Decyzja Wspólnego Komitetu RP-EFTA Nr 6 z 1998 r. wprowadzająca zmiany w Protokole B dotyczącym definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej. Warszawa.1998.12.12.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 31 stycznia 2001 r.

w sprawie mocy obowiązującej Decyzji Wspólnego Komitetu RP-EFTA Nr 6 z 1998 r., przyjętej w dniu 12 grudnia 1998 r. w Warszawie, wprowadzającej zmiany w Protokole B dotyczącym definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 32 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a państwami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - (Dz. U. z 1994 r. Nr 129, poz. 639 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063), upoważniającym Wspólny Komitet RP-EFTA do zmiany Protokołu B tej Umowy, w dniu 12 grudnia 1998 r. została podjęta Decyzja Nr 6 z 1998 r. Wspólnego Komitetu RP-EFTA.

Zgodnie z pkt 19 Decyzji Nr 6 z 1998 r. Wspólnego Komitetu RP-EFTA z dniem 1 stycznia 1999 r. zmianie uległa treść Protokołu B Umowy między Rzecząpospolitą Polską a państwami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA).

Treść Decyzji zawiera załącznik do niniejszego oświadczenia rządowego.

ZAŁĄCZNIK

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EFTA-POLSKA

Nr 6 z dnia 12 grudnia 1998 r.

ZMIANY DO PROTOKOŁU B

WSPÓLNY KOMITET,

biorąc pod uwagę Protokół B do Umowy między Rzecząpospolitą Polską a państwami EFTA, podpisanej dnia 10 grudnia 1992 r., zwanej dalej "Umową", dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej, zmieniony Decyzją Nr 1 z 1997 r. Wspólnego Komitetu Polska-EFTA,

biorąc pod uwagę Wspólną Deklarację Państw-Stron Umowy między Rzecząpospolitą Polską a państwami EFTA, w której strony zgodziły się przedyskutować możliwości dalszego rozszerzenia i udoskonalenia reguł pochodzenia, w tym kumulacji, w celu wzmocnienia i promowania produkcji i handlu w Europie,

mając na uwadze specyficzną umowę pomiędzy Wspólnotą Europejską a Turcją, w szczególności umowę ustanawiającą Unię Celną pomiędzy Wspólnotą Europejską a Turcją oraz umowę o Wolnym Handlu, dotyczącą produktów ECSC (Europejska Wspólnota Węgla i Stali) pomiędzy tymi dwoma stronami,

mając na uwadze Umowę między Rzecząpospolitą Polską a państwami EFTA, uznając, że rozciągnięcie paneuropejskiego systemu kumulacji na Turcję jest wysoce pożądane w celu poprawienia efektywności tej Umowy,

zważywszy, że w związku z akcesją Turcji do paneuropejskiego systemu kumulacji niektóre postanowienia Protokołu B, w szczególności postanowienia dotyczące kumulacji, muszą być zmienione,

w celu ułatwienia wymiany wprowadza się odstępstwo od zasady terytorialności do postanowień paneuropejskiej kumulacji,

zważywszy, że z wyżej wymienionych powodów oraz aby uprościć procedury administracyjne, wskazane są zmiany artykułów 1, 3, 4 i 12 Protokołu B,

biorąc pod uwagę ostatnie zdanie punktu 6 artykułu 15 Protokołu B, umożliwiające partnerom z centralnej i wschodniej Europy przyznanie częściowego zwrotu cła lub zwolnień z opłat celnych jako odstępstwo od zasady braku zwrotu cła, ale czasowo ograniczonego do końca 1998 r.,

biorąc pod uwagę wniosek kilku partnerskich państw do Wspólnoty Europejskiej i państw EFTA, odnośnie do zgody na odroczenie wygaśnięcia paragrafu 6 artykułu 15 Protokołu B z końcem 2000 r., oraz zważywszy na gotowość Unii Europejskiej i państw EFTA do spełnienia tych wymogów,

zważywszy, że w celu uwzględnienia zmian w technikach przetwarzania oraz w niedostatku niektórych surowców, niezbędne jest dokonanie korekt w Uwagach wprowadzających zawartych w załączniku I do Protokołu B i do wykazu procesów obróbki lub przetworzenia zawartych w załączniku II do Protokołu B,

biorąc pod uwagę artykuł 32 Umowy upoważniający Wspólny Komitet do zmiany Protokołu B tej Umowy,

postanawia:

1. Podpunkt (i) artykułu 1 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"(i) «Wartość dodana» oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych produktów pochodzących z innych krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, lub jeśli wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona, o pierwszą cenę możliwą do ustalenia płaconą za produkty w państwie EFTA lub w Polsce;".

2. Artykuł 3 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"Kumulacja w państwach EFTA

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułu 2 pkt 1, produkty będą uważane za pochodzące z państwa EFTA, jeżeli tam są uzyskane przez włączenie materiałów pochodzących z Polski, Islandii, Norwegii, Szwajcarii (łącznie z Księstwem Liechtensteinu) ^* , Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Bułgarii, Rumunii, Słowenii, Estonii, Łotwy, Litwy, Turcji lub Wspólnoty Europejskiej, zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między państwami EFTA a Wspólnotą Europejską albo z każdym z tych krajów, pod warunkiem że materiały te zostały w państwie EFTA poddane przetworzeniu wykraczającemu poza to, o którym mowa w artykule 7 niniejszego protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W wypadku gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce w państwie EFTA, nie wykracza poza działanie, o którym mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z państwa EFTA tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej lub z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący ze Wspólnoty Europejskiej lub z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji w państwie EFTA.

3. Produkty pochodzące ze Wspólnoty Europejskiej lub z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, i które nie podlegają żadnym działaniom w państwie EFTA, zachowują status produktu pochodzącego, jeżeli są eksportowane do Wspólnoty Europejskiej lub jednego z tych krajów.

4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko wtedy, gdy użyte materiały i produkty uzyskały status produktów pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych z tymi określonymi w tym protokole."

3. Artykuł 4 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"Kumulacja w Polsce

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułu 2 pkt 2 produkty będą uważane za pochodzące z Polski, jeżeli są tam uzyskane poprzez włączenie materiałów pochodzących z Islandii, Norwegii, Szwajcarii (łącznie z Księstwem Liechtensteinu)*, Polski, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Bułgarii, Rumunii, Słowenii, Estonii, Łotwy, Litwy, Turcji lub Wspólnoty Europejskiej, zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między Polską a Wspólnotą Europejską albo z każdym z tych krajów, pod warunkiem że materiały te zostały w Polsce poddane przetworzeniu, wykraczającemu poza to, o którym mowa w artykule 7 niniejszego protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W wypadku gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce w Polsce, nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z Polski tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej lub z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący ze Wspólnoty Europejskiej lub z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji w Polsce.

3. Produkty pochodzące ze Wspólnoty Europejskiej lub z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Polski, zachowują status produktu pochodzącego, jeżeli są eksportowane do Wspólnoty Europejskiej lub do jednego z tych krajów.

4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych z regułami określonymi w tym protokole."

4. Artykuł 12 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"1. Z zastrzeżeniem artykułu 2.1(c), artykułów 3 i 4 oraz pkt 3 niniejszego artykułu warunki określone w części II, dotyczące uzyskiwania statusu produktów pochodzących, muszą być nieprzerwanie spełniane w państwie EFTA lub Polsce.

2. Z zastrzeżeniem artykułów 3 i 4, jeżeli towary pochodzące wyeksportowane z państwa EFTA lub Polski do innego kraju są przywożone ponownie, muszą być uznawane za niepochodzące, chyba że możliwe jest wykazanie administracji celnej, że:

a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wyeksportowane, oraz

b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w tym kraju lub podczas transportu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w części II nie może mieć wpływu, wykonywana poza państwem EFTA lub Polską, obróbka lub przetworzenie materiałów wyeksportowanych odpowiednio z państwa EFTA lub Polski, a następnie ponownie przywożonych, pod warunkiem że:

a) materiały te uzyskano w całości na terenie państwa EFTA lub Polski lub przed eksportem zostały tam poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje niewystarczające wymienione w artykule 7 oraz

b) możliwe jest wykazanie administracji celnej, że:

(i) towary ponownie przywożone uzyskano z obróbki lub przetworzenia materiałów wyeksportowanych i

(ii) całkowita wartość dodana uzyskana poza państwem EFTA lub Polską, z zastosowaniem postanowień tego artykułu, nie przekracza 10 procent ceny ex works produktu gotowego, przy określaniu statusu pochodzenia.

4. Dla celów punktu 3 warunki dotyczące nabycia statusu pochodzenia, wymienione w części II, nie mają zastosowania do obróbki lub przetwarzania, wykonywanych poza państwem EFTA lub Polską. Jednak w przypadku, gdy zgodnie z załącznikiem II, w celu nadania statutu pochodzenia danemu produktowi finalnemu, zastosowanie ma reguła ustalająca maksymalną wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących, wówczas całkowita wartość materiałów niepochodzących użytych na terytorium danego kraju wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza państwem EFTA lub Polską, z zastosowaniem tego artykułu, nie powinny przekraczać określonego udziału procentowego.

5. W celu realizacji postanowień pkt 3 i 4 przez "całkowitą wartość dodaną" rozumie się wszystkie koszty powstałe poza państwem EFTA lub Polską, nie wyłączając wartości materiałów tam włączonych.

6. Postanowienia pkt 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów niespełniających warunków określonych w załączniku II i które mogą być uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu tylko wtedy, gdy zastosowanie mają ogólne wartości określone w artykule 6(2).

7. Postanowienia pkt 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów z działów 50 i 63 Zharmonizowanego Systemu.

8. Jakakolwiek obróbka lub przetwarzanie, określone w tym artykule, wykonywane poza państwem EFTA lub Polską, muszą być wykonywane w ramach systemu uszlachetniania biernego lub podobnego systemu."

5. Punkt 1 artykułu 13 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w Umowie dotyczy tylko produktów spełniających wymogi tego Protokołu, które są transportowane bezpośrednio między stronami Umowy lub przez terytoria innych krajów lub Wspólnoty Europejskiej, wymienionych w artykułach 3 i 4. Jednakże towary tworzące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, mogą być również przeładowywane lub czasowo składowane na tych terytoriach pod warunkiem, że pozostają pod dozorem władz celnych w państwie tranzytu lub składowania i że nie zostały one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla utrzymania ich w dobrym stanie.

Produkty pochodzące mogą być transportowane za pomocą rurociągów przez terytorium inne niż terytorium stron Umowy."

6. Punkt 1 artykułu 14 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"1. Produkty pochodzące, wysyłane na wystawy poza państwa-strony Umowy lub inne kraje lub Wspólnotę Europejską, wymienione w artykułach 3 i 4 i sprzedane po wystawie w celu importu do państwa EFTA lub Polski, mogą korzystać przy imporcie z postanowień Umowy, pod warunkiem, że administracji celnej dostarczone zostaną wystarczające dowody na to, że:"

7. Punkt 1 artykułu 15 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących z państwa EFTA, z Polski lub ze Wspólnoty Europejskiej, lub z któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykułach 3 i 4, dla których dowód pochodzenia jest wystawiony zgodnie z postanowieniami części V, nie będą w państwie EFTA lub w Polsce przedmiotem zwrotu bądź zwolnień z żadnego rodzaju ceł."

8. Ostatni ustęp punktu 6 artykułu 15 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"6. Postanowienia tego punktu stosuje się do dnia 31 grudnia 2000 r.; mogą one być zmienione za obopólnym porozumieniem."

9. Punkt 4 artykułu 17 Protokołu B otrzymuje brzmienie:

"4. Świadectwo przewozowe EUR. 1 wystawione zostanie przez władze celne państwa EFTA lub Polski, jeżeli produkty będą mogły być uważane za pochodzące z państwa EFTA, z Polski lub ze Wspólnoty Europejskiej, lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykułach 3 i 4 i spełnią inne wymogi tego protokołu."

10. Punkt 2 artykułu 21 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, jeżeli produkty, których dotyczy, można uznać na pochodzące z państwa EFTA, z Polski lub ze Wspólnoty Europejskiej, lub z któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykułach 3 i 4, i spełniają inne warunki niniejszego Protokołu."

11. Punkt 1 artykułu 26 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"1. Produkty przesyłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub będące częścią bagażu podręcznego są dopuszczane jako produkty pochodzące bez żądania przedłożenia formalnego dowodu pochodzenia, pod warunkiem że produkty te nie są importowane w celach handlowych i zostały zadeklarowane jako spełniające warunki niniejszego protokołu oraz jeśli nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiej deklaracji. W przypadku produktów wysyłanych pocztą taka deklaracja może być sporządzona na deklaracji celnej CN22/CN23 lub na kartce papieru załączonej do tego dokumentu."

12. Pierwsze zdanie artykułu 27 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"Dokumentami, o których mowa w artykułach 17(3) i 21(3), świadczącymi o tym, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR. 1 bądź deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące z państwa EFTA, z Polski lub ze Wspólnoty Europejskiej, lub z któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykułach 3 i 4 i spełniają inne wymogi niniejszego protokołu, mogą być między innymi:".

13. Podpunkt (d) artykułu 27 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"(d) świadectwa przewozowe EUR. 1 lub deklaracje na fakturze, potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone w państwie EFTA lub w Polsce, zgodnie z niniejszym Protokołem, lub we Wspólnocie Europejskiej, lub w którymkolwiek innym kraju wymienionym w artykułach 3 i 4, zgodnie z regułami pochodzenia identycznymi z regułami określonymi niniejszym protokołem."

14. Punkt 2 artykułu 30 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"2. Jeżeli te kwoty przewyższają odpowiednie kwoty ustalone w kraju importu, kraj importu akceptuje je pod warunkiem, że towary są fakturowane w walucie kraju eksportu. Jeżeli produkty są fakturowane w walucie państwa-strony Umowy lub innego kraju wymienionego w artykułach 3 i 4, lub kraju członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, kraj importujący uznaje kwotę notyfikowaną przez ten inny kraj."

15. Punkt 5 artykułu 32 Protokołu B otrzymuje następujące brzmienie:

"5. Władze celne występujące z wnioskiem o weryfikację będą informowane o wynikach weryfikacji najszybciej, jak to możliwe. Wyniki te muszą być takie, aby umożliwiły wyraźne ustalenie, czy dokumenty są autentyczne i czy sprawdzane produkty można uznać za pochodzące z państwa EFTA, z Polski lub ze Wspólnoty Europejskiej, lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykułach 3 i 4 i, czy spełniają inne wymogi niniejszego protokołu."

16. W punkcie 5.2 uwagi 5 załącznika 1 Protokołu B "Uwagi wprowadzające do wykazu zawartego w załączniku II" po wyrażeniu "sztuczne włókna" dodaje się wyrażenie: "- włókna przewodzące prąd".

17. W punkcie 5.2 uwagi 5 załącznika I Protokołu B "Uwagi wprowadzające do wykazu zawartego w załączniku II" usuwa się piąty przykład ("Dywan pętelkowy.... dotyczące masy").

18. Reguły dla pozycji HS 2207, działu 57, pozycji HS 7006 i 7601 w załączniku II do Protokołu B otrzymują następujące brzmienie:

Kod HS	Wyszczególnienie	Procesy obróbki lub przetworzenia, dokonane na materiałach niepochodzących, nadające im status pochodzenia
(1)	(2)	(3) lub (4)
2207	Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe napoje alkoholowe o dowolnej mocy, skażone	Wytwarzanie z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 2207 lub 2208
Dział 57	Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe:
	- Z filcu igłowanego	Wytwarzanie z:(1)
		- włókien naturalnych lub
		- materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej
		Jakkolwiek:
		- włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402
		- włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 i 5506
		- kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów, mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu
		Tkanina z juty może być używana jako podkład
	- Z innego filcu	Wytwarzanie z:(1)
		- włókien naturalnych nie gręplowanych lub czesanych, ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub
		- materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej
	- Pozostałe	Wytwarzanie z:(1)
		- przędzy kokosowej lub z jutowej(2),
		- przędzy z włókien ciągłych syntetycznych, lub
		sztucznych,
		- włókien naturalnych lub
		- ciętych włókien chemicznych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia
		Tkanina z juty może być używana jako podkład

⁽¹⁾ Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5.

⁽²⁾ Używanie włókien z juty jest dozwolone od 1.07.2000 r.

7006	Szkło z pozycji 7003, 7004 lub 7005, gięte, o obrobionych krawędziach, grawerowane, wiercone, emaliowane lub inaczej obrobione, ale nie obramowane lub nie oprawione w innych materiałach:
	- substraty płyt szklanych, powlekane warstwą materiału dielektrycznego, półprzewodzące zgodnie z normami SEMII(1)	Wytwarzanie z niepowlekanych substratów płyt szklanych z pozycji 7006
	- pozostałe	Wytwarzanie z materiałów z pozycji 7001
7601	Aluminium nie obrobione	Wytwarzanie, w którym:
		- wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt oraz
		- wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu
		lub
		Wytwarzanie metodą obróbki termicznej lub elektrolitycznej z aluminium niestopowego lub z odpadów i złomu aluminium

⁽¹⁾ SEMII - Instytut Urządzeń i Materiałów Półprzewodnikowych.

19. Decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.

20. Sekretarz Generalny Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu zdeponuje tekst Decyzji u depozytariusza.

* Księstwo Liechtensteinu, wykonując Porozumienie z dnia 29 marca 1923 r., tworzy unię celną ze Szwajcarią oraz stanowi Stronę Umawiającą się Układu o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r.

• Identyfikator: Dz.U.2001.58.605
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Decyzja Wspólnego Komitetu RP-EFTA Nr 6 z 1998 r. wprowadzająca zmiany w Protokole B dotyczącym definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej. Warszawa.1998.12.12.
• Data aktu: 12/12/1998
• Data ogłoszenia: 11/06/2001
• Data wejścia w życie: 01/01/1999