Konwencja ta weszła w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dnia 14 stycznia 1981 r.Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące Państwa stały się stronami powyższej konwencji, która weszła w życie dnia 6 września 1977 r., składając dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przyjęcia, zatwierdzenia albo przystąpienia w niżej podanych datach:
Węgry dnia 9 stycznia 1974 r.,
Czechosłowacja dnia 8 maja 1974 r.,
z następującym oświadczeniem:
"Artykuł VII ustęp 1 wymienionej konwencji jest niezgodny z powszechnie uznaną zasadą suwerennej równości Państw.",
Hiszpania dnia 13 maja 1974 r.,
Niemiecka Republika Demokratyczna dnia 27 września 1974 r.,
z następującymi oświadczeniami:
"Niemiecka Republika Demokratyczna uważa za konieczne zwrócić uwagę, że artykuł VII pozbawia niektóre Państwa możliwości stania się stronami tej konwencji.
Konwencja reguluje sprawy dotyczące interesów wszystkich Państw, dlatego powinna być otwarta dla wszystkich Państw, które w swej polityce kierują się zasadami i celami Karty Narodów Zjednoczonych, tak aby mogły one stać się stronami konwencji.
Odnośnie do postanowień artykułu XIII konwencji w sprawie rozstrzygania w drodze arbitrażu sporów dotyczących interpretacji lub stosowania konwencji Niemiecka Republika Demokratyczna oświadcza, że przyjęcie tego postanowienia nie powinno być rozumiane w taki sposób, jak gdyby stanowisko Niemieckiej Republiki Demokratycznej, że spór może być skierowany do trybunału arbitrażowego w celu rozpatrzenia tylko za zgodą wszystkich stron w sporze, uległo zmianie.",
oraz deklaracją:
"Skrócone oznaczenie Państwa na tabliczkach rejestracyjnych, wymagane zgodnie z konwencją, odpowiada znakowi wyróżniającemu używanemu do oznaczania Państwa rejestracji pojazdów mechanicznych i brzmi "DDR". Właściwą władzą w Niemieckiej Republice Demokratycznej dla wszystkich spraw związanych z niniejszą konwencją jest "DDR Schifts-Revision und Klassifikation (DSRK).",
Francja dnia 21 października 1974 r.,
z następującym zastrzeżeniem:
"Rząd Francuski zgodnie z postanowieniami artykułu XIV zgłasza zastrzeżenie przeciwko tej części artykułu X ustęp 4, która brzmi: «zastrzeżenie wniesione przez Umawiającą się Stronę nie będzie wiązać innych Umawiających się Stron w zakresie przyjęcia kontenerów, do których odnosi się niniejsza konwencja».
Jeżeli Umawiająca się Strona zgłosi zastrzeżenie do poprawki, postanowienia tej poprawki nie będą powoływane przeciwko danej Stronie.",
Nowa Zelandia dnia 23 grudnia 1974 r.,
z następującym oświadczeniem:
"Rząd Nowej Zelandii oświadcza, że konwencja nie będzie dotyczyła Wysp Cooka, Niue i Tokelau.",
Rumunia dnia 26 listopada 1975 r.,
z następującym oświadczeniem:
"Rząd Socjalistycznej Republiki Rumunii uważa, że postanowienia artykułu VII Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, sporządzonej w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r., nie są zgodne z zasadą, że międzynarodowe umowy wielostronne, których cele i założenia dotyczą całej społeczności międzynarodowej, powinny być otwarte do powszechnego udziału.",
Republika Federalna Niemiec dnia 27 lipca 1976 r.,
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich dnia 24 sierpnia 1976 r.,
z następującymi oświadczeniami:
"Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich uważa, że postanowienia artykułu VII Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach ograniczające uczestnictwo niektórych Państw w konwencji, są sprzeczne z powszechnie uznaną zasadą suwerennej równości Państw.
Odnośnie do postanowień artykułu XIII w sprawie rozstrzygania w drodze arbitrażu sporów dotyczących interpretacji i stosowania niniejszej konwencji Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich stwierdza, że przyjęcie tych postanowień nie może być rozumiane jako zmiana stanowiska Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, iż spór może być skierowany do trybunału arbitrażowego tylko za zgodą wszystkich stron w sporze w każdym indywidualnym przypadku.",
Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka dnia 6 września 1976 r.,
z następującymi oświadczeniami:
"Rząd Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej uważa, że postanowienia artykułu VII Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, ograniczające uczestnictwo niektórych Państw w konwencji, są sprzeczne z powszechnie uznaną zasadą suwerennej równości Państw.
Odnośnie do postanowień artykułu XIII w sprawie rozstrzygania w drodze arbitrażu sporów dotyczących interpretacji i stosowania niniejszej konwencji Rząd Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej stwierdza, że przyjęcie tych postanowień nie może być rozumiane jako zmiana stanowiska Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, iż spór może być skierowany do trybunału arbitrażowego tylko za zgodą wszystkich stron w sporze w każdym indywidualnym przypadku.",
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka dnia 6 września 1976 r.,
z następującymi oświadczeniami:
"Rząd Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej uważa, że postanowienia artykułu VII Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, ograniczające uczestnictwo niektórych Państw w konwencji, są sprzeczne z powszechnie uznaną zasadą suwerennej równości Państw.
Odnośnie do postanowień artykułu XIII w sprawie rozstrzygania w drodze arbitrażu sporów dotyczących interpretacji i stosowania niniejszej konwencji Rząd Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej stwierdza, że przyjęcie tych postanowień nie może być rozumiane jako zmiana stanowiska Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, iż spór może być skierowany do trybunału arbitrażowego tylko za zgodą wszystkich stron w sporze w każdym indywidualnym przypadku.",
Bułgaria dnia 17 listopada 1976 r.,
z następującymi oświadczeniami:
"Ludowa Republika Bułgarii uważa, że artykuł VII, który ogranicza uczestnictwo wielu Państw w konwencji, jest sprzeczny z powszechnie uznaną zasadą suwerennej równości Państw.
Ludowa Republika Bułgarii uważa, że przyjęcie przez nią artykułu XIII nie może być rozumiane jako zmiana jej stanowiska, iż jakikolwiek spór może być skierowany do trybunału arbitrażowego tylko za zgodą wszystkich stron w sporze w każdym indywidualnym przypadku.",
Stany Zjednoczone dnia 3 stycznia 1978 r.,
Indie dnia 27 stycznia 1978 r.,
Liberia dnia 14 lutego 1978 r.,
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii dnia 8 marca 1978 r.,
z następującym zastrzeżeniem:
"Rząd Zjednoczonego Królestwa zastrzega sobie prawo do niestosowania niniejszej konwencji wobec każdego terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest on odpowiedzialny; konwencja będzie stosowana na danym terytorium po upływie dwunastu miesięcy od notyfikowania przez Rząd Zjednoczonego Królestwa Sekretarzowi Generalnemu Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej o jej stosowaniu na danym terytorium.",
Japonia dnia 12 czerwca 1978 r.,
Arabia Saudyjska dnia 6 października 1978 r.,
Bahama dnia 16 lutego 1979 r.,
Dania dnia 2 marca 1979 r.,
z oświadczeniem, że konwencja nie będzie stosowana do Grenlandii i Wysp Owczych.
Jemeńska Republika Arabska dnia 6 marca 1979 r.,
Argentyna dnia 11 września 1979 r.,
Włochy dnia 31 października 1979 r.,
Australia dnia 22 lutego 1980 r.,
Chile dnia 28 marca 1980 r.,
z zastrzeżeniem, że jakakolwiek poprawka do konwencji lub do załączników do niej nie będzie miała mocy wiążącej dla Chile, zanim nie zostanie zatwierdzona i ratyfikowana zgodnie z przepisami wewnętrznymi ustawodawstwa Chile,
Szwecja dnia 9 czerwca 1980 r.,
Chińska Republika Ludowa dnia 23 września 1980 r.,
Luksemburg dnia 13 listopada 1980 r.,
Gwinea dnia 19 stycznia 1981 r.,
Kanada dnia 19 lutego 1981 r.,
Izrael dnia 21 sierpnia 1981 r.,
Belgia dnia 16 września 1981 r.,
Republika Południowej Afryki dnia 25 czerwca 1982 r.,
Barbados dnia 1 września 1982 r.
Ponadto podaje się do wiadomości, że konwencja weszła w życie w stosunku do pierwszych jedenastu wyżej wymienionych Państw dnia 6 września 1977 r., a w stosunku do każdego z pozostałych Państw weszła w życie, zgodnie z artykułem VIII, po upływie dwunastu miesięcy od daty złożenia przez to Państwo jego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia albo przystąpienia.
