Szczegółowe warunki wynagradzania zastępców Dyrektora, Koordynatorów Dyscyplin oraz pracowników Biura Narodowego Centrum Nauki.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO ¹

z dnia 27 września 2010 r.

w sprawie szczegółowych warunków wynagradzania zastępców Dyrektora, Koordynatorów Dyscyplin oraz pracowników Biura Narodowego Centrum Nauki

Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki (Dz. U. z 2019 r. poz. 1384) zarządza się, co następuje:

§ 1. Wynagrodzenie zastępcy Dyrektora oraz głównego księgowego Narodowego Centrum Nauki, zwanego dalej "Centrum", ustala Dyrektor Centrum, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2136).

§  2. 

1. Wynagrodzenie Koordynatora Dyscyplin, zwanego dalej "Koordynatorem", składa się z:

1) wynagrodzenia zasadniczego;

2) dodatku za wieloletnią pracę.

2. Koordynatorowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.

3. Wysokość przysługującego Koordynatorowi dodatku za wieloletnią pracę ustala się zgodnie z warunkami określonymi w § 5.

3a. Koordynatorowi może być przyznany dodatek specjalny, ustalany zgodnie z warunkami określonymi w § 7.

4. Koordynatorowi przysługuje nagroda jubileuszowa, ustalana zgodnie z warunkami określonymi w § 9.

5. Koordynatorowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne, ustalane zgodnie z warunkami określonymi w § 10 i 11.

6. Koordynatorowi, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna ustalana zgodnie z warunkami określonymi w § 12, z zastrzeżeniem, że jeżeli zatrudnienie na stanowisku Koordynatora stanowi dodatkowe zatrudnienie, odprawa pieniężna nie przysługuje.

§  3. 

1. Wynagrodzenie pracownika Biura Centrum, zwanego dalej "pracownikiem", składa się z:

1) wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy;

2) dodatku za wieloletnią pracę.

2. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.

§ 4. Ustala się tabelę kwot miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego Koordynatora oraz dla poszczególnych stanowisk pracowników, z uwzględnieniem kwalifikacji niezbędnych do wykonywania pracy na danym stanowisku, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

§  5. 

1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w wysokości wynoszącej po pięciu latach pracy 5 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1 % za każdy kolejny rok pracy, aż do osiągnięcia 20 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udokumentowane okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

3. Przy ustalaniu prawa do dodatku za wieloletnią pracę przysługującego pracownikowi, który był zatrudniony równocześnie w ramach więcej niż jednego zakończonego stosunku pracy, do okresu uprawniającego do dodatku za wieloletnią pracę wlicza się jeden z tych okresów zatrudnienia.

4. Dodatek za wieloletnią pracę przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje on wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

5. Dodatek za wieloletnią pracę jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca;

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

§  6. 

1. Pracownikowi kierującemu zespołem pracowników lub koordynującemu wykonanie określonych zadań może być przyznany na czas określony dodatek funkcyjny.

2. Wysokość dodatku funkcyjnego wynosi nie mniej niż 5 % kwoty przysługującego pracownikowi wynagrodzenia zasadniczego. Maksymalna wysokość dodatku funkcyjnego nie może przekroczyć 20 % kwoty przysługującego pracownikowi wynagrodzenia zasadniczego.

3. Przy ustalaniu wysokości dodatku funkcyjnego bierze się pod uwagę:

1) kwalifikacje zawodowe pracownika;

2) staż pracy pracownika;

3) zakres odpowiedzialności i samodzielności wymaganej w związku z kierowaniem zespołem pracowników lub koordynacją wykonania określonych zadań;

4) zakres i stopień trudności powierzonych pracownikowi obowiązków.

§  7. 

1. Pracownikowi może być przyznany na czas określony dodatek specjalny z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych.

2. Dodatek specjalny może być przyznany w szczególności z tytułu realizacji zadań współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych Unii Europejskiej albo z niepodlegających zwrotowi środków w ramach pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

3. Dodatek specjalny nie może przekraczać 40 % kwoty przysługującego pracownikowi wynagrodzenia zasadniczego.

§  8. 

1. Tworzy się fundusz nagród, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, w wysokości 3 % planowanych środków na wynagrodzenia osobowe, pozostający w dyspozycji Dyrektora Centrum.

2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.

§  9. 

1. Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa w wysokości:

1) 75 % miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy;

2) 100 % miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy;

3) 150 % miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy;

4) 200 % miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy;

5) 300 % miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy;

6) 400 % miesięcznego wynagrodzenia - po 45 latach pracy.

2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udokumentowane okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

3. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów.

4. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody.

5. Wypłata nagrody jubileuszowej następuje niezwłocznie po nabyciu prawa do tej nagrody.

6. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli nabycie prawa do nagrody jubileuszowej nastąpiło w trakcie zatrudnienia w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące temu pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody jubileuszowej. Nagrodę jubileuszową oblicza się zgodnie z przepisami obowiązującymi przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

7. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia ustania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu ustania stosunku pracy.

8. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów niepodlegających dotychczas zaliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród jubileuszowych, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę - najwyższą.

9. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 8, ma dłuższy okres zatrudnienia niż wymagany do nagrody jubileuszowej danego stopnia, a w terminie 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody jubileuszowej wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.

10. Przepisy ust. 8 i 9 mają odpowiednio zastosowanie, jeżeli w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody jubileuszowej, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz gdy nabędzie to prawo w ciągu 12 miesięcy od tego dnia.

§  10. 

1. Pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne.

2. Pracownik nabywa prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu w Biurze Centrum całego roku kalendarzowego.

3. Pracownik, który nie przepracował w Biurze Centrum całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.

4. Przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkujących nabycie prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie jest wymagane w przypadkach:

1) rozwiązania stosunku pracy w związku z:

a) przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,

b) przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,

c) likwidacją Centrum albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,

d) likwidacją komórki organizacyjnej Biura Centrum lub jej reorganizacją;

2) korzystania z urlopu wychowawczego.

5. Pracownik nie nabywa prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w przypadkach:

1) nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni;

2) stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości;

3) wymierzenia pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy;

4) rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

§  11. 

1. Dodatkowe wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5 % sumy wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to dodatkowe wynagrodzenie, uwzględniając składniki wynagrodzenia przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.

2. W przypadkach, o których mowa w § 10 ust. 3, wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego ustala się proporcjonalnie do okresu przepracowanego w Biurze Centrum.

3. Dodatkowe wynagrodzenie roczne jest wypłacane z wyodrębnionych na ten cel środków na wynagrodzenia.

4. Dodatkowe wynagrodzenie roczne wypłaca się, z zastrzeżeniem ust. 5, nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie.

5. Pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy w związku z likwidacją Centrum, dodatkowe wynagrodzenie roczne wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

§  12. 

1. Pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:

1) jednomiesięcznego wynagrodzenia otrzymanego za ostatni miesiąc zatrudnienia - jeżeli przepracował mniej niż 15 lat;

2) dwumiesięcznego wynagrodzenia otrzymanego za ostatni miesiąc zatrudnienia - jeżeli przepracował co najmniej 15 lat;

3) trzymiesięcznego wynagrodzenia otrzymanego za ostatni miesiąc zatrudnienia - jeżeli przepracował co najmniej 20 lat.

2. Do okresów pracy uprawniających do odprawy pieniężnej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia, a także inne udokumentowane okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

3. W przypadku gdy praca w Biurze Centrum stanowi dodatkowe zatrudnienie, do okresu tego zatrudnienia nie zalicza się okresów zatrudnienia podstawowego.

4. Odprawę pieniężną oblicza się według przepisów obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 2010 r.

ZAŁĄCZNIK 

TABELA KWOT MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO KOORDYNATORA ORAZ DLA POSZCZEGÓLNYCH STANOWISK PRACOWNIKÓW

Stanowisko	Kwota wynagrodzenia w złotych	Wymagane kwalifikacje
Koordynator Dyscyplin	5 100-10 000	stopień naukowy doktora
kierownik komórki organizacyjnej	5 100-10 000	wykształcenie wyższe
zastępca kierownika komórki organizacyjnej	4 900-9 500	wykształcenie wyższe
radca prawny	5 100-10 000	według odrębnych przepisów
główny informatyk	5 100-10 000	wykształcenie wyższe
koordynator zespołu/projektu	4 000-8 100	wykształcenie wyższe
główny specjalista	3 400-7 500	wykształcenie wyższe
audytor wewnętrzny	3 400-7 500	według odrębnych przepisów
starszy specjalista	2 800-6 100	wykształcenie wyższe
starszy księgowy	2 800-6 100	wykształcenie wyższe
starszy informatyk	2 800-6 100	wykształcenie wyższe
specjalista	2 600-5 400	wykształcenie wyższe
księgowy	2 600-5 400	wykształcenie wyższe
młodszy specjalista	2 600-4 300	wykształcenie wyższe
informatyk	2 600-4 300	wykształcenie średnie
pracownik obsługi biurowej	2 600-4 300	wykształcenie średnie
recepcjonista	2 600-3 800	wykształcenie średnie
sekretarz/archiwista	2 600-3 800	wykształcenie średnie
kierowca	2 600-4 000	według odrębnych przepisów
portier	2 600-4 000	wykształcenie średnie

1 Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kieruje działem administracji rządowej - nauka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 216, poz. 1596).

• Identyfikator: Dz.U.2021.238 t.j.
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Szczegółowe warunki wynagradzania zastępców Dyrektora, Koordynatorów Dyscyplin oraz pracowników Biura Narodowego Centrum Nauki.
• Data aktu: 27/09/2010
• Data ogłoszenia: 04/02/2021
• Data wejścia w życie: 01/10/2010