Konwencja (nr 145) dotycząca ciągłości zatrudnienia marynarzy. Genewa.1976.10.28.

KONWENCJA Nr 145

dotycząca ciągłości zatrudnienia marynarzy, ^*

przyjęta w Genewie dnia 28 października 1976 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 28 października 1976 roku została przyjęta w Genewie na sześćdziesiątej drugiej sesji Konferencji Ogólnej Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja nr 145 dotycząca ciągłości zatrudnienia marynarzy.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 13 września 1979 roku.

(Tekst konwencji jest zamieszczony w załączniku do niniejszego numeru.)

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA Nr 145

dotycząca ciągłości zatrudnienia marynarzy.

Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam w dniu 13 października 1976 roku na swej sześćdziesiątej drugiej sesji,

biorąc pod uwagę postanowienia Części IV Zalecenia o zatrudnieniu marynarzy (postęp techniczny), 1970 ("Stałość zatrudnienia i zarobków"),

postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski dotyczące ciągłości zatrudnienia marynarzy, która to sprawa stanowi czwarty punkt porządku dziennego sesji,

postanowiwszy, że wnioski te zostaną ujęte w formę konwencji międzynarodowej,

przyjmuje dnia 28 października 1976 roku niniejszą konwencję, która otrzyma nazwę Konwencji o ciągłości zatrudnienia marynarzy, 1976.

Artykuł  1

1. Niniejszą konwencję stosuje się do osób, które są w stałej gotowości do pracy w zawodzie marynarza i których zasadnicze wynagrodzenie roczne pochodzi z tej pracy.

2. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "marynarze" oznacza osoby określone w ten sposób przez ustawodawstwo lub praktykę krajową albo układy zbiorowe i które zazwyczaj są zatrudnione jako członkowie załogi na statku morskim, z wyjątkiem:

a) okrętu wojennego;

b) statku używanego do rybołówstwa lub czynności bezpośrednio z tym związanych albo używanego do połowu wielorybów lub do podobnych czynności.

3. Ustawodawstwo krajowe określi, kiedy statek jest uważany za statek morski w rozumieniu niniejszej konwencji.

4. Zainteresowane organizacje pracodawców i pracowników będą konsultowane lub będą w inny sposób uczestniczyły przy formułowaniu i rewizji określeń ustalonych zgodnie z ustępami 2 i 3 niniejszego artykułu.

Artykuł  2

1. W każdym państwie członkowskim, w którym istnieje przemysł morski, polityka krajowa będzie zachęcała wszystkie zainteresowane ośrodki do zapewnienia w miarę możliwości ciągłego lub stałego zatrudnienia dla wykwalifikowanych marynarzy i do zapewnienia w ten sposób armatorom stałej i odpowiedniej siły roboczej.

2. Należy podejmować wszelkie starania dla zapewnienia marynarzom minimum okresu zatrudnienia lub minimum dochodu albo zasiłku pieniężnego, w sposób i w zakresie uzależnionych od sytuacji gospodarczej i społecznej zainteresowanego kraju.

Artykuł  3

Środki umożliwiające osiągnięcie celów określonych w artykule 2 niniejszej konwencji mogą obejmować:

a) umowy lub porozumienia przewidujące ciągłe lub stałe zatrudnienie w ramach przedsiębiorstwa żeglugowego lub zrzeszenia armatorów albo

b) przedsięwzięcia mające na celu uregulowanie zatrudnienia przez zakładanie i prowadzenie rejestrów lub list według kategorii wykwalifikowanych marynarzy.

Artykuł  4

1. Jeżeli ciągłość zatrudnienia marynarzy zapewnia się jedynie przez zakładanie i prowadzenie rejestrów lub list, powinny one obejmować wszystkie kategorie zawodowe marynarzy zgodnie z zasadami, które określi ustawodawstwo lub praktyka krajowa albo układy zbiorowe.

2. Marynarze wpisani do takiego rejestru lub na taką listę będą mieli pierwszeństwo w uzyskaniu pracy w żegludze.

3. Marynarze wpisani do takiego rejestru lub na taką listę będą zobowiązani do pozostawania w gotowości do pracy zgodnie z zasadami, które ustali ustawodawstwo lub praktyka krajowa albo układy zbiorowe.

Artykuł  5

1. Stan rejestrów lub list marynarzy będzie okresowo analizowany w stopniu dozwolonym przez ustawodawstwo krajowe, w celu ustalenia go na poziomie odpowiadającym potrzebom przemysłu morskiego.

2. Jeżeli redukcja stanu takich rejestrów lub list okaże się konieczna, będą podjęte wszelkie właściwe środki w celu zapobieżenia lub złagodzenia jej niekorzystnych skutków dla marynarzy, z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej i społecznej zainteresowanego kraju.

Artykuł  6

Każde państwo członkowskie zapewni stosowanie wobec marynarzy właściwych postanowień w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia, spraw socjalno-bytowych i kształcenia zawodowego pracowników.

Artykuł  7

Postanowienia niniejszej konwencji będą realizowane poprzez ustawodawstwo krajowe, jeżeli nie są już stosowane w drodze układów zbiorowych, orzeczeń rozjemczych lub w inny sposób zgodny z praktyką krajową.

Artykuł  8

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zostanie poinformowany o formalnych ratyfikacjach niniejszej konwencji w celu ich zarejestrowania.

Artykuł  9

1. Niniejsza konwencja będzie obowiązywała tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których ratyfikacje zostaną zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego.

2. Wejdzie ona w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania przez Dyrektora Generalnego ratyfikacji niniejszej konwencji przez dwóch Członków.

3. Następnie niniejsza konwencja wejdzie w życie w stosunku do każdego Członka po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania jego ratyfikacji.

Artykuł  10

1. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, może po upływie dziesięciu lat od daty początkowego wejścia jej w życie wypowiedzieć konwencję aktem przekazanym Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy i przez niego zarejestrowanym. Wypowiedzenie to nabiera mocy dopiero po upływie jednego roku od daty jego zarejestrowania.

2. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję i który w ciągu jednego roku po upływie dziesięcioletniego okresu, wymienionego w poprzednim ustępie, nie skorzysta z możliwości wypowiedzenia przewidzianego w niniejszym artykule, będzie związany postanowieniami niniejszej konwencji na nowy okres dziesięciu lat i następnie będzie mógł wypowiedzieć konwencję po upływie każdego dziesięcioletniego okresu, z zachowaniem warunków przewidzianych w niniejszym artykule.

Artykuł  11

1. Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zawiadomi wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy o zarejestrowaniu wszystkich ratyfikacji i aktów wypowiedzenia przekazanych mu przez Członków Organizacji.

2. Zawiadamiając Członków Organizacji o zarejestrowaniu drugiej zgłoszonej mu ratyfikacji, Dyrektor Generalny zwróci uwagę Członków Organizacji na datę wejścia w życie niniejszej konwencji.

Artykuł  12

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w celu zarejestrowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach i aktach wypowiedzenia, które zarejestrował zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.

Artykuł  13

Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy w każdym przypadku, gdy uzna to za potrzebne, przedstawi Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej konwencji i rozpatrzy, czy należy wpisać na porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej rewizji tej konwencji.

Artykuł  14

1. W razie przyjęcia przez Konferencję nowej konwencji, wprowadzającej całkowitą lub częściową rewizję niniejszej konwencji, i jeżeli nowa konwencja nie stanowi inaczej:

a) ratyfikacja przez Członka nowej konwencji wprowadzającej rewizję spowoduje z mocy samego prawa, bez względu na postanowienia artykułu 10, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej konwencji z zastrzeżeniem, że nowa konwencja wprowadzająca rewizję wejdzie w życie;

b) począwszy od daty wejścia w życie nowej konwencji wprowadzającej rewizję niniejsza konwencja przestanie być otwarta do ratyfikacji przez Członków.

2. Niniejsza konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w swej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikowali konwencji wprowadzającej rewizję.

Artykuł  15

Teksty angielski i francuski niniejszej konwencji są jednakowo wiarygodne.

Powyższy tekst jest autentycznym tekstem konwencji przyjętej należycie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej sześćdziesiątej drugiej sesji, która odbyła się w Genewie i została ogłoszona za zamkniętą dnia dwudziestego dziewiątego października 1976 roku.

Na dowód czego dnia jedenastego listopada 1976 roku złożyli swe podpisy: (pominięto).

* Z dniem 20 sierpnia 2013 r. nin. konwencja zostaje rewidowana przez Konwencję o pracy na morzu (Dz.U.13.845), zgodnie z art. 10 powołanej konwencji.

• Identyfikator: Dz.U.1979.29.166
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja (nr 145) dotycząca ciągłości zatrudnienia marynarzy. Genewa.1976.10.28.
• Data aktu: 28/10/1976
• Data ogłoszenia: 31/12/1979
• Data wejścia w życie: 10/10/1980