Konwencja o uznawaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia i stopni naukowych w państwach regionu Europy. Paryż.1979.12.21.

KONWENCJA

o uznawaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia i stopni naukowych w państwach regionu Europy,

sporządzona w Paryżu dnia 21 grudnia 1979 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 21 grudnia 1979 r. została sporządzona w Paryżu Konwencja o uznawaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia i stopni naukowych w państwach regionu Europy.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 17 września 1982 r.

(Tekst konwencji zawiera załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA

o uznawaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia i stopni naukowych w państwach regionu Europy.

sporządzona w Paryżu dnia 21 grudnia 1979 r.

Wstęp.

Państwa regionu Europy - Strony niniejszej konwencji,

przypominając, że - jak to niejednokrotnie stwierdziła Konferencja Ogólna UNESCO w swych rezolucjach dotyczących współpracy europejskiej - "rozwijanie współpracy między narodami w dziedzinach oświaty, nauki, kultury i informacji, zgodnie z zasadami ustanowionymi w Konstytucji UNESCO, odrywa istotną rolę w popieraniu pokoju i międzynarodowego zrozumienia",

świadome ścisłych związków istniejących miedzy ich kulturami mimo różnorodności języków i różnic w systemach społeczno-gospodarczych oraz pragnąc umacniać współpracę w dziedzinie oświaty i kształcenia dla dobrobytu i stałego rozkwitu swoich narodów,

przypominając, że Państwa zgromadzone w Helsinkach wyraziły w Akcie Końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (1 sierpnia 1975 r.) intencje "ułatwiania - na wzajemnie uzgodnionych warunkach - studentom, nauczycielom i pracownikom nauki Państw uczestniczących dostępu do instytucji oświatowych, kulturalnych i naukowych każdego z nich (...), w szczególności przez (...) doprowadzenie do wzajemnego uznawania stopni naukowych i dyplomów bądź - gdy jest to niezbędne - na podstawie umów międzyrządowych, bądź na podstawie bezpośrednich porozumień między uniwersytetami i innymi szkołami wyższymi oraz placówkami naukowo-badawczymi", a także "popierania jak najdokładniejszego analizowania problemów związanych z porównywalnością i równoważnością stopni naukowych i dyplomów",

przypominając, że większość Umawiających się Państw, działając na rzecz urzeczywistnienia tych celów, zawarła już między sobą umowy dwustronne lub subregionalne dotyczące równoważności lub uznawania dyplomów, że Państwa te kontynuując oraz intensyfikując swe wysiłki na szczeblu dwustronnym i subregionalnym pragną jednak rozszerzyć swoją współpracę w tej dziedzinie na cały region Europy,

przekonane, że wielka różnorodność systemów szkolnictwa wyższego w regionie Europy stanowi wyjątkowe bogactwo kulturalne, które należy chronić, a także kierowane pragnieniem umożliwienia całej ich ludności korzystania w pełni z tego bogactwa kulturalnego przez ułatwianie mieszkańcom każdego Umawiającego się Państwa dostępu do możliwości kształcenia, którymi dysponują inne Umawiające się Państwa, zwłaszcza przez umożliwienie kontynuowania procesu kształcenia się w instytucjach szkolnictwa wyższego tych Państw,

uznając, że dla umożliwienia dopuszczenia do dalszych etapów studiów wyższych należy przyjąć koncepcję uznawania studiów, która biorąc pod uwagę przemieszczanie się ludzi wewnątrz społeczeństw i w skali międzynarodowej umożliwi ocenę osiągniętego poziomu wykształcenia, z uwzględnieniem zdobytej wiedzy potwierdzonej uzyskanymi dyplomami i stopniami naukowymi, jak również wszelkich innych posiadanych kwalifikacji indywidualnych w takiej mierze, w jakiej mogą one być uznane za odpowiednie przez właściwe władze,

uznając, że uznawanie przez wszystkie Umawiające się Państwa studiów, świadectw, dyplomów i stopni naukowych uzyskanych w którymkolwiek z nich ma na celu rozwijanie możliwości przemieszczania się ludzi w skali międzynarodowej, wymiany idei, wiedzy oraz doświadczeń naukowych i technicznych, a także że byłoby pożądane przyjmowane zagranicznych studentów do instytucji szkolnictwa wyższego, z tym iż uznanie ich studiów i dyplomów nie może powodować przyznania im większych praw niż te, z których korzystają studenci danego kraju,

stwierdzając, że takie uznanie stanowi jeden z koniecznych warunków:

1) umożliwiania jak najskuteczniejszego wykorzystania środków kształcenia istniejących na ich terytoriach,

2) zapewnienia większego przepływu nauczycieli, studentów, pracowników naukowo-badawczych i specjalistów,

3) zmniejszania trudności napotykanych po powrocie do kraju pochodzenia przez osoby, które odbywały praktyki lub uzyskały wykształcenie za granicą,

pragnąc zapewnić, aby studia, świadectwa, dyplomy i stopnie naukowe były uznawane możliwie jak najszerzej, z uwzględnieniem zasad dotyczących popierania kształcenia ustawicznego, demokratyzacji oświaty oraz ustalania i stosowania polityki oświatowej, na jaką pozwalają przemiany strukturalne, ekonomiczne, techniczne i społeczne, oraz swoiste cechy kultury danego kraju

zdecydowanie usankcjonować i zorganizować przeszłą współpracę w tych dziedzinach w drodze konwencji, która będzie stanowić punkt wyjścia dla uzgodnionych dynamicznych działań, podejmowanych w szczególności za pomocą mechanizmów krajowych, dwustronnych, subregionalnych i wielostronnych już istniejących lub takich których stworzenie może okazać się niezbędne,

uważając, iż ostatecznym celem, określonym przez Konferencję Ogólną Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury, jest "przygotownie międzynarodowej konwencji o uznawaniu i ważności stopni naukowych, dyplomów i świadectw wydawanych przez instytucje szkolnictwa wyższego oraz placówki naukowo-badawcze we wszystkich krajach",

uzgodniły, co następuje:

I. Definicje.

Artykuł  1

1. W rozumieniu niniejszej konwencji "uznanie świadectwa, dyplomu lub stopnia naukowego w zakresie wyższego wykształcenia" oznacza uznanie go przez właściwe władze Umawiającego się Państwa za ważny dokument stwierdzający wykształcenie oraz przyznanie jego posiadaczowi praw, z jakich korzystają osoby posiadające krajowe świadectwa, dyplomy lub stopnie naukowe, do których mogą być przyrównywane dyplomy lub stopnie naukowe uzyskane za granicą.

Ponadto uznanie oznacza, co następuje:

uznanie świadectwa, dyplomu albo stopnia naukowego w celu podjęcia lub kontynuowania studiów w szkole wyższej umożliwi jego posiadaczowi wzięcie pod uwagę jego kandydatury przy przyjmowaniu na studia w szkołach wyższych i placówkach naukowo-badawczych w każdym z Umawiających się Państw, tak jak gdyby miał on porównywalne świadectwo, dyplom lub stopień naukowy, uzyskane w zainteresowanym Umawiającym się Państwie; uznanie takie nie zwalnia posiadacza zagranicznego świadectwa, dyplomu lub stopnia naukowego od spełnienia warunków (innych niż dotyczące uzyskania dyplomu), jakie mogą być wymagane przy przyjęciu do odpowiedniej instytucji szkolnictwa wyższego lub placówki naukowo-badawczej Państwa przyjmującego, uznanie obcego świadectwa, dyplomu lub stopnia naukowego w celu wykonywania zawodu jest uznaniem przygotowania zawodowego jego posiadacza, wymaganego do wykonywania danego zawodu, nie naruszającym jednak obowiązujących norm prawnych i zawodowych lub procedur obowiązujących w zainteresowanym Umawiającym się Państwie; uznanie takie nie zwalnia posiadacza zagranicznego świadectwa, dyplomu lub stopnia naukowego od spełnienia wszelkich innych warunków wykonywania danego zawodu, jakie mogą być ustanowione przez kompetentne organy rządowe lub zawodowe,

uznanie świadectwa, dyplomu lub stopnia naukowego nie może jednak dawać posiadaczowi większych uprawnień w innym Umawiającym się Państwie niż te, z jakich korzystałyby w swoim kraju, w którym uzyskał świadectwo, dyplom lub stopień naukowy.

2. W rozumieniu niniejszej konwencji wyrażenie "studia częściowe" oznacza okresy studiów albo szkolenia, które mimo że nie stanowią pełnych studiów, są istotnym uzupełnieniem procesu zdobywania wiedzy lub kwalifikacji.

II. Cele.

Artykuł  2

1. Umawiające się Państwa zamierzają przyczyniać się przez wspólne działanie zarówno do popierania aktywnej współpracy wszystkich krajów regionu Europy na rzecz pokoju i zrozumienia międzynarodowego, jak i do rozwoju bardziej skutecznego współdziałania z innymi państwami członkowskimi UNESCO w celu lepszego wykorzystania ich potencjału oświatowego, technicznego i naukowego.

2. Umawiające się Państwa uroczyście stwierdzają stanowczą gotowość ścisłej współpracy w ramach ich ustawodawstw, struktur konstytucyjnych i istniejących umów międzyrządowych, aby:

a) umożliwiać w interesie Umawiających się Państw najlepsze wykorzystanie, zgodnie z ich ogólną polityką oświatową i procedurami administracyjnymi, środków, jakimi dysponują w zakresie oświaty oraz badań naukowych, i w tym celu:

I) uczynić swoje instytucje szkolnictwa wyższego jak najszerzej dostępnymi dla studentów i pracowników naukowo-badawczych z któregokolwiek z Umawiających się Państw;

II) uznawać studia, świadectwa, dyplomy i stopnie naukowe tych osób;

III) badać możliwości opracowania oraz stosowania podobnej terminologii i kryteriów oceny służących ułatwianiu zastosowania systemu zapewniającego porównywalność zaliczeń poszczególnych okresów nauki, przedmiotów studiów oraz świadectw, dyplomów i stopni naukowych;

IV) przyjąć dynamiczną koncepcję przyjmowania na dalsze studia, biorąc pod uwagę wiedzę potwierdzoną uzyskanymi świadectwami, dyplomami lub stopniami naukowymi, a także inne odpowiednie kwalifikacje indywidualne w zakresie, w jakim właściwe władze mogą je uwzględnić;

V) przyjąć przy ocenie studiów częściowych elastyczne kryteria, oparte na osiągniętym poziomie wykształcenia i treści przerobionych programów, uwzględniając interdyscyplinarny charakter wiedzy na poziomie studiów wyższych;

VI) doskonalić system wymiany informacji dotyczących uznawania studiów, świadectw, dyplomów i stopni naukowych;

b) stale doskonalić programy nauczania w Umawiających się Państwach oraz metody planowania i popierania rozwoju szkolnictwa wyższego, opierając się nie tylko na wymaganiach postępu gospodarczego, społecznego i kulturalnego, polityce każdego kraju, celach określonych w zaleceniach właściwych organów Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury, dotyczących ciągłej poprawy jakości oświaty, rozwijania kształcenia ustawicznego i demokratyzacji oświaty, lecz także na zamierzeniach pełnego rozwoju osobowości ludzkiej, zrozumieniu, tolerancji i przyjaźni między narodami oraz w ogólności na wszystkich celach dotyczących praw człowieka, nałożonych na oświatę przez Powszechną Deklarację Praw Człowieka, Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka przyjęte przez Organizację Narodów Zjednoczonych oraz Konwencję UNESCO przeciwko dyskryminacji w oświacie;

c) popierać regionalną i ogólnoświatową współpracę w celu rozwiązania "problemów porównywalności i równoważności stopni naukowych i dyplomów...", jak również uznawania studiów i dyplomów.

3. Umawiające się Państwa zgadzają się podjąć wszelkie możliwe kroki w płaszczyźnie krajowej, dwustronnej i wielostronnej, w szczególności przez zawieranie umów dwustronnych, subregionalnych, regionalnych albo innych umów, a także porozumień między uniwersytetami lub innymi instytucjami szkolnictwa wyższego oraz porozumień z właściwymi krajowymi lub międzynarodowymi organizacjami i innymi organami w celu umożliwienia właściwym władzom stopniowej realizacji celów określonych w niniejszym artykule.

III. Zobowiązania do natychmiastowego wprowadzania w życie.

Artykuł  3

1. Umawiające się Państwa, niezależnie od jakichkolwiek zobowiązań rządów, zgadzają się podjąć wszelkie możliwe kroki zachęcające właściwe władze do uznawania, zgodnie z definicją uznania zawartą w artykule 1 ustęp 1, świadectw ukończenia szkoły średniej i innych dyplomów wydanych w Umawiających się Państwach, stanowiących podstawę przyjęcia na wyższe studia w celu umożliwienia ich posiadaczom podjęcia studiów w instytucjach szkolnictwa wyższego znajdujących się na terytoriach Umawiających się Państw.

2. Bez naruszenia postanowień artykułu 1 ustęp 1 lit. a) przyjęcie do instytucji szkolnictwa wyższego może być uzależnione od istnienia wolnych miejsc i znajomości języka wymaganej dla podjęcia z pożytkiem zamierzonych studiów.

Artykuł  4

1. Umawiające się Państwa, niezależnie od jakichkolwiek zobowiązań rządów, zgadzają się podjąć wszelkie możliwe kroki zachęcające właściwe władze do:

a) uznawania, zgodnie z definicją uznania zawartą w artykule 1 ustęp 1, świadectw, dyplomów i stopni naukowych w celu umożliwienia ich posiadaczom kontynuowania studiów, nauki lub podjęcia pracy badawczej w ich instytucjach szkolnictwa wyższego;

b) określenia, w miarę możliwości, zasad uznawania - w celach kontynuowania - studiów częściowych odbytych w instytucjach szkolnictwa wyższego w innych Umawiających się Państwach.

2. Postanowienia artykułu 3 ustęp 2 stosuje się do wypadków objętych niniejszym artykułem.

Artykuł  5

Umawiające się Państwa, niezależnie od jakichkolwiek zobowiązań rządów, zgadzają się podjąć wszelkie możliwe kroki zachęcające właściwe władze do uznawania wydanych świadectw, dyplomów lub stopni naukowych nadanych przez właściwe władze innych Umawiających się Państw, w celu wykonywania zawodu w rozumieniu artykułu 1 ustęp 1 lit. b).

Artykuł  6

W razie gdy przyjęcie do instytucji prowadzącej nauczanie, położonej na terytorium Umawiającego się Państwa, nie podlega kontroli tego Państwa, przekaże ono tekst konwencji zainteresowanym instytucjom i uczyni wszystko, aby akceptowały one zasady zawarte w rozdziałach II i III niniejszej konwencji.

Artykuł  7

1. Biorąc pod uwagę, że uznawanie dotyczy odbytych studiów oraz świadectw, dyplomów i stopni naukowych, uzyskanych w instytucjach uznanych przez właściwe władze Umawiającego się Państwa, w którym te świadectwa, dyplomy i stopnie naukowe zostały uzyskane, każda osoba, niezależnie od jej obywatelstwa, statusu politycznego lub prawnego, która odbyła takie studia i uzyskała takie świadectwa, dyplomy lub stopnie naukowe, jest uprawniona do korzystania z postanowień artykułów 3, 4 i 5.

2. Każdy obywatel Umawiającego się Państwa, który uzyskał na terytorium Państwa nie będącego stroną niniejszej konwencji jedno lub więcej świadectw, dyplomów lub stopni naukowych porównywalnych z tymi, o których mowa w artykułach 3, 4 i 5, może korzystać z postanowień mających zastosowanie w jego wypadku, pod warunkiem, że świadectwa, dyplomy lub stopnie zostały uznane w kraju, którego jest obywatelem, i w kraju, w którym pragnie on kontynuować studia.

IV. Tryb realizacji.

Artykuł  8

Umawiające się Państwa podejmą działania dla osiągnięcia celów określonych w artykule 2 i dołożą wszelkich starań w celu zapewnienia realizacji zobowiązań przewidzianych w artykułach 3, 4, 5 i 6 za pośrednictwem:

a) organów krajowych,

b) Komitetu Regionalnego, określonego w artykule,

c) organów dwustronnych lub subregionalnych.

Artykuł  9

1. Umawiające się Państwa uznają, iż osiągnięcie celów i wykonanie zobowiązań określonych w niniejszej konwencji będzie wymagać, na szczeblu krajowym, ścisłej współpracy i koordynacji wysiłków ze strony rozlicznych władz krajowych, zarówno rządowych, jak i pozarządowych, w szczególności uniwersytetów, innych instytucji oświatowych oraz organów kwalifikacyjnych. Z tego względu zgadzają się one powierzyć badanie problemów związanych ze stosowaniem niniejszej konwencji właściwym organom krajowym, z którymi współdziałać będą wszystkie zainteresowane jednostki i które uprawnione będą do proponowania odpowiednich rozwiązań. Umawiające się Państwa podejmą ponadto wszystkie możliwe działania zmierzające do skutecznego przyspieszenia funkcjonowania tych organów krajowych.

2. Umawiające się Państwa będą współpracowały z właściwymi władzami innego Umawiającego się Państwa w szczególności umożliwiając im gromadzenie wszelkich informacji potrzebnych w ich działalności dotyczącej studiów, dyplomów i stopni naukowych nadawanych w szkolnictwie wyższym.

3. Każdy organ krajowy będzie rozporządzać niezbędnymi środkami umożliwiającymi zbieranie, przetwarzanie i klasyfikowanie wszelkich informacji użytecznych w jego działalności związanej ze studiami, dyplomami i stopniami naukowymi w szkolnictwie wyższym albo uzyskiwanie takich informacji w krótkim czasie z odrębnego krajowego ośrodka dokumentacji.

Artykuł  10

1. Tworzy się Komitet Regionalny składający się z przedstawicieli rządów Umawiających się Państw. Prowadzenie jego Sekretariatu powierza się Dyrektorowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury.

2. Państwa regionu Europy nie będące stronami niniejszej konwencji, które zostały zaproszone do udziału w konferencji dyplomatycznej w sprawie przyjęcia niniejszej konwencji, będą mogły brać udział w posiedzeniach Komitetu Regionalnego.

3. Zadaniem Komitetu Regionalnego jest popieranie stosowania niniejszej konwencji. Komitet będzie otrzymywać i rozpatrywać okresowe sprawozdania, w których Umawiające się Państwa będą przekazywać informacje o postępie bądź trudnościach napotykanych w stosowaniu konwencji, jak również materiały analityczne dotyczące tej konwencji, opracowywane przez Sekretarza. Umawiające się Państwa zobowiązują się przekazywać Komitetowi takie sprawozdania co najmniej raz na *** lata.

4. W razie potrzeby Komitet Regionalny będzie kierować do Umawiających się Państw zalecenia o charakterze ogólnym lub szczegółowym, dotyczące stosowanie niniejszej konwencji.

Artykuł  11

1. Komitet Regionalny wybiera przewodniczącego każdej sesji i uchwała regulamin wewnętrzny. Komitet zbiera się na sesję zwyczajną co najmniej raz na *** lata. Komitet zbierze się po raz pierwszy po upływie trzech miesięcy od złożenia szóstego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia.

2. Sekretariat Komitetu Regionalnego przygotowuje porządek dzienny posiedzeń Komitetu zgodnie z instrukcją otrzymaną od Komitetu oraz postanowieniami regulaminu wewnętrznego; Sekretariat będzie udzielać organom krajowym pomocy w uzyskiwaniu inforamcji podobnych do ich działalności.

V. Dokumentacja.

Artykuł  12

1. Umawiające się Państwa będą wymieniać informacje i dokumentację, dotyczące studiów wyższych, świadectw, dyplomów i stopni naukowych uzyskiwanych w szkolnictwie wyższym.

2. Będą one dążyć do popierania rozwoju metod mechanizmów zbierania, przetwarzania, klasyfikacji rozpowszechniania wszelkich niezbędnych inforamcji dotyczących uznawania studiów, świadectw, dyplomów stopni naukowych, uzyskiwanych w szkolnictwie wyższym, biorąc pod uwagę stosowane już metody i mechanizmy oraz informacje zebrane przez krajowe lub regionalne i międzynarodowe organy, w szczególności przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury.

VI. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi.

Artykuł  13

Komitet Regionalny podejmie wszelkie niezbędne kroki, aby pozyskać właściwe rządowe i pozarządowe organizacje międzynarodowe do współdziałania w jego wysiłkach zmierzających do zapewnienia jak najpełniejszego stosowania niniejszej konwencji. W szczególności odnosi się to do agencji międzyrządowych, którym powierzono odpowiedzialność za stosowanie subregionalnych konwencji lub porozumień dotyczących uznawania dyplomów i stopni naukowych w Państwach regionu Europy.

VII. Instytucje szkolnictwa wyższego podległe władzy Umawiającego się Państwa, lecz położone poza jego terytorium.

Artykuł  14

Postanowienia niniejszej konwencji mają zastosowanie do studiów odbywanych we wszystkich instytucjach szkolnictwa wyższego oraz do świadectw, dyplomów stopni naukowych uzyskanych we wszelkich instytucjach szkolnictwa wyższego podległych władzy Umawiającego się Państwa, nawet w razie gdy znajdują się one na jego terytorium, pod warunkiem że właściwe władze Umawiającego się Państwa, na którego terytorium znajdują się te instytucje, nie będą miały do tego zastrzeżeń.

VIII. Ratyfikacja, przystąpienie i wejście w życie.

Artykuł  15

Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu i ratyfikacji przez Państwa regionu Europy, zaproszone do udziału w konferencji dyplomatycznej w sprawie przyjęcia niniejszej konwencji, jak również przez Watykan.

Artykuł  16

1. Inne Państwa, które są członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych jednej z agencji wyspecjalizowanej lub Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej lub które są Stronami Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, mogą uzyskać zgodę na przystąpienie do niniejszej konwencji.

2. Każda prośba w tym celu powinna być skierowana do Dyrektora Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury, który przekaże ją Umawiającym się Państwom co najmniej na trzy miesiące przed posiedzeniem Komitetu Specjalnego, o którym mowa w ustępie 3 niniejszego artykułu.

3. Umawiające się Państwa zbiorą się jako Komitet Specjalny, w skład którego wejdzie po jednym przedstawicielu każdego Umawiającego się Państwa, który będzie specjalnie upoważniony przez jego rząd do rozpatrzenia takiej prośby. Decyzja Komitetu w takiej sprawie wymaga większości dwóch trzecich głosów Umawiających się Państw.

4. Postępowanie takie będzie miało zastosowanie dopiero po ratyfikacji konwencji przez co najmniej dwadzieścia państw, o których mowa w artykule 15.

Artykuł  17

Ratyfikacja lub przystąpienie do niniejszej konwencji nabiorą mocy przez złożenie dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia Dyrektorowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury.

Artykuł  18

Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie miesiąca od dnia złożenia piątego dokumentu ratyfikacji, lecz wyłącznie w stosunku do państw, które złożyły dokumenty ratyfikacji. W stosunku do każdego innego państwa konwencja wejdzie w życie po upływie jednego miesiąca od dnia złożenia przez to państwo dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia.

Artykuł  19

1. Umawiające się Państwa mają prawo wypowiedzieć niniejszą konwencję.

2. Wypowiedzenie następuje przez złożenie pisemnego dokumentu wypowiedzenia Dyrektorowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury.

3. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie 12 miesięcy od dnia otrzymania dokumentu wypowiedzenia. Jednakże osoby korzystające z postanowień niniejszej konwencji i odbywające studia na terytorium państwa wypowiadającego konwencję będą mogły zakończyć studia, które rozpoczęły.

Artykuł  20

Dyrektor Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury będzie informować Umawiające się Państwa i inne państwa wspomniane w artykułach 15 i 16 oraz Organizację Narodów Zjednoczonych o złożeniu każdego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia, o których mowa w artykule 17, oraz o wypowiedzeniach przewidzianych w artykule 19 niniejszej konwencji.

Artykuł  21

Na wniosek Dyrektora Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury niniejsza konwencja zostanie zarejestrowana - zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych - w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Na dowód czego niżej wymienieni przedstawiciele, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Paryżu dnia 21 grudnia 1979 r. w językach angielskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim, przy czym wszystkie cztery teksty mają jednakową moc, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwum Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wychowania, Nauki i Kultury. Uwierzytelniona kopia zostanie przesłana wszystkim Państwom, o których mowa w artykułach 15 i 16, oraz organizacji Narodów Zjednoczonych.

• Identyfikator: Dz.U.1983.7.38
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja o uznawaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia i stopni naukowych w państwach regionu Europy. Paryż.1979.12.21.
• Data aktu: 21/12/1979
• Data ogłoszenia: 16/02/1983
• Data wejścia w życie: 27/11/1982