ONZ-Polska. Memorandum o Porozumieniu o wydzieleniu zasobów do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (batalion logistyczny). Nowy Jork.2009.12.09.

MEMORANDUM O POROZUMIENIU

między Organizacją Narodów Zjednoczonych a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o wydzieleniu zasobów do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (batalion logistyczny),

podpisane w Nowym Jorku dnia 9 grudnia 2009 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 9 grudnia 2009 r. w Nowym Jorku zostało podpisane Memorandum o Porozumieniu między Organizacją Narodów Zjednoczonych a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o wydzieleniu zasobów do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (batalion logistyczny), w następującym brzmieniu:

Przekład

MEMORANDUM O POROZUMIENIU

między

ORGANIZACJĄ NARODÓW ZJEDNOCZONYCH

A RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

o wydzieleniu

ZASOBÓW DO TYMCZASOWYCH SIŁ ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH W REPUBLICE LIBAŃSKIEJ (UNIFIL)

Zważywszy, że Tymczasowe Siły Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) zostały ustanowione zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 425 i 426 (1978) z dnia 19 marca 1978 r. oraz nr 1701 z dnia 11 sierpnia 2006 r.,

Zważywszy, że na prośbę Organizacji Narodów Zjednoczonych, Rząd Rzeczypospolitej Polskiej (zwany dalej "Rządem") zgodził się wydzielić personel, sprzęt i usługi Batalionu Logistycznego w celu wsparcia Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) w wykonywaniu ich mandatu,

Zważywszy, że Organizacja Narodów Zjednoczonych i Rząd pragną ustalić warunki tego udziału,

Dlatego Organizacja Narodów Zjednoczonych oraz Rząd (zwane dalej "Stronami") uzgadniają, co następuje:

Artykuł  1

Definicje

1. Dla celów niniejszego Memorandum o Porozumieniu stosowane będą definicje wyszczególnione w Załączniku F.

Artykuł  2

Dokumenty stanowiące niniejsze Porozumienie

2.1. Niniejszy dokument, razem ze wszystkimi jego Załącznikami, stanowi całość Memorandum o Porozumieniu (zwanego dalej "Porozumieniem") między Stronami w sprawie wydzielenia personelu, sprzętu i usług w celu wsparcia Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL).

2.2. Załączniki:

Załącznik A: Personel

1- Potrzeby

2- Refundacja kosztów

3- Warunki ogólne dla personelu

Aneks I do Załącznika A: Zestaw wyposażenia indywidualnego żołnierza - zgodny z potrzebami misji.

Załącznik B: Sprzęt zasadniczy wydzielany przez Rząd

1- Potrzeby i kwoty refundacji

2- Warunki ogólne dla sprzętu zasadniczego

3- Procedury weryfikacyjno-kontrolne

4- Transport

5- Współczynniki stosowane w misji

6- Straty i szkody

7- Straty i szkody w czasie transportu

8- Sprzęt specjalny

9- Odpowiedzialność za uszkodzenie sprzętu zasadniczego będącego własnością jednego kraju wydzielającego siły i użytkowanego przez inny kraj wydzielający siły.

Załącznik C: Samowystarczalność zapewniana przez Rząd

1. Nie dotyczy

Załącznik D: Zasady weryfikacji i wymagania dla sprzętu zasadniczego wydzielanego w ramach leasingu mokrego lub suchego

Załącznik E: Zasady weryfikacji i wymagania dla usług samowystarczalności zapewnianych w ramach samowystarczalności

Załącznik F: Definicje

Załącznik G: Wytyczne (Aide Mémoire) dla Państw Wydzielających Siły¹

Załącznik H: Standardy zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych: Jesteśmy Personelem Operacji Pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych

Artykuł  3

Cel

3. Celem niniejszego Porozumienia jest ustalenie zasad i warunków administracyjnych, logistycznych i finansowych udziału personelu, sprzętu i usług wydzielanych przez Rząd w celu wsparcia Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) oraz wyszczególnienie standardów zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych dla personelu wydzielanego przez Rząd.

Artykuł  4

Zastosowanie

4. Niniejsze Porozumienie stosowane będzie razem z Wytycznymi (Aide Mémoire) dla Państw Wydzielających Siły.

Artykuł  5

Udział Rządu

5.1. Rząd wydzieli do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) personel wyszczególniony w Załączniku A. Personel wydzielany dodatkowo ponad liczbę wskazaną w niniejszym Porozumieniu przebywać będzie w misji w ramach odpowiedzialności narodowej i dlatego nie będzie objęty refundacją ani innym wsparciem ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych.

5.2. Rząd wydzieli do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) sprzęt zasadniczy wyszczególniony w Załączniku B. Rząd zapewni, aby sprzęt zasadniczy i związane z nim drobne wyposażenie w okresie ich rozmieszczenia w Tymczasowych Siłach Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) spełniało wymagania określone w Załączniku D. Wszelkie nadwyżki sprzętu ponad poziom wskazany w niniejszym Porozumieniu będą rozmieszczone w ramach odpowiedzialności narodowej i nie będą objęte refundacją kosztów ani innym wsparciem ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych.

5.3. Rząd wydzieli do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) drobne wyposażenie i materiały jednorazowego użytku odpowiednie do zapewnienia samowystarczalności wyszczególnione w Załączniku C. Rząd zapewni, aby drobne wyposażenie i materiały jednorazowego użytku w okresie ich rozmieszczenia w Tymczasowych Siłach Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) spełniało wymagania określone w Załączniku E. Wszelkie nadwyżki wyposażenia ponad poziom wskazany w niniejszym Porozumieniu będą rozmieszczone w ramach odpowiedzialności narodowej i dlatego nie będą objęte refundacją kosztów ani innym wsparciem ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  6

Refundacja i wsparcie Organizacji Narodów Zjednoczonych

6.1. Organizacja Narodów Zjednoczonych zrefunduje Rządowi koszty udziału personelu wydzielonego zgodnie z niniejszym Porozumieniem według stawek określonych w Artykule 2 Załącznika A.

6.2. Organizacja Narodów Zjednoczonych zrefunduje Rządowi koszty sprzętu zasadniczego wydzielanego jak wyszczególniono w Aneksie B. Refundacja kosztów sprzętu zasadniczego zostanie zredukowana w przypadku, gdy sprzęt ten nie będzie spełniać wymagań określonych w Załączniku D albo w przypadku zmniejszenia ilości tego sprzętu.

6.3. Organizacja Narodów Zjednoczonych zrefunduje Rządowi koszty towarów i usług dostarczanych w celu zapewnienia samowystarczalności według stawek i poziomów samowystarczalności określonych w Załączniku C. Refundacja kosztów samowystarczalności zostanie zredukowana w przypadku, gdy kontyngent nie spełni wymagań określonych w Załączniku E albo w przypadku obniżenia poziomu samowystarczalności.

6.4. Refundacja kosztów udziału personelu będzie realizowana według pełnych stawek aż do wycofania tego personelu.

6.5. Refundacja kosztów sprzętu zasadniczego będzie realizowana według pełnych stawek do dnia wycofania się kraju wydzielającego siły albo zakończenia misji, a następnie będzie naliczana w wysokości 50 % stawek uzgodnionych w niniejszym Porozumieniu aż do dnia wycofania sprzętu.

6.6. Refundacja kosztów samowystarczalności będzie realizowana według pełnych stawek do dnia wycofania się kraju wydzielającego siły albo zakończenia misji, a następnie zostanie zredukowana do wysokości 50 % stawek uzgodnionych w niniejszym Porozumieniu, naliczanych zgodnie z faktycznym stanem osobowym jednostki pozostającym w rejonie misji aż do czasu jego opuszczenia.

6.7. W czasie negocjowania przez Organizację Narodów Zjednoczonych kontraktu na transport sprzętu, w przypadku przekroczenia przez przewoźnika 14-dniowego okresu dopuszczalnej zwłoki od spodziewanej daty przybycia, Organizacja Narodów Zjednoczonych zrefunduje krajowi wydzielającemu siły koszty według stawek leasingu suchego za okres od spodziewanej do faktycznej daty przybycia sprzętu.

Artykuł  7

Warunki ogólne

7.1. Strony uzgadniają, że udział Rządu, jak również wsparcie ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych, będą realizowane zgodnie z warunkami ogólnymi określonymi w odpowiednich Załącznikach.

Artykuł  7

bis

Standardy zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych

7.2. Rząd zapewni, iż od wszystkich członków narodowego kontyngentu wydzielanego przez Rząd wymagane będzie stosowanie standardów zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych określonych w Załączniku H do niniejszego Porozumienia.

7.3. Rząd zapewni, iż wszyscy członkowie jego narodowego kontyngentu zostali zapoznani ze standardami zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych i w pełni je rozumieją. W tym celu zapewni, między innymi, aby wszyscy członkowie jego narodowego kontyngentu otrzymali przed misją właściwe i efektywne przeszkolenie w zakresie tych standardów.

7.4. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie przekazywać narodowym kontyngentom materiały szkoleniowe z zakresu standardów zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych, właściwe dla danej misji zasady i regulacje, a także ważne lokalne prawa i przepisy. Ponadto Organizacja Narodów Zjednoczonych przeprowadzi właściwe szkolenie wprowadzające oraz szkolenie w czasie pełnienia misji w celu uzupełnienia szkolenia przeprowadzonego przed wyjazdem.

Artykuł  7

ter

Dyscyplina

7.5. Rząd zapewni, iż Dowódca jego narodowego kontyngentu jest odpowiedzialny za dyscyplinę i właściwy porządek wszystkich członków kontyngentu podczas ich skierowania do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL). Rząd odpowiednio zapewni, aby Dowódca narodowego kontyngentu posiadał konieczne uprawnienia i podejmował wszelkie uzasadnione środki dla utrzymania dyscypliny i właściwego porządku wśród wszystkich członków narodowego kontyngentu w celu zapewnienia zgodności ze standardami zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych, z właściwymi dla danej misji zasadami i regulacjami, z wymogami narodowego i lokalnego prawa oraz regulacjami porozumienia o statusie sił.

7.6. Rząd zapewni, na podstawie właściwych przepisów narodowych, iż Dowódca jego kontyngentu narodowego będzie regularnie informował Dowódcę Sił o wszystkich poważnych zdarzeniach dotyczących dyscypliny i właściwego porządku wśród członków jego narodowego kontyngentu, w tym o każdym działaniu dyscyplinarnym podjętym w związku z naruszeniem standardów zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych, lub właściwych dla danej misji zasad i regulacji, lub w związku z naruszeniem lokalnych praw i przepisów.

7.7. Rząd zapewni, aby Dowódca jego narodowego kontyngentu został przed misją odpowiednio przeszkolony w zakresie właściwego wykonywania swoich obowiązków związanych z utrzymaniem dyscypliny i właściwego porządku wśród wszystkich członków kontyngentu.

7.8. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie wspierała Rząd w wypełnianiu jego zobowiązań określonych w paragrafie 3 powyżej poprzez organizację sesji szkoleniowych dla dowódców po ich przyjeździe do misji w zakresie standardów zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych, zasad i regulacji określonych dla misji oraz lokalnych praw i przepisów.

7.9. Rząd w ramach swoich środków finansowych na cele kulturalno-oświatowe zapewni członkom swojego kontyngentu odpowiedni wypoczynek i rozrywkę podczas misji.

Artykuł  7

quarter

Dochodzenia

7.10. Przyjmuje się, iż Rząd ponosi podstawową odpowiedzialność za badanie wszelkich czynów naruszenia standardów zachowania lub poważnego naruszenia standardów zachowania popełnionych przez członka jego narodowego kontyngentu.

7.11. W przypadku, gdy Rząd ma dostateczne podstawy by uznać, iż członek jego narodowego kontyngentu popełnił poważne naruszenie standardów zachowania, powinien niezwłocznie powiadomić Organizację Narodów Zjednoczonych oraz przedstawić sprawę właściwym władzom narodowym w celu przeprowadzenia dochodzenia.

7.12. W przypadku, gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych ma dostateczne podstawy by uznać, iż członek narodowego kontyngentu Rządu dopuścił się naruszenia standardów zachowania lub poważnego naruszenia standardów zachowania, powinna niezwłocznie poinformować Rząd. Jeśli jest konieczne zachowanie dowodów a Rząd nie przeprowadzi postępowania w celu zebrania informacji, Organizacja Narodów Zjednoczonych może, w przypadku poważnego naruszenia standardów zachowania, odpowiednio, kiedy poinformowała Rząd o zarzucie, zainicjować wstępne badanie w celu zebrania informacji w sprawie, zanim Rząd rozpocznie swoje własne dochodzenie. W związku z tym jest wiadomym, iż takie wstępne badanie rozpoznawcze zostanie przeprowadzone przez właściwe biuro dochodzeniowe Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym Biuro Służby Nadzoru Wewnętrznego zgodnie z przepisami Organizacji. Do każdego wstępnego badania rozpoznawczego powinien zostać włączony, jako część zespołu dochodzeniowego, przedstawiciel Rządu. Organizacja Narodów Zjednoczonych powinna niezwłocznie dostarczyć na prośbę Rządu pełny raport ze wstępnego badania rozpoznawczego.

7.13. W przypadku, gdy Rząd nie poinformuje Organizacji Narodów Zjednoczonych, tak szybko, jak to jest możliwe, a nie później niż 10 dni roboczych od daty powiadomienia przez Organizację Narodów Zjednoczonych, iż rozpoczął własne dochodzenie w sprawie domniemanego poważnego naruszenia standardów zachowania, uznaje się, iż Rząd nie chce lub nie może przeprowadzić takiego dochodzenia i Organizacja Narodów Zjednoczonych, odpowiednio, może niezwłocznie rozpocząć dochodzenie administracyjne w sprawie domniemanego poważnego naruszenia standardów zachowania. Dochodzenie administracyjne prowadzone przez Organizację Narodów Zjednoczonych wobec jakiegokolwiek członka narodowego kontyngentu powinno uwzględniać te prawne zapisy właściwego postępowania, które mają zastosowanie wobec niego lub niej w oparciu o prawo krajowe lub międzynarodowe. Do każdego takiego dochodzenia administracyjnego będzie włączony jako część zespołu dochodzeniowego przedstawiciel Rządu, jeśli Rząd wyznaczy taką osobę. W przypadku, gdy Rząd pomimo to, podejmie decyzję o wszczęciu własnego dochodzenia, Organizacja Narodów Zjednoczonych przekaże Rządowi niezwłocznie wszystkie dostępne w sprawie materiały. W przypadku, gdy administracyjne dochodzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych zostanie zakończone, Organizacja Narodów Zjednoczonych przekaże Rządowi wyniki dochodzenia oraz dowody zebrane w jego trakcie.

7.14. W przypadku administracyjnego dochodzenia Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie domniemanego poważnego naruszenia standardów zachowania któregokolwiek z członków narodowego kontyngentu, Rząd godzi się pouczyć Dowódcę swojego narodowego kontyngentu o potrzebie współpracy i dzieleniu się dokumentacją oraz informacjami, zgodnie z właściwymi przepisami narodowymi, w tym przepisami wojskowymi. Rząd podejmie się także, poprzez Dowódcę swojego kontyngentu narodowego, pouczyć członków swojego narodowego kontyngentu o potrzebie współpracy w czasie takiego dochodzenia Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie z właściwymi przepisami narodowymi, w tym przepisami wojskowymi.

7.15. Gdy Rząd podejmie decyzję o wszczęciu własnego dochodzenia oraz o wydelegowaniu lub wysłaniu jednego lub więcej urzędników do zbadania sprawy, powinien natychmiast powiadomić o tej decyzji Organizację Narodów Zjednoczonych, włącznie z przekazaniem danych delegowanego urzędnika lub urzędników, zwanych dalej "Narodowymi Oficerami Dochodzeniowymi".

7.16. Organizacja Narodów Zjednoczonych zgadza się w pełni współpracować i dzielić dokumentacją i informacjami z właściwymi organami Rządu, w tym z każdym Narodowym Oficerem Dochodzeniowym, który bada możliwość popełnienia czynu naruszenia standardów zachowania lub poważnego naruszenia standardów zachowania przez któregokolwiek członka narodowego kontyngentu Rządu.

7.17. Na prośbę Rządu, Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie pomagać właściwym organom Rządu, w tym Narodowym Oficerom Dochodzeniowym, badającym możliwość popełnienia naruszenia standardów zachowania lub poważnego naruszenia standardów zachowania przez któregokolwiek członka jego narodowego kontyngentu w ich współpracy z innymi Rządami wydzielającymi personel w celu wsparcia Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL), jak również właściwymi władzami w rejonie misji, w celu ułatwienia prowadzenia tych dochodzeń. W tym celu Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie wszystkie możliwe środki, aby uzyskać zgodę władz państwa gospodarza. Właściwe organy Rządu zapewnią, iż uzyskają od właściwych władz państwa gospodarza wcześniejszą zgodę na dostęp do każdej ofiary lub świadka, który nie jest członkiem narodowego kontyngentu, jak również na zbieranie lub zabezpieczanie dowodów nie będących własnością narodowego kontyngentu ani niebędących pod jego kontrolą.

7.18. W przypadku, gdy Narodowi Oficerowie Dochodzeniowi zostaną skierowani do rejonu misji, będą mogli przeprowadzić dochodzenie. Rolą śledczych Organizacji Narodów Zjednoczonych w takich przypadkach będzie pomoc Narodowym Oficerom Dochodzeniowym, jeśli byłoby to konieczne, w prowadzeniu ich dochodzenia pod względem np. identyfikacji i przesłuchania świadków, spisania zeznań świadka, zebrania dokumentacji i dowodów sądowych oraz wsparcia administracyjnego, jak również logistycznego.

7.19. Zgodnie ze swoimi narodowymi prawami i przepisami Rząd przekaże Organizacji Narodów Zjednoczonych wyniki dochodzenia przeprowadzonego przez jego właściwe organy, w tym Narodowych Oficerów Dochodzeniowych, w sprawie możliwego naruszenia standardów zachowania lub poważnego naruszenia standardów zachowania popełnionego przez któregokolwiek członka jego narodowego kontyngentu.

7.20. Gdy Narodowi Oficerowie Dochodzeniowi będą przebywać w rejonie misji, będą posiadać taki sam status prawny, jaki przysługuje członkom ich narodowego kontyngentu w rejonie misji lub w państwie gospodarza.

7.21. Na prośbę Rządu, Organizacja Narodów Zjednoczonych zapewni wsparcie administracyjne i logistyczne Narodowym Oficerom Dochodzeniowym w rejonie misji lub w państwie gospodarza. Sekretarz Generalny zapewni, zgodnie ze swoimi kompetencjami, odpowiednie wsparcie finansowe w celu skierowania Narodowych Oficerów Dochodzeniowych w sytuacji, gdy ich obecność jest wynikiem prośby Organizacji Narodów Zjednoczonych, zwyczajowo Departamentu Operacji Pokojowych, a także, gdy o wsparcie finansowe poprosi Rząd. Organizacja Narodów Zjednoczonych poprosi Rząd o skierowanie Narodowych Oficerów Dochodzeniowych w sprawach złożonych i wysokiego ryzyka oraz w przypadkach poważnych naruszeń standardów zachowania. Niniejszy paragraf pozostaje bez szkody dla suwerennego prawa Rządu do zbadania każdego naruszenia standardów zachowania popełnionego przez członków jego kontyngentu.

Artykuł  7

quinquiens

Sprawowanie jurysdykcji przez Rząd

7.22. Żołnierze i personel cywilny podporządkowani narodowym przepisom wojskowym narodowego kontyngentu wydzielanego przez Rząd podlegają wyłącznej jurysdykcji Rządu w zakresie wszystkich przestępstw lub wykroczeń, które popełnią w czasie, gdy są skierowani do wojskowego komponentu Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL). Rząd zapewni Organizację Narodów Zjednoczonych, iż będzie sprawował jurysdykcję w zakresie takich przestępstw lub wykroczeń.

7.23. Rząd zapewni Organizację Narodów Zjednoczonych, iż będzie sprawował jurysdykcję dyscyplinarną, jeśli to będzie konieczne, w zakresie wszystkich innych naruszeń standardów zachowania, których nie zalicza się do przestępstw lub wykroczeń, a popełnionych przez któregokolwiek członka narodowego kontyngentu Rządu, w czasie kiedy był on skierowany do wojskowego komponentu Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL).

Artykuł  7

sexiens

Odpowiedzialność

7.24. Jeśli dochodzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych lub dochodzenie prowadzone przez właściwe organy Rządu potwierdzi podejrzenie naruszenia standardów zachowania przez któregokolwiek członka narodowego kontyngentu Rządu, Rząd zapewni, iż sprawa zostanie przedłożona odpowiednim organom do procedowania. Rząd wyraża zgodę na to, iż organy te podejmą swoją decyzję w ten sam sposób, w jaki uczyniłyby to w stosunku do innego wykroczenia lub dyscyplinarnego czynu podobnej natury z zastosowaniem ich prawodawstwa lub odpowiedniego kodeksu dyscyplinarnego. Rząd zgadza się regularnie informować Sekretarza Generalnego o rozwoju postępowania, w tym o jego wyniku.

7.25. Jeśli w toku dochodzenia Organizacji Narodów Zjednoczonych prowadzonego zgodnie z właściwymi procedurami lub w toku dochodzenia Rządu zostaną potwierdzone podejrzenia o niedopełnieniu obowiązków przez Dowódcę kontyngentu w zakresie:

(a) współdziałania z dochodzeniem Organizacji Narodów Zjednoczonych zgodnie z artykułem 7 quarter paragraf 3 (b), co oznacza, iż Dowódca współdziałał stosując się jedynie do swoich narodowych praw i przepisów, lub dochodzenia Rządu; lub

(b) efektywnej realizacji dowodzenia; lub

(c) natychmiastowego powiadomienia stosownych władz lub podjęcia działania w związku z zarzutem popełnienia naruszenia standardów zachowania, który został mu zameldowany,

Rząd zapewni, iż sprawa zostanie przedłożona właściwym organom do stosownego procedowania. Realizacja tych aspektów zostanie przedstawiona w ocenie działalności Dowódcy kontyngentu.

7.26. Rząd uznaje znaczenie rozstrzygania spraw dotyczących roszczeń uznania ojcostwa dotyczących członków jego kontyngentu. Rząd, w granicach swojego narodowego prawodawstwa, ułatwi przedkładanie takich roszczeń przedstawionych mu przez Organizację Narodów Zjednoczonych właściwym organom narodowym. W przypadku, gdy narodowe prawodawstwo Rządu nie uznaje zdolności prawnych Organizacji Narodów Zjednoczonych do występowania z takimi roszczeniami, zostaną one przedłożone Rządowi przez właściwe organy państwa gospodarza zgodnie z przyjętymi procedurami. Organizacja Narodów Zjednoczonych musi zapewnić, iż takie roszczenia są potwierdzone potrzebnymi, niezbitymi dowodami, takimi jak próbka DNA dziecka, jeśli tak stanowi narodowe prawodawstwo Rządu.

7.27. Mając na uwadze obowiązek Dowódcy kontyngentu utrzymania dyscypliny i właściwego porządku w kontyngencie, Organizacja Narodów Zjednoczonych, poprzez Dowódcę Sił, zapewni, iż kontyngent jest rozmieszczony w misji zgodnie z porozumieniem między Organizacją Narodów Zjednoczonych i Rządem. Każde rozmieszczenie personelu wykraczające poza zapisy porozumienia może nastąpić za zgodą Rządu lub dowódcy kontyngentu zgodnie z właściwymi narodowymi procedurami.

Artykuł  8

Warunki specjalne

8.1. Współczynnik warunków środowiskowych: 0,6 %

8.2. Współczynnik intensywności działań operacyjnych: 0,8 %

8.3. Współczynnik akcji wrogich lub wymuszonego porzucenia:

2,3 % (od dnia 1 stycznia 2007 roku do dnia 30 czerwca 2008 roku)

3,1 % (począwszy od dnia 1 lipca 2007 roku)

8.4. Współczynnik wzrostu kosztów transportu: Odległość między miejscem załadunku w kraju i miejscem przybycia do rejonu misji szacowana jest na 7808 km. Współczynnik ten określany jest jako 2 % stawek refundacji kosztów.

8.5. Następujące miejsca uzgodniono jako miejsca postoju oraz porty wejścia i wyjścia w celu dokonania ustaleń dotyczących transportu dla przerzutu personelu i sprzętu:

Żołnierze:

Lotnisko lub Port Wejścia / Wyjścia: Katowice, Polska

Lotnisko lub Port Wejścia / Wyjścia (w rejonie misji): Bejrut, Liban

Uwaga: Żołnierze mogą być skierowani do innego miejsca wyznaczonego przez kraj wydzielający siły, jednak maksymalny koszt ponoszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych będzie kosztem transportu do uzgodnionego miejsca postoju. Jeżeli w ramach rotacji żołnierze zabierani są z innego portu wyjścia, port ten stanie się uzgodnionym portem wejścia dla tego personelu.

Sprzęt:

Macierzyste Miejsce Przechowywania: Nie dotyczy

Port Załadunku / Rozładunku (na terytorium kraju wydzielającego siły): Nie dotyczy

Port Załadunku / Rozładunku (w rejonie misji): Nie dotyczy

Artykuł  9

Roszczenia stron trzecich

9. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za rozpatrzenie wszelkich roszczeń stron trzecich, jeżeli straty lub szkody w ich mieniu albo śmierć lub obrażenia personelu zostały spowodowane przez personel wydzielony przez Rząd w czasie pełnienia służby, wykonywania wszelkich innych czynności lub działań podejmowanych w ramach niniejszego Porozumienia. Jeżeli jednak straty, szkody, śmierć lub obrażenia powstały wskutek rażącego zaniedbania albo umyślnego złego postępowania personelu wydzielonego przez Rząd, Rząd będzie odpowiedzialny za takie roszczenia.

Artykuł  10

Odszkodowanie

10. Rząd zadośćuczyni Organizacji Narodów Zjednoczonych za straty lub szkody w sprzęcie i mieniu tej organizacji spowodowane przez personel wydzielany przez Rząd, jeżeli takie straty lub szkody (a) nie mają związku z pełnieniem służby albo wykonywaniem wszelkich innych czynności lub działań wynikających z niniejszego Porozumienia, albo (b) powstały wskutek rażącego zaniedbania albo umyślnego złego postępowania personelu wydzielonego przez Rząd.

Artykuł  11

Ustalenia dodatkowe

11. Strony mogą zawierać dodatkowe pisemne ustalenia do niniejszego Porozumienia.

Artykuł  12

Zmiany

12. Każda ze Stron może zainicjować przegląd poziomu zaangażowania stanowiącego przedmiot refundacji Organizacji Narodów Zjednoczonych lub poziomu wsparcia narodowego w celu zapewnienia zgodności z potrzebami operacyjnymi misji i potrzebami Rządu. Niniejsze Porozumienie może być zmieniane tylko za pisemną zgodą Rządu i Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  13

Rozwiązywanie sporów

13.1. Tymczasowe Siły Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (UNIFIL) ustanowią w ramach misji mechanizm dyskusji i polubownego rozwiązywania, w drodze negocjacji w duchu współpracy, rozbieżności wynikających ze stosowania niniejszego Porozumienia. Mechanizm ten obejmować będzie dwa szczeble rozwiązywania sporów:

(a) Szczebel pierwszy: Dyrektor do spraw Wsparcia Misji (DMS) w konsultacji z Dowódcą Sił (FC) i Dowódcą Kontyngentu podejmie próbę rozwiązania sporu w drodze negocjacji;

(b) Szczebel drugi: W przypadku, gdy negocjacje pierwszego szczebla nie rozwiążą sporu, przedstawiciel Stałej Misji Państwa Członkowskiego i Podsekretarz Generalny, Departament Operacji Pokojowych, lub jego przedstawiciel, podejmą, na wniosek którejkolwiek ze Stron, próbę rozwiązania negocjowanego sporu.

13.2. Spory, które nie zostaną rozwiązane zgodnie z paragrafem 13.1, mogą być przedstawione wspólnie uzgodnionemu rozjemcy lub arbitrowi wyznaczonemu przez Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Jeśli i ta możliwość nie przyniesie rozwiązania, spór może zostać poddany arbitrażowi na wniosek którejkolwiek ze Stron. Każda Strona wyznaczy jednego arbitra, a wyznaczeni w ten sposób dwaj arbitrzy wyznaczą trzeciego, który będzie Przewodniczącym. Jeżeli w ciągu trzydziestu dni od wystąpienia z wnioskiem o arbitraż którakolwiek ze Stron nie wyznaczy arbitra albo, gdy w ciągu trzydziestu dni od wyznaczenia dwóch arbitrów nie zostanie wyznaczony trzeci arbiter, każda ze Stron może wystąpić o wyznaczenie arbitra do Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Procedura przeprowadzenia arbitrażu zostanie określona przez arbitrów, a każda ze Stron poniesie koszty arbitrażu. Orzeczenie arbitrażowe zawierać będzie uzasadnienie i powinno być zaakceptowane przez Strony jako ostateczne rozstrzygnięcie sporu. Arbitrzy nie będą uprawnieni do wymierzania kar umownych ani przyznawania odszkodowania za straty moralne.

Artykuł  14

Wejście w życie

14. Niniejsze Porozumienie wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2007 roku. Zobowiązania finansowe Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczące refundacji kosztów osobowych i sprzętu zasadniczego obowiązują od dnia przybycia personelu oraz sprzętu zasadniczego do rejonu misji i pozostaną w mocy aż do dnia opuszczenia przez personel rejonu misji, zgodnie z uzgodnionym planem wycofania, albo do dnia rzeczywistego opuszczenia rejonu, jeżeli opóźnienie wynikać będzie ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  15

Rozwiązanie porozumienia

15. Porozumienie będzie rozwiązane na zasadach uzgodnionych między Stronami po wzajemnych konsultacjach.

W DOWÓD POWYŻSZEGO, Organizacja Narodów Zjednoczonych i Rząd Rzeczypospolitej Polskiej podpisały niniejsze Porozumienie.

Podpisano w Nowym Jorku, dnia 9 grudnia 2009 roku,

W dwóch oryginalnych egzemplarzach w języku angielskim.

______

¹ Załącznik G dotyczy szczegółów misji i nie jest włączony do niniejszego dokumentu. Jest on rozprowadzany oddzielnie.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A

 Personel Wydzielany przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej

UNIFIL - Batalion Logistyczny

1.

- Potrzeby

1. Rząd zgadza się wydzielić następujący personel:

Począwszy od dnia 1stycznia 2007 r.:

ODDZIAŁ/PODODDZIAŁ	LICZBA PERSONELU	ZDOLNOŚCI
Batalion Logistyczny	318
Oficerowie Sztabu Kwatery Głównej Sił	9
Razem	327
Oficer sztabowy w SMC2	1	Patrz przypis 1
Razem	328

Uwaga: Rząd może wydzielić dodatkowy personel jako Narodowy Element Dowodzenia (NCE) albo Narodowy Element Zabezpieczenia (NSE) na swój własny koszt. Organizacja Narodów Zjednoczonych nie będzie refundować kosztów osobowych personelu NSE, nie będzie zobowiązana do jego rotacji i zapewnienia mu samowystarczalności i nie będzie obciążona żadnymi innymi zobowiązaniami finansowych wobec tego personelu.

2.

- Refundacja kosztów

2. Rząd będzie otrzymywał refundację kosztów w następujący sposób:

a. Koszty osobowe według stawki w wysokości 1.028 USD miesięcznie na członka kontyngentu;

b. Dodatki mundurowe i na wyposażenie osobiste według stawki w wysokości 68 USD miesięcznie na członka kontyngentu. Zalecane wymagania dotyczące wyposażenia osobistego żołnierza przedstawiono w Aneksie 1;

c. Koszty broni osobistej i amunicji szkolnej według stawki w wysokości 5 USD miesięcznie na członka kontyngentu;

d. Dodatki dla specjalistów według stawki w wysokości 303 USD miesięcznie dla 25 % stanu osobowego Batalionu Logistycznego i dla 10 % stanu osobowego Oficerów Sztabu w Kwaterze Głównej Sił oraz w SMC.

3. Personel kontyngentu otrzyma bezpośrednio w ramach misji pokojowej dodatek dzienny w wysokości 1,28 USD oraz dodatek urlopowy w wysokości 10,50 USD dziennie za 7 dni urlopu wykorzystanego w ciągu każdego półrocza.

3.

- Warunki ogólne dla personelu

4. Rząd zapewni, że personel przez niego wydzielany będzie spełniać standardy ustanowione przez Organizację Narodów Zjednoczonych dla służby w UNIFIL, między innymi, dotyczące stopni wojskowych, doświadczenia, sprawności fizycznej, specjalizacji i znajomości języków. Personel zostanie przeszkolony w obsłudze sprzętu, w który wyposażony będzie kontyngent i będzie przestrzegać wszelkich zasad i procedur, określonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych w zakresie badań medycznych lub innych, szczepień, podróży, przewozów, urlopów lub innych uprawnień.

5. W okresie skierowania personelu do UNIFIL, Rząd będzie odpowiedzialny za wypłatę wszelkich uposażeń, dodatków i świadczeń, jakie przysługują temu personelowi na podstawie przepisów narodowych.

6. Organizacja Narodów Zjednoczonych przekaże Rządowi wszelkie niezbędne informacje dotyczące skierowania personelu, w tym informacje o odpowiedzialności za straty lub szkody w mieniu będącym własnością Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz zaspokajania roszczeń za śmierć, obrażenia lub choroby związane ze służbą dla Organizacji Narodów Zjednoczonych lub roszczeń z tytułu utraty mienia osobistego. Roszczenia za wypadki śmierci lub kalectwa rozpatrywane będą zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego nr 52/177 z dnia 18 grudnia 1997 roku.

7. Personel wydzielany dodatkowo ponad liczbę zatwierdzoną w niniejszym Porozumieniu pozostaje w odpowiedzialności narodowej i nie będzie objęty refundacją ani innym wsparciem ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych. Personel ten może zostać wydzielony do UNIFIL za uprzednią zgodą Organizacji Narodów Zjednoczonych, jeżeli kraj wydzielający siły i Organizacja Narodów Zjednoczonych uznają, że jest to konieczne z przyczyn narodowych, na przykład do obsługi urządzeń łączności z krajem. Personel ten będzie stanowić część kontyngentu i w związku z tym będzie posiadać status prawny członka UNIFIL. Kraj wydzielający siły nie otrzyma jednak żadnej refundacji kosztów za ten personel, a Organizacja Narodów Zjednoczonych nie przyjmie żadnych zobowiązań finansowych ani odpowiedzialności wynikających ze skierowania tego personelu. Każde wsparcie lub świadczenie będą potrącane z refundacji kosztów należnej krajowi wydzielającemu siły.

8. Personel rozmieszczony w rejonie misji na prośbę Organizacji Narodów Zjednoczonych do wykonania zadań specjalnych w ograniczonym czasie może zostać, jeśli to konieczne, objęty dodatkowymi ustaleniami do niniejszego Porozumienia.

9. Personel cywilny wydzielany przez Rząd pełniący służbę w składzie kontyngentu wojskowego dla celów niniejszego Porozumienia będzie traktowany jak wojskowi członkowie kontyngentu.

10. Ogólne ustalenia administracyjne i finansowe mające zastosowanie do wydzielenia personelu wojskowego i cywilnego określono w Wytycznych dla Państw Wydzielających Siły zawartych w Załączniku G.

______

² Finansowe, prawne i administracyjne uzgodnienia dotyczące personelu w Komórce Strategiczno-Wojskowej zostaną określone w dodatkowym porozumieniu wynegocjowanym zgodnie z Artykułem 11 niniejszego Porozumienia.

ANEKS 1 DO ZAŁĄCZNIKA A

ZESTAW WYPOSAŻENIA INDYWIDUALNEGO ŻOŁNIERZA

- ZGODNY Z POTRZEBAMI MISJI

1. W celu zapewnienia, że jednostki są operacyjne poniższa lista wymaganych przedmiotów została określona jako minimalny zalecany zestaw operacyjny:

PRZEDMIOTY MUNDUROWE		MINIMALNA ILOŚĆ
Mundur bojowy lekki		2
Koszula z długimi rękawami		4
Pulower mundurowy		1
Pas parciany		1
Podkoszulka		4
Kalesony		4
Ręcznik		2
Buty polowe	Para	2
Buty gumowe	Para	1
Wierzchnia odzież wodoodporna	Zestaw	1
WYPOSAŻENIE		MINIMALNA ILOŚĆ
Hełm bojowy		1
Kamizelka		1
Wyposażenie bojowe	Pełny zestaw	1 ("Zestaw Marszowy", w tym plecak)
Bidon na wodę		1
Moskitiera i środek na owady		1
Torba podróżna		1
Zestaw pierwszej pomocy		1
Zestaw do przetrwania w trudnych warunkach (gwizdek, lusterko)		1
Latarka		1
Nauszniki ochronne	Para	1 (lub minimum 6 par zatyczek do uszu)
Śpiwór z dwiema wkładkami		1
Menażka i kubek	Zestaw	1
Nóż stołowy, łyżka i widelec	Zestaw	1
PRZEDMIOTY REKOMENDOWANE		ILOŚĆ
Ubiór i sprzęt sportowy

Załącznik  B 1

Sprzęt zasadniczy wydzielany przez Rząd

UNIFIL - Batalion Logistyczny - Polska

1.

- Potrzeby

Metoda refundacji kosztów: leasing mokry

Za okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 czerwca 2007 r.

	- Warunków środowiskowych:	0,60 %
Współczynniki:	- Intensywności działań operacyjnych:	0,80 %
	- Wrogich akcji lub wymuszonego porzucenia:	2,30 %
	- Wzrostu kosztów transportu:	2,00 %

Sprzęt		Ilość	Stawka miesięczna USD	Stawka miesięczna USD	Całkowita miesięczna refundacja USD
			Bez współczynników	Ze współczynnikami	Ze współczynnikami
Uzbrojenie
	Karabiny maszynowe z wieloosobową obsługą (do 10 mm)	6	38,00	38,75	232,50
				Razem:	232,50
Razem leasing mokry:				USD	232,50

Uwaga:

Na etapie planowania Polska została poproszona i wyraziła zgodę na wyposażenie tej jednostki w urządzenia zakłócające zdalnie sterowane ładunki wybuchowe. Jednak w późniejszym terminie UNIFIL zdecydował, iż z uwagi na korzystanie przez polską jednostkę z pojazdów stanowiących własność ONZ, to ONZ zapewni wyposażenie tych pojazdów w urządzenia zakłócające.

Załącznik  B 2

Sprzęt zasadniczy wydzielany przez Rząd

UNIFIL - Batalion Logistyczny - Polska

1.

- Potrzeby

Metoda refundacji kosztów: leasing mokry

Za okres od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r.

	- Warunków środowiskowych:	0,60 %
Współczynniki:	- Intensywności działań operacyjnych:	0,80 %
	- Wrogich akcji lub wymuszonego porzucenia:	3,10 %
	- Wzrostu kosztów transportu:	2,00 %

Sprzęt		Ilość	Stawka miesięczna USD	Stawka miesięczna USD	Całkowita miesięczna refundacja USD
			Bez współczynników	Ze współczynnikami	Ze współczynnikami
Uzbrojenie
	Karabiny maszynowe z wieloosobową obsługą (do 10 mm)	6	38,00	38,78	232,68
				Razem:	232.68
Razem leasing mokry:				USD	232,68

Uwaga:

Na etapie planowania Polska została poproszona i wyraziła zgodę na wyposażenie tej jednostki w urządzenia zakłócające zdalnie sterowane ładunki wybuchowe. Jednak w późniejszym terminie UNIFIL zdecydował, iż z uwagi na korzystanie przez polską jednostkę z pojazdów stanowiących własność ONZ, to ONZ zapewni wyposażenie tych pojazdów w urządzenia zakłócające.

Załącznik  B 3

Sprzęt zasadniczy wydzielany przez Rząd

UNIFIL - Batalion Logistyczny - Polska

1.

- Potrzeby

Metoda refundacji kosztów: leasing mokry

Począwszy od dnia 1 lipca 2008 r.

	- Warunków środowiskowych:	0,60 %
Współczynniki:	- Intensywności działań operacyjnych:	0,80 %
	- Wrogich akcji lub wymuszonego porzucenia:	3,10 %
	- Wzrostu kosztów transportu:	2,00 %

Sprzęt		Ilość	Stawka miesięczna USD	Stawka miesięczna USD	Całkowita miesięczna refundacja USD
			Bez współczynników	Ze współczynnikami	Ze współczynnikami
Uzbrojenie
	Karabiny maszynowe z wieloosobową obsługą (do 10 mm)	6	40,00	40,81	244,86
				Razem:	244.86
Razem leasing mokry:				USD	244,86

Uwaga:

Na etapie planowania Polska została poproszona i wyraziła zgodę na wyposażenie tej jednostki w urządzenia zakłócające zdalnie sterowane ładunki wybuchowe. Jednak w późniejszym terminie UNIFIL zdecydował, iż z uwagi na korzystanie przez polską jednostkę z pojazdów stanowiących własność ONZ, to ONZ zapewni wyposażenie tych pojazdów w urządzenia zakłócające.

ZAŁĄCZNIK  B

 2. - Warunki ogólne dla sprzętu zasadniczego

1. Sprzęt zasadniczy wydzielany w ramach niniejszego Porozumienia pozostanie własnością Rządu.

2. Wydzielenie sprzętu zasadniczego na krótki czas do wykonania zadań specjalnych nie będzie przedmiotem niniejszego Porozumienia. Będzie ono negocjowane i uzgodnione oddzielnie w ustaleniach dodatkowych do niniejszego Porozumienia.

3. Refundacja za sprzęt zasadniczy będzie realizowana według pełnych stawek do dnia wycofania się kraju wydzielającego siły lub do zakończenia misji, a następnie zostanie zredukowana do wysokości 50 % stawek uzgodnionych w niniejszym Porozumieniu aż do dnia wycofania sprzętu.

4. Aby spełnić wymagania sprawności sprzętu, kontyngenty mają możliwość utrzymywania nadwyżki sprzętu do 10 % uzgodnionej ilości, rozmieszczenia i wycofania jej wraz z kontyngentem. Organizacja Narodów Zjednoczonych pokryje koszty rozmieszczenia i wycofania oraz malowania lub przemalowania tego sprzętu, ale kraj wydzielający siły nie otrzyma refundacji za leasing mokry lub suchy nadwyżek sprzętu.

5. Organizacja Narodów Zjednoczonych ponosi odpowiedzialność za koszty związane z przygotowaniem autoryzowanego sprzętu do spełnienia dodatkowych standardów określonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych w celu rozmieszczenia sprzętu w rejonie misji na zasadzie leasingu mokrego lub suchego (takich jak malowanie, oznakowanie znakami ONZ, przygotowanie do okresu zimowego). Podobnie, koszty przywrócenia autoryzowanego sprzętu do wymogów narodowych po zakończeniu misji (takie jak przemalowanie na kolor narodowy) będą również pokrywane przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Koszty te zostaną oszacowane i zrefundowane po przedstawieniu roszczenia opartego na wykazie sprzętu zasadniczego zawartym w niniejszym Porozumieniu. Gdy sprzęt dostarczany jest na zasadzie leasingu mokrego koszty jego remontów nie podlegają refundacji, gdyż remonty stanowią część stawki leasingu mokrego dotyczącą konserwacji.

3.

- Procedury weryfikacyjno-kontrolne

6. Głównym celem procedur weryfikacyjno-kontrolnych jest weryfikacja spełnienia warunków dwustronnego Porozumienia oraz podjęcie, w razie potrzeby, działań naprawczych. Organizacja Narodów Zjednoczonych odpowiada, w koordynacji z kontyngentem lub innym upoważnionym przedstawicielem kraju wydzielającego siły, za zapewnienie, aby sprzęt wydzielany przez Rząd spełniał wymagania UNIFIL i był dostarczony zgodnie z Załącznikiem D niniejszego Porozumienia.

7. Organizacja Narodów Zjednoczonych jest tym samym upoważniona do weryfikowania stanu, jakości i ilości dostarczanego sprzętu i świadczonych usług. Rząd wyznaczy osobę, zwykle określaną poprzez pełnioną funkcję, która będzie odpowiedzialna za kontakty w sprawach weryfikacji i kontroli.

8. W procesie weryfikacji należy kierować się zasadą racjonalnego działania. Należy ocenić czy Rząd i Organizacja Narodów Zjednoczonych podjęły wszystkie niezbędne środki w celu wypełnienia ducha Porozumienia, jeśli nie całej jego treści, jak również wziąć pod uwagę znaczenie przedmiotu oraz długość okresu, w którym Porozumienie nie było realizowane. Podstawową zasadą przy określaniu racjonalności jest ocena, czy zasoby dostarczane zarówno przez Rząd jak i Organizację Narodów Zjednoczonych spełniają swoje funkcje wojskowe bez dodatkowych kosztów dla Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Rządu, innych niż przewidziane w niniejszym Porozumieniu.

9. Wyniki procesu kontrolnego będą wykorzystane jako podstawa konsultacji na możliwie najniższym szczeblu w celu usunięcia rozbieżności lub podjęcia decyzji o działaniach naprawczych, w tym dotyczących zmiany warunków refundacji kosztów. Alternatywnie, zależnie od stopnia niewykonania niniejszego Porozumienia, Strony mogą renegocjować zakres uczestnictwa.

10. Proces weryfikacji sprzętu zasadniczego obejmuje następujące rodzaje inspekcji:

A. Inspekcja po przybyciu:

Inspekcja sprzętu zasadniczego zostanie przeprowadzona bezpośrednio po przybyciu do rejonu misji i musi być zakończona w ciągu jednego miesiąca. Organizacja Narodów Zjednoczonych, w konsultacji z krajem wydzielającym siły, określi jej czas i miejsce. Jeżeli sprzęt i personel znajdują się już w rejonie misji w momencie zawarcia Porozumienia, pierwsza inspekcja przeprowadzona będzie w dniu wspólnie ustalonym przez dowództwo misji i kontyngentu oraz powinna zostać zakończona w ciągu jednego miesiąca od tej daty;

Rząd może wnioskować o konsultację lub doradztwo zespołu Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawach dotyczących sprzętu zasadniczego lub może poprosić o inspekcję przed przybyciem w porcie załadunku.

Uwaga: Organizacja Narodów Zjednoczonych może wnioskować o złożenie wizyty wstępnej w kraju uczestniczącym w celu udzielenia temu krajowi pomocy w przygotowaniu się do udziału w misji oraz zweryfikowaniu przydatności proponowanego do rozmieszczenia sprzętu zasadniczego i możliwości w dziedzinie samowystarczalności.

B. Inspekcja operacyjna:

Inspekcje operacyjne, przeprowadzane przez odpowiednio wyznaczonych przedstawicieli Organizacji Narodów Zjednoczonych, prowadzone będą zgodnie z wymogami operacyjnymi w czasie stacjonowania jednostek w rejonie misji. Sprzęt zasadniczy będzie kontrolowany w celu zapewnienia, że kategorie, grupy i liczba tego sprzętu są zgodne z niniejszym Porozumieniem i właściwie wykorzystywane;

Inspekcja określi również, czy zabezpieczenie potrzeb operacyjnych jest zgodne z wymaganiami wyszczególnionymi w Załączniku E.

C. Inspekcja przy wycofaniu z misji:

Inspekcja przy wycofaniu z misji będzie przeprowadzona przez odpowiednio wyznaczonych przedstawicieli Organizacji Narodów Zjednoczonych w czasie, gdy kontyngent lub jego część opuszcza misję, w celu zapewnienia, iż cały sprzęt zasadniczy wydzielony przez Rząd, i tylko taki, jest wycofywany, a także w celu weryfikacji stanu sprzętu wydzielanego na zasadzie leasingu suchego.

D. Inne inspekcie i sprawozdania:

Dodatkowe weryfikacje lub inspekcje, na przykład potrzebne do opracowania standardowych raportów operacyjnych, mogą być przeprowadzane, jeśli za niezbędne uzna ich przeprowadzenie Dowódca Sił, Dyrektor Administracyjny / Główny Oficer Administracyjny lub Sekretariat Organizacji Narodów Zjednoczonych.

4.

- Transport

11. Organizacja Narodów Zjednoczonych, w konsultacji z Rządem, poczyni uzgodnienia oraz pokryje koszty związane z rozmieszczeniem i przegrupowaniem sprzętu będącego własnością kontyngentu z i do uzgodnionego portu załadunku lub rozładunku oraz do rejonu misji, bądź to bezpośrednio, bądź na podstawie Listu o Wsparciu, jeżeli transport zabezpieczany jest przez Rząd. Dla krajów bez dostępu do morza lub krajów, gdzie sprzęt przemieszczany jest transportem drogowym lub kolejowym, port załadunku lub rozładunku będzie uzgodnionym punktem przekroczenia granicy.

12. Kraje wydzielające siły będą odpowiedzialne za transport zaopatrzenia kontyngentu w części zamienne i drobne wyposażenie do sprzętu zasadniczego, transport związany z wymianą sprzętu i transport na potrzeby narodowe. Szacunkowe miesięczne stawki obsługi w ramach leasingu mokrego zawierają 2 procentowy dodatek za taki transport. Ponadto, do stawek obsługi ma zastosowanie wzrost kosztów zależny od odległości. Szacunkową stawkę obsługi zwiększa się o 0,25 % za każde pełne 500 mil (800 km) ponad pierwsze 500 mil (800 km) odległości wzdłuż trasy transportu między portem załadunku w kraju uczestniczącym i portem wejścia w rejonie misji. Dla krajów bez dostępu do morza lub krajów, gdzie sprzęt przemieszczany jest do i z rejonu misji transportem drogowym lub kolejowym, port wejścia będzie uzgodnionym punktem przekroczenia granicy.

13. Nie będzie stosowana oddzielna refundacja kosztów transportu części zamiennych poza refundacją prowadzoną w ramach leasingu mokrego.

14. Koszty związane z wymianą sprzętu w celu spełnienia narodowych wymagań operacyjnych albo konserwacyjnych nie będą podlegać refundacji przez Organizację Narodów Zjednoczonych.

15. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za koszty wewnętrznego transportu sprzętu zasadniczego między macierzystym miejscem przechowywania sprzętu a portem załadunku lub rozładunku. Organizacja Narodów Zjednoczonych może poczynić uzgodnienia dotyczące transportu do i z macierzystej bazy; jednak wówczas Rząd będzie odpowiedzialny za koszty inne niż koszty transportu sprzętu zasadniczego. Refundacja kosztów transportu wewnętrznego poniesionych przez kraj wydzielający siły nastąpi po przedstawieniu roszczeń przygotowanych zgodnie z Listem o Wsparciu, wynegocjowanym przed transportem.

16. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za koszty transportu związane z rozmieszczeniem i przegrupowaniem sprzętu w ilości określonej w niniejszym Porozumieniu, jak również sprzętu stanowiącego rezerwę odpowiednią do ilości sprzętu określonego w niniejszym Porozumieniu. W przypadku, gdy kraj wydzielający siły rozmieszcza więcej sprzętu niż ilość sprzętu określona w niniejszym Porozumieniu i 10 % sprzętu rezerwowego, koszty dodatkowe poniesie kraj wydzielający siły.

17. W czasie negocjowania przez Organizację Narodów Zjednoczonych kontraktu na wycofanie sprzętu, w przypadku przekroczenia przez przewoźnika 14-dniowego okresu dopuszczalnej zwłoki po spodziewanej dacie przybycia, Organizacja Narodów Zjednoczonych zrefunduje krajowi wydzielającemu siły koszty według stawek leasingu suchego za okres od spodziewanej do faktycznej daty przybycia tego sprzętu.

5.

- Współczynniki stosowane w misji

18. Współczynniki stosowane w misji opisane w Załączniku F będą, we właściwych przypadkach, stosowane do stawek refundacji kosztów sprzętu zasadniczego.

6.

- Strata lub szkoda

19. Przy decyzjach dotyczących refundacji strat i szkód należy odróżnić incydenty niezawinione od akcji wrogiej lub wymuszonego porzucenia:

a) Incydenty niezawinione. Stawki leasingu mokrego lub suchego zawierają współczynnik zdarzeń niezawinionych na pokrycie strat lub szkód powstałych w sprzęcie w wyniku incydentów niezawinionych. Nie będzie dodatkowych refundacji, ani nie będą uwzględniane żadne inne roszczenia dotyczące strat lub szkód w sprzęcie powstałych w wyniku takich incydentów;

b) Akcja wroga lub wymuszone porzucenie:

i. W przypadku straty lub szkody powstałej w wyniku pojedynczej wrogiej akcji lub wymuszonego porzucenia, kraj wydzielający siły będzie odpowiedzialny za każdy egzemplarz sprzętu, gdy łączna średnia wartość rynkowa takiego sprzętu nie przekroczy kwoty 250.000 USD;

ii. W przypadku straty lub szkody w sprzęcie zasadniczym, powstałej w wyniku pojedynczej wrogiej akcji lub wymuszonego porzucenia, Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za każdy egzemplarz sprzętu zasadniczego, którego średnia wartość rynkowa wynosi albo przekroczy kwotę 250.000 USD lub, gdy łączna średnia wartość rynkowa takiego sprzętu wynosi lub przekroczy kwotę 250.000 USD.

20. Gdy sprzęt dostarczany jest w ramach leasingu mokrego, podstawą oszacowania szkody będą realne koszty remontu. Uszkodzony sprzęt, którego koszt remontu przekracza 75 % jego średniej wartości rynkowej, uznany zostanie za stratę.

21. Organizacja Narodów Zjednoczonych nie będzie ponosić odpowiedzialności za refundację kosztów, jeśli strata lub szkoda powstała wskutek celowego działania albo rażącego zaniedbania ze strony członków kontyngentu potwierdzonego przez komisję dochodzeniową powołaną przez upoważnionego do tego urzędnika Organizacji Narodów Zjednoczonych, raport której zostanie zatwierdzony przez właściwego urzędnika Organizacji Narodów Zjednoczonych.

7.

- Straty i szkody w czasie transportu

22. Odpowiedzialność za straty lub szkody powstałe w czasie transportu poniesie strona organizująca transport. Odpowiedzialność za szkody dotyczy tylko szkód poważnych. Szkoda poważna oznacza szkodę, której koszt naprawy wynosi 10 lub więcej procent średniej realnej wartości rynkowej pojedynczego egzemplarza sprzętu.

8.

- Sprzęt specjalny

23. O ile w niniejszym Porozumieniu nie określono inaczej, strata lub szkoda w sprzęcie specjalnym traktowana będzie w taki sam sposób, jak strata lub szkoda w innym sprzęcie zasadniczym.

9.

- Odpowiedzialność za uszkodzenie sprzętu zasadniczego będącego własnością jednego kraju wydzielającego siły i użytkowanego przez inny kraj wydzielający siły

24. Sprzęt zasadniczy wydzielany Organizacji Narodów Zjednoczonych przez jeden kraj wydzielający siły może być użytkowany, na prośbę Organizacji Narodów Zjednoczonych, przez inny kraj wydzielający siły. W takich przypadkach stosuje się następujące zasady:

a) Konieczne będzie odpowiednie szkolenie w celu zapewnienia, że użytkownik posiada kwalifikacje do użytkowania specjalnego sprzętu zasadniczego, takiego jak transportery opancerzone. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za zapewnienie, iż takie szkolenie zostało przeprowadzone oraz za sfinansowanie tego szkolenia. Ustalenia dotyczące zapewnienia i organizacji takiego szkolenia będą przedmiotem negocjacji między Organizacją Narodów Zjednoczonych, krajem wydzielającym siły wydzielającym sprzęt zasadniczy oraz krajem wydzielającym siły użytkującym sprzęt zasadniczy. Wyniki negocjacji zostaną przedstawione w odrębnym porozumieniu;

b) Sprzęt zasadniczy wydzielany do misji pokojowej ONZ przez kraj wydzielający siły, a użytkowany przez inny kraj wydzielający siły będzie traktowany z należytą dbałością. Kraj wydzielający siły użytkujący sprzęt będzie odpowiedzialny, poprzez Organizację Narodów Zjednoczonych, za refundację krajowi wydzielającemu siły wydzielającemu sprzęt, wszelkich szkód, jakie mogą wystąpić w wyniku celowego działania, rażącego zaniedbania lub niedopatrzenia przez personel kraju wydzielającego siły użytkującego sprzęt;

c) Wszelkie zdarzenia powodujące szkody będą badane i rozpatrywane zgodnie z zasadami i przepisami Organizacji Narodów Zjednoczonych.

ZAŁĄCZNIK  C

 - Samowystarczalność

Kwatera Główna Misji UNIFIL zapewnia Batalionowi Logistycznemu sprzęt stanowiący własność Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz usługi w celu zabezpieczenia samowystarczalności.

ZAŁĄCZNIK  D

ZASADY WERYFIKACJI I WYMAGANIA DLA SPRZĘTU ZASADNICZEGO WYDZIELANEGO W RAMACH LEASINGU MOKREGO lub SUCHEGO

CEL

1. Niniejszy Załącznik określa weryfikowalne standardy obowiązujące przy realizacji i refundacji leasingu mokrego i suchego. Poniższe standardy oraz związane z nimi definicje odnoszą się do sprzętu określonego w Załączniku A do Rozdziału 8 podręcznika o zasadach i procedurach dotyczących refundacji i kontroli sprzętu własnego jednostek narodowych państw wydzielających siły do operacji pokojowych ONZ, zwanego dalej "podręcznikiem COE". Standardy te stanowią wymagania operacyjne o ogólnym charakterze dostosowane do jak najszerszego asortymentu sprzętu.

ZASADY

2. Następujące zasady będą miały zastosowanie do całego sprzętu:

a. Sprzęt przybywający do rejonu działań powinien zostać dostarczony w stanie gotowości do użycia zgodnie z przeznaczeniem i od razu oznakowany symbolami ONZ. Ambulanse i inne pojazdy przeznaczone do przewozu personelu medycznego lub zaopatrzenia medycznego powinny być wyraźnie oznakowane symbolami zapewniającymi im ochronę zgodnie z Konwencją Genewską. Wszelkie przedsięwzięcia dotyczące montażu sprzętu wynikające z ograniczeń związanych z jego transportem będą wykonane przez kontyngent na koszt własny w ramach procesu rozmieszczenia sprzętu w rejonie misji. Obejmą one uzupełnienie materiałów pędnych i smarów, które usunięto ze sprzętu na czas transportu;

b. Całe drobne wyposażenie, wykazy lub listy przewozowe wymagane do użytkowania sprzętu zgodnie z przeznaczeniem będą dołączone do tego sprzętu albo dostarczone w wyraźnie oznaczonym ładunku i dołączone do sprzętu po przybyciu do rejonu działania;

c. Przy refundacji w leasingu mokrym kraj wydzielający siły będzie odpowiedzialny za wymianę sprzętu, części zamienne, konserwację i zakontraktowane remonty. Podstawowy 2 % współczynnik transportowy za zaopatrzenie w części zamienne i materiały jednorazowego użytku będzie włączony do stawek leasingu mokrego. Stawka 2 % będzie zwiększana o 0,25 % za każde pełne 500 mil lub 800 km ponad pierwsze 500 mil lub 800 km odległości trasy transportu między portem załadunku i portem wejścia w rejonie misji;

d. Aby spełnić wymagania sprawności sprzętu, kontyngenty będą mogły utrzymywać nadwyżki sprzętu do 10 % uzgodnionej ilości oraz jej rozmieszczenia i przegrupowania wraz z kontyngentem. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie pokrywać związane z tym koszty rozmieszczenia i przegrupowania oraz koszty malowania lub przemalowania. Za nadwyżki sprzętu kraj wydzielający siły nie będzie jednak otrzymywać refundacji leasingu mokrego lub suchego;

e. Przy ocenie spełnienia wymagań operacyjnych będzie stosowana zasada "racjonalnego działania". Jednakże, zdolności, personel i sprzęt medyczny oraz zdolność do realizacji procedur medycznych w nagłych wypadkach powinny być stale zapewnione zgodnie z wymaganiami samowystarczalności medycznej określonymi w Załączniku B do Rozdziału 3 podręcznika COE. Kraj wydzielający siły i Organizacja Narodów Zjednoczonych nie powinny być karane za niewykonanie zadań, jeśli jest to wynikiem sytuacji operacyjnej w rejonie misji;

f. Za uszkodzenia sprzętu w czasie transportu odpowiadać będzie strona odpowiedzialna za organizację tego transportu (szczegółowe ustalenia zawiera Rozdział 4 podręcznika COE);

g. Pojęcie "sprzęt specjalny" powinno odnosić się do sprzętu zasadniczego, za który w podręczniku COE nie ustalono stawki refundacji. Wartość "specjalnego" sprzętu zasadniczego powinna przewyższać kwotę 500 USD (łączna wartość wszystkich pozycji zestawu), a jego przewidywany okres użytkowania dłuższy niż rok. Wartość progowa będzie przedmiotem rewizji podczas spotkania Grupy Roboczej ds. sprzętu będącego własnością kontyngentu planowanego w 2008 roku.

3. Zespół inspekcyjny Organizacji Narodów Zjednoczonych będzie stosować niniejsze Porozumienie przy weryfikacji typów i ilości sprzętu zasadniczego wydzielanego przez kraj wydzielający siły.

4. Strona trzecia realizująca konserwację sprzętu innego kraju wydzielającego siły będzie zobowiązana spełniać te same wymagania, co kraj wydzielający siły dokonujący konserwacji sprzętu własnego.

5. W przypadku, gdy kontyngent wykorzystuje sprzęt zasadniczy do zapewnienia samowystarczalności, kraj wydzielający siły nie będzie uprawniony do refundacji kosztów sprzętu zasadniczego, tylko do odpowiedniej refundacji kosztów związanych z zapewnieniem samowystarczalności. Mogą wystąpić przypadki, w których kraj wydzielający siły świadczy usługi łączności, medyczne lub inżynieryjne na szczeblu Sił, jako zasoby Sił. W takich przypadkach kraj ten będzie uprawniony do refundacji kosztów sprzętu zasadniczego, podczas gdy ten sam sprzęt użytkowany na szczeblu jednostki będzie uważany za drobne wyposażenie i włączony do podstawy całkowitych kosztów samowystarczalności. Takie przypadki, jeśli mają zastosowanie, będą określone w Załącznikach B i C do Porozumienia.

WYMAGANIA

6. Misyjny zespół inspekcji COE będzie weryfikować realizację następujących wymagań.

Sprzęt łączności

7. Refundacja leasingu suchego lub mokrego za sprzęt łączności będzie dotyczyć jednostek zapewniających usługi łączności na szczeblu Sił, to jest powyżej szczebla batalionu lub kontyngentu. Usługi łączności powinny być dostępne dla wszystkich jednostek wyznaczonych przez dowództwo misji i zostać określone w Porozumieniu. Porozumienie będzie zawierać stosowaną specyfikację techniczną.

8. Sprzęt powinien zapewnić zabezpieczenie podstawowych sieci łączności niezbędnych w misji. W celu zapewnienia nieprzerwanej łączności, w rejonie misji powinien być utrzymywany sprzęt zapasowy. Będzie on rozmieszczany i przegrupowany wraz z kontyngentem.

9. Jeżeli jednostki niebędące jednostkami łączności wymagają posiadania zdolności utrzymywania łączności na wyższym szczeblu (np. system INMARSAT) i nie jest to refundowane w ramach stawek samowystarczalności w zakresie łączności, sprzęt taki powinien zostać określony w Porozumieniu. W takim przypadku sprzęt ten będzie podlegać refundacji jako sprzęt zasadniczy zgodnie z zasadami stosowanymi wobec jednostek łączności. System INMARSAT wykorzystywany dla celów łączności narodowej będzie przedmiotem odpowiedzialności narodowej i nie będzie podlegać refundacji.

Sprzęt elektryczny

10. Sprzęt ten stanowi główne źródło energii dla obozowisk głównych, kompanii lub większych posterunków, albo jednostek specjalistycznych potrzebujących źródeł energii powyżej 20 kW (np. obiekty medyczne, warsztaty remontowe). Obejmuje on całe drobne wyposażenie, materiały jednorazowego użytku i okablowanie oraz przyłącza dla użytkowników. Instalacja oświetleniowa, obwody elektryczne w miejscach zakwaterowania i okablowanie będą refundowane w ramach samowystarczalności w zakresie urządzeń elektrycznych. Jeżeli pododdziały lub jednostki specjalistyczne z jednego kontyngentu rozmieszczone są wraz z innym kontyngentem, odpowiedzialność za zasilanie w energię elektryczną, w tym utrzymanie niezbędnej rezerwy, powinna zostać określona w Porozumieniu między obu stronami.

11. Agregaty prądotwórcze zasilające obozowiska główne oraz obiekty medyczne będą wyposażone w zapasowe źródła energii pracujące równolegle. Źródła zapasowe powinny stale zapewniać pokrycie potrzeb medycznych i powinny być podłączone do najważniejszych urządzeń medycznych, zasilając je w pierwszej kolejności. Do określania stawki refundacji będzie zastosowana łączna wartość produkcji prądu tych dwóch agregatów. W takim przypadku będzie wymagana zdolność do całodobowej nieprzerwanej pracy wszystkich głównych agregatów prądotwórczych w obozowiskach. Odpowiednie obwody, okablowanie, skrzynki rozdzielcze i transformatory będą naprawiane lub wymieniane w ciągu dwóch godzin. Pojedyncze agregaty (tj. niepracujące równolegle) będą pracować w ciągu doby z maksymalnie trzygodzinną przerwą na obsługę, uzupełnienie paliwa lub naprawę.

12. Agregaty zasilające obiekty medyczne powinny posiadać zapasową zdolność do pracy równoległej. Źródła zapasowe powinny stale zapewniać pokrycie potrzeb medycznych. Jeżeli pododdziały lub jednostki medyczne z jednego kraju wydzielającego siły rozmieszczone są wraz z kontyngentem innego kraju wydzielającego siły, odpowiedzialność za zasilanie w energię elektryczną, w tym utrzymanie niezbędnej rezerwy, będzie każdorazowo negocjowana i określona w Załączniku B do Porozumienia.

Sprzęt inżynieryjny

13. Sprzęt zasadniczy użytkowany do wykonywania zadań inżynieryjnych na rzecz misji będzie refundowany według stawek za sprzęt zasadniczy. Kontyngent i jego zdolności powinny zostać określone w Porozumieniu.

14. Sprzęt inżynieryjny będzie utrzymywany w gotowości do natychmiastowego użycia po jego rozmieszczeniu w rejonie misji.

15. Gdy jednostka inżynieryjna otrzyma zadanie prowadzenia rozminowania lub usuwania niewybuchów na rzecz misji jako siły i środki Sił, sprzęt będzie refundowany jako sprzęt zasadniczy, odpowiednio, jak uzgodniono w Porozumieniu. Amunicja i materiały wybuchowe zużyte w czasie rozminowania lub usuwania niewybuchów albo w czasie specjalnego szkolenia zatwierdzonego i zarządzonego przez Dowódcę Sił, wykraczającego poza przyjęte przez Organizację Narodów Zjednoczonych standardy gotowości, będą refundowane po przedstawieniu roszczenia i jego zatwierdzeniu przez Misję. Ponieważ koszt amunicji i materiałów wybuchowych związanych ze specjalnym sprzętem zasadniczym, takich jak ładunki burzące używane przy rozminowaniu lub usuwaniu niewybuchów, nie będzie włączony do naliczania miesięcznej stawki leasingu mokrego, również współczynnik wzrostu kosztów transportu nie będzie włączony do refundacji kosztów transportu ich uzupełnienia. Tym samym, Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie refundować koszty rozmieszczenia, przegrupowania oraz uzupełnienia tych specjalnych materiałów wybuchowych i amunicji, które zostaną użyte do rozminowania i usuwania niewybuchów na szczeblu Sił przy wykorzystywaniu zasadniczego sprzętu Sił.

Sprzęt medyczny i dentystyczny

16. Jedynie sprzęt medyczny wydzielony zgodnie ze standardami Organizacji Narodów Zjednoczonych i określony w Porozumieniu będzie podlegać refundacji jako sprzęt medyczny.

17. Sprzęt medyczny określony w Porozumieniu będzie użytkowany wszędzie tam, gdzie sprzęt medyczny jest wykorzystywany do zapewnienia usług medycznych na poziomach 1, 2 i 3 zgodnie ze standardami Organizacji Narodów Zjednoczonych, które obejmują ogólne medyczne usługi, usługi internistyczne, chirurgiczne, usługi w innych uzgodnionych specjalnościach, dentystyczne, higieniczne, ambulatoryjne, badania krwi, rentgenologiczne, laboratoryjne, środki ratowania życia oraz ewakuacji do obiektów medycznych na następnym poziomie.

18. Kontyngent powinien posiadać wymagany sprzęt medyczny określony w standardach Organizacji Narodów Zjednoczonych dla usług medycznych na poziomach 1, 2 i 3 w celu zapewnienia odpowiedniej opieki medycznej szpitalnej i ambulatoryjnej, podstawowych i zaawansowanych badań diagnostycznych, podstawowych i zaawansowanych środków ratowania życia, zdolności prowadzenia podstawowych i zaawansowanych operacji chirurgicznych, wystarczających możliwości uzupełniania zaopatrzenia medycznego, jak również możliwości ewakuacji medycznej w rejonie misji, jak określono w Porozumieniu. Niezbędny sprzęt medyczny powinien być dostarczony i utrzymywany w stanie pełnej gotowości, utrzymywany w aseptycznych i sterylnych warunkach zgodnie z wymaganiami Światowej Organizacji Zdrowia w celu zapewnienia stałego wsparcia medycznego oraz odpowiedniego poziomu usług medycznych, włącznie z możliwością ewakuacji.

19. Jeśli na wniosek Organizacji Narodów Zjednoczonych w skład obiektu medycznego poziomu 1 będzie włączone laboratorium, będzie ono refundowane jak zasadniczy sprzęt o kategorii "tylko laboratorium".

20. Obiekty medyczne poziomu 1 uznane za "środki Sił" będą dostępne dla wszystkich członków misji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Stąd sprzęt medyczny szpitala poziomu 1 będzie objęty refundacją według stawki za zasadniczy sprzęt jako "Szpital poziomu 1" wyszczególniony w Rozdziale 8 podręcznika COE.

21. Obiekty medyczne będą refundowane za każdy moduł (tj. poziom 1, 2 lub 3, usługi dentystyczne, i tylko laboratorium) sprzętu medycznego tak długo, jak sprzęt ten spełnia wymagania. Kalkulacja kosztów modułu każdego obiektu medycznego i wynikające stąd stawki refundacji, będzie oparta na Średniej Realnej Wartości Rynkowej każdej sztuki sprzętu medycznego wymaganego dla tego modułu zgodnie z zaleceniami Fazy V prac Grupy Roboczej. Poprawiona lista sprzętu dla każdego modułu zawiera cały sprzęt wymagany przez Grupę Roboczą na poszczególnych poziomach. Sprzęt niebędący sprzętem medycznym (np. agregaty o mocy powyżej 20 kW, ambulanse, urządzenia higieny ogólnej i systemy oczyszczania wody), chociaż wciąż jest umieszczony na liście wymagań medycznych, został wyłączony z modułów medycznych podlegających refundacji w oparciu o Średnią Realną Wartość Rynkową i będzie określony oddzielnie jako sprzęt zasadniczy (w Załączniku B do niniejszego Porozumienia) podlegający oddzielnej refundacji. Ponadto, dokonano drobnych zmian i poprawek na liście sprzętu zasadniczego. Poprawione wymagania dla każdego modułu obiektu medycznego określono w załącznikach do Rozdziału 8 podręcznika COE.

22. Przy opracowaniu raportów weryfikacyjnych dla obiektów medycznych będzie przede wszystkim brana pod uwagę jakość, liczba pacjentów i zdolności, stosownie do wymagań. Dlatego, zanim dokona się ewentualnego obniżenia kwoty refundacji, będzie wymagana ekspertyza medyczna dotycząca operacyjnych skutków wszelkich braków, rozbieżności albo podjętych działań naprawczych lub zastępczych.

Sprzęt obserwacyjny

23. W ramach leasingu mokrego, będzie utrzymywany sprzęt obserwacyjny w celu zapewnienia całodobowej operatywności, w odpowiednich przypadkach, na wszystkich posterunkach obserwacyjnych. Powinna zostać przeprowadzona rutynowa kalibracja sprzętu.

24. W ramach leasingu suchego Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za zapewnienie wystarczającej ilości części zamiennych i sprzętu w celu utrzymania stałego poziomu sprawności na posterunkach obserwacyjnych.

Zakwaterowanie

25. Konstrukcje półsztywne oznaczają obiekty o miękkich ścianach na sztywnych ramach, które mogą być przemieszczane (tj. rozmontowywane i transportowane). Konstrukcje sztywne oznaczają obiekty o twardych ścianach lub prefabrykowane, które mogą być dostawiane do obiektów lokalnych, ale łatwo rozmontowywane i przemieszczane.

26. Kontenery oznaczają ruchome schrony wykorzystywane do specjalnego celu lub służby. Są trzy podstawowe typy kontenerów: montowane na pojazdach, montowane na przyczepach oraz kontenery morskie. Kontenery montowane na pojazdach mogą być demontowane i wykorzystywane poza pojazdem. Kontenerów montowanych na przyczepach nie potrzeba demontować, ale nie będą one podlegać refundacji jako przyczepy w kategorii pojazdów. Kontenery morskie, aby podlegać refundacji, powinny odpowiadać standardom międzynarodowym (tj. powinny być dopuszczone do transportu).

27. Jeśli kontener będzie użytkowany jako część wsparcia zapewnianego w ramach stawek samowystarczalności (np. do usług dentystycznych, gastronomicznych), nie będzie podlegać refundacji jako sprzęt zasadniczy, ale zostanie objęty odpowiednią stawką refundacji w danej kategorii samowystarczalności.

28. Stawki za zakwaterowanie będą obejmować całe drobne wyposażenie i materiały jednorazowego użytku związane z podstawową funkcją obiektu.

Samoloty

29. Ze względu na specyfikę samolotów, ich typ, liczba i kryteria działania będą określane oddzielnie w Liście o Wsparciu. Jednostka lotnicza misji będzie odpowiedzialna za monitorowanie i sprawozdawczość dotyczącą działań samolotów.

Uzbrojenie

30. Broń zespołowa powinna być sprawna i gotowa do użycia w 90 %. Sprawność obejmuje ustawienie celowników i kalibrację oraz okresowe przestrzeliwanie, jeśli jest ono dozwolone w rejonie misji. Organizacja Narodów Zjednoczonych określa broń zespołową jako wszelką broń obsługiwaną przez więcej niż jednego wyznaczonego żołnierza. Amunicja do ustawiania celowników, kalibracji, przestrzeliwania broni i szkolenia stanowi materiał jednorazowego użytku i będzie objęta stawką obsługi w leasingu mokrym. Stąd amunicja do szkolenia pozostaje w odpowiedzialności narodowej, o ile Dowódca Sił nie zatwierdzi i zarządzi specjalnego szkolenia wykraczającego poza przyjęte w ONZ standardy gotowości. Jeśli uzbrojenie będzie dostarczane poprzez Organizację Narodów Zjednoczonych, w rejonie misji będzie utrzymywany odpowiedni zapas części zamiennych w celu zapewnienia standardów sprawności.

31. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie refundować krajom uczestniczącym koszty transportu amunicji do i z rejonu misji. Ponieważ koszty amunicji lub pocisków rakietowych związanych z takim sprzętem zasadniczym jak artyleria przeciwlotnicza, przeciwpancerna i haubice, oraz materiałów wybuchowych używanych wraz ze sprzętem zasadniczym nie są włączone do naliczania miesięcznej stawki leasingu mokrego, również współczynnik wzrostu kosztów transportu nie będzie włączony do refundacji kosztów transportu ich uzupełnienia. Tym samym, Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie refundować koszty transportu związane z rozmieszczeniem, przegrupowaniem i uzupełnieniem tej amunicji specjalnej oraz będzie refundować amunicję i materiały wybuchowe używane ze sprzętem zasadniczym. Ponadto, Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie refundować koszty amunicji i materiałów wybuchowych użytych w czasie szkolenia realizowanego poza przyjętymi w ONZ standardami gotowości, zatwierdzonego i kierowanego przez Dowódcę Sił, ale nie będzie refundować kosztów amunicji i materiałów wybuchowych użytych w czasie innych szkoleń lub ćwiczeń realizowanych w ramach przyjętych przez Organizację Narodów Zjednoczonych standardów gotowości, gdyż wówczas amunicja uważana jest za materiał jednorazowego użytku objęty stawkami leasingu mokrego lub miesięcznymi stawkami refundacji kosztów broni osobistej. Amunicja zużyta w celach operacyjnych lub w czasie szkolenia specjalnego, zatwierdzonego i kierowanego przez Dowódcę Sił, będzie ujęta w raportach Dowódcy Sił po zakończeniu poszczególnych działań. Koszt tej amunicji zostanie zrefundowany według jej pierwotnej ceny po przedstawieniu przez Rząd odpowiedniego roszczenia i zaświadczenia o wydatkach na amunicję operacyjną wydanego przez misję. Koszty amunicji, której okres używalności upłynął w czasie rozmieszczenia w rejonie misji zostanie również zrefundowany. Jednak kraje uczestniczące będą odpowiedzialne za dostarczenie amunicji o okresie używalności przewyższającym przewidywany okres jej użycia w rejonie misji.

Okręty

32. Ze względu na specyfikę okrętów, ich typ, liczba i kryteria działania określone zostaną oddzielnie w Liście o Wsparciu.

Pojazdy

33. Zespół inspekcyjny będzie odpowiedzialny za weryfikację sprzętu w celu zapewnienia, iż jest on klasyfikowany zgodnie z opisem lub kategoriami opisanymi w dokumentach A/C.5/49/70 oraz A/C.5/55/39.

34. Pojazdami wzoru komercyjnego określa się pojazdy, które łatwo pozyskać ze źródeł komercyjnych. Pojazdami wzoru wojskowego określa się pojazdy specjalnie zaprojektowane oraz skonstruowane zgodnie ze ścisłą specyfikacją wojskową i zbudowane do wykonywania poszczególnych zadań wojskowych. W 2004 roku Grupa Robocza ds. sprzętu stanowiącego własność kontyngentów opracowała formularz do określania czy pojazd wzoru komercyjnego może być zakwalifikowany do stawki refundacji za pojazdy wzoru wojskowego określonej w Aneksie 8 do Załączników A i B Rozdziału 3 podręcznika COE. W przypadku, gdy pojazd oryginalny jest wzoru komercyjnego, może on być uznany za pojazd wzoru wojskowego w celu refundacji sprzętu stanowiącego własność kontyngentu podczas negocjacji niniejszego Porozumienia i będzie określony w Załączniku B do Porozumienia. Kwestia czy dostosowanie sprzętu komercyjnego będzie upoważniać kraj wydzielający siły do refundacji jako sprzęt wzoru wojskowego, zostanie uzgodniona w czasie negocjowania Porozumienia w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na wymagania operacyjne oraz zasadę "racjonalności" w rozwiązywaniu rozbieżności.

35. W przypadku leasingu suchego, gdzie Organizacja Narodów Zjednoczonych jest odpowiedzialna za utrzymanie sprzętu zasadniczego lub za organizację jego obsługi przez stronę trzecią, dokonywany będzie przegląd obsługi i części zamiennych w celu stwierdzenia czy koszt utrzymania nie przekracza wysokości stawki obsługi zawartej w ogólnej stawce leasingu mokrego. W takiej sytuacji wymagana będzie wstępna ocena czy przekroczenie kosztów nastąpiło w wyniku warunków środowiskowych lub operacyjnych. Jeśli przekroczenie kosztów nie wynika z warunków lokalnych, ale raczej ze stanu technicznego sprzętu, do Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych powinien zostać przesłany raport wyjaśniający tę sytuację, ze wskazaniem kategorii sprzętu, w której nastąpiło przekroczenie kosztów obsługi i w jakiej wysokości. W takich przypadkach Organizacja Narodów Zjednoczonych może zredukować stawkę refundacji leasingu suchego dla kraju wydzielającego siły o kwotę przekroczenia szacunkowej stawki obsługi zawartej w ogólnej stawce leasingu mokrego.

36. Sprzęt określony w niniejszym Porozumieniu powinien obejmować całość drobnego wyposażenia, wykaz sprzętu (tj. podnośniki, narzędzia kierowcy, koło zapasowe i inne) oraz materiały jednorazowego użytku (oprócz paliwa) wydzielane wraz z pojazdem.

37. Leasing mokry: Zgodnie z warunkami leasingu mokrego, gdy ogólna liczba pojazdów sprawnych technicznie (tzn. gotowych do użycia) jest mniejsza niż 90 % liczby określonej w Porozumieniu w danej pod-kategorii pojazdów, ich refundacja zostanie odpowiednio zredukowana.

38. Pojazd zostanie uznany za niesprawny technicznie, jeżeli nie będzie gotowy do użycia w normalnych warunkach misji przez okres dłuższy niż 24 godziny. Kontyngent może utrzymywać ograniczoną rezerwę operacyjną (do 10 % liczby sprzętu określonej w Porozumieniu) przeznaczoną do natychmiastowej wymiany pojazdów straconych albo uszkodzonych w stopniu przekraczającym możliwości ich naprawy misji.

39. Leasing suchy: Zgodnie z warunkami leasingu suchego, wydzielany pojazd będzie sprawny technicznie, z całym drobnym wyposażeniem zgodnym z wykazem sprzętu, i gotowy do natychmiastowego użycia po przybyciu do rejonu misji. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie zobowiązana do utrzymania sprawności technicznej na poziomie minimum 90 % liczby uzgodnionej w pod-kategorii "pojazdy". Pojazd zostanie uznany za niesprawny technicznie, jeśli nie będzie gotowy do normalnego użycia w misji przez okres dłuższy niż 24 godziny. Sprawność techniczna poniżej 90 % pojazdów, wynikająca z braku możliwości ich obsługi przez ONZ, może wymagać zmniejszenia zadań kontyngentu nie skutkującej redukcją innych należności refundacyjnych niekorzystnie obciążonych ograniczeniem działalności. Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za zwrot pojazdu krajowi wydzielającemu siły w takim samym stanie sprawności technicznej, z całym drobnym wyposażeniem zgodnym z wykazem sprzętu, w jakim został pierwotnie wydzielony.

40. Systemy uzbrojenia: Systemy uzbrojenia wszystkich pojazdów będą właściwie obsługiwane, aby zapewnić utrzymanie zdolności do wykonania zadań. Na pojazdach bojowych wymagana będzie sprawność głównego uzbrojenia i związanego z nim systemu kierowania ogniem. Jeśli uzbrojenie bądź jego system kierowania ogniem będzie niesprawne, wówczas pojazd zostanie uznany za niesprawny i nie będzie objęty refundacją.

Uwaga: Broń zespołowa oznacza wszelką broń obsługiwaną przez więcej niż jedną wyznaczoną osobę.

41. Malowanie: Aby pojazdy zostały uznane za sprawne do działania w operacjach Organizacji Narodów Zjednoczonych, powinny być pomalowane na biało i oznakowane odpowiednimi symbolami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jeśli malowanie pojazdów nie zostanie ukończone przed ich rozmieszczeniem w rejonie misji, ich refundacja może zostać wstrzymana do czasu spełnienia wymagań, chyba że Sekretariat Organizacji Narodów Zjednoczonych specjalnie zatwierdzi odejście od tego wymogu. Refundowanie kosztów malowania obliczane będzie przez pomnożenie standardowych stawek właściwych dla danego typu lub kategorii sprzętu przez liczbę sprzętu określoną w Załączniku B (sprzęt zasadniczy dostarczany przez Rząd) i dodaniu 10 % w uzasadnionych przypadkach, po zatwierdzeniu przez misję w raporcie weryfikacyjnym (raporcie po przybyciu lub raporcie okresowym) lub w inny sposób, iż sprzęt zasadniczy został pomalowany. Refundacja kosztów malowania będzie oparta na sprzęcie zasadniczym wycofywanym z rejonu misji według raportu weryfikacyjnego z wycofania.

42. Dla sprzętu specjalnego, jeśli może on być zakwalifikowany do jednej z obowiązujących kategorii sprzętu lub jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych i kraj wydzielający siły podczas negocjowania niniejszego Porozumienia zgodzą się na jego zakwalifikowanie do jednej z obowiązujących kategorii sprzętu, wówczas będzie stosowana stawka refundacji kosztów malowania lub przemalowania właściwa dla danej kategorii sprzętu. W przeciwnym razie, refundacja kosztów malowania lub przemalowania będzie realizowana na podstawie przedstawionej faktury kosztów rzeczywistych. Stosunek malowania do przemalowania został określony jako 1 do 1.19, tj. koszty przemalowania będą refundowane w wysokości 1,19 kosztów malowania.

43. Refundacja kosztów malowania lub przemalowania sprzętu zasadniczego niewykazanego w Załączniku B do niniejszego Porozumienia, ale używanego w celu zapewnienia samowystarczalności, takiego jak kontenery, pojazdy łączności i tym podobne, powinna być realizowana na podstawie oddzielnego roszczenia określającego właściwą kategorię samowystarczalności, typ i ilość sprzętu. Roszczenia te będą rozpatrywane w celu ustalenia, czy typ i ilość sprzętu zasadniczego używanego w celu zapewnienia samowystarczalności jest potrzebna i uzasadniona, oraz określenia, jeśli to możliwe, logicznego powiązania z istniejącymi kategoriami sprzętu zasadniczego, dla którego wyznaczono standardowe stawki refundacji. Jeśli nie istnieje żadne logiczne powiązanie z istniejącymi kategoriami sprzętu zasadniczego, roszczenie będzie każdorazowo rozpatrywane i negocjowane oddzielnie.

ZAŁĄCZNIK  E

Zasady weryfikacji i wymagania dla drobnego wyposażenia i materiałów jednorazowego użytku wydzielanych w ramach samowystarczalności

Wprowadzenie

1. Samowystarczalność oznacza wsparcie logistyczne kontyngentów w rejonie misji pokojowej, gdzie kraj wydzielający wojsko lub policję zapewnia niektóre lub wszystkie kategorie wsparcia logistycznego dla kontyngentu na zasadzie refundacji kosztów. Kontyngent może być samowystarczalny w różnych kategoriach, zależnie od możliwości zapewnienia niezbędnego wsparcia przez Organizację Narodów Zjednoczonych oraz własnych możliwości kontyngentu. Modułowa koncepcja samowystarczalności oparta jest na zasadzie, iż kraje wydzielające wojsko lub policję nie mogą być samowystarczalne w danej kategorii jedynie częściowo. Wymagane kategorie samowystarczalności oraz wszelkie ustalenia dodatkowe będą wykazane w odpowiednim Porozumieniu.

Cel

2. Niniejszy załącznik określa weryfikowalne standardy, na podstawie których będą zapewniane i w konsekwencji refundowane kategorie samowystarczalności. Poniższe standardy i związane z nimi definicje odnoszą się do sprzętu określonego w Załączniku B do Rozdziału 8 podręcznika COE. Standardy te stanowią wymagania operacyjne o ogólnym charakterze, pozostawiając szczegóły oraz środki ich zapewnienia do negocjacji między Organizacją Narodów Zjednoczonych a krajami wydzielającymi wojsko lub policję.

Zasady

3. Najważniejszą zasadą dotyczącą samowystarczalności dla wszystkich krajów wydzielających wojsko lub policję i kontyngentów jest dotrzymywanie zobowiązań podjętych w niniejszym Porozumieniu w celu zapewnienia uzgodnionej zdolności operacyjnej. W wyniku rozmów między Organizacją Narodów Zjednoczonych i krajami wydzielającymi wojsko lub policję zostanie zawarte porozumienie dotyczące zapewnienia zdolności przez Organizację Narodów Zjednoczonych i kontyngent przewidziany do rozmieszczenia. Na początku negocjacji Organizacja Narodów Zjednoczonych określi kategorie samowystarczalności, których sama nie może zapewnić i zwróci się z prośbą o ich zapewnienie do krajów wydzielających wojsko lub policję. W czasie negocjacji Porozumienia będzie brane pod uwagę prawo krajów wydzielających wojsko lub policję do zapewnienia jednej lub kilku kategorii samowystarczalności. Jednakże, Organizacja Narodów Zjednoczonych będzie odpowiedzialna za zapewnienie, aby wszelkie usługi w zakresie samowystarczalności świadczone przez kraj wydzielający wojsko lub policję spełniały minimum zdolności operacyjnych, były kompatybilne z systemami innych krajów wydzielających wojsko lub policję, jeśli będzie wymagane współdziałanie, oraz aby ich koszt ponoszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych był podobny do kosztu, jaki ponosiłaby Organizacja Narodów Zjednoczonych w przypadku organizowania takich usług centralnie przez Organizację Narodów Zjednoczonych.

4. Tylko usługi uzgodnione w Porozumieniu i świadczone przez kraj wydzielający wojsko lub policję będą podlegać refundacji według stawek wyszczególnionych w Rozdziale 8 podręcznika COE i naliczanych zgodnie z rzeczywistym stanem osobowym nieprzekraczającym liczby personelu uzgodnionej w Porozumieniu. Zespół inspekcyjny będzie opierał się na niniejszym Porozumieniu w celu określenia kategorii samowystarczalności zapewnianych przez każdy kontyngent.

5. Aby być uprawnionym do refundacji za dowolną kategorię lub pod-kategorię samowystarczalności, kontyngent powinien wydzielać całość drobnego wyposażenia, obsługę i materiały jednorazowego użytku związane z daną kategorią lub pod-kategorią. Kategorie są podzielone tak, aby zapewniały odpowiednią elastyczność oraz refundację krajom wydzielającym wojsko lub policję jedynie za to wyposażenie i materiały jednorazowego użytku, które zostały przez nie wydzielone. Jeśli kontyngent w zakresie samowystarczalności korzysta z usług innego kontyngentu, refundację otrzyma kraj wydzielający wojsko lub policję, którego kontyngent świadczy te usługi, o ile nie zawarto innego porozumienia dwustronnego. Jeśli usługi te, lub ich część, świadczy Organizacja Narodów Zjednoczonych, kraj wydzielający wojsko lub policję nie otrzymuje refundacji za stosowne kategorie lub pod-kategorie. Kraj wydzielający wojsko lub policję może dokonać zakupu drobnego wyposażenia i materiałów jednorazowego użytku od innego kraju wydzielającego wojsko lub policję na zasadzie umowy dwustronnej, bądź od cywilnego dostawcy. W takim przypadku kraj wydzielający wojsko lub policję zachowuje prawo do refundacji dopóki utrzymuje zdolność operacyjną i spełnia wymagania określone dla kategorii samowystarczalności.

6. Mając na celu utrzymanie nieprzerwanej zdolności operacyjnej misji, kraje wydzielające wojsko lub policję powinny brać pod uwagę, iż przygotowanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych zakupu i dostaw niektórych kategorii samowystarczalności może potrwać do 90 dni. Stąd bardzo ważne jest, aby Organizacja Narodów Zjednoczonych została bezzwłocznie poinformowana, iż kraj wydzielający wojsko lub policję nie może lub nie zamierza kontynuować świadczenia usług samowystarczalności w jednej lub kilku kategoriach wynegocjowanych w Porozumieniu. W takich przypadkach Organizacja Narodów Zjednoczonych i kraje wydzielające wojsko lub policję uzgodnią odpowiednią poprawkę do Porozumienia w celu przejęcia przez Organizację Narodów Zjednoczonych odpowiedzialności za świadczenie samowystarczalności w kategoriach, w których nie mogą jej zapewnić kraje wydzielające wojsko lub policję.

7. Jeśli kontyngent wykorzystuje sprzęt zasadniczy w celu wsparcia samowystarczalności, właściwy kraj wydzielający wojsko lub policję nie będzie uprawniony do refundacji kosztów sprzętu zasadniczego, a jedynie do odpowiedniej refundacji kosztów zapewnienia samowystarczalności. Mogą wystąpić przypadki, w których kraj wydzielający wojsko lub policję świadczy usługi łączności i usługi inżynieryjne na szczeblu Sił, wówczas kraj ten będzie uprawniony do refundacji kosztów sprzętu zasadniczego, podczas gdy ten sam sprzęt użytkowany na szczeblu jednostki będzie uznany za drobne wyposażenie i wliczony do podstawy całkowitych kosztów samowystarczalności oraz refundacji za zapewnienie samowystarczalności. Przypadki takie będą negocjowane i wyszczególnione odpowiednio w Załącznikach B i C do niniejszego Porozumienia.

8. Kraje wydzielające wojsko lub policję są odpowiedzialne za transport związany z zaopatrzeniem kontyngentów w materiały jednorazowego użytku i drobne wyposażenie niezbędne do zapewnienia samowystarczalności. Zatwierdzone stawki samowystarczalności zawierają ogólny dodatek w wysokości do 2 % jako rekompensatę kosztów transportu zaopatrzenia związanego z zapewnieniem samowystarczalności. Kraje wydzielające wojsko lub policję nie będą uprawnione do dodatkowej refundacji kosztów transportu materiałów związanych z zapewnieniem samowystarczalności.

Standardy

9. Zespół inspekcyjny będzie odpowiedzialny za weryfikację kategorii i pod-kategorii samowystarczalności uzgodnionych w Porozumieniu w celu dokonania oceny, czy zostały spełnione standardy wymagań operacyjnych zatwierdzone przez Zgromadzenie Ogólne. Podobnie Organizacja Narodów Zjednoczonych powinna przedstawić zestawienie usług świadczonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych zgodnie z Porozumieniem.

Gastronomia

10. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii usług gastronomicznych, kontyngent powinien zapewnić wyżywienie swoich żołnierzy lub policji w zakresie zimnych i gorących posiłków podanych we właściwych warunkach sanitarnych. Kontyngent powinien:

a) dostarczyć urządzenia i wyposażenie kuchenne, włącznie z zaopatrzeniem, materiałami jednorazowego użytku, naczyniami i sztućcami, dla obozowisk, za które jest odpowiedzialny zgodnie z Porozumieniem;

b) zapewnić dla obiektów kuchennych chłodnie głęboko mrożące (o pojemności przechowywania zapasów do 14 dni, gdzie jest to wymagane), zamrażarki (o pojemności przechowywania zapasów do 7 dni) oraz magazyny żywności suchej;

c) wyposażyć obiekty kuchenne w urządzenia do zmywania naczyń gorącą wodą;

d) zapewnić wyposażenie obiektów kuchennych w urządzenia do higieny utrzymujące czyste i zdrowe środowisko.

Uwaga: Jeśli wymagane będą samochody chłodnie (ruchome), zostaną one refundowane oddzielnie w ramach sprzętu zasadniczego.

11. Jednostka będzie odpowiedzialna za utrzymanie i obsługę swoich obiektów kuchennych, włącznie z całym sprzętem gastronomicznym, częściami zamiennymi oraz zapasem naczyń i sztućców. Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych zapewnia te usługi na podobnym poziomie, jednostka nie otrzyma refundacji kosztów w tej kategorii.

12. Żywność, woda oraz materiały pędne i smary nie będą objęte stawkami refundacji, ponieważ za ich zapewnienie odpowiada zazwyczaj Organizacja Narodów Zjednoczonych. Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych nie może zapewnić dostaw tych towarów lub za początkowy okres dostaw tych towarów, Organizacja Narodów Zjednoczonych dokona ich refundacji po przedstawieniu szczegółowego roszczenia. Roszczenie będzie rozpatrywane przez Sekretariat Organizacji Narodów Zjednoczonych i powinno zawierać szczegóły dostaw wymagane zgodnie z "Wytycznymi dla krajów uczestniczących" lub zgodnie z inną udokumentowaną specjalną prośbą ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych, jak również wszelkie inne dodatkowe uzasadnienia.

Łączność

13. Środkiem łączności zalecanym dla kontyngentu jest łączność telefoniczna, która będzie wykorzystywana w możliwie najszerszym zakresie w łączności wewnętrznej w dowództwach oraz ze stacjonarnymi elementami i pododdziałami kontyngentu rozmieszczonymi w obozowisku głównym. Potrzeby łączności radiowej w pasmach VHF lub UKF-FM i KF w rejonie operacji zostaną określone podczas rekonesansu miejsca rozmieszczenia oraz będą przedmiotem negocjacji z krajem wydzielającym wojsko lub policję. Poniżej określono wymagania w każdej pod-kategorii łączności, w kolejności zalecanej do użycia. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii łączności, kontyngent powinien spełniać następujące kryteria:

a) Łączność telefoniczna: Kontyngent korzystać będzie z telefonów jako podstawowego środka łączności wewnętrznej w obrębie obozowiska głównego. Siedziba dowództwa kontyngentu i jego elementów stacjonarnych (takich jak biura, warsztaty, posterunki obserwacyjne, posterunki ochronne i tym podobne) oraz pododdziały rozmieszczone w obozowisku głównym, zostaną możliwie jak najszybciej podłączone do systemu łączności telefonicznej, aby maksymalnie zwiększyć wykorzystanie łączności telefonicznej. Rozwijany system łączności telefonicznej powinien posiadać zdolność do łączności z systemem wykorzystywanym na szczeblu misji. Przyłącze może być jak najprostsze (tj. łącze dwuprzewodowe lub lepsze). To pozwoli kontyngentowi na podłączenie się do miejscowego systemu telefonicznego, jeśli takie systemy są dostępne. Refundacja realizowana będzie na podstawie liczby personelu w obozowisku głównym i w tych elementach kontyngentu rozmieszczonych w innych miejscach, które są obsługiwane przez system łączności telefonicznej zapewniany przez kontyngent. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność, kontyngent powinien:

i. dostarczyć, zainstalować, obsługiwać i utrzymywać centralę i sieć telefoniczną zdolną do zapewnienia łączności w obozowisku głównym;

ii. dostarczyć, zainstalować i utrzymywać odpowiednią liczbę aparatów telefonicznych dla kontyngentu i jego pododdziałów oraz elementów w rejonie operacji (w tym całe okablowanie, przyłącza i inne potrzebne urządzenia);

iii. zapewnić wystarczający zapas części zamiennych i materiałów jednorazowego użytku dla zabezpieczenia właściwego działania oraz naprawy lub wymiany niesprawnego sprzętu;

b) Łączność radiowa w paśmie VHF lub UKF-FM. Łączność radiowa w paśmie VHF lub UKF-FM wykorzystywana będzie jako podstawowy środek łączności radiowej z pododdziałami i elementami kontyngentu działającymi w taktycznym lub mobilnym środowisku, z którymi łączność telefoniczna jest niemożliwa. Chociaż łączność radiowa VHF lub UKF-FM może być wykorzystywana przez kontyngent jako łączność zastępcza zamiast łączności telefonicznej, taki sposób jej wykorzystania nie stanowi sam w sobie podstawy do refundacji. Refundacja będzie dokonywana na podstawie liczby personelu kontyngentu. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność, kontyngent powinien:

i. utrzymywać jedną sieć dowodzenia i kierowania do szczebla pododdziału (drużyny lub plutonu) w dół;

ii. utrzymywać jedną sieć administracyjną;

iii. utrzymywać jedną nierozwiniętą sieć dla potrzeb rozpoznania i ochrony albo inną podstawową sieć nie zamontowaną na pojazdach;

iv. zapewnić wystarczający zapas części zamiennych i materiałów jednorazowego użytku dla zabezpieczenia właściwego działania oraz naprawy lub wymiany niesprawnego sprzętu;

c) Łączność radiowa w paśmie KF. Łączność radiowa w paśmie KF wykorzystywana będzie jako podstawowy środek łączności radiowej z pododdziałami i elementami kontyngentu działającymi w rejonie operacji znajdującym się poza zasięgiem łączności radiowej w paśmie VHF lub UKF-FM oraz działającymi w taktycznym i mobilnym środowisku, co uniemożliwia utrzymywanie z nimi łączności telefonicznej lub radiowej w paśmie VHF lub UKF-FM. Chociaż łączność radiowa KF może być wykorzystywana jako łączność zastępcza zamiast łączności telefonicznej lub łączności radiowej VHF lub UKF-FM, taki sposób jej wykorzystania nie stanowi sam w sobie podstawy do refundacji. Ponadto, nie podlega refundacji wykorzystywanie łączności radiowej KF wyłącznie jako środka łączności narodowej. Refundacja dokonywana będzie na podstawie stanu osobowego pododdziałów i elementów kontyngentu działających w rejonie operacji znajdującym się poza zasięgiem łączności radiowej VHF lub UKF-FM oraz działających w taktycznym i mobilnym środowisku, co uniemożliwia utrzymywanie z nimi łączności telefonicznej VHF lub UKF-FM. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność, kontyngent powinien:

i. utrzymywać łączność z pododdziałami i elementami kontyngentu, działającymi w taktycznym i mobilnym środowisku, co uniemożliwia utrzymywanie z nimi łączności telefonicznej, oraz znajdującymi się poza zasięgiem stacji bazowej łączności radiowej VHF lub UKF-FM;

ii. rozwinąć sieć łączności dowodzenia i kierowania przy pomocy sprzętu łączności KF nie zamontowanego na pojazdach;

iii. zapewnić wystarczający zapas części zamiennych i materiałów jednorazowego użytku dla zabezpieczenia właściwego działania oraz naprawy lub wymiany niesprawnego sprzętu.

Wyposażenie biurowe

14. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii wyposażenia biurowego, kontyngent powinien zapewnić:

a) meble biurowe, sprzęt i zaopatrzenie dla dowództwa i sztabu jednostki;

b) zaopatrzenie w materiały i usługi biurowe personelu kontyngentu;

c) system elektronicznego przetwarzania danych oraz możliwość kopiowania, w tym niezbędne oprogramowanie, do prowadzenia wewnętrznej korespondencji i dokumentów administracyjnych dowództwa, w tym potrzebnych baz danych.

15. Jednostka będzie odpowiedzialna za utrzymanie i obsługę swoich obiektów biurowych, w tym całego wyposażenia, części zamiennych i zapasów.

16. Stawka refundacji naliczana będzie na cały stan osobowy kontyngentu.

17. Organizacja Narodów Zjednoczonych może zapewnić tę kategorię jako całkowicie samodzielną funkcję pod warunkiem przestrzegania najważniejszych zasad uzgodnionych jak określono powyżej.

Sprzęt elektryczny

18. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii sprzętu elektrycznego, kontyngent powinien zapewnić zdecentralizowane zasilanie w energię elektryczną z agregatów prądotwórczych. Zdecentralizowane zasilanie powinno:

a) zapewnić stabilne zasilanie małych pododdziałów, takich jak posterunki obserwacyjne i małych obozów na szczeblu kompanii, plutonu lub drużyny;

b) zapewnić awaryjny system zasilania na wypadek przerwy w głównym zasilaniu dostarczanym z większych agregatów;

c) zapewnić całe niezbędne okablowanie, obwody i zestawy oświetlenia.

19. Główne zasilanie w energię elektryczną większych jednostek nie jest objęte stawką refundacji za sprzęt zasadniczy.

20. Organizacja Narodów Zjednoczonych może zapewnić tę kategorię całkowicie samodzielnie pod warunkiem przestrzegania najważniejszych zasad uzgodnionych jak określono powyżej.

Wyposażenie inżynieryjne

21. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii wyposażenia inżynieryjnego kontyngent powinien być zdolny w rejonie swojego rozmieszczenia do:

a) wykonywania drobnych, nieziemnych konstrukcji obronnych;

b) wykonywania napraw drobnego sprzętu elektrycznego i jego wymiany;

c) wykonywania napraw instalacji hydraulicznej i wodociągowej;

d) prowadzenia drobnych prac konserwacyjnych i remontowych;

e) zapewnienia odpowiedniego wyposażenia warsztatowego, narzędzi i materiałów budowlanych.

Uwaga: Stawka refundacji kosztów wyposażenia inżynieryjnego nie obejmuje wywozu śmieci i nieczystości płynnych. Za wywóz śmieci z centralnego miejsca rozmieszczenia jednostki odpowiada Organizacja Narodów Zjednoczonych.

Usuwanie niewybuchów

22. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii usuwania niewybuchów, kontyngent powinien posiadać zdolność do usuwania niewybuchów w celu zabezpieczenia rejonu rozmieszczenia jednostki. Kontyngent powinien posiadać zdolność do:

a) lokalizowania i rozpoznania niewybuchów;

b) rozbrojenia lub zniszczenia izolowanych niewybuchów uznanych za zagrożenie dla bezpieczeństwa kontyngentu;

c) wydzielenia całego niezbędnego drobnego wyposażenia, osobistej odzieży ochronnej i materiałów jednorazowego użytku.

Uwaga: Amunicja użytkowana do usuwania niewybuchów w ramach samowystarczalności traktowana będzie jako materiał jednorazowego użytku i nie będzie podlegała odrębnej refundacji.

23. Zapewnienie samowystarczalności w kategorii usuwania niewybuchów będzie refundowane tylko wówczas, gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych ustanowi takie wymaganie operacyjne i specjalnie poprosi o świadczenia tej usługi. Wymóg świadczenia tego wsparcia nie występuje we wszystkich misjach i jest określany każdorazowo dla danej misji.

24. Jeśli kraj wydzielający wojsko lub policję zabezpieczający wsparcie inżynieryjne na szczeblu Sił otrzyma zadanie wsparcia samowystarczalności w kategorii usuwania niewybuchów w rejonie rozmieszczenia kontyngentu innego kraju wydzielającego wojsko lub policję, kraj udzielający wsparcia w kategorii usuwania niewybuchów otrzyma refundację kosztów zapewnienia samowystarczalności w tej kategorii, naliczaną także na stan osobowy kontyngentu, na rzecz którego realizował wsparcie.

25. Usuwanie znacznych ilości niewybuchów, na przykład wysadzanie dużej ilości zebranej amunicji i pól minowych, będzie realizowane przez kontyngenty inżynieryjne wydzielane przez Organizację Narodów Zjednoczonych.

Pranie i czyszczenie

26. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii prania i czyszczenia, kontyngent powinien:

a) świadczyć usługi pralnicze mundurów i ubrań osobistych, w tym czyszczenia na sucho ubrań specjalistycznych wymaganych ze względów operacyjnych oraz usługi pralnicze dla całego personelu kontyngentu;

b) zapewnić wyposażenie wszystkich obiektów pralniczych i czyszczących w sprzęt do utrzymywania odpowiednich warunków sanitarno-higienicznych tj. do sprzątania pomieszczeń mieszkalnych i biurowych;

c) zapewnić odpowiednie wyposażenie, obsługę i materiały.

27. Jeśli kontyngent jest rozmieszczony w kilku miejscach, a Organizacja Narodów Zjednoczonych może zapewnić usługi pralnicze i czyszczące jedynie dla części kontyngentu, kraj wydzielający wojsko lub policję otrzyma refundację za zapewnienie samowystarczalności w kategorii prania i czyszczenia dla personelu nieobjętego obsługą Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Namioty

28. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii wyposażenia w namioty, kontyngent powinien posiadać zdolność do (czytać łącznie z Wytycznymi dla Państw Wydzielających Siły):

a) zakwaterowania personelu w namiotach. Namioty powinny być wyposażone w podłogi oraz możliwość ogrzania i ochłodzenia w razie potrzeby;

b) jeśli kontyngent posiada możliwość urządzenia sanitariatów, obiekty te będą refundowane w ramach sprzętu zasadniczego;

c) zorganizowania tymczasowych pomieszczeń biurowych lub stanowisk pracy w namiotach.

29. Organizacja Narodów Zjednoczonych może zapewnić tę kategorię całkowicie samodzielnie pod warunkiem przestrzegania najważniejszych zasad uzgodnionych w zakresie kategorii samowystarczalności. Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych przed rozmieszczeniem kontyngentu powiadomi kraj wydzielający wojsko lub policję, iż ta kategoria samowystarczalności nie jest wymagana, kraj wydzielający wojsko lub policję nie otrzyma refundacji za tę kategorię. Kontyngenty początkowo otrzymają refundację kosztów wyposażenia w namioty do 6 miesięcy, jeśli nie zostaną zakwaterowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych potwierdzi, że ta kategoria samowystarczalności jest wymagana, rozmieszczony kontyngent zdecyduje dalej, czy zapewni swoje własne namioty i w związku z tym otrzyma refundację.

30. Organizacja Narodów Zjednoczonych może zapewnić tę kategorię całkowicie samodzielnie pod warunkiem przestrzegania najważniejszych zasad uzgodnionych jak określono powyżej. Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych nie jest w stanie zapewnić stałego zakwaterowania kontyngentu w konstrukcjach półsztywnych lub sztywnych po sześciu miesiącach zakwaterowania w namiotach, kraj wydzielający wojsko lub policję będzie uprawniony do otrzymywania stawek refundacji za obie kategorie samowystarczalności, tj. za zakwaterowanie w namiotach oraz za zakwaterowanie stałe. Ta złożona stawka będzie przysługiwać do czasu zakwaterowania personelu zgodnie z wymaganiami określonymi dla stawki za zakwaterowanie.

Zakwaterowanie

31. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii zakwaterowania, kraj wydzielający siły powinien (należy czytać wraz z Wytycznymi dla Państw Wydzielających Siły):

a) zakupić albo zbudować stałe konstrukcje sztywne w celu zakwaterowania personelu kontyngentu. Konstrukcje powinny być wyposażone w ogrzewanie, oświetlenie, podłogi, sanitariaty i bieżącą wodę. Stawka będzie naliczana według normy 9 metrów kwadratowych na osobę;

b) zapewnić w pomieszczeniach grzejniki lub klimatyzatory w zależności od lokalnych warunków klimatycznych;

c) w razie potrzeby zapewnić umeblowanie stołówki;

d) zapewnić biura lub przestrzeń do pracy w stałych konstrukcjach sztywnych.

32. Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych zapewnia zakwaterowanie o tym samym standardzie, kraj wydzielający wojsko lub policję nie będzie otrzymywać refundacji za tę kategorię.

33. Magazyny i składy sprzętu nie będą wliczone do stawki refundacji za samowystarczalność w kategorii zakwaterowania. Będą one refundowane jako konstrukcje półsztywne lub sztywne w ramach sprzętu zasadniczego, bądź na podstawie dwustronnego porozumienia o wydzieleniu sprzętu specjalnego między krajem wydzielającym wojsko lub policję a Organizacją Narodów Zjednoczonych.

34. Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych nie może zapewnić zakwaterowania o tym samym standardzie, zaś kontyngent wynajmuje odpowiednie obiekty, kraj wydzielający siły otrzyma refundację rzeczywistych kosztów wynajmu na podstawie dwustronnego porozumienia o wydzieleniu sprzętu specjalnego między krajem wydzielającym wojsko lub policję a Organizacją Narodów Zjednoczonych.

Podstawowa zdolność przeciwpożarowa1

35. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii "Podstawowe pożarnictwo" kontyngent powinien:

a) Zgodnie z wniesioną poprawką wydzielać właściwy podstawowy sprzęt przeciwpożarowy, tj. wiadra, węże i gaśnice ognia zgodne z Międzynarodowym Kodeksem Pożarowym;

b) Wydzielać całe niezbędne drobne wyposażenie i materiały jednorazowego użytku.

Zdolność wykrywania ognia i alarmowa

36. Aby otrzymać stawkę refundacji za samowystarczalność w kategorii "Wykrywanie ognia i alarmowanie" kontyngent powinien:

a) Zgodnie z wniesioną poprawką wydzielać właściwy sprzęt do wykrywania ognia oraz sprzęt zapewniający zdolność alarmowania, tj. detektory dymu i systemy alarmów przeciwpożarowych zgodne z Międzynarodowym Kodeksem Pożarowym;

b) Wydzielać całe niezbędne drobne wyposażenie i materiały jednorazowego użytku.

Zabezpieczenie medyczne

37. W czasie implementacji poniższych zasad i standardów będą miały zastosowanie następujące definicje:

a) Sprzęt medyczny: sprzęt zasadniczy (oznaczony przypisem "#" w Aneksach 2.1, 3.1, 4.1, 5 do 8) odpowiedni do zabezpieczenia wsparcia medycznego w obiektach medycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych;

b) Lekarstwa: lekarstwa produkowane zgodnie ze standardami Światowej Organizacji Zdrowia i użyte do zabezpieczenia wsparcia medycznego w obiektach medycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych;

c) Zaopatrzenie medyczne: materiały jednorazowego użytku i drobne wyposażenie (oznaczone przypisem "@" w Aneksach 2.1, 3.1, 4.1, 5 do 8) użyte do zabezpieczenia wsparcia medycznego w obiektach medycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych;

d) Samowystarczalność medyczna: zaopatrywanie oraz i uzupełnianie zapasów lekarstw i materiałów medycznych w celu zabezpieczenia wsparcia medycznego w obiektach medycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych;

e) Misja wysokiego ryzyka: misja z dużą częstotliwością występowania endemicznych chorób zakaźnych, na które nie istnieją szczepionki. Wszystkie inne misje uważane są za "misje zwykłego ryzyka". Definicja ta służy ustaleniu prawa do refundacji stawki za samowystarczalność w kategorii "Rejony wysokiego ryzyka" (Epidemiologia);

f) W celu ustalenia uprawnień do opieki medycznej w obiektach medycznych misji Organizacji Narodów Zjednoczonych, następujący personel uważany jest za część misji Organizacji Narodów Zjednoczonych:

i. Zwarte jednostki żandarmerii wojskowej ONZ i zwarte jednostki policyjne ONZ;

ii. Personel wojskowy i policyjny ONZ niebędący członkiem zwartych jednostek;

iii. Międzynarodowy personel cywilny ONZ;

iv. Wolontariusze ONZ;

v. Miejscowi pracownicy kontraktowi ONZ, jeśli będą zatrudnieni.

38. Jeśli państwa wydzielające wojsko lub policję są rozmieszczone w rejonie operacji pokojowej Organizacji Narodów Zjednoczonych i zapewniają w swoich rejonach odpowiedzialności półsztywne konstrukcje obiektów medycznych Poziomu 2 lub 3, jednostki te są refundowane oddzielnie jako sprzęt zasadniczy, tj. kontenery i jednostki obozu. Jeżeli państwo wydzielające wojsko lub policję wzniesie trwałe obiekty, Organizacja Narodów Zjednoczonych dokona refundacji na rzecz państwa wydzielającego wojsko lub policję jak za sprzęt zasadniczy. W tym wypadku ma zastosowanie Rozdział 8, Załącznik A podręcznika COE "Sprzęt Kwaterunkowy, Konstrukcje Sztywne, Jednostka Obozu (odpowiednio średnia i duża dla obiektów medycznych Poziomu 2 i 3).²

39. Tymczasowo refundacja obiektów o konstrukcji sztywnej i półsztywnej będzie się opierać na stawkach jak za sprzęt zasadniczy zgodnie z Rozdziałem 8, Załącznikiem A podręcznika COE "Sprzęt Kwaterunkowy, Konstrukcje Sztywne i Konstrukcje Półsztywne, Jednostka Obozu (odpowiednio średnia i duża dla obiektów medycznych Poziomu 2 i 3). Poleca się, aby Sekretariat stosował ten tymczasowy sposób refundacji na podstawie poniższego podziału³:

a) Konstrukcje Półsztywne oznaczają obiekty medyczne w kontenerach:

i. Poziom 2 jest równy średniej jednostce obozu;

ii. Poziom 3 jest równy każdej średniej i dużej jednostce obozu;

iii. Obiekty ablucji będą refundowane jako sprzęt zasadniczy;

b) Konstrukcje Sztywne oznaczają obiekty medyczne z trwałymi ścianami:

i. Poziom 2 jest równy średniej jednostce obozu;

ii. Poziom 3 jest równy każdej średniej i dużej jednostce obozu;

iii. Obiekty ablucji będą refundowane jako sprzęt zasadniczy.

40. Wsparcie medyczne i bezpieczeństwo jest zawsze bardzo ważne. Stąd kraj wydzielający wojsko lub policję nie może być jedynie częściowo samowystarczalny w pod-kategoriach samowystarczalności medycznej. Za opiekę medyczną Poziomu 1 odpowiada kraj wydzielający wojsko lub policję, jednak każdy obiekt medyczny Poziomu 1 będzie świadczyć wsparcie i opiekę medyczną wszystkim członkom personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych znajdującym się na stałe lub tymczasowo w rejonie jego odpowiedzialności. Z zasady ta doraźna opieka medyczna powinna być udzielana bezpłatnie w nagłych przypadkach; jednak kraj wydzielający wojsko lub policję może wnioskować o refundację kosztów świadczonych usług. Stąd wymaga się dokumentowania lub rejestrowania usług medycznych świadczonych w nagłych przypadkach. Wszystkie obiekty medyczne Organizacji Narodów Zjednoczonych są odpowiedzialne za opiekę medyczną w nagłych przypadkach dla wszystkich żołnierzy i personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych w swoich rejonach odpowiedzialności. Z wyjątkiem nagłych przypadków, specjaliści i obiekty medyczne Poziomu 2, 2+ i 3, zanim przyjmą pacjenta mogą poprosić o przedstawienie skierowania z obiektu Poziomu 1 lub 1+.

41. Obiekty medyczne często świadczą usługi dla Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz innego upoważnionego przez Kwaterę Główną misji personelu, za które nie otrzymują refundacji w ramach samowystarczalności. W takich przypadkach obiekt medyczny jest uprawniony do wnioskowania o refundację kosztów z tym związanych przez zastosowywanie Opłaty-Za-Usługę za opiekę medyczną, której udzielił. Uzgodnione procedury i stawki Opłaty-Za-Usługę zostały wyszczególnione w Rozdziale 3, Załączniku B, Aneksie 9 podręcznika COE. Opieka medyczna udzielona przez państwo wydzielające wojsko lub policję nieuprawnionemu personelowi (np. miejscowej ludności cywilnej) nie podlega refundacji Organizacji Narodów Zjednoczonych.⁴

42. Kraj wydzielający wojsko lub policję, który nie może zapewnić wszystkich usług medycznych zgodnie z wymaganiami wyszczególnionymi w Załączniku B do Rozdziału 3 podręcznika COE, powinien powiadomić o tym Sekretariat w czasie negocjowania Porozumienia i we wszystkich przypadkach przed rozmieszczeniem.

43. Dowódca kontyngentu powinien niezwłocznie poinformować misję, jeśli kraj wydzielający wojsko lub policję, już po rozmieszczeniu kontyngentu, uzna, że nie może zapewnić odpowiedniego sprzętu medycznego, leków lub materiałów jednorazowego użytku w ramach samowystarczalności. Jeśli kraj wydzielający wojsko lub policję nie może znaleźć innego kontrybutora oferującego zaopatrzenie w ramach uzgodnień bilateralnych, wówczas Organizacja Narodów Zjednoczonych powinna na stałe przejąć dostawę leków, materiałów jednorazowego użytku i zaopatrzenia medycznego. Kraj wydzielający wojsko lub policję pozostaje odpowiedzialny za zapewnienie personelu i usług medycznych. Samowystarczalność medyczna przestaje być refundowana od dnia, od którego kraj wydzielający wojsko lub policję nie może zapewnić pełnej samowystarczalności.

44. W celu zapewnienia, iż cały personel otrzymuje opiekę medyczną, do jakiej jest uprawniony, oraz iż system refundacji za samowystarczalność medyczną jest efektywny i sprawiedliwy, cały umundurowany personel, wojskowy i policyjny, zostanie przydzielony do obiektów medycznych odpowiedzialnych za jego opiekę medyczną. Przydział może mieć charakter zbiorczy (dla jednostek zwartych) lub indywidualny (dla oddziałów policji Organizacji Narodów Zjednoczonych, obserwatorów wojskowych i personelu Kwatery Głównej). Każda osoba zostanie przydzielona do obiektu medycznego Poziomu 1, 1+ lub obiektu medycznego Poziomu 2,2+ lub obiektu medycznego Poziomu 3, zgodnie z właściwością.

45. Szef Służby Medycznej lub Oficer Medyczny Sił będzie odpowiedzialny za zapewnienie, aby cały personel po przybyciu w rejon misji został poinformowany, który obiekt medyczny odpowiada za jego opiekę medyczną oraz, aby wszystkie obiekty medyczne zostały powiadomione, kto został do nich przydzielony. Ta sama informacja powiadomienie powinna zostać przekazana, gdy personel indywidualny lub jednostki zostają przemieszczone z rejonu odpowiedzialności jednego obiektu do rejonu odpowiedzialności innego obiektu.

46. Lista umundurowanego personelu przypisanego do każdego obiektu medycznego będzie przekazywana piętnastego dnia każdego miesiąca do Sekcji Porozumień i Roszczeń Oddziału Budżetu Operacji i Finansów, do wiadomości Sekcji Wsparcia Medycznego Oddziału Wsparcia Logistycznego.

47. Cały międzynarodowy personel cywilny powinien zostać przydzielony do obiektów medycznych w ten sam sposób jak personel umundurowany. Jednak nie będzie to stanowić podstawy do refundacji za samowystarczalność, o ile nie będzie to wyraźnie określone w Porozumieniu. Zamiennie może mieć zastosowanie Opłata-Za-Usługę.

48. Wszystkie obiekty medyczne ONZ Poziomu 2, 2+ i 3 powinny być wyposażone i obsadzone personelem tak, aby móc przyjąć i leczyć wszystkich żołnierzy i personel Organizacji Narodów Zjednoczonych niezależnie od płci, religii lub kultury, z poszanowaniem godności i indywidualności wszystkich pacjentów.

49. Personel medyczny powinien stać na czele działań informacyjnych o możliwości zagrożenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), o sposobach zarażenia nim i zapobiegania. Żaden członek personelu medycznego, ani pacjent nie może być dyskryminowany ze względu na potwierdzone lub podejrzewane zarażenie wirusem HIV. Testy przeprowadzane w obiektach ONZ powinny być dobrowolne i poufne. Żaden test nie może zostać przeprowadzony bez działającego na miejscu systemu poradnictwa.

50. Refundacja samowystarczalności usług medycznych, w tym medycznego drobnego wyposażenia, narzędzi, zaopatrzenia i materiałów jednorazowego użytku, będzie realizowana według stawki samowystarczalności za poziom świadczonych usług i naliczana na łączną liczbę stanu osobowego jednostek lub kontyngentów, za które zgodnie z Porozumieniem odpowiada obiekt medyczny (przy obliczaniu refundacji będzie brany pod uwagę aktualny stan osobowy).

51. Jeśli kraj wydzielający wojsko lub policję świadczy usługi medyczne zgodne z wymogami Organizacji Narodów Zjednoczonych, które obejmują więcej niż jeden poziom usług, poziomy usług powinny zostać odpowiednio skumulowane. Jednak, gdy obiekt medyczny Poziomu 3 obejmuje obszar, na którym nie ma obiektu świadczącego usługi medyczne Poziomu 2 lub 2+, stawki samowystarczalności "Poziomu 2", "Poziomu 2+" i "Poziomu 3" nie są łączone. Będzie zastosowana stawka "Połączony Poziom 2, 2+ i 3" w wysokości 35,36 USD, a obliczenie refundacji nastąpi w oparciu o aktualny stan osobowy kontyngentów przydzielonych do obiektu medycznego Poziomu 3 za opiekę medyczną Poziomu 2, 2+ i 3.

52. Aby być uprawnionym do refundacji stawki samowystarczalności medycznej obiekt medyczny powinien zapewniać samowystarczalność medyczną, w tym cały wymagany personel, sprzęt, leki i zaopatrzenie (włączyć wymogi "Epidemiologicznych Rejonów Wysokiego Ryzyka"), dla poziomu podstawowego, Poziomu 1, Poziomu 1+, Poziomu 2, Poziomu 2+, Poziomu 3, w kategorii "Krew i produkty krwiopochodne" oraz "Rejony Wysokiego Ryzyka, jak uzgodniono w Porozumieniu. Poziom sprzętu powinien spełniać wymagania Organizacji Narodów Zjednoczonych określone w instrukcji "Poziomy wsparcia medycznego Organizacji Narodów Zjednoczonych" (dokument A/C.5/54/49, Załącznik VIII, aneksy I i II, strony 60-99 wraz z poprawkami wprowadzonymi dokumentem A/C.5/55/39, ZAŁĄCZNIK III.B, "Załącznik B", paragrafy 31-36, strony 99-103 i dokumentem A/C.5/62/26 Załączniki od III.C.1 do III.F.1, strony 138-163) dla obiektu medycznego i zostać określony w niniejszym Porozumieniu. Leki i materiały jednorazowego użytku powinny spełniać wymogi Światowej Organizacji Zdrowia.

53. Przygotowując raporty weryfikacyjne dla samowystarczalności medycznej, przede wszystkim będzie brana pod uwagą jakość, wydajność i zdolność, jak określono w wymaganiach. Stąd będzie wymagana ekspertyza medyczna dotycząca operacyjnych skutków wszelkich braków, niezgodności lub podjętych działań naprawczych bądź zastępczych, zanim dokona się obniżenia kwoty refundacji.

54. Poniżej przedstawiono skrócone zestawienie wymagań Organizacji Narodów Zjednoczonych dla każdego poziomu usług medycznych w ramach samowystarczalności. Pełny opis wymagań dla usług medycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych został zawarty w Rozdziale III, Załączniki A i B, Aneksy 1-8 podręcznika COE. Dodatkowe informacje dotyczące polityki w zakresie immunizacji, zapobiegania malarii i kontrolowania nosicieli jej wirusa, a także wirusa HIV/AIDS i chorób przenoszonych drogą płciową zostały zawarte w Aneksie 10 tego Rozdziału.

a) Poziom podstawowy (pierwsza pomoc)⁵

Obejmuje podstawową natychmiastową pierwszą pomoc udzielaną rannemu przez osobę znajdującą się najbliżej miejsca zranienia. Powinny zostać spełnione następujące wymagania:

i. Przeszkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy - uczestnicy operacji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych powinni posiadać podstawową wiedzę i być przeszkoleni w udzielaniu podstawowej pierwszej pomocy - zgodnie z Rozdziałem III, Załącznikami A i B, Aneksem 1 podręcznika COE. Przeszkolenie, jako minimum, powinno zawierać (i) reanimację sercowo-płucną; (ii) tamowanie krwawienia; (iii) unieruchomienie złamań; (iv) opatrywanie ran i bandażowanie (w tym poparzeń); (v) transport ofiar i ewakuacja; (vi) łączność i meldowanie;

ii. Osobisty zestaw do udzielania pierwszej pomocy - uczestnicy operacji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych powinni posiadać osobisty polowy lub bojowy zestaw opatrunkowy oraz rękawiczki jednorazowego użytku.

Dodatkowo, definicja została zawarta w Aneksie 1 pod zapisem: "Opatrunkowy zestaw polowy lub bojowy składa się z dużego bloku chłonnego materiału z przymocowanymi paskami z cienkiego materiału w celu umocowania opatrunku na miejscu. Opatrunki polowe przechowywane są w zamkniętych wodoodpornych torebkach w celu utrzymania ich w czystości i suchości;

iii. Podstawowy zestaw pierwszej pomocy pojazdów i innych obiektów państw wydzielających wojsko lub policję - podstawowy zestaw pierwszej pomocy powinien być na wyposażeniu wszystkich pojazdów, warsztatów, obiektów obsługi, wszystkich kuchni i obiektów kuchennych państwa wydzielającego wojsko lub policję oraz w każdym innym miejscu, gdzie uzna to za konieczne Oficer Medyczny Sił. Zestawy te powinny zawierać przedmioty wyszczególnione w Rozdziale 3, Załącznikach A i B, Aneksie 1.1 podręcznika COE.

Państwa Członkowskie mogą optować za zwiększeniem wyżej wymienionych standardów minimalnych. Jest to uprawnienie narodowe, które nie powinno rodzić dodatkowych kosztów dla Organizacji Narodów Zjednoczonych;

b) Poziom 1 Opieki Medycznej⁶

i. Definicja: jest to pierwszy poziom pomocy medycznej, który zapewnia podstawową opiekę zdrowotną, ratowanie życia i usługi reanimacyjne. Zwyczajowo podstawowe zdolności w ramach poziomu 1 obejmują: rutynowe wezwania do chorych oraz zarządzanie leczenia lżejszych chorób i kontuzji personelu w celu jak najszybszego powrotu do służby, a także zbieranie rannych z miejsca kontuzji lub zranienia, ograniczona segregacja rannych; stabilizacja ofiar; przygotowanie ofiar do ewakuacji do obiektu medycznego następnego poziomu lub obiektu medycznego właściwego poziomu, w zależności od rodzaju i ciężkości obrażeń,; ograniczone usługi pacjentów hospitalizowanych; doradztwo w dziedzinie zapobiegania chorobom; ocena zagrożeń medycznych i ochrona sił w rejonie odpowiedzialności. Obiekt medyczny Poziomu 1 jest pierwszy poziomem opieki medycznej, na którym wymagany jest medyk lub lekarz. Obiekt medyczny Poziomu 1 może stanowić własność Organizacji Narodów Zjednoczonych (Poziom 1-ONZ), własność kontyngentu (państwa wydzielającego wojsko lub policję) lub zostać zakontraktowany na zasadach komercyjnych;

ii. Wydajność: zapewnienie leczenia ambulatoryjnego 20 pacjentom dziennie, czasowe utrzymywanie zdolności leczenia 5 pacjentów przez okres do 2 dni, zapewnienie zaopatrzenia medycznego i materiałów jednorazowego użytku na okres 60 dni;

iii. Zdolności:

* Zapewnienie zbierania ofiar i ewakuacji do wyższych poziomów opieki medycznej (poziom 2, 2+ lub poziom 3),

* Przyjmowanie rutynowych wezwań do chorych oraz zarządzanie leczenia lżej chorych i kontuzjowanych,

* Stosowanie środków zapobiegających chorobom, urazom niebojowym oraz stresowi,

* Odpowiedzialność za oświatę zdrowotną oraz promowanie uświadomienia i prewencji rozprzestrzeniania się wirusa HIV w rejonie odpowiedzialności,

* Świadczenie pomocy medycznej w nagłych wypadkach dla całego personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych w rejonie odpowiedzialności,

* Świadczenie usług medycznych w oparciu o liczebność wojska lub policji do szczebla batalionu;

iv. Struktura: Minimalny skład i liczba personelu medycznego Poziomu 1 została wyszczególniona poniżej. Rzeczywisty skład i liczba personelu medycznego poziomu 1 może się różnić zależnie od wymagań operacyjnych oraz uzgodnień zawartych w niniejszym Porozumieniu. Jednak podstawowa liczebność obejmuje zdolność do podziału obiektu medycznego poziomu 1 na dwa (2) Wysunięte Zespoły Medyczne (FMT).

* 2 x oficer medyczny,

* 6 x paramedycy lub pielęgniarki,

* 3 x osoby personelu pomocniczego.

c) Poziom 1 + Opieki Medycznej⁷

Zgodnie ze specjalnymi wymogami misji obiekt medyczny poziomu 1 może być rozszerzony do "Poziomu 1+" poprzez dodanie dodatkowych zdolności. Dodatkowe zdolności, które poszerzają zakres wsparcia medycznego są refundowane oddzielnie zgodnie z podręcznikiem COE i niniejszym Porozumieniem. Przykładowe dodatkowe zdolności obejmują:

* Podstawową opiekę dentystyczną,

* Podstawowe testy laboratoryjne,

* Medycynę prewencyjną,

* Zdolności chirurgiczne (Wysunięty Moduł Chirurgiczny) - tylko w sytuacjach wyjątkowych, wynikających z potrzeby wsparcia przez służby medyczne; zdolność do przyjęcia dodatkowych pacjentów i wydzielenie tych zdolności muszą wynikać z operacyjnych wymagań Departamentu Operacji Pokojowych lub Departamentu Wsparcia,

* Zespół ewakuacji aero-medycznej.

d) Poziom 2 Opieki Medycznej

i. Definicja: Poziom 2 to kolejny poziom opieki medycznej i pierwszy poziom, na którym jest wymagana podstawowa specjalistyczna wiedza chirurgiczna, usługi wspierające życie, szpital i usługi pomocnicze zapewniane w rejonie odpowiedzialności. Obiekt medyczny Poziomu 2 zapewnia wszystkie zdolności poziomu 1 i, ponadto, obejmuje zdolności do: chirurgii ratowniczej, chirurgii pourazowej, usługi pooperacyjne i intensywny nadzór, intensywną opiekę - reanimację, opiekę nad pacjentami hospitalizowanymi, jak również zapewnienie usług laboratoryjnych, farmaceutycznych, medycyny prewencyjnej i dentystycznych; prowadzenie rejestracji pacjentów i prowadzenie pacjentów ewakuowanych także stanowią minimalne zdolności wymagane dla obiektu medycznego Poziomu 2;

ii. Wydajność: możliwość wykonywania 3-4 operacji chirurgicznych dziennie, zapewnienie hospitalizacji od 10 do 20 chorych lub rannych przez okres do 7 dni, przyjęcie 40 pacjentów zewnętrznych dziennie, od 5 do 10 konsultacji dentystycznych dziennie, utrzymanie zaopatrzenia medycznego, płynów i materiałów jednorazowego użytku na okres 60 dni;

iii. Zdolności:

* Zapewnienie zaawansowanej specjalistycznej opieki medycznej w celu stabilizowania stanu ciężko rannych przed ich transportem do obiektu medycznego Poziomu 3,

* Zarządzanie zapasami krwi i produktów krwiopochodnych według zgodności grup krwi i czynnika Rh w zatwierdzonych warunkach higienicznych w celu ochrony przed zanieczyszczeniem,

* Zapewnienie klimatyzowanych pomieszczeń magazynowych oraz możliwości transportu (zimny łańcuch) zabezpieczającego krew i produkty krwiopochodne przed zepsuciem lub zanieczyszczeniem,

* Wykonywanie badań krwi i testów określających grupę krwi,

* Możliwość, jeśli zostało to uzgodnione w niniejszym Porozumieniu, zapewnienia specjalistycznych usług medycznych zgodnie z potrzebami misji (np. ginekologicznych, specjalistów z zakresu medycyny tropikalnej, doradców w zwalczaniu stresu),

* Możliwość wydzielenia specjalistycznego zespołu do zabierania ciężko rannego personelu z miejsc zranienia i transportu pacjentów będących w ciężkim stanie do obiektu medycznego wyższego poziomu; zespół ten można oznaczyć jako zespół ewakuacji aero-medycznej,

* Zapewnianie usług medycznych i dentystycznych w oparciu o liczbę żołnierzy lub policjantów do szczebla brygady.

iv. Struktura: Minimalny skład i liczba personelu medycznego Poziomu 2 została wyszczególniona poniżej. Rzeczywisty skład i liczba personelu medycznego Poziomu 2 może się różnić zależnie od wymagań operacyjnych oraz uzgodnień zawartych w niniejszym Porozumieniu.

* 2 x chirurg,

* 1 x anestezjolog,

* 1 x internista,

* 1 x lekarz ogólny,

* 1 x dentysta,

* 1 x oficer ds. higieny,

* 1 x farmaceuta,

* 1 x przełożona pielęgniarek,

* 2 x pielęgniarki intensywnej opieki,

* 2 x pielęgniarki operacyjne,

* 10 x pielęgniarki lub paramedycy,

* 1 x asystent radiologa,

* 1 x technik laboratoryjny,

* 1 x asystent stomatologa,

* 2 x kierowca,

* 8 x osoby personelu pomocniczego.

e) Poziom 2+ Opieki Medycznej

Obiekt medyczny Poziomu 2 może być rozszerzony do "Poziomu 2+" poprzez dodanie dodatkowych zdolności. Zdolności dodatkowe, które poszerzają zakres wsparcia medycznego są refundowane oddzielnie zgodnie z podręcznikiem COE i niniejszym Porozumieniem. Przykładowe dodatkowe zdolności obejmują:

* Zdolności ortopedyczne,

* Zdolności ginekologiczne,

* Dodatkowe zdolności internistyczne,

* Dodatkowe zdolności diagnostyki obrazowej (tomografia komputerowa).

Obiekt medyczny Poziomu 2 lub Poziomu 2+ może być wkładem państwa wydzielającego wojsko lub policję, obiektem medycznym stanowiącym własność Organizacji Narodów Zjednoczonych lub zostać zakontraktowany na zasadach komercyjnych.

f) Poziom 3 Opieki Medycznej

i. Definicja: jest to trzeci i najwyższy poziom opieki medycznej zapewniany w rejonie misji. Na tym poziomie zapewniane są wszystkie zdolności Poziomu 1, 1+, 2 i 2+ i ponadto zdolności do: wielodyscyplinarnych usług chirurgicznych, usług specjalistycznych, specjalistycznych usług diagnostycznych, zwiększona zdolność intensywnego nadzoru i rozszerzonych usług intensywnej opieki, specjalistyczne usługi dla pacjentów zewnętrznych. Obiekt medyczny Poziomu 3 może być wydzielany przez państwo wydzielające wojsko lub policję, państwowy lub okręgowy szpital działający w rejonie misji, bądź przez komercyjnego kontraktora;

ii. Wydajność: zdolność do wykonywania 10 operacji chirurgicznych dziennie, zapewnienie hospitalizacji 50 pacjentów przez okres do 30 dni, konsultacji 60 pacjentów zewnętrznych dziennie, 20 konsultacji dentystycznych dziennie, 20 badań rentgenologicznych i 40 testów laboratoryjnych dziennie, utrzymanie zaopatrzenia medycznego i zapasu materiałów jednorazowego użytku na okres 60 dni;

iii. Zdolności:

* Zapewnienie zaawansowanych usług chirurgicznych, intensywnej opieki, dentystycznych (chirurgia dentystyczna w nagłych wypadkach), laboratorium, pracowni rentgena, sali i zdolności farmaceutycznych,

* Zarządzanie zapasami krwi i produktów krwiopochodnych według zgodności grup krwi i czynnika Rh w zatwierdzonych warunkach higienicznych w celu ochrony przed zanieczyszczeniem,

* Zapewnienie klimatyzowanych pomieszczeń magazynowych oraz możliwości transportu (zimny łańcuch) zabezpieczającego krew i produkty krwiopochodne przed zepsuciem lub zanieczyszczeniem,

* Wykonywanie badań krwi i testów określających grupę krwi,

* Możliwość, jeśli zostało to uzgodnione w niniejszym Porozumieniu, zapewnienia specjalistycznych usług medycznych zgodnie z potrzebami misji (np. ginekologicznych, specjalistów z zakresu medycyny tropikalnej, doradców w zwalczaniu stresu),

* Możliwość wydzielenia specjalistycznego zespołu do zabierania ciężko rannego personelu z miejsc zranienia i transportu pacjentów będących w ciężkim stanie do obiektu medycznego wyższego poziomu.

iv. Struktura: Minimalny skład i liczba personelu medycznego Poziomu 3 została wyszczególniona poniżej. Rzeczywisty skład i liczba personelu medycznego Poziomu 3 może się różnić zależnie od wymagań operacyjnych oraz uzgodnień zawartych w niniejszym Porozumieniu.

* 4 x chirurg (minimum 1 ortopeda),

* 2 x anestezjolog,

* 6 x specjalista,

* 4 x lekarz,

* 1 x dentysta,

* 2 x asystent stomatologa,

* 1 x oficer ds. higieny,

* 1 x farmaceuta,

* 1 x asystent farmaceuty,

* 50 x pielęgniarki - zespół (skład zgodny z wymaganiami),

* 1 x pielęgniarka przełożona,

* 2 x pielęgniarki intensywnej opieki,

* 4 x pielęgniarki operacyjne,

* 43 x pielęgniarki lub medycy lub paramedycy,

* 2 x asystent radiologa,

* 2 x technik laboratoryjny,

* 14 x osoby obsługi i personelu pomocniczego.

g) Krew i produkty krwiopochodne

i. Krew i produkty krwiopochodne będą dostarczane przez Organizację Narodów Zjednoczonych zgodnie ze standardami Organizacji Narodów Zjednoczonych, włącznie z ich transportem, badaniem, obsługą i zarządzaniem, o ile kraj wydzielający wojsko lub policję zapewniający obiekt medyczny Poziomu 2, 2+ lub 3 nie uzna za konieczne negocjowanie tego zagadnienia. W takich przypadkach zaopatrzenie w krew i produkty krwiopochodne będzie każdorazowo negocjowane i określone w Załączniku C do niniejszego Porozumienia;

ii. Organizacja Narodów Zjednoczonych zapewni klimatyzowane pomieszczenia magazynowe oraz możliwość transportu (zimny łańcuch) zabezpieczającego krew i produkty krwiopochodne przed zepsuciem lub zanieczyszczeniem;

iii. Zarządzanie zapasami krwi i produktów krwiopochodnych według zgodności grup krwi i czynnika Rh w zatwierdzonych warunkach higienicznych w celu ochrony przed zanieczyszczeniem;

iv. Wykonywanie badań krwi i badań określających grupę krwi;

h) Rejony wysokiego ryzyka (epidemiologia)

Aby być uprawnionym do refundacji samowystarczalności w zakresie rejonów wysokiego ryzyka (epidemiologii) państwo wydzielające wojsko lub policję powinno zapewnić zaopatrzenie medyczne, chemio-profilaktykę i środki ochrony zdrowia w rejonach o dużej częstotliwości występowania endemicznych chorób zakaźnych, na które nie istnieją żadne szczepionki. Minimalne standardy w zakresie rejonów wysokiego ryzyka (epidemiologii) mogą się różnić w zależności od regionów, w których są rozmieszczeni uczestnicy operacji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych i są oparte na ryzyku dla uczestników operacji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

i. Refundacja samowystarczalności obejmuje zaopatrzenie i utrzymanie, jako minimum:

a) Profilaktyczne farmaceutyki (antymalaryczne). Profilaktyczne leczenie przeciw malarii stanowi odpowiedzialność narodową zgodnie z dokumentem A/C.5/60/26, Rozdział 3 Załącznik B paragraf 50 oraz Rozdział 3 Załączniki A i B Aneks 7 paragraf;

b) Osobiste wyposażenie do ochrony zdrowia oraz materiały jednorazowego użytku (moskitiera nad głowę, środek odstraszający);

c) Przenośne wyposażenie do ochrony zdrowia oraz materiały jednorazowego użytku (generatory pary, pestycydy). Użycie pestycydów będzie dostosowane do międzynarodowego prawa w zakresie ochrony środowiska;

ii. Inne środki ochrony opisane w podręczniku COE powinny być wzięte pod uwagę:

a) Osobiste moskitiery zgodnie z Rozdziałem 9 Załącznik A "Zestaw wyposażenia indywidualnego żołnierza lub policjanta";

b) Zachęcanie do stosowania odzieży osłaniającej ciało zgodnie z Rozdziałem 9 Załącznik A "Zestaw wyposażenia indywidualnego żołnierza lub policjanta";

c) Środki ochrony przeciw gryzoniom stanowią część podstawowych procedur w zakresie higieny dla dużych ilości żywności oraz obszarów składowania nieużytków zgodnie z Rozdziałem Załącznik B "Catering" paragraf 10 podparagraf (d).

i) Usługi dentystyczne

i. Zapewnianie opieki dentystycznej w celu utrzymania dobrego stanu zdrowotnego personelu jednostki;

ii. Zapewnianie wykonywania podstawowych zabiegów dentystycznych lub zabiegów w nagłych wypadkach;

iii. Utrzymywanie zdolności sterylizacji;

iv. Wykonywanie drobnych zabiegów profilaktycznych;

v. Prowadzenie szkoleń z zakresu higieny jamy ustnej dla personelu jednostki.

55. Zgodnie z zaleceniami Organizacji Narodów Zjednoczonych, zarządzanie szczepieniami należy do odpowiedzialności narodowej. Organizacja Narodów Zjednoczonych dostarczy niezbędne informacje, jaki rodzaj szczepień i środków zapobiegawczych będzie zastosowany wobec całego personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych przed jego rozmieszczeniem. Jeśli jakiś personel Organizacji Narodów Zjednoczonych zostanie rozmieszczony w rejonie misji bez właściwych szczepień i profilaktyki, Organizacja Narodów Zjednoczonych dostarczy niezbędne dawki szczepionek i środki profilaktyczne. W takich przypadkach, Organizacja Narodów Zjednoczonych odliczy wszelkie koszty wstępnych szczepień, które mogły być wykonane przed rozmieszczeniem od refundacji samowystarczalności dla krajów wydzielających wojsko lub policję.

Obserwacja

56. Aby otrzymać stawkę refundacji samowystarczalności w kategorii obserwacji, kontyngent powinien posiadać zdolność do prowadzenia obserwacji w rejonie swojego działania. Wymagania w każdej z trzech pod-kategorii są następujące:

a) Obserwacja ogólna: Zaopatrzenie w lornetki ręczne do obserwacji ogólnej;

b) Obserwacja nocna:

i. Zapewnienie możliwości prowadzenia pasywnej lub aktywnej obserwacji optycznej z użyciem urządzeń podczerwieni, termicznych lub noktowizyjnych;

ii. Zdolność wykrywania, identyfikacji i klasyfikowania osób lub przedmiotów na odległość 1000 metrów lub większą;

iii. Możliwość wykonywania nocnych patroli i zadań udaremniających;

iv. Organizacja Narodów Zjednoczonych może zapewnić tę kategorię całkowicie samodzielnie pod warunkiem przestrzegania najważniejszych zasad uzgodnionych jak określono powyżej;

c) Określanie położenia: Możliwość określania dokładnego położenia geograficznego osoby lub przedmiotu w rejonie działania poprzez połączone użycie Światowego Systemu Nawigacji (GPS) i dalmierzy laserowych.

Uwaga: Refundacja w kategorii obserwacji zależy od spełnienia wymagań operacyjnych.

57. Kontyngent powinien zapewnić cały właściwy sprzęt, jego obsługę i zaopatrzenie. Stawki za obserwację nocną i określanie położenia będą refundowane tylko wtedy, gdy działania takie prowadzone będą na prośbę Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Identyfikacja

58. Aby otrzymać refundację stawek samowystarczalności w kategorii identyfikacji, kontyngent powinien posiadać zdolność do:

a) Prowadzenia działań obserwacyjnych przy pomocy sprzętu fotograficznego, takiego jak kamery video i lustrzanki jednoobiektywowe;

b) Przetwarzania i edytowania uzyskanych informacji wizualnych;

c) Zapewnienia całego niezbędnego sprzętu, jego obsługi i materiałów.

Uwaga: Jeśli Organizacja Narodów Zjednoczonych zapewnia tę usługę na takim samym poziomie, jednostka nie otrzyma refundacji za tę kategorię.

Ochrona przed bronią masowego rażenia

59. Aby otrzymać refundację stawek samowystarczalności w kategorii ochrony przed bronią masowego rażenia, kontyngent powinien posiadać zdolność do działania w warunkach zagrożenia bronią nuklearną, biologiczną i chemiczną w pełni zabezpieczony. Obejmuje to zdolność do:

a) Wykrywania i identyfikacji środków promieniotwórczych, biologicznych i chemicznych przy pomocy odpowiedniego sprzętu wykrywającego na szczeblu jednostki;

b) Prowadzenia wstępnych działań odkażających osób i wyposażenia osobistego w warunkach zagrożenia bronią nuklearną, biologiczną i chemiczną;

c) Wyposażenia całego personelu w niezbędną odzież ochronną przed bronią nuklearną, biologiczną i chemiczną oraz sprzęt (np. maski ochronne, kombinezony, rękawice ochronne, osobiste zestawy odkażające, iniektory);

d) Zapewnienia całego właściwego sprzętu, jego obsługi i zaopatrzenia. Ochrona przed bronią masowego rażenia będzie refundowana jedynie wtedy, gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych poprosi o jej realizację.

Środki obrony polowej

60. Aby otrzymać refundację stawek samowystarczalności w kategorii środków obrony polowej, kontyngent powinien:

a) Zabezpieczać własne obozowiska odpowiednimi środkami obrony polowej (np. ogrodzeniami z drutu kolczastego, workami z piaskiem i innymi zaporami obrony polowej);

b) Ustanowić systemy wczesnego ostrzegania i wykrywania w celu ochrony obiektów kontyngentu;

c) Przygotować urządzenia fortyfikacyjne (np. niewielkie schrony, transzeje i posterunki obserwacyjne), nie wykonywane przez wyspecjalizowane kontyngenty inżynieryjne;

d) Zapewniać cały właściwy sprzęt, jego obsługę i zaopatrzenie.

61. Organizacja Narodów Zjednoczonych może zapewnić tę kategorię całkowicie samodzielnie pod warunkiem przestrzegania najważniejszych zasad uzgodnionych jak określono powyżej. Wytyczne dotyczące wymaganych środków obrony polowej dla kontyngentu o liczebności do 850 osób określono w Rozdziale 3, Załącznikach A i B, Aneksie 11 podręcznika COE.

Zapasy różne

62. Aby otrzymać refundację stawek samowystarczalności w każdej z trzech pod-kategorii zapasów różnych, kontyngent powinien zapewnić:

a. Pościel: prześcieradła, koce, powłoczki na materace, poduszki i ręczniki. Śpiwory mogą stanowić środek zastępczy zamiast prześcieradeł i kocy. Aby zapewnić wymianę i pranie pościeli, powinna ona być wydzielona w odpowiedniej ilości;

b. Umeblowanie: łóżka, materace, taborety i szafki dla każdej osoby oraz inne odpowiednie umeblowanie pomieszczeń mieszkalnych;

c. Sprzęt socjalny: odpowiedni poziom sprzętu i usług w ramach opieki socjalnej obejmujących rozrywkę, sprawność fizyczną, zajęcia sportowe, gry i komunikację powinien zostać zapewniony w ilości odpowiedniej do liczby żołnierzy w ich poszczególnych miejscach stacjonowania. Weryfikacja, czy zapewnione zostały właściwe standardy opierać się będzie na porozumieniach dotyczących opieki socjalnej kraju wydzielającego wojsko lub policję uzgodnionych między krajem wydzielającym wojsko lub policję a Sekretariatem oraz wyszczególnione w Aneksie do Załącznika C do niniejszego Porozumienia;

d. Dostęp do Internetu: odpowiedni poziom sprzętu i szerokość pasm w misji pokojowej.

i. Weryfikacja, czy zostały zapewnione odpowiednie ilości sprzętu, będzie się opierać na wymogach dotyczących Internetu uzgodnionych między państwem wydzielającym wojsko lub policję i Sekretariatem, określonych w Aneksie 2 Załącznika C do niniejszego Porozumienia;

ii. Internet będzie założony przez państwo wydzielające wojsko lub policję i będzie podłączony do istniejących systemów łączności Organizacji Narodów Zjednoczonych;

iii. Wytyczne dotyczące wymagań w zakresie zapewnienia dostępu do Internetu określono w Aneksie 13 do Rozdziału 3.

______

¹ Paragraf 104 dokumentu A/C.5/62/26

² Paragraf 115 (a) dokumentu A/C.5/62/26.

³ Paragraf 115 (B) dokumentu A/C.5/62/26.

⁴ Paragraf 123 (b) dokumentu A/C.5/62/26

⁵ Paragraf 118 dokumentu A/C.5/62/26

⁶ Paragraf 128 dokumentu A/C.5/62/26

⁷ Paragraf 128 dokumentu A/C.5/62/26

ZAŁĄCZNIK  F

 DEFINICJE

1. Przyjęte przez Organizację Narodów Zjednoczonych standardy gotowości oznaczają, że każda jednostka lub formacja, okręt, system uzbrojenia lub sprzęt powinien być zdolny do wykonywania zadań lub funkcji, do których został sformowany lub wydzielony w celu umożliwienia wykonania mandatu misji.

2. Materiały jednorazowego użytku oznaczają środki ogólnego charakteru użytkowane na zwykłych zasadach. Materiały jednorazowego użytku obejmują materiały bojowe, materiały ogólne i techniczne, materiały obronne, amunicję lub materiały wybuchowe i inne podstawowe artykuły użytkowane w celu wsparcia sprzętu zasadniczego, jak również wsparcia drobnego wyposażenia i personelu.

3. Kontyngent oznacza wszystkie sformowane jednostki, personel i sprzęt kraju wydzielającego siły rozmieszczony w rejonie misji zgodne z niniejszym Porozumieniem.

4. Sprzęt będący własnością kontyngentu oznacza sprzęt zasadniczy, drobne wyposażenie i materiały jednorazowego użytku, rozmieszczone w rejonie operacji i wykorzystywane przez kontyngent kraju wydzielającego siły w prowadzeniu operacji pokojowych.

5. Współczynnik warunków środowiskowych oznacza współczynnik stosowany do stawek refundacji sprzętu zasadniczego oraz samowystarczalności uwzględniający wzrost kosztów ponoszonych przez kraj wydzielający siły ze względu na ekstremalne warunki górskie, klimatyczne i terenowe. Współczynnik ten jest stosowany pod warunkiem, gdy przewiduje się ponoszenie przez kraj wydzielający siły znaczących dodatkowych kosztów. Współczynnik jest określany na początku misji przez techniczny zespół rekonesansowy i stosowany powszechnie w całej misji. Współczynnik nie przekracza 5 % stawek refundacji.

6. Usuwanie niewybuchów (EOD) na szczeblu Sił oznacza wykrywanie, identyfikację, ocenę na miejscu, zabezpieczenie, usunięcie i ostateczne zniszczenie niewybuchów. Jest prowadzone na rzecz misji przez jednostkę specjalistyczną jako zabezpieczenie Sił. Usuwanie niewybuchów na szczeblu Sił może obejmować działania w całym rejonie misji lub w jego części. Może także dotyczyć niszczenia amunicji, która stała się niebezpieczna ze względu na uszkodzenie lub przeterminowanie.

7. Usuwanie niewybuchów (EOD) w ramach samowystarczalności oznacza usuwanie niewybuchów przez jednostkę na terenie jej rozmieszczenia lub jej obozowiska.

8. Dowódca Sił oznacza oficera, wyznaczonego decyzją Sekretarza Generalnego, odpowiedzialnego za całość operacji wojskowych w ramach misji.

9. Wymuszone porzucenie oznacza działania będące wynikiem decyzji zatwierdzonej przez Dowódcę Sił lub Komisarza Policji lub jego upoważnionego przedstawiciela, albo postanowień zawartych w zasadach użycia siły, w wyniku których nastąpiła utrata kontroli nad sprzętem i zaopatrzeniem.

10. Średnia realna wartość rynkowa (GFMV) oznacza wycenę sprzętu w celu refundacji. Jest ona obliczana według średniej początkowej ceny zakupu oraz każdego wzrostu wartości wynikającego z inflacji i pomniejszona o amortyzację za poprzedni okres użytkowania, bądź wartość zamiennika, zależnie od tego, która wartość jest mniejsza. Średnia realna wartość rynkowa obejmuje wartość wszystkich przedmiotów użytkowanych ze sprzętem przy realizacji jego funkcji operacyjnej.

11. Rząd oznacza Rząd państwa uczestniczącego.

12. Szef misji oznacza Specjalnego Przedstawiciela lub Dowódcę wyznaczonego przez Sekretarza Generalnego za zgodą Rady Bezpieczeństwa, odpowiedzialnego za wszelkie działania Organizacji Narodów Zjednoczonych w ramach misji.

13. Wroga akcja oznacza incydent wynikły wskutek działania lub działań jednej lub więcej stron walczących, który miał bezpośredni i znaczący negatywny wpływ na personel lub sprzęt kraju wydzielającego siły. Różne działania mogą być określone jako pojedyncza akcja wroga, jeżeli występują między nimi wspólne cechy.

14. Współczynnik wrogiej akcji lub wymuszonego porzucenia oznacza współczynnik stosowany do wszystkich kategorii stawek refundacji samowystarczalności oraz do składnika części zamiennych stawki leasingu mokrego (lub połowy szacunkowej stawki obsługi) w celu zrekompensowania strat i szkód poniesionych przez kraj wydzielający siły. Współczynnik jest określany na początku misji przez techniczny zespół rekonesansowy i stosowany powszechnie w całej misji. Współczynnik nie przekracza

5 % stawek refundacji.

15. Współczynnik wzrostu kosztów transportu oznacza współczynnik stosowany do pokrycia wzrostu kosztów transportu części zamiennych i materiałów jednorazowego użytku w systemie leasingu mokrego lub leasingu obsługowego. Oznacza wzrost stawki leasingu o 0,25 % za każde pełne 800 km (500 mil) ponad pierwsze 800 km (500 mil) odległości wzdłuż trasy transportu między portem załadunku w kraju macierzystym a portem wejścia w rejonie misji. Dla krajów bez dostępu do morza lub krajów, gdzie sprzęt przemieszczany jest do i z rejonu misji transportem drogowym lub kolejowym, portem wejścia będzie uzgodniony punkt przekroczenia.

16. Współczynnik intensywności działań operacyjnych oznacza współczynnik stosowany do stawek refundacji sprzętu zasadniczego i samowystarczalności w celu zrekompensowania krajowi wydzielającemu siły wzrostu kosztów ponoszonych w związku z przydzielonymi zadaniami, długością powiązań logistycznych, niedostępnością komercyjnych usług remontowych i zaopatrzeniowych oraz z innymi operacyjnymi zagrożeniami i warunkami. Współczynnik jest określany na początku misji przez techniczny zespół rekonesansowy i stosowany powszechnie w całej misji. Współczynnik nie przekracza 5 % stawek refundacji.

17. Wynajem sprzętu zasadniczego:

(a) Leasing suchy oznacza system refundacji sprzętu będącego własnością kontyngentu, gdzie kraj wydzielający siły wydziela sprzęt do misji a Organizacja Narodów Zjednoczonych przyjmuje odpowiedzialność za jego obsługę. Kraj wydzielający siły otrzymuje refundację za brak możliwości wykorzystywania swoich zasobów wojskowych, to jest przekazanego sprzętu zasadniczego i związanego z nim drobnego wyposażenia, dla własnych narodowych potrzeb;

(b) Leasing mokry oznacza system refundacji sprzętu będącego własnością kontyngentu, gdzie kraj wydzielający siły wydziela i przyjmuje odpowiedzialność za obsługę i wsparcie sprzętu zasadniczego i związanego z nim drobnego wyposażenia. Kraj wydzielający siły jest uprawniony do refundacji z tytułu świadczenia tego wsparcia.

18. Strata lub szkoda oznacza całkowite albo częściowe wykluczenie sprzętu lub materiałów spowodowane:

a) incydentem niezawinionym;

b) działaniem jednej lub więcej walczących stron;

c) decyzją zatwierdzoną przez Dowódcę Sił.

19. Stawka obsługi oznacza stawkę refundacji stosowaną w celu zrekompensowania Rządowi kosztów utrzymania sprzętu, obejmujących części zamienne, zakontraktowane naprawy, obsługę trzeciej i czwartej linii wymaganej do utrzymania sprawności sprzętu zasadniczego na określonym poziomie, oraz przywrócenia sprawności technicznej tego sprzętu po powrocie z rejonu misji. Koszty osobowe związane z obsługą pierwszej i drugiej linii obsługi nie są objęte tą stawką, ponieważ są refundowane oddzielnie. Stawka obejmuje stawkę wzrostu kosztów transportu pokrywającą ogólne koszty transportu części zamiennych. Stawka ta stanowi część stawki leasingu mokrego.

20. Sprzęt zasadniczy oznacza podstawowy sprzęt bezpośrednio związany z zadaniami jednostki uzgodnionymi wspólnie przez Organizację Narodów Zjednoczonych i kraj wydzielający siły. Sprzęt zasadniczy liczony jest bądź poprzez kategorię, bądź indywidualnie. Dla każdej kategorii sprzętu zasadniczego stosuje się oddzielne stawki refundacji kosztów. Stawki te obejmują refundację drobnego wyposażenia i materiałów jednorazowego użytku używanych w celu wsparcia sprzętu zasadniczego.

21. Drobne wyposażenie oznacza wyposażenie użytkowane w celu wsparcia kontyngentu w takich dziedzinach jak gastronomia, zakwaterowanie, niespecjalistyczne usługi łączności i inżynieryjne oraz inne działania związane z wykonywaniem zadań. Nie wymaga się szczegółowego rozliczania drobnego wyposażenia. Drobne wyposażenie podzielono na dwie kategorie: wyposażenie przeznaczone do wsparcia sprzętu zasadniczego oraz wyposażenie służące bezpośrednio lub pośrednio do wsparcia personelu. Dla drobnego wyposażenia służącego do wsparcia personelu stosuje się stawki refundacji samowystarczalności.

22. Incydent niezawiniony oznacza incydent wynikły z przypadkowego zdarzenia lub niedopatrzenia, z wyjątkiem celowego działania albo rażącego niedbalstwa ze strony obsługi lub ochrony sprzętu.

23. Amunicja operacyjna oznacza amunicję (w tym środki obrony przeciwlotniczej takie jak odbijacze dipolowe i rakiety podczerwone), której wydzielenie do rejonu misji zostało uzgodnione między Organizacją Narodów Zjednoczonych a krajami uczestniczącymi tak, aby była ona łatwo dostępna do użycia w razie potrzeby. Amunicja użyta w czasie operacyjnego szkolenia lub ćwiczeń realizowanych poza przyjętymi przez Organizację Narodów Zjednoczonych standardami gotowości, zatwierdzonych i kierowanych przez Dowódcę Sił w przewidywaniu potrzeb operacyjnych, będzie uznana za amunicję operacyjną.

24. Komendant policji oznacza oficera, wyznaczonego decyzją Sekretarza Generalnego, odpowiedzialnego za całość działań policji w ramach misji.

25. Wizyty wstępne oznaczają wizyty zespołów misji polowych Departamentu Operacji Pokojowych, składających się z przedstawicieli odpowiednich komórek funkcjonalnych (Służby Organizowania Sił, Służby Wsparcia i Zarządzania Finansami, Oddziału Wsparcia Logistycznego, itp.) w państwach członkowskich. Są one organizowane w celu wsparcia państw członkowskich w przygotowaniu ich kontyngentów do udziału w misji oraz zapewnienia, że zakres uczestnictwa państwa członkowskiego jest zgodny z potrzebami operacyjnymi misji i planem rozmieszczenia.

26. Samowystarczalność lub samoutrzymanie oznacza koncepcję wsparcia logistycznego dla kontyngentu w misji pokojowej, w ramach której państwo uczestniczące zapewnia pewne określone kategorie lub całość wsparcia logistycznego kontyngentu na zasadzie refundacji kosztów.

27. Wyposażenie specjalne oznacza wszelkie specjalne wyposażenie lub materiały jednorazowego użytku nie objęte wyżej wskazanymi stawkami samowystarczalności i traktowane jako wyposażenie specjalne. Sprzęt ten będzie przedmiotem specjalnych umów dwustronnych między krajem wydzielającym siły a Organizacją Narodów Zjednoczonych.

28. Naruszenie standardów zachowania oznacza każde działanie lub zaniechanie, które stanowi złamanie standardów zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych, określonych dla danej misji zasad i przepisów lub zobowiązań wynikających z przepisów prawa narodowego i miejscowego zgodnie z porozumieniem o statusie sił, jeśli jego skutki wykraczają poza narodowy kontyngent.

29. Określone dla danej misji zasady i przepisy oznaczają, uwzględniając ograniczenia narodowe, standardowe procedury operacyjne, dyrektywy i inne regulacje, rozkazy i instrukcje wydane przez Szefa Misji, Dowódcę Sił lub Szefa Oficera Administracyjnego misji pokojowej Organizacji Narodów Zjednoczonych zgodnie ze standardami zachowania Organizacji Narodów Zjednoczonych; powinny zawierać informacje dotyczące właściwych narodowych i miejscowych praw i przepisów.

30. Poważne naruszenie standardów zachowania oznacza nieprzestrzeganie standardów zachowania, w tym czyny kryminalne, które doprowadziły, lub najprawdopodobniej doprowadziły do poważnej straty, szkody lub urazu pojedynczej osoby lub misji. Wykorzystywanie seksualne i seksualne znęcanie się zalicza się do poważnych naruszeń nieprzestrzegania standardów zachowania.

31. Seksualne znęcanie się oznacza rzeczywiste fizyczne napastowanie lub jego groźbę, o charakterze seksualnym, czy to przy użyciu siły, czy też w nierównych warunkach lub warunkach przymusu.

32. Wykorzystywanie seksualne oznacza każde rzeczywiste lub usiłowane znęcanie się przy wykorzystaniu słabości, nierównych sił lub zaufania w celach seksualnych, w tym, ale nie tylko, czerpanie korzyści pieniężnych, społecznych lub politycznych z seksualnego wykorzystywania innych.

33. Wstępne badanie w celu zebrania informacji oznacza zabezpieczenie dowodów niezbędnych do zapewnienia, iż dochodzenie narodowe lub dochodzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych zostanie w późniejszym czasie skutecznie przeprowadzone. Chociaż badanie to może zawierać zbieranie pisemnych oświadczeń, to zwyczajowo nie obejmuje przesłuchań świadków lub innych zaangażowanych osób.

ZAŁĄCZNIK  H

 JESTEŚMY PERSONELEM OPERACJI POKOJOWYCH ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH

Organizacja Narodów Zjednoczonych reprezentuje dążenia wszystkich ludzi świata do pokoju.

Biorąc powyższe pod uwagę Karta Narodów Zjednoczonych wymaga, aby cały personel utrzymywał najwyższe standardy prawości oraz właściwego zachowania.

Stosujemy się do Wytycznych Międzynarodowego Prawa Humanitarnego dla Sił prowadzących Operacje Pokojowe Organizacji Narodów Zjednoczonych i właściwych zapisów Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka jako zasadniczego źródła naszych standardów.

Jako personel sił pokojowych, reprezentujemy Organizację Narodów Zjednoczonych i jesteśmy obecni w kraju, aby pomóc mu w odbudowie po bolesnych przeżyciach związanych z konfliktem. W związku z tym powinniśmy być świadomie przygotowani na przyjęcie specjalnych ograniczeń w naszym życiu publicznym i prywatnym, aby pracować i realizować ideały Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Przyznane nam pewne przywileje i immunitety, uzgodnione poprzez porozumienia wynegocjowane między Organizacją Narodów Zjednoczonych a państwem gospodarzem, mając na celu wyłącznie wypełnianie naszych obowiązków utrzymywania pokoju. Oczekiwania społeczności międzynarodowej i miejscowej ludności są wysokie, a nasze działania, zachowanie i wypowiedzi będą ściśle monitorowane.

Zawsze będziemy:

* przez cały czas zachowywać się w sposób profesjonalny i zdyscyplinowany;

* poświęcać się dla osiągnięcia celów Narodów Zjednoczonych;

* rozumieć mandat i misję oraz stosować się do ich postanowień;

* szanować środowisko państwa gospodarza;

* szanować miejscowe prawa, zwyczaje i praktyki oraz będziemy świadomi i będziemy szanować kulturę, religię, tradycję oraz sprawy związane z płcią;

* traktować mieszkańców państwa gospodarza z szacunkiem, uprzejmością i uwagą;

* działać bezstronnie, z prawością i taktem;

* wspierać i pomagać niedołężnym, chorym i słabym;

* posłuszni naszym przełożonym lub szefom z Organizacji Narodów Zjednoczonych i będziemy szanować hierarchię służbową;

* szanować wszystkich pozostałych członków misji bez względu na status, rangę, etniczne lub narodowe pochodzenie, rasę, płeć lub wyznanie;

* wspierać i popierać właściwe zachowanie się wśród współtowarzyszącego nam personelu misji pokojowej;

* meldować o wszystkich czynach dotyczących seksualnego wykorzystywania i znęcania się;

* właściwe się ubierać i zachowywać przez cały czas;

* odpowiednio gospodarować pieniędzmi i mieniem przydzielonym nam jako członkom misji; i

* dbać o cały sprzęt Organizacji Narodów Zjednoczonych powierzony naszej odpowiedzialności.

Nigdy nie będziemy:

* przynosić ujmy Narodom Zjednoczonym i naszym krajom przez nieodpowiednie osobiste zachowanie, zaniedbanie naszych obowiązków lub nadużywanie naszej pozycji jako personelu misji pokojowej;

* podejmować żadnych działań, które mogłoby szkodzić misji;

* nadużywać alkoholu, używać lub handlować narkotykami;

* komunikować się bez pozwolenia z zewnętrznymi instytucjami, w tym wygłaszać nieautoryzowanych wystąpień prasowych;

* ujawniać i niewłaściwie używać informacji uzyskanych w związku z naszą służbą lub pracą;

* używać nieuzasadnionej przemocy lub grozić komukolwiek aresztem;

* popełniać żadnego czynu, który mógłby skutkować fizyczną, seksualną lub psychiczną krzywdą lub cierpieniem członka miejscowej społeczności, szczególnie kobiet i dzieci;

* popełniać żadnego czynu dotyczącego seksualnego wykorzystywania i znęcania się, współżycia seksualnego z dziećmi poniżej 18 lat lub wymieniać pieniądze, pracę, dobra i inne usługi za seks;

* zaangażowani w seksualny związek, który mógłby mieć wpływ na naszą bezstronność lub dobro innych;

* obelżywi lub nieuprzejmi wobec jakiegokolwiek członka społeczeństwa;

* umyślnie niszczyć lub niewłaściwie używać jakiejkolwiek własności lub sprzętu Organizacji Narodów Zjednoczonych;

* niewłaściwie lub bez pozwolenia używać pojazdu;

* otrzymywać bez pozwolenia podarunków;

* uczestniczyć w żadnej nielegalnej działalności, korupcji lub niedozwolonych praktykach, i

* używać naszej pozycji dla odnoszenia korzyści osobistych, stawiać bezpodstawnych żądań lub przyjmować korzyści, do których nie jesteśmy uprawnieni.

Jesteśmy świadomi, iż konsekwencje działań niezgodnych z tymi wytycznymi mogą:

* ograniczyć zaufanie i wiarę w Narody Zjednoczone;

* zagrozić osiągnięciom misji;

* zagrozić naszemu statusowi i bezpieczeństwu personelu pokojowego; i

* skutkować działaniami administracyjnymi, dyscyplinarnymi i karnymi.

Po zaznajomieniu się z powyższym Memorandum o Porozumieniu, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- zostało ono uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

- jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

- będzie niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 5 lipca 2010 r.

• Identyfikator: Dz.U.2011.190.1129
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: ONZ-Polska. Memorandum o Porozumieniu o wydzieleniu zasobów do Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej (batalion logistyczny). Nowy Jork.2009.12.09.
• Data aktu: 09/12/2009
• Data ogłoszenia: 13/09/2011
• Data wejścia w życie: 01/01/2007