Wymiana informacji podatkowych z innymi państwami.

USTAWA

z dnia 9 marca 2017 r.

o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami ¹

DZIAŁ  I

Przepisy ogólne

Art.  1.  [Zakres przedmiotowy ustawy]

1. Ustawa określa:

1) zasady i tryb dokonywania wymiany informacji podatkowych z innymi państwami;

2) właściwość organów w zakresie wymiany informacji podatkowych z innymi państwami;

3) obowiązki instytucji finansowych w zakresie wymiany informacji podatkowych na wniosek właściwego organu;

4) obowiązki instytucji finansowych w zakresie automatycznej wymiany informacji podatkowych o rachunkach raportowanych, o których mowa w dziale III, oraz zasady kontroli ich wykonywania;

5) obowiązki jednostek wchodzących w skład grupy podmiotów, o której mowa w dziale V, w zakresie automatycznej wymiany informacji podatkowych o tych jednostkach.

2. Ustawy nie stosuje się do wymiany informacji dla celów podatkowych na podstawie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA, oraz towarzyszących Uzgodnień Końcowych, podpisanych w Warszawie dnia 7 października 2014 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1647 oraz z 2017 r. poz. 158).

Art.  2.  [Definicje legalne]

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) dyrektywie 2011/16/UE - rozumie się przez to dyrektywę Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającą dyrektywę 77/799/EWG (Dz. Urz. UE L 64 z 11.03.2011, str. 1, z późn. zm.);

2) informacjach podatkowych - rozumie się przez to informacje wymieniane z innymi państwami na podstawie ustawy, które mogą być istotne dla celów stosowania i wykonywania przepisów prawa podatkowego państw dokonujących wymiany tych informacji;

2a) naruszeniu ochrony danych - rozumie się przez to naruszenie bezpieczeństwa danych na skutek umyślnego działania niezgodnego z prawem, zaniedbania lub zdarzenia losowego, prowadzące do zniszczenia, utraty lub zmiany informacji lub innego zdarzenia polegającego na niewłaściwym lub nieuprawnionym dostępie do informacji, ujawnieniu lub wykorzystaniu informacji, w szczególności w odniesieniu do danych osobowych przekazywanych, przechowywanych lub w inny sposób przetwarzanych, przy czym naruszenie to może dotyczyć poufności, dostępności lub integralności danych;

3) państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej;

4) rozporządzeniu Komisji (UE) nr 2015/2378 - rozumie się przez to rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 2015/2378 z dnia 15 grudnia 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania niektórych przepisów dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1156/2012 (Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2015, str. 19);

5) ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - rozumie się przez to ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226, 232, 854, 858, 859 i 863);

6) ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych - rozumie się przez to ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 oraz z 2024 r. poz. 232, 854 i 1222);

7) ustawie - Ordynacja podatkowa - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 879);

7a) ustawie o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu - rozumie się przez to ustawę z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1124, 1285, 1723 i 1843 oraz z 2024 r. poz. 850 i 1222);

8) właściwym organie - rozumie się przez to właściwą w sprawach podatkowych władzę danego państwa;

9) zagranicznym zakładzie - rozumie się przez to zagraniczny zakład, o którym mowa w art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art.  3.  [Udostępnianie informacji podatkowych na podstawie umów międzynarodowych]

W zakresie i na zasadach wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, informacje podatkowe mogą być udostępniane właściwemu organowi, pod warunkiem że wykorzystywanie udostępnionych informacji podatkowych nastąpi zgodnie z zasadami określonymi w tych umowach.

Art.  4.  [Obowiązek udzielania informacji podatkowych na żądanie ministra lub Szefa KAS]

1. Organy administracji publicznej oraz instytucje finansowe wymienione w art. 48 ust. 1-6 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 615, z późn. zm.), na sporządzone na piśmie żądanie ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, są obowiązane do udzielenia informacji podatkowych w razie wystąpienia właściwego organu w zakresie i na zasadach określonych odpowiednio w:

1) ust. 3 i 4 oraz dziale II lub ratyfikowanych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania i innych ratyfikowanych umowach międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;

2) ust. 4 i rozporządzeniu Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 268 z 12.10.2010, str. 1, z późn. zm.).

1a. W celu realizacji zadań związanych z wymianą informacji podatkowych instytucje obowiązane wymienione w art. 2 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, na sporządzone na piśmie żądanie ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, są obowiązane do udzielenia informacji gromadzonych na potrzeby realizacji obowiązków związanych ze stosowaniem środków bezpieczeństwa finansowego wynikających z tej ustawy.

2. Żądania, o których mowa w ust. 1 i 1a, oznacza się klauzulą "Tajemnica skarbowa", a ich przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających informacje niejawne o klauzuli "zastrzeżone" w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych.

3. Zakres informacji podatkowych wymienianych z innymi państwami obejmuje informacje niezbędne do celów stosowania i wykonywania krajowych przepisów państwa właściwego organu, które są możliwe do pozyskania przez organy podatkowe na podstawie obowiązujących przepisów prawa i znajdują się w posiadaniu organu lub instytucji, o których mowa w ust. 1 i 1a.

4. Żądania, o których mowa w ust. 1 i 1a, obejmują wskazanie właściwego organu, który wystąpił o udzielenie informacji podatkowych, zakres żądanych informacji podatkowych, okres, którego żądane informacje podatkowe mają dotyczyć, termin ich przekazania oraz pouczenie o treści art. 90a.

Art.  5.  [Kompetencje Szefa KAS]

1. Właściwym organem Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach wymiany informacji podatkowych z innymi państwami jest Szef Krajowej Administracji Skarbowej i w tym zakresie przysługują mu uprawnienia organu podatkowego.

1a. Od decyzji i postanowień w sprawach z zakresu wymiany informacji podatkowych z innymi państwami wydanych w pierwszej instancji przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej nie służy odwołanie ani zażalenie, jednakże strona niezadowolona z decyzji, od której zgodnie z odrębnymi przepisami przysługuje odwołanie, lub postanowienia, na które zgodnie z odrębnymi przepisami służy zażalenie, może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji lub zażaleń na postanowienia.

1b. W przypadku gdy zgodnie z odrębnymi przepisami właściwy do załatwienia sprawy z zakresu wymiany informacji podatkowych z innymi państwami w pierwszej instancji jest organ wyższego stopnia w stosunku do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, organem właściwym do załatwienia tej sprawy jest Szef Krajowej Administracji Skarbowej.

2. (uchylony).

3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może upoważnić osoby zatrudnione lub pełniące służbę w urzędach obsługujących organy Krajowej Administracji Skarbowej do bezpośredniej wymiany informacji podatkowych w związku z realizowaniem zadań z zakresu planowanych lub trwających jednoczesnych kontroli oraz do uczestnictwa w spotkaniach organizacyjnych dotyczących tych kontroli.

Art.  5a.  [Interpretacje i objaśnienia podatkowe]

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów działów III, IIIA i V:

1) dokonując ich interpretacji, z urzędu lub na wniosek (interpretacje ogólne);

2) wydając z urzędu ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienia podatkowe).

2. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów działów III, IIIA i V (interpretację indywidualną).

3. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2 do wydawania interpretacji ogólnych, objaśnień podatkowych i interpretacji indywidualnych stosuje się odpowiednio przepisy działu II rozdziału 1a ustawy - Ordynacja podatkowa.

Art.  6.  [Ujawnianie informacji podatkowych - ograniczenie stosowania przepisów o udostępnianiu danych objętych tajemnicą prawnie chronioną; zabezpieczenie danych osobowych przetwarzanych w celu wykonywania zadań wynikających z ustawy]

1. Do ujawnienia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, upoważnionemu przez niego organowi Krajowej Administracji Skarbowej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej lub jego upoważnionemu przedstawicielowi informacji podatkowych w trybie i zakresie przewidzianych ustawą nie stosuje się przepisów ograniczających udostępnianie danych objętych tajemnicą prawnie chronioną, z wyjątkiem informacji niejawnych.

2. Dane osobowe przetwarzane w celu wykonywania zadań wynikających z ustawy podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu polegającym co najmniej na:

1) dopuszczeniu przez administratora danych do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób do tego uprawnionych;

2) sporządzonym na piśmie zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych do zachowania ich w tajemnicy;

3) regularnym testowaniu i doskonaleniu stosowanych środków technicznych i organizacyjnych;

4) zapewnieniu bezpiecznej komunikacji w sieciach teleinformatycznych, w szczególności poprzez zagwarantowanie, by proces pozyskiwania i przekazywania danych osobowych podmiotom zewnętrznym wykorzystywał techniki kryptograficzne;

5) zapewnieniu ochrony przed nieuprawnionym dostępem do systemów informatycznych;

6) zapewnieniu integralności danych w systemach informatycznych;

7) określeniu zasad bezpieczeństwa przetwarzanych danych osobowych.

Art.  6a.  [Zasady udostępniania informacji - stosowanie przepisów o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości]

Do udostępniania informacji otrzymanych na podstawie ustawy oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, innych ratyfikowanych umów, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a także porozumień zawartych na podstawie tych umów, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2023 r. poz. 1206) w zakresie, w jakim jest to niezgodne z postanowieniami tych umów lub porozumień lub przepisami ustawy.

Art.  6b.  [Obowiązki informacyjne wobec osób fizycznych ciążące na raportującej instytucji finansowej i raportującym operatorze platformy]

1. Raportująca instytucja finansowa w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 44 oraz raportujący operator platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 14 są obowiązani do udzielenia osobie fizycznej, której informacje podatkowe dotyczą, informacji o:

1) gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji zgodnie z ustawą oraz

2) przysługującym tej osobie prawie do uzyskania od administratora danych informacji, jakie ma prawo od tego administratora danych uzyskać, w czasie wystarczającym do skorzystania z jej praw do ochrony danych osobowych, zanim informacje zostaną przekazane.

2. Raportująca instytucja finansowa w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 44 oraz raportujący operator platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 14 zawiadamiają niezwłocznie odpowiednio osobę raportowaną w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 21 i sprzedawcę w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 18 o naruszeniu ochrony danych w zakresie ich danych osobowych gromadzonych i przetwarzanych na potrzeby automatycznej wymiany informacji, w przypadku gdy istnieje prawdopodobieństwo, że to naruszenie ochrony danych wpłynie negatywnie na ochronę ich danych osobowych.

Art.  6c.  [Zgłoszenie naruszenia ochrony danych; natychmiastowe zawieszenie wymiany informacji podatkowych z państwem członkowskim]

1. W przypadku gdy doszło do naruszenia ochrony danych w związku z ich przetwarzaniem przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na potrzeby wykonywania zadań wynikających z ustawy, Szef Krajowej Administracji Skarbowej niezwłocznie zgłasza Komisji Europejskiej to naruszenie ochrony danych, a także wszelkie późniejsze działania zmierzające do usunięcia tego naruszenia ochrony danych.

2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zawiesić w trybie natychmiastowym wymianę informacji podatkowych z państwem członkowskim, w którym doszło do naruszenia ochrony danych, jeżeli to naruszenie ochrony danych nie może zostać niezwłocznie i odpowiednio powstrzymane. O zawieszeniu wymiany informacji podatkowych Szef Krajowej Administracji powiadamia na piśmie Komisję Europejską oraz państwo członkowskie, którego to naruszenie ochrony danych dotyczy.

3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej wyjaśnia okoliczności naruszenia ochrony danych, powstrzymuje naruszenie ochrony danych i podejmuje działania naprawcze w celu usunięcia naruszenia ochrony danych, a jeżeli naruszenie ochrony danych nie może zostać niezwłocznie i odpowiednio powstrzymane, występuje do Komisji Europejskiej z wnioskiem o zawieszenie dostępu do wspólnej platformy stworzonej przez Unię Europejską na potrzeby wszystkich transmisji dokonywanych drogą elektroniczną między właściwymi organami państw członkowskich.

4. Po usunięciu naruszenia ochrony danych Szef Krajowej Administracji Skarbowej:

1) przekazuje Komisji Europejskiej informację o usunięciu tego naruszenia ochrony danych;

2) może wystąpić do Komisji Europejskiej z wnioskiem o wspólne sprawdzenie, czy działania naprawcze podjęte w celu usunięcia naruszenia ochrony danych były skuteczne.

5. Szef Krajowej Administracji Skarbowej ustala procedury naprawcze na wypadek naruszenia ochrony danych, które niezwłocznie wdraża w życie w przypadku zaistnienia takiego naruszenia ochrony danych.

DZIAŁ  II

Wymiana informacji podatkowych na wniosek i z urzędu 

Art.  7.  [Tryby wymiany informacji podatkowych z państwami członkowskimi]

Wymiana informacji podatkowych z państwami członkowskimi następuje na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego lub z urzędu.

Art.  8.  [Informacje podatkowe nieobjęte wymianą]

Wymiana informacji podatkowych z państwami członkowskimi nie obejmuje informacji podatkowych:

1) objętych przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi w zakresie podatku od towarów i usług, ceł oraz podatku akcyzowego;

2) dotyczących składek na ubezpieczenie społeczne;

3) dotyczących opłaty skarbowej;

4) dotyczących należności o charakterze umownym, w szczególności wynagrodzeń za usługi użyteczności publicznej.

Art.  9.  [Pośrednictwo Szefa KAS oraz dyrektora izby skarbowej przy udzielaniu informacji podatkowych]

1. Organ podatkowy występuje z wnioskiem do właściwego organu państwa członkowskiego o udzielenie informacji podatkowych oraz udziela mu informacji podatkowych za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

2. Wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa oraz samorządowe kolegium odwoławcze przekazują wniosek i informacje podatkowe Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej za pośrednictwem dyrektora izby administracji skarbowej właściwego miejscowo ze względu na siedzibę wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty, marszałka województwa albo samorządowego kolegium odwoławczego.

Art.  10.  [Treść wniosku o udzielenie informacji podatkowych]

1. Wniosek o udzielenie informacji podatkowych zawiera:

1) dane identyfikujące podmiot, którego informacje podatkowe mają dotyczyć, w tym imię i nazwisko lub nazwę (firmę), adres lub inne posiadane dane niezbędne do identyfikacji podmiotu, którego wniosek dotyczy, jeżeli dane te są dostępne;

2) wskazanie zakresu żądanych informacji podatkowych;

3) stwierdzenie, że wyczerpano możliwości uzyskania informacji podatkowych na podstawie przepisów prawa krajowego wnioskującego państwa członkowskiego;

4) zobowiązanie do objęcia tajemnicą udzielonych informacji podatkowych zgodnie z przepisami prawa krajowego wnioskującego państwa członkowskiego;

5) wskazanie przewidywalnego związku informacji podatkowych, których dotyczy wniosek.

2. W celu wykazania przewidywalnego związku informacji podatkowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, organ podatkowy wskazuje co najmniej:

1) cel wykorzystania żądanych informacji podatkowych;

2) że zakres żądanych informacji podatkowych jest istotny do celów stosowania i wykonywania przepisów prawa podatkowego wnioskującego państwa członkowskiego.

Art.  10a.  [Treść wniosku o udzielenie informacji podatkowych dotyczącego grupy podatników]

W przypadku gdy wniosek o udzielenie informacji podatkowych dotyczy grupy podatników, których nie można zidentyfikować indywidualnie, wniosek ten zawiera co najmniej:

1) szczegółowy opis grupy podatników;

2) wskazanie mających zastosowanie przepisów prawa oraz faktów, na podstawie których istnieją podstawy, aby sądzić, że podatnicy nie zastosowali się do obowiązujących przepisów prawa;

3) wyjaśnienie, w jaki sposób informacje podatkowe, których dotyczy wniosek, miałyby pomóc w ustaleniu, czy podatnicy zastosowali się do obowiązujących przepisów prawa;

4) w stosownych przypadkach - wskazanie faktów i okoliczności wskazujących na udział osoby trzeciej, która czynnie przyczyniła się do potencjalnego, niezgodnego z obowiązującymi przepisami prawa działania podatników.

Art.  10b.  [Uzasadniony wniosek o przeprowadzenie postępowania, kontroli lub czynności]

1. Jeżeli w ocenie organu podatkowego występującego z wnioskiem o udzielenie informacji podatkowych istnieją przesłanki przeprowadzenia postępowania, kontroli lub czynności, organ ten występuje z uzasadnionym wnioskiem o ich przeprowadzenie.

2. Jeżeli w ocenie organu podatkowego przeprowadzenie postępowania, kontroli lub czynności, o przeprowadzenie których występuje z wnioskiem właściwy organ państwa członkowskiego, nie jest konieczne, niezwłocznie informuje się ten organ o przyczynach odmowy ich przeprowadzenia.

Art.  11.  [Wszczęcie i czas trwania postępowania w sprawie udzielenia informacji podatkowych]

1. Wniosek właściwego organu państwa członkowskiego wszczyna postępowanie w sprawie udzielenia informacji podatkowych.

2. Otrzymanie wniosku potwierdza się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni roboczych od dnia jego otrzymania. Potwierdzenia dokonuje się za pomocą środków komunikacji elektronicznej. W przypadku braku możliwości dokonania potwierdzenia w ten sposób potwierdzenia dokonuje się w postaci papierowej.

3. Postępowanie powinno być zakończone bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia otrzymania wniosku. W przypadku gdy organ posiada już żądane informacje podatkowe, ich przekazanie następuje w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania wniosku.

3a. W toku postępowania mogą być przeprowadzane dowody w celu uzyskania informacji podatkowych objętych wnioskiem.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można uzgodnić z właściwym organem państwa członkowskiego, że przekazanie informacji podatkowych nastąpi w terminach innych niż określone w ust. 3.

5. W przypadku braku możliwości udzielenia informacji podatkowych we właściwym terminie zawiadamia się właściwy organ państwa członkowskiego, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia otrzymania wniosku, podając przyczyny uniemożliwiające dotrzymanie terminu udzielenia informacji podatkowych oraz wskazując przewidywany termin udzielenia tych informacji, nie dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania wniosku.

6. Odmowa udzielenia informacji podatkowych następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku. Odmawiając udzielenia informacji podatkowych, podaje się przyczyny odmowy.

Art.  12.  [Wezwanie do nadesłania danych uzupełniających]

1. Jeżeli dane zawarte we wniosku właściwego organu państwa członkowskiego nie są wystarczające do udzielenia informacji podatkowych, Szef Krajowej Administracji Skarbowej niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku, wzywa ten organ do nadesłania w wyznaczonym terminie danych uzupełniających.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, bieg terminów, o których mowa w art. 11 ust. 3, rozpoczyna się od dnia następującego po dniu, w którym właściwy organ otrzymał brakujące dane.

3. W przypadku nieuzupełnienia wniosku zgodnie z wezwaniem, o którym mowa w ust. 1, Szef Krajowej Administracji Skarbowej odmawia udzielenia informacji podatkowych.

Art.  13.  [Odmowa udzielenia informacji podatkowych]

Szef Krajowej Administracji Skarbowej odmawia udzielenia informacji podatkowych właściwemu organowi państwa członkowskiego, jeżeli:

1) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że właściwy organ państwa członkowskiego nie wyczerpał możliwości uzyskania wnioskowanych informacji podatkowych na podstawie przepisów prawa krajowego;

2) organ podatkowy nie posiada uprawnień do uzyskania wnioskowanych informacji podatkowych;

3) odrębne przepisy, w tym ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe, uniemożliwiają udzielenie wnioskowanych informacji podatkowych lub wykorzystanie ich przez właściwy organ państwa członkowskiego dla celów wskazanych we wniosku;

4) udzielenie informacji podatkowych prowadziłoby do ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, tajemnicy przemysłowej, tajemnicy zawodowej lub procesu produkcyjnego;

5) udzielenie informacji podatkowych naruszyłoby porządek publiczny Rzeczypospolitej Polskiej;

6) właściwy organ państwa członkowskiego nie może udzielać informacji podatkowych o podobnym charakterze;

7) przepisy prawa krajowego wnioskującego państwa członkowskiego nie zapewniają objęcia informacji podatkowych tajemnicą na takich samych zasadach, na jakich są chronione takie same informacje podatkowe uzyskane na podstawie przepisów prawa krajowego tego państwa.

Art.  14.  [Cofnięcie wniosku o udzielenie informacji podatkowych]

Wniosek o udzielenie informacji podatkowej może być w każdym czasie wycofany.

Art.  15.  [Informacje podatkowe udzielane z urzędu]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej udziela z urzędu właściwemu organowi państwa członkowskiego dostępnych informacji podatkowych o dochodach z tytułu:

1) stosunku pracy;

2) stosunku służbowego;

3) spółdzielczego stosunku pracy;

4) pracy nakładczej;

5) zasiłków pieniężnych wypłaconych przez zakład pracy, o którym mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz przez płatników, o których mowa w art. 42e ust. 1 tej ustawy;

6) działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

7) emerytur lub rent oraz innych świadczeń krajowych, o których mowa w art. 34 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

8) praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również sprzedaży tych praw, należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

1a. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do dochodów osiągniętych w roku podatkowym przez podatników:

1) podatku dochodowego od osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium danego państwa członkowskiego - w przypadku dochodów z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1-8,

2) podatku dochodowego od osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium danego państwa członkowskiego - w przypadku dochodów z tytułów określonych w ust. 1 pkt 8

- które zostały wykazane w deklaracjach składanych przez płatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych.

2. Informacji podatkowych, o których mowa w ust. 1, udziela się co najmniej raz w roku, w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku podatkowego, w którym te informacje stały się dostępne dla organów podatkowych.

3. Informacje podatkowe, o których mowa w ust. 1, obejmują także numer identyfikacji podatkowej podatnika nadany przez państwo członkowskie miejsca zamieszkania, siedziby lub zarządu, jeżeli jest dostępny.

Art.  16.  [Przesłanki udzielania informacji podatkowych z urzędu]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej udziela z urzędu informacji podatkowych właściwemu organowi państwa członkowskiego, gdy:

1) uprawdopodobnione jest uszczuplenie należności podatkowych lub obejście przepisów prawa podatkowego państwa członkowskiego;

2) korzystanie przez podatnika z ulg podatkowych może być podstawą powstania obowiązku podatkowego lub zwiększenia zobowiązania podatkowego w państwie członkowskim;

3) ustalenia postępowania podatkowego lub kontrolnego dokonane na podstawie informacji podatkowych uzyskanych od właściwego organu państwa członkowskiego mogą być użyteczne do prawidłowego określania podstaw opodatkowania i wysokości zobowiązania podatkowego.

2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może udzielić z urzędu właściwemu organowi państwa członkowskiego informacji podatkowych, które mogą być mu przydatne.

3. Udzielenie informacji podatkowych w przypadkach, o których mowa w ust. 1, powinno nastąpić niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia uzyskania dostępu do tych informacji.

4. Przepisy art. 13 stosuje się odpowiednio.

Art.  17.  [Potwierdzenie otrzymania informacji podatkowych od organu państwa członkowskiego działającego z urzędu]

1. Organ, który otrzymał informacje podatkowe od właściwego organu państwa członkowskiego działającego z urzędu, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni roboczych, potwierdza ich otrzymanie.

2. Potwierdzenia dokonuje się za pomocą środków komunikacji elektronicznej. W przypadku braku możliwości dokonania potwierdzenia w ten sposób potwierdzenia dokonuje się w postaci papierowej.

Art.  18.  [Porozumienia w zakresie szczegółowego sposobu i trybu wymiany informacji podatkowych]

Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w celu usprawnienia współpracy, może zawierać z właściwym organem państwa członkowskiego lub państwa trzeciego porozumienia dwustronne lub wielostronne w zakresie szczegółowego sposobu i trybu wymiany informacji podatkowych.

Art.  19.  [Porozumienia w zakresie przebywania przedstawicieli organu państwa członkowskiego lub państwa trzeciego w siedzibach organów podatkowych]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w celu wymiany informacji podatkowych, może zawierać z właściwym organem państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, na jego wniosek lub z własnej inicjatywy, porozumienia w zakresie obecności upoważnionych przedstawicieli organów tych państw w urzędach oraz osobistego lub za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej udziału tych przedstawicieli w postępowaniach w sprawie udzielenia informacji podatkowych, postępowaniach podatkowych lub czynnościach kontrolnych, przeprowadzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego.

2. Porozumienia nie mogą dotyczyć podmiotów, o których mowa w art. 13a ustawy - Ordynacja podatkowa, w przypadku nadania im uprawnień organów podatkowych.

2a. Odpowiedzi na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego udziela się w terminie 60 dni od dnia jego otrzymania. Odmowa zawarcia porozumienia wymaga uzasadnienia.

3. Jeżeli w aktach sprawy są zawarte informacje podatkowe, których dotyczy wniosek właściwego organu państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, przedstawiciele właściwego organu tego państwa, w ramach zawartych porozumień, otrzymują kopie dokumentów zawierających te informacje.

4. Upoważnieni przedstawiciele właściwego organu państwa członkowskiego lub państwa trzeciego biorący udział w postępowaniu w sprawie udzielenia informacji podatkowych, postępowaniu podatkowym lub czynnościach kontrolnych mogą, osobiście lub za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, w ramach zawartego porozumienia:

1) zadawać pytania świadkowi oraz stronie w ramach przeprowadzanego dowodu z zeznań świadka lub przesłuchania strony,

2) przeglądać i utrwalać dokumenty i inne dowody związane ze sprawą

- w zakresie, w jakim służy to wymianie informacji podatkowych.

Art.  20.  [Przekazywanie organowi państwa członkowskiego informacji podatkowych otrzymanych od innego organu państwa członkowskiego]

Informacje podatkowe otrzymane od właściwego organu państwa członkowskiego można przekazać innemu właściwemu organowi państwa członkowskiego po uprzednim zawiadomieniu właściwego organu państwa członkowskiego, od którego pochodzą te informacje, o zamiarze ich przekazania i niewniesieniu przez ten organ sprzeciwu w terminie 10 dni roboczych od dnia zawiadomienia.

Art.  21.  [Informacja zwrotna o wykorzystaniu informacji podatkowych otrzymanych od organu państwa członkowskiego]

Organ, który otrzymał informacje podatkowe od właściwego organu państwa członkowskiego, przesyła informację zwrotną na temat wykorzystania otrzymanego materiału, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego zwrócił się o taką informację. Informację zwrotną przesyła się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania przez organ wiadomości o sposobie wykorzystania otrzymanych informacji podatkowych.

Art.  22.  [Formularze do wymiany informacji podatkowych]

Wymiana informacji podatkowych następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej, przy użyciu standardowych formularzy do wymiany informacji, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 2015/2378. W przypadku braku możliwości wymiany informacji podatkowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej wymiany dokonuje się w postaci papierowej.

Art.  22a.  [Wniosek o przeprowadzenie wspólnej kontroli]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zwrócić się do właściwego organu państwa członkowskiego o przeprowadzenie wspólnej kontroli oraz wyrazić zgodę na przeprowadzenie wspólnej kontroli na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego.

2. Przez wspólną kontrolę rozumie się kontrole, postępowania wyjaśniające oraz inne działania podejmowane przez państwa członkowskie w ramach wykonywania swoich obowiązków w celu zapewnienia właściwego stosowania przepisów podatkowych, prowadzone wspólnie przez właściwe organy co najmniej dwóch państw członkowskich i dotyczące co najmniej jednej osoby ponoszącej odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe, przy czym przez osobę tę rozumie się:

1) osobę fizyczną;

2) osobę prawną;

3) jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej;

4) inną niż określona w pkt 1-3 konstrukcję prawną, będącą w posiadaniu aktywów lub zarządzającą aktywami, które, wraz z dochodem pochodzącym z tych aktywów, podlegają opodatkowaniu.

3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej udziela odpowiedzi na wniosek w sprawie przeprowadzenia wspólnej kontroli w terminie 60 dni od dnia jego otrzymania. Odmowa uwzględnienia wniosku wymaga uzasadnienia.

4. Przed rozpoczęciem wspólnej kontroli Szef Krajowej Administracji Skarbowej uzgadnia z właściwym organem państwa członkowskiego sposób jej skoordynowania, w tym język komunikacji, i prowadzenia czynności w ramach wspólnej kontroli.

Art.  22b.  [Prowadzenie czynności podejmowanych w ramach wspólnej kontroli na terytorium RP]

1. Czynności przeprowadzane w ramach wspólnej kontroli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi się zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Upoważnieni przedstawiciele właściwego organu państwa członkowskiego biorący udział we wspólnej kontroli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mają prawo:

1) przesłuchiwać świadków oraz strony w ramach przeprowadzanego dowodu z zeznań świadka lub przesłuchania strony;

2) przeglądać i utrwalać dokumenty i inne dowody związane ze sprawą.

3. W przypadku wspólnej kontroli, w ramach której czynności mają być prowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej:

1) wyznacza osoby zatrudnione lub funkcjonariuszy pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej, którzy będą, jako upoważnieni przedstawiciele właściwego organu Rzeczypospolitej Polskiej, odpowiedzialni za nadzorowanie i koordynowanie wspólnej kontroli, lub

2) występuje o wyznaczenie osób zatrudnionych w organach podatkowych innych niż organy Krajowej Administracji Skarbowej, które będą, jako upoważnieni przedstawiciele właściwego organu Rzeczypospolitej Polskiej, odpowiedzialne za nadzorowanie i koordynowanie wspólnej kontroli.

4. Do obowiązków osób i funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 3, należy także zapewnienie, aby upoważnieni przedstawiciele właściwego organu państwa członkowskiego, którzy uczestniczą w czynnościach prowadzonych w ramach wspólnej kontroli, dokonywali przesłuchań, analizowali dokumentację oraz dokonywali innych czynności w ramach wspólnej kontroli, wraz z osobami i funkcjonariuszami, o których mowa w ust. 3, zgodnie z uzgodnieniami, o których mowa w art. 22a ust. 4, oraz przepisami prawa obowiązującymi w Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  22c.  [Prowadzenie czynności podejmowanych w ramach wspólnej kontroli na terytorium innego państwa]

1. Czynności przeprowadzane w ramach wspólnej kontroli na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego prowadzi się zgodnie z przepisami prawa i wymogami proceduralnymi obowiązującymi w tym państwie członkowskim.

2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej:

1) wyznacza osoby zatrudnione lub funkcjonariuszy pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej, którzy będą, jako upoważnieni przedstawiciele właściwego organu Rzeczypospolitej Polskiej, uczestniczyć we wspólnej kontroli na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, lub

2) występuje o wyznaczenie osób zatrudnionych w organach podatkowych innych niż organy Krajowej Administracji Skarbowej, które będą, jako upoważnieni przedstawiciele właściwego organu Rzeczypospolitej Polskiej, uczestniczyć we wspólnej kontroli na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego.

3. Osoby i funkcjonariusze, o których mowa w ust. 2, nie mogą wykonywać uprawnień, które wykraczałyby poza zakres uprawnień przyznany im na mocy przepisów prawa obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Osoby i funkcjonariusze, o których mowa w ust. 2, dążą do uzgodnienia z upoważnionymi przedstawicielami właściwego organu państwa członkowskiego faktów oraz okoliczności istotnych dla celów wspólnej kontroli oraz na podstawie wyników wspólnej kontroli dążą do osiągnięcia porozumienia w sprawie sytuacji podatkowej osoby, której dotyczy wspólna kontrola.

Art.  22d.  [Sprawozdanie końcowe z przeprowadzenia wspólnej kontroli]

1. Osoby i funkcjonariusze, o których mowa w art. 22b ust. 3 oraz art. 22c ust. 2, we współpracy z właściwym organem państwa członkowskiego sporządzają sprawozdanie końcowe z przeprowadzenia wspólnej kontroli.

2. Sprawozdanie końcowe zawiera opis ustaleń dokonanych w ramach wspólnej kontroli.

3. Osoby i funkcjonariusze, o których mowa w art. 22b ust. 3 oraz art. 22c ust. 2, włączają sprawozdanie końcowe oraz dowody zgromadzone w trakcie prowadzenia wspólnej kontroli do akt sprawy objętej wspólną kontrolą.

4. Ustalenia sprawozdania końcowego obejmujące sprawy, w zakresie których właściwe organy prowadzące wspólną kontrolę osiągnęły porozumienie, są wiążące dla organu, który uwzględnia je w rozstrzygnięciach podejmowanych w sprawie objętej wspólną kontrolą.

5. Właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczący we wspólnej kontroli, w terminie 60 dni od dnia sporządzenia sprawozdania końcowego, doręcza kopię tego sprawozdania osobie, której ona dotyczy.

6. Osobie, której dotyczy wspólna kontrola, przysługują prawa i ciążą na niej obowiązki takie jak w ramach odpowiedniej kontroli, postępowania wyjaśniającego lub innych działań prowadzonych bez udziału upoważnionych przedstawicieli właściwego organu państwa członkowskiego.

Art.  23.  [Posiłkowe stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej oraz ustawy o KAS]

1. W sprawach nieuregulowanych w art. 8-14 stosuje się odpowiednio przepisy:

1) działu IV rozdziałów 1, 2 i 5, rozdziału 6, z wyłączeniem art. 156 § 2 i 3, rozdziałów 8 i 9, rozdziału 11, z wyłączeniem art. 182-185, rozdziału 14 oraz art. 143 ustawy - Ordynacja podatkowa;

2) działu IV ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.

2. Do doręczania pism w zakresie spraw, o których mowa w niniejszym dziale, stosuje się przepisy art. 154a i art. 154b ustawy - Ordynacja podatkowa.

DZIAŁ  III

Automatyczna wymiana informacji o rachunkach raportowanych

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Art.  24.  [Definicje legalne]

1. Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o:

1) aktywach finansowych - rozumie się przez to w szczególności:

a) papier wartościowy,

b) udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością,

c) ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej,

d) towarowy instrument pochodny,

e) swap,

f) umowę ubezpieczenia,

g) umowę renty,

h) kontrakty terminowe typu future, kontrakty terminowe typu forward lub opcje, dla których instrumentem bazowym są aktywa finansowe określone w lit. a-g,

i) udział w prawach przysługujących osobie współuprawnionej z papieru wartościowego, umowy swapu, umowy ubezpieczenia lub umowy renty,

j) rzeczywiste prawo własnościowe w truście

- przy czym aktywa finansowe nie obejmują niedłużnego, bezpośredniego udziału w nieruchomości;

2) aktywnym NFE - rozumie się przez to NFE spełniający jedno z następujących kryteriów:

a) mniej niż 50% dochodu brutto NFE za poprzedni rok kalendarzowy stanowi dochód pasywny, przez który rozumie się przychody z dywidend i inne przychody z udziału w zyskach osób prawnych, przychody ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychody z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, oraz mniej niż 50% aktywów posiadanych przez NFE w trakcie poprzedniego roku kalendarzowego stanowią aktywa, które przynoszą dochód pasywny lub są posiadane dla osiągania dochodu pasywnego,

b) akcje NFE są przedmiotem regularnego obrotu na uznanym rynku papierów wartościowych lub NFE jest podmiotem powiązanym podmiotu, którego akcje są przedmiotem regularnego obrotu na uznanym rynku papierów wartościowych,

c) NFE jest podmiotem rządowym, organizacją międzynarodową, bankiem centralnym lub podmiotem będącym w całości własnością co najmniej jednego z tych podmiotów,

d) czynności dokonywane przez NFE obejmują głównie posiadanie, w całości lub w części, wyemitowanych akcji co najmniej jednej jednostki zależnej lub zapewnienie finansowania i świadczenia usług tym jednostkom zależnym, które prowadzą działalność w branżach lub sektorach innych niż działalność instytucji finansowej; NFE nie spełnia tego kryterium, jeżeli działa jako fundusz private equity, fundusz venture capital, fundusz typu leveraged buyout (LBO) lub jakikolwiek inny instrument inwestycyjny, którego celem jest nabycie lub finansowanie spółek, a następnie posiadanie udziałów w tych spółkach jako aktywów trwałych do celów inwestycji,

e) NFE nie prowadził ani nie prowadzi działalności gospodarczej, jednakże inwestuje kapitał w aktywa z zamiarem prowadzenia działalności innej niż działalność instytucji finansowej; NFE nie spełnia tego kryterium, jeżeli upłynęły 24 miesiące od dnia utworzenia tego NFE,

f) NFE nie był instytucją finansową przez ostatnie 5 lat oraz jest w trakcie procesu likwidacji aktywów lub reorganizacji z zamiarem kontynuowania lub wznowienia działalności w zakresie innym niż działalność instytucji finansowej,

g) NFE zajmuje się głównie transakcjami finansowymi lub zabezpieczającymi z podmiotami powiązanymi, które nie są instytucjami finansowymi, lub na rzecz tych podmiotów oraz nie zapewnia finansowania ani nie świadczy usług zabezpieczających na rzecz innego podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym, pod warunkiem że grupa tych powiązanych podmiotów prowadzi przede wszystkim działalność inną niż działalność instytucji finansowej,

h) NFE spełnia łącznie następujące kryteria:

– został utworzony i działa w państwie rezydencji wyłącznie dla celów religijnych, charytatywnych, naukowych, artystycznych, kulturalnych, sportowych lub edukacyjnych lub został utworzony i działa w tym państwie jako organizacja zawodowa, organizacja przedsiębiorców, izba handlowa, organizacja pracy, organizacja rolnicza lub ogrodnicza, organizacja obywatelska lub organizacja prowadzona wyłącznie w celu wspierania opieki społecznej,

– jest zwolniony z podatku dochodowego w państwie rezydencji,

– nie posiada udziałowców ani członków, którzy są właścicielami lub beneficjentami dochodu lub aktywów NFE,

– przepisy państwa rezydencji NFE lub dokumenty założycielskie NFE nie pozwalają na przekazanie ani wykorzystanie jego dochodu lub aktywów na rzecz osoby prywatnej lub podmiotu niebędącego podmiotem prowadzącym działalność charytatywną, z wyjątkiem sytuacji, gdy takie przekazanie lub wykorzystanie jest dokonywane zgodnie z prowadzoną przez NFE działalnością charytatywną, w ramach zapłaty wynagrodzenia za wykonane usługi lub zapłaty odzwierciedlającej wartość rynkową nabytego przez ten podmiot majątku,

– przepisy państwa rezydencji NFE lub dokumenty założycielskie NFE wymagają, aby w przypadku likwidacji lub rozwiązania tego NFE wszystkie jego aktywa zostały przekazane podmiotowi rządowemu lub organizacji pożytku publicznego lub przypadły w udziale państwu rezydencji tego NFE lub jednostce terytorialnej niższego szczebla danego państwa;

3) banku centralnym - rozumie się przez to instytucję określoną przez prawo lub wyznaczoną przez rząd jako centralny organ - inny niż rząd danego państwa - emitujący instrumenty przeznaczone do obiegu jako waluta niezależnie od tego, czy instytucja ta jest w całości lub w części własnością tego państwa;

4) dowodzie w postaci dokumentu - rozumie się przez to:

a) certyfikat rezydencji, o którym mowa w art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w art. 4a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

b) w przypadku osoby fizycznej - dowód tożsamości wystawiony przez upoważniony organ, który wskazuje tożsamość osoby fizycznej i jest używany do jej identyfikacji,

c) w przypadku podmiotu - urzędową dokumentację wystawioną przez upoważniony organ, zawierającą nazwę podmiotu oraz adres głównego miejsca prowadzenia działalności w danym państwie będącym miejscem jego rezydencji, albo wskazującą państwo, w którym podmiot ten został zarejestrowany lub utworzony; w odniesieniu do istniejących rachunków podmiotów raportujące instytucje finansowe mogą użyć jako dowodu w postaci dokumentu każdej klasyfikacji znajdującej się w dokumentacji raportującej instytucji finansowej w odniesieniu do danego posiadacza rachunku, utrwalonej przez daną raportującą instytucję finansową zgodnie z jej praktyką biznesową do celów procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu lub do celów określonych w przepisach prawa innych niż cele podatkowe, która została:

– określona na podstawie znormalizowanego systemu kodowania działalności gospodarczej oraz

– wdrożona przez daną raportującą instytucję finansową przed datą wykorzystaną do zaklasyfikowania danego rachunku finansowego jako rachunku istniejącego, pod warunkiem że raportująca instytucja finansowa nie posiada informacji o tym, że ta klasyfikacja jest niepoprawna lub nierzetelna,

d) zbadane sprawozdanie finansowe, dokument przedstawiający historię kredytową lub oceniający zdolność kredytową wystawiony przez osobę trzecią, wniosek o ogłoszenie upadłości oraz sprawozdanie organu nadzoru nad rynkiem papierów wartościowych;

5) grupowej pieniężnej umowie ubezpieczenia - rozumie się przez to pieniężną umowę ubezpieczenia, zapewniającą ochronę ubezpieczeniową osób fizycznych, które przystąpiły do umowy za pośrednictwem pracodawcy, izby gospodarczej, związku zawodowego, innego stowarzyszenia lub grupy, oraz przewidującą zapłatę składki od każdego członka grupy lub członka kategorii w ramach grupy, która jest określona bez względu na indywidualne cechy zdrowotne danego członka lub kategorii członków danej grupy, jednakże z uwzględnieniem wieku, płci i nałogu palenia;

6) grupowej umowie renty - rozumie się przez to umowę renty, na podstawie której uprawnionymi są osoby fizyczne, które przystąpiły do umowy za pośrednictwem pracodawcy, stowarzyszenia, związku zawodowego lub innej grupy;

7) instytucji depozytowej - rozumie się przez to podmiot, który przyjmuje depozyty w ramach prowadzonej działalności bankowej lub podobnej, w tym:

a) bank krajowy, bank zagraniczny, oddział banku krajowego za granicą oraz oddział banku zagranicznego, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 oraz z 2024 r. poz. 879),

b) instytucję kredytową oraz oddział instytucji kredytowej, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe,

c) spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową;

8) instytucji finansowej - rozumie się przez to instytucję powierniczą, instytucję depozytową, podmiot inwestujący lub zakład ubezpieczeń;

9) instytucji finansowej z państwa uczestniczącego - rozumie się przez to instytucję finansową będącą rezydentem państwa uczestniczącego, z wyłączeniem oddziałów i przedstawicielstw tej instytucji finansowej mających siedzibę poza danym państwem uczestniczącym, oraz oddział instytucji finansowej, która nie jest rezydentem państwa uczestniczącego, jeżeli ten oddział ma siedzibę w danym państwie uczestniczącym;

10) instytucji powierniczej - rozumie się przez to podmiot, który - w ramach istotnej części swojej działalności gospodarczej - przechowuje aktywa finansowe na rachunek innych osób, przy czym uważa się, że przechowywanie aktywów finansowych na rachunek innych osób stanowi istotną część działalności gospodarczej podmiotu, jeżeli jego przychody brutto przypadające na przechowywanie aktywów finansowych i na związane z tym usługi finansowe stanowią co najmniej 20% przychodów brutto tego podmiotu w krótszym z następujących okresów:

a) okresie 3 lat kończącym się 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym jest dokonywane ustalenie tego udziału lub ostatniego dnia roku obrotowego, jeżeli nie są one tożsame,

b) okresie istnienia tego podmiotu;

11) istniejącym rachunku - rozumie się przez to:

a) rachunek finansowy prowadzony przez raportującą instytucję finansową na dzień 31 grudnia 2015 r.,

b) rachunek finansowy posiadacza rachunku, bez względu na datę jego otwarcia:

– w raportującej instytucji finansowej lub podmiocie powiązanym będącym raportującą instytucją finansową, jeżeli jego posiadacz posiada również rachunek finansowy, o którym mowa w lit. a,

– traktowany przez raportującą instytucję finansową jako jeden rachunek finansowy do celów spełnienia standardów określonych w art. 44 ust. 1 i 3 oraz do celów stosowania zasad sumowania rachunków określonych w art. 40 i art. 41, wraz z rachunkiem finansowym, o którym mowa w lit. a oraz w tiret pierwszym, oraz innymi rachunkami finansowymi tego posiadacza rachunku,

– względem którego raportująca instytucja finansowa jest uprawniona do stosowania procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, takich jak stosowane wobec rachunku finansowego, o którym mowa w lit. a,

– którego otwarcie nie wymaga dostarczenia przez posiadacza rachunku nowych, dodatkowych lub zmienionych informacji innych niż do celów automatycznej wymiany informacji o rachunkach raportowanych;

12) istniejącym rachunku indywidualnym - rozumie się przez to istniejący rachunek posiadany przez co najmniej jedną osobę fizyczną;

13) istniejącym rachunku podmiotów - rozumie się przez to istniejący rachunek posiadany przez co najmniej jeden podmiot;

14) NFE - rozumie się przez to podmiot, który nie jest instytucją finansową, z zastrzeżeniem pkt 26 lit. b;

15) nowym rachunku - rozumie się przez to rachunek finansowy prowadzony przez raportującą instytucję finansową, otwarty w dniu 1 stycznia 2016 r. albo po tej dacie, chyba że dany rachunek finansowy traktuje się jako istniejący rachunek na podstawie pkt 11 lit. b;

16) nowym rachunku indywidualnym - rozumie się przez to nowy rachunek posiadany przez co najmniej jedną osobę fizyczną;

17) nowym rachunku podmiotów - rozumie się przez to nowy rachunek posiadany przez co najmniej jeden podmiot;

18) opiekunie klienta - rozumie się przez to pracownika instytucji finansowej przypisanego do posiadacza rachunku i odpowiedzialnego za kontakt z nim;

19) organizacji międzynarodowej - rozumie się przez to:

a) organizację międzynarodową:

– w skład której wchodzą głównie państwa,

– która zawarła z danym państwem porozumienie w sprawie lokalizacji jej siedziby lub inne podobne porozumienie,

– której dochód nie przynosi korzyści osobom prywatnym,

b) podmioty będące własnością organizacji międzynarodowej, o której mowa w lit. a;

20) osobie kontrolującej - rozumie się przez to beneficjenta rzeczywistego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;

21) osobie raportowanej - rozumie się przez to osobę z państwa uczestniczącego oraz osobę z państwa trzeciego inną niż:

a) spółka kapitałowa, której akcje są przedmiotem regularnego obrotu na co najmniej jednym uznanym rynku papierów wartościowych,

b) spółka będąca podmiotem powiązanym spółki określonej w lit. a,

c) podmiot rządowy, organizacja międzynarodowa lub bank centralny,

d) instytucja finansowa;

22) osobie z państwa trzeciego - rozumie się przez to osobę fizyczną lub podmiot będące rezydentem państwa trzeciego na podstawie przepisów prawa podatkowego tego państwa trzeciego, lub masę spadkową po osobie zmarłej, która była rezydentem państwa trzeciego; podmiot niemający rezydencji do celów podatkowych, z wyłączeniem trustu będącego pasywnym NFE, traktuje się jako rezydenta państwa, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu tego podmiotu;

23) osobie z państwa uczestniczącego - rozumie się przez to osobę fizyczną lub podmiot będące rezydentem państwa uczestniczącego na podstawie przepisów prawa podatkowego tego państwa uczestniczącego, lub masę spadkową po osobie zmarłej, która była rezydentem państwa uczestniczącego; podmiot niemający rezydencji do celów podatkowych, z wyłączeniem trustu będącego pasywnym NFE, traktuje się jako rezydenta państwa, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu tego podmiotu;

24) państwie trzecim - rozumie się przez to inne niż Rzeczpospolita Polska oraz Stany Zjednoczone Ameryki państwo lub terytorium, które nie jest państwem uczestniczącym;

25) państwie uczestniczącym - rozumie się przez to:

a) inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie,

b) inne niż Stany Zjednoczone Ameryki państwo lub terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła porozumienie stanowiące podstawę automatycznej wymiany informacji o rachunkach raportowanych,

c) inne niż Stany Zjednoczone Ameryki państwo lub terytorium, z którym Unia Europejska zawarła porozumienie stanowiące podstawę automatycznej wymiany informacji o rachunkach raportowanych, wymienione w wykazie opublikowanym przez Komisję Europejską;

26) pasywnym NFE - rozumie się przez to:

a) NFE niebędący aktywnym NFE,

b) podmiot inwestujący, o którym mowa w pkt 29 lit. b, niebędący instytucją finansową z państwa uczestniczącego;

27) pieniężnej umowie ubezpieczenia - rozumie się przez to umowę ubezpieczenia, inną niż umowa reasekuracji zawarta między dwoma zakładami ubezpieczeń, która ma wartość pieniężną;

28) podmiocie - rozumie się przez to osobę prawną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej lub trust, a także umowę, w szczególności spółki cywilnej, na podstawie której strony, które ją zawarły, zamierzają wspólnie realizować określone w niej cele lub zadania;

29) podmiocie inwestującym - rozumie się przez to podmiot:

a) który w ramach działalności gospodarczej wykonuje głównie co najmniej jedną z następujących czynności lub operacji na rzecz lub w imieniu innych osób:

– obrót instrumentami rynku pieniężnego, czekami, wekslami, certyfikatami depozytowymi, instrumentami pochodnymi,

– obrót walutą,

– obrót pochodnymi instrumentami walutowymi, instrumentami pochodnymi na stopę procentową i indeksowymi instrumentami pochodnymi,

– obrót zbywalnymi papierami wartościowymi lub towarowymi kontraktami terminowymi typu future,

– zarządzanie indywidualnym i zbiorowym portfelem aktywów,

– inne formy inwestowania, administrowania lub zarządzania aktywami finansowymi lub środkami pieniężnymi, lub

b) którego przychody brutto przypadają głównie na inwestowanie lub reinwestowanie aktywów finansowych lub obrót aktywami finansowymi, jeżeli jest zarządzany przez inny podmiot będący instytucją depozytową, instytucją powierniczą, zakładem ubezpieczeń lub podmiotem inwestującym, o którym mowa w lit. a;

30) podmiocie powiązanym - rozumie się przez to podmiot kontrolowany przez inny podmiot, podmioty pozostające pod wspólną kontrolą lub podmioty będące podmiotami inwestującymi w rozumieniu pkt 29 lit. b, które są wspólnie zarządzane; w celu ustalenia podmiotu kontrolowanego przez inny podmiot lub podmiotu pozostającego pod wspólną kontrolą przyjmuje się, że kontrola obejmuje ponad 50% bezpośredniego lub pośredniego udziału w prawie głosu na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu lub w kapitale tego podmiotu;

31) podmiocie rządowym - rozumie się przez to:

a) rząd państwa,

b) jednostki terytorialne państwa,

c) podmioty będące w całości własnością danego państwa lub jednostek wymienionych w lit. b,

d) organy lub instytucje sprawujące władzę w państwie, pod warunkiem że ich dochody netto są gromadzone na rachunku własnym lub innym rachunku danego państwa i nie przynoszą korzyści osobie prywatnej,

e) podmiot kontrolowany przez państwo, przez który rozumie się podmiot prawny niezależny od państwa, pod warunkiem że:

– podmiot ten jest w całości własnością innego podmiotu rządowego i jest kontrolowany bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotu kontrolowanego przez inny podmiot rządowy,

– dochody netto tego podmiotu są gromadzone na jego własnym rachunku lub na rachunkach innego podmiotu rządowego i nie przynoszą korzyści osobie prywatnej,

– po rozwiązaniu tego podmiotu jego aktywa powierzane są innemu podmiotowi rządowemu;

32) polskiej instytucji finansowej - rozumie się przez to instytucję finansową będącą rezydentem Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem oddziałów i przedstawicielstw tej instytucji finansowej mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz oddział i przedstawicielstwo instytucji finansowej, która nie jest rezydentem Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli oddział lub przedstawicielstwo tej instytucji ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

33) posiadaczu rachunku - rozumie się przez to osobę wymienioną lub zidentyfikowaną przez instytucję finansową, która prowadzi ten rachunek, jako posiadacz rachunku finansowego, z tym że:

- w przypadku osoby innej niż instytucja finansowa, posiadającej rachunek finansowy w imieniu lub na rzecz innej osoby, nie jest ona traktowana jako posiadająca rachunek w rozumieniu ustawy, lecz posiadającym rachunek jest ta inna osoba,

- w przypadku pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty za posiadacza rachunku uznaje się osobę uprawnioną do otrzymania wartości pieniężnej lub do dokonania zmiany beneficjenta umowy, a w przypadku gdy brak jest osoby upoważnionej do otrzymania wartości pieniężnej lub do dokonania zmiany beneficjenta umowy, za posiadacza rachunku finansowego uważa się osobę wskazaną w umowie jako właściciel oraz osobę, której przysługuje prawo do otrzymania płatności na warunkach tej umowy; w momencie wymagalności pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty osoba uprawniona do otrzymania płatności z tytułu umowy uznawana jest za posiadacza rachunku;

34) procedurach należytej staranności - rozumie się przez to określone w niniejszym dziale zasady weryfikacji rachunków finansowych i identyfikacji rachunków finansowych objętych obowiązkiem raportowania;

35) procedurach sprawozdawczych - rozumie się przez to określone w niniejszym dziale zasady przekazywania informacji o rachunkach finansowych objętych obowiązkiem raportowania;

36) procedurach z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu - rozumie się przez to określone w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu oraz w wewnętrznych procedurach raportujących instytucji finansowych zasady stosowania przez te instytucje środków bezpieczeństwa finansowego wobec klienta;

37) rachunku depozytowym - rozumie się przez to rachunek prowadzony w celach komercyjnych, rachunek bieżący, rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy, rachunek terminowy, rachunek oszczędnościowy lub rachunek, którego potwierdzeniem jest certyfikat depozytowy, certyfikat oszczędnościowy, certyfikat inwestycyjny, certyfikat zadłużeniowy lub inny podobny instrument, prowadzony przez instytucję finansową w ramach działalności bankowej lub podobnej; rachunek depozytowy obejmuje również kwotę posiadaną przez zakład ubezpieczeń na podstawie gwarantowanej umowy inwestycyjnej lub podobnej umowy zobowiązującej do wypłaty lub uznania odsetek z tytułu tych umów;

38) rachunku finansowym - rozumie się przez to rachunek prowadzony przez instytucję finansową, z wyjątkiem rachunku wyłączonego z obowiązku raportowania na podstawie art. 31 ust. 2, obejmujący rachunek depozytowy i rachunek powierniczy, a także:

a) w przypadku podmiotu inwestującego - jakikolwiek udział w kapitale, w tym w kapitale lub zyskach spółki osobowej będącej instytucją finansową oraz w aktywach netto funduszu inwestycyjnego przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny, lub w wierzytelnościach wobec danej instytucji finansowej; rachunek finansowy nie obejmuje udziału podmiotu inwestującego w kapitale lub w wierzytelnościach wobec innego podmiotu będącego podmiotem inwestującym wyłącznie dlatego, że ten inny podmiot inwestujący:

– udziela porad inwestycyjnych klientowi i działa w jego imieniu lub

– zarządza portfelami na rzecz klienta i działa w jego imieniu do celów inwestowania aktywów finansowych zdeponowanych w imieniu klienta w instytucji finansowej innej niż taki podmiot lub do celów zarządzania lub administrowania takimi aktywami finansowymi,

b) w przypadku instytucji finansowej niewymienionej w lit. a - jakikolwiek udział w kapitale, w tym w kapitale lub zyskach spółki osobowej będącej instytucją finansową oraz w aktywach netto funduszu inwestycyjnego przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny, lub w wierzytelnościach wobec danej instytucji finansowej, jeżeli dana kategoria udziałów została utworzona w celu uniknięcia raportowania,

c) pieniężne umowy ubezpieczenia i umowy renty, zawarte lub wykonywane przez instytucję finansową, z wyjątkiem niezwiązanych z inwestowaniem, niezbywalnych, natychmiastowo wypłacanych dożywotnich rent, o których mowa w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 i 1237), zawieranych z osobą fizyczną, które skutkują wypłatą świadczenia emerytalnego lub rentowego w ramach rachunku wyłączonego z obowiązku raportowania na podstawie art. 31 ust. 2,

d) w przypadku trustu będącego instytucją finansową - udział w kapitale rozumiany jako udział posiadany przez osobę traktowaną jako założyciel lub beneficjent trustu lub inną osobę fizyczną sprawującą ostateczną lub faktyczną kontrolę nad trustem; osoba raportowana będzie traktowana jako beneficjent trustu, jeżeli taka osoba raportowana posiada prawo do otrzymywania bezpośrednio lub pośrednio, w tym za pośrednictwem pełnomocnika, obowiązkowej wypłaty z trustu lub może otrzymywać, bezpośrednio lub pośrednio, wypłaty uznaniowe z trustu;

39) rachunku nieudokumentowanym - rozumie się przez to istniejący rachunek indywidualny posiadany przez osobę o nieustalonej rezydencji;

40) rachunku o niższej wartości - rozumie się przez to istniejący rachunek indywidualny, którego łączne saldo lub wartość na dzień 31 grudnia 2015 r. nie przekraczają kwoty progowej 1 000 000 dolarów amerykańskich;

41) rachunku o wysokiej wartości - rozumie się przez to istniejący rachunek indywidualny, którego łączne saldo lub wartość na dzień 31 grudnia 2015 r. lub na dzień 31 grudnia któregokolwiek z kolejnych lat przekraczają kwotę progową 1 000 000 dolarów amerykańskich;

42) rachunku powierniczym - rozumie się przez to rachunek obejmujący co najmniej jeden składnik aktywów finansowych przechowywany na rzecz innej osoby, z wyłączeniem umowy ubezpieczenia i umowy renty;

43) rachunku raportowanym - rozumie się przez to rachunek finansowy prowadzony przez raportującą instytucję finansową i znajdujący się w posiadaniu co najmniej jednej osoby raportowanej lub pasywnego NFE kontrolowanego przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną, pod warunkiem że zostanie on zidentyfikowany jako taki rachunek na podstawie procedur należytej staranności;

44) raportującej instytucji finansowej - rozumie się przez to polską instytucję finansową, z wyjątkiem instytucji wymienionych w art. 32 ust. 1;

45) TIN - rozumie się przez to numer identyfikacyjny podatnika lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru, stosowany przez państwo rezydencji do identyfikacji osoby fizycznej lub podmiotu w celach podatkowych, w tym numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL);

45a) truście (trust) - rozumie się przez to trust w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 24 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;

46) umowie renty - rozumie się przez to:

a) umowę, zgodnie z którą jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do wypłacania świadczeń pieniężnych w danym okresie, ustalonym w całości lub w części poprzez odniesienie do średniego dalszego trwania życia co najmniej jednej osoby fizycznej, lub

b) umowę, którą uznaje się za umowę renty zgodnie z przepisami prawa lub praktyką państwa lub terytorium, w których umowa została zawarta, na mocy której strona tej umowy zobowiązuje się do wypłacania świadczeń pieniężnych przez określoną liczbę lat;

47) uznanym rynku papierów wartościowych - rozumie się przez to rynek papierów wartościowych podlegający w państwie siedziby tego rynku nadzorowi właściwego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, na którym średnia roczna wartość obrotu akcjami, według stanu na koniec każdego z 3 lat kalendarzowych poprzedzających rok kalendarzowy, w którym ustalenie jest dokonywane, wynosi co najmniej 1 000 000 000 dolarów amerykańskich, przy czym jeżeli w ramach danego rynku papierów wartościowych wyodrębnione są inne rynki, na potrzeby dokonania ustalenia uwzględnia się wyłącznie rynek, na którym akcje danej spółki kapitałowej są notowane;

48) wartości pieniężnej - rozumie się przez to większą z następujących wartości: kwotę świadczenia, do uzyskania której ubezpieczający jest uprawniony w momencie wykupu lub wypowiedzenia umowy, określoną bez dokonywania potrąceń z tytułu wcześniejszej rezygnacji z umowy lub pożyczki pod zastaw polisy, lub kwotę, którą ubezpieczający może pożyczyć na mocy umowy lub w związku z umową; do wartości pieniężnej nie wlicza się kwoty należnej na podstawie umowy ubezpieczenia:

a) wyłącznie z tytułu śmierci osoby ubezpieczonej, należnej na podstawie umowy ubezpieczenia na życie,

b) jako świadczenia z tytułu szkody na osobie, świadczenia z tytułu choroby lub innego świadczenia stanowiącego odszkodowanie z tytułu straty majątkowej poniesionej na skutek zajścia zdarzenia objętego ubezpieczeniem,

c) jako zwrotu uprzednio wpłaconych składek z potrąceniem opłat z tytułu kosztów ubezpieczenia, zgodnie z umową ubezpieczenia inną niż inwestycyjna umowa ubezpieczenia na życie lub umowa renty, w związku z odstąpieniem od umowy lub wypowiedzeniem umowy, zmniejszeniem ryzyka ubezpieczeniowego w okresie trwania umowy, lub zwrotu wynikającego z błędu księgowego lub podobnego błędu odnoszącego się do składki,

d) jako premii ubezpieczeniowej dla ubezpieczającego, innej niż premia wypłacana w przypadku wypowiedzenia umowy, pod warunkiem że premia ta dotyczy umowy ubezpieczenia, na podstawie której jedyne świadczenia należne to świadczenia określone w lit. b,

e) jako zwrotu składki z tytułu umowy ubezpieczenia, zgodnie z którą składka jest płatna przynajmniej raz w roku, jeżeli kwota składki nie przekracza kolejnej rocznej składki, która będzie należna z tytułu umowy;

49) zakładzie ubezpieczeń - rozumie się przez to krajowy zakład ubezpieczeń, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 838), a także zagraniczny zakład ubezpieczeń w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 55 tej ustawy, które zawierają pieniężną umowę ubezpieczenia lub umowę renty bądź są zobowiązane do dokonywania płatności z tytułu tych umów;

50) znormalizowanym systemie kodowania działalności gospodarczej - rozumie się przez to system kodujący używany do klasyfikowania przedsiębiorstw według rodzaju działalności do celów innych niż cele podatkowe, w tym Polską Klasyfikację Działalności.

2. Uznaje się, że podmiot wykonuje głównie co najmniej jedną z czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 29 lit. a, lub że przychody brutto podmiotu przypadają głównie na inwestowanie lub reinwestowanie aktywów finansowych lub obrót tymi aktywami, o których mowa w ust. 1 pkt 29 lit. b, jeżeli przychody brutto danego podmiotu przypadające na odpowiednie czynności stanowią co najmniej 50% przychodów brutto tego podmiotu w krótszym z następujących okresów:

1) okresie 3 lat, kończącym się 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym jest dokonywane ustalenie tego udziału;

2) okresie istnienia tego podmiotu.

3. Uznaje się, że rachunek finansowy jest prowadzony przez instytucję finansową:

1) w przypadku rachunku powierniczego - która przechowuje aktywa na rachunku, w tym instytucję finansową, która posiada aktywa we własnym imieniu, ale na rzecz posiadacza rachunku w takiej instytucji;

2) w przypadku rachunku depozytowego - która jest zobowiązana do dokonywania płatności w odniesieniu do danego rachunku, z wyłączeniem przedstawiciela instytucji finansowej, bez względu na to, czy taki przedstawiciel jest instytucją finansową;

3) w przypadku jakiegokolwiek udziału w kapitale, w tym w kapitale lub w zyskach spółki osobowej będącej instytucją finansową oraz w aktywach netto funduszu inwestycyjnego przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny, lub w wierzytelnościach wobec instytucji finansowej, w tym podmiotu inwestującego, stanowiącego rachunek finansowy - w której udział jest posiadany;

4) w przypadku pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty - która jest zobowiązana do dokonywania płatności na podstawie danej umowy.

4. Adresem głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu jest adres miejsca faktycznego zarządu, z tym że adresem głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu nie jest adres instytucji finansowej, w której podmiot ma rachunek, skrytkę pocztową lub adres wykorzystywany wyłącznie do celów korespondencji, chyba że taki adres jest jedynym adresem wykorzystywanym przez dany podmiot i pojawia się jako adres zarejestrowany w jego dokumentach organizacyjnych.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra listę państw uczestniczących, o których mowa w ust. 1 pkt 25 lit. b i c, i dokonuje jej bieżącej aktualizacji.

Art.  25.  [Określenie rezydencji instytucji finansowej]

1. Na potrzeby stosowania przepisów niniejszego działu przyjmuje się, że instytucja finansowa jest rezydentem państwa, w którym zgodnie z prawem tego państwa podlega opodatkowaniu podatkiem od dochodów z uwagi na jej siedzibę lub zarząd lub inne kryterium o podobnym charakterze.

2. W przypadku braku możliwości określenia rezydencji instytucji finansowej na podstawie ust. 1, w tym w przypadku instytucji finansowych podlegających zgodnie z prawem danego państwa opodatkowaniu od dochodów na poziomie ich wspólników lub członków, przyjmuje się, że instytucja finansowa jest rezydentem państwa, w którym:

1) jest zarejestrowana lub

2) posiada miejsce faktycznego zarządu, lub

3) podlega nadzorowi finansowemu.

3. W przypadku gdy zgodnie z przepisami ust. 1 i 2 instytucja finansowa jest rezydentem co najmniej dwóch państw, przyjmuje się, że instytucja finansowa podlega procedurom sprawozdawczym i procedurom należytej staranności w odniesieniu do danego rachunku finansowego w państwie, w którym prowadzi ten rachunek.

4. Trust będący instytucją finansową jest rezydentem:

1) państwa uczestniczącego, w którym jest rezydentem do celów podatkowych - w przypadku gdy trust ten przekazuje do tego państwa informacje w zakresie określonym w art. 34 w odniesieniu do rachunków raportowanych prowadzonych przez trust;

2) państwa rezydencji co najmniej jednego z powierników tego trustu - w pozostałych przypadkach.

Art.  26.  [Przeliczenie kwot w dolarach amerykańskich na złote polskie]

Przeliczenia na złote polskie kwot wyrażonych w niniejszym dziale w dolarach amerykańskich dokonuje się według kursu średniego dolara amerykańskiego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na:

1) ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień 31 grudnia danego roku, jeżeli przepisy niniejszego działu określają daną kwotę na dzień 31 grudnia danego roku, albo

2) ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok, na który dana kwota jest przeliczana - w pozostałych przypadkach

- zaokrąglając w górę do pełnych tysięcy.

Rozdział  2

Obowiązki raportujących instytucji finansowych

Art.  27.  [Podstawowe obowiązki raportującej instytucji finansowej]

1. Raportująca instytucja finansowa jest obowiązana do:

1) stosowania procedur należytej staranności oraz procedur sprawozdawczych;

2) rejestrowania czynności podejmowanych w ramach procedur należytej staranności;

3) gromadzenia dokumentacji wymaganej w ramach stosowania procedur należytej staranności, w szczególności oświadczeń o rezydencji podatkowej posiadaczy rachunków oraz osób kontrolujących i dowodów w postaci dokumentów.

2. Rejestrowanie czynności, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje rejestrację daty, rodzaju oraz opisu przeprowadzonej czynności i może następować z wykorzystaniem innych rejestrów prowadzonych w szczególności na potrzeby procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Art.  28.  [Przechowywanie informacji i dokumentacji przez raportującą instytucję finansową]

1. Raportująca instytucja finansowa przechowuje:

1) rejestr czynności, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2,

2) dokumentację, o której mowa w art. 27 ust. 1 pkt 3,

3) informacje, o których mowa w art. 33 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1

- dotyczące rachunku finansowego objętego obowiązkiem raportowania, przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstał obowiązek przekazania informacji o tym rachunku.

2. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału oraz przekształcenia raportującej instytucji finansowej do przechowywania informacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120, 295 i 1598 oraz z 2024 r. poz. 619).

Art.  29.  [Wykonywanie obowiązków ustawowych raportującej instytucji finansowej na podstawie umowy z innym podmiotem]

Raportująca instytucja finansowa może korzystać z usług innych podmiotów w zakresie wykonywania obowiązków przewidzianych w niniejszym dziale, z wyłączeniem przekazywania informacji o rachunkach raportowanych oraz informacji o rachunkach nieudokumentowanych. Odpowiedzialność za wykonanie obowiązków ponosi raportująca instytucja finansowa.

Art.  30. 

(uchylony).

Rozdział  3

Procedury sprawozdawcze

Art.  31.  [Rachunki objęte obowiązkiem raportowania]

1. Obowiązkiem raportowania są objęte rachunki raportowane oraz rachunki nieudokumentowane.

2. Z obowiązku raportowania wyłączone są:

1) rachunek emerytalny lub rentowy spełniający łącznie następujące warunki:

a) rachunek stanowi osobiste konto emerytalne lub jest częścią zarejestrowanego lub regulowanego planu emerytalnego lub rentowego, prowadzonego w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych lub rentowych, w tym renty inwalidzkiej lub świadczenia z tytułu śmierci,

b) składki wpłacane na ten rachunek podlegają odliczeniu lub wyłączeniu z opodatkowanego dochodu posiadacza rachunku lub są opodatkowane według stawki obniżonej bądź opodatkowanie dochodu z inwestycji z danego rachunku jest odroczone lub podlega stawce obniżonej,

c) jest wymagane przekazywanie organom podatkowym informacji dotyczących rachunku,

d) wypłaty z rachunku uzależnione są od osiągnięcia określonego wieku emerytalnego, od inwalidztwa lub od śmierci, lub wypłata środków przed wystąpieniem tych zdarzeń skutkuje nałożeniem kar,

e) ustalona wysokość rocznych składek nie przekracza kwoty progowej 50 000 dolarów amerykańskich albo ustalony maksymalny limit składek możliwych do wpłacenia na rachunek nie przekracza kwoty progowej 1 000 000 dolarów amerykańskich, przy zastosowaniu do każdego z tych warunków zasad sumowania rachunków określonych w art. 40 i art. 41;

2) rachunek finansowy spełniający łącznie następujące warunki:

a) rachunek podlega regulacji jako instrument inwestycyjny do celów innych niż emerytury i jest przedmiotem obrotu na rynku papierów wartościowych bądź podlega regulacji jako instrument oszczędnościowy do celów innych niż emerytury,

b) składki wpłacane na ten rachunek podlegają odliczeniu lub wyłączeniu z opodatkowanego dochodu posiadacza rachunku lub są opodatkowane według stawki obniżonej bądź opodatkowanie dochodu z inwestycji z danego rachunku jest odroczone lub podlega stawce obniżonej,

c) wypłaty z rachunku uzależnione są od spełnienia określonych kryteriów odnoszących się do celu rachunku inwestycyjnego lub oszczędnościowego, lub wypłata środków przed spełnieniem tych kryteriów skutkuje nałożeniem kar,

d) ustalona wysokość rocznych składek nie przekracza kwoty progowej 50 000 dolarów amerykańskich, przy zastosowaniu zasad sumowania rachunków określonych w art. 40 i art. 41;

3) umowa ubezpieczenia na życie, w przypadku której okres ważności ubezpieczenia upłynie, zanim osoba ubezpieczona osiągnie wiek 90 lat, pod warunkiem że łącznie spełnione są następujące warunki:

a) składki wpłacane okresowo, których wysokość nie ulega zmniejszeniu w trakcie trwania umowy, są płatne co najmniej raz w roku w okresie obowiązywania umowy lub do momentu, gdy ubezpieczony osiągnie wiek 90 lat, w zależności od tego, który z tych okresów jest krótszy,

b) w umowie nie określono wartości środków, do których uprawniona byłaby osoba trzecia w drodze ich wypłaty, zaciągnięcia pożyczki lub w inny sposób, bez uprzedniego wypowiedzenia umowy,

c) kwota wypłacana w przypadku odstąpienia od umowy lub wypowiedzenia umowy, z wyłączeniem świadczenia z tytułu śmierci, nie przekracza łącznej wysokości wpłaconych składek, pomniejszonej o sumę opłat z tytułu śmiertelności, zachorowalności oraz innych kosztów niezależnie od tego, czy zostały faktycznie poniesione, za okres lub okresy obowiązywania umowy oraz wszelkich kwot wypłaconych przed odstąpieniem od umowy lub wypowiedzeniem umowy,

d) prawa wynikające z umowy nie zostały przeniesione na cesjonariusza w zamian za korzyść majątkową;

4) rachunek finansowy wchodzący wyłącznie w skład masy spadkowej, jeżeli dokumentacja dla tego rachunku zawiera kopie: testamentu zmarłego, aktu zgonu, prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia;

5) rachunek finansowy utworzony w związku:

a) z postanowieniem lub wyrokiem sądu, lub

b) z obowiązkiem instytucji finansowej obsługującej pożyczkę zabezpieczoną nieruchomością, dotyczącym przeznaczenia części płatności wyłącznie w celu ułatwienia płatności podatków lub ubezpieczeń związanych z nieruchomością w późniejszym terminie, lub

c) z obowiązkiem instytucji finansowej dotyczącym wyłącznie ułatwienia płatności podatków w późniejszym terminie, lub

d) ze sprzedażą, zamianą, dzierżawą lub najmem, pod warunkiem że spełnia następujące wymogi:

– na rachunek są przekazywane wyłącznie środki z tytułu zadatków, zaliczek, depozytów w wysokości odpowiedniej dla zabezpieczenia zobowiązania bezpośrednio związanego z transakcją, z podobnych płatności lub z aktywów finansowych, które są zdeponowane na rachunku w związku ze sprzedażą, zamianą, dzierżawą lub najmem,

– został utworzony i jest wykorzystywany wyłącznie w celu zabezpieczenia zobowiązania: nabywcy - do zapłaty ceny nabycia mienia, sprzedawcy - do pokrycia wszelkich zobowiązań warunkowych oraz wydzierżawiającego, dzierżawcy, wynajmującego lub najemcy - do zapłaty za wszelkie szkody dotyczące przedmiotu dzierżawy lub najmu,

– aktywa pozostające na rachunku, w tym uzyskane z niego dochody, będą wypłacone lub w inny sposób przekazane na rzecz nabywcy, sprzedawcy, wydzierżawiającego, dzierżawcy, wynajmującego lub najemcy do momentu sprzedaży, zamiany, wykupu mienia albo wygaśnięcia dzierżawy lub najmu, również w celu spełnienia zobowiązań danej osoby,

– nie jest rachunkiem depozytu zabezpieczającego lub podobnym rachunkiem utworzonym w związku ze sprzedażą lub zamianą składnika aktywów finansowych,

– nie jest powiązany z rachunkiem, o którym mowa w pkt 6;

6) rachunek depozytowy spełniający następujące warunki:

a) rachunek istnieje wyłącznie dlatego, że klient dokonuje płatności przekraczającej saldo debetowe w odniesieniu do karty kredytowej lub innego instrumentu kredytu odnawialnego, a nadpłacona kwota nie jest natychmiast zwracana klientowi,

b) w dniu otwarcia rachunku instytucja finansowa posiada wdrożone procedury zapobiegające dokonaniu przez klienta nadpłaty, w tym obejmującej salda dodatnie wynikające ze zwrotu towarów, przekraczającej kwotę progową 50 000 dolarów amerykańskich albo zapewniające, że nadpłacone przez klienta kwoty przekraczające tę kwotę są zwracane w terminie 60 dni; nadpłata klienta nie odnosi się do salda dodatniego w zakresie spornych obciążeń;

7) rachunek zgłoszony przez Rzeczpospolitą Polską Komisji Europejskiej oraz ujęty w publikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej liście rachunków, które należy traktować jako rachunki wyłączone do celów załącznika I sekcja VIII część C pkt 17 lit. g dyrektywy 2011/16/UE.

3. Nie uznaje się, że rachunek finansowy nie spełnia wymogu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, tylko dlatego, że może otrzymywać aktywa lub środki przenoszone z rachunku finansowego spełniającego wymogi określone w ust. 2 pkt 1 lit. a-d lub pkt 2, lub z funduszu emerytalnego lub rentowego spełniającego wymogi określone dla powszechnego funduszu emerytalnego, zamkniętego funduszu emerytalnego lub funduszu emerytalnego podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego.

4. Nie uznaje się, że rachunek finansowy nie spełnia wymogu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. d, tylko dlatego, że taki rachunek finansowy może otrzymywać aktywa lub środki przenoszone z rachunku finansowego spełniającego wymogi określone w ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 lit. a-c, lub z co najmniej jednego funduszu emerytalnego lub rentowego spełniającego wymogi określone dla powszechnego funduszu emerytalnego, zamkniętego funduszu emerytalnego lub funduszu emerytalnego podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego.

Art.  32.  [Polskie instytucje finansowe zwolnione z wykonywania obowiązków raportowania]

1. Z wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 6b, art. 27 oraz art. 28, jest wyłączona polska instytucja finansowa będąca:

1) podmiotem rządowym, organizacją międzynarodową lub bankiem centralnym, w zakresie, w jakim nie dokonuje płatności wynikającej ze zobowiązania związanego z komercyjną działalnością finansową odpowiadającą działalności prowadzonej przez zakład ubezpieczeń, instytucję powierniczą lub instytucję depozytową;

2) powszechnym funduszem emerytalnym, zamkniętym funduszem emerytalnym, funduszem emerytalnym podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego, lub kwalifikowanym wystawcą kart kredytowych;

3) podmiotem zgłoszonym przez Rzeczpospolitą Polską Komisji Europejskiej oraz ujętym w publikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej liście instytucji, które należy traktować jako nieraportujące instytucje finansowe do celów załącznika I sekcja VIII część B pkt 1 lit. c dyrektywy 2011/16/UE;

4) zwolnionym przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania;

5) trustem w zakresie, w jakim powiernik trustu będący raportującą instytucją finansową przekazuje informacje o rachunkach raportowanych tego trustu.

2. Przez powszechny fundusz emerytalny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się fundusz utworzony w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci, lub kombinacji tych świadczeń, na rzecz obecnych lub byłych pracowników co najmniej jednego pracodawcy lub osób przez nich wskazanych, pod warunkiem że fundusz:

1) nie ma żadnego beneficjenta, który miałby prawo do więcej niż 5% aktywów funduszu, oraz

2) zapewnia przekazywanie właściwym organom podatkowym informacji o beneficjentach i wnoszonych przez nich składkach na rzecz funduszu, oraz

3) spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:

a) jest zwolniony z opodatkowania od dochodów z inwestycji lub opodatkowanie takich dochodów jest odroczone lub podlega stawce obniżonej, ze względu na status funduszu jako programu emerytalnego,

b) składki wpłacane przez pracowników do funduszu, inne niż określone jako dozwolone wpłaty uzupełniające, są ograniczone zależnie od dochodu pracownika lub nie mogą przekroczyć kwoty progowej 50 000 dolarów amerykańskich rocznie, przy zastosowaniu zasad sumowania rachunków określonych w art. 40 i art. 41.

3. Przez powszechny fundusz emerytalny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się także fundusz utworzony w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci, lub kombinacji tych świadczeń, na rzecz obecnych lub byłych pracowników co najmniej jednego pracodawcy lub osób przez nich wskazanych, pod warunkiem że fundusz spełnia łącznie warunki określone w ust. 2 pkt 1 i 2 oraz co najmniej jeden z następujących warunków:

1) co najmniej 50% całkowitych składek na rzecz funduszu pochodzi z wpłat pracodawców, z wyłączeniem przeniesienia aktywów z innych funduszy emerytalnych, o których mowa w ust. 2, 4 lub 5, oraz z rachunków emerytalnych i rentowych, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 1;

2) przenoszenie środków lub wypłaty z funduszu są dozwolone tylko w przypadku wystąpienia zdarzeń związanych z przejściem na emeryturę, niepełnosprawnością lub śmiercią, z wyjątkiem przenoszenia środków do innych funduszy emerytalnych, o których mowa w ust. 2, 4 lub 5, lub do rachunków emerytalnych i rentowych, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 1, lub dokonanie przeniesienia lub wypłaty środków przed wystąpieniem określonego zdarzenia skutkuje nałożeniem kar.

4. Przez zamknięty fundusz emerytalny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się fundusz utworzony w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci na rzecz obecnych lub byłych pracowników co najmniej jednego pracodawcy lub osób przez nich wskazanych, pod warunkiem że:

1) fundusz liczy mniej niż 50 uczestników;

2) fundusz jest finansowany przez co najmniej jednego pracodawcę, który nie jest podmiotem inwestującym ani pasywnym NFE;

3) składki pracownika i pracodawcy na rzecz funduszu, z wyjątkiem przenoszenia aktywów z innych rachunków emerytalnych i rentowych, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 1, są ograniczone poprzez odniesienie do wysokości wypracowanego dochodu i wynagrodzenia pracownika;

4) uczestnicy, którzy nie są rezydentami państwa uczestniczącego, w którym dany fundusz został utworzony, nie są uprawnieni do więcej niż 20% aktywów funduszu;

5) fundusz zapewnia przekazywanie informacji organom podatkowym.

5. Przez fundusz emerytalny podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się fundusz utworzony przez podmiot rządowy, organizację międzynarodową lub bank centralny w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci na rzecz beneficjentów lub uczestników będących obecnymi lub byłymi pracownikami, osobami wskazanymi przez takich pracowników lub niebędących obecnymi lub byłymi pracownikami, jeżeli świadczenia zapewniane takim beneficjentom lub uczestnikom są wypłacane w zamian za usługi wykonane na rzecz podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego.

6. Kwalifikowanym wystawcą kart kredytowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest instytucja finansowa, która łącznie spełnia następujące warunki:

1) jest instytucją finansową tylko dlatego, że jest wydawcą karty płatniczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30, 731 i 1222), będącej kartą kredytową, akceptującym depozyty tylko wtedy, gdy klient dokonuje płatności przekraczającej saldo debetowe karty, a nadpłacona kwota nie jest natychmiast zwracana klientowi;

2) wdrożyła procedury zapobiegające dokonaniu przez klienta nadpłaty, w tym nadpłaty obejmującej salda dodatnie wynikające ze zwrotu towarów, przekraczającej kwotę progową 50 000 dolarów amerykańskich albo zapewniające, że nadpłacone przez klienta kwoty przekraczające tę kwotę są zwracane w terminie 60 dni; nadpłata klienta nie odnosi się do salda dodatniego w zakresie spornych obciążeń.

7. Przez zwolnione przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, rozumie się podmiot inwestujący regulowany przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 1034), pod warunkiem że wszystkie jednostki uczestnictwa, certyfikaty inwestycyjne albo prawa uczestnictwa tego przedsiębiorstwa są w posiadaniu osób fizycznych lub podmiotów niebędących osobami raportowanymi, z wyjątkiem pasywnego NFE kontrolowanego przez osoby kontrolujące będące osobami raportowanymi, lub wszystkie te jednostki, certyfikaty albo prawa są posiadane za pośrednictwem takich osób fizycznych lub podmiotów. Za zwolnione przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania uznaje się również podmiot inwestujący, który wyemitował certyfikaty inwestycyjne albo prawa uczestnictwa na okaziciela w formie dokumentu, pod warunkiem że:

1) nie wyemitował certyfikatów inwestycyjnych albo praw uczestnictwa na okaziciela w formie dokumentu po dniu 31 grudnia 2015 r.;

2) umorzył wszystkie certyfikaty inwestycyjne albo prawa uczestnictwa na okaziciela w formie dokumentu po ich wykupieniu;

3) stosował procedury należytej staranności i przekazywał wymagane informacje w odniesieniu do wszystkich certyfikatów inwestycyjnych albo praw uczestnictwa na okaziciela w formie dokumentu, w przypadku gdy są przedstawiane do wykupu w celu ich umorzenia lub dokonania innej płatności;

4) certyfikaty inwestycyjne albo prawa uczestnictwa na okaziciela zostały umorzone lub poddane dematerializacji nie później niż przed dniem 1 stycznia 2018 r.

8. Przez dochód, który nie przynosi korzyści osobom prywatnym, rozumie się dochód osób będących beneficjentami programu rządowego realizowanego dla dobra ogółu lub w ramach zarządzania określoną dziedziną administracji. Nie stanowi dochodu, który nie przynosi korzyści osobom prywatnym, dochód tych osób pochodzący z prowadzenia przez podmiot rządowy działalności komercyjnej, w tym działalności bankowej.

Art.  33.  [Obowiązek przekazywania Szefowi KAS informacji o rachunkach raportowanych]

1. Raportująca instytucja finansowa przekazuje Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informację o rachunkach raportowanych za okres roku kalendarzowego, zwaną dalej "informacją o rachunkach raportowanych", w terminie do dnia 30 czerwca roku następnego:

1) utworzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych;

2) za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 307 i 1222), którego adres jest zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

2. (uchylony).

3. W przypadku rachunków raportowanych znajdujących się w posiadaniu osób z państw lub terytoriów innych niż państwo członkowskie obowiązek przekazania informacji o rachunkach raportowanych obejmuje rachunki raportowane znajdujące się w roku kalendarzowym w posiadaniu osób wyłącznie z tych państw i terytoriów, które zostały zamieszczone na liście, o której mowa w ust. 5, dotyczącej obowiązku raportowania za ten rok.

4. Jeżeli raportująca instytucja finansowa nie zidentyfikuje rachunków raportowanych, przepisu ust. 1 nie stosuje się.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych corocznie, w terminie do dnia 31 marca, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" listę:

1) państw uczestniczących, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b i c,

2) państw i terytoriów, które podjęły działania w celu zawarcia porozumienia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b lub c

– objętych obowiązkiem raportowania za rok kalendarzowy poprzedzający rok ogłoszenia tej listy, uwzględniając konieczność wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 73.

Art.  34.  [Treść informacji o rachunkach raportowanych]

1. Informacja o rachunkach raportowanych zawiera:

1) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia w przypadku osoby fizycznej, nazwę, adres, państwo lub państwa rezydencji oraz TIN osoby raportowanej będącej posiadaczem rachunku, a w przypadku podmiotu będącego posiadaczem rachunku, który zostanie zidentyfikowany jako kontrolowany przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną - nazwę, adres, państwo lub państwa rezydencji, TIN tego podmiotu, a także imię i nazwisko, adres, państwo lub państwa rezydencji, TIN oraz datę i miejsce urodzenia tej osoby kontrolującej;

2) numer rachunku lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru;

3) nazwę i adres raportującej instytucji finansowej oraz TIN, o ile go posiada;

4) saldo rachunku lub wartość, a w przypadku pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty - wartość pieniężną lub wartość wykupu, ustalone na koniec roku kalendarzowego, za który informacja jest przekazywana, albo informację o zamknięciu rachunku, jeżeli został zamknięty w ciągu roku kalendarzowego, za który informacja jest przekazywana;

5) w przypadku rachunku powierniczego:

a) łączną kwotę brutto odsetek, łączną kwotę brutto dywidend oraz łączną kwotę brutto innych dochodów osiągniętych w związku z aktywami posiadanymi na rachunku, które zostały wpłacone na rachunek lub uznane na rachunku w roku kalendarzowym,

b) łączną kwotę brutto przychodów ze sprzedaży lub umorzenia aktywów finansowych wpłaconych lub uznanych na poczet rachunku w roku kalendarzowym, w odniesieniu do których raportująca instytucja finansowa działała jako powiernik, broker, pełnomocnik lub inny przedstawiciel działający na rzecz posiadacza rachunku;

6) w przypadku rachunku depozytowego - łączną kwotę brutto odsetek wpłaconych lub uznanych na rachunku w roku kalendarzowym;

7) w przypadku rachunku finansowego innego niż wskazany w pkt 5 i 6, w odniesieniu do którego raportująca instytucja finansowa działa jako zobowiązany lub dłużnik - łączną kwotę brutto wpłaconą lub uznaną na rzecz posiadacza rachunku w roku kalendarzowym, w tym łączną kwotę umorzeń dokonanych na rzecz posiadacza rachunku.

2. Nie jest wymagane przekazanie informacji o:

1) TIN oraz dacie urodzenia osoby raportowanej w odniesieniu do istniejącego rachunku raportowanego, jeżeli dane te nie znajdują się w dokumentacji raportującej instytucji finansowej, a ich gromadzenie przez raportującą instytucję finansową nie jest wymagane na podstawie przepisów prawa krajowego lub Unii Europejskiej;

2) TIN, jeżeli nie został nadany przez państwo rezydencji;

3) miejscu urodzenia, chyba że:

a) raportująca instytucja finansowa jest obowiązana uzyskać i przekazać dane dotyczące miejsca urodzenia na podstawie przepisów prawa krajowego lub jest lub była obowiązana uzyskać i przekazać te dane na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej,

b) informacja ta jest dostępna wśród danych posiadanych przez raportującą instytucję finansową, które można przeszukać elektronicznie.

3. W przypadku gdy osoba raportowana lub podmiot posiada więcej niż jeden TIN, w informacji o rachunkach raportowanych należy zamieścić wszystkie posiadane przez tę osobę lub ten podmiot TIN.

4. Jeżeli raportująca instytucja finansowa nie posiada danych, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest obowiązana dołożyć starań, aby uzyskać te dane przed końcem drugiego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym dany istniejący rachunek został zidentyfikowany jako rachunek raportowany.

5. Starania, o których mowa w ust. 4, oznaczają rzeczywiste działania podjęte w celu uzyskania od posiadacza rachunku raportowanego informacji o jego TIN i dacie urodzenia. Działania te są podejmowane co najmniej raz w roku, od momentu zidentyfikowania istniejącego rachunku jako rachunku raportowanego, do końca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym nastąpiła identyfikacja, i obejmują w szczególności:

1) podjęcie próby kontaktu z posiadaczem rachunku;

2) wystąpienie z żądaniem przekazania informacji, załączanym do dokumentacji;

3) weryfikację informacji dostarczonych raportującej instytucji finansowej przez podmiot powiązany, w postaci elektronicznej, zgodnie z zasadami dotyczącymi sumowania rachunków określonymi w art. 40 i art. 41.

Art.  35.  [Waluta wskazywana w informacji o rachunkach raportowanych]

1. Informacja o rachunkach raportowanych wskazuje walutę, w której określone są saldo lub wartość rachunku raportowanego lub inne kwoty, o których mowa w art. 34 ust. 1.

2. Jeżeli saldo lub wartość rachunku raportowanego są wyrażone w więcej niż jednej walucie, raportująca instytucja finansowa ustala walutę, w której takie saldo lub wartość zostaną wyrażone w informacji o rachunkach raportowanych.

3. W celu określenia salda lub wartości rachunku raportowanego w walucie ustalonej zgodnie z ust. 1 raportująca instytucja finansowa przelicza saldo lub wartość rachunku, korzystając z tabeli kursów średnich ogłoszonej przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy roku kalendarzowego, za który przekazywana jest informacja o rachunkach raportowanych.

Art.  36.  [Obowiązek przekazywania Szefowi KAS informacji o rachunkach nieudokumentowanych]

1. Raportująca instytucja finansowa przekazuje Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informację o rachunkach nieudokumentowanych za okres roku kalendarzowego, zwaną dalej "informacją o rachunkach nieudokumentowanych", w terminie do dnia 30 czerwca roku następnego:

1) utworzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych;

2) za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, którego adres jest zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

2. Informacja o rachunkach nieudokumentowanych zawiera:

1) imię i nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia posiadacza rachunku oraz jego TIN, o ile raportująca instytucja finansowa go posiada;

2) numer rachunku lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru;

3) nazwę i adres raportującej instytucji finansowej oraz TIN, o ile go posiada.

3. Jeżeli raportująca instytucja finansowa nie zidentyfikuje rachunków nieudokumentowanych, przepisu ust. 1 nie stosuje się.

Art.  37.  [Korekta złożonych informacji]

1. Raportująca instytucja finansowa może skorygować uprzednio złożoną informację o rachunkach raportowanych oraz informację o rachunkach nieudokumentowanych.

2. Uprawnienie do skorygowania informacji o rachunkach raportowanych oraz informacji o rachunkach nieudokumentowanych:

1) ulega zawieszeniu na czas trwania kontroli, o której mowa w rozdziale 9 - w zakresie objętym tą kontrolą;

2) przysługuje nadal po zakończeniu tej kontroli.

3. Korekta informacji o rachunkach raportowanych oraz informacji o rachunkach nieudokumentowanych złożona w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych. Szef Krajowej Administracji Skarbowej zawiadamia składającego korektę o jej bezskuteczności.

Rozdział  4

Ogólne zasady należytej staranności

Art.  38.  [Uznanie rachunku finansowego za rachunek raportowany]

Rachunek finansowy zostaje uznany za rachunek raportowany począwszy od dnia, w którym został zidentyfikowany jako taki rachunek na podstawie procedur należytej staranności.

Art.  39.  [Data określenia salda lub wartości rachunku raportowanego]

Saldo lub wartość rachunku są określane na ostatni dzień roku kalendarzowego, za który sporządzana jest informacja o rachunkach raportowanych.

Art.  40.  [Określanie łącznego salda lub wartości rachunków finansowych]

1. W celu określenia łącznego salda lub wartości rachunków finansowych raportująca instytucja finansowa jest obowiązana sumować wszystkie rachunki finansowe prowadzone przez raportującą instytucję finansową lub podmiot powiązany, jednak wyłącznie w zakresie, w jakim:

1) systemy informatyczne raportującej instytucji finansowej łączą ze sobą rachunki finansowe przez odniesienie do elementu danych, takiego jak numer klienta lub TIN;

2) systemy te pozwalają na sumowanie sald lub wartości rachunków.

2. Współposiadaczowi rachunku finansowego przypisuje się całe saldo lub wartość posiadanych wspólnie rachunków finansowych do celów stosowania wymogów sumowania określonych w ust. 1.

Art.  41.  [Rachunki finansowe sumowane w celu ustalenia czy rachunek jest rachunkiem o wysokiej wartości]

W celu określenia łącznego salda lub wartości rachunków finansowych posiadanych przez osobę na potrzeby ustalenia, czy rachunek finansowy jest rachunkiem o wysokiej wartości, raportująca instytucja finansowa jest również obowiązana do sumowania wszystkich rachunków finansowych, o których opiekun klienta wie lub co do których ma podstawy sądzić, że rachunki te, z wyjątkiem rachunków powierniczych, są bezpośrednio lub pośrednio przez tę samą osobę założone, posiadane lub kontrolowane.

Art.  42.  [Przeliczenie salda lub wartości rachunku raportowanego na złote polskie]

W przypadkach, w których przepisy niniejszego działu przewidują odniesienie salda lub wartości rachunku raportowanego do kwoty progowej, a saldo lub wartość ta wyrażone są w walucie obcej, saldo lub wartość rachunku raportowanego przelicza się na złote polskie według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień, na który ta kwota progowa jest określona, zaokrąglając w górę do pełnych złotych. Jeżeli dzień ten nie jest dniem roboczym, przeliczenia dokonuje się według kursu na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień, na który przepisy niniejszego działu określają kwotę progową.

Art.  43.  [Składanie oświadczeń o rezydencji podatkowej]

1. Na żądanie raportującej instytucji finansowej posiadacz rachunku oraz osoba kontrolująca są obowiązani składać oświadczenia o rezydencji podatkowej oraz przedstawiać dokumenty wymagane na podstawie procedur należytej staranności. Oświadczenia o rezydencji podatkowej są składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składania fałszywych oświadczeń i zawierają klauzulę o następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

2. Występując z żądaniem złożenia oświadczenia o rezydencji podatkowej, raportująca instytucja finansowa może dokonać wstępnego wypełnienia tego oświadczenia na podstawie posiadanych przez nią informacji lub informacji uzyskanych od posiadacza rachunku, w tym w toku procedury założenia rachunku finansowego, z wyłączeniem informacji o państwie rezydencji.

3. Zakres informacji przedstawianych w oświadczeniu o rezydencji podatkowej obejmuje:

1) w przypadku posiadacza rachunku będącego osobą fizyczną:

a) nazwisko, imię lub imiona oraz datę i miejsce urodzenia,

b) aktualny adres miejsca zamieszkania,

c) państwo lub państwa rezydencji podatkowej,

d) TIN dla każdego państwa rezydencji podatkowej, a w przypadku jego braku - informację o tej okoliczności i powodach jej wystąpienia,

e) numer i serię dowodu tożsamości;

2) w przypadku posiadacza rachunku będącego podmiotem:

a) nazwę,

b) aktualny adres siedziby,

c) informacje, o których mowa w pkt 1 lit. c i d,

d) status oraz rodzaj posiadacza rachunku jako NFE, aktywny NFE albo pasywny NFE,

e) nazwisko, imię lub imiona osób kontrolujących posiadacza rachunku będących osobami raportowanymi;

3) w przypadku osoby kontrolującej:

a) informacje, o których mowa w pkt 1,

b) nazwę podmiotu kontrolowanego lub podmiotów kontrolowanych.

Art.  44.  [Podstawy ustalenia rezydencji podatkowej]

1. Raportująca instytucja finansowa nie może przyjąć za podstawę ustalenia rezydencji podatkowej posiadacza rachunku finansowego złożonego oświadczenia o rezydencji podatkowej lub dowodu w postaci dokumentu w przypadku powzięcia wątpliwości co do poprawności i rzetelności danych w nich zawartych.

2. W odniesieniu do nowych rachunków podmiotów raportująca instytucja finansowa w celu ustalenia, czy osoba kontrolująca pasywny NFE jest osobą raportowaną, może przyjąć za podstawę ustalenia rezydencji podatkowej tej osoby oświadczenie o rezydencji podatkowej posiadacza rachunku albo takiej osoby kontrolującej.

3. W odniesieniu do istniejących rachunków podmiotów raportująca instytucja finansowa może przyjąć jako dowód w postaci dokumentu klasyfikację określoną przez tę instytucję z wykorzystaniem znormalizowanego systemu kodowania działalności gospodarczej, przyjętą i wdrożoną przed dniem identyfikacji istniejącego rachunku, zgodnie z jej praktyką biznesową do celów procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu lub do innych celów określonych w przepisach odrębnych, pod warunkiem braku wątpliwości co do poprawności i rzetelności tej klasyfikacji.

Art.  45.  [Obowiązek zaktualizowania oświadczenia o rezydencji podatkowej]

Posiadacz rachunku finansowego jest obowiązany poinformować raportującą instytucję finansową o zmianie okoliczności, która ma wpływ na jego rezydencję podatkową lub powoduje, że informacje zawarte w złożonym przez niego oświadczeniu o rezydencji podatkowej stały się nieaktualne, oraz złożyć raportującej instytucji finansowej odpowiednio zaktualizowane oświadczenie w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana okoliczności.

Art.  46.  [Zmiana okoliczności powodująca konieczność zaktualizowania oświadczenia o rezydencji podatkowej]

Zmiana okoliczności, o których mowa w art. 45, obejmuje zmianę lub dodanie informacji odnoszących się do statusu osoby jako osoby raportowanej, posiadacza rachunku, rachunku finansowego lub rachunku traktowanego, na podstawie zasad dotyczących sumowania rachunków określonych w art. 40 i art. 41, jako rachunku z nim powiązanego, jeżeli taka zmiana lub dodanie informacji wpływają na status osoby jako posiadacza rachunku lub osoby raportowanej.

Art.  47.  [Działania raportującej informacji finansowej do czasu uzyskania aktualnego oświadczenia o rezydencji podatkowej]

1. W przypadku zmiany okoliczności, o której mowa w art. 45, skutkującej powzięciem przez raportującą instytucję finansową wątpliwości co do poprawności i rzetelności danych zawartych w złożonym oświadczeniu o rezydencji podatkowej instytucja finansowa nie uwzględnia tego oświadczenia i jest obowiązana uzyskać aktualne oświadczenie o rezydencji podatkowej, w terminie 90 dni od dnia powzięcia informacji o takiej zmianie okoliczności.

2. Do dnia uzyskania aktualnego oświadczenia o rezydencji podatkowej, o którym mowa w ust. 1, raportująca instytucja finansowa traktuje posiadacza rachunku jako rezydenta zgodnie z treścią pierwotnego oświadczenia o rezydencji podatkowej.

3. W przypadku nieuzyskania aktualnego oświadczenia o rezydencji podatkowej w terminie, o którym mowa w ust. 1, raportująca instytucja finansowa traktuje posiadacza rachunku zarówno jako rezydenta państwa ustalonego zgodnie z treścią pierwotnego oświadczenia o rezydencji podatkowej oraz państwa, co do którego ma podstawy sądzić, że posiadacz rachunku stał się jego rezydentem do celów podatkowych na skutek wystąpienia zmiany okoliczności.

Art.  48.  [Nieuznanie beneficjenta pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty za osobę raportowaną]

1. Raportująca instytucja finansowa przyjmuje, że niebędący właścicielem beneficjent pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty otrzymujący świadczenie z tytułu śmierci nie jest osobą raportowaną, i nie traktuje rachunku finansowego posiadanego przez tego beneficjenta jako rachunku raportowanego, chyba że raportująca instytucja finansowa wie albo ma powody sądzić, że beneficjentem jest osoba raportowana.

2. Raportująca instytucja finansowa ma powody sądzić, że beneficjentem pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty jest osoba raportowana, jeżeli z informacji zgromadzonych przez raportującą instytucję finansową i związanych z beneficjentem wynika, że występują przesłanki określone w art. 50 ust. 2. W takim przypadku raportująca instytucja finansowa jest obowiązana stosować procedury określone w art. 50.

Art.  49.  [Rachunek finansowy do obsługi grupowej pieniężnej umowy ubezpieczenia lub grupowej umowy renty niebędący rachunkiem raportowanym]

W przypadku grupowej pieniężnej umowy ubezpieczenia lub grupowej umowy renty raportująca instytucja finansowa może traktować rachunek finansowy, który służy do obsługi tych umów, jako rachunek finansowy niebędący rachunkiem raportowanym do dnia, w którym określona kwota staje się należna na rzecz pracownika, posiadacza świadectwa lub beneficjenta, jeżeli dany rachunek finansowy spełnia następujące warunki:

1) grupowa pieniężna umowa ubezpieczenia lub grupowa umowa renty są zawarte na rzecz pracodawcy i obejmują co najmniej 25 pracowników lub posiadaczy świadectwa;

2) pracownicy lub posiadacze świadectwa są uprawnieni do otrzymania jakiejkolwiek wartości wynikającej z umowy związanej z ich udziałami oraz do wyznaczenia beneficjentów świadczenia wypłacanego z tytułu śmierci pracownika;

3) łączna kwota należna każdemu pracownikowi, posiadaczowi świadectwa lub beneficjentowi nie przekracza kwoty progowej 1 000 000 dolarów amerykańskich.

Rozdział  5

Procedura należytej staranności wobec istniejących rachunków indywidualnych

Art.  50.  [Kwalifikowanie posiadacza rachunku o niższej wartości jako rezydenta do celów podatkowych państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego]

1. W celu ustalenia, czy posiadacz rachunku będącego rachunkiem o niższej wartości jest osobą raportowaną, raportująca instytucja finansowa, posiadająca w swojej dokumentacji jego aktualny adres miejsca zamieszkania ustalony w oparciu o dowód w postaci dokumentu, traktuje posiadacza takiego rachunku jako rezydenta do celów podatkowych państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, w którym posiada on adres miejsca zamieszkania.

2. W przypadku gdy raportująca instytucja finansowa nie posiada aktualnego adresu zamieszkania posiadacza, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązana, w celu ustalenia rezydencji do celów podatkowych posiadacza rachunku, wyszukać elektronicznie posiadane dane pod kątem ustalenia:

1) rezydencji posiadacza rachunku w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim;

2) aktualnego adresu korespondencyjnego lub adresu zamieszkania, w tym skrytki pocztowej, w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim;

3) numeru telefonu w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim i braku numeru telefonu w Rzeczypospolitej Polskiej;

4) stałych zleceń przelewu środków na rachunek prowadzony w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, innych niż dotyczących rachunku depozytowego;

5) pełnomocnictwa lub upoważnienia do podpisu udzielonego osobie posiadającej adres w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim;

6) polecenia przechowywania poczty lub adresu do doręczeń w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, pod warunkiem że raportująca instytucja finansowa nie posiada w dokumentacji innego adresu posiadacza rachunku.

3. W przypadku gdy żadna z przesłanek wymienionych w ust. 2 nie zostanie ustalona w drodze wyszukiwania elektronicznego, raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana do podejmowania dodatkowych działań, chyba że wystąpi zmiana okoliczności powodująca powiązanie z tym rachunkiem jednej przesłanki lub większej liczby przesłanek lub rachunek stanie się rachunkiem o wysokiej wartości.

4. W przypadku gdy w wyniku wyszukiwania elektronicznego zostanie stwierdzone występowanie którejkolwiek z przesłanek wymienionych w ust. 2 pkt 1-5 lub jeżeli wystąpi zmiana okoliczności powodująca powiązanie z tym rachunkiem jednej przesłanki lub większej liczby przesłanek, raportująca instytucja finansowa kwalifikuje posiadacza rachunku jako rezydenta do celów podatkowych każdego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, w odniesieniu do którego zostanie stwierdzone występowanie przesłanki, chyba że postanowi zastosować przepis ust. 7, a jeden z wyjątków wymienionych w tym przepisie ma zastosowanie do tego rachunku.

5. W przypadku gdy w wyniku wyszukiwania elektronicznego stwierdzono istnienie polecenia przechowywania poczty lub posiadanie adresu do doręczeń, a w odniesieniu do posiadacza rachunku o niższej wartości nie zostanie stwierdzone posiadanie innego adresu bądź występowanie przesłanki wymienionej w ust. 2 pkt 1-5, raportująca instytucja finansowa w celu ustalenia jego rezydencji do celów podatkowych jest obowiązana przeprowadzić wyszukiwanie danych w dokumentacji papierowej zgodnie z art. 51 ust. 2 i 3 lub uzyskać oświadczenie posiadacza rachunku lub dowód w postaci dokumentu.

6. W przypadku gdy czynności podjęte na podstawie ust. 5 nie doprowadzą do ustalenia rezydencji do celów podatkowych posiadacza rachunku, raportująca instytucja finansowa zgłasza dany rachunek jako rachunek nieudokumentowany. W takim przypadku raportująca instytucja finansowa powinna stosować procedury określone w ust. 1-4 co roku do czasu, gdy taki rachunek przestanie być rachunkiem nieudokumentowanym, a także podejmować, co najmniej raz w roku, inne działania mające na celu ustalenie rezydencji posiadacza rachunku obejmujące w szczególności:

1) podjęcie próby kontaktu z posiadaczem rachunku;

2) wystąpienie z formalnym żądaniem, załączanym do dokumentacji w postaci papierowej lub elektronicznej;

3) weryfikację informacji dostarczonych w postaci elektronicznej raportującej instytucji finansowej przez podmiot powiązany, zgodnie z zasadami dotyczącymi sumowania rachunków określonymi w art. 40 i art. 41.

7. Niezależnie od wystąpienia przesłanek określonych w ust. 2 raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana traktować posiadacza rachunku jako rezydenta państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, jeżeli:

1) informacje o posiadaczu rachunku zawierają aktualny adres korespondencyjny lub adres miejsca zamieszkania w tym państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, numer telefonu w tym państwie i nie zawierają przy tym numeru telefonu w Rzeczypospolitej Polskiej, lub stałe zlecenia - w odniesieniu do rachunków finansowych innych niż rachunki depozytowe - przelewu środków na rachunek prowadzony w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, a raportująca instytucja finansowa posiada:

a) oświadczenie o rezydencji podatkowej posiadacza rachunku z państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego miejsca rezydencji takiego posiadacza rachunku, wśród których nie ma danego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, lub

b) dowód w postaci dokumentu wskazujący, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną;

2) informacje o posiadaczu rachunku zawierają pełnomocnictwo udzielone osobie posiadającej adres w tym państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, a raportująca instytucja finansowa posiada:

a) oświadczenie posiadacza rachunku z państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego miejsca rezydencji takiego posiadacza rachunku, wśród których nie ma danego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, lub

b) dowód w postaci dokumentu wskazujący, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną.

8. Jeżeli raportująca instytucja finansowa zastosowała kryterium adresu zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, i w następstwie zmiany okoliczności raportująca instytucja finansowa ma wątpliwości co do poprawności lub rzetelności pierwotnych dowodów w postaci dokumentów lub innej równoważnej dokumentacji, jest obowiązana uzyskać oświadczenie o rezydencji podatkowej i nowy dowód w postaci dokumentu w celu ustalenia jednej lub większej liczby rezydencji do celów podatkowych danego posiadacza rachunku - na późniejszy z następujących dni:

1) ostatni dzień roku kalendarzowego;

2) w terminie 90 dni od dnia powzięcia informacji o takiej zmianie okoliczności.

9. W przypadku gdy raportująca instytucja finansowa nie jest w stanie uzyskać oświadczenia o rezydencji podatkowej ani nowego dowodu w postaci dokumentu przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 8, jest obowiązana zastosować procedurę elektronicznego wyszukiwania danych, o której mowa w ust. 2-7.

Art.  51.  [Obowiązki raportującej instytucji finansowej w przypadku rachunków o wysokiej wartości]

1. W przypadku rachunków o wysokiej wartości raportująca instytucja finansowa jest obowiązana wyszukać elektronicznie posiadane dane pod kątem wystąpienia przesłanek wymienionych w art. 50 ust. 2.

2. W przypadku gdy elektroniczne bazy danych raportującej instytucji finansowej zawierają pola umożliwiające wyszukiwanie informacji, o których mowa w ust. 4, i jednocześnie zawierają te informacje, dalsze wyszukiwanie danych w dokumentacji papierowej nie jest wymagane.

3. W przypadku gdy elektroniczne bazy danych nie zawierają wszystkich informacji, o których mowa w ust. 4, raportująca instytucja finansowa jest obowiązana do weryfikacji, pod kątem wystąpienia przesłanek wymienionych w art. 50 ust. 2, bieżących papierowych akt klienta, a w przypadku gdy nie są one zawarte w bieżących papierowych aktach klienta - następujących dokumentów powiązanych z rachunkiem i uzyskanych przez raportującą instytucję finansową w okresie ostatnich 5 lat:

1) najnowszych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w odniesieniu do danego rachunku;

2) najnowszej umowy otwarcia rachunku lub odpowiedniej dokumentacji;

3) najnowszej dokumentacji uzyskanej przez raportującą instytucję finansową na podstawie procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu lub do innych celów określonych w przepisach prawa;

4) pełnomocnictwa;

5) stałego zlecenia przelewu środków, innego niż zlecenie w odniesieniu do rachunku depozytowego.

4. Raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana do wyszukiwania danych w dokumentacji papierowej, o której mowa w ust. 3, pod warunkiem że posiadane przez nią dane, które można przeszukać elektronicznie, zawierają następujące informacje:

1) państwo rezydencji posiadacza rachunku;

2) adres miejsca zamieszkania posiadacza rachunku oraz jego adres korespondencyjny, znajdujące się aktualnie w dokumentach raportującej instytucji finansowej;

3) numer telefonu posiadacza rachunku;

4) w przypadku rachunków finansowych innych niż rachunki depozytowe - o istnieniu stałych zleceń przelewu środków z rachunku na inny rachunek, w tym rachunek w innym oddziale raportującej instytucji finansowej lub innej instytucji finansowej;

5) o poleceniu przechowywania poczty lub adresu do doręczeń w odniesieniu do danego posiadacza rachunku;

6) o pełnomocnictwie lub upoważnieniu do podpisywania dokumentów w odniesieniu do rachunku.

5. Raportująca instytucja finansowa, niezależnie od elektronicznego wyszukiwania danych oraz wyszukiwania danych w dokumentacji papierowej, o których mowa w ust. 1-3, traktuje jako raportowany rachunek każdy rachunek o wysokiej wartości przypisany do danego opiekuna klienta łącznie z wszelkimi rachunkami finansowymi połączonymi z takim rachunkiem o wysokiej wartości, jeżeli opiekun klienta dysponuje wiedzą, że posiadacz rachunku jest osobą raportowaną.

Art.  52.  [Kwalifikowanie rachunku o wysokiej wartości jako rachunku raportowanego lub rachunku nieudokumentowanego]

1. W przypadku gdy w wyniku weryfikacji rachunków o wysokiej wartości dokonanej na podstawie art. 51:

1) nie zostanie stwierdzona żadna z przesłanek wymienionych w art. 50 ust. 2 i rachunek ten nie zostanie zidentyfikowany jako posiadany przez osobę raportowaną zgodnie z art. 51 ust. 5, raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana do podejmowania dalszych działań, chyba że wystąpi zmiana okoliczności powodująca powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby tych przesłanek;

2) zostanie stwierdzone występowanie którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 50 ust. 2 pkt 1-5 lub jeżeli wystąpi zmiana w okolicznościach powodująca powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek, raportująca instytucja finansowa kwalifikuje rachunek jako rachunek raportowany w odniesieniu do każdego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, względem którego zostanie stwierdzone wystąpienie przesłanki, chyba że postanowi zastosować przepis art. 50 ust. 7, a jeden z wyjątków wskazanych w tym przepisie ma zastosowanie do tego rachunku;

3) zostanie stwierdzone istnienie polecenia przechowywania poczty lub posiadanie adresu do doręczeń, a w odniesieniu do danego posiadacza rachunku nie zostanie ustalony żaden inny adres ani żadna z pozostałych przesłanek wymienionych w art. 50 ust. 2 pkt 1-5, raportująca instytucja finansowa jest obowiązana uzyskać oświadczenie danego posiadacza rachunku lub dowód w postaci dokumentu w celu ustalenia jednej lub większej liczby rezydencji do celów podatkowych danego posiadacza rachunku.

2. W przypadku gdy raportująca instytucja finansowa nie może uzyskać oświadczenia o rezydencji podatkowej danego posiadacza rachunku lub dowodu w postaci dokumentu, o których mowa w ust. 1 pkt 3, jest obowiązana zgłosić dany rachunek jako rachunek nieudokumentowany.

Art.  53.  [Weryfikacja rachunków, które stały się rachunkami o wysokiej wartości]

1. W przypadku gdy istniejący rachunek indywidualny nie jest rachunkiem o wysokiej wartości na dzień 31 grudnia 2015 r., lecz stanie się rachunkiem o wysokiej wartości według stanu na ostatni dzień któregokolwiek z kolejnych lat kalendarzowych, raportująca instytucja finansowa jest obowiązana przeprowadzić w odniesieniu do takiego rachunku procedury weryfikacyjne na podstawie art. 51 w ciągu roku następującego po roku, w którym rachunek stał się rachunkiem o wysokiej wartości.

2. Jeżeli w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 1, rachunek zostanie zidentyfikowany jako rachunek raportowany, raportująca instytucja finansowa przekazuje wymagane informacje o tym rachunku w odniesieniu do roku, w którym został on zidentyfikowany jako rachunek raportowany, oraz w latach kolejnych, chyba że posiadacz rachunku przestanie być osobą raportowaną.

3. Raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana do ponownego stosowania w następnych latach procedur weryfikacji na podstawie art. 51 ust. 1-4 wobec tego samego rachunku o wysokiej wartości, chyba że rachunek podlega zgłoszeniu jako rachunek nieudokumentowany. W takim przypadku raportująca instytucja finansowa powinna stosować te procedury co roku do czasu, gdy taki rachunek przestanie być rachunkiem nieudokumentowanym, a także podejmować, co najmniej raz w roku, inne działania mające na celu ustalenie rezydencji posiadacza rachunku obejmujące w szczególności:

1) podjęcie próby kontaktu z posiadaczem rachunku;

2) wystąpienie z formalnym żądaniem załączanym do dokumentacji w postaci papierowej lub elektronicznej;

3) weryfikację informacji dostarczonych w postaci elektronicznej raportującej instytucji finansowej przez podmiot powiązany, zgodnie z zasadami dotyczącymi sumowania rachunków określonymi w art. 40 i art. 41.

4. W przypadku zmiany okoliczności dotyczących rachunku o wysokiej wartości, które powodują powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek, o których mowa w art. 50 ust. 2, raportująca instytucja finansowa traktuje ten rachunek jako rachunek raportowany w odniesieniu do każdego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, względem którego zostanie stwierdzone wystąpienie przesłanki, chyba że postanowi zastosować przepis art. 50 ust. 7, a jeden z wyjątków wymienionych w tym przepisie ma zastosowanie do tego rachunku.

Art.  54.  [Obowiązek wprowadzenia procedur w celu zapewnienia zidentyfikowania przez opiekuna klienta zmiany okoliczności dotyczących rachunku]

1. Raportująca instytucja finansowa jest obowiązana wprowadzić procedury w celu zapewnienia zidentyfikowania przez opiekuna klienta zmiany okoliczności dotyczących danego rachunku, w tym zmiany adresu do korespondencji.

2. W przypadku gdy opiekun klienta zostanie powiadomiony o nowym adresie do korespondencji posiadacza rachunku w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, raportująca instytucja finansowa jest obowiązana traktować nowy adres jako zmianę okoliczności, a jeżeli zdecyduje się zastosować przepis art. 50 ust. 7, powinna uzyskać odpowiednią dokumentację od posiadacza rachunku.

Art.  55.  [Zasada dalszego traktowania rachunku jako rachunku raportowanego]

Istniejący rachunek indywidualny, który został zidentyfikowany jako rachunek raportowany zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, jest traktowany jako rachunek raportowany w kolejnych latach, chyba że posiadacz rachunku przestanie być osobą raportowaną.

Art.  56.  [Terminy zakończenia identyfikacji rachunków raportowanych wśród istniejących rachunków indywidualnych]

Raportująca instytucja finansowa jest obowiązana do zakończenia identyfikacji rachunków raportowanych wśród istniejących rachunków indywidualnych do dnia:

1) 31 grudnia 2017 r. - w przypadku istniejących rachunków indywidualnych o wysokiej wartości;

2) 31 grudnia 2018 r. - w przypadku istniejących rachunków indywidualnych o niższej wartości.

Rozdział  6

Procedura należytej staranności wobec nowych rachunków indywidualnych

Art.  57.  [Identyfikacja rachunków raportowanych wśród nowych rachunków indywidualnych]

1. W celu identyfikacji rachunków raportowanych wśród nowych rachunków indywidualnych raportująca instytucja finansowa jest obowiązana:

1) uzyskać w trakcie procedur związanych z otwarciem rachunku oświadczenie posiadacza rachunku o rezydencji podatkowej;

2) potwierdzić poprawność i rzetelność danych zawartych w złożonym oświadczeniu na podstawie informacji otrzymanych przez raportującą instytucję finansową w związku z otwarciem rachunku, w tym dokumentacji zgromadzonej na podstawie procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stanowi część dokumentacji wymaganej do założenia rachunku.

Art.  58.  [Uznanie nowego rachunku indywidualnego za rachunek raportowany]

Jeżeli z oświadczenia, o którym mowa w art. 57 ust. 1, wynika, że posiadacz rachunku jest rezydentem do celów podatkowych państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, raportująca instytucja finansowa traktuje ten rachunek jako rachunek raportowany.

Rozdział  7

Procedura należytej staranności wobec istniejących rachunków podmiotów

Art.  59.  [Warunki wyłączenia istniejącego rachunku podmiotów z weryfikacji, identyfikacji oraz raportowania]

Raportująca instytucja finansowa może postanowić, że istniejący rachunek podmiotów, którego łączne saldo lub wartość nie przekraczają na dzień 31 grudnia 2015 r. kwoty progowej 250 000 dolarów amerykańskich, nie podlega weryfikacji, identyfikacji ani raportowaniu jako rachunek raportowany do czasu, gdy jego łączne saldo lub wartość nie przekroczą tej kwoty według stanu na ostatni dzień kolejnych lat kalendarzowych.

Art.  60.  [Obowiązek traktowania istniejącego rachunku podmiotów z weryfikacji jako rachunek raportowany]

Istniejący rachunek podmiotów, inny niż ten, o którym mowa w art. 59, raportująca instytucja finansowa jest obowiązana traktować jako rachunek raportowany wyłącznie wówczas, gdy taki istniejący rachunek podmiotów znajduje się w posiadaniu co najmniej jednego podmiotu będącego:

1) osobą raportowaną lub

2) pasywnym NFE kontrolowanym przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną.

Art.  61.  [Rezydencja posiadacza rachunku w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim]

1. Raportująca instytucja finansowa weryfikuje posiadane informacje, w tym pozyskane w ramach relacji z klientem lub do innych celów określonych w przepisach prawa, łącznie z informacjami zgromadzonymi na podstawie procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

2. Przesłankami wskazującymi na rezydencję posiadacza rachunku w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim są:

1) miejsce uzyskania zdolności prawnej lub

2) miejsce rejestracji, lub

3) adres.

3. Jeżeli posiadane informacje wskazują na rezydencję posiadacza rachunku w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, raportująca instytucja finansowa traktuje rachunek jako rachunek raportowany, chyba że uzyska od posiadacza rachunku oświadczenie o rezydencji podatkowej lub ustali na podstawie posiadanych informacji lub informacji dostępnych publicznie, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną.

Art.  62.  [Procedura określenia posiadacza rachunku jako pasywnego NFE]

W celu ustalenia, czy posiadacz rachunku będący podmiotem, w tym podmiotem będącym osobą raportowaną, jest pasywnym NFE kontrolowanym przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną, raportująca instytucja finansowa stosuje następującą procedurę w kolejności najstosowniejszej w danych okolicznościach:

1) w celu ustalenia, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE, raportująca instytucja finansowa uzyskuje od posiadacza rachunku oświadczenie o rezydencji podatkowej, chyba że posiadane przez nią lub publicznie dostępne informacje pozwalają stwierdzić, że posiadacz rachunku jest aktywnym NFE lub instytucją finansową, inną niż podmiot inwestujący wskazany w art. 24 ust. 1 pkt 29 lit. b, niebędący instytucją finansową z państwa uczestniczącego;

2) za podstawę ustalenia osób kontrolujących posiadacza rachunku raportująca instytucja finansowa może przyjąć informacje zgromadzone i przechowywane na podstawie procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

3) za podstawę ustalenia, czy osoba kontrolująca pasywny NFE jest osobą raportowaną, raportująca instytucja finansowa może przyjąć:

a) informacje zgromadzone i przechowywane na podstawie procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w przypadku istniejącego rachunku podmiotów znajdującego się w posiadaniu co najmniej jednego NFE, którego łączne saldo lub wartość nie przekraczają kwoty progowej 1 000 000 dolarów amerykańskich, lub

b) oświadczenie posiadacza rachunku lub osoby kontrolującej z państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, w którym dana osoba kontrolująca jest rezydentem do celów podatkowych.

Art.  63.  [Obowiązek ponownego określenia statusu rachunku jako rachunku raportowanego]

W przypadku powzięcia wątpliwości co do poprawności i rzetelności oświadczenia o rezydencji podatkowej posiadacza rachunku lub innej dokumentacji związanej z istniejącym rachunkiem podmiotów raportująca instytucja finansowa jest obowiązana do ponownego określenia statusu rachunku jako rachunku raportowanego zgodnie z procedurami określonymi w art. 61 i art. 62.

Art.  64.  [Terminy zakończenia identyfikacji rachunków raportowanych wśród istniejących rachunków podmiotów]

Raportująca instytucja finansowa jest obowiązana do zakończenia identyfikacji rachunków raportowanych wśród istniejących rachunków podmiotów, których łączne saldo lub wartość:

1) przekraczają według stanu na dzień 31 grudnia 2015 r. kwotę progową 250 000 dolarów amerykańskich - do dnia 31 grudnia 2018 r.;

2) nie przekraczają na dzień 31 grudnia 2015 r. kwoty progowej 250 000 dolarów amerykańskich, ale przekraczają tę kwotę na dzień 31 grudnia któregokolwiek z kolejnych lat - w ciągu roku kalendarzowego następującego po roku, w którym łączne saldo lub wartość przekroczy tę kwotę.

Rozdział  8

Procedura należytej staranności wobec nowych rachunków podmiotów

Art.  65.  [Warunki traktowania nowych rachunków podmiotów jako rachunków raportowanych]

Raportująca instytucja finansowa jest obowiązana traktować nowy rachunek podmiotów jako rachunek raportowany, gdy taki nowy rachunek podmiotów znajduje się w posiadaniu co najmniej jednego podmiotu będącego:

1) osobą raportowaną lub

2) pasywnym NFE kontrolowanym przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną.

Art.  66.  [Procedura ustalenia, czy posiadacz rachunku będący podmiotem jest osobą raportowaną]

1. W celu ustalenia, czy posiadacz rachunku będący podmiotem jest osobą raportowaną, raportująca instytucja finansowa jest obowiązana:

1) uzyskać w trakcie procedur związanych z otwarciem rachunku oświadczenie o rezydencji podatkowej posiadacza rachunku oraz

2) potwierdzić poprawność i rzetelność danych zawartych w złożonym oświadczeniu na podstawie informacji otrzymanych w związku z otwarciem rachunku, w tym dokumentacji zgromadzonej na podstawie procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

2. Jeżeli dany podmiot weryfikowany zgodnie z procedurami należytej staranności oświadczy, że nie ma rezydencji do celów podatkowych, raportująca instytucja finansowa może, w celu ustalenia tej rezydencji, przyjąć adres głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu.

3. Jeżeli ze złożonego oświadczenia wynika, że posiadacz rachunku jest rezydentem państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, raportująca instytucja finansowa traktuje ten rachunek jako rachunek raportowany, chyba że na podstawie posiadanych lub dostępnych informacji ustali, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną w odniesieniu do takiego państwa.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stanowi część dokumentacji wymaganej do założenia rachunku.

Art.  67.  [Procedura weryfikacji nowych rachunków podmiotów]

W celu weryfikacji nowych rachunków podmiotów raportująca instytucja finansowa stosuje następującą procedurę w kolejności najstosowniejszej w danych okolicznościach:

1) za podstawę ustalenia, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE, przyjmuje oświadczenie o rezydencji podatkowej posiadacza rachunku, chyba że posiada lub publicznie dostępne są informacje, na podstawie których może stwierdzić, że posiadacz rachunku jest aktywnym NFE lub instytucją finansową inną niż podmiot inwestujący, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 29 lit. b, niebędący instytucją finansową z państwa uczestniczącego;

2) za podstawę ustalenia osób kontrolujących posiadacza rachunku raportująca instytucja finansowa może przyjąć informacje zgromadzone i przechowywane na podstawie procedur z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

3) za podstawę ustalenia, czy osoba kontrolująca pasywny NFE jest osobą raportowaną, może przyjąć oświadczenie o rezydencji podatkowej posiadacza rachunku lub osoby kontrolującej.

Rozdział  9

Kontrola raportujących instytucji finansowych

Art.  68.  [Kontrola wykonywana przez Szefa KAS]

Szef Krajowej Administracji Skarbowej przeprowadza kontrolę wykonywania przez raportującą instytucję finansową obowiązków w zakresie stosowania procedur należytej staranności oraz procedur sprawozdawczych, zwaną dalej "kontrolą".

Art.  69.  [Obowiązki kontrolującego żądającego udostępnienia akt, ksiąg i dokumentów]

Występując z żądaniem, o którym mowa w art. 286 § 1 pkt 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, kontrolujący jest obowiązany zwracać szczególną uwagę na zasadę wzajemnego zaufania między instytucjami finansowymi a ich klientami.

Art.  70.  [Protokół kontroli; wynik kontroli]

1. Z czynności kontrolnych sporządza się protokół kontroli. Kontrolowany, który nie zgadza się z ustaleniami kontroli zawartymi w protokole, może w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia przedstawić zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując równocześnie stosowne dowody.

2. Kontrolujący jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w ust. 1, i w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia, wskazując w szczególności, które zastrzeżenia nie zostały uwzględnione, wraz z uzasadnieniem faktycznym i prawnym.

3. W przypadku niezłożenia wyjaśnień lub zastrzeżeń w terminie określonym w ust. 1, przyjmuje się, że kontrolowany nie kwestionuje ustaleń kontroli.

4. Kontrola kończy się wynikiem kontroli w dniu jego doręczenia. Wynik kontroli sporządza się na podstawie protokołu kontroli, zastrzeżeń lub wyjaśnień oraz zawiadomienia o sposobie ich załatwienia.

5. Wynik kontroli zawiera:

1) oznaczenie organu kontrolującego;

2) oznaczenie kontrolowanego;

3) datę wydania;

4) podstawę prawną;

5) opis przebiegu kontroli;

6) końcowe ustalenia i wnioski zawierające informację o stwierdzeniu nieprawidłowości albo ich braku;

7) wskazanie terminu usunięcia nieprawidłowości, jeżeli zostały stwierdzone;

8) podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, a jeżeli wynik kontroli został wydany w formie dokumentu elektronicznego - kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany albo podpis osobisty.

6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 7, nie może być krótszy niż miesiąc ani dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od dnia doręczenia wyniku kontroli.

7. Kontrolowany jest obowiązany poinformować organ kontrolujący o sposobie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub przyczynach ich nieusunięcia bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia upływu terminu wyznaczonego na ich usunięcie.

Art.  71.  [Obowiązki instytucji finansowej w przypadku wystąpienia uchybień lub nieprawidłowości]

1. W przypadku wystąpienia uchybień lub nieprawidłowości, których wyjaśnienie nie wymaga przeprowadzenia kontroli, instytucja finansowa, na sporządzone na piśmie żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, jest obowiązana do udzielenia informacji niezbędnych do ich wyjaśnienia.

2. W żądaniu, o którym mowa w ust. 1, określa się zakres żądanych informacji oraz termin ich przekazania, nie krótszy niż 14 dni od dnia otrzymania żądania.

Art.  71a.  [Następstwa zawarcia porozumienia sprzecznego z przedmiotem lub celem ustawy]

1. Jeżeli raportująca instytucja finansowa lub inny podmiot zawiera porozumienie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy, którego głównym celem lub jednym z głównych celów jest uniknięcie obowiązków stosowania procedur należytej staranności lub procedur sprawozdawczych, a sposób działania był sztuczny, uznaje się na potrzeby obowiązków określonych w przepisach niniejszego działu, że takie porozumienie nie zostało zawarte.

2. Sposób działania nie jest sztuczny, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby ten sposób działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych.

3. Przez porozumienie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się czynność podejmowaną lub zespół czynności podejmowanych w celu uniknięcia obowiązku stosowania procedur należytej staranności lub procedur sprawozdawczych.

Art.  72.  [Stosowanie przepisów o dokumentach zawierających informacje niejawne oraz wybranych przepisów Ordynacji podatkowej]

1. Żądania, o których mowa w art. 71 ust. 1, oraz żądania kierowane w toku kontroli do kontrolowanego oznacza się klauzulą "Tajemnica skarbowa", a ich przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających informacje niejawne o klauzuli "zastrzeżone" w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych.

2. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale do kontroli stosuje się odpowiednio przepisy działu IV rozdziału 1, z wyłączeniem art. 127 i art. 128, rozdziału 2, rozdziału 3, z wyłączeniem art. 133 i art. 133a, rozdziału 3a, rozdziału 4, z wyłączeniem art. 139, rozdziałów 5, 6, 9-11, 14, 16, 22 i 23 oraz działu VI, z wyłączeniem art. 281, art. 282a, art. 291 i art. 292, ustawy - Ordynacja podatkowa.

Rozdział  10

Obowiązki organu

Art.  73.  [Przekazywanie informacji o rachunkach raportowanych organowi państwa uczestniczącego]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje właściwemu organowi państwa uczestniczącego informacje o rachunkach raportowanych posiadanych przez rezydentów tych państw, uzyskane od raportujących instytucji finansowych, zawierające dane określone w art. 34 ust. 1.

2. Jeżeli z porozumienia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b lub c, lub oświadczenia złożonego przez państwo uczestniczące wynika, że informacje, o których mowa w ust. 1, nie są przekazywane, przepisu ust. 1 nie stosuje się.

Art.  74.  [Terminy przekazywania informacji o rachunkach raportowanych]

1. Informacje, o których mowa w art. 73, są przekazywane raz w roku, w terminie do dnia 30 września roku następującego po roku kalendarzowym, którego informacje dotyczą.

2. (uchylony).

Art.  75.  [Formy wymiany informacji o rachunkach raportowanych]

1. Wymiana informacji, o których mowa w art. 73, z państwami członkowskimi następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej, według formatu określonego w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 2015/2378.

2. Wymiana informacji, o których mowa w art. 73, z państwami uczestniczącymi, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b i c, następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej, według formatu określonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie wymagań oraz standardów określonych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji o rachunkach raportowanych.

3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w celu usprawnienia współpracy, może zawierać z właściwym organem innego państwa porozumienia dwustronne lub wielostronne w zakresie szczegółowego sposobu i trybu wymiany informacji o rachunkach raportowanych.

Dział  IIIA  ²  

Automatyczna wymiana informacji o sprzedawcach

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Art.  75a.  [Definicje]

1. Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o:

1) aktywnym sprzedawcy - rozumie się przez to sprzedawcę, który wykonuje stosowną czynność w okresie sprawozdawczym albo któremu przysługuje wynagrodzenie w związku z wykonywaniem stosownej czynności w okresie sprawozdawczym;

2) głównym adresie - rozumie się przez to adres głównego miejsca pobytu sprzedawcy będącego osobą fizyczną albo adres siedziby sprzedawcy będącego podmiotem;

3) grupie obiektów - rozumie się przez to nieruchomości i ich części, w tym pomieszczenia przynależne, położone pod tym samym adresem oraz udziały w tych nieruchomościach, będące własnością tej samej osoby i oferowane na platformie przez tego samego sprzedawcę;

4) identyfikatorze rachunku finansowego - rozumie się przez to dostępny dla operatora platformy unikatowy identyfikator w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, niepowtarzalny numer identyfikacyjny lub niepowtarzalne informacje referencyjne rachunku bankowego, rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub innego rachunku służącego do wykonywania transakcji płatniczych, na który jest wpłacane lub na którym jest uznawane wynagrodzenie;

5) kwalifikowanej jurysdykcji spoza Unii Europejskiej - rozumie się przez to państwo lub terytorium spoza Unii Europejskiej, które zawarło z Rzecząpospolitą Polską skuteczną kwalifikującą umowę i ujęło Rzeczpospolitą Polską w prowadzonym przez siebie wykazie państw i terytoriów, które zawarły skuteczną kwalifikującą umowę;

6) kwalifikowanej stosownej czynności - rozumie się przez to stosowną czynność objętą automatyczną wymianą na podstawie skutecznej kwalifikującej umowy;

7) kwalifikowanym operatorze platformy spoza Unii Europejskiej - rozumie się przez to operatora platformy, który:

a) jest rezydentem do celów podatkowych w kwalifikowanej jurysdykcji spoza Unii Europejskiej lub

b) jest zarejestrowany lub posiada miejsce zarządu, w tym faktyczny zarząd, w kwalifikowanej jurysdykcji spoza Unii Europejskiej

- jeżeli wszystkie stosowne czynności, których wykonywanie umożliwia, są kwalifikowanymi stosownymi czynnościami;

8) numerze identyfikacji VAT - rozumie się przez to niepowtarzalny numer służący do identyfikacji podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem zarejestrowanej na potrzeby podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej;

9) okresie sprawozdawczym - rozumie się przez to rok kalendarzowy, za który jest przekazywana informacja o sprzedawcach, o której mowa w art. 75b ust. 1;

10) operatorze platformy - rozumie się przez to podmiot, który zawiera umowy ze sprzedawcami w celu udostępnienia im platformy albo jej części;

11) państwie uczestniczącym - rozumie się przez to:

a) Rzeczpospolitą Polską oraz inne państwo członkowskie,

b) kwalifikowaną jurysdykcję spoza Unii Europejskiej,

c) państwo lub terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła porozumienie stanowiące podstawę automatycznej wymiany informacji o sprzedawcach, niebędące kwalifikowaną jurysdykcją spoza Unii Europejskiej;

12) platformie - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) oprogramowanie, w tym stronę internetową albo jej część,

b) aplikacje, w tym aplikacje mobilne

- które są dostępne dla użytkowników i umożliwiają sprzedawcom łączność z innymi użytkownikami w celu wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio, stosownej czynności na rzecz tych użytkowników, a także ustalenia dotyczące poboru i wypłaty wynagrodzenia z tytułu stosownej czynności;

13) podmiocie - rozumie się przez to osobę prawną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej lub trust, a także umowę, w szczególności spółki cywilnej, na podstawie której strony, które ją zawarły, zamierzają wspólnie realizować określone w niej cele lub zadania;

14) raportującym operatorze platformy - rozumie się przez to raportującego operatora platformy z Unii Europejskiej i raportującego operatora platformy spoza Unii Europejskiej;

15) raportującym operatorze platformy spoza Unii Europejskiej - rozumie się przez to operatora platformy, z wyjątkiem wyłączonego operatora platformy, umożliwiającego wykonywanie stosownej czynności dotyczącej udostępnienia nieruchomości położonej na terytorium państwa uczestniczącego lub stosownej czynności przez sprzedawcę podlegającego raportowaniu, który nie jest raportującym operatorem platformy z Unii Europejskiej ani kwalifikowanym operatorem platformy spoza Unii Europejskiej;

16) raportującym operatorze platformy z Unii Europejskiej - rozumie się przez to operatora platformy, z wyjątkiem wyłączonego operatora platformy, będącego rezydentem do celów podatkowych w Rzeczypospolitej Polskiej albo innym państwie członkowskim, a w przypadku gdy operator platformy nie ma rezydencji do celów podatkowych w państwie członkowskim - operatora platformy, który:

a) jest zarejestrowany w państwie członkowskim, przy czym nie stanowi rejestracji dokonanie jednorazowej rejestracji zgodnie z art. 75u ust. 1, lub

b) posiada miejsce zarządu, w tym faktyczny zarząd, w państwie członkowskim, lub

c) posiada zagraniczny zakład w państwie członkowskim i nie jest kwalifikowanym operatorem platformy spoza Unii Europejskiej;

17) skutecznej kwalifikującej umowie - rozumie się przez to umowę między państwem członkowskim a państwem lub terytorium spoza Unii Europejskiej przewidującą automatyczną wymianę informacji równoważnych informacjom, o których mowa w art. 75c, jeżeli w akcie wykonawczym Komisji Europejskiej, o którym mowa w art. 8ac ust. 7 dyrektywy 2011/16/UE, potwierdzono równoważność tych informacji;

18) sprzedawcy - rozumie się przez to użytkownika platformy będącego osobą fizyczną albo podmiotem, który w dowolnym momencie okresu sprawozdawczego jest zarejestrowany na platformie i wykonuje stosowną czynność;

19) sprzedawcy podlegającym raportowaniu - rozumie się przez to aktywnego sprzedawcę niebędącego wyłączonym sprzedawcą, który jest rezydentem w państwie uczestniczącym lub udostępnił nieruchomość położoną w państwie uczestniczącym;

20) stosownej czynności - rozumie się przez to jedną z poniższych czynności wykonywaną za wynagrodzeniem:

a) udostępnienie nieruchomości, ich części, w tym pomieszczeń przynależnych, lub udziału w nieruchomościach,

b) usługę świadczoną osobiście obejmującą pracę wykonywaną w trybie zadaniowym lub czasowym przez osobę fizyczną działającą niezależnie albo na rzecz lub w imieniu podmiotu, wykonywaną na żądanie użytkownika online lub fizycznie offline po umożliwieniu jej wykonania za pośrednictwem platformy,

c) sprzedaż towarów,

d) udostępnienie środka transportu

- z wyjątkiem czynności wykonywanej przez sprzedawcę będącego pracownikiem raportującego operatora platformy lub podmiotu powiązanego raportującego operatora platformy;

21) TIN - rozumie się przez to numer identyfikacyjny podatnika, a w przypadku braku takiego numeru - jego funkcjonalny odpowiednik, stosowany przez państwo rezydencji do identyfikacji osoby fizycznej lub podmiotu w celach podatkowych, w tym NIP lub PESEL;

22) towarach - rozumie się przez to rzeczy w rozumieniu art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

23) wyłączonym operatorze platformy - rozumie się przez to operatora platformy, który wskazał właściwemu organowi, że przyjęty model biznesowy platformy nie obejmuje sprzedawców podlegających raportowaniu;

24) wyłączonym sprzedawcy - rozumie się przez to sprzedawcę:

a) będącego:

– rządem państwa uczestniczącego lub innego państwa lub terytorium,

– jednostką terytorialną niższego szczebla państwa uczestniczącego lub innego państwa lub terytorium, w tym stanem, prowincją, okręgiem lub gminą,

– agencją lub instytucją państwa uczestniczącego lub innego państwa lub terytorium będącymi w całości własnością danego państwa lub terytorium,

– agencją lub instytucją będącymi w całości własnością rządu lub jednostki terytorialnej, o których mowa w tiret pierwszym i drugim, lub

b) będącego podmiotem, którego akcje są przedmiotem regularnego obrotu na regulowanym rynku papierów wartościowych, lub podmiotem powiązanym podmiotu, którego akcje są przedmiotem takiego obrotu, lub

c) będącego podmiotem, któremu operator platformy umożliwił w okresie sprawozdawczym wykonanie ponad 2000 stosownych czynności dotyczących udostępnienia nieruchomości wchodzących w skład grupy obiektów, lub

d) któremu operator platformy umożliwił w okresie sprawozdawczym wykonanie mniej niż 30 stosownych czynności dotyczących sprzedaży towarów, jeżeli łączne wynagrodzenie w tym okresie na jego rzecz nie przekroczyło równowartości 2000 euro;

25) wynagrodzeniu - rozumie się przez to zapłatę, w dowolnej formie, pomniejszoną o składki, opłaty, prowizje lub podatki zatrzymane lub pobrane przez operatora platformy, dokonaną lub uznaną na rzecz sprzedawcy w związku z wykonywaniem stosownej czynności, jeżeli wartość pieniężna tej zapłaty jest znana operatorowi platformy albo operator platformy jest w stanie ustalić tę wartość w rozsądny sposób.

2. Nie stanowi platformy oprogramowanie, które, nie ingerując w wykonywanie stosownej czynności, umożliwia wyłącznie:

1) przetwarzanie płatności w odniesieniu do stosownej czynności lub

2) wystawianie przez użytkowników ofert lub reklamowanie przez nich stosownej czynności, lub

3) przekierowywanie lub przenoszenie użytkowników na platformę.

3. Podmiot jest podmiotem powiązanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 20 i pkt 24 lit. b, innego podmiotu, jeżeli jeden z podmiotów kontroluje drugi podmiot lub obydwa podmioty pozostają pod wspólną kontrolą, przy czym:

1) kontrola obejmuje posiadanie, bezpośrednio lub pośrednio, ponad 50 % praw głosu lub 50 % udziałów w kapitale w danym podmiocie;

2) w przypadku udziału pośredniego wymóg posiadania ponad 50 % udziałów w kapitale lub praw głosu drugiego podmiotu ustala się, mnożąc wysokości udziałów na kolejnych poziomach;

3) uznaje się, że osoba posiadająca ponad 50 % praw głosu posiada 100 % tych praw.

4. Raportujący operator platformy z Unii Europejskiej będący rezydentem do celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim nie jest obowiązany do wypełniania obowiązków określonych w niniejszym dziale.

5. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 24 lit. d, oraz wyrażoną w euro albo w innej walucie obcej wartość wynagrodzenia przelicza się na złote według średniego kursu tych walut ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy okresu sprawozdawczego.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych corocznie ogłasza, w terminie do dnia 31 grudnia, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", listę państw i terytoriów, o których mowa w ust. 1 pkt 11 lit. b i c, która obowiązuje za okres sprawozdawczy, w którym ta lista została ogłoszona.

Rozdział  2

Procedury sprawozdawcze

Art.  75b.  [Obowiązek przekazania Szefowi KAS informacji o sprzedawcach]

1. Raportujący operator platformy przekazuje Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej zbiorczą informację o sprzedawcach podlegających raportowaniu za okres sprawozdawczy, zwaną dalej "informacją o sprzedawcach", w terminie do końca miesiąca następującego po zakończeniu okresu sprawozdawczego, w którym raportujący operator platformy zidentyfikował sprzedawcę jako sprzedawcę podlegającego raportowaniu.

2. Informacja o sprzedawcach jest tworzona na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

3. Pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej udzielone na podstawie przepisów działu III rozdziału 9a ustawy - Ordynacja podatkowa obejmuje również upoważnienie do podpisywania informacji o sprzedawcach.

4. Wyłączony operator platformy najpóźniej w dniu rozpoczęcia działalności jako operator platformy oraz w terminie do końca miesiąca następującego po zakończeniu okresu sprawozdawczego wskazuje w informacji o sprzedawcach, że przyjęty model biznesowy platformy nie obejmuje sprzedawców podlegających raportowaniu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania za pomocą środków komunikacji elektronicznej informacji o sprzedawcach, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w informacji o sprzedawcach oraz potrzebę jej ochrony przed nieuprawnionym dostępem.

Art.  75c.  [Treść informacji o sprzedawcach]

Informacja o sprzedawcach zawiera:

1) dane identyfikujące raportującego operatora platformy:

a) nazwę i główny adres,

b) TIN, numer identyfikacji VAT, jeżeli jest dostępny, oraz indywidualny numer operatora platformy, o którym mowa w art. 75v ust. 1, jeżeli został nadany,

c) nazwę platformy, w odniesieniu do której raportujący operator platformy przekazuje informację o sprzedawcach;

2) informacje dotyczące wyłączonego operatora platformy - w przypadku, o którym mowa w art. 75b ust. 4:

a) nazwę,

b) główny adres,

c) adres elektroniczny oraz adresy stron internetowych,

d) TIN, jeżeli jest dostępny,

e) wskazanie, że przyjęty model biznesowy platformy nie obejmuje sprzedawców podlegających raportowaniu;

3) dane identyfikujące sprzedawcę podlegającego raportowaniu będącego osobą fizyczną:

a) imię i nazwisko,

b) główny adres,

c) każdy TIN nadany sprzedawcy i państwo uczestniczące jego nadania, a w przypadku braku TIN - miejsce urodzenia sprzedawcy,

d) numer identyfikacji VAT, jeżeli jest dostępny,

e) datę urodzenia;

4) dane identyfikujące sprzedawcę podlegającego raportowaniu będącego podmiotem:

a) nazwę,

b) główny adres,

c) każdy TIN nadany sprzedawcy i państwo uczestniczące jego nadania,

d) numer identyfikacji VAT, jeżeli jest dostępny,

e) numer we właściwym rejestrze podmiotów prowadzących działalność gospodarczą,

f) wskazanie każdego zagranicznego zakładu, za pośrednictwem którego są wykonywane na terytorium Unii Europejskiej stosowne czynności, oraz państwa członkowskiego, w którym znajduje się taki zagraniczny zakład, jeżeli takie dane są dostępne;

5) informacje dotyczące sprzedawców podlegających raportowaniu, innych niż sprzedawcy wykonujący stosowną czynność dotyczącą udostępnienia nieruchomości:

a) identyfikator rachunku finansowego, jeżeli jest dostępny i jeżeli właściwy organ państwa uczestniczącego, którego rezydentem jest sprzedawca podlegający raportowaniu, nie ogłosił publicznie, że nie zamierza korzystać z identyfikatora rachunku finansowego,

b) imię i nazwisko albo firmę posiadacza rachunku finansowego, na który jest wpłacane wynagrodzenie lub na poczet którego jest ono uznawane, jeżeli są dostępne, a także inne informacje umożliwiające identyfikację tego posiadacza, jeżeli są dostępne - w przypadku gdy imię i nazwisko lub firma sprzedawcy są inne niż posiadacza rachunku finansowego,

c) państwo uczestniczące rezydencji,

d) wartość łącznego wynagrodzenia wypłaconego lub uznanego w każdym kwartale okresu sprawozdawczego oraz liczbę stosownych czynności, z tytułu których wynagrodzenie to zostało wypłacone lub uznane,

e) składki, prowizje lub podatki zatrzymane lub pobrane przez raportującego operatora platformy w każdym kwartale okresu sprawozdawczego;

6) informacje dotyczące sprzedawców wykonujących stosowną czynność dotyczącą udostępnienia nieruchomości odrębnie dla każdej grupy obiektów:

a) w zakresie określonym w pkt 5:

– lit. a-c,

– lit. e,

b) adres grupy obiektów,

c) numery ksiąg wieczystych nieruchomości należących do grupy obiektów, jeżeli takie numery nadano, lub ich odpowiedniki nadane zgodnie z przepisami prawa państwa uczestniczącego, w którym są położone nieruchomości,

d) wartość łącznego wynagrodzenia wypłaconego lub uznanego w każdym kwartale okresu sprawozdawczego oraz liczbę stosownych czynności w odniesieniu do grupy obiektów,

e) liczbę dni, przez które grupa obiektów była udostępniana w okresie sprawozdawczym,

f) rodzaj grupy obiektów;

7) dane pozwalające na identyfikację elektronicznej usługi identyfikacyjnej, o której mowa w art. 75l ust. 3 pkt 1 - w przypadku skorzystania z tej usługi.

Art.  75d.  [Informacje o wynagrodzeniu]

1. Wartość łącznego wynagrodzenia wypłaconego lub uznanego w kwartale okresu sprawozdawczego jest prezentowana:

1) w walucie, w której wypłacono lub uznano wynagrodzenie w formie pieniężnej;

2) w złotych, po przeliczeniu lub wycenie wynagrodzenia wypłaconego lub uznanego w innej formie niż pieniężna, przy czym wyceny dokonuje się według jednolitych metod względem wszystkich sprzedawców w odniesieniu do wszystkich świadczeń niepieniężnych.

2. Informacje o wynagrodzeniu są przekazywane w podziale na każdy kwartał okresu sprawozdawczego, w którym nastąpiła wypłata lub uznanie wynagrodzenia.

Art.  75e.  [Warunki zwolnienia z obowiązku przekazywania informacji o sprzedawcach]

Raportujący operator platformy jest zwolniony z obowiązku przekazywania informacji o sprzedawcach, jeżeli posiada dowody potwierdzające, że inny raportujący operator platformy przekazał te informacje o sprzedawcach na podstawie:

1) przepisów niniejszego działu albo

2) przepisów prawa innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego wdrażających załącznik V dyrektywy 2011/16/UE, albo

3) przepisów prawa państwa lub terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła porozumienie stanowiące podstawę automatycznej wymiany informacji o sprzedawcach, jeżeli ten inny raportujący operator platformy nie spełnia warunków uznania go za raportującego operatora platformy spoza Unii Europejskiej.

Art.  75f.  [Zwolnienie z obowiązku przekazywania informacji o sprzedawcach przez raportującego operatora platformy spoza UE]

Raportujący operator platformy spoza Unii Europejskiej jest zwolniony z obowiązku przekazywania informacji o sprzedawcach w zakresie kwalifikowanych stosownych czynności objętych skuteczną kwalifikującą umową, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, przewidującą automatyczną wymianę informacji równoważnych informacjom o sprzedawcach podlegających raportowaniu będących rezydentami Rzeczypospolitej Polskiej i udostępniających nieruchomości położone na jej terytorium.

Art.  75g.  [Informacje przekazywane sprzedawcy podlegającemu raportowaniu]

Raportujący operator platformy przekazuje sprzedawcy podlegającemu raportowaniu, w terminie określonym w art. 75b ust. 1, informację o sprzedawcach w zakresie, w jakim odnoszą się one do tego sprzedawcy. Przekazanie informacji o sprzedawcach następuje według jednolitego formatu określonego przez raportującego operatora platformy.

Art.  75h.  [Korekta informacji o sprzedawcach]

1. Raportujący operator platformy może skorygować przekazaną informację o sprzedawcach w terminie, o którym mowa w art. 75j.

2. Korekta informacji o sprzedawcach obejmuje wyłącznie informacje w zakresie, w jakim przekazana informacja o sprzedawcach jest niepełna lub zawiera informacje błędne.

3. Raportujący operator platformy przekazuje bezzwłocznie sprzedawcy podlegającemu raportowaniu korektę informacji o sprzedawcach w zakresie, w jakim odnoszą się one do tego sprzedawcy podlegającego raportowaniu. Przekazanie korekty informacji o sprzedawcach następuje według jednolitego formatu określonego przez raportującego operatora platformy.

Art.  75i.  [Wezwanie do złożenia lub skorygowania informacji o sprzedawcach]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej wzywa operatora platformy, który nie przekazał informacji o sprzedawcach albo przekazał informację niepełną lub zawierającą informacje błędne, do jej złożenia albo skorygowania w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.

2. W przypadku niezastosowania się operatora platformy do wezwania Szef Krajowej Administracji Skarbowej ponownie wzywa operatora platformy do złożenia informacji o sprzedawcach albo jej skorygowania w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.

3. Do doręczania wezwań przepisy działu IV rozdziału 5 ustawy - Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio.

Art.  75j.  [Obowiązek przechowywania informacji i dowodów przez raportującego operatora platformy]

Raportujący operator platformy jest obowiązany przechowywać informacje i dowody, o których mowa w art. 75c, art. 75g, art. 75k, art. 75l ust. 4, art. 75m i art. 75o-75q, przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin przekazania informacji o sprzedawcach.

Rozdział  3

Procedury należytej staranności

Art.  75k.  [Podstawy identyfikacji wyłączonego sprzedawcy]

W celu ustalenia, czy sprzedawca jest wyłączonym sprzedawcą, o którym mowa w:

1) art. 75a ust. 1 pkt 24 lit. a i b - raportujący operator platformy może opierać się na dostępnych publicznie informacjach lub potwierdzeniach uzyskanych od sprzedawcy będącego podmiotem;

2) art. 75a ust. 1 pkt 24 lit. c i d - raportujący operator platformy może opierać się na dostępnej dokumentacji.

Art.  75l.  [Obowiązek gromadzenia informacji o aktywnych sprzedawcach]

1. Raportujący operator platformy jest obowiązany dopełnić określonych w niniejszym dziale procedur gromadzenia i weryfikacji danych o sprzedawcach oraz uznawania sprzedawcy za rezydenta danego państwa, zwanych dalej w niniejszym dziale "procedurami należytej staranności", w odniesieniu do aktywnych sprzedawców.

2. Raportujący operator platformy jest obowiązany do gromadzenia informacji o aktywnych sprzedawcach w zakresie określonym w art. 75c pkt 3-6.

3. Raportujący operator platformy jest zwolniony z obowiązku gromadzenia informacji o aktywnych sprzedawcach w zakresie określonym w:

1) art. 75c pkt 3 lit. b-e oraz pkt 4 lit. b-f - w przypadku gdy potwierdzenie tożsamości i rezydencji sprzedawcy jest dokonywane za pomocą elektronicznej usługi identyfikacyjnej udostępnionej przez państwo uczestniczące lub Unię Europejską w celu potwierdzenia tożsamości i rezydencji sprzedawcy;

2) art. 75c pkt 3 lit. c i pkt 4 lit. c oraz e - w przypadku gdy państwo uczestniczące rezydencji sprzedawcy nie wydaje sprzedawcy TIN ani numeru we właściwym rejestrze podmiotów prowadzących działalność gospodarczą lub nie wymaga gromadzenia TIN nadanego sprzedawcy.

4. Jeżeli raportujący operator platformy umożliwił wykonanie ponad 2000 stosownych czynności poprzez udostępnienie grupy obiektów dla tego samego sprzedawcy będącego podmiotem, raportujący operator platformy jest obowiązany zgromadzić dokumenty, dane lub informacje potwierdzające, że poszczególne nieruchomości w ramach grupy obiektów stanowią własność tego samego podmiotu.

5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, nie zwalnia raportującego operatora platformy z obowiązku przekazania tych informacji w informacji o sprzedawcach.

Art.  75m.  [Weryfikacja zgromadzonych informacji o aktywnych sprzedawcach]

1. Raportujący operator platformy weryfikuje, czy zgromadzone informacje o aktywnych sprzedawcach w zakresie określonym w art. 75c pkt 3 i pkt 4 lit. a-e oraz informacje zgromadzone zgodnie z art. 75k i art. 75l ust. 4 są wiarygodne, korzystając z informacji i dokumentów dostępnych temu raportującemu operatorowi platformy w ramach prowadzonej działalności, a także z oprogramowania interfejsowego udostępnianego nieodpłatnie przez państwo uczestniczące lub Unię Europejską w celu sprawdzenia ważności TIN lub numeru identyfikacji VAT.

2. Obowiązek weryfikacji informacji, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony również wtedy, gdy raportujący operator platformy zweryfikował te informacje, korzystając ze swojej dokumentacji, którą może przeszukać elektronicznie.

Art.  75n.  [Uznanie sprzedawcy za rezydenta]

1. Raportujący operator platformy uznaje sprzedawcę za rezydenta w każdym państwie uczestniczącym, w którym rezydencja sprzedawcy została potwierdzona za pomocą elektronicznej usługi identyfikacyjnej, o której mowa w art. 75l ust. 3 pkt 1.

2. Raportujący operator platformy uznaje sprzedawcę za rezydenta również w państwie uczestniczącym, w którym sprzedawca ma główny adres.

3. Jeżeli TIN został nadany sprzedawcy w państwie uczestniczącym innym niż państwo uczestniczące, w którym sprzedawca ma główny adres, raportujący operator platformy uznaje sprzedawcę za rezydenta również tego innego państwa uczestniczącego.

4. Jeżeli sprzedawca przekazał informacje o istnieniu zagranicznego zakładu, o którym mowa w art. 75c pkt 4 lit. f, raportujący operator platformy uznaje sprzedawcę za rezydenta również w państwie uczestniczącym, w którym istnieje ten zagraniczny zakład.

Art.  75o.  [Wystąpienie sprzedawcy o przekazanie informacji]

1. W celu gromadzenia informacji o aktywnych sprzedawcach w zakresie określonym w art. 75c pkt 3, 4, pkt 5 lit. a-c i pkt 6 lit. a tiret pierwsze, lit. b, c i f raportujący operator platformy jest obowiązany wystąpić do sprzedawcy o te informacje dotyczące tego sprzedawcy najpóźniej w dniu spełnienia przez tego sprzedawcę warunków uznania go za aktywnego sprzedawcę.

2. Raportujący operator platformy jest obowiązany wystąpić do sprzedawcy, o którym mowa w art. 75a ust. 1 pkt 24 lit. d, w celu zgromadzenia informacji w zakresie określonym w art. 75c pkt 3, 4, pkt 5 lit. a-c i pkt 6 lit. a tiret pierwsze, lit. b, c i f najpóźniej w dniu przekroczenia przez sprzedawcę progów określonych w art. 75a ust. 1 pkt 24 lit. d, jeżeli operator potwierdził tożsamość tego sprzedawcy najpóźniej w dniu spełnienia przez niego warunków uznania go za aktywnego sprzedawcę.

3. W celu weryfikacji informacji o aktywnych sprzedawcach w zakresie określonym w art. 75c pkt 3, 4, pkt 5 lit. a-c i pkt 6 lit. a tiret pierwsze, lit. b, c i f raportujący operator platformy może w każdym czasie wystąpić do sprzedawcy o te informacje.

4. Jeżeli raportujący operator platformy nie otrzyma na podstawie ust. 1-3 informacji w terminie 20 dni od dnia wystąpienia, jest obowiązany ponownie wystąpić o te informacje. W sytuacji nieotrzymania tych informacji w wyznaczonym terminie operator platformy jest obowiązany niezwłocznie wystąpić ponownie o te informacje.

5. Jeżeli sprzedawca, pomimo dwukrotnego ponowienia wystąpienia na podstawie ust. 4, nie przekaże raportującemu operatorowi platformy informacji w terminie 60 dni od dnia pierwotnego wystąpienia, raportujący operator platformy jest obowiązany wstrzymać wypłatę wynagrodzenia na rzecz sprzedawcy do momentu przekazania tych informacji przez sprzedawcę.

6. Raportujący operator platformy blokuje możliwość wykonania stosownej czynności do momentu przekazania informacji przez sprzedawcę, w przypadku gdy nie istnieje możliwość wstrzymania wypłaty wynagrodzenia przez tego raportującego operatora platformy na podstawie ust. 5.

Art.  75p.  [Termin dopełnienia procedur należytej staranności]

1. Raportujący operator platformy jest obowiązany dopełnić procedur należytej staranności do dnia:

1) 31 grudnia okresu sprawozdawczego;

2) 31 grudnia drugiego okresu sprawozdawczego - w przypadku sprzedawców, którzy byli zarejestrowani na platformie na dzień, w którym podmiot stał się raportującym operatorem platformy.

2. Raportujący operator platformy może opierać się na procedurach należytej staranności przeprowadzonych w odniesieniu do poprzednich okresów sprawozdawczych, pod warunkiem że:

1) informacje o aktywnych sprzedawcach w zakresie określonym w art. 75c pkt 3 i 4 zgromadzono i zweryfikowano albo potwierdzono w ciągu ostatnich 36 miesięcy oraz

2) raportujący operator platformy nie ma podstaw, aby sądzić, że informacje o aktywnych sprzedawcach w zakresie określonym w art. 75c pkt 3 i 4 oraz informacje, o których mowa w art. 75k i art. 75l ust. 4, są niewiarygodne lub nieprawidłowe.

Art.  75q.  [Wystąpienie do sprzedawcy o skorygowanie informacji]

W przypadku gdy na podstawie informacji przekazanych przez właściwy organ państwa uczestniczącego w skierowanym do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej wniosku dotyczącym sprzedawcy raportujący operator platformy ma powody sądzić, że informacja o aktywnym sprzedawcy w zakresie określonym w art. 75c pkt 3 i 4 oraz informacja, o której mowa w art. 75l ust. 4, mogą być nieprawidłowe, zwraca się do sprzedawcy o skorygowanie informacji, które uznano za nieprawidłowe, oraz przekazanie dokumentów, danych lub informacji, które są wiarygodne i pochodzą z niezależnych źródeł, w tym:

1) ważnego dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez właściwy organ władzy publicznej;

2) aktualnego certyfikatu rezydencji podatkowej.

Art.  75r.  [Odpowiedzialność raportującego operatora platformy w przypadku dopełniania procedur należytej staranności przez zewnętrznego usługodawcę lub innego operatora platformy]

1. Skorzystanie przez raportującego operatora platformy z usług zewnętrznego usługodawcy w celu dopełnienia procedur należytej staranności nie wyłącza odpowiedzialności tego raportującego operatora platformy za nienależyte wykonanie tych obowiązków.

2. Jeżeli inny operator platformy dopełnia procedur należytej staranności za raportującego operatora platformy w odniesieniu do tej samej platformy, ten inny operator platformy jest obowiązany dopełnić procedur należytej staranności, przy czym nie wyłącza to odpowiedzialności raportującego operatora platformy za nienależyte wykonanie tych obowiązków przez innego operatora platformy.

Art.  75s.  [Obowiązek przechowywania dokumentacji przez raportującego operatora platformy]

Dokumentację zgromadzoną do celów realizacji procedur należytej staranności raportujący operator platformy jest obowiązany przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin przekazania informacji o sprzedawcach.

Rozdział  4

Procedury rejestracji operatorów platform

Art.  75t.  [Wybór RP jako państwa właściwego w zakresie spełniania obowiązków ciążących na raportującym operatorze platformy z UE]

1. Jeżeli operator platformy niebędący rezydentem do celów podatkowych w państwie członkowskim spełnia warunki uznania go za raportującego operatora platformy z Unii Europejskiej jednocześnie w Rzeczypospolitej Polskiej i innym państwie członkowskim, może wybrać Rzeczpospolitą Polską jako państwo, w którym będzie wypełniać obowiązki określone w niniejszym dziale.

2. Operator platformy, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany powiadomić Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o dokonanym wyborze elektronicznie, za pomocą formularza rejestracyjnego zgodnie z art. 75u ust. 3-9.

3. Raportujący operator platformy powiadamia o wyborze Rzeczypospolitej Polskiej pozostałe państwa członkowskie, w których spełnia warunki uznania za raportującego operatora platformy.

4. Jeżeli operator platformy wybierze inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie jako państwo, w którym będzie wypełniać obowiązki sprawozdawcze wynikające z sekcji III załącznika V dyrektywy 2011/16/UE, jest obowiązany powiadomić Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o dokonanym wyborze elektronicznie, za pomocą formularza rejestracyjnego zgodnie z art. 75u ust. 5-9, przekazując następujące informacje:

1) nazwę;

2) główny adres;

3) adres do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1045), zwany dalej "adresem do doręczeń elektronicznych";

4) adresy stron internetowych;

5) każdy TIN nadany raportującemu operatorowi platformy spoza Unii Europejskiej oraz, jeżeli jest dostępny, numer identyfikacji VAT;

6) państwo członkowskie, w którym będzie wypełniać obowiązki sprawozdawcze.

5. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 4, operator platformy dokonuje w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po zakończeniu okresu sprawozdawczego, w którym spełnił jeden z warunków uznania go za raportującego operatora platformy z Unii Europejskiej.

Art.  75u.  [Wybór RP jako państwa właściwego w zakresie spełniania obowiązków ciążących na raportującym operatorze platformy spoza UE]

1. Jeżeli operator platformy spełnia warunki uznania go za raportującego operatora platformy spoza Unii Europejskiej jednocześnie w Rzeczypospolitej Polskiej i innym państwie członkowskim, może wybrać Rzeczpospolitą Polską jako państwo, w którym będzie wypełniać obowiązki określone w niniejszym dziale. W takim przypadku raportujący operator platformy spoza Unii Europejskiej dokonuje elektronicznie jednorazowej rejestracji za pomocą formularza rejestracyjnego, najpóźniej w dniu rozpoczęcia działalności jako operator platformy.

2. Jeżeli raportujący operator platformy spoza Unii Europejskiej wybierze inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie, jest obowiązany powiadomić Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o dokonanym wyborze elektronicznie, za pomocą formularza rejestracyjnego, najpóźniej w dniu rozpoczęcia działalności jako operator platformy. Raportujący operator platformy spoza Unii Europejskiej, który dokonał powiadomienia, nie wykonuje pozostałych obowiązków określonych w niniejszym dziale.

3. Formularz rejestracyjny zawiera:

1) informacje dotyczące raportującego operatora platformy:

a) nazwę,

b) główny adres,

c) adres do doręczeń elektronicznych,

d) adresy stron internetowych,

e) każdy TIN nadany raportującemu operatorowi platformy spoza Unii Europejskiej oraz, jeżeli jest dostępny, numer identyfikacji VAT,

f) informację o identyfikacji raportującego operatora platformy do celów podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej, zgodnie z tytułem XII rozdziałem 6 sekcją 2 i 3 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.),

g) wskazanie państw członkowskich, których rezydentami są sprzedawcy podlegający raportowaniu;

2) informacje dotyczące pełnomocnika upoważnionego do podpisywania informacji o sprzedawcach oraz korekt formularza rejestracyjnego:

a) imię, nazwisko i datę urodzenia,

b) TIN, jeżeli jest dostępny,

c) w przypadku braku TIN - numer i serię paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość albo inny numer identyfikacyjny,

d) państwo wydania dokumentu, o którym mowa w lit. c,

e) dane pełnomocnika oraz dane wystawcy kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, zawarte w kwalifikowanym certyfikacie podpisu elektronicznego - w przypadku gdy pełnomocnik będzie opatrywał dokumenty kwalifikowanym podpisem elektronicznym,

f) numer PESEL pełnomocnika posługującego się podpisem zaufanym - w przypadku gdy nie są przekazywane dane, o których mowa w lit. e,

g) adres do doręczeń elektronicznych - w przypadku gdy pełnomocnikiem jest adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy albo osoba, o której mowa w art. 138c § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa,

h) numer telefonu,

i) adres poczty elektronicznej,

j) oświadczenie raportującego operatora platformy o upoważnieniu pełnomocnika do podpisywania informacji o sprzedawcach oraz korekt formularza rejestracyjnego.

4. Do doręczania potwierdzenia nadania indywidualnego numeru operatora platformy, o którym mowa w art. 75v ust. 1, oraz innych pism w zakresie związanym ze stosowaniem przepisów art. 75w-75y oraz rozdziału 5 przepisy działu IV rozdziału 5 ustawy - Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio.

5. Formularz rejestracyjny jest sporządzany na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

6. Raportujący operator platformy powiadamia niezwłocznie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o korekcie informacji zawartych w formularzu rejestracyjnym. Powiadomienia dokonuje się elektronicznie, za pomocą formularza rejestracyjnego, podając kompletne i aktualne dane.

7. Pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej udzielone na podstawie przepisów działu III rozdziału 9a ustawy - Ordynacja podatkowa, obejmuje również upoważnienie do podpisywania formularza rejestracyjnego.

8. Formularz rejestracyjny może być podpisany przez osobę uprawnioną do reprezentacji, przy czym w takim przypadku nie jest dopuszczalne podpisanie tego formularza przez pełnomocnika.

9. Korekta formularza rejestracyjnego w zakresie ustanowienia pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, może być podpisana zgodnie z ust. 7 i 8.

10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania za pomocą środków komunikacji elektronicznej formularza rejestracyjnego, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tym formularzu oraz potrzebę jego ochrony przed nieuprawnionym dostępem.

Art.  75v.  [Nadanie raportującemu operatorowi platformy indywidualnego numeru identyfikacyjnego do celów sprawozdawczych]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej w terminie 30 dni od dnia otrzymania formularza rejestracyjnego nadaje raportującemu operatorowi platformy indywidualny numer identyfikacyjny do celów sprawozdawczych, zwany dalej "indywidualnym numerem operatora platformy".

2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej wydaje potwierdzenie nadania indywidualnego numeru operatora platformy niezwłocznie po jego nadaniu.

Art.  75w.  [Pozostawienie formularza rejestracyjnego bez rozpatrzenia]

Szef Krajowej Administracji Skarbowej wydaje postanowienie o pozostawieniu formularza rejestracyjnego bez rozpatrzenia, w przypadku gdy:

1) brak jest możliwości potwierdzenia tożsamości lub istnienia raportującego operatora platformy;

2) stwierdzono, że przekazany formularz rejestracyjny nie spełnia wymogów określonych dla tego formularza;

3) istnieje uzasadnione przypuszczenie, że dane przekazane na formularzu rejestracyjnym są fałszywe lub fikcyjne;

4) raportującemu operatorowi platformy został już nadany indywidualny numer operatora platformy albo nadano numer identyfikacyjny do celów sprawozdawczych zgodnie z dyrektywą 2011/16/UE w innym państwie członkowskim;

5) raportujący operator platformy nie spełnia warunków uznania go za raportującego operatora platformy spoza Unii Europejskiej;

6) raportującemu operatorowi platformy cofnięto indywidualny numer operatora platformy na podstawie art. 75y ust. 1 pkt 4 i nie złożył on kaucji gwarancyjnej zgodnie z art. 75y ust. 3 lub inne państwo członkowskie cofnęło raportującemu operatorowi platformy numer identyfikacyjny do celów sprawozdawczych zgodnie z dyrektywą 2011/16/UE.

Art.  75x.  [Unieważnienie indywidualnego numeru operatora platformy]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, indywidualny numer operatora platformy, w przypadku gdy:

1) raportującemu operatorowi platformy został uprzednio nadany indywidualny numer operatora platformy albo numer identyfikacyjny do celów sprawozdawczych zgodnie z dyrektywą 2011/16/UE w innym państwie członkowskim;

2) indywidualny numer operatora platformy nadano na podstawie fałszywych lub fikcyjnych danych.

2. Nie można posługiwać się unieważnionym indywidualnym numerem operatora platformy, a unieważniony indywidualny numer operatora platformy nie może zostać ponownie nadany.

Art.  75y.  [Cofnięcie indywidualnego numeru operatora platformy]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej cofa, w drodze decyzji, indywidualny numer operatora platformy, w przypadku gdy:

1) raportujący operator platformy powiadomi Szefa Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 75u ust. 5-8 o zaprzestaniu prowadzenia działalności jako operator platformy, przekazując w formularzu rejestracyjnym następujące dane:

a) nazwę,

b) główny adres,

c) adres do doręczeń elektronicznych,

d) każdy TIN nadany raportującemu operatorowi platformy spoza Unii Europejskiej oraz, jeżeli jest dostępny, numer identyfikacji VAT,

e) datę zaprzestania prowadzenia działalności jako operator platformy;

2) mimo braku powiadomienia, o którym mowa w pkt 1, istnieje uzasadnione przypuszczenie, że działalność podmiotu jako raportującego operatora platformy została zakończona;

3) podmiot przestał spełniać warunki uznania go za raportującego operatora platformy spoza Unii Europejskiej;

4) raportujący operator platformy nie zrealizował obowiązku, o którym mowa w art. 75b ust. 1, pomimo wezwania, o którym mowa w art. 75i.

2. Nie można posługiwać się cofniętym indywidualnym numerem operatora platformy, a cofnięty indywidualny numer operatora platformy nie może zostać ponownie nadany.

3. Ponowne nadanie indywidualnego numeru operatora platformy operatorowi platformy, któremu cofnięto taki numer na podstawie ust. 1 pkt 4, jest dopuszczalne po złożeniu Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej kaucji gwarancyjnej w wysokości 1 000 000 zł.

4. Kaucję gwarancyjną składa się w formie:

1) depozytu pieniężnego lub

2) gwarancji bankowych, lub

3) obligacji Skarbu Państwa co najmniej o trzyletnim terminie wykupu.

5. Kaucja gwarancyjna jest utrzymywana do momentu:

1) wykonania przez operatora platformy obowiązku, o którym mowa w art. 75b ust. 1 lub 4;

2) zakończenia prowadzenia działalności, z którą wiąże się nadanie indywidualnego numeru operatora platformy.

6. Od złożonej kaucji gwarancyjnej nie są naliczane odsetki.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przyjmowania i zwrotu kaucji gwarancyjnej, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego udokumentowania przyjęcia i zwrotu kaucji.

Art.  75z.  [Uzupełniające stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie nadawania indywidualnego numeru operatora platformy]

1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale do postępowań w sprawie pozostawienia formularza rejestracyjnego bez rozpatrzenia, unieważnienia i cofnięcia indywidualnego numeru operatora platformy stosuje się odpowiednio przepisy działu IV ustawy - Ordynacja podatkowa.

2. W zakresie wydawania potwierdzeń nadania indywidualnego numeru operatora platformy stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIA ustawy - Ordynacja podatkowa.

3. Decyzja o unieważnieniu indywidualnego numeru operatora platformy oraz decyzja o cofnięciu indywidualnego numeru operatora platformy są natychmiast wykonalne.

Rozdział  5

Kontrola raportujących operatorów platform

Art.  75za.  [Kontrola przeprowadzana przez Szefa KAS]

Szef Krajowej Administracji Skarbowej przeprowadza kontrolę wykonywania przez raportującego operatora platformy obowiązków w zakresie stosowania procedur należytej staranności oraz obowiązków sprawozdawczych określonych w niniejszym dziale, zwaną dalej w niniejszym dziale "kontrolą".

Art.  75zb.  [Protokół kontroli; wynik kontroli]

1. Z czynności kontrolnych sporządza się protokół kontroli. Kontrolowany, który nie zgadza się z ustaleniami kontroli zawartymi w protokole, może w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia przedstawić zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując równocześnie stosowne dowody.

2. Kontrolujący jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w ust. 1, i w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia, wskazując w szczególności, które zastrzeżenia nie zostały uwzględnione, wraz z uzasadnieniem faktycznym i prawnym.

3. W przypadku niezłożenia zastrzeżeń lub wyjaśnień w terminie określonym w ust. 1, przyjmuje się, że kontrolowany nie kwestionuje ustaleń kontroli.

4. Kontrola kończy się wraz z doręczeniem kontrolowanemu wyniku kontroli.

5. Wynik kontroli sporządza się na podstawie protokołu kontroli, zastrzeżeń lub wyjaśnień oraz zawiadomienia o sposobie ich załatwienia.

6. Wynik kontroli zawiera:

1) oznaczenie kontrolującego;

2) oznaczenie kontrolowanego;

3) datę wydania;

4) podstawę prawną;

5) opis przebiegu kontroli;

6) końcowe ustalenia i wnioski zawierające informację o stwierdzeniu nieprawidłowości albo ich braku;

7) wskazanie terminu usunięcia nieprawidłowości, jeżeli zostały stwierdzone;

8) podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, a jeżeli wynik kontroli został wydany w formie dokumentu elektronicznego - kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany albo podpis osobisty tej osoby.

7. Termin, o którym mowa w ust. 6 pkt 7, nie może być krótszy niż miesiąc ani dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od dnia doręczenia wyniku kontroli.

8. Kontrolowany jest obowiązany poinformować Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o sposobie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub przyczynach ich nieusunięcia bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni, licząc od dnia upływu wyznaczonego terminu ich usunięcia.

Art.  75zc.  [Żądanie udzielenia informacji niezbędnych do wyjaśnienia uchybień lub nieprawidłowości]

1. W przypadku wystąpienia uchybień lub nieprawidłowości, których wyjaśnienie nie wymaga przeprowadzenia kontroli, raportujący operator platformy, na pisemne żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, jest obowiązany do udzielenia informacji niezbędnych do ich wyjaśnienia.

2. W żądaniu, o którym mowa w ust. 1, określa się zakres żądanych informacji oraz termin ich przekazania, nie krótszy jednak niż 14 dni, licząc od dnia doręczenia żądania.

Art.  75zd.  [Uzupełniające stosowanie do kontroli przepisów Ordynacji podatkowej]

W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale do kontroli stosuje się odpowiednio przepisy działu IV rozdziału 1, z wyłączeniem art. 127 i art. 128, rozdziału 2, rozdziału 3, z wyłączeniem art. 133 i art. 133a, rozdziału 3a, rozdziału 4, z wyłączeniem art. 139, rozdziałów 5, 6, 9-11, 14, 16, 22 i 23 oraz działu VI, z wyłączeniem art. 281, art. 282a, art. 291 i art. 292, ustawy - Ordynacja podatkowa.

Rozdział  6

Obowiązki organu

Art.  75ze.  [Przekazywanie innemu państwu uczestniczącemu informacji dotyczących sprzedawcy podlegającego raportowaniu]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje, w terminie 2 miesięcy od zakończenia okresu sprawozdawczego, w drodze automatycznej wymiany, informacje odnoszące się do sprzedawcy podlegającego raportowaniu określone w art. 75c właściwemu organowi państwa uczestniczącego, którego rezydentem jest sprzedawca podlegający raportowaniu, a w przypadku sprzedawcy podlegającego raportowaniu, który świadczy usługi udostępnienia nieruchomości - także właściwemu organowi państwa uczestniczącego, w którym położona jest nieruchomość.

2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje do centralnego rejestru, o którym mowa w art. 75zf ust. 2, informacje, o których mowa w art. 75c pkt 2.

3. Automatyczna wymiana informacji, o których mowa w ust. 1, odbywa się:

1) w przypadku państw członkowskich - za pomocą środków komunikacji elektronicznej, według formatu określonego w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 2015/2378;

2) w przypadku państw uczestniczących innych niż państwa członkowskie - za pomocą środków komunikacji elektronicznej, według formatu ustalonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie wymagań oraz standardów określonych przez OECD w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji o sprzedawcach.

4. Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w celu usprawnienia współpracy, może zawierać z właściwym organem innego państwa uczestniczącego porozumienia dwustronne lub wielostronne w zakresie szczegółowego sposobu i trybu wymiany informacji o sprzedawcach.

Art.  75zf.  [Zawiadamianie o indywidualnym numerze operatora platformy; wniosek o skreślenie raportującego operatora platformy z centralnego rejestru]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej powiadamia właściwe organy państw członkowskich oraz Komisję Europejską o indywidualnym numerze operatora platformy.

2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej zwraca się do Komisji Europejskiej o skreślenie raportującego operatora platformy z prowadzonego przez nią centralnego rejestru w przypadku unieważnienia indywidualnego numeru operatora platformy, o którym mowa w art. 75x ust. 1, albo cofnięcia indywidualnego numeru operatora platformy, o którym mowa w art. 75y ust. 1.

3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej powiadamia Komisję Europejską o raportującym operatorze platformy, który nie dopełnił obowiązku jednorazowej rejestracji zgodnie z art. 75u ust. 1.

4. Powiadomienia dokonuje się niezwłocznie po powzięciu uzasadnionego przypuszczenia o prowadzeniu przez podmiot działalności jako raportujący operator platformy.

DZIAŁ  IV

Automatyczna wymiana informacji o interpretacjach podatkowych i decyzjach w sprawach cen transferowych 

Art.  76.  [Definicje legalne]

Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o:

1) decyzji w sprawie cen transferowych - rozumie się przez to:

a) uprzednie porozumienie cenowe w rozumieniu art. 81 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 948) oraz decyzję, o której mowa w art. 95 ust. 7, art. 105 ust. 1 lub art. 106 ust. 1 tej ustawy,

b) porozumienie podatkowe, o którym mowa w art. 20zb pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także jego odnowienie, zmianę i rozwiązanie,

c) porozumienie inwestycyjne w zakresie, o którym mowa w art. 20zt pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także jego zmianę, wypowiedzenie i wygaśnięcie;

2) interpretacji podatkowej - rozumie się przez to:

a) interpretację indywidualną, o której mowa w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, wydaną w zakresie zdarzenia przyszłego lub przed wystąpieniem skutków podatkowych związanych ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny, o ile okoliczność ta wynika ze złożonego przez wnioskodawcę wniosku, a także jej zmianę, stwierdzenie wygaśnięcia lub uchylenie, o których mowa w art. 14e § 1 pkt 1 i § 1a pkt 1-3 ustawy - Ordynacja podatkowa,

b) opinię zabezpieczającą, o której mowa w art. 119y § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, dotyczącą czynności planowanej lub rozpoczętej, a także odmowę jej wydania i jej zmianę, o których mowa w art. 119y § 2 i art. 119zd ustawy - Ordynacja podatkowa,

c) porozumienie podatkowe, o którym mowa w art. 20zb pkt 1 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także jego rozwiązanie na podstawie art. 20ze § 1 i 2 tej ustawy,

d) porozumienie inwestycyjne w zakresie, o którym mowa w art. 20zt pkt 2 i 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także jego zmianę, wypowiedzenie i wygaśnięcie,

e) 3  opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego, o której mowa w art. 14t § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także jej zmianę lub uchylenie, o których mowa w art. 14zd § 1 pkt 1 i 2 tej ustawy,

f) 4  opinię zabezpieczającą w sprawie opodatkowania wyrównawczego, o której mowa w art. 119zfp § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także odmowę jej wydania i jej zmianę, o których mowa w art. 119zfr § 2 i art. 119zfw tej ustawy;

3) podatkowej grupie kapitałowej - rozumie się przez to grupę, o której mowa w art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

4) podmiocie krajowym - rozumie się przez to podmiot powiązany w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym zagraniczny zakład w rozumieniu tych przepisów, położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5) podmiocie zagranicznym - rozumie się przez to podmiot powiązany w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym zagraniczny zakład w rozumieniu tych przepisów, położony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  77.  [Informacje o wydanych interpretacjach podatkowych lub decyzjach w sprawach cen transferowych przekazywane organom państw członkowskich w drodze automatycznej wymiany]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w drodze automatycznej wymiany, informacje o wydanych interpretacjach podatkowych lub decyzjach w sprawach cen transferowych, dotyczących:

1) w przypadku interpretacji podatkowych - transakcji, zespołu transakcji lub innych zdarzeń, jeżeli:

a) nie wszystkie z uczestniczących w nich osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej lub osób fizycznych mają siedzibę, zarząd lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

b) strona transakcji lub zespołu transakcji prowadzi działalność gospodarczą na terytorium innego państwa za pośrednictwem zagranicznego zakładu, a transakcja, zespół transakcji lub inne zdarzenia stanowią część lub całość działalności gospodarczej zagranicznego zakładu, lub

c) którakolwiek ze stron transakcji lub zespołu transakcji ma jednocześnie siedzibę, zarząd lub miejsce zamieszkania na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego, lub

d) transakcje, zespół transakcji lub inne zdarzenia mają skutki transgraniczne;

2) w przypadku decyzji w sprawach cen transferowych - transakcji, zespołu transakcji lub innych zdarzeń zachodzących między podmiotem krajowym a podmiotem zagranicznym.

2. Transakcja lub zespół transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują w szczególności:

1) istnienie zagranicznego zakładu,

2) obliczanie wartości dla celów amortyzacji składnika aktywów nabytego od powiązanego podmiotu zagranicznego,

3) dokonywanie inwestycji, dostawę towarów, świadczenie usług, finansowanie, wykorzystanie rzeczowych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych

- przy czym transakcja lub zespół transakcji nie muszą bezpośrednio dotyczyć osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej lub osoby fizycznej, na wniosek których wydano interpretację podatkową.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1, zawierają:

1) dane identyfikacyjne osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, a w przypadku gdy podmiot należy do podatkowej grupy kapitałowej - również dane identyfikacyjne tej grupy;

2) datę wydania interpretacji podatkowej lub decyzji w sprawie cen transferowych;

3) datę rozpoczęcia okresu obowiązywania decyzji w sprawie cen transferowych;

4) datę zakończenia okresu obowiązywania decyzji w sprawie cen transferowych;

5) rodzaj interpretacji podatkowej lub decyzji w sprawie cen transferowych;

6) wartość transakcji lub zespołu transakcji, wskazaną w decyzji w sprawie cen transferowych, a w przypadku interpretacji podatkowej - wartość transakcji lub zespołu transakcji, jeżeli wartość ta została wskazana;

7) wskazanie innych państw członkowskich, których może dotyczyć interpretacja podatkowa albo decyzja w sprawie cen transferowych;

8) wskazanie osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich, wraz ze wskazaniem tych państw, na których obowiązki podatkowe mogą mieć wpływ transakcje, zespół transakcji lub inne zdarzenia objęte interpretacją podatkową lub decyzją w sprawie cen transferowych, jeżeli takie osoby prawne lub jednostki organizacyjne mogą być zidentyfikowane na podstawie posiadanych przez organ informacji;

9) streszczenie interpretacji podatkowej, w tym opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego albo opis czynności planowanej lub rozpoczętej, lub streszczenie decyzji w sprawie cen transferowych, w szczególności wskazanie rodzaju i przedmiotu transakcji lub zespołu transakcji lub innych zdarzeń objętych decyzją;

9a) inne niż wskazane w pkt 9 informacje, które mogą pomóc właściwemu organowi państwa członkowskiego w ocenie potencjalnego ryzyka podatkowego;

10) streszczenie opisu kryteriów wyboru metody ustalania cen transferowych - w przypadku decyzji w sprawie cen transferowych;

11) wskazanie wybranej metody i algorytmu kalkulacji ceny transferowej - w przypadku decyzji w sprawie cen transferowych;

12) wskazanie, czy źródłem przekazywanych informacji jest decyzja w sprawie cen transferowych czy wniosek wszczynający postępowanie w sprawie cen transferowych, o którym mowa w art. 81 ust. 3.

4. Opis, o którym mowa w ust. 3 pkt 9, sporządza się w sposób nieprowadzący do ujawnienia tajemnicy handlowej, przemysłowej lub zawodowej lub procesu produkcyjnego, lub informacji, które byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym.

5. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie:

1) do końca trzeciego kwartału - w przypadku interpretacji podatkowych lub decyzji w sprawach cen transferowych wydanych w pierwszym lub drugim kwartale tego roku;

2) do końca pierwszego kwartału - w przypadku interpretacji podatkowych lub decyzji w sprawach cen transferowych wydanych w trzecim lub czwartym kwartale poprzedniego roku.

Art.  78.  [Informacje przekazywane Komisji Europejskiej w drodze automatycznej wymiany]

Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje Komisji Europejskiej, w drodze automatycznej wymiany, informacje, o których mowa w art. 77 ust. 3 pkt 2-7, 11 i 12, w terminie określonym w art. 77 ust. 5.

Art.  79.  [Interpretacje podatkowe niepodlegające automatycznej wymianie]

1. Automatycznej wymianie informacji nie podlegają interpretacje podatkowe dotyczące wyłącznie indywidualnej sprawy osoby fizycznej.

2. Do automatycznej wymiany informacji o interpretacjach podatkowych przepis art. 8 stosuje się odpowiednio.

Art.  80.  [Formularz do automatycznej wymiany informacji]

Automatyczna wymiana informacji w odniesieniu do interpretacji podatkowych i decyzji w sprawach cen transferowych odbywa się za pomocą standardowego formularza, o którym mowa w art. 20 ust. 5 dyrektywy 2011/16/UE, zgodnie z mającymi zastosowanie ustaleniami praktycznymi przyjętymi na podstawie art. 21 tej dyrektywy.

Art.  81.  [Informacje niepodlegające automatycznej wymianie ze względu na właściwość organu państwa niebędącego państwem członkowskim]

1. Automatycznej wymianie informacji nie podlegają informacje, o których mowa w art. 77 ust. 3 i art. 78, o decyzjach w sprawach cen transferowych wydanych w przypadkach, o których mowa w art. 87 ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych, gdy dla podmiotu zagranicznego powiązanego z podmiotem krajowym organem właściwym jest właściwy organ państwa niebędącego państwem członkowskim, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, zawarta z tym państwem nie zezwala na ujawnienie takich informacji podmiotom niebędącym stroną takiej umowy, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Informacje, o których mowa w art. 77 ust. 3 i art. 78, o decyzjach w sprawach cen transferowych wydanych w przypadkach, o których mowa w art. 87 ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych, podlegają wymianie w trybie określonym w art. 16, gdy dla podmiotu zagranicznego powiązanego z podmiotem krajowym organem właściwym jest właściwy organ państwa niebędącego państwem członkowskim, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, zawarta z tym państwem zezwala na ujawnienie takich informacji, a właściwy organ tego państwa wyrazi zgodę na ich ujawnienie.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje, w zakresie określonym w art. 77 ust. 3 i art. 78, informacje wynikające z wniosku wszczynającego postępowanie w sprawie cen transferowych.

DZIAŁ  V

Automatyczna wymiana informacji podatkowych o jednostkach wchodzących w skład grupy podmiotów

Art.  82.  [Definicje legalne]

1. Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o:

1) grupie podmiotów - rozumie się przez to grupę kapitałową:

a) dla której jest sporządzane skonsolidowane sprawozdanie finansowe zgodnie z obowiązującymi tę grupę zasadami rachunkowości albo takie sprawozdanie byłoby sporządzane, gdyby udziały kapitałowe w co najmniej jednej jednostce wchodzącej w skład tej grupy były przedmiotem obrotu na rynku regulowanym,

b) w której skład wchodzą co najmniej dwie jednostki mające siedzibę lub zarząd w różnych państwach lub terytoriach albo w której skład wchodzi jednostka, która ma siedzibę lub zarząd w jednym państwie lub terytorium a prowadzi działalność przez zagraniczny zakład położony w innym państwie lub terytorium,

c) której skonsolidowane przychody przekroczyły w poprzednim roku obrotowym kwotę progową określoną zgodnie z ust. 2 i 3;

2) informacji o grupie podmiotów - rozumie się przez to informację o jednostkach wchodzących w skład grupy podmiotów;

3) jednostce dominującej - rozumie się przez to:

a) jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, taką część udziałów w co najmniej jednej jednostce wchodzącej w skład grupy podmiotów, że zgodnie z zasadami rachunkowości przyjętymi w państwie lub terytorium, w którym posiada siedzibę lub zarząd, ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe albo miałaby taki obowiązek, gdyby jej udziały kapitałowe były przedmiotem obrotu na rynku regulowanym w tym państwie lub terytorium, oraz

b) nie istnieje żadna inna jednostka wchodząca w skład tej grupy podmiotów, która posiadałaby bezpośrednio lub pośrednio udziały, o których mowa w lit. a, w tej jednostce;

4) jednostce raportującej - rozumie się przez to jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów, obowiązaną do przekazania w państwie lub terytorium, w którym posiada siedzibę lub zarząd, lub w państwie lub terytorium, w którym prowadzi działalność przez zagraniczny zakład, informacji o grupie podmiotów, w imieniu tej grupy;

5) jednostkach wchodzących w skład grupy podmiotów - rozumie się przez to:

a) jednostkę dominującą, jednostki zależne oraz pozostałe jednostki podporządkowane, które są objęte skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym lub byłyby objęte takim sprawozdaniem, gdyby udziały w takich jednostkach były przedmiotem obrotu na rynku regulowanym,

b) każdą jednostkę, która nie jest objęta skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym wyłącznie z uwagi na kryterium wielkości lub istotności,

c) zagraniczny zakład jednostki wskazanej w lit. a lub b, pod warunkiem że jednostka ta sporządza samodzielne sprawozdanie finansowe dla takiego zakładu dla celów sprawozdawczości finansowej, nadzorczej, podatkowej lub dla celów wewnętrznej kontroli zarządczej;

6) kwalifikującej umowie między właściwymi organami - rozumie się przez to umowę między właściwymi organami dotyczącą wymiany informacji o grupach podmiotów zawartą na podstawie ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej stanowiącej podstawę wymiany informacji podatkowych;

7) roku obrotowym - rozumie się przez to rok obrotowy w rozumieniu przepisów o rachunkowości, za który jednostka dominująca grupy podmiotów sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe;

8) sprawozdawczym roku obrotowym - rozumie się przez to rok obrotowy, za który jest sporządzane roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe, w odniesieniu do którego dane są przedstawiane w informacji o grupie podmiotów.

2. Kwota progowa skonsolidowanych przychodów wynosi:

1) 3 250 000 000 zł - w przypadku gdy grupa kapitałowa sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe w złotych;

2) 750 000 000 euro albo równowartość tej kwoty przeliczonej według:

a) zasad określonych przez państwo lub terytorium, w którym jednostka dominująca ma siedzibę lub zarząd - w przypadku grupy kapitałowej, której jednostka dominująca ma siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień roku obrotowego poprzedzającego sprawozdawczy rok obrotowy - w przypadku gdy:

– grupa kapitałowa, w której jednostka dominująca ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe w innej walucie niż złoty,

– państwo lub terytorium, o których mowa w lit. a, nie określiło zasad przeliczania tej kwoty.

3. W przypadku gdy rok obrotowy obejmuje okres inny niż 12 miesięcy, kwotę progową skonsolidowanych przychodów określa się w wysokości 1/12 za każdy rozpoczęty miesiąc roku obrotowego.

Art.  83.  [Informacja o grupie podmiotów przekazywana przez jednostkę dominującą]

1. Jednostka dominująca wchodząca w skład grupy podmiotów, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przekazuje Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie 12 miesięcy od dnia zakończenia sprawozdawczego roku obrotowego, informację o grupie podmiotów:

1) utworzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych;

2) za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, którego adres jest zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

2. Informacja o grupie podmiotów może być wykorzystana w celu analizy ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w obszarze cen transferowych oraz do innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.

Art.  84.  [Informacja o grupie podmiotów przekazywana przez jednostkę wchodzącą w skład grupy]

1. Jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów, niebędąca jednostką dominującą, która posiada siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo posiada siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność przez zagraniczny zakład, przekazuje Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informację o grupie podmiotów za sprawozdawczy rok obrotowy, na zasadach określonych w art. 83, pod warunkiem że:

1) jednostka dominująca tej grupy podmiotów nie ma obowiązku przekazania informacji o grupie podmiotów za ten sprawozdawczy rok obrotowy w państwie lub terytorium, w którym ma siedzibę lub zarząd, lub

2) państwo lub terytorium, w którym jednostka dominująca tej grupy podmiotów ma siedzibę lub zarząd, jest stroną ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej stanowiącej podstawę wymiany informacji podatkowych, ale nie zawarło, w terminie 12 miesięcy od dnia zakończenia tego sprawozdawczego roku obrotowego, kwalifikującej umowy między właściwymi organami, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub

3) państwo lub terytorium, w którym siedzibę lub zarząd ma jednostka dominująca tej grupy podmiotów, zawiesiło automatyczną wymianę informacji o grupach podmiotów z powodów innych niż dopuszczone na mocy postanowień kwalifikującej umowy między właściwymi organami lub stale nie wywiązywało się z automatycznego przekazywania Rzeczypospolitej Polskiej posiadanych przez nie informacji o grupach podmiotów, w których skład wchodzą jednostki mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo prowadzące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność przez zagraniczny zakład, i powiadomiono o tym tę jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy:

1) grupa podmiotów wyznaczyła inną jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów, o której mowa w ust. 1, mającą siedzibę lub zarząd w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska lub prowadzącą działalność w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska przez zagraniczny zakład, do przekazania informacji o grupie podmiotów za sprawozdawczy rok obrotowy, o którym mowa w ust. 1, oraz która powiadomiła to państwo członkowskie, że jest jednostką wyznaczoną do przekazania informacji o grupie podmiotów, albo

2) grupa podmiotów wyznaczyła inną jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów, o której mowa w ust. 1, mającą siedzibę lub zarząd w państwie lub terytorium spoza Unii Europejskiej lub prowadzącą działalność w państwie lub terytorium spoza Unii Europejskiej przez zagraniczny zakład, do przekazania informacji o grupie podmiotów za sprawozdawczy rok obrotowy, o którym mowa w ust. 1, pod warunkiem że:

a) państwo lub terytorium spoza Unii Europejskiej, w którym siedzibę, zarząd lub zagraniczny zakład ma ta jednostka, wymaga przekazania informacji o grupie podmiotów za ten sprawozdawczy rok obrotowy oraz zawarło kwalifikującą umowę między właściwymi organami, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, w terminie 12 miesięcy od dnia zakończenia tego sprawozdawczego roku obrotowego, albo ta jednostka przekazała informację o grupie podmiotów państwu lub terytorium spoza Unii Europejskiej, które jest stroną kwalifikującej umowy między właściwymi organami, oraz to państwo lub to terytorium jest obowiązane przekazać otrzymaną informację o grupie podmiotów Rzeczypospolitej Polskiej,

b) państwo lub terytorium spoza Unii Europejskiej, w którym siedzibę, zarząd lub zagraniczny zakład ma ta jednostka, nie powiadomiło Rzeczypospolitej Polskiej o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oraz zostało powiadomione przez tę jednostkę, że została ona wyznaczona przez grupę podmiotów do przekazania informacji o grupie podmiotów, w terminie do dnia zakończenia tego sprawozdawczego roku obrotowego,

c) jednostka, o której mowa w ust. 1, przekazała powiadomienie, o którym mowa w art. 86 ust. 1

- a wyznaczona jednostka zgodnie z pkt 1 albo 2 zgromadzi wszystkie dane wymagane w informacji o grupie podmiotów.

3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, następuje przez zamieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych wykazu państw lub terytoriów, w których wystąpiły okoliczności wskazane w tym przepisie.

4. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1:

1) grupa podmiotów wyznaczyła jednostkę, która posiada siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo posiada siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność przez zagraniczny zakład, do przekazania informacji o grupie podmiotów za sprawozdawczy rok obrotowy, oraz

2) jednostka wyznaczona przekazała powiadomienie, o którym mowa w art. 86 ust. 1, i zgromadzi wszystkie wymagane dane

- wyłącznie ta wyznaczona jednostka przekazuje Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informację o grupie podmiotów za sprawozdawczy rok obrotowy, na zasadach określonych w art. 83.

Art.  85.  [Dane o grupie podmiotów przekazywane przez jednostkę wchodzącą w skład grupy w razie nieotrzymania danych od jednostki dominującej]

W przypadku gdy jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów, o której mowa w art. 84, nie otrzyma od jednostki dominującej grupy podmiotów danych wymaganych w informacji o grupie podmiotów, przekazuje posiadane dane oraz powiadamia o tym w informacji o grupie podmiotów.

Art.  86.  [Wskazanie przez jednostkę wchodząca w skład grupy podmiotów jednostki raportującej oraz państwa, w którym zostanie złożona informacja o grupie podmiotów]

1. Jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów, która posiada siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo posiada siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność przez zagraniczny zakład, powiadamia Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, że:

1) jest jednostką dominującą, wyznaczoną jednostką albo inną jednostką, składającą informację o grupie podmiotów zgodnie z art. 84 ust. 1 albo

2) wskazuje jednostkę raportującą oraz państwo lub terytorium, w którym zostanie przekazana informacja o grupie podmiotów

- w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia sprawozdawczego roku obrotowego grupy podmiotów.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, jest przekazywane:

1) na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych;

2) za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, którego adres jest zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Art.  87.  [Treść informacji o grupie podmiotów]

1. Informacja o grupie podmiotów zawiera:

1) dane identyfikacyjne jednostek wchodzących w skład grupy podmiotów;

2) informacje dotyczące wielkości osiągniętych przychodów, zrealizowanego zysku (straty) przed opodatkowaniem, zapłaconego podatku dochodowego, należnego podatku dochodowego, kapitału podstawowego, niepodzielonego zysku z lat ubiegłych, liczby pracowników, aktywów rzeczowych (trwałych i obrotowych), innych niż środki pieniężne i ich ekwiwalenty, rodzaju działalności jednostek wchodzących w skład grupy podmiotów - z podziałem na państwa lub terytoria;

3) dodatkowe informacje lub wyjaśnienia dotyczące danych lub informacji, o których mowa w pkt 1 i 2.

1a. Dodatkowe informacje lub wyjaśnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 3, sporządzane są w językach polskim i angielskim.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych przekazywanych w informacji o grupie podmiotów oraz sposób jej wypełniania, uwzględniając treść ustaleń podjętych przez OECD.

Art.  87a.  [Kontrola wykonywania obowiązków ustawowych przez jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przeprowadza kontrolę wykonywania przez jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów obowiązków określonych w niniejszym dziale.

2. W sprawach dotyczących przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu IV rozdziału 1, z wyłączeniem art. 127 i art. 128, rozdziału 2, rozdziału 3, z wyłączeniem art. 133 i art. 133a, rozdziału 3a, rozdziału 4, z wyłączeniem art. 139, rozdziałów 5, 6, 9-11, 14, 16, 22 i 23 oraz działu VI, z wyłączeniem art. 281, art. 282a i art. 292, ustawy - Ordynacja podatkowa.

Art.  87b.  [Korekta informacji złożonej przez jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów]

1. Jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów może skorygować uprzednio złożone informacje o grupie podmiotów lub powiadomienie, o którym mowa w art. 86 ust. 1.

2. Uprawnienie do skorygowania informacji o grupie podmiotów i powiadomienia, o którym mowa w art. 86 ust. 1:

1) ulega zawieszeniu na czas trwania kontroli, o której mowa w art. 87a, w zakresie objętym tą kontrolą;

2) przysługuje nadal po zakończeniu tej kontroli.

3. Korekta informacji o grupie podmiotów lub powiadomienia, o którym mowa w art. 86 ust. 1, złożona w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych. Szef Krajowej Administracji Skarbowej zawiadamia składającego korektę o jej bezskuteczności.

Art.  87c.  [Obowiązek udzielenia wyjaśnień przez jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów]

1. W przypadku wystąpienia uchybień lub nieprawidłowości, których wyjaśnienie nie wymaga przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 87a, jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów, która złożyła informację o grupie podmiotów lub powiadomienie, o którym mowa w art. 86 ust. 1, na sporządzone na piśmie żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej jest obowiązana do udzielenia informacji niezbędnych do ich wyjaśnienia.

2. W żądaniu, o którym mowa w ust. 1, określa się zakres żądanych informacji oraz termin ich przekazania, nie krótszy niż 14 dni, licząc od dnia otrzymania żądania.

Art.  87d.  [Zakres pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej]

Pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o którym mowa w dziale III rozdziale 9a ustawy - Ordynacja podatkowa, obejmuje również upoważnienie do podpisywania informacji o grupie podmiotów i powiadomień, o których mowa w art. 86 ust. 1.

Art.  88.  [Przekazywanie informacji o grupie podmiotów w drodze automatycznej wymiany]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje, w drodze automatycznej wymiany, informacje o grupie podmiotów otrzymane na podstawie art. 83 ust. 1 i art. 84 właściwym organom:

1) państw członkowskich,

2) państw lub terytoriów, które są stroną kwalifikującej umowy między właściwymi organami

- w których państwach lub na których terytoriach, zgodnie z otrzymanymi informacjami, co najmniej jedna jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów posiada siedzibę lub zarząd lub prowadzi działalność przez zagraniczny zakład.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane za pomocą środków komunikacji elektronicznej w terminie 15 miesięcy od ostatniego dnia sprawozdawczego roku obrotowego grupy podmiotów, której dotyczy informacja.

Dział  VA 

Automatyczna wymiana informacji o schematach podatkowych transgranicznych

Art.  88a.  [Definicje]

Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o:

1) korzystającym - rozumie się przez to korzystającego w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa;

2) NSP - rozumie się przez to NSP, o którym mowa w art. 86a § 1 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa;

3) NZSPT - rozumie się przez to NZSPT, o którym mowa w art. 86a § 1 pkt 5a ustawy - Ordynacja podatkowa;

4) ogólnej cesze rozpoznawczej - rozumie się przez to ogólną cechę rozpoznawczą, o której mowa w art. 86a § 1 pkt 6 lit. a-h ustawy - Ordynacja podatkowa;

5) podmiocie powiązanym - rozumie się przez to podmiot powiązany, o którym mowa w art. 86a § 1 pkt 7 ustawy - Ordynacja podatkowa, przy czym przy ustalaniu podmiotu powiązanego uwzględnia się przepis art. 86a § 7 tej ustawy;

6) promotorze - rozumie się przez to promotora w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 8 ustawy - Ordynacja podatkowa;

7) schemacie podatkowym transgranicznym - rozumie się przez to schemat podatkowy transgraniczny w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 12 ustawy - Ordynacja podatkowa;

8) szczególnej cesze rozpoznawczej - rozumie się przez to szczególną cechę rozpoznawczą w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 13 ustawy - Ordynacja podatkowa;

9) wdrażaniu - rozumie się przez to wdrażanie w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 17 ustawy - Ordynacja podatkowa;

10) wspomagającym - rozumie się przez to wspomagającego w rozumieniu art. 86a § 1 pkt 18 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Art.  88b.  [Informacje o schematach podatkowych transgranicznych przekazywane w drodze automatycznej wymiany]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje właściwym organom państw członkowskich, w drodze automatycznej wymiany, informacje o schematach podatkowych transgranicznych.

2. Informacje o schematach podatkowych transgranicznych zawierają NSP i NZSPT oraz następujące dane przekazane Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej przez promotorów, korzystających i wspomagających:

1) dane identyfikujące promotora, wspomagającego, korzystającego oraz osoby i jednostki organizacyjnej będących podmiotami powiązanymi z korzystającym, w tym nazwę (firmę) albo imię i nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia, adres siedziby lub zarządu albo miejsca zamieszkania, państwo lub państwa rezydencji oraz identyfikator podatkowy lub inny numer identyfikacyjny, jeżeli identyfikator podatkowy nie został nadany;

2) informacje o ogólnej cesze rozpoznawczej i o szczególnej cesze rozpoznawczej;

3) streszczenie opisu schematu podatkowego transgranicznego, nazwę schematu podatkowego transgranicznego, jeżeli ją nadano, oraz opis działalności gospodarczej, do której ma zastosowanie schemat podatkowy transgraniczny;

4) wskazanie dnia, w którym została dokonana lub zostanie dokonana pierwsza czynność służąca wdrożeniu schematu podatkowego transgranicznego;

5) wskazanie przepisów prawa podatkowego znajdujących zastosowanie w schemacie podatkowym transgranicznym;

6) wartość, o której mowa w art. 86f § 1 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa;

7) wskazanie państwa członkowskiego, w którym korzystający ma miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd, oraz pozostałych państw członkowskich, których może dotyczyć schemat podatkowy transgraniczny;

8) dane identyfikujące inne osoby lub podmioty, na które może mieć wpływ schemat podatkowy transgraniczny, w tym nazwę (firmę) albo imię i nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia, adres siedziby lub zarządu albo miejsca zamieszkania, państwo lub państwa rezydencji oraz identyfikator podatkowy lub inny numer identyfikacyjny, jeżeli identyfikator podatkowy nie został nadany.

3. W streszczeniu opisu schematu podatkowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, nie zawiera się danych, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym.

4. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w terminie miesiąca, licząc od końca kwartału, w którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej otrzymał te informacje.

5. Do automatycznej wymiany informacji o schematach podatkowych transgranicznych przepis art. 8 stosuje się odpowiednio.

Art.  88c.  [Formularz wykorzystywany przy automatycznej wymianie informacji o schematach podatkowych transgranicznych]

Automatyczna wymiana informacji o schematach podatkowych transgranicznych odbywa się za pomocą standardowego formularza, o którym mowa w art. 20 ust. 5 lit. b dyrektywy 2011/16/UE, zgodnie z mającymi zastosowanie ustaleniami praktycznymi przyjętymi na podstawie art. 21 tej dyrektywy.

Art.  88d.  [Przekazywanie Komisji Europejskiej rocznej oceny skuteczności automatycznej wymiany informacji o schematach podatkowych transgranicznych]

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przekazuje Komisji Europejskiej roczną ocenę skuteczności automatycznej wymiany informacji o schematach podatkowych transgranicznych oraz jej praktyczne wyniki.

2. Roczna ocena skuteczności automatycznej wymiany informacji o schematach podatkowych transgranicznych jest przekazywana w formie i na zasadach określonych przez Komisję Europejską w drodze aktów wykonawczych, przyjętych zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2 dyrektywy 2011/16/UE.

DZIAŁ  VI

Kary pieniężne

Art.  89.  [Niedopełnienie obowiązków przez raportującą instytucję finansową]

Raportująca instytucja finansowa w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 44, która nie dopełnia obowiązku:

1) stosowania procedur sprawozdawczych określonych w art. 33-36,

2) stosowania zasad i procedur należytej staranności określonych w dziale III rozdziałach 4-8, z wyłączeniem art. 43, art. 45 oraz art. 59,

3) rejestrowania czynności, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2,

4) gromadzenia dokumentacji, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 3, w tym oświadczeń posiadaczy rachunków oraz dowodów w postaci dokumentu,

5) usunięcia w terminie nieprawidłowości stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w dziale III rozdziale 9

- podlega karze pieniężnej.

Art.  90.  [Niedopełnienie obowiązków przez jednostkę wchodzącą w skład grupy]

1. Jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów w rozumieniu art. 82 ust. 1 pkt 5, która nie dopełnia obowiązku:

1) przekazania informacji o grupie podmiotów, o którym mowa w art. 83 ust. 1, art. 84 lub art. 85,

2) powiadomienia, o którym mowa w art. 86 ust. 1

– lub przekazuje taką informację lub takie powiadomienie niepełne lub niezgodne z posiadanymi danymi, podlega karze pieniężnej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, karze pieniężnej podlega wyłącznie jednostka dominująca albo wyznaczona jednostka wchodząca w skład grupy podmiotów.

Art.  90a.  [Niedopełnienie obowiązku udzielania informacji podatkowych na żądanie ministra lub Szefa KAS]

Instytucja finansowa i instytucja obowiązana, które nie dopełniają obowiązku udzielenia posiadanych informacji, o których mowa odpowiednio w art. 4 ust. 1 lub 1a, podlegają karze pieniężnej.

Art.  90b.  [Niedopełnienie obowiązków przez raportującego operatora platformy lub wyłączonego operatora platformy]

1. Raportujący operator platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 14, który nie dopełnia obowiązku:

1) przekazania Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o sprzedawcach, chyba że niedopełnienie obowiązku było wynikiem nieotrzymania informacji od sprzedawcy pomimo prawidłowych wezwań oraz zastosowania środków, o których mowa w art. 75o,

2) przekazania sprzedawcy podlegającemu raportowaniu, o którym mowa w art. 75a ust. 1 pkt 19, informacji, o której mowa w art. 75g,

3) zastosowania się do ponownego wezwania, o którym mowa w art. 75i ust. 2,

4) stosowania procedur należytej staranności, w tym gromadzenia dokumentacji, określonych w przepisach działu IIIA rozdziału 3,

5) powiadomienia Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, o którym mowa w art. 75t ust. 4,

6) jednorazowej rejestracji w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 75u ust. 1 - w przypadku braku rejestracji w innym wybranym państwie członkowskim,

7) przekazania Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji, o których mowa w art. 75zb ust. 8 lub art. 75zc ust. 1,

8) usunięcia w terminie nieprawidłowości stwierdzonych w wyniku kontroli, o którym mowa w art. 75zb ust. 4

- podlega karze pieniężnej.

2. Wyłączony operator platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 23, który nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 75b ust. 4, podlega karze pieniężnej.

Art.  91.  [Wysokość, nałożenie i egzekucja kar pieniężnych]

1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 89-90b, nakłada Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w drodze decyzji, w wysokości nie większej niż 1 000 000 zł.

2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w art. 89-90b, Szef Krajowej Administracji Skarbowej uwzględnia rodzaj i zakres niedopełnienia obowiązku oraz dotychczasowe wykonywanie określonych ustawą obowiązków przez podmiot, na który jest nakładana kara pieniężna, a także wysokość jego całkowitego obrotu za rok obrotowy poprzedzający rok nałożenia kary, a w przypadku podmiotu rozpoczynającego działalność - okres od rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej do dnia wszczęcia postępowania o nałożenie kary pieniężnej.

3. W przypadku stwierdzenia w toku kontroli więcej niż jednego naruszenia, o którym mowa w art. 89, możliwe jest nałożenie tylko jednej kary pieniężnej.

4. Kara pieniężna, o której mowa w art. 89-90b, stanowi dochód budżetu państwa.

5. Postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej toczy się na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572).

6. Kary pieniężne, o których mowa w art. 89-90b, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.

7. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa.

DZIAŁ  VII

Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe

Rozdział  1

Przepisy zmieniające

Art.  92. 

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60 i 528) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art.  93. 

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, 1926, 1933 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 624) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art.  94. 

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art.  95. 

W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2137, 2024 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 88, 379 i 528) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art.  96. 

W ustawie z dnia 9 października 2015 r. o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA (Dz. U. poz. 1712 oraz z 2016 r. poz. 1579 i 1948) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art.  97. 

W ustawie z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1932) uchyla się art. 12.

Rozdział  2

Przepisy przejściowe i końcowe

Art.  98.  [Identyfikacja nowych rachunków]

1. W celu identyfikacji nowych rachunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 15, otwartych w okresie między dniem 1 stycznia 2016 r. a dniem 30 kwietnia 2017 r., jako rachunków raportowanych, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 43, raportująca instytucja finansowa, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 44, jest obowiązana:

1) w przypadku nowego rachunku indywidualnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 16 - stosować procedurę należytej staranności określoną w dziale III rozdziale 5, z wyłączeniem art. 51-53 oraz art. 56;

2) w przypadku nowego rachunku podmiotów, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 - stosować procedurę należytej staranności określoną w dziale III rozdziale 7, z wyłączeniem art. 59 oraz art. 64.

2. W odniesieniu do nowych rachunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 15, otwartych w 2016 r., raportująca instytucja finansowa, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 44, jest obowiązana zakończyć procedurę identyfikacji określoną w ust. 1 do dnia 31 lipca 2017 r. Identyfikacji nowych rachunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 15, otwartych w 2016 r., jako rachunków raportowanych, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 43, dokonuje się na dzień 31 grudnia 2016 r.

3. W odniesieniu do nowych rachunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 15, otwartych w okresie między dniem 1 stycznia 2017 r. a dniem 30 kwietnia 2017 r., raportująca instytucja finansowa, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 44, jest obowiązana zakończyć procedurę identyfikacji określoną w ust. 1 w terminie do dnia 31 grudnia 2017 r.

4. W odniesieniu do nowych rachunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 15, objętych procedurą identyfikacji określoną w ust. 1 i zidentyfikowanych jako rachunki raportowane, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 43, na podstawie art. 50 ust. 4 lub art. 61 ust. 2 i 3, raportująca instytucja finansowa, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 44, jest obowiązana wystąpić z żądaniem złożenia oświadczenia o rezydencji podatkowej, o którym mowa w art. 43, w terminie 90 dni od dnia identyfikacji tego rachunku jako rachunku raportowanego. Do dnia uzyskania oświadczenia o rezydencji podatkowej raportująca instytucja finansowa traktuje posiadacza rachunku jako rezydenta zgodnie z wynikiem procedury identyfikacji określonej w ust. 1.

5. Przepis ust. 4 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio do nowych rachunków indywidualnych, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 16, objętych procedurą identyfikacji określoną w ust. 1 i uznanych za rachunki nieudokumentowane na podstawie art. 50 ust. 6.

Art.  99.  [Przekazanie informacji o rachunkach raportowanych oraz o rachunkach nieudokumentowanych za rok 2016 i 2017; publikacja listy państw uczestniczących]

1. Informację o rachunkach raportowanych oraz informację o rachunkach nieudokumentowanych za rok 2016 raportująca instytucja finansowa, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 44, przekazuje w terminie do dnia 31 sierpnia 2017 r.

2. Obowiązek przekazania informacji o rachunkach raportowanych za lata 2016 i 2017 obejmuje rachunki posiadane przez osoby z państw uczestniczących, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b i c, wpisanych na listę ogłaszaną w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 3.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w terminie do dnia 30 czerwca 2017 r., listę państw uczestniczących, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b i c, objętych obowiązkiem raportowania za lata 2016 i 2017.

Art.  99a.  [Obowiązek przekazania informacji o rachunkach raportowanych za rok 2017]

1. Obowiązek przekazania informacji o rachunkach raportowanych za rok 2017 obejmuje rachunki posiadane przez osoby z państw uczestniczących, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b i c, objętych obowiązkiem raportowania i wpisanych na uzupełniającą listę państw uczestniczących ogłaszaną za rok 2017 w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 3.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, raportująca instytucja finansowa, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 44, przekazuje do dnia 31 sierpnia 2018 r.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", uzupełniającą listę państw uczestniczących, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b i c, innych niż wpisane na listę ogłoszoną na podstawie art. 99 ust. 3, objętych i nieobjętych obowiązkiem raportowania za rok 2017.

Art.  100.  [Spełnienie warunku wdrożenia procedur zapobiegających dokonaniu przez klienta nadpłaty lub gwarantujących zwrot nadpłaty]

Warunek określony w art. 31 ust. 2 pkt 6 lit. b uznaje się za spełniony, jeżeli wskazane w nim procedury zostaną wdrożone przez instytucję finansową, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 8, do dnia 30 kwietnia 2017 r.

Art.  101.  [Termin przekazania Komisji Europejskiej informacji o wydanych interpretacjach podatkowych lub decyzjach w sprawach cen transferowych]

1. Informacje podatkowe, o których mowa w art. 77 ust. 3 i art. 78, dotyczące decyzji w sprawach cen transferowych, o których mowa w art. 76 pkt 1, lub interpretacji podatkowych, o których mowa w art. 76 pkt 2, wydanych w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., są przekazywane do dnia 31 grudnia 2017 r.

2. Informacje podatkowe, o których mowa w art. 77 ust. 3 i art. 78, dotyczące decyzji w sprawach cen transferowych, o których mowa w art. 76 pkt 1, lub interpretacji podatkowych, o których mowa w art. 76 pkt 2 lit. a, wydanych w okresie od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., są przekazywane do dnia 31 grudnia 2017 r., pod warunkiem że te decyzje lub interpretacje obowiązywały na dzień 1 stycznia 2014 r.

3. Informacje podatkowe, o których mowa w art. 77 ust. 3 i art. 78, dotyczące decyzji w sprawach cen transferowych, o których mowa w art. 76 pkt 1, lub interpretacji podatkowych, o których mowa w art. 76 pkt 2, wydanych w okresie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia wejścia w życie ustawy, są przekazywane do dnia 30 września 2017 r.

Art.  102.  [Sposób przekazywania informacji do czasu uzyskania zdolności operacyjnej przez centralną bazę danych państw członkowskich w zakresie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania]

Do czasu uzyskania zdolności operacyjnej przez bazę danych, o której mowa w art. 21 ust. 5 dyrektywy 2011/16/UE, Szef Krajowej Administracji Skarbowej:

1) przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego informacje, o których mowa w art. 77 ust. 3, za pomocą standardowego formularza, o którym mowa w art. 20 ust. 5 dyrektywy 2011/16/UE, z uwzględnieniem mających zastosowanie odpowiednich ustaleń praktycznych między Rzecząpospolitą Polską a danym państwem członkowskim;

2) w przypadku wskazania przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa członkowskiego, którego może dotyczyć informacja przekazana przez ten organ, potwierdza odbiór tej informacji niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni roboczych od dnia ich otrzymania; potwierdzenia dokonuje się za pomocą środków komunikacji elektronicznej, a w przypadku braku możliwości dokonania potwierdzenia w ten sposób potwierdzenia dokonuje się w postaci papierowej;

3) przekazuje co roku Komisji Europejskiej statystyki dotyczące liczby przekazanych w danym roku kalendarzowym decyzji w sprawach cen transferowych i interpretacji podatkowych, o których mowa odpowiednio w art. 76 pkt 1 i 2, oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, informacje dotyczące kosztów i korzyści związanych z dokonaną wymianą informacji podatkowych oraz inne informacje mające znaczenie dla wymiany informacji podatkowych.

Art.  103.  [Powstanie obowiązku przekazywania przez jednostkę dominującą informacji o grupie podmiotów]

1. Przepis art. 83 ust. 1 stosuje się od sprawozdawczego roku obrotowego, o którym mowa w art. 82 pkt 8, rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2015 r.

2. Obowiązek przekazania informacji zgodnie z art. 83 ust. 1 za sprawozdawczy rok obrotowy, o którym mowa w art. 82 pkt 8, rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2015 r., nie później jednak niż przed dniem 1 stycznia 2017 r., powstaje, jeżeli skonsolidowane przychody grupy kapitałowej, o której mowa w art. 82 pkt 1 lit. a i b, przekroczyły równowartość 750 000 000 euro za ten sprawozdawczy rok obrotowy.

3. Wartość, o której mowa w ust. 2, przelicza się na złote polskie po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roboczym roku obrotowego, o którym mowa w art. 82 pkt 7, poprzedzającego sprawozdawczy rok obrotowy, o którym mowa w art. 82 pkt 8.

4. Powiadomienia, o których mowa w art. 86 ust. 1, w odniesieniu do sprawozdawczego roku obrotowego, o którym mowa w art. 82 pkt 8, rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2015 r., nie później jednak niż przed dniem 1 stycznia 2017 r., są przekazywane najpóźniej w terminie 10 miesięcy od ostatniego dnia tego sprawozdawczego roku obrotowego.

Art.  104.  [Powstanie obowiązku przekazywania przez jednostkę wchodzącą w skład grupy podmiotów informacji o tej grupie]

1. Przepis art. 84 stosuje się od sprawozdawczego roku obrotowego, o którym mowa w art. 82 pkt 8, rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem ust. 4.

2. Obowiązek przekazania informacji zgodnie z art. 84 za sprawozdawczy rok obrotowy, o którym mowa w art. 82 pkt 8, rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2016 r., nie później jednak niż przed dniem 1 stycznia 2018 r., powstaje, jeżeli skonsolidowane przychody grupy kapitałowej, o której mowa w art. 82 pkt 1 lit. a i b, przekroczyły kwotę progową 750 000 000 euro za ten sprawozdawczy rok obrotowy.

3. W przypadku gdy skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej jest sporządzane w innej walucie niż euro, przeliczenie wartości skonsolidowanych przychodów na euro w celu odniesienia jej do kwoty progowej, o której mowa w ust. 2, następuje według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień roku obrotowego poprzedzającego sprawozdawczy rok obrotowy. W takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

4. Jednostka wyznaczona zgodnie z art. 84 ust. 4 może przekazać informację o grupie podmiotów, o której mowa w art. 82 pkt 2, za sprawozdawczy rok obrotowy, o którym mowa w art. 82 pkt 8, rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2015 r., nie później jednak niż przed dniem 1 stycznia 2017 r.

Art.  105.  [Termin przekazania informacji o grupie podmiotów za sprawozdawczy rok obrotowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2015 r.]

Informacje, o których mowa w art. 87, za sprawozdawczy rok obrotowy, o którym mowa w art. 82 pkt 8, rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2015 r., nie później jednak niż przed dniem 1 stycznia 2017 r., są przekazywane przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej w terminie 18 miesięcy od ostatniego dnia tego sprawozdawczego roku obrotowego.

Art.  106.  [Odliczenie podatku zapłaconego w Austrii]

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 92, osiąga przychody (dochody) określone w art. 44c ust. 1 pkt 4 lit. a-f tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 30 kwietnia 2017 r., ze źródeł przychodów położonych w Republice Austrii, podatek od tych przychodów (dochodów) zapłacony w Republice Austrii do dnia 31 grudnia 2016 r. podlega odliczeniu od kwoty podatku obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 i 9 lub art. 30b ust. 1, 5a i 5b tej ustawy. Przepis art. 30a ust. 11 ustawy zmienianej w art. 92, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 30 kwietnia 2017 r., stosuje się.

Art.  107.  [Termin złożenia przez podmioty wpłacające oraz pośrednich odbiorców imiennych informacji o przychodach (dochodach) oraz zakres tych informacji]

1. Podmioty wypłacające oraz pośredni odbiorcy, o których mowa w rozdziale 7a ustawy zmienianej w art. 92, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 30 kwietnia 2017 r., których rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2016 r. i którzy do dnia wejścia w życie ustawy nie złożyli informacji, o której mowa w art. 42c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 92, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 31 grudnia 2015 r., składają tę informację w terminie do dnia 31 maja 2017 r., wyłącznie w odniesieniu do dochodów uzyskanych przed dniem 1 stycznia 2016 r.

2. Podmioty wypłacające oraz pośredni odbiorcy, o których mowa w rozdziale 7a ustawy zmienianej w art. 92, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 30 kwietnia 2017 r., obowiązani do złożenia informacji, o której mowa w art. 33, nie składają informacji, o której mowa w art. 44d ust. 1 i 3 ustawy zmienianej w art. 92, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 30 kwietnia 2017 r., w odniesieniu do dochodów uzyskanych po dniu 31 grudnia 2015 r.

Art.  108.  [Utrzymanie w mocy przepisów wykonawczych]

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 306n ustawy zmienianej w art. 94 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 306n ustawy zmienianej w art. 94, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art.  109.  [Utrzymanie w mocy przepisów wykonawczych]

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 96 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 96, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art.  110.  [Początkowy termin stosowania przepisów o karach pieniężnych nakładanych na raportujące instytucje finansowe]

Przepisy art. 91 w zakresie dotyczącym kar pieniężnych, o których mowa w art. 89, stosuje się od dnia 1 maja 2017 r.

Art.  111.  [Wejście w życie]

Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 92, art. 93 pkt 1, art. 95 pkt 1 i 2, art. 106 oraz art. 107, które wchodzą w życie z dniem 30 kwietnia 2017 r.;

2) działu III oraz art. 89, art. 94 pkt 5 i 7, art. 95 pkt 3, art. 96, art. 98-100 oraz art. 109, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 2017 r.

1 Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża:

1) dyrektywę Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającą dyrektywę 77/799/EWG (Dz. Urz. UE L 64 z 11.03.2011, str. 1, Dz. Urz. UE L 50 z 23.02.2012, str. 58, Dz. Urz. UE L 359 z 16.12.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 146 z 03.06.2016, str. 8 oraz Dz. Urz. UE L 342 z 16.12.2016, str. 1);

2) dyrektywę Rady (UE) 2015/2060 z dnia 10 listopada 2015 r. uchylającą dyrektywę 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (Dz. Urz. UE L 301 z 18.11.2015, str. 1);

3) dyrektywę Rady (UE) 2016/2258 z dnia 6 grudnia 2016 r. zmieniającą dyrektywę 2011/16/UE w odniesieniu do dostępu organów podatkowych do informacji dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy (Dz. Urz. UE L 342 z 16.12.2016, str. 1).

2 Dział 3A dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 maja 2024 r. (Dz.U.2024.879) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2024 r., z tym, że w zakresie art. 75b ust. 5 i art. 75u ust. 10 wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2025 r.

3 Art. 76 pkt 2 lit. e dodana przez art. 145 pkt 4 ustawy z dnia 6 listopada 2024 r. (Dz.U.2024.1685) zmieniającej nin. ustawę z dniem 20 listopada 2024 r.

4 Art. 76 pkt 2 lit. f dodana przez art. 145 pkt 4 ustawy z dnia 6 listopada 2024 r. (Dz.U.2024.1685) zmieniającej nin. ustawę z dniem 20 listopada 2024 r.

• Identyfikator: Dz.U.2024.1588 t.j.
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Wymiana informacji podatkowych z innymi państwami.
• Data aktu: 09/03/2017
• Data ogłoszenia: 29/10/2024
• Data wejścia w życie: 01/05/2017, 30/04/2017, 04/04/2017, 01/05/2017