Moc obowiązująca Konwencji Nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego, przyjętej w Genewie dnia 28 czerwca 1952 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 18 lutego 2005 r.

w sprawie mocy obowiązującej Konwencji Nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego, przyjętej w Genewie dnia 28 czerwca 1952 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego, przyjętej w Genewie dnia 28 czerwca 1952 r. (Dz. U. Nr 113, poz. 1065), Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 21 sierpnia 2003 r. ratyfikował wyżej wymienioną konwencję.

Konwencja weszła w życie dnia 27 kwietnia 1955 r. Zgodnie z artykułem 79 ustęp 3 konwencji w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej weszła ona w życie dnia 3 grudnia 2004 r.

Przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego Rzeczpospolita Polska zgodnie z artykułem 2 litera (a) konwencji złożyła oświadczenie, że przyjmuje zobowiązania w odniesieniu do części II, V, VII, VIII i X konwencji.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa złożyły dokumenty ratyfikacyjne konwencji w podanych niżej datach:

Republika Austrii 4 listopada 1969 r.

Barbados 11 lipca 1972 r.

Królestwo Belgii 26 listopada 1959 r.

Republika Boliwii 31 stycznia 1977 r.

Bośnia i Hercegowina 2 czerwca 1993 r.

Republika Chorwacji 8 października 1991 r.

Republika Cypryjska 3 września 1991 r.

Republika Czeska 1 stycznia 1993 r.

Królestwo Danii 15 sierpnia 1955 r.

Republika Ekwadoru 25 października 1974 r.

Republika Francuska 14 czerwca 1974 r.

Republika Grecka 16 czerwca 1955 r.

Królestwo Hiszpanii 29 czerwca 1988 r.

Republika Islandii 20 lutego 1961 r.

Irlandia 17 czerwca 1968 r.

Państwo Izrael 16 grudnia 1955 r.

Japonia 2 lutego 1976 r.

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 17 listopada 1991 r.

Demokratyczna Republika Konga 3 kwietnia 1987 r.

Republika Kostaryki 16 marca 1972 r.

Wielka Arabska Libijska Dżamahirija Ludowo-Socjalistyczna 19 czerwca 1975 r.

Wielkie Księstwo Luksemburga 31 sierpnia 1964 r.

Islamska Republika Mauretańska 15 lipca 1968 r.

Meksykańskie Stany Zjednoczone 12 października 1961 r.

Królestwo Niderlandów 11 października 1962 r.

Republika Federalna Niemiec 21 lutego 1958 r.

Republika Nigru 9 sierpnia 1966 r.

Królestwo Norwegii 30 września 1954 r.

Republika Peru 23 sierpnia 1961 r.

Republika Portugalska 17 marca 1994 r.

Republika Senegalu 22 października 1962 r.

Serbia i Czarnogóra 24 listopada 2000 r.

Republika Słowacka 1 stycznia 1993 r.

Republika Słowenii 29 maja 1992 r.

Konfederacja Szwajcarska 18 października 1977 r.

Królestwo Szwecji 12 sierpnia 1953 r.

Republika Turcji 29 stycznia 1975 r.

Boliwariańska Republika Wenezueli 5 listopada 1982 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 27 kwietnia 1954 r.

Republika Włoska 8 czerwca 1956 r.

Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych podane niżej państwa złożyły następujące oświadczenia:

1. Republika Austrii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, IV, V, VII i VIII.

Dodatkowe informacje

W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane.

2. Barbados

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części III, V, VI, IX i X.

Dodatkowe informacje

W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane.

3. Królestwo Belgii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: zaakceptowane części II do X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

4. Republika Boliwii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: zaakceptowane części II, III i V do X.

Oświadczenia dobrowolne: Zgodnie z artykułem 3 ustęp 1 konwencji Rząd skorzystał z okresowych wyłączeń zapewnionych w artykułach: 9 (d); 12 (2); 15 (d); 18 (2); 27 (d); 33 (b); 34 (3); 41 (d); 48 (c); 55 (d) i 61 (d).

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

5. Bośnia i Hercegowina

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do VI, VIII i X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

6. Republika Chorwacji

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II-VI, VIII i X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

7. Republika Cypryjska

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części III, IV, V, VI, IX i X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji część X przedmiotowej konwencji nie może być stosowana.

8. Republika Czeska

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, III, V i VII do X.

Dodatkowe informacje

W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

9. Królestwo Danii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, IV do VI i IX.

10. Republika Ekwadoru

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części III, V, VI, IX i X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

11. Republika Francuska

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II i IV do IX.

12. Republika Grecka

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do VI i VIII do X.

13. Królestwo Hiszpanii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do IV i VI.

14. Republika Islandii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części V, VII i IX.

15. Irlandia

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części III, IV i X.

16. Państwo Izrael

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części V, VI i X.

17. Japonia

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części III do VI.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

18. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II-VI, VIII i X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

19. Demokratyczna Republika Konga

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części V, VII, IX i X.

20. Republika Kostaryki

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II i V do X.

21. Wielka Arabska Libijska Dżamahirija Ludowo-Socjalistyczna

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

22. Wielkie Księstwo Luksemburga

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

23. Islamska Republika Mauretańska

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części V do VII, IX i X.

24. Meksykańskie Stany Zjednoczone

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, III, V, VI i VIII do X.

25. Królestwo Niderlandów

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane.

26. Republika Federalna Niemiec

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

27. Republika Nigru

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części V do VIII.

28. Królestwo Norwegii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do VII.

Dodatkowe informacje

W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

29. Republika Peru

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, III, V, VIII i IX.

Oświadczenia dobrowolne: Zgodnie z artykułem 3 ustęp 1 konwencji Rząd skorzystał z okresowych wyłączeń zapewnionych w artykułach: 9 (d); 12 (2); 15 (d); 18 (2); 27 (d); 48 (c) i 55 (d).

30. Republika Portugalska

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do X.

31. Republika Senegalu

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części VI do VIII.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

32. Serbia i Czarnogóra

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: zaakceptowane części II do VI, VIII i X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

33. Republika Słowacka

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, III, V i VII do X.

Dodatkowe informacje

W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

34. Republika Słowenii

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do VI, VIII i X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121.

35. Konfederacja Szwajcarska

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części V do VII, IX i X.

Dodatkowe informacje

W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane.

36. Królestwo Szwecji

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do IV i VI do VIII.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

37. Republika Turcji

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, III, V, VI i VIII do X.

Oświadczenia dobrowolne: Zgodnie z artykułem 3 ustęp 1 konwencji Rząd akceptuje zobowiązania konwencji w odniesieniu do części II i VIII, ale korzysta z okresowych wyłączeń zapewnionych w artykułach: 9 (d) i 48 (c).

38. Boliwariańska Republika Wenezueli

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II, III, V, VI i VIII do X.

Dodatkowe informacje

Część VI nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 121. W wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 128 i zgodnie z artykułem 45 tej konwencji określone części przedmiotowej konwencji nie mogą być stosowane. Część III nie może być stosowana w wyniku ratyfikacji Konwencji Nr 130.

39. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części II do V, VII i X.

40. Republika Włoska

Oświadczenia obowiązkowe o związaniu się następującymi częściami: części V, VII i VIII.

• Identyfikator: Dz.U.2005.93.776
• Rodzaj: Oświadczenie rządowe
• Tytuł: Moc obowiązująca Konwencji Nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego, przyjętej w Genewie dnia 28 czerwca 1952 r.
• Data aktu: 18/02/2005
• Data ogłoszenia: 25/05/2005
• Data wejścia w życie: 25/05/2005