Ustawa budżetowa na rok 1995.

USTAWA BUDŻETOWA NA ROK 1995

z dnia 30 grudnia 1994 r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Zmiany niniejszej ustawy, wprowadzone zgodnie z obwieszczeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 kwietnia 1996 r. (Dz.U.96.52.237), nie zostały naniesione na tekst, gdyż data wejścia tych zmian jest późniejsza niż data utraty mocy przez niniejszą ustawę.

..................................................

Art.  1.

1. Ustala się dochody budżetu państwa,

zgodnie z załącznikiem nr 1, w wysokości 826.873.000 mln zł,

2. Ustala się wydatki budżetu państwa,

zgodnie z załącznikiem nr 2, w wysokości 914.673.000 mln zł,

3. Niedobór budżetu państwa na koniec

roku 1995 ustala się na kwotę nie większą niż 87.800.000 mln zł,

4. Saldo finansowania zagranicznego (saldo

kredytów i pożyczek zagranicznych) jest ujemne i wynosi -10.100.000 mln zł.

Art.  2.

W 1995 r. Minister Finansów dokona spłaty długoterminowych zobowiązań budżetu państwa do kwoty łącznej 37.160.930 mln zł, z tego z tytułu wykupu:

1) obligacji państwowej pożyczki jednorocznej

serii VIII, w kwocie 3.478.150 mln zł,

2) obligacji indeksowanej rocznej pożyczki państwowej

serii o terminach wykupu 2 czerwca 1995 r., 2 września

1955 r., 2 grudnia 1995 r., do kwoty 15.000.000 mln zł,

3) obligacji państwowej pożyczki trzyletniej

serii I i II, w kwocie 1.362.430 mln zł,

4) obligacji nominowanej w dolarach USA

serii G i H, do kwoty 11.800.000 mln zł,

5) obligacji konwersyjnej na pokrycie zadłużenia

budżetu państwa w Narodowym Banku Polskim,

powstałego w latach 1989-1991, w kwocie 1.220.000 mln zł,

6) obligacji restrukturyzacyjnej serii A, B i C,

do kwoty 2.100.000 mln zł,

7) obligacji 60% wewnętrznej pożyczki państwowej,

do kwoty 350 mln zł,

8) drugiej emisji obligacji państwowej, tzw. zamiennej

na akcje i udziały, do kwoty 50.000 mln zł,

9) spłaty kredytów na inwestycje infrastrukturalne

związane z budownictwem mieszkaniowym, do kwoty 2.150.000 mln zł.

Art.  3.

1. Niedobór budżetu państwa, ujemne finansowanie zagraniczne, spłata krajowych zobowiązań długoterminowych, wykonanie zobowiązań, o których mowa w art. 7 i art. 42 ust. 2, w łącznej kwocie 135.679.530 mln zł oraz wykup bonów skarbowych zostaną pokryte przychodami z tytułu sprzedaży skarbowych papierów wartościowych oraz z tytułu otrzymanych kredytów.

2. Narodowy Bank Polski, na wniosek Ministra Finansów, zakupi w 1995 r., na rynku pierwotnym, skarbowe papiery wartościowe, których termin realizacji praw przypada po 31 grudnia 1995 r., za kwotę nie większą niż 103.000.000 mln zł. Jednocześnie Narodowy Bank Polski, na wniosek Ministra Finansów, może zakupić na rynku pierwotnym bony skarbowe, których termin realizacji praw przypada nie później niż 31 grudnia 1995 r. Saldo przychodów i rozchodów w 1995 r. Narodowego Banku Polskiego z tytułu zakupu bonów skarbowych od Ministra Finansów i wykupu w ujęciu kasowym bonów skarbowych przez Ministra Finansów nie może przekraczać 103.000.000 mln zł.

3. Dopuszczalny przyrost zadłużenia w skarbowych papierach wartościowych o terminie wykupu poniżej jednego roku oraz w kredytach, w ujęciu kasowym, nie może przekroczyć kwoty 90.000.000 mln zł.

4. Ujemna różnica pomiędzy kwotą, o której mowa w ust. 1, a kwotą uzyskaną ze sprzedaży skarbowych papierów wartościowych, o której mowa w ust. 3, zostanie pokryta przychodami z tytułu sprzedaży obligacji pożyczek państwowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok.

5. Szczegółowy wykaz przychodów i rozchodów, wynikających z finansowania niedoboru budżetu państwa, ujemnego salda finansowania zagranicznego, spłaty zobowiązań długoterminowych oraz wykonania zobowiązań, o których mowa w art. 7 i art. 42 ust. 2, określa załącznik nr 3.

Art.  4.

W przypadku występowania przejściowych nadwyżek środków na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa, Minister Finansów może dokonywać oprocentowanych lokat w Narodowym Banku Polskim.

Art.  5.

1. Upoważnia się Ministra Finansów do emisji obligacji pożyczek państwowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, przeznaczonych na rynek krajowy, przy czym łączna wartość nominalna wyemitowanych w 1995 r. obligacji nie może przekroczyć kwoty 110.000.000 mln zł.

2. Upoważnia się Ministra Finansów do emisji skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, przeznaczonych na zagraniczne rynki finansowe, przy czym łączna wartość nominalna wyemitowanych w 1995 r. skarbowych papierów wartościowych nominowanych w walutach obcych nie może przekroczyć równowartości 300 mln dolarów USA, według kursu walut z dnia emisji.

3. Skarbowe papiery wartościowe zbywane są na rynku pierwotnym odpłatnie.

4. Minister Finansów określi, w drodze zarządzenia, warunki emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1 i 2, a w szczególności wartość nominalną poszczególnych emisji, wysokość i sposób oprocentowania, terminy wykupu i płatności odsetkowych, podmioty uprawnione do nabycia, sposób ustalenia ceny emisyjnej oraz terminy przedawnienia.

Art.  6.

Kwota konwersji części zadłużenia zagranicznego wobec Klubów Paryskiego i Londyńskiego na złote - określona w części II poz. 3 załącznika nr 3 - może zostać zwiększona do łącznej kwoty będącej równowartością 300 mln dolarów USA, tj. o kwotę będącą równowartością 150 mln dolarów USA, pod warunkiem, że realizowane dodatkowo transakcje dotyczyć będą zamiany zadłużenia na udziały kapitałowe w prywatyzowanych przedsiębiorstwach państwowych i nie będą powodować zwiększenia wydatków z budżetu ani zmniejszenia planowanych na 1995 r. dochodów z tytułu prywatyzacji przedsiębiorstw.

Art.  7.

Upoważnia się Ministra Finansów do udzielenia w 1995 r. pożyczek, do których udzielenia został zobowiązany przed dniem 31 grudnia 1990 r. zniesiony Centralny Fundusz Turystyki i Wypoczynku - do kwoty 218.600 mln zł.

Art.  8.

1. Upoważnia się Ministra Finansów do zaniechania losowań i dokonania jednorazowego wykupu drugiej emisji obligacji państwowej, tzw. zamiennej na akcje i udziały.

2. Minister Finansów określi, w drodze zarządzenia, warunki, tryb i termin wykupu, o którym mowa w ust. 1.

Art.  9.

1. Minister Finansów może przeznaczyć środki pochodzące ze sprzedaży składników majątkowych Skarbu Państwa, którymi - na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 kwietnia 1988 r. o Funduszu Wczasów Pracowniczych (Dz. U. Nr 11, poz. 84 i z 1992 r. Nr 21, poz. 85) - gospodaruje Fundusz Wczasów Pracowniczych, na likwidację skutków finansowych, powstałych w wyniku zaprzestania dotowania tej jednostki z budżetu państwa.

2. Minister Finansów, na wniosek dyrektora naczelnego Funduszu Wczasów Pracowniczych, wyraża zgodę na sprzedaż składników majątkowych, o których mowa w ust. 1.

3. Sprzedaży składników majątkowych, o których mowa w ust. 2, dokonuje dyrektor naczelny Funduszu Wczasów Pracowniczych. Różnicę pomiędzy przychodami ze sprzedaży a środkami przeznaczonymi na likwidację skutków wymienionych w ust. 1 oraz kosztami sprzedaży przekazuje się do budżetu państwa.

Art.  10.

1. Dochody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych jednostek gospodarki pozabudżetowej wynoszą:

1) dochody własne 29.124.260 mln zł,

2) dotacje z budżetu (bez dotacji na inwestycje),

w ujęciu kasowym 3.360.240 mln zł,

3) wydatki, bez wpłat do budżetu 29.649.280 mln zł,

4) wpłaty do budżetu, w ujęciu kasowym 632.720 mln zł.

2. Podział kwot, o których mowa w ust. 1, na części klasyfikacji budżetowej i formy gospodarki pozabudżetowej określa załącznik nr 4.

Art.  11.

Ustala się plany dochodów i wydatków państwowych funduszy celowych, zgodnie z załącznikiem nr 5.

Art.  12.

Wykaz inwestycji centralnych realizowanych w 1995 r. zawiera załącznik nr 6.

Art.  13.

1. Ustala się dotacje dla jednostek niepaństwowych na realizowane przez te jednostki zadania państwowe w wysokości 3.064.250 mln zł, z czego 100.000 mln zł dla ogólnopolskich stowarzyszeń dzieci i młodzieży.

2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne części i działy klasyfikacji budżetowej określa załącznik nr 7.

3. Kwota w wysokości 100.000 mln zł, o której mowa w ust. 1, ma zostać przeznaczona na realizację szczególnie ważnych społecznie zadań zleconych ogólnopolskim stowarzyszeniom młodzieżowym, a w szczególności na realizację:

1) środowiskowych programów profilaktyczno-wychowawczych dla młodzieży zagrożonej uzależnieniem, niedostosowanej społecznie, z rodzin patologicznych,

2) programów w zakresie promocji zdrowia, profilaktyki oświatowo-zdrowotnej oraz działań opiekuńczo-wspierających w zakresie przeciwdziałania uzależnieniom,

3) programów osłonowych, w tym w szczególności w zakresie bezdomności, długotrwałego bezrobocia, niepełnosprawności oraz niematerialnych form pomocy w postaci poradnictwa specjalistycznego.

Art.  14.

1. Ustala się dotacje dla przedsiębiorstw państwowych i spółek z udziałem Skarbu Państwa, w stosunku do których do dnia 31 grudnia 1994 r. uprawomocniły się:

1) postanowienie sądu o zatwierdzeniu układu na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz. U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349 i z 1990 r. Nr 55, poz. 320),

2) ugoda bankowa, zawarta na podstawie ustawy z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 18, poz. 82),

na restrukturyzację zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne - w wysokości 8.000.000 mln zł.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi terminy składania wniosków, zasady podziału i tryb przekazywania dotacji, o której mowa w ust. 1.

Art.  15.

Ustala się kwotę 40.000 mln zł na dodatkowe podwyższenie wynagrodzeń, wraz z wydatkami pochodnymi od wynagrodzeń, dla pracowników inspekcyjno-technicznych Wyższego Urzędu Górniczego.

Art.  16.

1. Ustala się dotacje celowe na zadana z zakresu administracji rządowej zlecone gminom - w łącznej wysokości 15.978.890 mln zł.

2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne części i działy klasyfikacji budżetowej określa załącznik nr 8.

Art.  17.

1. Ustala się dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminom, przekazane do wykonywania organom samorządu terytorialnego we wskazanych miastach na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1993 r. w sprawie określenia zadań i kompetencji z zakresu rządowej administracji ogólnej i specjalnej, które mogą być przekazane niektórym gminom o statusie miasta, wraz z mieniem służącym do ich wykonywania, a także zasad i tryb przekazania (Dz. U. Nr 65, poz. 309, Nr 81, poz. 384, Nr 92, poz. 426, Nr 101, poz. 463, Nr 103, poz. 471 i Nr 115, poz. 510) - w wysokości 9.069.050 mln zł.

2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne miasta i działy klasyfikacji budżetowej określa załącznik nr 9.

3. Upoważnia się rady gmin do dokonywania, w drodze uchwały, przeniesień wydatków między działami łącznie do wysokości dotacji, o której mowa w ust. 1; o dokonanych zmianach rady gmin informują właściwego wojewodę, Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów oraz Ministra Finansów.

4. Wysokość dotacji celowej ulega odpowiedniej zmianie w przypadku zmiany zakresu zadań przejętych przez gminy, dokonanej odrębnym porozumieniem zawartym w trybie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1.

Art.  18.

1. Ustala się kwotę subwencji oświatowej, o której mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. Nr 129, poz. 600 oraz z 1994 r. Nr 105, poz. 509), w wysokości 18.097.210 mln zł.

2. Kwota subwencji oświatowej dla gminy nie może być niższa niż 102% kwoty subwencji oświatowej, otrzymanej przez gminę w 1994 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Gminom - które w 1995 r. otrzymają subwencję wyrównawczą, o której mowa w ustawie wymienionej w ust. 1 - przyznana kwota subwencji oświatowej nie może być niższa niż 106% kwoty subwencji oświatowej otrzymanej przez gminę w 1994 r.

Art.  19.

1. W budżecie państwa tworzy się rezerwy:

1) w wysokości 547.870 mln zł, przeznaczoną na dotacje na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin, w regionach zagrożonych wysokim bezrobociem strukturalnym,

2) w wysokości 300.000 mln zł, przeznaczoną na dotacje na dofinansowanie inwestycji określonych w regionalnych programach restrukturyzacyjnych.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi tryb składania wniosków i zasady przyznawania dotacji, o których mowa w ust. 1.

Art.  20.

Ustala się ogólną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 5.407.900 mln zł, z tego dopłaty do:

1) samochodów osobowych sprzedawanych

w ramach przedpłat 300.000 mln zł,

3) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych 66.500 mln zł,

3) kolejowych przewozów pasażerskich

w komunikacji krajowej 3.520.000 mln zł,

4) autobusowych przewozów pasażerskich

w komunikacji międzymiastowej krajowej

zwykłej, w tym dla komunikacji międzymiastowej

w województwie katowickim organizowanej

(zlecanej) przez samorządy gmin i związki gmin 1.446.400 mln zł,

5) produkcji specjalistycznych podręczników

szkolnych i podręczników akademickich 75.000 mln zł.

Art.  21.

Ustala się dotacje na dofinansowanie:

1) kosztów niektórych zadań w zakresie postępu biologicznego w rolnictwie, upowszechniania doradztwa rolniczego, zwalczania zaraźliwych i zakaźnych chorób zwierząt, monitoringu jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych, prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa, nawozów wapniowych z produkcji podstawowej i z pozysku lub do transportu nawozów z pozysku, chemizacji rolnictwa, utrzymania urządzeń melioracji podstawowych, dla spółek wodnych realizujących zadania melioracyjne oraz ogrzewania warsztatów szkolnych gospodarstw pomocniczych szkół rolniczych, wykorzystywanych na cele dydaktyczne - w wysokości 4.911.330 mln zł,

2) nakładów inwestycyjnych w zakresie:

a) zaopatrzenia wsi w wodę i budowę urządzeń ściekowych w kwocie 691.080 mln zł,

b) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych, ze szczególnym uwzględnieniem budowy urządzeń zwiększających retencję wody na potrzeby rolnictwa - w wysokości 1.007.180 mln zł.

Art.  22.

1. Ustala się dotacje dla spółdzielni mieszkaniowych na dopłaty do centralnego ogrzewania i ciepłej wody oraz na usuwanie wad technologicznych, termorenowację i instalację urządzeń do pomiaru i regulacji zużycia ciepła i wody w spółdzielczych zasobach mieszkaniowych w wysokości 5.221.140 mln zł.

2. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału środków na cele wymienione w ust. 1 oraz zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji ujętych w budżetach wojewodów.

3. Podział i tryb przekazywania dotacji dla spółdzielni mieszkaniowych ustalają wojewodowie.

Art.  23.

Ustala się dotację podmiotową na częściowe finansowanie kosztów bieżącego utrzymania i remontów infrastruktury kolejowej w kwocie 3.655.000 mln zł.

Art.  24.

1. Upoważnia się Wojewodę Gorzowskiego do przekazania dotacji podmiotowej w wysokości do 37.400 mln zł na działalność Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki S.A.

2. Zobowiązuje się Radę Ministrów do przekazania komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu sprawozdania Wojewody Gorzowskiego z wykorzystania środków dotacji, o której mowa w ust. 1, w terminie określonym dla przedłożenia przez Radę Ministrów sprawozdania z wykonania budżetu państwa.

Art.  25.

Ustala się ogólną rezerwę budżetową na wydatki nie przewidziane w wysokości 400.000 mln zł.

Art.  26.

1. Upoważnia się Radę Ministrów do zwiększenia wydatków budżetu państwa i zwiększenia o tę samą kwotę niedoboru budżetu państwa, w przypadku otrzymania kredytów zagranicznych przeznaczonych na:

1) wsparcie restrukturyzacji i osłony likwidacji przedsiębiorstw, do wysokości równowartości w złotych kwoty 225 mln dolarów USA z drugiej i trzeciej transzy Pożyczki Dostosowawczej na Restrukturyzację Przedsiębiorstw i Sektora Finansowego z Banku Światowego,

2) wsparcie infrastruktury wiejskiej (wodociągi, telefony, kanalizacja, promocja małej przedsiębiorczości w rejonach rolniczych zagrożonych bezrobociem), do wysokości równowartości w złotych kwoty 100 mln dolarów USA z drugiej transzy Pożyczki Dostosowawczej dla Sektora Rolnego z Banku Światowego,

3) inwestycje w dziale ochrona zdrowia, do wysokości równowartości w złotych kwoty 175 mln dolarów USA.

2. Realizacja zwiększonych wydatków, o których mowa w ust. 1, może nastąpić po przekazaniu kwoty zaciągniętego kredytu na rachunek budżetu państwa, w wysokości nie przekraczającej tej kwoty.

Art.  27.

1. Ze środków budżetu państwa zostaną przejściowo wykupione należności banków z tytułu odsetek od kredytów udzielonych na cele budownictwa mieszkaniowego w kwocie 8.300.000 mln zł.

2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb przejściowego wykupienia należności banków, o których mowa w ust. 1, oraz sposób rozliczeń z bankami i kredytobiorcami z tego tytułu.

Art.  28.

Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze zarządzenia, zasady i tryb udzielania oraz sposób wykorzystania dotacji dla górnictwa, ujętych w budżecie Ministerstwa Przemysłu i Handlu.

Art.  29.

1. Ustala się etaty Policji w liczbie 99.239 stanowisk, w tym:

1) w korpusie oficerów 24.000 stanowisk,

2) w korpusie aspirantów 29.000 stanowisk,

3) w korpusie podoficerów 46.239 stanowisk.

2. Minister Spraw Wewnętrznych może przemieszczać stanowiska pomiędzy poszczególnymi korpusami.

Art.  30.

1. Państwowe jednostki budżetowe zaliczane do działów: oświata i wychowanie oraz ochrona zdrowia mogą przeznaczać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, uzyskiwane dochody na środki specjalne, z których pokrywają:

1) koszty uzyskania dodatkowych przychodów, do wysokości tych przychodów,

2) koszty działalności podstawowej oraz zakupów inwestycyjnych o charakterze odtworzeniowym, z wyłączeniem wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń w tej działalności, przy czym w pierwszej kolejności zaspokajają wymagalne zobowiązania tej jednostki.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy stacji sanitarno-epidemiologicznych w zakresie dochodów uzyskiwanych z tytułu nadzoru bieżącego i zapobiegawczego.

3. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie można osiągać:

1) ze sprzedaży składników majątkowych,

2) z tytułu świadczenia usług związanych z prowadzeniem na terenie jednostki budżetowej działalności gospodarczej w zakresie obrotu wyrobami tytoniowymi i napojami alkoholowymi.

4. Postanowienia ust. 1-3 dotyczą również państwowych jednostek budżetowych podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Spraw Wewnętrznych, realizujących zadania z zakresu ochrony zdrowia oraz oświaty i wychowania.

Art.  31.

1. Upoważnia się Ministra Finansów do dokonywania - na wniosek wojewody i po zasięgnięciu opinii zainteresowanych ministrów - przeniesień wydatków między działami w ramach budżetu wojewody.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685).

3. O przeniesieniach, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów informuje Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów i zainteresowanych ministrów.

Art.  32.

Upoważnia się Ministra Finansów do refundacji Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych kwoty odpowiadającej różnicy między składką na ubezpieczenie społeczne w wysokości powszechnie obowiązującej a składką na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych bezpośrednio w produkcji rolniczej w charakterze pracowników lub członków spółdzielni.

Art.  33.

1. Upoważnia się dysponentów części budżetu państwa, w których zostały zaplanowane niepodatkowe dochody budżetu państwa, do:

1) odpłatnego zlecania poboru niepodatkowych należności budżetu państwa jednostkom organizacyjnym innym niż organy administracji państwowej, z zastrzeżeniem, że pobór będzie dokonany w terminie lub łącznie z odsetkami za zwłokę,

2) przeznaczenia do 4% dochodów, zrealizowanych w trybie określonym w pkt 1, na pokrycie kosztów związanych z poborem tych dochodów.

2. Upoważnia się państwowe jednostki budżetowe, realizujące niepodatkowe dochody budżetu państwa w drodze egzekucji administracyjnej, do przeznaczania 5% uzyskanych w ten sposób dochodów na opłacenie należnej organom egzekucyjnym opłaty określonej w art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78 i z 1993 r. Nr 28, poz. 127).

3. Jednostkom organizacyjnym uczestniczącym w procesie pozyskiwania przychodów, stanowiących zagraniczne źródło finansowania wydatków budżetu państwa, przysługuje prowizja do 0,5% kwot zrealizowanych kredytów zagranicznych na pokrycie kosztów związanych z pozyskiwaniem tych kredytów.

4. Minister Finansów określi, w drodze zarządzenia, wysokość i warunki otrzymania prowizji, o której mowa w ust. 3.

Art.  34.

1. Ustala się w załączniku nr 10:

1) dla poszczególnych części i działów klasyfikacji budżetowej - kwoty środków na wynagrodzenia w państwowych jednostkach budżetowych bez środków na podwyżki wynagrodzeń, kalkulacyjne liczby etatów, z wyodrębnieniem etatów sędziów i prokuratorów, żołnierzy i funkcjonariuszy oraz kandydatów i żołnierzy niezawodowych,

2) w poszczególnych częściach i działach klasyfikacji budżetowej - limity wynagrodzeń bazowych oraz kalkulacyjne liczby etatów dla jednostek gospodarki pozabudżetowej, szkół wyższych i innych jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o szkolnictwie wyższym oraz jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych, z wyodrębnieniem żołnierzy.

2. Ustala się w załączniku nr 11 kwoty środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń, w podziale na:

1) działy klasyfikacji budżetowej,

2) jednostki budżetowe i jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w podziale na nie dotowane i dotowane, z uwzględnieniem stopnia dotowania,

3) grupy osób wymienionych w ust. 1.

3. Tworzy się rezerwę do dyspozycji Rady Ministrów na nie przewidziane zmiany organizacyjne. Rezerwa obejmuje:

1) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych w wysokości 23.970 mln zł, na 300 etatów,

2) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej w wysokości 11.000 mln zł, na 150 etatów,

3) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej w wysokości 11.000 mln zł, na 150 etatów.

4. Rada Ministrów dokona, w drodze rozporządzenia, podziału środków rezerwy na podwyżki wynagrodzeń w państwowych jednostkach budżetowych i limitu wynagrodzeń na podwyżki dla jednostek, o których mowa w ust. 1 pkt 2, na części budżetowe, z podziałem na działy.

5. Dysponenci części budżetowych dokonają podziału między poszczególne jednostki sfery budżetowej:

1) środków bazowego wynagrodzenia i środków na podwyżki wynagrodzeń w jednostkach budżetowych,

2) limitów wynagrodzeń bazowych i limitów na podwyżki wynagrodzeń w jednostkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

6. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których wynagrodzenia w gospodarce pozabudżetowej oraz w innych jednostkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być wypłacane poza limitem.

7. Podwyższenie wynagrodzeń nastąpi od dnia 1 stycznia 1995 r. i od dnia 1 lipca 1995 r., z tym że wypłata podwyżek wynagrodzeń za okres od dnia 1 stycznia 1995 r. nastąpi w terminie do dnia 1 marca 1995 r., z zastrzeżeniem art. 35.

Art.  35.

1. Pierwsza podwyżka wynagrodzeń sędziów i prokuratorów oraz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe nastąpi od dnia 1 kwietnia 1995 r.

2. W okresie do dnia 31 marca 1995 r. wynagrodzenia osób, o których mowa w ust. 1, pozostają na poziomie wynagrodzeń z grudnia 1994 r.

Art.  36.

1. Prognozowane przeciętne wynagrodzenie w państwowej sferze budżetowej w 1995 r. wynosi 5.949 tys. zł.

2. Prognozowany średnioroczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych wynosi 22,7%.

Art.  37.

Upoważnia się Ministra Finansów do dokonania - na wniosek Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości - przeniesień między działami kwot środków na podwyżki uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy.

Art.  38.

1. Upoważnia się Radę Ministrów, w przypadki gdy dochody budżetu państwa będą wyższe od przyjętych w ustawie, do dodatkowego zwiększenia wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej.

2. Przez sytuację, w której dochody budżetu państwa będą wyższe od przyjętych w ustawie, rozumie się wystąpienie nadwyżki tych dochodów za I półrocze 1995 r. w stosunku do dochodów przyjętych w ustawie, z uwzględnieniem upływu czasu, terminów poboru zaliczek na poczet tych dochodów i innych uwarunkowań w zakresie ich realizacji w trakcie roku budżetowego.

3. Wysokość dodatkowego zwiększenia wynagrodzeń, o którym mowa w ust. 1, oraz międzydziałowych relacji tego wzrostu ustala Rada Ministrów po rozpatrzeniu stanowiska w tej sprawie przyjętego przez Komisję Trójstronną do Spraw Społeczno-Gospodarczych, działającą w oparciu o odrębne przepisy, obradującą przy udziale przedstawicieli ogólnokrajowych organizacji związkowych zrzeszających pracowników państwowej sfery budżetowej.

Art.  39.

W 1995 r. nie stosuje się przepisu art. 34 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591).

Art.  40.

1. Poręczenia i gwarancje spłaty kredytów bankowych ze środków budżetu państwa, udzielane na podstawie art. 23 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe, mogą być udzielane w 1995 r. do łącznej wysokości 40.000.000 mln zł, w tym poręczenia i gwarancje spłaty kredytów zagranicznych do wysokości 30.000.000 mln zł.

2. W ramach kwot, o których mowa w ust. 1, preferowane będzie udzielanie poręczeń i gwarancji spłaty kredytów przeznaczonych na inwestycje infrastrukturalne, w tym w szczególności w dziedzinie transportu, telekomunikacji i energetyki.

Art.  41.

Kierunki prywatyzacji majątku państwowego określone są w załączniku nr 12.

Art.  42.

1. Ustala się na 1995 r. limit ubezpieczeń kontraktów eksportowych, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz. U. Nr 86, poz. 398) - w wysokości 31.000.000 mln zł.

2. Upoważnia się Ministra Finansów do udzielenia Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. pożyczek ze środków budżetu państwa na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych - do wysokości 400.000 mln zł.

Art.  43.

1. Ustala się dotacje celowe na zadania własne gmin w wysokości 7.953.490 mln zł, z tego na:

1) pokrycie części kosztów związanych z przygotowaniem

terenów przeznaczonych na cele budownictwa

mieszkaniowego, na podstawie art. 10 ustawy z dnia

4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków

przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego

w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw

(Dz. U. Nr 103, poz. 446) 900.000 mln zł,

2) inwestycje, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 547.870 mln zł,

3) inwestycje gmin określone w załączniku nr 6 1.148.560 mln zł,

4) dofinansowanie budowy szkół i placówek oświatowych

(z wyłączeniem przedszkoli), ujęte w:

a) budżecie Ministra Edukacji Narodowej w dziale

oświata i wychowanie 431.540 mln zł,

b) rezerwie celowej majątkowej w dziale różne rozliczenia 125.520 mln zł,

5) wypłatę dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy

z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych

i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509) 4.800.000 mln zł.

2. Upoważnia się wojewodów do ustalania lub zwiększania, w ramach kwot przewidzianych w ustawie dla danej części i działu, dotacji celowych na dofinansowanie zadań własnych gmin; o dokonanych zmianach wojewodowie informują Ministra Finansów.

Art.  44.

Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 3% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne.

Art.  45.

Ustala się stopę procentową do naliczenia dywidendy obligatoryjnej w rozumieniu ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27 i z 1993 r. Nr 18, poz. 82) w wysokości 10%.

Art.  46.

W budżecie Ministra Obrony Narodowej przeznacza się kwotę 3.679.350 mln zł na zakupy uzbrojenia, sprzętu, amunicji, badania i wdrożenia w krajowym przemyśle zbrojeniowym.

Art.  47.

1. Dochody uzyskane ze sprzedaży lub likwidacji:

1) sprzętu stanowiącego wyposażenie jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i jednostek służby więziennej,

2) materiałów i sprzętu, stanowiących rezerwy państwowe specjalistyczne,

przeznacza się w 95% na pokrycie kosztów sprzedaży lub likwidacji oraz zakup nowego sprzętu, materiałów i sprzętu na odtworzenie rezerw i na poprawę warunków magazynowania rezerw, a w 5% przekazuje się do budżetu państwa.

2. Decyzje o sprzedaży lub likwidacji rezerw, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podejmują ministrowie tworzący te rezerwy w uzgodnieniu z Ministrem Finansów oraz Ministrami Obrony Narodowej lub Spraw Wewnętrznych.

Art.  48.

1. W 1995 r. będą realizowane zobowiązania budżetu państwa z tytułu dopłat do należnego bankom oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1994 r. na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów:

1) z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu udzielania kredytobiorcom pomocy ze środków budżetowych w 1991 r. w spłacie części należnego bankom oprocentowania od kredytów (Dz. U. Nr 50, poz. 217),

2) z dnia 3 marca 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1992 (Dz. U. Nr 24, poz. 102),

3) z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1993 (Dz. U. Nr 30, poz. 137),

4) z dnia 26 kwietnia 1994 r. w sprawie zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat w 1994 r. do oprocentowania kredytów bankowych (Dz. U. Nr 55, poz. 227).

2. Minister Finansów zawrze odpowiednie umowy na dopłaty, o których mowa w ust. 1, do kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1994 r.

Art.  49.

Do nie uiszczonych należności na Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki przez podmioty, które były określone w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 1989 r. o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki (Dz. U. Nr 25, poz. 134 i Nr 64, poz. 389), stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646).

Art.  50.

1. Upoważnia się Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki do objęcia w imieniu Skarbu Państwa akcji Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki S.A.

2. Objęcie akcji, o których mowa w ust. 1, nastąpi poprzez wniesienie aportu rzeczowego w postaci niektórych wierzytelności zniesionego Centralnego Funduszu Turystyki i Wypoczynku o łącznej wartości nominalnej do kwoty 150.000 mln zł.

3. Minister Finansów w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, w drodze zarządzenia, określi wykaz wierzytelności, o których mowa w ust. 2.

Art.  51.

1. W 1995 r. odpis na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego od funduszu emerytalno-rentowego wynosi 1.850.000 mln zł.

2. W zakresie uregulowanym w ust. 1 nie stosuje się art. 79 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342 i z 1994 r. Nr 1, poz. 3).

Art.  52.

1. Wszystkie kwoty wymienione w ustawie wyrażone są w jednostkach pieniężnych wprowadzonych ustawą z dnia 28 października 1950 r. o zmianie systemu pieniężnego (Dz. U. Nr 50, poz. 459, z 1958 r., Nr 72, poz. 356 i z 1982 r. Nr 7, poz. 56). Z dniem 1 stycznia 1995 r. kwoty te podlegają przeliczeniu, w stosunku 10.000 zł do 1 zł, na nową jednostkę pieniężną zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386).

2. Minister Finansów, w terminie do 7 dni od dnia wejścia w życie ustawy, ogłosi jej tekst z przeliczeniem wszystkich kwot na nową jednostkę pieniężną.

Art.  53.

1. Subwencję ogólną na 1995 r. dla gmin: Warszawa-Bemowo, Warszawa-Białołęka, Warszawa-Bielany, Warszawa-Centrum, Warszawa-Rembertów, Warszawa-Targówek, Warszawa-Ursynów, Warszawa-Wawer, Warszawa-Wilanów, Warszawa-Włochy ustala się według zasad określonych w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. Nr 129, poz. 600 i z 1994 r. Nr 105, poz. 509). Gminy te nie otrzymują na 1995 r. subwencji wyrównawczej.

2. Do ustalenia na 1995 r. subwencji ogólnej dla gmin, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 13 ust. 1 pkt 2 i art. 16 ustawy, o której mowa w ust. 1.

Art.  54.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1995 r.

ZAŁĄCZNIKI

Załączniki 1-11 (pominięte)

ZAŁĄCZNIK Nr  12

KIERUNKI PRYWATYZACJI MAJĄTKU PAŃSTWOWEGO W 1995 R.

Pozytywne rezultaty polskiej gospodarki w latach 1990-1994 wymagają ciągłego wzmacniania, negatywne zaś - trwałej eliminacji. Można to osiągnąć tylko przez politykę wzrostu gospodarczego i długookresowej stabilizacji, zakładającą:

- utworzenie efektywnej i dynamicznej struktury gospodarki narodowej,

- trwałą eliminację źródeł inflacji,

- minimalizowanie niewykorzystania zasobów, głównie ograniczenie bezrobocia,

- tworzenie jednakowych warunków funkcjonowania dla wszystkich podmiotów gospodarczych, bez względu na formę własności.

Do realizacji tych celów potrzebna jest strategia sprzęgająca podstawowe dziedziny polityki gospodarczej, w tym także polityki przekształceń własnościowych. To wyzwanie w sposób nowatorski i kompleksowy podejmuje rządowy program "Strategia dla Polski".

W 1995 r. szczególnie ważne staje się takie ukierunkowanie działań podejmowanych przez Rząd, by rok ten stał się okresem konsekwentnej realizacji poszczególnych zadań społeczno-gospodarczych oraz inicjowania procesów restrukturyzacyjnych i prywatyzacyjnych.

Prywatyzacja polskiej gospodarki powinna w 1995 r.:

1. Stymulować wzrost efektywności gospodarowania, głównie poprzez stworzenie warunków sprawowania skutecznej kontroli właścicielskiej, niezbędnej do zapewnienia efektywności prywatyzowanych przedsiębiorstw.

2. Dokonywać rzeczywistej restrukturyzacji gospodarki narodowej, zmieniając jej struktury własnościowe, upowszechniając wymagane współcześnie zmiany techniczne i asortymentowe, modyfikując jej struktury przestrzenne i dotychczasowe wykorzystanie lokalnych czynników produkcji i walorów środowiskowych.

3. Sprzyjać rozwojowi instytucji rynku finansowego, np. giełdy, spółek doradczych, banków inwestycyjnych, inwestorów instytucjonalnych, a także pobudzać rozwój procedur obrotu papierami wartościowymi, wzrost wolumenu papierów wartościowych będących w obrocie, tworzenie warunków do funkcjonowania grup kapitałowych.

4. Przyciągać kapitał zagraniczny, traktując go jako bodziec do zwiększenia międzynarodowej konkurencyjności polskiej gospodarki, jedno ze źródeł jej akumulacji oraz czynnik zmniejszenia dysproporcji regionalnych, między innymi przy wykorzystaniu funduszu INVESTPROM na promocję przedsiębiorstw i regionów, co zbliży Polskę do Unii Europejskiej poprzez wzajemne przenikanie na rynki wewnętrzne i poprzedzi tym samym formalną integrację.

5. Stymulować rozwój podmiotów gospodarczych, a także stanowić istotne źródło dochodów budżetowych państwa.

Wskazane kierunki działań Rządu, związane z wykorzystaniem prywatyzacji jako narzędzia transformacji ustrojowej i długookresowej stabilizacji polskiej gospodarki, wymagają wprowadzenia:

- odpowiednich uregulowań prawnych,

- nowych instrumentów rynku finansowego.

W pierwszym kwartale 1995 r. powinien zostać rozstrzygnięty problem komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych. Rząd opracuje i przedłoży Sejmowi program w tym zakresie.

I.

 Działania legislacyjne

Rząd przedstawi Sejmowi projekty ustaw dotyczące:

a) powołania instytucji Skarbu Państwa i jego agencji, wraz z określeniem m. in. zakresu jego aktywności gospodarczej, zakresu odpowiedzialności i odszkodowań w procesie prywatyzacji,

b) reprywatyzacji - do dnia 31 marca 1995 r.,

c) organizacji i funkcjonowania inwestorów instytucjonalnych (funduszy zamkniętych i emerytalnych) - do dnia 30 czerwca 1995 r.,

d) restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstw komunalnych (ustawa o przedsiębiorczości komunalnej).

Ponadto pilnie powinny zostać zakończone prace legislacyjne dotyczące nowelizacji ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

W 1995 r. Rząd dokona przeglądu ustawodawstwa normującego bezpieczeństwo obrotu gospodarczego i oceni funkcjonowanie organów i jednostek za nie odpowiedzialnych.

Nowe regulacje prawne powinny stworzyć także możliwości posługiwania się w praktyce prywatyzacyjnej nowymi na polskim rynku instrumentami finansowymi i nowymi mechanizmami inwestowania.

Do najważniejszych z nich należy zaliczyć:

- konwersję wierzytelności na akcje spółek z udziałem Skarbu Państwa,

- wprowadzenie przez zainteresowane podmioty gospodarcze obligacji restrukturyzacyjnych z opcją zamiany na prawa własności,

- emisję i obejmowanie akcji Skarbu Państwa będących formą wynagrodzenia za osiągnięcie celów wyznaczonych przez właściciela w umowach o zarządzanie przedsiębiorstwem (w ramach realizacji tzw. kontraktów menedżerskich),

- stworzenie regulowanego pozagiełdowego obrotu publicznego,

- wypracowanie koncepcji rynku instrumentów pochodnych (opcje, transakcje terminowe, certyfikaty itp.).

W 1995 r. zostanie zainicjowany proces aktywnej prywatyzacji realizowanej przez Rząd i jego agendy. Istotne przy tym jest to, iż u podstaw tego procesu muszą się znaleźć kryteria efektywności ekonomicznej. Szczególnie ważne staje się zatem prawne usankcjonowanie aktywnej roli Skarbu Państwa w procesach restrukturyzacji i prywatyzacji, polegającej m. in. na:

- łączeniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz spółek Skarbu Państwa dla koncentracji kapitałów, podwyższenia zdolności produkcyjnej i zwiększania siły dochodowej przedsiębiorstw i banków,

- podwyższaniu kapitału akcyjnego jednoosobowych spółek Skarbu Państwa i spółek Skarbu Państwa poprzez aport rzeczowy bądź w postaci akcji spółek, które mają być prywatyzowane, bądź w postaci majątku pozostałego z likwidacji przedsiębiorstw państwowych,

przy jednoczesnym wykorzystaniu w pełnym zakresie kontroli antymonopolowej.

Rząd określi gałęzie gospodarki i rodzaje przedsiębiorstw, nad którymi organy państwa będą sprawować kontrolę, oraz przedstawi tę informację Sejmowi.

II.

 Prywatyzacja kapitałowa

1. W procesie prywatyzacji kapitałowej będą stosowane następujące kryteria wyboru inwestora:

- cena za akcje i warunki płatności,

- zobowiązania inwestycyjne kupującego (tzw. pakiet inwestycyjny, czyli program rozwoju spółki, tak w ujęciu rzeczowym, jak i finansowym),

- proeksportowy charakter inwestycji,

- zobowiązania inwestora wobec pracowników (tzw. pakiet socjalny),

- ochrona i rekultywacja środowiska naturalnego (tzw. pakiet środowiskowy).

Rząd zapewni, aby w umowach z inwestorami zawarte zostały sankcje za niewykonanie warunków umowy.

2. W 1995 r. Rząd będzie kontynuował działania związane zarówno z doskonaleniem infrastruktury prywatyzacji, jak i jej metod i technik. Uwzględniając potrzeby restrukturyzacyjne i rozwojowe poszczególnych działów, branż gospodarki oraz interesy krajowych producentów i dostawców surowców oraz materiałów, będą kontynuowane i upowszechniane między innymi następujące działania:

- łączenie ofert publicznych z drugą emisją akcji oraz ze sprzedażą częściowych pakietów akcji, począwszy od mniejszościowych aż po większościowe (strategiczne),

- kontrola i nadzór nad przejrzystością procedur wyceny, sprzedaży i dystrybucji papierów wartościowych, zgodnie z mechanizmami rynkowymi,

- wspieranie restrukturyzacji priorytetowych sektorów gospodarki w przemyśle, rolnictwie, budownictwie, łączności i transporcie,

- prowadzenie aktywnej polityki antymonopolowej i przeciwdziałanie przejmowaniu kontroli kapitałowej na poszczególnych rynkach regionalno-towarowych przez jednego inwestora,

- wycena prywatyzowanych przedsiębiorstw w oparciu o zasady rynkowe.

3. W 1995 r. Rząd podejmie działania dla restrukturyzacji i prywatyzacji grup i pojedynczych przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu dla gospodarki, wymagających kontroli Państwa nad ich działalnością i dalszym rozwojem.

Działania te będą dotyczyć m. in.:

- działów i obiektów powierzchni kopalń w górnictwie węgla kamiennego,

- elektrociepłowni i elektrowni,

- sektora paliw płynnych,

- infrastruktury portów morskich,

- transportu kolejowego i drogowego.

4. Prywatyzacja kapitałowa będzie przede wszystkim kontynuowana i intensyfikowana w branżach i sektorach, w których została już przeprowadzona komercjalizacja, zostały sporządzone analizy przedprywatyzacyjne, zawarte umowy z doradcami, trwa proces poszukiwania inwestorów i z których jest planowane pozyskanie dochodów dla budżetu państwa w 1995 r. Dotyczy to w szczególności następujących branż (sektorów): chemicznej, farmaceutycznej, metalurgii żelaza i stali, łożysk, metali nieżelaznych, samochodowej, budowlanej i materiałów budowlanych, meblarskiej i wyrobów stolarskich, odzieżowej, piwowarskiej, tytoniowej, mięsnej, olejarskiej, cukrowniczej, zbożowo-młynarskiej oraz sektora finansowego.

5. Oferta prywatyzacji kapitałowej, adresowana do krajowych inwestorów, wspomagana będzie systemem odpowiednich zachęt, związanych ze sprzedażą ratalną i systemem gwarancji kredytowych. Z uwagi na płytkość polskiego rynku kapitałowego i jego niestabilność oraz w przypadku konieczności zapewnienia polskiej gospodarce nowoczesnych technologii i nowych rynków zbytu oferta ta będzie również kierowana do inwestorów zagranicznych.

III.

 Prywatyzacja bezpośrednia

1. Do prywatyzacji bezpośredniej (sprzedaż, wniesienie do spółki, oddanie do odpłatnego korzystania) będą w zasadzie kierowane małe i średnie przedsiębiorstwa państwowe zatrudniające poniżej 500 osób, o sprzedaży mniejszej niż 8 mln ECU i sumie funduszy własnych mniejszej niż 5 mln ECU.

2. Kryteriami prywatyzacji, podobnie jak w przypadku prywatyzacji kapitałowej, będą:

- cena i warunki płatności,

- program inwestycyjny (rozwoju przedsiębiorstwa),

- zobowiązania wobec pracowników (pakiet socjalny),

- ochrona środowiska i inwestycje proekologiczne.

Rząd zapewni, aby w umowach z inwestorami zawarte zostały sankcje za niewykonanie warunków umowy.

3. Sprzedaż przedsiębiorstw odbywać się będzie w trybie publicznym według następujących zasad:

- w pierwszej kolejności sprzedaż będzie ukierunkowana na przedsiębiorców krajowych oraz na spółki z udziałem pracowników sprzedawanych przedsiębiorstw, a w przypadku braku nabywców krajowych na inwestorów zagranicznych,

- zapłata za przedsiębiorstwa będzie mogła następować w ratach, przy czym przeniesienie własności nastąpi niezwłocznie po podpisaniu umowy,

- promocja przedsiębiorstw wystawianych na sprzedaż odbywać się będzie za pomocą środków masowej informacji, w tym ogłoszeń prasowych, radiowych i telewizyjnych.

4. Wniesienie do spółki będzie dotyczyć przede wszystkim przedsiębiorstw wymagających znacznego kapitału na modernizację i rozwój. Zakłada się, że:

- pracownicy wnoszonych przedsiębiorstw otrzymają akcje lub udziały z liczby objętej przez Skarb Państwa, na takich samych zasadach jak w przypadku prywatyzacji kapitałowej,

- Rząd będzie umożliwiał wierzycielom przedsiębiorstw państwowych przystępowanie do spółek ze Skarbem Państwa, a następnie zamianę wierzytelności na akcje lub udziały w tych spółkach.

5. Oddawanie mienia przedsiębiorstw do odpłatnego korzystania spółkom osób fizycznych z udziałem pracowników odbywać się będzie według następujących zasad:

- do prywatyzacji będą kierowane tylko przedsiębiorstwa państwowe w dobrym stanie finansowym, tak aby zapewnić spłacanie rat kapitałowych i opłat dodatkowych do Skarbu Państwa, oraz przedsiębiorstwa nie wymagające znacznych środków finansowych na modernizację i rozwój,

- zostaną złagodzone warunki finansowe, na których mienie jest przekazywane spółkom pracowniczym. Minister Przekształceń Własnościowych będzie mógł dopuszczać do spółki wiarygodne krajowe osoby prawne,

- w spółkach prowadzących przetwórstwo produktów rolnych będą mogli uczestniczyć rolnicy trwale związani, w okresie co najmniej 2-letnim, umowami z przedsiębiorstwem państwowym,

- każdy z udziałowców lub akcjonariuszy będzie mógł objąć dowolną liczbę akcji (udziałów),

- przeniesienie na spółkę praw własności majątku będzie mogło być zrealizowane przed upływem okresu obowiązywania umowy, jeżeli spółka spłaci co najmniej jedną trzecią wartości przedmiotu umowy i będzie terminowo regulować swoje zobowiązania wobec Skarbu Państwa z tytułu zawartej umowy.

Rząd przygotuje rozwiązanie umożliwiające prywatyzację "ścieżką pracowniczą" w oparciu o koncepcję spółek z udziałem Skarbu Państwa.

6. Organy założycielskie, w ramach swoich kompetencji nadzorczych, dołożą starań celem wyjaśnienia stanu prawnego wszystkich nieruchomości użytkowanych przez przedsiębiorstwa państwowe małej i średniej wielkości, tak aby umożliwić w 1995 r. uruchomienie postępowania prywatyzacyjnego.

IV.

 Programy masowe

1. W 1995 r. zostanie uruchomiony program Narodowych Funduszy Inwestycyjnych (tj. ich powołanie, rozdział akcji spółek pomiędzy poszczególne Fundusze, dystrybucja świadectw udziałowych). Rząd zakończy tworzenie Narodowych Funduszy Inwestycyjnych w pierwszym kwartale 1995 r., tak by w drugim kwartale 1995 r. rozpocząć dystrybucję świadectw udziałowych. Rozpoczęcie programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych:

- umożliwi obywatelom udział w procesie prywatyzacji i wejście w posiadanie części majątku narodowego,

- będzie sprzyjać poprawie sytuacji produkcyjno-ekonomicznej przedsiębiorstw poprzez dostęp do zaawansowanych technologii, nowych rynków zbytu oraz zatrudnienie doświadczonych menedżerów,

- zmobilizuje kapitał tak krajowy, jak i zagraniczny na potrzeby restrukturyzacji polskiej gospodarki i dokona efektywnej jego alokacji,

- upowszechni nowe instrumenty finansowe i sposoby ich obrotu.

Na podstawie wyników monitoringu funkcjonowania Narodowych Funduszy Inwestycyjnych i przebiegu procesu ich prywatyzacji będą prowadzone dalsze prace nad ewentualnym rozszerzeniem uczestnictwa spółek w tej formie prywatyzacji.

2. W 1995 r. Rząd wdroży program Stabilizacja-Restrukturyzacja-Prywatyzacja realizowany we współpracy z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju:

- zakończony zostanie proces selekcji przedsiębiorstw uczestniczących w programie,

- wniesione zostaną akcje (udziały) lub mienie przedsiębiorstw do Spółek Inwestycyjnych,

- zostaną wydane decyzje administracyjne Ministra Finansów oraz decyzje Narodowego Banku Polskiego, przewidziane w harmonogramie wdrożenia programu.

V.

 Procedury przygotowujące prywatyzację nieefektywnych przedsiębiorstw państwowych

1. Przedsiębiorstwa państwowe, wykazujące trwały spadek zyskowności netto lub pracujące ze stratą, będą konsekwentnie stawiane przez organy założycielskie w stan naprawy (zarząd komisaryczny).

2. Postępowanie naprawcze powinno dokonać restrukturyzacji przedsiębiorstwa oraz przygotowywać projekty sprzedaży lub wniesienia do spółek przedsiębiorstw małej i średniej wielkości lub inicjować bankowe postępowanie ugodowe i zamianę wierzytelności na akcje w przypadku dużych przedsiębiorstw.

3. W przypadku niepowodzenia restrukturyzacji lub prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych w złym stanie finansowym, przedsiębiorstwa małej i średniej wielkości będą stawiane w stan likwidacji na podstawie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych.

4. Minister Przekształceń Własnościowych, Minister Przemysłu i Handlu, Minister Sprawiedliwości oraz wojewodowie zainicjują obowiązkowe szkolenia dla kandydatów i działających zarządców komisarycznych, likwidatorów oraz sędziów komisarzy i syndyków.

VI.

 Prywatyzacja mienia komunalnego i budżetowego

W 1995 r. Rząd podejmie działania zmierzające do przyspieszenia procesu prywatyzacji mienia komunalnego i budżetowego. Udostępni samorządom lokalnym pomoc techniczną, edukacyjną i informacyjną. Będzie prowadził pilotażowe projekty restrukturyzacji i prywatyzacji wybranych branż komunalnych i użyteczności publicznej.

VII.

 Konsolidacja i prywatyzacja banków państwowych

Rząd we współpracy z Narodowym Bankiem Polskim opracuje do końca pierwszego kwartału 1995 r. program konsolidacji i prywatyzacji banków.

W pierwszym kwartale 1995 r. zakończony zostanie proces prywatyzacji Banku Przemysłowo-Handlowego w Krakowie. Podjęte zostaną także prace nad prywatyzacją kolejnych banków celem wprowadzania ich akcji do obrotu publicznego. Doprowadzić to powinno do zwiększenia wiarygodności banków w odbiorze publicznym oraz będzie ważnym elementem dyscyplinującym działania ich zarządów.

VIII.

 Prywatyzacja mienia rolnego Skarbu Państwa

W 1995 r. zostaną opracowane kompletne programy restrukturyzacji dla wszystkich zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej, których majątek przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. Zarazem zostaną zagospodarowane grunty rolne stanowiące obecnie własność Skarbu Państwa, których użytkowanie rolnicze jest ekonomicznie uzasadnione. Formami zagospodarowania gruntów państwowych przez osoby fizyczne (głównie rolników indywidualnych) i osoby prawne (głównie spółki z udziałem pracowników byłych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej) będzie sprzedaż, dzierżawa, administrowanie lub wniesienie do spółki.

Kontynuowany będzie także proces sprzedaży gruntów państwowych w celu powiększenia istniejących gospodarstw rodzinnych oraz tworzenia nowych gospodarstw, między innymi w ramach programu osadnictwa, wspierany rządowymi i regionalnymi programami promocyjnymi oraz preferencyjnymi kredytami na zakup ziemi.

W celu ułatwienia byłym pracownikom państwowych gospodarstw rolnych podjęcia działalności na własny rachunek wykorzystane zostaną w większym niż dotychczas stopniu środki Funduszu Pracy, przeznaczone na aktywne formy zwalczania bezrobocia.

Przewiduje się kontynuację stopniowego, nieodpłatnego przekazywania Lasom Państwowym oraz gminom gruntów Skarbu Państwa z przeznaczeniem na zalesienie i inwestycje infrastrukturalne.

• Identyfikator: Dz.U.1995.27.141
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Ustawa budżetowa na rok 1995.
• Data aktu: 30/12/1994
• Data ogłoszenia: 16/03/1995
• Data wejścia w życie: 16/03/1995, 01/01/1995