Zmiana rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad obliczania podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH

z dnia 30 marca 1987 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad obliczania podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń.

Na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1986 r. Nr 8, poz. 45, Nr 39, poz. 192 i Nr 47, poz. 226) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 7 lutego 1986 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń (Dz. U. Nr 7, poz. 43 i Nr 38, poz. 189) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1:

a) w pkt 1 po wyrazach: "poz. 45" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy: "Nr 39, poz. 192 i Nr 47, poz. 226",

b) w pkt 2 po wyrazach: "poz. 278" dodaje się wyrazy "i z 1986 r. Nr 47, poz. 232",

c) w pkt 5 skreśla się wyrazy: "oraz § 4",

d) w pkt 6 lit. a) skreśla się wyrazy: "oraz § 4 rozporządzenia",

2) w § 2:

a) w ust. 1 wyrazy: "z zastrzeżeniem ust. 3" zastępuje się wyrazami: "z zastrzeżeniem ust. 3-7",

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. W jednostkach stosujących formułę opodatkowania indywidualnych wynagrodzeń kwotę wynagrodzeń ustala się na podstawie ewidencji księgowej wypłat zaliczanych według zasad sprawozdawczości Głównego Urzędu Statystycznego do wypłat za dany rok. Z wynagrodzeń tych wyłącza się:

1) nagrody i premie,

2) wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w zakładach na zryczałtowanym rozrachunku.",

c) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu:

"4. Z kwoty wynagrodzeń, o której mowa w ust. 3, wyłącza się również:

1) wynagrodzenia wypłacane członkom zakładowych zespołów gospodarczych za wykonanie remontów, regenerację części zamiennych oraz wytwarzanie narzędzi - na rzecz jednostki macierzystej,

2) wynagrodzenia emerytów, rencistów oraz osób korzystających z urlopów wychowawczych za pracę w zakładowych zespołach gospodarczych.

5. W jednostkach stosujących od 1986 r. formułę opodatkowania indywidualnych wynagrodzeń do wynagrodzeń za 1985 r. przyjmuje się zamiast wypłat:

1) z zakładowego funduszu nagród za 1984 r. - wypłaty z tego funduszu za 1985 r. - w jednostkach tworzących zakładowy fundusz nagród,

2) obciążających koszty 1984 r., dokonanych po dniu 17 stycznia 1985 r. - wypłaty obciążające koszty 1985 r., dokonane po dniu 17 stycznia 1986 r., tj. po terminie sporządzenia sprawozdania z zatrudnienia i płac za 1985 r.,

3) wynagrodzeń członków zakładowych zespołów gospodarczych za 1985 r. - wynagrodzenia tych osób wypłacone w II, III i IV kwartale 1986 r. oraz w I kwartale 1987 r., z wyjątkiem wynagrodzeń, o których mowa w ust. 4.

6. Jednostki stosujące formułę opodatkowania indywidualnych wynagrodzeń od 1987 r. kwotę wynagrodzeń za 1986 r. ustaloną zgodnie z ust. 3:

1) pomniejszają o kwotę wynagrodzeń, o których mowa w ust. 4, wypłaconych w II, III i IV kwartale 1986 r., oraz o kwotę wynagrodzeń członków zakładowych zespołów gospodarczych, wypłaconych w I kwartale 1986 r.,

2) powiększają o kwotę wynagrodzeń członków zakładowych zespołów gospodarczych, wypłaconych w I kwartale 1987 r.",

d) dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

"7. Jednostki stosujące formułę opodatkowania indywidualnych wynagrodzeń po raz pierwszy po roku 1987 ustalają kwoty wynagrodzeń zgodnie z ust. 3 i 4 za rok podatkowy i za rok poprzedzający pierwszy rok stosowania tej formuły.",

3) w § 3:

a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

"5) wynagrodzenia wypłacane członkom zakładowych zespołów gospodarczych za wykonanie remontów, regenerację części zamiennych oraz wytwarzanie narzędzi - na rzecz jednostki macierzystej, a także wynagrodzenia emerytów, rencistów i osób korzystających z urlopów wychowawczych za pracę w zakładowych zespołach gospodarczych,"

b) w ust. 1 pkt 22, 27 i 31 otrzymują brzmienie:

"22) wynagrodzenia wypłacane pracownikom brygad awaryjno-remontowych przedsiębiorstw budowlano-montażowych za usuwanie skutków awarii sieci cieplnej i wodnokanalizacyjnej, wykonywane na zlecenie jednostek gospodarki komunalnej i mieszkaniowej, pod warunkiem jednoczesnego zmniejszenia wartości produkcji w przedsiębiorstwach stosujących formułę miernikowo-przyrostową,"

"27) wynagrodzenia pracowników służby doradztwa specjalistycznego dotowanej z budżetu - w wojewódzkich ośrodkach postępu rolniczego,"

"31) wynagrodzenia osób odbywających praktyki studenckie,"

c) w ust. 1 dodaje się pkt 32-36 w brzmieniu:

"32) wynagrodzenia wypłacane w instytucjach artystycznych z tytułu obsługi imprez obcych oraz wynagrodzenia pracowników artystycznych za występy i opracowania ponadnormowe

33) nagrody za osiągnięcie wyników założonych w programie uzdrowienia gospodarki przedsiębiorstwa - wypłacane na podstawie odrębnych przepisów osobie, której powierzono pełnienie zarządu komisarycznego,

34) wynagrodzenia wypłacane na podstawie umowy zlecenia lub z funduszu agencyjno-prowizyjnego z tytułu prac związanych z

a) planowym odnawianiem materiału siewnego zbóż i ziemniaków sadzeniaków - w przedsiębiorstwach nasiennych,

b) zaopatrzeniem rolników w zwierzęcy materiał hodowlany - w okręgowych przedsiębiorstwach obrotu zwierzętami hodowlanymi,

35) wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych, wypłacane w okresie stażu kandydackiego oraz wstępnego stażu pracy,

36) wynagrodzenia wypłacane pracownikom sezonowym oraz osobom wykonującym prace na podstawie umowy zlecenia w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych (za prace wykonywane na potrzeby tych spółdzielni)."

d) w ust. 2 skreśla się pkt 4,

e) skreśla się ust. 3,

f) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W jednostkach gospodarczych stosujących formułę udziałową z kwoty wynagrodzeń o której mowa w § 2 ust. 1 i 2, wyłącza się wypłaty dokonane z rezerwy na wynagrodzenia oraz wynagrodzenia wypłacane

1) członkom zakładowych zespołów gospodarczych za wykonanie remontów, regenerację części zamiennych oraz wytwarzanie narzędzi - na rzecz jednostki macierzystej,

2) emerytom, rencistom oraz osobom korzystającym z urlopów wychowawczych - za pracę w zakładowych zespołach gospodarczych.",

4) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Kwotę wolną od podatku w roku poprzednim - dla określenia kwoty wolnej od podatku w roku podatkowym - stanowi kwota wynagrodzeń roku poprzedniego, ustalona zgodnie z § 2, z uwzględnieniem przepisów § 3 ust. 1 i 4, § 7 ust. 1 oraz przepisów § 6 rozporządzenia

1) pomniejszona o kwotę podlegającą w roku poprzednim podatkowi - w jednostkach, w których wystąpiła nadwyżka wynagrodzeń ponad kwotę wolną od podatku, lub

2) powiększona o różnicę pomiędzy kwotą wolną od podatku w roku poprzednim a kwotą wynagrodzeń w tym roku ustaloną zgodnie z § 2, z uwzględnieniem przepisów § 3, § 7 ust. 1, § 8 ust. 1 i 2 oraz przepisów § 6 rozporządzenia - w jednostkach, w których nie wystąpiła nadwyżka wynagrodzeń podlegająca podatkowi kwota rezerwy jaka może być w tych jednostkach utworzona zgodnie z art. 35 ustawy nie może przekroczyć powyższej różnicy"

5) w § 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Jednostki gospodarcze stosujące formułę opodatkowania indywidualnych wynagrodzeń ustalają kwotę, o której mowa w ust. 1, jako iloczyn równowartości odpowiedniej procentowej części kwoty wynagrodzeń wypłaconych za rok poprzedni, ustalonej zgodnie z § 2 ust. 3 i 4, oraz wskaźnika relacji, o którym mowa w ust. 2. Wynagrodzenia indywidualne pracowników pomniejsza się o iloraz tak ustalonej kwoty i przeciętnej liczby pracowników wykazanej w sprawozdawczości Głównego Urzędu Statystycznego bez pracowników zatrudnionych za granicą oraz w zakładach na zryczałtowanym rozrachunku - za rok podatkowy. Dla pracowników, którzy nie przepracowali całego roku kalendarzowego, i pracowników niepełnozatrudnionych wysokość tego zmniejszenia ustala się proporcjonalnie do przepracowanego czasu. Zmniejszenia dokonuje się w roku podatkowym i w roku poprzedzającym pierwszy rok stosowania tej formuły."

6) w § 8:

a) w ust. 3 po wyrazach "i udziałową" dodaje się wyrazy "z wyjątkiem jednostek handlu rynkowego i placówek pocztowo-telekomunikacyjnych,"

b) w ust. 4 po wyrazach "formułę progową" dodaje się wyrazy "i zyskową"

c) w ust. 5 wyrazy "1985 r." zastępuje się wyrazami "rok poprzedzający pierwszy rok stosowania tej formuły "

7) w § 10 w ust. 3 wyrazy "1985 r." zastępuje się wyrazami "rok poprzedzający pierwszy rok stosowania tej formuły",

8) w § 12:

a) w ust. 1 wyrazy "za 1985 r." zastępuje się wyrazami "za rok poprzedzający pierwszy rok stosowania tej formuły",

b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. W jednostkach, o których mowa w ust. 1, indywidualne wynagrodzenia pracowników pomniejsza się w roku podatkowym i w roku poprzedzającym pierwszy rok stosowania tej formuły o wypłaty z rezerwy na wynagrodzenia utworzonej do tego roku. Kwotę pomniejszenia ustala się jako iloraz kwoty wypłat z rezerwy na wynagrodzenia i przeciętnej liczby pracowników ustalonej za dany rok na podstawie sprawozdawczości Głównego Urzędu Statystycznego bez pracowników zatrudnionych za granicą oraz w zakładach na zryczałtowanym rozrachunku.",

9) w § 15:

a) w ust. 1 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu:

"Koszty działalności eksploatacyjnej pomniejsza się o wynagrodzenia osób wykonujących pracę nakładczą - w razie opodatkowania w roku podatkowym nadwyżki przeciętnego wynagrodzenia.",

b) ust. 3-6 otrzymują brzmienie:

"3. Jednostka gospodarcza, która powstała z dniem 1 stycznia 1985 r., ustalając normatywny wskaźnik udziału wypłat nagród i premii, przyjmuje średnie wielkości wynagrodzeń zysku i kosztów z lat 1985 i 1986.

4. Jednostka gospodarcza, która powstała w ciągu 1985 r., ustalając normatywny wskaźnik udziału wypłat nagród i premii, przyjmuje średnie wielkości wynagrodzeń, zysku i kosztów z tego okresu w przeliczeniu na wielkości całoroczne i z 1986 r.

5. Jednostka gospodarcza, która powstała z dniem 1 stycznia roku poprzedniego, ustalając normatywny wskaźnik udziału wypłat nagród i premii do celów podziału zysku za ten rok, przyjmuje wielkość wynagrodzeń, zysku i kosztów z tego roku, a w razie powstania w ciągu roku poprzedniego - w przeliczeniu na wielkości całoroczne.

6. Dla celów podziału zysku za drugi rok i następne lata działalności jednostka gospodarcza określa normatywny wskaźnik udziału wypłat nagród i premii, przyjmując średnie wielkości wynagrodzeń, zysku i kosztów z pierwszego roku działalności ustalone zgodnie z ust. 5 oraz drugiego roku działalności.",

c) dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

"6a. W razie wystąpienia straty bilansowej w jednym z dwóch lat, z których zysk przyjmowany jest do ustalenia normatywnego wskaźnika udziału premii i nagród, wskaźnik ten ustala się przyjmując wielkość zysku w jednym roku.",

d) dodaje się ust. 8a w brzmieniu:

"8a. Kwotę nagród i premii, o której mowa w ust. 8, sumuje się z kwotą przekazaną z zysku do podziału za rok poprzedni na zakładowy fundusz socjalny - z wyłączeniem środków przekazanych na rachunek amortyzacji środków trwałych służących zakładowej działalności socjalnej - przekraczającą 120% kwoty odpisu podstawowego za rok poprzedni.",

e) w ust. 9 w pkt 1 oznaczenie "§ 8" zastępuje się oznaczeniem "§ 9",

f) w ust. 9 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3) wypłaty na rzecz osób, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1-3 oraz 6, w jednostkach stosujących formuły miernikowo-przyrostową, progową i zyskową oraz wypłaty dla członków spółdzielni zatrudnionych w zakładach na zryczałtowanym rozrachunku,

4) wypłaty dla osób wykonujących pracę nakładczą oraz pracowników wynagradzanych z funduszu rehabilitacji inwalidów - w razie opodatkowania nadwyżki przeciętnego wynagrodzenia.",

10) w § 18:

a) w ust. 1 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu:

"Przepisy ust. 2-8 nie mają zastosowania w jednostkach gospodarczych stosujących formułę udziałową.",

b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) pracowników zatrudnionych w zakładach na zryczałtowanym rozrachunku,"

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Przy ustalaniu przeciętnego wynagrodzenia wolnego od podatku stosuje się - zamiast wskaźnika przyrostu (spadku) produkcji lub zysku - wskaźnik przyrostu (spadku) wydajności pracy. Wydajność pracy dla tych celów ustala się jako iloraz produkcji lub zysku i przeciętnego zatrudnienia wykazanego w sprawozdawczości Głównego Urzędu Statystycznego, z zastosowaniem wyłączeń, o których mowa w ust. 2.",

d) dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

"4a. Jednostki gospodarcze stosujące formułę opodatkowania indywidualnych wynagrodzeń, dla których Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalił jako podstawę opodatkowania nadwyżkę przeciętnego wynagrodzenia ponad przeciętne wynagrodzenie wolne od podatku, powiększają kwotę naliczonego podatku za rok poprzedzający pierwszy rok stosowania tej formuły o kwotę podatku naliczonego za rok podatkowy odpowiadającą przyrostowi wynagrodzeń z tytułu wzrostu zatrudnienia w stosunku do tego roku. Kwotę tego powiększenia ustala się jako iloczyn wzrostu przeciętnego zatrudnienia w roku podatkowym w stosunku do roku poprzedzającego pierwszy rok stosowania tej formuły oraz przeciętnej kwoty podatku naliczonego od nadwyżek indywidualnych wynagrodzeń pracowników w roku podatkowym.",

11) w § 20 w ust. 1 po wyrazach: "z zastrzeżeniem ust. 3" dodaje się wyrazy: "oraz § 20a ust. 5 i 6",

12) po § 20 dodaje się § 20a i 20b w brzmieniu:

"§ 20a. 1. Dla celów ustalania podstawy opodatkowania określonej w art. 30 ust. 2 pkt 1a ustawy przyjmuje się kwoty wynagrodzeń zaliczone do kosztów roku poprzedniego i roku podatkowego. W razie reorganizacji polegającej na przejęciu lub przekazaniu jednostek organizacyjnych (zakładów, działów itp.), kwota wynagrodzeń roku poprzedniego podlega odpowiedniej korekcie zgodnie z § 10 ust. 2, niezależnie od stosowanej przez jednostkę gospodarczą formuły ustalania kwot wolnych od podatku.

2. Z kwot wynagrodzeń ustalonych zgodnie z ust. 1 wyłącza się:

1) wynagrodzenia z tytułu umów o prace autorskie i realizatorskie (honoraria),

2) wynagrodzenia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 7 i 8.

3. Z kwoty wynagrodzeń roku podatkowego wyłącza się również:

1) wypłaty z rezerwy na wynagrodzenia

2) dodatkowe kwoty wolne od podatku, ustalone w centralnym planie rocznym dla jednostek, w których relacje płac są niższe od relacji normatywnych, określonych na podstawie syntetycznej oceny płac,

3) wynagrodzenia pracowników nowych zakładów, o których mowa w § 8 ust. 1 uruchomionych w roku podatkowym oraz przyrost wynagrodzeń pracowników nowych zakładów, uruchomionych w roku poprzednim,

4) przyrost kwot wynagrodzeń ustalonych zgodnie z § 6 rozporządzenia.

4. Jednostki gospodarcze, dla których Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalił jako podstawę opodatkowania nadwyżkę przeciętnego wynagrodzenia ponad przeciętne wynagrodzenie wolne od podatku, obliczają przeciętne wynagrodzenie roku poprzedniego i roku podatkowego dla celów, o których mowa w ust. 1, dzieląc kwoty wynagrodzeń ustalone zgodnie z ust. 1-3 przez przeciętne zatrudnienie wykazywane w sprawozdawczości Głównego Urzędu Statystycznego, bez zatrudnionych za granicą, oraz w zakładach prowadzonych na zasadach zryczałtowanego rozrachunku, powiększone o przeciętne zatrudnienie osób wykonujących pracę nakładczą. Przeciętne zatrudnienie osób wykonujących pracę nakładczą ustala się jako iloraz kwoty ich wynagrodzeń i przeciętnego wynagrodzenia pracowników danej jednostki. Tak ustalona liczba zatrudnionych nie może być wyższa od liczby osób faktycznie zatrudnionych w systemie pracy nakładczej w danym roku. Podatkowi w tych jednostkach podlega łączna suma środków wydatkowanych na przyrost przeciętnych wynagrodzeń ponad wskaźnik wzrostu określony w centralnym planie rocznym.

5. Wpłat podatku z tytułu przekroczenia wskaźnika wzrostu wynagrodzeń, określonego w centralnym planie rocznym, jednostki gospodarcze dokonują jednorazowo po zakończeniu roku podatkowego w terminach określonych w § 20 ust. 4.

6. Jednostki gospodarcze, w których:

1) wzrost kwoty wynagrodzeń w okresie trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do kwoty stanowiącej 3/4 kwoty wynagrodzeń w roku poprzednim lub

2) wzrost przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w okresie 3 kwartałów roku podatkowego w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w roku poprzednim

jest wyższy od wskaźnika wzrostu określonego w centralnym planie rocznym o więcej niż 2 punkty, dokonują zaliczkowych wpłat podatku za okres trzech kwartałów - w terminie 25 dni roboczych po upływie III kwartału.

7. Jednostki gospodarcze nowo powstałe w roku podatkowym lub w ciągu roku poprzedniego nie naliczają podatku, o którym mowa w ust. 1-6.

§ 20b. 1. W jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 8 rozporządzenia, kwotę wolną od podatku w roku poprzednim dla określenia kwoty wolnej od podatku w 1987 r. stanowi suma:

1) kwoty stanowiącej iloczyn kwoty wolnej od podatku w roku gospodarczym 1985/86 i wskaźnika relacji kwoty wynagrodzeń w I półroczu 1986 r. do kwoty wynagrodzeń za rok gospodarczy 1985/86 oraz

2) kwoty wolnej od podatku w II półroczu 1986 r."

§  2.

1. W jednostkach stosujących w latach 1986 i 1987 formułę opodatkowania indywidualnych wynagrodzeń wynagrodzenia za 1987 r. ustalone zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia wymienionego w § 1 w brzmieniu ustalonym w § 1 pkt 2 lit. b) pomniejsza się o:

1) wynagrodzenia wypłacone członkom zakładowych zespołów gospodarczych w I kwartale 1987 r.,

2) wynagrodzenia, o których mowa w § 2 ust. 4 rozporządzenia wymienionego w § 1 w brzmieniu ustalonym w § 1 pkt 2 lit. c), wypłacone w II, III i IV kwartale 1987 r.

2. Kwotę nagród i premii podlegającą podatkowi, wypłacaną z zysku za 1986 r., pomniejsza się o wypłaty dokonane na rzecz członków zakładowych zespołów gospodarczych.

3. Z kwoty wynagrodzeń 1987 r., ustalonej zgodnie z § 20a ust. 1-3 rozporządzenia wymienionego w § 1 w brzmieniu ustalonym w § 1 pkt 12, wyłącza się dodatkowe kwoty wolne od podatku, stanowiące:

1) różnicę między równowartością wydanych przez jednostkę gospodarczą deputatów węglowych w naturze za okres kwiecień-grudzień 1987 r. i 1986 r.,

2) różnicę między równowartością wypłaconych ekwiwalentów pieniężnych za deputat węglowy za okres kwiecień-grudzień 1987 r. i 1986 r.; przy ustalaniu równowartości ekwiwalentów za 1987 r. uwzględnia się wzrost ich wartości o kwotę wynikającą z podwyższenia cen detalicznych węgla, nie więcej jednak niż o 1.700 zł za 1 tonę,

3) iloczyn 420 zł, 9 miesięcy oraz liczby pracowników zatrudnionych w dniu 1 kwietnia 1987 r. w przeliczeniu na zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, których wynagrodzenie miesięczne za pełny wymiar czasu pracy nie przekracza 14.000 zł; wynagrodzenie miesięczne oblicza się jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, gdyby był wykorzystany przez pracownika w marcu 1987 r., z tym że w wynagrodzeniu tym nie uwzględnia się:

a) wynagrodzenia i dodatków za pracę przekraczającą dobową normę czasu pracy oraz wynagrodzenia i dodatków za pracę wykonywaną w ramach dobowej normy czasu pracy, lecz przekraczającą tygodniową normę czasu pracy,

b) wynagrodzenia i dodatków za pracę w niedzielę, święto oraz w dodatkowym dniu wolnym od pracy, jeżeli praca w tych dniach stanowiła pracę w godzinach nadliczbowych.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do obliczania podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń za okres od dnia 1 stycznia 1987 r., z wyjątkiem przepisów § 1:

1) pkt 2 lit. d), który stosuje się począwszy od rozliczeń podatku za 1988 r.,

2) pkt 3 lit. a) i lit. f), który stosuje się począwszy od dnia 1 kwietnia 1987 r.,

3) pkt 4, który stosuje się począwszy od rozliczeń podatku za 1986 r.,

4) pkt 9 lit. d), który stosuje się począwszy od podziału zysku za 1987 r.

• Identyfikator: Dz.U.1987.10.68
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zmiana rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad obliczania podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń.
• Data aktu: 30/03/1987
• Data ogłoszenia: 31/03/1987
• Data wejścia w życie: 31/03/1987