Warunki techniczne i badania pojazdów.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ

z dnia 1 lutego 1993 r.

w sprawie warunków technicznych i badań pojazdów. ^*

Na podstawie art. 58 ust. 1 pkt 1 i art. 67 pkt 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114) zarządza się, co następuje:

.................................................

Rozdział  5

Homologacja

§  55. 

1. Producenci i importerzy pojazdów samochodowych, ciągników rolniczych, motorowerów lub przyczep obowiązani są uzyskać świadectwo homologacji danego typu pojazdu; obowiązek ten nie dotyczy pojazdu wyprodukowanego lub sprowadzonego z zagranicy w ilości jednej sztuki rocznie.

2. Świadectwo homologacji wydaje się na podstawie dodatnich wyników badań homologacyjnych, polegających na sprawdzeniu, czy dany typ pojazdu odpowiada warunkom określonym w:

1) przepisach niniejszego rozporządzenia,

2) przyjętych do stosowania przez Rzeczpospolitą Polską regulaminach, stanowiących załączniki do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych (Dz. U. z 1979 r. Nr 16, poz. 98 i 99),

3) obowiązujących normach - w razie nieprzyjęcia do stosowania odpowiedniego regulaminu.

3. W celu uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu producent lub importer zgłasza do Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej wniosek według ustalonego wzoru (w dwóch egzemplarzach), z dołączeniem:

1) rysunków zestawieniowych całego pojazdu oraz rysunków urządzeń hamulcowych, zawieszenia i układu kierowniczego oraz tłumiącego wydech,

2) schematów instalacji oświetleniowej i sygnalizacyjnej,

3) dwóch egzemplarzy instrukcji obsługi danego pojazdu,

4) instrukcji napraw i katalogu części zamiennych,

5) informacji o zasadach kontroli zgodności produkcji z typem homologowanym,

oraz przedstawia jeden egzemplarz pojazdu w celu przeprowadzenia badań homologacyjnych.

4. Wydanie świadectwa homologacji może być uzależnione od zapewnienia warunków umożliwiających kontrolę zgodności produkcji z typem homologowanym.

5. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do przedmiotów wyposażenia i części pojazdów, jeżeli dotyczą ich wymagania określone w przepisach, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3.

6. (skreślony).

7. Przepis ust. 5 nie dotyczy przedmiotów wyposażenia i części pojazdów, homologowanych w innym kraju i oznaczonych cechą zawierającą literę "E" na podstawie międzynarodowej umowy, o której mowa w ust. 2 pkt 2.

8. Przedmioty wyposażenia i części, inne niż w typie pojazdu, na który zostało wydane świadectwo homologacji lub w nim nie występujące, mogą być stosowane w pojeździe pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w ust. 5.

9. W razie stwierdzenia, że nowo produkowany pojazd, przedmiot wyposażenia lub część pojazdu, należące do typu, na który zostało wydane świadectwo homologacji, nie odpowiadają wymaganiom i warunkom wskazanym w świadectwie lub nie są zachowane warunki kontroli zgodności produkcji, świadectwo może być cofnięte.

10. Zabrania się oznaczania cechą zawierającą literę "E" przedmiotów wyposażenia i części:

1) na które świadectwo homologacji nie zostało wydane lub zostało cofnięte,

2) produkowanych przez innego producenta niż ten, dla którego świadectwo homologacji zostało wydane.

§ 56. Producent lub importer obowiązany jest:

1) zgłaszać organowi, który wydał świadectwo homologacji, wszelkie zmiany konstrukcyjne, zmieniające charakterystykę techniczną pojazdu określoną we wniosku (§ 55 ust. 3) lub parametry techniczne mające wpływ na bezpieczeństwo ruchu lub ochronę środowiska,

2) dołączać do każdego pojazdu, należącego do homologowanego typu, wyciąg ze świadectwa homologacji, zawierający dane określone w odrębnych przepisach.

Rozdział  6

Badania techniczne pojazdów

§  57. 

1. Badanie techniczne pojazdu polega na sprawdzeniu, czy pojazd odpowiada warunkom technicznym, określonym w ustawie i rozporządzeniu.

2. Do przeprowadzania badań technicznych pojazdów mogą być upoważnione jednostki, które:

1) spełniają wymagania określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia,

2) dysponują pracownikami odpowiadającymi wymaganiom określonym w § 59 i 60.

3. Jednostki mogą otrzymać upoważnienie jako:

1) stacja kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań technicznych obejmującym sprawdzenie oraz ocenę prawidłowości działania poszczególnych zespołów i mechanizmów pojazdów, zwłaszcza pod względem bezpieczeństwa jazdy i ochrony środowiska; w szczególnie uzasadnionych przypadkach wojewoda może rozszerzyć zakres stacji o niektóre badania wymienione w pkt 2 lit. b)-h), stosownie do możliwości jednostki,

2) okręgowa stacja kontroli pojazdów o rozszerzonym zakresie badań technicznych obejmującym:

a) podstawowy zakres badań określony w pkt 1,

b) badania pojazdów przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych,

c) badania pojazdów używanych w ruchu międzynarodowym,

d) badania pojazdów przystosowanych do zasilania gazem,

e) badania przed pierwszą rejestracją pojazdów importowanych indywidualnie,

f) badania przed pierwszą rejestracją pojazdów złożonych poza wytwórnią z elementów jednej marki i typu,

g) badania przed pierwszą rejestracją pojazdów złożonych z elementów różnych marek, typów oraz własnej konstrukcji, których markę określa się jako "SAM",

h) badania pojazdów, w których dokonane zostały zmiany:

- mające wpływ na bezpieczeństwo ruchu i ochronę środowiska,

- powodujące zmianę danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym lub zgłoszeniu do ewidencji, z wyjątkiem wymiany silnika tego samego typu lub przewidzianego przez wytwórcę,

i) opiniowanie indywidualnych wniosków o zezwolenie na odstępstwa od warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać pojazdy,

j) wyjaśnianie wątpliwości i rozpatrywanie ewentualnych sporów między stacją o podstawowym zakresie badań a użytkownikiem pojazdu.

§ 58. 1-3. (skreślone).

4. Przyrządy i urządzenia stanowiące wyposażenie stanowiska kontrolnego powinny być atestowane jako typ i dopuszczone do użytkowania w stacjach kontroli pojazdów. Tryb i formę atestacji określają odrębne przepisy.

5. Przyrządy i urządzenia stanowiące wyposażenie stanowiska kontrolnego powinny posiadać dokumenty okresowej kontroli eksploatacyjnej. Tryb, częstotliwość i formę okresowej kontroli eksploatacyjnej urządzeń określają odrębne przepisy.

5a. Przepisy ust. 4 i 5 nie mają zastosowania do przyrządów i urządzeń wymienionych w:

a) § 7 ust. 1 pkt 15 i 16 oraz ust. 2 pkt 2 i 7 załącznika nr 7 do rozporządzenia,

b) § 7 ust. 1 pkt 9 i 11 załącznika nr 7 do rozporządzenia, o ile urządzenia te stanowią element składowy innych urządzeń spełniających wymagania ust. 4 i 5.

6. (skreślony).

§  59. 

1. Pracownicy stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań (§ 57 ust. 3 pkt 1), którzy dokonują badań technicznych, powinni posiadać, z zastrzeżeniem ust. 1a, co najmniej następujące kwalifikacje:

1) wyższe wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 1 rok praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów albo

2) średnie wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 3 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów.

1a. Praktyka, o której mowa w ust. 1, powinna być dwukrotnie dłuższa, jeżeli posiadane wykształcenie techniczne należy do innej specjalności niż samochodowa.

2. Poza kwalifikacjami, o których mowa w ust. 1, pracownicy, którzy dokonują badań technicznych pojazdów, powinni posiadać ważne zaświadczenie o ukończeniu z wynikiem dodatnim przeszkolenia na poziomie podstawowym w zakresie przeprowadzania badań technicznych pojazdów, a w razie upoważnienia do dokonywania badań dodatkowych - również zaświadczenia o ukończeniu z wynikiem dodatnim szkolenia specjalistycznego w stosownym zakresie (§ 60 ust. 2).

3. Szkolenie, o którym mowa w ust. 2, powinno być przeprowadzone w uprawnionych przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej jednostkach i według programu przez niego zatwierdzonego.

§  60. 

1. Pracownicy okręgowej stacji kontroli pojazdów (§ 57 ust. 3 pkt 2), którzy dokonują badań technicznych pojazdów, powinni posiadać co najmniej następujące kwalifikacje:

1) wyższe wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 2 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów albo

2) średnie wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 4 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów.

2. Poza kwalifikacjami, o których mowa w ust. 1, pracownicy, którzy dokonują badań technicznych, powinni posiadać ważne zaświadczenie o ukończeniu z wynikiem dodatnim przeszkolenia podstawowego w zakresie przeprowadzania badań technicznych pojazdów. Co najmniej jeden pracownik powinien, poza kwalifikacjami wymienionymi w ust. 1 i przeszkoleniem, o którym mowa w niniejszym ustępie, posiadać zaświadczenie o ukończeniu z wynikiem dodatnim szkolenia specjalistycznego w stosownym zakresie; § 59 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§  61. 

1. Jeżeli jednostka spełnia wymagania określone w § 57 ust. 2, może ona wystąpić do wojewody z wnioskiem o przyznanie jej upoważnienia stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań lub okręgowej stacji kontroli pojazdów. Wzór wniosku określają odrębne przepisy.

2. Wojewoda, po rozpatrzeniu wniosku i stwierdzeniu, że jednostka spełnia wymagane warunki, może wydać upoważnienie, określając w nim:

1) pojazdy, których badanie może być przeprowadzane w danej stacji kontroli pojazdów, oraz ewentualny zakres badań dodatkowych, o których mowa w § 57 ust. 3 pkt 2 lit. b)-h), w przypadku stacji o podstawowym zakresie badań,

2) imiennie pracowników upoważnionych do dokonywania badań technicznych pojazdów oraz zakres ich upoważnienia,

3) okres ważności upoważnienia stacji, który nie może przekraczać pięciu lat.

3. Wznowienie upoważnienia może nastąpić po złożeniu wniosku, zgodnie z ust. 1.

4. Badań technicznych mogą dokonywać wyłącznie pracownicy wymienieni w upoważnieniu stacji, w zakresie posiadanego upoważnienia.

§  62. 

1. W razie stwierdzenia, że stacja kontroli pojazdów przestała spełniać wymagane warunki albo nie przestrzega warunków upoważnienia, wojewoda może:

1) zażądać usunięcia stwierdzonych niedomagań w wyznaczonym terminie,

2) cofnąć imienne upoważnienie diagnosty,

3) cofnąć upoważnienie stacji lub ograniczyć jego zakres.

2. Kontrolę w zakresie przestrzegania przez jednostkę warunków, o których mowa w ust. 1, przeprowadza wojewoda co najmniej raz na rok.

Rozdział  7

Przepisy przejściowe i końcowe

§  63. 

1. (...).

2. Wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia:

1) świadectwa homologacji typu pojazdu oraz decyzje uznające za zbędne uzyskiwanie takiego świadectwa zachowują ważność w okresie, na który zostały wydane,

2) (...).

3. Pracownicy stacji kontroli pojazdów, dokonujący badań technicznych pojazdów w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, którzy uzyskali uprawnienia do dokonywania badań według dotychczasowych przepisów, uważani są za posiadających kwalifikacje, chociażby nie spełniali warunków określonych w § 59 ust. 1.

.................................................

§  65. 

1. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 1993 r., z tym zastrzeżeniem że:

1-27) (...),

28) § 55 ust. 1 stosuje się do pojazdów rejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1995 r.,

28a)-28e) (...),

28f) § 58 ust. 4 nie stosuje się do dnia 31 grudnia 1998 r. do przyrządów i urządzeń wymienionych w § 7 ust. 1 pkt 1-11 oraz ust. 2 pkt 1 i pkt 3-6 załącznika nr 7 do rozporządzenia, o ile urządzenia te były wyprodukowane, zainstalowane w stacji kontroli pojazdów i użytkowane w niej do badań technicznych przed dniem 1 maja 1993 r.,

29) (...),

30) (...),

31) w załączniku nr 7 do rozporządzenia:

a) § 6 ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do działających w dniu wejścia w życie rozporządzenia stacji kontroli pojazdów przewidzianych do badania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, w których długość kanału przeglądowego nie może być mniejsza niż 12 m,

b) § 7 ust. 1 pkt 9 - przyrząd do pomiaru prędkości obrotowej pracy silnika o zapłonie samoczynnym stosuje się jako wyposażenie obowiązkowe po dniu 31 grudnia 1995 r.,

c) § 7 ust. 1 pkt 14 stosuje się jako wyposażenie obowiązkowe okręgowej stacji kontroli po dniu 30 czerwca 1995 r., a pozostałych stacji po dniu 30 czerwca 1996 r.,

d) § 7 ust. 1 pkt 12 i 13 oraz ust. 2 pkt 4 i 6 stosuje się jako wyposażenie obowiązkowe po dniu 31 grudnia 1996 r.,

32) w załączniku nr 7 do rozporządzenia - do działających w dniu wejścia w życie rozporządzenia stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań technicznych:

a) przewidzianych do badania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t nie stosuje się:

– § 4 ust. 2, w których szerokość stanowiska kontrolnego nie powinna być mniejsza niż 5,5 m,

– § 4 ust. 3 pkt 1, w których wysokość pomieszczenia stanowiska kontrolnego nie powinna być mniejsza niż 4,05 m,

– § 4 ust. 4 pkt 1, w których wysokość bramy wjazdowej i wyjazdowej nie powinna być mniejsza niż 4,05 m,

b) przewidzianych do badania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t nie stosuje się:

– § 4 ust. 4 pkt 2, w których szerokość bramy wjazdowej i wyjazdowej nie powinna być mniejsza niż 3,0 m.

.................................................

ZAŁĄCZNIKI

.................................................

ZAŁĄCZNIK Nr  7

WYMAGANIA TECHNICZNO-ORGANIZACYJNE DLA STACJI KONTROLI POJAZDÓW

Warunki ogólne

§  1. 

1. Stacja kontroli pojazdów powinna znajdować się w pomieszczeniu przelotowym, zapewniającym jeden kierunek ruchu. Dopuszcza się pomieszczenie nieprzelotowe - w odniesieniu do stacji przewidzianych do badania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t lub stacji wykonujących badania specjalistyczne, o ile istnieje możliwość wykonania badania technicznego zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach.

2. Jeżeli stacja kontroli pojazdów jest częścią zakładu prowadzącego także inną działalność, powinna ona być wydzielona (odgrodzona) z pozostałego terenu z zapewnieniem bezpośredniego do niej dojazdu.

3. Pojazdom oczekującym na badania techniczne powinna być zapewniona możliwość swobodnego ich zaparkowania. Liczba miejsc do parkowania powinna wynosić co najmniej:

1) 4 - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

2) 2 - dla pozostałych pojazdów.

§  2. 

1. Stacja kontroli pojazdów powinna być oznaczona na zewnątrz (w miejscu widocznym) szyldem barwy niebieskiej z białymi pasami, zawierającymi co najmniej: nazwę jednostki, wyrazy "(Okręgowa) Stacja Kontroli Pojazdów", godziny otwarcia stacji.

2. Przy stanowisku kontrolnym powinna być umieszczona tablica, na której znajdować się powinny co najmniej: kopia upoważnienia stacji do dokonywania badań technicznych, cennik usług oraz wykaz najbliższych okręgowych stacji kontroli.

3. Pracownik dokonujący badań technicznych powinien posiadać identyfikator osobisty zawierający co najmniej imię i nazwisko oraz numer upoważnienia.

4. Dokumenty oraz pieczątki urzędowe powinny być zabezpieczone przed dostępem osób niepowołanych.

Stanowisko kontrolne

§  3. 

1. Stanowisko kontrolne powinno znajdować się w wydzielonym pomieszczeniu o wymiarach i bramach: wjazdowej i wyjazdowej, dostosowanych do wielkości pojazdów (zespołów pojazdów) przewidzianych do badania.

2. Stanowisko kontrolne składa się z:

1) płaskiej i poziomej powierzchni mieszczącej badany pojazd i urządzenia pomiarowo-kontrolne, zwanej dalej "ławą pomiarową",

2) kanału przeglądowego i urządzenia do podnoszenia osi pojazdu; kanał przeglądowy może być zastąpiony urządzeniem do podnoszenia całego pojazdu,

3) wyposażenia pomiarowo-kontrolnego,

4) wyposażenia technologicznego,

5) stanowiska zewnętrznego do pomiarów akustycznych.

§  4. 

1. Długość stanowiska kontrolnego powinna być większa niż długość kanału przeglądowego (§ 6 ust. 1 pkt 1) nie mniej niż o 3 m. Jeżeli sposób wykonywania badania, wynikający z rozmieszczenia urządzeń, wymaga większej długości, stanowisko powinno być odpowiednio przedłużone.

2. Szerokość stanowiska kontrolnego nie powinna być mniejsza niż 6 m. Dopuszcza się szerokość nie mniejszą niż 5 m w przypadku:

1) dwóch stanowisk równoległych nie oddzielonych od siebie ścianą,

2) badań wyłącznie o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, o ile warunki lokalowe nie pozwalają na zachowanie szerokości 6 m.

3. Wysokość pomieszczenia stanowiska kontrolnego w świetle, w obszarze wyznaczonym wzdłuż osi stanowiska na szerokości co najmniej 3,0 m, nie powinna być mniejsza niż:

1) 4,2 m - w przypadku wyposażenia stanowiska w kanał; dopuszcza się 3,7 m w odniesieniu do stacji przewidzianych do badania wyłącznie pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

2) 5,7 m - w przypadku wyposażenia stanowiska w urządzenie do podnoszenia całego pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t.

4. Wymiary bramy wjazdowej i wyjazdowej w świetle otwartej bramy i w osi stanowiska nie powinny być mniejsze niż:

1) 4,2 m - wysokość; dopuszcza się 3,5 m - w odniesieniu do stacji przewidzianych do badania wyłącznie pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

2) 3,4 m - szerokość.

5. Stosunek powierzchni oszklonej pomieszczenia stanowiska do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 0,15.

6. Podłoga stanowiska kontrolnego, nawierzchnia kanału przeglądowego i ław pomiarowych oraz ściany do wysokości co najmniej 1,8 m i ściany kanału przeglądowego powinny być łatwo zmywalne.

7. Stanowisko kontrolne powinno być zaopatrzone w:

1) instrukcje obsługi użytkowanych urządzeń,

2) dane dotyczące kryteriów oceny badanych pojazdów i ich układów lub zespołów,

3) komplet przepisów prawnych określających wymagania dotyczące warunków technicznych pojazdów i badań technicznych.

Ławy pomiarowe

§  5. 

1. Wymiary ław pomiarowych powinny odpowiadać następującym warunkom:

1) długość powinna zapewniać możliwość ustawienia na nich wszystkimi kołami każdego badanego pojazdu oraz umieszczenia przed jego światłami urządzenia do ich kontroli; w przypadku gdy przewiduje się przetaczanie pojazdów podczas pomiaru zbieżności kół, długość ław należy powiększyć o długość drogi przetoczenia pojazdu,

2) rozstaw krawędzi zewnętrznych nie powinien być mniejszy niż:

a) 2400 mm - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

b) 2800 mm - dla pozostałych pojazdów;

rozstaw krawędzi wewnętrznych wynika z wymiarów obrzeża kanału (§ 6 ust. 1 pkt 2).

2. Nawierzchnia ław pomiarowych powinna spełniać następujące wymagania:

1) dopuszczalna nierówność (falistość) nie powinna przekraczać:

a) 2 mm - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

b) 3 mm - dla pozostałych pojazdów,

2) dopuszczalna odchyłka od poziomu nie powinna przekraczać:

a) 2 mm/mb. - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

b) 3 mm/mb. - dla pozostałych pojazdów,

3) na szerokości czynnej rolek urządzenia do badania hamulców powinna być odporna na ścieranie i łatwa do utrzymania w czystości.

Kanał przeglądowy

§  6. 

1. Wymiary kanału przeglądowego powinny odpowiadać następującym warunkom:

1) długość powinna być większa niż długość pojazdów (zespołu pojazdów), wymienionych w § 2 ust. 1 rozporządzenia, co najmniej o długość schodów, tak aby możliwe było:

a) wygodne wykonanie wymaganych oględzin i czynności kontrolnych,

b) natychmiastowe opuszczenie kanału przez znajdującego się w nim pracownika - w razie niebezpieczeństwa;

dopuszcza się długość nie mniejszą niż 6 m - w odniesieniu do stacji przewidzianych do badania wyłącznie pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

2) szerokość powinna mieścić się w granicach:

a) 650-800 mm - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

b) 700-900 mm - dla pozostałych pojazdów,

3) głębokość powinna wynosić od 1400 mm do 1700 mm; wewnątrz kanału powinny znajdować się przesuwne platformy lub stałe boczne stopnie umożliwiające pracownikowi zajęcie pozycji podwyższonej.

2. Kanał przeglądowy powinien mieć zapewnione odwodnienie oraz wentylację, zgodne z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy.

3. Kanał przeglądowy powinien być wyposażony w:

1) oświetlenie:

a) światło możliwie rozproszone, oświetlające miejsce pracy,

b) światło skupione o bezpiecznym napięciu zasilania, kierowane w razie potrzeby na elementy pojazdu (lampa przenośna lub na elastycznym wysięgniku),

2) półki wewnętrzne na narzędzia i klucze,

3) obrzeże umożliwiające stosowanie dźwignika kanałowego podwieszonego o udźwigu co najmniej:

a) 2500 daN - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

b) 12.500 daN - dla pozostałych pojazdów,

przy czym powinno być możliwe ustawienie dźwignika również między obrotnicami do kontroli geometrii kół.

Wyposażenie pomiarowo-kontrolne

§  7. 

1. Stanowisko kontrolne w stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań powinno być wyposażone co najmniej w następujące urządzenia i przyrządy pomiarowo-kontrolne:

1) urządzenie rolkowe lub urządzenie płytowe (najazdowe) do pomiaru sił hamujących lub w inne urządzenie służące do sprawdzania skuteczności działania hamulców,

2) przyrząd do pomiaru zbieżności kół przednich lub urządzenie do kontroli prawidłowości ustawienia kół przednich,

3) przyrząd do pomiaru i regulacji ciśnienia powietrza w ogumieniu,

4) przyrząd do pomiaru luzu sumarycznego na kole kierownicy,

5) przyrząd do pomiaru ustawienia i światłości świateł oświetleniowych,

6) przyrząd do pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego pojazdu na postoju,

7) przyrząd do pomiaru zawartości tlenku węgla (CO) w spalinach silników o zapłonie iskrowym; nie dotyczy w przypadku wyposażenia stanowiska w analizator spalin wymieniony w pkt 14,

8) przyrząd do pomiaru zadymienia spalin silników o zapłonie samoczynnym, przy swobodnym przyspieszaniu silnika,

9) przyrząd do pomiaru prędkości obrotowej pracy silnika,

10) przyrząd do kontroli złącza elektrycznego pojazd-przyczepa,

11) przyrząd do pomiaru nacisku na pedał hamulca,

12) przyrząd do wymuszania kontrolowanego nacisku na mechanizm sterowania hamulcem najazdowym przyczepy; dotyczy to stacji, których zakres badań obejmuje przyczepy,

13) urządzenie do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi pojazdu dla kontroli luzów w elementach zawieszenia i układu kierowniczego,

14) wieloskładnikowy analizator spalin silników o zapłonie iskrowym, z możliwością odczytywania zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) oraz współczynnika nadmiaru powietrza (lambda),

15) zestaw narzędzi monterskich,

16) podstawowy zestaw przyrządów mierniczych ogólnego przeznaczenia,

17) urządzenia i przyrządy pomiarowo-kontrolne wymienione w ust. 2, stosownie do zakresu ewentualnych badań dodatkowych.

2. Stanowisko kontrolne w okręgowej stacji kontroli pojazdów powinno być wyposażone w urządzenia i przyrządy wymienione w ust. 1, a ponadto co najmniej w:

1) przyrząd do kontroli geometrii ustawienia kół i osi pojazdu,

2) przyrząd do kontroli równoległości osi pojazdu,

3) urządzenie do kontroli prawidłowości działania amortyzatorów wbudowanych w pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

4) urządzenie do pomiaru zmian ciśnień pneumatycznego układu sterowania hamulców,

5) urządzenie do napędu uniesionych kół przednich pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t lub w wyważarkę do kół zamontowanych na pojeździe,

6) urządzenie do kontroli instalacji zasilania gazem pojazdów samochodowych,

7) komplet kluczy dynamometrycznych.

Wyposażenie technologiczne

§ 8. Wyposażenie technologiczne stanowiska kontrolnego powinno obejmować co najmniej:

1) ogólne oświetlenie elektryczne oraz punkty odbioru energii elektrycznej o napięciu zasilania 380 V, 220 V i napięciu bezpiecznym z możliwością poboru mocy wystarczającej do zasilania eksploatowanych urządzeń i przyrządów,

2) instalację sprężonego powietrza o ciśnieniu roboczym:

a) 0,6-0,8 MPa - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

b) 0,6-1,0 MPa - dla pozostałych pojazdów,

3) doprowadzenie wody z zaworem czerpalnym ze złączką do węża do mycia podłóg i ścian,

4) doprowadzenie wody ciepłej lub nagrzewanej miejscowo do umywalki do mycia rąk,

5) odpływ ogólny ścieków do osadnika błota i tłuszczu,

6) odpływ ścieków z kanałów przez oddzielacz tłuszczu do kanalizacji ogólnej lub system odwadniania kubełkowego,

7) wentylację:

a) ogólnowywiewną, zapewniającą co najmniej sześciokrotną wymianę powietrza w ciągu godziny,

b) indywidualne wyciągi spalin z końcówkami na rury wydechowe, o wydajności dostosowanej do rodzajów badanych pojazdów,

8) ogrzewanie pomieszczenia zapewniające zniwelowanie strat ciepła spowodowanych częstym otwieraniem bram.

Stanowisko zewnętrzne do pomiarów akustycznych

§  9. 

1. Stanowisko zewnętrzne, przeznaczone do pomiarów hałasu zewnętrznego i głośności sygnału dźwiękowego, powinno znajdować się na terenie otwartym i być wolne od wyraźnych przeszkód akustycznych.

2. Wymiary stanowiska zewnętrznego nie powinny być mniejsze niż:

1) 7,0 m x 8,0 m dla motocykli i motorowerów,

2) 8,5 m x 12,0 m dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t,

3) 8,5 m x 18,0 m dla pozostałych pojazdów.

3. Nawierzchnia stanowiska zewnętrznego powinna być płaska i utwardzona (np. beton, asfalt).

*Z dniem 1 stycznia 1998 r. rozporządzenie zachowuje moc w części niesprzecznej z ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U.97.98.602), nie dłużej jednak niż do dnia 2 lipca 1999 r. - zobacz art. 151 ust. 2 powołanej ustawy.

Z dniem 30 maja 1999 r. niniejsze rozporządzenie traci moc z wyjątkiem § 55-62, § 63 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 oraz § 65 ust. 1 pkt 28, 28f, 31 i 32, na podstawie § 58 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U.99.44.432).

• Identyfikator: Dz.U.1996.155.772 t.j.
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Warunki techniczne i badania pojazdów.
• Data aktu: 01/02/1993
• Data ogłoszenia: 28/12/1996
• Data wejścia w życie: 01/05/1993