(2018/C 124/01)(Dz.U.UE C z dnia 9 kwietnia 2018 r.)
Celem niniejszego zawiadomienia jest udzielenie wytycznych technicznych dotyczących niektórych aspektów dyrektywy 2008/98/WE w sprawie odpadów ("dyrektywa ramowa w sprawie odpadów") 1 i decyzji Komisji 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów ("europejski wykaz odpadów") zmienionej w latach 2014 i 2017 2 .
W szczególności zawiadomienie zawiera wyjaśnienia i wytyczne skierowane do organów krajowych, w tym samorządów terytorialnych, i przedsiębiorstw (np. w zakresie kwestii związanych z udzielaniem zezwoleń) w sprawie właściwej interpretacji i prawidłowego stosowania odpowiednich przepisów UE w odniesieniu do klasyfikacji odpadów, a mianowicie: identyfikacji właściwości niebezpiecznych, oceny, czy danym odpadom można przypisać właściwość niebezpieczną i sklasyfikowania odpadów jako odpady niebezpieczne albo odpady inne niż niebezpieczne.
Niniejsze zawiadomienie zostało przyjęte po przeprowadzeniu dyskusji i konsultacji z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami 3 .
Niniejsze zawiadomienie składa się z trzech rozdziałów i czterech załączników:
Aby umożliwić uzyskanie bardziej szczegółowych informacji, w tekście zamieszczono odesłania do odpowiednich załączników zawierających dogłębny opis konkretnych zagadnień:
Niniejszy dokument zawiera wyjaśnienia zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami UE oraz z uwzględnieniem wytycznych dotyczących klasyfikacji odpadów, wydanych przez różne państwa członkowskie UE.
Niniejsze wytyczne techniczne mogą być aktualizowane, jeżeli zajdzie taka konieczność w świetle doświadczeń związanych z wdrażaniem odpowiednich przepisów UE.
Wytyczne przedstawione w niniejszym zawiadomieniu pozostają bez uszczerbku dla ewentualnych wykładni Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Poglądy wyrażone w niniejszych wytycznych technicznych nie mogą przesądzać o stanowisku, jakie Komisja może przyjąć przed TSUE.
SKRÓTY
ATP |
dostosowanie do postępu technicznego |
BDE |
bromowane etery difenylowe |
BREF |
dokument referencyjny dotyczący najlepszych dostępnych technik |
BTEX |
benzen, toluen, etylobenzen i ksylen |
CEN |
Europejski Komitet Normalizacyjny |
C&L |
klasyfikacja i oznakowanie |
CLP |
klasyfikacja, oznakowanie i pakowanie |
Konwencja LRTAP |
Konwencja w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości |
ECHA |
Europejska Agencja Chemikaliów |
EEA |
Europejska Agencja Środowiska |
ELV |
zużyte lub nienadające się do użytkowania pojazdy |
GHS |
Globalny Zharmonizowany System |
SZWO |
substancje zubożające warstwę ozonową |
WWA |
wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne |
TZO |
trwałe zanieczyszczenie organiczne |
SDS |
karta charakterystyki |
ONZ |
Organizacja Narodów Zjednoczonych |
WAC |
kryteria przyjmowania odpadów |
WEEE |
odpady z urządzeń elektrycznych i elektronicznych |
SPIS TREŚCI
SKRÓTY
1. WPROWADZENIE
1.1. Kontekst
1.2. Kto jest adresatem niniejszych wytycznych?
1.3. Jak odczytywać wytyczne?
2. RAMY LEGISLACYJNE
2.1. Przepisy w sprawie odpadów
2.1.1. Dyrektywa ramowa w sprawie odpadów
2.1.2. Europejski wykaz odpadów
2.1.3. Rozporządzenie w sprawie przemieszczania odpadów
2.1.4. Dyrektywa w sprawie składowania odpadów
2.1.5. Dyrektywa w sprawie odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego (dyrektywa w sprawie odpadów wydobywczych)
2.1.6. Rozporządzenie REACH
2.1.7. Rozporządzenie w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania (CLP)
2.1.8. Rozporządzenie dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO)
2.1.9. Dyrektywa Seveso III
3. PROCEDURY W ZAKRESIE KLASYFIKACJI ODPADÓW
3.1. Ogólna metoda klasyfikacji odpadów
3.1.1. Krok 1: Czy dyrektywa ramowa w sprawie odpadów ma zastosowanie?
3.1.2. Krok 2: Która pozycja w europejskim wykazie odpadów ma zastosowanie?
3.2. Przypisanie pozycji MH albo MNH
3.2.1. Krok 3: Czy dostępna jest wystarczająca wiedza na temat składu odpadów w celu określenia, na podstawie obliczeń lub badań określonych dla kroku 4, czy wykazują one niebezpieczne właściwości?
3.2.2. Krok 4: Czy odpady wykazują którekolwiek niebezpieczne właściwości HP 1-HP 15?
3.2.3. Krok 5: Czy prawdopodobne jest lub czy wiadomo, że odpady zawierają którekolwiek TZO wskazane w załączniku do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret trzecie)?
ZAŁĄCZNIKI:
ZAŁĄCZNIK 1: Europejski wykaz odpadów z uwagami
ZAŁĄCZNIK 2: Źródła danych i baza informacji na temat substancji niebezpiecznych
ZAŁĄCZNIK 3: Szczególne metody określania niebezpiecznych właściwości (HP 1-HP 15)
ZAŁĄCZNIK 4: Pobieranie próbek i analiza chemiczna odpadów
ZAŁĄCZNIK 5: Źródła i odniesienia zewnętrzne
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
2 Decyzja Komisji 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3).
4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
5 Decyzja Komisji 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3).
7 Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, s. 1).
8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).
9 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1357/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zastępujące załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 89).
10 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/997 z dnia 8 czerwca 2017 r. zmieniające załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w odniesieniu do niebezpiecznej właściwości HP 14 "Ekotoksyczne" (Dz.U. L 150 z 14.6.2017, s. 1).
11 Decyzja Komisji 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3).
12 Decyzja Komisji 2014/955/UE z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniająca decyzję 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE)(Dz.U. L 370 z 30.12.2014, s. 44).
13 Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1).
14 Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, s. 1).
15 Dyrektywa 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniająca dyrektywę 2004/35/WE - oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 15).
16 Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
17 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
18 Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7).
19 Należy zauważyć, że w odniesieniu do określonych TZO niektóre państwa członkowskie UE stosują bardziej rygorystyczne wartości dopuszczalne.
20 TZO wymienione w europejskim wykazie odpadów to tzw. "stare TZO". W związku z tym wyłącznie odpady zawierające "stare TZO" w stężeniach przekraczających niską dopuszczalną wartość zawartości TZO klasyfikuje się jako niebezpieczne.
21 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi, zmieniająca, a następnie uchylająca dyrektywę Rady 96/82/WE (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 1).
22 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 38).
23 Dyrektywa 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów oraz uchylająca dyrektywę 91/157/EWG (Dz.U. L 266 z 26.9.2006, s. 1).
25 Wpis wprowadzony decyzją 2014/955/UE.
26 Wpis wprowadzony decyzją 2014/955/UE.
27 Wpis wprowadzony decyzją 2014/955/UE.
28 Wpis wprowadzony decyzją Komisji 2014/955/UE.
29 DRAFT Waste Classification - Guidance on the classification and assessment of waste (1st edition 2015) Technical Guidance WM3, wytyczne opracowane przez organizację Natural Resources Wales, Szkocką Agencję Ochrony Środowiska (SEPA), Agencję Ochrony Środowiska Irlandii Północnej (NIEA) i Agencję Ochrony Środowiska Zjednoczonego Królestwa, dostępne pod adresem: https://www.gov. uk/government/publications/waste-classification-technical-guidance.
30 Openbare Vlaamse Afvalstoffen Maatschappij (OVAM) (2015 r.): Europese afvalstoffenlijst EURAL Handleiding, Mechelen, Belgia.
31 Na podstawie: Natural Resources Wales, Szkocka Agencja Ochrony Środowiska (SEPA), Agencja Ochrony Środowiska Irlandii Północnej (NIEA), Agencja Ochrony Środowiska Zjednoczonego Królestwa (2015): DRAFT Waste Classification - Guidance on the classification and assessment of waste (1st edition 2015) Technical Guidance WM3, dostępne pod adresem: https://www.gov. uk/government/publications/waste-classification-technical-guidance, referred to throughout the document as 'the UK Guidance')
33 Openbare Vlaamse Afvalstoffen Maatschappij (OVAM) (2015 r.): Europese afvalstoffenlijst EURAL Handleiding, Mechelen, Belgia, zwane w całym niniejszym dokumencie "wytycznymi OVAM".
35 Europejska Agencja Środowiska (EEA) - glosariusz Environmental Terminology and Discovery Service (ETSA) (2015), dostępny pod adresem: http://glossary.eea.europa.eu/, dostęp 04.07.2015.
36 Tamże, s. 12.
37 Tamże, s. 11.
39 Tamże, s. 12.
40 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1).
41 Zob. Europejska Agencja Środowiska (2014): Ozone-depleting substances 2013 - Aggregated data reported by companies on the import, export, production, destruction and feedstock and process agent use of ozone-depleting substances in the European Union, dokument dostępny pod adresem: http://www.eea.europa.eu/publications/ozone-depleting-substances-2013.
42 Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. 196 z 16.8.1967, s. 1).
43 Dyrektywa 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych (Dz.U. L 200 z 30.7.1999, s. 1).
44 Wytyczne OVAM.
45 W Europie działalność ta jest zabroniona. Pozycja ta zatem nie ma już większego znaczenia dla klasyfikacji odpadów.
46 W Europie działalność ta jest zabroniona. Pozycja ta zatem nie ma już większego znaczenia dla klasyfikacji odpadów.
47 W Europie działalność ta jest zabroniona. Pozycja ta zatem nie ma już większego znaczenia dla klasyfikacji odpadów.
48 Europejska Agencja Środowiska (EEA) - glosariusz Environmental Terminology and Discovery Service (ETSA) (2015), dostępny pod adresem: http://glossary.eea.europa.eu/, dostęp 4.7.2015 r.
49 Tamże, s. 21.
51 Tamże, s. 25.
53 Na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
55 Informacje z europejskiego sektora opon i wyrobów gumowych (2014 r.).
56 Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej (2014 r.): End of waste criteria for waste plastics for conversion. Technical proposal. Final draft report, DG JRC, IPTS, Sewilla, Hiszpania.
57 Plastic Europe (2013): Plastics the facts 2013. An analysis of European latest plastics production, demand and waste data.
58 Tamże.
59 Jan J. C. Bart (2005): Additives in Polymers: Industrial Analysis and Applications, Wiley.
60 Więcej szczegółów można znaleźć w sprawozdaniu z badania zleconego przez Komisję Europejską Study to assess possibility of granting a derogation given to specific types of plastic and rubber waste in the EU waste list, BIPRO, 2015 r.
63 Należy zwrócić uwagę, że w niektórych państwach członkowskich, np. w Niemczech, bazy danych na temat konkretnie składu, właściwości fizykochemicznych i klasyfikacji strumieni odpadów są publicznie dostępne.
64 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
65 Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/776 z dnia 4 maja 2017 r. zmieniające, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (Dz.U. L 116 z 5.5.2017, s. 1).
66 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
67 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
68 Na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
69 Nie jest to pełna lista takich substancji. Wymienione przykłady pochodzą z wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
70 Należy zauważyć, że zgodnie z wytycznymi OVAM, jeżeli odpady zawierają substancje H315 lub H319, a ich suma przekracza określoną wartość, wówczas klasyfikuje się jako HP 4.
72 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
73 Zob. załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
75 Lepkość kinematyczną określa się wyłącznie dla cieczy.
76 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
77 Zob. załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
79 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
80 Zob. załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
82 Dostosowany na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa
83 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
84 Zob. załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
88 Przykłady zaczerpnięto z tabeli 2.6.3.2.2.1 zawartej w pozycji "Transport towarów niebezpiecznych, przepisy modelowe" tom I, wersja 19.
89 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
90 Zob. załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
92 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
93 Wytyczne dotyczące przygotowania próbek do badania mutagenności odpadów można znaleźć w: Guidelines for Preparing Environmental and Waste Samples for Mutagenicity (Ames) testing ("Wytyczne dotyczące przygotowania próbek środowiskowych i próbek odpadów do badania mutagenności (Ames)"). Sprawozdanie USEPA EPA 600/4-85/058. USEPA (1985).
94 Załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
95 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
96 Do gazów, które mogą być uwalniane, zalicza się siarkowodór, fluorowodór, disiarczek węgla, ditlenek siarki, chlor, dwutlenek azotu, amoniak i cyjanowodór. Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
97 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
98 Nie jest to pełna lista substancji o takich właściwościach. Wymienione przykłady pochodzą z wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
99 Należy zauważyć, że INERIS pracował nad metodą badań w odniesieniu do HP 12, zob. Hennebert P, Samaali I, Molina P. 2014. Waste hazard property HP 12 (emission of toxic gas in contact with water or an acid): proposition of method and first results ("Niebezpieczna właściwość odpadów HP 12 (emisja toksycznego gazu w kontakcie z wodą lub kwasem): propozycja metody i pierwsze wyniki"). Obrady czwartej międzynarodowej konferencji poświęconej zarządzaniu odpadami przemysłowymi i niebezpiecznymi. Chania (Grecja). 2-5.9.2014 r. s. 10, wersja zaktualizowana na podstawie decyzji z 2014 r.: Hennebert P, Rebischung F. 2015 r. Należy również zauważyć, że w rozdziale 9 Test Methods for Evaluating Solid Waste, Physical/Chemical Methods. SW-846. EPA Publication opisano metodę określania "reaktywności", która obejmuje emisje gazów toksycznych uwolnionych w warunkach laboratoryjnych.
100 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
101 Zob. załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
103 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/997 z dnia 8 czerwca 2017 r. zmieniające załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w odniesieniu do niebezpiecznej właściwości HP 14 "Ekotoksyczne" (Dz.U. L 150 z 14.6.2017, s. 1).
104 Należy zauważyć, że te wartości graniczne będą rozpatrywane w kontekście trzeciego równania przedstawionego w załączniku do rozporządzenia Rady (UE) 2017/997. Jeżeli w odpadach tego samego rodzaju występuje kilka substancji sklasyfikowanych według kilku klas zagrożenia, ich obecność w pojedynczych (lub zsumowanych) stężeniach zgodnie z kodem klasy zagrożenia poniżej określonych wartości granicznych nadal może prowadzić do zaklasyfikowania odpadów jako HP 14, z zastrzeżeniem zastosowania równania 3.
105 Zob. załącznik do europejskiego wykazu odpadów (pkt 2 tiret drugie): "niebezpieczna właściwość może zostać oceniona poprzez wykorzystanie stężenia substancji w odpadach zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2008/98/WE lub, o ile nie wskazano inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, poprzez przeprowadzenie badania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 440/2008 lub innymi uznanymi międzynarodowo metodami badawczymi i wytycznymi, biorąc pod uwagę art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do badań na ludziach i zwierzętach".
106 Dostosowano na podstawie wytycznych Zjednoczonego Królestwa.
107 Bund/Länder-Arbeitsgemeinschaft Abfall (2012): LAGA-Methodensammlung Abfalluntersuchung, Drezno, Niemcy.
108 Na przykład publikacja Bund/Länder-Arbeitsgemeinschaft Abfall (2004): LAGA PN 98 - Richtlinie für das Vorgehen bei physikalischen, chemischen und biologischen Untersuchungen im Zusammenhang mit der Verwertung/Beseitigung von Abfällen, Drezno Niemcy, zawiera dodatkowe wytyczne stosowane w Niemczech w zakresie badania odpadów pod kątem ich różnorodności. Za jednorodne uznaje się w szczególności: odpady ciekłe, odpady w postaci umożliwiającej pompowanie i odpady w postaci pyłów oraz odpady, których jednorodność można potwierdzić dzięki kontroli wizualnej. Wszystkie pozostałe rodzaje odpadów uznaje się za różnorodne.
109 Należy mieć na uwadze, że istnieją zalecenia i przykłady dostępne na poziomie państw członkowskich, które mogą służyć za dalsze wytyczne dotyczące oznaczania składników odpadów ciekłym i stałych. Na przykład metoda wyczerpującego oznaczania pierwiastków i substancji w odpadach ciekłych i stałych została zaproponowana w normie doświadczalnej AFNOR XP X30-489 "Charakteryzowanie odpadów - Oznaczanie pierwiastków i substancji w odpadach" Jest to pozycja poddana pod głosowanie na poziomie europejskim CEN/TC 292/WG 5 N 735 Determination of content of elements and substances in waste - experimental AFNOR Standard XP X30-489 (CEN/TC 292 N 1430)" w zakresie normalizacji. Więcej informacji można znaleźć w Papin, A.; Papin, A.; Padox, J.-M.; Hasebrouck, B. (2013): The evaluation of an analytical protocol for the determination of substances in waste for hazard classification, Paryż, Francja, publikacja dostępna pod adresem: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0956053X13001554. Ponadto oprócz metod i norm CEN można wymienić publikację amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (2014): Test Methods for Evaluating Solid Waste (SW-846), dokument dostępny pod adresem: http://www3.epa.gov/epawaste/hazard/testmethods/sw846/online/index.htm i zawierającą informacje dotyczące pobierania próbek i przeprowadzania analizy odpadów stałych zgodnie z procedurami stosowanymi w Stanach Zjednoczonych.
110 Określenie "uzasadniony" wyjaśniono na przykład w wytycznych Zjednoczonego Królestwa w następujący sposób: "»uzasadniony« oznacza, że substancje nie mogą występować w odpadach, ponieważ na przykład można wykluczyć ich obecność na podstawie ich właściwości fizycznych i chemicznych". Podobne wyjaśnienie przedstawiono w wytycznych BMU. Wytyczne INERIS zawierają zestaw substancji występujących w "realistycznym najgorszym przypadku" w podziale na pierwiastki w odniesieniu do poszczególnych niebezpiecznych właściwości, co może służyć jako ogólna podstawa informacji.