Pomiar statków morskich.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA INFRASTRUKTURY¹⁾

z dnia 30 kwietnia 2004 r.

w sprawie pomiaru statków morskich

Na podstawie art. 49 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (Dz. U. Nr 138, poz. 1545, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, z 2003 r. Nr 229, poz. 2277 oraz z 2004 r. Nr 93, poz. 895) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) zakres działania organu pomiarowego;

2) sposób pomierzania statków morskich;

3) tryb postępowania pomiarowego i kontrolnego;

4) wzory świadectw pomiarowych;

5) wysokość opłat pomiarowych.

§ 2. Do zakresu działania organu pomiarowego należy w szczególności:

1) pomierzanie statków;

2) sporządzanie protokołów pomiarowych;

3) wystawianie świadectw pomiarowych;

4) dokonywanie kontrolnych inspekcji pomiaru statku;

5) wydawanie szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu i trybu dokonywania pomiarów;

6) współpraca z organami pomiarowymi państw obcych oraz z organami prowadzącymi agendy międzynarodowych umów pomiarowych, w których Rzeczpospolita Polska uczestniczy, w zakresie zagadnień technicznych związanych z pomiarem;

7) komunikowanie się bezpośrednio bądź za pośrednictwem polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych z właściwymi organami państw obcych w sprawach dotyczących świadectw pomiarowych;

8) powiadamianie izb morskich o wystawieniu świadectwa pomiarowego lub o dokonaniu zmian w świadectwie pomiarowym statku wpisanego do rejestru okrętowego prowadzonego przez tę izbę.

§  3.

1. Przy dokonywaniu pomiarów statków, do których nie mają zastosowania przepisy Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 56, poz. 247), zwanej dalej "Konwencją", stosuje się przepisy o pomierzaniu pojemności statków, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Statek, na wniosek właściciela lub armatora, może być pomierzony dodatkowo według zasad pomiarowych ustalonych przez Zarządy Kanałów Sueskiego i Panamskiego.

§  4.

1. Przedstawienie statku do pomiaru odbywa się na podstawie pisemnego wniosku.

2. Przedstawiający statek do pomiaru powinien:

1) dostarczyć rysunki statku oraz dokumentację wskazaną przez organ pomiarowy;

2) udostępnić wszystkie pomieszczenia statku;

3) udzielić informacji niezbędnych do wykonania pomiaru statku;

4) wstrzymać się od załadunku statku do czasu uzyskania zgody organu pomiarowego.

3. Jeżeli zachodzi potrzeba wystawienia świadectwa pomiarowego dla statku o polskiej przynależności, znajdującego się za granicą, a dokonanie pomiaru przez polski organ pomiarowy jest niemożliwe, właściciel, armator lub kapitan statku zwraca się do właściwego organu pomiarowego o określenie sposobu pomiaru takiego statku.

4. Właściciel, armator lub kapitan statku o polskiej przynależności, posiadający świadectwo pomiarowe wydane przez organ pomiarowy obcego państwa, ale niebędące międzynarodowym świadectwem pomiarowym, w rozumieniu art. 41 § 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski, jest obowiązany wystąpić do organu pomiarowego o wydanie nowego świadectwa, bezpośrednio po przybyciu statku do pierwszego portu polskiego.

5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4, ciąży również na armatorze lub kapitanie statku, który uzyskał czasową polską przynależność.

§  5.

1. Na podstawie przeprowadzonego pomiaru, organ pomiarowy wystawia:

1) międzynarodowe świadectwo pomiarowe - dla statków o długości 24 m i większej, odbywających podróże międzynarodowe - według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

2) świadectwo pomiarowe - dla statków, do których nie mają zastosowania przepisy Konwencji - według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

3) świadectwo pomiarowe Kanału Sueskiego lub świadectwo pomiarowe Kanału Panamskiego - według wzoru ustalonego przez zarządy tych kanałów;

4) międzynarodowe świadectwo pomiarowe lub świadectwa pomiarowe dla statków o obcej przynależności i dla statków, których polska przynależność została czasowo zawieszona.

2. Świadectwo pomiarowe powinno stale znajdować się na statku i być chronione przed zniszczeniem lub utratą.

3. W przypadku gdy świadectwo pomiarowe zostało zniszczone lub utracone, organ pomiarowy wystawia duplikat tego świadectwa na uzasadniony wniosek właściciela, armatora lub kapitana statku.

4. W przypadku zmiany polskiej przynależności statku, na przynależność państwa strony Konwencji, międzynarodowe świadectwo pomiarowe wydane przez polski organ pomiarowy zachowuje moc przez okres trzech miesięcy od dnia zmiany przynależności statku, chyba że organ pomiarowy tego państwa wystawił, przed upływem tego okresu, nowe międzynarodowe świadectwo pomiarowe.

§ 6. Międzynarodowe świadectwo pomiarowe lub świadectwo pomiarowe może być wystawione dla statku o obcej przynależności lub statku, którego polska przynależność została czasowo zawieszona, na wniosek właściciela, armatora lub kapitana tego statku, po przedstawieniu wniosku właściwemu organowi państwa, którego banderę statek podnosi.

§  7.

1. Statek podnoszący banderę państwa obcego, które jest stroną Konwencji, może być poddany kontroli pomiaru przez organ pomiarowy.

2. Kontrola statku, o której mowa w ust. 1, może być dokonana także na wniosek zainteresowanego organu administracji morskiej lub podmiotu zarządzającego portem.

3. Kontrola pomiaru polega wyłącznie na sprawdzeniu:

1) czy statek posiada ważne międzynarodowe świadectwo pomiarowe;

2) czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym świadectwie.

4. Wykonywanie kontroli pomiaru nie może powodować przetrzymania statku.

5. Jeżeli w czasie kontroli zostanie ujawnione, że zasadnicza charakterystyka statku różni się od danych zawartych w międzynarodowym świadectwie pomiarowym w sposób powodujący zwiększenie pojemności brutto lub netto, organ pomiarowy niezwłocznie powiadamia o tym właściwy organ państwa, którego banderę statek podnosi.

§  8.

1. O zakresie kontroli pomiaru statku o polskiej przynależności oraz statku o przynależności do państwa niebędącego stroną Konwencji decyduje organ pomiarowy, który powiadamia o zakresie kontroli armatora i kapitana, a w odniesieniu do statków o obcej przynależności - również właściwy organ państwa, którego banderę statek podnosi.

2. Przepis § 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§ 9. Stawki opłat pomiarowych określa taryfa opłat za czynności pomiarowe, stanowiąca załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.²⁾

______

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165, Nr 141, poz. 1359 i Nr 232, poz. 2322).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra - Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej z dnia 20 sierpnia 1986 r. w sprawie pomiaru statków morskich (Dz. U. Nr 38, poz. 191), które zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski (Dz. U. Nr 138, poz. 1546) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

PRZEPISY O POMIERZANIU POJEMNOŚCI STATKÓW MORSKICH

1.

POSTANOWIENIA OGÓLNE

1.1. Zakres zastosowania

1.1.1. Niniejsze przepisy mają zastosowanie do statków, do których Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., zwana dalej "Konwencją" nie ma zastosowania, tj. do:

- statków o długości 24 m i większej nieodbywających podróży międzynarodowych,

- statków o długości mniejszej niż 24 m.

1.1.2. Pojemności statków (z wyłączeniem jachtów o długości mniejszej niż 24 m i łodzi motorowych) ustala się według zasad podanych w rozdziale 2.

1.1.3. Do jachtów o długości mniejszej niż 24 m i łodzi motorowych stosuje się zasady pomiaru i obliczania pojemności podane w rozdziale 3.

1.1.4. Niniejsze przepisy nie mają zastosowania do okrętów wojennych oraz okrętów straży granicznej.

1.2. Określenia

Jacht - statek o napędzie motorowym lub żaglowym, przystosowany do żeglugi morskiej, przeznaczony do celów sportowych, turystycznych lub rekreacyjnych.

Łódź motorowa - mały statek z pokładem ciągłym lub częściowym, o długości całkowitej nie większej niż 15 m, o napędzie motorowym, przewożący nie więcej niż 12 pasażerów, przystosowany do żeglugi morskiej, niezależnie od jego przeznaczenia, z wyjątkiem statków rybackich.

Pasażer - pasażerem jest każda osoba z wyjątkiem:

- kapitana, członków załogi i innych osób zajętych lub zatrudnionych w jakimkolwiek charakterze na statku dla jego potrzeb oraz

- dzieci w wieku poniżej jednego roku.

Podróż międzynarodowa - podróż morska z kraju, do którego ma zastosowanie Konwencja, do portu położonego poza tym krajem lub odwrotnie.

Pokład górny - najwyższy pokład ciągły wystawiony na działanie warunków atmosferycznych i fal (pokład odsłonięty), wyposażony w stałe urządzenia do strugoszczelnego zamykania wszystkich otworów znajdujących się w jego nieosłoniętych częściach, przy czym wszystkie otwory w burtach statku znajdujące się poniżej tego pokładu są zaopatrzone w stałe urządzenia do ich wodoszczelnego zamykania. Na statku, którego pokład odsłonięty ma uskoki jako pokład górny przyjmuje się linię najniższej części tego pokładu i jej przedłużenie równoległe do jego wyższej części.

Uskok pokładu - każda nieciągłość pokładu odsłoniętego rozciągająca się od burty do burty o długości większej niż 1 m i znajdująca się w obrębie długości L.

Strugoszczelność - określenie mające zastosowanie do zamknięć otworów w części nadwodnej statku i oznaczające, że przy bryzgach fal i innym możliwym działaniu morza, woda nie przenika przez te otwory.

Wodoszczelność - określenie mające zastosowanie do zamknięć otworów i oznaczające, że przy działaniu o określonym ciśnieniu nie przenika ona przez te otwory.

Pomieszczenia zamknięte - pomieszczenia ograniczone kadłubem statku, stałymi lub przenośnymi przegrodami i grodziami, pokładami i pokryciami innymi niż stałe lub ruchome tenty. Żadna nieciągłość pokładu, żaden otwór w kadłubie statku, w pokładzie, w pokryciu, przegrodach lub grodziach pomieszczenia, ani też brak przegrody lub grodzi nie może spowodować niewliczenia pomieszczenia do pomieszczeń zamkniętych.

1.3. Wymiary główne

1.3.1. Długość L - 96 % całkowitej długości wodnicy znajdującej się w odległości równej 85 % najmniejszej wysokości bocznej mierzonej od górnej krawędzi stępki lub długość mierzona od przedniej krawędzi dziobnicy do osi trzonu sterowego na tej wodnicy, jeżeli długość ta jest większa. Na statkach z przegłębieniem konstrukcyjnym długość tę mierzy się na wodnicy równoległej do wodnicy konstrukcyjnej.

1.3.2. Długość całkowita L_c - odległość od przedniej powierzchni najbardziej do przodu wysuniętej części stałej konstrukcji statku do tylnej powierzchni najbardziej do tyłu wysuniętej stałej części konstrukcji statku, mierzona w płaszczyźnie równoległej do wodnicy konstrukcyjnej.

1.3.3. Szerokość B - największa szerokość statku mierzona na owrężu pomiędzy zewnętrznymi krawędziami wręgów na statkach o poszyciu metalowym oraz pomiędzy zewnętrznymi powierzchniami kadłuba na statkach o poszyciu z jakiegokolwiek materiału.

1.3.4. Wysokość boczna D - pionowa odległość mierzona od górnej krawędzi stępki do dolnej powierzchni pokładu górnego przy burcie. Na statkach drewnianych oraz statkach częściowo drewnianych odległość tę mierzy się od dolnej krawędzi wpustu stępki. Jeżeli kształt dna na owrężu jest wklęsły lub jeżeli zastosowano grube pasy przystępkowe, to odległość tę mierzy się od punktu, w którym przedłużenie w kierunku osi statku - linii płaskiej części dna przecina boczną powierzchnię stępki. Na statkach z zaoblonym stykiem mocnicy pokładowej z mocnicą burtową, wysokość boczną mierzy się od punktu przecięcia się teoretycznej linii pokładu z linią poszycia burty, przedłużonych w taki sposób, jak gdyby mocnice stykały się pod kątem. Jeżeli pokład górny ma uskok, a przez punkt, w którym ustala się wysokość boczną, przebiega wyższa część pokładu, to wysokość boczną mierzy się do linii odniesienia stanowiącej przedłużenie niższej części pokładu równolegle do części wyższej.

1.3.5. Definicje wymiarów głównych jachtów i łodzi motorowych są podane w rozdziale 3.

1.3.6. Wymiary główne jednostek nowego rodzaju, np. kolumnowych półzanurzalnych jednostek wiertniczych, gdy stosowanie definicji niniejszego rozdziału nie ma uzasadnienia, określi każdorazowo organ pomiarowy.

1.4. Zgłoszenie do pomiaru

Każdy statek, dla którego ma być wystawione świadectwo pomiarowe, powinien być zgłoszony do pomiaru w organie pomiarowym.

Zgłoszenie statku do pomiaru powinno być dokonywane na piśmie przez stocznię, w której statek jest budowany, właściciela lub przez armatora.

W zgłoszeniu należy podać:

- nazwę stoczni i armatora,

- typ i przeznaczenie statku,

- wymiary główne,

- datę położenia stępki lub datę przebudowy,

- przybliżoną datę ukończenia budowy, przebudowy lub informację o terminie przedstawienia statku do pomiaru.

1.5. Dokumentacja techniczna i inne informacje

1.5.1. Dla każdego statku zgłoszonego do pomiaru powinna być przedstawiona dokumentacja. Wykaz potrzebnej dokumentacji ustala każdorazowo organ pomiarowy w zależności od wielkości statku, jego specyfiki kształtu i konstrukcji, przeznaczenia oraz metody pomiaru.

1.5.2. Jeżeli dla statku zgłoszonego do pomiaru nie ma potrzebnej dokumentacji, to statek należy przedstawić do pomiaru na lądzie lub na doku. Inny sposób pomiaru będzie rozpatrywany przez organ pomiarowy.

1.6. Pomiary i obliczenia

1.6.1. Wszystkie pomiary i obliczenia konieczne dla wystawienia Świadectwa Pomiarowego wykonywane są przez inspektorów organu pomiarowego.

1.6.2. Wszystkie wymiary podaje się z dokładnością do jednego centymetra.

1.6.3. Wymiary do obliczeń pojemności mogą być przyjmowane na podstawie:

- pomiarów na statku (pomiar podstawowy z natury),

- rysunków linii teoretycznych i wręgów budowlanych (jeżeli ich skala zapewnia otrzymanie wymaganej dokładności) lub tabeli rzędnych,

- innych rysunków konstrukcyjnych.

1.6.4. Jeżeli wymiary potrzebne do obliczeń pojemności są możliwe do określenia na podstawie dokumentacji, to w każdym przypadku muszą być wykonane pomiary sprawdzające wymiarów głównych statku (L, B, D) oraz wyrywkowo wymiarów nadbudówek, pokładówek i innych pomieszczeń zamkniętych.

Pomiar sprawdzający wymiarów głównych może być przeprowadzony przez stocznię budującą statek w obecności inspektora organu pomiarowego.

1.6.5. Jeżeli pomiar sprawdzający wykaże, że rzeczywiste wymiary główne różnią się od projektowanych nie więcej niż 0,5 %, nie ma konieczności korygowania odpowiednich wymiarów teoretycznych branych z dokumentacji do obliczeń pojemności kadłuba.

1.6.6. Jeżeli pomiary sprawdzające wymiarów statku innych niż wymiary główne wykażą różnice w stosunku do wymiarów projektowych nieprzekraczające 0,5 %, można przyjąć w obliczeniach pojemności wymiary projektowe.

1.6.7. W przypadku statków i jachtów o długości 24 m i większej nie jest konieczne korygowanie wymiarów teoretycznych branych z dokumentacji do obliczeń pojemności, jeżeli pomiar sprawdzający wykaże, że rzeczywiste wymiary główne różnią się od projektowanych o nie więcej niż 0,1 %, zaś wymiary inne niż główne o nie więcej niż 0,2 %.

1.6.8. Wszystkie objętości wliczone do pojemności brutto i netto mierzy się bez uwzględnienia izolacji lub podobnych pokryć, do wewnętrznej powierzchni poszycia kadłuba lub konstrukcyjnych ścian ograniczających - na statkach zbudowanych z metalu oraz do zewnętrznej powierzchni poszycia kadłuba lub do wewnętrznej powierzchni konstrukcyjnych ścian ograniczających - na statkach zbudowanych z jakiegokolwiek innego materiału.

1.7. Świadectwa

1.7.1. Dla statków, których pojemności zostały określone zgodnie z niniejszymi przepisami, wystawia się świadectwo pomiarowe.

1.7.2. Świadectwo pomiarowe traci ważność w przypadkach wprowadzenia w konstrukcji statku, jachtu lub łodzi motorowej zmian powodujących zwiększenie jego pojemności brutto lub zmiany wymiarów głównych przekraczających granice określone w 1.6.5 lub 1.6.7 lub w przypadku zmiany jachtu na statek przeznaczony do celów zarobkowych.

2.

USTALANIE POJEMNOŚCI STATKU

2.1. Pojemność brutto i netto

2.1.1. Pojemność brutto statków innych niż statki rybackie określa się ze wzoru:

GT = 0,25 (0,7 DBL_p + V_D) (2.1.1)

L_p - długość mierzona po górnym pokładzie od przedniej krawędzi dziobnicy do tylnej krawędzi tylnicy lub poszycia rufy, [m];

V_D - objętość pomieszczeń zamkniętych usytuowanych powyżej pokładu górnego, [m³].

2.1.2. Pojemność brutto jednostek pływających o kształtach zbliżonych do regularnych brył geometrycznych (prostopadłościanu, walca, kuli) lub ich kombinacji określa się ze wzoru:

GT = 0,25 (V_K + V_D) (2.1.2)

V_K- objętość zamkniętego kadłuba jednostki liczona wzorami geometrycznymi, [m³];

V_D - objętość pomieszczeń zamkniętych usytuowanych na kadłubie, [m³].

2.1.3. Pojemność brutto jednostek wielokadłubowych oblicza się, w zależności od kształtu kadłubów, według 2.1.1. lub 2.1.2. Konstrukcje łączące, jeżeli stanowią pomieszczenia zamknięte, uwzględnia się w objętości dodatkowej VD.

2.1.4. Pojemność netto statku określa się ze wzoru:

NT = 0,3 GT (2.1.4)

2.1.5. Pojemność brutto i netto podaje się w jednostkach bezwymiarowych z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

2.1.6. Pojemność brutto i netto statków i jachtów o długości 24 m i większej określa się zgodnie z przepisami Konwencji.

2.1.7. Pojemność statków rybackich o długości całkowitej (L_c) mniejszej niż 15 m oblicza się ze wzoru:

GT = K₁V (2.1.7)

K₁ = 0,2 + 0,02 log₁₀V

V = a₁L_cBD

a₁ = 0,5194 + 0,0145 L_c ale nie mniej niż 0,60

2.1.8. Pojemność brutto statków rybackich o długości całkowitej (L_c) równej lub większej niż 15 m i długości między pionami (L według 1.3.1) mniejszej niż 24 m oblicza się zgodnie z przepisami Konwencji.

2.2. Obliczanie objętości

2.2.1. Kluz, wnęk zaworów dennych i innych małych przestrzeni otwartych na działanie morza nie odejmuje się od objętości całkowitej kadłuba.

2.2.2. Opływek, piast wałów śrubowych i innych tego typu małych konstrukcji stanowiących część kadłuba nie dodaje się do objętości całkowitej.

2.2.3. Do objętości pomieszczeń zamkniętych usytuowanych powyżej górnego pokładu V_D wlicza się nadbudówki, pokładówki, zrębnice luków wraz z pokrywami itp.

2.2.4. Do objętości pomieszczeń zamkniętych usytuowanych powyżej górnego pokładu nie wlicza się osobno stojących, nieprzylegających do innych pomieszczeń zamkniętych włazów, skrzyń, zejściówek, świetlików itp. o objętości mniejszej od 1 m³.

2.2.5. Objętości potrzebne do obliczenia pojemności brutto i netto statków i jachtów o długości 24 m i większej oraz statków rybackich o długości całkowitej (L_c) równej lub większej niż 15 m i długości między pionami (L według 1.3.1) określa się zgodnie z przepisami Konwencji.

2.3 Protokoły pomiarowe

2.3.1. Protokół pomiarowy powinien zawierać:

- dane statku: typ, nazwę, port rejestracji, sygnał rozpoznawczy, budowniczego i nr budowy,

- wymiary główne: długość L, szerokość B, wysokość boczną D, długość całkowitą L_c,

- pojemność brutto (GT),

- pojemność netto (NT).

2.3.2. Razem z protokołem należy przechowywać załączniki:

- plan ogólny statku,

- obliczenia pojemności brutto, netto zawierające wszystkie wymiary i parametry statku użyte w tych obliczeniach.

3.

USTALANIE POJEMNOŚCI JACHTÓW MORSKICH O DŁUGOŚCI MNIEJSZEJ OD 24 M (DŁUGOŚĆ L WEDŁUG 1.3.1) I ŁODZI MOTOROWYCH

3.1. Wymiary główne (stosowane w odniesieniu do jachtów i łodzi motorowych)

Długość klasyfikacyjna L - średnia arytmetyczna długości całkowitej L_c i długości w linii wodnej L_w.

Długość całkowita L_c - długość mierzona między skrajnymi punktami kadłuba na dziobie i rufie (z pominięciem takich elementów wyposażenia, jak ster, bukszpryt, wystrzał, odbojnice itp.).

Długość w linii wodnej L_w - długość mierzona na wodnicy konstrukcyjnej pomiędzy skrajnymi punktami kadłuba na dziobie i rufie.

Szerokość B - szerokość kadłuba jachtu lub łodzi motorowej mierzona w jego najszerszym miejscu na zewnętrznej powierzchni poszycia z pominięciem odbojnic.

Wysokość boczna H - wysokość kadłuba mierzona w płaszczyźnie owręża - od dolnej krawędzi stępki do górnej krawędzi pokładu głównego lub pokładu nadbudówki przy burcie, lub do krawędzi przecięcia się płynnego przedłużenia powierzchni pokładu z płynnym przedłużeniem burty, a dla łodzi bezpokładowej - do górnej krawędzi burty.

3.2. Pojemność brutto i netto

3.2.1. Pojemność brutto jachtu określa się ze wzoru:

GT = 0,25 (0,7 LBh - V_R + V_D) (3.2.1)

h - wysokość kadłuba mierzona na owrężu od górnej krawędzi pokładu przy burcie lub od linii przecięcia się przedłużenia powierzchni pokładu z przedłużeniem powierzchni burty - do dolnej krawędzi stępki płaskiej, a w przypadku jachtów balastowych - do punktu przecięcia się stycznej do poszycia dna na 0,25 jego szerokości z płaszczyzną jachtu, [m];

V_D - łączna objętość pomieszczeń zamkniętych usytuowanych powyżej pokładu, [m³];

V_R - łączna objętość znajdujących się poniżej pokładu kokpitów, kluz, wnęk zaworów dennych i innych przestrzeni otwartych na działanie morza.

3.2.2. Pojemność netto jachtu określa się ze wzoru:

NT = 0,3 GT (3.2.2)

3.2.3. Pojemność brutto i netto jednostek wielokadłubowych oblicza się zgodnie z 3.2.1 i 3.2.2 przy czym objętość każdego kadłuba oblicza się osobno i sumuje. Konstrukcje pomostów, jeżeli stanowią pomieszczenia zamknięte, uwzględnia się w objętości dodatkowej V_D.

3.2.4. Pojemności brutto i netto podaje się w jednostkach bezwymiarowych z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

3.3. Obliczanie objętości

3.3.1. Objętość dodatkową V_D oblicza się jako sumę objętości pomieszczeń zamkniętych usytuowanych powyżej pokładu. Objętości poszczególnych pokładówek, nadbudówek oraz innych pomieszczeń oblicza się jako iloczyn ich średnich długości, szerokości i wysokości. Średnie wartości szerokości i wysokości określa się z ich pomiaru w trzech przekrojach na długości pomieszczenia. Wysokość pokładówki mierzy się od płaszczyzny przechodzącej przez linię przecięcia ściany bocznej z pokładem do punktu leżącego w połowie wysklepienia dachu.

3.3.2. Objętości dodatkowe V_D oblicza się bez uwzględnienia izolacji lub podobnych pokryć, mierząc wymiary do wewnętrznej powierzchni konstrukcyjnych ścian ograniczających.

3.3.3. Kokpitów, kluz, wnęk zaworów dennych i innych przestrzeni otwartych na działanie morza o objętości mniejszej od 1 m³ nie odlicza się od objętości kadłuba.

3.3.4. Do objętości dodatkowych V_D nie wlicza się osobno stojących, nieprzylegających do innych wliczonych pomieszczeń zamkniętych: włazów, skrzyń, zejściówek, świetlików itp. o objętości mniejszej od 1 m³. Dotyczy to również takich pokładówek i nadbudówek, których objętość ponad linią pokładu jest mniejsza od 1 m³.

3.4. Protokoły pomiarowe

3.4.1. Protokół pomiarowy powinien zawierać:

- dane jachtu lub łodzi motorowej: typ, nazwę, port rejestracji, budowniczego;

- wymiary główne:

- długość klasyfikacyjną, L_p,

- długość całkowitą, L_c,

- szerokość, B,

- wysokość boczną, H,

- pojemność brutto (GT),

- pojemność netto (NT).

3.4.2. Razem z protokołem należy przechowywać plan ogólny lub w przypadku jego braku szkic wykonany w czasie inspekcji pomiarowej oraz obliczenia pojemności brutto i netto.

3.4.3. Jeżeli długość całkowita jachtu L_c jest większa od 24 m, to dla takiego jachtu należy określić długość L zgodnie z definicją podaną w 1.3.1 niniejszych przepisów i tę wielkość podać w Świadectwie pomiarowym w rubryce uwagi Świadectwa pomiarowego.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WZÓR

MIĘDZYNARODOWE ŚWIADECTWO POMIAROWE (1969)

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  3

WZÓR

ŚWIADECTWO POMIAROWE

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  4

TARYFA OPŁAT ZA CZYNNOŚCI POMIAROWE

1. Za pomiar, obliczenia i wystawienie świadectwa pomiarowego statków, których pojemności pomiarowe oblicza się zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r. zwanej dalej "Konwencją" opłaty pobiera się według tabeli w zależności od wielkości pojemności brutto statku.

Tabela

Poz.	Pojemność statku brutto	Opłata [SDR]
1	2	3
a	do 100	1.100
b	od 101 do 200	1.600
c	od 201 do 500	2.100
d	od 501 do 1.000	4.200
e	od 1.001 do 2.000	8.400
f	od 2.001 do 3.500	12.000
g	od 3.501 do 5.000	13.500
h	powyżej 5.001	15.000

2. Za pomiar i obliczenia zgodne z Konwencją bez wystawiania świadectwa pomiarowego pobiera się 80 % opłat podanych w tabeli.

Za pomiar i wystawienie świadectwa pomiarowego dla statku seryjnego ze zmianą pojemności pod pokładem górnym pobiera się 70 % opłat podanych w tabeli.

Za pomiar i wystawienie świadectwa pomiarowego dla statku seryjnego bez zmiany pojemności pod pokładem górnym pobiera się 40 % opłat podanych w tabeli.

3. Za pomiar, obliczenia i wystawienie świadectwa pomiarowego statków mierzonych zgodnie z Przepisami o pomierzaniu pojemności statków morskich (załącznik nr 1) z wyjątkiem statków, których pojemności określa się według przepisów Konwencji, pobiera się opłatę 700 SDR.

4. Za wystawienie Międzynarodowego Świadectwa Pomiarowego na podstawie poprzednio wystawionego świadectwa i bez dodatkowych przeliczeń (organ pomiarowy otrzyma kopie wykonanych obliczeń i wystawionych świadectw) pobiera się 15 % opłat podanych w tabeli.

5. Za wystawienie duplikatu, wyciągu lub odpisu świadectwa pomiarowego pobiera się opłatę 70 SDR z wyjątkiem odpisów dokumentów pomiarowych sporządzonych na żądanie izb morskich lub innych organów państwowych.

Za sporządzenie dodatkowej kopii świadectwa pomiarowego pobiera się opłatę 35 SDR.

6. Za przeprowadzenie kontroli pomiarów statku pobiera się opłatę w wysokości 135 SDR za każdą godzinę trwania kontroli.

• Identyfikator: Dz.U.2004.119.1248
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Pomiar statków morskich.
• Data aktu: 30/04/2004
• Data ogłoszenia: 27/05/2004
• Data wejścia w życie: 11/06/2004