(C/2024/3597)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2024 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (przedstawiciele: C.E. Schillemans, P.J.F. Huizing, J. de Kok oraz E. de Krom, advocaten)
Druga strona postępowania: Ryanair DAC, Komisja Europejska, Republika Francuska, Królestwo Niderlandów, Société Air France, Air France-KLM
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
- uwzględnienie odwołania i uchylenie zaskarżonego wyroku;
- skorzystanie z przyznanego mu w art. 61 akapit pierwszy zdanie drugie statutu Trybunału Sprawiedliwości uprawnienia do wydania ostatecznego orzeczenia w sprawie i oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej w sprawie T-146/22;
- tytułem żądania ewentualnego - przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania w celu zbadania zarzutów, które nie zostały jeszcze ocenione; oraz
- obciążenie Ryanair DAC kosztami postępowania odwoławczego i w pierwszej instancji, jeżeli Trybunał wyda orzeczenie kończące postępowanie w sprawie, lub orzeczenie, że rozstrzygnięcie o kosztach niniejszego postępowania nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, jeżeli sprawa zostanie skierowana do ponownego rozpoznania przez Sąd.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania wnoszący je podnosi trzy zarzuty.
Po pierwsze, Sąd zastosował błędne kryterium w celu określenia beneficjenta pomocy w ramach grupy przedsiębiorstw i w konsekwencji doszedł do błędnego wniosku, że Air France-KLM Holding SA i jej spółki zależne, w tym Société Air France SA i jej spółki zależne, nie mogły zostać wykluczone z beneficjentów rozpatrywanej pomocy.
Po drugie, Sąd naruszył prawo zastępując ocenę Komisji własną oceną w odniesieniu do ustalenia beneficjenta pomocy, nie wykazując w wystarczający sposób, że decyzja Komisji zawiera oczywisty błąd w ocenie.
Po trzecie, Sąd naruszył prawo poprzez błędną interpretację ram prawnych dotyczących pojęcia pośrednich korzyści z pomocy państwa.
