Konwencja ta weszła w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dnia 18 lipca 1982 r.Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa stały się stronami powyższej konwencji, która weszła w życie dnia 18 lipca 1982 r., składając w niżej podanych datach dokumenty przyjęcia lub dokumenty przystąpienia:
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich dnia 20 listopada 1969 r.
z następującym oświadczeniem:
"Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich oświadcza, że postanowienia artykułu 16 ustęp 1 Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., zgodnie z którymi rządy niektórych Państw zostały pozbawione możliwości stania się stronami niniejszej konwencji, ma charakter dyskryminacyjny, oraz uważa, że zgodnie z zasadą suwerennej równości Państw Konwencja powinna być otwarta do udziału wszystkich zainteresowanych stron bez jakiejkolwiek dyskryminacji lub restrykcji.
Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich uważa za konieczne oświadczyć również, że postanowienia artykułu 2 ustęp 3 i artykułu 20 Konwencji dotyczące rozszerzenia przez Umawiające się Strony stosowania Konwencji na terytoria, za których stosunki międzynarodowe są odpowiedzialne, są niezgodne z Deklaracją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie przyznawania niepodległości krajom i narodom kolonialnym (rezolucja 1514/XV z dnia 14 grudnia 1960 roku).",
Islandia dnia 17 czerwca 1970 r.,
Brazylia dnia 30 listopada 1970 r.,
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii
i Północnej Irlandii dnia 8 stycznia 1971 r.,
rozszerzając Konwencję na:
Hong Kong dnia 16 stycznia 1981 r.,
Bermudy dnia 11 listopada 1982 r.,
Monako dnia 19 stycznia 1971 r.,
Jugosławia dnia 29 kwietnia 1971 r.,
Norwegia dnia 26 sierpnia 1971 r.,
Meksyk dnia 14 lipca 1972 r.,
Irak dnia 29 sierpnia 1972 r.,
Liberia dnia 25 września 1972 r.,
Hiszpania dnia 6 listopada 1972 r.,
Fidżi dnia 29 listopada 1972 r.,
Finlandia dnia 6 lutego 1973 r.,
Ghana dnia 13 grudnia 1973 r.,
Iran dnia 28 grudnia 1973 r.,
Czechosłowacja dnia 10 kwietnia 1974 r.
z następującym oświadczeniem:
"Przystępując do Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, Rząd Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej oświadcza, że artykuł 16 Konwencji jest sprzeczny z powszechnie uznaną zasadą suwerennej równości państw, a artykuł 20 z Deklaracją dotyczącą przyznawania niepodległości krajom i narodom kolonialnym, przyjętą na XV sesji Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 14 grudnia 1960 r.",
Włochy dnia 10 września 1974 r.,
Arabia Saudyjska dnia 20 stycznia 1975 r.,
Syryjska Republika Arabska dnia 6 lutego 1975 r.,
Izrael dnia 13 lutego 1975 r.,
Republika Federalna Niemiec dnia 7 maja 1975 r.,
Niemiecka Republika Demokratyczna dnia 15 maja 1975 r.
z następującymi oświadczeniami:
"Rząd Niemieckiej Republiki Demokratycznej uważa, że postanowienia artykułu 16 Konwencji są niezgodne z zasadą, że wszystkie Państwa prowadzące swą politykę zgodnie z zasadami i celami Karty Narodów Zjednoczonych mają prawo do stania się stronami konwencji dotyczących interesów wszystkich Państw.
Stanowisko Rządu Niemieckiej Republiki Demokratycznej w sprawie artykułu 20 Konwencji w zakresie stosowania Konwencji na terytoriach kolonialnych i innych terytoriach zależnych jest oparte na postanowieniach Deklaracji Narodów Zjednoczonych w sprawie przyznawania niepodległości krajom i narodom kolonialnym (rezolucja 1514/XV z dnia 14 grudnia 1960 r.), głoszącej konieczność doprowadzenia do szybkiego i bezwarunkowego zakończenia kolonializmu we wszelkich jego formach i przejawach.",
Węgry dnia 23 maja 1975 r.
z następującym oświadczeniem:
"Rada Prezydialna Węgierskiej Republiki Ludowej oświadcza, że postanowienia zawarte w artykule 2 ustęp 3 i w artykule 20 Konwencji dotyczące rozszerzenia ważności Konwencji na terytoria, za których stosunki międzynarodowe są odpowiedzialne Umawiające się Rządy, są sprzeczne z Deklaracją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 14 grudnia 1960 r. w sprawie przyznawania niepodległości krajom i narodom kolonialnym.",
Belgia dnia 22 czerwca 1975 r.,
Austria dnia 7 października 1975 r.,
Rumunia dnia 21 maja 1976 r.
z następującymi oświadczeniami:
"A) Socjalistyczna Republika Rumunii uważa, że postanowienia artykułu 16 Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków nie są zgodne z zasadą, że wielostronne umowy międzynarodowe, których cele dotyczą całej międzynarodowej społeczności, powinny być otwarte do powszechnego udziału.
B) Socjalistyczna Republika Rumunii uważa, że utrzymywanie niektórych terytoriów w stanie zależności, o czym mówią postanowienia artykułu 2 ustęp 3 i artykułu 20 Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, są sprzeczne z Kartą Narodów Zjednoczonych i z tekstami przyjętymi przez Organizację Narodów Zjednoczonych, dotyczącymi przyznawania niepodległości krajom i narodom kolonialnym, w tym z Deklaracją dotyczącą zasad prawa międzynarodowego odnośnie do przyjaznych stosunków i współpracy między Państwami zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, jednomyślnie przyjętą w 1970 r. przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja 2625/XXV), która proklamuje uroczyście obowiązki Państw w zakresie popierania realizacji zasady równości praw narodów i ich prawo do samookreślenia, aby doprowadzić do szybkiego zakończenia kolonializmu.",
Kolumbia dnia 16 czerwca 1976 r.,
Bahama dnia 22 lipca 1976 r.,
Algieria dnia 4 października 1976 r.,
Tonga dnia 12 kwietnia 1977 r.,
Indie dnia 26 maja 1977 r.,
Szwajcaria dnia 21 czerwca 1977 r.,
Nowa Zelandia dnia 6 stycznia 1978 r.
z następującym oświadczeniem:
"Rząd Nowej Zelandii oświadcza, że Konwencja nie będzie dotyczyła Wysp Cooka, Niue i Tokelau.",
Panama dnia 9 marca 1978 r.,
Filipiny dnia 6 września 1978 r.,
Argentyna dnia 24 stycznia 1979 r.,
Trynidad i Tobago dnia 15 lutego 1979 r.,
Jemen dnia 6 marca 1979 r.,
Szwecja dnia 11 maja 1979 r.,
Chińska Republika Ludowa dnia 8 kwietnia 1980 r.,
Turcja dnia 16 maja 1980 r.,
Japonia dnia 17 lipca 1980 r.,
Francja dnia 31 października 1980 r.
z następującym zastrzeżeniem:
"Rząd Francuski nie uzna zastosowania przeciwko niemu decyzji podjętej zgodnie z postanowieniami artykułu 18 ustęp 3 pkt d).",
Gwinea dnia 19 stycznia 1981 r.,
Holandia dnia 16 czerwca 1981 r.
z rozszerzeniem Konwencji na:
Antyle Holenderskie dnia 16 czerwca 1981 r.,
Bangladesz dnia 6 listopada 1981 r.,
Australia dnia 21 maja 1982 r.,
Dania dnia 22 czerwca 1982 r.
z następującym oświadczeniem:
"Pomimo że Konwencja nie weszła jeszcze w życie w stosunku do Danii, Rząd Duński będzie stosować postanowienia Konwencji począwszy już od dnia 18 lipca 1982 r. w stosunku do statków duńskich i statków Państw, w stosunku do których Konwencja wejdzie w życie dnia 18 lipca 1982 r. lub w jakimkolwiek dniu począwszy od wyżej wymienionej daty do dnia formalnego wejścia Konwencji w życie w stosunku do Danii.",
Peru dnia 16 lipca 1982 r.,
Barbados dnia 1 września 1982 r.,
Bułgaria dnia 14 października 1982 r.
następującym oświadczeniem:
"a) Ludowa Republika Bułgarii oświadcza, że postanowienia artykułu 16 Konwencji są sprzeczne z zasadą suwerennej równości Państw i są niezgodne z powszechnie przyjętą praktyką zawierania umów o międzynarodowym znaczeniu;
b) Ludowa Republika Bułgarii oświadcza, że postanowienie artykułu 20 Konwencji dotyczące stosowania Konwencji przez Umawiające się Państwa na terytoriach, za których stosunki międzynarodowe są odpowiedzialne jest niezgodne z Deklaracją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie przyznawania niepodległości krajom i narodom kolonialnym (rezolucja 1514/XV z dnia 14 grudnia 1960 r.).",
Kuba dnia 9 listopada 1982 r.
z następującymi oświadczeniami:
"Rząd Republiki Kupy uważa, że postanowienia artykułu 2 ustęp 3, artykułu 3 ustęp 1 lit. b) oraz artykułu 20 Konwencji zezwalające, aby odpowiedzialność za stosunki międzynarodowe była ponoszona przez inny rząd, nie mogą być stosowane, gdyż są sprzeczne z Deklaracją w sprawie przyznawania niepodległości krajom i narodom kolonialnym, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych, która głosi konieczność szybkiego i bezwarunkowego zakończenia kolonializmu we wszelkich jego formach i przejawach.
Rząd Republiki Kuby uważa, że artykuł 16 ustęp 1 Konwencji, mimo faktu, że jej postanowienia dotyczą spraw związanych z interesami wszystkich Państw, ma charakter dyskryminacyjny, ponieważ pozbawia wiele Państw prawa do podpisania i przystąpienia do Konwencji, co jest sprzeczne z zasadą uniwersalizmu.",
Stany Zjednoczone dnia 10 listopada 1982 r.
z następującym wyjaśnieniem:
"…że przy ustalaniu opłat za tranzyt w Kanale Panamskim Stany Zjednoczone w dalszym ciągu będą korzystały z prawa do stosowania obecnie obowiązującego w Kanale Panamskim systemu pomiarowego lub do stosowania jakiejkolwiek innej podstawy do obliczania tonażu wynikającego z pojemności lub innych środków opracowanych w związku z niniejszą konwencją.",
Chile dnia 22 listopada 1982 r.
z następującym zastrzeżeniem:
"…poprawki, o których mowa w artykule 18 Konwencji, nie będą wiążące dla Chile do czasu uruchomienia procedury wewnętrznej ustanowionej przez Konstytucję Polityczną Republiki, związanej z przyjmowaniem międzynarodowych umów.",
Republika Południowej Afryki dnia 24 listopada 1982 r.
Ponadto podaje się do wiadomości, że wymieniona konwencja weszła w życie dnia 18 lipca 1982 r. w stosunku do wszystkich państw, które złożyły dokumenty przyjęcia lub dokumenty przystąpienia przed dniem 18 kwietnia 1982 r., a w stosunku do pozostałych państw nabrała ona mocy w trzy miesiące od dnia złożenia odpowiednich dokumentów przyjęcia lub dokumentów przystąpienia.
