Zasadnicze wymagania dla rekreacyjnych jednostek pływających.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI I PRACY¹⁾

z dnia 19 listopada 2004 r.

w sprawie zasadniczych wymagań dla rekreacyjnych jednostek pływających²⁾

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.

1. Rozporządzenie określa:

1) zasadnicze wymagania dotyczące projektowania i budowy rekreacyjnych jednostek pływających, w tym skuterów wodnych, jednostek częściowo ukończonych oraz elementów rekreacyjnych jednostek pływających, gdy wprowadzane są do obrotu w Unii Europejskiej osobno lub gdy przeznaczone są do zamontowania;

2) warunki i tryb dokonywania oceny zgodności;

3) treść deklaracji zgodności;

4) metody przeprowadzania badań rekreacyjnych jednostek pływających, w tym rekreacyjnych jednostek pływających, których budowy nie ukończono, ich elementów wbudowanych lub niewbudowanych;

5) dodatkowe kryteria, jakie powinny być uwzględnione przy notyfikowaniu jednostek;

6) sposób oznakowania rekreacyjnych jednostek pływających, w tym jednostek i elementów wymienionych w pkt 4;

7) wzór znaku CE.

2. Rozporządzenie określa także zasadnicze wymagania dotyczące:

1) emisji spalin z:

a) silników napędowych, zamontowanych lub przeznaczonych do zamontowania na lub w rekreacyjnych jednostkach pływających,

b) silników napędowych poddanych znacznej modyfikacji, zamontowanych na lub w rekreacyjnych jednostkach pływających;

2) emisji hałasu z:

a) rekreacyjnych jednostek pływających z silnikami z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego i jednostek z wbudowanymi na stałe silnikami napędowymi,

b) rekreacyjnych jednostek pływających z silnikami z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego i jednostek z wbudowanymi na stałe silnikami napędowymi, poddanych znacznej przebudowie i następnie wprowadzonych do obrotu w Unii Europejskiej w okresie 5 lat od przebudowy jednostki,

c) skuterów wodnych,

d) silników zaburtowych oraz silników z przekładnią Z z integralnym układem wydechowym przeznaczonych do zamontowania na rekreacyjnych jednostkach pływających.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) rekreacyjna jednostka pływająca - jednostkę pływającą każdego typu przeznaczoną do celów sportowych i rekreacyjnych, o długości kadłuba od 2,5 m do 24 m mierzonej w sposób określony w, mających do niej zastosowanie, normach zharmonizowanych, niezależnie od rodzaju jej napędu;

2) skuter wodny - rekreacyjną jednostkę pływającą o długości mniejszej niż 4 m, wykorzystującą silnik spalinowy wewnętrznego spalania i posiadającą pędnik strugowodny jako podstawowe źródło napędu oraz zaprojektowaną tak, aby osoba lub osoby nią sterujące siedziały, stały lub klęczały na jej kadłubie, a nie znajdowały się wewnątrz kadłuba;

3) silnik napędowy - każdy silnik wewnętrznego spalania, z zapłonem iskrowym lub samoczynnym, używany do napędu rekreacyjnej jednostki pływającej, w tym silniki dwusuwowe lub czterosuwowe, wbudowane na stałe, z przekładnią Z, bez lub z integralnym układem wydechowym, oraz przyczepne;

4) znaczna modyfikacja silnika - modyfikację silnika, w wyniku której:

a) mogłoby nastąpić przekroczenie przez silnik dopuszczalnych wielkości emisji spalin; modyfikacji silnika nie powoduje wymiana jego części składowych, które nie zmieniają charakterystyki emisji spalin, lub

b) mogłoby nastąpić zwiększenie znamionowej mocy silnika o ponad 15 %;

5) znaczna przebudowa rekreacyjnej jednostki pływającej - przebudowę rekreacyjnej jednostki pływającej, w wyniku której:

a) następuje zmiana formy napędu rekreacyjnej jednostki pływającej,

b) dokonana została znaczna modyfikacja silnika,

c) dokonano takich zmian rekreacyjnej jednostki pływającej, że można ją uznać za nową rekreacyjną jednostkę pływającą;

6) rodzaj pędnika - mechanizm napędzający rekreacyjną jednostkę pływającą, w szczególności śrubę napędową lub pędnik strugowodny;

7) rodzina silników - grupę silników producenta, które zgodnie z ich projektem cechują te same właściwości emisji spalin i które są zgodne z wymaganiami dotyczącymi emisji spalin określonymi w rozporządzeniu;

8) elementy rekreacyjnych jednostek pływających:

a) osprzęt silników wbudowanych na stałe z ochroną przeciwzapłonową,

b) urządzenie blokujące rozruch silników przyczepnych przy włączonym biegu,

c) koła sterowe, urządzenia sterowe i systemy sterociągów,

d) zbiorniki paliwa przeznaczone do stałych instalacji paliwowych oraz węże paliwowe,

e) prefabrykowane luki i świetliki.

§ 3. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do rekreacyjnych jednostek pływających używanych do czarteru lub wykorzystanych do szkolenia, jeżeli jednostki te są wprowadzone do obrotu z przeznaczeniem do rekreacji.

§ 4. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:

1) projektowania i budowy:

a) rekreacyjnych jednostek pływających przeznaczonych wyłącznie do regat, w tym regatowych łodzi wiosłowych oraz treningowych łodzi wiosłowych, tak oznaczonych przez producenta,

b) kajaków i kanadyjek, gondoli i rowerów wodnych,

c) desek windsurfingowych,

d) desek surfingowych, w tym desek surfingowych z napędem mechanicznym,

e) oryginałów i pojedynczych replik rekreacyjnych jednostek pływających, zaprojektowanych przed 1950 r., zbudowanych głównie z oryginalnych materiałów i tak oznaczonych przez producenta,

f) rekreacyjnych jednostek doświadczalnych, jeżeli nie zostaną wprowadzone do obrotu w państwach członkowskich Unii Europejskiej,

g) rekreacyjnych jednostek pływających zbudowanych na własny użytek, jeżeli nie zostaną wprowadzone do obrotu w państwach członkowskich Unii Europejskiej przez okres pięciu lat,

h) statków pasażerskich,

i) jednostek zanurzalnych,

j) poduszkowców,

k) wodolotów,

l) rekreacyjnych jednostek pływających napędzanych maszynami parowymi, z kotłami opalanymi węglem, koksem, drewnem, olejem lub gazem;

2) emisji spalin i emisji hałasu z silników zamontowanych lub przeznaczonych do zamontowania w rekreacyjnych jednostkach pływających określonych w pkt 1 lit. a oraz lit. e-k.

§  5.

1. Rekreacyjne jednostki pływające mogą być wprowadzone do obrotu i dopuszczone do eksploatacji zgodnie z ich przeznaczeniem tylko wtedy, gdy są właściwie zbudowane i obsługiwane oraz nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.

2. Do obrotu i użytkowania mogą być także wprowadzone:

1) silniki wbudowane na stałe oraz silniki z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego,

2) silniki uznanych typów spełniające wymagania rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 października 2003 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla silników spalinowych w zakresie ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez te silniki (Dz. U. Nr 220, poz. 2180) oraz

3) silniki uznanych typów spełniające wymagania przepisów wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.³⁾)

- jeżeli ich producent albo upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Unii Europejskiej załączy pisemną deklarację zgodności, o której mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

3. Do obrotu mogą być wprowadzone także częściowo ukończone rekreacyjne jednostki pływające, jeżeli ich producent, jego upoważniony przedstawiciel lub importer oświadczy, że zostaną one ukończone przez osoby trzecie.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) nazwę i adres producenta;

2) nazwę i adres jego upoważnionego przedstawiciela lub importera;

3) opis elementu rekreacyjnej jednostki pływającej;

4) deklarację, że element rekreacyjnej jednostki pływającej spełnia odpowiednie wymagania zasadnicze.

§  6.

1. Jeżeli do rekreacyjnych jednostek pływających mają zastosowanie także odrębne przepisy, które przewidują umieszczenie znaku CE, znak ten może być umieszczony pod warunkiem, że jednostki pływające spełniają również wymagania określone w tych przepisach.

2. Jeżeli co najmniej jeden z przepisów, o których mowa w ust. 1, pozwala producentowi w okresie przejściowym określonym w tych przepisach na wybór innych przepisów, znak CE powinien wskazywać zgodność rekreacyjnej jednostki pływającej tylko z tymi przepisami, które zastosował producent.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, podaje się szczegółowe dane o zastosowanych przepisach, w dołączonych do rekreacyjnych jednostek pływających dokumentach, opisach i instrukcjach, wymaganych przez te przepisy.

§ 7. Dopuszcza się możliwość prezentowania na targach, wystawach i innych pokazach rekreacyjnych jednostek pływających i ich elementów, które nie spełniają wymagań określonych w rozporządzeniu, jeżeli jednostki pływające lub ich elementy będą posiadały w widocznym miejscu informacje, że nie zostaną one dopuszczone do obrotu lub eksploatacji, dopóki nie spełnią wymagań określonych w rozporządzeniu.

Rozdział  2

Zasadnicze wymagania dotyczące projektowania i budowy rekreacyjnych jednostek pływających

§  8.

1. Rekreacyjne jednostki pływające, bez względu na kategorie projektowe, które określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, powinny być zaprojektowane i zbudowane tak, aby:

1) były łatwe w obsłudze i spełniały wymagania określone w niniejszym rozdziale;

2) zminimalizować ryzyko wypadnięcia za burtę osób przebywających na rekreacyjnej jednostce pływającej;

3) możliwe było łatwe wejście z wody na pokład rekreacyjnej jednostki pływającej.

2. Rekreacyjną jednostkę pływającą oznacza się numerem identyfikacyjnym, zgodnie z normą zharmonizowaną, zawierającym następujące informacje:

1) kod kraju;

2) identyfikację producenta;

3) unikalny numer seryjny;

4) miesiąc produkcji;

5) rok produkcji;

6) rok modelu.

§ 9. Główne stanowisko sterowania jednostki motorowej powinno, przy normalnej jej prędkości i obciążeniu, zapewnić sternikowi dobrą widoczność dookoła widnokręgu.

§  10.

1. Rekreacyjną jednostkę pływającą należy zaopatrzyć w instrukcję obsługi, sporządzoną w językach urzędowych państw Unii Europejskiej i w językach państw, w których będzie wprowadzona do obrotu albo przekazana do użytkowania.

2. Instrukcja obsługi, o której mowa w ust. 1, zawierająca informacje wymienione w § 44, powinna zwracać szczególną uwagę na ryzyko pożaru i zalania wodą, określać maksymalną moc znamionową silnika, a także określać masę pustej rekreacyjnej jednostki pływającej w kilogramach.

§ 11. Dobór i zestawienie materiałów oraz konstrukcja rekreacyjnej jednostki pływającej powinny zapewniać odpowiednią wytrzymałość. W szczególności należy uwzględnić kategorię projektową, określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia, oraz zalecane przez producenta maksymalne obciążenie, o którym mowa w § 17.

§ 12. Rekreacyjna jednostka pływająca powinna posiadać wystarczającą stateczność oraz odpowiednio wysoką wolną burtę i być zbudowana tak, aby jej charakterystyki pływalnościowe były odpowiednie do jej kategorii projektowej, określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, oraz do zalecanego przez producenta maksymalnego obciążenia.

§ 13. Jednostki wielokadłubowe przystosowane do zamieszkania powinny być tak zaprojektowane, aby zapewnić wystarczającą pływalność w pozycji odwróconej.

§ 14. Rekreacyjne jednostki pływające o długości mniejszej niż 6 metrów narażone na zalanie wodą, gdy są używane zgodnie ze swoją kategorią projektową, powinny być wyposażone w odpowiednie środki zapewniające pływalność po zalaniu.

§  15.

1. Otwory w kadłubie, pokładzie i nadbudówce rekreacyjnej jednostki pływającej nie mogą naruszać wytrzymałości jej konstrukcji ani wodoszczelności w stanie zamkniętym.

2. Okna, świetliki, drzwi i pokrywy luków rekreacyjnej jednostki pływającej powinny być wodoszczelne i odporne na ciśnienie wody występujące w miejscu ich zmontowania oraz powinny wytrzymać punktowe obciążenie powodowane przez osoby poruszające się po pokładzie tej jednostki.

3. Króćce dolotowe i odlotowe w kadłubie rekreacyjnej jednostki pływającej, zaprojektowane w celu umożliwienia przepływu wody, umieszczone poniżej linii wodnej przy maksymalnym obciążeniu zalecanym przez producenta, o którym mowa w § 17, powinny być wyposażone w łatwo dostępne zamknięcia.

§ 16. Projektując rekreacyjną jednostkę pływającą, należy zminimalizować ryzyko jej zatopienia, uwzględniając w szczególności:

1) kokpity i wnęki, które powinny być samoodpływowe lub posiadać inne środki zabezpieczające jej wnętrze przed zalaniem wodą;

2) urządzenia wentylacyjne;

3) usuwanie wody za pomocą pomp lub innych środków.

§ 17. Zalecane przez producenta maksymalne obciążenie w kilogramach, dla jakiego rekreacyjna jednostka pływająca została zaprojektowana, biorąc pod uwagę: masę paliwa, wody, prowiantu, wyposażenia oraz ludzi, powinno być określone z uwzględnieniem jej kategorii projektowej, o której mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, stateczności i wolnej burty, o których mowa w § 12, oraz pływalności, o której mowa w § 12-13.

§  18.

1. Rekreacyjne jednostki pływające kategorii A i B oraz rekreacyjne jednostki pływające kategorii C i D, określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, o długości większej niż 6 metrów, powinny posiadać przynajmniej jedno miejsce przeznaczone do przechowywania tratew ratunkowych; miejsca te powinny być łatwo dostępne.

2. Tratwy ratunkowe, o których mowa w ust. 1, powinny pomieścić liczbę osób zalecaną przez producenta i określoną w projekcie rekreacyjnej jednostki pływającej.

§  19.

1. Jednostki wielokadłubowe o długości większej niż 12 m, przystosowane do zamieszkania, powinny być wyposażone w wyjścia awaryjne umożliwiające jej opuszczenie w przypadku wywrócenia; jednostki te powinny być wyposażone w wyjścia umożliwiające ewakuację w przypadku pożaru.

2. Rekreacyjne jednostki pływające z kabinami mieszkalnymi powinny być wyposażone w wyjścia umożliwiające ewakuację w przypadku pożaru.

§ 20. Rekreacyjne jednostki pływające, z uwzględnieniem ich kategorii projektowej określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, powinny być wyposażone przynajmniej w jeden solidny punkt mocowania lub w inne urządzenia umożliwiające bezpieczne przeniesienie obciążeń pochodzących od kotwiczenia, cumowania oraz holowania.

§  21.

1. Producent powinien zapewnić zadowalające warunki manewrowania rekreacyjną jednostką pływającą przy zastosowaniu silnika o najwyższej mocy, dla którego została ona zaprojektowana i zbudowana.

2. Maksymalna moc znamionowa morskich silników przeznaczonych do rekreacyjnych jednostek pływających powinna być określona w instrukcji obsługi, zgodnie z normą zharmonizowaną.

3. Skuter wodny powinien być tak zaprojektowany, aby miał automatyczny wyłącznik silnika lub automatyczne urządzenie wprawiające go w ruch okrężny do przodu, przy zredukowanej prędkości, w przypadku gdy osoba kierująca umyślnie zeskoczy z niego lub wypadnie do wody.

§  22.

1. Silniki wbudowane na stałe w rekreacyjnej jednostce pływającej powinny być zainstalowane w pomieszczeniu oddzielonym od pomieszczeń mieszkalnych i zamontowane tak, aby zminimalizować ryzyko pożaru i rozprzestrzeniania się ognia oraz zagrożenia ze strony toksycznych spalin, wysokiej temperatury, hałasu oraz wibracji w pomieszczeniach mieszkalnych.

2. Części silnika i jego wyposażenie wymagające częstych przeglądów lub obsługi powinny być łatwo dostępne.

3. Odkryte ruchome lub gorące części silnika zainstalowanego w rekreacyjnej jednostce pływającej, mogące spowodować obrażenia, powinny być osłonięte.

4. Rekreacyjne jednostki pływające wyposażone w silniki przyczepne powinny posiadać urządzenie blokujące rozruch silnika przy włączonym biegu, chyba że silnik:

1) wytwarza napór statyczny mniejszy niż 500 N (niutonów);

2) ma urządzenie dławiące, ograniczające przy rozruchu silnika napór statyczny do 500 N.

§  23.

1. Materiał izolacyjny w pomieszczeniu silnika zainstalowanego w rekreacyjnej jednostce pływającej powinien być niepalny.

2. Pomieszczenie silnika powinno być wentylowane.

3. Otwory wentylacyjne powinny być tak zaprojektowane i usytuowane, aby zapobiec niebezpieczeństwu przedostania się wody do pomieszczenia silnika.

§ 24. Urządzenia do pobierania, przechowywania, odpowietrzania i doprowadzania paliwa powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby zminimalizować ryzyko pożaru i wybuchu.

§  25.

1. Zbiorniki paliwa, rurociągi i węże paliwowe należy odpowiednio zabezpieczyć, oddzielić lub osłonić od źródła znaczącego ciepła.

2. Materiał i konstrukcja zbiorników powinny odpowiadać ich pojemności i rodzajowi paliwa.

3. Pomieszczenia, w których znajdują się zbiorniki z paliwem, powinny być wentylowane.

4. Benzyna powinna być przechowywana w zbiornikach niestanowiących integralnej części kadłuba rekreacyjnej jednostki pływającej oraz:

1) odizolowanych od pomieszczeń silnika i wszystkich innych źródeł zapłonu;

2) oddzielonych od pomieszczeń mieszkalnych.

5. Olej napędowy może być przechowywany w zbiornikach stanowiących integralną część kadłuba.

§  26.

1. Instalacje elektryczne powinny być zaprojektowane i zamontowane tak, aby w normalnych warunkach eksploatacyjnych zapewniały prawidłowe funkcjonowanie rekreacyjnej jednostki pływającej i ograniczały do minimum zagrożenie pożarem i porażenie prądem.

2. Rekreacyjna jednostka pływająca powinna posiadać zabezpieczenia wszystkich obwodów elektrycznych przed przeciążeniem i zwarciem, z wyjątkiem obwodu rozrusznika silnika zasilanego z akumulatora.

3. Wentylacja w rekreacyjnej jednostce pływającej powinna być tak zaprojektowana i zainstalowana, aby nie dopuścić do zbierania się gazów wydzielanych przez akumulatory.

4. Akumulatory powinny być solidnie zamocowane i zabezpieczone przed zalaniem wodą.

§ 27. Urządzenia sterowe powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby umożliwiały przeniesienie obciążeń występujących w dających się przewidzieć warunkach pracy tych urządzeń.

§ 28. Jednostki żaglowe oraz jednostki motorowe napędzane jednym silnikiem wbudowanym na stałe, wyposażone w zdalny system sterowania wychyleniem płetwy steru, powinny posiadać, na wypadek wystąpienia awarii, urządzenia pozwalające na sterowanie jednostką przy zmniejszonej prędkości.

§  29.

1. Instalacja gazowa wykorzystywana dla celów gospodarczych, zamontowana w rekreacyjnej jednostce pływającej, powinna być wyposażona w regulator ciśnienia oraz zaprojektowana i wykonana tak, aby uniknąć nieszczelności i zagrożenia wybuchem oraz umożliwić sprawdzenie jej szczelności.

2. Materiały i części instalacji, o których mowa w ust. 1, powinny być odpowiednie do stosowanego gazu i odporne na działanie naprężeń i czynników środowiska morskiego.

3. Urządzenie gazowe, zainstalowane na rekreacyjnej jednostce pływającej, powinno być wyposażone na wszystkich palnikach w urządzenie samoczynnie odcinające dopływ gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia.

4. Każde urządzenie gazowe powinno posiadać oddzielne doprowadzenie gazu i oddzielny zawór zamykający.

5. Instalacja wentylacyjna w rekreacyjnej jednostce pływającej powinna być tak zaprojektowana i zainstalowana, aby zapobiec zagrożeniom spowodowanym przez wycieki gazu i przez produkty spalania.

6. Rekreacyjne jednostki pływające z wbudowaną na stałe instalacją gazową powinny być wyposażone w schowek do przechowywania butli gazowych; schowek ten powinien być:

1) oddzielony od pomieszczeń mieszkalnych;

2) dostępny jedynie z zewnątrz;

3) wyposażony w wentylację odprowadzającą ulatniający się gaz za burtę.

7. Każdą instalację gazową wbudowaną na stałe w rekreacyjną jednostkę pływającą należy sprawdzić po jej zainstalowaniu zgodnie z PN-EN ISO 10239.

§  30.

1. Rodzaj zainstalowanego wyposażenia przeciwpożarowego w rekreacyjnej jednostce pływającej powinien uwzględniać ryzyko rozprzestrzeniania się pożaru. Projektując rekreacyjną jednostkę pływającą, szczególną uwagę należy zwrócić na otoczenie źródeł otwartego ognia, gorących powierzchni silników i urządzeń pomocniczych, odpowietrzeń zbiorników oleju i paliwa oraz nieosłoniętych przewodów paliwowych i olejowych.

2. Należy unikać prowadzenia przewodów elektrycznych nad nagrzanymi powierzchniami maszyn.

§  31.

1. Rekreacyjna jednostka pływająca może być dopuszczona do użytkowania, jeżeli została wyposażona w odpowiedni sprzęt gaśniczy, stosownie do stopnia zagrożenia pożarowego.

2. Pomieszczenia silników benzynowych powinny być wyposażone w instalacje gaśnicze, które nie wymagają otwarcia tego pomieszczenia w przypadku pożaru.

3. Przenośne gaśnice powinny znajdować się w miejscach łatwo dostępnych, a przynajmniej jedna z nich powinna być umieszczona w zasięgu stanowiska sternika.

§ 32. Światła nawigacyjne, jeżeli są zainstalowane, powinny odpowiadać wymaganiom Konwencji w sprawie międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu z 1972 roku (Dz. U. z 1977 r. Nr 15, poz. 61) lub wymaganiom rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. Nr 212, poz. 2072).

§ 33. Rekreacyjna jednostka pływająca powinna być tak zbudowana, aby zapobiegać przypadkowemu odprowadzeniu za burtę zanieczyszczeń, w szczególności oleju oraz paliwa.

§  34.

1. Jeżeli rekreacyjna jednostka pływająca jest wyposażona w toalety, powinna posiadać zbiorniki ściekowe lub możliwość ich tymczasowego zamontowania.

2. Rekreacyjna jednostka pływająca wyposażona w stałe zbiorniki na ścieki powinna posiadać standardowe podłączenia do wypompowywania tych ścieków, tak aby do rurociągów urządzeń odbierających ścieki mogły być podłączone rury odprowadzające ścieki z rekreacyjnej jednostki pływającej.

3. Króćce wylotowe rurociągów odprowadzających ścieki powinny być wyposażone w zawory odcinające, które można zaplombować w pozycji zamkniętej.

Rozdział  3

Zasadnicze wymagania dla rekreacyjnych jednostek pływających w zakresie emisji spalin z silników napędowych

§  35.

1. Silniki napędowe należy zaprojektować, wykonać i zamontować tak, aby po ich właściwym zainstalowaniu podczas normalnego ich użytkowania emisja spalin z tych silników nie przekraczała dopuszczalnych wielkości podanych w poniższej tabeli:

Typ	Tlenek węgla CO = A + B/PnN			Węglowodory HC = A + B/PnN			Tlenki azotu	Pyły PT
	A	B	n	A	B	n	NOx
Silniki dwusuwowe z zapłonem iskrowym	150,0	600,0	1,0	30,0	100,0	0,75	10,0	nie dotyczy
Silniki czterosuwowe z zapłonem iskrowym	150,0	600,0	1,0	6,0	50,0	0,75	15,0	nie dotyczy
Silniki z zapłonem samoczynnym	5,0	0	0	1,5	2,0	0,5	9,8	1,0

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

A, B i n - stałe zgodnie z tabelą,

P_N - moc znamionową silnika w kW;

emisje spalin są mierzone zgodnie z normami zharmonizowanymi.

2. W przypadku silników o mocy powyżej 130 kW można uwzględniać cykle badawcze E3 lub E5.

3. Do prób emisji spalin z silników napędzanych benzyną i olejem napędowym oraz silników napędzanych gazem LPG należy stosować paliwa referencyjne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 68 ust. 19 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.

§  36.

1. Producent dostarcza silnik wraz z instrukcją jego instalowania i konserwacji; silnik użytkowany, zgodnie z instrukcją obsługi będzie spełniał swoją funkcję w okresie normalnego życia silnika i w normalnych warunkach użytkowania.

2. Informacje o okresie normalnego życia silnika producent uzyskuje na podstawie uprzednio przeprowadzonych prób silnika, przy normalnych cyklach pracy, oraz po obliczeniu zużycia części składowych, tak aby producent mógł przygotować niezbędne instrukcje konserwacji i wydać je z wszystkimi nowymi silnikami wprowadzanymi po raz pierwszy do obrotu.

3. Normalny cykl życia silnika oznacza:

1) silniki wbudowane na stałe lub silniki z przekładnią Z, z lub bez integralnego układu wydechowego: 480 godzin lub 10 lat, w zależności od tego, co nastąpi najpierw;

2) silniki skuterów wodnych: 350 godzin lub 5 lat, w zależności od tego, co nastąpi najpierw;

3) silniki zaburtowe: 350 godzin lub 10 lat, w zależności od tego, co nastąpi najpierw.

§  37.

1. Silnik należy zaopatrzyć w instrukcję obsługi sporządzoną w językach urzędowych państw Unii Europejskiej lub w językach państw, w których będzie wprowadzony do obrotu albo przekazany do użytkowania.

2. Instrukcja obsługi silnika musi:

1) zawierać informacje dotyczące montażu i konserwacji silnika niezbędne do zapewnienia właściwego jego funkcjonowania tak, aby spełniał on wymagania określone w § 36 (trwałość silnika);

2) określać moc silnika mierzoną zgodnie z normą zharmonizowaną.

Rozdział  4

Zasadnicze wymagania dla rekreacyjnych jednostek pływających w zakresie poziomu hałasu emitowanego przez te jednostki

§  38.

1. Rekreacyjne jednostki pływające z silnikami wbudowanymi na stałe lub z silnikami z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego oraz silniki zaburtowe i silniki z przekładnią Z z integralnym układem wydechowym należy zaprojektować, wykonać oraz zamontować w taki sposób, aby poziom emisji hałasu mierzony przy pomocy prób określonych w normie zharmonizowanej (PN-EN ISO 14509) nie przekraczał dopuszczalnych wielkości zamieszczonych w poniższej tabeli:

Moc pojedynczego silnika w kW	Maksymalny poziom ciśnienia akustycznego = LpASmax w dB
PN ≤ 10	67
10 < PN ≤ 40	72
PN > 40	75

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

- P_N - moc znamionową silnika w kW przy prędkości znamionowej,

- L_pASmax - maksymalny poziom ciśnienia akustycznego w dB.

2. W przypadku jednostek wyposażonych w dwa silniki lub większą ilość silników dowolnego typu dopuszcza się odchylenie wynoszące 3 dB.

3. Dopuszcza się nieprzeprowadzanie pomiarów hałasu emitowanego przez rekreacyjne jednostki pływające; w takim przypadku rekreacyjne jednostki pływające posiadające silniki wbudowane na stałe lub silniki z przekładnią Z, bez integralnego układu wydechowego, uznaje się za spełniające wymagania określone w ust. 1, jeżeli ich liczba Froude'a wynosi ≤ 1.1, a współczynnik mocy silnika do wyporności jednostki ≤ 40, i jeżeli ich silnik oraz układ wydechowy są zamontowane zgodnie ze specyfikacjami producenta silnika.

4. Liczbę Froude'a oblicza się, dzieląc maksymalną prędkość rekreacyjnej jednostki pływającej V (m/s) przez pierwiastek kwadratowy z długości konstrukcyjnej linii wodnej L_wl (m) pomnożony przez przyśpieszenie ziemskie (g = 9,8 m/s²):

5. Współczynnik mocy silnika do wyporności jednostki P/D stanowi iloraz mocy silnika P(kW) i wyporności rekreacyjnej jednostki pływającej D_(t):

D_(t)=P/D

6. W przypadku gdy nie przeprowadza się pomiarów hałasu, rekreacyjne jednostki pływające wyposażone w silniki wbudowane na stałe lub silniki z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego uznaje się za spełniające wymagania dotyczące emisji hałasu, jeżeli ich podstawowe parametry projektowe są takie same jak parametry zatwierdzonej referencyjnej jednostki pływającej lub zbliżone do tych parametrów. Dopuszczalne odchylenia parametrów projektowych określa norma zharmonizowana.

7. Zatwierdzoną referencyjną jednostką pływającą jest określona kombinacja kadłub/silnik wbudowany na stałe lub silnik z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego, która spełnia wymagania dotyczące poziomu emisji hałasu zmierzonego zgodnie z ust. 1 oraz w przypadku której podstawowe parametry projektowe i pomiary poziomu hałasu zostały opublikowane w wykazie zatwierdzonych referencyjnych jednostek pływających.

§  39.

1. W przypadku następujących rekreacyjnych jednostek pływających:

1) z silnikiem wbudowanym na stałe lub z silnikami napędowymi wyposażonymi w przekładnię Z z integralnym układem wydechowym lub bez tego układu oraz

2) skuterów wodnych,

instrukcja obsługi, o której mowa w § 10, powinna zawierać także informacje konieczne do utrzymania rekreacyjnych jednostek pływających oraz układu wydechowego w takim stanie, który, w zakresie, w jakim jest to możliwe, zapewni zgodność tych jednostek z wymaganymi dopuszczalnymi wartościami poziomu hałasu przy normalnym ich użytkowaniu.

2. W przypadku silników zaburtowych instrukcja obsługi, o której mowa w § 37, powinna zawierać także informacje konieczne do utrzymania silnika zaburtowego w takim stanie, który w praktycznie możliwym stopniu zapewni ich zgodność z wymaganymi dopuszczalnymi wartościami poziomu hałasu przy normalnym użytkowaniu tych silników.

Rozdział  5

Warunki i tryb dokonywania oceny zgodności

§ 40. Producent albo jego upoważniony przedstawiciel, przed wprowadzeniem wyrobów określonych w § 1 do obrotu i użytkowania, stosuje następujące procedury oceny zgodności, określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia:

1) dla wyrobów zaliczanych do:

a) kategorii A i B, dla rekreacyjnych jednostek pływających o długości kadłuba:

– od 2,5 m do 12 m - wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa) lub badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H,

– od 12 m do 24 m: badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H,

b) kategorii C, dla rekreacyjnych jednostek pływających o długości kadłuba:

– od 2,5 m do 12 m, w przypadku ich zgodności z normami zharmonizowanymi dotyczącymi wymagań określonych w § 15 i 16: wewnętrzną kontrolę produkcji (moduł A) lub wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa) lub badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H,

– od 2,5 m do 12 m, w przypadku gdy jednostki te nie są zgodne z normami zharmonizowanymi dotyczącymi wymagań określonych w § 15 i 16: wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa) lub badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H,

– od 12 m do 24 m: badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H,

c) kategorii D, dla rekreacyjnych jednostek pływających o długości kadłuba od 2,5 m do 24 m: wewnętrzną kontrolę produkcji (moduł A) lub wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa), lub badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H;

2) dla skuterów wodnych: wewnętrzną kontrolę produkcji (moduł A) lub wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa), lub badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H;

3) dla elementów rekreacyjnych jednostek pływających stosuje się dowolne następujące moduły: B+C lub B+D, lub B+F, lub G, lub H;

4) w odniesieniu do silników napędowych określonych w § 1 ust. 2 pkt 1 w zakresie emisji spalin: badanie typu WE (moduł B) uzupełnione zapewnieniem zgodności wyrobu z typem (moduł C) lub jednym z następujących modułów: B+D lub B+E, lub B+F, lub G, lub H;

5) w odniesieniu do rekreacyjnych jednostek pływających w zakresie poziomu hałasu emitowanego przez te jednostki:

a) dla rekreacyjnych jednostek pływających z silnikami z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego i jednostek z wbudowanymi na stałe silnikami napędowymi oraz tych jednostek poddanych znacznej przebudowie i wprowadzanych do obrotu w okresie 5 lat od przebudowy:

– w przypadku prób z wykorzystaniem normy zharmonizowanej (PN-EN ISO 14509) dla pomiaru hałasu: wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa) lub weryfikację jednostkową (moduł G), lub pełne zapewnienie jakości (moduł H),

– w przypadku gdy do dokonywania oceny zgodności wykorzystuje się liczbę Froude'a i współczynnik mocy silnika do wyporności jednostki: wewnętrzną kontrolę produkcji (moduł A) lub wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa), lub weryfikację jednostkową (moduł G), lub pełne zapewnienie jakości (moduł H),

– w przypadku gdy do dokonywania oceny zgodności wykorzystuje się dane dotyczące zatwierdzonej referencyjnej jednostki pływającej, ustalone zgodnie z: wewnętrzną kontrolą produkcji (moduł A) lub wewnętrzną kontrolą produkcji i próbami (moduł Aa), lub weryfikacją jednostkową (moduł G), lub pełnym zapewnieniem jakości (moduł H),

b) dla skuterów wodnych oraz silników zaburtowych i silników z napędem rufowym z integralnym układem wydechowym przeznaczonych do zamontowania w rekreacyjnych jednostkach pływających: wewnętrzną kontrolę produkcji oraz próby (moduł Aa) lub moduł G lub H.

§  41.

1. W przypadku przeglądu rekreacyjnej jednostki pływającej po wybudowaniu, gdy ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie przyjmują odpowiedzialności za zgodność wyrobu z rozporządzeniem, może być ona przyjęta przez osobę fizyczną albo prawną prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Unii Europejskiej, która wprowadza ten wyrób do obrotu lub do użytkowania, na jej własną odpowiedzialność.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, importer, który wprowadza ten wyrób do obrotu lub do użytkowania, składa wniosek o sporządzenie sprawozdania po wybudowaniu do notyfikowanej jednostki i dołącza wszelkie dostępne dokumenty oraz dane techniczne odnoszące się do pierwszego wprowadzenia do obrotu wyrobu w kraju pochodzenia.

3. Notyfikowana jednostka dokonuje kontroli danego wyrobu oraz dokonuje obliczeń oraz innego rodzaju ocen w celu zapewnienia jego równoważnej zgodności z wymaganiami rozporządzenia i wydaje "Certyfikat po wybudowaniu".

4. Notyfikowana jednostka sporządza sprawozdanie o zgodności rekreacyjnej jednostki pływającej z wymaganiami rozporządzenia na podstawie przeprowadzonego przeglądu oraz informuje osobę, która wprowadza rekreacyjną jednostkę pływającą do obrotu lub do użytkowania, o jej obowiązkach.

5. Osoba wprowadzająca rekreacyjną jednostkę pływającą do obrotu lub użytkowania sporządza deklarację zgodności, o której mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia, i umieszcza lub zleca umieszczenie na wyrobie znaku CE z towarzyszącym mu numerem identyfikacyjnym notyfikowanej jednostki.

6. Tabliczka znamionowa rekreacyjnej jednostki pływającej, o której mowa w ust. 1-5, zawiera dodatkowo wyrazy "Certyfikat po wybudowaniu".

Rozdział  6

Dodatkowe kryteria, jakie powinny być uwzględnione przy notyfikowaniu jednostki

§  42.

1. Notyfikowana jednostka obowiązana jest spełnić kryteria jej dotyczące zawarte w normach zharmonizowanych.

2. Dyrektor i pracownicy notyfikowanej jednostki odpowiedzialni za przeprowadzanie prób sprawdzających nie mogą być projektantami, producentami, dostawcami ani zajmować się montażem wyrobów, które nadzorują; nie mogą też być upoważnionymi przedstawicielami tych osób, bezpośrednio ani pośrednio uczestniczyć, jako upoważnieni przedstawiciele, w projektowaniu, budowie, sprzedaży, jak również konserwacji tych jednostek. Nie wyklucza to jednak możliwości wymiany informacji technicznej pomiędzy producentem a notyfikowaną jednostką.

3. Notyfikowana jednostka powinna przeprowadzać próby sprawdzające, stosując najwyższy poziom fachowości zawodowej i kompetencji technicznej.

4. Notyfikowana jednostka powinna dysponować odpowiednią kadrą i posiadać niezbędne urządzenia do należytego wykonywania administracyjnych i technicznych zadań związanych ze sprawdzaniem; powinna również mieć dostęp do sprzętu potrzebnego do wykonywania kontroli specjalistycznych.

5. Personel odpowiedzialny za kontrole powinien posiadać:

1) przeszkolenie techniczne i zawodowe;

2) wystarczającą wiedzę w zakresie przeprowadzanych prób oraz odpowiednie doświadczenie w ich przeprowadzaniu;

3) umiejętność sporządzania certyfikatów, zapisów i sprawozdań wymaganych dla udokumentowania przeprowadzanych prób.

6. Należy zagwarantować bezstronność personelu kontrolującego; wynagrodzenie personelu nie powinno być uzależnione od ilości przeprowadzonych prób ani od ich wyników.

Rozdział  7

Sposób oznakowania

§ 43. Rekreacyjna jednostka pływająca powinna posiadać trwale przymocowaną tabliczkę znamionową, zawierającą następujące informacje:

1) nazwę producenta;

2) znak CE;

3) kategorię projektową jednostki, określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

4) maksymalne obciążenie zalecane przez producenta, mierzone z wyłączeniem masy zawartości stałych zbiorników;

5) zalecaną przez producenta liczbę osób, dla przewożenia których jednostka została zaprojektowana.

§  44.

1. Silnik musi być czytelnie oznaczony następującymi informacjami:

1) nazwą lub znakiem handlowym producenta silnika;

2) oznaczeniem typu silnika, rodziny silnika, jeśli ma zastosowanie;

3) niepowtarzalnym numerem identyfikacyjnym silnika;

4) znakiem CE.

2. Informacje wymienione w ust. 1 muszą być, przez normalny okres żywotności silnika, czytelne i nieusuwalne.

3. Jeżeli informacje umieszcza się na tabliczce lub naklejce przytwierdzonej do silnika, należy przytwierdzić je w taki sposób, aby przez cały okres żywotności silnika nie można było ich usunąć bez ich zniszczenia lub zatarcia.

4. Oznaczenia muszą być przymocowane do części silnika niezbędnej do jego normalnej pracy i niewymagającej wymiany w okresie żywotności silnika.

5. Oznaczenia należy umieścić w taki sposób, aby były łatwo czytelne po zamontowaniu silnika i wszystkich części składowych niezbędnych do pracy silnika.

§  45.

1. Znak CE umieszcza się w sposób widoczny, czytelny i trwały na:

1) tabliczce znamionowej rekreacyjnych jednostek pływających spełniających wymagania określone w rozdziale 2;

2) elementach rekreacyjnych jednostek pływających, określonych w § 2 pkt 8, spełniających wymagania określone w rozdziale 2, i ich opakowaniach;

3) silnikach zaburtowych i silnikach z przekładnią Z z integralnym układem wydechowym, spełniających wymagania określone w rozdziałach 3 i 4.

2. Dopuszcza się umieszczenie innych oznakowań na wyrobach określonych w ust. 1 i ich opakowaniach, o ile nie zmniejszają one widoczności i czytelności znaku CE.

3. Obok znaku CE na rekreacyjnych jednostkach pływających oraz na ich elementach należy umieścić numer identyfikacyjny notyfikowanej jednostki odpowiedzialnej za zastosowanie procedur, o których mowa w pkt 5-9 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

4. Na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, nie należy umieszczać oznakowań lub napisów, które mogłyby wprowadzić w błąd strony trzecie co do znaku CE pod względem znaczenia i formy.

5. Wzór znaku CE określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Rozdział  8

Przepisy przejściowe i końcowe

§  46.

1. Do dnia 31 grudnia 2005 r. mogą być wprowadzane do obrotu i użytkowania niespełniające wymagań rozporządzenia rekreacyjne jednostki pływające, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, a także silniki z zapłonem samoczynnym i silniki czterosuwowe z zapłonem iskrowym, jeżeli są zgodne z wymaganiami obowiązującymi przed dniem 1 stycznia 2005 r.

2. Do dnia 31 grudnia 2006 r. mogą być wprowadzane do obrotu i użytkowania silniki dwusuwowe z zapłonem iskrowym, jeżeli są zgodne z wymaganiami obowiązującymi przed dniem 1 stycznia 2005 r.

§ 47. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 marca 2003 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla rekreacyjnych jednostek pływających (Dz. U. Nr 91, poz. 857).

§ 48. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.

______

¹⁾ Minister Gospodarki i Pracy kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki i Pracy (Dz. U. Nr 134, poz. 1428).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy 94/25/WE z dnia 16 czerwca 1994 r. w sprawie ujednolicenia ustaw, rozporządzeń i przepisów administracyjnych w państwach członkowskich dotyczących rekreacyjnych jednostek pływających (Dz. Urz. UE L 164/15 z dnia 30 czerwca 1994 r.), zmienionej dyrektywą 2003/44/WE z dnia 16 czerwca 2003 r. (Dz. Urz. UE L 214 z dnia 26 sierpnia 2003 r.). Dane dotyczące aktów prawa Unii Europejskiej ogłoszonych przed dniem 1 maja 2004 r., zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 92, poz. 884, Nr 121, poz. 1264 i Nr 173, poz. 1808.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

KATEGORIE PROJEKTOWE REKREACYJNYCH JEDNOSTEK PŁYWAJĄCYCH

Rekreacyjne jednostki pływające dzielą się na następujące kategorie projektowe:

1) Kategoria A - OCEANICZNA - jednostki zaprojektowane do dalekich rejsów, w warunkach wiatru silniejszego niż 8° B (stopni w skali Beauforta) i przy znaczącej wysokości fali przekraczającej 4 metry; jednakże, z wyłączeniem nietypowych warunków, jednostki te są w znacznym stopniu samowystarczalne;

2) Kategoria B - PEŁNOMORSKA - jednostki zaprojektowane do rejsów pełnomorskich, w warunkach wiatru o sile do 8° B włącznie i przy znaczącej wysokości fali do 4 metrów włącznie;

3) Kategoria C - PRZYBRZEŻNA - jednostki zaprojektowane do rejsów po wodach przybrzeżnych, dużych zatokach, zalewach, jeziorach i rzekach, w warunkach wiatru o sile do 6° B włącznie i przy znaczącej wysokości fali do 2 metrów włącznie;

4) Kategoria D - NA WODY OSŁONIĘTE - jednostki zaprojektowane do rejsów na wodach osłoniętych, małych zatokach, małych jeziorach, rzekach i kanałach, przy sile wiatru do 4° B włącznie i znaczącej wysokości fali nieprzekraczającej 0,3 metra, ze sporadycznymi falami o wysokości 0,5 metra, spowodowanymi np. przez przepływające obok statki.

Kategoria projektowa	Siła wiatru (skala Beauforta)	Znacząca wysokość fali (H1/3, metry)
A - Oceaniczna	ponad 8° B	ponad 4 m
B - Pełnomorska	do 8° B włącznie	do 4 m włącznie
C - Przybrzeżna	do 6° B włącznie	do 2 m włącznie
D - Na wody osłonięte	do 4° B włącznie	do 0,3 m włącznie

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WZÓR ZNAKU CE

Znak CE składa się z liter "CE" o poniższych kształtach:

wzór

W przypadku pomniejszania lub powiększania znaku CE należy zachować proporcje podane na powyższym rysunku.

Elementy znaku CE powinny mieć tę samą wysokość, która nie może być mniejsza niż 5 mm. Po znaku CE następuje numer identyfikacyjny notyfikowanej jednostki, jeżeli bierze ona udział w kontroli produkcji.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

PROCEDURY I METODY OCENY ZGODNOŚCI

1. Wewnętrzna kontrola produkcji - moduł A.

1.1. Wewnętrzna kontrola produkcji jest procedurą, poprzez którą producent lub jego upoważniony przedstawiciel zapewnia i oświadcza, że wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, spełniają zasadnicze wymagania określone w rozporządzeniu.

1.2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel sporządza deklarację zgodności i umieszcza znak CE na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia.

1.3. Deklaracja zgodności, o której mowa w pkt 1.2, jest dołączana do:

a) rekreacyjnych jednostek pływających i powinna być dołączona do instrukcji obsługi, o której mowa w § 10 rozporządzenia,

b) elementów rekreacyjnych jednostek pływających określonych w § 2 pkt 8 rozporządzenia,

c) silników napędowych i musi być dołączona do instrukcji obsługi, o której mowa w § 37 rozporządzenia.

1.4. Pisemna deklaracja zgodności, sporządzona w językach, o których mowa w § 10 ust. 1 rozporządzenia, zawiera:

a) nazwę i adres producenta oraz jego upoważnionego przedstawiciela prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Unii Europejskiej,

b) opis wyrobu określonego w pkt 1.1; jeżeli ma to zastosowanie, należy podać typ i numer seryjny,

c) odniesienia do zastosowanych właściwych norm zharmonizowanych lub odniesienia do specyfikacji, z którymi zadeklarowana jest zgodność,

d) jeżeli ma to zastosowanie, odniesienia do innych stosownych rozporządzeń,

e) jeżeli ma to zastosowanie, odniesienia do certyfikatu badania typu WE wydanego przez notyfikowaną jednostkę,

f) jeżeli ma to zastosowanie, nazwę i adres notyfikowanej jednostki,

g) wskazanie osoby upoważnionej do składania podpisu w imieniu producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Unii Europejskiej.

1.5. W przypadku silników, o których mowa w § 5 ust. 2 rozporządzenia, deklaracja zgodności zawiera, oprócz informacji określonych w pkt 1.4, oświadczenie producenta mówiące, że silnik będzie spełniał wymagania dotyczące emisji spalin określone w rozporządzeniu, w przypadku jego zamontowania na rekreacyjnej jednostce pływającej zgodnie z instrukcjami dostarczonymi przez producenta, a także że silnik ten nie może zostać wprowadzony do użytku do momentu, w którym rekreacyjna jednostka pływająca, na której silnik ten ma zostać zamontowany, zostanie uznana, jeżeli ma to zastosowanie, za spełniającą odpowiedni przepis rozporządzenia.

1.6. Producent powinien sporządzić dokumentację techniczną. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel przechowuje ją, po wyprodukowaniu ostatniej rekreacyjnej jednostki pływającej lub jej elementu, przez co najmniej 10 lat, w celu udostępniania jej do celów kontrolnych. Jeżeli ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie są z kraju Unii Europejskiej, obowiązek udostępniania dokumentacji technicznej spoczywa na importerze, który wprowadza rekreacyjną jednostkę pływającą do obrotu na rynek Unii Europejskiej.

1.7. Dokumentacja techniczna, o której mowa w pkt 1.6, powinna zawierać wszystkie stosowne dane i środki użyte przez producenta dla zapewnienia, że wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, są zgodne z zasadniczymi wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

1.8. Dokumentacja techniczna zawiera wszystkie stosowne dane lub środki użyte przez producenta celem zapewnienia, aby wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, były zgodne z zasadniczymi wymaganiami, które mają do nich zastosowanie.

1.9. Dokumentacja techniczna umożliwia zrozumienie projektu, produkcji i działania wyrobu oraz ocenę zgodności wyrobu z wymaganiami rozporządzenia.

1.10. Dokumentacja zawiera w stopniu wymaganym dla oceny:

1) ogólny opis typu;

2) schematy ideowe oraz rysunki i schematy części składowych, podzespołów, obwodów itd.;

3) opisy i wyjaśnienia niezbędne dla zrozumienia powyższych schematów, rysunków oraz funkcjonowania wyrobu;

4) wykaz norm zharmonizowanych, stosowanych w całości lub częściowo, oraz opisy rozwiązań zastosowanych w celu spełnienia wymagań zasadniczych w przypadkach, gdy nie zastosowano norm zharmonizowanych;

5) wyniki przeprowadzonych obliczeń związanych z projektem, przeprowadzonych badań itd.;

6) sprawozdania z prób lub obliczeń dotyczących stateczności oraz obliczeń dotyczących pływalności zgodnie z § 12 rozporządzenia;

7) sprawozdania z prób emisji spalin wykazujące zgodność z § 35 ust. 1 rozporządzenia;

8) sprawozdania z prób emisji hałasu lub dane referencyjnych jednostek pływających wykazujące zgodność z § 38 ust. 1 rozporządzenia.

1.11. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel przechowuje kopię deklaracji zgodności wraz z dokumentacją techniczną.

1.12. Producent powinien podjąć wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji zapewniał zachowanie zgodności wyrobów z dokumentacją techniczną, o której mowa w pkt 1.6-1.9, oraz z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

2. Wewnętrzna kontrola produkcji oraz próby - moduł Aa.

(moduł Aa, wariant 1)

2.1. Moduł ten składa się z modułu A, określonego w pkt 1, oraz z następujących wymagań dodatkowych:

2.2. W odniesieniu do projektu i budowy:

Na jednej lub kilku wykonanych rekreacyjnych jednostkach pływających reprezentatywnych dla danego typu powinna być przeprowadzona przez producenta lub w jego imieniu jedna lub więcej z następujących prób, równoważnych obliczeń lub kontroli:

a) próba stateczności, zgodnie z § 12 rozporządzenia, oraz

b) próba pływalności, zgodnie z § 12-16 rozporządzenia.

Te próby, obliczenia lub kontrole powinny być przeprowadzone na odpowiedzialność notyfikowanej jednostki wybranej przez producenta.

2.3. W odniesieniu do emisji hałasu:

1) w przypadku następujących rekreacyjnych jednostek pływających:

a) wyposażonych w silniki zaburtowe lub silniki z przekładnią Z bez integralnego układu wydechowego oraz w przypadku

b) skuterów wodnych:

na jednej lub kilku rekreacyjnych jednostkach pływających reprezentatywnych dla produkcji danego producenta producent lub jego upoważniony przedstawiciel przeprowadza próby określone w rozdziale 4 rozporządzenia na odpowiedzialność notyfikowanej jednostki wybranej przez producenta;

2) w przypadku silników zaburtowych oraz silników z przekładnią Z z integralnym układem wydechowym: na jednym lub kilku silnikach z każdej rodziny silników reprezentatywnych dla produkcji danego producenta, producent lub jego upoważniony przedstawiciel przeprowadza próby określone w rozdziale 4 rozporządzenia na odpowiedzialność notyfikowanej jednostki wybranej przez producenta;

3) w przypadku prób więcej niż jednego silnika zastosowana zostanie metoda statystyczna określona w pkt 10 w celu zapewnienia reprezentatywności próbki.

3. Badanie typu WE - moduł B

3.1. Badanie typu WE jest procedurą, poprzez którą notyfikowana jednostka zapewnia i oświadcza, że wzorzec wyrobu jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

3.2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel składa w wybranej przez siebie notyfikowanej jednostce wniosek o przeprowadzenie badania typu WE.

3.3. Wniosek, o którym mowa w pkt 3.2, powinien zawierać:

1) nazwę i adres producenta, a w wypadku gdy wniosek składa jego upoważniony przedstawiciel, dodatkowo jego nazwę i adres;

2) oświadczenie, że taki sam wniosek nie został złożony w innej notyfikowanej jednostce;

3) dokumentację techniczną, o której mowa w pkt 1.6-1.10.

3.4. Wnioskodawca przekazuje do dyspozycji notyfikowanej jednostki rekreacyjną jednostkę pływającą lub jej element reprezentatywny dla badanej produkcji, zwany dalej "wzorcem wyrobu". Wzorzec wyrobu może reprezentować kilka wariantów danego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, pod warunkiem że różnice między nimi nie mają wpływu na poziom bezpieczeństwa i na inne wymagania dotyczące ich funkcjonowania.

3.5. Notyfikowana jednostka może zażądać dalszych wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, jeżeli są one niezbędne do przeprowadzenia prób.

3.6. Dokumentacja techniczna powinna umożliwić ocenę zgodności wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu. Powinna ona przedstawiać projekt, proces produkcji i sposób działania rekreacyjnej jednostki pływającej lub jej elementu w zakresie niezbędnym dla takiej oceny.

3.7. Notyfikowana jednostka powinna:

1) zbadać dokumentację techniczną, sprawdzić, czy wzorzec wyrobu jest zgodny z dokumentacją techniczną, oraz określić elementy, które zostały zaprojektowane zgodnie z wymaganiami norm zharmonizowanych, a także elementy zaprojektowane bez zastosowania wymagań tych norm;

2) przeprowadzić lub zlecić przeprowadzenie odpowiedniej kontroli i prób niezbędnych dla sprawdzenia, czy przyjęte przez producenta rozwiązania spełniają zasadnicze wymagania określone w rozporządzeniu, w przypadku gdy normy zharmonizowane nie zostały zastosowane;

3) przeprowadzić lub zlecić przeprowadzenie odpowiedniej kontroli i prób niezbędnych dla sprawdzenia, czy producent zastosował odpowiednie normy, w przypadku ich zastosowania;

4) uzgodnić z wnioskodawcą miejsce przeprowadzenia niezbędnych kontroli i prób.

3.8. Jeżeli wzorzec wyrobu jest zgodny z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu, notyfikowana jednostka wydaje wnioskodawcy świadectwo badania typu WE, które powinno zawierać nazwę i adres producenta, wynik badania, warunki ważności i dane niezbędne do identyfikacji zatwierdzonego wzorca wyrobu.

3.9. Do świadectwa badania typu WE powinien być dołączony spis dokumentacji technicznej, którego kopię zatrzymuje notyfikowana jednostka.

3.10. Jeżeli notyfikowana jednostka odmówi producentowi wydania świadectwa badania typu WE, powinna szczegółowo uzasadnić decyzję tej odmowy.

3.11. Wnioskodawca poinformuje notyfikowaną jednostkę, przechowującą dokumentację techniczną, w związku z badaniem typu WE, o wszelkich zmianach zatwierdzonego wyrobu, które wymagają dodatkowego zatwierdzenia, o ile zmiany te wpływają na zgodność z zasadniczymi wymaganiami lub określonymi warunkami użytkowania wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia. Dodatkowe zatwierdzenie jest wydawane w postaci uzupełnienia do oryginalnego świadectwa badania typu WE.

3.12. Notyfikowana jednostka udostępnia innym notyfikowanym jednostkom informacje dotyczące wydanych oraz wycofanych świadectw badania typu WE.

3.13. Inne notyfikowane jednostki, o których mowa w pkt 3.12, mogą otrzymać kopie świadectw badania typu WE oraz uzupełnień do nich w formie załączników.

3.14. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel powinien przechowywać kopie świadectw badania typu WE i uzupełnień do nich, wraz z dokumentacją techniczną, przez co najmniej 10 lat od wyprodukowania ostatniego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia. Jeżeli ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie są z kraju Unii Europejskiej, obowiązek przechowywania dokumentacji technicznej w celu udostępniania spoczywa na importerze, który wprowadza rekreacyjną jednostkę pływającą do obrotu na rynek Unii Europejskiej.

4. Zapewnienie zgodności wyrobu z typem - moduł C.

4.1. Zapewnienie zgodności wyrobu z typem jest procedurą, poprzez którą producent lub jego upoważniony przedstawiciel zapewnia i oświadcza, że wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, są zgodne z typem, określonym w świadectwie badania typu WE, i spełniają wymagania określone w rozporządzeniu.

4.2. Producent sporządza deklarację zgodności, o której mowa w pkt 1.3 i 1.4, i umieszcza znak CE na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia.

4.3. Producent powinien podjąć wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji zapewniał zachowanie zgodności wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, z wzorcem wyrobu określonym w świadectwie badania typu WE oraz z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

4.4. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel powinien przechowywać kopie deklaracji zgodności, wraz z dokumentacją techniczną, o której mowa w pkt 1.6-1.10, przez co najmniej 10 lat od daty wyprodukowania ostatniego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia. Jeżeli ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie są z kraju Unii Europejskiej, obowiązek przechowywania dokumentacji technicznej w celu udostępniania spoczywa na importerze, który wprowadza rekreacyjną jednostkę pływającą do obrotu na rynek Unii Europejskiej.

4.5. W odniesieniu do oceny zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi emisji spalin określonymi w rozporządzeniu oraz jeżeli dany producent nie stosuje pełnego zapewnienia jakości (moduł H) opisanego w pkt 9, wybrana przez producenta notyfikowana jednostka może przeprowadzić lub zlecić przeprowadzenie kontroli wyrobu w nieregularnych odstępach czasu.

4.6. Jeżeli poziom jakości wydaje się być niezadowalający lub jeżeli wydaje się konieczne zweryfikowanie ważności danych przedstawionych przez producenta, stosuje się następującą procedurę:

Z serii silników zostaje wybrany jeden silnik, który zostaje poddany próbom omówionym w rozdziale 3 rozporządzenia. Badane silniki są docierane, częściowo lub całkowicie, według specyfikacji producenta. Jeżeli poziom emisji spalin silnika wybranego z serii silników przekracza dopuszczalne wielkości, o których mowa w rozdziale 3 rozporządzenia, producent może wnioskować o przeprowadzenie pomiarów na próbce silników wybranych z tej samej serii, obejmującej pierwotnie badany silnik. W celu zapewnienia zgodności wyżej wspomnianej próbki silników z wymaganiami rozporządzenia stosuje się metodę statystyczną, o której mowa w pkt 10.

5. Zapewnienie jakości produkcji - moduł D

5.1. Zapewnienie jakości produkcji jest procedurą, poprzez którą producent, spełniający wymagania, o których mowa w pkt 5.3, zapewnia i oświadcza, że dany wyrób, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, jest zgodny z wzorcem wyrobu określonym w świadectwie badania typu WE i spełnia wymagania określone w rozporządzeniu.

5.2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel sporządza deklarację zgodności, o której mowa w pkt 1.3 i 1.4, i umieszcza znak CE na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia. Znakowi CE powinien towarzyszyć numer identyfikacyjny notyfikowanej jednostki odpowiedzialnej za nadzór.

5.3. Producent stosuje zatwierdzony system jakości produkcji, inspekcji końcowych i prób, a także podlega nadzorowi notyfikowanej jednostki.

5.4. Producent składa w wybranej przez siebie notyfikowanej jednostce wniosek o dokonanie oceny swojego systemu jakości dla danego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia.

5.5. Wniosek, o którym mowa w pkt 5.4, powinien zawierać:

1) dane na temat przewidywanej kategorii rekreacyjnej jednostki pływającej;

2) dokumentację dotyczącą systemu jakości;

3) tam, gdzie ma to zastosowanie, dokumentację techniczną, o której mowa w pkt 1.6-1.10, zatwierdzonego wzorca wyrobu, oraz kopię świadectwa badania typu WE.

5.6. System jakości powinien zapewniać zgodność wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, z wzorcem wyrobu określonym w świadectwie badania typu WE oraz z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

5.7. Środki, wymagania i zasady przyjęte przez producenta powinny być udokumentowane w sposób systematyczny i uporządkowany w formie ksiąg jakości, procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu jakości powinna umożliwiać spójną analizę programów i planów jakości oraz sprawozdań.

5.8. Dokumentacja systemu jakości zawiera opis:

1) celów dotyczących systemu jakości, struktury organizacyjnej, zakresu kompetencji i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do jakości wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia;

2) sposobu produkcji, technik kontroli i zapewnienia jakości, ciągłych lub regularnie podejmowanych działań w dziedzinie jakości;

3) kontroli i prób przeprowadzanych przed, podczas i po zakończeniu produkcji oraz częstotliwości ich przeprowadzania;

4) zapisów z kontroli jakości, takich jak sprawozdania z inspekcji, dane z prób i kalibrowania, dane o kwalifikacjach zaangażowanego personelu;

5) środków stosowanych do nadzoru dla osiągnięcia wymaganej jakości wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, oraz skutecznego funkcjonowania systemu jakości.

5.9. Notyfikowana jednostka ocenia system jakości w celu stwierdzenia w formie decyzji, czy spełnia wymagania, o których mowa w pkt 5.6, przyjmując, że wymagania te zostały spełnione przy zastosowaniu norm zharmonizowanych dotyczących systemów jakości.

5.10. W skład zespołu audytorów powinna wchodzić przynajmniej jedna osoba z doświadczeniem w ocenianiu zagadnień technicznych dotyczących danego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia. Procedura oceny powinna obejmować inspekcję w zakładzie producenta.

5.11. Producent powinien zostać powiadomiony o podjętej decyzji, o której mowa w pkt 5.9. Powiadomienie to powinno zawierać wnioski z przeprowadzonych badań oraz uzasadnienie podjętej decyzji.

5.12. Producent wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu jakości i zapewnia utrzymywanie go tak, aby był on właściwy i skuteczny.

5.13. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel informuje notyfikowaną jednostkę, która zatwierdziła system jakości, o wszelkich zamierzonych modyfikacjach tego systemu.

5.14. Notyfikowana jednostka bada proponowane zmiany i decyduje, czy tak zmodyfikowany system jakości spełnia wymagania, o których mowa w pkt 5.6, oraz czy konieczna jest powtórna ocena.

5.15. Notyfikowana jednostka powiadamia producenta o podjętej decyzji. Powiadomienie to powinno zawierać wnioski z przeprowadzonych badań i uzasadnienie decyzji.

5.16. Celem nadzoru prowadzonego na odpowiedzialność notyfikowanej jednostki jest upewnienie się, czy producent wypełnia swe zobowiązania, wynikające z zatwierdzonego systemu jakości.

5.17. Producent powinien umożliwić notyfikowanej jednostce dostęp do stanowisk produkcyjnych, kontroli i prób oraz magazynów, w celu przeprowadzenia inspekcji, oraz udostępnić niezbędne informacje, a w szczególności:

1) dokumentację systemu jakości, o której mowa w pkt 5.7;

2) zapisy kontroli jakości, takie jak sprawozdania z inspekcji, dane z prób i kalibrowania, dane o kwalifikacjach zaangażowanego personelu.

5.18. Notyfikowana jednostka przeprowadza okresowe kontrole celem upewnienia się, czy producent utrzymuje i stosuje system jakości, oraz przekazuje producentowi sprawozdania z takich kontroli.

5.19. Notyfikowana jednostka może przeprowadzać u producenta niezapowiedziane wizytacje. Podczas takich wizytacji notyfikowana jednostka może przeprowadzić lub spowodować przeprowadzenie badań celem sprawdzenia, czy system jakości funkcjonuje prawidłowo. Notyfikowana jednostka przedstawia producentowi sprawozdanie z takich wizytacji, a w przypadku przeprowadzenia badań - ich wyniki.

5.20. Producent powinien przechowywać do wglądu, przez co najmniej 10 lat od wyprodukowania ostatniego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, następujące dokumenty, które są udostępniane władzom krajowym:

1) dotyczące systemu jakości, o których mowa w pkt 5.7;

2) zmiany i modyfikacje systemu jakości, o których mowa w pkt 5.13;

3) decyzje i sprawozdania notyfikowanej jednostki, o których mowa w pkt 5.14, 5.18 i 5.19.

5.21. Notyfikowana jednostka powinna udostępniać innym notyfikowanym jednostkom informacje o decyzjach dotyczących wydanych oraz wycofanych zatwierdzeń systemów jakości.

6. Zapewnienie jakości wyrobu - moduł E

6.1. Zapewnienie jakości wyrobu jest procedurą, w ramach której producent spełniający wymagania określone w pkt 6.2 zapewnia i oświadcza, że określone wyroby są zgodne z typem opisanym w świadectwie badania typu WE i z dotyczącymi ich wymaganiami rozporządzenia.

6.2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel sporządza pisemną deklarację zgodności, o której mowa w pkt 1.3 i 1.4, i umieszcza znak CE na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia. Znakowi CE towarzyszy numer identyfikacyjny notyfikowanej jednostki odpowiedzialnej za nadzór.

6.3. Producent stosuje zatwierdzony system jakości w zakresie badań wyrobu końcowego zgodnie z pkt 6.4-6.16 oraz podlega nadzorowi zgodnie z pkt 6.17-6.20.

6.4. Producent występuje z wnioskiem do notyfikowanej jednostki, według swojego wyboru, o dokonanie oceny jego systemu jakości określonych wyrobów.

6.5. Wniosek, o którym mowa w pkt 6.4, zawiera:

1) wszelkie informacje istotne dla przewidywanej kategorii wyrobów;

2) dokumentację dotyczącą systemu jakości;

3) jeżeli ma to zastosowanie, dokumentację techniczną i kopię świadectwa badania typu WE.

6.6. W oparciu o system jakości należy zbadać każdy wyrób z osobna oraz przeprowadzić próby określone w odpowiedniej(nich) normie(mach) zharmonizowanej(nych) lub przeprowadzić równoważne próby, w celu zapewnienia zgodności tego wyrobu z odpowiednimi wymaganiami rozporządzenia.

6.7. Wszystkie elementy, wymagania i przepisy przyjęte przez producenta są udokumentowane w sposób systematyczny i uporządkowany w postaci zapisanych reguł, procedur i instrukcji.

6.8. Dokumentacja dotycząca systemu jakości pozwala na jednolitą interpretację programów, planów, instrukcji i dokumentów z zakresu badania jakości.

6.9. Dokumentacja zawiera w szczególności odpowiedni opis:

1) celów jakości i struktury organizacyjnej, obowiązków i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do jakości wyrobu;

2) badań i prób, które zostaną przeprowadzone po zakończeniu produkcji;

3) czynności sprawdzających i badań, które są przeprowadzane przed, podczas i po zakończeniu produkcji, oraz częstotliwości, z jaką są dokonywane;

4) środków podejmowanych w celu monitorowania skutecznego funkcjonowania systemu jakości;

5) dokumentów związanych z systemem jakości, takich jak sprawozdania z inspekcji, dane uzyskane podczas prób, dane dotyczące kalibracji, dane dotyczące kwalifikacji pracowników przeprowadzających badania i próby itp.

6.10. Notyfikowana jednostka ocenia, czy system jakości spełnia wymagania określone w pkt 6.6. Uwzględnia także zgodność z wymaganiami odnoszącymi się do systemów jakości, które mają zastosowanie w odniesieniu do właściwej zharmonizowanej normy.

6.11. Przynajmniej jeden członek zespołu kontrolnego ma doświadczenie w zakresie oceny danej technologii produkcji urządzeń danego typu.

6.12. Proces oceny obejmuje wizytę w zakładzie producenta. O decyzji powiadamia się producenta. Zawiadomienie zawiera wnioski oraz umotywowaną decyzję wynikającą z oceny.

6.13. Producent dokłada wszelkich starań, aby wypełniać obowiązki wynikające z zatwierdzonego systemu jakości oraz utrzymać właściwe i skuteczne funkcjonowanie tego systemu.

6.14. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel informują notyfikowaną jednostkę, która zatwierdziła system jakości, o wszelkich zmianach, które mają być w tym systemie wprowadzone.

6.15. Notyfikowana jednostka ocenia proponowane zmiany i decyduje, czy zmieniony system jakości spełnia wymagania określone w pkt 6.6 oraz czy wymagana jest ponowna ocena.

6.16. Notyfikowana jednostka przekazuje swoją decyzję producentowi. Zawiadomienie zawiera wnioski oraz umotywowaną decyzję wynikającą z oceny.

6.17. Nadzór w ramach odpowiedzialności notyfikowanej jednostki:

1) Celem nadzoru jest zapewnienie kontroli nad należytym wypełnianiem przez producenta zobowiązań wynikających z zastosowania systemu jakości.

2) W celu przeprowadzenia inspekcji producent umożliwia notyfikowanej jednostce dostęp do miejsca projektowania i produkcji, miejsca, gdzie przeprowadzane są badania i próby, oraz do miejsca składowania oraz udziela wszelkich niezbędnych informacji, w szczególności udostępnia:

a) dokumentację systemu jakości,

b) dokumentację techniczną,

c) sprawozdania dotyczące jakości, takie jak sprawozdania pokontrolne, dane dotyczące prób, kalibracji, kwalifikacji zatrudnionych pracowników itp.

6.18. Notyfikowana jednostka przeprowadza kontrole okresowe, aby upewnić się, że producent przestrzega i stosuje rozwiązania systemu jakości oraz przedstawia producentowi sprawozdania z kontroli.

6.19. Notyfikowana jednostka może przeprowadzić nieplanowane kontrole w siedzibie producenta. Podczas tych kontroli może, o ile to konieczne, przeprowadzić lub zlecić przeprowadzenie próby prawidłowego funkcjonowania systemu jakości.

6.20. Notyfikowana jednostka przekazuje producentowi sprawozdanie z kontroli, a w przypadku przeprowadzenia próby - sprawozdanie z prób.

6.21. Producent przechowuje, przez okres co najmniej 10 lat od daty wyprodukowania ostatniego wyrobu, następujące dokumenty, które są udostępniane władzom krajowym:

1) dokumentację, określoną w pkt 6.5 ppkt 2,

2) aktualizacje, określone w pkt 6.15,

3) decyzje i sprawozdania notyfikowanej jednostki, określone w pkt 6.17, pkt 6.18 i pkt 6.20.

6.22. Każda notyfikowana jednostka udostępnia innym notyfikowanym jednostkom istotne informacje dotyczące wydanych i cofniętych systemów jakości.

7. Weryfikacja wyrobu - moduł F

7.1. Weryfikacja wyrobu jest procedurą, poprzez którą producent lub jego upoważniony przedstawiciel zapewnia i oświadcza, że wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, są zgodne z wzorcem wyrobu określonym w świadectwie badania typu WE oraz spełniają zasadnicze wymagania określone w rozporządzeniu.

7.2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel sporządza deklarację zgodności, o której mowa w pkt 1.3 i 1.4, i umieszcza znak CE na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia.

7.3. Producent podejmuje wszelkie konieczne środki, aby proces produkcji zapewnił zgodność wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, z wzorcem wyrobu określonym w świadectwie badania typu WE oraz aby spełniały one wymagania określone w rozporządzeniu.

7.4. Notyfikowana jednostka przeprowadza odpowiednie badania i próby celem sprawdzenia zgodności wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu, sprawdzając albo każdy wyrób, jak określono w pkt 7.6-7.7, albo losowo wybrany wyrób, jak określono w pkt 7.9-7.13, zgodnie z wyborem producenta.

7.5. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel przechowuje kopię świadectwa badania typu WE przez co najmniej 10 lat od daty wyprodukowania ostatniego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia.

7.6. Każdy wyrób, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, jest oddzielnie badany i poddawany próbom określonym w normach zharmonizowanych lub jest poddawany równoważnym próbom, w celu sprawdzenia jego zgodności ze wzorcem wyrobu określonym w świadectwie badania typu WE oraz z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

7.7. Notyfikowana jednostka nanosi lub zleca naniesienie swojego numeru identyfikacyjnego na każdy zatwierdzony wyrób, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, oraz sporządza pisemne świadectwo zgodności, w oparciu o przeprowadzone próby.

7.8. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel powinien przedstawiać na żądanie świadectwo zgodności wystawione przez notyfikowaną jednostkę.

7.9. Producent przedstawia do badań wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, w postaci jednolitej partii i podejmuje wszelkie konieczne środki, aby proces produkcji zapewniał jednolitość każdej wyprodukowanej partii.

7.10. W celu sprawdzenia należy przedstawić wszystkie wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, w formie jednolitej partii. Z każdej partii zostaje wybrana losowo próbka. Próbka ta jest badana i poddawana próbom określonym w normach zharmonizowanych lub jest poddawana równoważnym próbom, w celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu, a także w celu stwierdzenia, czy partia zostanie przyjęta, czy odrzucona.

7.11. Na procedurę losową, o której mowa w pkt 7.10, składają się:

1) stosowana metoda statystyczna;

2) plan pobierania próbek i opis jego realizacji.

7.12. W przypadku zatwierdzenia partii notyfikowana jednostka nanosi lub zleca naniesienie swojego numeru identyfikacyjnego na każdy zatwierdzony wyrób, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, oraz sporządza pisemne świadectwo zgodności w oparciu o przeprowadzone próby.

7.13. Jeżeli partia zostaje odrzucona, notyfikowana jednostka lub właściwe władze powinny podjąć stosowne środki, aby zapobiec wprowadzaniu jej do obrotu. W przypadku częstego odrzucania partii, notyfikowana jednostka może zawiesić weryfikację losową.

7.14. Producent może oznaczyć wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, podczas procesu produkcji numerem identyfikacyjnym notyfikowanej jednostki na jej odpowiedzialność.

7.15. W celu oceny zgodności z wymaganiami dotyczącymi emisji spalin, stosuje się procedurę określoną w pkt 10.

8. Weryfikacja jednostkowa - moduł G

8.1. Weryfikacja jednostkowa jest procedurą, poprzez którą producent zapewnia i oświadcza, że wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, dla których zostało wydane świadectwo zgodności, o którym mowa w pkt 8.4, są zgodne z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

8.2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel sporządza deklarację zgodności, o której mowa w pkt 1.3 i 1.4, i umieszcza znak CE na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia.

8.3. Notyfikowana jednostka bada wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, oraz przeprowadza próby określone w normach zharmonizowanych lub próby równoważne, w celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

8.4. Notyfikowana jednostka nanosi lub zleca naniesienie swojego numeru identyfikacyjnego na zatwierdzonym wyrobie, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, oraz sporządza pisemne świadectwo zgodności, w oparciu o przeprowadzone próby.

8.5. Dokumentacja techniczna, o której mowa w pkt 1.6-1.10, powinna umożliwiać zrozumienie projektu, procesu produkcji i użytkowania wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, oraz pozwolić na ocenę zgodności z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

9. Pełne zapewnienia jakości - moduł H

9.1. Pełne zapewnienie jakości jest procedurą, poprzez którą producent, który spełnia wymagania, o których mowa w pkt 9.3, zapewnia i oświadcza, że wyroby, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, spełniają wymagania określone w rozporządzeniu.

9.2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel sporządza deklarację zgodności, o której mowa w pkt 1.3 i 1.4, i umieszcza znak CE na wyrobach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia. Za znakiem CE należy umieścić numer identyfikacyjny notyfikowanej jednostki odpowiedzialnej za nadzór.

9.3. Producent powinien stosować zatwierdzony system jakości dotyczący projektowania, produkcji, inspekcji końcowych i prób, a także podlega nadzorowi notyfikowanej jednostki.

9.4. Producent składa w notyfikowanej jednostce wniosek o dokonanie oceny swojego systemu jakości. Wniosek powinien zawierać:

1) dane na temat przewidywanej kategorii rekreacyjnej jednostki pływającej;

2) dokumentację dotyczącą systemu jakości.

9.5. System jakości powinien zapewniać zgodność wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.

9.6. Wszystkie środki, wymagania i zasady przyjęte przez producenta powinny być udokumentowane w sposób systematyczny i uporządkowany, w formie ksiąg jakości, procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu jakości powinna umożliwiać spójną analizę programów i planów jakości oraz sprawozdań.

9.7. Dokumentacja, o której mowa w pkt 9.6, zawiera w szczególności opis:

1) celów systemu jakości, struktury organizacyjnej, zakresu kompetencji i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do jakości wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia;

2) technicznej specyfikacji projektu, łącznie z zastosowanymi normami zharmonizowanymi, a także, o ile normy zharmonizowane nie są stosowane w całości, środków przewidzianych dla zapewnienia, że są spełnione zasadnicze wymagania określone w rozporządzeniu;

3) technik oraz ciągłych lub systematycznie podejmowanych działań, wykorzystywanych przy projektowaniu rekreacyjnych jednostek pływających danej kategorii, dotyczących opracowania i sprawdzania projektów;

4) sposobu produkcji, technik kontroli i zapewnienia jakości, ciągłych lub regularnie podejmowanych działań w dziedzinie jakości;

5) kontroli i prób przeprowadzanych przed, podczas i po zakończeniu produkcji oraz częstotliwości ich dokonywania;

6) zapisów z kontroli jakości, takich jak sprawozdania z inspekcji, dane z prób i kalibrowania, dane o kwalifikacjach zaangażowanego personelu;

7) środków stosowanych do nadzoru nad utrzymywaniem wymaganej jakości wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, oraz skutecznym funkcjonowaniem systemu jakości.

9.8. Notyfikowana jednostka ocenia system jakości w celu określenia, czy spełnia on wymagania, o których mowa w pkt 9.5-9.7, przyjmując, że wymagania dotyczące systemu jakości zostały spełnione, jeśli zastosowano odpowiednią normę zharmonizowaną.

9.9. W skład zespołu audytorów powinna wchodzić przynajmniej jedna osoba z doświadczeniem w ocenianiu zagadnień technicznych dotyczących danej rekreacyjnej jednostki pływającej lub jej elementu. Procedura oceny systemu jakości powinna obejmować inspekcję w zakładzie producenta.

9.10. Producent powinien zostać powiadomiony o podjętej decyzji. Powiadomienie to powinno zawierać wnioski z przeprowadzonych badań oraz uzasadnienie podjętej decyzji.

9.11. Producent wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu jakości i zapewnia utrzymywanie go tak, aby był on właściwy i skuteczny.

9.12. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel informuje notyfikowaną jednostkę, która zatwierdziła system jakości, o wszelkich zamierzonych modyfikacjach tego systemu.

9.13. Notyfikowana jednostka bada proponowane zmiany i decyduje, czy tak zmodyfikowany system spełnia wymagania, o których mowa w pkt 9.5-9.7, oraz czy konieczna jest powtórna ocena.

9.14. Notyfikowana jednostka powiadamia producenta o podjętej decyzji. Powiadomienie to powinno zawierać wnioski z przeprowadzonych badań i uzasadnienie decyzji.

9.15. Celem nadzoru prowadzonego na odpowiedzialność notyfikowanej jednostki jest upewnienie się, czy producent wypełnia swoje zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu jakości.

9.16. Producent powinien umożliwić notyfikowanej jednostce dostęp do stanowisk produkcyjnych, kontroli i prób oraz magazynów w celu przeprowadzenia inspekcji oraz udostępnić wszystkie niezbędne informacje, a w szczególności:

1) dokumentację systemu jakości, o której mowa w pkt 9.6 i 9.7;

2) zapisy z kontroli jakości, które są przewidziane w procesie projektowania objętym systemem jakości, takie jak: wyniki analiz, obliczeń, prób;

3) zapisy z kontroli jakości, które są przewidziane w procesie produkcji objętym systemem jakości, takich jak: sprawozdania z inspekcji, dane z prób i kalibrowania, dane o kwalifikacjach zaangażowanego personelu.

9.17. Notyfikowana jednostka przeprowadza okresowe kontrole celem upewnienia się, że producent utrzymuje i stosuje system jakości oraz przekazuje producentowi sprawozdania z takich kontroli.

9.18. Notyfikowana jednostka może przeprowadzać u producenta niezapowiedziane wizytacje. Podczas takich wizytacji notyfikowana jednostka może, jeżeli jest to konieczne, przeprowadzić lub spowodować przeprowadzenie badań celem sprawdzenia, czy system jakości funkcjonuje prawidłowo. Notyfikowana jednostka przedstawia producentowi sprawozdanie z takich wizytacji, a w przypadku przeprowadzenia badań - ich wyniki.

9.19. Producent powinien przechowywać do wglądu, przez co najmniej 10 lat od wyprodukowania ostatniego wyrobu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia, następujące dokumenty, które są udostępniane władzom krajowym:

1) dotyczące systemu jakości, o których mowa w pkt 9.6 i 9.7;

2) zmiany i modyfikacje systemu jakości, o których mowa w pkt 9.12;

3) decyzje i sprawozdania notyfikowanej jednostki, o których mowa w pkt 9.14, 9.17 i 9.18.

9.20. Notyfikowana jednostka powinna przekazywać innym notyfikowanym jednostkom informacje dotyczące wydanych oraz wycofanych zatwierdzeń systemów jakości.

10. Zapewnienie zgodności wyrobów w zakresie emisji spalin oraz hałasu

10.1. W celu zweryfikowania zgodności rodziny silników, z danej serii silników wybiera się próbkę silników. Producent w porozumieniu z notyfikowaną jednostką określa wielkość (n) tej próbki.

10.2. Dla każdej zmierzonej wartości związanej z emisją spalin oraz hałasu oblicza się średnią arytmetyczną X na podstawie wyników otrzymanych po zbadaniu próbki, o której mowa w pkt 10.1. Wyroby serii zostaną uznane za zgodne z wymaganiami ("decyzja zatwierdzająca") w przypadku spełnienia następującego warunku:

X + k • S ≤ L

S oznacza odchylenie standardowe, gdzie:

(x - X)²

S² = ĺ ---------

(n - 1)

X - średnia arytmetyczna wyników,

x - poszczególne pojedyncze wyniki próbki,

L - odnośna dopuszczalna wielkość,

n - liczba silników stanowiących próbkę,

k - współczynnik statystyczny zależny od n (patrz tabela).

n	2	3	4	5	6	7	8	9	10
k	0,973	0,613	0,489	0,421	0,376	0,342	0,317	0,296	0,279
n	11	12	13	14	15	16	17	18	19
k	0,265	0,253	0,242	0,233	0,224	0,216	0,210	0,203	0,198

Jeżeli n ≥ 20, to

• Identyfikator: Dz.U.2004.258.2584
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zasadnicze wymagania dla rekreacyjnych jednostek pływających.
• Data aktu: 19/11/2004
• Data ogłoszenia: 06/12/2004
• Data wejścia w życie: 01/01/2005