze zwolnienia środki kapitałowe, w odniesieniu do których skorzystały z akapitu drugiego tego ustępu.

Artykuł  26

Nie udziela się zwolnienia przedsiębiorstwom spoza Wspólnoty, których przeniesienie na terytorium Państwa Członkowskiego jest konsekwencją lub jest celem połączenia lub wchłonięcia przez przedsiębiorstwo ze Wspólnoty, bez rozpoczęcia nowej działalności.

Artykuł  27

Zwolnieniu nie podlegają:

a) środki transportu, które nie mają charakteru przedmiotów produkcji lub usług;

b) wszelkiego rodzaju zapasy przeznaczone do konsumpcji ludzkiej lub do żywienia zwierząt;

c) paliwo i zapasy surowców, produktów końcowych lub półfabrykatów;

d) inwentarz żywy będący w posiadaniu pośredników.

Artykuł  28

Poza szczególnymi przypadkami usprawiedliwionymi okolicznościami zwolnienie określone w art. 24 będzie udzielone tylko w przypadku dóbr inwestycyjnych i innego wyposażenia przywiezionego przed wygaśnięciem terminu 12 miesięcy od dnia zaprzestania działalności przedsiębiorstwa w kraju opuszczanym.

TYTUŁ  V

PRZYWÓZ NIEKTÓRYCH PRODUKTÓW ROLNYCH I PRODUKTÓW PRZEZNACZONYCH DO UŻYTKU ROLNEGO

Rozdział  I

Produkty uzyskane przez rolników Wspólnoty z gospodarstw znajdujących się w państwie innym niż państwo przywozu

Artykuł  29

1. Z zastrzeżeniem art. 30 i 31 produkty rolne, z hodowli bydła, pszczelarskie, ogrodnicze i leśne pochodzące z gospodarstw zarządzanych jako główne gospodarstwa przez producentów rolnych, znajdujących się w państwie przylegającym do terytorium Państwa Członkowskiego przywozu i przylegających do tego państwa są zwolnione przy wjeździe.

2. Aby podlegać przepisom ust. 1, produkty z hodowli bydła muszą być otrzymane ze zwierząt hodowanych, nabytych lub przywiezionych zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi, obowiązującymi w Państwie Członkowskim przywozu.

3. Konie czystej krwi, nie starsze niż sześć miesięcy, urodzone poza Państwem Członkowskim przywozu, do którego przywieziono zwierzę w celu zapłodnienia w tym państwie, następnie wywieziono na czas porodu, są zwolnione przy wjeździe.

Artykuł  30

Zwolnienie jest ograniczone do produktów, które nie zostały poddane procesom innym niż normalnie stosowane po zebraniu plonów lub wytworzeniu.

Artykuł  31

Zwolnienia udziela się tylko w przypadku produktów przywożonych przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

Artykuł  32

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do produktów rybactwa lub hodowli ryb, prowadzonej w jeziorach lub na drogach wodnych graniczących z terytorium Państwa Członkowskiego przywozu przez wędkarzy z tego Państwa Członkowskiego i do produktów pochodzących z łowiectwa, odbywającego się na tych jeziorach lub drogach wodnych, przez zawodników z tego Państwa Członkowskiego.

Rozdział  II

Nasiona, nawozy sztuczne i produkty do uprawy gleby

i pielęgnacji roślin uprawnych

Artykuł  33

Z zastrzeżeniem art. 34 nasiona, nawozy sztuczne i produkty do uprawy gleby i pielęgnacji roślin uprawnych, na użytek gospodarstwa znajdującego się w Państwie Członkowskim przylegającym do państwa położonego poza Wspólnotą lub do innego Państwa Członkowskiego, kierowanym przez producentów rolnych mających swoje główne gospodarstwo we wspomnianym państwie położonym poza Wspólnotą lub we wspomnianym Państwie Członkowskim, przylegającym do terytorium Państwa Członkowskiego przywozu są zwolnione przy wjeździe.

Artykuł  34

1. Zwolnienie jest ograniczone do ilości nasion, nawozu sztucznego i innych produktów potrzebnych do celów prowadzenia gospodarstwa.

2. Zwolnienie jest udzielane jedynie na nasiona, nawozy sztuczne lub inne produkty wprowadzone bezpośrednio do Państwa Członkowskiego przywozu przez producenta rolnego lub w jego imieniu.

3. Państwa Członkowskie mogą udzielić zwolnienia na zasadzie wzajemności.

TYTUŁ  VI

PRZYWÓZ SUBSTANCJI TERAPEUTYCZNYCH, LEKÓW, ZWIERZĄT LABORATORYJNYCH I SUBSTANCJI BIOLOGICZNYCH I CHEMICZNYCH

Rozdział  I

Zwierzęta laboratoryjne oraz substancje biologiczne lub chemiczne przeznaczone do badań

Artykuł  35

1. Zwalniane są przy wjeździe:

a) zwierzęta specjalnie przygotowane i wysłane nieodpłatnie do użytku laboratoryjnego;

b) substancje biologiczne lub chemiczne:

– przywożone nieodpłatnie z terytorium innego Państwa Członkowskiego, lub

– ¹⁰  przywożone z państw spoza Wspólnoty, podlegające limitom oraz warunkom określonym w art. 60 rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r., ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych⁽⁵⁾.

2.  Zwolnienie określone w ust. 1 jest ograniczone do zwierząt i substancji biologicznych lub chemicznych, które są przeznaczone dla:

– instytucji publicznych, zajmujących się głównie edukacją lub badaniami naukowymi, łącznie z tymi wydziałami instytucji publicznych, które zajmują się głównie edukacją lub prowadzeniem badań naukowych,

– lub instytucji prywatnych, zajmujących się głównie edukacją lub badaniami naukowymi i mających pozwolenie wydane przez właściwe władze Państwa Członkowskiego na otrzymanie tych artykułów zwolnionych z podatku.

Rozdział  II

Substancje terapeutyczne pochodzenia ludzkiego oraz

odczynniki służące do określania grup krwi i typów tkanek

Artykuł  36

1. Bez uszczerbku dla zwolnienia przewidzianego w art. 14 ust. 1 lit. a) dyrektywy nr 77/388/EWG i z zastrzeżeniem art. 37 zwolnione są:

a) terapeutyczne substancje pochodzenia ludzkiego;

b) odczynniki służące do określania grup krwi;

c) odczynniki oznaczania typów tkanek.

2. Do celów ust. 1:

– "substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego" oznaczają krew ludzką i jej pochodne (krew ludzka pełna, suszone osocze ludzkie, ludzka albumina i roztwory stałe białka ludzkiego osocza, ludzka immunoglobulina i ludzki fibrynogen),

– "odczynniki badające grupy krwi" oznaczają wszystkie odczynniki ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia, używane do określania grupy krwi i do wykrywania niezgodności grup krwi,

– "odczynniki określania typów tkanek" oznaczają wszystkie odczynniki ludzkie, zwierzęce, roślinne lub innego pochodzenia, używane do określania ludzkich typów tkanek.

Artykuł  37

Zwolnienie ogranicza się do produktów, które:

a) są przeznaczone dla instytucji lub laboratoriów uznanych przez właściwe władze, do użytku wyłącznie na niehandlowych celach medycznych i naukowych;

b) posiadają świadectwo zgodności, wydane przez należycie upoważniony organ w opuszczanym państwie trzecim;

c) znajdują się w pojemnikach oznaczonych specjalną etykietą indentyfikacyjną.

Artykuł  38

Zwolnienie dotyczy specjalnego opakowania niezbędnego do transportu substancji leczniczych pochodzenia ludzkiego lub odczynników służących do określania grup krwi i typów tkanek, jak również wszelkich roztworów i akcesoriów potrzebnych do ich wykorzystywania, które mogą się znajdować w przesyłkach.

Rozdział  IIa ¹¹

Substancje porównawcze do kontroli jakości produktów leczniczych

Artykuł  38a

Zwolnione przy wjeździe są przesyłki, które zawierają próbki substancji porównawczych, dopuszczonych przez Światową Organizację Zdrowia do kontroli jakości materiałów używanych do wytwarzania produktów leczniczych i które adresowane są do odbiorców upoważnionych przez właściwe władze Państw Członkowskich na otrzymanie takich przesyłek zwolnionych od podatku.

Rozdział  III

Środki farmaceutyczne używane na międzynarodowych imprezach sportowych

Artykuł  39

Środki farmaceutyczne przeznaczone do leczenia ludzi lub zwierząt, uczestniczących w międzynarodowych imprezach sportowych, są, w granicach niezbędnych do zaspokojenia ich potrzeb podczas pobytu w Państwie Członkowskim przywozu, zwolnione przy wjeździe.

TYTUŁ  VII

TOWARY PRZEZNACZONE DLA ORGANIZACJI CHARYTATYWNYCH LUB DOBROCZYNNYCH

Artykuł  40

Państwa Członkowskie mogą nałożyć ograniczenie na ilość lub wartość towarów, określonych w art. 41-55, w celu niedopuszczenia do nadużyć i zwalczania poważnych zakłóceń konkurencji.

Rozdział  I

Towary przywożone do celów ogólnych

Artykuł  41

1. Z zastrzeżeniem art. 42-44 zwolnione przy wjeździe są:

a) podstawowe artykuły pierwszej potrzeby, otrzymane nieodpłatnie i przywożone przez organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne i dobroczynne, zatwierdzone przez właściwe władze do nieodpłatnego rozprowadzania wśród potrzebujących;

b) wszelkiego rodzaju towary wysyłane nieodpłatnie przez osobę lub organizację z państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu i bez zamierzonych korzyści handlowych ze strony wysyłającego, do organizacji państwowych lub innych organizacji charytatywnych lub dobroczynnych, zatwierdzonych przez właściwe władze do wykorzystania przy zbieraniu funduszy w trakcie zbiórek publicznych organizowanych na korzyść osób potrzebujących;

c) wyposażenie i materiały biurowe przekazywane nieodpłatnie przez osobę lub organizację z państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu, bez zamiaru wykorzystania ich przez przekazującego do celów handlowych, przeznaczone dla organizacji państwowych lub innych organizacji charytatywnych lub dobroczynnych zatwierdzonych przez właściwe władze, wykorzystywane jedynie dla potrzeb ich funkcjonowania i realizacji celów działalności charytatywnej lub dobroczynnej.

2. Do celów ust. 1 lit. a) "podstawowe artykuły pierwszej potrzeby" oznaczają towary niezbędne do zaspokojenia najważniejszych potrzeb ludzkich, np. środki spożywcze, lekarstwa, odzież i pościel.

Artykuł  42

Zwolnieniu nie podlegają:

a) wyroby alkoholowe;

b) tytoń i wyroby tytoniowe;

c) kawa i herbata;

d) pojazdy mechaniczne inne niż ambulanse.

Artykuł  43

Zwolnienie przyznaje się wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają właściwym władzom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie gwarancje uznane za niezbędne.

Artykuł  44

1. Zwolnione towary nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub zbywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, przez organizację uprawnioną do zwolnienia, do celów innych niż ustanowione w art. 41 ust. 1) lit. a) i b), chyba że właściwe władze zostały o tym wcześniej poinformowane.

2. Jeśli towary i wyposażenie mają być pożyczone, wynajęte czy przekazane organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 41 i 43, zwolnienie jest nadal udzielane, pod warunkiem że ostatnie użycie towarów i wyposażenia upoważniało do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczka, wynajem czy przekazanie podlega uprzedniej zapłacie podatku od wartości dodanej w wysokości obowiązującej w dniu pożyczki, wynajmu czy przekazania, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub zatwierdzonej przez właściwe władze, obowiązującej tego dnia.

Artykuł  45

1. Organizacje określone w art. 41, które przestaną spełniać warunki uprawniające do uzyskania zwolnienia lub które zamierzają używać towary i wyposażenie zwolnione przy wjeździe do celów innych niż przewidziane w tym artykule, poinformują o tym właściwe władze.

2. Towary pozostające w posiadaniu organizacji, które przestaną spełniać warunki uprawniające do uzyskania zwolnienia, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej od przywozu w wysokości obowiązującej w dniu, w którym te warunki przestały być spełniane, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub zatwierdzonej przez właściwe władze, obowiązującej tego dnia.

3. Towary używane przez organizację korzystającą ze zwolnienia, do celów innych niż przewidziane w art. 41, będą musiały zapłacić należny podatek od wartości dodanej od przywozu w dniu, w którym towary zostały wykorzystane inaczej, na podstawie rodzaju towarów i wartości ustalonej lub zatwierdzonej przez właściwe władze, obowiązującej tego dnia.

Rozdział  II

Artykuły przywożone na rzecz osób niepełnosprawnych

Artykuł  46

1. Artykuły przeznaczone specjalnie do rozwoju edukacyjnego, naukowego lub kulturalnego osób niewidomych i innych niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo są zwolnione przy wjeździe, w przypadku gdy:

a) są przywożone przez instytucje lub organizacje, które zajmują się głównie edukacją lub zapewniają pomoc osobom niepełnosprawnym i są upoważnione przez właściwe władze Państw Członkowskich do otrzymywania takich towarów zwolnionych z podatku; oraz

b) zostały darowane takim instytucjom czy organizacjom nieodpłatnie i bez celu handlowego ze strony darującego.

2. Zwolnienie dotyczy specjalnych części zamiennych, składników lub akcesoriów odpowiednich dla tych artykułów oraz do narzędzi niezbędnych w ich obsłudze, kontroli, regulacji lub naprawie tych artykułów, pod warunkiem że części zamienne, składniki, akcesoria lub narzędzia są przywożone w tym samym czasie, co wspomniane artykuły, a w przypadku późniejszego ich przywozu, mogą być one zidentyfikowane jako te, które są przeznaczone dla towarów zwolnionych uprzednio przy wjeździe lub które kwalifikowałyby się do zwolnienia, w czasie gdy wnoszono o zwolnienie na specyficzne części zamienne, składniki lub akcesoria i narzędzia.

3. Artykuły zwolnione przy wjeździe nie mogą być używane do celów innych niż edukacja, zatrudnianie lub awans społeczny niewidomych lub innych osób niepełnosprawnych.

Artykuł  47

1. Artykuły zwolnione z podatku mogą być pożyczane, wynajmowane lub przekazywane, odpłatnie lub nieodpłatnie, przez obdarowane instytucje czy organizacje na zasadzie działalności nieprzynoszącej zysków osobom określonym w art. 46, którymi się zajmują, bez zapłaty podatku od wartości dodanej od przywozu.

2. Nie można pożyczać, wynajmować lub przekazywać na warunkach innych niż te przewidziane w ust. 1, o ile nie zostały o tym wcześniej poinformowane właściwe władze.

Jeśli artykuł zostałby pożyczony, wynajęty lub przekazany instytucji czy organizacji upoważnionej do skorzystania z tego zwolnienia, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że instytucja lub organizacja używa tego artykułu do celów, które przyznają prawo do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczenie, wynajęcie bądź przekazanie pociąga za sobą wcześniejsze uiszczenie podatku od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu pożyczenia, wypożyczenia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów lub wyposażenia oraz wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Artykuł  48

1. Instytucje lub organizacje określone w art. 46, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia lub które zamierzają używać artykułów zwolnionych przy wjeździe do celów innych niż przewidziane w tym artykule, informują o tym właściwe władze.

2. Artykuły pozostające w posiadaniu instytucji lub organizacji, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia, podlegają stosowanemu przywozowemu podatkowi od wartości dodanej według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym warunki te przestały być spełniane, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

3. Artykuły używane przez instytucję lub organizację korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż przewidziane w art. 46, podlegają odpowiedniemu przywozowemu podatkowi od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym uzyskały nowe zastosowanie, z uwzględnieniem rodzaju towarów oraz wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Rozdział  III

Towary przywożone na rzecz ofiar katastrof

Artykuł  49

1. Z zastrzeżeniem art. 50-55 towary przywiezione przez organizacje państwowe lub inne organizacje charytatywne lub dobroczynne uznane przez właściwe władze, są zwalniane przy wjeździe, jeśli są przeznaczone:

a) do wolnej od opłat dystrybucji dla ofiar katastrof, które nawiedziły terytorium jednego lub więcej Państw Członkowskich;

lub

b) do wolnego od opłat udostępnienia ofiarom takich katastrof, pozostając własnością danych organizacji.

2. Towary przywożone przez agencje usuwające skutki katastrof, niezbędne do spełnienia potrzeb agencji w okresie działań, również korzystają przy wjeździe ze zwolnienia określonego w ust. 1 na tych samych warunkach.

Artykuł  50

Zwolnieniu nie podlegają materiały i sprzęt przeznaczony do odbudowy zniszczonych terenów.

Artykuł  51

Przyznanie zwolnienia podlega decyzji Komisji, działającej na wniosek Państwa Członkowskiego lub państw dotkniętych katastrofą, zgodnie z procedurą stosowaną w przypdaku zagrożeń, wymagającą konsultacji z innymi Państwami Członkowskimi. Niniejsza decyzja, w razie konieczności, ustala zakres i warunki zwolnienia.

Do czasu ogłoszenia decyzji Komisji Państwa Członkowskie dotknięte katastrofą mogą zezwolić na zawieszenie wszelkich przywozowych podatków od wartości dodanej obciążających towary, przywożone do celów opisanych w art. 49, pod warunkiem że organizacja przywożąca towary zobowiąże się do uiszczenia takich należności, jeżeli zwolnienie nie zostałoby przyznane.

Artykuł  52

Zwolnienie przyznaje się wyłącznie organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają właściwym władzom nadzorowanie ich działalności i które oferują wszelkie uznane za niezbędne gwarancje.

Artykuł  53

1. Organizacje korzystające ze zwolnienia nie mogą pożyczać, wynajmować lub przekazywać odpłatnie lub nieodpłatnie towarów określonych w art. 49 ust. 1 na warunkach innych niż przedstawione w tym artykule bez wcześniejszego poinformowania o tym właściwych władz.

2. Gdyby towary zostały pożyczone, wynajęte lub przekazane organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 49, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że organizacja ta używa tych towarów do celów, które przyznają prawo do takiego zwolnienia

W innych przypadkach pożyczanie, wynajmowanie bądź przekazanie pociąga za sobą uiszczenie zapłaty podatku od wartości dodanej według stawki mającej zastosowanie w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Artykuł  54

1. Gdy towary określone w art. 49 ust. 1 lit. b) przestaną być używane przez ofiary katastrofy, nie mogą być pożyczane, wynajmowane lub przekazywane odpłatnie lub nieodpłatnie, o ile właściwe władze nie zostaną o tym wcześniej powiadomione.

2. Gdyby towary zostały pożyczone, wynajęte lub przekazane organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 49 lub organizacji uprawnionej do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 41 ust. 1 lit. a), zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że takie organizacje używają ich do celów, które przyznają prawo do takiego zwolnienia.

W innych przypadkach pożyczanie, wynajmowanie bądź przekazanie pociąga za sobą wcześniejsze uiszczenie zapłaty podatku od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu takiego pożyczenia, wynajęcia lub przekazania, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Artykuł  55

1. Organizacje określone w art. 49, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia lub które zamierzają używać towary czy wyposażenie zwolnione przy wjeździe do celów innych niż przewidziane w tym artykule, informują o tym właściwe władze.

2. W przypadku towarów pozostających w posiadaniu organizacji, które przestają spełniać warunki dające tytuł do zwolnienia, gdy zostaną one przekazane organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w niniejszym rozdziale lub organizacji uprawnionej do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 41, zwolnienie obowiązuje nadal, pod warunkiem że organizacje takie używają towarów do celów, które dają prawo do takiego zwolnienia. W innych przypadkach towary podlegają odpowiedniemu przywozowemu podatkowi od wartości dodanej, według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym warunki te wygasły, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

3. Towary używane przez organizację, korzystającą ze zwolnienia do celów innych niż przewidziane w niniejszym rozdziale podlegają odpowiedniemu przywozowemu podatkowi od wartości dodanej według stawki mającej zastosowanie w dniu, w którym nastąpiła zmiana w ich używaniu, na podstawie rodzaju towarów i wyposażenia, z uwzględnieniem wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

TYTUŁ  VIII

PRZYWÓZ ZWIĄZANY Z NIEKTÓRYMI ASPEKTAMI WSPÓŁPRACY MIĘDZYNARODOWEJ

Rozdział  I

Odznaczenia honorowe i nagrody

Artykuł  56

Po przedstawieniu przez zainteresowane osoby właściwym władzom wystarczających dowodów i pod warunkiem że dane czynności nie mają charakteru komercyjnego, zwolnieniu podlegają:

a) odznaczenia przyznane przez rząd państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu osobom, których stałe miejsce zamieszkania jest w tym państwie;

b) puchary, medale i inne podobne artykuły o znaczeniu symbolicznym, które po przyznaniu w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu osobom mającym stałe miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim w uznaniu ich działalności w takich dziedzinach jak sztuka, nauka, sport czy służba publiczna lub w uznaniu zasług przy określonym wydarzeniu są przywożone osobiście przez takie osoby;

c) puchary, medale i podobne artykuły o znaczeniu głównie symbolicznym, które są przyznawane nieodpłatnie przez władze czy osoby państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu w celu nagrodzenia na terytorium Państwa Członkowskiego za działalność określoną w lit. b);

d) ¹²  nagrody, trofea i pamiątki o symbolicznym charakterze i o ograniczonej wartości, przeznaczone do bezpłatnego wręczenia ich osobom mającym miejsce zamieszkania w państwie innym niż państwo przywozu, podczas konferencji gospodarczych lub podobnych wydarzeń międzynarodowych; ich charakter, jednostkowa wartość lub pozostałe cechy nie wskazują na to, że są one przeznaczone na cele handlowe.

Rozdział  II

Podarunki otrzymywane w kontekście stosunków międzynarodowych

Artykuł  57

Bez uszczerbku dla przepisów stosowanych w międzynarodowym ruchu podróżnych i z zastrzeżeniem art. 58 i 59 zwolnieniu podlegają towary:

a) przywożone przez osoby, które złożyły oficjalną wizytę w państwie innym niż państwo ich stałego miejsca zamieszkania i które otrzymały te towary jako podarki od władz podejmujących;

b) przywożone przez osoby przybywające z oficjalną wizytą do Państwa Członkowskiego przywozu, z zamiarem wręczenia ich z tej okazji w charakterze prezentów władzom przyjmującym;

c) przesłane jako podarunki w dowód przyjaźni lub życzliwości przez organ oficjalny, władzę publiczną lub grupę działającą w interesie publicznym, która mieści się w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu, dla organu oficjalnego, władzy publicznej czy grupy działającej w interesie publicznym, która mieści się w Państwie Członkowskim przywozu i została uprawniona przez właściwe władze do przyjęcia takich towarów zwolnionych z podatku.

Artykuł  58

Zwolnienie nie obejmuje wyrobów alkoholowych, tytoniowych i tytoniu.

Artykuł  59

Zwolnienia udziela się, tylko w przypadku gdy:

– artykuły przeznaczone na prezenty są ofiarowywane sporadycznie,

– ze względu na swój charakter, wartość lub ilość nie odzwierciedlają one żadnych korzyści handlowych,

– nie są one używane do celów handlowych.

Rozdział  III

Towary używane przez monarchów lub głowy państw

Artykuł  60

Zwolnieniem z podatku w zakresie ograniczeń i pod warunkami ustanowionymi przez właściwe władze objęte są:

a) dary dla panujących monarchów i głów państw;

b) towary do użytku lub konsumpcji panujących monarchów oraz głów państw innego państwa lub ich oficjalnych przedstawicieli, w okresie ich oficjalnego pobytu w Państwie Członkowskim przywozu. Jednakże zwolnienie może być uzależnione przez Państwo Członkowskie przywozu od zasady wzajemnego traktowania.

Przepisy poprzedniego akapitu mają również zastosowanie do osób korzystających z prerogatyw na szczeblu międzynarodowym, analogicznych do tych, z których korzystają monarchowie lub głowy państw.

TYTUŁ  IX

PRZYWÓZ TOWARÓW DO CELÓW PROMOCJI I HANDLU

Rozdział  I

Próbki towarów o nieznacznej wartości

Artykuł  61

1. Bez uszczerbku dla art. 65 ust. 1 lit. a) próbki towarów mające nieznaczną wartość i mogące służyć jedynie do celu uzyskania zamówień na towary są zwolnione przy wjeździe.

2. Właściwe władze mogą uzależnić zwolnienie przy wjeździe niektórych artykułów od pozbawienia ich na stałe użyteczności poprzez przedarcie, dziurkowanie lub wyraźne i czytelne oznaczenia bądź w dowolny inny sposób, pod warunkiem że działanie takie nie zniszczy ich przydatności jako próbek.

3. Do celów ust. 1 "próbki towarów" oznaczają każdy artykuł przedstawiający typ towarów, którego ilość i sposób przedstawiania wyklucza jego użycie w celu innym niż uzyskanie zamówienia.

Rozdział  II

Druki i materiały reklamowe

Artykuł  62 ¹³

Z zastrzeżeniem art. 63, druki reklamowe takie jak katalogi, cenniki, instrukcje obsługi lub ulotki handlowe są zwolnione przy wjeździe, pod warunkiem że dotyczą:

a) towarów na sprzedaż lub do wynajmu, przez osobę mającej siedzibę poza Państwem Członkowskim przywozu, lub

b) usług, oferowanych przez osobę mającą siedzibę w innym Państwie Członkowskim, lub

c) transportu, ubezpieczeń handlowych lub usług bankowych, oferowanych przez osobę mającą siedzibę w państwie trzecim.

Artykuł  63 ¹⁴

Zwolnienie określone w art. 62 jest ograniczone do druków reklamowych, które spełniają następujące warunki:

a) na drukach jest w sposób widoczny umieszczona nazwa przedsiębiorstwa, które produkuje, sprzedaje bądź wynajmuje towary albo które oferuje usługi, do których one się odnoszą;

b) każda przesyłka zawiera nie więcej niż jeden dokument lub jeden egzemplarz każdego dokumentu, jeżeli składa się z wielu dokumentów; w wypadku gdy przesyłka zawiera więcej niż jeden egzemplarz tego samego dokumentu może zostać objęta zwolnieniem, pod warunkiem że jej masa całkowita nie przekracza 1 kg;

c) przesyłka nie jest w serii przesyłek przekazywanych przez tego samego nadawcę temu samemu odbiorcy.

Jednakże warunki określone w lit. b) i c) nie mają zastosowania do druków odnoszących się do towarów do sprzedaży bądź wynajmu albo do usług oferowanych przez osobę mającą siedzibę w innym Państwie Członkowskim, pod warunkiem że druki zostały przywiezione do bezpłatnego rozpowszechnienia.

Artykuł  64

Artykuły do celów reklamowych o niewielkiej wartości handlowej, wysyłane nieodpłatnie przez dostawców ich klientom, które poza swoją funkcją reklamową nie są przydatne do używania, są również zwolnione przy wjeździe.

Rozdział  III

Produkty używane lub konsumowane na targach lub na podobnych imprezach

Artykuł  65

1. Z zastrzeżeniem art. 66-69 zwolnienie przy wjeździe obejmuje:

a) małe reprezentatywne próbki towarów, przeznaczone na targi lub podobne imprezy;

b) towary przywożone wyłącznie w celu ich pokazania lub demonstracji maszyn i aparatury, wystawiane na targach lub podobnych imprezach;

c) różne materiały o niewielkiej wartości, jak farby, lakiery, tapety, które są używane do budowy, wykończenia czy dekoracji tymczasowych stoisk zajmowanych na targach lub podobnych imprezach, które ulegają zniszczeniu podczas użytkowania;

d) druki, katalogi, prospekty, cenniki, plakaty reklamowe, kalendarze ilustrowane bądź nie, nieoprawione w ramki zdjęcia i inne artykuły dostarczane nieodpłatnie w celu reklamowania towarów wystawianych na targach lub podobnych imprezach.

2. Do celów ust. 1 "targi lub podobne imprezy" oznaczają:

a) wystawy, targi, salony i podobne imprezy o charakterze handlowym, przemysłowym, rolnym lub rzemieślniczym;

b) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach charytatywnych;

c) wystawy i imprezy organizowane głównie w celach naukowych, technicznych, rzemieślniczych, artystycznych, edukacyjnych lub kulturalnych, sportowych, ze względów religijnych czy kultu, działalności związków zawodowych czy turystyki lub w celu wspierania porozumienia między narodami;

d) spotkania przedstawicieli organizacji międzynarodowych lub zgromadzeń;

e) uroczystości i spotkania o charakterze oficjalnym lub upamiętniającym określone zdarzenie;

ale nie wystawy organizowane do celów prywatnych w sklepach lub lokalach w celu sprzedaży towarów z państw trzecich.

Artykuł  66

Zwolnienie określone w art. 65 ust. 1 lit. a) jest ograniczone do próbek, które:

a) są przywożone jako nieodpłatne lub są otrzymywane na wystawie z towarów przywiezionych w większych ilościach z tychże krajów;

b) są wyłącznie rozdawane nieodpłatnie publiczności na wystawie, do użytku lub konsumpcji przez osoby, którym zostały zaoferowane;

c) są oznaczone jako próbki reklamowe o niskiej wartości jednostkowej;

d) nie są łatwo zbywalne i w razie potrzeby są pakowane w taki sposób, aby ilość towaru w próbce była mniejsza niż najmniejsza ilość tego samego towaru sprzedawana na rynku;

e) w przypadku artykułów żywnościowych i napojów, które nie są pakowane, jak określono w lit. d), są konsumowane na miejscu wystawy;

f) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł  67

Zwolnienie określone w art. 65 ust. 1 lit. b) ograniczone jest do towarów, które:

a) są konsumowane lub niszczone na wystawie; i

b) całkowitą wartością i ilością odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i stopniowi udziału wystawcy.

Artykuł  68

Zwolnienie określone w art. 65 ust. 1 lit. d) jest ograniczone do druków i artykułów do celów reklamowych, które:

a) są przeznaczone wyłącznie do nieodpłatnego rozdawania publiczności w miejscu, gdzie odbywa się wystawa;

b) pod względem ich całkowitej wartości i ilości odpowiadają charakterowi wystawy, liczbie odwiedzających i wielkości udziału wystawcy.

Artykuł  69

Zwolnienia określone w art. 65 ust. 1 lit. a) i b) nie stosuje się do:

a) wyrobów alkoholowych;

b) tytoniu i wyrobów tytoniowych;

c) paliw stałych, ciekłych lub gazowych;

TYTUŁ  X

TOWARY PRZYWOŻONE DO CELÓW BADAWCZYCH, ANALITYCZNYCH LUB PRÓB

Artykuł  70

Z zastrzeżeniem art. 71-76 towary przeznaczone do badań, analiz lub prób mających na celu określenie ich składu, jakości lub innych parametrów technicznych, przeprowadzanych dla uzyskania informacji lub w ramach testów o charakterze przemysłowym lub handlowym są zwolnione przy wjeździe.

Artykuł  71

Bez uszczerbku dla art. 74 zwolnienie określone w art. 70 jest przyznawane, jedynie pod warunkiem że towary poddawane badaniom, analizom lub próbom zostaną w całości zużyte lub zniszczone w trakcie ich wykonywania.

Artykuł  72

Zwolnieniu nie podlegają towary wykorzystywane do badań, analizy lub prób, które same w sobie stanowią promocję handlową.

Artykuł  73

Zwolnienia udziela się jedynie na te ilości towarów, które są ściśle niezbędne do celów, dla których są przywożone. Ilości te w każdym przypadku są określane przez właściwe władze po uwzględnieniu tego celu.

Artykuł  74

1. Zwolnienie określone w art. 70 obejmuje towary, które nie zostaną całkowicie zużyte lub zniszczone w czasie badania, analizy czy prób, pod warunkiem że produkty pozostałe są za zgodą i pod nadzorem odpowiednich władz:

– całkowicie zniszczone lub pozbawione wartości handlowej po zakończeniu badań, analizy czy prób, lub

– przekazane państwu, bez powodowania jakichkolwiek obciążeń, w miarę możliwości zgodnie z ustawodawstwem krajowym, lub

– we właściwie uzasadnionych okolicznościach wywiezione poza terytorium Państwa Członkowskiego przywozu.

2. Do celów ust. 1 "produkty pozostałe" oznaczają produkty wynikające z przeprowadzenia badań, analiz i prób lub towary niezużyte.

Artykuł  75

Z wyjątkiem przypadków gdzie nie ma zastosowania art. 74 ust. 1, produkty pozostałe po zakończeniu badań, analizy i prób, określone w art. 70, podlegają zapłacie przywozowego podatku od wartości dodanej według stawki mającej zastosowanie w dniu zakończenia badań, analizy i prób, z uwzględnieniem typu towarów i wartości celnej ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Jednakże strona zainteresowana może za zgodą i pod nadzorem właściwych władz przekształcić pozostałe produkty na odpady lub złom. W tym przypadku zastosowane będzie cło przymusowe na odpad lub złom obowiązujące w momencie przekształcenia.

Artykuł  76

Okres, w którym badania, analiza lub testy muszą zostać przeprowadzone oraz formalności administracyjne dopełniane, aby zapewnić wykorzystanie towarów zgodnie z zamierzonym celem, jest określony przez właściwe władze.

TYTUŁ  XI

ZWOLNIENIA RÓŻNE

Rozdział  I

Przesyłki wysyłane do organizacji ochrony praw autorskich lub przemysłowych i handlowych praw patentowych

Artykuł  77

Znaki towarowe, wzory lub projekty oraz towarzysząca im dokumentacja, jak również wnioski o zatwierdzenie patentów, wynalazków lub podobnych, które mają być przedłożone właściwym organom zajmującym się ochroną praw autorskich oraz ochroną przemysłowych bądź handlowych praw patentowych, są zwolnione przy wjeździe.

Rozdział  II

Literatura dotycząca informacji turystycznej

Artykuł  78

Zwalnia się przy wjeździe:

a) dokumentację (ulotki, broszury, książki, czasopisma, przewodniki, oprawione lub nieoprawione plakaty, nieoprawione fotografie i powiększenia fotograficzne, ilustrowane i nieilustrowane mapy geograficzne, przezrocza oraz ilustrowane kalendarze) przeznaczona do bezpłatnej dystrybucji, której głównym celem jest zachęcenie obywateli do odwiedzania obcych krajów, w szczególności do wzięcia udziału w spotkaniach czy imprezach kulturalnych, turystycznych, sportowych, religijnych, handlowych lub zawodowych, pod warunkiem że taka literatura zawiera nie więcej niż 25 % prywatnych ogłoszeń handlowych, z wyjątkiem wszelkich prywatnych ogłoszeń firm wspólnotowych i że ogólny charakter celów promocyjnych jest oczywisty;

b) wykazy i roczniki hoteli zagranicznych publikowane przez urzędowe instytucje turystyczne lub pod ich patronatem oraz rozkłady jazdy zagranicznych usług transportowych, jeśli takie publikacje są przeznaczone do bezpłatnego rozdawania i zawiera nie więcej niż 25 % prywatnych ogłoszeń handlowych;

c) materiały informacyjne dostarczone akredytowanym przedstawicielom lub korespondentom wyznaczonym przez narodowe agencje turystyczne nieprzeznaczone do rozdawania, tj. roczniki, wykazy numerów telefonów i teleksów, wykazy hoteli, katalogi targowe, wzory towarów rzemieślniczych o nieznacznej wartości oraz publikacje dotyczące muzeów, uniwersytetów, uzdrowisk lub innych podobnych instytucji.

Rozdział  III

Różne dokumenty i towary

Artykuł  79

Zwalnia się przy wjeździe:

a) dokumenty przesyłane bezpłatnie instytucjom publicznym Państw Członkowskich;

b) publikacje rządów państw obcych i publikacje oficjalnych organów międzynarodowych przeznaczone do nieodpłatnego rozdawania;

c) karty wyborcze dotyczące wyborów organizowanych przez organy powołane w państwach innych niż Państwo Członkowskie przywozu;

d) przedmioty mające służyć jako dowody lub do podobnych celów przed sądami lub innymi agencjami urzędowymi Państw Członkowskich;

e) wzory podpisów i drukowane okólniki dotyczące podpisów, przesyłane jako część zwyczajowej wymiany informacji pomiędzy służbami publicznymi lub organami bankowymi;

f) urzędowe druki wysyłane do banków centralnych Państw Członkowskich;

g) raporty, sprawozdania z działalności, ulotki informacyjne, prospekty, blankiety przedpłat i inne dokumenty firm z siedzibą poza Państwem Członkowskim przywozu i przeznaczone dla posiadaczy lub subskrybentów papierów wartościowych emitowanych przez te firmy;

h) zapisane nośniki (karty perforowane, zapisy dźwiękowe, mikrofilmy itp.) wykorzystywane do przekazywania informacji, przesyłane nieodpłatnie odbiorcy, o ile zwolnienie nie prowadzi do nadużyć lub poważnych zakłóceń konkurencji;

i) akta, dokumentacja archiwalna, formularze i inne dokumenty mające być wykorzystane w trakcie międzynarodowych spotkań, konferencji lub kongresów oraz sprawozdania z tych imprez;

j) plany, rysunki techniczne, szkice projektów, opisy i inne podobne dokumenty przywożone w celu uzyskania lub realizacji zamówień w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu lub w celu uczestnictwa w konkursach organizowanych w tym państwie;

k) dokumenty przeznaczone do wykorzystania w trakcie egzaminów przeprowadzanych w Państwie Członkowskim przywozu, organizowanych przez instytucje mające swoją siedzibę w innym państwie;

l) drukowane formularze przeznaczone do wykorzystania jako urzędowe dokumenty w międzynarodowym ruchu pojazdów lub w transporcie towarów w ramach umów międzynarodowych;

m) drukowane formularze, etykiety, bilety i podobne dokumenty wysyłane przez przedsiębiorstwa przewozowe lub przedsiębiorstwa hotelarskie, zlokalizowane w państwie innym niż Państwo Członkowskie przywozu do biur podróży mających siedzibę w tym państwie;

n) drukowane formularze i bilety, konosamenty, listy przewozowe i inne używane dokumenty handlowe lub urzędowe;

o) oficjalnie drukowane przez władze krajowe lub organy międzynarodowe oraz druki odpowiadające międzynarodowym wzorom, przesłane w celu ich dystrybucji przez stowarzyszenia państw innych niż członkowskie przywozu, do równoległych organizacji w tym państwie;

p) fotografie, slajdy i matryce fotograficzne, w tym zawierające opisy, przesyłane do agencji prasowych lub wydawców gazet bądź czasopism;

q) artykuły wymienione w Załączniku przedstawione przez Narody Zjednoczone lub jedną z ich wyspecjalizowanych agend bez względu na ich przeznaczenie;

r) okazy kolekcjonerskie i dzieła sztuki, o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym, nieprzeznaczone do sprzedaży i które są przywożone przez muzea, galerie i inne instytucje posiadające zgodę właściwych władz Państwa Członkowskiego do celów bezcłowego przywozu tych towarów. Zwolnienie jest przyznawane, tylko pod warunkiem że te artykuły są przywożone nieodpłatnie lub, jeśli za opłatą, niedostarczone przez podatnika;

s) ¹⁵  publikacje urzędowe wydane z upoważnienia władz państwa wywozu, instytucji międzynarodowych, władz regionalnych lub lokalnych oraz instytucji prawa publicznego mających siedzibę w kraju wywozu oraz druki rozpowszechniane z okazji wyborów do Parlamentu Europejskiego lub wyborów krajowych w państwie pochodzenia druków, przez zagraniczne organizacje polityczne oficjalnie uznane w Państwach Członkowskich, o ile takie publikacje i druki podlegały opodatkowaniu w kraju wywozu i przy wywozie nie zostały objęte wywozowym zwolnieniem podatkowym.

Rozdział  IV

Materiały pomocnicze do mocowania i zabezpieczania towarów w czasie transportu

Artykuł  80

Różne materiały, takie jak sznury, słoma, płótno, papier i karton, drewno i tworzywa sztuczne, które są używane do mocowania i zabezpieczania, łącznie z ochroną przed wysoką temperaturą towarów podczas transportu do terytorium Państwa Członkowskiego, są zwolnione przy wjeździe, pod warunkiem że:

a) nie nadają się do ponownego użycia; i

b) opłata za nie jest częścią kwoty podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu art. 11 dyrektywy nr 77/388/EWG.

Rozdział  V

Ściółka, pasza i karma dla zwierząt w czasie transportu

Artykuł  81

Ściółka, pasza i karma lub wszelkie inne elementy przewożone w środkach transportu używanych do przewożenia zwierząt z terytorium Państwa Członkowskiego przeznaczone dla zwierząt w trakcie ich transportu są zwolnione przy wjeździe.

Rozdział  VI

Paliwa i smary silnikowe znajdujące się w drogowych pojazdach mechanicznych i specjalnych zbiornikach ¹⁶  

Artykuł  82

.  Z zastrzeżeniem art. 83, 84 i 85 zwolnione przy wjeździe jest:

a) paliwo znajdujące się w standardowych zbiornikach:

– prywatnych lub użytkowych pojazdów silnikowych i motocykli;

– specjalnych kontenerów;

b) paliwo znajdujące się w przenośnych zbiornikach, które przewożone są w prywatnych pojazdach mechanicznych i motocyklach do maksimum 10 litrów na pojazd, przy czym nie uchybia to przepisom prawa krajowego dotyczących posiadania i transportowania paliwa.

2. Do celów ust. 1:

a) "użytkowy pojazd silnikowy" oznacza każdy drogowy pojazd mechaniczny (łącznie z ciągnikami z przyczepą), który ze względu na rodzaj swojej konstrukcji i wyposażenia jest przeznaczony do komercyjnego lub niekomercyjnego transportu:

– więcej niż dziewięciu osób włączając kierowcę,

– towarów,

oraz każdy pojazd drogowy do specjalnych celów innych niż transport jako taki;

b) "prywatny pojazd mechaniczny" oznacza każdy pojazd mechaniczny nieobjęty definicją wymienioną w lit. a);

c) "standardowe zbiorniki" oznaczają:

– zbiorniki na stałe zamontowane przez producenta we wszystkich pojazdach mechanicznych tego samego typu, których zamontowanie na stałe pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa, zarówno do napędu oraz, gdy istnieje taka możliwość, do funkcjonowania w trakcie transportu systemów chłodzenia i innych systemów.

Zbiorniki gazu w pojazdach mechanicznych przeznaczone do bezpośredniego użycia gazu jako paliwa jak również zbiorniki dla pozostałych urządzeń, w które w danym przypadku wyposażone są pojazdy również uznaje się za zbiorniki standardowe,

– zbiorniki na stałe zamontowane przez producenta we wszystkich kontenerach tego samego typu jak dany kontener, których zamontowanie pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do funkcjonowania podczas transportu systemów chłodzenia oraz innych systemów, w które wyposażone są specjalne kontenery;

d) "specjalne kontenery" oznaczają wszystkie kontenery wyposażone w aparaturę służącą specjalnie systemom chłodzenia, nasycania tlenem, izolacji cieplnej lub innym systemom.

Artykuł  83 ¹⁸

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć stosowanie zwolnienia w zakresie paliwa znajdującego się w standardowych zbiornikach użytkowych pojazdów silnikowych i kontenerach specjalnych:

a) gdy pojazdy przybywają z państwa trzeciego, do 200 litrów na pojazd i podróż;

b) gdy pojazd przybywa z innego Państwa Członkowskiego:

– do 200 litrów na pojazd i podróż w przypadku pojazdów, które są zaprojektowane i zdolne do transportu towarów, za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia,

– do 600 litrów na pojazd i podróż w przypadku pojazdów, które są zaprojektowane i zdolne do transportu więcej niż 9 osób wraz z kierowcą, za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia.

c) do 200 litrów na każdy specjalny kontener i każdą podróż.

Stanowiąc zgodnie z procedurami przewidzianymi w Traktacie, Rada na wniosek Komisji podejmuje przed dniem 1 lipca 1986 r. decyzję w sprawie zwiększenia dopuszczonej bez opłat celnych ilości paliwa znajdującego się w standardowych zbiornikach pojazdów określonych w ust. 1 lit. b) tiret pierwsze.

Artykuł  84

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć ilość paliwa zwolnionego przy wjeździe w przypadku:

a) ¹⁹  pojazdów użytkowych w transporcie międzynarodowym przybywających z państw trzecich, maksymalnie do 25 kilometrów w linii prostej w głąb ich strefy przygranicznej, w przypadku gdy transport ten stanowią podróże odbywane przez osoby mające miejsce zamieszkania w tej strefie;

b) prywatnych pojazdów mechanicznych należących do osób zamieszkałych w strefie przygranicznej, maksymalnie do 15 km w linii prostej od granicy przyległej do państwa trzeciego.

Artykuł  85

Paliwo zwolnione przy wjeździe nie może być używane w pojazdach innych niż te, w których zostało wwiezione, ani nie może zostać usunięte z tych pojazdów i przechowywane, z wyjątkiem okresu niezbędnych napraw tych pojazdów, nie może też zostać przekazane odpłatnie bądź nieodpłatnie przez osobę, której udzielono zwolnienia.

Postępowanie niezgodne z powyższym ustępem stanowi podstawę zastosowania przywozowego podatku od wartości dodanej na wymienione produkty, według stawki obowiązującej w dniu niezastosowania się do przepisu, z uwzględnieniem rodzaju towarów i wartości ustalonej lub przyjętej na ten dzień przez właściwe władze.

Artykuł  86

Zwolnienie określone w art. 82 ma również zastosowanie do smarów znajdujących się w pojazdach silnikowych i potrzebnych do ich normalnego działania podczas jazdy.

Rozdział  VII

Materiały przeznaczone do budowy, utrzymania i ozdoby pomników lub cmentarzy ofiar wojny

Artykuł  87

Zwolnienie z podatku będzie udzielone w przypadku towarów przywożonych przez organizacje upoważnione do tego celu przez właściwe władze, do użycia przy budowie, utrzymaniu lub ozdobie cmentarzy i pomników upamiętniających ofiary wojny państwa innego niż Państwo Członkowskie przywozu, które są w tym państwie pochowane.

Rozdział  VIII

Trumny, urny pogrzebowe i ozdobne artykuły pogrzebowe

Artykuł  88

Zwolnione przy wjeździe są:

a) trumny zawierające zwłoki i urny z prochami zmarłych, jak również kwiaty, wieńce pogrzebowe i inne ozdobne artykuły zwykle im towarzyszące;

b) kwiaty, wieńce i inne przedmioty ozdobne, przywożone przez osoby będące rezydentami Państwa Członkowskiego innego niż państwo przywozu, biorące udział w pogrzebie lub przybywające w celu udekorowania grobów znajdujących się na terytorium Państwa Członkowskiego przywozu, pod warunkiem że przywóz ten nie ma pod względem charakteru lub ilości przeznaczenia handlowego.

TYTUŁ  XII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  89

W przypadku gdy niniejsza dyrektywa przewiduje, że przyznanie zwolnienia wiąże się ze spełnieniem pewnych warunków, zainteresowana osoba w stopniu zadowalającym przedstawi właściwym władzom dowody, iż takie warunki zostały spełnione.

Artykuł  90

1. Kurs euro ²⁰  w walucie narodowej brany pod uwagę do celów niniejszej dyrektywy jest ustalany raz w roku. Obowiązujące kursy są naliczone pierwszego dnia roboczego w październiku i stają się skuteczne od dnia 1 stycznia następnego roku.

2. Państwa Członkowskie mogą zaokrąglić kwoty w walucie narodowej przy zamianie w euro ²¹ .

3. 22  Państwa Członkowskie mogą kontynuować stosowanie kwot zwolnień obowiązujących w czasie rocznego ustalenia kursu przewidzianego w ust. 1, jeśli zamiana kwot zwolnień, wyrażona w euro ²³  powoduje przed zaokrągleniem, przewidzianym w ust. 2, zmianę mniejszą niż 5 % w zwolnieniu wyrażonym w walucie narodowej lub zmniejszenie tego zwolnienia.

Artykuł  91

Żaden przepis niniejszej dyrektywy nie zabrania Państwom Członkowskim dalszego nadawania:

a) przywilejów i immunitetów przyznawanych na mocy umów o współpracy kulturalnej, naukowej i technicznej, zawieranych pomiędzy nimi lub z trzecimi państwami;

b) specjalnych zwolnień uzasadnionych istotą ruchu przygranicznego, przyznawanych przez nie na mocy umów granicznych zawieranych pomiędzy nimi a państwami spoza Wspólnoty.

c) ²⁴  zwolnień, na podstawie porozumień zawartych na zasadzie wzajemności z państwami trzecimi, będącymi stronami Konwencji o Międzynarodowym Lotnictwie Cywilnym (Chicago 1944 r.), do celów wdrożenia Zaleceń Praktycznych 4.42 i 4.44 w załączniku 9 do tej konwencji (wydanie ósme, lipiec 1980 r.)

Artykuł  92

Do czasu ustanowienia wspólnotowych zwolnień na przywóz Państwa Członkowskie mogą utrzymać w mocy zwolnienia udzielone:

a) marynarzom marynarki handlowej;

b) pracownikom wracającym do swojego państwa po pobycie przez co najmniej sześć miesięcy poza Państwem Członkowskim przywozu z powodu ich zawodu.

Artykuł  93

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 lipca 1984 r.

2. Państwa Członkowskie informują Komisję o środkach, które przyjmą w celu wykonania niniejszej dyrektywy, wskazując, jeśli potrzeba, środki, które przyjmą przez proste odniesienie się do identycznych przepisów rozporządzenia (EWG) nr 918/83.

Artykuł  94

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 marca 1983 r.

	W imieniu Rady
	J. ERTL
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 171 z 11.7.1980, str. 8.

⁽²⁾ Dz.U. C 50 z 9.3.1981, str. 106.

⁽³⁾ Dz.U. C 300 z 18.11.1980, str. 11.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 105 z 23.4.1983, str. 1.

ZAŁĄCZNIK ²⁵

Materiały audiowizualne o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym

Kod CN	Wyszczególnienie
3704 00	Płyty fotograficzne, film, papier, karton i tkaniny - naświetlone, lecz niewywołane
ex 3704 00 10	- Płyty i film:
	- Taśma filmowa, pozytywy o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym
ex 3705	Płyty fotograficzne i film, naświetlony i wywołany, inne niż filmy kinematograficzne:
	- O charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym
3706	Taśma filmowa naświetlona i wywołana, zawierająca ścieżkę dźwiękową lub bez niej, lub składająca się wyłącznie ze ścieżki dźwiękowej:
3706 10	- O szerokości 35 mm lub więcej:
	- - Pozostałe:
ex 3706 10 99	- - - Pozostałe pozytywy:
	- Kroniki filmowe (ze ścieżką dźwiękową lub bez), opisujące wydarzenia, o bieżącej wartości informacyjnej, w czasie przywozu i wywozu ograniczone do dwóch kopii każdego tematu do celów kopiowania,
	- Archiwalne materiały filmowe (ze ścieżką dźwiękową lub bez) przeznaczone do użytku w związku z kronikami filmowymi
	- Filmy rekreacyjne przeznaczone przede wszystkim dla dzieci i młodzieży
	- Pozostałe filmy o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym
3706 90	- Pozostałe:
	- - Pozostałe:
	- - - Pozostałe pozytywy:
ex 3706 90 51 ex 3706 90 91 ex 3706 90 99	- Kroniki filmowe (ze ścieżką dźwiękową lub bez) opisujące wydarzenia, o bieżącej wartości informacyjnej, w czasie przywozu i wywozu ograniczone do dwóch kopii każdego tematu do celów kopiowania,
	- Archiwalne materiały filmowe (ze ścieżką dźwiękową lub bez) przeznaczone do użytku w związku z kronikami filmowymi
	- Filmy rekreacyjne przeznaczone przede wszystkim dla dzieci i młodzieży
	- Pozostałe filmy o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym
4911	Pozostałe druki, łącznie z drukowanymi rysunkami i fotografiami:
	- Pozostałe:
4911 99	- - Pozostałe:
ex 4911 90 99	- - - Pozostałe:
	- Mikrokarty lub inne środki przechowywania danych wymagane w skomputeryzowanych służbach informacji i dokumentacji, o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym
	- Wykresy ścienne przeznaczone wyłącznie do prezentacji i edukacji
ex 8524	Płyty gramofonowe, taśmy i inne zapisane nośniki do rejestracji dźwięku lub innych sygnałów, łącznie z matrycami i negatywami płyt gramofonowych stosowanych w fonografii, jednakże z wyłączeniem wyrobów działu 37:
	- O charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym
ex 9023 00	Instrumenty, aparatura lub modele przeznaczone wyłącznie do celów demonstracyjnych (na przykład w edukacji lub na wystawie), nienadające się do innych celów:
	- Wzory, modele i wykresy ścienne o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym, przeznaczone wyłącznie do demonstracji i edukacji
	- Makiety lub wizualizacje pojęć abstrakcyjnych, takich jak. struktury molekularne lub wzory matematyczne
Różne	Hologramy do projekcji laserowych
	Zestawy multimedialne
	Materiały do schematycznych pokazów, łącznie z materiałami zestawach łącznie z odpowiednimi materiałami drukowanymi

* Z dniem 31 grudnia 1992 r. niniejsza dyrektywa traci moc w zakresie stosunków między Państwami Członkowskimi na podstawie art. 2 ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. uzupełniającej wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w celu zniesienia granic fiskalnych (Dz.U.UE.L.91.376.1).

1 Art. 1 ust. 2 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 89/219/EWG z dnia 7 marca 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.92.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 marca 1989 r.

2 Art. 11 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

3 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

4 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

5 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

6 Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

7 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

8 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

9 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

10 Art. 35 ust. 1 lit. b) tiret drugie zmienione przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

11 Rozdział IIa dodany przez art. 1 pkt 4 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

12 Art. 56 lit. d) dodana przez art. 1 pkt 5 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

13 Art. 62 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

14 Art. 63 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

15 Art. 79 lit. s) dodana przez art. 1 pkt 7 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

16 Tytuł rozdziału VI zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

17 Art. 82 zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

18 Art. 83:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 85/346/EWG z dnia 8 lipca 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.183.21) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 12 lipca 1985 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

19 Art. 84 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 85/346/EWG z dnia 8 lipca 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.183.21) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 12 lipca 1985 r.

20 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

21 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

22 Art. 90 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 11 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

23 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

24 Art. 91 lit. c) dodana przez art. 1 pkt 12 dyrektywy nr 88/331/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.151.79) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 czerwca 1988 r.

25 Załącznik zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 89/219/EWG z dnia 7 marca 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.92.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 marca 1989 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1983.105.38
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 83/181/EWG
• Data aktu: 28/03/1983
• Data ogłoszenia: 23/04/1983
• Data wejścia w życie: 12/04/1983, 01/05/2004