Traktat w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Bruksela.1972.01.22.

TRAKTAT

między

Królestwem Belgii,

Republiką Federalną Niemiec,

Republiką Francuską,

Republiką Włoską,

Wielkim Księstwem Luksemburga,

Królestwem Niderlandów,

(Państwami Członkowskimi Wspólnot Europejskich)

a

Królestwem Danii,

Irlandią,

Królestwem Norwegii

oraz

Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

(Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r.)

Jego Królewska Mość Król Belgów, Jej Królewska Mość Królowa Danii, Prezydent Republiki Federalnej Niemiec, Prezydent Republiki Francuskiej, Prezydent Irlandii, Prezydent Republiki Włoskiej, Jego Królewska Wysokość Wielki Książę Luksemburga, Jej Królewska Mość Królowa Niderlandów, Jego Królewska Mość Król Norwegii, Jej Królewska Mość Królowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

ZJEDNOCZENI pragnieniem kontynuowania realizacji celów Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

ZDECYDOWANI kontynuować w duchu Traktatów proces tworzenia coraz ściślejszej unii między narodami Europy na już istniejących podstawach,

UWZGLĘDNIAJĄC, iż artykuł 237 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą i artykuł 205 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej zapewnia państwom europejskim możliwość uzyskania członkostwa tych Wspólnot,

UWZGLĘDNIAJĄC, iż Królestwo Danii, Irlandia, Królestwo Norwegii oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej wystąpiły z wnioskiem o przyznanie im członkostwa we Wspólnotach,

UWZGLĘDNIAJĄC, iż Rada Wspólnot Europejskich, po uzyskaniu opinii Komisji, wypowiedziała się pozytywnie w sprawie przyjęcia tych Państw,

ZDECYDOWALI ustalić wspólnie warunki przyjęcia oraz dostosowania w Traktatach ustanawiających Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej i w tym celu wyznaczyli na swoich pełnomocników:

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

G. Eyskensa, Premiera;

P. Harmela, Ministra Spraw Zagranicznych;

J. van der Meulena, Ambasadora, Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich;

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

J. O. Kraga, Premiera;

I. Norgaarda, Ministra Handlu Zagranicznego;

J. Christensena, Sekretarza Generalnego ds. Handlu Zagranicznego, Ministra Spraw Zagranicznych;

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

W. Scheela, Ministra Spraw Zagranicznych;

H. G. Sachsa, Ambasadora, Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich;

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

M. Schumanna. Ministra Spraw Zagranicznych;

J. M. Boegnera, Ambasadora, Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich;

PREZYDENT IRLANDII,

J. A. Lyncha, Premiera;

P. J. Hillery'ego, Ministra Spraw Zagranicznych;

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

E. Colombę, Premiera;

A. Morę, Ministra Spraw Zagranicznych;

G. Bombasseia Frascaniego de Vettora, Ambasadora, Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich;

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

G. Thorna, Ministra Spraw Zagranicznych;

J. Dondelingera, Ambasadora, Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich;

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

W. K. N. Schmelzera, Ministra Spraw Zagranicznych;

T. E. Westerterpa, Sekretarza Stanu, Ministra Spraw Zagranicznych;

E. M. J. A. Sassena, Ambasadora, Stałego Przedstawiciela przy Wspólnotach Europejskich;

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL NORWEGII,

T. Bratteliego, Premiera;

A. Cappelena, Ministra Spraw Zagranicznych;

S. Chr. Sommerfelta, Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego;

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Edwarda Heatha, Premiera; Pierwszego Lorda Skarbu, Ministra Służby Cywilnej;

Sir Aleca Douglasa Home'a, Pierwszego Sekretarza Jej Wysokości do Spraw Zagranicznych i Commonwealthu;

Geoffreya Rippona, Kanclerza Księstwa Lancaster;

KTÓRZY, po wymianie swoich pełnomocnictw i stwierdzeniu ich należytej formy, postanowili co następuje:

Artykuł  1

1. Królestwo Danii, Irlandia, Królestwo Norwegii oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej stają się niniejszym członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz stroną w Traktatach ustanawiających te Wspólnoty, zgodnie z odpowiednimi zmianami lub uzupełnieniami.

2. Warunki przyjęcia i konieczne dostosowania Traktatów ustanawiających Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej są określone w Akcie załączonym do niniejszego Traktatu. Postanowienia tego Aktu dotyczące Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej stanowią integralną część niniejszego Traktatu.

3. Postanowienia dotyczące praw i obowiązków Państw Członkowskich oraz uprawnień i właściwości instytucji Wspólnot określone w Traktatach, o których mowa w ustępie 1 mają zastosowanie do niniejszego Traktatu.

Artykuł  2

Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez Wysokie Umawiające się Strony, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone do depozytu Rządowi Republiki Włoskiej, nie później niż do 31 grudnia 1972 roku.

Niniejszy Traktat wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1973 roku pod warunkiem, iż wszystkie dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone przed tym terminem oraz wszystkie dokumenty przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali zostaną złożone tego dnia.

Jeśli jednak do tej daty nie wszystkie państwa, o których mowa w artykule 1 ustęp 1 złożą dokumenty ratyfikacyjne i przystąpienia, Traktat wchodzi w życie dla tych państw, które takie dokumenty złożyły. W tym przypadku Rada Wspólnot Europejskich, stanowiąc jednomyślnie, bezzwłocznie zadecyduje o wprowadzeniu niezbędnych zmian w artykule 3 niniejszego Traktatu oraz artykułach 14, 16, 17, 19, 20, 23, 129, 142, 143, 155 oraz 160 Aktu w sprawie przystąpienia oraz zmian Traktatów, w postanowieniach zawartych w załączniku I do tego Aktu w sprawie składu i funkcjonowania komitetów, oraz w artykułach 5 i 8 Protokołu nr 1 w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Rada Wspólnot Europejskich może także jednomyślnie postanowić o utracie ważności lub zmianach przepisów wspomnianego Aktu odnoszących się do państwa, które nie złożyło dokumentów ratyfikacyjnych i przystąpienia.

Artykuł  3

Niniejszy Traktat, sporządzony w jednym oryginalnym egzemplarzu w językach: angielskim, duńskim, francuskim, irlandzkim, niderlandzkim, niemieckim oraz włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne, zostaje złożony do depozytu w archiwum Rządu Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelniony odpis każdemu z rządów pozostałych Państw-Sygnatariuszy.

W dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszym Traktatem.

[część wielojęzyczna]

Sporządzono w Brukseli, dnia dwudziestego drugiego stycznia tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego drugiego roku.

[część wielojęzyczna]

G. EYSKENS

P. HARMEL

J. VAN DER MEULEN

Jens Otto KRAG

Ivar NORGAARD

Jens CHRISTENSEN

Walter SCHEEL

H.G. SACHS

Maurice SCHUMANN

Seán Ó LOINSIGH

Padraig Ó HÍRIGHILE

COLOMBO

Aldo MORO

BOMBASSEI DE VETTOR

Gaston THORN

J. DONDELINGER

N. SCHMELZER

T. WESTERTERP

SASSEN

J.M. BOEGNER

Geoffrey RIPPON

Alex DOUGLAS-HOME

AKT

DOTYCZĄCY WARUNKÓW PRZYSTĄPIENIA I DOSTOSOWAŃ W TRAKTATACH

CZĘŚĆ  PIERWSZA

ZASADY

Artykuł  1

Do celów niniejszego Aktu:

- wyrażenie "Traktaty założycielskie" oznacza: Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, odpowiednio uzupełnione lub zmienione Traktatami lub innymi Aktami, które weszły w życie przed niniejszym przystąpieniem; pojęcia "Traktat EWWiS", "Traktat EWG", "Traktat EWEA" oznaczają odpowiednie Traktaty założycielskie uzupełnione lub zmienione w sposób wymieniony;

- wyrażenie "obecne Państwa Członkowskie" oznacza Królestwo Belgii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Francuską, Republikę Włoską, Wielkie Księstwo Luksemburga oraz Królestwo Niderlandów;

- wyrażenie "nowe Państwa Członkowskie" oznacza Królestwo Danii, Irlandię, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Artykuł  2

Od dnia przystąpienia nowe Państwa Członkowskie są związane postanowieniami Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez instytucje Wspólnot, postanowienia te są stosowane w nowych Państwach Członkowskich zgodnie z zasadami określonymi w tych Traktatach i w niniejszym Akcie.

Artykuł  3

1. Na mocy niniejszego Aktu nowe Państwa Członkowskie przystępują do decyzji i umów przyjętych przez przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie. Nowe Państwa Członkowskie zobowiązują się do przystąpienia po dniu przystąpienia do wszelkich innych porozumień zawartych przez obecne Państwa Członkowskie i dotyczących funkcjonowania Wspólnot lub związanych z ich działaniami.

2. Nowe Państwa Członkowskie zobowiązują się przystąpić do umów, o których mowa w artykule 220 Traktatu EWG, a także do Protokołów w sprawie dokonywania przez Trybunał Wspólnot wykładni tych umów, które zostały podpisane przez obecne Państwa Członkowskie Wspólnoty, w tym celu nowe Państwa Członkowskie podejmują się rozpocząć negocjacje z obecnymi Państwami Członkowskimi, zmierzające do dokonania niezbędnych zmian właściwych aktów.

3. Nowe Państwa Członkowskie zajmują tę samą pozycję co obecne Państwa Członkowskie względem deklaracji i uchwał Rady, jak też innych stanowisk przez nią zajętych, a także stanowisk dotyczących Wspólnot Europejskich przyjętych zgodnie przez Państwa Członkowskie. Nowe Państwa Członkowskie będą stosować się do zasad i wskazówek wynikających z takich deklaracji, uchwał i innych stanowisk oraz podejmą środki potrzebne dla zapewnienia wprowadzenia ich w życie.

Artykuł  4

1. Porozumienia i umowy zawarte przez którąkolwiek ze Wspólnot z jednym lub większą liczbą państw trzecich, organizacją międzynarodową lub obywatelami państw trzecich są wiążące dla nowych Państw Członkowskich na warunkach określonych w Traktatach założycielskich i w niniejszym Akcie.

2. Nowe Państwa Członkowskie zobowiązują się przystąpić na warunkach określonych w niniejszym Akcie do porozumień i umów zawartych wspólnie przez którąkolwiek ze Wspólnot i obecne Państwa Członkowskie, a także do porozumień zawartych przez obecne Państwa Członkowskie i związanych z wyżej wymienionymi porozumieniami i umowami. Wspólnota i obecne Państwa Członkowskie udzielą nowym Państwom Członkowskim pomocy w tym zakresie.

3. Na mocy niniejszego Aktu i na warunkach w nim określonych nowe Państwa Członkowskie przystępują do wewnętrznych porozumień zawartych przez obecne Państwa Członkowskie w celu wykonania porozumień i umów, o których mowa w ustępie 2.

4. W razie potrzeby nowe Państwa Członkowskie podejmują właściwe działania w celu dostosowania do praw i obowiązków wynikających z przystąpienia do Wspólnot ich stanowisk względem organizacji i umów międzynarodowych, których członkiem lub stroną jest także Wspólnota lub inne Państwa Członkowskie.

Artykuł  5

W stosunku do nowych Państw Członkowskich artykuł 234 Traktatu EWG oraz artykuły 105 i 106 Traktatu EWEA mają zastosowanie względem porozumień i kontraktów zawartych przed datą przystąpienia.

Artykuł  6

O ile niniejszy Akt nie stanowi inaczej, jego postanowienia nie mogą być zawieszone, zmienione ani uchylone w sposób inny niż według procedury zmiany traktatów przewidzianej w Traktatach założycielskich.

Artykuł  7

Przyjęte przez instytucje Wspólnot akty, do których odnoszą się postanowienia przejściowe zawarte w niniejszym Akcie, zachowują swój status prawny; w szczególności w dalszym ciągu stosowane są procedury zmian tych aktów.

Artykuł  8

Postanowienia niniejszego Aktu, których celem lub skutkiem jest uchylenie lub zmiana aktów przyjętych przez instytucje Wspólnot w sposób inny niż w ramach środków przejściowych, mają taki sam status prawny jak postanowienia, które uchylają lub zmieniają i podlegają tym samym regułom, co te postanowienia.

Artykuł  9

1. W celu ułatwienia nowym Państwom Członkowskim dostosowania się do zasad obowiązujących we Wspólnotach, stosowanie Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez instytucje podlega jako środek przejściowy odstępstwom zawartym w niniejszym Akcie.

2. Z zastrzeżeniem szczególnych postanowień niniejszego Aktu, podanych dat i terminów, zastosowanie środków przejściowych ustaje z końcem roku 1977.

CZĘŚĆ  DRUGA

DOSTOSOWANIA W TRAKTATACH

Tytuł  PIERWSZY

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

Rozdział  1

Zgromadzenie

Artykuł  10

Artykuł 21 akapit drugi Traktatu EWWiS, artykuł 138 ustęp 2 Traktatu EWG i artykuł 108 ustęp 2 Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

"Liczbę tych delegatów ustala się następująco:

Belgia 14

Dania 10

Niemcy 36

Francja 36

Irlandia 10

Włochy 36

Luksemburg 6

Niderlandy 4

Zjednoczone Królestwo 36."

Rozdział  2

Rada

Artykuł  11

Artykuł 2 akapit drugi Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich otrzymuje brzmienie:

"Prezydencję sprawuje kolejno przez okres sześciu miesięcy każdy członek Rady, według następującego porządku Państw Członkowskich: Belgia, Dania, Niemcy, Francja, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Niderlandy, Zjednoczone Królestwo."

Artykuł  12

Artykuł 28 Traktatu EWWiS otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 28

Gdy Komisja zasięga opinii Rady ta ostatnia rozważa sprawę bez konieczności przeprowadzania głosowania.

Protokół posiedzenia Rady zostaje przekazany Komisji.

Gdy Traktat wymaga wyrażenia przez Radę zgody, uznaje się, że zgoda taka została wyrażona, gdy propozycja Komisji uzyskała akceptację:

- bezwzględnej większości przedstawicieli Państw Członkowskich, włączając w to głosy przedstawicieli dwóch Państw Członkowskich, z których każde produkuje co najmniej jedną ósmą ogólnej wartości produkcji węgla i stali we Wspólnocie;

- w razie równego podziału głosów i gdy Komisja po powtórnej dyskusji podtrzymuje swoją propozycję - przedstawicieli trzech Państw Członkowskich, z których każde produkuje co najmniej jedną ósmą ogólnej wartości produkcji węgla i stali we Wspólnocie.

Kiedy Traktat wymaga jednomyślnej decyzji lub jednomyślnej zgody, taka decyzja zostaje podjęta zaś zgoda udzielona, gdy wszyscy członkowie Rady głosują za propozycją. Jednakże dla celów zastosowania artykułów 21, 32, 32a, 78d i 78f niniejszego Traktatu oraz artykułu 16, artykułu 20 akapit trzeci, artykułu 28 akapit piąty i artykułu 44 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości powstrzymanie się od głosu członków obecnych osobiście lub przez przedstawiciela nie uniemożliwia przyjęcia aktów Rady wymagających jednomyślności.

Decyzje Rady inne niż te, dla których podjęcia niezbędna jest większość kwalifikowana lub jednomyślność, są podejmowane większością głosów członków Rady. Uznaje się, że większość ta zostaje uzyskana, gdy obejmuje ona absolutną większość przedstawicieli Państw Członkowskich, włączając w to głosy przedstawicieli dwóch Państw Członkowskich, z których każde produkuje co najmniej jedną ósmą ogólnej wartości produkcji węgla i stali we Wspólnocie. Jednakże dla potrzeb zastosowania artykułów 78, 78b i 78d niniejszego Traktatu, które wymagają większości kwalifikowanej, głosy członków Rady są ważone w sposób następujący: Belgia 5, Dania 3, Niemcy 10, Francja 10, Irlandia 3, Włochy 10, Luksemburg 2, Niderlandy 5, Zjednoczone Królestwo 10. Akt zostaje przyjęty, jeśli uzyska 41 głosów "za", oddanych przez co najmniej sześciu członków.

W przypadku głosowania każdy członek Rady może otrzymać pełnomocnictwo tylko jednego z pozostałych członków.

Rada kontaktuje się z Państwami Członkowskimi poprzez swojego przewodniczącego.

Akty Rady są publikowane w sposób przez nią ustalony."

Artykuł  13

Artykuł 95 akapit czwarty Traktatu EWWiS otrzymuje brzmienie:

"Poprawki te są proponowane wspólnie przez Komisję i Radę stanowiące większością ośmiu dziewiątych ich członków i przedkładane Trybunałowi do zaopiniowania. Przy ich rozpatrywaniu Trybunał korzysta z pełnej swobody oceny wszelkich kwestii faktycznych i prawnych. Gdy w wyniku takiej oceny Trybunał dojdzie do wniosku, że propozycje są zgodne z postanowieniami powyższego akapitu, przekazuje je Zgromadzeniu. Wchodzą one w życie, jeśli Zgromadzenie przyjmie je większością trzech czwartych oddanych głosów i dwóch trzecich ogólnej liczby członków."

Artykuł  14

Artykuł 148 ustęp 2 Traktatu EWG oraz artykuł 118 ustęp 2 Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

"Jeżeli przyjęcie uchwały przez Radę wymaga większości kwalifikowanej, głosy jej członków ważone są następująco:

Belgia 5

Dania 3

Niemcy 10

Francja 10

Irlandia 3

Włochy 10

Luksemburg 2

Niderlandy 5

Zjednoczone Królestwo 10

Uchwały Rady wymagają do ich przyjęcia co najmniej:

- 41 głosów "za", jeżeli niniejszy Traktat wymaga, aby były przyjęte na wniosek Komisji;

- 41 głosów "za", oddanych przez co najmniej sześciu członków, w innych przypadkach."

Rozdział  3

Komisja

Artykuł  15

Artykuł 10 ustęp 1 akapit pierwszy Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich otrzymuje brzmienie:

"Komisja składa się z czternastu członków, wybieranych ze względu na swoje ogólne kwalifikacje, i których niezależność jest niekwestionowana."

Artykuł  16

Artykuł 14 akapit pierwszy Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich otrzymuje brzmienie:

"Przewodniczący i pięciu wiceprzewodniczących są mianowani przez Komisję spośród jej członków na okres dwóch lat zgodnie z tą samą procedurą, która jest przewidziana w przypadku mianowania członków Komisji. Ich mandat jest odnawialny."

Rozdział  4

Trybunał Sprawiedliwości

Artykuł  17

Artykuł 32 akapit pierwszy Traktatu EWWiS, artykuł 165 akapit pierwszy Traktatu EWG oraz artykuł 137 akapit pierwszy Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

"Trybunał Sprawiedliwości składa się z dziewięciu sędziów."

Artykuł  18

Artykuł 32a akapit pierwszy Traktatu EWWiS, artykuł 166 akapit pierwszy Traktatu EWG oraz artykuł 138 akapit pierwszy Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

"Trybunał Sprawiedliwości jest wspomagany przez trzech rzeczników generalnych."

Artykuł  19

Artykuł 32b akapity drugi i trzeci Traktatu EWWiS, artykuł 167 akapity drugi i trzeci Traktatu EWG oraz artykuł 139 akapity drugi i trzeci Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

"Co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego. Przemiennie dotyczy ono pięciu i czterech sędziów.

Co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu rzeczników generalnych. Przemiennie dotyczy ono jednego i dwóch rzeczników generalnych."

Artykuł  20

Artykuł 18 akapit drugi Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, artykuł 15 Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz artykuł 15 Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej otrzymują brzmienie:

"Obrady Trybunału są ważne jedynie wtedy, gdy zasiada nieparzysta liczba jego członków. Obrady pełnego składu Trybunału są ważne jedynie wtedy, gdy zasiada siedmiu jego członków. Obrady izb są ważne jedynie wtedy, gdy zasiada trzech sędziów. Jeżeli jeden z sędziów nie może uczestniczyć w obradach, sędzia z innej izby może zostać wezwany do uczestnictwa zgodnie z zasadami przewidzianymi w regulaminie proceduralnym."

Rozdział  5

Komitet Ekonomiczno-Społeczny

Artykuł  21

Artykuł 194 akapit pierwszy Traktatu EWG oraz artykuł 166 akapit pierwszy Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

"Liczba członków Komitetu jest następująca:

Belgia 12

Dania 9

Niemcy 24

Francja 24

Irlandia 9

Włochy 24

Luksemburg 6

Niderlandy 12

Zjednoczone Królestwo 24."

Rozdział  6

Komitet Doradczy EWWiS

Artykuł  22

Artykuł 18 akapit pierwszy Traktatu EWWiS otrzymuje brzmienie:

"Powołuje się Komitet Doradczy przy Komisji. Składa się on z nie mniej niż 60 i nie więcej niż 84 członków, którzy stanowią równą reprezentację producentów, pracowników, konsumentów i pośredników."

Rozdział  7

Komitet Naukowo-Techniczny

Artykuł  23

Artykule 134 ustęp 2 akapit pierwszy Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:

"Komitet składa się z 27 członków, mianowanych przez Radę po konsultacjach z Komisją."

Tytuł  II

INNE DOSTOSOWANIA

Artykuł  24

1. Zjednoczone Królestwo dodaje się do Państw Członkowskich wymienionych w pierwszym zdaniu artykułu 131 Traktatu EWG.

2. Poniższe kraje i terytoria dodaje się do listy zamieszczonej w załączniku IV Traktatu EWG:

- Angielsko-Francuskie Kondominium Nowych Hebryd

- Wspólnota Bahamów

- Bermudy

- Brytyjskie Terytorium Antarktyczne

- Honduras Brytyjski

- Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

- Brytyjskie Wyspy Salomona

- Brytyjskie Wyspy Dziewicze

- Brunei

- Stowarzyszone Państwa Karaibskie: Antigua, Dominika, Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent, Saints Kitts i Nevis-Anguilla

- Kajmany

- Środkowe i Południowe Wyspy Line

- Wyspy Falklandzkie i terytoria zależne

- Wyspy Gilberta i Lagunowe

- Montserrat

- Pitcairn

- Święta Helena i terytoria zależne

- Seszele

- Wyspy Turks i Caicos.

Artykuł  25

Następujący akapit dodaje się po pierwszym akapicie artykułu 79 Traktatu EWWiS:

"Nie naruszając postanowień poprzedniego akapitu:

(a) Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do Wysp Owczych. Jednakże rząd Królestwa Danii może powiadomić, nie później niż do 31 grudnia 1975 roku, w formie deklaracji złożonej Rządowi Republiki Francuskiej, który przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu z rządów innych Państw Członkowskich, że niniejszy Traktat ma zastosowanie do tych Wysp. W takim przypadku niniejszy Traktat ma zastosowanie do tych Wysp począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu deklaracji.

(b) Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do stref suwerennych Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze.

(c) Niniejszy Traktat ma zastosowanie do Wysp Normandzkich i do Wyspy Man tylko w zakresie niezbędnym do zapewnienia wykonania porozumień dotyczących tych wysp, zawartych w decyzji Rady z 22 stycznia 1972 roku dotyczącej przystąpienia nowych Państw Członkowskich do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali."

Artykuł  26

1. Artykuł 227 ustęp 1 Traktatu EWG otrzymuje brzmienie:

"1. Niniejszy Traktat ma zastosowanie do Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej."

2. Następujący akapit dodaje się do artykułu 227 ustęp 3 Traktatu EWG:

"Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do krajów i terytoriów zamorskich mających szczególne stosunki ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, które nie zostały włączone do powyższej listy."

3. Następujący ustęp dodaje się do artykułu 227 Traktatu EWG:

"5. Nie naruszając postanowień poprzednich ustępów:

a) Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do Wysp Owczych. Jednakże rząd Królestwa Danii może powiadomić, nie później niż do 31 grudnia 1975 roku, w formie deklaracji złożonej Rządowi Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu z rządów innych Państw Członkowskich, że niniejszy Traktat ma zastosowanie do tych Wysp. W takim przypadku niniejszy Traktat ma zastosowanie do tych Wysp począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu deklaracji.

b) Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do stref suwerennych Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze.

c) Niniejszy Traktat ma zastosowanie do Wysp Normandzkich i do Wyspy Man tylko w zakresie niezbędnym do zapewnienia wykonania porozumień dotyczących tych wysp, zawartych w Traktacie dotyczącym przystąpienia nowych Państw Członkowskich do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i do Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, podpisanym 22 stycznia 1972 roku."

Artykuł  27

Następujący akapit dodaje się do artykułu 198 Traktatu EWEA:

"Nie naruszając postanowień poprzednich akapitów:

a) Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do Wysp Owczych. Jednakże rząd Królestwa Danii może powiadomić, nie później niż do 31 grudnia 1975 roku, w formie deklaracji złożonej Rządowi Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu z rządów innych Państw Członkowskich, że niniejszy Traktat ma zastosowanie do tych Wysp. W takim przypadku niniejszy Traktat ma zastosowanie do tych Wysp począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu deklaracji.

b) Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do stref suwerennych Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze.

c) Niniejszy Traktat nie ma zastosowania do krajów i terytoriów zamorskich mających szczególne stosunki ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, które nie zostały wymienione w załączniku IV do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą.

d) Niniejszy Traktat ma zastosowanie do Wysp Normandzkich i do Wyspy Man tylko w zakresie niezbędnym do zapewnienia wykonania porozumień dotyczących tych wysp, zawartych w Traktacie dotyczącym przystąpienia nowych Państw Członkowskich do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i do Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, podpisanym 22 stycznia 1972 roku."

Artykuł  28

Akty instytucji Wspólnoty dotyczące produktów wskazanych w załączniku II do Traktatu EWG i produktów podlegających, w przypadku importu do Wspólnoty, szczególnym zasadom wynikającym z realizacji wspólnej polityki rolnej, jak również akty dotyczące harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w kwestii podatków obrotowych nie mają zastosowania do Gibraltaru, chyba że Rada, na wniosek Komisji, jednogłośnie zdecyduje inaczej.

CZĘŚĆ  TRZECIA

DOSTOSOWANIA W AKTACH PRZYJĘTYCH PRZEZ INSTYTUCJE

Artykuł  29

Akty wymienione w załączniku I do niniejszego Aktu są niniejszym dostosowane w sposób określony w załączniku.

Artykuł  30

Wymagane w związku z przystąpieniem dostosowanie aktów wymienionych w załączniku II do niniejszego Aktu zostanie przeprowadzone zgodnie ze wskazówkami określonymi w załączniku, a także zgodnie z warunkami i procedurą określoną w artykule 153.

CZĘŚĆ  CZWARTA

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE

Tytuł  I

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

Rozdział  1

Postanowienia dotyczące taryfy celnej

Artykuł  31

1. Podstawową stawką celną podlegającą stopniowym obniżkom przewidzianym w artykułach 32 i 59 jest dla wszystkich towarów opłata faktycznie pobierana 1 stycznia 1972 roku.

Podstawową stawką celną stosowaną w celu zbliżania do Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, przewidzianą w artykułach 39 i 59, jest dla wszystkich towarów opłata faktycznie stosowana przez nowe Państwa Członkowskie 1 stycznia 1972 roku.

Do celów niniejszego Aktu, "ujednolicona taryfa celna EWWiS" oznacza nomenklaturę celną i cła obowiązujące dla produktów wyszczególnionych w załączniku I Traktatu EWWiS, innych niż węgiel.

2. Jeżeli po 1 stycznia 1972 roku będą miały zastosowanie obniżki taryfy wynikające z Porozumień Dotyczących Środków Chemicznych, uzupełniających Protokół z Genewy z 1967 roku do Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu, obniżone cła zastąpią podstawowe stawki celne wymienione w ustępie 1.

Artykuł  32

1. Opłaty celne nakładane na towary importowane pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi są stopniowo znoszone zgodnie z następującym harmonogramem:

- 1 kwietnia 1973 roku każda stawka celna zostaje zmniejszona do 80% stawki podstawowej;

- cztery kolejne obniżki o 20% są dokonywane:

1 stycznia 1974 roku, 1 stycznia 1975 roku, 1 stycznia 1976 roku, 1 lipca 1977 roku.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1:

a) cła na import węgla w rozumieniu załącznika I do Traktatu EWWiS znosi się pomiędzy Państwami Członkowskimi z dniem przystąpienia;

b) cła na import produktów wymienionych w załączniku III do niniejszego Aktu znosi się 1 stycznia 1974 roku;

c) import bezcłowy ma zastosowanie, od daty przystąpienia, do towarów objętych zwolnieniami celnymi dotyczącymi osób przemieszczających się pomiędzy Państwami Członkowskimi.

3. W przypadku produktów wymienionych w załączniku IV do niniejszego Aktu, objętych umowną marżą preferencyjną obowiązującą pomiędzy Wielką Brytanią i określonymi krajami Wspólnoty Brytyjskiej, Wielka Brytania może odroczyć do 1 lipca 1973 roku pierwszą obniżką taryfy, wymienioną w ustępie 1.

4. Postanowienia ustępu 1 nie wykluczają możliwości ustanowienia kontyngentów na określone produkty z żelaza i stali, które nie zostały wytworzone we Wspólnocie lub które zostały w niej wytworzone, ale ich ilość lub jakość nie odpowiada pierwotnym założeniom.

Artykuł  33

We Wspólnocie w żadnym przypadku nie będą stosowane opłaty celne wyższe od opłat stosowanych do państw trzecich, które korzystają z klauzuli najwyższego uprzywilejowania.

W przypadku zmiany lub zawieszenia stawek celnych Wspólnej Taryfy Celnej lub stosowania przez nowe Państwa Członkowskie artykułu 41, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć środki niezbędne do zachowania wspólnotowego systemu preferencji.

Artykuł  34

Każde nowe Państwo Członkowskie może w całości lub w części zawiesić pobieranie opłat celnych nakładanych na towary importowane z pozostałych Państw Członkowskich. Informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję.

Artykuł  35

Wszelkie opłaty mające taki sam skutek co opłaty celne nakładane na towary importowane, wprowadzone po 1 stycznia 1972 roku w wymianie handlowej pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi, zostaną zniesione 1 stycznia 1973 roku.

Wszelkie opłaty mające taki sam skutek co opłaty celne importowe, których stawka 31 grudnia 1972 roku przewyższa stawkę faktycznie stosowaną 1 stycznia 1972 roku obniża się 1 stycznia 1973 roku do tej ostatniej.

Artykuł  36

1. Opłaty mające taki sam skutek co opłata celna, które są nakładane na towary importowane zostają stopniowo zniesione pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi, zgodnie z następującym harmonogramem:

- nie później niż do 1 stycznia 1974 roku każda opłata zostaje obniżona do 60% wysokości obowiązującej 1 stycznia 1972 roku;

- trzy kolejne obniżki o 20% następują:

1 stycznia 1975 roku,

1 stycznia 1976 roku,

1 lipca 1977 roku.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1:

a) opłaty mające taki sam skutek co opłaty celne nakładane na import węgla w rozumieniu załącznika I Traktatu EWWiS znosi się pomiędzy Państwami Członkowskimi z dniem przystąpienia;

b) opłaty mające taki sam skutek co opłaty celne nakładane na import produktów wyszczególnionych w załączniku III do niniejszego Aktu znosi się 1 stycznia 1974 roku.

Artykuł  37

Cła eksportowe i opłaty mające taki sam skutek znosi się pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi nie później niż 1 stycznia 1974 roku.

Artykuł  38

1. Nie naruszając postanowień poniższych ustępów, postanowienia dotyczące stopniowego znoszenia ceł mają zastosowanie do opłat celnych o charakterze fiskalnym.

2. Nowe Państwa Członkowskie zachowują prawo do zastąpienia opłaty celnej o charakterze fiskalnym lub elementu fiskalnego takiej opłaty podatkiem wewnętrznym zgodnym z artykułem 95 Traktatu EWG. W przypadku skorzystania przez nowe Państwo Członkowskie z tego prawa, wszelkie takie elementy niezastąpione podatkiem wewnętrznym stanowią opłatę podstawową wymienioną w artykule 31. Element ten znosi się w handlu wewnątrz Wspólnoty i dostosowuje do Wspólnej Taryfy Celnej na warunkach przewidzianych w artykułach 32, 39 i 59.

3. W przypadku stwierdzenia przez Komisję poważnych trudności nowego Państwa Członkowskiego w zastępowaniu opłaty celnej o charakterze fiskalnym lub elementu takiej opłaty, Komisja upoważnia to państwo, na wniosek złożony do 1 stycznia 1973 roku, do utrzymania tej opłaty lub elementu fiskalnego, pod warunkiem zniesienia go nie później niż do 1 stycznia 1976 roku. Komisja podejmie decyzję do 1 marca 1973 roku.

Element ochronny, którego wysokość Komisja ustali do 1 marca 1973 roku w porozumieniu z danym Państwem Członkowskim, stanowi podstawową stawkę celną wymienioną w artykule 31. Element ten znosi się w handlu wewnątrz Wspólnoty i dostosowuje go do Wspólnej Taryfy Celnej na warunkach przewidzianych w artykułach 32, 39 i 59.

4. Komisja może upoważnić Wielką Brytanię do utrzymania opłat celnych o charakterze fiskalnym lub fiskalnych elementów takich opłat na tytoń przez dodatkowy okres dwóch lat, jeżeli do 1 stycznia 1976 roku ich zamiana na podatki wewnętrzne od wyprodukowanego tytoniu w sposób zharmonizowany i zgodny z artykułem 99 Traktatu EWG okaże się niemożliwa z uwagi na brak przepisów wspólnotowych w tej sferze 1 stycznia 1975 roku lub gdy termin na wykonanie tych przepisów przypada po 1 stycznia 1976 roku.

5. Dyrektywa Rady z 4 marca 1969 roku w sprawie harmonizacji przepisów określonych w ustawie, rozporządzeniu lub działaniu administracyjnym i dotyczących odroczonych płatności ceł, opłat o skutku równoważnym i opłat rolnych nie ma zastosowania w nowych Państwach Członkowskich do ceł o charakterze fiskalnym wymienionych w ustępach 3-4, ani do fiskalnych elementów tych ceł.

6. Dyrektywa Rady z 4 marca 1969 roku w sprawie harmonizacji przepisów określonych w przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych i dotyczących przetwórstwa wewnętrznego nie ma zastosowania w Wielkiej Brytanii do ceł o charakterze fiskalnym wymienionych w ustępach 3-4, ani do fiskalnych elementów tych ceł.

Artykuł  39

1. Celem stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, nowe Państwa Członkowskie zmienią swoje taryfy celne w stosunku do państw trzecich w sposób następujący:

a) w przypadku pozycji taryfy, w których podstawowe stawki celne nie różnią się o więcej lub mniej niż o 15% od stawek Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS od 1 stycznia 1974 roku stosuje się te drugie stawki;

b) w pozostałych przypadkach każde nowe Państwo Członkowskie stosuje od tego samego dnia stawkę celną obniżającą o 40% różnicę pomiędzy podstawową stawką celną a stawką Wspólnej Taryfy Celnej lub ujednoliconej taryfy celnej EWWiS.

Różnica ta zostaje obniżona o kolejne 20% 1 stycznia 1975 roku i o 20% 1 stycznia 1976 roku.

Od 1 lipca 1977 roku nowe Państwa Członkowskie stosują Wspólną Taryfę Celną i ujednoliconą taryfę celną EWWiS w całości.

2. Jeżeli dowolne cła Wspólnej Taryfy Celnej zostaną zmienione lub uzupełnione, 1 stycznia 1974 roku nowe Państwa Członkowskie równocześnie zmienią lub uzupełnią swoje taryfy w proporcjach wynikających z zastosowania ustępu 1.

3. 1 stycznia 1974 roku nowe Państwa Członkowskie wprowadzą Wspólną Taryfę Celną dla produktów wymienionych w załączniku III do niniejszego Aktu.

4. Z dniem przystąpienia nowe Państwa Członkowskie wprowadzą nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej. Dania i Wielka Brytania mają prawo odroczyć wprowadzenie nomenklatury do 1 stycznia 1974 roku.

5. Nowe Państwa Członkowskie mogą włączyć do tej nomenklatury istniejące działy krajowe, tak aby stopniowe dostosowanie ich ceł do stawek obowiązujących w ramach Wspólnej Taryfy Celnej mogło zostać przeprowadzone na zasadach określonych w niniejszym Akcie.

6. W celu ułatwienia stopniowego wprowadzania Wspólnej Taryfy Celnej przez nowe Państwa Członkowskie, Komisja ustala w miarę potrzeb przepisy modyfikujące ich cła.

Artykuł  40

W przypadku następujących produktów Wspólnej Taryfy Celnej:

Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej	Opis towaru (EWWiS)
73.01	Surówka, odlewy i surówka zwierciadlista w kęsach, blokach, bryłach i podobnych formach
73.02
	Stopy żelaza:
73.07
	A. Żelazomangan: 1. Zawierający w masie ponad 2% węgla (żelazomangan wysokowęglowy) Bochny, kęsy, kęsiska płaskie i pręty walcowane (w tym blacha ocynowana) z żelaza lub stali A. Bochny i kęsy: ex 1. Kęsy walcowane

Irlandia, nie naruszając postanowień artykułu 39, stosuje od 1 stycznia 1975 roku stawki celne obniżające o jedną trzecią różnicę pomiędzy stawkami faktycznie stosowanymi 1 stycznia 1972 roku a stawkami ujednoliconej taryfy EWWiS. Różnicę wynikającą z pierwszego zbliżenia obniża się 1 stycznia 1976 roku o 50%.

Od 1 lipca 1977 roku Irlandia zastosuje ujednoliconą taryfę EWWiS w całości.

Artykuł  41

Celem dostosowania swojej taryfy celnej do Wspólnej Taryfy Celnej i ujednoliconej taryfy celnej EWWiS, nowe Państwa Członkowskie mogą wprowadzać zmiany do swojej taryfy celnej w terminie wcześniejszym niż przewidziano to w artykule 39 ustępy 1 i 3. Informują o tym pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję.

Rozdział  2

Znoszenie ograniczeń ilościowych

Artykuł  42

Z dniem przystąpienia znosi się wszelkie ograniczenia importowe i eksportowe pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi.

Środki mające taki sam skutek znosi się nie później niż 1 stycznia 1975 roku.

Artykuł  43

Nie naruszając postanowień artykułu 42, nowe Państwa Członkowskie mogą utrzymywać, przez okres dwóch lat, ograniczenia w eksporcie odpadów oraz złomu żelaza i stali wymienionych w pozycji nr 73.03 Wspólnej Taryfy Celnej, o ile ustalenia te nie są bardziej restrykcyjne niż istniejące w eksporcie do państw trzecich.

W przypadku Danii okres ten wynosi trzy lata, zaś Irlandii - pięć.

Artykuł  44

1. Nowe Państwa Członkowskie stopniowo przekształcą państwowe monopole o charakterze handlowym w rozumieniu artykułu 37 ustęp 1 Traktatu EWG tak, aby do 31 grudnia 1977 roku wykluczyć wszelką dyskryminację pomiędzy obywatelami Państw Członkowskich odnośnie warunków zaopatrzenia i zbytu towarów.

Obecne Państwa Członkowskie mają takie same obowiązki w stosunku do nowych Państw Członkowskich.

2. Na początku 1973 roku Komisja wyda zalecenia co do sposobu i harmonogramu przekształceń przewidzianych w niniejszym artykule, przez co rozumie się, że sposób ten i harmonogram jest taki sam dla nowych i obecnych Państw Członkowskich.

Rozdział  3

Inne postanowienia

Artykuł  45

1. Z poszanowaniem obowiązujących przepisów, zwłaszcza tych dotyczących tranzytu przez obszar Wspólnoty, do 1 kwietnia 1973 roku Komisja ustala metody współpracy administracji w celu zapewnienia, że towary spełniające niezbędne warunki korzystają ze zniesienia opłat celnych, opłat wywierających taki sam skutek, ograniczeń ilościowych i środków wywierających taki sam skutek.

2. Przed upływem tego terminu Komisja przyjmie przepisy regulujące we Wspólnocie handel towarami pochodzącymi ze Wspólnoty, przy produkcji których wykorzystano:

- produkty, na które nie nałożono opłat celnych ani opłat wywierających taki sam skutek, które stosowano we Wspólnocie w jej obecnym składzie lub w nowych Państwach Członkowskich lub którym przysługiwał całkowity, lub częściowy zwrot takich ceł lub opłat;

- produkty rolne nie spełniające warunków dopuszczenia do swobodnego ruchu na obszarze Wspólnoty w jej obecnym składzie lub w nowych Państwach Członkowskich.

Przy przyjmowaniu takich przepisów Komisja uwzględnia zasady ustalone w niniejszym Akcie i dotyczące zniesienia opłat celnych pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi, oraz zasady stopniowego wprowadzania przez nowe Państwa Członkowskie Wspólnej Taryfy Celnej i postanowień dotyczących wspólnej polityki rolnej.

Artykuł  46

1. O ile niniejszy Akt nie stanowi inaczej, przepisy celne dotyczące handlu z państwami trzecimi są w przypadku handlu ze Wspólnotą stosowane na takich samych zasadach i przez taki sam okres, przez jaki opłaty celne są nakładane.

Celem ustalenia wysokości opłat celnych w tym handlu uwzględnia się obszar celny, który określają postanowienia obowiązujące we Wspólnocie i nowych Państwach Członkowski 31 grudnia 1972 roku.

2. Nowe Państwa Członkowskie stosują nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej w handlu ze Wspólnotą od dnia przystąpienia. Jednakże Dania i Wielka Brytania mogą odroczyć stosowanie tej nomenklatury do 1 stycznia 1974 roku.

Nowe Państwa Członkowskie mogą wprowadzić do tej nomenklatury krajowe pozycje, niezbędne do stopniowego zniesienia opłat celnych w ramach Wspólnoty, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym Akcie.

Artykuł  47

1. Jeżeli w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi stosuje się kwoty wyrównawcze określone w artykule 55 ustęp 1 litera a) do importu produktów podstawowych, uznanych za używane w produkcji towarów objętych rozporządzeniem nr 170/67/EWG w sprawie wspólnego systemu handlu owalbuminą i laktoalbuminą i rozporządzeniem EWG nr 1059/69 ustalającym system handlu niektórymi towarami przetworzonymi z produktów rolnych, do importu tych towarów stosuje się kwotę wyrównawczą obliczoną na podstawie powyższych kwot oraz zgodnie z zasadami ustanowionymi w powyższych rozporządzeniach w celu obliczania opłaty lub zmiennego składnika stosowanego do omawianych towarów.

W przypadku importu tych towarów z państw trzecich do nowych Państw Członkowskich opłata określona w rozporządzeniu nr 170/67/EWG i zmienny składnik określony w rozporządzeniu EWG nr 1059/69 zmniejsza się lub zwiększa, zależnie od przypadku, o kwotę wyrównawczą, zgodnie z warunkami określonymi w artykule 55 ustęp 1 litera b).

2. Postanowienia artykułu 61 ustęp 2 stosuje się celem ustalenia opłaty celnej tworzącej stały składnik opłaty stosowanej w nowych Państwach Członkowskich do towarów, do których stosuje się rozporządzenie EWG nr 1059/69.

Każdy stały składnik stosowany w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi znosi się zgodnie z artykułem 32 ustęp 1.

Każdy stały składnik stosowany przez nowe Państwa Członkowskie do importu z państw trzecich dostosowuje się do Wspólnej Taryfy Celnej zgodnie z artykułem 39.

3. Z dniem 1 lutego 1973 roku nowe Państwa Członkowskie zastosują w całości nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej do towarów objętych rozporządzeniami nr 170/67/EWG i EWG nr 1059/69.

Z dniem 1 lutego 1973 roku nowe Państwa Członkowskie zniosą cła i opłaty wywierające taki sam skutek, inne niż te przewidziane w ustępach 1-2.

4. Tego samego dnia nowe Państwa Członkowskie zniosą środki wywierające taki sam skutek co ograniczenia ilościowe w handlu pomiędzy nimi oraz w handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie.

5. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmuje postanowienia wprowadzające w życie niniejszy artykuł, uwzględniając zwłaszcza szczególne sytuacje mogące wyniknąć z zastosowania do tych samych towarów ustępu 1 akapit pierwszy oraz artykułu 97.

Artykuł  48

1. Postanowienia niniejszego Tytułu nie wykluczają stosowania przez Irlandię do produktów pochodzących z Wielkiej Brytanii przepisów umożliwiających szybsze znoszenie ceł i elementów ochronnych zawartych w cłach o charakterze fiskalnym, zgodnie z angielsko-irlandzką Umową o Obszarze Wolnego Handlu podpisaną 14 grudnia 1965 roku i umowami pochodnymi.

2. Przepisy przyjęte na mocy artykułu 45 ustęp 2 mają zastosowanie od 1 stycznia 1974 roku do uregulowań celnych obowiązujących pomiędzy Irlandią i Wielką Brytanią.

Artykuł  49

1. Protokoły 8 i 15 załączone do niniejszego Aktu nie wykluczają zmiany i zawieszenia stawek celnych przyjętych na podstawie artykułu 28 Traktatu EWG.

2. Niniejszym uchyla się Protokoły załączone do Umowy o ustaleniu części Wspólnej Taryfy Celnej dla produktów Wykazu G załączonego do Traktatu EWG, za wyjątkiem Protokołu XVII.

Tytuł  II

ROLNICTWO

Rozdział  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  50

O ile w niniejszym Tytule nie postanowiono inaczej, przepisy przewidziane w niniejszym Akcie mają zastosowanie do produktów rolnych.

Artykuł  51

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do cen, w przypadku których postanowienia rozdziałów 2 i 3 przywołują niniejszy artykuł.

2. Przed pierwszym etapem zbliżania cen, o którym mowa w artykule 52, ceny stosowane w każdym nowym Państwie Członkowskim ustala się, zgodnie z zasadami rządzącymi wspólną organizacją rynku w danym sektorze, na poziomie pozwalającym producentom tego sektora otrzymywać zwroty równe zwrotom otrzymywanym w poprzednim systemie krajowym.

3. Jednak w przypadku Wielkiej Brytanii ceny te ustala się na takim poziomie, aby zastosowanie zasad wspólnotowych doprowadziło do osiągnięcia cen rynkowych na poziomie porównywalnym z cenami odnotowanymi w odpowiednich Państwach Członkowskich we wskaźnikowym okresie poprzedzającym przyjęcie zasad Wspólnoty.

Artykuł  52

1. Jeżeli w efekcie stosowania postanowień niniejszego tytułu poziom cen różni się od cen wspólnotowych, ceny, w przypadku których rozdziały 2 i 3 przywołują niniejszy artykuł wyrównuje się do poziomu cen wspólnych w sześciu etapach.

2. Z zastrzeżeniem ustępu 4, etapy zbliżania cen mają miejsce corocznie na początku sezonu rynkowego, zgodnie z następującymi postanowieniami:

a) jeżeli cena produktu w nowym Państwie Członkowskim jest niższa niż cena wspólna, cena w danym Państwie Członkowskim podwyższana jest stopniowo w czasie każdego etapu zbliżania cen o jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i o połowę różnicy między poziomem cen w nowym Państwie Członkowskim a poziomem cen wspólnych, stosowanych przed każdym zbliżaniem; cena wynikająca z tych obliczeń wzrasta proporcjonalnie do podwyżek ceny wspólnej w następnym sezonie rynkowym;

b) jeżeli cena produktu w nowym Państwie Członkowskim jest wyższa niż cena wspólna, różnica pomiędzy poziomem cen, stosowanych w nowym Państwie Członkowskim i obowiązujących przed każdym etapem zbliżania a ceną wspólną stosowaną w następnym sezonie rynkowym jest stopniowo obniżana o jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i o połowę.

3. W celu sprawnego przeprowadzenia procesu integracji i niezależnie od postanowień ustępu 2, Rada stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, może podjąć decyzję, że cena jednego lub kilku produktów w jednym lub kilku nowych Państwach Członkowskich różni się od cen wynikających z zastosowania ustępu 2.

Różnica ta nie może przekroczyć 10% wysokości ruchu cenowego, który będzie miał miejsce.

W takim przypadku poziom cen w następnym sezonie rynkowym równy jest poziomowi, jaki wynikałby z zastosowania ustępu 2, gdyby nie podjęto decyzji. Jednak decyzja o dalszym odstępstwie od danego poziomu cen dla tego sezonu rynkowego może zostać podjęta tylko zgodnie z zasadami określonymi w powyższych ustępach.

4. Nowe Państwa Członkowskie stosują ceny wspólne nie później niż z dniem 1 stycznia 1978 roku.

Artykuł  53

Jeżeli różnica pomiędzy poziomem ceny produktu w nowym Państwie Członkowskim a poziomem ceny wspólnej jest minimalna, Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, może podjąć decyzję o zastosowaniu dla tego produktu w tym Państwie Członkowskim ceny wspólnej.

Artykuł  54

1. Przez cały czas istnienia w Wielkiej Brytanii różnicy pomiędzy cenami ustalonymi w ramach krajowego systemu cen gwarantowanych a cenami rynkowymi wynikającymi z zastosowania mechanizmów wspólnej polityki rolnej i postanowień niniejszego Tytułu, państwo to może utrzymać subsydia produkcyjne.

2. W przypadku każdego produktu objętego ustępem 1 Wielka Brytania dąży do jak najszybszego zniesienia tych subsydiów w okresie wymienionym w artykule 9 ustęp 2.

3. Subsydia te nie mogą prowadzić do zwiększenia dochodów producentów powyżej poziomu, jaki wynikałby z zastosowania do tych dochodów zasad zbliżania cen określonych w artykule 52.

4. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, przyjmuje przepisy niezbędne do zastosowania niniejszego artykułu, w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania wspólnej polityki rolnej, a zwłaszcza wspólnej organizacji rynku.

Artykuł  55

1. Różnice w poziomach cen wyrównuje się w następujący sposób:

a) w handlu pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi oraz między nimi a Wspólnotą w jej obecnym składzie, kwoty wyrównawcze pobierane są przez państwo importujące lub przyznawane przez państwo eksportujące;

b) w handlu pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi pobierane kwoty i inne opłaty importowe stosowane w ramach wspólnej polityki rolnej oraz zwroty eksportowe są obniżane lub podwyższane, zależnie od przypadku, o kwoty wyrównawcze stosowane w handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie. Opłat celnych nie obniża się o kwotę wyrównawczą.

2. W przypadku produktów, których ceny są ustalane zgodnie z artykułami 51 i 52, kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi są równe różnicy pomiędzy cenami ustalonymi dla danego nowego Państwa Członkowskiego a cenami wspólnymi.

Dla pozostałych produktów, kwoty wyrównawcze ustala się w przypadkach określonych w rozdziałach 2 i 3, zgodnie z przewidzianymi w nich zasadami.

3. Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi ustala się poprzez bezpośrednie odniesienie do kwot wyrównawczych określonych dla każdego z tych Państw zgodnie z ustępem 2.

4. Kwot wyrównawczych nie ustala się jeżeli zastosowanie ustępów 2 i 3 prowadzi do powstania kwot minimalnych.

5. Na produkty, w przypadku których opłata Wspólnej Taryfy Celnej obowiązuje na mocy Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu, stosuje się obowiązujące opłaty.

6. Kwota wyrównawcza pobierana lub przydzielana przez Państwo Członkowskie na mocy ustępu 1 litery a) nie może przekraczać ogólnej kwoty pobieranej przez to Państwo w imporcie z państw trzecich.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może odstąpić od stosowania niniejszego postanowienia, w szczególności w celu uniknięcia zmian ukierunkowania handlu i zakłóceń konkurencji.

Artykuł  56

Jeżeli cena światowa na produkt przekracza cenę stosowaną do obliczenia opłaty importowej wprowadzonej w ramach wspólnej polityki rolnej, pomniejszonej o kwotę wyrównawczą, którą odejmuje się od opłaty importowej zgodnie z postanowieniami artykułu 55, lub jeżeli zwrot za eksport do państw trzecich jest mniejszy niż kwota wyrównawcza lub nie został przyznany żaden zwrot podjąć można odpowiednie środki zmierzające do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku.

Artykuł  57

Ustalając poziom różnych elementów systemu cenowo-interwencyjnego, za wyjątkiem cen wymienionych w artykułach 51 i 70, dla nowych Państw Członkowskich uwzględnia się, w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania przepisów Wspólnoty, różnicę cen wyrażoną kwotą wyrównawczą.

Artykuł  58

Wspólnota finansuje przyznane kwoty wyrównawcze z zasobów Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

Artykuł  59

Następujące postanowienia mają zastosowanie do produktów, których import z państw trzecich do Wspólnoty w jej obecnym składzie podlega opłatom celnym:

1. Opłaty celne nakładane na import stopniowo znosi się pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi w pięciu etapach. Pierwsza obniżka zmniejszająca cła do 80% stawki podstawowej, oraz cztery kolejne obniżki po 20% są dokonywane zgodnie z następującym harmonogramem:

a) w przypadku produktów objętych wspólną organizacją rynku wołowiny i cielęciny: na początku każdego sezonu rynkowego, począwszy od 1973 roku;

b) w przypadku produktów objętych rozporządzeniem nr 23 w sprawie stopniowego tworzenia wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw, rozporządzeniem EWG nr 234/68 w sprawie utworzenia wspólnej organizacji rynku żywych drzew i innych roślin, cebulek, korzeni, itp., kwiatów ciętych i listowia ozdobnego oraz rozporządzeniem EWG nr 865/68 w sprawie utworzenia wspólnej organizacji rynku produktów przetwórstwa owoców i warzyw: 1 stycznia każdego roku, począwszy od 1 stycznia 1974 roku;

c) w przypadku innych produktów rolnych: zgodnie z harmonogramem przewidzianym w artykule 32 ustęp 1, począwszy od 1 lipca 1973 roku.

2. Celem stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej, każde nowe Państwo Członkowskie obniży różnicę pomiędzy stawką celną a stawką Wspólnej taryfy Celnej o kolejne kwoty 20%. Te etapy zbliżania cen dokonywane są w terminach przewidzianych dla omawianych produktów w ustępie 1. W przypadku produktów wymienionych w ustępie 1 literze c), etapy zbliżania cen są dokonywane zgodnie z harmonogramem określonym w artykule 39 ustęp 1.

Jednakże w przypadku pozycji taryfy, dla której podstawowe stawki celne nie odbiegają o 15% od stawek Wspólnej Taryfy Celnej, te ostatnie stawki są stosowane od daty pierwszego etapu zbliżania cen dla każdej kategorii omawianych produktów.

3. W przypadku drugiej, trzeciej i czwartej obniżki lub etapu zbliżania cen Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć decyzję, dla dowolnej liczby nowych Państw Członkowskich, że cła stosowane do dowolnej liczby produktów wymienionych w ustępie 1 literze b) mogą odbiegać od opłat wynikających z zastosowania ustępów 1 lub 2, zależnie od przypadku.

Różnica ta nie przekroczy 10% wysokości zmiany dokonanej na mocy ustępów 1 lub 2.

W takim przypadku cła, które powinny być zastosowane w przyszłym roku są równe cłom, jakie wynikałyby z zastosowania ustępów 1 lub 2, zależnie od przypadku, bez odstępstwa. W danym roku można jednak dalej odstępować od tych opłat, zgodnie z postanowieniami powyższych akapitów.

Z dniem 1 stycznia 1978 roku znosi się cła na te produkty i nowe Państwa Członkowskie stosują Wspólną Taryfę Celną w całości.

4. W przypadku produktów objętych wspólną organizacją rynku, nowe Państwa Członkowskie mogą, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 26 rozporządzenia nr 120/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż lub, zależnie od przypadku, w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie utworzenia wspólnej organizacji rynków rolnych, zostać upoważnione do zniesienia ceł wymienionych w ustępie 1 lub do dostosowania ceł zgodnie z ustępem 2, albo do podjęcia obydwu tych działań w tempie szybszym niż określone w poprzednich ustępach, bądź do zawieszenia w całości lub w części opłat celnych za produkty importowane z innych Państw Członkowskich.

W przypadku innych produktów upoważnienie na wprowadzenie środków wymienionych w poprzednim akapicie nie jest wymagane.

Opłaty celne wynikające z przyspieszonego dostosowania nie mogą być niższe od opłat celnych za te same towary importowane z innych Państw Członkowskich.

Każde nowe Państwo Członkowskie poinformuje pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję o podjętych środkach.

Artykuł  60

1. System ceł i opłat wywierających taki sam skutek oraz ograniczeń ilościowych i środków wywierających taki sam skutek, stosowany we Wspólnocie w jej obecnym składzie do produktów objętych z dniem przystąpienia wspólną organizacją rynku będzie stosowany w nowych Państwach Członkowskich z dniem 1 lutego 1973 roku, z zastrzeżeniem artykułów 55 i 59.

2. W przypadku produktów, które w dniu przystąpienia nie podlegają wspólnej organizacji rynku, postanowienia tytułu I dotyczące stopniowego znoszenia opłat o skutku równoważnym co opłaty celne oraz stopniowego znoszenia ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym nie są do stosowane do tych opłat, ograniczeń i środków, które w chwili przystąpienia są częścią krajowej organizacji rynku.

Przepis ten ma zastosowanie wyłącznie w zakresie niezbędnym do utrzymania krajowej organizacji i do dnia wprowadzenia w życie wspólnej organizacji rynku tych produktów.

3. Nowe Państwa Członkowskie zastosują do produktów objętych wspólną organizacją rynku nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej nie później niż z dniem 1 lutego 1973 roku.

O ile nie powstaną trudności w stosowaniu przepisów Wspólnoty, a zwłaszcza w funkcjonowaniu wspólnej organizacji rynków i przejściowych mechanizmów przewidzianych na mocy postanowień niniejszego Tytułu, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może upoważnić nowe Państwo Członkowskie do włączenia do tej nomenklatury tych pozycji krajowych, które są konieczne do stopniowego zbliżania ceł do Wspólnej Taryfy Celnej bądź do znoszenia opłat celnych we Wspólnocie na zasadach określonych w niniejszym Akcie.

Artykuł  61

1. Na towary importowane z nowych Państw Członkowskich do Wspólnoty w jej obecnym składzie nakłada się opłatę stanowiącą czynnik ochrony przemysłu przetwórczego, używaną do obliczania opłat za import produktów z państw trzecich objętych wspólną organizacją rynków zbóż, ryżu oraz produktów przetwórstwa owoców i warzyw. Dla towarów importowanych z nowych Państw Członkowskich wysokość tego czynnika ustala się w drodze oddzielenia od całkowitej ochrony stosowanej 1 stycznia 1972 roku czynnika lub czynników, których celem jest ochrona przemysłu przetwórczego.

2. Taki czynnik lub czynniki nakłada się na import pochodzący z innych Państw Członkowskich; zastąpią one czynnik ochrony w odniesieniu do opłat importowych nakładanych na towary z państw trzecich.

3. Postanowienia artykułu 59 stosuje się do czynnika określonego w ustępach 1 i 2. Jednakże wymienione obniżki lub zbliżenia przeprowadza się w przypadku produktów zbożowych i ryżu na początku sezonu rynkowego ustalonego dla danego produktu podstawowego.

Artykuł  62

1. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje środki niezbędne do wprowadzenia niniejszego tytułu w życie.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji ze Zgromadzeniem, może wprowadzić zmiany postanowień rozdziałów 2, 3 i 4, które okażą się niezbędne w wyniku modyfikacji przepisów wspólnotowych.

Artykuł  63

1. Jeżeli do ułatwienia przejścia z systemów istniejących w nowych Państwach Członkowskich do systemu wynikającego z zastosowania wspólnej organizacji rynków, na zasadach określonych w niniejszym tytule, konieczne są środki przejściowe, a zwłaszcza jeżeli dla niektórych produktów zastosowanie nowego systemu w wyznaczonym terminie napotyka na znaczące trudności, środki takie są wprowadzane zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 26 rozporządzenia nr 120/67/EWG lub, zależnie od przypadku, w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych. Takie środki mogą zostać podjęte do 31 stycznia 1974 roku, ale ich stosowania nie można przedłużyć poza ten termin.

2. Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji i po zasięgnięciu opinii Zgromadznia, może przedłużyć okres wymieniony w ustępie 1 do 31 stycznia 1975 roku.

Artykuł  64

Postanowienia niniejszego tytułu nie zmieniają stopnia swobody handlu produktami rolnymi, wynikającej z angielsko-irlandzkiej Umowy o Obszarze Wolnego Handlu podpisanej 14 grudnia 1965 roku i umów pochodnych.

Rozdział  2

Postanowienia dotyczące określonych wspólnych organizacji rynków

Sekcja  1

Owoce i warzywa

Artykuł  65

1. Ustala się kwotę wyrównawczą dla owoców i warzyw, w przypadku których:

a) nowe Państwa Członkowskie stosowały w roku 1971 ograniczenia ilościowe lub środki o skutku równoważnym;

b) została ustalona wspólna cena podstawowa oraz

c) cena producenta w nowym Państwie Członkowskim zdecydowanie przewyższa cenę podstawową stosowaną we Wspólnocie w jej obecnym składzie w okresie poprzedzającym wprowadzenie systemu wspólnotowego w nowych Państwach Członkowskich.

2. Cenę producenta wymienioną w ustępie 1 literze c) oblicza się stosując do danych krajowych nowego Państwa Członkowskiego zasady określone w artykule 4 ustęp 2 rozporządzenia nr 159/66/EWG określającego dodatkowe środki dotyczące wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw.

3. Kwotę wyrównawczą stosuje się wyłącznie w okresie obowiązywania ceny podstawowej.

Artykuł  66

1. Do czasu pierwszego etapu zbliżania kwota wyrównawcza stosowana w handlu pomiędzy nowym Państwem Członkowskim, w którym spełnione są warunki określone w artykule 65 ustęp 1 a Wspólnotą w jej obecnym składzie, innym nowym Państwem Członkowskim, za wyjątkiem wymienionych w poniższym akapicie lub państwami trzecimi, jest równa różnicy pomiędzy cenami wymienionymi w artykule 65 ustęp 1 litera c).

W handlu pomiędzy dwoma nowymi Państwami Członkowskimi, w których spełnione są warunki określone w artykule 65 ustęp 1, kwota wyrównawcza jest równa różnicy pomiędzy ich odpowiednimi cenami producenta. W przypadku niewielkiej różnicy, kwoty wyrównawczej nie stosuje się.

Różnice wymienione w powyższych akapitach modyfikuje się o niezbędny zakres opłat celnych.

2. W przypadku ustalenia kolejnych kwot wyrównawczych, kwotę wyrównawczą obniża się o jedną piątą kwoty pierwotnej co roku 1 stycznia, poczynając od 1 stycznia 1974 roku.

Analogicznie stosuje się artykuł 52 ustęp 3. Kwotę wyrównawczą znosi się 1 stycznia 1978 roku.

Artykuł  67

W celu ustalenia cen wyjściowych stawki cenowe odnotowane w nowych Państwach Członkowskich obniża się o:

(a) wszelkie kwoty wyrównawcze;

(b) cła stosowane w imporcie z państw trzecich do tych Państw Członkowskich, zamiast ceł Wspólnej Taryfy Celnej.

Artykuł  68

Postanowienia dotyczące wspólnych norm jakościowych mają zastosowanie do sprzedaży produktów krajowych w Wielkiej Brytanii wyłącznie od:

(a) 1 lutego 1974 roku w przypadku karczochów, szparagów, brukselki, cykorii, czosnku i cebuli;

(b) 1 lutego 1975 roku w przypadku fasoli, kabaczków, marchwi, sałaty, endywii skrętnolistnej i szerokolistnej (batawijskiej), groszku w strąkach, szpinaku i truskawek.

Sekcja  2

Wino

Artykuł  69

Do 31 grudnia 1975 roku Irlandia i Wielka Brytania mają prawo utrzymać złożone nazewnictwo, w tym słowo wino, do określania pewnych napojów, w przypadku których stosowanie takiego nazewnictwa jest sprzeczne z zasadami Wspólnoty. Odstępstwo to nie ma jednak zastosowania do produktów eksportowanych do Państw Członkowskich Wspólnoty w jej obecnym składzie.

Sekcja  3

Nasiona oleiste

Artykuł  70

1. Postanowienia artykułu 52 mają zastosowanie do pochodnych cen interwencyjnych nasion oleistych.

2. Ceny interwencyjne, stosowane w nowych Państwach Członkowskich do czasu ustalenia pierwszego etapu zbliżania cen, ustala się zgodnie z zasadami określonymi w ramach wspólnej organizacji rynku, z uwzględnieniem zwykłej relacji, jaka winna istnieć pomiędzy dochodem uzyskiwanym z nasion oleistych a dochodem z wytwarzania produktów konkurujących z nasionami oleistymi w rotacji zbiorów.

Artykuł  71

Kwotę pomocy na nasiona oleiste zbierane w nowym Państwie Członkowskim zmienia się o kwotę wyrównawczą stosowaną w danym Państwie, powiększoną o stosowaną w nim opłatę celną.

Artykuł  72

W handlu nasionami oleistymi kwotę wyrównawczą stosuje się wyłącznie do zwrotów z tytułu eksportu do państw trzecich nasion oleistych zbieranych w nowym Państwie Członkowskim.

Sekcja  4

Zboża

Artykuł  73

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do pochodnych cen interwencyjnych zbóż.

Artykuł  74

Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi ustala się w następujący sposób:

1. Kwotę wyrównawczą stosowaną do czasu pierwszego etapu zbliżania cen zbóż, dla których nie określono pochodnej ceny interwencyjnej dla nowych Państw Członkowskich oblicza się w oparciu o kwotę wyrównawczą stosowaną do konkurujących nasion zbożowych, dla których określono pochodną cenę

2. interwencyjną, z uwzględnieniem istniejącej relacji między cenami progowymi danych zbóż. Jeżeli jednak relacja między cenami progowymi różni się znacząco od relacji między cenami odnotowanymi na rynku danego nowego Państwa Członkowskiego, ta ostatnia może zostać uwzględniona.

Dalsze kwoty wyrównawcze ustala się w oparciu o kwoty wymienione w pierwszym akapicie i zgodnie z zasadami przewidzianymi dla zbliżania cen w artykule 52.

2. Kwotę wyrównawczą dla produktów wymienionych w artykule 1 literach c) i d) rozporządzenia nr 120/67/EWG oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla zbóż, których produkty te dotyczą, przy pomocy współczynników i zasad stosowanych do określania opłaty lub zmiennego elementu opłaty za te produkty.

Sekcja  5

Wieprzowina

Artykuł  75

1. Kwotę wyrównawczą dla kilograma tuszy wieprzowej oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy potrzebnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma mięsa wieprzowego.

2. Kwotę wyrównawczą dla produktów innych niż tusze wieprzowe, określonych w artykule 1 ustęp 1 rozporządzenia nr 121/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny, oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej wymienionej w ustępie 1, przy pomocy współczynników stosowanych do obliczania opłaty.

Artykuł  76

1. Do 31 grudnia 1975 roku produkty nie odpowiadające wymogom przewidzianym w punkcie 23 załącznika I do dyrektywy nr 64/433/EWG w sprawie zagadnień ochrony zdrowia w handlu świeżym mięsem wewnątrz Wspólnoty mogą w Danii, Irlandii i Wielkiej Brytanii podlegać wykupowi przez agencje interwencyjne.

2. Do 31 października 1974 roku Wielka Brytania może nie stosować wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych.

Sekcja  6

Jaja

Artykuł  77

1. Kwotę wyrównawczą dla kilograma jaj oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy niezbędnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma takich jaj.

2. Kwotę wyrównawczą dla jaja wylęgowego oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy niezbędnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego takiego jaja.

3. Kwotę wyrównawczą dla produktów określonych w artykule 1 ustęp 1 literze b) rozporządzenia nr 122/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku jajami oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla jaj, przy pomocy współczynników stosowanych do obliczania opłaty.

Artykuł  78

W odniesieniu do norm sprzedaży jaj, Irlandia i Wielka Brytania mogą utrzymać na swoich rynkach system gradacyjny odpowiednio w czterech i pięciu kategoriach wagowych, o ile sprzedaż jaj odpowiadających normom wspólnotowym nie będzie podlegała ograniczeniom z powodu odmiennego systemu gradacji.

Sekcja  7

Drób

Artykuł  79

1. Kwotę wyrównawczą dla kilograma drobiu bitego oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy, zróżnicowanej w zależności od rodzaju drobiu, potrzebnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma takiego drobiu.

2. Kwotę wyrównawczą dla jednego pisklęcia oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy niezbędnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego pisklęcia.

3. Kwotę wyrównawczą dla produktów określonych w artykule 1 ustęp 2 literze d) rozporządzenia nr 123/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku drobiu oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla drobiu bitego, z użyciem współczynników stosowanych do obliczania opłaty.

Sekcja  8

Ryż

Artykuł  80

Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi ustala się w następujący sposób:

1. Kwotę wyrównawczą stosowaną, do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, do ryżu łuskanego okrągłego lub wydłużonego i do ryżu kruszonego ustala się na podstawie różnicy między ceną progową a cenami rynkowymi odnotowanymi na rynku nowego Państwa Członkowskiego w okresie referencyjnym.

Dalsze kwoty wyrównawcze ustala się na podstawie kwot wymienionych w pierwszym akapicie i zgodnie z zasadami przewidzianymi dla zbliżenia cen w artykule 52.

2. Kwotę wyrównawczą dla ryżu niełuskanego, częściowo mielonego i całkowicie mielonego oraz dla produktów wymienionych w artykule 1 ustęp 1 literze c) rozporządzenia nr 359/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu oblicza się, dla każdego z tych produktów, na podstawie kwoty wyrównawczej dla produktu wymienionego w ustępie 1, którego dany produkt dotyczy, z użyciem współczynników i zasad stosowanych do określania opłaty lub zmiennego elementu opłaty.

Sekcja  9

Cukier

Artykuł  81

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do pochodnej ceny interwencyjnej cukru białego i surowego oraz do minimalnej ceny buraka cukrowego.

Artykuł  82

Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi ustala się w następujący sposób:

a) w przypadku produktów innych niż świeże buraki, przewidzianych w artykule 1 ustęp 1 literze b) rozporządzenia nr 1009/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku cukru - na podstawie kwoty wyrównawczej produktu pierwotnego, zgodnie z obowiązującymi zasadami obliczania opłaty;

b) w przypadku produktów przewidzianych w artykule 1 ustęp 1 litery d) rozporządzenia nr 1009/67/EWG - na podstawie kwoty wyrównawczej produktu pierwotnego, zgodnie z obowiązującymi zasadami obliczania:

- opłaty, odnośnie kwoty wyrównawczej stosowanej do importu;

- zwrotu, odnośnie kwoty wyrównawczej stosowanej w eksporcie.

Artykuł  83

Kwotę wymienioną w artykule 25 ustęp 3 rozporządzenia nr 1009/67/EWG nowe Państwa Członkowskie zmienią o kwotę wyrównawczą obliczoną zgodnie z artykułem 55 ustęp 2.

Sekcja  10

Drzewa i inne rośliny, bulwy, korzenie, itp., kwiaty cięte i listowie ozdobne

Artykuł  84

Przepisy dotyczące wspólnych norm jakościowych stosuje się do sprzedaży produkcji krajowej w Wielkiej Brytanii dopiero od 1 lutego 1974 roku, zaś w przypadku kwiatów ciętych dopiero od 1 lutego 1975 roku.

Sekcja  11

Mleko i produkty mleczne

Artykuł  85

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do cen interwencyjnych masła i mleka odtłuszczonego w proszku.

Artykuł  86

W handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi kwoty wyrównawcze ustala się w następujący sposób:

1. Dla produktów pilotażowych innych niż wymienione w artykule 85, kwotę wyrównawczą, stosowaną do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, określa się na podstawie różnicy między reprezentatywnym poziomem ceny rynkowej w nowym Państwie Członkowskim a reprezentatywnym poziomem ceny rynkowej we Wspólnocie w jej obecnym składzie, w reprezentatywnym okresie poprzedzającym wprowadzenie zasad wspólnotowych w nowym Państwie Członkowskim.

Przy ustalaniu kwot wyrównawczych stosowanych od czasu pierwszego etapu zbliżania cen uwzględnia się kwotę określoną zgodnie z ustępem 3 akapit pierwszy oraz przepisami dotyczącymi zbliżania cen przewidzianymi w artykule 52.

2. Dla produktów innych niż pilotażowe kwoty wyrównawcze oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla produktu pilotażowego grupy, do której należy dany produkt, zgodnie z obowiązującymi zasadami obliczania opłaty.

3. Jeżeli pierwsze akapity ustępów 1 i 2 nie mogą zostać zastosowane lub jeżeli wskutek ich zastosowania kwoty wyrównawcze powodują nienaturalne relacje cenowe, kwotę wyrównawczą oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do masła i mleka odtłuszczonego w proszku.

Artykuł  87

1. Jeżeli system umożliwiający zróżnicowaną wycenę mleka, według sposobu wykorzystania w nowym Państwie Członkowskim przed przystąpieniem oraz zastosowanie artykułu 86 prowadzi do trudności rynkowych, kwotę wyrównawczą, stosowaną do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, dla jednego lub więcej produktów wymienionych w pozycji nr 04.01 Wspólnej Taryfy Celnej ustala się na podstawie różnicy cen rynkowych.

Po ustaleniu dalszych kwot wyrównawczych, kwotę wyrównawczą obniża się na początku każdego sezonu rynkowego o jedną szóstą wysokości kwoty pierwotnej oraz znosi się ją z dniem 1 stycznia 1978 roku.

2. Należy podjąć odpowiednie środki zmierzające do zapobieżenia zakłóceniom konkurencji wskutek zastosowania ustępu 1, w odniesieniu do omawianych produktów lub innych produktów mlecznych, oraz w celu uwzględnienia ewentualnych zmian ceny wspólnej.

Artykuł  88

1. Irlandia ma prawo udzielać subsydiów dla bezpośredniej konsumpcji masła w zakresie umożliwiającym, w okresie przejściowym, stopniowe dostosowanie ceny płaconej przez konsumenta do poziomu cenowego uzyskanego we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

W przypadku skorzystania przez Irlandię z prawa określonego w ustępie pierwszym, subwencjonuje ona w takiej samej wysokości masło importowane z pozostałych Państw Członkowskich

2. Subsydia znosi się w sześciu etapach, równolegle do etapów dostosowujących cenę masła.

Artykuł  89

1. Wielka Brytania do 31 grudnia 1975 roku a Irlandia do 31 grudnia 1977 roku mają prawo dostarczać konsumentom mleko z zawartością tłuszczu poniżej 3,5% jako mleko pełnotłuste.

Z mleka sprzedawanego na mocy powyższego akapitu jako pełnotłuste nie można zbierać śmietany. Podlega ono przepisom dotyczącym mleka pełnotłustego.

2. Dania ma prawo utrzymać do 31 grudnia 1977 roku wyłączne koncesje na dostawy mleka istniejące na określonych obszarach w dniu przystąpienia. Koncesje wygasające przed 1 stycznia 1978 roku nie mogą zostać przedłużone.

Sekcja  12

Wołowina i cielęcina

Artykuł  90

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do cen referencyjnych dorosłego bydła i cieląt.

Artykuł  91

1. Kwotę wyrównawczą dla cieląt i dorosłego bydła obliczaną na podstawie artykułu 55 koryguje się w niezbędnym zakresie przez opłaty celne.

Jeżeli stawka cła stosowanego w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi przewyższa kwotę wyrównawczą obliczoną na podstawie artykułu 55, cło zawiesza się na takim poziomie, aby jego stawka odpowiadała kwocie wyrównawczej.

2. W przypadku zastosowania artykułu 10 ustęp 1 akapit trzeci lub artykułu 11 ustęp 1 rozporządzenia EWG nr 805/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny podejmuje się odpowiednie środki zmierzające do utrzymania preferencji wspólnotowej i uniknięcia zakłóceń handlu.

3. Kwotę wyrównawczą dla produktów wymienionych w załączniku do rozporządzenia EWG nr 805/68 ustala się z uwzględnieniem postanowień powyższych ustępów i zgodnie z zasadami regulującymi ustalanie opłat od tych produktów.

Artykuł  92

W przypadku produktów wymienionych w artykule 1 literach b) i c) rozporządzenia EWG nr 805/68 zwrot z tytułu eksportu z nowych Państw Członkowskich do państw trzecich koryguje się o różnicę pomiędzy cłami na produkty wyszczególnione w załączniku do tego rozporządzenia w imporcie z państw trzecich do Wspólnoty w jej obecnym składzie, z jednej strony, a imporcie do nowych Państw Członkowskich, z drugiej.

Artykuł  93

Przez cały czas utrzymywania przez Wielką Brytanię na mocy artykułu 54 subsydiów produkcyjnych dla bydła ubojowego Irlandia ma prawo, w celu uniknięcia zakłóceń na swoim rynku bydła, utrzymywać w przypadku eksportu wołowiny i cielęciny środki stosowane przed przystąpieniem, w korelacji z systemem subsydiów stosowanych w Wielkiej Brytanii.

Sekcja  13

Przetwory owocowe i warzywne

Artykuł  94

Kwoty wyrównawcze ustala się na podstawie kwot wyrównawczych dla cukru, glukozy lub syropu glukozowego, w zależności od przypadku, zgodnie z zasadami regulującymi obliczanie:

- opłaty, w przypadku kwoty wyrównawczej stosowanej do importu,

- zwrotu, w przypadku kwoty wyrównawczej stosowanej do eksportu.

Sekcja  14

Len

Artykuł  95

1. Kwotę pomocy dla lnu w nowych Państwach Członkowskich ustala się na podstawie różnicy pomiędzy dochodem uzyskiwanym przez producentów lnu a zyskiem wynikającym z przewidywalnej ceny rynkowej tego produktu.

2. Dochód uzyskiwany przez producentów lnu określa się z uwzględnieniem ceny produktów konkurujących w rotacji zbiorów w nowym Państwie Członkowskim i relacji we Wspólnocie w jej obecnym składzie pomiędzy dochodem z produkcji lnu a dochodem uzyskiwanym z produktów konkurencyjnych.

Sekcja  15

Nasiona

Artykuł  96

W przypadku udzielania pomocy w produkcji nasion, jej wysokość dla nowych Państw Członkowskich można ustalić na poziomie odmiennym od określonego we Wspólnocie w jej obecnym składzie, jeżeli dochód producentów w nowym Państwie Członkowskim uprzednio znacznie odbiegał od dochodu producentów we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

W takim przypadku wysokość pomocy dla nowego Państwa Członkowskiego winna uwzględniać dochód uprzednio osiągany przez producentów nasion, potrzebę uniknięcia zakłóceń w modelach produkcyjnych oraz potrzebę stopniowego dostosowania tej wysokości do poziomu wspólnotowego.

Sekcja  16

Produkty rolne eksportowane w formie towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu EWG

Artykuł  97

Kwoty wyrównawcze dla określonych produktów rolnych eksportowanych w formie towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu EWG ustala się na podstawie kwot wyrównawczych określonych dla produktów podstawowych i zgodnie z zasadami obliczania zwrotów, przewidzianymi w rozporządzeniu EWG nr 204/69 ustalającym ogólne zasady przyznawania zwrotów eksportowych i zasady określania ich wysokości.

Rozdział  3

Postanowienia dotyczące rybołówstwa

Sekcja  1

Wspólna organizacja rynku

Artykuł  98

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do referencyjnych cen produktów rybołówstwa. Zbliżenia cen dokonywane są na początku sezonu połowów, począwszy od 1 lutego 1973 roku.

Artykuł  99

Kwoty wyrównawcze koryguje się w niezbędnym zakresie poprzez nakładanie ceł.

Sekcja  2

Prawa połowów

Artykuł  100

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 2 rozporządzenia EWG nr 2141/70 w sprawie ustanowienia wspólnej polityki strukturalnej rybołówstwa, Państwa Członkowskie i Wspólnota mają prawo do 31 grudnia 1982 roku ograniczać połowy na swoich wodach terytorialnych w promieniu sześciu mil morskich od głównej linii brzegowej, do statków tradycyjnie dokonujących połowów na tych wodach i operujących z portów znajdujących się na tym obszarze. Statki z innych regionów Danii mogą kontynuować połowy na wodach Grenlandii nie dłużej niż do 31 grudnia 1977 roku.

W przypadku skorzystania z tego odstępstwa podejmowane przez Państwa Członkowskie środki dotyczące warunków połowów na tych obszarach nie mogą być mniej restrykcyjne niż te stosowane w praktyce przed przystąpieniem.

2. Postanowienia poprzedniego ustępu i artykułu 101 nie naruszają specjalnych praw połowu posiadanych przez obecne lub nowe Państwa Członkowskie w dniu 31 stycznia 1971 roku w stosunku do jednego lub więcej Państw Członkowskich. Państwa Członkowskie mogą korzystać z tych praw przez cały czas stosowania na danych obszarach odstępstwa. W przypadku wód Grenlandii specjalne prawa wygasają w terminach przewidzianych dla tych praw.

3. W przypadku przesunięcia przez Państwo Członkowskie na określonych obszarach granicy połowów do 12 mil morskich, połowy na tych obszarach winny być dokonywane w sposób nie pogarszający sytuacji z dnia 31 stycznia 1971 roku.

4. Aby ustalić ogólne dodatnie saldo połowów we Wspólnocie w okresie wymienionym w ustępie 1, Państwa Członkowskie nie korzystają w pełni z możliwości przewidzianych w pierwszym akapicie ustępu 1 na pewnych obszarach ich wód terytorialnych.

Państwa Członkowskie informują Komisję o środkach podejmowanych w tym celu. Po otrzymaniu sprawozdania Komisji, Rada analizuje sytuację i, w miarę potrzeb, kieruje zalecenia do Państw Członkowskich.

Artykuł  101

Limit sześciu mil morskich wymieniony w artykule 100 rozszerza się do 12 mil morskich na następujących obszarach:

1. Dania

- Wyspy Owcze

- Grenlandia

- wybrzeże zachodnie, od Thyboron do Blaavandshuk.

2. Francja

- Wybrzeża departamentów Manche, Ille-et-Vilaine, Côtes-du-Nord, Finistere i Morbihan.

3. Irlandia

- wybrzeża północne i zachodnie, od Lough Foyle do Cork Harbour na południowym zachodzie

- wschodnie wybrzeże, od Carlingford Lough do Carnsore Point, w przypadku skorupiaków i mięczaków.

4. Zjednoczone Królestwo

- Szetlandy i Wyspy Orkney

- północna i wschodnia Szkocja, od Cape Wrath do Berwick

- północno-wschodnia Anglia, od rzeki Coquet do Flamborough Head

- na południowy-zachód od Lyme Regis do Hartland Point (w tym 12 mil morskich wokół Wyspy Lundy)

- County Down.

Artykuł  102

Nie później niż w ciągu sześciu lat po przystąpieniu, Rada, na wniosek Komisji, ustali warunki połowów w celu zapewnienia ochrony terenów połowów i zachowania zasobów biologicznych morza.

Artykuł  103

Do 31 grudnia 1982 roku Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie na temat ekonomicznej i społecznej sytuacji terenów przybrzeżnych Państw Członkowskich oraz stanu zapasów. W oparciu o to sprawozdanie oraz cele wspólnej polityki rybołówstwa Rada, na wniosek Komisji, podda analizie środki mogące wynikać z odstępstw obowiązujących do 31 grudnia 1982 roku.

Rozdział  4

Inne postanowienia

Sekcja  1

Środki weterynaryjne

Artykuł  104

Dyrektywa nr 64/432/EWG w sprawie kwestii zdrowotnych kontroli weterynaryjnych w handlu wołowiną i wieprzowiną wewnątrz Wspólnoty jest stosowana z uwzględnieniem następujących postanowień:

1. Do 31 grudnia 1977 roku Państwa Członkowskie mają prawo stosować, zgodnie z ogólnymi zasadami Traktatu EWG, krajowe przepisy regulujące import bydła i trzody z przeznaczeniem na hodowlę, chudziec i ubój, za wyjątkiem bydła ubojowego w przypadku Danii.

W ramach przepisów krajowych dążyć należy do zmian zapewniających stopniowy rozwój handlu. W tym celu przepisy te podda analizie Stały Komitet Weterynaryjny.

2. Do 31 grudnia 1977 roku Państwa Członkowskie importujące bydło stosują wobec Państw Członkowskich eksportujących bydło odstępstwo przewidziane w artykule 7 ustęp 1 literze a) dyrektywy.

3. Nowe Państwa Członkowskie mają prawo utrzymać do 31 grudnia 1977 roku metody stosowane na ich obszarach do stwierdzania u bydła braku gruźlicy i brucelozy w rozumieniu artykułu 2 dyrektywy, z zastrzeżeniem zastosowania postanowień dyrektywy dotyczących obecności zwierząt szczepionych przeciwko brucelozie. Postanowienia dotyczące testów przewidzianych dla zwierząt będących przedmiotem handlu we Wspólnocie mają nadal zastosowanie z zastrzeżeniem ustępów 4 i 6.

4. Do 31 grudnia 1977 roku eksport bydła z Irlandii do Wielkiej Brytanii może być dokonywany:

(a) poprzez uchylenie postanowień dyrektywy dotyczących brucelozy, przy czym postanowienia dotyczące testów przewidzianych dla zwierząt będących przedmiotem handlu we Wspólnocie mają nadal zastosowanie do eksportu bydła niewykastrowanego;

(b) poprzez uchylenie postanowień dyrektywy dotyczących gruźlicy, o ile przy eksporcie składana jest deklaracja pochodzenia zwierząt ze stada o urzędowo stwierdzonym braku gruźlicy, zgodnie z metodami obowiązującymi w Irlandii;

(c) poprzez uchylenie postanowień dyrektywy dotyczących obowiązku oddzielnej hodowli chudźca i bydła rzeźnego.

5. W drodze odstępstwa od postanowień załącznika B do dyrektywy Dania ma prawo stosować do 31 grudnia 1975 roku "alttuberculin".

6. Do czasu wprowadzenia postanowień Wspólnoty dotyczących handlu w ramach Państw Członkowskich w odniesieniu do spraw regulowanych przez dyrektywę, Irlandia i Wielka Brytania mają prawo utrzymywać krajowe przepisy regulujące handel pomiędzy Irlandią a Irlandią Północną.

Państwa te mogą przyjąć odpowiednie środki ograniczające to uchylenie wyłącznie do powyższego handlu.

Artykuł  105

Dyrektywa nr 64/433/EWG w sprawie kwestii ochrony zdrowia w handlu świeżym mięsem wewnątrz Wspólnoty ma zastosowanie z uwzględnieniem następujących postanowień;

Do 31 grudnia 1977 roku Irlandia i Wielka Brytania mają prawo utrzymać w stosunku do Irlandii Północnej, w przypadku importu świeżego mięsa, krajowe zasady dotyczące ochrony przed pryszczycą, stosując jednocześnie ogólne postanowienia Traktatu EWG.

Artykuł  106

Przed upływem terminów określonych w artykułach 104 i 105 dokonuje się przeglądu zagadnień weterynaryjnych we Wspólnocie jako całości i w jej poszczególnych częściach.

Nie później niż do 1 lipca 1976 roku Komisja składa Radzie sprawozdanie oraz ewentualne propozycje dotyczące tych zagadnień.

Sekcja  2

Postanowienia różne

Artykuł  107

Akty wymienione w załączniku V do niniejszego Aktu mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich na warunkach określonych w tym załączniku.

Tytuł  III

STOSUNKI ZAGRANICZNE

Rozdział  1

Umowy Wspólnot z określonymi państwami trzecimi

Artykuł  108

1. Od dnia przystąpienia nowe Państwa Członkowskie stosują postanowienia umów wymienionych w ustępie 3, z uwzględnieniem niezbędnych środków i zmian przejściowych, przewidzianych w Protokołach zawartych z Państwami-Sygnatariuszami i do tych umów załączonymi.

2. Te środki, które uwzględniają odpowiadające im środki podjęte we Wspólnocie i są stosowane w tym samym okresie, zapewnią stopniowe wdrożenie przez Wspólnotę jednolitego systemu stosunków z kooperującymi państwami trzecimi oraz jednolitość praw i obowiązków Państw Członkowskich.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 mają zastosowanie do umów zawartych z Grecją, Turcją, Tunezją, Marokiem, Izraelem, Hiszpanią i Maltą.

Postanowienia te mają także zastosowanie do umów zawartych przez Wspólnotę z innymi państwami trzecimi obszaru śródziemnomorskiego przed wejściem w życie niniejszego Aktu.

Rozdział  2

Stosunki ze Stowarzyszonymi Państwami Afryki i Madagaskaru oraz określonymi krajami rozwijającymi się Wspólnoty Brytyjskiej

Artykuł  109

1. Uregulowania wynikające z Konwencji o Stowarzyszeniu podpisanej przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą z Państwami Afryki i Madagaskaru 29 lipca 1969 roku oraz z Układu ustanawiającego Stowarzyszenie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Zjednoczoną Republiką Tanzanii, Republiką Ugandy i Republiką Kenii, podpisanego 24 września 1969 roku, nie mają zastosowania do stosunków pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi a Państwami Stowarzyszonymi ze Wspólnotą na mocy tych aktów.

Nowe Państwa Członkowskie nie muszą przystępować do Umowy dotyczącej produktów podlegających Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali, zawartej 29 lipca 1969 roku.

2. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 110 oraz 111, produkty pochodzące z Państw Stowarzyszonych wymienionych w ustępie 1 podlegają przy imporcie do nowych Państw Członkowskich uregulowaniom stosowanym do tych produktów przed przystąpieniem.

3. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 110 i 111, produkty pochodzące z niezależnych krajów Wspólnoty Brytyjskiej wymienionych w załączniku VI do niniejszego Aktu podlegają, przy imporcie do nowych Państw Członkowskich, uregulowaniom stosowanym do tych produktów przed przystąpieniem.

Artykuł  110

Do produktów wymienionych w załączniku II do Traktatu EWG, podlegających wspólnej organizacji rynku oraz do produktów podlegających przy imporcie do Wspólnoty szczególnym zasadom wynikającym z realizacji wspólnej polityki rolnej, pochodzących z Państw Stowarzyszonych wymienionych w artykule 109 ustęp 1 lub z niezależnych krajów Wspólnoty Brytyjskiej wymienionych w artykule 109 ustęp 3, nowe Państwa Członkowskie stosują przy imporcie zasady Wspólnoty, z zastrzeżeniem warunków przewidzianych w niniejszym Akcie oraz następujących postanowień:

(a) jeżeli przepisy wspólnotowe przewidują nałożenie opłat celnych na import z państw trzecich, nowe Państwa Członkowskie stosują rozwiązania taryfowe stosowane przez nie przed przystąpieniem, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 111;

(b) w przypadku elementów ochronnych innych niż cła, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, wprowadza niezbędne zmiany do przepisów Wspólnoty w celu zapewnienia importu tych produktów na warunkach podobnych do obowiązujących przed przystąpieniem.

Artykuł  111

Jeżeli dostosowanie do Wspólnej Taryfy Celnej prowadzi do obniżenia opłat celnych w nowym Państwie Członkowskim, obniżone cło stosuje się do importu podlegającego postanowieniom artykułów 109 i 110.

Artykuł  112

1. Produkty importowane do Wielkiej Brytanii przed terminami określonymi w artykule 115, pochodzące z niezależnych krajów Wspólnoty Brytyjskiej wymienionych w artykule 109 ustęp 3, nie są uważane za pozostające w wolnym obrocie w rozumieniu artykułu 10 Traktatu EWG w przypadku reeksportu do nowego Państwa Członkowskiego lub do Wspólnoty w jej obecnym składzie.

2. Produkty importowane do Wspólnoty w jej obecnym składzie w tym samym okresie, pochodzące z Państw Stowarzyszonych wymienionych w artykule 109 ustęp 1, nie są uważane za pozostające w wolnym obrocie w rozumieniu artykułu 10 Traktatu EWG w przypadku reeksportu do nowego Państwa Członkowskiego lub do Wspólnoty w jej obecnym składzie.

3. Jeżeli nie istnieje ryzyko zakłóceń handlu, a zwłaszcza w przypadku minimalnych różnic w uregulowaniach importowych, Komisja może uchylić ustępy 1 i 2.

Artykuł  113

1. Po przystąpieniu nowe Państwa Członkowskie przekażą obecnym Państwom Członkowskim i Komisji stosowane przez nie przepisy regulujące import produktów pochodzących z niezależnych krajów Wspólnoty Brytyjskiej wymienionych w artykule 109 ustęp 3 i Państw Stowarzyszonych wymienionych w artykule 109 ustęp 1.

2. Po przystąpieniu Komisja przekaże nowym Państwom Członkowskim wewnętrzne i zwyczajowe przepisy regulujące import do Wspólnoty w jej obecnym składzie produktów pochodzących z niezależnych krajów Wspólnoty Brytyjskiej wymienionych w artykule 109 ustęp 3 i Państw Stowarzyszonych wymienionych w artykule 109 ustęp 1.

Artykuł  114

Przy podejmowaniu odpowiednich decyzji przez Radę i wydawaniu opinii przez Komitet Europejskiego Funduszu Rozwoju, w ramach Umowy Wewnętrznej, na temat środków i procedur wdrożenia Konwencji Stowarzyszeniowej podpisanej przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą z Państwami Afryki i Madagaskaru 29 lipca 1969 roku, Umowy Wewnętrznej o finansowaniu i administrowaniu pomocą Wspólnoty, podpisanej 29 lipca 1969 roku, oraz Umowy Wewnętrznej o środkach i procedurach wdrożenia Umowy ustanawiającej Stowarzyszenie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Zjednoczoną Republiką Tanzanii, Republiką Ugandy i Republiką Kenii, podpisanej 24 września 1969 roku, uwzględnia się wyłącznie głosy obecnych Państw Członkowskich, zgodnie ze średnią głosów stosowaną przed przystąpieniem do obliczania kwalifikowanej większości lub zgodnie z artykułem 13 ustęp 3 powyższej Umowy Wewnętrznej o finansowaniu i administrowaniu pomocą Wspólnoty.

Artykuł  115

1. Postanowienia artykułów 109-114 mają zastosowanie do 31 stycznia 1975 roku.

2. Jednakże import z niezależnego kraju Wspólnoty Brytyjskiej wymienionego w artykule 109 ustęp 3, który przed tym terminem uregulował stosunki ze Wspólnotą inaczej niż w drodze stowarzyszenia, podlega w nowych Państwach Członkowskich, od daty wejścia w życie jego umowy ze Wspólnotą i w przypadku kwestii nie podlegających tej umowie, przepisom państw trzecich stosowanym do tego importu, z uwzględnieniem postanowień przejściowych niniejszego Aktu.

3. Rada, w porozumieniu z Komisją, może jednogłośnie zadecydować o przedłużeniu terminu określonego w ustępie 1 w przypadku zastosowania środków przejściowych przewidzianych w artykule 62 ustęp 2 Konwencji Stowarzyszeniowej podpisanej przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą z Państwami Afryki i Madagaskaru 29 lipca 1969 roku, lub w artykule 36 Umowy ustanawiającej Stowarzyszenie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Zjednoczoną Republiką Tanzanii, Republiką Ugandy i Republiką Kenii, podpisanej 24 września 1969 roku, w okresie stosowania tych środków przejściowych.

Rozdział  3

Stosunki z Papuą Nową Gwineą

Artykuł  116

1. Postanowienia artykułów 109 ustęp 3 i 110-113 mają zastosowanie do 31 grudnia 1977 roku do produktów pochodzących lub sprowadzanych z Papui Nowej Gwinei i importowanych do Wielkiej Brytanii.

2. Postanowienia te mogą ulec zmianom, zwłaszcza w przypadku uzyskania niepodległości przez ten kraj do 1 stycznia 1978 roku. W miarę potrzeby Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje odpowiednie, niezbędne środki.

Tytuł  IV

STOWARZYSZENIE KRAJÓW I TERYTORIÓW ZAMORSKICH

Artykuł  117

1. Stowarzyszenie pozaeuropejskich terytoriów utrzymujących specjalne stosunki z Wielką Brytanią i Angielsko-Francuskiego Kondominium Nowych Hebryd, wymienionych w artykule 24 ustęp 2, wchodzi w życie najwcześniej z dniem 1 lutego 1975 roku, po podjęciu decyzji przez Radę na mocy artykułu 136 Traktatu EWG.

2. Nowe Państwa Członkowskie nie muszą przystępować do Umowy w sprawie handlu z krajami i terytoriami zamorskimi produktami podlegającymi Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali, podpisanej 14 grudnia 1970 roku.

Artykuł  118

Postanowienia trzeciej części Protokołu nr 22 w sprawie stosunków pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwami Afryki i Madagaskaru oraz krajami rozwijającymi się Wspólnoty Brytyjskiej położonymi w Afryce, na Oceanie Indyjskim, Oceanie Spokojnym i Karaibach mają zastosowanie do krajów i terytoriów zamorskich wymienionych w artykule 117 i do pozaeuropejskich terytoriów zamorskich utrzymujących specjalne stosunki z obecnymi Państwami Członkowskimi.

Artykuł  119

1. Przepisy wynikające z decyzji Rady z dnia 29 września 1970 roku w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Europejską Wspólnotą Gospodarczą mają zastosowanie do stosunków tych krajów i terytoriów z nowymi Państwami Członkowskimi.

2. Produkty pochodzące z krajów i terytoriów stowarzyszonych ze Wspólnotą podlegają przy imporcie do nowych Państw Członkowskich przepisom stosowanym do tych produktów przed przystąpieniem.

Produkty pochodzące z pozaeuropejskich terytoriów utrzymujących specjalne stosunki z Wielką Brytanią i z Angielsko-Francuskiego Kondominium Nowych Hebryd, wymienionych w artykule 24 ustęp 2, podlegają przy imporcie do Wspólnoty przepisom stosowanym do tych produktów przed przystąpieniem.

3. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do 31 stycznia 1975 roku. W przypadku zastosowania artykułu 115 ustęp 3, termin ten może zostać przedłużony zgodnie z procedurą i na warunkach określonych w tym artykule.

Tytuł  V

PRZEPŁYW KAPITAŁU

Artykuł  120

1. Nowe Państwa Członkowskie mogą odroczyć, zgodnie z harmonogramem i zasadami określonymi w artykułach 121-126 liberalizację przepływu kapitału, przewidzianą w pierwszej dyrektywie Rady z dnia 11 maja 1960 roku w sprawie zastosowania artykułu 67 Traktatu EWG i w drugiej dyrektywie Rady z dnia 18 grudnia 1962 roku uzupełniającej i zmieniającej pierwszą dyrektywę w sprawie zastosowania artykułu 67 Traktatu EWG.

2. We właściwym czasie przeprowadzone zostaną odpowiednie konsultacje pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi a Komisją w sprawie procedur zastosowania środków liberalizujących lub łagodzących, których realizacja może zostać odroczona na podstawie poniższych postanowień.

Artykuł  121

1. Dania może:

a) przez okres dwóch lat po przystąpieniu odraczać liberalizację nabywania przez osoby nieposiadające prawa pobytu w Danii obligacji wyrażonych w koronach duńskich i będących przedmiotem obrotu na giełdzie w Danii, łącznie z fizycznym przenoszeniem tych papierów wartościowych;

b) przez okres pięciu lat po przystąpieniu odraczać liberalizację nabywania przez osoby posiadające prawo pobytu w Danii zagranicznych papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu na giełdzie duńskiej oraz odkupywania z zagranicy duńskich papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu giełdowego, wyrażonych w całości lub w części w walucie zagranicznej, łącznie z fizycznym przenoszeniem tych papierów wartościowych.

2. Z dniem przystąpienia Dania rozpoczyna stopniową liberalizację operacji wymienionych w ustępie 1 literze a).

Artykuł  122

1. Irlandia może:

(a) przez okres dwóch lat po przystąpieniu odraczać liberalizację bezpośrednich inwestycji dokonywanych w Państwach Członkowskich przez osoby posiadające prawo pobytu w Irlandii oraz liberalizację likwidacji inwestycji dokonywanych w Państwach Członkowskich przez osoby posiadające prawo pobytu w Irlandii;

(b) przez okres 30 miesięcy po przystąpieniu odraczać liberalizację następujących przepływów kapitałowych o charakterze osobistym:

- przenoszenie kapitału należącego do osób posiadających prawo pobytu w Irlandii i emigrujących, za wyjątkiem przenoszenia związanego ze swobodą przepływu pracowników, liberalizowanego z dniem przystąpienia;

- darowizny, zapisy, posagi, spadki i inwestycje w nieruchomości, za wyjątkiem związanych ze swobodą przepływu pracowników, liberalizowanego z dniem przystąpienia;

(c) przez okres pięciu lat po przystąpieniu odraczać liberalizację operacji wymienionych w Wykazie B załączonym do dyrektyw wskazanych w artykule 120 oraz realizowanych przez osoby posiadające prawo pobytu w Irlandii.

2. Dostrzegając konieczność wdrażania, poczynając od daty przystąpienia, znacznej liberalizacji przepisów regulujących operacje wymienione w ustępie 1 literze a) Irlandia podejmie wszelkie środki niezbędne do osiągnięcia tego celu.

Artykuł  123

Artykuł  124

1. Wielka Brytania może:

(a) przez okres dwóch lat po przystąpieniu odraczać liberalizację bezpośrednich inwestycji dokonywanych w Państwach Członkowskich przez osoby posiadające prawo pobytu w Wielkiej Brytanii oraz liberalizację likwidacji inwestycji dokonywanych w Państwach Członkowskich przez osoby posiadające prawo pobytu w Wielkiej Brytanii;

(b) przez okres 30 miesięcy po przystąpieniu odraczać liberalizację następujących przepływów kapitałowych o charakterze osobistym:

- przenoszenie kapitału należącego do osób posiadających prawo pobytu w Wielkiej Brytanii i emigrujących, za wyjątkiem przenoszenia związanego ze swobodą przepływu pracowników, liberalizowanego z dniem przystąpienia;

- darowizny, zapisy, posagi, spadki i inwestycje w nieruchomości, za wyjątkiem związanych ze swobodą przepływu pracowników, liberalizowanego z dniem przystąpienia;

(c) przez okres pięciu lat po przystąpieniu odraczać liberalizację operacji wymienionych w Wykazie B załączonym do dyrektyw wskazanych w artykule 120 oraz realizowanych przez osoby posiadające prawo pobytu w Wielkiej Brytanii.

2. Od dnia przystąpienia Wielka Brytania dąży do znacznej liberalizacji przepisów regulujących operacje wymienione w ustępie 1 literze a).

Artykuł  125

Jeśli jest to możliwe nowe Państwa Członkowskie liberalizują przepływy kapitałowe wymienione w artykułach 121-124 przed upływem terminów określonych w tych artykułach.

Artykuł  126

W celu wykonania postanowień niniejszego Tytułu, Komisja może zasięgnąć opinii Komitetu Walutowego i przedłożyć odpowiednie propozycje Radzie.

Tytuł  VI

POSTANOWIENIA FINANSOWE

Artykuł  127

Decyzja z dnia 21 kwietnia 1970 roku w sprawie zastąpienia wkładów finansowych Państw Członkowskich przez własne zasoby Wspólnot, zwana dalej "decyzją z dnia 21 kwietnia 1970 roku" ma zastosowanie z uwzględnieniem poniższych postanowień.

Artykuł  128

Przychody wymienione w artykule 2 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku obejmują także:

(a) wśród wymienionych jako opłaty rolne, przychody z wszelkich kwot wyrównawczych nakładanych na import na mocy artykułów 47 i 55 oraz ze stałych elementów stosowanych w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi i pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi na mocy artykułu 61;

(b) wśród wymienionych jako opłaty celne, cła nakładane przez nowe Państwa Członkowskie w handlu z Państwami niebędącymi członkami oraz cła nakładane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi i pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi.

Artykuł  129

1. Wkłady finansowe Państw Członkowskich wymienione w artykule 3 ustęp 2 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku rozkłada się w następujący sposób:

- nowe Państwa Członkowskie:

Dania 2,46%

Irlandia 0,61%

Zjednoczone Królestwo 19,32%;

- obecne Państwa Członkowskie: zgodnie ze skalą zawartą w artykule 3 ustęp 2 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku, po odliczeniu wkładów finansowych powyższych nowych Państw Członkowskich.

2. Podstawa obliczania zmiennych wymienionych w artykule 3 ustęp 3 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku za rok 1973 wynosi:

- dla nowych Państw Członkowskich: procent określony w ustępie 1;

- dla obecnych Państw Członkowskich: ich względny udział za rok poprzedni, z uwzględnieniem powyższych procentów przewidzianych dla nowych Państw Członkowskich.

Artykuł  130

Własne zasoby Wspólnot, wkłady finansowe i, zależnie od potrzeb, wkłady wymienione w artykule 4 ustępy 2-4 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku są należne od nowych Państw Członkowskich tylko w następującym zakresie:

- 45,0% w 1973 roku,

- 56,0% w 1974 roku,

- 67,5% w 1975 roku,

- 79,5% w 1976 roku,

- 92,0% w 1977 roku.

Artykuł  131

1. Z dniem 1 stycznia 1978 roku własne zasoby Wspólnot, wkłady finansowe i, zależnie od potrzeb, wkłady wymienione w artykule 4, ustępy 2-4 decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku stają się należne od nowych Państw Członkowskich w całości, z zastrzeżeniem następujących postanowień:

(a) wzrost względnego udziału należnego od każdego z nowych Państw Członkowskich na poczet własnych zasobów Wspólnot i wkładu finansowego za 1978 rok, w porównaniu ze względnym udziałem należnym za rok 1977, nie może przekroczyć dwóch piątych różnicy między względnym udziałem należnym na poczet własnych zasobów Wspólnot i wkładu finansowego za 1977 rok a względnym wkładem, który dane nowe Państwo Członkowskie winno wpłacić na ten sam poczet w tym samym roku, w przypadku obliczenia względnego wkładu zgodnie z uregulowaniami przewidzianymi od 1978 roku dla obecnych Państw Członkowskich w decyzji z dnia 21 kwietnia 1970 roku;

(b) w roku 1979 wzrost względnego udziału każdego nowego Państwa Członkowskiego, w porównaniu z 1978 rokiem, nie może przekroczyć wzrostu z roku 1978, w porównaniu z 1977.

2. Obliczenia niezbędne do zastosowania niniejszego artykułu wykonuje Komisja.

Artykuł  132

Do 31 grudnia 1979 roku część budżetu Wspólnot nieobjętą artykułami 130 i 131 włącza się do kwoty przewidzianej dla obecnych Państw Członkowskich w artykule 129. Tak określoną kwotę całkowitą rozdziela się pomiędzy obecne Państwa Członkowskie zgodnie z decyzją z dnia 21 kwietnia 1970 roku.

Tytuł  VII

INNE POSTANOWIENIA

Artykuł  133

Akty wymienione w załączniku VII do niniejszego Aktu mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich na warunkach określonych w tym załączniku.

Artykuł  134

1. W ciągu pięciu lat po przystąpieniu Komisja i zainteresowane rządy zbadają, czy istniejące środki wynikające z uregulowań zawartych w ustawach, przepisach i działaniach administracyjnych obowiązujących w nowych Państwach Członkowskich, które w przypadku wprowadzenia, po przystąpieniu podlegałyby artykułowi 67 Traktatu EWWiS, mogą, w porównaniu ze środkami obowiązującymi w obecnych Państwach Członkowskich, spowodować znaczące zakłócenia konkurencji w sektorze węgla i stali na wspólnym rynku lub na rynkach eksportowych. Komisja, po zasięgnięciu opinii Rady, może zaproponować zainteresowanym rządom podjęcie działań uznanych przez siebie za niezbędne do korekty tych środków lub zrównoważenia ich skutków.

2. Do 31 grudnia 1977 roku ceny stosowane przez przedsiębiorstwa z tytułu sprzedaży stali na rynku irlandzkim, obniżone do poziomu ich równowartości w punkcie wybranym dla ustalenia ich cennika, nie mogą być niższe od cen określonych w tym cenniku dla porównywalnych transakcji, chyba że Komisja na to zezwoli, w porozumieniu z Rządem Irlandii, z zastrzeżeniem ostatniego akapitu artykułu 60 ustęp 2 litera b) Traktatu EWWiS.

3. Jeżeli ważność decyzji Najwyższej Władzy nr 1/64 z dnia 15 stycznia 1964 roku zabraniająca zbliżania cen produktów stalowych i surowego żelaza zostanie przedłużona po przystąpieniu, zakaz ten nie będzie miał zastosowania do 31 grudnia 1975 roku do produktów przeznaczonych na rynek duński.

Artykuł  135

1. Jeśli przed 31 grudnia 1977 roku pojawią się poważne trudności, które mogą utrzymywać się w jakiejkolwiek dziedzinie gospodarki lub spowodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej danego obszaru, nowe Państwa Członkowskie mogą zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w celu uzdrowienia sytuacji i dostosowania danego sektora gospodarki do wspólnego rynku.

2. Na żądanie zainteresowanego Państwa, Komisja, w ramach procedury przyspieszonej, określa środki ochronne, które uważa za niezbędne, wskazując warunki i sposób ich stosowania.

3. Środki dopuszczone na mocy ustępu 2 mogą obejmować wyłączenia stosowania przepisów Traktatu EWG, a także niniejszego Aktu w takim zakresie i na takie okresy, jakie są ściśle niezbędne do realizacji celów, o których mowa w ustępie 1. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie wspólnego rynku.

4. W takich samych okolicznościach i według tej samej procedury każde z obecnych Państw Członkowskich może ubiegać się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w stosunku do jednego lub kilku nowych Państw Członkowskich.

Artykuł  136

1. Jeśli do 31 grudnia 1977 roku Komisja, działając na wniosek Państwa Członkowskiego lub jakiejkolwiek innej zainteresowanej strony, stwierdzi praktykowanie dumpingu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie i nowymi Państwami Członkowskimi lub pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi, skieruje ona zalecenia do osoby lub osób, które zainicjowały te praktyki, w celu położenia im kresu.

Jeżeli te praktyki będą kontynuowane, Komisja upoważni poszkodowane Państwo lub Państwa Członkowskie do podjęcia środków ochronnych, których warunki i szczegółowe zasady określi.

2. W celu zastosowania niniejszego artykułu do produktów wyliczonych w załączniku II do Traktatu EWG, Komisja dokona oceny wszelkich istotnych czynników, w szczególności poziomu cen, po których towary te są importowane na badany rynek, z uwzględnieniem przepisów Traktatu EWG dotyczących rolnictwa, a szczególnie artykułu 39.

Artykuł  137

1. Nie naruszając artykułu 136, do 31 grudnia 1977 roku Irlandia może podejmować niezbędne środki w nagłych wypadkach. Zawiadamia o nich niezwłocznie Komisję, która może zadecydować o ich zniesieniu lub zmianie.

2. Niniejsze postanowienie nie ma zastosowania do produktów wyszczególnionych w załączniku II do Traktatu EWG.

Artykuł  138

Nie naruszając ustępu 2 artykułu 95 Traktatu EWG, do 30 czerwca 1974 roku Dania może utrzymać specjalne podatki akcyzowe od wina importowanego w butelkach lub podobnych pojemnikach.

CZĘŚĆ  PIĄTA

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WPROWADZENIA NINIEJSZEGO AKTU W ŻYCIE

Tytuł  I

POWOŁYWANIE INSTYTUCJI

Artykuł  139

1. Po przystąpieniu parlamenty nowych Państw Członkowskich powołają swoich delegatów do Zgromadzenia.

2. Zgromadzenie zbierze się nie później niż w miesiąc od daty przystąpienia. Dokona on takich zmian swojego regulaminu wewnętrznego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł  140

1. Przy przystąpieniu Prezydencję Rady obejmuje członek Rady, który objąłby go na podstawie artykułu 2 Traktatu ustanawiającego Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot Europejskich w jego pierwotnej wersji. Po wygaśnięciu jego kadencji, prezydencja przypada kolejnym Państwom Członkowskim według kolejności ustalonej w powyższym artykule, zmienionym zgodnie z artykułem 11.

2. Rada dokona takich zmian swojego regulaminu wewnętrznego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł  141

1. Przewodniczący, wiceprzewodniczący i członkowie Komisji zostaną powołani po przystąpieniu. Komisja podejmie swoje obowiązki piątego dnia po powołaniu jej członków. Z tą datą upłynie kadencja członków pełniących obowiązki w chwili przystąpienia.

2. Komisja dokona takich zmian swojego regulaminu wewnętrznego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł  142

1. Po przystąpieniu zostaną powołani nowi sędziowie Trybunału Sprawiedliwości, tak aby zwiększyć ich liczbę do dziewięciu, zgodnie z artykułem 17 niniejszego Aktu.

2. Kadencja jednego z sędziów Trybunału powołanych zgodnie z ustępem 1 upływa 6 października 1976 roku. Sędzia ten zostanie wskazany w drodze losowania. Kadencja pozostałych członków upływa 6 października 1979 roku.

3. Po przystąpieniu mianuje się trzeciego rzecznika generalnego. Jego kadencja upływa 6 października 1979 roku.

4. Trybunał dokona takich zmian swojego regulaminu proceduralnego, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie. Zmienione regulaminy wymagają jednomyślnej zgody Rady.

5. W sprawach rozpatrywanych przed Trybunałem do 1 stycznia 1973 roku, w których postępowanie ustne rozpoczęło się przed tym dniem, pełny skład Trybunału, oraz skład izb są określane zgodnie z przepisami sprzed przystąpienia. W sprawach tych stosowane są regulaminy proceduralne obowiązujące 31 grudnia 1972 roku.

Artykuł  143

Po przystąpieniu Komitet Ekonomiczno-Społeczny zostanie powiększony przez powołanie 42 członków reprezentujących różne kategorie życia gospodarczego i społecznego nowych Państw Członkowskich. Kadencja wybranych w ten sposób członków upływa w tym samym czasie co kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł  144

Po przystąpieniu Komitet Doradczy EWWiS zostanie powiększony przez powołanie nowych członków. Kadencja wybranych w ten sposób członków upływa w tym samym czasie co kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł  145

Po przystąpieniu Komitet Naukowo-Techniczny zostanie powiększony zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 134 Traktatu EWEA. Komitet rozpoczyna funkcjonowanie piątego dnia po powołaniu jego członków. W tym terminie upływa kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł  146

Po przystąpieniu Komitet Walutowy zostanie powiększony przez powołanie członków reprezentujących nowe Państwa Członkowskie. Ich kadencja upływa w tym samym czasie co kadencja członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł  147

Dostosowania postanowień traktatowych dotyczących komitetów i ich regulaminów wewnętrznych, niezbędne z uwagi na przystąpienie, zostaną wprowadzone jak najszybciej po przystąpieniu.

Artykuł  148

1. Kadencje nowych członków komitetów wymienionych w załączniku VIII upływają w tym samym czasie co kadencje ich członków sprawujących te funkcje w dniu przystąpienia.

2. Po przystąpieniu skład komitetów wymienionych w załączniku IX zostanie w całości odnowiony.

Tytuł  II

ZASTOSOWANIE AKTÓW WYDANYCH PRZEZ INSTYTUCJE

Artykuł  149

Po przystąpieniu nowe Państwa Członkowskie uznaje się za adresatów dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 189 Traktatu EWG i artykułu 161 Traktatu EWEA, a także zaleceń i decyzji w rozumieniu artykułu 14 Traktatu EWWiS, o ile takie dyrektywy, zalecenia i decyzje zostały skierowane do wszystkich obecnych Państw Członkowskich.

Artykuł  150

Zastosowanie w nowych Państwach Członkowskich aktów wymienionych w załączniku X do niniejszego Aktu odracza się na okres wskazany w tej liście.

Artykuł  151

1. Zastosowanie następujących aktów odracza się do 1 lutego 1973 roku:

(a) zastosowanie do nowych Państw Członkowskich Wspólnoty przepisów określonych dla produkcji i handlu produktami rolnymi oraz handlu określonymi produktami przetwórstwa rolnego, podlegającymi szczególnym uregulowaniom;

(b) zastosowanie do Wspólnoty w jej obecnym składzie zmian wprowadzonych do tych przepisów niniejszym Aktem, łącznie ze zmianami wynikającymi z artykułu 153.

2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do zmian określonych w części II punkcie A załącznika I, o których mowa w artykule 29 niniejszego Aktu.

3. Do 31 stycznia 1973 roku w handlu pomiędzy nowym Państwem Członkowskim, z jednej strony, a Wspólnotą w jej obecnym składzie, pozostałymi nowymi Państwami Członkowskimi lub państwami trzecimi, z drugiej strony, obowiązują przepisy stosowane przed przystąpieniem.

Artykuł  152

Nowe Państwa Członkowskie przyjmą środki niezbędne do przestrzegania od daty przystąpienia postanowień dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 189 Traktatu EWG i artykułu 161 Traktatu EWEA, a także zaleceń i decyzji w rozumieniu artykułu 14 Traktatu EWWiS, chyba że lista z załącznika XI lub inne postanowienia niniejszego Aktu przewidują inny okres na zastosowanie się do tych aktów.

Artykuł  153

1. Z chwilą przystąpienia wejdą w życie zmiany w aktach instytucji Wspólnoty niezawarte w niniejszym Akcie ani w jego załącznikach, wprowadzone przez instytucje przed przystąpieniem, zgodnie z procedurą określoną w ustępie 2, w celu zapewnienia zgodności tych aktów z postanowieniami niniejszego Aktu, w szczególności z częścią czwartą.

2. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, lub też Komisja, w zależności od tego, który z tych organów przyjął dany akt, wydaje odpowiednie przepisy dostosowujące.

Artykuł  154

Nie naruszając postanowień artykułu 3 ustęp 3, zasady dotyczące ogólnych przepisów o pomocy regionalnej, opracowane w ramach stosowania artykułów 92-94 Traktatu EWG i zawarte w zawiadomieniu Komisji z dnia 23 czerwca 1971 roku oraz w rezolucji Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich z dnia 20 października 1971 roku stosuje się względem nowych Państw Członkowskich najpóźniej z dniem 1 lipca 1973 roku.

Teksty te uzupełni się w celu uwzględnienia nowej sytuacji Wspólnoty po rozszerzeniu, tak aby wszystkie Państwa Członkowskie obowiązywały te same zasady.

Artykuł  155

Teksty aktów przyjętych przez instytucje Wspólnot przed przystąpieniem i sporządzone przez Radę lub Komisję w językach angielskim i duńskim od dnia przystąpienia są tekstami autentycznymi na tych samych warunkach, co teksty sporządzone w obecnych czterech językach. Zostaną one opublikowane w "Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich", jeśli teksty w obecnych językach były w ten sposób publikowane.

Artykuł  156

Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki stosowane w dniu przystąpienia, które ze względu na przystąpienie zostają objęte artykułem 65 Traktatu EWWiS, muszą być notyfikowane Komisji w ciągu 3 miesięcy od przystąpienia. Tylko porozumienia i decyzje, które zostały notyfikowane, pozostają tymczasowo w mocy do czasu wydania decyzji przez Komisję.

Artykuł  157

Przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, zmierzające do zapewnienia na terytorium Państw Członkowskich ochrony zdrowia pracowników i mieszkańców przed szkodliwym promieniowaniem są stosownie do artykułu 33 Traktatu EWEA przekazywane Komisji przez te państwa w terminie trzech miesięcy od daty przystąpienia.

Tytuł  III

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  158

Załączniki I-XI i Protokoły 1-30 oraz wymiana listów dotyczących kwestii walutowych załączone do niniejszego Aktu stanowią jego integralną część.

Artykuł  159

Rząd Republiki Francuskiej przekaże uwierzytelniony odpis Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz zmieniających go Traktatów Rządom Królestwa Danii, Irlandii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Artykuł  160

Rząd Republiki Włoskiej przekaże uwierzytelniony odpis Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej i Traktatów zmieniających lub uzupełniających te Traktaty. Traktaty te zostaną przekazane w następujących językach: holenderskim, francuskim, niemieckim i włoskim, Rządom Królestwa Danii, Irlandii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Teksty Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej i Traktatów zmieniających lub uzupełniających te Traktaty, sporządzone w języku angielskim, duńskim, irlandzkim i norweskim zostaną załączone do niniejszego Aktu. Teksty w języku angielskim, duńskim i irlandzkim są autentyczne na takich warunkach, jak teksty Traktatów, o których mowa powyżej, sporządzone w obecnych językach.

Artykuł  161

Uwierzytelnione odpisy umów międzynarodowych złożonych w archiwum sekretariatu generalnego Rady Wspólnot Europejskich zostaną przekazane rządom nowych Państw Członkowskich przez sekretarza generalnego.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Lista, o której mowa w artykule 29 Aktu Przystąpienia

I.

PRZEPISY CELNE

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 802/68 z dnia 27 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 148, z 28.06.1968, str. 1)

W artykule 14 ustęp 2 wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 803/68 z dnia 27 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 148, z 28.06.1968, str. 6)

W artykule 6 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Dla towarów wprowadzonych na terytorium jednego z Państw Członkowskich i dowiezionych do miejsca przeznaczenia w innym Państwie Członkowskim poprzez użyczenie terytorium państwa trzeciego lub drogi morskiej powodującej użyczenie terytorium jednego z Państw Członkowskich, miejsce wprowadzenia do Wspólnoty, które należy wziąć pod uwagę, jest ustalone według procedury przewidzianej w art. 17."

W artykule 6 ustęp 3 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"3. Dla towarów wprowadzonych na obszar celny Wspólnoty i wysłanych bezpośrednio z jednego z zamorskich departamentów francuskich lub z Grenlandii do innej części obszaru celnego Wspólnoty lub odwrotnie, miejsce wprowadzenia, które należy wziąć pod uwagę, jest miejscem przewidzianym w ustępach 1 i 2 oraz znajduje się w części obszaru celnego Wspólnoty skąd towary te pochodzą od chwili, gdy stały się tu przedmiotem wyładunku lub przeładunku poświadczonego przez służby celne."

W artykule 17 ustęp 2 wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 950/68 z dnia 28 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 172, z 22.07.1968, str. 1)

Punkt C3 tytułu I pierwszej części załącznika otrzymuje brzmienie:

"Jednostka rozliczeniowa (JR), do której odsyła się dla niektórych szczególnych opłat celnych lub jako kryterium oznaczenia niektórych pozycji lub do wartości 0,88867088g szczerego złota. Kurs przeliczeniowy, jaki należy zastosować celem jej konwersji na korony duńskie, guldeny holenderskie, franki belgijskie, franki francuskie, franki luksemburskie, liry włoskie, funty irlandzkie, funty szterlingi i marki niemieckie, jest kursem, który odpowiada parytetowi ogłoszonemu dla tych walut przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy i uznanemu przez niego."

4. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1496/68 z dnia 27 września 1968 roku (Dz.U. nr L 238, z 28.09.1968, str. 1)

Artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

"Obszar celny Wspólnoty obejmuje następujące terytoria:

* terytorium Królestwa Belgii;

* terytorium Królestwa Danii, z wyjątkiem Wysp Owczych;

* terytoria niemieckie, na których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, z wyjątkiem, z jednej strony, wyspy Helgoland i, z drugiej, terytorium Büsingen (traktat z dnia 23 listopada 1964 roku między Republiką Federalną Niemiec a Konfederacją Szwajcarską);

* terytorium Republiki Francuskiej, z wyjątkiem terytoriów zamorskich;

* terytorium Irlandii;

* terytorium Republiki Włoskiej, z wyjątkiem gmin Livigno i Campione d'Italia jak również wód państwowych jeziora Lugano między wybrzeżem a granicą polityczną strefy usytuowanej między Ponte Tresa i Porto Ceresio;

* terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga;

* terytorium Królestwa Niderlandów w Europie;

* terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jak również Wyspy Normandzkie i Wyspa Man.

5. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1769/68 z dnia 6 listopada 1968 roku (Dz.U. nr L 285, z 25.11.1968, str. 1)

W załączniku ustęp 3 akapit pierwszy postanowień wstępnych otrzymuje brzmienie:

"Jeśli chodzi o francuskie terytoria zamorskie Gwadelupy, Gujany, Martyniki i Réunion, jak również Grenlandii, których lotniska nie zostały włączone do tabeli, należy stosować następujące zasady:

a) dla towarów wysłanych z państw trzecich do tych terytoriów, całość kosztów transportu lotniczego należy włączyć do wartości cła;

b) dla towarów wysłanych z państw trzecich do części europejskiej Wspólnoty, z przeładunkiem lub wyładunkiem na jednym z tych terytoriów, koszty transportu lotniczego, które zostałyby poniesione w związku z wysłaniem towarów do tego terytorium, należy włączyć do wartości cła;

c) dla towarów wysłanych z państw trzecich do tych terytoriów z przeładunkiem lub wyładunkiem w porcie lotniczym części europejskiej Wspólnoty, koszty transportu lotniczego, które należy włączyć do wartości cła, to koszty wynikające z zastosowania wielkości procentowych z poniższej tabeli do kosztów, które zostałyby poniesione w związku z wysłaniem towarów między lotniskiem załadunku a lotniskiem gdzie towary są wyładowane lub przeładowane."

6. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 97/69 z dnia 16 stycznia 1969 roku (Dz.U. nr L 14, z 21.01.1969, str. 1)

W artykule 3 ustęp 2 wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

7. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 542/69 z dnia 18 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 77, z 29.03.1969, str. 1)

W artykule 11 litera d) otrzymuje brzmienie:

"d) przez "urząd przejazdu":

* urząd celny wjazdu usytuowany w jednym z Państw Członkowskich inny niż urząd wyjazdu,

* jak również urząd wyjazdu ze Wspólnoty, kiedy wysyłka opuszcza terytorium Wspólnoty w trakcie operacji tranzytu wspólnotowego przez granicę między jednym z Państw Członkowskich a państwem trzecim."

W artykule 11 litera g) otrzymuje brzmienie:

"g) przez "granicę wewnętrzną":

za przekraczające granicę wewnętrzną są uważane towary załadowane w porcie morskim jednego z Państw Członkowskich i wyładowane w porcie morskim innego Państwa Członkowskiego, o ile przebycie morza odbywa się w oparciu o jednolity dokument przewozowy. Nie są uważane za przekraczające granicę wewnętrzną towary pochodzące z państw trzecich drogą morską i przeładowane w porcie morskim jednego z Państw Członkowskich w celu wyładunku w porcie morskim innego Państwa Członkowskiego."

W artykule 41 dodaje się ustęp:

"3. Przepisy ustępu 1 mają zastosowanie również do towarów, które przekraczają granicę wewnętrzną zgodnie z art. 11 lit. g) akapit drugi."

Artykuł 44 otrzymuje brzmienie:

"1. W drodze odstępstwa od art. 4 towary, których transport obejmuje przekroczenie granicy wewnętrznej w rozumieniu art. 11 lit. g) akapit drugi, mogą nie podlegać procedurze tranzytu wspólnotowego, zanim nie przekroczą wspomnianej granicy.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania:

* kiedy towary podlegają przepisom wspólnotowym obejmującym kontrolę ich użytkowania lub ich przeznaczenia

lub

* kiedy transport ma się zakończyć w jednym z Państw Członkowskich innym niż to, w którym usytuowany jest port wyładunku, chyba, że transport poza tym portem ma się odbywać, w zastosowaniu z art. 7 ust. 2, akapit drugi, zgodnie z Manifestem Reńskim.

3. Dla towarów podlegających procedurze tranzytu wspólnotowego przed przekroczeniem granicy wewnętrznej, skutki powyższej procedury zawiesza się podczas przejścia przez morze otwarte.

4. Nie ma podstaw dla złożenia zabezpieczenia dla transportu towarów morzem."

W artykule 47 po wyrażeniu "...na mocy postanowień art. 44", skreśla się następujące wyrazy:

"ust. 1 akapit drugi",

W artykule 58 ustęp 2, wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy."

W załączniku A do nagłówka każdego formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku B do nagłówka każdego formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku C do nagłówka każdego formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku D do nagłówka każdego formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku E do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku F do nagłówka wzoru I dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku F, punkt 1.1. wzoru I otrzymuje brzmienie:

"Niżej podpisany (a) .........¹

zamieszkały (a) w .........²

udziela gwarancji solidarnej w urzędzie probierczym w .........

......... w wysokości maksymalnej sumy .........

wobec Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej³ na wszystko, za co jest lub stałby się zobowiązany wobec wyżej wymienionych Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich z tytułu opłat głównych i dodatkowych, jak i kosztów ubocznych, z wyłączeniem kar, tytułem należności celnych, podatków, opłat rolnych i innego opodatkowania, z tytułu naruszenia prawa oraz nieprawidłowości popełnionych w trakcie lub przy okazji operacji tranzytu wspólnotowego wykonywanych przez główną stronę zobowiązaną."

W załączniku F do nagłówka wzoru II dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku F punkt 1.1. wzoru II otrzymuje brzmienie:

"Niżej podpisany(a) .........¹

zamieszkały(a) w .........²

udziela gwarancji solidarnej w urzędzie nadawczym w .........

wobec Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów^I oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej³ na wszystko za co¹ jest lub stałby się zobowiązany wobec wyżej wymienionych Państw Członkowskich Wspólnot europejskich z tytułu zarówno opłat głównych i dodatkowych jak i kosztów ubocznych, z wyłączeniem kar, tytułem należności celnych, podatków, opłat rolnych i innego opodatkowania, z tytułu naruszenia prawa oraz nieprawidłowości popełnionych w trakcie lub przy okazji operacji tranzytu wspólnotowego wykonywanych przez główną stronę zobowiązaną z urzędu nadawczego w ......... do urzędu pocztowego odbiorczego w .... dotyczących towarów wskazanych niżej:"

W załączniku G do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

W załączniku G do pierwszej strony formularza po wyrazach "Państwa Członkowskie Wspólnot Europejskich wskazane niżej:", dodaje się cztery wykropkowane linie.

W załączniku H do wzoru etykiety dodaje się skróty "EC" i "EF".

8. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 582/69 z dnia 26 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 79, z 31.03.1969, str. 1)

W załączniku do nagłówka formularza "Świadectwo pochodzenia" i jego kopii dodaje się wyrazy:

* "EUROPEAN COMMUNITIES"

* "DE EUROPAESKE FAELLESSKABER"

9. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1062/69 z dnia 6 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 141, z 12.06.1969, str. 31)

W załączniku tekst formularza "Świadectwa", którego wzór jest ustalony przez Komisję, otrzymuje brzmienie:

CERTIFICAT / BESCHEINIGUNG / CERTIFICATO / CERTIFICAAT / CERTIFICATE / CERTIFICAT

Pour les préparations dites "Fondues" presentées en emballages immédiats d'un contenu net inférieur ou égal á 1 kg

Für "Käsefondue" genannre Zubereitungen in unmittelbaren Umschließungen mit einem Gewicht des Inhalts von 1 kg oder weniger

Per le preparazioni dette "Fondute" presentate in imballaggi immediate di un contenuto netto inferiore o uguale a 1 kg

Voor de preparaten "Fondues" genaamd, in onmiddellijke verpakking, met een netto-inhoud van 1 kg of minder

For praparations known as "Cheese Fondues" put up in immediate packings of a net capacity of 1 kg or less

For sakalte "Oste-fondue" tilberedninger i direkte emballasje, med et netto-innhold pa 1 kg eller mindre

L'autorité compétente / Die zastandige Stelle / L'autorita competente / De bevoegde autoriteit The competent authority / Vedkommende myndighed /:

certifie que le lot de

bescheinigt, daß die Sendung von

certifica che la partita di

bevestigt dat de partij van

certifies that the parcel of

bekraefter, at sendingen pa

bekrefter at varepartiet pa

kilogrammes de produit, faisant l'objet de la facture n° du

Kilogramm, für welche die Rechnung Nr. vom

chilogrammi di prodotto, ogetto della fattura n. del

kilogram van het produkt, waarvoor factur nr van

kilogrammes of product, covered by Invoice No of

kilogram af produktet, omhandlet i faktura nr af

delivrée par / ausgestellt wurde durch / emessa da / afgegeven door / issued by / udstedt af / ustedt av:

pays d'origine / Ursprungsland / paese d'orgine / land van oorsprong / country of orgin / oprindelsesland / opprinnelsesland:

pays de destination / Bestimmungsland / pase destinatario / land van bestemming / country of destination /bestemmelsesland / betemmelsesland: .........

répond aux caractéristiques suivantes:

folgende Merkmale aufwent:

risponde alle seguenti caratteristiche:

de volgende kenmerken vertoont:

has the following characteristics:

svarer til folgende karakteristika:

Ce produit a une teneur en poids en matieres grasses provenant du lait égale ou supérieure a 12% et inferieure a 18%.

Dieses Erzeugnis hat cinen Gehalt an Milchfett von 12 oder mehr, jedoch weniger als 18 Gewichtshundertteilen.

Tale prodotto ha un tenore in peso di materie grasse provenienti dal latte uguale o superiore a 12% e inferiore a 18%.

Dit produkt heeft een gehalte aan van melk afkomstige vetstoffen gelijk aan ot hoger dan 12%, doch lager dan 18%.

This product has a milk at content equal to or exceeding 12% and less than 18% by weight.

Dette produkt har et vaegtindhold af maelkefedt pa mindst 12 og hojst 18 procent.

Il a été obtenu á partir de fromages fondus dans la fabrication desquels ne sont entrés d'autres fromages que l'Emmental ou le Gruyere,

Es ist hergestellt aus Schmelzkäse, zu dessen Erzengung keine anderen Käsesortun als Emmentaler oder Greyerzer verwendet wurden,

E stato ottenuto con formaggi fusi per la cui fabbricazione sono stati utilizzati solamente Emmental o Gruviera,

Het werd verkegen uit gesmolten kaas, waarin bij de fabricatie ervan geen andere kaasoorten dan Emmental en Gruyere werden verwerkt,

It is prepared with processed cheeses made exclusively from Emmental or Gruyere cheese,

Fremstillet af smelteost, ved hvis fabrikation der ikke er anvendt andre ostesorter end Emmentaler eller Gruyere,

avec adjonction de vin blanc, d'eau-de-vie de cerises (kirsch), de fécule et d'épiees.

mit Zusätzen von Weißwein, Kirschwasser, Stärke und Gewürzen.

con l'aggiunta di vino bianco, acquavite di ciliege (kirsch), fecol e spezie.

met toevoeging van witte wijn, brandewijn van kersen (kirsch), retmeel en specerijen.

with added white wine, kirsch, starch and spices.

med tilsaetning af hvidvin, kirsebaerbraendevin (kirsch), stivelae og krydderier.

Les fromages Emmental ou Gruyere utylisés a sa fabrication ont été fabriqués dans le pays exportateur.

Die zu seiner Herstellung verwendeten Käsesorten Emmentaler oder Greyerzer sind im Ausfuhrland erzeugt worden.

I formaggi Emmental o Gruviera utilizzati per la sua fabbricazione sono stati fabbricati nel paese esportatore.

De voor de bereiding ervan verwerkte Gruyére en Emmentaler kaassoorten werden in het uitvoerland bereid.

The Emmental and Gruyere cheeses used in its manufacture were made in the exporting country.

De ved fabrikationen anvendte Emmentaler - eller Gruyére-oste er fremstillet i eksportlandet.

Licu et date d'émission:

Austellungsort und -datum:

Luogo e data d'emissione:

Plaats en datum van afgifte:

Place and date of issue:

Sted og dato for udstedelsen:

Cachet de l'organisme émetteur:

Signature(s):

Stempel der ausstellenden Stelle:

Unterschrift(en):

Timbro dell'organismo emittente:

Firma(e):

Stempel van het met de afgifte belaste bureau:

Handtekening(en):

Stamp of issuing body:

Signature:

Den udstedende myndigheds stemel:

Underskrift(er):

10. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1617/69 z dnia 31 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 212, z 25.08.1969, str. 1)

W załączniku do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

11. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2311/69 z dnia 19 listopada 1969 roku (Dz.U. nr L 295, z 24.11.1969, str. 1)

W załączniku do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

Punkt 1.1. wzoru powtórzonego w załączniku I otrzymuje brzmienie:

"1. Niżej podpisany(a) .........¹

zamieszkały(a) w .........² udziela gwarancji solidarnej w urzędzie probierczym w ......... wobec Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa NiderlandówI oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, za wszystko, za co główny dłużnik stałby się zobowiązany wobec wcześniej cytowanych Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich z tytułu zarówno opłat głównych i dodatkowych jak i kosztów ubocznych, z wyłączeniem kar, z tytułu należności celnych, podatków, opłat rolnych i innego opodatkowania, z tytułu naruszenia prawa i nieprawidłowości popełnionych w trakcie i przy okazji operacji w tranzycie wspólnotowym w stosunku do których niżej podpisany zgodził się wziąć na siebie odpowiedzialność poprzez wystawienie gwarancji w kwocie o wysokości maksymalnie 5.000 jednostek obrachunkowych na dokument."

Do tabeli włączonej do punktu 1.4. tego samego wzoru dodaje się cztery linie wykropkowane, numerowane kolejno 6, 7, 8 i 9.

W załączniku II do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

12. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2312/69 z dnia 19 listopada 1969 roku (Dz.U. nr L 295, z 24.11.1969, str. 6)

W załączniku do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

Do tytułu tego samego formularza dodaje się wyrazy:

"RECEIPT"

"ANKOMSTBEVIS"

13. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2313/69 z dnia 19 listopada 1969 roku (Dz.U. nr L 295, z 24.11.1969, str. 8)

W artykule 5 ustęp 3 po wyrazach "Achteraf afgegeven" dodaje się wyrażenie:

"ISSUED RETROACTIVELY"

"UDSTEDT EFTERFOLGENDE"

W załączniku do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

14. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2314/69 z dnia 19 listopada 1969 roku (Dz.U. nr L 295, z 24.11.1969, str. 13)

W załączniku do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

Do tytułu tego samego formularza dodaje się wyrażenia:

"TRANSIT ADVICE NOTE"

"GRAENSEOVERGANGSATTEST"

15. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2315/69 z dnia 19 listopada 1969 roku (Dz.U. nr L 295, z 24.11.1969, str. 14)

W załączniku do nagłówka formularza dodaje się skróty "EC" i "EF".

16. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2552/69 z dnia 17 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 320, z 20.12.1969, str. 19)

W załączniku I tekst formularza "Świadectwa autentyczności", którego wzór jest ustalony przez Komisję, otrzymuje brzmienie:

ANNEX I - ANNEXE I - ANHANG I - ALLEGATO I - BIJLAGE I - BILAG I

(Front - recto - Vorderseite - recto - recto - forside - forside)

Certificate of authenticity

Certificat d'authenticité

Echtheitszeugnis

Certificato di autenticita

Certificaat van echtheid

/AEgtheds certifikat

BOURBON WHISKY

No ...........

Consignor (Name and address) ..................................

Expéditeur (Nom et adresse) ...................................

Absender (Name und Adresse) ...................................

Speditore (Cognome e indirizzo) ...............................

Afzender (Naam en adres) ......................................

Afsender (Navn og adresse) ....................................

.....................................

Consignee (Name and address) ..................................

Destinataire (Nom et adresse) .................................

Empfänger (Name und Adresse) ..................................

Dcstinatario (Cognome e indirizzo) ............................

Ontbieder (Naam en adres) .....................................

Modtager (Navn og adresse) ....................................

....................................

Shipped by S/S - by air .......................................

Expédié par bateau - par avion ................................

Verschifft durch M/S - versandt durch Flugzeug ................

Spedito per nave - con aeroplano ..............................

Verscheept per schip - verzonden per vliegtuig ................

Forsendelsesmade, skib / fly ..................................

...................................

Clearance note No .............................................

Dédouanement N° ...............................................

Zollurkunde Nr. ...............................................

Bolletta doganale n. ..........................................

Uitvoerdocument nr ............................................

Tolddokument nr ...............................................

...................................

Number of packages Nombre des colis Anzahl der	Serial numbers & marks Marques & numéros	Quantity - Nombre - Anzahl - Quantita - Aanta - Antal -		Weight - Poids - Gewich - Peso - Gewicht - Vaegt -		Quantity (Litres) Quantité (Litres) Quantita	Observations Observations Bemerkungen Osservazioni Opmerkingen
Packstücke Numero dei colli Aantal colli Antal kolli	Zeichen & Nummern Marche e numeri Merken en nummers Maerker og numre Merker og nummer	Casks Futs Fässer Fusti Fusten Fade	Bottles Bouteilles Flaschen Bottiglie Hessen Flasker	gross brut brutto lordo bruto brutto	net net netto netto netto netto	(Litri) Hoeveelheid (Liters) Kvantum (liter) Mengde (liter)	Bemaerkninger

(back - verso - Rückseite - verso - verso - bagside - bakside)

The Internal Revenue Service certifies that the above whisky was distilled in the United States at L'Internal Revenue Service certifie que le whisky Bourbon décrit ci-dessus a été obtenu aux U.S.A. Der Internal Revenue Service bestätigt, daß der obengenannte Bourbon-Whisky in den USA unmittelbar L'Internal Revenue Service certifica che il whisky Bourbon sopra descritto e stato ottenuto negli USA De Internal Revenue Service verklaart dat de hierboven omschreven Bourbon whisky met een sterkte The Internal Revenue Service bekraefter, at forannaevnte Bourbon-whisky med en styrke pa hϕjst 160°

not exceeding 160° proof (80° Gay-Lussac) from a fermented mash of grain of which not less than directement a 160° proof (80° Gay-Lussac) au maximum, exclusivement par distillation de mouts fermen mit einer Stärke von höchstens 160° proof (80° Gay-Lussac) durch Destillation aus vergorener Getreidedirettamente a non piú di 160° proof (80° Gay-Lussac) esclusivamente per distillazione di mosti fermenvan niet meer dan 160° proof (80° Gay-Lussac) in de Verenigde Staten van Noord-Amerika in één proproof (80° Gay-Lussac) er fremstillet i USA i én arbejdsgang udelukkende ved destillering af gaeret

51 % was corn grain (maize) and aged for not less than two years in charred new oak containers. tés d'un mélange de céréales contenant au moins 51 % de grains de mais et qu'il a vieilli pendant au Maische mit einem Anteil an Mais von mindestens 51 Gewichtshundertteilen hergestellt wurde und daß tati di una miscela di cereali contenente almeno 51 % di granturco e che e stato invecchiato per almeno duktiegang is verkregen uitsluitend door distillatie van gegist beslag van gemengde granen bestaande uit urt af en kornblanding indeholdende mindst 51 % majs, og at den er lagret i mindst 2 ar i ny, indvendigt

moins deux ans en fúts de chene neufs superficiellement carbonisés.

er mindestens 2 Jahre in neuen, innen angekohlten Eichenfässern gelagert hat.

due anni in fusti nuovi di quercia carbonizzati superficialmente.

ten minste 51 gewichtspercenten (%) mais en dat deze whisky gedurende ten minste twee jaar is gelagerd in nieuwe, aan de binnenzijde verkoolde, eikehouten vaten.

forkullede egetraesfade.

Place and date of issuanceU.S. Treasury Department

Lieu et date d'émissionInternal Revenue Service Officer

Ort und Datum der Ausstellung

Luogo e data di emissione

Plaats en datum van afgifte

Sted og dato for udstedelsen

Seal of the Internal Revenue Service

Sceau de l'Internal Revenue Service

Stempel des Internal Revenue Service

Timbro dell'Internal Revenue Service

Stempel van het Internal Revenue Service

Internal Revenue Service's stempel

17. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2588/69 z dnia 22 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 322, z 24.12.1969, str. 32)

zmienione

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2631/70 z dnia 23 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 279, z 24.12.1970, str. 34)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1571/71 z dnia 22 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 165, z 23.07.1971, str. 25)

Załącznik otrzymuje brzmienie:

"Lista linii lotniczych, do których stosuje się zwolnienie od gwarancji:"

1. Aer Lingus Teoranta (Irish Air Lines), Dublin

2. Aeroflot, Moskwa

3. Aerolineas Argentinas, Buenos Aires

4. Aerolinee Itavia., Roma

5. Aer Turas, Dublin

6. African Safari Airways, Nairobi

7. Air Afrique, Abidjan

8. Air Algérie (Compagnie générale de transports aériens), Alger

9. Air Anglia, Norwich

10. Air Bahama (International), Nassau

11. Air Canada, Montréal

12. Air Ceylon, Colombo

13. Air France, Paris

14. Air India, Bombay

15. Air Inter, Paris

16. Airlift International, USA

17. Air Madagascar (Société nationale malgache de transports aériens), Tananarivo

18. Air Sénégal (Compagnie sénégalaise de transports aeriens), Dakar

19. Air Viking, Reykjavik

20. Air Zaire, Kinshasa

21. Alaska Airlines, USA

22. Alia (Royal Jordan Airlines), Amman

23. Alitalia (Linee Aeree Italiane), Roma

24. APSA, Lima

25. Arco, Bermuda

26. Ariana (Afghan Airlines), Kabul

27. ATI, Napoli

28. Aurigny (Channel Islands), Alderney

29. Austrian Airlines, Wien

30. Avianca (Aerovias Nacionales de Colombia S.A.), Bogotá

31. "Balkan" Bulgarian Airlines, Sofia

32. "Basco" Brothers Air Services Co., Aden

33. Bavaria Fluggesellschaft Schwabe & Co., München

34. B.E.A. (British European Airways Corporation), Ruislip

35. B.K.S., Air Transport Ltd., London

36. BOAC (British Overseas Airways Corporation), Heathrow Airport, London

37. Britannia, Luton

38. British Air Ferries, Southend

39. British Island Airways, Gatwick Airport, London

40. British Midland, Castle Donington

41. British United Airways, Gatwick Airport, London

42. Caledonian-BUA, Gatwick Airport, London

43. Cambrian, Rhoose

44. Canadian Pacific - Air, Vancouver

45. Ceskoslovenske Aerolinie (C.S.A.), Praha

46. Channel Airways, Stansted Airport, London

47. Condor Flugdienst GmbH, Frankfurt/Main

48. Cyprus Airways, Nicosia

49. Dan-Air Services Ltd., London

50. Deutsche Lufthansa AG, Köln

51. Donaldson. Gatwick Airport, London

52. East African Airways Corporation, Nairobi

53. El Al Israel Airlines Ltd., Tel Aviv

54. Elivie (Societa Italiana Esercizio Elicotteri S.p.A), Napoli

55. Ethiopian Airlines, Addis Ababa

56. Fairflight, Biggin Hill Airport, London

57. Finnair, Helsinki

58. Garuda Indonesian Airways, Djakarta

59. General Air Nord GmbH, Hamburg

60. Germanair Bedarfsluftfahrtgesellschaft mbH, Frankfurt/Main

61. Ghana Airways Corporation, Accra

62. Humber Airways, Hull

63. Iberia (Lineas Aéreas de Espana), Madrid

64. Icelandic Airlines (Flugfelag), Reykjavik

65. Interregional-Fluggesellschaft mbH, Düssel-dorf

66. Intra Airways, Jersey

67. Invicta Airways, Manston

68. Iran National Airlines Corporation, Teheran

69. Iraqi Airways, Baghdad

70. Japan Air Lines Co. Ltd. Tokio

71. JAT (Jugoslovenski Aerotransport) Beograd

72. KLM (Koninklijke Luchtvaart Maatschappij), Den Haag

73. Kuwait Airways Corporation, Koweit

74. Laker Airways, Gatwick Airport, London

75. Libyan Arab Airlines, Tripoli

76. Lloyd International, Stansted Airport, London

77. Loftleidir H.F., Reykjavik

78. Loganair, Glasgow

79. LOT (Polskie Linie Lotnicze), Warszawa

80. Lufttransport-Unternehmen GmbH, Düsseldorf

81. Luftverkehrsunternchmen Atlantis AG, Frankfurt/Main-Niederrad

82. Luxair (Luxembourg Airlines), Luxembourg

83. Malaysia-Singapore Airlines, Singapore

84. Malev (Magyar Légiközlekedési Vallalat), Budapest

85. Martinair Holland N.V. (MAC) Amsterdam

86. MEA (Middle East Airlines Airliban S.A.L.), Beyrouth

87. Monarch, Luton

88. National Airlines Inc., Miami

89. Nigerian Airways, Lagos

90. NLM (Nederlandse Luchtvaart Maatschappij), Amsterdam

91. (Fred), Olsen Oslo

92. Olympic Airways, Athenai

93. Ontario World Air, Toronto

94. Pacific Western, Vancouver

95. Pakistan International Airlines Corporation, Karachi

96. Panair Luftverkehrsgesellschaft mbH & Co., München

97. Pan American World Airways Inc., New York

98. Qantas Airways Ltd., Sydney

99. Rousseau Aviation, Dinard

100. Royal Air Maroc, Casablanca

101. SAA (South African Airways), Johannesburg

102. Sabena-Belgian World Airlines, Bruxelles - Brussel

103. SAM (Societa Aerea Mediterranea), Roma

104. SAS (Scandinavian Airlines System), Stock-holm

105. Saturn, Oakland

106. Saudi Arabian Airlines, Jeddah

107. Seabord World Airlines Inc., New York

108. Sierra Leone Airways, Freetown

109. Skyways Coach Air, Ashord

110. Southern Air Transport, Miami

111. South-West Aviation Ltd, Exeter

112. Spantax SA, Madrid

113. Strathallan, Perth

114. Sudan Airways, Khartoum

115. Swissair (Swiss Air Transport Company Ltd.), Zurich

116. Syrian Arab Airlines, Damascus

117. TAP (Transportes Aereos Portugueses SARL), Lisboa

118. Tarom (Rumanian Air Transport), Bucuresti

119. TF - Transpon Flug GmbH & Co., Frankfurt/Main

120. Tradewinds, Gatwick Airport, London

121. Transavia (Holland N.V.), Amsterdam

122. Trans-Mediterranean Airways, Beyrouth

123. Transmeridian, Stansted Airport, London

124. Trans-Union, Paris 1

125. Tunis Air, Tunis

126. Turk Hava Yollari Anonim Ortakligi, Istanbul

127. TWA (Trans World Airlines Inc.), New York

128. United Arab Airlines, Heliopolis

129. UTA (Union de Transports Aériens), Paris

130. VARIG (Empresa Viaçao Aérea Riograndese), Rio de Janeiro

131. VIASA (Vénézolans Internacional de Aviación S.A.), Caracas

132. Zambia Airways, Lusaka

18. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1570/70 z dnia 3 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 171, z 4.08.1970, str. 10)

W artykule 1 litera b) otrzymuje brzmienie:

"b) przez centrum sprzedaży jedno z następujących centrum:

- dla Niemiec: Kolonia, Frankfurt, Hamburg i Monachium;

- dla Danii: Kopenhaga;

- dla Francji: Dieppe, Le Havre, Marsylia, Paryż-Rungis, Perpignan i Rouen;

- dla Irlandii: Dublin;

- dla Włoch: Mediolan;

- dla Niderlandów: Rotterdam;

- dla Zjednoczonego Królestwa: Londyn, Liverpool, Hull i Glasgow;

- dla Belgijsko-Luksemburskiej Unii Gospodarczej: Antwerpia i Bruksela.

W artykule 4 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Cena średnia franco granica nieoclona obliczana jest na podstawie dochodu brutto sprzedaży zrealizowanych między importerami a hurtownikami. Jednakże dla centrów w Paryżu-Rungis, Mediolanie, Londynie, Oslo i Kopenhadze można odwołać się do poziomu sprzedaży najczęściej realizowanych w tych centrach.

Dochód brutto tych sprzedaży jest pomniejszony o:

- marżę interwencyjną w wysokości 15% dla centrum w Paris-Rungis, w Mediolanie, Londynie, Oslo i Kopenhadze oraz w wysokości 6% dla pozostałych centrów sprzedaży;

- koszty transportu wewnątrz Wspólnoty;

- ryczałt 2,5 jednostek obrachunkowych stanowiący całość innych kosztów, których nie zalicza się do wartości towaru nieoclonego;

- opłaty celne i podatki, których nie zalicza się do wartości towaru nieoclonego."

19. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 304/71 z dnia 11 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 35, z 12.02.1971, str. 31)

Artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

"Administracje kolei postępują w taki sposób, by transport, odbywający się według zasad tranzytu wspólnotowego, charakteryzował się użyciem etykietek noszących następujące wyrażenia: "Douane/Zoll/Dogana/Customs/Told/Toll". Etykietki są załączone do listu przewozowego lub adresu pomocniczego przy ekspresowej przesyłce pocztowej, jak również poprzez umieszczenie na wagonie w przypadku ładunku całowagonowego i na przesyłce/przesyłkach w innych przypadkach."

20. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1279/71 z dnia 17 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 133, z 19.06.1971, str. 32)

Artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

"Kiedy towary, o których mowa w art. 1 ust. 1 w celu ich wysyłki podlegają procedurze tranzytu wspólnotowego, główny zobowiązany umieszcza w polu "Oznaczenie towarów" deklaracji tranzytu wspólnotowego jedną z następujących uwag, w zależności od sytuacji:

Wywóz ze Wspólnoty obwarowany ograniczeniami.

Sortie de la Communauté soumise a des restrictions.

Ausgang aus der Gemeinschaft Beschränkungen unterworfen.

Uscita dalla Comunita assoggettata a restrizioni.

Verlaten van de Gemeenschap aan beperkingen onderworpen.

Export from the Community subject to restrictions.

Udforsel fra Faellesskabet undergivet restriktioner.

Utforsel fra Fellesskapet underlagt restriksjoner.

Wywóz ze Wspólnoty poddany opodatkowaniu.

Sortie de la Communauté soumise á imposition.

Uscita dalla Comunitá assoggettata n tassazione.

Verlaten van de Gemeenschap nan belastingheffing onderworpen.

Export from the Community subject to duty.

Udforsel fra Faellesskabet betinget af afgiftsbetaling.

Urforsel fra Fellesskapet avgiftspliktig.

21. Decyzja Komisji 64/50/EWG z dnia 30 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 137, z 28.08.1964, str. 2293)

W załączniku do nagłówka formularza D.D.5. dodaje się skróty "EC" i "EF".

Do tytułu tego samego formularza dodaje się wyrazy:

"MOVEMENT CERTFICATE"

"GODSTRANSPORTBEVIS".

22. Decyzja Komisji 70/41/EWG z dnia 19 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 13, z 19.01.1970, str. 13)

W załączniku do pierwszej strony formularza D.D.3. dodaje się skróty "EC" i "EF".

Do pierwszej strony tego samego formularza dodaje się wyrazy:

"MOVEMENT CERTIFICATE"

"GODSTRANSPORTBEVIS"

23. Dyrektywa Rady 68/312/EWG z dnia 30 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 194, z 6.08.1968, str. 13)

Do załącznika dodaje się:

"6. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

* - Transit sheds (Section 17 of the Customs & Excise Act 1952,

* amended by section 10 of the Finance Act 1966)

7. Irlandia

* - Transit sheds (Customs Code vol. II)

- Transit depots (Section 16, Finance Act 1967)

24. Dyrektywa Rady 69/73/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 1)

W artykule 28 ustęp 2 wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

25. Dyrektywa Rady 69/74/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 7)

Do załącznika dodaje się:

"7. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

* Private bonded warehouses (Customs & Excise Act 1952, part III)

* General bonded warehouses"

8. Irlandia

* Approved warehouses (Customs Consolidation Act 1876, Section 12)

26. Dyrektywa Rady 69/75/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 11)

Do załącznika dodaje się:

"6. Irlandia

Shannon Customs Free Airport (Customs-Free Airport Act 1947)

7. Królestwo Danii

Frihavne (Toldloven, Kapitel 9)

II.

ROLNICTWO

A - Sprawy ogólne

W następujących aktach i we wskazanych artykułach wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

1. Rozporządzenie nr 23 (Dz.U. nr 30, z 20.04.1962, str. 965)

Artykuł 13 ustęp 2

2. Rozporządzenie nr 24 (Dz.U. nr 30, z 20.04.1962, str. 989)

Artykuł 7 ustęp 2

3. Rozporządzenie Rady nr 17/64/EWG z dnia 5 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 34, z 27.02.1964, str. 586)

Artykuł 26 ustęp 2

4. Rozporządzenie Rady nr 79/65/EWG z dnia 15 czerwca 1965 roku (Dz.U. 109, z 23.06.1965 str. 1859)

Artykuł 19 ustęp 2

5. Rozporządzenie Rady nr 136/66/EWG z dnia 22 września 1966 roku (Dz.U. nr 172, z 30.09.1966, str. 3025)

Artykuł 38 ustęp 2

6. Rozporządzenie Rady nr 120/67/EWG z dnia 13 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 117, z 19.06.1967, str. 2269)

Artykuł 26 ustęp 2

7. Rozporządzenie Rady nr 121/67/EWG z dnia 13 czerwca 1967 roku (Dz.U. 117, z 19.06.1967, str. 2283)

Artykuł 24 ustęp 2

8. Rozporządzenie Rady nr 122/67/EWG z dnia 13 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 117, z 19.06.1967, str. 2293)

Artykuł 17 ustęp 2

9. Rozporządzenie Rady nr 123/67/EWG z dnia 13 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 117, z 19.06.1967, str. 2301)

Artykuł 17 ustęp 2

10. Rozporządzenie Rady nr 359/67/EWG z dnia 25 lipca 1967 roku (Dz.U. nr 174, z 31.07.1967, str. 1)

Artykuł 26 ustęp 2

11. Rozporządzenie Rady nr 1009/67/EWG z dnia 18 grudnia 1967 roku (Dz.U. nr 308, z 18.12.1967, str. 1)

Artykuł 40 ustęp 2

12. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 234/68 z dnia 27 lutego 1968 roku (Dz.U. nr L 55, z 2.03.1968, str. 1)

Artykuł 14 ustęp 2

13. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 148, z 28.06.1968, str. 13)

Artykuł 30 ustęp 2

14. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 805/68 z dnia 27 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 148, z 28.06.1968 str. 24)

Artykuł 27 ustęp 2

15. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 865/68 z dnia 28 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 153, z 1.07.1968, str. 8)

Artykuł 15 ustęp 2

16. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 727/70 z dnia 21 kwietnia 1970 roku (Dz.U. nr L 94, z 28.04.1970, str. 1)

Artykuł 17 ustęp 2

17. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 729/70 z dnia 21 kwietnia 1970 roku (Dz.U. nr L 94, z 28.04.1970, str. 13)

Artykuł 13 ustęp 2

18. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1308/70 z dnia 29 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 146, z 4.07.1970, str. 1)

Artykuł 12 ustęp 2

19. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2142/70 z dnia 20 października 1970 roku (Dz.U. nr L 236, z 27.10.1970, str. 5)

Artykuł 29 ustęp 2

20. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1696/71 z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 175, z 4.08.1971, str. 1)

Artykuł 20 ustęp 2

21. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2358/71 z dnia 26 października 1971 roku (Dz.U. nr L 246, z 5.11.1971, str. 1)

Artykuł 11 ustęp 2

22. Dyrektywa Rady z dnia 23 października 1962 roku (Dz.U. nr 115, z 11.11.1962, str. 2645) zmieniona:

* - dyrektywą Rady 70/358/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 36)

* Artykuł 11 a ustęp 2

23. Dyrektywa Rady 64/54/EWG z dnia 5 listopada 1963 roku (Dz.U. nr 12, z 27.01.1964, str. 161) zmieniona:

- dyrektywą Rady 70/359/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 38)

Artykuł 8a ustęp 2

Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 121, z 29.07.1964, str. 1977)

zmieniona:

* - dyrektywą Rady 71/285/EWG z dnia 19 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 179, z 9.08.1971, str. 1)

Artykuł 12 ustęp 3

24. Dyrektywa Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 121, z 29.07.1964, str. 2012)

zmieniona:

* - dyrektywą Rady 69/349/EWG z dnia 6 października 1969 roku (Dz.U. nr L 256, z 11.10.1969, str. 5)

Artykuł 9a ustęp 3

25. Dyrektywa Rady 66/400/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2290)

Artykuł 21 ustęp 3

26. Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2298)

Artykuł 21 ustęp 3

27. Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2309)

Artykuł 21 ustęp 3

28. Dyrektywa Rady 66/403/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2320)

Artykuł 19 ustęp 3

30. Dyrektywa Rady 66/404/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2326)

Artykuł 17 ustęp 3

31. Dyrektywa Rady 68/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 93, z 17.04.1968, str. 15)

Artykuł 17 ustęp 3

32. Dyrektywa Rady 69/208/EWG z dnia 30 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 169, z 10.07.1969, str. 3)

Artykuł 20 ustęp 3

33. Dyrektywa Rady 70/357/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 31)

Artykuł 6 ustęp 2

34. Dyrektywa Rady 70/373/EWG z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 170, z 3.08.1970, str. 2)

Artykuł 3 ustęp 2

35. Dyrektywa Rady 70/457/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 225, z 12.10.1970, str. 1)

Artykuł 23 ustęp 3

36. Dyrektywa Rady 70/458/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 225, z 12.10.1970, str. 7)

Artykuł 40 ustęp 3

37. Dyrektywa Rady 71/118/EWG z dnia 15 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 55, z 8.03.1971, str. 23)

Artykuł 12 ustęp 3

38. Dyrektywa Rady 71/161/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 14)

Artykuł 18 ustęp 3

B - Wspólna organizacja rynków

a) Owoce i warzywa

1. Rozporządzenie Rady nr 158/66/EWG z dnia 25 października 1966 roku (Dz.U. nr 192, z 27.10.1966, str. 3282) zmienione:

* - rozporządzeniem Rady nr 1040/67/EWG z dnia 21 grudnia 1967 roku (Dz.U. nr 314, z 23.12.1967, str. 7)

* - rozporządzeniem Rady (EWG) nr 161/69 z dnia 28 stycznia 1969 roku (Dz.U. nr L 23, z 30.01.1969, str. 1)

* - rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2516/69 z dnia 9 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 318, z 18.12.1969, str. 14)

* - rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2423/70 z dnia 30 listopada 1970 roku (Dz.U. nr L 261, z 2.12.1970, str. 1)

* W artykule 2 ustęp 3 dodaje się następujący akapit:

"Jednakże dodatkowe kategorie jakości dla kalafiorów, pomidorów, jabłek i gruszek, brzoskwiń, cytrusów, winogron, zielonej sałaty, endywii kędzierzawej i eskarioli, cebuli, cykorii, wiśni, truskawek, szparagów, ogórków mogą mieć zastosowanie do dnia 31 grudnia 1977 r."

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 193/70 z dnia 2 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 26, z 3.02.1970, str. 6)

zmienione:

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 304/70 z dnia 19 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 40, z 20.02.1970, str. 24)

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 344/70 z dnia 25 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 46, z 27.02.1970, str. 1)

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2509/70 z dnia 11 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 269, z 12.12.1970, str. 10)

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 282/71 z dnia 9 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 33, z 10.02.1971, str. 13)

W artykule 9 akapit trzeci dodaje się:

* "goods to be put on the market in .........1

by .........²

varer bestemt til forbrug i .........¹

af.........²

3. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1559/70 z dnia 31 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 169, z 1.08.1970, str. 55)

W artykule 10 ustęp 2 akapit drugi dodaje się wyrażenia:

* "for processing into feedingstuffs under Article 7 (b) of Regulation No 159/66/EEC"

"bestemt til omdannelse til dyrefoder i overensstemmelse med aritkel 7, litra b i forordning nr 159/66/EOF"

4. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1562/70 z dnia 31 lipca 1970 roku ((Dz.U. nr L 169, z 1.08.1970, str. 67)

W artykule 10 ustęp 2 akapit drugi dodaje się:

* "intended for distillation under Article 7 (b) of Regulation No 159/66/EEC"

"bestemt til destillering i overensstemmelse med. Artkel 7, litra b i forordning nr 159/66/EOF"

b) Wino

1. Rozporządzenie Komisji nr 143 (Dz.U. nr 127, z 1.12.1962, str. 2789)

zmienione:

* - rozporządzeniem Komisji nr 26/64/EWG z dnia 28 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 48, z 19.03.1964, str. 753)

W artykule 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"W celu ustanowienia winiarskiej księgi katastralnej przewidzianej w artykule 1 rozporządzenia Rady nr 24 dotyczącego stopniowego utworzenia wspólnej organizacji rynku winiarskiego, każda osoba fizyczna lub prawna, która uprawia winorośl w otwartym terenie w jednym z Państw Członkowskich, w którym całkowita powierzchnia winnicy w otwartym terenie przekracza 100 hektarów, obowiązana jest złożyć w organie wyznaczonym dla danego Państwa Członkowskiego deklarację dotyczącą eksploatacji winnic."

2. Rozporządzenie Komisji nr 26/64/EWG z dnia 28 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 48, z 19.03.1964, str. 753)

zmienione:

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 39/68 z dnia 11 stycznia 1968 roku (Dz.U. nr L 9, z 12.01.1968, str. 17)

Tekst artykułu 4 staje się ustępem 1. Dodaje się ustęp 2 w brzmieniu:

"2. Postanowienia poprzedniego ustępu mają również zastosowanie w przypadku winnic uprawianych w otwartym terenie w jednym z Państw Członkowskich, w którym całkowita powierzchnia winnicy w otwartym terenie nie przekracza 100 hektarów."

3. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1594/70 z dnia 5 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 173, z 6.08.1970, str. 23)

W artykule 3 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. W Belgii, w Irlandii, w Niderlandach i w Zjednoczonym Królestwie dodawanie sacharozy do roztworu wodnego może mieć miejsce jedynie wobec produktów, o których mowa w artykule 19 ustęp 1 litery a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 816/70, które zostały zebrane lub wykonane na bazie winogron zebranych na powierzchniach w gminach lub innych jednostkach administracyjnych, gdzie winorośl była uprawiana w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczy Belgii i Niderlandów w chwili przystąpienia Irlandii i Zjednoczonego Królestwa."

4. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1698/70 z dnia 25 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 190, z 26.08.1970, str. 4)

W artykule 4 ustęp 2 dodaje się:

"intended for making into wine under Regulation (EEC) No 1698/70 for the production of quality wine psr"

"bestemt til vinfremstilling i overensstemmelse med. Forordning (EOF) nr 1698/70 med. Henblik pa produktion af k.v.b.d."

5. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1699/70 z dnia 25 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 190, z 26.08.1970, str. 6)

W artykule 2 litera a) punkt aa) dodaje się:

* "not to be made into wine nor to be used in the making of wine"

* "ikke tilladt til vinnfremstilling eller til anvendelse ved vinfremstilling"

W artykule 2 litera a) punkt bb) dodaje się:

"not to be used for the preparation of wine or of beverages intended for direct human consumption with the exception of alcohol, potable spirits and piquette, in so far as the making of the latter is authorized by the Member State concerned"

"ikke tilladt til tilberedning af vin eller drikke-varer bestemt til direkte menneskeligt forbrug, med undtagelse af alkohol, braendevin og eftervin, for sa vidt fremstillingen af denne sidstnaevnte er tilladt i den pagaeldende medlemsstat"

W artykule 2 litera a) punkt cc) dodaje się:

"intended for distillation"

"bestemt till destillering"

W artykule 2 litera b) punkt aa) dodaje się:

* "not to be made into wine nor to be used in the making of wine"

* "ikke tilladt til vinfremstilling eller til amendelse ved vinfremstilling"

W artykule 2 litera b) punkt bb) dodaje się:

"not to be used for the preparation of wine or beverages intended for direct human consumption"

"ikke tilladt til tilberedning af vin eller drikkevarer bestemt til direkte menneskeligt forbrug"

W artykule 2 litera b) punkt cc) dodaje się:

"intended for the production of potable spirits"

"bestemt til fremstilling af braendevin"

6. Rozporządzenie Komisji nr 1700/70 z dnia 25 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 190, z 26.08.1970, str. 9) W artykule 1 ustęp 2 litera a) dodaje się wyrażenia:

* "not for direct human consumption in the unaltered state"

* "ikketilladt i denne stand til directe menneskeligt forbrug"

W artykule 1 ustęp 2 litera b) dodaje się:

"not for direct human consumption"

"ikke tilladt til direkte menneskeligt forbrug"

c) Tłuszcze

1. Rozporządzenie Komisji nr 225/67/EWG z dnia 28 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 136, z 30.06.1967, str. 2919) zmienione:

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1486/69 z dnia 28 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 186, z 30.07.1969, str. 7)

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 458/70 z dnia 11 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 57, z 12.03.1970, str. 19)

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1382/70 z dnia 14 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 154, z 15.07.1970, str. 14)

* - rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1478/71 z dnia 12 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 156, z 13.07.1971, str. 9)

W załączniku w punkcie A skreśla się wyrażenie:

"ziarno pochodzące z Danii"

i odpowiadający współczynnik "0,08"

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 911/68 z dnia 5 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 158 z 6.07.1968, str. 8)

zmienione:

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1469/68 z dnia 23 września 1968 roku (Dz.U. nr L 239, z 28.09.1968, str. 1)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 52/69 z dnia 11 stycznia 1969 roku (Dz.U. nr L 8 z 14.01.1969, str. 1)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 474/69 z dnia 13 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 63, z 14.03.1969, str. 21)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 971/69 z dnia 28 maja 1969 roku (Dz.U. nr L 127, z 29.05.1969, str. 10)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1486/69 z dnia 28 lipca 1969 roku (Dz.U. WE nr L 186, z 30.07.1969, str. 7)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1851/69 z dnia 18 września 1969 roku (Dz.U. nr L 236, z 19.09.1969, str. 31)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2478/69 z dnia 11 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 312, z 12.12.1969, str. 35)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 329/70 z dnia 23 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 43, z 24.02.1970, str. 22)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1480/71 z dnia 12 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 156, z 13.07.1971, str. 12)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2193/71 z dnia 13 października 1971 roku (Dz.U. nr L 231, z 14.10.1971, str. 23)

W artykule 10 ustęp 1 litera b) punkt aa) dodaje się:

"seeds or mixtures not imported from third countries or from Greece"

"fro eller blandinger lierai ikke importeret fra tredjelande eller Graekenland"

W artykule 10 ustęp 1 litera b) punkt bb) dodaje się:

"seeds or mixtures denatured in accordance with Article 9 of Regulation (EEC) No 911/68"

"fro eller blandinger heraf denatureret i overens-stemmelse med artikel 9 i forordning (EOF) nr 911/68"

W artykule 10 ustęp 1 litera b) punkt cc) dodaje się:

"seeds recognized as seeds for sowing"

"fro anerkendt som udsaed"

d) Zboża

1. Rozporządzenie Rady nr 131/67/EWG z dnia 13 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 120 z 21.06.1967, str. 2362)

zmienione:

* rozporządzeniem Rady (EWG) nr 538/68 z dnia 29 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 104, z 3.05.1968, str. 1)

* rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1205/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 155, z 28.06.1969, str. 6)

W artykule 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy wysokość kosztów przewozu ładunków transportem rzecznym lub drogą morską nie wynika z zastosowania określonej taryfy, bierze się pod uwagę najniższą średnią tych kosztów, stwierdzoną w ciągu dwóch miesięcy wybranych spośród dwunastu miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym ceny zostały ustalone."

2. Rozporządzenie Komisji nr 158/67/EWG z dnia 23 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 128 z 27.06.1967, str. 2536)

zmienione:

* rozporządzeniem Komisji nr 478/67/EWG z dnia 23 sierpnia 1967 roku (Dz.U. nr 205, z 24.08.1967, str. 2)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 213/68 z dnia 22 lutego 1968 roku (Dz.U. nr L 47, z 23.02.1968, str. 18)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 405/69 z dnia 3 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 53, z 4.03.1969, str. 10)

* rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2204/69 z dnia 5 listopada 1969 roku (Dz.U. WE nr L 279, z 6.11.1969, str. 19)

* rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1637/71 z dnia 28 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 170, z 29.07.1971, str. 20)

W załączniku w różnych kolumnach skreśla się:

* Dla pszenicy uwagi dotyczące "Wielkiej Brytanii"

* Dla żyta uwagi dotyczące "Danii"

* Dla jęczmienia uwagi dotyczące "Danii" i "Wielkiej Brytanii"

* Dla owsa uwagi dotyczące "Danii" i "Wielkiej Brytanii"

e) Jaja

1. Rozporządzenie Rady nr 129/63/EWG z dnia 12 grudnia 1963 roku (Dz.U. nr 185, z 19.12.1963, str. 2938)

zmienione:

* rozporządzeniem Rady nr 122/67/EWG z dnia 13 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 117, z 19.06.1967, str. 2293)

* rozporządzeniem Rady nr 123/67/EWG z dnia 13 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 117, z 19.06.1967, str. 2301)

W artykule 1 ustęp 1 litera a) dodaje się:

"for hatching"

"rugeaeg"

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 95/69 z dnia 17 stycznia 1969 roku (Dz.U. nr L 13, z 18.01.1969, str. 13)

Wersja niderlandzka zmieniona:

* rozporządzeniem (EWG) nr 927/69 z dnia 20 maja 1969 roku (Dz.U. nr L 120, z 21.05.1969, str. 6)

W artykule 2 ustęp 2 dodaje się Państwa Członkowskie oraz odpowiednie numery wyróżniające:

Dania 7

Irlandia 8

Zjednoczone Królestwo 10

f) Wieprzowina

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2108/70 z dnia 20 października 1970 roku (Dz.U. nr L 234, z 23.10.1970, str. 1)

W załączniku I druga kolumna "waga tuszy" i trzecia kolumna "grubość słoniny" otrzymują brzmienie zgodnie z poniższą tabelą:

Waga tuszy w kg	Grubość słoniny w mm
50 do mniej niż 60	do 15 włącznie
(bez zmian)
50 do mniej niż 60	do 18 włącznie
(bez zmian)
50 do mniej niż 60	do 20 włącznie
(bez zmian)
50 do mniej niż 60	do 27 włącznie
(bez zmian)

g) Ryż

1. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2085/68 z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 307, z 21.12.1968, str. 11)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 316/70 z dnia 20 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 41, z 21.02.1970, str. 14)

W artykule 4 drugie tiret dodaje się:

"intended for the manufacture of starch, of "quellmehl" or for use in the brewing industry, in accordance with the provisions of Regulation (EEC) No 2085/68"

"besternt til fremstilling af stivelse, kvaeldemel eller til anvendelse i bryggerier i overensstemmelse med bestemmelserne i forordning (EĆF) nr 2085/68"

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 559/68 z dnia 6 maja 1968 roku (Dz.U. nr L 106, z 7.05.1968, str. 6) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 316/70 z dnia 20 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 41, z 21.02.1970, str. 14)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1607/71 z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 168, z 27.07.1971, str. 16)

W artykule 2 ustęp 2 drugie tiret dodaje się wyrażenia:

"intended for use in the brewing industry, in accordance with the provisions of Regulation (EEC) No 559/68"

"bestemt til anvendelse i bryggerier i overens-stemmelse med bestemmelserne i forordning (EOF) nr 559/68"

h) Cukier

1. Rozporządzenie Rady nr 1009/67/EWG z dnia 18 grudnia 1967 roku (Dz.U. nr 308, z 18.12.1967, str. 1)

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2100/68 z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 309, z 24.12.1968, str. 4)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1393/69 z dnia 17 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 179, z 21.07.1969, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2485/69 z dnia 9 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 314, z 15.12.1969, str. 6)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 853/70 z dnia 12 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 103, z 13.05.1970, str. 2)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1253/70 z dnia 29 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 143, z 1.07.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1060/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 115 z 27.05.1971, str. 16)

W artykule 23 ustęp 1 akapit pierwszy dodaje się:

"Jednakże nowe Państwa Członkowskie mogą używać zamiast średniej produkcji rocznej cukru w trakcie kampanii 1961/1962 do 1965/1966, tę z kampanii 1965/1966 do 1969/1970".

W artykule 23 ustęp 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"Ilość podstawowa wynosi dla:

Danii 290.000 ton białego cukru

Francji 2.400.000 ton białego cukru

Irlandii 150.000 ton białego cukru

Włoch 1.230.000 ton białego cukru

Niderlandów 550.000 ton białego cukru

Belgijsko-Luksemburskiej Unii Gospodarczej 550.000 ton białego cukru

Zjednoczone Królestwo 900.000 ton białego cukru

W artykule 24 ustęp 2 dodaje się akapit:

"Jednakże współczynnik, który należy stosować w Zjednoczonym Królestwie dla określenia maksymalnego kontyngentu wynosi, dla okresu do końca kampanii cukrowej 1974/1975, 1,0."

Artykuł 26 ustęp 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"Ilość ta równa jest konsumpcji człowieka, wyrażonej w ilości białego cukru, przewidywanej dla Wspólnoty w kampanii cukrowej, dla której jest ona ustalona, pomniejszona o ilość wyrażoną w białym cukrze, która może być importowana wedle systemu przewidzianego w protokole nr 17 dotyczącym importu cukru do Zjednoczonego Królestwa pochodzącego z państw i terytoriów, występujących w układzie porozumieniu Wspólnoty Narodów o cukrze."

Dodaje się artykuł 33a, który otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 33a

1. Nowe Państwa Członkowskie przystępując do spisu zapasów cukru mają prawo do wolnego działania na ich terytorium w chwili wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Dla każdego nowego Państwa Członkowskiego ustala się ilość cukru, która może być uważana jako ilość reprezentująca normalne zapasy w chwili, do której odnosi się ustęp 1.

Ilość tę ustala się biorąc pod uwagę:

a) rezerwę normalną

b) przewidywane spożycie w Państwie Członkowskim aż do początku nowego zbioru buraków,

c) stan zaopatrzenia na bazie produkcji rodzimej i importu lub eksportu z danego Państwa Członkowskiego.

3. W przypadku, gdy ilości stwierdzone w ramach spisu, o którym mowa w ustęp 1, przekraczają ilości, o których mowa w ustęp 2 akapit pierwszy, podjęte zostaną niezbędne kroki, mające na celu uniknięcie przez Wspólnotę obciążeń finansowych, które mogą wyniknąć ze zbytu ilości odpowiadającej nadwyżce.

4. Warunki stosowania niniejszego artykułu ustalone zostały według procedury przewidzianej w artykule 40."

5.

2. Rozporządzenie Rady nr 1027/67/EWG z dnia 21 grudnia 1967 roku (Dz.U. nr 313, z 22.12.1967, str. 2)

W artykule 3 ustęp 1 dodaje się następujący akapit:

"Dla nowych Państw Członkowskich niniejszy przepis ma zastosowanie w pierwszej kampanii cukrowej od daty przystąpienia."

W artykule 4 ustęp 1 dodaje się następujący akapit:

"Dla nowych Państw Członkowskich niniejszy przepis ma zastosowanie począwszy od pierwszej kampanii cukrowej od daty przystąpienia."

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 206/68 z dnia 20 lutego 1968 roku (Dz.U. nr L 47, z 23.02.1968, str. 1)

Po artykule 8 dodaje się artykuł 8a:

"Artykuł 8a

Dla nowych Państw Członkowskich, człon zdania:

* "kampania 1967/1968", o której mowa w art. 4 ust. 2, w art. 5 ust. 2, w art. 6 ust. 2 oraz w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

- "kampania 1972/1973";

- "przed kampanią cukrową 1968/1969", o której mowa w art. 5 ust. 3 i w art. 8 lit. d) otrzymuje brzmienie:

- "przed kampanią 1973/1974".

W artykule 5 dodaje się następujący ustęp:

"4. Jednakże w przypadku, gdy w nowym Państwie Członkowskim buraki dostarczane są do cukrowni, umowa przewiduje partycypowanie producenta w kosztach transportu oraz określa ich procent lub kwoty."

4. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2061/69 z dnia 20 października 1969 roku (Dz.U. nr L 263, z 21.10.1969, str. 19)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 267/70 z dnia 12 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 35, z 13.02.1970, str. 25)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1068/70 z dnia 5 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 123, z 6.06.1970, str. 10)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 772/71 z dnia 14 kwietnia 1971 roku (Dz.U. nr L 85, z 15.04.1971, str. 18)

W artykule 16 akapit drugi, dodaje się:

"intended for denaturing by one of the processes set out in the Annexe to Regulation (EEC) No 2061/69 and approved by the Member State of destination"

"bestemt til denaturering efter en af de fremgangsmader, der er fastsat i bilaget til forordning (EOF) nr 2061/69 og tilladt af den modtagende medlemsstat"

W artykule 21 ustęp 1 dodaje się wyrażenia:

"denatured sugar"

"denatureret sukker"

5. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1734/70 z dnia 26 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 191, z 27.08.1970, str. 30)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2462/70 z dnia 4 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 264, z 5.12.1970, str. 16)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1739/71 z dnia 6 sierpnia 1971 roku (Dz.U. nr L 178, z 7.08.1971, str. 15)

W artykule 4 dodaje się ustęp:

"5. W okresie niestosowania w Irlandii i w Zjednoczonym Królestwie czasu zwanego letnim, godziny krańcowe określone w poprzednich ustępach należy rozumieć w tych Państwach Członkowskich jako przesunięte do przodu o jedną godzinę."

6. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 258/71 z dnia 4 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 29, z 5.02.1971, str. 29)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2164/71 z 8 października 1971 roku (Dz.U. nr L 228, z 9.10.1971, str. 11)

W artykule 4 dodaje się ustęp:

"5. W okresie niestosowania w Irlandii i w Zjednoczonym Królestwie czasu zwanego letnim, godziny krańcowe określone w poprzednich ustępach należy rozumieć w tych Państwach Członkowskich jako przesunięte do przodu o jedną godzinę."

i) Przetwory mleczne

ii)

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 823/68 z dnia 28 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 151, z 30.06.1968, str. 3) zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2197/69 z dnia 28 października 1969 roku (Dz.U. nr L 279, z 6.11.1969, str. 3)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2307/70 z dnia 10 listopada 1970 roku (Dz.U. nr L 249, z 1.11.1970, str. 13)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 668/71 z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 77, z 1.04.1971, str. 71)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1578/71 z dnia 19 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 166, z 24.07.1971, str. 1)

W załączniku II pod pozycją wspólnej taryfy celnej 04.04, w pkt. E, I b) 2 skreśla się:

* "Havarti, Esrom"

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 987/68 z dnia 15 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 169, z 18.07.1968, str. 6)

Artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

"a) mleko:

Produkt z udoju jednej lub wielu krów lub kóz, do którego nic nie zostało dodane, i który poddany został jedynie częściowemu odtłuszczeniu;"

3. Rozporządzenie komisji (EWG) nr 1053/69 z dnia 23 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 179, z 25.07.1969, str. 17) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 196/69 z dnia 31 stycznia 1969 roku (Dz.U. nr L 26, z 1.02.1969, str. 28)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2605/70 z dnia 22 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 278, z 23.12.1970, str. 17)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2369/71 z dnia 4 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 246, z 5.11.1971, str. 27).

W tytule drugiego wzoru certyfikatu skreśla się:

"Havarti ou Esrom"

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1054/68 z dnia 23 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 179, z 25.07.1968, str. 25)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 196/69 z dnia 31 stycznia 1969 roku (Dz.U. nr L 26, z 1.02.1969, str. 28)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2262/69 z dnia 13 listopada 1969 roku (Dz.U. nr L 286/25 z 14.11.1969, str. 25)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2632/69 z dnia 29 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 327, z 30.12.1969, str. 21)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1183/70 z dnia 24 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 138, z 25.06.1970, str. 13)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 50/71 z dnia 12 stycznia 1971 roku (Dz.U. nr L 10, z 13.01.1971, str. 9)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 375/71 z dnia 22 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 44, z 23.02.1971, str. 9)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1106/71 z dnia 28 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 177, z 29.05.1971, str. 13)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1660/71 z dnia 28 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 172, z 31.07.1971, str. 16)

W trzecim uzasadnieniu skreśla się akapit:

"Dania:

* "Mejeribrugets Osteeksportudvalg" do Aarhus, dla Havarti należącej do podpozycji 04.04 E I b) 2:"

W załączniku rubrykę

"Dania"

oraz odpowiadające uwagi w różnych kolumnach skreśla się.

4. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1098/68 z dnia 27 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 184, z 29.07.1968, str. 10) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 412/69 z dnia 1969 roku (Dz.U. nr L 54, z 5.03.1969, str. 9)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 849/69 z dnia 7 maja 1969 roku (Dz.U. nr L 109, z 8.06.1969, str. 7)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1353/69 z dnia 15 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 174, z 16.07.1969, str. 10)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 951/71 z dnia 7 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 103, z 8.05.1971, str. 10)

W załączniku

- w rubryce obszar E skreśla się "Terytorium Zjednoczonego Królestwa..." do "...z wyłączeniem Gibraltaru";

- obszar F otrzymuje brzmienie obszar E.

5. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1106/68 z dnia 27 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 184, z 29.07.1968, str. 26) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2044/69 z dnia 17 października 1969 roku (Dz.U. nr L 262, z 18.10.1969, str. 9)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 332/70 z dnia 23 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 44, z 25.02.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2026/71 z dnia 21 września 1971 roku (Dz.U. nr L 214, z 22.09.1971, str. 9)

W artykule 7 ustęp 2 akapit drugi dodaje się wyrażenia:

"intended for denaturing or processing in accordance with Regulation (EEC) No 1106/68"

"bestemt til at underkastes kontrol med henblik pa denaturering eller forarbejdning i overensstemmelse med forordning (EĆF) nr 1106/68"

7. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1324/68 z dnia 29 sierpnia 1968 roku (Dz.U. nr L 215, z 30.08.1968, str. 25)

Załącznik I rozporządzenia otrzymuje brzmienie:

*
	* Podpozycja znajdująca się w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 823/68	* Produkty
*
	* 04.04 E I b)2	* Tilsit
*	*	*
* e	* 04.04 E I b)3	* Butterkäse
*		* Danbo
		* Edam
		* Elbo
	* Podpozycja znajdująca się w załączniku II do rozporządzenia (EWG)	* * * * Produkty
	* nr 823/68
*	*	* Esrom
		* Fontal
		* Fontina
		* Fynbo
		* Galantine
		* Gouda
		* Havarti
		* Italico
		* Jarlsberg
		* Maribo
		* Molbo
		* Mimalette
		* Norvegia
		* Samso
		* St. Paulin
		* Tybo
		*
*	*	* inne sery o zawartości tłuszczu wagowej w suchej masie równej lub powyżej 30% oraz o zawartości wagowej wody w masie nietłustej wyższa od 52% mniejsza lub niższa niż 67%

8. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 685/69 z dnia 14 kwietnia 1969 roku (Dz.U. nr L 90, z 15.04.1969, str. 12)

* zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 880/69 z dnia 12 maja 1969 roku (Dz.U. nr L 114, z 13.05.1969, str. 11)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1064/69 z dnia 10 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 139, z 11.06.1969, str. 13)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1273/69 z dnia 2 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 161, z 3.07.1969, str. 9)

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 332/70 z dnia 23 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 44, z 25.02.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 603/70 z dnia 31 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 72, z 1.04.1970, str. 62)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 757/70 z dnia 24 kwietnia 1970 roku (Dz.U. nr L 91, z 25.04.1970, str. 31)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 878/70 z dnia 14 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 105, z 15.05.1970, str. 24)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 606/71 z dnia 23 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 70, z 24.03.1971, str. 16)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1179/71 z dnia 4 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 123, z 5.06.1971, str. 18)

Artykuł 3 otrzymuje brzmienie:

"1. Masło zostało wyprodukowane w mleczarniach dysponujących właściwymi instalacjami technicznymi:

a) na bazie kwaśnej śmietany pasteryzowanej oraz

b) w warunkach umożliwiających wyprodukowanie masła o dobrej trwałości."

2. Jednakże instytucje interwencyjne Państw Członkowskich, w których produkcja masła na bazie słodkiej śmietany pasteryzowanej wynosi przynajmniej 65% całkowitej produkcji masła, kupują również masło wyprodukowane na bazie słodkiej śmietany."

W artykule 18 ustęp 1 litera b) dodaje się wyrażenia:

* "Butter for intervention"

* "Interventionssmor"

W artykule 19 ustęp 2 akapit drugi dodaje się wyrażenia:

* "for processing in accordance with Regulation (EEC) No 685/69"

* "bestemt til forarbejdning i overensstemmelse med forordning (EOF) nr 685/69

9. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2683/70 z dnia 29 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 285, z 31.12.1970, str. 36) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 994/71 z dnia 13 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 108, z 14.05.1971, str. 24)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1638/71 z dnia 28 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 170, z 29.07.1971, str. 23)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2369/71 z dnia 4 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 246, z 5.11.1971, str. 27)

W załączniku uwagi:

* "ex 04.03",

"masło o zawartości wagowej tłuszczu niższej lub równej 99,5%" oraz

* "obszar E"

skreśla się.

10. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 757/71 z dnia 7 kwietnia 1971 roku (Dz.U. nr L 83, z 8.04.1971, str. 53) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1189/71 z dnia 7 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 124, z 8.06.1971, str. 15)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1549/71 z dnia 20 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 163, z 21.07.1971, str. 62)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1688/71 z dnia 30 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 174, z 3.08.1971, str. 1)

W artykule 3 ustęp 2 dodaje się wyrażenia:

* "Exported from the Community subject to payment of the amount laid down in Regulation (EEC) No 757/71"

* "Udforsel fra Faellesskabet undergivet opkraevninng af et belob, der er omhandlet i

forordning (EOF) nr 757/71"

11. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1411/71 z dnia 29 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 148, z 3.07.1971, str. 4) poprawione:

- sprostowaniem do rozporządzenia Rady (EWG) nr 1411/71 z dnia 29 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 188, z 20.08.1971, str. 24)

- sprostowaniem do rozporządzenia Rady (EWG) nr 1411/71 z dnia 29 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr 233, z 16.10. 1971, str. 12)

W artykule 6 dodaje się ustęp:

"1a. Państwa Członkowskie mogą określić dodatkową kategorię pełnego mleka o ustalonej przez nie zawartości tłuszczu o wskaźniku co najmniej 3,8%."

j) Mięso wołowe

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 805/68 z dnia 27 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 148, z 28.06.1968, str. 24)

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1253/70 z dnia 29 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 143, z 1.07.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1261/71 z dnia 15 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 132, z 18.06.1971, str. 1)

Artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 10

1. Dla cieląt i bydła ustala się cenę przy imporcie skalkulowaną dla każdego z tych produktów na bazie cen ofertowych franco granica Wspólnoty w zależności od możliwości zakupu najbardziej typowych, jeśli chodzi o jakość, ilość i stopień rozwoju rynku tych produktów.

Powyższą cenę importową ustala się na podstawie danych, gotowych cen dla cieląt, bydła lub jednego z produktów figurujących w załączniku sekcja a) w pozycjach 02.01 AII a) 1 aa) lub 02.01 A II a) 1 bb) przeliczając wymieniając dla tych ostatnich produktów dane na ważne ceny ofertowe dla cieląt i bydła.

2. W przypadku, gdy eksport żywych zwierząt lub ich mięsa świeżego lub zamrożonego z jednego lub wielu państw trzecich odbywa się po cenach nienormalnie niskich, niższych od cen ofertowych stosowanych przez inne państwa trzecie, ustala się specjalną cenę importową dla cieląt lub bydła dla importu z tych państw trzecich.

3. W przypadku, gdy jedna lub wiele cen importowych dla cieląt i bydła podwyższona o cło, jest niższa od ceny orientacyjnej, różnica między ceną orientacyjną a odnośną ceną importową, powiększoną o cło, jest kompensowana przez opłatę pobieraną we Wspólnocie przy imporcie tego produktu.

Jednakże powyższa opłata jest ustalona w wysokości:

a) 75% różnicy, o której mowa wyżej, jeżeli stwierdza się, iż cena danego produktu na reprezentatywnych rynkach Wspólnoty jest wyższa od ceny orientacyjnej i niższa lub równa 102% tej ceny;

b) 50% różnicy, o której mowa wyżej, jeżeli stwierdza się, iż cena danego produktu na reprezentatywnych rynkach Wspólnoty jest wyższa od 102% ceny orientacyjnej i niższa lub równa 104% tej ceny;

c) 25 % różnicy, o której mowa wyżej, jeżeli stwierdza się, iż cena danego produktu na reprezentatywnych rynkach Wspólnoty jest wyższa od 104% ceny orientacyjnej i niższa lub równa 106% tej ceny;

d) zero, jeżeli stwierdza się, iż cena danego produktu na reprezentatywnych na rynkach Wspólnoty jest wyższa od 106% ceny orientacyjnej.

4. Przy stosowaniu przepisów ustęp 3 nie bierze się pod uwagę zmian ceny importowej lub ceny stwierdzonej na reprezentatywnych rynkach Wspólnoty nie przekraczającej ustalonej wielkości.

5. Cena stwierdzona na reprezentatywnych rynkach Wspólnoty jest ceną ustaloną na podstawie cen stwierdzonych na reprezentatywnym rynku lub rynkach każdego Państwa Członkowskiego dla różnych gatunków, w przypadku, cieląt i bydła lub mięs tych zwierząt, biorąc pod uwagę z jednej strony wielkość każdego z tych gatunków, z drugiej strony względną wielkość pogłowia bydła każdego Państwa Członkowskiego.

6. Warunki stosowania niniejszego artykułu są uchwalone według procedury przewidzianej w artykule 27.

7. Opłaty wynikające z zastosowania ustępu 2 ustalone są według procedury przewidzianej w artykule 27.

Opłaty wynikające z zastosowania ustęp 1 są ustalane przez Komisję."

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1027/68 z dnia 22 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 174, z 23.07.1968, str. 14)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 705/71 z dnia 31 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 77, z 1.04.1971, str. 79)

Artykuł 8 dotyczący wymiany z Danią, skreśla się.

Artykuł 9 otrzymuje brzmienie:

"Z zastrzeżeniem przepisów art. 6 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1026/68 z dnia 22 lipca 1968 roku, dotyczącego obliczania specjalnej ceny importowej dla cieląt i bydła, opłaty, o których mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 805/68 są ustalane raz na tydzień oraz ważne od poniedziałku następującego po ich wyznaczeniu."

3. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1097/68 z dnia 27 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 184, z 29.07.1968, str. 5) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1261/68 z dnia 20 sierpnia 1968 roku (Dz.U. nr L 208, z 21.08.1968, str. 7)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1556/68 z dnia 4 października 1968 roku (Dz.U. nr L 244, z 5.10.1968, str. 15)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1585/68 z dnia 10 października 1968 roku (Dz.U. nr L 248, z 11.10.1968, str. 16)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1809/69 z dnia 12 września 1969 roku (Dz.U. nr L 232, z 13.09.1969, str. 6)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1795/71 z dnia 17 sierpnia 1971 roku (Dz.U. nr L 187, z 19.08.1971, str. 5)

W artykule 9 ustęp 1 dodaje się wyrażenia:

"this copy of the contract entitles to the special import arrangements provided for in Article 14(3), subparagraph (b)(aa) of Regulation (ECC) No 805/68"

"Dette kontrakteksemplar berettiger til at nyde godt af den saerlige importordning, der er om-handlet i artikel 14, stk. 3, litra b, underlitra aa, i forordning (EĆF) nr 805/68"

k) Tytoń

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1726/70 z dnia 25 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 191, z 27.08.1970, str. 1.) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2596/70 z dnia 21 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 277, z 22.12.1970, str. 7)

W artykule 4 ustęp 1 litera a) dodaje się wyrażenia:

"leaf tobacco harvested in the Community"

"tobaksblade hostet i Faellesskaber"

W artykule 4 ustęp 1 litera b) dodaje się wyrażenia:

"leaf tobacco imported from third countries"

"tobaksblade importeret fra tredjrelande"

W artykule 5 akapit trzeci dodaje się wyrażenia:

"tobacco imported from third countries"

"tobak importerer fra tredjelande"

l) Rybołówstwo

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2142/70 z dnia 20 października 1970 roku (Dz.U. nr L 236, z 27.10.1970, str. 5)

W artykule 6 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Państwa Członkowskie pierwotne mogą podtrzymać pomoc przyznaną organizacjom producentów utworzonym przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia a nowe Państwa Członkowskie mogą podtrzymać tę, przyznaną organizacjom producentów utworzonym przed datą przystąpienia, w celu ułatwienia ich adaptacji i funkcjonowania w ramach środków, o których mowa w art. 5 ust.1, o ile wysokość tej pomocy jak i czas jej trwania nie przewyższa pomocy, jaka może być przyznana z tytułu postanowień ustępu 1."

Po artykule 7 dodaje się nowy artykuł:

"Artykuł 7a

Uznanie organizacji producentów w sektorze produktów rybołówstwa może być udzielone przez Państwa Członkowskie wyłącznie określonemu obwodowi gospodarczemu, jeżeli organizacja producentów uważana jest za reprezentatywną dla produkcji i rynku tego obwodu.

Producenci nie należący do organizacji tak uznanej, którzy wyładują swój towar w danym obwodzie, mogą zostać poddani przez Państwa Członkowskie obowiązkowi poszanowania:

a) wspólnych zasad produkcji i sprzedaży, o których mowa w artykule 5 ustęp 1 akapit drugi,m drugi; drugie tiret

b) zasad przyjętych przez daną organizację i dotyczących ceny za wycofanie, jeśli ta kształtuje się na poziomie równym lub wyższym od ceny ustalonej w zastosowaniu art. 10 ust. 5 nie przekraczając jednak ceny orientacyjnej, oraz jeśli jest zgodna z przepisami art. 7 ustęp 1 akapit trzeci."

W artykule 10 ustęp 4 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W celu zapewnienia producentom w strefach wyładunku bardzo oddalonych od głównych centrów konsumpcyjnych Wspólnoty dostępu do rynków w satysfakcjonujących warunkach, cena, o której mowa w poprzednim akapicie, może być skorygowana współczynnikami regulującymi.

Współczynniki te są określane w taki sposób, że różnice między cenami tak skorygowanymi odpowiadają przewidywanej rozpiętości cen w przypadku produkcji normalnej w naturalnych warunkach tworzenia się cen na rynku.

Rada rozstrzygając wniosek Komisji zgodnie z procedurą głosowania przewidzianą w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, uchwala ogólne zasady dotyczące określania procentu ceny orientacyjnej będące elementem obliczania ceny za wycofanie oraz dotyczące oznaczenia stref wyładunku, o których mowa w poprzednim akapicie.

Rada, na podstawie raportu Komisji, przystępuje do badania ewentualnych konsekwencji zastosowania współczynników regulujących na sposób obliczania wysokości kompensaty pieniężnej, biorąc pod uwagę sytuację rybaków z regionów oddalonych. Rada rozstrzygając wniosek Komisji zgodnie z procedurą głosowania, o której mowa w poprzednim akapicie, podejmuje niezbędne decyzje."

Po artykule 25 dodaje się nowy artykuł:

"Artykuł 25a

Dla produktów mrożonych Rada, według procedury przewidzianej w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, uchwala, w niezbędnym wymiarze, stosowne przepisy w celu uniknięcia braku stabilności cenowej jak również nierówności warunków konkurencji między rybami mrożonymi na pokładzie a rybami mrożonymi na lądzie. Rada, rozstrzygając według tej samej procedury, uchwala również właściwe środki, mające zaradzić trudnościom, zaburzającym równowagę zaopatrzenia."

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 166/71 z dnia 26 stycznia 1971 roku (Dz.U. nr L 23, z 29.01.1971, str. 3)

W artykule 10 ustęp 1 litera b) dodaje się wyrażenia:

* "shrimps"

* "gra rejer"

m) Chmiel

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1696/71 z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 175, z 4.08.1971, str. 71)

W artykule 17 ustęp 5 kwota

* "1,6 milionów jednostek obrachunkowych"

otrzymuje brzmienie:

* "2,4 milionów jednostek obrachunkowych"

C - Akty o charakterze ogólnym

1. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1373/70 z dnia 10 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 158, z 20.07.1970, str. 1) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2638/70 z dnia 23 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 283, z 29.12.1970, str. 34)

W artykule 6 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Godziny krańcowe ustalone w niniejszym artykule są:

- opóźnione o godzinę we Włoszech w czasie stosowania w tym Państwie Członkowskim czasu zwanego letnim,

- przesunięte do przodu o godzinę w Irlandii i w Zjednoczonym Królestwie w czasie niestosowania w tych Państwach Członkowskich czasu zwanego letnim."

W artykule 12 ustęp 4 akapit drugi zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Numer poprzedzony jest następującymi literami według kraju wydającego dokument: B dla Belgii, DK dla Danii, D dla Niemiec, F dla Francji, IR dla Irlandii, I dla Włoch, L dla Luksemburga, NL dla Niderlandów, i UK dla Zjednoczonego Królestwa."

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2637/70 z dnia 23 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 283, z 29.12.1970, str. 15) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 434/71 z dnia 26 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 48, z 27.02.1971, str. 71)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 435/71 z dnia 26 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 48, z 27.02.1971, str. 72)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 589/71 z dnia 19 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 67, z 20.03.1971, str. 15)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 952/71 z dnia 7 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 103, z 8.05.1971, str. 11)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1391/71 z dnia 30 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 145, z 1.07.1971, str. 44)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1605/71 z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 168, z 27.07.1971, str. 13)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1607/71 z 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 168, z 27.07.1971, str. 16)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1614/71 z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 168 z 27.07.1971, str. 34)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2128/71 z dnia 4 października 1971 roku (Dz.U. nr L 224, z 5.10.1971, str. 16)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2195/71 z dnia 13 października 1971 roku (Dz.U. nr L 231, z 14.10.1971, str. 26)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2256/71 z dnia 21 października 1971 roku (Dz.U. nr L 237, z 22.10.1971, str. 25)

W artykule 8 ustęp 2 akapit drugi dodaje się wyrażenia:

* "without cash refund"

* "uden kontant restitution"

W artykule 8 ustęp 3 akapit czwarty dodaje się wyrażenia:

* "exempt from levies"

* "fritagelse for importafgift"

W artykule 10 akapit pierwszy dodaje się wyrażenia:

* "the quantity relates to the standard quality"

* "maengden fefererer til standardkvaliteten"

W artykule 11 ustęp 2 litera b) skreśla się:

* "Dania" i "Wielka Brytania"

W artykule 16 ustęp 1 drugi akapit dodaje się:

* "valid for .... (quantity given in figures and in letters)"

* "gyldig for... (maengde i tal og bogstaver)"

W artykule 18 akapit pierwszy dodaje się:

* "the abbreviations AAMS/OCT"

* "forkortelserne A.A.S.M./O.L.T."

W artykule 18 akapit drugi dodaje się wyrażenia:

* "levy applied gor in accordance with Article 3(2) of Regulation No. 540/70"

* "importafgift begaeres i overensstemmelse med. Artikel 3, stk.2, i forordning nr 540/70"

W artykule 19 pierwszy akapit dodaje się wyrażenia:

* "food aid"

* "fodevarehjaelp"

W artykule 30 ustęp 2 dodaje się wyrażenia:

* "Tender regulation No ... (OJ No. ...) final date for the submission of tenders expiring on ........."

* "licitationsforordning nr .....(EFT nr .... af.....) tilbudsfristen udlober ........"

W artykule 31 akapit pierwszy dodaje się wyrażenia:

* "for export in pursuance of Article 25 of Regulation No 1009/67/EEC"

* "til eksport i medfor af artikel 25 i forordning nr 1009/67/EOF"

W artykule 31 akapit drugi dodaje się wyrażenia:

* "for export wthout refund"

* "til eksport uden restitution"

W artykule 35 ustęp 2 litera b) punkt 1 rubrykę:

* "ex 04.04 E I b) 1 Cheddar i Chester na eksport do strefy E"

skreśla się.

W artykule 35 ustęp 4 skreśla się.

W artykule 36 ustęp 1 akapit pierwszy dodaje się wyrażenia:

* "target quantity"

* "anslaet maengde"

W artykule 36 ustęp 3 drugi akapit, dodaje się wyrażenia:

* "additional licence"

* "ekstra licens"

W artykule 41 ustęp 1 dodaje się wyrazy:

* "meat intended for processing - system bb) ........"

"kod bestemt til forarbejdning - ordning bb ........."

W artykule 41 ustęp 2 dodaje się wyrażenia:

* "suspension of the levy at... % in respect of... (quantity in figures and in letters) kg"

* "nedsaettelse af importafgiften til...% for... (kvantumi tal og bogstaver) kg"

W artykule 47 ustęp 1 akapit drugi, dodaje się wyrażenia:

* "density tolerance of 0.03"

* "tolerance for vaegtfylde pa 0,03"

"W artykule 49 ustęp 2 akapit drugi, dodaje się wyrażenia:

* "tolerance of 0,4 degree"

* "tolerance 0,4 grader"

*D - Przepisy prawne dotyczące nasion i roślin

1. Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2298) zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/63/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48, z 26.02.1969, str. 8)

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24)

W artykule 14 dodaje się nowy ustęp:

"1a. Komisja zezwala, według procedury przewidzianej w art. 21, dla sprzedaży nasion roślin pastewnych, na całości lub w części terytorium jednego lub Wielu Państw Członkowskich, by zostały podjęte bardziej rygorystyczne decyzje niż te, przewidziane w załączniku II, dotyczące obecności Avena fatua w tych nasionach, jeśli podobne decyzje mają zastosowanie dla produkcji rodzimej tych nasion, i jeśli kampania wyplenienia Avena fatua jest istotnie prowadzona przy uprawie roślin pastewnych w danym regionie."

2. Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2309) zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/60/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48, z 2.02.1969, str. 1)

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24)

W artykule 14 dodaje się nowy ustęp:

"1a. Komisja zezwala, według procedury przewidzianej w art. 21, dla sprzedaży nasion zbóż na całości lub w części terytorium jednego lub wielu Państw Członkowskich, by zostały podjęte bardziej rygorystyczne decyzje niż te, przewidziane w załączniku II, dotyczące obecności Avena fatua w tych nasionach, jeśli podobne decyzje mają zastosowanie dla produkcji rodzimej tych nasion, i jeśli kampania wypleniania Avena fatua jest istotnie prowadzona przy uprawie zbóż w danym regionie."

3. Dyrektywa Rady 70/457/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 225, z 12.10.1970, str. 1)

W artykule 3 ustęp 3 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1970 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 stycznia 1973 r."

W artykule 15 ustęp 1 dodaje się następujący akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1972 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 lipca 1973 r."

W artykule 16 ustęp 1 dodaje się następujący akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1972 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 lipca 1973 r."

W artykule 17 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1972 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 lipca 1973 r."

4. Dyrektywa Rady 70/458/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 225, z 12.10.1970, str. 7) zmieniona:

dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24)

W artykule 9 ustęp 1 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich daty 1 lipca 1970 r. i 30 czerwca 1975 r., o których mowa wyżej, zastępuje się odpowiednio datami 1 stycznia 1973 r. i 31 grudnia 1977 r."

W artykule 9 ustęp 2 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1970 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 stycznia 1973 r."

W artykule 12 ustęp 1 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1970 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 stycznia 1973 r."

W artykule 16 ustęp 4 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1972 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 lipca 1973 r."

W artykule 26 ustęp 2 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich datę 1 lipca 1970 r., o której mowa wyżej, zastępuje się datą 1 stycznia 1973 r."

W załączniku II punkt 3 litera a):

a) Po wierszu dotyczącym Asparagus Officinalis wprowadzone są: następujący gatunek "Beta vulgaris" (gatunek Cheltenham beet) oraz w kolumnach dotyczących specyficznej minimalnej czystości, maksymalną zawartość nasion innych gatunków roślin i minimalną zdolność kiełkowania, odpowiednio następujący procent:

* "97 - 0,5 - 50 (kiełki)"

* b) Uwaga "Beta vulgaris (wszystkie gatunki) otrzymuje brzmienie:

* "Beta vulgaris (inne gatunki)"

E - Statystyki rolnicze

1. Dyrektywa Rady 68/161/EWG z dnia 27 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 76, z 28.03.1968, str. 13)

poprawiona:

- sprostowaniem do dyrektywy Rady 68/161/EWG z dnia 27 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 132, z 14.06.1968, str. 15)

W artykule 1 ustęp 1 litera b) dodaje się zdanie:

"Nowe Państwa Członkowskie przystępują do tego badania w ciągu roku 1973."

2. Dyrektywa Rady 69/400/EWG z dnia 28 października 1969 roku (Dz.U. nr L 288, z 17.11.1969, str. 1)

W artykule 6 ustęp 2 dodaje się akapit:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich przekazywanie danych, którymi one dysponują odbywa się w możliwie najkrótszych terminach po przystąpieniu."

F - Przepisy prawne weterynaryjne

1. Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 121, z 29.07.1964, str. 1977) zmieniona:

- dyrektywą Rady 66/600/EWG z dnia 25 października 1966 roku (Dz.U. nr 192/ z 27.10.1966, str. 3294)

- dyrektywą Rady 70/360/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 40)

- dyrektywą Rady 71/285/EWG z dnia 19 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 179, z 9.08.1971, str. 1)

Datę figurującą w artykule 7 ustęp 1 punkt C akapit drugi zastępuje się datą 31 grudnia 1977 r.

W załączniku F:

a) dodaje się przypis nr 3 do pkt. VI piąty wiersz wzoru I certyfikatu po wyrazie "statek"

- dodaje się przypis nr 4 do pkt. IV piąty wiersz wzoru II certyfikatu, po wyrazie "statek"

- dodaje się przypis nr 3 do pkt. IV piąty wiersz wzoru III certyfikatu, po wyrazie "statek"

- dodaje się przypis nr 4 do pkt. IV piąty wiersz wzoru IV certyfikatu, po wyrazie "statek."

b) przypis nr 3 wzoru I certyfikatu

- przypis nr 4 wzoru II certyfikatu

- przypis nr 3 wzoru III certyfikatu

- przypis nr 4 wzoru IV certyfikatu

- otrzymują brzmienie:

"Dla wagonów i ciężarówek wskazać numer rejestracyjny, dla samolotów numer lotu i dla statków nazwę."

2. Dyrektywa Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 121, z 29.07.1964, str. 2012)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 66/601/EWG z dnia 25 października 1966 roku (Dz.U. nr 192, z 27.10.1966, str. 3302)

- dyrektywą Rady 69/349/EWG z dnia 6 października 1969 roku (Dz.U. nr L 256, z 11.10.1969, str. 5)

- dyrektywą Rady 70/486/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 239, z 30.10.1970, str. 42)

W załączniku I rozdział IX punkt 40 akapit pierwszy trzecie tiret i punkt 43 akapit trzeci trzecie tiret zastąpione zostają członem zdania:

"- w niższej części, jeden ze znaków CEE -EEG - EWG - EOF - EEC."

W załączniku II przypis nr 3 wzoru certyfikatu warunków zdrowotnych zastępuje się zdaniem:

"Dla wagonów i ciężarówek, wskazać numer rejestracyjny, dla samolotów numer lotu i dla statków nazwę."

3. Dyrektywa Rady 71/118/EWG z dnia 15 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 55, z 8.03.1971, str. 23)

W załączniku I rozdział II punkt 2 litera b) do pierwszego akapitu dodaje się zdanie:

"Jednakże w Państwach Członkowskich, które nakazują, aby gołębie były bite zgodnie z postanowieniami niniejszej dyrektywy, świeże mięso pochodzące z tych gołębi może być przechowywane w tym samym pomieszczeniu, co świeże mięso pochodzące ze zwierząt domowych należących do gatunków, o których mowa w art. 1 ust. 1."

W załączniku I rozdział IV do nr 16 dodaje się zdanie:

"Jednakże odurzenie nie może mieć miejsca, jeśli zabrania tego rytuał religijny."

W załączniku I rozdział VII punkt 3 akapit drugi drugie tiret litera a) i akapit drugi trzecie tiret litera c) zastępuje się członem zdania:

"- w części niższej, jeden ze skrótów CEE - EEG - EWG - EOF - EEC."

W załączniku II do punktu 1 litera a) dodaje się:

"W razie, gdy zaświadczenie nie jest wydawane w Państwie Członkowskim, może je zastąpić oświadczenie pod przysięgą lub uroczyste oświadczenie złożone przez zainteresowaną osobę przed władzami sądowymi lub administracyjnymi, notariuszem lub uznanymą organizacją zawodową tego Państwa Członkowskiego."

W załączniku IV przypis nr 3 wzoru certyfikatu warunków zdrowotnych zastępuje się zdaniem:

"Dla wagonów i ciężarówek wskazać numer rejestracyjny, dla samolotów numer lotu i dla statków nazwę."

III.

PRAWO DO OSIEDLANIA SIĘ, SWOBODA ŚWIADCZENIA USŁUG, KOORDYNACJA PROCEDUR W DZIEDZINIE RYNKÓW ROBÓT PUBLICZNYCH I ZBLIŻENIE USTAWODAWSTW

A - Rolnictwo, leśnictwo, ogrodnictwo, rybołówstwo

1. Dyrektywa Rady 65/1/EWG z dnia 14 grudnia 1964 roku (Dz.U. nr 1, z 8.01.1965, str. 65)

W artykule 5 ustęp 2 na koniec dodaje się:

"d) W Danii:

z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swoich siedzib, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 roku o nabywaniu nieruchomości)."

W artykule 6 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. W przypadku, kiedy dokument taki nie jest wydawany przez kraj pochodzenia lub kraj pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, będzie mógł być zastąpiony przez oświadczenie pod przysięgą - lub w państwach gdzie przysięga taka nie istnieje, przez uroczyste oświadczenie - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju pochodzenia lub kraju pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to uroczyste oświadczenie. Oświadczenie o braku upadłości będzie mogło mieć miejsce również przed kwalifikowanym organem zawodowym tego państwa."

Dyrektywa Rady 67/530/EWG z dnia 25 lipca 1967 roku (Dz.U. nr 190, z 10.08.1967, str. 1)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"W Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swoich siedzib, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

Dyrektywa Rady 67/531/EWG z dnia 25 lipca 1967 roku (Dz.U. nr 190, z 10.08.1967, str. 3)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"W Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swoich siedzib, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

2. Dyrektywa Rady 67/532/EWG z dnia 25 lipca 1967 roku (Dz.U. nr 190, z 10.08.1967, str. 5)

Na koniec artykułu 2 ustęp 1 litera b) dodaje się:

"W Zjednoczonym Królestwie:

"Stowarzyszenie Spółdzielcze" (Finance Act 1965, section 70(9));

W Irlandii:

"Cooperative Society"(Industrial and Provident Societies Acts, 1893-1966);

W Danii:

"Andelsselskab"

3. Dyrektywa Rady 67/654/EWG z dnia 24 października 1967 roku (Dz.U. nr 263, z 30.10.1967, str. 6)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"d) W Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swoich siedzib, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości."

W artykule 6 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj pochodzenia lub pochodzenia dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, będzie on mógł być zastąpiony przez oświadczenie pod przysięgą - lub, w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez uroczyste oświadczenie - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi, właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, przed notariuszem państwa pochodzenia lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to uroczyste oświadczenie. Oświadczenie o braku upadłości będzie mogło być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

4. Dyrektywa Rady 68/192/EWG z dnia 5 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 93, z 17.04.1968, str. 13)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2, dodaje się:

"W Danii:

- z konieczności posiadania narodowości duńskiej w celu przyznania i kontynuacji pożyczek gwarantowanych pod pewnymi warunkami korzystnych dla drobnych rolników (art. 5 ust. 1 ustawy o drobnych rolnikach nr 117 z dnia 10 kwietnia 1967 r."

5. Dyrektywa Rady 71/18/EWG z dnia 16 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 8, z 11.01.1971, str. 24)

Na koniec artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"c) W Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swoich siedzib, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 roku o nabywaniu nieruchomości)."

Artykuł 7 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub kraj pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, będzie mógł być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub, w państwach, w których przysięga taka nie istnieje przez uroczyste oświadczenie - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub kraju pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to oświadczenie. Oświadczenie o braku upadłości będzie mogło być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

B - Przemysł wydobywczy, elektryczność, gaz i woda

1. Dyrektywa Rady 64/428/EWG z dnia 7 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 117, z 23.07.1964, str. 1871)

Na koniec artykułu 4 ustęp 2 dodaje się:

"e) w Zjednoczonym Królestwie:

- przez ograniczenie wydawania koncesji na poszukiwania i produkcję ropy i gazu naturalnego osobom, które są obywatelami Zjednoczonego Królestwa i kolonii i mieszkańcami przebywającyni tymczasowo w Zjednoczonym Królestwie lub, które są spółkami założonymi w Zjednoczonym Królestwie (rozporządzenie nr 4 z rozporządzeń z 1966 r. o ropie (produkcja);

f) w Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swoich siedzib, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 roku o nabywaniu nieruchomości);

W artykule 6 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub kraj pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, będzie mógł być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których taka przysięga nie istnieje, przez uroczyste oświadczenie - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku notariuszem kraju przynależności lub kraju pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to uroczyste oświadczenie. Oświadczenie o braku upadłości będzie mogło być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

2. Dyrektywa Rady 66/162/EWG z dnia 28 lutego 1966 roku (Dz.U. nr 42, z 8.03.1966, str. 584)

Na końcu artykułu 4 ustęp 2 dodaje się:

"e) W Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swojej siedziby, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

Artykuł 7 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub kraj pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo, braku upadłości, będzie mógł być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez uroczyste oświadczenie - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub kraju pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to uroczyste oświadczenie; oświadczenie o braku upadłości będzie mogło być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

3. Dyrektywa Rady 69/82/EWG z dnia 13 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 68, z 19.03.1969, str. 4)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"d) w Zjednoczonym Królestwie:

- przez ograniczenie wydawania koncesji na poszukiwania ropy i gazu naturalnego osobom, które są obywatelami Zjednoczonego Królestwa i kolonii i przebywającymi tymczasowo w Zjednoczonym Królestwie, lub które są spółkami założonymi w Zjednoczonym Królestwie (rozporządzenie nr 4 z rozporządzeń z 1966 r. o ropie (produkcja);

e) w Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców przebywających tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu swojej siedziby, otrzymania wcześniejszego zezwolenia z Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

Artykuł 5 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub kraj pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo, braku upadłości, będzie mógł być zastąpiony przez oświadczenie pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez uroczyste oświadczenie - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub kompetentnym organem administracyjnym, lub w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub kraju pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub uroczyste oświadczenie; oświadczenie o braku upadłości będzie mogło być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

C - Przemysł rękodzielniczy (manufaktury)

1. Dyrektywa Rady 68/365/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 260, z 22.10.1968, str. 9)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"d) w Danii:

- przez konieczność posiadania narodowości duńskiej dla członków Rady Nadzorczej spółek mających zezwolenie na produkcję alkoholu i drożdży (art. 3 ust. 1 ustawy nr 74 z dnia 15 marca 1934 r. o alkoholu i drożdżach);

- przez konieczność, dla mieszkańców przebywających okresowo w Danii i spółek nie mających tu swojej siedziby, otrzymania wcześniejszego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu własności nieruchomości);

W artykule 6 ustęp 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo, braku upadłości, będzie mógł być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez uroczyste oświadczenie - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariusza kraju przynależności lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub oświadczenie wymagające szczególnej formy; oświadczenie o braku upadłości będzie mogło być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

2. Dyrektywa Rady 64/429/EWG z dnia 7 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 117, z 23.07.1964, str. 1880)

Na końcu artykułu 4 ustęp 2 dodaje się:

"e) w Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców niestałych w Danii i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu własności nieruchomości)."

W artykule 7 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo, braku upadłości, można go zastąpić oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to oświadczenie wymagające szczególnej formy; oświadczenie o braku upadłości może być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

D - Działalność handlowa i działalność pośredników

1. Dyrektywa Rady 64/223/EWG z dnia 25 lutego 1964 r. (Dz.U. nr 56, z 4.04.1964, str. 63)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"e) w Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców niestałych w Danii i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

W artykule 6 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości, albo braku upadłości, może być on zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy uroczystej - złożone przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to oświadczenie wymagające szczególnej formy. Oświadczenie o braku upadłości może być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

2. Dyrektywa Rady 64/224/EWG z dnia 25 lutego 1964 r. (Dz.U. nr 56, z 4.04.1964, str. 869)

Na końcu artykułu 3, dodaje się:

"W Zjednoczonym Królestwie:

Dla nie pobierających wynagrodzenia Dla pracowników

Agent Commercial traveller

Commission agent Commission salesman

Broker Representative

Factor Representative

Wholesale auctioneer

W Irlandi:

Agent Commercial traveller

Broker Sales Representative

Commercial (or Commission Agent)

W Danii:

Handelsagent Handelsrejsende

Varemaegler Repraeseentant

Kommissionaer

Na końcu artykułu 4 ustęp 2 dodaje się:

"W Zjednoczonym Królestwie:

- ze sprzedaży dóbr w wykonaniu polecenia sądu a) w Anglii i w Walii przez szeryfów, podszeryfów, urzędników szeryfa lub b) w Szkocji przez "messengers-at-arms", urzędników szeryfa lub każdą upoważnioną do tego działania przez urzędników szeryfa osobę;

W Irlandii:

- ze sprzedaży dóbr w wykonaniu polecenia sądu przez szeryfów, podszeryfów lub wysłanników sądu;

W Danii:

- ze sprzedaży na licytacji towarów przez taksatorów licytacyjnych."

Na końcu artykułu 5 ustęp 2 dodaje się:

"f) W Danii:

- przez warunek posiadania narodowości duńskiej w celu otrzymania zezwolenia na organizację sprzedaży ryb i skorupiaków na licytacji (art. 3 ust. 1 ustawy nr 72 z dnia 13 marca 1969 r. o sprzedaży ryb w trybie sprzedaży publicznej);

- przez warunek posiadania narodowości duńskiej w celu wykonywania zawodu maklera i asystenta maklera (asystent maklera upełnomocniony, upoważniony) (art. 1 ust. 2 i art. 7 ust. 4 ustawy nr 69 z dnia 15 marca 1967 r. o maklerach morskich i maklerach);

- przez konieczność, dla mieszkańców niestałych i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomej (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

Artykuł 8 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, może on być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy - złożonym przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to oświadczenie wymagające szczególnej formy. Oświadczenie o braku upadłości może być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

3. Dyrektywa Rady nr 68/363/EWG z dnia 15 października 1968 r. (Dz.U. nr L 260, z 22.10.1968, str. 1)

Na końcu artykułu 4 dodaje się:

"W Zjednoczonym Królestwie:

- ze sprzedaży dóbr w wykonaniu polecenia sądu a) w Anglii i w Walii przez szeryfów, podszeryfów lub urzędników szeryfa lub b) w Szkocji przez "messengers-at-arms", urzędników szeryfa lub każdą upoważnioną do tego działania przez szeryfa osobę;

W Irlandii:

- ze sprzedaży dóbr w wykonaniu polecenia sądu przez szeryfa, podszeryfa, lub wysłanników sądu;

W Danii:

- ze sprzedaży na licytacji towarów przez taksatorów licytacyjnych."

Na końcu artykułu 5 ustęp 2 dodaje się:

"f) w Danii:

- z konieczności, dla mieszkańców niestałych w Danii i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia z Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

E - Przedsiębiorstwa usługowe (w tym usługi osobiste i usługi świadczone przedsiębiorstwom)

1. Dyrektywa Rady 67/43/EWG z dnia 12 stycznia 1967 r. (Dz.U. nr 10, z 19.01.1967, str. 140)

Na końcu artykułu 2 ustęp 3 dodaje się:

"W Zjednoczonym Królestwie:

- estate agents including accommodation and house agents,

- estate or propperty developers,

- estate, house or property factors,

- estate or property managers,

- property investment or development companies,

- property consultants,

- property valuers;

W Irlandii:

- auctioneers,

- estate agents,

- house agents,

- property developers,

- estate consultants,

- estate managers,

- estate valuers;

W Danii:

- ejendomsmaeglere,

- ejendomshandlere,

- ejendomsudlejningsbureauer."

Na końcu artykułu 4 dodaje się:

"c) W Zjednoczonym Królestwie:

- verderers of the New Forest and the Forest of Dean."

Na końcu artykułu 5 ustęp 2 dodaje się:

"e) w Danii:

- przez warunek posiadania narodowości duńskiej w celu wykonywania zawodu agenta nieruchomości (art. 1 ust. 2 ustawy nr 218 z dnia 8 czerwca 1966 r. o agentach nieruchomości);

- przez warunek posiadania narodowości duńskiej w celu wykonywania zawodu tłumacza pisemnego i tłumacza ustnego (art. 1 ust. 2 ustawy nr 213 z dnia 8 czerwca 1966 r. o tłumaczach pisemnych i tłumaczach ustnych);

- przez konieczność, dla mieszkańców niestałych w Danii i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

Artykuł 8 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, może on być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy - złożonym przez zainteresowanego przed władzami sądowymi, właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub oświadczenie wymagające szczególnej formy. Oświadczenie o braku upadłości może być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

3. Dyrektywa Rady 68/367/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 260, z 22.10.1968, str. 16)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"f) w Danii:

- przez konieczność, dla osób zamieszkałych tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

Artykuł 6 ustęp 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W przypadku gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, może on być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy - złożonym przez zainteresowanego przed władzami sądowymi, właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to oświadczenie wymagające szczególnej formy. Oświadczenie o braku upadłości może być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

F - Kinematografia

1. Dyrektywa Rady 68/369/EWG z dnia 15 października 1968 r. (Dz.U. nr L 260 z 22.10.1968, str. 22)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"W Danii:

- przez konieczność, dla osób zamieszkałych tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia własności nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

Artykuł 4 ustęp 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W przypadku, gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, może on być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy - złożonym przez zainteresowanego przed władzami sądowymi lub właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem kraju przynależności lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to oświadczenie wymagające szczególnej formy. Oświadczenie o braku upadłości może być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

2. Dyrektywa Rady 70/451/EWG z dnia 29 września 1970 r. (Dz.U. nr L 218, z 3.10.1970, str. 37)

Na końcu artykułu 3 ustęp 2 dodaje się:

"e) w Zjednoczonym Królestwie:

- przez warunek bycia spółką założoną w Zjednoczonym Królestwie, której dyrekcja generalna i kontrola działalności wykonywana jest w Zjednoczonym Królestwie w celu ubiegania się o pomoc finansową z Brytyjskiego Funduszu Filmowego (sekcja 3 ust. 1 pkt (ii) z SI 1970 nr 1146);

g) w Danii:

- przez warunek posiadania narodowości duńskiej w celu otrzymania pomocy finansowej z Duńskiego Funduszu Filmowego na produkcję filmów (art. 33 ustawy nr 155 z dnia 27 maja 1964 r. o filmach i kinie);

- przez konieczność, dla osób zamieszkałych tymczasowo w Danii i spółek nie posiadających tu siedziby, otrzymania uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Sprawiedliwości dla nabycia nieruchomości (ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości)."

W artykule 6 ustęp 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W przypadku gdy dokument taki nie jest wydawany przez kraj przynależności lub pochodzenia, dotyczący albo uczciwości albo braku upadłości, może on być zastąpiony oświadczeniem pod przysięgą - lub w państwach, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy - złożonym przez zainteresowanego przed władzami sądowymi, właściwym organem administracyjnym lub, w danym przypadku, notariuszem z kraju przynależności lub pochodzenia, który wyda zaświadczenie uwiarygodniające tę przysięgę lub to oświadczenie wymagające szczególnej formy. Oświadczenie o braku upadłości może być złożone również przed uznanymi organizacjami zawodowymi tego kraju."

G - Banki i instytucje finansowe, ubezpieczenia

1. Dyrektywa Rady 64/225/EWG z dnia 25 lutego 1964 r. (Dz.U. nr 56, z 4.04.1964, str. 878)

Na końcu artykułu 3 ustęp 1 litera a) dodaje się:

"W przypadku Królestwa Danii:

Ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości."

Na końcu artykułu 3 ust. 1 lit. b) dodaje się:

"W przypadku Królestwa Danii:

Ustawa z dnia 23 grudnia 1959 r. o nabywaniu nieruchomości."

H - Prawo spółek

1. Dyrektywa Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 65, z 14.03.1968, str. 4)

Na końcu artykułu 1 dodaje się:

"Dla Zjednoczonym Królestwie:

- Companies incoporated with limited liability;

Dla Irlandii:

- Companies incorporated with limited liability;

Dla Danii:

- Aktieselskab; Kommandit - Aktieselskab."

Artykuł 2 ustęp 1 litera f) otrzymuje brzmienie:

"Bilans i rachunek strat i zysków każdego roku budżetowego. Dokument, który zawiera bilans ma wskazywać tożsamość osób, które na mocy prawa są powołane do jego poświadczenia. Jednakże dla spółek z ograniczoną odpowiedzialnością prawa niemieckiego, belgijskiego, francuskiego, włoskiego lub luksemburskiego wymienionych w artykule 1, jak również spółek akcyjnych zamkniętych zgodnie z prawem holenderskim, "private companies" zgodnie z prawem Irlandii i "private companies" zgodnie z prawem Irlandii Północnej, obowiązkowe stosowanie niniejszego przepisu jest przełożone do chwili wdrożenia dyrektywy w sprawie koordynacji treści bilansów i rachunków strat i zysków zwalniającej z obowiązku publikowania całości lub części tych dokumentów, tych spośród spółek, w których kwota bilansu jest niższa od liczby, którą ustala wspomniana dyrektywa. Rada uchwali niniejszą dyrektywę w ciągu dwóch lat od chwili jej przyjęcia."

I - Zamówienia publiczne na roboty

1. Dyrektywa Rady nr 71/305/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185, z 16.08.1971, str. 5)

W artykule 1 litera b) po wyrazach "prawa publicznego" dodaje się:

"(lub w Państwach Członkowskich, które nie znają tego pojęcia, podmioty równoważne)"

W artykule 23 po "pod przysięgą" dodaje się:

"(lub w Państwach Członkowskich, w których przysięga taka nie istnieje, przez oświadczenie wymagające szczególnej formy)"

Do artykułu 24 dodaje się:

"Dla Danii: "Aktieselskabsregistret, foreningsregistret og handelsregistret";

Dla Zjednoczonego Królestwa i dla Irlandii: certyfikat "Registrar of Companies" wskazujący, że spółka jest "Incorporated", zastępuje wykazanie wpisu do rejestru zawodowego dla "Registered companies"."

W załączniku I dyrektywy:

a) Tytuł otrzymuje brzmienie:

"Lista osób prawnych prawa publicznego (lub w Państwach Członkowskich, które nie znają tego pojęcia, podmiotów równoważnych), o których mowa w art. 1 lit. b)."

b) Do listy dodaje się:

VIII - W Zjednoczonym Królestwie:

- local authorities

- new towns' corporations

- Commission for the New Towns

- Scottish Special Housing Association

- Northern Ireland Housing Executive;

IX - W Danii:

- andre forvaltningssubjekter;

XI - W Irlandii

- other public authorities whose public works contracts are subject to control by the state."

IV.

TRANSPORT

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 156, z 28.06.1969, str. 1)

W artykule 19 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"W przypadku przedsiębiorstw kolejowych, niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie, dla transportu kolejowego do przedsiębiorstw poniżej:

- Société nationale des chemins de fer belges (SNCB)

- Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (NMBS)

- Danske Statsbaner (DSB)

- Deutsche Bundesbahn (DB)

- Société nationale des chemins de fer français (SNCF)

- Coras Iompair Eireann (CIE)

- Azienda autonoma delle Ferrovie dello Stato (FS)

- Société nationale des chemins de fer luxembourgois (CFL)

- Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)

- British Railways Board (BRB)

- Nothern Ireland Railways Company Ltd. (NIR)."

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1192/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 156, z 28.06.1969, str. 8)

W artykule 3 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Przedsiębiorstwa kolejowe, dla których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

- Société nationale des chemins de fer belges (SNCB)

- Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (NMBS)

- Danske Statsbaner (DSB)

- Deutsche Bundesbahn (DB)

- Société nationale des chemins de fer français (SNCF)

- Coras Iompair Eireann (CIE)

- Azienda autonoma delle Ferrovie dello Stato (FS)

- Société nationale des chemins de fer luxembourgeois (CFL)

- Naamloze Vennootschap Nederlandse Spoorwegen (NS)

- British Railways Board (BRB)

- Nothern Ireland Railways Company Ltd. (NIR)."

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1108/70 z dnia 4 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 130, z 15.06.1970, str. 4)

W załączniku II punkty A i B otrzymują brzmienie:

"A - KOLEJE

Królestwo Belgii

- Société nationale des chemins de fer belges (SNCB)/Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (NMBS)

Królestwo Danii

- Danske Statsbaner (DSB)

Republika Federalna Niemiec

- Deutsche Bundesbahn (DB)

Republika Francuska

- Société nationale des chemins de fer français (SNCF)

Irlandia

- Coras Iompair Eireann (CIE)

- Republika Włoska

- Azienda autonoma delle Ferrovie dello Stato (FS)

- Wielkie Księstwo Luksemburga

- Société nationale des chemins de fer luxembourgeois (CFL)

- N.V. Nederlandse Spoorwegen (NS)

- Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

- British Railways Board (BRB)

- Nothern Ireland Railways Company (NIR)

B - DROGA

Królestwo Belgii

1. Autoroutes/Autosnelwegen

2. Autres routes de l'Etat/Andere rijkswegen

3. Routes provinciales/Provincjale wegen

4. Routes communales/Gemeetewegen

Królestwo Danii

1. Motorveje

2. Hovedlandeveje

3. Landeveje

4. Biveje

Republika Federalna Niemiec

1. Bundesautobahnen

2. Bundesstraßen

3. Land-(Staats-)straßen

4. Kreisstraßen

5. Gemeindestraßen

Republika Francuska

1. Autoroutes

2. Routes nationales

3. Chemins départamentaux

4. Voies communales

Irlandia

1. National primary roads

2. Main roads

3. Country roads

4. Country borough roads

5. Urban roads

Republika Włoska

1. Autostrade

2. Strade statali

3. Strade regionali e provinciali

4. Strade comunali

Wielkie Księstwo Luksemburga

1. Routes d'Etat

2. Chemins repris

3. Chemins vicinaux

Królestwo Niderlandów

1. Autosnelwegen van het Rijkswegenplan

2. Overige wegen van het Rijkswegenplan

3. Wegen van de secundaire wegenplannen

4. Wegen van de tertiaire wegenplannen

5. Overige verharde wegen

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

1. Motorways and trunk roads

2. Principal roads

3. Non-principal and other roads."

4. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1463/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 164, z 27.07.1970, str. 1)

W załączniku II punkt I.1. wyrazy w nawiasie otrzymują brzmienie:

"(1 dla Niemiec, 2 dla Francji, 3 dla Włoch, 4 dla Niderlandów, 6 dla Belgii, 11 dla Zjednoczonego Królestwa, litery DK dla Danii, litery IRL dla Irlandii, litera L dla Luksemburga,)."

5. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 281/71 z dnia 9 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 33, z 10.02.1971, str. 11).

W załączniku poniżej "Kanaal Gent-Terneuzen" dodaje się:

"Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

- Weaver Navigation (Northwich to the junction with the Manchester Ship Canal)

- Gloucester and Sharpness Canal."

6. Dyrektywa Rady 65/269/EWG z 13 maja 1965 roku (Dz.U. nr 88/1469 z 24 maja 1965) W załączniku zdanie trzecie wyraz "cztery" zastępuje się wyrazem "siedem".

7. Dyrektywa Rady 68/297/EWG z dnia 19 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 175, z 23.07.1968, str. 15)

Po artykule 1 dodaje się nowy artykuł:

"Artykuł 1a

Do celów niniejszej dyrektywy za przekraczające granicę wspólnotową między Państwami Członkowskimi uważa się pojazdy samochodowe użytkowe, zarejestrowane w jednym z Państw Członkowskich, które przepływają morze na pokładzie jednego ze środków transportu morskiego między dwoma portami znajdującymi się w jednym i drugim przypadku na terytorium Państw Członkowskich."

W artykule 5 ustęp 1 dodaje się nowe zdanie:

"Dla transportu, o którym mowa w artykule 1a oznaczenie tej obszaru odbywa się od miejsca wyładunku."

V.

KONKURENCJA

1. Rozporządzenie Rady nr 17 z dnia 6 lutego 1962 roku (Dz.U. nr 13, z 21.02.1962, str. 204/62) zmienione:

- rozporządzeniem Rady nr 59 z dnia 3 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 58/1655 z 10.07.1962, str. 1655)

- rozporządzeniem Rady nr 118/63/EWG z dnia 5 listopada 1963 roku (Dz.U. nr 162, z 7.11.1963, str. 2696)

Po artykule 24 dodaje się nowy artykuł:

"Artykuł 25

1. W przypadku porozumień, decyzji i ustalonej praktyki, które z uwagi na przystąpienie, znajdują się w obszarze stosowania artykułu 85 Traktatu, data przystąpienia ma taką samą wartość, co data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zawsze gdy niniejsze rozporządzenie powołuje się na tę ostatnią datę.

2. Porozumienia, decyzje, i ustalona praktyka istniejące w chwili przystąpienia, które z uwagi na przystąpienie, znajdują się w obszarze stosowania art. 85 Traktatu, powinny stanowić przedmiot notyfikacji przewidzianych w art. 5 ust. 1 i w art. 7 ustępy 1 i 2 przed upłynięciem terminu sześciu miesięcy od chwili przystąpienia.

3. Grzywny przewidziane w art. 15 ust. 2 lit. a) nie mogą być wymierzone za działania wcześniejsze od notyfikacji porozumień, decyzji i ustalonej praktyki, o których mowa w ust. 2 i notyfikowanych w terminach przewidzianych w tym ustępie.

4. Nowe Państwa Członkowskie podejmują działania przewidziane w art. 14 ust. 6 przed upłynięciem terminu sześciu miesięcy od chwili przystąpienia i po konsultacji Komisji."

2. Rozporządzenie Rady nr 19/65/EWG z dnia 2 marca 1965 roku (Dz.U. nr 36, z 6.03.1965, str. 533)

W artykule 4 ustęp 1 do akapitu pierwszego dodaje się:

"Rozporządzenie uchwalone zgodnie z art. 1 może regulować, że zakaz ogłoszony w art. 85 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania na okres czasu, który ustala, do porozumień, ustalonej praktyki, które istniały w dacie przystąpienia i, z uwagi na przystąpienie, wchodzą w obszar stosowania art. 85, i które nie wypełniają warunków w art. 85 ust. 3:" W artykule 4 ustęp 2 dodaje się:

"Ust. 1 ma zastosowanie do porozumień i ustalonej praktyki, które z uwagi na przystąpienie, wchodzą w obszar zastosowania art. 85 ust. 1 Traktatu, i które mają być notyfikowane przed dniem 1 lipca 1973 r., zgodnie z art. 5 i art. 25 rozporządzenia nr 17, jedynie w przypadku, gdy były przed tą datą."

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1017/68 z dnia 19 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 175, z 23.07.1968, str. 1)

W artykule 21 ustęp 6 zdanie drugie dodaje się:

"W tym celu, nowe Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki przed upływem terminu sześciu miesięcy od momentu przystąpienia i po konsultacji Komisji."

4. Rozporządzenie Komisji nr 67/67/EWG z dnia 22 marca 1967 roku (Dz.U. nr 57, z 25.03.1967, str. 849)

W artykule 5 do zdania pierwszego dodaje się:

"Zakaz przewidziany w art. 85 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do porozumień, decyzji, i ustalonej praktyki, co do nadawania wyłącznej koncesji, które istniały w dacie przystąpienia i które z uwagi na przystąpienie, wchodzą w obszar stosowania art. 85 ust. l, jeśli w ciągu sześciu miesięcy od przystąpienia wprowadza się do nich zmiany w taki sposób, że spełniają warunki wymienione w niniejszym rozporządzeniu."

Decyzja Wysokiej Władzy (EWWiS) nr 33/56 z dnia 21 listopada 1956 roku (Dz.U. nr 26, z 25.11.1956, str. 334) zmieniona:

- decyzją Wysokiej Władzy (EWWiS) nr 2/62 z dnia 8 marca 1962 roku (Dz.U. nr 20, z 19.03.1962, str. 376)

W załączniku decyzji nr 2/62 po kolumnie 07, skreśla się kolumny 08 i 09 i dodaje następujące kolumny:

Dania	Irlandia		Zjednoczone Królestwo	Państwa trzecie	Procent dostaw pod 01 w stosunku do produkcji (równy 100)
08	09	10	11	12	13

VI.

PODATKI

1. Dyrektywa Rady 69/335 z dnia 17 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 249, z 3.10.1969, str. 25)

Artykuł 3 ustęp 1 litera a) otrzymuje brzmienie:

"1. Przez spółkę kapitałową w znaczeniu niniejszej dyrektywy należy rozumieć:

a) spółki prawa belgijskiego, duńskiego, niemieckiego, francuskiego, irlandzkiego, włoskiego, luksemburskiego, niderlandzkiego, i Zjednoczonego Królestwa, nazwane odpowiednio:

- société anonyme/naamloze vennootschap; aktieselskab, Aktiengesellschaft, société anonyme, companies incorporated with limited liability, societa per azioni, société anonyme, naamloze vennootschap, companies incorporated with limited liability;

- société en commandite par actions/commanditaire vennootschap op aandelen, kommandit-aktieselskab, Kommanditgesellschaft auf Aktien, société en commandite par actions, societa in accomandita per azioni, société en commandite par actions, commanditaire vennootschap op aandelen;

- société de personnes a responsabilité limitée/ personenvennootschap met beperkte aansprakelijkheid, Gesellschaft mit beschränkter Haftung, société a responsabilité limitée, societa a responsabilita limitata, société a - responsabilité limitée."

VII.

POLITYKA GOSPODARCZA

1. Decyzja Rady z dnia 18 marca 1958 roku (Dz.U. nr 17/390, z 6.10.1958, str. 390).

W artykule 7 wyraz "osiem" zastępuje się wyrazem "dwanaście".

W artykule 10 akapit pierwszy, wyraz "osiem" zastępuje się wyrazem "dwanaście".

Decyzja Rady 71/143/EWG z dnia 22 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 73, z 27.03.1971, str. 15)

W artykule 1 ustęp 2 po wyrazach "Niniejszy obowiązek dotyczy okresu czterech lat od dnia 1 stycznia 1972 roku" dodaje się:

"w przypadku nowych Państw Członkowskich dotyczy on okresu od daty przystąpienia do dnia 31 grudnia 1975 r."

W następnym zdaniu wyraz "on" zastępuje się przez "Niniejszy obowiązek".

Do artykułu 6 po wyrazach "począwszy od dnia 1 stycznia 1972 r." dodaje się:

"i w przypadku nowych Państw Członkowskich począwszy od daty przystąpienia." Załącznik zastępuje się następującym załącznikiem:

"ZAŁĄCZNIK

Pułap wkładów przewidzianych w art. 1 ust. 1 niniejszej decyzji jest następujący:

	Miliony jednostek obrachunkowych	w % całości
Niemcy	600	21,4
Belgia-Luksemburg	200	7,2
Dania	90	3,2
Francja	600	21,4
Irlandia	35	1,2
Włochy	400	14,3
	75	2,7
Niderlandy	200	7,2
Zjednoczone Królestwo	600	21,4
Razem	2.800	100,0

2. Dyrektywa Rady z dnia 11 maja 1960 roku (Dz.U. nr 43, z 12.07.1960, str. 921/60) Tekst artykułu 3 ustęp 2 akapit pierwszy zastępuje się następującym tekstem:

"2. Jeżeli wolność przepływu kapitałów jest tego rodzaju, że stanowiłoby to przeszkodę w realizacji celów polityki gospodarczej jednego z Państw Członkowskich, państwo to może utrzymać lub przywrócić restrykcje dotyczące wymiany, co do przepływu kapitałów, istniejących w dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy (w przypadku nowych Państw Członkowskich data przystąpienia). Konsultuje się ono z Komisją w tej sprawie."

Artykuł 6 zastępuje się następującym tekstem:

"Państwa Członkowskie dokładają starań, aby nie wprowadzać wewnątrz Wspólnoty żadnych restrykcji dotyczących wymiany, wpływających na przepływ wolnych kapitałów w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy (w przypadku nowych Państw Członkowskich data przystąpienia) oraz nie zmieniać na bardziej restryktywne istniejących uregulowań."

Artykuł 7 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"Państwa Członkowskie przedstawią Komisji najpóźniej trzy miesiące od wejścia w życie niniejszej dyrektywy (w przypadku nowych Państw Członkowskich trzy miesiące od daty przystąpienia):

a) przepisy ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne, dotyczące przepływu kapitału w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy;

b) przepisy przyjęte w zastosowaniu niniejszej dyrektywy;

c) sposób wykonania wyżej wymienionych przepisów."

Artykuł 8 skreśla się.

VIII.

POLITYKA HANDLOWA

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1023/70 z dnia 25 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 124, z 8.06.1970, str. 1)

W artykule 11 ustęp 2 wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1025/70 z dnia 25 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 124, z 8.06.1970, str. 6)

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1984/70 z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 218, z 3.10.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 724/71 z dnia 31 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 80, z 5.05.1971, str. 3)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1080/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 116, z 28.05.1971, str. 8)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1429/71 z dnia 2 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 151, z 7.07.1971, str. 8)

W załączniku II listę państw zastępuje się następującą listą:

LISTA PAŃSTW

Afganistan

Algieria

Andora

Antigua

Antyle Holenderskie (w tym wyspy Curacao, Aruba, Bonaire, Saba, Sint Eustatius, i część holenderska wyspy Sint Maarten)

Arabia Saudyjska

Arabska Republika Egiptu

Argentyna

Australia (w tym Papua Nowa Gwinea pod mandatem australijskim, wyspa Norfolk, wyspy Cocos (Keeling)

Austria

Bahrajn

Barbados

Wyspy Bermudzkie

Birmania

Boliwia

Botswana

Bhutan

Brazylia (w tym wyspy Fernando de Noronha, (Skały Sao-Pedro i Sao Paulo, Atol das Rocas, Trinidad, Martin Vaz)

Brunei

Burundi

Kamerun

Kanada

Republika Środkowoafrykańska

Cejlon

Chile (w tym następujące wyspy: archipelag Juan Fernandez, Wyspa Wielkanocna, Sala y Gomez, San Feliz, San Ambrosio, i część zachodnia Ziemi Ognistej)

Republika Chińska (Tajwan)

Cypr

Kolumbia

Komory (archipelag)

Kongo (Republika Ludowa)

Korea (Południowa)

Kostaryka

Wybrzeże Kości Słoniowej

Dahomej

Republika Dominikańska (w tym wyspy Saona, Catalina, Beata, i kilka innych wysp o mniejszej powierzchni)

Dominika

Ekwador

Hiszpania

Terytorium na półwyspie i Wyspy Baleary, Wyspy Kanaryjskie, Ceuta i Melilla, Alhucemas, Chafarinas, Penon de Velez de la Gomera, Ifni i Sahara

Stany Zjednoczone Ameryki

Guam

Kingman Reef

Wyspy Midway

Portoryko

Samoa Amerykańskie (w tym Swain)

Powiernicze Wyspy Pacyfiku (Karoliny, Wyspy Marshalla i Mariany, z wyjątkiem Guam)

Wyspy Riukiu (Okinawa) i Daito

Wyspy Dziewicze (należące do Stanów Zjednoczonych)

Wyspy Wake

Strefa Kanału Panamskiego

Etiopia

Finlandia

Gabon

Gambia

Ghana

Grecja (w tym Wyspa Eubea, Sporady, Dodekanez, Cyklady, Wyspy Jońskie, Wyspy Morza Egejskiego, Kreta)

Grenada

Gwatemala

Republika Gwinei

Gwinea Równikowa

Gujana

Haiti (w tym wyspa Tortue, Wyspa Gonave, Cayenites, Wyspa a Vache, Wyspa de la Navase, i Wielka Caye)

Górna Volta

Honduras

Honduras Brytyjski

Hongkong

Wyspy Bahama

Kajmany

Falklandy i terytoria zależne

Wyspy Owcze

Wyspy Fidżi

Wyspy Malediwy

Wyspa Mauritius

Wyspy Nauru

Wyspy Tromelin, Glorieuses, Juan de Nova, Europa i Bassa-da-India

Wyspy Turks i Caicos

Brytyjskie Wyspy Dziewicze

Wyspy Wallis i Futuna

Indie (w tym Andamany i Nikobary, Lakkadiwy, Minikoj i Amindiwy)

Indonezja (Jawa, Sumatra, Kalimantan, Celebes, Bali i Nusatenggara (w tym część indonezyjska Timoru), Maluku, Irian Barat)

Irak

Iran

Islandia

Izrael

Jamajka

Japonia

Jordania

Katar (Szejkanat Kataru)

Kenia

Republika Khmerska

Kuwejt

Laos

Lesotho

Liban

Liberia

Libia

Liechtenstein

Malezja (w tym byłe brytyjskie Borneo północne i Sarawak)

Malawi

Republika Malgaska

Mali

Malta

Maroko

Maskat i Oman

Mauretania

Meksyk

Montserrat

Nepal

Nikaragua

Niger

Republika Federalna Nigerii

Nowa Kaledonia i terytoria zależne (w tym Wyspy des Pins, Huon, Lojalnosci, Walpole, i

Surprise, Wyspy Chesterfield)

Nowe Hebrydy

Nowa Zelandia (w tym Wyspy Kermadec i Chatham)

Wyspy Cooka:

1. Grupa północna (Penrhyn, Manihiki, Rakahanga, Pukapuka, palmerstone, Suwarow, Nassau

2. Grupa południowa (Rarotonga, Aitutaki, Atiu, Mitiaro, Mauke, Mangaia, Takutea, Manuae)

Wyspa Niue

Uganda

Pakistan

Panama

Paragwaj

Peru

Filipiny

Polinezja Francuska (Wyspy Towarzystwa, Podwietrzne, archipelag Markizy, archipelag Touamotu, achipelag Gambier, archipelag Toubouai, Wyspa Rapa i Wyspa Clipperton

Portugalia

terytorium w Europie (w tym Madera i Azory)

Angola

Kabinda

Gwinea Portugalska

Wyspy Zielonego Przylądka

Wyspy Książęca i Świętego Tomasza

Makao

Mozambik

Timor Portugalski

Rio Muni

Rwanda

Wyspa Świętej Heleny (w tym przyległości: Wyspy Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha) Saint Kitts (Święty Krzysztof), Nevis i Anguilla

Saint Lucia

Saint-Pierre i Miquelon

Saint Vincent

Salwador

Samoa Zachodnie

Senegal

Seszele

Sierra Leone

Sikkim

Singapur

Somalia

Sudan

Republika Południowej Afryki (w tym południowy zachód Afryki i Wyspy księcia Edwarda z wyspą Marion i Wyspa Księcia Edwarda)

Szwecja

Szwajcaria

Surinam

Swaziland

Syria

Tanzania

Czad

Ziemie południowe i antarktyczne (francuskie Terytoria Zamorskie: archipelag Kerguelen, Crozet, Saint-Paul i Amserdam, Ziemia Adelii)

Terytorium brytyjskie Antarktyki

Terytorium brytyjskie Oceeanu Indyjskiego (archipelag Tchagos, Wyspy Aldabra, Farquhar i Desroches)

Terytorium francuskie Afarów i Issów

Terytoria należące do Wysokiej Komisji Pacyfiku Zachodniego (w tym terytoria celne protektoratu Wysp Brytyjskich Salomona i kolonii Wysp Gilberta i Ellice

Tajlandia

Togo

Tonga

Trynidad i Tobago

Tunezja

Turcja

Zjednoczone Emiraty Arabskie (Abu Zabi, Dubaj, Szardża, Ajman, Umm al Kajwajn, Fudżajra) jak również Ras al Chajma

Urugwaj

Wenezuela

Wietnam (Południowy)

Jemen

Jemen Południowy (w tym Wyspy Perim i Sokotra)

Jugosławia

Zair

Zambia

Obszary suwerenności Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze

3. Rozporządzenie Rady nr 2384/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 1)

W załączniku nagłówek otrzymuje brzmienie:

"ANLAGE-ANNEXE-ALLEGATO-BIJLAGE-ANNEX-BILAG"

Nagłówek tabeli zastępuje się następującym tekstem:

"Warenbezeichnung

-Nr. Des GZT -

Wyszczególnienie towarów

-Nr WTC. -

Designazione dei prodotti

-N. della T.D.C.-

Opgave van de produkten

-Nr. G. D. T. -

Description of product

-CCT No -

Varebeskrivelse

-Pos. Nr. I FTT -

4. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 109/70 z dnia 19 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 19, z 26.01.1970, str. 1) zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1492/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 166, z 29.07.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2172/70 z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 239, z 30.10.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2567/70 z dnia 14 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 276, z 21.12.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 532/71 z dnia 8 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 60, z 13.03.1971, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 725/71 z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 80, z 5.04.1971, str. 4)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1073/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 119, z 1.06.1971, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1074/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 119, z 1.06.1971, str. 35)

- rozporządzenie Rady (EWG) nr 2385/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 3.)

Nagłówek tabeli zastępuje się następującym tekstem:

"Warenbezeichnung

-Nr. Des GZT -

Wyszczególnienie towarów

-Nr WTC. -

Designazione dei prodotti

-N. della T.D.C.-

Opgave van de produkten

-Nr. G. D. T. -

Description of product

-CCT No -

Varebeskrivelse

-Pos. Nr. I FTT -

Do wyliczenia skrótów dodaje się trzy następujące kolumny:

"Abbreviations	Forkortelser	Forkortelser
Bulgaria	Bulgarien	Bulgaria
Hungary	Ungarn	Ungarn
Poland	Polen	Polen
Romania	Rumaenien	Romania
Czechoslovakia	Tjekkoslovakiet	Tsjekkoslovakia"

Nagłówek pierwszej kolumny tabeli otrzymuje brzmienie:

"Warenbezeichnung

-Nr. Des GZT -

Wyszczególnienie towarów

-Nr WTC. -

Designazione dei prodotti

-N. della T.D.C.-

Opgave van de produkten

-Nr. G. D. T. -

Description of product

-CCT No -

Varebeskrivelse

-Pos. Nr. I FTT -

5. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2386/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 12.).

W załączniku nagłówek otrzymuje brzmienie:

"ANLAGE-ANNEXE-ALLEGATO-BIJLAGE-ANNEX-BILAG"

Do wyliczenia skrótów dodaje się trzy następujące kolumny:

"Abbreviations	Forkortelser	Forkortelser
Albania	Albanien	Albania
USSR	Sovjetunionen	Sovjetunionen"

Nagłówek pierwszej kolumny tabeli otrzymuje brzmienie:

"Warenbezeichnung

-Nr. Des GZT -

Wyszczególnienie towarów

-Nr WTC. -

Designazione dei prodotti

-N. della T.D.C.-

Opgave van de produkten

-Nr. G. D. T. -

Description of product

-CCT No-

Varebeskrivelse

-Pos. Nr. I FTT -

6. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2406/71 z dnia 9 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 250 z 11.11.1971, str. 1)

W załączniku nagłówek otrzymuje brzmienie:

"ANLAGE-ANNEXE-ALLEGATO-BIJLAGE-ANNEX-BILAG-"

Do wyliczenia skrótów dodaje się trzy następujące kolumny:

"Abbreviations	Forkortelser	Forkortelser
People's Republic of China	Folkerepublikken Kina	Folkerepublikken China
North Korea	Nordkorea	Nord-Korea
Mongolia	Den Mongolske Folkerepublik	Mongolia
North Vietnam	Nordvietnam	Nord-Vietnam"

Nagłówek pierwszej kolumny tabeli otrzymuje brzmienie:

"Warenbezeichnung

-Nr. Des GZT -

Wyszczególnienie towarów

-Nr WTC. -

Designazione dei prodotti

-N. della T.D.C.-

Opgave van de produkten

-Nr. G. D. T. -

Description of product

-CCT No -

Varebeskrivelse

-Pos. Nr. I FTT -

Do przypisu dodaje się:

"The references to Chapter 73 do not allude to ECSC treaty products.

Oplysningerne vedrorende kapitel 73 sigter ikke til produkter, der falder ind under EKSF-traktaten.'

7. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2407/71 z dnia 9 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 250, z 11.11.1971, str. 7)

W załączniku nagłówek otrzymuje brzmienie:

"ANLAGE-ANNEXE-ALLEGATO-BIJLAGE-ANNEX-BILAG"

Do wyliczenia skrótów dodaje się trzy następujące kolumny:

"Abbreviations	Forkortelser	Forkortelser
People's Republic of China	Folkerepublikken Kina	Folkerepublikken China
North Korea	Nordkorea	Nord-Korea
	Den Mongolske Folkerepublik	Mongolia
Mongolia
North Vietnam	Nordvietnam	Nord-Vietnam"

Nagłówek pierwszej kolumny tabeli zastępuje się następującym tekstem:

"Warenbezeichnung

-Nr. Des GZT -

Wyszczególnienie towarów

-Nr WTC. -

Designazione dei prodotti

-N. della T.D.C.-

Opgave van de produkten

-Nr. G. D. T. -

Description of product

-CCT No -

Varebeskrivelse

-Pos. Nr. I FTT -"

8. Dyrektywa Rady nr 70/509/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 254, z 23.11.1970, str. 1)

Wykaz figurujący na pierwszej stronie załącznika A zastępuje się następującym wykazem:

"1)	Belgia:		Office national du ducroire / Nationale Delcrederedienst
	Dania:		Eksportkredirtadet
	Niemcy:		République fédérale d'Allemagne
	Francja:		Compagnie française d'assurance pour le commerce extérieur
	Irlandia:		The Minister for Industry and Commerce
	Włochy:		Istituto nazionale delle assicurazioni
	Luksemburg:		Office du ducroire du Luxembourg
	Niderlandy:		Nederlandsche Credietverze-kering Maatschappij N.V.
	Zjednoczone Królestwo: .	The Export Credits Guarantee Department".

9. Dyrektywa Rady nr 70/510/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 254, z 23.11.1970, str. 26)

Wykaz figurujący na pierwszej stronie załącznika A zastępuje się następującym wykazem:

"1)	Belgia:	Office national du ducroire / Nationale Delcrederedienst
	Dania:	Eksportkreditradet
	Niemcy:	République fédérale d'Allemagne
	Francja:	Compagnie française d'assurance pour le commerce extérieur
	Irlandia:	The Minister for Industry and Commerce
	Włochy:	Istituto nazionale delle assicurazioni
	Luksemburg:	Office du ducroire du Luxembourg
	Niderlandy:	Nederlandsche Credietverzekering Maatschappij N.V.
	Zjednoczone Kólestwo: The Export Credits Guarantee Department."

IX.

POLITYKA SPOŁECZNA

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 149, z 5.07.1971, str. 2)

W artykule 1 litera j) otrzymuje brzmienie:

"j) Termin "ustawodawstwo" oznacza dla każdego Państwa Członkowskiego ustawy, rozporządzenia, postanowienia statutowe i wszystkie inne przepisy wykonawcze, istniejące bądź przyszłe, które dotyczą dziedzin i systemów ubezpieczeń społecznych, o których mowa w artykule 4 ust. 1 i ust. 2.

Niniejszy termin wyklucza postanowienia umowne istniejące bądź przyszłe, bez względu na to, czy stanowiły przedmiot decyzji władz publicznych czyniących je obowiązkowymi lub rozszerzających ich obszar zastosowania. Jednakże w przypadku postanowień umownych:

i) służących wprowadzeniu obowiązku ubezpieczenia wynikającego z ustaw lub rozporządzeń, o których mowa w akapicie poprzednim lub

ii) tworzących system, którym kieruje ta sama instytucja, która kieruje systemami ustanowionymi ustawami lub rozporządzeniami, o których mowa w akapicie poprzednim.

Ograniczenie to może zostać w każdej chwili zdjęte przez deklarację zainteresowanego Państwa Członkowskiego wymieniając systemy, dla których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie. Deklaracja ta jest notyfikowana i publikowana zgodnie z przepisami art. 96. Postanowienia poprzedniego akapitu nie mogą mieć skutku usunięcia z obszaru zastosowania niniejszego rozporządzenia systemów, dla których rozporządzenie nr 3 miało zastosowanie."

Do artykułu 1 dodaje się po literze s) nowy punkt o następującej treści:

"ss) wyrażenie "okresy zamieszkania" oznacza okresy zdefiniowane lub przyjęte jako takie przez odpowiednie ustawodawstwo;"

W artykule 15 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Przepisy art. 13 i art. 14 nie mają zastosowania w dziedzinie ubezpieczenia dobrowolnego lub fakultatywnie przedłużanego, z wyjątkiem jeśli dla jednej z dziedzin, o których mowa w art. 4, istnieje w danym Państwie Członkowskim jeden system ubezpieczenia dobrowolnego."

W artykule 18 tytuł i ustęp 1 otrzymują następujące brzmienie:

"Wyliczenie okresu ubezpieczenia lub zatrudnienia

Właściwy organ Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo uzależnia nabycie, utrzymanie lub odzyskanie prawa do świadczeń od spełnienia się okresów ubezpieczenia lub zatrudnienia, bierze pod uwagę, w niezbędnym zakresie, okresy ubezpieczenia lub zatrudnienia spełnione w świetle ustawodawstwa każdego innego Państwa Członkowskiego, tak jak gdyby chodziło o okresy czasu spełnione w świetle ustawodawstwa."

W artykule 19 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Przepisy ust. 1 mają zastosowanie przez analogię do członków rodziny, którzy zamieszkują na terytorium Państwa Członkowskiego innego niż dane państwo, o ile nie mają oni prawa do tych świadczeń na mocy ustawodawstwa państwa, na którego terytorium zamieszkują."

Artykuł 20 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 20

Pracownicy w strefie nadgranicznej i członkowie ich rodzin - przepisy szczególne

Pracownik w strefie nadgranicznej może również otrzymać świadczenia na terytorium danego państwa. Świadczenia te nadawane są przez właściwą instytucję według przepisów prawnych tego państwa jak gdyby pracownik w nim zamieszkiwał. Członkowie jego rodziny mogą skorzystać ze świadczeń na tych samych warunkach; jednakże korzyść z tych świadczeń, z wyjątkiem nagłych przypadków, uzależniona jest od porozumienia między zainteresowanymi państwami lub między właściwymi organami tych państw lub, z ich braku, od uprzedniego zezwolenia właściwego organu."

W artykule 22 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Przepisy ust. 1 i ust. 2 mają zastosowanie przez analogię do członków rodziny pracownika."

W artykule 25 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. W przypadku, gdy bezrobotny spełnia warunki wymagane przepisami prawnymi Państwa Członkowskiego, na którym to państwie ciąży obowiązek świadczeń dla bezrobotnych, aby zostało przyznane prawo do świadczeń chorobowych i macierzyńskich, wziąwszy pod uwagę w danym przypadku, przepisy artykułu 18, członkowie rodziny korzystają z tych świadczeń bez względu na Państwo Członkowskie, na terytorium którego zamieszkują lub przebywają. Świadczenia te są przyznawane:

i) jeśli chodzi o świadczenia w naturze, przez instytucję miejsca zamieszkiwania lub pobytu, według przepisów prawa, które ona stosuje, na rachunek właściwej instytucji Państwa Członkowskiego, na którym ciąży obowiązek świadczeń dla bezrobotnych;

ii) jeśli chodzi o świadczenia w gotówce, przez właściwą instytucję Państwa Członkowskiego, na którym ciąży obowiązek świadczeń dla bezrobotnych według przepisów prawa, które ona stosuje.

Artykuł 27 i jego tytuł otrzymują brzmienie:

"Artykuł 27

Emerytury i renty należne na mocy przepisów prawnych Wielu państw, prawo do świadczeń istniejących w kraju pobytu

Uprawniony do emerytury lub renty należnych z tytułu ustawodawstwa dwóch lub Wielu Państw Członkowskich, który ma prawo do świadczeń na podstawie ustawodawstwa Państwa Członkowskiego, na którego terytorium przebywa, wziąwszy pod uwagę, w danym przypadku, przepisy art. 18 i załącznika V, jak również członkowie jego rodziny, otrzymują świadczenia od instytucji w miejscu pobytu i na koszt instytucji, jak gdyby zainteresowany był uprawnionym do emerytury lub renty należnych na podstawie jedynie ustawodawstwa tego ostatniego państwa."

W artykule 28 tytuł i ustęp 1 otrzymują brzmienie:

"Emerytury i renty należne na mocy ustawodawstwa jednego lub Wielu państw, prawo do świadczeń nie istniejące w kraju pobytu

1. Upoważniony do emerytury lub renty należnej na podstawie ustawodawstwa Państwa Członkowskiego lub do emerytur lub rent należnych na podstawie ustawodawstwa dwóch lub Wielu Państw Członkowskich, który nie ma prawa do świadczeń z tytułu ustawodawstwa Państwa Członkowskiego na terenie, którego przebywa, korzysta tym niemniej z tych świadczeń dla siebie i członków swojej rodziny, o tyle o ile miałby do nich prawo na mocy ustawodawstwa Państwa Członkowskiego lub przynajmniej jednego z Państw Członkowskich właściwych w materii emerytury, wziąwszy pod uwagę, w danym przypadku, przepisy art. 18 i załącznika V, gdyby przebywał na terytorium państwa, którego to dotyczy. Świadczenia zapewnia się na następujących warunkach:

a) świadczenia w naturze są przyznawane na rzecz instytucji, o której mowa w ust. 2, przez instytucję miejsca pobytu, jak gdyby zainteresowany był uprawniony do emerytury lub renty na mocy ustawodawstwa państwa, na terytorium którego przebywa i miał prawo do świadczeń w naturze;

b) świadczenia w gotówce są przyznawane w danym przypadku przez właściwą instytucję określoną zgodnie z przepisami ust. 2, według przepisów prawnych, które ona stosuje. Jednakże po porozumieniu między właściwą instytucją a instytucją miejsca pobytu, świadczenia te mogą być przyznawane przez tę ostatnią instytucję na rzecz pierwszej, według przepisów danego państwa."

Artykuł 29 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 29

Pobyt członków rodziny w innym państwie niż państwo, w którym przebywa uprawniony - Przeniesienie pobytu do państwa, w którym przebywa uprawniony

1. Członkowie rodziny uprawnionego do emerytury lub renty na podstawie ustawodawstwa jednego Państwa Członkowskiego lub emerytur lub rent na podstawie ustawodawstwa dwóch lub wielu Państw Członkowskich, którzy przebywają na terytorium Państwa Członkowskiego innego niż to, w którym przebywa uprawniony, korzystają ze świadczeń jak gdyby uprawniony przebywał na tym samym co oni terytorium, o ile ma on prawo do wspomnianych świadczeń na podstawie ustawodawstwa któregoś Państwa Członkowskiego. Świadczenia przyznawane są w następujących warunkach:

a) świadczenia w naturze są przyznawane przez instytucję miejsca pobytu członków rodziny, według przepisów prawnych, które instytucja ta stosuje, na koszt instytucji miejsca pobytu uprawnionego;

b) świadczenia w gotówce są przyznawane w danym przypadku przez właściwą instytucję określoną zgodnie z przepisami art. 27 lub art. 28 ust. 2 zgodnie z przepisami, które ona stosuje. Jednakże po porozumieniu między właściwą instytucją a instytucją miejsca pobytu członków rodziny, świadczenia te mogą być przyznawane przez tę ostatnią instytucję na rzecz pierwszej, zgodnie z przepisami danego państwa.

2. Członkowie rodziny, o których mowa w ust. l, którzy przenoszą swój pobyt na terytorium Państwa Członkowskiego, na którym przebywa uprawniony korzystają:

a) ze świadczeń w naturze według przepisów ustawodawstwa tego państwa, nawet jeśli już korzystali ze świadczeń dla tego samego przypadku choroby lub macierzyństwa przed przeniesieniem ich miejsca pobytu;

b) ze świadczeń w gotówce przyznawanych w danym wypadku przez właściwą instytucję określoną zgodnie z art. 27 lub art. 28 ust. 2 zgodnie z przepisami, które ona stosuje. Jednakże po porozumieniu między właściwą instytucją a instytucją miejsca pobytu uprawnionego, świadczenia te mogą być przyznawane przez tę ostatnią instytucję na rzecz pierwszej, według przepisów ustawodawstwa danego państwa."

Artykuł 31 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 31

Pobyt uprawnionego i/lub członków jego rodziny w państwie innym niż państwo, w którym jest ich miejsce pobytu

Uprawniony, o którym mowa w art. 27 lub art. 28 jak również członkowie jego rodziny, którzy przebywają na terytorium Państwa Członkowskiego innego niż to, na którym zamieszkują, korzystają:

a) ze świadczeń w naturze przyznawanych przez instytucję miejsca pobytu zgodnie z przepisami, które ona stosuje, na koszt instytucji miejsca zamieszkania uprawnionego;

b) ze świadczeń w gotówce przyznawanych w danym przypadku przez właściwą instytucję określoną zgodnie z art. 27 lub art. 28 ust. 2 zgodnie z przepisami, które ona stosuje. Jednakże po porozumieniu między właściwą instytucją a instytucją miejsca pobytu, świadczenia te mogą być przyznawane przez tę ostatnią instytucję na rzecz pierwszej, zgodnie z przepisami danego państwa."

Artykuł 33 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 33

Składki uprawnionych do emerytur i rent

Instytucja Państwa Członkowskiego winna emeryturę lub rentę, która stosuje przepisy przewidujące potrącanie składek uprawnionemu do emerytury lub renty na pokrycie świadczeń chorobowych i macierzyńskich, jest upoważniona do tych potrąceń, obliczonych według wspomnianych przepisów, od należnej emerytury lub renty, w takiej mierze, w jakiej świadczenia przyznawane są na mocy artykułów 27, 28, 29, 31 i 32 na koszt instytucji wspomnianego Państwa Członkowskiego."

Artykuł 34 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 34

Przepisy ogólne

Przepisy artykułów 27 do 33 nie mają zastosowania wobec uprawnionego do emerytury lub renty ani do członków jego rodziny, którzy mają prawo do świadczeń na podstawie ustawodawstwa Państwa Członkowskiego ze względu na wykonywanie działalności zawodowej. W tym przypadku zainteresowany jest uważany jako pracownik lub członek rodziny pracownika dla celów zastosowania przepisów niniejszego rozdziału."

Tytuł rozdziału 2 sekcja 1 tytułu III otrzymuje brzmienie:

"Pracownicy podlegający wyłącznie przepisom, według których wysokość świadczeń inwalidzkich jest niezależna od czasu trwania ubezpieczenia lub pobytu"

W artykule 37 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Pracownik, który podlegał wyłącznie lub w sposób zmienny ustawodawstwom dwóch lub wielu Państw Członkowskich i który spełnił okresy ubezpieczenia lub okresy pobytu wyłącznie według przepisów, zgodnie z którymi wysokość świadczeń inwalidzkich jest niezależna od odpowiednio czasu ubezpieczenia lub czasu pobytu, korzysta z ze świadczeń zgodnie z przepisami art. 39. Artykuł ten nie dotyczy podwyżek lub dodatków do rent dla dzieci, które przyznawane są zgodnie z przepisami rozdz. 8."

W artykule 38 tytuł i ustęp 1 otrzymują brzmienie:

"Podsumowanie okresu ubezpieczenia lub pobytu

1. Właściwa instytucja Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo uzależnia nabycie, utrzymanie, odzyskanie prawa do świadczeń od spełnienia okresów ubezpieczenia lub okresów pobytu, bierze pod uwagę, w niezbędnym zakresie, okresy ubezpieczenia spełnione według przepisów każdego innego Państwa Członkowskiego, jak również w danym wypadku, okresów pobytu spełnionych po przekroczeniu wieku zakończenia obowiązkowej nauki tak, jak miało to miejsce zgodnie z przepisami każdego innego Państwa Członkowskiego, które uzależnia prawo do świadczeń od spełnienia okresów pobytu, jak gdyby chodziło o okresy spełnione według przepisów, które ona stosuje."

W tytule III rozdział 2 tytuł sekcji 2 otrzymuje brzmienie:

"Pracownicy podlegający albo wyłącznie przepisom, według których wysokość świadczenia inwalidzkiego zależy od czasu ubezpieczenia lub pobytu, albo przepisom tego typu i typu, o którym mowa w sekcji 1."

W artykule 45 tytuł i ustęp 1 otrzymują brzmienie:

"Uwzględnianie okresów ubezpieczenia lub pobytu spełnionych według przepisów, którym pracownik podlegał dla nabycia, utrzymania lub odzyskania prawa do świadczeń.

1. Instytucja Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo uzależnia nabycie, utrzymanie lub odzyskanie prawa do świadczeń od spełnienia okresów ubezpieczenia lub pobytu, bierze pod uwagę, w niezbędnym zakresie, okresy ubezpieczenia spełnione według ustawodawstwa każdego innego Państwa Członkowskiego, jak również w danym wypadku, od okresów pobytu spełnionych po przekroczeniu wieku obowiązkowej nauki tak, jak miało to miejsce w przypadku zainteresowanego według przepisów każdego innego państwa, które uzależnia prawo do świadczeń od spełnienia okresów pobytu, jak gdyby chodziło o okresy spełnione według przepisów, które ona stosuje."

W artykule 45 dodaje się ustęp 4:

"4. Jeżeli ustawodawstwo Państwa Członkowskiego uzależnia przyznanie świadczeń od warunku, że zainteresowany przebywał zaraz przed zrealizowaniem się ryzyka, przez określony czas, na terytorium tego Państwa Członkowskiego, warunek ten jest uważany za spełniony, jeśli w tym samym czasie zainteresowany przebywał na terytorium innego Państwa Członkowskiego i albo podlegał ustawodawstwu Państwa Członkowskiego albo korzystał z emerytury lub renty na podstawie ustawodawstwa Państwa Członkowskiego."

W artykule 46 ustęp 1 i ustęp 2 otrzymują brzmienie:

"1. Właściwa instytucja każdego z Państw Członkowskich, pod których przepisy podlegał pracownik i których warunki wymagane dla uzyskania prawa do świadczeń spełnia i, jeśli nie jest niezbędne stosowanie przepisów art. 45, określa, zgodnie z przepisami, które stosuje, wysokość świadczenia odpowiednią do całkowitego czasu trwania ubezpieczenia lub pobytu, który należy wziąć pod uwagę na mocy tego ustawodawstwa.

Instytucja ta przystępuje również do obliczenia wysokości świadczenia, otrzymanej przez zastosowanie zasad przewidzianych w ust. 2 litery a) i b). Potrąca się jedynie najwyższą kwotę.

2. Właściwa instytucja każdego z Państw Członkowskich, pod których ustawodawstwo pracownik podlegał, stosuje następujące zasady, jeśli warunki wymagane dla uzyskania prawa do świadczeń są spełnione, jedynie zważywszy przepisy art. 45:

a) instytucja oblicza wysokość teoretyczną świadczenia, o które zainteresowany mógłby się ubiegać jeśli wszystkie okresy ubezpieczenia i pobytu spełnione według ustawodawstwa Państwa Członkowskiego, któremu podlegał, zostały spełnione w państwie, o którym mowa i według przepisów, które ona stosuje w momencie spełnienia świadczenia. Jeżeli według tych przepisów wysokość świadczenia nie jest zależna od czasu trwania, kwota ta jest uważana jako kwota teoretyczna, o której mowa w niniejszym akapicie;

b) instytucja ustala następnie wysokość rzeczywistą świadczenia na bazie kwoty teoretycznej, o której mowa w akapicie poprzednim, proporcjonalnie do czasu trwania ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął przed zrealizowaniem się ryzyka według przepisów, które ona stosuje, w stosunku do całkowitego czasu ubezpieczenia i pobytu jaki upłynął przed zaistnieniem ryzyka według ustawodawstw wszystkich Państw Członkowskich;

c) jeśli całkowity czas trwania ubezpieczenia i pobytu, który upłynął, przed zaistnieniem ryzyka, według ustawodawstw wszystkich Państw Członkowskich, o których mowa, przekracza maksymalny czas wymagany przepisami jednego z Państw Członkowskich dla możliwości skorzystania z danego świadczenia, właściwa instytucja tego państwa bierze pod uwagę ten maksymalny czas zamiast całkowitego czasu trwania wspomnianych okresów dla zastosowania przepisów niniejszego ustępu; ta metoda obliczania nie może mieć skutku w postaci narzucania wspomnianej instytucji obowiązku wypłacania świadczenia o większej wysokości niż świadczenie kompletne przewidziane przez przepisy, które ona stosuje;

d) dla stosowania zasad obliczania, o których mowa w niniejszym ustępie, sposób zaliczania okresów, które nakładają się, jest ustalony w przepisach wykonawczych, o których mowa w art. 97."

W artykule 47 ustęp 1 litery b), c) i d) i ustęp 2 otrzymują brzmienie:

"b) właściwa instytucja Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo przewiduje, że obliczanie świadczenia opiera się na wysokości płac, składek lub dodatków, określa wynagrodzenie, składki lub dodatki, które należy wziąć pod uwagę w ramach czasu ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął według przepisów w innych Państwach Członkowskich, na bazie średniej płac, składek lub dodatków, stwierdzonej dla czasu ubezpieczenia, jaki upłynął według przepisów, które ona stosuje;

c) właściwa instytucja Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo przewiduje, że obliczanie świadczenia opiera się na wynagrodzeniu lub kwocie zryczałtowanej, uważa, że wynagrodzenie lub kwota zryczałtowana, które należy wziąć pod uwagę w ramach czasu ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął według przepisów w innych Państwach Członkowskich, jest równy wynagrodzeniu lub kwocie zryczałtowanej lub, w danym wypadku, średniej wynagrodzeń lub kwot zryczałtowanych odpowiadających czasowi ubezpieczenia, który upłynął według przepisów, które ona stosuje;

d) właściwa instytucja Państwa Członkowskiego, której ustawodawstwo przewiduje, że obliczanie świadczeń opiera się, dla pewnych okresów, na wysokości wynagrodzenia, a dla innych okresów na płacy lub kwocie zryczałtowanej, bierze pod uwagę, w ramach czasu ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął według przepisów innych Państw Członkowskich, płace lub kwoty określone zgodnie z przepisami zawartymi pod literą b) lub c) lub średnią tych wynagrodzeń lub kwot, w zależności od sytuacji; jeżeli dla wszystkich okresów, które upłynęły według przepisów, które ona stosuje, obliczanie świadczeń opiera się na wynagrodzeniu lub kwocie zryczałtowanej, uważa, że wynagrodzenie, którą należy wziąć pod uwagę w ramach czasu ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął według przepisów innych Państw Członkowskich jest równa fikcyjnemu wynagrodzeniu odpowiadającemu temu wynagrodzeniu lub kwocie zryczałtowanej.

3. Zasady zawarte w przepisach Państwa Członkowskiego dotyczące rewaloryzacji elementów branych pod uwagę dla obliczania świadczeń mają zastosowanie, w danym przypadku, do elementów, które brane są pod uwagę przez właściwą instytucję tego państwa, zgodnie z przepisami ust. l, w ramach czasu ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął według przepisów innych Państw Członkowskich."

W artykule 48 tytuł i ustęp 1 otrzymują brzmienie:

"Czas ubezpieczenia lub pobytu krótszy od jednego roku

1. Nie naruszając art. 46 ust. 2, jeżeli całkowity czas trwania okresów ubezpieczenia lub pobytu według przepisów Państwa Członkowskiego nie sięga jednego roku, i jeżeli z uwagi na jedynie te okresy żadne prawo do świadczeń nie zostaje nabyte na mocy tych przepisów, instytucja tego państwa nie jest zobowiązana do przyznania świadczeń z tytułu wspomnianych okresów."

W artykule 48 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"3. W razie, gdy zastosowanie przepisu ust. 1 pociągnęłoby za sobą zwolnienie z ich obowiązków wszystkie instytucje państw, których to dotyczy, świadczenia są przyznawane wyłącznie z tytułu przepisów ostatniego z tych państw, którego warunki uznaje się za satysfakcjonujące, jak gdyby cały czas ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął i który został wzięty pod uwagę zgodnie z przepisami art. 45 ust. 2, upłynął według przepisów tego państwa."

Tytuł artykułu 49 otrzymuje brzmienie:

"Obliczanie świadczeń, gdy zainteresowany nie spełnia jednocześnie wymaganych warunków przez wszystkie przepisy, według których czas ubezpieczenia i pobytu upłynął"

W artykule 49 ustęp 1 litera b) otrzymuje brzmienie:

"b) jednakże

i) jeżeli zainteresowany spełnia warunki co najmniej dwóch ustawodawstw bez potrzeby odwoływania się do czasu ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął według przepisów, według których warunki nie zostały spełnione, okresy te nie są brane pod uwagę dla zastosowania przepisów art. 46 ust. 2;

ii) jeżeli zainteresowany spełnia warunki jednego ustawodawstwa bez potrzeby odwoływania się do czasu ubezpieczenia lub pobytu, który upłynął według przepisów, według których warunki nie zostały spełnione, wysokość świadczenia należnego obliczana jest zgodnie z przepisami jednego ustawodawstwa, którego warunki są spełnione i z uwzględnieniem jedynie okresów, które upłynęły według tych przepisów."

Artykuł 50 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 50

Przyznanie dodatku, gdy suma świadczeń należnych z tytułu przepisów różnych Państw Członkowskich nie osiąga minimum przewidzianego przepisami tego z tych państw, na terytorium którego przebywa upoważniony

Korzystający ze świadczeń, do którego niniejszy rozdział był stosowany, nie może w państwie, na którego terytorium przebywa i z tytułu ustawodawstwa, na którego podstawie należy mu się świadczenie, pobierać świadczenia o wysokości niższej od wysokości świadczenia minimalnego ustalonego przez wspomniane przepisy dla czasu ubezpieczenia lub pobytu równego całości okresów wziętych pod uwagę w celu przyznania zgodnie z artykułami poprzedzającymi. Właściwa instytucja tego państwa wypłaca mu ewentualnie podczas całego czasu trwania jego pobytu na terytorium tego państwa dodatek równy różnicy między sumą świadczeń należnych na mocy niniejszego rozdziału i minimalną wysokością świadczenia."

W tytule III rozdział 4 tytuł sekcji otrzymuje brzmienie:

"Przepis wspólny"

Po tym tytule dodaje się nowy artykuł:

"Artykuł 51 a

Podsumowanie czasu ubezpieczenia i zatrudnienia

Właściwa instytucja Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo uzależnia nabycie, utrzymanie lub odzyskanie prawa do świadczeń od okresów zatrudnienia, bierze pod uwagę w niezbędnym zakresie czas ubezpieczenia lub zatrudnienia, który upłynął według przepisów każdego innego Państwa Członkowskiego, jak gdyby chodziło o okresy, które upłynęły według przepisów, które ona stosuje."

Przed artykułem 52 wyrażenie "Sekcja 1" zastępuje się wyrażeniem "Sekcja 2".

W artykule 57 ustęp 3 litera c) otrzymuje brzmienie:

"c) wypłacanie świadczeń w gotówce, w tym rent, rozłożone jest między właściwe instytucje Państw Członkowskich, na terytorium których poszkodowany wykonywał działalność mogącą spowodować tę chorobę. Rozłożenie to odbywa się proporcjonalnie do czasu trwania ubezpieczenia na starość lub okresów pobytu, o których mowa w art. 45 ust. l, które upłynęły zgodnie z przepisami każdego z tych państw, w stosunku do całkowitego czasu trwania ubezpieczenia lub pobytu, które upłynęły według przepisów wszystkich tych państw, w momencie, w którym rozpoczął się bieg tych świadczeń. "

Przed artykułem 60 wyrażenie "Sekcja 2" zastępuje się wyrażeniem "Sekcja 3".

Przed artykułem 61 wyrażenie "Sekcja 3" zastępuje się wyrażeniem "Sekcja 4".

Przed artykułem 63 wyrażenie "Sekcja 4" zastępuje się wyrażeniem "Sekcja 5".

Artykuł 72 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 72

Właściwa instytucja Państwa Członkowskiego, którego ustawodawstwo uzależnia nabycie prawa do świadczeń od spełnienia czasu ubezpieczenia lub zatrudnienia bierze pod uwagę w tym celu, w niezbędnym zakresie, czas ubezpieczenia lub zatrudnienia, który upłynął na terytorium każdego innego Państwa Członkowskiego, jak gdyby chodziło o okresy, które upłynęły według przepisów, które ona stosuje."

W artykule 79 ustęp 1 litera a) otrzymuje brzmienie:

"a) jeżeli ustawodawstwo to przewiduje nabycie, utrzymanie lub odzyskanie prawa do świadczeń zależy od czasu trwania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pobytu, czas ten jest określany z uwzględnieniem, w danym wypadku, przepisów art. 45 lub art. 72 zależnie od przypadku."

Do artykułu 79 dodaje się ustęp:

"4. Dla zastosowania przepisów ust. 2 jak również przepisów art. 77 ust. 2 lit. b) pkt. ii), okresy pobytu, które upłynęły po ukończeniu wieku obowiązkowej nauki, tak jak obowiązywała ona zainteresowanego, według ustawodawstwa, które uzależnia prawo do świadczeń od upływu okresów pobytu, są uznawane jako okresy ubezpieczenia."

W artykule 82 ustęp 1, wyrazy "trzydzieści sześć" zastępuje się wyrazem "sześćdziesiąt".

W artykule 94 ustępy 1-7 otrzymują brzmienie:

"1. Niniejsze rozporządzenie nie gwarantuje żadnego prawa dla okresu wcześniejszego od daty jego wejścia w życie lub daty jego zastosowania na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

2. Cały okres ubezpieczenia jak również, w danym wypadku, cały okres zatrudnienia lub pobytu, który upłynął według ustawodawstwa Państwa Członkowskiego przed data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub przed data jego zastosowania na terytorium tego Państwa Członkowskiego, jest brany pod uwagę dla określenia praw gwarantowanych przepisami niniejszego rozporządzenia.

3. Z zastrzeżeniem przepisów ust. l, prawo jest gwarantowane, na mocy niniejszego rozporządzenia, nawet wtedy gdy odnosi się ono do okoliczności, która miała miejsce przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia lub przed jego zastosowaniem na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

4. Każde świadczenie, które nie zostało zlikwidowane lub które zostało zawieszone z powodu narodowości lub miejsca pobytu zainteresowanego jest, na jego żądanie zlikwidowane lub przywrócone począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub od daty jego zastosowania na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego, z zastrzeżeniem, iż prawa uprzednio zlikwidowane nie spowodowały rozliczenia pieniężnego.

5. Prawa zainteresowanych, którym przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia lub przed data jego zastosowania na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego zniesiono emerytury lub renty, mogą być na ich zadanie rozpatrzone ponownie, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozporządzenia. Przepis ten ma zastosowanie również do innych świadczeń, o których mowa w art. 78.

6. Jeżeli żądanie, o którym mowa w ust. 4 lub w ust. 5 jest zgłoszone w ciągu dwóch lat począwszy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub daty jego zastosowania na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego, prawa, na mocy niniejszego rozporządzenia nabyte zostają począwszy od tej daty zanim przepisy każdego Państwa Członkowskiego dotyczące wygaśnięcia utraty lub przedawnienia praw mogłyby zacząć obowiązywać zainteresowanych.

7. Jeżeli żądanie, o którym mowa w ust. 4 lub w ust. 5 jest zgłoszone po upływie dwóch lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub od daty jego zastosowania na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego, prawa, które nie podlegają wygaśnięciu lub przedawnieniu zostają nabyte począwszy od daty zgłoszenia żądania, chyba, że przepisy w danym Państwie Członkowskim są korzystniejsze."

W artykule 94 ustęp 9 otrzymuje brzmienie:

"9. Zastosowanie przepisów art. 73 ust. 2 nie może prowadzić do utraty praw, z których korzystają zainteresowani w momencie jego zastosowania na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego. Dla osób, które korzystają w tym momencie ze świadczeń korzystniejszych, na mocy porozumień dwustronnych zawartych z Francja, porozumienia te obowiązują tak długo jak długo podlegają one ustawodawstwu francuskiemu. Nie uwzględnia się przerw poniżej jednego miesiąca, ani okresów pobierania świadczeń chorobowych lub zasiłku dla bezrobotnych. Warunki stosowania tych przepisów ustalone są w rozporządzeniu wykonawczym, o którym mowa w art. 97."

Załącznik I otrzymuje brzmienie:

"ZAŁĄCZNIK I

(artykuł 1 litera u) rozporządzenia)

Specjalne zasiłki porodowe wyłączone z obszaru zastosowania rozporządzenia na mocy artykułu 1 litera u)

A BELGIA

Zasiłek porodowy

B DANIA

Brak

C NIEMCY

Brak

D FRANCJA

Zasiłki prenatalne

Zasiłki macierzyńskie z Kodeksu Ubezpieczeń społecznych

E IRLANDIA

Brak

F WŁOCHY

Brak

G LUKSEMBURG

Zasiłki z okazji narodzin

H NIDERLANDY

Brak

I ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak."

W załączniku II części A i B otrzymują brzmienie:

"A

Przepisy konwencji w sprawie ubezpieczeń społecznych, które mają zastosowanie niezależnie od art. 6 rozporządzenia

(art. 7 ust. 2 lit. c) rozporządzenia)

1. BELGIA-Dania

Bezprzedmiotowa

2. BELGIA-NIEMCY

a) Artykuły 3 i 4 protokołu końcowego z dnia 7 grudnia 1957 roku do konwencji ogólnej z tej samej daty, w redakcji, która figuruje w protokole dodatkowym z dnia 10 listopada 1960 roku;

b) Porozumienie dodatkowe nr 3 z dnia 7 grudnia 1957 roku do konwencji ogólnej z tej samej daty, w redakcji, która figuruje w protokole dodatkowym z dnia 10 listopada 1960 roku (płatność emerytur i rent należnych za okres wcześniejszy przed wejściem w życie konwencji).

3. BELGIA-FRANCJA

a) Artykuły 13, 16 i 23 porozumienia dodatkowego z dnia 17 stycznia 1948 roku konwencji ogólnej z tej samej daty (pracownicy kopalń i zbliżonych zakładów);

b) Wymiana listów z dnia 27 lutego 1953 roku (zastosowanie art. 4 ust. 2 konwencji ogólnej z dnia 17 stycznia 1948 roku);

c) Wymiana listów z dnia 29 lipca 1953 roku dotycząca zasiłków dla byłych pracowników najemnych.

4. BELGIA-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

5. BELGIA-WŁOCHY

Art. 29 konwencji z dnia 30 kwietnia 1948 roku

6. BELGIA-LUKSEMBURG

Artykuły 3, 4, 5, 6 i 7 konwencji z dnia 16 listopada 1959 roku w redakcji, która figuruje w konwencji z dnia 12 lutego 1964 roku (pracownicy w strefie nadgranicznej).

7. BELGIA-NIDERLANDY

Brak

8. BELGIA-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

9. DANIA-NIEMCY

a) Art. 3 ust. 4 konwencji o ubezpieczeniach społecznych z dnia 14 sierpnia 1953 roku;

b) Punkt 15 protokołu końcowego do wyżej wymienionej konwencji;

Porozumienie dodatkowe z dnia 14 sierpnia 1953 roku do wyżej wymienionej konwencji.

10. DANIA-FRANCJA

Brak

11. DANIA-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

12. DANIA-WŁOCHY

Bezprzedmiotowa

13. DANIA-LUKSEMBURG

Bezprzedmiotowa

14. DANIA-NIDERLANDY

Bezprzedmiotowa

15. DANIA-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Bezprzedmiotowa

16. NIEMCY-FRANCJA

a) Art. 11 ust. l, art. 16 akapit drugi i art. 19 do konwencji ogólnej z dnia 10 lipca 1950 roku;

b) Artykuł 9 porozumienia dodatkowego nr 1 z dnia 10 lipca 1950 roku do konwencji ogólnej tej samej daty (pracownicy kopalń i zakładów podobnych);

c) Porozumienie dodatkowe nr 4 z dnia 10 lipca 1950 roku do konwencji ogólnej tej samej daty w redakcji, która figuruje w dodatku (umowie dodatkowej) nr 2 z dnia 18 czerwca 1955 roku;

d) Tytuły I i III załącznika nr 2 z dnia 18 czerwca 1955 roku;

e) Punkty 6, 7 i 8 protokołu ogólnego z dnia 10 lipca 1950 roku do konwencji ogólnej tej samej daty;

f) Tytuły II, III i IV porozumienia z dnia 20 grudnia 1963 roku (ubezpieczenie społeczne Kraju Saary).

17. NIEMCY-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

18. NIEMCY-WŁOCHY

a) Art. 3 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 26 i 36 ust. 3 do konwencji z dnia 5 maja 1953 roku (ubezpieczenia społeczne);

b) Porozumienie dodatkowe z dnia 12 maja 1953 roku do konwencji z dnia 5 maja 1953 roku (płatność emerytur i rent należnych za okres wcześniejszy od wejścia w życie konwencji).

19. NIEMCY-LUKSEMBURG

Artykuły 4, 5. 6 i 7 Traktatu z dnia 11 lipca 1959 roku (rozstrzygnięcie sporu niemiecko-luksemburskiego) i art. 11 ust. 2 lit. b) konwencji z dnia 14 lipca 1960 roku (świadczenia na wypadek choroby i macierzyństwa dla osób, które opowiedziały się za stosowaniem ustawodawstwa kraju pochodzenia).

20. NIEMCY-NIDERLANDY

a) Art. 3 ust. 2 konwencji z dnia 29 marca 1951 roku;

b) Artykuły 2 i 3 porozumienia dodatkowego nr 4 z dnia 21 grudnia 1956 roku do konwencji z dnia 29 marca 1951 roku (uregulowanie praw nabytych w systemie niemieckim ubezpieczenia społecznego przez pracowników holenderskich między dniem 13 maja 1940 roku, a dniem 1 września 1945 roku.

21. NIEMCY-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

a) Art. 3 ust. 6 i art. 7 ustępy 2 - 6 do konwencji o ubezpieczeniach społecznych z dnia 20 kwietnia 1960 roku;

b) Artykuły 2-7 protokołu końcowego do konwencji o ubezpieczeniach społecznych z dnia 20 kwietnia 1960 roku;

c) Art. 2 ust. 5 i art. 5 ustępy 2 - 6 do konwencji o ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia z dnia 20 kwietnia 1960 roku.

22. FRANCJA-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

23. FRANCJA-WŁOCHY

a) Artykuły 20 i 24 konwencji ogólnej z dnia 31 marca 1948 roku;

b) Wymiana listów z dnia 3 marca 1956 roku (świadczenie chorobowe dla pracowników sezonowych w zawodach rolniczych).

24. FRANCJA-LUKSEMBURG

Artykuły 11 i 14 porozumienia dodatkowego z dnia 12 listopada 1949 roku do konwencji ogólnej tej samej daty (pracownicy kopalń i zakładów podobnych).

25. FRANCJA-NIDERLANDY

Art. 11 porozumienia dodatkowego z dnia 1 czerwca 1954 roku do konwencji ogólnej z dnia 7 stycznia 1950 roku (pracownicy kopalń i zakładów podobnych).

26. FRANCJA-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Wymiana not z dnia 27 i z dnia 30 lipca 1970 roku dotycząca sytuacji wobec ubezpieczeń społecznych nauczycieli ze Zjednoczonego Królestwa wykonujących tymczasowo swoją działalność we Francji w ramach konwencji kulturalnej z dnia 2 marca 1948 roku.

27. IRLANDIA-WŁOCHY

Bezprzedmiotowa

28. IRLANDIA-LUKSEMBURG

Bezprzedmiotowa

29. IRLANDIA-NIDERLANDY

Bezprzedmiotowa

30. IRLANDIA-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

31. WŁOCHY-LUKSEMBURG

Art. 18 ust. 2 i art. 24 konwencji ogólnej z dnia 29 maja 1951 roku.

32. WŁOCHY-NIDERLANDY

Art. 21 ust. 2 konwencji ogólnej z dnia 28 października 1952 roku.

33. WŁOCHY- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

34. LUKSEMBURG-NIDERLANDY

Brak

35. LUKSEMBURG- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

36. NIDERLANDY- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

B

Przepisy konwencji, które nie mają zastosowania do wszystkich osobów, do których stosuje się rozporządzenie

(art. 3 ust. 3 rozporządzenia).

1. BELGIA-DANIA

Bezprzedmiotowa

2. BELGIA-NIEMCY

a) Artykuły 3 i 4 protokołu końcowego z dnia 7 grudnia 1957 roku do konwencji ogólnej tej samej daty, w redakcji, która figuruje w protokole dodatkowym z dnia 10 listopada 1960 roku;

b) Porozumienie dodatkowe nr 3 z dnia 7 grudnia 1957 roku do konwencji ogólnej tej samej daty, w redakcji, która figuruje w protokole dodatkowym z dnia 10 listopada 1960 roku (płatność emerytur i rent należnych za okres wcześniejszy do wejścia w życie konwencji ogólnej).

3. BELGIA-FRANCJA

a) Wymiana listów z dnia 29 lipca 1953 roku dotycząca zasiłków dla byłych pracowników najemnych;

b) Artykuł 23 porozumienia dodatkowego z dnia 17 stycznia 1948 roku do konwencji ogólnej tej samej daty (pracownicy kopalń i zakładów zbliżonych;

c) Wymiana listów z dnia 27 lutego 1953 roku (zastosowanie art. 4 ust. 2 konwencji ogólnej z dnia 17 stycznia 1948 roku).

4. BELGIA-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

5. BELGIA-WŁOCHY

Brak

6. BELGIA-LUKSEMBURG

Brak

7. BELGIA-NIDERLANDY

Brak

8. BELGIA- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

9. DANIA-NIEMCY

a) Art. 3 ust. 4 konwencji o ubezpieczeniach społecznych z dnia 14 sierpnia 1953 roku;

b) Punkt 15 protokołu końcowego do wyżej wymienionej konwencji;

c) Porozumienie dodatkowe z dnia 14 sierpnia 1953 roku do wyżej wymienionej konwencji.

10. DANIA-FRANCJA

Brak

11. DANIA-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

12. DANIA-WŁOCHY

Bezprzedmiotowa

13. DANIA-LUKSEMBURG

Bezprzedmiotowa

14. DANIA-NIDERLANDY

Bezprzedmiotowa

15. DANIA- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

16. NIEMCY-FRANCJA

a) Art. 16 akapit drugi i art. 19 konwencji ogólnej z dnia 10 lipca 1950 roku;

b) Porozumienie dodatkowe nr 4 z dnia 10 lipca 1950 roku do konwencji ogólnej tej samej daty, w redakcji, która figuruje w umowie dodatkowej nr 2 z dnia 18 czerwca 1955 roku;

c) Tytuły I i III umowy dodatkowej nr 2 z dnia 18 czerwca 1955 roku;

d) Punkty 6, 7 i 8 protokółu ogólnego z dnia 10 lipca 1950 roku do konwencji ogólnej tej samej daty;

e) Tytuły II, III i IV porozumienia z dnia 20 grudnia 1963 roku (ubezpieczenia społeczne Kraju Saary).

17. NIEMCY-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

18. NIEMCY-WŁOCHY

a) Art. 3 ust. 2 i art. 26 konwencji z dnia 5 maja 1953 roku (ubezpieczenia społeczne);

b) Umowa dodatkowa z dnia 12 maja 1953 roku do konwencji z dnia 5 maja 1953 roku (płatność emerytur i rent należnych za okres wcześniejszy od wejścia w życie konwencji).

19. NIEMCY-LUKSEMBURG

Artykuły 4, 5, 6 i 7 Traktatu z dnia 11 lipca 1959 roku (rozstrzygnięcie konfliktu niemiecko-luksemburskiego).

20. NIEMCY-NIDERLANDY

a) Art. 3 ust. 2 konwencji z dnia 29 marca 1951 roku;

b) Artykuły 2 i 3 porozumienia dodatkowego nr 4 z dnia 21 grudnia 1956 roku do konwencji z dnia 29 marca 1951 roku (uregulowanie praw nabytych w systemie niemieckim ubezpieczenia społecznego przez pracowników holenderskich między dniem 13 maja 1940 roku a dniem 1 września 1945 roku).

21. NIEMCY- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

a) Art. 3 ust. 6 i art. 7 ustępy 2-6 konwencji o ubezpieczeniach społecznych z dnia 20 kwietnia 1960 roku;

b) Art. 2 ust. 5 i art. 5 ustępy 2-6 konwencji o ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia z dnia 20 kwietnia 1960 roku.

22. FRANCJA-IRLANDIA

Bezprzedmiotowa

23. FRANCJA-WŁOCHY

a) Artykuły 20 i 24 konwencji ogólnej z 31 marca 1948 roku;

b) Wymiana listów z 3 marca 1956 roku (świadczenia chorobowe dla pracowników sezonowych w zawodach rolniczych).

24. FRANCJA-LUKSEMBURG

Brak

25. FRANCJA-NIDERLANDY

Brak

26. FRANCJA- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Wymiana not z dnia 27 i z dnia 30 lipca 1970 roku dotycząca sytuacji wobec ubezpieczeń społecznych nauczycieli ze Zjednoczonego Królestwa wykonujących tymczasowo swoją działalność we Francji w ramach konwencji kulturalnej z dnia 2 marca 1948 roku.

27. IRLANDIA-WŁOCHY

Bezprzedmiotowa

28. IRLANDIA-LUKSEMBURG

Bezprzedmiotowa

29. IRLANDIA-NIDERLANDY

Bezprzedmiotowa

30. IRLANDIA- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

31. WŁOCHY-LUKSEMBURG

Brak

32. WŁOCHY-NIDERLANDY

Brak

33. WŁOCHY- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

34. LUKSEMBURG-NIDERLANDY

Brak

35. LUKSEMBURG- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak

36. NIDERLANDY- ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Brak."

Załącznik III otrzymuje brzmienie:

"ZAŁĄCZNIK III

(art. 37 ust. 2 rozporządzenia)

Przepisy, o których mowa w art. 37 ust. 1 rozporządzenia, według których wysokość świadczeń inwalidzkich jest niezależna od długości okresów ubezpieczenia lub pobytu.

A. BELGIA

Przepisy o ogólnym systemie dotyczącym inwalidztwa, specjalnym systemie dotyczącym

inwalidztwa robotników w kopalniach i systemie dotyczącym inwalidztwa marynarzy marynarki handlowej.

B. DANIA

Ustawa o rentach inwalidzkich ogłoszona w dzienniku urzędowym dnia 15 kwietnia 1970 roku.

C. NIEMCY

Brak

D. FRANCJA

Całość przepisów o ubezpieczeniach na wypadek inwalidztwa, z wyjątkiem przepisów o ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa w systemie górniczym ubezpieczeń społecznych.

E. IRLANDIA

Sekcja 6 ustawy o ubezpieczeniach społecznych i służbach społecznych (Social Welfare Act) z dnia 29 lipca 1970 roku.

F. WŁOCHY

Brak

G. LUKSEMBURG

Brak

H. NIDERLANDY

Ustawa z dnia 18 lutego 1966 roku o ubezpieczeniu na wypadek niezdolności do pracy.

I. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Ustawa o świadczeniach inwalidzkich z dnia 14 lipca 1971 roku"

Do załącznika V dodaje się:

"A. BELGIA

...... (bez zmian)

B. DANIA

1. Jest uważana za pracownika, w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt ii) rozporządzenia, osoba, która, ze względu na wykonywanie pracy najemnej podlega ustawodawstwu o wypadkach przy pracy i chorobach zawodowych.

2. Warunek bycia uprzednio obowiązkowo ubezpieczonym na tę samą ewentualność w ramach systemu zorganizowanego na korzyść pracowników najemnych tego samego Państwa Członkowskiego, przewidziany w art. 1 lit. a) pkt iii) rozporządzenia, nie ma zastosowania do osób, które przynależą do licencjonowanej kasy ubezpieczeń na wypadek bezrobocia.

3. Okresy ubezpieczenia lub zatrudnienia, które upłynęły w Państwie Członkowskim innym niż Dania brane są pod uwagę przy przyjęciu w charakterze członka do licencjonowanej kasy ubezpieczenia na wypadek bezrobocia, jak gdyby chodziło o okresy, które upłynęły w Danii.

4. Pracownicy, ubiegający się i uprawnieni do emerytur i rent jak również członkowie ich rodzin, którzy ubiegają się o świadczenia w naturze na podstawie artykułów 19 i 22, art. 25 ustępy 1 i 3, artykuły 26, 28, 29 i 31 rozporządzenia, korzystają z tych świadczeń w takich samych warunkach jak, przewidziane w ustawodawstwie duńskim dla członków kategorii A, w sytuacji gdy wypłaty wspomnianych świadczeń spoczywają na instytucji Państwa Członkowskiego innego niż Dania.

5. W rozumieniu tytułu III rozdziału 1 rozporządzenia członkowie rodzin inni niż dzieci poniżej 16 roku życia:

a) pracownika, który podlega ustawodawstwu duńskiemu, lub

b) uprawnionemu do emerytury lub renty według ustawodawstwa duńskiego, przebywającemu w Danii,

które są zasadniczo na utrzymaniu tego pracownika lub tego uprawnionego i które przebywają w jednym z Państw Członkowskich, innym niż Dania, przynależą z urzędu do kasy chorych, do której przynależy wspomniany pracownik lub uprawniony, na tych samych warunkach (członek lub płacący składkę, kategoria A lub B) co ten ostatni.

C. NIEMCY

........ (bez zmian)

D. FRANCJA

.........(bez zmian)

E. IRLANDIA

1. Jest uważana za pracownika w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt ii) rozporządzenia osoba, która jest ubezpieczona obowiązkowo lub dobrowolnie zgodnie z przepisami sekcji 4 ustawy z 1952 roku o ubezpieczeniach społecznych i służbach społecznych (Social Welfare Act 1952).

2. Warunek bycia uprzednio obowiązkowo ubezpieczonym na tę samą ewentualność w ramach systemu zorganizowanego na korzyść pracowników najemnych tego samego Państwa Członkowskiego, przewidziany w art. 1 lit. a) pkt iii) rozporządzenia nie ma zastosowania do osób, które przynależą dobrowolnie do systemów ubezpieczenia emerytalnego, na starość lub na wypadek wdowieństwa jak również do systemów zasiłków na wypadek śmierci.

3. Pracownicy, ubiegający się i uprawnieni do emerytur lub rent, jak również członkowie ich rodzin, którzy starają się o opiekę zdrowotną w zastosowaniu artykułów 19 i 22, art. 25 ustępy 1 i 3, artykuły 26, 28, 29 i 31 rozporządzenia, korzystają bezpłatnie z wszelkiej opieki medycznej przewidzianej przez ustawodawstwo irlandzkie, w sytuacji, gdy obowiązek spełnienia tych świadczeń spoczywa na instytucji Państwa Członkowskiego innego niż Irlandia.

4. Jeżeli pracownik, który podlega ustawodawstwu irlandzkiemu stał się ofiarą wypadku po opuszczeniu terytorium Państwa Członkowskiego w celu udania się, w trakcie zatrudnienia na terytorium innego Państwa Członkowskiego, lecz przed przybyciem na nie, jego prawo do świadczeń z powodu tego wypadku ustalane jest:

a) jak gdyby wypadek ten miał miejsce na terytorium irlandzkim i;

b) bez względu na jego nieobecność na terytorium irlandzkim dla określenia czy na podstawie jego zatrudnienia był ubezpieczony według wspomnianych przepisów.

F. WŁOCHY

.........(Bez zmian)

G. LUKSEMBURG

.........(Bez zmian)

H. NIDERLANDY

.........(Bez zmian)

I. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

1. Jest uważana za pracownika w rozumieniu art. 1 lit. a) pkt ii) rozporządzenia, każda osoba, która ma obowiązek opłacania składek jako pracownik najemny.

2. W sytuacji, gdy osoba przebywa zwykle na terytorium Zjednoczonego Królestwa lub była od momentu swojego ostatniego przyjazdu na to terytorium zobowiązana do opłacania składek według przepisów Zjednoczonego Królestwa w charakterze pracownika najemnego, i jeżeli ubiega się, z powodu niezdolności do pracy, macierzyństwa lub bezrobocia, o zwolnienie z opłacania składek na pewien okres, i by składki były zapisane na jej koncie przez wskazany okres, cały okres, przez który była ona zatrudniona na terytorium innego Państwa Członkowskiego jest, dla celów tego wniosku uważany jako okres, podczas którego była ona zatrudniona na terytorium Zjednoczonego Królestwa, i przez który opłacała składki w charakterze pracownika najemnego w zastosowaniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa.

3. Dla zastosowania przepisów tytułu III rozdz. 3 rozporządzenia, w sytuacji, gdy na mocy ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa kobieta stara się o rentę na starość.

a) z tytułu ubezpieczenia jej męża, lub

b) z tytułu jej osobistego ubezpieczenia i z racji tego, iż jej małżeństwo dobiegło końca przez śmierć małżonka lub w inny sposób, składki tego ostatniego brane są pod uwagę dla określenia jej praw do renty, każda adnotacja o okresie jej ubezpieczenia, który upłynął, jest uważana dla ustalenia rocznej średniej składek płaconych przez jej małżonka, lub zapisywanych na jego koncie, jako włączona do okresu ubezpieczenia, jaki upłynął dla jej małżonka.

4. W ramach, w jakich Zjednoczone Królestwo uzależnia prawo do świadczeń na wypadek bezrobocia od warunku przebywania, każdy ubezpieczony powinien przebywać na terytorium Zjednoczonego Królestwa przez cały wcześniejszy okres przed złożeniem wniosku o udzielenie świadczenia, w czasie którego przebywał lub spełnił okresy ubezpieczenia lub zatrudnienia na terytorium innego Państwa Członkowskiego.

5. Jeżeli zgodnie z przepisami tytułu II rozporządzenia, ustawodawstwo Zjednoczonego Królestwa ma zastosowanie do pracownika, jest on traktowany, w celach przyznania prawa do zasiłków rodzinnych:

a) jak gdyby jego miejsce urodzenia lub miejsce urodzenia jego dzieci lub osób na jego utrzymaniu znajdowało się na terytorium Zjednoczonego Królestwa, jeżeli miejsce to znajduje się na terytorium innego Państwa Członkowskiego;

b) jak gdyby był obecny na terytorium Zjednoczonego Królestwa przed złożeniem wniosku o przyznanie świadczenia, przez cały okres ubezpieczenia lub zatrudnienia, który upłynął na terytorium lub według przepisów innego Państwa Członkowskiego.

6. Jeżeli, zgodnie z przepisami tytułu II rozporządzenia ustawodawstwo Zjednoczonego Królestwa ma zastosowanie do pracownika, jest on traktowany w celach uzyskania prawa do zasiłku:

a) jak gdyby jego miejsce urodzenia znajdowało się na terytorium Zjednoczonego Królestwa, jeżeli miejsce to znajduje się na terytorium innego Państwa Członkowskiego;

b) jak gdyby przebywał zwykle w Zjednoczonym Królestwie i był tam obecny przez cały okres ubezpieczenia lub zatrudnienia, który upłynął na terytorium lub według przepisów innego Państwa Członkowskiego.

7. Jeżeli pracownik podlegający ustawodawstwu Zjednoczonego Królestwa stał się ofiarą wypadku po opuszczeniu terytorium jednego z Państw Członkowskich w celu udania się w czasie swego zatrudnienia na terytorium innego Państwa Członkowskiego, ale przed przybyciem na nie, jego prawo do świadczenia jest ustalane:

a) jak gdyby wypadek ten miał miejsce na terytorium Zjednoczonego Królestwa,

b) bez względu na jego nieobecność na terytorium Zjednoczonego Królestwa dla określenia czy, na podstawie jego zatrudnienia był ubezpieczony według wspomnianych przepisów.

8. Rozporządzenie nie ma zastosowania wobec przepisów ustawodawstwa Zjednoczonym Królestwie, które maja nadać moc obowiązującą dla umowy o ubezpieczeniach społecznych zawartą między Zjednoczonym Królestwem a państwem trzecim.

9. Każdorazowo w momencie, gdy ustawodawstwo Zjednoczonego Królestwa tego wymaga w celach przyznania prawa do świadczeń, obywatel obcy Państwa Członkowskiego urodzony w państwie trzecim jest traktowany na równi z obywatelem Zjednoczonego Królestwa urodzonym w państwie trzecim."

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2396 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 54)

Artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

"Dla stosowania art. 8 ust. 2 decyzji Rady z dnia 1 lutego 1971 roku każde Państwo Członkowskie przedkłada Komisji listę, podlegającą opublikowaniu przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, władz publicznych przez nie upoważnionych do finansowej interwencji na rzecz działań podejmowanych przez instytucje lub inne podmioty prawa prywatnego (lub w Państwach Członkowskich, które nie znają tego pojęcia, podmioty równoważne) i do zapewnienia realizacji ich działań."

3. Decyzja Rady z dnia 25 sierpnia 1960 roku (Dz.U. nr 56, z 31.08.1960, str. 1201). zmieniona:

- decyzją Rady nr 68/188/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 91, z 12.04.1968, str. 25).

W artykule 2 wyrazy "trzydzieści sześć" zastępuje się wyrazami "sześćdziesiąt" a wyraz "sześć" zastępuje się wyrazem "dziesięć".

4. Decyzja Rady 63/688/EWG z dnia 18 grudnia 1963 roku (Dz.U. nr 190 z 30.12.1963, str. 3090)

zmieniona:

- decyzją Rady 68/189/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 91, z 12.04.1968, str. 26)

W artykule 1 liczbę "36" zastępuje się liczbą "60".

5. Decyzja Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich, podjęta podczas specjalnej Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1957 roku (Dz.U. nr 28, z 31.08.1957, str. 457)

zmieniona:

- decyzją Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich podjętą podczas specjalnej Rady Ministrów, z dnia 11 marca 1965 roku (Dz.U. nr 46, z 22.03.1965, str. 698).

W artykule 3 załącznika, liczbę "24" zastępuje się liczbą "40".

Artykuł 5 załącznika skreśla się (jak również jego tytuł).

W artykule 9 załącznika wyraz "trzy" zastępuje się wyrazem "pięć".

W artykule 13 ustęp 3 załącznika, wyraz "cztery" zastępuje się wyrazem "siedem".

W artykule 15 ustęp 1 załącznika skreśla się wyrażenie: "jak również do obserwatorów z Zjednoczonego Królestwa."

W artykule 18 ustęp 1 załącznika wyraz "szesnaście" zastępuje się wyrazami "dwadzieścia sześć".

W artykule 18 ustęp 2 załącznika wyraz "trzynaście" zastępuje się wyrazami "dwadzieścia jeden".

6. Dyrektywa Rady 68/360/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 257, z 19.11.1968, str. 13)

W załączniku uwagę zastępuje się:

"(1) Belgijski (-e), duński (-e), niemiecki (-e), francuski (-e), irlandzki (-e), włoski (-e), luksemburski (-e), holenderski (-e), ze Zjednoczonego Królestwa, według Państwa, które wydaje kartę. "

X.

UTRUDNIENIA TECHNICZNE

1. Dyrektywa Rady 69/493/EWG z dnia 15 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 326, z 29.12.1969, str. 36)

W załączniku I, do kolumny "b" dodaje się:

obok nr 1 wyrazy:

"full lead crystal 30 %

krystal 30 %

obok nr 2 wyrazy:

"lead crystal 24 %

krystal 24 %

obok nr 3 wyrazy:

"crystal glass, crystallin

krystallin"

obok nr 4 wyrazy:

"crystal glass, crystallin

krystallin"

2. Dyrektywa Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku (Dz.U. L 42 z 23.02.1970, str. 1)

W artykule 2 litera a) otrzymuje brzmienie:

"W rozumieniu niniejszej dyrektywy, rozumie się przez:

a) "zatwierdzenie o zasięgu krajowym", akt administracyjny zwany:

- zatwierdzenie typu

- aanneming, w ustawodawstwie belgijskim,

- standardtypegodkendelse, w ustawodaawstwie duńskim,

- allgemeine Bertiebserlaubnis, w ustawodawstwie niemieckim,

- récépction par type, w ustawodawstwie francuskim,

- type approval, w ustawodawstwie irlandzkim,

- o mologazione lub approvazione del tipo, w ustawodawstwie włoskim,

- récéption, w ustawodawstwie luksemburskim,

- typegoedkeuring, w ustawodawstwie holenderskim,

- type approval, w ustawodawstwie Zjednoczonego Królestwa."

W artykule 10 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Od chwili wejścia w życie niniejszej dyrektywy i w miarę jak dyrektywy szczegółowe niezbędne do przystąpienia do zatwierdzenia typu znajdują zastosowanie:

- w Państwach Członkowskich, w których pojazdy, lub pewna kategoria pojazdów, stanowią przedmiot krajowego zatwierdzenia typu, na żądanie organu wydającego zatwierdzenie, jako zasadę tego zatwierdzania, stosuje się jednolite przepisy techniczne zamiast odpowiednich przepisów krajowych,

- w Państwach Członkowskich, w których pojazdy lub pewna kategoria pojazdów nie podlegają krajowemu zatwierdzaniu typu, sprzedaż, rejestracja, wprowadzanie do ruchu lub używanie tych pojazdów nie mogą być zabronione lub stać się przedmiotem odmowy z powodu, że zastosowano jednolite przepisy techniczne w miejsce odpowiednich przepisów krajowych, jeżeli konstruktor lub jego pełnomocnik poinformował o tym właściwe władze tych Państw,

- na żądanie konstruktora lub jego pełnomocnika i po przedstawieniu karty informacyjnej przewidzianej w art. 3, każde Państwo Członkowskie wypełnia rubryki karty zatwierdzania przewidzianej w art. 2 lit. b). Kopia tej karty wydawana jest żądającemu. Inne Państwa Członkowskie akceptują dla tego samego typu pojazdu dokument ten jako dowód, że przewidziane badania miały miejsce."

W artykule 13 ustęp 2 wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

3. Dyrektywa Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 42, z 23.02.1970, str. 16).

Po artykule 2 dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 2a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzania do ruchu, lub użytkowania pojazdów z powodów dotyczących dopuszczalnego poziomu hałasu układu wydechowego, jeżeli odpowiadają one przepisom, zawartym w załączniku."

4. Dyrektywa Rady 70/220/EWG z dnia 20 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 76, z 6.04.1970, str. 1).

Po artykule 2 dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 2a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzania do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów dotyczących zanieczyszczenia powietrza przez spaliny pochodzące z silnika z zapłonem iskrowym, będącym w wyposażeniu wspomnianego pojazdu, jeżeli pojazd ten odpowiada przepisom, zawartym w załącznikach I, II, III, IV, V i VI."

5. Dyrektywa Rady 70/221/EWG z dnia 20 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 76, z 6.04.1970, str. 23).

Po artykule 2 dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 2a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, oddania do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów dotyczących zbiorników z paliwem ciekłym lub urządzeń zabezpieczenia tylnego, jeżeli odpowiadają one przepisom zawartym w załączniku."

6. Dyrektywa Rady 70/222/EWG z dnia 20 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 76, z 6.04.1970, str. 25).

Po artykule 2 dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 2a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzania do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów miejsca umieszczenia i montażu tylnich tablic rejestracyjnych, jeżeli odpowiadają one przepisom zawartym w załączniku."

7. Dyrektywa Rady 70/311/EWG z dnia 8 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 133, z 18.06.1970, str. 10).

Po artykule 2 dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 2a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzania do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów dotyczących układu kierowniczego, jeżeli odpowiadają one przepisom figurującym w załączniku."

8. Dyrektywa Rady 70/387/EWG z dnia 27 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 176, z 10.08.1970, str. 5).

Po artykule 2 dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 2a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzenia do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów dotyczących drzwi, jeżeli odpowiadają one przepisom zawartym w załącznikach."

9. Dyrektywa Rady 70/388/EWG z dnia 27 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 1176 z 10.08.1970, str. 12).

Po artykule 7 dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 7a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzania do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów sygnału dźwiękowego, jeżeli ten nosi znak zatwierdzania EWG i jeżeli jest zainstalowany zgodnie z przepisami ustalonymi w załączniku I pkt 2."

W załączniku I punkt 1. 4. 1. trzecia i czwarta linia, wyrażenia w nawiasie zastępuje się:

"(1 dla Niemiec, 2 dla Francji, 3 dla Włoch, 4 dla Niderlandów, 6 dla Belgii, 11 dla Zjednoczonego Królestwa, 12 dla Luksemburga, litery DK dla Danii, litery IRL dla Irlandii,)."

10. Dyrektywa Rady 71/127/EWG z dnia 1 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 68, z 22.03.1971, str. 1).

Po artykule 7 dodaje się nowy artykuł:

"Artykuł 7a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzenia do ruchu, bądź użytkowania pojazdów z powodów dotyczących ich wstecznych lusterek, jeżeli te odpowiadają one przepisom zawartym w załącznikach."

W załączniku I, punkt 2.6.1 otrzymuje brzmienie:

"2.6.1 Znak zatwierdzania składa się z prostokąta, wewnątrz którego umieszczona jest mała litera "e", po której następuje numer lub litera wyróżniająca kraj, który wydał homologację (1 dla Niemiec, 2 dla Francji, 3 dla Włoch, 4 dla Niderlandów, 6 dla Belgii, 11 dla Zjednoczonego Królestwa, DK dla Danii, IRL dla Irlandii, L dla Luksemburga) oraz z numeru zatwierdzania odpowiadającego numerowi karty zatwierdzania sporządzonej dla prototypu, umieszczonej w jakiejkolwiek pozycji w pobliżu prostokąta."

W załączniku I punkt 3.2.1 otrzymuje brzmienie:

"3.2.1 Każdy pojazd musi być wyposażony we wsteczne lusterko wewnętrzne i zewnętrzne. To ostatnie musi być zainstalowane z lewej strony pojazdu w Państwach Członkowskich, w których pojazdy muszą poruszać się po prawej stronie, po prawej stronie pojazdu w Państwach Członkowskich, w których pojazdy muszą poruszać się po lewej stronie."

W załączniku I, punkt 3.2.2 otrzymuje brzmienie:

"3.2.2 Jeżeli warunki ustalone w punkcie dotyczącym pola widzenia lusterka wewnętrznego nie są spełnione, wymagane jest dodatkowe lusterko zewnętrzne. To ostatnie musi być zainstalowane z prawej strony pojazdu w Państwach Członkowskich, w których ruch odbywa się po prawej stronie, po lewej stronie pojazdu w Państwach Członkowskich, w których ruch odbywa się po lewej stronie."

W załączniku I, punkt 3.3.2 otrzymuje brzmienie:

"3.3.2 Lusterka tylne zewnętrzne muszą być widoczne przez część przedniej szyby z pracującymi wycieraczkami lub przez szyby boczne. Przepis ten nie ma zastosowania do lusterek zainstalowanych po prawej stronie w Państwach Członkowskich, w których ruch odbywa się po prawej stronie, lub po lewej w Państwach Członkowskich, w których ruch odbywa się po lewej, na pojazdach kategorii międzynarodowych M2 i M3 w rozumieniu dyrektywy Rady dotyczącej harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących zatwierdzania typu pojazdów mechanicznych i ich przyczep."

W załączniku I punkt 3.3.3 otrzymuje brzmienie:

"3.3.3 Dla pojazdów przystosowanych do ruchu lewostronnego w Państwach Członkowskich o ruchu prawostronnym i pojazdów przystosowanych do ruchu prawostronnego w Państwach Członkowskich o ruchu lewostronnym lusterko zewnętrzne musi być zainstalowane odpowiednio po stronie lewej lub prawej pojazdu w taki sposób, aby kąt miedzy pionową środkową płaszczyzną wzdłużną pojazdu a płaszczyzną pionową przechodzącą przez środek lusterka i środek odcinka łączącego punkty oczne kierowcy nie był większy od 55 stopni."

W załączniku I pkt 3.5.3 otrzymuje brzmienie:

"3.5.3 Lusterko zewnętrzne lewe

a) Państwa Członkowskie, w których ruch jest prawostronny:

Pole widzenia musi być takie, żeby kierowca mógł w nim widzieć przynajmniej część drogi płaskiej i poziomej o szerokości 2,50 metra, ograniczonej po prawej stronie przez równoległą płaszczyznę do pionowej środkowej płaszczyzny wzdłużnej, przechodzącą przez lewą skrajnię największej szerokości pojazdu i rozciągającą się 30 metrów w tył od punktów ocznych kierowcy (rys. 4)."

b) Państwa Członkowskie, w których ruch jest lewostronny:

Pole widzenia musi być takie, żeby kierowca mógł widzieć przynajmniej część drogi płaskiej i poziomej o szerokości 3,50 metra, ograniczonej po prawej stronie przez płaszczyznę równoległą do pionowej środkowej płaszczyzny wzdłużnej, przechodzącej przez skrajnię największej szerokości pojazdu i rozciągającej się 30 metrów z tyłu punktów ocznych kierowcy."

Ponadto kierowca musi móc zacząć widzieć drogę na szerokości 0,75 metrów począwszy od 4 metrów w tył wzdłuż płaszczyzny równoległej przechodzącej przez punkty oczne kierowcy (rys. 5)."

W załączniku I punkt 3.5.4 otrzymuje brzmienie:

"3.5.4 Lusterko zewnętrzne prawe

a) Państwa Członkowskie, w których jest ruch prawostronny:

Pole widzenia musi być takie, żeby kierowca mógł w nim widzieć przynajmniej część drogi płaskiej i poziomej o szerokości 3,50 metra, ograniczonej po lewej stronie przez równoległą płaszczyznę do pionowej środkowej płaszczyzny wzdłużnej przechodzącej przez prawą skrajnię największej szerokości pojazdu i rozciągającą się 30 metrów w tył od punktów ocznych kierowcy."

Ponadto kierowca musi móc zacząć widzieć drogę na szerokości o,75 metrów począwszy od 4 metrów w tył płaszczyzny równoległej przechodzącej przez punkty oczne kierowcy (rys. 4)."

b) Państwa Członkowskie, w których jest ruch lewostronny:

Pole widzenia musi być takie, żeby kierowca mógł widzieć przynajmniej część drogi płaskiej i poziomej o szerokości 2,50 metra, ograniczonej po lewej stronie przez płaszczyznę równoległą do pionowej środkowej płaszczyzny wzdłużnej przechodzącej przez prawą skrajnię największej szerokości pojazdu i rozciągającej się 10 metrów w tył od punktów ocznych kierowcy na horyzoncie (rys. 5)."

W załączniku I tytuł rysunku 4 zastępuje się tytułem:

"Lusterka zewnętrzne (przypadek pojazdów poruszających się po prawej stronie)."

W załączniku I dodaje się rysunek 5. Schemat tego rysunku jest symetryczny do schematu rysunku 4 w stosunku do prostej płaszczyzny tej ostatniej. Tytuł rysunku 5 jest następujący:

"Lusterka zewnętrzne (przypadek pojazdów poruszających się po lewej stronie)"

11. Dyrektywa Rady 71/307/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185, z 16.08.1971, str. 16)

W artykule 5 ustęp 1 po czwartym tiret dodaje się:

"wełna" lub "świeża wełna"

W artykule 8 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Produkty tekstylne, w rozumieniu niniejszej dyrektywy, otrzymują etykiety i znaki przy okazji każdej operacji wprowadzania na rynek nierozerwalnie związanej z cyklem przemysłowym i handlowym; zaopatrywanie w etykiety i znaki może być zamienione lub uzupełnione towarzyszącymi dokumentami handlowymi, w sytuacji gdy produkty te nie są oferowane do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub gdy są one dostarczane w wykonaniu zamówienia państwowego lub innej osoby prawnej prawa publicznego lub, w Państwach, które nie znają tego pojęcia, jednostki równoważnej."

W załączniku I, rubryka 2 po nazwie "guanaco" (n) następujące nazwy:

"bóbr (m), wydra (ż)"

W załączniku I dodaje się trzy rubryki:

"numery	nazwa	opis włókien
16 a	Sunn	włókno pochodzące z łyka Crotalaria juncea
16 b	Henequen	włókno pochodzące z łyka Agave Fourcroydes
16 c	Maguey	włókno pochodzące z łyka Agave Cantala"

W załączniku II dodaje się trzy następujące rubryki:

"numery włókien	włókna	procent
16 a	Sunn	12
16 b	Henequen	14
16 c	Maguey	14"

W załączniku III dodaje się rubryki:

"28 materiały i rękawiczki do wyjmowania naczyń z piecyka

29 przykrycia do jajek

30 etui do makijażu

31 tabakiery do tytoniu z materiału

32 pudełka z materiału na okulary, papierosy i cygara, zapalniczki i grzebienie

33 artykuły ochronne sportowe z wyłączeniem rękawiczek

34 niezbędniki toaletowe

35 niezbędniki do obuwia"

12. Dyrektywa Rady 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202, z 6.09.1971, str. 1)

W załączniku I punkt 3.1 tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:

"- w części wyższej wielka litera wyróżniająca państwo, które udzieliło aprobaty (B dla Belgii, DK dla Danii, D dla Republiki Federalnej Niemiec, F dla Francji, IR dla Irlandii, I dla Włoch, L dla Luksemburga, NL dla Niderlandów i UK dla Zjednoczonego Królestwa) i rok aprobaty."

W załączniku II punkt 3.1.1.1 litera a) tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:

"- w części wyższej, wielka litera wyróżniająca państwo, w którym ma miejsce początkowa weryfikacja (B dla Belgii, DK dla Danii, D dla Republiki Federalnej Niemiec, F dla Francji, IR dla Irlandii, I dla Włoch, L dla Luksemburga, NL dla Niderlandów i UK dla Zjednoczonego Królestwa) oraz, jeśli taka potrzeba, jedna lub dwie cyfry precyzujące podział terytorialny lub funkcjonalny."

W artykule 19 ustęp 2 wyraz "dwanaście" zastępuje się wyrazami "czterdzieści trzy".

13. Dyrektywa Rady 71/320/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202, z 6.09.1971, str. 37).

Dodaje się nowy artykuł:

"Artykuł 2a

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji, wprowadzania do ruchu bądź użytkowania pojazdów z powodów związanych z układami hamulcowymi, jeżeli pojazd taki jest wyposażony w urządzenia przewidziane w artykule w załącznikach I do VIII i jeśli urządzenia te odpowiadają przepisom zawartym w tych samych załącznikach."

14. Dyrektywa Rady 71/347/EWG z dnia 12 października 1971 roku (Dz.U. nr L 239, z 25.10.1971, str. 1)

Artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

"a) Definicja charakterystyki zbóż oznaczona masa na hektolitr EWG (EEG-natuurgewicht, EWG-Schuttdichte, peso ottolitrico CEE, EEC standard mass per storage volume, EOF-mass af hektoliter korn, EOF-mass av hektoliter korn)."

Do artykułu 4 dodaje się ustęp 3:

"3. W trakcie całego okresu, w którym jednostka miary legalnie używana w Zjednoczonym Królestwie i w Irlandii w momencie przyłączenia pozostaje dopuszczona funtów na buszel wyrażenie "masa na hektolitr EWG" będzie mogła być używana dla charakterystyki zbóż, które miały być mierzone w Zjednoczonym Królestwie i w Irlandii z pomocą instrumentów i metod będących w użyciu w tych krajach. W takim przypadku miary otrzymane w funtach na buszel są zamieniane na jednostki EWG masy na hektolitr, mnożąc je przez współczynnik 1.25."

15. Dyrektywa Rady 71/348/EWG z dnia 12 października 1971 roku (Dz.U. nr L 239, z 25.10.1971, str. 9)

W rozdziale IV załącznika, na koniec punktu 4.8.1 dodaje się tiret:

"- 0,1 penny irlandzki

- 0,1 penny sterling

- 1 ore duński"

16. Dyrektywa nr 71/354/EWG z dnia 18 października 1971 roku (Dz.U. nr L 243, z 29.10.1971, str. 29)

W artykule 1 ustępy 1 i 2, wyrażenie "Załącznik" zastępuje się wyrażeniem "Załącznik I".

W artykule 1 ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Obowiązek użycia jednostek miary utrzymanych tymczasowo na warunkach ustalonych w rozdziałach II i III załącznika I jak również załącznika II nie może być wprowadzony przez Państwa Członkowskie, w których jednostki te nie są dopuszczone w momencie wejścia w życie niniejszej dyrektywy. "

W artykule 1 dodaje się ustęp 4:

"4. Klasyfikacja w załączniku I jednostek miary figurujących w załączniku II zostanie postanowiona najpóźniej do dnia 31 sierpnia 1976 roku. Jednostki miary, dla których nie zostanie podjęta decyzja przed dniem 1 września 1976 roku muszą zostać wycofane najpóźniej dnia 31 grudnia 1976 roku Dla niektórych jednostek miary może być zadecydowane odpowiednie przedłużenie, jeżeli uzasadniają to szczególne powody."

Tytuł załącznika zastępuje się wyrazem "Załącznik I".

Dodaje się załącznik II:

"ZAŁĄCZNIK II

Jednostki miary imperialnej, o którego klasyfikacji w załączniku I zostanie podjęta decyzja najpóźniej do dnia 31 sierpnia 1976 roku. "

Wielkość	Nazwa jednostki	Unité Współczynnik: impériale Unité Si
	Inch	2,54x102
	Hand	0,1016
	Foot	0,3048
	Yard	0,9144
Długość	Fathom	1,829
metr (m)	Chain	20,12
	Furlong	201,2
	Mile	1609
	Nautical Mile (UK)	1853
	Square Inch	6,452 x 104
	Square Foot	0,929 x 10-1
Powierzchnia metr	Square Yard	0,8361
kwadratowy (m2)	Rood	1012
	Acre	4047
	Square Mile	2,59x10-6
Wielkość	Nazwa jednostki	Unité Współczynnik: impériale Unité Si
	Cubic Inch	16,39x10-6
	Cubic Foot	0,0283
	Cubic Yard	0,7646
	Fluid Ounce	28,41x10-6
Objętość metr sześcienny (m3)	Gill	0,1421x10-3
	Pint	0,5682x10-3
	Quart	1,136x10-3
	Gallon	4,546x10-3
	Bushel	36,37x10-3
	Cran	170,5x10-3
	Grain	0,0648x10-3
	Dram	1,772x10-3
	Ounce (avoirdupois)	28,35x10-3
	Ounce Troy	31,10x10-3
Masa kilogram (kg)	Pound	0,4536
	Stone	6,35
	Quarter	12,70
	Cental Hundredweight	45,36
		50,80
	Ton	1016
	Pound Force	4,448
Siła Newton (N)	Ton Force	9,964x103
Ciśnienie Pascal (Pa)	Inch Water Gauge	249,089
Énergia Joule (J)	British Thermal Unit Foot	1055,06 1,356
	Pound Force Therm	105,506x106
Moc Watt (W)	Horsepower	745,7
Światło Lux (lx)	Foot Candle	10,76
Stopnie Kelvina (K)	Degree Fahrenheit	5/9
Szybkość: metr na sekundę (m/s)	Knot (UK)	0,51472 »

XI.

ARTYKUŁY ŻYWNOŚCIOWE

1. Dyrektywa Rady z dnia 23 października 1962 roku (Dz.U. nr 115, z 11.11.1962, str. 2645)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 65/469/EWG z dnia 25 października 1965 roku (Dz.U. nr 178, z 26.10.1965, str. 2793).

- dyrektywą Rady 67/653/EWG z dnia 24 października 1967 roku (Dz.U. nr 263, z 30.10.1967, str. 4).

- dyrektywą Rady 68/419/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 309, z 24.12.1968, str. 24).

- dyrektywą Rady 70/358/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 36).

W artykule 9 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Jeżeli napisy przewidziane w ust. 1 figurują na opakowaniach lub pojemnikach i jeżeli uwaga przewidziana w ust. 1 lit. c) została zredagowana w przynajmniej jednym języku urzędowym Wspólnoty, Państwa Członkowskie nie mogą odmówić importu produktów koloryzujących wyliczonych w załączniku I jedynie z powodu, iż uważają etykietowanie za niewystarczające."

Jednakże każde Państwo Członkowskie odbiorca może wymagać, żeby ta ostatnia uwaga została zredagowana w jego językach urzędowych."

2. Dyrektywa Rady 64/54/EWG z dnia 5 listopada 1963 roku (Dz.U. nr 12, z 27.01.1964, str. 661)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 67/427/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 148, z 11.07.1967, str. 1).

- dyrektywą Rady 68/420/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 309, z 24.12.1968, str. 25).

- dyrektywą Rady 70/359/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 38).

- dyrektywą Rady 71/160/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 12).

W sekcji I załącznika wprowadza się następujące elementy w odpowiadających kolumnach:

"E 218 ester metylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego

E 227 kwaśny siarczyn wapnia (dwusiarczyn wapnia)"

W artykule 9 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Państwa Członkowskie nie mogą zabronić wprowadzenia na ich terytorium i wprowadzenia do sprzedaży konserwantów wyliczonych w załączniku jedynie z tej przyczyny, iż uważają etykietowanie za niewystarczające, jeżeli wskazania przewidziane w ust. 1 figurują na opakowaniach lub naczyniach, i jeżeli te przewidziane w literach b), c) i d) zostały zredagowane w przynajmniej jednym języku oficjalnym Wspólnoty.

Jednakże każde Państwo Członkowskie odbiorca może wymagać, żeby te ostatnie uwagi były zredagowane w jego językach urzędowych."

1. Dyrektywa Rady 70/357/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 31)

W artykule 8 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Państwa Członkowskie nie mogą zabronić wprowadzenia na ich terytorium i wystawienia do sprzedaży substancji wyliczonych w załączniku jedynie z tej przyczyny, że uważają etykietowanie za niewystarczające, jeżeli wskazania przewidziane w ustęp 1 figurują na opakowaniach lub pojemnikach, i jeżeli te przewidziane w ust. 1, litery b), c) i d) zostały zredagowane w przynajmniej jednym języku urzędowym Wspólnoty.

Jednakże każde Państwo Członkowskie odbiorca może wymagać, żeby te ostatnie uwagi były zredagowane w jego językach urzędowych."

XII.

POLITYKA ENERGETYCZNA

1. Decyzja Rady 68/416/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 308, z 23.12.1968, str. 19)

W artykule 1 ustęp 1 po wyrazie "Komisja" dodaje się:

"W przypadku nowych Państw Członkowskich termin ten biegnie od daty przystąpienia."

XIII.

STATYSTYKA

1. Dyrektywa Rady 64/475/EWG z dnia 30 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 131 z 13.08.1964, str. 2193)

W artykule 1 po wyrażeniu "została przeprowadzona w 1965 roku" dodaje się:

"i w przypadku nowych Państw Członkowskich, żeby pierwsza ankieta, dotycząca roku 1973 była przeprowadzona w 1974 roku"

2. Dyrektywa Rady 69/467/EWG z dnia 8 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 323, z 24.12.1969, str. 7)

W artykule 2 liczbę "57" zastępuje się liczbą "76".

W załączniku II dodaje się:

"DANIA

100 Vest for Storebaelt

101 Ost for Storebaelt ekskl, storkobenhavn

102 Storkobenhavn

IRLANDIA

110 Irlandia

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

130 South West Region

131 South East region

132 Wales and Monmouthshire

133 West Midlands

134 East Midlands

135 Eeast Anglia

136 North West region

137 Yorkshire and Humberside

138 Northern Region

139 Scotland

140 Northern Ireland."

XIV.

RÓŻNE

1. Rozporządzenie Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 roku (Dz.U. nr 17, z 6.10.1958, str. 385)

Artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

"Językami urzędowymi i językami roboczymi instytucji Wspólnoty są duński, niemiecki, angielski, francuski, włoski, niderlandzki, i norweski. "

W artykule 4 wyraz "cztery" zastępuje się wyrazem "siedem".

2. Decyzja Rady EWG i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej ( EURATOM) z dnia 15 maja 1959 roku (Dz.U. nr 861, z 17.08.1959, str. 59).

W artykule 2 wyraz "sześć" zastępuje się wyrazem "dziesięć."

ZAŁĄCZNIK  II 

Lista, o której mowa w artykule 30 Aktu Przystąpienia

I.

PRZEPISY CELNE

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1769/68 z dnia 6 listopada 1968 roku (Dz.U. nr L 285, z 25.11.1968, str. 1)

Załącznik do tego rozporządzenia, który posługuje się procentami kosztów transportu lotniczego, które mają być wcielone do wartości do oclenia, musi być zmieniony w zależności od sytuacji wynikającej z definicji terytorium celnego Wspólnoty.

II.

ROLNICTWO

A - Wspólna organizacja rynków

a) Owoce i warzywa

1. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 80/63 z dnia 31 lipca 1963 roku (Dz.U. nr 121, z 3.08.1963, str. 2137)

Załącznik musi być uzupełniony listą instytucji odpowiedzialnych w każdym nowym Państwie Członkowskim za wykonanie kontroli.

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 41/66 z dnia 29 marca 1966 roku (Dz.U. nr 69, z 19.04.1966, str. 1013)

W załączniku 1/2 normy wspólnotowe jakości brukselki muszą być uzupełnione przez dodanie dodatkowej kategorii jakości.

3. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2638/69 z dnia 24 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 327, z 30.12.1969, str. 33)

Załącznik I musi być uzupełniony listą stref wysyłki każdego nowego Państwa Członkowskiego.

4. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 496/70 z dnia 17 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 62, z 18.03.1970, str. 11)

Załącznik I musi być uzupełniony listą instytucji odpowiedzialnych w każdym Państwie Członkowskim za wykonanie kontroli.

5. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1291/70 z dnia 1 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 144, z 2.07.1970, str. 10)

Artykuł 3 ustęp 2 musi być uzupełniony listą rynków reprezentatywnych nowych Państw Członkowskich.

6. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1559/70 z dnia 31 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 169, z 1.08.1970, str. 55).

Załącznik musi być uzupełniony listą instytucji wskazanych przez każde Państwo Członkowskie.

7. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1560/70 z dnia 31 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 169, z 1.08.1970, str. 59)

Załącznik musi być uzupełniony listą instytucji wskazanych przez każde nowe Państwo Członkowskie.

8. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1561/70 z dnia 31 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 169, z 1.08.1970, str. 63)

Załącznik musi być uzupełniony listą instytucji wskazanych przez każde nowe Państwo Członkowskie.

9. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1562/70 z dnia 31 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 169, z 1.08.1970, str. 67)

Załącznik musi być uzupełniony listą instytucji wskazanych przez każde nowe Państwo Członkowskie.

10. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 604/71 z dnia 23 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 70, z 24.03.1971, str. 9)

Załączniki I, II, V i VI muszą być uzupełnione rynkami reprezentatywnymi nowych Państw Członkowskich.

b) Wino

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2005/70 z dnia 6 października 1970 roku (Dz.U. nr L 224, z 10.10.1970 str. 1)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 756/71 z dnia 7 kwietnia 1971 roku (Dz.U. nr L 83, z 8.04.1971, str. 48)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1985/71 z dnia 14 września 1971 roku (Dz.U. nr L 209, z 15.09.1971, str. 9)

Załącznik musi być uzupełniony odmianami winorośli dopuszczonymi lub rekomendowanymi w Irlandii i Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

c) Wieprzowina

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 213/67 z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 135, z 30.06.1967, str. 2887)

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 85/68 z dnia 23 stycznia 1968 roku (Dz.U. nr L 21, z 25.01.1968, str. 3)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1705/68 z dnia 30 października 1968 roku (Dz.U. nr L 267, z 31.10.1968, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2112/69 z dnia 28 października 1969 roku (Dz.U. nr L 271, z 29.10.1969, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2090/70 z dnia 20 października 1970 roku (Dz.U. nr L 232, z 21.10.1970, str. 1)

Załącznik musi być uzupełniony listą rynków reprezentatywnych nowych Państw Członkowskich.

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2108/70 z dnia 20 października 1970 roku (Dz.U. nr L 234, z 23.10.1970, str.1)

W załączniku I, kolumna 2 "ciężar tuszy" i kolumna 3 "grubość słoniny" muszą ewentualnie zostać zmienione ze względu na kategorie świń, których ciężar wynosi między 30 a 50 kilogramów.

d) Przetwory mleczne

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 985/68 z dnia 15 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 169, z 18.07.1968, str. 1)

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 750/69 z dnia 22 kwietnia 1969 roku (Dz.U. nr L 98, z 25.04.1969, str. 2)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1211/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 155, z 28.06.1969, str. 13)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1075/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 116, z 28.05.1971, str. 1

Artykuł 1 ustęp 3 litera a) i artykuł 8 ustęp 4 muszą być uzupełnione definicją masła każdego nowego Państwa Członkowskiego mogącego stać się przedmiotem interwencji, tak, żeby masło to odpowiadało warunkom odpowiednim do tych, które dają się zastosować do masła, które może obecnie być przedmiotem interwencji we Wspólnocie.

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1053/68 z dnia 23 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 179, z 25.07.1968, str. 17) zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 196/69 z dnia 31 stycznia 1969 roku (Dz.U. nr L 26, z 1.02.1969, str. 28)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2605/70 z dnia 22 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 278, z 23.12.1970, str. 17)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2369/71 z dnia 4 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 246, z 5.11.1971, str. 27)

W załączniku wzory świadectw muszą być uzupełnione przez dodanie różnych uwag w językach nowych Państw Członkowskich.

3. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1324/68 z dnia 29 sierpnia 1968 roku (Dz.U. nr L 215, z 30.08.1968, str. 25)

Załącznik II musi być uzupełniony dodaniem uwag w językach nowych Państw Członkowskich.

e) Mięso wołowe

1. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1024/68 z dnia 22 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 174, z 23.07.1968, str. 7)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 863/69 z dnia 8 maja 1969 roku (Dz.U. nr L 111/26, z 9.05.1969)

Niniejsze rozporządzenie musi być zmienione w celu uwzględnienia adaptacji artykułu 10 rozporządzenia (EWG) nr 805/68.

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1026/68 z dnia 22 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 174 z 23.07.1968 str. 12)

Niniejsze rozporządzenie musi być zmienione w celu uwzględnienia adaptacji artykułu 10 rozporządzenia (EWG) nr 805/68.

3. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1027/68 z dnia 22 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 174, z 23.07.1968, str. 14)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 705/71 z dnia 31 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 77, z 1.04.1971, str. 79)

Artykuł 9 musi w danym wypadku być dostosowany w celu uwzględnienia zmian, które były wniesione do artykułu 6 rozporządzenia (EWG) nr 1026/68.

Załącznik 1b musi być uzupełniony nowymi współczynnikami Państw Członkowskich.

Elementy odpowiadające tym, które figurują obecnie w załączniku II, muszą być ustalone dla każdego nowego Państwa Członkowskiego i wprowadzone do tego załącznika.

4. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1097/68 z dnia 27 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 184, z 29.07.1968, str. 5)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1261/68 z dnia 20 sierpnia 1968 roku (Dz.U. nr L 208, z 21.08.1968, str. 7)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1556/68 z dnia 4 października 1968 roku (Dz.U. nr L 244, z 5.10.1968, str. 15)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1585/68 z dnia 10 października 1968 roku (Dz.U. nr L 248, z 11.10.1968, str. 16)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1809/69 z dnia 12 września 1969 roku (Dz.U. nr L 232, z 13.09.1969, str. 6)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1795/71 z dnia 17 sierpnia 1971 roku (Dz.U. nr L 187, z 19.08.1971, str. 5)

Załącznik I musi być uzupełniony współczynnikami dającymi się zastosować do ceny zakupu w nowych Państwach Członkowskich.

f) Rybołówstwo

1. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2518/70 z dnia 10 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 271, z 15.12.1970, str. 15)

Załącznik musi być uzupełniony rynkami hurtowymi i portami reprezentatywnymi nowych Państw Członkowskich.

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1109/71 z dnia 28 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 117, z 29.05.1971, str. 18)

Załącznik II musi być uzupełniony rynkami i portami importowymi reprezentatywnymi dla nowych Państw Członkowskich.

B - Akty o charakterze ogólnym

1. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1373/70 z dnia 10 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 158, z 20.07.1970, str. 1)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2638/70 z dnia 23 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 283, z 29.12.1970, str. 34)

W załączniku tytuły świadectw muszą być uzupełnione przez dodanie w językach nowych Państw Członkowskich uwagi "Świadectwa importu lub wstępnego ustalenia".

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 729/70 z dnia 27 kwietnia 1970 roku (Dz.U. nr L 94, z 28.04.1970, str. 13)

Kwota roczna 285 milionów jednostek obliczeniowych, figurująca w artykule 6 ustępy 4 i 5, musi być dostosowana ze względu na potrzeby Wspólnoty po dacie przystąpienia nowych Państw Członkowskich.

C - Przepisy weterynaryjne

1. Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 121, z 29.07.1964, str. 1977)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 66/600/EWG z dnia 25 października 1966 roku (Dz.U. nr 192, z 27.10.1966, str. 3294)

- dyrektywą Rady 70/360/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 40)

- dyrektywą Rady 71/285/EWG z dnia 19 1ipca 1971 roku (Dz.U. nr L 179, z 9.08.1971, str. 1)

W załączniku B punkt 8 musi być uzupełniony przez instytuty państwowe odpowiedzialne za oficjalną kontrolę tuberkulin w każdym nowym Państwie Członkowskim.

W załączniku C punkt 9 musi być uzupełniony przez instytuty państwowe odpowiedzialne za oficjalną kontrolę antygenów w każdym nowym Państwie Członkowskim.

W załączniku F,

- przypis nr 4 świadectwa wzór I,

- przypis nr 5 świadectwa wzór II,

- przypis nr 4 świadectwa wzór III,

- przypis nr 5 świadectwa wzór IV,

muszą być uzupełnione dla każdego Państwa Członkowskiego przez tytuł osoby wskazanej do podpisywania świadectw.

2. Lista nr 66/340/EWG z dnia 6 maja 1966 roku (Dz.U. nr 100, z 7.06.1966, str. 1604)

Punkty A i B muszą być uzupełnione nazwiskami, narodowością, adresem i numerem telefonu ekspertów weterynarii nowych Państw Członkowskich.

3. Decyzja Komisji 69/100/EWG z dnia 18 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 88, z 11.04.1969, str. 9)

Artykuł 1 musi być uzupełniony nazwiskami ekspertów weterynarii nowych Państw Członkowskich.

D - Statystyki rolnicze

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 79/65 z dnia 15 czerwca 1965 roku (Dz.U. nr 109, z 23.06.1965, str. 1859)

Załącznik musi być uzupełniony listą obwodów nowych Państw Członkowskich.

2. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 91/66 z dnia 29 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 121, z 4.07.1966, str. 2249)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 349/67 z dnia 25 lipca 1967 roku (Dz.U. nr 171, z 28.07.1967, str. 1)

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1696/68 z dnia 28 października 1968 roku (Dz.U. nr L 266, z 30.10.1968, str. 4)

skorygowane:

- sprostowaniem do rozporządzenia (EWG) nr 91/66 z dnia 29 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr L 277, z 15.11.1968, str. 32)

Załącznik III musi być uzupełniony ustaleniem liczby przedsiębiorstw księgowych do wyselekcjonowania w obwodach w nowych Państwach Członkowskich.

3. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 184/66 z dnia 21 listopada 1966 roku (Dz.U. nr 213, z 23.11.1966, str. 3637)

zmienione:

- rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 747/68 z dnia 20 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 140, z 22.06.1968, str. 13

Druga część załącznika musi być uzupełniona przepisami dodatkowymi dotyczącymi nowych Państw Członkowskich.

Dyrektywa Rady 71/286/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 179, z 9.08.1971, str. 21)

Załącznik musi być uzupełniony listą obwodów w każdym nowym Państwie Członkowskim.

III.

PRAWO SPÓŁEK

Dyrektywa Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 65, z 14.03.1968, str. 8)

Artykuł 2 ustęp 1 litera f) musi być zmieniony po sprawdzeniu spółek "Aksjeselskap" prawa norweskiego.

IV.

TRANSPORT

Dyrektywa Rady z dnia 23 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 70, z 6.08.1962, str. 2005)

Dyrektywa musi być ewentualnie zmieniona w celu zapewnienia liberalizacji transportu drogowego, przewidziane niniejszą dyrektywą, jeśli chodzi o transport miedzy pewnymi regionami na wybrzeżu Wspólnoty oddzielonych morzem.

V.

KONKURENCJA

Decyzja Wysokiej Władzy nr 3/58 z dnia 18 marca 1958 roku (Dz.U. nr 11, z 29.03.1958, str. 157) uzupełniona:

decyzją Wysokiej Władzy nr 27/59 z dnia 29 kwietnia 1959 roku (Dz.U. nr 30, z 1.05.1959, str. 578)

Artykuł 2 ustęp 1 musi być uzupełniony przez wyliczenie "National Coal Board" (Zj.K.) i wielkich przedsiębiorstw przemysłu węglowego istniejących w innych nowych Państwach Członkowskich.

Artykuł 3 ustęp 2 musi być uzupełniony wyliczeniem regionów sprzedaży nowych Państw Członkowskich.

VI.

POLITYKA HANDLOWA

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1025/70 z dnia 25 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 124, z 8.06.1970, str. 6)

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1984/70 z dnia 29 sierpnia 1970 roku (Dz.U. nr L 218, z 3.10.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 724/71 z dnia 31 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 80, z 5.04.1971, str. 3)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1080/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 116, z 28.05.1971, str. 8)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1429/71 z dnia 2 lipca 1971 roku (Dz.U. WE nr L 151, z 7.07.1971, str. 8)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2384/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 8)

Problem wynikający z usunięcia uwagi Gibraltaru z załącznika II musi być rozwiązany w taki sposób, żeby zapewnić, aby Gibraltar znajdował się w tej samej sytuacji, jeśli chodzi o procedurę liberalizacji przy imporcie we Wspólnocie, w jakiej znajdował się przed przystąpieniem.

VII.

POLITYKA SPOŁECZNA

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 149, z 5.07.1971, str. 2)

Rozporządzenie musi być zmienione w stopniu, w jakim wymagają tego zmiany wniesione do ustawodawstwa duńskiego.

2. Decyzja Rady 70/532/EWG z dnia 14 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 273, z 17.12.1970, str. 25)

W rozmiarach, w jakich ewolucja struktury organizacji partnerów społecznych, o których mowa w niniejszej decyzji daje odczuć taką potrzebę, liczba reprezentantów tych organizacji w łonie Stałego Komitetu ds. Zatrudnienia musi być ewentualnie zmieniona.

3. Decyzja Komisji 63/326/EWG z dnia 17 maja 1963 roku (Dz.U. nr 80, z 29.05.1963. str. 1534)

zmieniona:

- decyzją Komisji 64/19/EWG z dnia 19 grudnia 1963 roku (Dz.U. nr 2, z 10.01.1964, str. 27.)

- decyzją Komisji 70/254/EWG z dnia 15 kwietnia 1970 roku (Dz.U. nr L 96, z 30.04.1970, str. 37)

4. Decyzja Komisji 65/362/EWG z dnia 5 lipca 1965 roku (Dz.U. nr 130, z 16.07.1965, str. 2184)

5. Decyzja Komisji 67/745/EWG z dnia 28 listopada 1967 roku (Dz.U. nr 297, z 7.12.1967, str. 13)

6. Decyzja Komisji 68/252/EWG z dnia 7 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 132, z 14.06.1968, str. 9)

6. Decyzja Komisji 71/122/EWG z dnia 19 lutego 1971 roku

W rozmiarach, w jakich ewolucja struktury organizacji partnerów społecznych, o których mowa w pięciu powyższych decyzjach, daje odczuć taką potrzebę, liczba reprezentantów organizacji w łonie Komitetów musi być ewentualnie zmieniona.

VIII.

PRZESZKODY TECHNICZNE

1. Dyrektywa Rady 71/307/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185, z 16.08.1971, str. 16)

Artykuł 5 ustęp 1 niniejszej dyrektywy musi być uzupełniony, dodając odpowiedniki w języku duńskim terminów powtórzonych w tym artykule. Terminami zachowanymi nie mogą być "ny uld" (w języku duńskim), ani inne odpowiednie wyrażenia.

Załącznik I do niniejszej dyrektywy musi być uzupełniony przez włączenie "Hibiscus species".

2. Dyrektywa Rady 71/316/EWG z dnia 16 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202, z 6.09.1971, str. 1)

Rysunki, do których odwołuje się załącznik II punkt 3.2.1, muszą być uzupełnione konieczną czcionką dla nowych skrótów: UK, IR, N i DK.

3. Dyrektywa Rady 71/318/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202, z 6.09.1971, str. 21)

Równoważność metod prób stosowanych powszechnie w Zjednoczonym Królestwie z tymi przewidzianymi w dyrektywie musi być zweryfikowana zanim dyrektywa będzie mogła być zmieniona dla przyjęcia tych metod we Wspólnocie.

Punkt 5.2.4. rozdział I część B załącznika musi być ewentualnie zmieniony dla umożliwienia odczytu fotoelektrycznego liczby obrotów bębenka licznika.

________

ZAŁĄCZNIK  III 

Lista produktów, o których mowa w artykułach 32, 36 i 39 Aktu Przystąpienia

(EURATOM)

Nr wspólnej taryfy celnej	Wyszczególnienie
26.01	Rudy żelaza i koncentraty, włącznie z wyprażonymi pirytami żelazowymi (wypałki pirytowe): C. Rudy uranu: I. Rudy uranu i uraninitu, i ich koncentraty, o zawartości uranu w masie powyżej 5% (EURATOM) D. Rudy toru i koncentraty: II. Monacyt; urano-torianit i inne rudy i koncentraty toru o zawartości toru w masie powyżej 20% (EURATOM)
28.50	Pierwiastki, izotopy i związki promieniotwórcze; inne pierwiastki i izotopy promieniotwórcze; ich związki nieorganiczne lub organiczne o określonej lub nieokreślonej budowie chemicznej; stopy, dyspersje i cermetale, zawierające te pierwiastki lub te izotopy, bądź też ich związki nieorganiczne lub organiczne: A. Pierwiastki, izotopy i związki promieniotwórcze; ich związki, stopy, dyspersje i cermetale, włącznie ze zużytym paliwem z reaktorów atomowych (napromieniowanym): Naturalny uran: a) surowy; odpady i złom (EURATOM) b) obrobiony (EURATOM): 1. Sztaby, pręty, kątowniki, kształtki i profile, blachy i taśmy (EURATOM) 2. Pozostałe Pozostałe B. Sztuczne izotopy promieniotwórcze i ich związki
28.51	Izotopy i pierwiastki inne niż w pozycji 28.50; ich związki nieorganiczne lub organiczne o określonej lub nieokreślonej budowie chemicznej: A. Deuter i jego związki (włącznie z ciężką wodą); mieszaniny i związki zawierające deuter, w których proporcja atomów deuteru w stosunku do atomów wodoru przekracza 1 do 5.000
28.52	Związki nieorganiczne lub organiczne toru, uranu zubożonego w U 235 oraz metali ziem rzadkich, itru i skandu lub mieszanin tych metali: A. toru, uranu zubożonego w U 235, lub mieszaniny tych związków
78.06	Pozostałe artykuły z ołowiu: A. Pojemniki z ołowianym pokryciem antypromieniotwórczym, do transportu lub przechowywania materiałów promieniotwórczych (EURATOM)
81.04	Pozostałe metale pospolite, surowe lub obrobione; cermetale, surowe lub obrobione: N. Tor: I. surowy; odpady i złom II. obrobiony: a) Sztaby, pręty, kątowniki, kształtki i profile, blachy i taśmy b) Pozostałe
84.14	Piece przemysłowe lub laboratoryjne, oprócz pieców elektrycznych z pozycji 85.11: A. do stosowania w oddzielaniu napromieniowanych paliw atomowych, w przeróbce odpadów promieniotwórczych lub w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych
84.17	Aparaty i urządzenia, nawet ogrzewane elektrycznie, do obróbki materiałów za pomocą operacji powodujących zmianę temperatury, takich jak ogrzewanie, gotowanie, prażenie, destylowanie, rektyfikowanie, sterylizacja, pasteryzacja, termostatowanie, suszenie, odparowywanie, skraplanie, schładzanie itp. z wyłączeniem urządzeń domowych; ogrzewacze do wody i ogrzewacze kąpielowe nieelektryczne: A. Aparaty do wytwarzania produktów, o których mowa w pozycji 28.51 A B. Aparaty do stosowania w oddzielaniu napromieniowanych paliw atomowych, w przeróbce odpadów promieniotwórczych lub w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych
84.18	Wirówki i odwadniarki odśrodkowe; urządzenia do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów: A. do oddzielania izotopów uranu B. do wytwarzania produktów, o których mowa w pozycji 28.51 A C. do stosowania w oddzielaniu napromieniowanych paliw atomowych, w przeróbce odpadów promieniotwórczych lub w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych
84.22	Maszyny i urządzenia podnośnikowe, ładujące i rozładowujące oraz manipulacyjne (podnośnie, skipy, wciągarki, dźwigniki, wciągniki, żurawie, dźwignice, przenośniki, koleje linowe napowietrzne itp.) z wyłączeniem maszyn i urządzeń z pozycji 84.23: A. Mechaniczne maszyny manipulacyjne, stałe lub ruchome, nie sterowane ramieniem, zaprojektowane do manipulowania substancjami radioaktywnymi
84.44	Walcarki, zespoły walcarek i ich walce: A. Walcarki do stosowania w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych
84.45	Obrabiarki do obróbki metali i węglików metali, inne niż z pozycji 84.49 i 84.50: A. Obrabiarki do stosowania w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych (koszulkowanie, zdzieranie, obróbka, itp.): I. Maszyny zautomatyzowane za pomocą kodów II. Pozostałe
84.59	Maszyny, urządzenia i przyrządy mechaniczne, nie wymienione ani nieujęte w innych pozycjach rozdziału 84: A. do wytwarzania produktów, o których mowa w pozycji 28.51 A B. Reaktory atomowe: I. Reaktory II. Części i części zamienne: a) Elementy paliwowe nie napromieniowane naturalnym uranem b) Elementy paliwowe nie napromieniowane wzbogaconym uranem c) Pozostałe C. do stosowania w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych (spiekanie promieniotwórczych tlenków metalicznych, koszulkowanie, itp.)
85.11	Elektryczne piece i suszarki przemysłowe lub laboratoryjne, włącznie z aparatami do przeróbki termicznej materiałów poprzez indukcję lub dielektryczne; maszyny i urządzenia do spawania, lutowania lub cięcia: A. Piece i suszarki, włącznie z aparatami do przeróbki termicznej materiałów poprzez indukcję lub dielektryczne I. do stosowania w oddzielaniu napromieniowanych paliw atomowych, w przeróbce odpadów promieniotwórczych lub w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych
85.22	Maszyny, urządzenia i przyrządy mechaniczne, nie wymienione ani nieujęte w innych pozycjach rozdziału 85: A. do wytwarzania produktów, o których mowa w pozycji 28.51 A B. do stosowania w oddzielaniu napromieniowanych paliw atomowych, w przeróbce odpadów promieniotwórczych lub w recyklizacji napromieniowanych paliw atomowych
86.07	Wagony i wagoniki do kolejowego transportu towarów: A. do przewożenia produktów silnie promieniotwórczych
86.08	Pojemniki i kontenery (także do przewozu cieczy) przystosowane do przewozu jednym lub więcej środkami transportu: A. Pojemniki z antyradiacyjną pokrywą ołowianą, do transportu materiałów radioaktywnych (EURATOM)
87.02	Pojazdy samochodowe na wszelkie silniki, do transportu osób (w tym samochody sportowe i trolejbusy) lub towarów: B. do transportu towarów: I. Ciężarówki do przewożenia produktów silnie promieniotwórczych
87.07	Samopędne wózki używane w fabrykach, magazynach, portach, lotniskach, do transportu wewnętrznego (przenośniki, ciągniki, podnośniki i podobne) wyposażone we wszelkie silniki; ich elementy i części zamienne: A. Wózki do przewożenia produktów silnie promieniotwórczych
87.14	Pozostałe pojazdy niesamopędne i przyczepy do wszelkiego typu pojazdów; ich elementy i części zamienne: B. Przyczepy i półprzyczepy: I. do przewożenia produktów silnie promieniotwórczych C. inne pojazdy: I. do przewożenia produktów silnie promieniotwórczych

________

ZAŁĄCZNIK  IV 

Lista produktów, o których mowa w artykule 32 Aktu Przystąpienia

(Produkty Wspólnoty Narodów, które stanowią przedmiot zwyczajowych limitów ulg celnych w Zjednoczonym Królestwie)

Nr taryfy celnej Zjednoczonego Królestwa w dniu 1.01.1972	Wyszczególnienie
05.07	Skóry i inne części ptaków z ich piórami lub puchem, pióra i części piór (nawet darte) oraz puch, nie bardziej obrobione niż oczyszczone, zdezynfekowane lub zakonserwowane; proszek i odpadki z piór lub części piór: B. Pióra używane do wypychania; puch: 1. Oczyszczone według procesu opisanego w ustępie 8 Części 12 Brytyjskiego Standardu 1425: 1960 (i uzupełnienie), który został zmieniony w listopadzie 1967 roku D. Pozostałe
05.08	Kości i rdzenie rogów, nieobrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nieprzycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktów: C. Pozostałe
05.09	Kość słoniowa, skorupy żółwiowe, fiszbiny i frędzle, rogi, rogi jelenie, kopyta, paznokcie, szpony, pazury i dzioby, nieobrobione lub wstępnie przygotowane, ale nieprzycięte dla nadania kształtu; proszek i odpadki tych produktów
05.14	Ambra szara, strój bobrowy, cybet i piżmo; kantarydyna, żółć, nawet suszona; gruczoły i inne produkty zwierzęce używane do przygotowania produktów farmaceutycznych, świeże, chłodzone, mrożone albo inaczej tymczasowo zakonserwowane: B. Pozostałe
13.01	Materiały roślinne używane głównie do barwienia i garbowania: D. Pozostałe
15.08	Oleje zwierzęce i roślinne gotowane, utlenione, odwodnione, odsiarczone, wydmuchane, zagęszczone lub inaczej przetworzone: B. Olej rycynowy C. Olej kokosowy; olej arachidowy; olej lniany; olej rzepakowy; olej sezamowy; olej sojowy; olej słonecznikowy; olej szafranowy D. Pozostałe
15.14	Olbrot i pozostałe spermacety, surowy, tłoczony lub rafinowany, nawet sztucznie barwiony
19.03	Makarony
19.05	Produkty na bazie zbóż uzyskane przez spęcznianie lub prażenie: "puffed rice", "cornflakes" i podobne
21.07	Przetwory spożywcze nie wymienione ani nieujęte w innych pozycjach: H. Pozostałe 2. Pozostałe
22.06	Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi
25.19	Naturalny węglan magnezu (magnezyt), nawet kalcynowany, z wyłączeniem tlenku magnezu: A. Całkowicie wypalony (spieczony)
25.24	Azbest
27.13	Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gaz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione: C. Parafina i wazelina
32.01	Ekstrakty garbników pochodzenia roślinnego: B. Pozostałe
33.01	Olejki eteryczne (odterpentynowane lub nie), płynne lub stałe, i resynoidy: A. Olejki eteryczne: 3. Pozostałe: a) nieodterpentynowane: i) następujące: laurowy, cytrynowy, eukaliptusowy, imbirowy, dżindżergrasowy, lemongrasowy, cebulowy, palmarozowy, pigmentowy, z drzewa sandałowego b) odterpentynowane
35.01	Kazeina, kazeiniany i inne pochodne kazeiny B. Pozostałe
41.02	Surowe skóry i skórki bydlęce (włączając bawole) lub zwierząt jednokopytnych, przygotowane, inne niż te, które występują w pozycjach 41.06 do 41.08
41.03	Surowe skóry owcze lub jagnięce, przygotowane, inne niż te, które występują w pozycjach 41.06 do 41.08: A. Przygotowane: 2. Pozostałe B. Pozostałe
41.04	Surowe skóry kozie, przygotowane, inne niż te, które występują w pozycjach 41.06 do 41.08
41.05	Przygotowane skóry innych zwierząt, z wyłączeniem tych, które występują w pozycjach 41.06 do 41.08
41.06	Skóry wygarbowane na zamsz
41.07	Skóry pergaminowe
41.08	Skóry lakierowane i metalizowane
43.02	Skóry futerkowe garbowane lub wykończone, nawet zszyte razem, w postaci obrusów, toreb, kwadratów, krzyży lub podobnej prezentacji; ich kawałki i ścinki, nie zszywane
55.05	Przędza bawełniana nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej: B. Pozostałe
55.06	Przędza bawełniana przeznaczna do sprzedaży detalicznej: B. Pozostałe
55.07	Tkaniny bawełniane do wyrobu gazy medycznej
55.08	Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym
55.09	Pozostałe tkaniny z bawełny
57.06	Juta i pozostałe łykowe włókna, z pozycji 57.03: B. Nie zawierające włókien sztucznych lub syntetycznych: 2. Surowe, polerowane lub satynowane; nitkowane, polerowane lub satynowane lub nie
57.07	Przędza z innych włókien roślinnych: B. Nie zawierające włókien sztucznych lub syntetycznych: 2. Pozostałe
57.10	Tkaniny z juty lub pozostałe łykowe włókna, z pozycji 57.03: B. Nie zawierające włókien sztucznych lub syntetycznych
58.01	Dywany i pozostałe włókiennicze pokrycia podłogowe, węzełkowe, nawet konfekcjonowane: A. Wykonane ręcznie: 2. Pozostałe B. Pozostałe 3. Pozostałe
58.02	Dywany i pozostałe włókiennicze pokrycia podłogowe, tkane, bez igłowych lub flokowanych, nawet konfekcjonowane, włącznie z "Kelem", "Schumacks", "Karamanie" i podobnymi ręcznie tkanymi kilimami: A. Pokrycia podłogowe z włókna kokosowego B. Pozostałe: 3. Pozostałe
58.05	Taśmy składające się z osnowy bez wątku, połączone za pomocą kleju (bolducs), inne niż wyroby z pozycji 58.06: B. Nie zawierające jedwabiu ani włókien sztucznych lub syntetycznych
59.02	Tekstylia, filce i materiałyókiennicze płaskie podbite filcem, nawet impregnowane lub powleczone,: B. Wyroby z filcu: 2. Pozostałe
59.04	Sznury, plecionki i podobne wyroby powleczone lub nie: B. Nie zawierające jedwabiu ani włókien sztucznych lub syntetycznych
60.05	Odzież wierzchnia, akcesoria i inne wyroby dziewiarskie nieuelastycznione ani niegumowane: B. Pozostałe wyroby: 2. Pozostałe
61.05	Chusteczki do nosa: C. Pozostałe
61.06	Szale, chusty, fulary, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły: C. Pozostałe
62.01	Koce i pledy: B. Pozostałe
62.02	Bielizna pościelowa, bielizna stołowa, bielizna do celów toaletowych i kuchennych; firanki, zasłony i pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz: B. Pozostałe: 1. Kapy na łóżko, koce na nogi, prześcieradła, poszewki na poduszki, pokrowce na wałki i na materace, jak też i ręczniki kąpielowe, ręczniki do rąk, w całości z bawełny i nie zawierające haftów, siatek, koronek lub wyrobów imitujących koronki 2. Pozostałe
62.03	Worki i torby stosowane do pakowania towarów: B. Pozostałe 2. Pozostałe b) Pozostałe
62.05	Pozostałe artykuły konfekcjonowane, włącznie z wykrojami odzieży: B. Pozostałe
67.01	Skóry ptasie i inne części ptaków wraz z piórami lub puchem, pióra, części piór, puch i wyroby z puchu poza wyrobami z pozycji 05.07 oraz obrobionymi dutkami i stosinami
68.01	Kostki brukowe, płyty nawierzchniowe, krawężniki i płyty chodnikowe, z kamienia naturalnego (z wyjątkiem łupków): B. Płyty chodnikowe z granitu
79.01	Cynk nieobrobiony plastycznie; odpady cynku i złom: A. Cynk, z wyłączeniem stopów z cynku
97.06	Artykuły i sprzęt do ogólnych ćwiczeń fizycznych, gimnastycznych, lekkoatletycznych i do uprawiania innych sportów, z wyłączeniem wyrobów z pozycji 97.04 B. Rakietki, ważące więcej niż 225g/sztuka C. Ramy rakietek bez naciągu D. Pozostałe
97.07	Wędziska, haczyki na ryby i pozostałe artykuły wędkarskie; podbieraki, podrywki, siatki na motyle i inne tego typu sieci; ptaki-wabiki i podobne przybory łowieckie

________

ZAŁĄCZNIK  V 

Lista, o której mowa w artykule 107 Aktu Przystąpienia

A - Przepisy dotyczące nasion i sadzonek

1. Dyrektywa Rady 66/400/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2290)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/61/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48, z 26.02.1969, str. 4);

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24);

a) Przepisy identyczne z przepisami z artykułu 2 ustęp 2 wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 30 czerwca 1977 roku

b) Co się tyczy nowych Państw Członkowskich, przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, zmienione zgodnie z przepisami odnośnej dyrektywy, inne niż te, które są niezbędne do wdrożenia przepisów artykułu 14 ustęp 1 tej dyrektywy, mają zastosowanie:

- najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku co się tyczy podstawowych nasion;

- do dnia 1 lipca 1976 roku co się tyczy pozostałych przepisów.

2. Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125 z dnia 11.07.1966, str. 2298.)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/63/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48, z 26.02.1969, str. 8)

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24)

a) Przepisy identyczne z przepisami z artykułu 2 ustęp 2 wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 30 czerwca 1977 roku.

b) Co się tyczy nowych Państw Członkowskich, przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, zmienione zgodnie z przepisami odnośnej dyrektywy, inne niż te, które są niezbędne do wdrożenia przepisów artykułu 14 ustęp 1 tej dyrektywy, mają zastosowanie:

- najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku co się tyczy podstawowych nasion;

- do dnia 1 lipca 1976 roku co się tyczy pozostałych przepisów.

3. Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2309/66)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/60/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48, z 26.02.1969, str. 1);

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24)

Przepisy identyczne z przepisami z artykułu 2 ustęp 2 litera c) wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 30 czerwca 1976 roku.

a) Co się tyczy nowych Państw Członkowskich, przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, zmienione zgodnie z przepisami odnośnej dyrektywy, inne niż te, które są niezbędne do wdrożenia przepisów artykułu 14 ustęp 1 tej dyrektywy, mają zastosowanie:

- najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku co się tyczy podstawowych nasion;

- do dnia 1 lipca 1976 roku co się tyczy pozostałych przepisów.

4. Dyrektywa Rady 66/403/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2320/66)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/62/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48 z 26.02.1969, str. 7);

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24);

a) Przepisy identyczne z przepisami artykułu 2 ustęp 2 litera a) wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 30 czerwca 1975 roku.

b) Co się tyczy nowych Państw Członkowskich, przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, zmienione zgodnie z przepisami odnośnej dyrektywy, inne niż te, które są niezbędne do wdrożenia przepisów artykule 13 ustęp 1 tej dyrektywy, mają zastosowanie:

- najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku co się tyczy podstawowych sadzonek;

- do dnia 1 lipca 1976 roku co się tyczy pozostałych przepisów.

5. Dyrektywa Rady 69/208/EWG z dnia 30 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 169, z 10.07.1969, str. 3)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24)

a) Przepisy identyczne z przepisami artykułu 2 ustęp 2 litera a) wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 30 czerwca 1976 roku.

b) Co się tyczy nowych Państw Członkowskich, przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, zmienione zgodnie z przepisami odnośnej dyrektywy, inne niż te, które są niezbędne do wdrożenia przepisów artykułu 13 ustęp 1 tej dyrektywy, mają zastosowanie:

- najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku co się tyczy podstawowych nasion;

- do dnia 1 lipca 1976 roku co się tyczy pozostałych przepisów.

6. Dyrektywa Rady 70/458/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 225, z 12.10.1970, str. 7)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 24)

Przepisy identyczne z przepisami artykułu 2 ustęp 2 wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 30 czerwca 1976 roku.

7. Dyrektywa Rady 66/404/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125, z 11.07.1966, str. 2325/66)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/64/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48, z 26.02.1969, str. 12)

a) Przepisy identyczne z przepisami artykułu 18 ustęp 2 wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 1 lipca 1975 roku.

b) Przepisy identyczne z przepisami artykułu 18 ustęp 3 wcześniej cytowanej dyrektywy mają zastosowanie względem nowych Państw Członkowskich do dnia 1 lipca 1977 roku.

B - Przepisy dotyczące pokarmu dla zwierząt

Dyrektywa Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 roku (Dz.U. nr L 279, z 14.12.1970, str. 1)

Do 31 grudnia 1977 roku nowe Państwa Członkowskie mogą zachować krajowe przepisy prawne istniejące z datą przystąpienia, na mocy których zakazane jest, w ramach karmienia zwierząt, używanie w pokarmie dla zwierząt następujących dodatków:

E 701 Tetracyklina

E 702 Chlorotetracyklina

E 703 Oksytetracyklina

E 704 Oleandomycyna

E 705 Penicylina-G - potasowa

E 706 Penicylina-G - sodowa

E 707 Penicylina-G - prokainowa

E 708 Penicylina-G - benzatynowa

E 709 Penicylina-G - streptomycyna

E 710 Spiramycyna

E 711 Virginiamycyna

E 712 Flawofosfolipol

Na zakończenie tego okresu używanie tych dodatków będzie dopuszczone na warunkach przewidzianych przez dyrektywę, chyba, że zostanie podjęta decyzja według procedury artykułów 43 i 100 Traktatu EWG, mając na uwadze ewolucję naukową i techniczną, wykluczająca te dodatki z załączników do dyrektywy.

Odstępstwo to nie może mieć żadnego wpływu na stosowanie dyrektywy.

C - Badanie pogłowia

Dyrektywa Rady 68/161/EWG z dnia 27 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 76, z 28.03.1968, str. 13)

zmieniona:

- sprostowaniem do dyrektywy Rady 68/161/EWG z dnia 27 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 132, z 14 czerwca 1968, str. 15)

Do dnia 1 grudnia 1973 roku Zjednoczone Królestwo może dokonywać badania pogłowia świń co trzy miesiące.

a) Do dnia 1 grudnia 1973 roku Irlandia może dokonywać badania pogłowia świń według kryterium wieku.

D - Różne

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2513/69 z dnia 9 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 318, z 18.12.1969, str. 6)

Do daty wygaśnięcia systemu przewidzianego w artykule 115 Aktu Przystąpienia, Zjednoczone Królestwo ma prawo do zachowania dla grejpfrutów ograniczeń ilościowych, które zastosowało w dniu 1 stycznia 1972 roku.

________

ZAŁĄCZNIK  VI 

Lista krajów, o których mowa w artykule 109 Aktu Przystąpienia i w Protokole nr 22

Barbados

Botswana

Fidżi

Gambia

Ghana

Gujana

Ile Maurice

Jamajka

Kenia

Lesotho

Malawi

Nigeria

Uganda

Samoa Zachodnie

Sierra Leone

Suazi

Tanzania

Tonga

Trynidad i Tobago

Zambia

________

ZAŁĄCZNIK  VII 

Lista, o której mowa w artykule 133 Aktu Przystąpienia

I

PRZEPISY CELNE

1. Dyrektywa Rady 69/73/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 1).

a) Zjednoczone Królestwo wprowadzi w życie środki konieczne do wdrożenia, przed dniem 1 stycznia 1975 roku, przepisów dyrektywy innych niż te, które są przewidziane w artykule 5 i artykułach 15-18.

b) Jednakże, jeżeli warunki konkurencji zostaną naruszone, w szczególności w następstwie różnic w stopie rentowności, konieczne jest podjęcie stosownych środków w celu poprawy sytuacji, w ramach procedury przewidzianej w tej dyrektywie.

2. Dyrektywa Rady 69/76/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 14).

Dania będzie korzystać, do dnia 31 grudnia 1974 roku, z prawa identycznego z tym, które zostało przewidziane w artykule 2 ustęp 3.

3. Dyrektywa Rady 69/73/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03 1969, str. 1).

Dyrektywa Rady 69/76/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58, z 8.03.1969, str. 14).

W nowych Państwach Członkowskich dyrektywy te nie mają zastosowania do ceł o charakterze podatkowym do daty decyzji Wspólnoty przewidzianej w artykule 38 ustęp 3 Aktu Przystąpienia.

II.

WYROBY FARMACEUTYCZNE

Dyrektywa Rady 65/65/EWG z dnia 26 stycznia 1965 roku (Dz.U. nr 22, z 9.02.1965, str. 369).

Nowe Państwa Członkowskie będą stopniowo stosować, a przed dniem 1 stycznia 1978 roku, przepisy prawne przewidziane przez tą dyrektywę w specjalnościach, które otrzymały zezwolenie na wprowadzenie na rynek przed przystąpieniem.

III.

TRANSPORT

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 543/69 z dnia 25 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 77, z 29.03.1969, str. 69).

Zastosowanie tego rozporządzenia do transportu krajowego w nowych Państwach Członkowskich zostaje przeniesione do dnia

1 stycznia 1976 roku dla Danii

1 stycznia 1976 roku dla Irlandii

1 stycznia 1976 roku dla Zjednoczonego Królestwa.

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 156, z 28.06.1969, str. 1).

Prawo do odszkodowania, przewidziane w artykule 6 ustęp 3 akapit drugi oraz w artykule 9 ustęp 2 akapit pierwszy, zaczyna obowiązywać w Irlandii i w Zjednoczonym Królestwie od dnia 1 stycznia 1974 roku.

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1107/70 z dnia 4 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 130, z 15.06.1970, str. 1).

Co się tyczy Irlandii i Zjednoczonego Królestwa, to informacja o pomocy, o której mowa w artykule 5 ustęp 2, zostanie przekazana Komisji na początku 1974 roku.

4. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1463/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 164, z 27.07.1970, str. l).

Przepisy identyczne z przepisami przewidzianymi w artykule 4 ustęp 1 mają zastosowanie względem Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa od dnia 1 stycznia 1976 roku.

5. Decyzja Rady 70/108/EWG z dnia 27 stycznia 1970 roku (Dz.U. nr L 23, z 30.01.1970, str. 24).

Przepisy identyczne z przepisami artykułu 1 ustęp 5 mają zastosowanie względem Danii od dnia 1 stycznia 1974 roku.

IV.

KONKURENCJA

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1017/68 z dnia 19 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 175, z 23.07.1968, str. 1).

Co się tyczy Zjednoczonego Królestwa, to zakaz sformułowany w artykule 2 tego rozporządzenia ma zastosowanie z dniem 1 lipca 1973 roku do umów, decyzji i praktyk regulowania sporów istniejących w trakcie przystąpienia, i które, z powodu przystąpienia, wchodzą w zakres zastosowania zakazu.

V.

PODATKI

1. Dyrektywa Rady 69/169/EWG z dnia 28 maja 1969 roku (Dz.U. nr L 133, z 4.06.1969, str. 6).

a) Dania ma prawo wykluczyć do dnia 31 grudnia 1975 roku zwolnienie od opłat od obrotu i od akcyzy dla następujących towarów

- papierosy;

- napoje alkoholowe; napoje destylowane i napoje spirytusowe, o procencie alkoholu przekraczającym 22;

- piwa, z zastrzeżeniem, że ilość przekracza 2 litry.

b) Przepisy, które Dania stosuje na mocy tego prawa w ramach ruchu pasażerskiego z państw trzecich, nie mogą być bardziej korzystne niż te, które mają zastosowanie w ramach ruchu pasażerskiego między Państwami Członkowskimi.

c) Przed wygaśnięciem terminu wzmiankowanego wyżej, Rada podejmuje decyzję, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 100 Traktatu EWG, czy i w jakiej mierze prolongata tego odstępstwa wydaje się konieczna, mając na uwadze stan tworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej, w szczególności postęp w harmonizacji przepisów podatkowych.

d) Przepisy, o których mowa powyżej, nie wpływają na zastosowanie artykułu 32 ustęp 2 litera c) Aktu Przystąpienia.

2. Dyrektywa Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 249, z 3.10.1969, str. 25).

Jeżeli prace dotyczące rozszerzenia zakresu zastosowania artykułu 7 ustęp 1 litera b nie zastały zakończone przed przystąpieniem, to Irlandia i Zjednoczone Królestwo wprowadzą w życie środki konieczne do wdrożenia, przed dniem 1 stycznia 1974 roku, przepisów artykułu 7 ustęp 1.

VI.

POLITYKA HANDLOWA

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 459/68 z dnia 5 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 93, z 17.04.1968, str. 1).

Przepis identyczny z przepisem przewidzianym w artykule 26 ma zastosowanie względem Irlandii i Zjednoczonego Królestwa do dnia 30 czerwca 1977 roku

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2603/69 z dnia 20 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 324, z 27.12.1969, str. 25).

Z zastrzeżeniem umów zawartych lub, które mają być zawarte przez Wspólnotę, Irlandia ma prawo, do dnia 30 czerwca 1975 roku, do zachowania w stosunku do państw trzecich ograniczeń ilościowych w swoim eksporcie, co się tyczy produktów wymienionych poniżej:

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
44.01	Drewno opałowe w postaci polan, okrąglaków, gałęzi, wiązek, szczap lub w podobnych postaciach; drewno w postaci wiórów i kawałków; trociny, odpady i ścinki drewniane, polana, nawet aglomerowane w brykiety lub w podobne formy

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
44.03	Drewno surowe, nawet okorowane, również zgrubnie obrobione
44.04	Drewno obciosane
44.05	Drewno piłowane lub ciosane wzdłużnie, skrawane warstwami lub okorowane, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości powyżej 5 mm

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 109/70 z dnia 19 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 19, z 26.01.1970, str. 1).

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1492/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 166, z 20.07.1970, str. l).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2172/70 z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 239, z 30.10.1970, str. 1).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2567/70 z dnia 14 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 276, z 21.12.1970, str. 1.

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 532/71 z dnia 8 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 60, z 13.03.1971, str. 1).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 725/71 z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 80, z 5.04.1971, str. 4).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1073/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 119, z 1.06.1971, str. 1).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1074/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 119, z 1.06.1971, str. 35).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2385/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 3).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2386/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 12).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2406/71 z dnia 9 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 250, z 11.11.1971, str. 1).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2407/71 z dnia 9 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 250, z 11.11.1971, str. 7).

a) Z zastrzeżeniem przepisów systemu powszechnych ulg we Wspólnocie, które nowe Państwa Członkowskie zastosują z dniem 1 stycznia 1974 roku i z zastrzeżeniem umów zawartych lub które mają być zawarte przez Wspólnotę, Zjednoczone Królestwo ma prawo zachować ograniczenia ilościowe w imporcie do dnia 31 grudnia 1974 roku dla produktów wymienionych poniżej:

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
ex. 52.01	Przędza metalizowana, nawet rdzeniowa, będąca przędzą włókienniczą lub taśmą, połączonym metalem w postaci nici, taśmy lub proszku, lub pokryty metalem
ex. 52.02	Tkaniny z nitką metalową oraz tkaniny z przędzy metalizowanej z pozycji 52.01, stosowane w odzieży, w meblarstwie lub w podobnych celach, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej
ex. 59.09	Tkaniny bawełniane w części lub w całości, nabielone lub pokryte podkładem na bazie oleju
ex. 59.11	Materiały włókiennicze gumowane, inne niż dziewiarskie
ex. 59.14	Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych
ex. 59.15	Przewody rurowe do pomp i podobne przewody, z materiałów włókienniczych, nawet z wykładziną, bawełniane w części lub w całości
ex. 59.17	Wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych, bawełniane
ex. 61.08	Kołnierze, kołnierzyki, bluzki bez rękawów, ozdoby, plastrony, żaboty, mankiety, karczki i inne dodatki do odzieży i bielizny damskiej, bawełniane
ex. 65.02	Kapelusze i pozostałe nakrycia głowy (w tym plecionki i siatki na włosy) dziane lub konfekcjonowane za pomocą tkanin, koronek lub filcu (w kawałku, ale nie z pasków), z przybraniem lub bez, bawełniane
ex. 65.04	Kapelusze i pozostałe nakrycia głowy, plecione lub wykonane przez łączenie pasków z jakiegokolwiek materiału, nawet z podszyciem o przybraniem
65.07	Taśmy do wewnętrznego wykańczania kapeluszy, podszewki, osłony, ramy kapeluszy (w tym oprawki sprężynowe do kapeluszy mechanicznych), daszki i wiązania do nakryć głowy

b) Z zastrzeżeniem przepisów systemu powszechnych ulg we Wspólnocie, które nowe Państwa Członkowskie zastosują z dniem 1 stycznia 1974 roku i z zastrzeżeniem umów zawartych lub, które mają być zawarte przez Wspólnotę, Zjednoczone Królestwo ma prawo zachować ograniczenia ilościowe w imporcie do dnia 31 grudnia 1977 roku dla produktów wymienionych poniżej:

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
ex. 39.07	Rękawice z materiałów z pozycji 39.01-39.06
ex. 40.13	Odzież, rękawice i akcesoria do odzieży, z kauczuku wulkanizowanego, nieutwardzonego, do wszelkich zastosowań
ex. 43.03	Skóry futerkowe obrabiane lub konfekcjonowane (futra)
ex. 43.04	Futra sztuczne, konfekcjonowane lub nie

Jednakże każdego roku między Komisją a Zjednoczonym Królestwem mają miejsce konsultacje mające na celu sprawdzenie, czy termin ten może zostać skrócony.

c) Z zastrzeżeniem przepisów systemu powszechnych ulg we Wspólnocie, które nowe Państwa Członkowskie zastosują z dniem 1 stycznia 1974 roku i z zastrzeżeniem umów zawartych, lub które mają być zawarte przez Wspólnotę, Irlandia i Zjednoczone Królestwo mają prawo zachować ograniczenia ilościowe w imporcie do dnia 31 grudnia 1975 roku dla produktów wymienionych poniżej:

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
54.03	Przędza lniana lub z ramii, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej
54.04	Przędza lniana lub z ramii, przeznaczona do sprzedaży detalicznej

Jeżeli okaże się to konieczne, termin ten może zostać przedłużony przez Radę, orzekającą kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisji przed 31 grudnia 1977 roku.

d) Z zastrzeżeniem przepisów systemu powszechnych ulg we Wspólnocie, które nowe Państwa Członkowskie zastosują z dniem 1 stycznia 1974 roku i z zastrzeżeniem umów zawartych, lub które mają być zawarte przez Wspólnotę, Irlandia ma prawo zachować w stosunku do:

- Czechosłowacji

- Ludowej Republiki Chin

- Węgier

- Bułgarii

- Polski

- ZSRR

ograniczenia ilościowe w imporcie do dnia 30 czerwca 1977 roku dla produktów wymienionych poniżej:

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
ex. 59.09	Cerata i inne tekstylia powleczone preparatami na bazie oleju schnącego:
	- Cerata i inne tekstylia skórzane o szerokości przekraczającej 4 cale
	- pozostałe, tkane
ex. 59.11	Materiały włókiennicze gumowane, inne niż dziewiarskie:
	- Tekstylia skórzane o szerokości przekraczającej 4 cale
	- Impregnowane, barwione lub wytłaczane
	- pozostałe, tkane, o szerokości nie mniejszej niż 30 cm, z wyłączeniem tekstyliów zawierających 33 1/3% lub więcej gumy w wadze, inne niż tekstylia w rodzaju brezentu
	- pozostałe, tkane, zawierające powyżej 60% bawełny w wadze (z wyłączeniem tekstyliów zawierających 33 1/3% lub więcej gumy w wadze, inne niż tekstylia w rodzaju brezentu
ex. 61.08	Kołnierze, kołnierzyki, bluzki bez rękawów, ozdoby, plastrony, żaboty, mankiety, karczki i inne dodatki do odzieży i bielizny damskiej, z bawełny
ex. 62.01	Koce, z wyłączeniem koców podróżnych

Jednakże najpóźniej od dnia 1 stycznia 1975 roku termin ten zostanie zweryfikowany w trakcie corocznych konsultacji między Komisją a Irlandią, i zostanie on skrócony, jeśli to będzie możliwe, mając na uwadze w szczególności wyniki negocjacji miedzy Wspólnotą a głównymi krajami eksportującymi odnośne produkty.

4. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1025/70 z dnia 25 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 124, z 8.06.1970, str. 6).

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1984/70 z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 218, z 3.10..1970, str. 1).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 724/71 z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 80, z 5.04.1971, str. 3).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1080/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 116, z 28.05.1971, str. 8).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1429/71 z dnia 2 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 151, z 7.07.1971, str. 8).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2384/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249, z 10.11.1971, str. 8).

a) Do daty wygaśnięcia systemu przewidzianego w artykule 115 Aktu Przystąpienia, Zjednoczone Królestwo mają prawo zachować ograniczenia ilościowe, które stosowało w dniu 1 stycznia 1972 roku dla produktów wymienionych poniżej:

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
08.02	Owoce cytrusowe, świeże lub suszone:
	D. Grejpfruty
ex. 20.03	Owoce mrożone, zawierające dodatek cukru:
	- Grejpfruty

b) Z zastrzeżeniem przepisów systemu powszechnych ulg we Wspólnocie, które nowe Państwa Członkowskie zastosują z dniem 1 stycznia 1974 roku i z zastrzeżeniem umów zawartych, lub które mają być zawarte przez Wspólnotę, Irlandia ma prawo zachować w stosunku do:

- Japonii

- Indii

- Malezji

- Makao

- Hongkongu

- Tajwanu

- Pakistanu

- Jugosławii

ograniczenia ilościowe w imporcie do dnia 30 czerwca 1977 roku dla produktów wymienionych poniżej:

Nr wspólnej taryfy celnej	Nazwa towaru
ex. 51.01	Przędza z włókien tekstylnych syntetycznych lub sztucznych, ciągła, nie przeznaczona do sprzedaży detalicznej, z wyłączeniem: - przędza z jedwabiu wiskozowego, z jedwabiu octanowego lub z jedwabiu miedziankowego
	- przędza, która nie była poddana żadnej z poniższych operacji: teksturowanie, barwienie, dwojenie, nitkowanie, wykończanie lub podobnych operacji, i nie była nawijana na stożku lub cewce
54.05	Tkaniny lniane lub z ramii
55.05	Przędza bawełniana lub z ramii, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej
55.06	Przędza bawełniana lub z ramii, przeznaczona do sprzedaży detalicznej
55.07	Tkaniny bawełniane na gazę lekarską
ex. 56.06	Przędza z włókien przędnych syntetycznych i sztucznych, odcinkowych (lub z odpadów włókien przędnych syntetycznych i sztucznych), przygotowana do sprzedaży detalicznej: - zawierająca wełnę, sierść, len lub konopie
ex. 57.06	Przędza z juty lub z innych włókien tekstylnych z pozycji 57.03: - z juty
ex. 59.07	Tekstylia powleczone żywicą naturalną lub substancją skrobiową, używane do opraw książek itp.; techniczna kalka płócienna; płótna zagruntowane malarskie; płótno klejone i podobne tekstylia usztywniane do formowanie stożków kapeluszy: - Tekstylia tkane, z wyłączeniem płócien używanych do opraw książek
ex. 59.08	Tkaniny impregnowane lub powlekane pochodnymi celulozy lub innych sztucznych materiałów plastycznych i tkanin laminowanych tymi samymi materiałami: - Wstążki i taśmy ukośne - pozostałe, o szerokości przekraczającej 4 cale
ex. 59.09	Cerata i inne tekstylia powleczone preparatami na bazie oleju schnącego: - Cerata i inne tekstylia skórzane o szerokości przekraczającej 4 cale - pozostałe, tkane
ex. 59.11	Materiały włókiennicze gumowane, inne niż dziewiarskie: - Tekstylia skórzane o szerokości przekraczającej 4 cale - Impregnowane, barwione lub wytłaczane - Pozostałe, tkane, o szerokości nie mniejszej niż 30 cm, z wyłączeniem tekstyliów zawierających 33 1/3% lub więcej gumy w wadze, inne niż tekstylia w rodzaju brezentu
	- Pozostałe, tkane, zawierające powyżej 60% bawełny w wadze (z wyłączeniem tekstyliów zawierających 33 1/3% lub więcej gumy w wadze, inne niż tekstylia w rodzaju brezentu
ex. 59.12	Inne tekstylia impregnowane lub powleczone i pokryte w inny sposób, płótna pomalowane na dekoracje teatralne, tła studyjne (prospekty) i podobne: - Tekstylia impregnowane, barwione lub wytłaczane (inne niż dziewiarstwo) - Wstążki lniane, o szerokości nie przekraczającej 2 cali, posiadające dwie krajki - Tekstylia dziewiarskie - Pozostałe, tkane
ex. 60.01	Tkaniny dziewiarskie nieuelastycznione ani niegumowane
60.03	Pończochy, pończochy do kolan, skarpety, skarpetki, ochronniki do pończoch i podobne wyroby dziewiarskie nieuelastycznione ani niegumowane
ex. 60.04	Bielizna dziana nieuelastyczniona ani niegumowana: - Rajstopy
ex. 60.06	Tkaniny i inne artykuły (w tym nakolanniki i pończochy przeciwżylakowe) z dzianiny elastycznej i dzianiny gumowanej, z wyłączeniem: - tkanin dziewiarskich uelastycznionych o szerokości nie przekraczającej 1 cala - tkanin dziewiarskich gumowanych, otrzymywanych z haka - artykułów dziewiarskich uelastycznionych lub gumowanych
	Krawaty
61.07	Kołnierze, kołnierzyki, bluzki bez rękawów, ozdoby, plastrony, żaboty, mankiety, karczki i inne dodatki do odzieży i bielizny damskiej
61.08
61.09	Gorsety, pasy gorsetowe, pasy elastyczne, biustonosze, szelki, podwiązki u pasa do pończoch, podwiązki do skarpet i podobne artykuły, z tkaniny lub dzianiny, nawet elastyczne
	Rękawiczki, pończochy, skarpety i skarpetki , inne niż z dzianiny
61.10	Inne konfekcjonowane dodatki odzieżowe: potniki, poduszeczki i poduszeczki naramienne podtrzymujące krawieckie, pasy, mankiety, mankiety ochronne itp.
ex. 61.11
	Koce
62.01
	Brezenty impregnowane, markizy i zasłony przeciwsłoneczne; namioty; żagle do łodzi i pojazdów lądowych; wyposażenie kempingowe:
ex. 62.04	- Żagle - Brezenty
	- Dywany - Worki na hamaki - Zasłony przeciwsłoneczne - Namioty - Śpiwory
ex. 94.04	Stelaże pod materace; artykuły pościelowe i podobne, wyposażone w sprężyny lub wypchane albo też zawierające jakieś materiały, takie jak materace, kapy na łóżko, kołdry, pierzyny, jaśki, pufy, poduszki itp., w tym te wykonane z gumy lub sztucznych materiałów plastycznych, w stanie gąbczastym lub komórkowym, pokryte lub nie

Jednakże najpóźniej od dnia 1 stycznia 1975 roku termin ten zostanie zweryfikowany w trakcie corocznych konsultacji między Komisją a Irlandią, i zostanie on skrócony, jeśli to będzie możliwe, mając na uwadze w szczególności wyniki negocjacji miedzy Wspólnotą a głównymi krajami eksportującymi odnośne produkty.

VII.

POLITYKA SPOŁECZNA

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 257, z 19.10.1968, str. 2).

2. Decyzja Rady 68/359/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 257, z 19.10.1968, str. 2).

3. Dyrektywa Rady z dnia 5 marca 1962 roku (Dz.U. nr 57, z 9.07.1962, str. 1650).

4. Dyrektywa Rady 68/360/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 257, z 19.10.1968, str. 13).

Irlandia i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej mają prawo zachować do dnia 31 grudnia 1977 roku przepisy krajowe, którym podlega wcześniejsze zezwolenie na emigrację, w celu wykonywania pracy zarobkowej i/lub dostępu do pracy zarobkowej, obywateli Państw Członkowskich w Irlandii i w Irlandii Północnej.

5. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 roku (Dz.U nr L 149, z 5.07.1971, str. 2).

W trakcie okresu maksymalnie pięciu lat licząc od daty stosowalności tego rozporządzenia w Irlandii, może ona zachować korzyść ze świadczenia pomocy dla bezrobotnych oraz świadczeń z tytułu opieki nad osobami starszymi, wdowami, sierotami i niedowidzącymi, jedynie dla osób mieszkających na terytorium Irlandii, pod warunkiem, że wspomniane świadczenia wynikają z przepisów krajowych odnoszących się do dziedzin ubezpieczenia społecznego, o których mowa w artykule 4 ustęp 1, i w tym okresie zagwarantowana zostanie w Irlandii równość traktowania obywateli istniejących już Państw Członkowskich i pozostałych nowych Państw Członkowskich, jak też i uchodźców i bezpaństwowców.

VIII.

PRZESZKODY TECHNICZNE

Dyrektywa Rady 71/307/EWG z dnia 16 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185, z 16.08.1971, str. 16).

Dania, korzystając z okresu przejściowego, który się kończy dnia 31 grudnia 1974 roku dla wprowadzenia nowych określeń odpowiadającym warunkom podanym w artykule 5 ustęp 1 niniejszej dyrektywy.

IX.

ARTYKUŁY ŻYWNOŚCIOWE

1. Dyrektywa Rady z dnia 23 października 1962 roku (Dz.U. nr 115, z 11.11.1962, str. 2645).

zmieniona:

- dyrektywą Rady 65/469/EWG z dnia 23 października 1965 roku (Dz.U. nr 178, z 26.10.1965, str. 2793).

- dyrektywą Rady 67/653/EWG z dnia 24 października 1967 roku (Dz.U. nr 263, z 30.10.1967, str. 4).

- dyrektywą Rady 68/419/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 309, z 24.12.1968, str. 24)

- dyrektywą Rady 70/358/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 36).

1. Do dnia 31 grudnia 1977 roku nowe Państwa Członkowskie mogą zachować krajowe przepisy istniejące z datą przystąpienia na mocy, których dopuszcza się używanie:

a) barwników wymienionych w pozycji 2 w artykułach spożywczych

b) następujących produktów do gaszenia lub rozpuszczania barwników:

Octan etylu

Eter dietylowy

Monooctan glicerolu

Dioctan glicerolu

Trioctan glicerolu

Alkohol izopropylowy

Glikol propylenowy (1,2 propendiol)

Kwas octowy

Wodorotlenek sodu, wodorotlenek amonu

Przed dniem 31 grudnia 1977 roku Rada może stanowić, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 100 Traktatu EWG, na wniosek zmierzający do dodania

a) do listy w załączniku I branej pod uwagę dyrektywy substancji, o których mowa w poprzednim akapicie pod literą a),

b) do listy w artykule 6 tej dyrektywy substancji wymienionych w poprzednim akapicie pod literą b).

Włączenie tych substancji na listę w załączniku I lub w artykule 6 może zostać przesądzone, tylko wtedy, gdy badania naukowe udowodnią ich nieszkodliwość dla zdrowia ludzkiego i jeżeli ich używanie jest konieczne z punktu widzenia ekonomicznego.

2. Barwniki do barwienia całościowego i powierzchniowego, o których mowa w ustępie 1 litera a), są następujące:

Nazwa zwyczajowa	Schultz	C.I.	D.F.G.	Określenie chemiczne lub opis
kwas niebieski 6 B	805	(697) 42.640	140	sól monosodowa 4-{[4-(N-etylo-p-sulfobenzyloamino)-fenylu]-metylenowego,} (N,N-dimetylo-2,5-cykloheksadieno-imina)
brunat FK				mieszanka obejmująca zasadniczo sól disodową 1,3-diamino-4-(p-sulfofenyloazo) benzenu i sól sodową 2,4-diamino-5-(p-sulfofenyloazo) toluenu
brunat czekoladowy FB				produkt uzyskiwany przez połączenie diazowego kwasu naftionowego lub mieszanka moryny (C.I.75.660) i makluryny (C.I.75.240)
brunat czekoladowy HT	-	20.285		sól disodowa kwasu 4,4'-[[2,4 dihydroksy-5-(hydroksymetylo)-m-fenyleno] bis (AZO)] di-1-naftalenosulfonian
oranż G	39	(27) 19.230		sól disodowa kwasu fenyloazo-1 naftol-2 disulfonowego-6,8
oranż RN (oranż kroceinowy)	36	15.970		sól monosodowa kwasu fenyloazo-1 naftol-2 sulfonowego-6,8
czerwień 2 G	40	18.050		sól disodowa kwasu acetoamido-5 hydroksy-4 (fenylazo)-3 naftaleno-2,7 disulfonowego
błękit jaskrawy FCF	770	(671) 42.090		sól disodowa 4{[4-(N-etylo-p-sulfobenzyloamino)-fenylo]-(2-sulfonian fenylowy)-metyleno}-l[(N-etyleno-N-p-sulfobenzylo)-2,5-) cykloheksadieno-iminy
żółcień 2 G		18.965
ditlenek tytanu (E171)	1.418	(1.264) 77.891
tlenki i wodorotlenki żelaza (E 172)	1.428 1.429 1.470	77.489 77.491 77.492 77.499
akwamaryna	1.435	(1.290) 77.007		Kombinacja glinu, sodu, krzemionki i siarki
orcanette, aleannine	1.382	(1.240) 75.520 75.530		Ekstrakt z drzewa d'Alcanna tinctoria
czerwień stała E	210	(182) 16.045		sól disodowa kwasu (sulfo-4 naftyloazo-1)-1 naftol-2 sulfonowego-6

3. Do 31 grudnia 1975 roku nowe Państwa Członkowskie mogą zachować krajowe przepisy istniejące z datą przystąpienia, na mocy których zakazuje się używania, w celu barwienia produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, następujących barwników:

- E 103 chryzoidyna S

- E 105 żółcień stały

- E 111 oranż GGN

- E 120 koszenila

- E 121 orseilo-orceina

- E 125 szkarłat GN

- E 126 pąs 6R

Przed wygaśnięciem tego terminu, używanie tych substancji będzie dopuszczone na warunkach przewidzianych przez dyrektywę, chyba, że została podjęta decyzja zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 100 Traktatu EWG, mając na uwadze ewolucję naukową i techniczną, wykluczającą te substancje z załącznika I do dyrektywy.

4. Bez wpływu na przepisy, o których mowa powyżej, przepisy prawne nowych Państw Członkowskich, zmienione zgodnie z przepisami tej dyrektywy, mają zastosowanie do produktów przeznaczonych do handlu w Państwach Członkowskich, najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku

2. Dyrektywa Rady 64/54/EWG z dnia 5 listopada 1963 roku (Dz.U. nr 12, z 27.01.1964, str. 161).

zmieniona:

- dyrektywą Rady 67/427/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 148, z 11.07.1967, str. l).

- dyrektywą Rady 68/420/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 309, z 24.12.1968, str. 25).

- dyrektywą Rady 70/359/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157, z 18.07.1970, str. 38).

- dyrektywą Rady 71/160/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87, z 17.04.1971, str. 12).

1. Do dnia 31 grudnia 1977 roku nowe Państwa Członkowskie mogą zachować krajowe przepisy istniejące z datą przystąpienia, odnoszące się do używania w produktach spożywczych:

- kwas mrówkowy

- azotan potasu

- propionian potasu (sól potasowa kwasu propionowego)

- pochodna sodowa estru metylowego kwasu p - hydroksybenzoesowego

- jak również opary wodnych roztworów

Przed dniem 31 grudnia 1977 roku, Rada może stanowić, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 100 Traktatu EWG, na wniosek zmierzający do włączenia tych substancji do artykułu 3 wspomnianej dyrektywy.

Włączenie tych substancji na listę w załączniku I lub w artykule 6 może zostać przesądzone, tylko wtedy, gdy badania naukowe udowodnią ich nieszkodliwość dla zdrowia ludzkiego i jeżeli ich używanie jest konieczne z punktu widzenia ekonomicznego.

2. Bez wpływu na przepisy, o których mowa powyżej, przepisy prawne nowych Państw Członkowskich, zmienione zgodnie z przepisami tej dyrektywy, mają zastosowanie do produktów przeznaczonych do handlu w Państwach Członkowskich, najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku.

3. Dyrektywa Rady 70/357/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157/31 z dnia 18 lipca 1970 roku)

1. Do dnia 31 grudnia 1977 roku nowe Państwa Członkowskie mogą zachować krajowe przepisy istniejące z datą przystąpienia, odnoszące się do używania w produktach spożywczych etoksychininy, pirofosforanu sodu, pirofosforanu potasu, pirofosforanu wapnia, tripolifosforanu sodu, polimetafosforanu potasu, metafosforanu sodu i galusanu propylu.

Przed dniem 31 grudnia 1977 roku, Rada może stanowić, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 100 Traktatu EWG, na wniosek zmierzający do włączenia tych substancji do listy w załączniku do odnośnej dyrektywy substancji, o których mowa w poprzednim akapicie.

Włączenie tych substancji na listę w załączniku może zostać przesądzone, tylko wtedy, gdy badania naukowe udowodnią ich nieszkodliwość dla zdrowia ludzkiego i jeżeli ich używanie jest konieczne z punktu widzenia ekonomicznego.

Bez wpływu na przepisy, o których mowa powyżej, przepisy prawne nowych Państw Członkowskich, zmienione zgodnie z przepisami tej dyrektywy, mają zastosowanie do produktów przeznaczonych do handlu w Państwach Członkowskich, najpóźniej do dnia 1 lipca 1974 roku.

________

ZAŁĄCZNIK  VIII 

Lista, przewidziana w artykule 148 ustęp 1 Aktu Przystąpienia

1. Komitet Europejskiego Funduszu Społecznego

o którym mowa w artykule 124 Traktatu EWG

2. Komitet Doradczy ds. Swobodnego Przepływu Pracowników

ustanowiony rozporządzeniem nr 15 z dnia 16 sierpnia 1961 roku (Dz.U. nr 57, z 26.08.1961, str. 1073).

zmienionym:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 38/64 z dnia 25 marca 1964 roku (Dz.U. nr 62, z 17.04.1964, str. 965).

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 257, z 19.12.1968, str. 2).

3. Komitet Doradczy ds. Szkolenia zawodowego

ustanowiony decyzją Rady 63/266/EWG z dnia 2 kwietnia 1963 roku (Dz.U. nr 63, z 20.04.1963, str. 1338).

4. Komitet Doradczy ds. Ubezpieczenia Społecznego Pracowników Migrujących

ustanowiony rozporządzeniem (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 149, z 5.07.1971, str. 2).

5. Komitet Doradczy ds. Agencji Zaopatrzenia

ustanowiony Statutem Agencji z dnia 6 listopada 1957 roku (Dz.U. nr 27, z 6.12.1958, str. 534).

________

ZAŁĄCZNIK  IX 

Lista, przewidziana w artykule 148 ustęp 2 Aktu Przystąpienia

1. Komitet Doradczy Parytetowy ds. Problemów Socjalnych Najemnych Robotników Rolnych

ustanowiony decyzją Komisji 63/326/EWG z dnia 17 maja 1963 roku (Dz.U. nr 80, z 29.05.1963, str. 1534).

2. Komitet Doradczy Parytetowy ds. Problemów Socjalnych w Rybołówstwie Dalekomorskim

ustanowiony decyzją Komisji 68/252/EWG z dnia 7 czerwca 1968 roku (Dz.U. nr L 132, z 14.06.1968, str. 9).

3. Komitet ds. Transportu

ustanowiony decyzją Rady z dnia 15 września 1958 roku (Dz.U. nr 25, z 27.11.1958, str. 509).

zmienioną:

- decyzją Rady z dnia 22 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 102, z dnia 29.06.1963, str. 1602).

4. Komitet Doradczy Parytetowy ds. Problemów Socjalnych w Transporcie Drogowym

ustanowiony decyzją 65/362/EWG z dnia 5 lipca 1965 roku (Dz.U. nr 130, z 16.07.1965, str. 2184).

5. Komitet Doradczy Parytetowy ds. Problemów Socjalnych w Rybołówstwie Śródlądowym

ustanowiony decyzją Komisji 67/745/EWG z dnia 28 listopada 1967 roku (Dz.U. nr 297, z 7.12.1967, str. 13).

6. Komitet Doradczy Parytetowy ds. Problemów Socjalnych w Transporcie Kolejowym

ustanowiony decyzją Komisji 71/122/EWG z dnia 19 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 57, z 10.03.1971, str. 22).

7. Komitet Arbitrażowy

przewidziany w artykule 18 Traktatu EWG

8. Komitet Konsultacyjny ds. Mleka i Produktów Mlecznych

utworzony decyzją Komisji 64/435/EWG z dnia 20 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 122, z 29.07.1964, str. 2049).

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/290/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970, str. 24).

9. Komitet Konsultacyjny ds. Wieprzowiny

utworzony decyzją z 18 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 72, z 8.08.1962, str. 2028)

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/283/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970, str. 11).

10. Komitet Konsultacyjny ds. Wołowiny

utworzony decyzją Komisji 64/434/EWG z dnia 20 lipca 1964 roku (Dz.U. nr L 122, z 29.07.1964, str. 2047)

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/288/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970, str. 20)

11. Komitet Konsultacyjny ds. Drobiu i Jaj

utworzony decyzją z 18 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 72, z 8.08.1962, str. 2030)

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/291/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970. str. 26).

12. Komitet Konsultacyjny ds. Zbóż

utworzony decyzją z 18 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 72, z 8.08.1962, str. 2026)

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/286/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 12, z 4.06.1970, str. 16)

13. Sekcja Wyspecjalizowana "Ryż" Komitetu Konsultacyjnego ds. Zbóż

utworzona decyzją Komisji nr 64/436/EWG z dnia 20 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 122, z 29.07.1964, str. 2051).

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/285/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr 121, z 4.06.1970, str. 14).

14. Komitet Konsultacyjny ds. Tłuszczy

utworzony decyzją Komisji 67/388/EWG z dnia 9 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 119, z 20.06.1967, str. 2343).

zastąpioną:

- decyzją Komisji 71/90/EWG z dnia 1 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 43, z 22.02.1971, str. 42).

15. Komitet Konsultacyjny ds. Cukru

utworzony decyzją Komisji 69/146/EWG z dnia 29 kwietnia 1969 roku (Dz.U. nr L 122, z 22.05.1969, str. 2).

16. Komitet Konsultacyjny ds. Owoców i Warzyw

utworzony decyzją z 18 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 72, z 8.08.1962, str. 2032).

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/287/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970, str. 18)

17. Komitet Konsultacyjny ds. Uprawy Wina

utworzony decyzją z dnia 18 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 72, z 8.08.1962, str. 2034).

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/292/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970, str. 28).

18. Komitet Konsultacyjny ds. Roślin Żywych i Roślin Ozdobnych

utworzony decyzją Komisji 69/84/EWG z dnia 25 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 68, z 19.03.1969, str. 8).

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/289/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970, str. 22).

19. Komitet Konsultacyjny ds. Rybołówstwa

utworzony decyzją Komisji 71/128/EWG z dnia 25 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 68, z 22.03.1971, str. 18).

20. Komitet Konsultacyjny ds. Nieczyszczonego Tytoniu

utworzony decyzją Komisji 71/31/EWG z dnia 22 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 14, z 18.01.1971, str. 8).

21. Komitet Konsultacyjny ds. Lnu i Konopi

utworzony decyzją Komisji 71/32/EWG z dnia 22 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 14, z 18.01.1971, str. 11).

22. Komitet Konsultacyjny ds. Problemów Polityki Struktury Rolnej

utworzony decyzją Komisji 64/488/EWG z dnia 29 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 134, z 20.08.1964, str. 2256).

zmienioną:

- decyzją Komisji 65/371/EWG z dnia 8 lipca 1965 roku (Dz.U. nr 132, z 20.07.1965, str. 2209).

- decyzją Komisji 71/79/EWG z dnia 26 stycznia 1971 roku (Dz.U. nr L 32, z 9.02.1971, str. 15).

23. Komitet Konsultacyjny ds. Problemów Socjalnych Przedsiębiorców Rolnych utworzony decyzją Komisji nr 64/18/EWG z dnia 19 grudnia 1963 roku (Dz.U. nr 2, z 10.01.1964, str. 25)

zmienioną:

- decyzją Komisji 70/284/EWG z dnia 15 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 121, z 4.06.1970, str. 13).

________

ZAŁĄCZNIK  X 

Lista, o której mowa w artykule 150 Aktu Przystąpienia

I.

TRANSPORT

1. Rozporządzenie Rady nr 11 z dnia 27 czerwca 1960 roku (Dz.U. nr 52 z 16.08.1960, str. 1121)

Irlandia: 1 października 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 października 1973 roku

2. Rozporządzenie Rady nr 141 z dnia 26 listopada 1962 roku (Dz.U. nr 124 z 28.11.1962, str. 2751)

3. Rozporządzenie Rady nr 117/66/EWG z dnia 28 lipca 1966 roku (Dz.U. nr 147 z 9.08.1966, str. 2688)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

4. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1016/68 z dnia 9 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 173 z 22.07.1968, str. 8)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

5. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 543/69 z dnia 25 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 77 z 29.03.1969, str. 49)

Irlandia: 1 kwietnia 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

6. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 156 z 28.06.1969, str. 1)

Irlandia: 1 stycznia 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 stycznia 1973 roku

7. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1192/69 z dnia 26 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 156/ z 28.06.1969, str. 8)

Irlandia: 1 października 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 października 1973 roku

8. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1107/70 z dnia 4 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 130 z 15.06.1970, str. 1)

9. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1108/70 z dnia 4 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 130 z 15.06.1970, str. 4)

Dania: 1 stycznia 1974 roku

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 stycznia 1974 roku

10. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1463/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 164 z 27.07.1970, str. 1)

11. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2598/70 z dnia 18 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 278 z 23.12.1970, str. 1)

Dania: 1 stycznia 1974 roku

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 stycznia 1974 roku

12. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 281/71 z dnia 9 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 33 z 10.02.1971, str. 11)

Dania: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 stycznia 1974 roku

II.

POLITYKA HANDLOWA

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 459/68 z dnia 5 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 93 z 17.04.1968, str. 4)

poprawione:

- poprawką do rozporządzenia Rady (EWG) nr 459/68 z dnia 5 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 103 z 1.05.1968, str. 38)

2. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2603/69 z dnia 20 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 324 z 27.12.1969, str. 25)

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 109/70 z dnia 19 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 19 z 26.01.1970, str. 1)

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1492/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 166 z 29.07.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2172/70 z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 239 z 30.10.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2567/70 z dnia 14 grudnia 1970 roku (Dz.U. nr L 276 z 21.12.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 532/71 z dnia 8 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 60 z 13.03.1971, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 725/71 z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 80 z 5.04.1971, str. 4)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1073/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 119 z 1.06.1971, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1074/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 119 z 1.06.1971, str. 35)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2385/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249 z 1.11.1971, str. 3)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2386/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249 z 10.11.1971, str. 12)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2406/71 z dnia 9 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 250 z 11.1.1.1971, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2407/71 z dnia 9 listopada l971 roku (Dz.U. nr L 250 z 11.11.1971, str. 7)

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

4. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1025/70 z dnia 25 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 124 z 8.06.1970, str. 6.0

zmienione:

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1984/70 z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 218 z 3.10.1970, str. 1)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 724/71 z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 80 z 5.04.1971, str. 3)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1080/71 z dnia 25 maja 1971 roku (Dz.U. nr L 116 z 28.05.1971, str. 8)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1429/71 z dnia 2 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 151 z 7.07.1971, str. 8)

- rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2384/71 z dnia 8 listopada 1971 roku (Dz.U. nr L 249 z 10.11.1971, str. 1)

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

5. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1023/70 z dnia 25 maja 1970 roku (Dz.U. nr L 124 z 8.06.1970, str. 1)

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

6. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1471/70 z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 164 z 27.07.1970, str. 41)

7. Decyzja z dnia 6 marca 1953 roku przedstawicieli rządów, zebranych w Radzie, dotycząca zakazu wywozu złomu

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

8. Decyzja z dnia 8 października 1957 roku Komisji koordynacyjnej Rady Ministrów w sprawie przepisów dotyczących wywozu produktów przeznaczonych do powtórnego użycia.

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

9. Decyzja z dnia 18 grudnia 1958 roku Komisji koordynacyjnej Rady Ministrów w sprawie przepisów dotyczących wywozu złomu ze stali stopowej

Nie opublikowana

Łącznie z

10. Decyzją z dnia 19 listopada 1962 roku przedstawicieli rządów zebranych w Radzie, w sprawie asymilacji złomu ze stali stopowej odpadów wlewkowych ze stali stopowej objętych pozycją 73.15 B 1 b 1 aa

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

11. Decyzja z dnia 2 marca 1959 roku przedstawicieli rządów zebranych w Radzie, w sprawie wywozu złomu pochodzącego ze statków

Nie opublikowana

zmieniona:

- decyzją z dnia 15 stycznia 1962 roku Komisji Koordynacyjnej Rady Ministrów

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

12. Decyzja z dnia 7 października 1959 roku Komisji Koordynacyjnej Rady Ministrów w sprawie wspólnej listy produktów, których dotyczy decyzja z dnia 8 października 1957 roku przedstawicieli rządów, zebranych w Radzie, w sprawie przepisów dotyczących wywozu produktów przeznaczonych do powtórnego użycia.

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

13. Decyzja z dnia 26 października 1959 roku Komisji Koordynacyjnej Rady Ministrów w sprawie przepisów, które mają obowiązywać od 1 stycznia 1962 roku dotyczących wywozu zużytych szyn

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

III.

POLITYKA SPOŁECZNA

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 149 z 5.07.1971, str. 2)

Dania: 1 kwietnia 1973 roku

Irlandia: 1 kwietnia 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

IV.

EURATOM

1. Decyzja Rady z dnia 9 września 1961 roku dotycząca udzielenia ulg wspólnemu przedsiębiorstwu -"Société d'énergie nucleaire franco-belge des Ardennes (SENA)" i dzielenia się przez te przedsiębiorstwo wiedzą

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

2. Decyzja Rady z dnia 18 czerwca 1961 roku dotycząca udzielenia ulg wspólnemu przedsiębiorstwu - "Kernkraftwerk RWE-Bayernwerk GmbH" (KRB) i dzielenia się przez te przedsiębiorstwo wiedzą.

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

3. Decyzja Rady z dnia 12 grudnia 1964 roku dotycząca udzielenia ulg wspólnemu przedsiębiorstwu - "Kernkraftwerk Lingen GmbH"

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

4. Decyzja Rady z dnia 28 lipca 1966 roku dotycząca udzielenia ulg wspólnemu przedsiębiorstwu - "Kernkraftwerk Obeigheim GmbH"

Nie opublikowana

Zjednoczone Królestwo: 1 kwietnia 1973 roku

________

ZAŁĄCZNIK  XI 

Lista, o której mowa w artykule 152 Aktu Przystąpienia

I.

USTAWODAWSTWO CELNE

1. Dyrektywa Rady 68/312/EWG z dnia 30 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 194 z 6.08.1968, str. 13)

2. Dyrektywa Rady 69/73/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58 z 8.03.1969, str. 1)

3. Dyrektywa Rady 69/74/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58 z 8.03.1969, str. 7)

4. Dyrektywa Rady 69/75/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58 z 8.03.1969, str. 11)

5. Dyrektywa Rady 69/76/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 58 z 8.03.1969, str. 44)

II.

ROLNICTWO

A - Przepisy dotyczące pasz zwierzęcych

1. Dyrektywa Rady 70/373/EWG z dnia 20 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 170, z 3.08.1970, str. 2)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 roku (Dz.U. nr L 270 z 14.12.1970, str. 1)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 71/250/EWG z dnia 15 czerwca 1971 roku (Dz.U. nr L 155 z 12.07.1971)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

B - Przepisy dotyczące nasion i roślin

1. Dyrektywa Rady 66/400/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125 z 11.07.1966, str. 2290)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/61/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48 z 26.02.1969, str. 4)

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87 z 17.04.1971, str. 24)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125 z 11.07.1966, str. 2298)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/63/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48z 26.02.1969, str. 8)

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87 z 17.04.1971, str. 24)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 lipca 1966 roku (Dz.U. nr 125 z 11.07.1966, str. 2309)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/60/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48 z 26.02.1969, str. 1)

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87 z 17.04.1971, str. 24)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

4. Dyrektywa Rady 66/403/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125 z 11.07. 1966, str. 2320)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/62/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48 z 26.02.1969, str. 7)

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87 z 17.04.1971, str. 24)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

5. Dyrektywa Rady 69/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 roku (Dz.U. nr L 93 z 17.04.1968, str. 15)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 71/140/EWG z dnia 22 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 71 z 25.03.1971, str. 16)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

6. Dyrektywa Rady 69/208/EWG z dnia 30 czerwca 1969 roku (Dz.U. nr L 169 z 10.07.1969, str. 3)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 87/24/EWG z dnia 17 kwietnia 1971 roku. (Dz.U. nr L 71 z 25.03.1971, str. 16)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

7. Dyrektywa Rady 70/457/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 225 z 12.10.1970, str. 1)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

8. Dyrektywa Rady 70/458/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 225 z 12.10.1970, str. 7)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 71/162/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87 z 17.04.1971, str. 24)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

C - Przepisy weterynaryjne

1. Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 121 z 29.07.1964, str. 1977)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 66/600/EWG z dnia 25 października 1966 roku (Dz.U. nr 192 z 27.10. 1966, str. 3294)

- dyrektywą Rady 70/360/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 157 z 18.07.1970, str. 40)

- dyrektywą Rady 71/285/EWG z dnia 19 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 179 z 9.08.1971, str. 1)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 roku (Dz.U. nr 121 z 29.07.1964, str. 2012)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 66/601/EWG z dnia 25 października 1966 roku (Dz.U. nr 192 z 27.10.1966, str. 3302)

- dyrektywą Rady 69/349/EWG z dnia 6 października 1969 roku (Dz.U. nr L 256 z 11.10.1969, str. 5)

- dyrektywą Rady 70/486/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 239 z 30.10.1970, str. 42)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 65/276/EWG z dnia 13 maja 1965 roku (Dz.U. nr 93 z 29.05.1965, str. 1607)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

4. Dyrektywa Rady 65/277/EWG z dnia 13 maja 1965 roku (Dz.U. nr 93 z dnia 29.05.1965, str. 1610)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

5. Dyrektywa Rady 71/118/EWG z dnia 15 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 55/z 8.03.1971, str. 23)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

D - Przepisy fitosanitarne

1. Dyrektywa Rady 69/464/EWG z dnia 8 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 323 z 24.12.1969, str. 1)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 69/465/EWG z dnia 8 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 323 z 24.12.1969, str. 3)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 69/466/EWG z dnia 8 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 323 z 24.12.1969, str. 5)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

E - Przepisy leśne

1. Dyrektywa Rady 66/404/EWG z dnia 14 czerwca 1966 roku (Dz.U. nr 125 z 11.07.1966, str. 2326)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/64/EWG z dnia 18 lutego 1969 roku (Dz.U. nr L 48 z dnia 26.02.1969, str. 12)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 68/89/EWG z dnia 23 stycznia 1968 roku (Dz.U. nr L 32 z 6.02.1968, str. 12)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 71/161/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 87 z 17.04.1971, str. 14)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

F - Badania strukturalne

Dyrektywa Rady 68/161/EWG z dnia 27 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 76 z 28.03.1968, str. 13)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

III.

PRAWO PRZEDSIĘBIORCZOŚCI, SWOBODA ŚWIADCZENIA USŁUG

1. Dyrektywa Rady 63/261/EWG z dnia 2 kwietnia 1963 roku (Dz.U. nr 62 z 20.04.1963, str. 1323)

Dania: 1 stycznia 1978 roku

2. Dyrektywa Rady 63/262/EWG z dnia 2 kwietnia 1963 roku (Dz.U. nr 62 z 20.04.1963, str. 1326)

Dania: 1 stycznia 1978 roku

3. Dyrektywa Rady 64/220/EWG z dnia 25 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 56 z dnia 4.04.1964, str. 845)

Dania: 1 lipca 1973 roku

4. Dyrektywa Rady 64/221/EWG z dnia 25 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 56 z 4.04.1964, str. 850)

Dania: 1 lipca 1973 roku

5. Dyrektywa Rady 64/222/EWG z dnia 25 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 56 z 4.04.1964, str. 857)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

6. Dyrektywa Rady 64/223/EWG z dnia 25 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 56 z 4.04.1964, str. 863)

7. Dyrektywa Rady 64/224/EWG z dnia 25 lutego 1964 roku (Dz.U. nr 56 z 4.04.1964, str. 869)

8. Dyrektywa Rady 64/427/EWG z dnia 7 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 117 z 23.07.1964, str. 1863)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

9. Dyrektywa Rady 64/428/EWG z dnia 7 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 117 z 23.07.1964, str. 1871)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

10. Dyrektywa Rady 64/429/EWG z dnia 7 lipca 1964 roku (Dz.U. nr 117 z 23.07.1964, str. 1880)

11. Dyrektywa Rady 64/264/EWG z dnia 13 maja 1965 roku (Dz.U. nr 85 z 19.05.1965, str. 1437)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

12. Dyrektywa Rady 67/530/EWG z dnia 25 lipca 1967 roku (Dz.U. nr 190 z 10.06.1967, str. 1)

Dania: 1 stycznia 1978 roku

13. Dyrektywa Rady 67/531/EWG z dnia 25 lipca 1967 roku (Dz.U. nr 190 z 10.08.967, str. 3)

Dania: 1 stycznia 1978 roku

14. Dyrektywa Rady 67/654/EWG z dnia 24 października 1967 roku (Dz.U. nr 263 z 30.10.1967, str. 6)

Dania: 1 stycznia 1978 roku

15. Dyrektywa Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 roku (Dz.U. nr L 65 z 14.03.1968, str. 8)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

16. Dyrektywa Rady 68/363/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 260 z 22.10.1968, str. 1)

17. Dyrektywa Rady 68/364/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 260 z 22.10.1968, str. 6)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

18. Dyrektywa Rady 68/365/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 260 z 22.10.1968, str. 9)

19. Dyrektywa Rady 68/366/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 260 z 22.10.1968, str. 12)

20. Dyrektywa Rady 68/368/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 260 z 22.10.1968, str. 19)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

21. Dyrektywa Rady 69/77/EWG z dnia 4 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 5 z 10.03.1969, str. 8)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

22. Dyrektywa Rady 69/82/EWG z dnia 13 marca 1969 roku (Dz. U. nr L 68 z 19.03.1969, str. 4)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

23. Dyrektywa Rady 70/451/EWG z dnia 29 września 1970 roku (Dz.U. nr L 218 z 3.10.1970, str. 37)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

24. Dyrektywa Rady 70/523/EWG z dnia 30 listopada 1970 roku (Dz.U. nr L 267 z 10.12.1970, str. 18)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

IV.

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE NA ROBOTY

Dyrektywa Rady 71/305/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185 z 16.08.1971, str. 5)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

V.

TRANSPORT

1. Dyrektywa Rady 23 lipca 1962 roku (Dz.U. nr 70 z 6.08.1962, str. 2005)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 65/269/EWG z dnia 13 maja 1965 roku (Dz.U. nr 88 z 24.05.1965, str. 1469)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 68/297/EWG z dnia 19 lipca 1968 roku (Dz.U. nr L 175 z 23.07.1968, str. 15)

4. Zalecenie 1/61 Wysokiej Władzy EWWiS z dnia 1 marca 1961 roku dla rządów Państw Członkowskich (Dz.U. nr 18 z 9.03.1961, str. 469)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

VI.

PODATKI

1. Dyrektywa Rady 67/227/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 roku (Dz.U. nr 71 z 14.04.1967, str. 1301)

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 67/228/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 roku (Dz.U. nr 71 z 14.04.1967, str. 1303)

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 roku (Dz.U. nr L 249 z 3.10.1969, str. 25)

Dania: 1 lipca 1973 roku

4. Dyrektywa Rady 69/463/EWG z dnia 9 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 320 z 20.12.1969, str.34)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

VII.

POLITYKA HANDLOWA

1. Dyrektywa Rady 70/509/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 254 z 23.11.1970, str. l)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 70/510/EWG z dnia 27 października 1970 roku (Dz.U. nr L 254 z 23.11.1970, str. 26)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 71/86/EWG z dnia 1 lutego 1971 roku (Dz.U. nr L 36 z 13.02.1971, str. 44)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 stycznia 1975 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 stycznia 1975 roku

VIII.

POLITYKA SPOŁECZNA

Dyrektywa Rady 68/360/EWG z dnia 15 października 1968 roku (Dz.U. nr L 257 z 19.10.1968, str. 13)

Dania: 1 lipca 1973 roku

IX.

BARIERY TECHNICZNE

1. Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 196 z 16.08.1967, str. 1)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 69/81/EWG z dnia 13 marca 1969 roku (Dz.U. nr L 68 z 19.03.1969, str. 1)

- dyrektywą Rady 71/144/EWG z dnia 22 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 74 z 29.03.1971, str. 15)

Irlandia: 1 stycznia 1975 roku

2. Dyrektywa Rady 69/493/EWG z dnia 15 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 326 z 29.12.1969, str. 36)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 42 z 23.02.1970, str. 1)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

4. Dyrektywa Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku (Dz.U. nr L 42 z 23.02.1970, str. 16)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

5. Dyrektywa Rady 70/220/EWG z dnia 20 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 76 z 6.04.1970, str. 1)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

6. Dyrektywa Rady 70/221/EWG z dnia 20 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 76 z 6.04.1970, str. 23)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

7. Dyrektywa Rady 70/222/EWG z dnia 20 marca 1970 roku (Dz.U. nr L 76 z 6.04.1970, str. 25)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

8. Dyrektywa Rady 70/311/EWG z dnia 8 czerwca 1970 roku (Dz.U. nr L 133 z 18.06.1970, str. 10)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

9. Dyrektywa Rady 70/387/EWG z dnia 27 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 176 z 10.08.1970, str. 5)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

10. Dyrektywa Rady 70/388/EWG z dnia 27 lipca 1970 roku (Dz.U. nr L 176 z 10.08.1970, str. 12)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

11. Dyrektywa Rady 71/127/EWG z dnia 1 marca 1971 roku (Dz.U. nr L 68 z 22.03.1971, str. 1)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

12. Dyrektywa Rady 71/307/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 185 z 16.08.1971, str. 16)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

13. Dyrektywa Rady 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202 z 6.09.1971, str. 1)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

14. Dyrektywa Rady 71/317/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202 z 6.09.1971, str. 14)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

15. Dyrektywa Rady 71/318/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202 z 6.09.1971, str. 21)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

16. Dyrektywa Rady 71/319/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202 z 6.09.1971, str. 32)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

17. Dyrektywa Rady 71/320/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku (Dz.U. nr L 202 z 6.09.1971, str. 37)

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

18. Dyrektywa Rady 71/347/EWG z dnia 12 października 1971 roku (Dz.U. nr L 239 z 25.10.1971, str. 1)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

19. Dyrektywa Rady 71/348/EWG z dnia 12 października 1971 roku (Dz.U. nr L 239 z 25.10.1971, str. 9)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

20. Dyrektywa Rady 71/349/EWG z dnia 12 października 1971 roku (Dz.U. nr L 239 z 25.10.1971, str. 15)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

21. Dyrektywa Rady 71/354/EWG z dnia 18 października 1971 roku (Dz.U. nr L 243 z 29.10.1971, str. 29)

Dania: 1 lipca 1973 roku

X.

PRODUKTY SPOŻYWCZE

1. Dyrektywa Rady z dnia 23 października 1962 roku (Dz.U. nr 115 z 11.11.1962, str. 2645)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 65/469/EWG z dnia 25 października 1965 roku (Dz.U. nr 178 z 26.10.1965, str. 2793)

- dyrektywą Rady 67/653/EWG z dnia 24 października 1967 roku (Dz.U. nr 263 z 30.10.1967, str. 4)

- dyrektywą Rady 68/419/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr 309 z 24.12.1968, str. 24)

- dyrektywą Rady 70/358/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr 157 z 18.07.1970, str. 36)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 64/54/EWG z dnia 5 listopada 1963 roku (Dz.U. nr 12 z 27.01.1964, str. 161)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 67/427/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 148 z 11.07.1967, str. 1)

- dyrektywą Rady 68/420/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr 309 z 24.12.1968, str. 25)

- dyrektywą Rady 70/359/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr 157 z 18.07.1970, str. 38)

- dyrektywą Rady 71/160/EWG z dnia 30 marca 1971 roku (Dz.U. nr 87 z 17.04.1973, str. 12)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

3. Dyrektywa Rady 65/66/EWG z dnia 26 stycznia 1965 roku (Dz.U. nr 22 z 9.02.1965, str. 22)

zmieniona:

- dyrektywą Rady 67/428/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 148 z 11.07.1967, str. 10)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

4. Dyrektywa Rady 67/427/EWG z dnia 27 czerwca 1967 roku (Dz.U. nr 148 z 11.07.1967, str. 1)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

5. Dyrektywa Rady 70/357/EWG z dnia 13 lipca 1970 roku (Dz.U. nr 157 z 18.07.1970, str. 31)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 lipca 1973 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

XI.

POLITYKA ENERGETYCZNA

Dyrektywa Rady 68/414/EWG z dnia 20 grudnia 1968 roku (Dz.U. nr L 308 z 23.12.1968, str. 14)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

XII.

STATYSTYKA

1. Dyrektywa Rady 64/475/EWG z dnia 30 lipca 1964 roku (Dz.U. nr L 131 z 13.08.1964, str. 2193)

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

2. Dyrektywa Rady 69/467/EWG z dnia 8 grudnia 1969 roku (Dz.U. nr L 323 z 24.12.1969, str. 7)

Dania: 1 lipca 1973 roku

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 stycznia 1974 roku

XIII.

EURATOM

Dyrektywa Rady z dnia 2 lutego 1959 roku (Dz.U. nr 11 z 20.02.1959, str. 221) zmieniona:

- dyrektywą Rady z dnia 5 marca 1962 roku (Dz.U. nr 57 z 9.07.1962, str. 1633)

- dyrektywą Rady 66/45/ EURATOM z dnia 27 października 1966 roku (Dz.U. nr 216 z 26.11.1966, str. 3693)

Irlandia: 1 stycznia 1974 roku

Zjednoczone Królestwo: 1 lipca 1973 roku

w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego

CZĘŚĆ  PIERWSZA

ZMIANY W STATUCIE EUROPEJSKIEGO BANKU INWESTYCYJNEGO

Artykuł  1

Poniższy przepis zastąpi artykuł 3 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"Artykuł 3

Zgodnie z artykułem 129 niniejszego Traktatu, członkami Banku są:

- Królestwo Belgii,

- Królestwo Danii,

- Republika Federalna Niemiec,

- Republika Francuska,

- Irlandia,

- Republika Włoska,

- Wielkie Księstwo Luksemburga,

- Królestwo Holandii,

- Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej."

Artykuł  2

Poniższy przepis zastąpi pierwszy akapit artykułu 4 ustęp 1 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"1. Kapitał Banku wynosi 2.025 milionów jednostek obrachunkowych i jest subskrybowany przez Państwa Członkowskie w następujący sposób:

Niemcy 450 milionów,

Francja 450 milionów,

Wielka Brytania 450 milionów,

Włochy 360 milionów,

Belgia 118,5 miliona,

Niderlandy 118,5 miliona,

Dania 60 milionów,

Irlandia 15 milionów,

Luksemburg 3 miliony."

Artykuł  3

Poniższy przepis zastąpi artykuł 5 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"Artykuł 5

1. Kapitał subskrybowany Państwa Członkowskie pokrywają do wysokości 20% kwot przewidzianych w artykule 4 ustęp 1.

2. W przypadku podwyższenia kapitału subskrybowanego, Rada Gubernatorów jednogłośnie ustala procent przewidziany do zapłaty i sposób uregulowania płatności.

3. Rada Dyrektorów może żądać wyrównania salda kapitału subskrybowanego w wysokości niezbędnej dla Banku do spełnienia jego zobowiązań w stosunku do wierzycieli.

Państwa Członkowskie dokonują płatności proporcjonalnie do ich udziałów w subskrybowanym kapitale, w walutach wymaganych przez Bank do spełnienia jego zobowiązań."

Artykuł  4

Poniższy przepis zastąpi artykuł 9 ustęp 3 litery a) i c) Protokołu w sprawie statutu Banku:

"(a) podejmuje decyzje o podwyższeniu subskrybowanego kapitału zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 i artykułem 5 ustęp 2;

(c) wykonuje uprawnienia przewidziane w artykułach 11 i 13 odnośnie mianowania i dymisjonowania członków Rady Dyrektorów i Komitetu Zarządzającego, jak również uprawnienia przewidziane w drugim akapicie artykułu 13 ustęp 1;"

Artykuł  5

Poniższy przepis zastąpi artykuł 10 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"Artykuł 10

O ile w niniejszym statucie nie przewidziano inaczej, Rada Gubernatorów podejmuje decyzje większością głosów swych członków. Większość ta musi być reprezentowana przez co najmniej 40% subskrybowanego kapitału. Głosowanie Rady Gubernatorów przebiega zgodnie z postanowieniami artykułu 148 niniejszego Traktatu."

Artykuł  6

Poniższy przepis zastąpi akapity od pierwszego do piątego artykułu 11 ustęp 2 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"2. Rada Dyrektorów składa się z 18 dyrektorów i 10 zastępców.

Dyrektorów mianuje Rada Gubernatorów na okres pięciu lat jak następuje:

- 3 dyrektorów nominowanych przez Republikę Federalną Niemiec,

- 3 dyrektorów nominowanych przez Republikę Francuską,

- 3 dyrektorów nominowanych przez Republikę Włoską,

- 3 dyrektorów nominowanych przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

- 1 dyrektora nominowanego przez Królestwo Belgii,

- 1 dyrektora nominowanego przez Królestwo Danii,

- 1 dyrektora nominowanego przez Irlandię,

- 1 dyrektora nominowanego przez Wielkie Księstwo Luksemburga,

- 1 dyrektora nominowanego przez Królestwo Holandii,

- 1 dyrektora nominowanego przez Komisję.

Zastępców mianuje Rada Prezesów na okres pięciu lat w następujący sposób:

- 2 zastępców nominowanych przez Republikę Federalną Niemiec,

- 2 zastępców nominowanych przez Republikę Francuską,

- 2 zastępców nominowanych przez Republikę Włoską,

- 2 zastępców nominowanych przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

- 1 zastępcę nominowanego wspólnie przez kraje Beneluksu,

- 1 zastępcę nominowanego przez Komisję.

Dyrektorzy i zastępcy mogą zostać mianowani ponownie.

Zastępcy mogą uczestniczyć w posiedzeniach Zarządu. Zastępcy mianowani przez jedno państwo, kilka państw lub Komisję mogą zastępować dyrektorów mianowanych odpowiednio przez to państwo, kilka państw lub Komisję. Zastępcom nie przysługuje prawo głosu, chyba że zastępują jednego lub więcej dyrektorów lub zostali do tego upoważnieni w trybie artykułu 12 ustęp 1."

Artykuł  7

Poniższy przepis zastąpi artykuł 12 ustęp 1 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"1. Każdy dyrektor dysponuje jednym głosem w Radzie Dyrektorów. Swój głos może w każdej sprawie scedować, zgodnie z regulaminem Banku."

Artykuł  8

Poniższy przepis zastąpi drugie zdanie artykułu 12 ustęp 2 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"Kwalifikowana większość wymaga oddani dwunastu głosów "za" ."

Artykuł  9 ¹

Poniższy przepis zastąpi artykuł 13 ustęp 1 Protokołu w sprawie statutu Banku:

"1. Komitet Zarządzający składa się z przewodniczącego i czterech wiceprzewodniczących mianowanych na okres sześciu lat przez Radę Gubernatorów, na wniosek Rady Dyrektorów. Ich mandat jest odnawialny.

Rada Dyrektorów może jednogłośnie zmienić liczbę członków Komitetu Zarządzającego."

CZĘŚĆ  DRUGA

INNE POSTANOWIENIA

Artykuł  10

1. Nie później niż w ciągu dwóch miesięcy po przystąpieniu, nowe Państwa Członkowskie zrealizują płatności przewidziane w ustępie 1 zmienionego artykułu 5 statutu Banku, zawartego w artykule 3 niniejszego Protokołu, w swoich walutach krajowych. Jedną piątą wpłacają w gotówce, a cztery piąte w formie nieoprocentowanych obligacji rządowych płatnych w czterech równych ratach, dziewięć miesięcy, szesnaście miesięcy, dwadzieścia trzy miesiące i trzydzieści miesięcy po dacie przystąpienia. Część tych obligacji noże zostać wykupiona przed należnym terminem w drodze umowy pomiędzy Bankiem a danym nowym Państwem Członkowskim. Wpłaty gotówkowe i wpływy z obligacji rządowych są po spłacie w pełni wymienialne.

2. Artykuł 7 statutu Banku ma zastosowanie do wszystkich płatności dokonywanych przez nowe Państwa Członkowskie w ich walutach krajowych na podstawie niniejszego artykułu. Wszelkie niezbędne zmiany dotyczące należnych obligacji rządowych są dokonywane w dniu ich zapadalności lub przedterminowego wykupu.

Artykuł  11

1. Nowe Państwa Członkowskie wpłacają na poczet statutowych rezerw i środków stanowiących ich ekwiwalent, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego przystąpienie, zgodnie z bilansem Banku, kwoty odpowiadające następującym procentom tych rezerw:

Wielka Brytania 30%

Dania 4%

Irlandia 1%

2. Kwoty płatności przewidzianych w niniejszym artykule są obliczane w jednostkach obrachunkowych po zatwierdzeniu rocznego bilansu Banku za rok poprzedzający przystąpienie.

3. Kwoty te wpłaca się w pięciu równych ratach, nie później niż dwa miesiące, dziewięć miesięcy, szesnaście miesięcy, dwadzieścia trzy miesiące i trzydzieści miesięcy po dacie przystąpienia, w walucie wymienialnej każdego z Państw Członkowskich.

Artykuł  12

1. Po przystąpieniu Rada Gubernatorów zwiększy Radę Dyrektorów poprzez mianowanie:

- 3 dyrektorów wyznaczonych przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

- 1 dyrektora wyznaczonego przez Królestwo Danii;

- 1 dyrektora wyznaczonego przez Irlandię;

- 1 dyrektora wyznaczonego przez Wielkie Księstwo Luksemburga;

- 2 zastępców wyznaczonych przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

2. Kadencja mianowanych w ten sposób dyrektorów i zastępców wygasa na zakończenie rocznego posiedzenia Rady Gubernatorów, na którym badany jest roczny raport za rok finansowy 1977.

3. Na zakończenie rocznego posiedzenia Rady Gubernatorów, na którym badane jest roczne sprawozdanie za rok finansowy 1972, Rada Gubernatorów mianuje na kadencję pięcioletnią:

- 3 dyrektorów wyznaczonych przez Niemiecką Republikę Federalną,

- 3 dyrektorów wyznaczonych przez Republikę Francuską,

- 3 dyrektorów wyznaczonych przez Republikę Włoską,

- 1 dyrektora wyznaczonego przez Królestwo Belgii,

- 1 dyrektora wyznaczonego przez Królestwo Holandii,

- 1 dyrektora wyznaczonego przez Komisję.

- 2 zastępców wyznaczonych przez Republikę Federalną Niemiec,

- 2 zastępców wyznaczonych przez Republikę Francuską,

- 2 zastępców wyznaczonych przez Republikę Włoską,

- 1 zastępcę wyznaczonego wspólnie przez kraje Beneluksu,

- 1 zastępcę wyznaczonego przez Komisję.

Artykuł  13

Po przystąpieniu Komitet Zarządzający zwiększa się poprzez mianowanie dodatkowego Wiceprzewodniczącego, którego kadencja wygasa w tym samym terminie co kadencja członków Komitetu Zarządzającego urzędujących w dniu przystąpienia.

w sprawie Wysp Owczych

Artykuł  1

Tak długo, jak rząd Danii nie złoży deklaracji wymienionych w artykułach 25, 26 i 27 Aktu Przystąpienia, a najpóźniej do dnia 31 grudnia 1975 roku, nie jest wymagana zmiana regulacji celnych stosowanych w dniu przystąpienia do importu produktów pochodzących lub sprowadzanych z Wysp Owczych do innych regionów Danii.

Produkty importowane z Wysp Owczych do innych regionów Danii na podstawie powyższego przepisu nie są uważane za pozostające w swobodnym obrocie w tym Państwie, w rozumieniu artykułu 10 Traktatu EWG, w przypadku reeksportu do innego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  2

W przypadku złożenia przez rząd Danii deklaracji wymienionej w artykule 1, postanowienia Aktu Przystąpienia mają zastosowanie do Wysp Owczych, z uwzględnieniem następujących postanowień:

- import do Wysp Owczych podlega opłatom celnym, które obowiązywałyby w przypadku zastosowania decyzji o przystąpieniu z dniem 1 stycznia 1973 roku;

- instytucje Wspólnoty dążą, w ramach wspólnej organizacji rynku produktów rybnych, do odpowiednich rozwiązań szczególnych problemów Wysp Owczych;

- władze Wysp Owczych mogą utrzymać odpowiednie środki, pod nadzorem Wspólnoty, zapewniające dostawy mleka po uzasadnionych cenach na rzecz mieszkańców Wysp Owczych.

Artykuł  3

Jeżeli w okresie wymienionym w artykule 1 rząd duński poinformuje Radę, na podstawie uchwały lokalnego zarządu Wysp Owczych, o niemożliwości złożenia deklaracji wymienionych w artykule 1, Rada zbada zaistniałą sytuację na wniosek rządu Danii, po czym podejmie decyzję, na wniosek Komisji, odnośnie rozwiązania problemów, jakie sytuacja ta może stworzyć dla Wspólnoty, a zwłaszcza Danii i Wysp Owczych.

Artykuł  4

Obywatele duńscy mieszkający na Wyspach Owczych są uważani za obywateli Wspólnoty, w rozumieniu pierwotnych Traktatów, z dniem zastosowania niniejszego Traktatu do tych wysp.

Artykuł  5

Deklaracje wymienione w artykule 1 są składane jednocześnie i prowadzą do jednoczesnego zastosowania pierwotnych Traktatów do Wysp Owczych.

w sprawie Wysp Normandzkich i Wyspy Man

Artykuł  1

1. Zasady Wspólnoty dotyczące spraw celnych i ograniczeń ilościowych, zwłaszcza określone w Akcie Przystąpienia, mają zastosowanie do Wysp Normandzkich i Wyspy Man w taki sam sposób, jak do Wielkiej Brytanii. W szczególności, cła i opłaty o skutku równoważnym pomiędzy tymi obszarami a Wspólnotą w pierwotnym składzie oraz pomiędzy tymi obszarami a nowymi Państwami Członkowskimi obniża się stopniowo zgodnie z harmonogramem przewidzianym w artykułach 32 i 36 Aktu Przystąpienia. Wspólną Taryfę Celną i ujednoliconą taryfę EWWiS stosuje się stopniowo zgodnie z harmonogramem przewidzianym w artykułach 39 i 59 Aktu Przystąpienia, z uwzględnieniem artykułów 109, 110 i 119 tego Aktu.

2. W odniesieniu do produktów rolnych i produktów wytworzonych w drodze ich przetworzenia, podlegających szczególnemu systemowi handlowemu, opłaty i inne środki importowe przewidziane w przepisach wspólnotowych i obowiązujące w Wielkiej Brytanii mają zastosowanie do krajów trzecich.

Stosuje się także środki przewidziane w zasadach wspólnotowych, a zwłaszcza w Akcie Przystąpienia, niezbędne do zapewnienia swobodnego przepływu i utrzymania zwykłych warunków konkurencji w handlu tymi produktami.

Rada, na wniosek Komisji, kwalifikowaną większością głosów ustala warunki zastosowania środków wymienionych w poprzednim akapicie do powyższych obszarów.

Artykuł  2

Akt Przystąpienia nie wywiera wpływu na prawa mieszkańców Wysp Normandzkich i Wyspy Man. Jednakże nie są oni beneficjentami postanowień dotyczących swobodnego przepływu osób i usług.

Artykuł  3

Postanowienia Traktatu EWEA obowiązujące osoby i przedsiębiorstwa w rozumieniu artykułu 196 niniejszego Traktatu stosuje się do tych osób i przedsiębiorstw w przypadku rozpoczęcia przez nie działalności na powyższych obszarach.

Artykuł  4

Władze tych obszarów traktują w ten sam sposób osoby fizyczne i prawne ze Wspólnoty.

Artykuł  5

Jeżeli w trakcie stosowania przepisów określonych w niniejszym Protokole zaistnieją trudności po stronie Wspólnoty lub tych obszarów, Komisja niezwłocznie zaproponuje Radzie środki ochronne uznane przez siebie za odpowiednie, określając warunki ich stosowania.

Rada podejmie decyzję kwalifikowaną większością głosów w ciągu jednego miesiąca.

Artykuł  6

W niniejszym Protokole, mieszkaniec Wysp Normandzkich lub Wyspy Man oznacza obywatela Zjednoczonego Królestwa i Kolonii, który uzyskał to obywatelstwo poprzez fakt urodzenia, adoptowania, naturalizacji lub zarejestrowania na danej wyspie jego samego, jego rodzica lub rodzica któregoś z jego rodziców. Osoba taka nie jest uznawana za mieszkańca Wysp Normandzkich lub Wyspy Man jeżeli ona sama, jej rodzic lub rodzic jej rodziców został urodzony, adoptowany, naturalizowany lub zarejestrowany w Wielkiej Brytanii albo jeżeli był zwykłym mieszkańcem Wielkiej Brytanii przez pięć lat.

Przepisy administracyjne niezbędne do identyfikacji takich osób podaje się do wiadomości Komisji.

w sprawie Grenlandii

(uchylony)

w sprawie określonych ograniczeń ilościowych dotyczących Irlandii

I.

IRLANDIA

1. Ograniczenia ilościowe importu, obowiązujące w Irlandii dla poniższych produktów, znosi się stopniowo poprzez otwarcie poniższych kontyngentów całkowitych.

Okres	Pończochy (*) pozycja WTC nr ex 60.03 i ex 60.04	Resory do pojazdów (**) pozycja WTC nr ex 73.35	Świece zapłonowe i części komponentów metalowych pozycja WTC nr ex 85.08	Szczotki i miotły o wartości co najmniej 1,5 GBP za tuzin pozycja WTC nr ex 96.01 i ex 96.02	Szczotki i miotły o wartości poniżej 1,5 GBP za tuzin pozycja WTC nr ex 96.01 i ex 96.02
	Pary		Sztuki	Sztuki	Sztuki
Od 1 stycznia 1973 r. do 30 czerwca 1973 r.	2.000.000	50.000	300.000	130.000	600.000
Od 1 lipca 1973 r. do 30 czerwca 1974 r.	5.000.000	150.000	900.000	460.000	1.600.000
Od 1 lipca 1974 r. do 30 czerwca 1975 r.	6.000.000	200.000	1.250.000	660.000	2.200.000

(*) Kontyngent stosuje się w odniesieniu do rajstop i pończoch innych niż podkolanówki wykonane w całości lub głównie z jedwabiu albo ręcznie, o wartości nie przekraczającej 2,50 GBP za tuzin par.

(**) Kontyngent stosuje się w odniesieniu do laminowanych resorów z żelaza lub stali do zastosowania w pojazdach oraz pióra tych resorów.

Ograniczenia te znosi się z dniem 1 lipca 1975 roku.

2. Irlandia ma prawo utrzymać w stosunku do superfosforatów (pozycja WTC nr 31.03AI) kontyngent w imporcie z krajów innych niż Wielka Brytania. Wielkość tego kontyngentu ustala się poprzez odniesienie do produkcji irlandzkiej odnotowanej w 1970 roku na poziomie:

- wielkości tej produkcji w 1973 roku,

- wielkości tej produkcji w 1974 roku,

- połowy 8% wielkości tej produkcji w pierwszej połowie 1975 roku

Kontyngent ten znosi się z dniem 1 lipca 1975 roku.

3. Irlandia ma prawo utrzymać do dnia 1 lipca 1975 roku ograniczenia ilościowe w eksporcie następujących produktów do pozostałych Państw Członkowskich:

Pozycja WTC	Opis towaru
ex 41.01	Skóry nieprzetworzone (świeże, solone, suszone, piklowane lub wapnowane), rozdzielane lub nie, w tym skóry owcze w wełnie: - Nieprzetworzone skóry owcze (świeże, solone, suszone, piklowane lub wapnowane), rozdzielane lub nie, w tym skóry w wełnie
44.01	Drewno opałowe, w tym w bale, kloce, gałęzie i chrust; odpady drewniane, w tym pył
44.03	Surowe drewno, okorowane lub nie albo wstępnie obrobione
44.04	Drewno pocięte w kloce, ale bez dalszej obróbki
44.05	Drewno pocięte wzdłuż, ociosane lub oheblowane, ale bez dalszej obróbki, o grubości powyżej 5 cm
ex 74.01	Kamień miedziany; miedź nie obrobiona (oczyszczona lub nie); odpady i złom miedzi: - Odpady i złom miedzi
ex 75.01	Kamień niklowy i inne pośrednie produkty metalurgii niklu; nikiel nie obrobiony (z wyłączeniem anod galwanicznych); odpady i złom niklu: - Odpady i złom niklu
76.01	Nie obrobione aluminium: odpady i złom aluminium: B. odpady i złom aluminium
78.01	Nie obrobiony ołów: odpady i złom ołowiu: B. odpady i złom ołowiu
79.01	Nie obrobiony cynk: odpady i złom cynku: B. odpady i złom cynku

w sprawie importu pojazdów samochodowych i sektora montażu samochodów w Irlandii

Artykuł  1

Irlandia ma prawo utrzymać do 1 stycznia 1985 roku system regulujący montaż i import pojazdów samochodowych (zwany dalej "systemem") stosowany na podstawie przepisów Ustawy o pojazdach samochodowych z 1968 roku (o rejestracji importerów), (zwanej dalej "Ustawą").

Artykuł  2

1. Od daty przystąpienia, wszystkie podmioty importujące i montujące pojazdy marek wyprodukowanych we Wspólnocie i zarejestrowanych na podstawie Ustawy, które nadal spełniają warunki rejestracji, mogą importować bez ograniczeń z innych Państw Członkowskich w pełni kompletne pojazdy wyprodukowane w pozostałych Państwach Członkowskich.

2. W ramach obniżki taryfy przewidzianej w artykule 32 Aktu Przystąpienia, z dniem 1 stycznia 1974 roku Irlandia stosuje niedyskryminującą taryfę do pojazdów importowanych przez podmioty importujące i montujące wymienione w ustępie 1.

3. Irlandia utrzymuje prawo zamiany elementu fiskalnego zawartego w cłach nakładanych na pojazdy i ich części przez wewnętrzne podatki na podstawie artykułu 95 Traktatu EWG i artykułu 38 Aktu Przystąpienia. W szczególności podatki te nie mogą prowadzić do dyskryminacji pomiędzy stawkami stosowanymi do:

- części wyprodukowanych w Irlandii i części importowanych z pozostałych Państw Członkowskich;

- pojazdów wyprodukowanych w Irlandii i pojazdów importowanych z pozostałych Państw Członkowskich;

- części wyprodukowanych w Irlandii lub importowanych z pozostałych Państw Członkowskich i pojazdów montowanych w Irlandii lub importowanych z pozostałych Państw Członkowskich.

Artykuł  3

1. Od 1 stycznia 1974 roku taryfa obowiązująca na podstawie artykułu 2 ustęp 2 stosuje się także do całkowitych kontyngentów, które Irlandia otwiera z dniem przystąpienia dla pozostałych Państw Członkowskich w odniesieniu do pojazdów pochodzących ze Wspólnoty, innych niż objęte specjalną procedurą w ramach systemu.

2. Kontyngenty te ustala się rocznie na podstawie wskaźnika procentowego liczby pojazdów zmontowanych w Irlandii w poprzednim roku podatkowym. Wskaźnik ten wynosi 3% w 1973 roku i rośnie co roku o jeden punkt, do 14% w 1984 roku.

Irlandia może rozdzielić kontyngent pomiędzy następujące kategorie pojazdów:

I. Pojazdy prywatne

(a) o pojemności skokowej poniżej 1.500 cm³;

(b) o pojemności skokowej powyżej 1.500 cm³.

II. Pojazdy komercyjne

(a) o masie własnej nie większej niż 3,5 t;

(b) o masie własnej większej niż 3,5 t.

Masę własną ustala się zgodnie z zasadami klasyfikacji pojazdów do celów podatku drogowego w Irlandii.

3. W ramach tego rozdziału, Irlandia może ustalić następujące kontyngenty:

Kategoria I - Pojazdy prywatne 85%

całkowitego kontyngentu, podzielone w następujący sposób:

I. (a) (do 1.500 cm³) 75%

I. (b) (ponad 1.500 cm³) 26%

Kategoria II - Pojazdy komercyjne 15%

całkowitego kontyngentu, podzielone w następujący sposób:

II. (a) (do 3,5 t) 75%

II. (b) (ponad 3,5 t) 25%

4. Jeżeli w trakcie stosowania systemu kontyngentowego okaże się, że kontyngent nie został wykorzystany w całości, wskutek stosowania powyższego podziału, Komisja, po zasięgnięciu opinii rządu Irlandii, może określić odpowiednie środki przeznaczone do zastosowania przez ten rząd w celu umożliwienia pełnego wykorzystania kontyngentu.

Artykuł  4

Jeżeli zastosowanie niniejszego Protokołu, a w szczególności artykułu 2 ustęp 1, prowadzi do zakłócenia konkurencji pomiędzy podmiotami importującymi i montującymi utworzonymi w Irlandii, które może zagrozić fazowemu przejściu z systemu stosowanego w czasie przystąpienia na system zgodny z Traktatem EWG, Komisja może upoważnić rząd Irlandii do podjęcia odpowiednich środków celem poprawy sytuacji. Środki te nie mogą prowadzić do zakwestionowania ostatecznej daty zniesienia systemu.

Artykuł  5

Irlandia może wprowadzać dodatkowe modyfikacje do systemu celem usprawnienia przejścia z systemu stosowanego w czasie przystąpienia na system zgodny z Traktatem EWG.

w sprawie fosforu (pozycja WTC nr 28.04 C IV)

1. Od 1 stycznia 1974 do 31 grudnia 1977 roku Wielka Brytania może stosować kontyngent taryfowy na fosfor (pozycja WTC nr 28.04 C IV) w wielkości odpowiadającej potrzebom tego kraju, ale nieprzekraczającej 40.000 ton metrycznych rocznie.

2. W latach 1974, 1975 i 1976 do kontyngentu tego stosuje się zerową stawkę celną Rada może zmienić cło nakładane na fosfor, podejmując decyzję jednogłośnie, z uwzględnieniem warunków konkurencji, dostaw i produkcji na rynku fosforu.

3. Rada ustala cło stosowane do kontyngentu w roku 1977 decyzją jednogłośną. Jeżeli decyzja taka nie zostanie podjęta, do kontyngentu stosuje się stawkę równą połowie cła przewidzianego we Wspólnej Taryfie Celnej.

4. Wspólną Taryfę Celną wprowadza się w Wielkiej Brytanii z dniem 1 stycznia 1978 roku.

5. Z dniem 1 kwietnia 1973 roku Wielka Brytania stosuje stawkę zerową do importu fosforu ze Wspólnoty w jej pierwotnym składzie.

w sprawie tlenku i wodorotlenku aluminium (tlenku glinowego) (pozycja WTC nr 28.20 A)

1. Najpóźniej z dniem 1 stycznia 1975 roku niezależną stawkę celną Wspólnej Taryfy Celnej stosowaną do tlenku i wodorotlenku aluminium (pozycja WTC nr 28.20 A) zawiesza się na poziomie 5,5% na czas nieokreślony.

2. Nowe Państwa Członkowskie wykonują pierwszy etap zbliżania ich ceł na ten produkt do Wspólnej Taryfy Celnej w dniu 1 stycznia 1976 roku, obniżając w tym terminie o 50% różnicę pomiędzy podstawową stawką celną a stawką 5,5%.

3. Nowe Państwa Członkowskie wprowadzą stawkę celną 5,5% z dniem 1 lipca 1977 roku.

4. Rada bada sytuację w przypadku nie stosowania zerowej stawki celnej przez Wspólnotę do importu tlenku i wodorotlenku aluminium z niezależnych krajów rozwijających się Wspólnoty Brytyjskiej, zwłaszcza Karaibów, lub jeżeli będą wymagały tego warunki przemysłu aluminium.

w sprawie ekstraktów garbarskich akacji (mimozy) (pozycja WTC nr 32.01 A) i ekstraktów garbarskich kasztana (pozycja WTC nr ex 32.01 C)

1. Najpóźniej z dniem 1 stycznia 1974 roku niezależne cło Wspólnej Taryfy Celnej przewidziane dla ekstraktów garbarskich akacji (mimozy) (pozycja WTC nr 32.01 A) zawiesza się na poziomie 3% na czas nieokreślony.

2. Od 1 lipca 1973 roku Irlandia i Wielka Brytania stosują zerowe stawki celne do importu ekstraktów garbarskich akacji (mimozy) (pozycja WTC nr 32.01 A) i ekstraktów garbarskich kasztana (pozycja WTC nr ex 32.01 C) ze Wspólnoty w jej pierwotnym składzie.

w sprawie sklejki (pozycja WTC nr ex 44.15)

1. W odniesieniu do następujących produktów:

ex 44.15 Sklejka z drzew iglastych, bez dodatków innych substancji, o grubości powyżej 9 mm, której powierzchnie są obrabiane nie dalej niż do etapu łuszczenia,

ex 44.15 Sklejka z drzew iglastych, bez dodatków innych substancji, piaskowana, o grubości do 18,5 mm,

z dniem 1 stycznia 1974 roku otwiera się dwa niezależne wspólnotowe kontyngenty z zerową stawką celną. Wielkość tych kontyngentów ustala się rocznie po stwierdzeniu wyczerpania wszystkich możliwości dostaw na rynku wewnętrznym Wspólnoty w okresie otwarcia kontyngentów.

2. Rada bada sytuację w przypadku znaczącej zmiany w imporcie o stawce zerowej sklejki do Irlandii i Wielkiej Brytanii z Finlandii lub w systemie preferencji taryfowych stosowanych przez Wspólnotę do określonych produktów pochodzących z krajów rozwijających się.

3. Z dniem 1 kwietnia 1973 roku Dania, Irlandia i Wielka Brytania stosują zerową stawkę celną na import sklejki ze Wspólnoty w pierwotnym składzie.

w sprawie ścieru drzewnego (pozycja WTC nr 47.01 A II)

1. Niezależne cło Wspólnej Taryfy Celnej na ścier drzewny (pozycja WTC nr 47.01 A II) ulega całkowitemu zawieszeniu, zgodnie z ustalonym harmonogramem.

2. Do czasu powyższego zawieszenia, Państwa Członkowskie mają prawo otworzyć kontyngenty celne na produkty objęte ustępem 1. Poinformują o tym Komisję.

w sprawie papieru gazetowego (pozycja WTC nr 48.01 A)

1. Definicję papieru gazetowego (pozycja WTC nr 48.01 A) zmienia się w taki sposób, aby obniżyć niższy limit wagowy z 48 do 40 gramów na metr kwadratowy.

2. Kontyngent z zerową stawką celną w wysokości 625.000 ton metrycznych, obowiązujący w ramach Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu, ulega obniżeniu.

3. Co roku otwiera się kontyngent taryfowy Wspólnoty z niezależną zerową stawką po stwierdzeniu wyczerpania wszystkich możliwości dostaw na rynku wewnętrznym Wspólnoty w okresie otwarcia kontyngentu.

w sprawie nieobrobionego ołowiu (pozycja WTC nr 78.01 A)

1. W odniesieniu do ołowiu z dodatkiem srebra zdefiniowanego w następujący sposób: 78.01 A Nieobrobiony ołów zawierający co najmniej 0,02% srebra,

I przeznaczony do oczyszczenia (ołów z dodatkiem srebra)

otwiera się kontyngent taryfowy Wspólnoty ze stawką zerową, do daty wejścia w życie całkowitego zawieszenia, na czas nieokreślony, cła na ołów z dodatkiem srebra. Nowe Państwa Członkowskie uczestniczą w tym kontyngencie od dnia 1 stycznia 1974 roku. Jego roczna wielkość jest równa całkowitej wielkości wykorzystywanej przez dane Państwa Członkowskie, wraz z rezerwą.

Kontyngentem tym zarządza się w ramach systemu zapewniającego faktyczne oczyszczenie importowanego ołowiu z dodatkiem srebra przez odbiorców.

2. Ołów z dodatkiem srebra podlega opłacie celnej ad valorem w wysokości 4,5%.

3. Z dniem 1 lutego 1975 roku stawka celna na ołów z dodatkiem srebra podlega zawieszeniu na poziomie 2%.

4. Rada corocznie bada możliwość całkowitego zawieszenia, na czas nieokreślony, niezależnej stawki celnej na ołów z dodatkiem srebra.

5. W odniesieniu do nieobrobionego ołowiu innego niż ołów z dodatkiem srebra stosuje się następujące środki:

(a) z dniem 1 stycznia 1974 roku obecne cło 1,32 jr/100 kg zamienia się na cło ad valorem w wysokości 4,5% z minimalną opłatą od 1,1 jr/100 kg;

(b) z dniem 1 stycznia 1974 roku nowe Państwa Członkowskie uczestniczą w kontyngencie taryfowym Wspólnoty z zerową stawką celną w wysokości 55.000 ton metrycznych na nieobrobiony ołów inny niż ołów z dodatkiem srebra. Poczynając od 1975 roku, wielkość tę zmniejsza się, w celu zniesienia kontyngentu z dniem 31 grudnia 1977 roku;

(c) przed zniesieniem kontyngentu, Rada bada sytuację celem zadecydowania o obniżce niezależnego cła na nieobrobiony ołów inny niż ołów z dodatkiem srebra, z zastrzeżeniem, że obniżone cło obejmuje minimalną opłatę od 1,1 jr/100 kg.

w sprawie nieobrobionego cynku (pozycja WTC nr 79.01 A)

1. Od dnia 1 stycznia 1974 roku na nieobrobiony cynk (pozycja WTC nr 79.01 A) obowiązuje stawka 4,5%, z minimalną opłatą od 1,1 jr/100 kg.

2. Z tym samym dniem nowe Państwa Członkowskie uczestniczą w kontyngencie taryfowym Wspólnoty z zerową stawką celną na nieobrobiony cynk, którego wielkość początkowa wynosiła 30.000 ton metrycznych w 1971 roku. Kontyngent taryfowy za 1974 roku ustala się na poziomie z 1973 roku. Stopniową obniżkę rozpoczyna się w 1975 roku, tak aby kontyngent został całkowicie zniesiony z dniem 31 grudnia 1977 roku.

w sprawie rynków i handlu produktami rolnymi

1. Stosowanie przez nowe Państwa Członkowskie przepisów rolnych Wspólnoty, w powiązaniu ze środkami przejściowymi przewidzianymi w tytule II części IV Aktu Przystąpienia, prowadzi do objęcia całej Wspólnoty preferencjami wspólnotowymi na produkty rolne z dniem stosowania tych postanowień.

2. Główną cechą organizacji rynków jest zapewnienie rozwoju handlu wewnątrz Wspólnoty w warunkach porównywalnych do istniejących na rynku krajowym.

3. Niemniej, geograficzne rozszerzenie Wspólnoty może spowodować problemy w zakresie elastyczności handlu, zwłaszcza w sektorze nasion zbożowych (pszenicy i ryżu), którym należy zapobiegać.

Po wprowadzeniu przepisów dotyczących wspólnej organizacji rynków, instytucje Wspólnoty zapewnią swobodny przepływ wszelkich towarów zgodnie z celami określonymi w Traktacie EWG i obowiązujących przepisach.

4. Zmiany struktury handlu międzynarodowego stanowią naturalny efekt powiększenia Wspólnoty.

5. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 39 i 110 Traktatu EWG, w okresie stosowania środków przejściowych powinna istnieć możliwość rozwiązywania problemów mogących wyniknąć w poszczególnych przypadkach dla określonych krajów trzecich.

Jeżeli problemy takie zaistnieją, instytucje Wspólnoty zbadają poszczególne przypadki w kontekście wszystkich czynników istotnych dla sytuacji w danym czasie, podobnie jak czyniły to dotychczas w podobnych przypadkach. W miarę potrzeb, w okresie stosowania środków tymczasowych podejmują one środki mogące rozwiązać te problemy zgodnie z zasadami Wspólnej Polityki Rolnej i w ramach jej mechanizmów.

6. W celu przezwyciężenia trudności mogących wystąpić na rynkach Wspólnoty wskutek zastosowania mechanizmów przejściowych, instytucje Wspólnoty mogą korzystać oraz stosować, w miarę potrzeb, różnorodne środki wynikające z Traktatu EWG, jego przepisów wykonawczych oraz postanowień niniejszego Aktu.

w sprawie importu cukru przez Wielką Brytanię z krajów i terytoriów eksportujących, wymienionych w Umowie Wspólnoty Brytyjskiej w Sprawie Cukru

1. Do 28 lutego 1975 roku Wielka Brytania może importować z krajów i terytoriów eksportujących, wymienionych w Umowie Wspólnoty Brytyjskiej w sprawie Cukru, ilości cukru w ramach wynegocjowanych kontyngentów cenowych określonych w tej umowie.

2. Przy imporcie pobiera się następujące opłaty:

(a) opłata specjalna, równa różnicy pomiędzy równowartością c.i.f. uzgodnionej ceny kupna a ceną sprzedaży cukru w Wielkiej Brytanii. Postanowień artykułu 55 ustęp 1 Aktu Przystąpienia nie stosuje się;

(b) opłata oparta na różnicy pomiędzy światową ceną c.i.f. cukru surowego a równowartością c.i.f. uzgodnionej ceny kupna. Opłatę tę wykorzystuje się do finansowania kosztów odsprzedaży cukru przez Radę Cukru Wielkiej Brytanii.

Jeżeli cena c.i.f. cukru surowego przekroczy równowartość c.i.f. uzgodnionej ceny kupna Rada wypłaca różnicę importerowi.

3. Cenę sprzedaży omawianego cukru w Wielkiej Brytanii ustala się na poziomie umożliwiającym efektywną sprzedaż danych wielkości bez szkody dla sprzedaży cukru wspólnotowego.

4. Nie naruszając postanowień artykułu 15 ustęp 1 rozporządzenia (EWG) nr 766/68, określającego generalne zasady udzielania zwrotów z tytułu eksportu cukru, zwroty eksportowe obowiązujące w Wielkiej Brytanii można przyznawać dla białego cukru produkowanego z cukru surowego importowanego na podstawie niniejszego Protokołu.

5. Rada, większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może przyjąć środki niezbędne do wprowadzenia w życie postanowień niniejszego Protokołu w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie wspólnej organizacji rynków cukru, a zwłaszcza w celu zapewnienia przestrzegania ceny sprzedaży cukru w Wielkiej Brytanii przy stosowaniu postanowień ustępu 2.

w sprawie importu masła i sera z Nowej Zelandii do Wielkiej Brytanii

Artykuł  1

1. Wielka Brytania może w ramach uzgodnień przejściowych importować z Nowej Zelandii określone ilości masła i sera żółtego, na poniższych warunkach.

2. Ilości wymienione w ustępie 1 wynoszą:

(a) odnośnie masła, w pierwszych pięciu latach:

1973 165.811 ton metrycznych

1974 158.902 ton metrycznych

1975 151.994 ton metrycznych

1976 145.085 ton metrycznych

1977 138.176 ton metrycznych

(b) odnośnie sera żółtego:

1973 68.580 ton metrycznych

1974 60.960 ton metrycznych

1975 45.720 ton metrycznych

1976 30.480 ton metrycznych

1977 15.240 ton metrycznych

Rada, większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może zmienić powyższe ilości masła i sera żółtego, o ile tonaż wyrażony jako równowartość mleka odpowiadająca całkowitym ilościom przewidzianym dla tych dwóch produktów na dany rok pozostanie niezmieniony.

3. Ilości masła i sera żółtego określone w ustępie 2 importuje się do Wielkiej Brytanii po cenie, której przestrzeganie gwarantuje na etapie c.i.f. Nowa Zelandia. Cenę tę ustala się na poziomie umożliwiającym Nowej Zelandii realizację ceny reprezentującej średnią cenę uzyskiwaną przez ten kraj na rynku Wielkiej Brytanii w latach 1969, 1970, 1971 i 1972.

4. Produkty importowane do Wielkiej Brytanii na podstawie postanowień niniejszego Protokołu nie mogą być przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego ani reeksportu do krajów trzecich.

Artykuł  2

1. Import do Wielkiej Brytanii ilości masła i sera żółtego określonych w artykule 1 podlega specjalnym opłatom. Postanowień artykułu 55 ustęp 1 litera b) Aktu Przystąpienia nie stosuje się.

2. Specjalne opłaty ustala się na podstawie ceny c.i.f. wymienionej w artykule 1 ustęp 3 oraz ceny rynkowej na dane produkty w Wielkiej Brytanii, na poziomie umożliwiającym ich efektywną sprzedaż bez uszczerbku dla sprzedaży masła i sera żółtego ze Wspólnoty.

Artykuł  3

Rada, na wniosek Komisji, kwalifikowaną większością głosów przyjmuje środki niezbędne do wykonania artykułów 1 i 2.

Artykuł  4

Wspólnota nadal będzie wspierać zawarcie umowy międzynarodowej w sprawie produktów mlecznych, tak, aby jak najszybciej doprowadzić do poprawy sytuacji na rynku światowym.

Artykuł  5

1. W 1975 roku Rada dokona przeglądu sytuacji odnośnie masła w świetle przeważających warunków podaży i popytu w znaczących krajach produkujących i konsumujących na świecie, zwłaszcza we Wspólnocie i Nowej Zelandii. W trakcie przeglądu uwzględnia się następujące czynniki:

(a) postępy w dążeniu do zawarcia efektywnej umowy światowej w sprawie produktów mlecznych, której stroną byłaby Wspólnota i inne znaczące kraje produkujące i konsumujące;

(b) zakres postępu Nowej Zelandii w dążeniu do zróżnicowania jej gospodarki i eksportu, przy założeniu, że polityka handlowa Wspólnoty nie hamuje tego postępu.

2. Odpowiednie środki zapewniające utrzymanie po 31 grudnia 1977 roku wyjątkowych przepisów odnośnie importu masła z Nowej Zelandii, w tym szczegóły tych przepisów, ustala Rada, większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, z uwzględnieniem powyższego przeglądu.

3. Wyjątkowe przepisy dotyczące importu znosi się z dniem 31 grudnia 1977 roku.

w sprawie napojów alkoholowych otrzymywanych z nasion zbożowych

1. Rada, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, podejmuje decyzję na temat niezbędnych środków usprawniających wykorzystywanie nasion zbożowych Wspólnoty w produkcji napojów alkoholowych, zwłaszcza whisky, eksportowanych do krajów trzecich, celem zastosowania tych środków w odpowiednim czasie.

2. Środki te, które mogą zostać podjęte w ramach Rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynku nasion zbożowych lub planowanego Rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynku alkoholu, muszą odpowiadać ogólnej polityce Wspólnoty w sferze alkoholu, bez dyskryminacji pomiędzy tymi produktami i innymi alkoholami, z uwzględnieniem specyficznych sytuacji w poszczególnych przypadkach.

w sprawie stosunków pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwami Afryki i Madagaskaru oraz niezależnymi krajami rozwijającymi się Wspólnoty Brytyjskiej zlokalizowanymi w Afryce, na Oceanie Indyjskim, Oceanie Spokojnym i Karaibach

I

1. Europejska Wspólnota Gospodarcza oferuje niezależnym krajom Wspólnoty Brytyjskiej wymienionym w Załączniku VI do Aktu Przystąpienia możliwość uporządkowania ich stosunków ze Wspólnotą w duchu Deklaracji Woli podjętej przez Radę na posiedzeniu 1 i 2 kwietnia 1963 roku, zgodnie z jedną z poniższych formuł:

- uczestnictwo w Konwencji Stowarzyszenia, która po wygaśnięciu Konwencji Stowarzyszenia z dnia 29 lipca 1969 roku będzie regulowała stosunki miedzy Wspólnotą a Stowarzyszonymi Państwami Afryki i Madagaskaru, sygnatariuszami tej ostatniej Konwencji;

- zawarcie dowolnej liczby specjalnych konwencji stowarzyszeniowych w oparciu o artykuł 238 Traktatu EWG, obejmujących wzajemne prawa i obowiązki, zwłaszcza w sferze handlu;

- zawarcie umów handlowych mających usprawnić i rozwinąć handel pomiędzy Wspólnotą a tymi krajami.

2. Z przyczyn praktycznych, Wspólnota zaleca zajęcie stanowiska przez niezależne kraje Wspólnoty Brytyjskiej, do których oferta ta jest zaadresowana, niezwłocznie po przystąpieniu. Wspólnota proponuje niezależnym krajom Wspólnoty Brytyjskiej wymienionym w załączniku VI do Aktu Przystąpienia rozpoczęcie negocjacji niezbędnych do zawarcia umowy w oparciu o jedną z formuł oferty z dniem 1 sierpnia 1973 roku.

Wspólnota zaprasza niezależne kraje Wspólnoty Brytyjskiej zamierzające rozpocząć negocjacje w ramach pierwszej formuły do uczestnictwa wraz ze Stowarzyszonymi Państwami Afryki i Madagaskaru w negocjowaniu nowej Konwencji zastępującej Konwencję podpisaną 29 lipca 1969 roku.

3. W przypadku Botswany, Lesotho i Suazi wybierających jedną z dwóch pierwszych formuł oferty:

- istnieje potrzeba znalezienia odpowiednich rozwiązań szczególnych problemów wynikających z sytuacji tych krajów, będących członkiem unii celnej z krajem trzecim;

- na obszarze tych państw Wspólnotę winna obowiązywać taryfa nie mniej korzystna niż stosowana przez te Państwa do najbardziej uprzywilejowanego kraju trzeciego;

- postanowienia stosowanego systemu, a zwłaszcza przepisy dotyczące pochodzenia, winny wyłączyć wszelkie ryzyko zakłócenia handlu ze szkodą dla Wspólnoty wskutek uczestnictwa tych państw w unii celnej z krajem trzecim.

II

1. Odnośnie uzgodnień o stowarzyszeniu wprowadzanych po wygaśnięciu Konwencji Stowarzyszenia z 29 lipca 1969 roku, Wspólnota jest gotowa realizować swoją politykę stowarzyszeniową w stosunku do Stowarzyszonych Państw Afryki i Madagaskaru i niezależnych krajów Wspólnoty Brytyjskiej, stających się stronami tego stowarzyszenia.

2. Przystąpienie nowych Państw Członkowskich do Wspólnoty i ewentualne rozszerzenie polityki stowarzyszeniowej nie może stanowić źródła osłabienia stosunków Wspólnoty ze Stowarzyszonymi Państwami Afryki i Madagaskaru, stronami Konwencji Stowarzyszenia podpisanej 29 lipca 1969 roku. Stosunki Wspólnoty ze Stowarzyszonymi Państwami Afryki i Madagaskaru gwarantują tym Państwom korzyści oparte o struktury zapewniające Stowarzyszeniu szczególny charakter w dziedzinie relacji handlowych, współpracy finansowej i technicznej oraz wspólnych instytucji.

3. Celem polityki stowarzyszeniowej Wspólnoty pozostaje ochrona osiągniętych rezultatów i fundamentalnych zasad wymienionych powyżej.

4. Postanowienia stowarzyszenia, które zostaną zdefiniowane w trakcie negocjacji wymienionych w trzecim akapicie ustępu części I ustęp 2 niniejszego Protokołu, uwzględniają warunki gospodarcze wspólne dla niezależnych krajów rozwijających się Wspólnoty Brytyjskiej zlokalizowanych w Afryce, na Oceanie Indyjskim, Oceanie Spokojnym i Karaibach oraz Stowarzyszonych Państw Afryki i Madagaskaru, doświadczenia nabyte w ramach stowarzyszenia, zamiary Państw Stowarzyszonych oraz konsekwencje dla tych Państw wprowadzenia ogólnego systemu preferencji.

III

Podstawowym celem Wspólnoty jest ochrona interesów wszystkich tych krajów wymienionych w niniejszym Protokole, których gospodarka jest w znacznej mierze uzależniona od eksportu produktów podstawowych, zwłaszcza cukru.

Kwestia dotycząca cukru zostanie uzgodniona w tych ramach, z uwzględnieniem, w odniesieniu do eksportu cukru, znaczenia tego produktu dla gospodarek niektórych z tych krajów, w szczególności tych ze Wspólnoty Brytyjskiej.

w sprawie zastosowania przez nowe Państwa Członkowskie ogólnego systemu preferencji taryfowych stosowanego przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą

1. Nowe Państwa Członkowskie mogą odroczyć do 1 stycznia 1974 roku wprowadzenie ogólnego systemu preferencji taryfowych, stosowanego przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą, do produktów pochodzących z krajów rozwijających się.

2. Jednakże, w odniesieniu do produktów podlegających rozporządzeniom: (EWG) nr 2796/71, 2797/71, 2798/71 i 2799/71, Irlandia może stosować do 31 grudnia 1975 roku, w odniesieniu do krajów korzystających z ogólnego systemu preferencji, opłat celnych równych opłatom celnym stosowanym do takich samych produktów w stosunku do Państw Członkowskich innych niż Wielka Brytania.

w sprawie uczestnictwa nowych Państw Członkowskich w funduszach Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali

Wkład nowych Państw Członkowskich do funduszy Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali wynosi:

Wielka Brytania 57.000.000 jr

Dania 635.000 jr

Irlandia 77.500 jr.

Wkład wpłaca się w trzech równych ratach rocznych poczynając od przystąpienia.

Każdą ratę wpłaca się w wymienialnej walucie krajowej nowego Państwa Członkowskiego.

w sprawie wymiany informacji z Danią w dziedzinie energetyki atomowej

Artykuł  1

1. Od przystąpienia informacje przekazywane Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom na podstawie artykułu 13 Traktatu EWEA udostępnia się Danii, która rozpowszechnia je na swoim terytorium w sposób ograniczony, zgodnie z postanowieniami tego artykułu.

2. Od przystąpienia Dania udostępni Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej taką samą ilość informacji z dziedzin określonych poniżej. Informacje te przedstawia się szczegółowo w dokumencie przekazywanym Komisji, która przesyła je przedsiębiorstwom na zasadach określonych w powyższym artykule.

3. Dania udostępni Wspólnocie informacje z następujących dziedzin:

- reaktor z moderatorem chłodzonym organicznie na ciężką wodę DOR;

- reaktory zbiornikowo-ciśnieniowe na ciężką wodę DT-350 i DK-400;

- obieg gazowy wysokiej temperatury;

- system instrumentacyjny i specjalny sprzęt elektroniczny;

- niezawodność;

- fizyka reaktorowa, dynamika reaktora i wymiana ciepła;

- testowanie materiałów i sprzętu wewnątrz reaktora.

4. Dania przekaże Wspólnocie wszelkie informacje dodatkowe do składanych sprawozdań, zwłaszcza w trakcie wizyt personelu Wspólnoty lub Państwa Członkowskiego w Riso Centre, na warunkach uzgodnionych dla każdego przypadku.

Artykuł  2

1. W sektorach, w których Dania udostępni informacje Wspólnocie, właściwe władze (obecnie "Atomenergikommission") udzielają koncesji na warunkach komercyjnych, na odpowiedni wniosek, Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom ze Wspólnoty, które posiadają wyłączne prawa do patentów zgłoszonych w Państwach Członkowskich lub Wspólnocie oraz nie mają, w stosunku do krajów trzecich, obowiązków udzielania bądź oferowania koncesji, wyłącznej całkowicie lub częściowo, odnośnie praw do tych patentów.

2. W przypadku udzielenia wyłącznej koncesji, Dania wspiera i ułatwia udzielanie podkoncesji na zasadach komercyjnych Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom ze Wspólnoty przez posiadaczy tych koncesji.

Koncesje wyłączne w całości lub w części są udzielane na zwykłych zasadach komercyjnych.

w sprawie wymiany informacji z Irlandią w dziedzinie energetyki atomowej

Artykuł  1

1. Od przystąpienia informacje przekazywane Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom na podstawie artykułu 13 Traktatu EWEA udostępnia się Irlandii, która rozpowszechnia je na swoim terytorium w sposób ograniczony, zgodnie z postanowieniami tego artykułu.

2. Od przystąpienia Irlandia udostępnia Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej własne informacje z dziedziny energetyki atomowej rozpowszechniane w sposób ograniczony, w zakresie nieobejmującym zastosowań czysto komercyjnych. Komisja przekaże je przedsiębiorstwom na zasadach określonych w powyższym artykule.

3. Informacje te dotyczą głównie badań nad rozwojem reaktora energetycznego oraz prac nad izotopami i ich zastosowaniem w medycynie, w tym problemów ochrony przed promieniowaniem.

Artykuł  2

1. W sektorach, w których Irlandia udostępnia informacje Wspólnocie, właściwe władze udzielają koncesji na warunkach komercyjnych, na odpowiedni wniosek, Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom ze Wspólnoty, które posiadają wyłączne prawa do patentów zgłoszonych w Państwach Członkowskich lub Wspólnocie oraz nie mają obowiązków w stosunku do krajów trzecich udzielania bądź oferowania koncesji, wyłącznej całkowicie lub częściowo, odnośnie praw do tych patentów.

2. W przypadku udzielenia koncesji wyłącznej całkowicie lub częściowo Irlandia wspiera i ułatwia udzielanie podkoncesji na zasadach komercyjnych Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom ze Wspólnoty przez posiadaczy tych koncesji.

Koncesje wyłączne w całości lub w części są udzielane na zwykłych zasadach komercyjnych.

w sprawie wymiany informacji z Wielką Brytanią w dziedzinie energetyki atomowej

Artykuł  1

1. Od przystąpienia informacje przekazywane Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom na podstawie artykułu 13 Traktatu EWEA udostępnia się Wielkiej Brytanii, która rozpowszechnia je na swoim terytorium w sposób ograniczony, zgodnie z postanowieniami tego artykułu.

2. Od przystąpienia Wielka Brytania udostępnia Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej taką samą ilość informacji z dziedzin wyszczególnionych w załączonym wykazie. Komisja przekazuje je przedsiębiorstwom na zasadach określonych w powyższym artykule.

3. Z uwagi na większe zainteresowanie Wspólnoty określonymi sektorami, Wielka Brytania przywiązuje szczególną wagę do przekazywania informacji z następujących dziedzin:

- badania i rozwój reaktorów szybkich (łącznie z bezpieczeństwem);

- badania podstawowe (dotyczące typów reaktorów);

- bezpieczeństwo reaktorów (z wyłączeniem szybkich);

- metalurgia, stal, stopy i koncentrat cyrkonu;

- kompatybilność materiałów strukturalnych;

- wytwarzanie paliw eksperymentalnych;

- termohydrodynamika;

- instriumentacja.

Artykuł  2

1. W dziedzinach, w których Wielka Brytania udostępnia informacje Wspólnocie, właściwe władze (obecnie United Kingdom Atomic Energy Authority i United Kingdom Generating Boards) udzielają koncesji na warunkach komercyjnych, na odpowiedni wniosek, Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom ze Wspólnoty, które posiadają wyłączne prawa do patentów zgłoszonych w Państwach Członkowskich lub Wspólnocie oraz nie mają obowiązków w stosunku do krajów trzecich udzielania bądź oferowania koncesji, wyłącznej całkowicie lub częściowo, odnośnie praw do tych patentów.

2. W przypadku udzielenia wyłącznej koncesji, Wielka Brytania wspiera i ułatwia udzielanie podkoncesji na zasadach komercyjnych Państwom Członkowskim, osobom i przedsiębiorstwom ze Wspólnoty przez posiadaczy tych koncesji.

Koncesje wyłączne w całości lub w części są udzielane na zwykłych zasadach komercyjnych.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz sektorów wymienionych w artykule 1 ustęp 2

I. Nauka podstawowa

- Fizyka reaktora

- Podstawowe prace w metalurgii i chemii

- Praca nad izotopami

Inżynieria chemiczna II. Reaktory

(a) Badania i rozwój systemów reaktorowych

(b) Operacyjne doświadczenia z reaktorami Mangox (w tym badania nad funkcjonowaniem reaktora)

(c) Bezpieczeństwo reaktora (z wyłączeniem reaktorów szybkich)

(d) Badania i rozwój reaktorów szybkich (w tym bezpieczeństwo)

(e) Operacyjne doświadczenia z reaktorami testującymi materiały

III. Materiały i komponenty

(a) Grafit i chemia chłodziw

(b) Kompatybilność materiałów strukturalnych dla reaktorów

(c) Stal i beton (w tym korozja); spawanie i testowanie spawów

(d) Wytwarzanie paliw eksperymentalnych oraz ocena projektów i wydajności paliw

(e) Wymiana ciepła

(f) Metalurgia.

IV. Instrumentacja (w tym insrtumentacja fizyczna zdrowia)

V. Radiobiologia

VI. Napęd jednostek pływających

w sprawie umowy z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej

Królestwo Danii i Irlandia zobowiązują się przystąpić do Umowy pomiędzy określonymi Państwami Członkowskimi i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej, z drugiej strony, w sprawie zastosowania na obszarach określonych Państw Członkowskich Wspólnoty gwarancji przewidzianych w Traktacie o nierozprzestrzenianiu broni atomowej, na warunkach określonych w tej Umowie.

w sprawie Irlandii

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

Pragnąc rozstrzygnąć pewne szczegółowe problemy, dotyczące Irlandii, oraz UZGODNIWSZY NASTĘPUJĄCE POSTANOWIENIA:

Mają w pamięci, że do fundamentalnych celów Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej należy stałe podnoszenie poziomu życia i warunków pracy obywateli Państw Członkowskich oraz harmonijny rozwój gospodarczy tych państw, osiągany poprzez zmniejszanie różnic występujących między różnymi regionami i zacofania regionów mniej uprzywilejowanych;

Dostrzegają fakt, że rząd irlandzki zaangażował się w realizację polityki uprzemysłowienia i rozwoju gospodarczego, mającej na celu wyrównywanie poziomu życia w Irlandii z poziomem występującym w innych krajach europejskich oraz likwidowanie bezrobocia, z jednoczesnym, progresywnym wyrównywaniem różnic regionalnych pod względem poziomu rozwoju;

Uznają, że osiągnięcie celów tej polityki leży w ich wspólnym interesie;

Zgadzają się, w tym celu, zalecić instytucjom wspólnotowym wykorzystanie wszelkich środków i procedur określonych postanowieniami Traktatu EWG, w szczególności poprzez adekwatne wykorzystanie wspólnotowych zasobów, przeznaczonych na realizację wymienionych celów wspólnotowych;

Uznają, w szczególności, że przy stosowaniu postanowień artykułów 92 i 93 Traktatu EWG konieczne będzie uwzględnianie celów ekspansji ekonomicznej i podnoszenia poziomu życiowego ludności.

WYMIANA PISM DOTYCZĄCYCH KWESTII WALUTOWYCH

Bruksela, 22 stycznia 1972 roku

Ekscelencjo!

Na Posiedzeniu Ministerialnym Konferencji w dniu 7 czerwca 1971 roku uzgodniono, że deklaracja w sprawie kwestii walutowych, którą podniosłem w czasie Posiedzenia, powinna stać się przedmiotem wymiany pism załączonych do Aktu w sprawie warunków przystąpienia i zmian Traktatów. Mam zatem zaszczyt niniejszym potwierdzić złożenie na Posiedzeniu następującej Deklaracji:

"(a) Jesteśmy przygotowani do określenia uporządkowanej i stopniowej obniżki urzędowych sald funta szterlinga po naszym przystąpieniu.

(b) Będziemy gotowi do omówienia, po naszym przystąpieniu do Wspólnot, środków właściwych do stopniowego dostosowania zewnętrznej charakterystyki i praktyk odnośnie funta szterlinga do innych walut Wspólnoty, w kontekście dążenia do Unii Gospodarczej i Walutowej w poszerzonej Wspólnocie, jak również jesteśmy przekonani, iż w stosunku do urzędowego funta szterlinga możliwe są działania umożliwiające nam pełne uczestnictwo w tym procesie.

(c) W tym samym czasie ukierunkujemy nasze polityki na ustabilizowanie urzędowych sald funta szterlinga w sposób zbieżny z długofalowymi celami.

(d) Mam nadzieję, że Wspólnota uzna niniejszą Deklarację za zadowalające rozwiązanie kwestii funta szterlinga i spraw z nim związanych, pozostawiające do uregulowania, w trakcie negocjacji, jedynie dostosowanie się przez Wielką Brytanię do dyrektyw dotyczących przepływu kapitału na podstawie Traktatu Rzymskiego."

2. Na tym samym posiedzeniu w dniu 7 czerwca delegacja Wspólnoty zaakceptowała powyższą Deklarację.

3. Rozumiem, że delegacje Królestwa Danii, Irlandii i Królestwa Norwegii także wyraziły swoją akceptację powyższej Deklaracji, potwierdzonej niniejszym pismem.

Monsieur Gaston THORN

Ministre des affaires étrangeres

du grand-duché de Luxemburg

4. Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego pisma i potwierdzenie przyjęcia powyższej Deklaracji przez Rządy Państw Członkowskich Wspólnoty oraz Rządy Królestwa Danii, Irlandii i Królestwa Norwegii.

Proszę Waszą Ekscelencję o przyjęcie wyrazów najwyższego szacunku,

Geoffrey RIPPON

minister bez teki

________

Bruksela, 22 stycznia 1972 roku

Ekscelencjo!

Był Pan uprzejmy przekazać mi w dniu dzisiejszym pismo następującej treści:

"1. Na Posiedzeniu Ministerialnym Konferencji w dniu 7 czerwca 1971 roku uzgodniono, że deklaracja w sprawie kwestii walutowych, którą podniosłem w czasie Posiedzenia, powinna stać się przedmiotem wymiany pism załączonych do Aktu w sprawie warunków przystąpienia i zmian Traktatów. Mam zatem zaszczyt niniejszym potwierdzić złożenie na Posiedzeniu następującej Deklaracji:

'(a) Jesteśmy przygotowani do określenia uporządkowanej i stopniowej obniżki urzędowych sald funta szterlinga po naszym przystąpieniu.

(b) Będziemy gotowi do omówienia, po naszym przystąpieniu do Wspólnot, środków właściwych do stopniowego dostosowania zewnętrznej charakterystyki i praktyk odnośnie funta szterlinga do innych walut Wspólnoty, w kontekście dążenia do Unii Gospodarczej i Walutowej w poszerzonej Wspólnocie, jak również jesteśmy przekonani, iż w stosunku do urzędowego funta szterlinga możliwe są działania umożliwiające nam pełne uczestnictwo w tym procesie.

(c) W tym samym czasie ukierunkujemy nasze polityki na ustabilizowanie urzędowych sald funta szterlinga w sposób zbieżny z długofalowymi celami.

(d) Mam nadzieję, że Wspólnota uzna niniejszą Deklarację za zadowalające rozwiązanie kwestii funta szterlinga i spraw z nim związanych, pozostawiające do uregulowania, w trakcie negocjacji, jedynie dostosowanie się przez Wielką Brytanię do dyrektyw dotyczących przepływu kapitału na podstawie Traktatu Rzymskiego."

2. Na tym samym posiedzeniu w dniu 7 czerwca delegacja Wspólnoty zaakceptowała powyższą Deklarację.

Geoffrey RIPPON, QC, MP

minister bez teki

3. Uznaję, że delegacje z Królestwa Danii, Irlandii i Królestwa Norwegii wyraziły także swoją aprobatę we wcześniej cytowanej deklaracji, w formie potwierdzonej przez niniejszy list.

4. Będę wdzięczny za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu i potwierdzenia mi aprobaty Rządów Państw Członkowskich Wspólnoty jak również Rządów Królestwa Danii, Irlandii, i Królestwa Norwegii, co do wcześniej cytowanej deklaracji."

Mam zaszczyt potwierdzić, że otrzymałem niniejszy list i potwierdzić zgodę Rządów Państw Członkowskich Wspólnoty jak również Rządów Królestwa Danii, Irlandii i Królestwa Norwegii, co do deklaracji figurującej w ustępie 1 Pańskiego listu

Proszę przyjąć, Ekscelencjo, wyrazy mojego głębokiego szacunku.

G. THORN

Ministre des affaires étrangeres

du Grand-Duché de Luxembourg

P. HARMEL

Ministre des affaires étrangeres du P. J. HILLERY

Royaume de Belgique Aire Gnóthai Eachtracha na hÉireann

Minister van Buitenlandse Zaken van

her Koninkrijk België

I. NORGAARD A. MORO

Kongeriget Danmarks Ministro per gli Affari Esteri

udenrigsokonomiminister della Repubblica Italiana

W. SCHEEL W. K. N. SCHMELZER

Bundesminister des Auswärtigen der Minister van Buitenlandse Zaken van

Bundesrepublik Deutschland het

Koninkrijk der Nederlanden

M. SCHUMANN A. CAPPELEN

Ministre des affaires étrangéres Kongeriket Norges utenriksminister

de la République française

AKT KOŃCOWY

TEKST AKTU KOŃCOWEGO

Pełnomocnicy:

Jego Wysokości Króla Belgów, Jej Wysokości Królowej Danii, Prezydenta Republiki Federalnej Niemiec, Prezydenta Republiki Francuskiej, Prezydenta Irlandii, Prezydenta Republiki Włoskiej, Jego Wysokości Wielkiego Księcia Luksemburga, Jej Wysokości Królowej Holandii, Jego Wysokości Króla Norwegii, Jej Wysokości Królowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Rady Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez jej Przewodniczącego,

zgromadzeni w Brukseli dnia dwudziestego drugiego stycznia tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego drugiego roku celem podpisania Traktatu o przystąpieniu Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej,

przyjmują do wiadomości sporządzenie i przyjęcie poniższych tekstów na Konferencji pomiędzy Wspólnotami Europejskimi a państwami wnioskującymi o przystąpienie do Wspólnot:

I. Traktat o przystąpieniu Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej;

II. Akt dotyczący warunków przystąpienia i zmian Traktatów;

III. poniższe teksty załączone do Aktu dotyczącego warunków przystąpienia i zmian Traktatów:

A. Załącznik I: Lista, na którą powołuje się artykuł 29 Aktu Przystąpienia,

Załącznik II: Lista, na którą powołuje się artykuł 30 Aktu Przystąpienia,

Załącznik III: Lista produktów, na którą powołują się artykufy 32, 36 i 39

Aktu Przystąpienia,

Załącznik IV: Lista produktów, na którą powołuje się artykuł 32 Aktu Przystąpieniau,

Załącznik V: Lista, na którą powołuje się artykuł 107 Aktu Przystąpienia,

Załącznik VI: Lista krajów, na którą powołuje się artykuł 109 Aktu Przystąpienia i Protokół nr 22,

Załącznik VII: Lista, na którą powołuje się artykuł 133 Aktu Przystąpienia,

Załącznik VIII: Lista, na którą powołuje się artykuł 148 (1) Aktu Przystąpienia,

Załącznik IX: Lista, na którą powołuje się artykuł 148 (2) Aktu Przystąpienia,

Załącznik X: Lista, na którą powołuje się artykuł 150 Aktu Przystąpienia,

Załącznik XI: Lista, na którą powołuje się artykuł 152 Aktu Przystąpienia;

B. Protokół nr 1 w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego,

Protokół nr 2 w sprawie Wysp Owczych,

Protokół nr 3 w sprawie Wysp Normandzkich i Wyspy Man,

Protokół nr 4 w sprawie Grenlandii,

Protokół nr 5 w sprawie Svalbardu (Spitzbergenu),

Protokół nr 6 w sprawie określonych ograniczeń ilościowych dotyczących Irlandii,

Protokół nr 7 w sprawie importu pojazdów samochodowych i sektora montażu samochodów w Irlandii,

Protokół nr 8 w sprawie fosforu (pozycja WTC nr 28.04 C IV),

Protokół nr 9 w sprawie tlenku i wodorotlenku aluminium (tlenek glinowy) (pozycja WTC nr 28.20 A),

Protokół nr 10 w sprawie ekstraktów garbarskich akacji (mimozy) (pozycja WTC nr 32.01 A) i ekstraktów garbarskich kasztana (pozycja WTC nr ex 32.01 C),

Protokół nr 11 w sprawie sklejki (pozycja WTC nr ex 44.15),

Protokół nr 12 w sprawie ścieru drzewnego (pozycja WTC nr 47.01 A II),

Protokół nr 13 w sprawie papieru gazetowego (pozycja WTC nr 48.01 A),

Protokół nr 14 w sprawie nieobrobionego ołowiu (pozycja WTC nr 78.01 A),

Protokół nr 15 w sprawie nieobrobionego cynku (pozycja WTC nr 79.01 A),

Protokół nr 16 w sprawie rynków i handlu produktami rolnymi,

Protokół nr 17 w sprawie importu cukru przez Wielką Brytanię z krajów i terytoriów eksportujących, wymienionych w Umowie Wspólnoty Brytyjskiej w Sprawie Cukru,

Protokół nr 18 w sprawie importu masła i sera z Nowej Zelandii do Wielkiej Brytanii,

Protokół nr 19 w sprawie napojów alkoholowych otrzymywanych z nasion zbożowych,

Protokół nr 20 w sprawie rolnictwa norweskiego,

Protokół nr 21 w sprawie systemu rybołówstwa norweskiego,

Protokół nr 22 w sprawie stosunków pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwami Afryki i Madagaskaru oraz niezależnymi krajami rozwijającymi się Wspólnoty Brytyjskiej zlokalizowanymi w Afryce, na Oceanie Indyjskim, Oceanie Spokojnym i Karaibach,

Protokół nr 23 w sprawie zastosowania przez nowe Państwa Członkowskie ogólnego systemu preferencji taryfowych stosowanego przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

Protokół nr 24 w sprawie uczestnictwa nowych Państw Członkowskich w funduszach Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali,

Protokół nr 25 w sprawie wymiany informacji z Danią w dziedzinie energetyki atomowej,

Protokół nr 26 w sprawie wymiany informacji z Irlandią w dziedzinie energetyki atomowej,

Protokół nr 27 w sprawie wymiany informacji z Norwegią w dziedzinie energetyki atomowej,

Protokół nr 28 w sprawie wymiany informacji z Wielką Brytanią w dziedzinie energetyki atomowej,

Protokół nr 29 w sprawie umowy z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej,

Protokół nr 30 w sprawie Irlandii;

C. Wymiana pism dotyczących kwestii walutowych;

D. Tekst Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, łącznie z Traktatami zmieniającymi lub uzupełniającymi je, w języku duńskim, angielskim, irlandzkim i norweskim.

Pełnomocnicy przyjmują do wiadomości Decyzję Rady Wspólnot Europejskich z 22 stycznia 1972 roku w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.

Pełnomocnicy i Rada przyjmują deklaracje wymienione poniżej i załączone do niniejszego Aktu Końcowego:

1. Wspólna Deklaracja w sprawie Trybunału Sprawiedliwości,

2. Wspólna Deklaracja w sprawie suwerennych stref Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze,

3. Wspólna Deklaracja w sprawie sektora rybołówstwa,

4. Wspólna Deklaracja Intencji w sprawie rozwinięcia stosunków handlowych z Cejlonem, Indiami, Malezją, Pakistanem i Singapurem,

5. Wspólna Deklaracja w sprawie swobodnego przepływu pracowników.

Pełnomocnicy przyjmują do wiadomości następującą Deklarację załączoną do niniejszego Aktu Końcowego:

Deklaracja Rządu Republiki Federalnej Niemiec w sprawie objęcia Berlina Decyzją dotyczącą przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz Traktatem w sprawie przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

Pełnomocnicy i Rada przyjmują do wiadomości także rozwiązania odnośnie procedury podejmowania określonych decyzji i innych środków w okresie poprzedzającym przystąpienie, uzgodnione na Konferencji przez Wspólnoty Europejskie i Państwa składające wniosek o przystąpienie do tych Wspólnot oraz załączone do niniejszego Aktu Końcowego.

Następujące deklaracje zostały sporządzone i są dołączone do niniejszego Aktu Końcowego:

1. Deklaracja Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie definicji pojęcia "obywatele",

2. Deklaracja w sprawie rozwoju gospodarczego i przemysłowego Irlandii,

3. Deklaracje w sprawie mleka, mięsa wieprzowego i jaj,

4. Deklaracja w sprawie systemu wspólnotowego ustalania cen rolnych we Wspólnocie,

5. Deklaracja w sprawie działalności rolniczej w rejonach podgórskich.

W dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszym aktem końcowym

(część wielojęzyczna)

G. EYSKENS G. THORN

P. HARMEL J. DONDELINGER

J. VAN DER MEULEN

J. O. KRAG N. SCHMELZER

I. NORGAARD TH. WESTERTERP

J. CHRISTENSEN SASSEN

W. SCHEEL T. BRATTELI

H.-G. SACHS A. CAPPELEN

S. CHR. SOMMERFELT

M. SCHUMANN E. HEATH

J.-M. BOEGNER ALEC DOUGLAS-HOME

G. RIPPON

SEAN Ó LOINSIGH

PÁDRAIG Ó HÍRIGHILE

COLOMBO

A. MORO

BOMBASSEI DE VETTOR

DEKLARACJE

Wspólna deklaracja

w sprawie Trybunału Sprawiedliwości

Środki dodatkowe niezbędne z uwagi na przystąpienie nowych Państw Członkowskich podejmie Rada, która na wniosek Trybunału może odpowiednio zwiększyć liczbę Adwokatów Generalnych i zmienić postanowienia trzeciego ustępu artykułu 132 Traktatu EWWiS, trzeciego ustępu artykułu 165 Traktatu EWG i trzeciego ustępu artykułu 137 Traktatu EWEA.

Wspólna deklaracja

w sprawie suwerennych stref Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze

Przepisy dotyczące stosunków pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Suwerennymi strefami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Cyprze zostaną określone w kontekście umowy pomiędzy tą Wspólnotą a Republiką Cypru.

Wspólna deklaracja

w sprawie sektora rybołówstwa

1. Instytucje Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej poddadzą analizie problemy sektora mączki i oleju rybnego celem podjęcia niezbędnych środków dotyczących stosowanego surowca. Środki te winny spełniać wymogi ochrony i racjonalnej eksploatacji biologicznych zasobów morskich, unikając zarazem tworzenia i utrzymywania jednostek produkcyjnych o niedostatecznej rentowności.

2. Stosowanie wspólnych norm rynkowych do określonych ryb świeżych i mrożonych nie może prowadzić do wyłączenia żadnych metod sprzedaży, podobnie jak żadna metoda sprzedaży nie może utrudniać stosowania tych norm. Instytucje Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej winny rozwiązywać ewentualne problemy, w odpowiednim czasie, w duchu tego założenia.

3. Europejska Wspólnota Gospodarcza jest świadoma znaczenia norweskiego eksportu produktów rybnych do krajów trzecich, podlegającego Rozporządzeniu (EWG) nr 2142/70 podobnie jak eksport innych towarów ze Wspólnoty.

4. Norweska ustawa w sprawie sprzedaży produktów przetwórstwa rybnego z 18 grudnia 1970 roku powinna zostać niezwłocznie poddana szczegółowej analizie w celu ustalenia warunków jej stosowania z uwzględnieniem przepisów prawa wspólnotowego.

Wspólna deklaracja intencji

w sprawie rozwinięcia stosunków handlowych z Cejlonem, Indiami, Malezją, Pakistanem i Singapurem

Zainspirowana wolą poszerzenia i zacieśnienia stosunków handlowych z niezależnymi krajami rozwijającymi się Wspólnoty Brytyjskiej w Azji (Cejlonem, Indiami, Malezją, Pakistanem i Singapurem), Europejska Wspólnota Gospodarcza jest gotowa rozważyć po przystąpieniu wraz z tymi krajami problemy, które mogą zaistnieć w dziedzinie handlu, w celu znalezienia odpowiednich rozwiązań, z uwzględnieniem skutków systemu ogólnych preferencji taryfowych oraz sytuacji innych krajów rozwijających się z tego samego obszaru geograficznego.

Kwestia eksportu cukru z Indii do Wspólnoty po wygaśnięciu Umowy Wspólnoty Brytyjskiej w sprawie cukru z 31 grudnia 1971 roku winna zostać uregulowana przez Wspólnotę w świetle niniejszej deklaracji intencyjnej, z uwzględnieniem środków podejmowanych w odniesieniu do importu cukru z niezależnych krajów Wspólnoty Brytyjskiej wymienionych w Protokole nr 22 w sprawie stosunków pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwami Afryki i Madagaskaru oraz krajami rozwijającymi się Wspólnoty Brytyjskiej zlokalizowanymi w Afryce, na Oceanie Indyjskim, Oceanie Spokojnym i Karaibach.

Wspólna deklaracja

w sprawie swobodnego przepływu pracowników

Powiększenie Wspólnoty może doprowadzić do określonych trudności społecznych w Państwach Członkowskich w zakresie swobody przepływu pracowników.

W przypadku zaistnienia takich trudności, Państwa Członkowskie zastrzegają sobie prawo do przekazania sprawy instytucjom Wspólnoty celem rozwiązania tego problemu zgodnie z postanowieniami Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie oraz ich przepisami wykonawczymi.

Deklaracja

Rządu Republiki Federalnej Niemiec w sprawie objęcia Berlina decyzją dotyczącą Przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz Traktatem w sprawie Przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

Rząd Republiki Federalnej Niemiec zastrzega sobie prawo do oświadczenia, po przystąpieniu Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz po zdeponowaniu instrumentu ratyfikacji Traktatu dotyczącego przystąpienia tych krajów do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, że Decyzja Rady z 22 stycznia 1972 roku w sprawie przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali i Traktatu wymienionego powyżej stosuje się do Landu Berlin.

Deklaracja

Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie definicji terminu "obywatele"

Z uwagi na wejście w życie ustawy o obywatelstwie brytyjskim z 1981 roku, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej składa następujące oświadczenie, zastępujące z dniem 1 stycznia 1983 roku oświadczenie złożone przy podpisywaniu Traktatu o przystąpieniu Wielkiej Brytanii do Wspólnot Europejskich:

"W odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej terminy "obywatele", "obywatele Państw Członkowskich" i "obywatele Państw Członkowskich oraz krajów i terytoriów zamorskich" stosowane w Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Gospodarczą, Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz w innych aktach Wspólnoty podjętych na ich podstawie należy rozumieć jako odnoszące się do:

(a) obywateli brytyjskich;

(b) osób posiadających status brytyjski, na mocy części IV Ustawy o obywatelstwie brytyjskim z 1981 roku, oraz prawo do zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie, nie podlegających kontroli imigracyjnej;

(c) obywateli Brytyjskich Terytoriów Zależnych, uzyskujących obywatelstwo poprzez połączenie z Gibraltarem."

Odniesienie w artykule 6 trzeciego Protokołu do Aktu Przystąpienia z 22 stycznia 1972 roku w sprawie Wysp Normandzkich i Wyspy Man do "obywateli Zjednoczonego Królestwa i kolonii" należy rozumieć jako dotyczące "wszystkich obywateli brytyjskich".

Deklaracja

w sprawie sytuacji gospodarczej i przemysłowej w Irlandii

Na szóstym posiedzeniu ministerialnym podczas negocjacji pomiędzy Wspólnotą a Irlandią, odbytym w dniu 19 października 1971 roku, A. Moro, Minister Spraw Zagranicznych Republiki Włoskiej, złożył w imieniu delegacji Wspólnoty oświadczenie przytoczone poniżej w punkcie I.

P.J. Hillery, Minister Spraw Zagranicznych Irlandii, udzielił w imieniu delegacji irlandzkiej odpowiedzi, którą przytoczono poniżej w punkcie II.

I. Deklaracja złożona przez A. Moro, Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Włoskiej, w imieniu delegacji Wspólnoty

I

1. Delegacja irlandzka podkreśla, że jej kraj stoi w obliczu poważnych zakłóceń ekonomiczno-społecznych o charakterze regionalnym i strukturalnym. Delegacja uważa, iż zakłócenia te winny zostać zlikwidowane celem uzyskania harmonizacji w stopniu spójnym z celami Wspólnoty, a zwłaszcza z programem realizacji Unii Gospodarczej i Walutowej. Delegacja występuje do Wspólnoty z wnioskiem o podjęcie środków wspierających irlandzkie programy rządowe mające zlikwidować te zakłócenia oraz o pełne uwzględnienie szczególnych problemów Irlandii w tej dziedzinie podczas realizacji wspólnotowej polityki regionalnej w późniejszym okresie.

2. Delegacja irlandzka przekazała delegacji Wspólnoty dokumenty określające generalny kierunek i instrumenty irlandzkich programów regionalnych oraz wyjaśniła sposób wspierania irlandzkich sektorów eksportowych przez ulgi podatkowe. Istotna jest także kwestia środków, celem których jest pozbycie się zakłóceń ekonomicznych i społecznych poprzez rozwój przemysłu.

II

1. Delegacja Wspólnoty podkreśla, że zgodnie z preambułą do Traktatu Rzymskiego do podstawowych celów Wspólnoty należy stała poprawa warunków życia i pracy obywateli Państw Członkowskich oraz harmonijny rozwój gospodarczy tych krajów, poprzez zmniejszanie różnic pomiędzy poszczególnymi regionami i zacofania regionów zaniedbanych.

2. Wspólne polityki i różnorodne instrumenty stworzone przez Wspólnotę w sektorze gospodarczym i społecznym umożliwiają pozytywną realizację powyższego celu i mogą być w dalszym ciągu rozwijane. Europejski Fundusz Społeczny został ukierunkowany na nowe zadania. Europejski Bank Inwestycyjny stale poszerza zakres swoich działań. Obecnie, instytucje Wspólnoty prowadzą dyskusję na temat tego, jakie instrumenty Wspólnota może zastosować i zgodnie z jakimi procedurami, tak aby zrealizować cele polityki regionalnej.

Pomoc udzielana przez państwa, w tym zwolnienia podatkowe, podlegają zasadom określonym w artykułach 92-94 Traktatu EWG. Odnośnie pomocy państwa przeznaczonej na cele regionalne należy podkreślić, że zgodnie z artykułem 92 ustęp 3 litera a "pomoc wspierająca rozwój gospodarczy na obszarach o bardzo niskiej stopie życiowej lub znacznym bezrobociu" może zostać uznana za zgodną z celami Wspólnego Rynku. Doświadczenie wykazuje, że przepis ten jest na tyle elastyczny, aby władze Wspólnoty mogły uwzględniać szczególne potrzeby regionów zaniedbanych.

Zwolnienia podatkowe - podobnie jak wszystkie inne formy pomocy istniejące w Irlandii przy przystąpieniu - zostaną przeanalizowane przez Komisję w ramach zwykłego badania udzielanej pomocy. Jeżeli analiza ta wykaże brak możliwości utrzymania dowolnej pomocy w istniejącej formie, wówczas, zgodnie z zasadami przewidzianymi w Traktacie, Komisja jest obowiązana ustalić odpowiednie limity czasowe i środki przejściowe.

3. W świetle powyższych szczególnych problemów Irlandii, delegacja Wspólnoty proponuje załączyć do Aktu Przystąpienia protokół w sprawie sytuacji gospodarczej i przemysłowej w Irlandii.

II. Deklaracja złożona przez P. J. Hillery'ego, Ministra Spraw Zagranicznych Irlandii, w imieniu delegacji irlandzkiej

Mam przyjemność odnotować przyjęcie przez delegację irlandzką proponowanego Protokołu dotyczącego Irlandii, będącego przedmiotem rozmów naszych delegacji, którego tło zostało przejrzyście wyjaśnione przez Pana na wstępie. Przyjęty tekst umożliwi rządowi irlandzkiemu realizację planów w zakresie rozwoju gospodarczego i społecznego ze świadomością, że Wspólnota, działając przez swoje instytucje i agencje, będzie gotowa realizować cele nakreślone przez nas samych.

W trakcie negocjacji wielokrotnie zwracałem uwagę na problemy wynikające z różnic rozwoju gospodarczego w poszerzonej Wspólnocie. Usiłowałem także wyjaśnić trudności, które państwo takie jak Irlandia, usytuowane na peryferiach Wspólnoty, musi pokonać w celu zbliżenia swojego poziomu gospodarczego do poziomu pozostałych Państw Członkowskich. Jestem w pełni świadomy gotowości Wspólnoty do osiągnięcia celów przewidzianych w Traktacie EWG, polegających na zapewnieniu stałej poprawy warunków życia i pracy obywateli Państw Członkowskich oraz harmonijnego rozwoju ich gospodarek. Protokół uzgodniony przez nas w dniu dzisiejszym jest przekonującym dowodem determinacji Wspólnoty w dążeniu do realizacji tych fundamentalnych celów. Niniejszy Protokół będzie instrumentem praktycznym, który umożliwi mojemu krajowi pełne uczestnictwo w dążeniu do osiągnięcia powyższych założeń przez powiększoną Wspólnotę. Jego efektywność zostanie znacząco wzmocniona przez realizację wszechstronnej polityki regionalnej Wspólnoty. Jestem pełen uznania dla wysiłków podejmowanych dla uregulowania tego istotnego zagadnienia, stanowiącego element ewolucji Wspólnoty.

W warunkach irlandzkich, efektywność środków rozwojowych, realizowanych na poziomie krajowym lub wspólnotowym, należy oceniać w świetle postępu przy obniżaniu bezrobocia i emigracji oraz poprawy stopy życiowej. Wymaga ona zasadniczo zapewnienia naszej rosnącej sile roboczej niezbędnych możliwości zatrudnienia, bez których znaczna część najcenniejszych zasobów gospodarczych Irlandii pozostanie niewykorzystana lub utracona wskutek emigracji, zaś tempo rozwoju ekonomicznego ulegnie zahamowaniu.

Mój rząd będzie zadowolony wynikami naszej dzisiejszej dyskusji, która wykazała, że przystąpienie Irlandii do Wspólnoty umożliwi utrzymanie tendencji zapewniającej osiągnięcie celów przytoczonych w Protokole. Mam tu na myśli, w szczególności, stały rozwój przemysłu, który stanowi centrum generalnego celu ekspansji ekonomicznej. Szczególne znaczenie ma dla nas kontynuacja postępu poprzez zastosowanie efektywnych środków wsparcia przemysłowego. Rozumiem, że podobnie jak inne programy wspierające przekształcenia, nasze programy zostaną po przystąpieniu poddane analizie. Z zadowoleniem odnotowuję uznanie Wspólnot, że polityka wspierania przekształceń jest w Irlandii niezbędna, ale także stwierdzenie, iż określone formy wspierania przekształceń stosowanych przed przystąpieniem mogą zostać zakwestionowane.

Pragnę zwrócić uwagę na fakt, że powstanie tu kwestia zobowiązań już podjętych w tej sferze. Będziemy oczywiście je wypełniać, utrzymując jednak gotowość do omówienia wszelkich aspektów przejścia na nowe systemy wspierania przekształceń i współpracując w rozwiązywaniu tych problemów w odpowiedni sposób.

Jestem w pełni zadowolony z Pana stwierdzenia dotyczącego elastyczności odpowiednich postanowień Traktatu, dzięki której badanie naszego wspierania przekształceń przez instytucje Wspólnoty całkowicie uwzględni nasze szczególne problemy. W świetle tożsamości celów rządu Irlandii z celami Wspólnoty pragnę także wyrazić zadowolenie z faktu, iż w przypadku konieczności zmian tego wsparcia rząd Irlandii będzie mógł kontynuować rozwój przemysłu naszego kraju oraz osiągnąć stałą poprawę poziomu zatrudnienia i stopy życiowej.

Niezwykle cenię sobie zrozumienie Wspólnoty dla naszych problemów regionalnych i wspierania przekształceń przemysłowych, które mają dla Irlandii podstawowe znaczenie. Osiągnięte przez nas porozumienie zapowiada pozytywnie przyszłą współpracę w poszerzonej Wspólnocie przy realizacji podstawowych celów Traktatu. We współpracy tej dostrzegam środki, dzięki którym Irlandia będzie mogła najpełniej zrealizować swoje cele gospodarcze.

Deklaracja

w sprawie mleka w postaci płynnej, mięsa wieprzowego i jaj

Na drugim posiedzeniu ministerialnym podczas negocjacji pomiędzy Wspólnotą a Wielką Brytanią, w dniu 27 października 1970 roku, G. Rippon, minister bez teki, występujący w imieniu delegacji Wielkiej Brytanii, oraz W. Scheel, Minister Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec, występujący w imieniu delegacji Wspólnoty, złożyli poniższe oświadczenia.

Obie delegacje odnotowały, iż w oparciu o te oświadczenia osiągnięto porozumienie.

I. Oświadczenie złożone przez G. Rippona, ministra bez teki, w imieniu delegacji Wielkiej Brytanii

1. Na pierwszym posiedzeniu ministerialnym w dniu 21 lipca mój poprzednik oznajmił gotowość Wielkiej Brytanii do przyjęcia wspólnej polityki rolnej w ramach poszerzonej Wspólnoty. Wskazał jednak na istniejącą potrzebę rozważenia szeregu punktów, w tym implikacji w sferze produkcji, sprzedaży i konsumpcji, wynikających dla Wielkiej Brytanii ze wspólnotowego systemu mleka, mięsa wieprzowego i jaj.

2. Od tego czasu przeprowadzono wszechstronne badania i rozmowy, zarówno w Komisji na poziomie technicznym, jak i podczas obrad deputowanych na poziomie bardziej ogólnym. Naszym celem było ustalenie możliwości powstania poważnych problemów oraz sposobów ich eliminacji. Z przyjemnością mogę potwierdzić uzyskanie szczegółowych wyjaśnień oraz pełne zrozumienie ze strony Wspólnoty, co pozwala mi wierzyć w osiągnięcie oczekiwanego porozumienia w tych sprawach i usunięcie ich z porządku przyszłych obrad.

Mleko

Uważamy, że interes zarówno Wspólnoty, jak i Wielkiej Brytanii wymaga naszej zdolności do zapewnienia odpowiednich dostaw płynnego mleka, zaspokajających popyt w całym kraju, przez cały rok. Wierzymy, iż jest to możliwe, w świetle potwierdzenia przez Wspólnotę naszego zrozumienia zakresu i charakteru obecnych i przyszłych rozwiązań. Główne tezy tego zrozumienia brzmią następująco:

(i) jeden z celów wspólnej polityki polega na przeznaczeniu maksymalnej ilości na konsumpcję mleka w postaci płynnej w całej Wspólnocie i żadna polityka nie powinna hamować realizacji tego celu;

(ii) różnica cen pomiędzy mlekiem przeznaczonym na przetworzenie a mlekiem do konsumpcji płynnej, określona w uchwale Rady z 24 lipca 1966 roku, nie ma mocy prawnej; zostanie w odpowiednim czasie zastąpiona przez wspólnotowy przepis dotyczący mleka, zaś zgodnie z istniejącymi regulacjami Państwa Członkowskie mogą swobodnie ustalać ceny detaliczne mleka do konsumpcji w postaci płynnej, ale nie są do tego zobowiązane;

(iii) Rozporządzenie (EWG) nr 804/68 dotyczy wyłącznie środków rządowych dopuszczających wyrównywanie cen, zaś pozarządowa organizacja producentów, o ile działa na podstawie postanowień Traktatu EWG oraz wynikających z niego przepisów wtórnych, może z własnej inicjatywy konsygnować mleko w dowolnym czasie w celu zapewnienia maksymalnych zysków swoim członkom, dokonywać alokacji zysków finansowych oraz wynagradzać członków według własnego uznania.

Mięso wieprzowe

Uważamy także, że w interesie poszerzonej Wspólnoty, która winna być więcej niż samowystarczalna w sferze wieprzowiny, leży zapewnienie odpowiedniej stabilności rynku, w tym angielskiego rynku boczku. Obecny system Wspólnoty nie uwzględniał tego istotnego rynku, wchłaniającego rocznie około 640.000 ton boczku o wartości ponad 1.000 milionów jednostek rozliczeniowych. Rynek ten może stać się znaczącym stabilizatorem nie tylko dla Wielkiej Brytanii i innych bezpośrednio zainteresowanych producentów boczku, ale także dla wszystkich producentów wieprzowiny w poszerzonej Wspólnocie.

Z naszych dyskusji nie wyciągnęliśmy wniosku, że istniejące rozwiązania wspólnotowe w zakresie wieprzowiny muszą być niewłaściwe dla nowej sytuacji wynikającej z rozszerzenia.

Uważamy jednak za niezbędne wyrazić zrozumienie dla Waszej troski o znaczenie rynku boczku w poszerzonej Wspólnocie, o korzyści płynące z trwałej stabilności w warunkach uczciwej konkurencji dla produkcji wieprzowiny w całej Wspólnocie, a także o dokładne analizowanie sytuacji w okresie przejściowym i później.

Jaja

Poszerzona Wspólnota będzie samowystarczalna w sferze jaj, co umożliwi ustalanie cen przez wewnętrzne siły rynkowe a nie środki graniczne. Ponieważ dotyczy to już obecnie zarówno istniejącej Wspólnoty, jak i Wielkiej Brytanii, rynek poszerzonej Wspólnoty może podlegać wahaniom cen o takim samym charakterze jakie występują na dzisiejszych rynkach indywidualnych, choć być może z większą intensywnością. Z drugiej strony, tendencja do koncentracji produkcji w rękach wyspecjalizowanych producentów i równoległy rozwój sprzedaży powinny, w dalszej perspektywie, zmniejszyć czynniki destabilizacyjne. Uważam zatem, że będziemy zdolni do wprowadzenia uregulowań Wspólnoty.

3. Jeżeli delegacja Wspólnoty może formalnie potwierdzić, że właściwie rozumiemy możliwości stojące przed nami w zakresie mleka, jak również stwierdzić, że podziela wyrażone przeze mnie poglądy na temat znaczenia i cech rynku boczku w poszerzonej Wspólnocie oraz, że uznaje potrzebę stabilności w sferze wieprzowiny i jaj, my z naszej strony możemy uznać, iż nie musimy już podnosić tych kwestii w trakcie negocjacji, z wyjątkiem ogólnego kontekstu uregulowań przejściowych.

II. Oświadczenie złożone przez W. Scheela, Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec, w imieniu delegacji Wspólnoty

Delegacja Wspólnoty zgadza się z Waszym stanowiskiem w kwestii celów wspólnej polityki w sektorze mleka, istniejących możliwości ustalania ceny detalicznej mleka w postaci płynnej i działalności pozarządowych organizacji producentów. Zaznacza także, o ile to niezbędne, że zakaz stosowania krajowych środków dopuszczających wyrównywanie cen różnych produktów mlecznych, przewidziany w Rozporządzeniu (EWG) nr 804/68, dotyczy wszystkich krajowych przepisów mających zapewnić to wyrównanie.

Delegacja Wspólnoty przyjmuje oświadczenie na temat znaczenia i cech rynku boczku w poszerzonej Wspólnocie. Ponadto, w kontekście celów wspólnej polityki w zakresie wieprzowiny i jaj, podziela troskę o stabilność tych sektorów.

Mając na uwadze oświadczenie delegacji Wielkiej Brytanii, delegacja Wspólnoty z zadowoleniem stwierdza, że istniejące przepisy regulujące trzy powyższe sektory nie będą wymagały nowelizacji w celu uwzględnienia kwestii podniesionych przez delegację Wielkiej Brytanii.

Deklaracja

w sprawie systemu ustalania wspólnotowych cen rolnych

Na drugim posiedzeniu ministerialnym podczas negocjacji pomiędzy Wspólnotą a Wielką Brytanią, w dniu 27 października 1970 roku, W. Scheel, Minister Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec, występujący w imieniu delegacji Wspólnoty, złożył oświadczenie w sprawie systemu ustalania cen rolnych we Wspólnocie.

G. Rippon, minister bez teki, przyjął to oświadczenie w imieniu delegacji Wielkiej Brytanii. Wyraził też brak wątpliwości co do znaczenia, dla wszystkich zainteresowanych, przeglądów rolnych oraz co do zamiaru utrzymywania efektywnych i owocnych kontaktów, zwłaszcza z organizacjami producentów funkcjonującymi na poziomie Wspólnoty.

W efekcie obie delegacje stwierdziły zawarcie porozumienia na warunkach określonych w poniższym oświadczeniu W. Sheela:

"I. Rozmowy dotyczące tego zagadnienia, rozpoczęte w 1962 roku, doprowadziły do ustanowienia rocznych przeglądów stanu rolnictwa i rynków rolnych we Wspólnocie. Są one realizowane w ramach procedury ustalania cen wspólnotowych.

Procedurę tę można opisać w następujący sposób:

Szereg przepisów rolnych przewiduje generalną zasadę, zgodnie z którą Rada, działając na wniosek Komisji, ustala corocznie do 1 sierpnia, dla sezonu rynkowego rozpoczynającego się w następnym roku kalendarzowym, wszystkie ceny rolne, które w ramach wspólnej organizacji rynków winny być stałe.

Składając swój wniosek, Komisja jednocześnie przekazuje roczny raport w sprawie stanu rolnictwa i rynków rolnych.

Raport ten jest przekazywany w myśl wymogów prawnych i zobowiązań Komisji.

Komisja sporządza raport na podstawie odpowiednich danych statystycznych i księgowych, pochodzących ze wszelkich dostępnych źródeł krajowych i wspólnotowych.

Analiza zawarta w raporcie obejmuje:

- przegląd sytuacji gospodarczej i ogólnej rolnictwa, na poziomie krajowym i wspólnotowym, jak również w ogólnym kontekście ekonomicznym;

- przegląd rynku w podziale na produkty i ich grupy, prezentujący zarys sytuacji i jej charakterystyczne trendy.

Analiza danych dokonana przez Komisję obejmuje w szczególności informacje na temat tendencji w zakresie cen, kosztów, zatrudnienia, produktywności i dochodów gospodarstw.

Ceny rolne są ustalane zgodnie z procedurą określoną w artykule 43 (2) Traktatu EWG, co oznacza obowiązek zasięgania opinii Zgromadzenia.

W tym celu, wnioski Komisji wraz z raportem rocznym przekazuje się Zgromadzeniu, które odbywa generalną debatę na temat wspólnej polityki rolnej.

Ponadto, wnioski i raport są regularnie konsultowane z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, składającym się z przedstawicieli różnych sektorów gospodarczych i społecznych. Jeśli idzie o obowiązki Komitetu, artykuł 47 Traktatu EWG przewiduje, że zadaniem jego Działu Rolnego jest obsługa Komisji w zakresie przygotowania dyskusji Komitetu, zgodnie z postanowieniami artykułu 197 i 198 Traktatu EWG.

Przed, w trakcie i po przygotowaniu przez Komisję raportu rocznego i propozycji cenowych, zawodowe organizacje rolne utrzymują kontakty na poziomie Wspólnoty. Kontakty te obejmują dyskusje na temat danych statystycznych i innych, istotnych dla warunków ekonomicznych i perspektyw rolnictwa, które Komisja uwzględnia w swoim raporcie składanym Radzie.

Z uwagi na charakter cen ustalanych w ramach wspólnej polityki rolnej, Komisja postanowiła nie ograniczać tych kontaktów wyłącznie do sektora rolnego, ale utrzymywać je także z przedstawicielami kół przemysłowych, handlowych i związkowych, a także z konsumentami.

Kontakty te umożliwiają wszystkim zainteresowanym stronom wymianę poglądów i oczekiwań. Pozwalają także Komisji opracować raport roczny na temat sytuacji rolnictwa i propozycje cenowe z pełną świadomością poglądów stron.

Konsultacje ze Zgromadzeniem i Komitetem Ekonomiczno-Społecznym oraz proces kształtowania polityki, prowadzący do ostatecznej decyzji Rady, połączone z trwałymi i bezpośrednimi kontaktami pomiędzy instytucją odpowiedzialną za przygotowanie raportu i propozycji a organizacjami zainteresowanych stron, stanowią wystarczającą gwarancję rzetelnego uwzględnienia tych ostatnich.

2. Niezależnie od niniejszej procedury, Państwa Członkowskie mogą same prowadzić roczne przeglądy ich rolnictwa, w porozumieniu z zainteresowanymi organizacjami zawodowymi i zgodnie z procedurami krajowymi.

3. Delegacja Wspólnoty proponuje formalne przyjęcie do wiadomości następujących stwierdzeń przez Konferencję:

- procedury i praktyka wewnątrz Wspólnoty i w Państwach Członkowskich umożliwiają odpowiednie kontakty z zainteresowanymi organizacjami zawodowymi;

- instytucje Wspólnoty zamierzają zastosować praktykę i procedury wymienione w powyższym ustępie 1 do poszerzonej Wspólnoty;

- zastosowanie dwóch powyższych punktów zapewni w poszerzonej Wspólnocie system, w ramach którego możliwe będzie badanie warunków gospodarczych i perspektyw rolnictwa oraz utrzymywanie odpowiednich kontaktów z zawodowymi organizacjami producentów oraz innymi zainteresowanymi organizacjami i stronami."

Deklaracja

w sprawie działalności rolniczej w rejonach podgórskich

Na ósmym posiedzeniu ministerialnym podczas negocjacji pomiędzy Wspólnotą a Wielką Brytanią, odbytym 21-23 czerwca 1971 roku, G. Rippon, minister bez teki, występujący w imieniu delegacji Wielkiej Brytanii, złożył oświadczenie przytoczone poniżej w punkcie I.

M. Schumann, Minister Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej, występujący w imieniu delegacji Wspólnoty, złożył oświadczenie przytoczone poniżej w punkcie II.

I. Oświadczenie złożone przez G. Rippona, ministra bez teki, w imieniu delegacji Wielkiej Brytanii

Otwierając Konferencję w dniu 30 czerwca 1970 roku P. Barber poruszył, wśród innych zagadnień związanych z rolnictwem, problemy rolnictwa górskiego. Część Szkocji, Walii, Irlandii Północnej oraz północnej i północno-wschodniej Anglii stanowią tereny górzyste, które z uwagi na swój klimat, strukturę gleby i warunki geograficzne są przydatne wyłącznie do ekstensywnej hodowli zwierząt.

Gospodarstwa rolne na tych terenach mają ograniczony zakres i są szczególnie wrażliwe na warunki rynkowe, co powoduje, że same wysokie ceny końcowe nie pozwalają na ich utrzymanie się na rynku. Tym samym, nasz obecny system zapewnia im wsparcie w ramach zarówno ogólnej polityki ekonomiczno-społecznej, jak i polityki rolnej. Wielu obecnych członków Wspólnoty z pewnością posiada tereny borykające się z podobnymi problemami. Naturalnie, będziemy je rozwiązywali, tak jak to czyni Wspólnota, zgodnie z Traktatem i wspólną polityką rolną. Proszę o potwierdzenie słuszności mojego stanowiska, zgodnie z którym wszyscy członkowie poszerzonej Wspólnoty, znajdujący się w powyższej sytuacji, muszą uregulować problem utrzymania uzasadnionych dochodów rolników na tych terenach.

II. Oświadczenie złożone przez M. Schumanna, Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej, w imieniu delegacji Wspólnoty

Delegacja Wspólnoty z uwagą przyjmuje do wiadomości oświadczenie delegacji Wielkiej Brytanii w sprawie rolnictwa górskiego w tym kraju oraz środków wspierających je.

W odpowiedzi, delegacja Wspólnoty oświadcza, co następuje:

Wspólnota jest świadoma szczególnych warunków rolnictwa górskiego, w porównaniu z innymi obszarami Wielkiej Brytanii, podobnie jak różnic, czasem bardzo znaczących, pomiędzy obszarami Państw Członkowskich w obecnej Wspólnocie.

Szczególne warunki niektórych obszarów poszerzonej Wspólnoty mogą faktycznie wymagać działań dążących do rozwiązania problemów wynikających z tych warunków, a zwłaszcza do utrzymania uzasadnionych dochodów rolników.

Jak zauważyła delegacja Wielkiej Brytanii, działania takie muszą być oczywiście zgodne z Traktatem i wspólną polityką rolną.

1 Art. 9 zmieniony przez pkt 4 lit. a) Trzeciego Protokołu ze sprostowania do Traktatu o przystąpieniu z 2003 r. sporządzonego w Rzymie dnia 22 stycznia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.60.1) z dniem 1 maja 2004 r.

2 Protokół nr 4 uchylony przez art. 136a (obecnie art. 188) ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.U.04.90.864/2) w związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.

• Identyfikator: Dz.U.2004.90.864/15
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Traktat w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Bruksela.1972.01.22.
• Data aktu: 22/01/1972
• Data ogłoszenia: 30/04/2004
• Data wejścia w życie: 01/05/2004