Moc obowiązująca Prawnokarnej konwencji o korupcji, sporządzonej w Strasburgu dnia 27 stycznia 1999 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 23 sierpnia 2004 r.

w sprawie mocy obowiązującej Prawnokarnej konwencji o korupcji, sporządzonej w Strasburgu dnia 27 stycznia 1999 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 2002 r. o ratyfikacji Prawnokarnej konwencji o korupcji, sporządzonej w Strasburgu dnia 27 stycznia 1999 r. (Dz. U. Nr 126, poz. 1066), Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 5 listopada 2002 r. wyżej wymienioną konwencję. Rzeczpospolita Polska złożyła Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dokument ratyfikacyjny w dniu 11 grudnia 2002 r.

1. Konwencja weszła w życie dnia 1 lipca 2002 r., w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 kwietnia 2003 r., w stosunku zaś do wymienionych państw w podanych niżej datach:

Republika Albanii 1 lipca 2002 r.

Republika Azerbejdżańska 1 czerwca 2004 r.

Królestwo Belgii 1 lipca 2004 r.

Bośnia i Hercegowina 1 lipca 2002 r.

Republika Bułgarii 1 lipca 2002 r.

Republika Chorwacji 1 lipca 2002 r.

Republika Cypryjska 1 lipca 2002 r.

Republika Czeska 1 lipca 2002 r.

Królestwo Danii 1 lipca 2002 r.

Republika Estońska 1 lipca 2002 r.

Republika Finlandii 1 lutego 2003 r.

Irlandia 1 lutego 2004 r.

Republika Islandii 1 czerwca 2004 r.

Republika Litewska 1 lipca 2002 r.

Republika Łotewska 1 lipca 2002 r.

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 1 lipca 2002 r.

Republika Malty 1 września 2003 r.

Republika Mołdowy 1 maja 2004 r.

Królestwo Niderlandów 1 sierpnia 2002 r.

Królestwo Norwegii 1 lipca 2004 r.

Republika Portugalska 1 września 2002 r.

Rumunia 1 listopada 2002 r.

Serbia i Czarnogóra 1 kwietnia 2003 r.

Republika Słowacka 1 lipca 2002 r.

Republika Słowenii 1 lipca 2002 r.

Republika Turcji 1 lipca 2004 r.

Republika Węgierska 1 lipca 2002 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej

Brytanii i Irlandii Północnej 1 kwietnia 2004 r.

2. Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia wymienione poniżej państwa złożyły następujące oświadczenia i zastrzeżenia:

Republika Azerbejdżańska

Oświadczenie

Republika Azerbejdżańska oświadcza, że nie będzie w stanie zagwarantować przestrzegania przepisów konwencji na swych terytoriach okupowanych przez Republikę Armenii, do czasu kiedy terytoria te zostaną wyzwolone spod tej okupacji.

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 1 konwencji, Republika Azerbejdżańska zastrzega sobie prawo do nieuznania za przestępstwo zachowań opisanych w art. 6, 10, 12 oraz przestępstw biernego przekupstwa.

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 ust. 2 konwencji, Republika Azerbejdżańska oświadcza, iż wyznacza, zgodnie z art. 29 ust. 1, jako centralny organ:

Biuro Prokuratora Republiki Azerbejdżańskiej

Nigar Rafibeyli st. 7

AZ 1001, Baku - Azerbejdżan

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 3 konwencji, Republika Azerbejdżańska oświadcza, że może odmówić udzielenia wzajemnej pomocy prawnej, zgodnie z art. 26 ust. 1 konwencji, jeśli wniosek dotyczy przestępstwa uznawanego przez Republikę Azerbejdżańską za przestępstwo polityczne.

Królestwo Belgii

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 1 konwencji, Królestwo Belgii zastrzega sobie prawo do uznania za przestępstwo zgodnie ze swoim prawem krajowym, zachowania opisanego w art. 7 oraz 8 konwencji, tylko jeżeli takie zachowanie zostało popełnione, biorąc pod uwagę dokonanie lub zaniechanie czynu, bez wiedzy i bez upoważnienia, odpowiednio, rady dyrektorów lub zgromadzenia generalnego, przełożonego lub pracodawcy.

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 1 konwencji, Królestwo Belgii zastrzega sobie prawo do nieuznania za przestępstwo zgodnie ze swoim prawem krajowym, zachowania opisanego w art. 12 konwencji, które nie dotyczy wykorzystywania przez osobę pełniącą funkcję publiczną wpływów - rzeczywistych lub przypuszczalnych, którymi ona dysponuje, pełniąc swoją funkcję.

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 2 konwencji, Królestwo Belgii zastrzega sobie prawo do stosowania art. 17 ust. 1 b oraz c tylko, jeżeli przestępstwo to stanowi również przestępstwo zgodnie z prawem Państwa-Strony, w którym zostało ono dokonane, chyba że przestępstwo to dotyczy osoby pełniącej funkcję publiczną w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 ust. 1 konwencji, Rząd Królestwa Belgii wyznacza "Service Public Fédéral Justice, Direction Générale de la Législation et des Libertés et Droits fondamentaux" jako organ centralny, który będzie odpowiedzialny za otrzymywanie wniosków o wzajemną pomoc prawną oraz za ich realizowanie lub ich przekazywanie do organów kompetentnych do ich realizacji. Adres tego centralnego organu jest następujący: 115 Boulevard de Waterloo, 1000 Bruksela - Tel.: [phone] - Fax: [phone] - Internet: http://www.just.fgov.be

Republika Bułgarii

Oświadczenie

Republika Bułgarii oświadcza, że centralnym organem wyznaczonym do celów art. 29 konwencji jest Ministerstwo Sprawiedliwości, 1 Slavianska Str., 1000 Sofia - Bułgaria.

Republika Chorwacji

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 konwencji, organem centralnym Republiki Chorwackiej jest: Ministerstwo Sprawiedliwości, Administracji i Samorządu Terytorialnego Republiki Chorwacji, Dyrekcja ds. Współpracy Międzynarodowej, Międzynarodowej Współpracy Sądowej i Praw Człowieka,

Ulica Republike Austrije 14

10 000 Zagrzeb

Chorwacja

Urzędnik łącznikowy:

Ms Lidija Lukina Karajkovic, Zastępca Ministra

Tel.: [phone]

Fax: [phone]

Republika Cypryjska

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 3 konwencji, Republika Cypryjska zastrzega sobie prawo odmowy udzielenia wzajemnej pomocy prawnej na podstawie art. 26 ust. 1, jeśli wniosek dotyczy przestępstwa uznawanego przez Stronę wezwaną za przestępstwo polityczne.

Oświadczenie

Organem centralnym wyznaczonym przez Republikę Cypryjską zgodnie z art. 29 konwencji jest Ministerstwo Sprawiedliwości i Porządku Publicznego, 125, Athalassas Ave, 1461 Nikozja, Cypr - Tel.: [phone]; Fax: [phone].

Republika Czeska

Zastrzeżenie

Składając zastrzeżenie przewidziane w art. 37 ust. 1 Prawnokarnej konwencji o korupcji, Republika Czeska oświadcza, iż uzna zachowania opisane w art. 7 i 8 konwencji za przestępstwa w jej prawie wewnętrznym jedynie, jeśli odpowiadać będą którejkolwiek definicji przestępstwa zapisanej w Kodeksie karnym Republiki Czeskiej.

Oświadczenia

Na podstawie art. 29 konwencji, Republika Czeska oświadcza, iż dla celów konwencji następujące instytucje będą uważane za organy centralne: Prokuratura Najwyższa - przed wniesieniem sprawy do sądu, Ministerstwo Sprawiedliwości - po wniesieniu sprawy do sądu.

Na podstawie art. 30 ust. 2 konwencji, Republika Czeska oświadcza, iż dla celu konwencji następujące instytucje powinny zostać uznane za instytucje sądowe: Najwyższa Prokuratura Republiki Czeskiej, Wyższa Prokuratura w Pradze, Wyższa Prokuratura w Ołomuńcu, Prokuratury Okręgowe i Rejonowe, Prokuratura Municypalna w Brnie, Prokuratura Municypalna w Pradze, Prokuratura Rejonowa w Pradze, Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Czeskiej, Sąd Najwyższy Republiki Czeskiej, Wyższy Sąd w Pradze, Wyższy Sąd w Ołomuńcu, Sądy Okręgowe i Rejonowe, Sąd Municypalny w Brnie, Sąd Municypalny w Pradze, Sąd Rejonowy w Pradze.

Królestwo Danii

Zastrzeżenia

Zgodnie z art. 37 ust. 1 konwencji, Królestwo Danii zastrzega sobie prawo do nieuznania za przestępstwo w prawie duńskim, w części lub w całości, zachowania opisanego w art. 12.

Zgodnie z art. 37 ust. 2 konwencji, Królestwo Danii zastrzega sobie prawo stosowania art. 17 ust. 1 b, jeśli sprawca jest jednym z jej obywateli, tylko wtedy, jeśli jego czyn uznawany jest za przestępstwo również w prawie Strony, na terytorium której zostało popełnione (podwójna karalność).

W odniesieniu do art. 37 ust. 3 konwencji, Królestwo Danii zastrzega sobie prawo odmowy udzielenia wzajemnej pomocy prawnej zgodnie z art. 26 ust. 1, jeśli wniosek dotyczy przestępstwa, które zgodnie z prawem duńskim uznane jest za przestępstwo polityczne.

Oświadczenia

Zgodnie z art. 29 ust. 2 konwencji, Rząd Królestwa Danii wyznaczył Ministerstwo Sprawiedliwości, Slotsholmsgade 10, DK-1216 Kopenhaga K, Dania - jako organ właściwy.

Zgodnie z art. 34 i do czasu przeciwnej notyfikacji, konwencji nie stosuje się do Wysp Owczych i Grenlandii.

Republika Estońska

Oświadczenie

Zgodnie z art. 29 ust. 1 konwencji, Republika Estońska wyznacza organem centralnym Ministerstwo Sprawiedliwości.

Zastrzeżenie

W odniesieniu do art. 37 ust. 1 konwencji, Republika Estońska nie uznaje za przestępstwo wywierania wpływu na podejmowanie decyzji, o której mowa w art. 12.

Republika Finlandii

Zastrzeżenia

Rząd Republiki Finlandii składa następujące zastrzeżenia:

Finlandia będzie uznawała za przestępstwo zachowania opisane w art. 12, jedynie w takim zakresie, w jakim będą one uznawane, zgodnie z jej prawem wewnętrznym, za przestępstwo przekupstwa, udział w przestępstwie przekupstwa lub jakiekolwiek inne przestępstwo.

Finlandia zastrzega sobie prawo stosowania, w odniesieniu do swoich obywateli, zasady dotyczącej jurysdykcji określonej w ust. 1 (b), pod warunkiem podwójnej karalności przewidzianej w rozdziale I sekcji 11 fińskiego Kodeksu karnego, w sprawach czynnego i biernego przekupstwa w sektorze prywatnym, określonych w art. 7 i 8, jeżeli przestępstwo w sposób poważny nie narusza interesów ani nie stanowi zagrożenia dla państwowych, wojskowych lub ekonomicznych interesów Finlandii.

Oświadczenie

Rząd Republiki Finlandii oświadcza, że organem centralnym, wyznaczonym zgodnie z art. 29, jest Ministerstwo Sprawiedliwości, PO Box No. 25, 00023 Valtioneuvosto, Finlandia.

Republika Islandii

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 ust. 2 konwencji, desygnuje się niniejszym następujący organ jako organ centralny Republiki Islandii:

Narodowy Komisarz Islandzkiej Policji (Ríkislögreglustjórinn)

Skúlagötu 21

101 Rejkiawik

Islandia

Irlandia

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 ust. 2 konwencji, Irlandia wyznacza Departament Sprawiedliwości, Równości i Reformy Prawa, 72-76 St Stephen's Green, Dublin 2, jako organ centralny.

Republika Litewska

Oświadczenie

Republika Litewska wyznacza Ministerstwo Sprawiedliwości Litwy i Biuro Prokuratora Generalnego przy Sądzie Najwyższym Republiki Litewskiej jako organy centralne odpowiedzialne za implementację przepisów art. 29 konwencji.

Republika Łotewska

Oświadczenie

Dla celów niniejszej konwencji, Republika Łotewska oświadcza, iż pojecie "obywatel" odnosi się do obywateli Republiki Łotewskiej i do osób niebędących obywatelami, do których odnosi się ustawa o statusie obywateli byłego ZSRR, którzy nie są obywatelami Łotwy lub innego państwa.

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 3 konwencji, Republika Łotewska oświadcza, iż może odmówić udzielenia wzajemnej pomocy prawnej zgodnie z art. 26 ust. 1 konwencji, jeśli wniosek dotyczy przestępstwa uznawanego przez Republikę Łotewską za przestępstwo polityczne.

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 ust. 2 konwencji, Republika Łotewska oświadcza, iż organami wyznaczonymi na podstawie art. 29 ust. 1 są:

1) Ministerstwo Spraw Wewnętrznych - podczas postępowania przygotowawczego do czasu postawienia w stan oskarżenia.

Raina blvd. 6 Ryga, LV-1050, Łotwa

Tel.: [phone]; Fax: [phone]

E-mail: [e-mail]

2) Biuro Prokuratora Generalnego - podczas postępowania przygotowawczego do czasu wniesienia sprawy do sądu.

O. Kalpaka blvd. 6, Ryga, LV-1801, Łotwa

Tel.: [phone]; Fax: [phone]

E-mail: [e-mail]

3) Ministerstwo Sprawiedliwości - podczas procesu.

Brivibas blvd. 36, Ryga, LV-1536, Łotwa

Tel.: [phone], Fax: [phone]

E-mail: [e-mail]

Republika Malty

Oświadczenia

Na podstawie art. 29 ust. 2 konwencji, Republika Malty oświadcza, że jej organami centralnymi są:

Dla wniosków dotyczących ekstradycji:

Ministerstwo Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

"Casa Leoni"

St Joseph High Road

St Venera CMR 02

Malta

Dla wniosków innych niż dotyczące ekstradycji:

Prokurator Generalny

The Palace

Valletta CMR 02

Malta

Na podstawie art. 30 ust. 6 konwencji, Republika Malty oświadcza, że mając na względzie efektywność współpracy, wnioski kierowane na podstawie rozdziału IV powinny być adresowane do właściwych wyżej wskazanych organów.

Republika Mołdowy

Oświadczenie

Przepisy konwencji nie będą stosowane na terytorium w rzeczywistości kontrolowanym przez instytucje samozwańczej naddniestrzańskiej republiki mołdawskiej, aż do czasu długotrwałego zażegnania konfliktu w tym regionie.

Oświadczenie

Zgodnie z art. 29 ust. 1 konwencji, wyznaczono następujące organy centralne Republiki Mołdowy jako organy kompetentne do jej stosowania:

a) Biuro Prokuratora Generalnego - dla wniosków o wzajemną pomoc prawną skierowanych w trakcie wykonywania czynności śledczych, łącznie z wnioskiem o ekstradycję;

b) Ministerstwo Sprawiedliwości - dla wniosków o wzajemną pomoc prawną skierowanych w trakcie postępowania sądowego oraz dla wniosków o wykonanie wyroków, łącznie z wnioskiem o ekstradycję.

Królestwo Niderlandów

Zastrzeżenia

Na podstawie art. 31 ust. 1, Królestwo Niderlandów nie będzie wypełniać zobowiązania ustanowionego przez art. 12.

Na podstawie art. 37 ust. 2 i art. 17 ust. 1, Królestwo Niderlandów może wykonywać swoją jurysdykcję w następujących przypadkach:

a. odniesieniu do przestępstwa, które zostało popełnione w całości lub w części na terytorium Holandii;

b.- w stosunku do obywateli holenderskich i holenderskich funkcjonariuszy publicznych, w odniesieniu do przestępstw ustanowionych zgodnie z art. 2, art. 4-6 i art. 9-11 w związku z art. 2, pod warunkiem że zgodnie z prawem państwa, w którym zostały popełnione, stanowią one przestępstwo;

- w stosunku do holenderskich funkcjonariuszy publicznych oraz w stosunku do obywateli holenderskich, którzy nie są holenderskimi funkcjonariuszami publicznymi, w związku z przestępstwami ustanowionymi zgodnie z art. 4-6 i art. 9-11 w związku z art. 3, pod warunkiem że zgodnie z prawem państwa, w którym zostały popełnione, stanowią one przestępstwo;

- w stosunku do obywateli holenderskich w związku z przestępstwami ustanowionymi zgodnie z art. 7, 8, 13 i 14, pod warunkiem że zgodnie z prawem państwa, w którym zostały popełnione, stanowią one przestępstwo;

c. stosunku do obywateli holenderskich uczestniczących w przestępstwie, które zgodnie z prawem państwa, w którym zostało popełnione, jest uznane za przestępstwo.

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 ust. 2, Królestwo Niderlandów oświadcza, że centralnym organem jest:

Het Ministerie van Justitie (Ministerstwo Sprawiedliwości)

Directie Internationale Strafrechtelijke Aangelegenheden en Drugsbeleid

Bureau Internationale Rechtshulp in Strafzaken

Postbus 20301

2500 EH Haga

Oświadczenie

Królestwo Niderlandów uznaje konwencję dla Królestwa w Europie.

Królestwo Norwegii

Oświadczenie

Zgodnie z art. 29 konwencji, Królestwo Norwegii oświadcza, że wyznaczonymi organami są:

1. organ centralny odpowiedzialny za pomoc prawną, art. 26:

Ściganie i postępowanie sądowe w sprawach z zakresu przestępstw gospodarczych i ochrony środowiska (Ćkokrim)

P.O. Box 8193 Dep.

0034 Oslo - Norwegia

2. organ centralny odpowiedzialny za ekstradycję, art. 27:

Ministerstwo Sprawiedliwości i Policji

P.O. Box 8005 Dep.

0030 Oslo - Norwegia

Rzeczpospolita Polska

Zastrzeżenia i oświadczenia znajdują się w załączniku do dokumentu ratyfikacyjnego.

Republika Portugalska

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 konwencji, Republika Portugalska wyznacza następujący organ centralny:

Procuradoria-Geral da República

Rua da Escola Politécnica, n^o 140

1269-269 Lizbona

Zastrzeżenia

Na podstawie art. 17 ust. 2 konwencji, Republika Portugalska oświadcza, że w sytuacji, gdy sprawcą przestępstwa jest obywatel portugalski, ale nie funkcjonariusz publiczny ani nie osoba sprawująca funkcje polityczne w Republice Portugalskiej, będzie stosować zasadę dotyczącą jurysdykcji, zdefiniowaną w art. 17 ust. 1b konwencji tylko wtedy, gdy:

- sprawca przestępstwa znajduje się na jej terytorium,

- popełnione czyny są również karalne zgodnie z prawem obowiązującym w miejscu ich popełnienia, z wyjątkiem sytuacji, gdy władza karania nie jest na tym terytorium wykonywana,

- przestępstwa są tego rodzaju, że stanowią podstawę do ekstradycji, ale zgoda na wykonanie wniosku o ekstradycję nie może być wydana.

Na podstawie art. 37 ust. 1 konwencji, Republika Portugalska zastrzega sobie prawo do nieuznawania za przestępstwo przekupstwa biernego, o którym mowa w art. 5 i 6, z wyjątkiem przypadków, gdy jego sprawcami są funkcjonariusze innych państw członkowskich Unii Europejskiej lub osoby sprawujące tam funkcje polityczne i gdy przestępstwo zostało w całości lub w części popełnione na terytorium Republiki Portugalskiej.

Na podstawie art. 37 ust. 1 konwencji, Republika Portugalska oświadcza, że będzie uważała za przestępstwa czyny, o których mowa w art. 7 i 8 konwencji, jedynie wówczas, jeżeli przekupstwo w sektorze prywatnym powoduje zakłócenie konkurencji lub szkodę majątkową dla osób trzecich.

Na podstawie art. 37 ust. 3 konwencji, Republika Portugalska oświadcza, że będzie mogła odmówić wykonania wniosku o pomoc prawną na podstawie art. 26 ust. 1, jeżeli wniosek dotyczy przestępstwa, które Republika Portugalska uznaje za przestępstwo polityczne.

Rumunia

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 konwencji, Rumunia wyznacza następujące organy:

a) Biuro Prokuratora przy Sądzie Najwyższym, dla wniosków o pomoc prawną w fazie postępowania przygotowawczego:

Boulevard Libertatii nr. 14, sector 5 Bukareszt

Tel.: [phone]; Fax: [phone]

b) Ministerstwo Sprawiedliwości, dla wniosków o pomoc prawną w fazie postępowania sądowego lub wykonawczego, jak również dla wniosków dotyczących ekstradycji:

str. Apollodor nr. 17, sector 5 Bukareszt

Tel.: [phone]; Fax: [phone]

Serbia i Czarnogóra

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 3 konwencji, Serbia i Czarnogóra zastrzega sobie prawo odmowy wykonania wniosku o międzynarodową pomoc prawną na podstawie art. 26 ust. 1, jeżeli wniosek dotyczy przestępstwa, które zgodnie z prawodawstwem Serbii i Czarnogóry jest uznawane za przestępstwo polityczne.

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 konwencji, następujące instytucje zostały wyznaczone jako organy centralne Serbii i Czarnogóry odpowiedzialne za wysyłanie i odpowiadanie na wnioski złożone w ramach rozdziału IV konwencji, wykonywanie tych wniosków lub przekazywanie ich do organów kompetentnych do ich wykonania:

Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Serbii

Nemanjina 22-26

11 000 Belgrad

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Republiki Serbii

Departament przeciwko Przestępczości Zorganizowanej

Jednostka Wywiadu Finansowego

Sekcja do Zwalczania Korupcji

Kneza Milosa 101

11 000 Belgrad

Agencja Inicjatywy Antykorupcyjnej Republiki Czarnogóry

Trg Vektra bb 81 000 Podgorica

Poza wyżej wymienionymi instytucjami, organem centralnym Serbii i Czarnogóry w rozumieniu art. 26 konwencji, jest również:

Ministerstwo Praw Człowieka i Mniejszości Serbii i Czarnogóry

Bulevar Mihaila Pupina 2

11 070 Nowy Belgrad

Wyżej wspomniane Ministerstwo Praw Człowieka i Mniejszości Serbii i Czarnogóry jest jedynym organem centralnym w Serbii i Czarnogórze odpowiedzialnym za wnioski złożone w związku ze sprawami o ekstradycję w ramach art. 27 konwencji.

Republika Słowacka

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 konwencji, Republika Słowacka oświadcza, że dla celów niniejszej konwencji, następujące organy będą uważane za organy centralne.

Zgodnie z art. 26:

W celu przesyłania i otrzymywania wniosków o pomoc prawną w fazie postępowania procesowego: Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowackiej (adres: Ministerstvo spravodlivosti Slovenskej republiky, Župné námestie 13, 813 11 Bratysława).

W celu przesyłania i otrzymywania wniosków o pomoc prawną w fazie postępowania przygotowawczego: Urząd Prokuratora Generalnego Republiki Słowackiej (adres: Generálna prokuratúra Slovenskej republiky, Župné námestie 13, 812 85 Bratysława).

Zgodnie z art. 27:

Dla otrzymywania wniosków o ekstradycję: Urząd Prokuratora Generalnego Republiki Słowackiej (adres: Generálna prokuratúra Slovenskej republiky, Župné námestie 13, 812 85 Bratysława).

Dla przesyłania wniosków o ekstradycję: Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowackiej (adres: Ministerstvo spravodlivosti Slovenskej republiky, Župné námestie 13, 813 11 Bratysława).

Republika Słowenii

Zastrzeżenia

Na podstawie art. 37 konwencji, Republika Słowenii oświadcza, iż zastrzega sobie prawo do nieuznawania za przestępstwa w swoim prawie wewnętrznym, co następuje:

Republika Słowenii zastrzega sobie prawo do nieuznawania za przestępstwo zgodnie z jej prawem wewnętrznym zachowania określonego w art. 6, jeżeli dotyczy każdej osoby będącej członkiem zgromadzenia przedstawicielskiego wykonującego władzę ustawodawczą lub administracyjną na rzecz innego państwa.

Republika Słowenii zastrzega sobie prawo do nieuznawania za przestępstwo zgodnie z jej prawem wewnętrznym zachowania określonego w art. 8, w zakresie przyjęcia oferty lub obietnicy jakiejkolwiek nienależnej korzyści.

Republika Słowenii zastrzega sobie prawo do nieuznania za przestępstwo zgodnie z jej prawem wewnętrznym zachowania określonego w art. 12: umyślnych czynów polegających na obiecywaniu, wręczaniu lub proponowaniu, bezpośrednio lub pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści, komukolwiek kto stwierdza lub potwierdza, iż może w zamian wywrzeć wpływ na podjęcie decyzji przez którąkolwiek z osób wymienionych w art. 2, 4-6, 9-11, oraz polegających na żądaniu lub przyjmowaniu takich korzyści lub przyjmowaniu propozycji lub obietnicy tychże korzyści w zamian za wywarcie takiego wpływu.

Oświadczenie

Na podstawie art. 29 konwencji, Republika Słowenii wyznacza jako organ centralny:

Ministerstwo Sprawiedliwości

Departament Międzynarodowej Pomocy Prawnej

Zupanciceva 3

1000 Lublana

Słowenia

Republika Węgierska

Oświadczenia

Zgodnie z art. 29 ust. 2 konwencji, Republika Węgierska wyznacza organami centralnymi Ministerstwo Sprawiedliwości (1055 Budapeszt, Kossuth Lajos tér. 4.) i Biuro Prokuratora Generalnego (1055 Budapeszt, Markó u. 16).

Na podstawie art. 30 ust. 6 konwencji, Republika Węgierska informuje, iż w celu zapewnienia efektywności wnioski na podstawie rozdziału IV powinny być kierowane do jednego z powyższych organów.

Zastrzeżenie

Na podstawie art. 37 ust. 1 konwencji, Republika Węgierska zastrzega sobie prawo do nieuznawania za przestępstwo czynu opisanego w art. 8, jeśli jest on popełniony za granicą przez obywateli państw obcych w związku z działalnością gospodarczą.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Zastrzeżenie

§ 109 ustawy z 2001 r. o antyterroryzmie, przestępczości i bezpieczeństwie oraz § 69 ustawy z 2003 r. o sprawiedliwości karnej (Szkocja) rozciągają normalną jurysdykcję Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na każde przestępstwo przekupstwa w prawie zwyczajowym lub w ustawie z 1889 r. o korupcyjnych praktykach instytucji publicznych lub ustawy z 1906 r. o zapobieganiu korupcji (Ustawa z 1906 r.) na przestępstwa popełnione przez obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej poza jego granicami. Dlatego też Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej stosuje zasadę prawną zawartą w art. 17 ust. 1 b, z wyjątkiem faktu, iż jurysdykcja Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest ograniczona do obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i zgodnie z tym nie obejmuje urzędników publicznych lub członków miejscowych zgromadzeń publicznych, chyba że są oni obywatelami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W związku z tym, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej składa deklarację do art. 17 ust. 2, w której zastrzega sobie prawo do stosowania zasady prawnej zawartej w ust. 1 b tylko, jeżeli popełniający przestępstwo jest obywatelem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Oprócz tego, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej składa deklarację do art. 17 ust. 2, w której zastrzega sobie prawo do niestosowania w ogóle zasady prawnej zawartej w ust. 1 c. Ponieważ prawo Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej nie przewiduje ekstradycji obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej nie musi zmieniać prawa, ażeby sprostać wymaganiom art. 17 ust. 3.

Zachowanie wymienione w art. 7 odpowiada w dużym stopniu § 1 ustawy z 1906 r. Ustawa z 1906 r. nie odpowiada jednakże przypadkom, kiedy niesłuszna korzyść nie jest przekazana bezpośrednio osobie wykonującej, tylko osobie trzeciej. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej akceptuje, że ten aspekt prawa powinien ulec zmianie, a projekt ustawy o korupcji opublikowany w 2003 r. wprowadziłby takie zmiany w stosunku do Anglii, Walii i Irlandii Północnej. Jednakże, w chwili obecnej konieczne jest zastrzeżenie. Zgodnie z tym, na podstawie art. 37 ust. 1 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo do nieuznawania za przestępstwo wszystkich zachowań wymienionych w art. 7.

Zachowanie wymienione w art. 12 odpowiada prawu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w takim zakresie, że stosunek pośrednictwa istnieje pomiędzy osobą, która handluje swoimi wpływami, a osobą, na którą wywiera ona wpływ. Jednakże nie wszystkie zachowania opisane w art. 12 są przestępstwem w prawie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Dlatego też, na podstawie art. 37 ust. 1, Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo do nieuznawania za przestępstwo karne wszystkich zachowań wymienionych w art. 12.

Oświadczenie

Zgodnie z art. 30 ust. 6 konwencji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oświadcza, że wszystkie wnioski na podstawie tego rozdziału mają być kierowane do jego organów centralnych.

Oświadczenie

Zgodnie z art. 29 ust. 2 konwencji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej wyznaczyło stosownie do art. 29 ust. 1 konwencji, jako organ centralny odpowiedzialny za wzajemną pomoc prawną:

. the Home Office

50 Queen Anne's Gate

Londyn - SW1H 9AT

oraz organ centralny odpowiedzialny za ekstradycję:

dla Anglii, Walii i Irlandii Północnej:

. the Home Office

50 Queen Anne's Gate

Londyn - SW1H 9AT

dla Szkocji:

. the Crown Office

25 Chambers Street

Edynburg - EH1 1LA

• Identyfikator: Dz.U.2005.29.250
• Rodzaj: Oświadczenie rządowe
• Tytuł: Moc obowiązująca Prawnokarnej konwencji o korupcji, sporządzonej w Strasburgu dnia 27 stycznia 1999 r.
• Data aktu: 23/08/2004
• Data ogłoszenia: 17/02/2005
• Data wejścia w życie: 17/02/2005