Rodziny zastępcze.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 26 stycznia 1979 r.
w sprawie rodzin zastępczych.

Na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 15 lipca 1961 r. o rozwoju systemu oświaty i wychowania (Dz. U. Nr 32, poz. 160, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1972 r. Nr 16, poz. 114, z 1975 r. Nr 45, poz. 234 i z 1984 r. Nr 49, poz. 253) zarządza się, co następuje:
§  1.
W celu zapewnienia dzieciom pozbawionym należytej pieczy rodzicielskiej właściwych warunków wychowania Państwo organizuje i rozwija rodziny zastępcze, tworzy warunki do ich prawidłowego funkcjonowania oraz udziela pomocy pieniężnej i rzeczowej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dzieci przebywających w rodzinach zastępczych.
§  2.
1.
Umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego.
2.
Dziecko może być również umieszczone w rodzinie zastępczej bez orzeczenia sądu opiekuńczego na podstawie umowy powierzenia dziecka, zawartej na piśmie między rodziną zastępczą a terenowym organem administracji państwowej właściwym dla miejsca zamieszkania tej rodziny - na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka, którym przysługuje władza rodzicielska. Organ ten obowiązany jest pouczyć rodzinę zastępczą o jej prawach i obowiązkach oraz o możliwości uzyskania pomocy Państwa.
3.
Rodzina zastępcza podejmuje obowiązek pieczy i wychowania powierzonego dziecka z dniem jej ustanowienia przez sąd bądź z dniem zawarcia umowy powierzenia dziecka między tą rodziną a terenowym organem administracji państwowej właściwym dla jej stałego miejsca zamieszkania.
4. 1
Zasady i warunki zawierania umów z rodzinami zastępczymi ustali Minister Edukacji Narodowej.
§  3.
1.
Pełnienie społecznej funkcji rodziny zastępczej może być powierzone małżeństwu lub osobie nie pozostającej w związku małżeńskim - w tym także osobom spokrewnionym z dzieckiem, zobowiązanym do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka - jeżeli spełniają następujące warunki:
1)
dają rękojmię należytego wykonywania zadań rodziny zastępczej,
2)
mają obywatelstwo polskie, miejsce zamieszkania w kraju i korzystają z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
3)
nie były pozbawione praw rodzicielskich i opiekuńczych,
4)
każda z tych osób ma ukończony co najmniej 24 rok życia,
5)
nie są chore na chorobę psychiczną, przewlekłą zakaźną lub inną chorobę uniemożliwiającą zapewnienie właściwej pieczy nad dzieckiem i jego wychowania, co zostało stwierdzone przez społeczny zakład służby zdrowia,
6)
mają odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz stałe źródło utrzymania.
2.
Przy wykonywaniu obowiązku bieżącej pieczy nad dzieckiem i przy jego wychowaniu rodzina zastępcza powinna starać się o:
1)
wytworzenie w domu atmosfery rodzinnej, wzajemnego zaufania, zrozumienia, pomocy i życzliwości,
2)
zagwarantowanie dziecku bezpieczeństwa, zapewnienie mu opieki lekarskiej, racjonalnego żywienia, odpowiedniej odzieży i kulturalnych warunków bytu,
3)
zapewnienie odpowiednich warunków do systematycznego uczęszczania dziecka do szkoły, aż do uzyskania co najmniej obowiązującego powszechnie wykształcenia i zdobycia zawodu umożliwiającego samodzielne życie,
4)
zapewnienie dziecku warunków wszechstronnego rozwoju oraz kształtowania odpowiednich postaw ideowo-moralnych, budzenie i rozwijanie w nim uzdolnień, kształcenie umiejętności i nawyków pracy, organizowanie wolnego czasu i wypoczynku, rozwijanie wrażliwości estetycznej i wdrażanie do kultury życia codziennego,
5)
przygotowanie dziecka do życia społecznego, rozwijanie w nim poszanowania mienia społecznego i osobistego oraz wdrażanie do wykonywania dostosowanych do jego możliwości prac porządkowych i samoobsługowych,
6)
udzielenie pomocy w usamodzielnianiu się, a w szczególności w uzyskaniu pracy i mieszkania.
§  4.
1.
Doboru dzieci w celu umieszczenia w rodzinie zastępczej na podstawie umowy powierzenia dziecka, o której mowa w § 2 ust. 2, dokonuje terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca zamieszkania rodziców dziecka.
2.
Organ wymieniony w ust. 1 może zakwalifikować do umieszczenia w rodzinie zastępczej dzieci, które nie odbiegają od normy rozwojowej, co zostało stwierdzone na podstawie odpowiednich badań dokonanych w trybie i na zasadach określonych odrębnymi przepisami, i znajdują się w wyjątkowo trudnej sytuacji życiowej, uniemożliwiającej zapewnienie przez ich rodziców podstawowych warunków pieczy i wychowania.
3.
Dzieci odbiegające od normy rozwojowej, kwalifikujące się na podstawie badań, o których mowa w ust. 2, do kształcenia w szkołach i zakładach specjalnych, mogą być umieszczane tylko w tych rodzinach zastępczych, które mają pełne rozeznanie ich poziomu rozwoju fizycznego i psychicznego oraz warunki i możliwości zapewnienia tym dzieciom odpowiedniej pieczy i wychowania.
§  5.
Terenowy organ administracji państwowej może upoważnić organizacje społeczne, których zadania statutowe przewidują opiekę nad dziećmi, do wykonywania pewnych czynności dotyczących doboru rodzin zastępczych i kwalifikacji dzieci do umieszczenia w rodzinie zastępczej, a zwłaszcza:
1)
pozyskiwania kandydatów do pełnienia społecznej roli rodziny zastępczej,
2)
przeprowadzania wywiadów środowiskowych dotyczących osób, które mają stanowić rodzinę zastępczą.
§  6.
1.
Rozwiązanie z rodziną zastępczą umowy powierzenia dziecka, o której mowa w § 2 ust. 2. następuje po upływie 3 miesięcy od wypowiedzenia dokonanego na piśmie przez jedną ze stron umowy.
2. 2
Terenowy organ administracji państwowej rozwiązuje z rodziną zastępczą umowę powierzenia dziecka bez wypowiedzenia ze skutkiem natychmiastowym w razie:
1)
rażącego niewywiązywania się rodziny zastępczej z przyjętych zadań,
2)
ustania warunków wymaganych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, wymienionych w § 3 ust. 1.
3.
W razie rozwiązania z rodziną zastępczą umowy powierzenia dziecka terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca jej zamieszkania w każdym wypadku ma obowiązek zapewnienia dziecku dalszej pieczy i wychowania.
§  7.
1.
Sąd przed wydaniem orzeczenia o umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej może zwrócić się do terenowego organu administracji państwowej, właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka, o wskazanie kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej.
2.
Sąd, powierzając dziecko rodzinie zastępczej, poucza ją jednocześnie o jej prawach i obowiązkach oraz o możliwości uzyskania pomocy Państwa.
§  8.
Jeżeli sąd, zarządzając umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej, nie wskaże jednocześnie tej rodziny, jej doboru dokonuje terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca pobytu dziecka - w porozumieniu z sądem opiekuńczym. Organ ten zawiera z dobraną przez siebie rodziną zastępczą umowę powierzenia dziecka, która stanowi podstawę umieszczenia dziecka w tej rodzinie.
§  9.
1.
Odpis prawomocnego orzeczenia o powierzeniu dziecka rodzinie zastępczej sąd opiekuńczy przesyła do terenowego organu administracji państwowej właściwego dla jej miejsca zamieszkania.
2.
Odpis prawomocnego orzeczenia o umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej bez jednoczesnego jej wskazania (§ 8) sąd opiekuńczy przesyła do terenowego organu administracji państwowej właściwego dla miejsca pobytu dziecka - w celu wykonania orzeczenia.
§  10.
1.
Terenowy organ administracji państwowej wymieniony w § 9 ust. 1 jest obowiązany zawiadamiać sąd opiekuńczy, który powierzył dziecko rodzinie zastępczej, o okolicznościach uzasadniających potrzebę zmiany praw i obowiązków tej rodziny, zwłaszcza w razie niewywiązywania się jej z przyjętych zadań, oraz o ustaniu potrzeby dalszego pobytu dziecka w tej rodzinie.
2.
W razie umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego bez jednoczesnego jej wskazania (§ 8) terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej jest obowiązany zawiadamiać właściwy sąd opiekuńczy o okolicznościach uzasadniających zmianę praw i obowiązków tej rodziny, a w szczególności o:
1)
sposobie wykonania orzeczenia,
2)
każdorazowej zmianie miejsca pobytu stałego rodziny zastępczej,
3)
dokonanej zmianie rodziny zastępczej,
4)
ustaniu potrzeby dalszego pobytu dziecka w rodzinie zastępczej.
§  11.
Terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej czuwa nad należytym wykonywaniem przyjętych przez nią zadań oraz udziela jej pomocy w rozwiązywaniu trudności związanych z wychowywaniem dziecka. Zadania te wykonują nauczyciele wyznaczeni przez ten organ.
§  12.
1.
Dzieciom umieszczonym w rodzinach zastępczych udziela pomocy pieniężnej na pokrycie kosztów ich utrzymania terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej.
2.
Podstawą przyznania pomocy pieniężnej jest umowa o pomocy pieniężnej, zawarta między terenowym organem administracji państwowej wymienionym w ust. 1 a rodziną zastępczą, określająca zasady tej pomocy.
3.
Pomocy pieniężnej udziela się od dnia zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 4, do czasu ukończenia przez dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej 18 lat, a po ukończeniu tego wieku - w razie kontynuowania nauki albo ustalenia inwalidztwa uniemożliwiającego podjęcie nauki lub zatrudnienia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat, a w razie kontynuowania studiów wyższych na ostatnim roku - do ukończenia 26 lat, chyba że dziecko osiąga z tytułu pracy własnej dochody przekraczające najniższe zasadnicze wynagrodzenie miesięczne obowiązujące w uspołecznionych zakładach pracy. Oceny stanu inwalidztwa dokonuje właściwa komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.
4.
W razie umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej:
1)
przed dniem zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2, wypłata kwot pomocy pieniężnej następuje od dnia faktycznego umieszczenia dziecka w rodzime zastępczej, jednakże za okres nie dłuższy niż 2 lata,
2)
po dniu zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2, wypłata kwot pomocy pieniężnej następuje od dnia faktycznego umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej.
§  13. 3
Pomoc pieniężna przysługująca dziecku umieszczonemu w rodzinie zastępczej obcej lub spokrewnionej z nim w stopniu nie zobowiązującym do świadczeń alimentacyjnych na jego rzecz wynosi miesięcznie 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym, ustalonego na podstawie przepisów określających wysokość przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej.
§  14. 4
Pomoc pieniężna przysługująca dziecku umieszczonemu w rodzinie zastępczej, w której chociaż jedna z osób stanowiących tę rodzinę jest z nim spokrewniona w stopniu zobowiązującym do świadczeń alimentacyjnych na jego rzecz, wynosi miesięcznie 20% wynagrodzenia, o którym mowa w § 13.
§  15. 5
 
1.
Pomoc pieniężna przysługująca dziecku umieszczonemu w rodzinie zastępczej, które ze względu na stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny wymaga stałej opieki innej osoby, polegającej na konieczności pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym i rehabilitacyjnym, wynosi miesięcznie 100% wynagrodzenia, o którym mowa w § 13.
2.
Oceny stanu dziecka, o którym mowa w ust. 1, dokonuje:
1)
wojewódzka poradnia wychowawczo­zawodowa,
2)
wojewódzka przychodnia (specjalistyczny zespół opieki zdrowotnej) matki i dziecka.

Oceny tej dokonuje się również na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.

§  16. 6
Jeżeli dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej otrzymuje rentę rodzinną, stawkę przysługującej mu pomocy pieniężnej zmniejsza się o połowę tej renty, bez dodatków: rodzinnego, pielęgnacyjnego i dla sierot zupełnych.
§  17. 7
 
1.
Terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej wypłaca tej rodzinie, po zawarciu z nią umowy o pomocy pieniężnej, o której mowa w § 12 ust. 2, jednorazowy zasiłek pieniężny w wysokości 190% wynagrodzenia, o którym mowa w § 13.
2.
Rodziny zastępcze, którym nie przysługuje zasiłek rodzinny na dziecko umieszczone w tej rodzinie, otrzymują dodatkową pomoc pieniężną w wysokości zasiłku rodzinnego wypłacanego osobom zatrudnionym w gospodarce uspołecznionej.
3.
Rodziny zastępcze pobierające zasiłek rodzinny niższy od zasiłku rodzinnego wypłacanego osobom zatrudnionym w gospodarce uspołecznionej otrzymują dodatkową pomoc pieniężną w wysokości uzupełniającej do kwoty zasiłku rodzinnego wypłacanego osobom zatrudnionym w gospodarce uspołecznionej.
§  18.
Rodziny zastępcze korzystają w zakresie świadczeń przyznawanych z zakładowego funduszu socjalnego bądź z zakładowego funduszu mieszkaniowego z takich samych uprawnień, jakie przysługują pracownikom z tytułu posiadania dzieci własnych.
§  19.
1.
Dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej mają prawo do bezpłatnego korzystania ze żłobków i przedszkoli, na zasadach pierwszeństwa, oraz do bezpłatnego korzystania z różnych form wypoczynku i ze świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia.
2.
Dzieciom umieszczonym w rodzinach zastępczych znajdującym się w szczególnie trudnej sytuacji materialnej, powstałej na skutek wypadków losowych, może być przyznana dodatkowa pomoc pieniężna.
§  20.
Usamodzielniającym się dzieciom umieszczonym w rodzinach zastępczych przysługuje pomoc pieniężna lub rzeczowa oraz prawo do otrzymania mieszkania na zasadach przewidzianych dla wychowanków państwowych domów dziecka.
§  21.
1.
Rodzice, których dzieci są umieszczone w rodzinach zastępczych, zobowiązani są do odpłatności z tego tytułu na zasadach ustalonych w rozporządzeniu.
2.
Przez rodziców należy rozumieć oboje rodziców lub jedno z nich.
3. 8
Miesięczna opłata ponoszona przez rodziców jest równa miesięcznej pomocy dla rodziny zastępczej, w której umieszczono dziecko, określonej w § 13 i 14.
4.
Opłat ustalonych rozporządzeniem nie ponoszą rodzice, którzy są zobowiązani do alimentacji dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej na podstawie orzeczenia sądowego.
5. 9
Jeżeli obowiązek alimentacyjny obciąża jednego z rodziców, w stosunku do drugiego ustala się odpłatność w wysokości dwukrotnie niższej od określonej w ust. 3.
§  22. 10
(skreślony).
§  23.
1. 11
Wysokość opłat rodziców ustala terenowy organ administracji państwowej właściwy dla ich miejsca zamieszkania.
2.
Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią należność podlegającą egzekucji administracyjnej.
3.
Terenowy organ administracji państwowej właściwy dla miejsca zamieszkania rodziców dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej może w szczególnie uzasadnionych wypadkach zwolnić ich całkowicie lub częściowo od odpłatności na określony czas, nie dłużej jednak niż na 1 rok kalendarzowy.
§  24. 12
Wpływy z opłat za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej podlegają przekazaniu na rachunek budżetu rady narodowej właściwej dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej, w której to dziecko zostało umieszczone.
§  25.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o terenowym organie administracji państwowej, należy przez to rozumieć terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw oświaty i wychowania stopnia podstawowego.
1 § 2 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1987 r. (Dz.U.87.39.221) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.
2 § 6 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.
3 § 13:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1987 r. (Dz.U.87.39.221) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 1 lutego 1988 r. (Dz.U.88.3.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1989 r. (Dz.U.89.27.142) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1989 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1990 r.

4 § 14:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 i 7 rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1987 r. (Dz.U.87.39.221) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1990 r.

5 § 15:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1987 r. (Dz.U.87.39.221) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 1 lutego 1988 r. (Dz.U.88.3.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1989 r. (Dz.U.89.27.142) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1989 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1990 r.

6 § 16:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1987 r. (Dz.U.87.39.221) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1990 r.

7 § 17 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1990 r.
8 § 21 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.
9 § 21 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.
10 § 22 skreślony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.
11 § 23 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.
12 § 24 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 5 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.103) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.

Zmiany w prawie

Kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe rosną od lipca po raz drugi w tym roku

41 mln 281 tys. 920 złotych może od lipca wynieść maksymalna kara za przestępstwo skarbowe. Najniższa grzywna za wykroczenie wynosi natomiast 430 złotych. Wzrost kar ma związek z podwyższeniem wysokości minimalnego wynagrodzenia. Od lipca 2024 roku wynosi ono 4300 złotych.

Krzysztof Koślicki 01.07.2024
Przepisy o głosowaniu korespondencyjnym bez poprawek Senatu

W środę Senat nie zgłosił poprawek do noweli kodeksu wyborczego, która umożliwia głosowanie korespondencyjne wszystkim obywatelom zarówno w kraju, jak i za granicą. 54 senatorów było za, a 30 przeciw. Ustawa trafi teraz do prezydenta. Poprzedniego dnia takie rozwiązanie rekomendowały jednomyślnie senackie komisje Praw Człowieka i Praworządności, Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawcza.

Grażyna J. Leśniak 26.06.2024
Rząd zmienia przepisy o układach zbiorowych pracy

Katalog spraw regulowanych w układzie zbiorowym pracy będzie otwarty i będzie mógł obejmować sprawy dotyczące w szczególności wymiaru i norm czasu pracy, systemów i rozkładów czasu pracy, pracy w godzinach nadliczbowych, wymiaru urlopu wypoczynkowego, warunków wynagradzania czy organizacji pracy. Do uzgodnień międzyresortowych trafił dziś projekt zupełnie nowej ustawy o układach zbiorowych pracy i porozumieniach zbiorowych. Jego autorzy zakładają, że nowe przepisy zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2025 roku.

Grażyna J. Leśniak 25.06.2024
Nowe zasady przeprowadzania kontroli w pomocy społecznej

Dziś (piątek, 21 czerwca) weszły w życie nowe przepisy dotyczące przeprowadzania kontroli w pomocy społecznej. Dotyczą m.in. rozszerzenia nadzoru nad realizacją zaleceń pokontrolnych i objęcia procedurą kontrolną mieszkań treningowych i wspomaganych.

Robert Horbaczewski 21.06.2024
Nowelizacja kodeksu pracy o substancjach reprotoksycznych wejdzie w życie pod koniec czerwca

W dniu 14 czerwca opublikowana została nowelizacja kodeksu pracy dotycząca ochrony pracowników przed substancjami reprotoksycznymi, które są szkodliwe m.in. dla płodności i funkcji seksualnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów.

Grażyna J. Leśniak 17.06.2024
Bez polskiego prawa jazdy obcokrajowiec nie zostanie taksówkarzem

​Od 17 czerwca wszyscy kierowcy, którzy pracują w Polsce w charakterze taksówkarzy lub świadczą usługi odpłatnego przewozu osób, będą musieli posiadać polskie prawo jazdy. Zapewne nie wszystkim kierowcom z zagranicy uda się to prawo jazdy zdobyć, więc liczba obcokrajowców świadczących usługi przewozu osób może spaść.

Regina Skibińska 15.06.2024