Mongolia-Polska. Umowa w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji. Warszawa.1995.11.08.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji,

podpisana w Warszawie dnia 8 listopada 1995 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 8 listopada 1995 r. została podpisana w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Mongolii, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami",

mając na uwadze istniejące między obu państwami i ich narodami przyjazne stosunki i współpracę,

dążąc do popierania i stwarzania korzystnych warunków inwestowania przez inwestorów jednego państwa na terytorium drugiego państwa na zasadzie równości i wzajemnej korzyści,

uznając, że popieranie i wzajemna ochrona inwestycji w oparciu o niniejszą Umowę będą zachęcać do działalności gospodarczej w tej dziedzinie,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Definicje

W rozumieniu niniejszej Umowy:

1. Określenie "inwestycje" oznacza wszelkie mienie i obejmuje w szczególności, ale nie wyłącznie:

a) własność ruchomości i nieruchomości, jak również wszelkie inne prawa rzeczowe, takie jak hipoteka, kupieckie prawo zatrzymania lub zastaw;

b) akcje, państwowe papiery wartościowe, obligacje, wierzytelności spółki lub udziały w spółce;

c) roszczenia pieniężne lub roszczenia do wszelkich świadczeń mających na mocy umowy wartość finansową;

d) prawa własności intelektualnej i przemysłowej, w tym prawa autorskie, patenty, znaki handlowe, nazwy handlowe, wzory przemysłowe, tajemnice handlowe, technologię produkcji, know-how i goodwill;

e) koncesje gospodarcze mające wartość finansową, niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, nadane na mocy prawa lub umowy, w tym koncesje na poszukiwanie, uprawę, wydobywanie i eksploatację zasobów naturalnych.

Zmiana formy inwestycji nie zmienia jej charakteru jako inwestycji.

2. Określenie "przychody" oznacza kwoty uzyskane z inwestycji, a w szczególności, ale nie wyłącznie, obejmuje zyski, odsetki, dywidendy, należności licencyjne, honoraria i inny bieżący dochód.

3. Określenie "inwestor" oznacza w odniesieniu do każdej Umawiającej się Strony:

a) osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającej się Strony zgodnie z jej ustawodawstwem;

b) spółki, firmy, organizacje i zrzeszenia utworzone lub zorganizowane zgodnie z ustawodawstwem danej Umawiającej się Strony pod warunkiem, że takie spółki, firmy, organizacje i zrzeszenia są uprawnione, zgodnie z ustawodawstwem danej Umawiającej się Strony, do dokonywania inwestycji na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

4. Określenie "terytorium" oznacza:

a) w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach jej międzynarodowo uznanych granic, w tym każdy obszar poza wodami terytorialnymi Rzeczypospolitej Polskiej, na którym zgodnie z prawem międzynarodowym i ustawodawstwem wewnętrznym Rzeczpospolita Polska może sprawować prawa do dna morskiego, jego podglebia i ich zasobów naturalnych;

b) w odniesieniu do Mongolii, terytorium, nad którym Mongolia sprawuje suwerenność lub jurysdykcję.

5. Określenie "swobodnie wymienialna waluta" oznacza walutę stosowaną szeroko w dokonywaniu płatności z tytułu transakcji międzynarodowych i będącą powszechnie przedmiotem obrotu na międzynarodowych rynkach walutowych.

Artykuł  2

Popieranie i ochrona inwestycji

1. Każda Umawiająca się Strona będzie w ramach własnego ustawodawstwa i przepisów zachęcać inwestorów drugiej Umawiającej się Strony do dokonywania inwestycji na swoim terytorium, będzie stwarzać korzystne dla nich warunki i będzie dopuszczać takie inwestycje.

2. Inwestycje dokonywane przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony będą miały zapewnione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony sprawiedliwe i równe traktowanie oraz pełną ochronę i bezpieczeństwo.

Artykuł  3

Traktowanie narodowe i klauzula najwyższego uprzywilejowania

1. Inwestycje dokonane przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, jak również osiągnięte z nich przychody będą miały przyznane sprawiedliwe i równe traktowanie i nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane inwestycjom i przychodom własnych inwestorów lub jakiegokolwiek państwa trzeciego.

2. Każda Umawiająca się Strona przyzna na własnym terytorium inwestorom drugiej Umawiającej się Strony w zakresie zarządzania, utrzymywania, wykorzystywania, osiągania korzyści lub dysponowania ich inwestycjami - uczciwe i sprawiedliwe traktowanie, nie mniej korzystne niż przyznawane przez nią inwestorom jakiegokolwiek państwa trzeciego.

Artykuł  4

Odszkodowanie za straty

Inwestorzy jednej Umawiającej się Strony, którzy doznają strat w inwestycjach na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z powodu wojny lub konfliktu zbrojnego, stanu wyjątkowego lub innych podobnych zdarzeń, będą traktowani przez drugą Umawiającą się Stronę w zakresie odszkodowań lub innych form zadośćuczynienia nie mniej korzystnie niż traktowani są przez tę Umawiającą się Stronę jej właśni inwestorzy lub inwestorzy jakiegokolwiek państwa trzeciego. Wszelka wypłata dokonana na mocy postanowień tego artykułu będzie podlegała swobodnemu transferowi.

Artykuł  5

Wywłaszczenie

1. Inwestycje inwestorów Umawiającej się Strony nie mogą być znacjonalizowane, wywłaszczone lub poddane innym działaniom mającym skutek równoważny działaniom nacjonalizacyjnym lub wywłaszczeniowym (zwanym dalej "wywłaszczeniem") na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, chyba że działania takie zostaną podjęte w interesie publicznym. Wywłaszczenie będzie dokonane w sposób niedyskryminujący, zgodnie z właściwą procedurą prawną i za odszkodowaniem.

2. Odszkodowanie takie odpowiadać będzie rynkowej wartości wywłaszczonej inwestycji według stanu bezpośrednio przed wywłaszczeniem lub zanim decyzja o wywłaszczeniu stała się publicznie wiadoma i będzie obejmować odsetki od daty wywłaszczenia oraz będzie podlegało swobodnemu transferowi. Odszkodowanie będzie rzeczywiste, właściwe i będzie wypłacone bez zwłoki.

3. Inwestor, którego inwestycje zostały wywłaszczone, będzie miał prawo zgodnie z ustawodawstwem Umawiającej się Strony, która dokonała wywłaszczenia, do niezwłocznego rozpatrzenia sprawy przez sądowy lub inny właściwy organ tej Umawiającej się Strony oraz do oszacowania jego inwestycji zgodnie z zasadami określonymi w tym artykule.

4. Postanowienia ustępu 1 tego artykułu mają również zastosowanie w przypadku, gdy Umawiająca się Strona wywłaszczy mienie spółki utworzonej lub zorganizowanej na jej terytorium zgodnie z jej prawem i w której inwestorzy drugiej Umawiającej się Strony posiadają akcje lub udziały.

Artykuł  6

Transfer inwestycji i przychodów

1. Każda Umawiająca się Strona gwarantuje inwestorom drugiej Umawiającej się Strony w odniesieniu do inwestycji swobodny transfer w walucie wymienialnej płatności z tytułu:

a) zysków netto, dywidend, należności licencyjnych, honorariów z tytułu pomocy technicznej i usług technicznych, odsetek i innego bieżącego przychodu pochodzącego z inwestycji dokonanej przez inwestora drugiej Umawiającej się Strony;

b) wpływów ze sprzedaży lub całkowitej albo częściowej likwidacji inwestycji dokonanej przez inwestora drugiej Umawiającej się Strony;

c) kwot na spłaty pożyczek;

d) odpowiedniej części zarobków obywateli drugiej Umawiającej się Strony, którzy uzyskali zezwolenie na pracę w związku z inwestycją dokonaną na terytorium pierwszej Umawiającej się Strony;

e) kwot wydanych na zarządzanie inwestycją dokonaną na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;

f) kwot dodatkowych niezbędnych do utrzymania inwestycji.

2. Transfer wpływów, wymienionych w ustępie 1, może być dokonany pod warunkiem, że transferowana waluta wymienialna pochodzi z dokonanej inwestycji i osiągniętych z niej przychodów.

3. Każda Umawiająca się Strona podejmie niezbędne działania, po spełnieniu prawnych obowiązków przez inwestorów, w celu zapewnienia dokonania bez zwłoki transferów, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu.

4. W rozumieniu niniejszej Umowy, kursem wymiany będzie kurs stosowany w dniu dokonania transferu zgodnie z obowiązującymi przepisami dewizowymi Umawiającej się Strony, na terytorium której inwestycja została dokonana.

Artykuł  7

Wyłączenia

Postanowienia niniejszej Umowy, dotyczące przyznania inwestorom jednej Umawiającej się Strony traktowania nie mniej korzystnego niż przyznane inwestorom państwa trzeciego, nie mogą być rozumiane jako zobowiązujące jedną Umawiającą się Stronę do przyznania inwestorom drugiej Umawiającej się Strony korzyści dotyczących traktowania, preferencji lub przywilejów wynikających z:

a) jakiejkolwiek istniejącej lub przyszłej unii celnej lub strefy wolnego handlu, lub wspólnego zewnętrznego obrotu taryfowego unii monetarnej lub podobnej umowy międzynarodowej albo innych form współpracy regionalnej, której jedna z Umawiających się Stron jest lub może zostać stroną;

b) jakiejkolwiek umowy międzynarodowej dotyczącej całkowicie lub głównie spraw podatkowych.

Artykuł  8

Subrogacja

1. Jeżeli Umawiająca się Strona lub upoważniona przez nią agencja dokona płatności na rzecz własnego inwestora w ramach odszkodowania w odniesieniu do inwestycji lub jej części dokonanej na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, druga Umawiająca się Strona uzna:

a) ważność przejęcia, z mocy prawa lub umowy, wszelkiego prawa lub roszczenia inwestora przez pierwszą Umawiającą się Stronę lub upoważnioną przez nią agencję; i

b) że pierwsza Umawiająca się Strona lub upoważniona przez nią osoba w wyniku subrogacji jest uprawniona do wykonywania praw i dochodzenia roszczeń przysługujących inwestorowi.

2. Pierwsza Umawiająca się Strona lub upoważniona przez nią agencja jest uprawniona do dochodzenia praw i roszczeń w zakresie przysługującym inwestorowi.

3. Jeżeli pierwsza Umawiająca się Strona nabędzie na mocy postanowień tego artykułu środki pieniężne, to takie środki będą udostępnione pierwszej Umawiającej się Stronie na pokrycie jej wydatków na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  9

Rozstrzyganie sporów inwestycyjnych między Umawiającą się Stroną a inwestorem drugiej Umawiającej się Strony

1. Wszelkie spory między Umawiającą się Stroną a inwestorem drugiej Umawiającej się Strony, w tym w związku z wywłaszczeniem i nacjonalizacją inwestycji będą rozstrzygane w miarę możliwości w drodze polubownej.

2. Środki prawne wynikające z ustawodawstwa i przepisów Umawiającej się Strony, na której terytorium została dokonana inwestycja, są dostępne inwestorowi drugiej Umawiającej się Strony w oparciu o traktowanie nie mniej korzystne przyznane własnym inwestorom lub inwestorom jakiegokolwiek państwa trzeciego, w zależności od tego, które jest bardziej korzystne dla inwestora.

3. Jeżeli spór nie może być rozstrzygnięty w ciągu sześciu (6) miesięcy od dnia, gdy jedna ze Stron zwróciła się o polubowne jego rozstrzygnięcie, wówczas spór będzie przedłożony na wniosek inwestora lub Umawiającą się Stronę Międzynarodowemu Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych utworzonemu na mocy Konwencji waszyngtońskiej z dnia 18 marca 1965 r. o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych między państwami a obywatelami państw drugich. Spór będzie przedłożony do rozstrzygnięcia w postępowaniu arbitrażowym lub koncyliacyjnym uzgodnionym w oparciu o Konwencję waszyngtońską.

4. Żadne postanowienie tego artykułu nie może być rozumiane jako zabraniające Stronom sporu uzgodnienia innej formy arbitrażu lub sposobu rozstrzygnięcia sporu, jaki między sobą uzgodnią i jaki uznają za najbardziej im odpowiadający.

Artykuł  10

Rozstrzyganie sporów między Umawiającymi się Stronami

1. Spory między Umawiającymi się Stronami dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy będą rozstrzygane w miarę możliwości w drodze konsultacji lub negocjacji.

2. Jeżeli spór nie będzie rozstrzygnięty w ten sposób w ciągu sześciu (6) miesięcy, wówczas na żądanie jednej z Umawiających się Stron będzie przedłożony trybunałowi arbitrażowemu.

3. Trybunał arbitrażowy będzie utworzony dla każdej sprawy oddzielnie w następujący sposób:

W ciągu dwóch (2) miesięcy od otrzymania wniosku o rozstrzygnięcie sprawy w drodze arbitrażowej każda Umawiająca się Strona wyznaczy jednego arbitra. Ci dwaj arbitrzy wybiorą obywatela państwa trzeciego, który po zatwierdzeniu przez obie Umawiające się Strony będzie mianowany przewodniczącym trybunału. Przewodniczący będzie mianowany w ciągu dwóch (2) miesięcy, licząc od dnia wyznaczenia innych arbitrów.

4. Jeżeli wymagane nominacje wymienione w ustępie 3 tego artykułu nie zostaną dokonane w terminach, o których mowa w ustępie 3 tego artykułu, wówczas przy braku innego porozumienia każda z Umawiających się Stron może zwrócić się o dokonanie nominacji do przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Jeżeli przewodniczący jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub jeżeli z innej przyczyny nie może spełnić prośby, o dokonanie nominacji będzie poproszony wiceprzewodniczący Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Jeżeli również wiceprzewodniczący jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub jeżeli z innej przyczyny nie może spełnić prośby, wówczas o dokonanie wymaganych nominacji będzie poproszony najstarszy rangą sędzia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, który nie jest obywatelem żadnej z Umawiających się Stron.

5. Trybunał arbitrażowy wydaje wyrok większością głosów. Taki wyrok jest wiążący dla obu Umawiających się Stron. Każda Umawiająca się Strona pokrywa koszty związane z działalnością swojego arbitra oraz koszty własnego udziału w postępowaniu arbitrażowym; koszty związane z działalnością przewodniczącego oraz inne koszty pokrywają Umawiające się Strony w równych częściach. Trybunał może jednak postanowić, że jedna z Umawiających się Stron pokryje większą część kosztów i jego decyzja wiąże obie Umawiające się Strony. Trybunał ustali własny tryb postępowania.

Artykuł  11

Zakres stosowania Umowy

Postanowienia niniejszej Umowy mają zastosowanie do inwestycji dokonanych po jej wejściu w życie.

Artykuł  12

Wejście w życie, okres ważności i wypowiedzenie

1. Niniejsza Umowa wejdzie w życie w dniu otrzymania noty późniejszej, w której jedna Umawiająca się Strona poinformuje drugą Umawiającą się Stronę, że jej wewnętrzne wymogi prawne dla wejścia w życie zostały spełnione.

2. Niniejsza Umowa pozostanie w mocy przez okres dziesięciu (10) lat i będzie nadal obowiązywać, jeżeli jedna z Umawiających się Stron nie wypowie Umowy w formie pisemnej z zachowaniem 6-miesięcznego terminu wypowiedzenia.

3. Niniejsza Umowa może ulec zmianom w drodze wzajemnego porozumienia.

Wszelka zmiana lub wypowiedzenie niniejszej Umowy nie może mieć ujemnego skutku wobec praw lub zobowiązań nabytych lub zaciągniętych na jej mocy przed datą takiej zmiany lub wypowiedzenia.

4. W odniesieniu do inwestycji dokonanych przed wypowiedzeniem niniejszej Umowy, jej postanowienia pozostaną w mocy na dziesięć (10) lat od daty wygaśnięcia jej ważności.

NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni przez ich odnośne Rządy, podpisali niniejszą Umowę.

PODPISANO w dwóch egzemplarzach w Warszawie dnia 8 listopada 1995 r., w językach polskim, mongolskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji, tekst angielski będzie rozstrzygający.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

- będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 29 stycznia 1996 r.

• Identyfikator: Dz.U.2004.216.2193
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Mongolia-Polska. Umowa w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji. Warszawa.1995.11.08.
• Data aktu: 08/11/1995
• Data ogłoszenia: 04/10/2004
• Data wejścia w życie: 26/03/1996