Porozumienie dotyczące przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań. Genewa.1958.03.20.

POROZUMIENIE

dotyczące przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań,

sporządzone w Genewie dnia 20 marca 1958 r. ^*

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 20 marca 1958 r. zostało sporządzone w Genewie Porozumienie dotyczące przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań w następującym brzmieniu:

Przekład

POROZUMIENIE

dotyczące przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań^*)

WSTĘP

Umawiające się Strony,

podjąwszy decyzję o wprowadzeniu poprawek do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych, sporządzonego w Genewie dnia 20 marca 1958 r., oraz

pragnąc określić jednolite wymagania techniczne, którym powinny odpowiadać niektóre pojazdy kołowe, wyposażenie i części, aby mogły być użytkowane w swych państwach, oraz

pragnąc przyjęcia w swych państwach niniejszych wymagań, jeśli to będzie możliwe, oraz

pragnąc ułatwić używanie w swych państwach pojazdów, wyposażenia i części, jeżeli zostały one homologowane zgodnie z tymi wymaganiami przez właściwe władze innej Umawiającej się Strony,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

1. Umawiające się Strony ustalą, poprzez Komitet Administracyjny utworzony z wszystkich Umawiających się Stron zgodnie z przepisami określonymi w aneksie 1 i na podstawie niżej wymienionych artykułów i ustępów, regulaminy dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach. Jeśli będzie to niezbędne, wymagania techniczne będą zawierać alternatywy oraz w miarę możliwości będą ukierunkowane na właściwości techniczne oraz będą zawierać metody badań. Do tych regulaminów będą włączone warunki dotyczące udzielania oraz wzajemnego uznawania homologacji typu przez Umawiające się Strony, które wybiorą te regulaminy do stosowania w ramach homologacji typu.

W rozumieniu niniejszego porozumienia:

określenie "pojazd kołowy, wyposażenie i części" obejmuje każdy pojazd kołowy, wyposażenie i części, których właściwości mają wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego, ochronę środowiska oraz oszczędność energii;

określenie "homologacja typu zgodnie z danym regulaminem" oznacza procedurę administracyjną, za pomocą której właściwe władze jednej z Umawiających się Stron oświadczają, po przeprowadzeniu wymaganych weryfikacji, że pojazd, wyposażenie lub części przedstawione przez producenta odpowiadają wymaganiom danego regulaminu, w wyniku czego producent potwierdza, że każdy pojazd, wyposażenie lub części wprowadzane na rynek zostały wyprodukowane tak, że są identyczne z wyrobem homologowanym.

Stosowanie regulaminów może następować poprzez różne procedury administracyjne alternatywne do homologacji typu. Jedyną powszechnie znaną procedurą alternatywną stosowaną w niektórych państwach członkowskich Europejskiej Komisji Gospodarczej jest samocertyfikacja, za pomocą której producent oświadcza, bez uprzedniej kontroli administracyjnej, że każdy produkt wprowadzany na rynek odpowiada danemu regulaminowi; właściwe władze administracyjne mogą sprawdzać, w drodze losowego badania rynku, czy wyroby samocertyfikowane są zgodne z wymaganiami danego regulaminu.

2. W skład Komitetu Administracyjnego wchodzą wszystkie Umawiające się Strony, zgodnie z przepisami określonymi w aneksie 1. Po przyjęciu regulaminu zgodnie z procedurą określoną w aneksie 1 powinien być on przesłany przez Komitet Administracyjny do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, zwanego dalej "Sekretarzem Generalnym". Sekretarz Generalny powinien niezwłocznie przesłać ten regulamin do Umawiających się Stron.

Regulamin uznaje się za przyjęty, chyba że w ciągu 6 miesięcy od jego notyfikacji przez Sekretarza Generalnego więcej niż jedna trzecia aktualnych w chwili tej notyfikacji Umawiających się Stron powiadomi Sekretarza Generalnego o braku zgody na stosowanie tego regulaminu.

Regulamin obejmuje:

(a) pojazdy kołowe, wyposażenie i części, których dotyczy,

(b) wymagania techniczne, które w razie potrzeby mogą mieć różne poziomy,

(c) metody badań, za pomocą których określa się wymagania dotyczące właściwości,

(d) warunki dotyczące udzielania homologacji typu, jej wzajemnego uznawania, z uwzględnieniem oznakowań homologacyjnych, oraz warunki dotyczące zapewnienia zgodności produkcji,

(e) datę(y) wejścia w życie danego regulaminu.

Regulamin może w razie potrzeby zawierać wskazówki dotyczące wymagań, które powinny być spełnione w odniesieniu do laboratoriów akredytowanych przez właściwe władze do wykonywania badań homologacyjnych typów pojazdów kołowych, wyposażenia i części.

3. Jeżeli regulamin został przyjęty, Sekretarz Generalny niezwłocznie powiadamia wszystkie Umawiające się Strony, podając, które z Umawiających się Stron zgłosiły sprzeciw i w odniesieniu do których regulamin nie wchodzi w życie.

4. Przyjęty regulamin wchodzi w życie z datą (datami) określoną(nymi) w regulaminie jako załącznik do porozumienia w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, które nie powiadomiły o braku zgody na jego stosowanie.

5. Każda nowa Umawiająca się Strona w czasie składania swego dokumentu przystąpienia może oświadczyć, że nie jest związana niektórymi regulaminami załączonymi do niniejszego porozumienia lub że nie jest związana z żadnym z nich. Jeżeli w tym czasie postępowanie przewidziane w ustępach 2, 3 i 4 niniejszego artykułu jest w toku w odniesieniu do projektu lub przyjętego regulaminu, Sekretarz Generalny przesyła taki projekt lub przyjęty regulamin nowej Umawiającej się Stronie i wejdzie on w życie jako regulamin w stosunku do nowej Umawiającej się Strony tylko na warunkach określonych w ustępie 4 niniejszego artykułu. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony o dacie takiego wejścia w życie. Sekretarz Generalny zawiadomi także wszystkie Umawiające się Strony o wszelkich oświadczeniach dotyczących niestosowania niektórych regulaminów, złożonych przez którąkolwiek Umawiającą się Stronę zgodnie z postanowieniami niniejszego ustępu.

6. Każda Umawiająca się Strona stosująca regulamin może w każdym czasie zawiadomić Sekretarza Generalnego, z wyprzedzeniem jednego roku, że jej administracja zamierza odstąpić od stosowania tego regulaminu. Taka notyfikacja będzie przesłana przez Sekretarza Generalnego do wiadomości innym Umawiającym się Stronom.

Udzielone homologacje pozostają ważne do chwili ich wycofania.

Jeżeli Umawiająca się Strona zaprzestaje udzielania homologacji w zakresie regulaminu, powinna:

- utrzymywać właściwą kontrolę nad zgodnością produkcji dla tych wyrobów, dla których udzieliła wcześniej homologacji typu,

- podejmować niezbędne kroki określone w artykule 4 w razie powiadomienia przez Umawiającą się Stronę stosującą dalej ten regulamin o wystąpieniu niewystarczającej zgodności produkcji;

- kontynuować powiadamianie właściwych władz pozostałych Umawiających się Stron o cofnięciu homologacji określonym w artykule 5;

- kontynuować udzielanie rozszerzeń dla istniejących homologacji.

7. Każda Umawiająca się Strona niestosująca regulaminu może w każdym czasie zawiadomić Sekretarza Generalnego, że zamierza ona odtąd go stosować i regulamin wejdzie w życie w stosunku do tej Strony sześćdziesiątego dnia po tej notyfikacji. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony o każdym wejściu w życie regulaminu w stosunku do nowej Umawiającej się Strony, zgodnie z postanowieniami niniejszego ustępu.

8. Umawiające się Strony, w stosunku do których regulamin wszedł w życie, zwane będą dalej "Umawiającymi się Stronami stosującymi regulamin".

Artykuł  2

Każda Umawiająca się Strona szeroko stosująca regulaminy w homologacji typu powinna udzielać homologacji typu oraz nadawać znaki homologacji, opisane w każdym regulaminie, danym typom pojazdów kołowych, wyposażeniu i częściom, przewidzianym w regulaminie, pod warunkiem że posiada ona możliwości techniczne i akceptuje ustalenia dotyczące zapewniania zgodności produkcji z typem homologowanym, które określono w aneksie 2. Każda Umawiająca się Strona stosująca regulamin w homologacji typu odmówi udzielenia homologacji typu i nadania znaków homologacji przewidzianych w tym regulaminie, jeżeli wyżej wymienione warunki nie będą spełnione.

Artykuł  3

Pojazdy kołowe, wyposażenie lub części, dla których homologacje typu zostały udzielone przez Umawiające się Strony zgodnie z artykułem 2 niniejszego porozumienia, wyprodukowane bądź na terytorium Umawiającej się Strony stosującej dany regulamin, bądź na terytorium innego państwa wyznaczonego przez Umawiającą się Stronę, która dokonała należycie homologacji tych typów pojazdów kołowych, wyposażenia i części, będą uważane za zgodne z ustawodawstwem wszystkich Umawiających się Stron stosujących regulamin w homologacji typu.

Artykuł  4

Jeżeli właściwe władze Umawiającej się Strony stosującej regulamin w homologacji typu stwierdzą, że niektóre pojazdy kołowe, wyposażenie lub części noszące znaki homologacji nadane zgodnie z tym regulaminem przez jedną z Umawiających się Stron nie odpowiadają homologowanym typom, powiadomią one właściwe władze tej Umawiającej się Strony, która dokonała homologacji. Ta Umawiająca się Strona podejmie niezbędne kroki w celu doprowadzenia wyrobów tych wytwórców do zgodności z homologowanymi typami oraz powiadomi inne Umawiające się Strony stosujące regulamin w homologacji typu o podjętych krokach, które, w razie konieczności, mogą obejmować cofnięcie homologacji. W razie gdy może zachodzić zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego lub środowiska naturalnego, Umawiająca się Strona, która dokonała homologacji, powinna po otrzymaniu takiej informacji o niezgodności z typem homologowanym powiadomić o tym pozostałe Umawiające się Strony. Umawiające się Strony mogą zabronić sprzedaży i używania takich pojazdów kołowych, wyposażenia lub części na swoim terytorium.

Artykuł  5

Właściwe władze każdej Umawiającej się Strony stosującej regulaminy w homologacji typu powinny przesyłać co miesiąc właściwym władzom innych Umawiających się Stron wykaz pojazdów kołowych, wyposażenia lub części, którym odmówiono homologacji lub cofnięto homologację w tym miesiącu. Ponadto, otrzymując wystąpienie od właściwej władzy innej Umawiającej się Strony stosującej regulamin w homologacji typu, powinny przesyłać do tych właściwych władz kopie wszystkich odnośnych informacji, na podstawie których podjęto decyzję o udzieleniu, odmowie lub cofnięciu homologacji pojazdu kołowego, wyposażenia lub części w zakresie danego regulaminu.

Artykuł  6

1. Państwa członkowskie Europejskiej Komisji Gospodarczej, państwa dopuszczone do Komisji w charakterze doradczym, zgodnie z paragrafem 8 statutu tej Komisji, oraz regionalne organizacje wspólnot gospodarczych założone przez państwa członkowskie Europejskiej Komisji Gospodarczej, którym państwa członkowskie udzieliły upoważnienia do podejmowania decyzji w zakresie objętym niniejszym porozumieniem, włączając upoważnienie do podejmowania wiążących decyzji w odniesieniu do państw członkowskich, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszego porozumienia.

W celu określenia liczby głosów, o których mowa w ustępie 2 artykułu 1 oraz w artykule 12, regionalne organizacje wspólnot gospodarczych oddają głosy w liczbie odpowiadającej ich państwom członkowskim będącym członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej.

2. Państwa członkowskie Narodów Zjednoczonych, które mogą uczestniczyć w niektórych pracach Europejskiej Komisji Gospodarczej zgodnie z paragrafem 11 statutu tej Komisji, oraz regionalne organizacje wspólnot gospodarczych tych państw, którym państwa członkowskie udzieliły upoważnienia do podejmowania decyzji w zakresie objętym niniejszym porozumieniem, włączając upoważnienie do podejmowania wiążących decyzji w odniesieniu do państw członkowskich, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszego porozumienia.

W celu określenia liczby głosów, o których mowa w ustępie 2 artykułu 1 oraz w artykule 12, regionalne organizacje wspólnot gospodarczych oddają głosy w liczbie odpowiadającej ich państwom członkowskim będącym członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych.

3. Przystąpienie do porozumienia nowych Umawiających się Stron, które nie są Stronami Porozumienia z 1958 r., będzie możliwe przez złożenie dokumentu Sekretarzowi Generalnemu po wejściu w życie niniejszego porozumienia.

Artykuł  7

1. Niniejsze porozumienie wejdzie w życie po upływie dziewięciu miesięcy od daty jego przesłania przez Sekretarza Generalnego do wszystkich Umawiających się Stron Porozumienia z 1958 r.

2. Niniejsze porozumienie nie wejdzie w życie, jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od daty jego przesłania przez Sekretarza Generalnego zostanie zgłoszony jakikolwiek sprzeciw co do niego przez Umawiające się Strony Porozumienia z 1958 r.

3. W stosunku do każdej nowej Umawiającej się Strony przystępującej do niniejszego porozumienia wejdzie ono w życie sześćdziesiątego dnia po złożeniu przez to państwo dokumentu przystąpienia.

Artykuł  8

1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejsze porozumienie w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego.

2. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie dwunastu miesięcy od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego takiej notyfikacji.

Artykuł  9

1. Każda nowa Umawiająca się Strona określona w artykule 6 niniejszego porozumienia może, w chwili przystąpienia lub w terminie późniejszym, oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego, że niniejsze porozumienie będzie stosowane w odniesieniu do wszystkich lub niektórych terytoriów, za których stosunki międzynarodowe jest ona odpowiedzialna. Niniejsze porozumienie będzie obowiązywać w odniesieniu do terytorium lub terytoriów wymienionych w notyfikacji począwszy od sześćdziesiątego dnia po jej otrzymaniu przez Sekretarza Generalnego.

2. Każda nowa Umawiająca się Strona określona w artykule 6 niniejszego porozumienia, która zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu złożyła oświadczenie o stosowaniu niniejszego porozumienia w odniesieniu do jakiegokolwiek terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest ona odpowiedzialna, może wypowiedzieć niniejsze porozumienie oddzielnie w odniesieniu do tego terytorium, zgodnie z artykułem 8.

Artykuł  10

1. Każdy spór między dwiema lub większą liczbą Umawiających się Stron, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszego porozumienia, powinien być rozstrzygnięty w miarę możliwości w drodze negocjacji między nimi.

2. Każdy spór nierozstrzygnięty w drodze negocjacji powinien być przedstawiony do arbitrażu, jeśli którakolwiek z Umawiających się Stron uczestniczących w sporze tego zażąda, i w tym celu będzie przekazany jednemu lub więcej arbitrom, wybranym za zgodą Umawiających się Stron uczestniczących w sporze. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od daty zażądania arbitrażu strony uczestniczące w sporze nie będą w stanie uzgodnić wyboru arbitra lub arbitrów, każda z tych stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego z prośbą o wyznaczenie jednego arbitra, któremu spór zostanie przekazany do rozstrzygnięcia.

3. Decyzja arbitra lub arbitrów wyznaczonych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu będzie wiążąca dla Umawiających się Stron uczestniczących w sporze.

Artykuł  11

1. Każda nowa Umawiająca się Strona w czasie przystąpienia do niniejszego porozumienia może oświadczyć, że nie uważa się za związaną artykułem 10 niniejszego porozumienia. Inne Umawiające się Strony nie będą związane artykułem 10 w stosunku do każdej nowej Umawiającej się Strony, która złożyła takie zastrzeżenie.

2. Każda Umawiająca się Strona, która złożyła zastrzeżenie zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, może w każdym czasie wycofać to zastrzeżenie w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego.

3. Nie dopuszcza się złożenia żadnego innego zastrzeżenia do niniejszego porozumienia lub załączonych do niego regulaminów; jednakże każda Umawiająca się Strona, zgodnie z postanowieniami artykułu 1, może oświadczyć, że nie będzie stosować niektórych regulaminów lub żadnego z nich.

Artykuł  12

Regulaminy załączone do niniejszego porozumienia mogą być zmienione zgodnie z następującą procedurą:

1. Poprawki do regulaminów powinny być ustalone przez Komitet Administracyjny, określony w artykule 1 ustęp 2, zgodnie z przepisami określonymi w aneksie 1. W razie konieczności poprawka może zawierać istniejące wymagania jako alternatywę. Umawiające się Strony powinny określić, które z alternatyw w ramach regulaminów będą stosować. Umawiające się Strony stosujące alternatywę(y) w ramach regulaminu nie są zobowiązane do uznawania homologacji zgodnych z poprzednią(nimi) alternatywą(ami) w ramach tego samego regulaminu. Umawiające się Strony stosujące tylko najnowsze poprawki nie są zobowiązane do uznawania homologacji zgodnych z poprzednimi poprawkami lub pierwotną wersją regulaminu. Umawiające się Strony stosujące wcześniejsze serie poprawek lub regulamin w pierwotnej wersji powinny uznawać homologacje udzielone zgodnie z późniejszymi seriami poprawek. Po ustaleniu poprawki do regulaminu Komitet Administracyjny przekazuje ją Sekretarzowi Generalnemu. Sekretarz Generalny niezwłocznie przesyła notyfikację o poprawce Umawiającym się Stronom stosującym regulamin.

2. Poprawkę do regulaminu uznaje się za przyjętą, jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od dnia notyfikacji o niej przez Sekretarza Generalnego nie więcej niż jedna trzecia Umawiających się Stron stosujących regulamin powiadomi Sekretarza Generalnego o braku zgody na jej stosowanie. Jeżeli po tym okresie Sekretarz Generalny nie otrzymał oświadczeń o braku zgody na jej stosowanie więcej niż jednej trzeciej Umawiających się Stron stosujących regulamin, to niezwłocznie zawiadamia o przyjęciu poprawki oraz jej wejściu w życie w stosunku do Umawiających się Stron stosujących regulamin, które nie zgłosiły swojego sprzeciwu. Jeżeli regulamin z przyjętą poprawką nie zawiera alternatyw oraz przynajmniej jedna piąta z Umawiających się Stron stosujących regulamin bez przyjętej poprawki następnie oświadczy, że życzy sobie w dalszym ciągu stosować regulamin bez przyjętej poprawki, to regulamin bez wprowadzonych poprawek będzie uważany jako alternatywa w odniesieniu do regulaminu z przyjętą poprawką i będzie oficjalnie włączony do regulaminu od daty przyjęcia poprawki lub od daty jej wejścia w życie. W takim przypadku zobowiązania Umawiających się Stron są takie same, jak określono w ustępie 1.

3. Jeżeli nowa Umawiająca się Strona przystąpi do porozumienia w okresie między zawiadomieniem przez Sekretarza Generalnego o poprawce a jej wejściem w życie, niniejszy regulamin nie wejdzie w życie w stosunku do tej Umawiającej się Strony wcześniej niż w dwa miesiące po formalnym przyjęciu przez nią tej poprawki albo w dwa miesiące po upływie okresu sześciu miesięcy od czasu zawiadomienia tej Strony przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł  13

Tekst niniejszego porozumienia i aneksów może być zmieniony zgodnie z następującą procedurą:

1. Każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do niniejszego porozumienia i aneksów. Tekst każdej proponowanej poprawki do porozumienia i aneksów będzie przekazany Sekretarzowi Generalnemu, który prześle go wszystkim Umawiającym się Stronom i zawiadomi wszystkie inne państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1.

2. Każda proponowana poprawka, rozesłana zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, będzie uważana za przyjętą, jeżeli żadna Umawiająca się Strona nie wniesie sprzeciwu w okresie sześciu miesięcy od dnia przekazania proponowanej poprawki przez Sekretarza Generalnego.

3. Sekretarz Generalny zawiadomi możliwie jak najszybciej wszystkie Umawiające się Strony, czy został wniesiony jakikolwiek sprzeciw co do proponowanej poprawki. Jeżeli zostanie wniesiony jakikolwiek sprzeciw co do proponowanej poprawki, będzie się uważać, że poprawka nie została przyjęta i nie będzie mieć żadnej mocy. Jeżeli nie zostanie wniesiony żaden sprzeciw, poprawka wejdzie w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron w trzy miesiące po upływie sześciomiesięcznego okresu, wymienionego w ustępie 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  14

Oprócz notyfikacji przewidzianych w artykułach 1, 12 i 13 niniejszego porozumienia Sekretarz Generalny zawiadomi Umawiające się Strony o:

(a) przystąpieniach zgodnie z artykułem 6,

(b) datach wejścia w życie niniejszego porozumienia zgodnie z artykułem 7,

(c) wypowiedzeniach zgodnie z artykułem 8,

(d) notyfikacjach otrzymanych zgodnie z artykułem 9,

(e) oświadczeniach i notyfikacjach otrzymanych zgodnie z artykułem 11 ustępy 1 i 2,

(f) wejściu w życie każdej poprawki zgodnie z artykułem 12 ustępy 1 i 2,

(g) wejściu w życie każdej poprawki zgodnie z artykułem 13 ustęp 3.

Artykuł  15

1. Jeżeli w chwili wejścia w życie powyższych postanowień trwa procedura przyjmowania nowego regulaminu określona w artykule 1 ustępach 3 i 4 porozumienia bez wprowadzonych poprawek, ten nowy regulamin wejdzie w życie zgodnie z przepisami ustępu 5 wymienionego artykułu.

2. Jeżeli w chwili wejścia w życie powyższych postanowień trwa procedura przyjmowania poprawki do regulaminu określona w artykule 12 ustępie 1 porozumienia bez wprowadzonych poprawek, to ta poprawka wchodzi w życie zgodnie z przepisami wymienionego artykułu.

3. Jeżeli wszystkie Umawiające się Strony porozumienia wyraziły zgodę, dowolny regulamin przyjęty zgodnie z warunkami porozumienia bez wprowadzonych poprawek uznaje się za regulamin przyjęty zgodnie z zasadami określonymi w powyższych postanowieniach.

ANEKS 1

SKŁAD ORAZ PRZEPISY PROCEDURALNE KOMITETU ADMINISTRACYJNEGO

Artykuł  1

Członkami Komitetu Administracyjnego są wszystkie Umawiające się Strony Porozumienia z 1958 r.

Artykuł  2

Sekretarz Wykonawczy Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych powinien zapewniać obsługę sekretarską Komitetu.

Artykuł  3

Komitet na swojej pierwszej dorocznej sesji wybiera przewodniczącego i jego zastępcę.

Artykuł  4

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zwołuje Komitet pod auspicjami Europejskiej Komisji Gospodarczej, gdy zachodzi potrzeba przyjęcia nowego regulaminu lub wprowadzenia poprawek do regulaminu.

Artykuł  5

Proponowany nowy regulamin poddaje się pod głosowanie. Każda Umawiająca się Strona porozumienia posiada jeden głos. W celu podjęcia decyzji wymagane jest kworum nie mniejsze niż połowa Umawiających się Stron. Dla określenia kworum regionalne organizacje wspólnot gospodarczych oddają głosy w liczbie równej ich państwom członkowskim. Przedstawiciel regionalnej organizacji wspólnoty gospodarczej może głosować głosami suwerennych państw tej wspólnoty. Nowy regulamin uchwala się większością dwóch trzecich obecnych i głosujących.

Artykuł  6

Proponowane poprawki do regulaminów poddaje się pod głosowanie. Każda Umawiająca się Strona porozumienia stosująca regulamin posiada jeden głos. W celu podjęcia decyzji wymagane jest kworum nie mniejsze niż połowa Umawiających się Stron stosujących regulamin. Dla określenia kworum regionalne organizacje wspólnot gospodarczych oddają głosy w liczbie równej ich państwom członkowskim. Przedstawiciel regionalnej organizacji wspólnoty gospodarczej może głosować głosami suwerennych państw tej wspólnoty, które stosują regulamin. Poprawki do regulaminów ustala się większością dwóch trzecich obecnych i głosujących.

ANEKS 2

PROCEDURY ZGODNOŚCI PRODUKCJI

1. Ocena wstępna

1.1. Władza homologacyjna Umawiającej się Strony, przed udzieleniem homologacji typu, powinna sprawdzić istnienie zadowalających przedsięwzięć i procedur dla zapewniania skutecznej kontroli, tak aby pojazdy, wyposażenie lub części znajdujące się w produkcji odpowiadały homologowanemu typowi.

1.2. Wymogi określone w punkcie 1.1 muszą być sprawdzane przez władzę udzielającą homologacji typu lub w jej imieniu przez władzę homologacyjną innej Umawiającej się Strony. W takim przypadku ta druga władza homologacyjna przygotowuje oświadczenie o zgodności, określając zakresy i zakłady produkcyjne, które oceniono jako istotne dla wyrobów zgłoszonych do homologacji typu.

1.3. Władza homologacyjna uznaje także rejestrację wytwórcy w zakresie spełniania normy ISO 9002 [obejmującą zakresem wyrób(wyroby) zgłoszone do homologacji] lub w zakresie równoważnej normy akredytacyjnej jako spełnienie wymogów punktu 1.1. Wytwórca jest zobowiązany przedstawić szczegóły dotyczące takiej rejestracji i zobowiązać się do informowania władzy homologacyjnej o jakichkolwiek zmianach jej ważności lub zakresu.

1.4. Otrzymując wystąpienie od władzy innej Umawiającej się Strony dana władza homologacyjna powinna przesłać oświadczenie o zgodności wymienione w ostatnim zdaniu punktu 1.2 lub oświadczyć, że nie ma ona prawa do wydawania takiego oświadczenia.

2. Zgodność produkcji

2.1. Każdy pojazd, wyposażenie lub część homologowana zgodnie z regulaminem załączonym do niniejszego porozumienia muszą być tak wytwarzane, aby spełniając wymagania niniejszego aneksu i wymienionego regulaminu odpowiadały homologowanemu typowi.

2.2. Władza homologacyjna Umawiającej się Strony, udzielając homologacji typu, zgodnie z regulaminem załączonym do niniejszego porozumienia, sprawdza istnienie właściwych zarządzeń oraz udokumentowanych planów kontroli uzgodnionych z wytwórcą dla każdej homologacji, tak aby te badania lub związane z nimi kontrole konieczne dla sprawdzania ciągłości zgodności z homologowanym typem, zawierające - zwłaszcza tam, gdzie są stosowane - badania określone w wymienionym regulaminie, mogły być przeprowadzane w określonych odstępach czasu.

2.3. Posiadacz homologacji jest zobowiązany w szczególności:

2.3.1. Zapewnić istnienie procedur skutecznej kontroli zgodności wyrobów (pojazdów, wyposażenia lub części) z homologowanym typem.

2.3.2. Posiadać dostęp do aparatury badawczej niezbędnej do sprawdzania zgodności każdego homologowanego typu.

2.3.3. Zapewnić, aby wyniki badań były rejestrowane i aby załączone dokumenty były dostępne w czasie określonym w porozumieniu z władzą homologacyjną. Okres ten nie może przekraczać 10 lat.

2.3.4. Prowadzić analizę wyników każdego rodzaju badań w celu sprawdzenia i zapewnienia stabilności charakterystyk wyrobów, określając przy tym dopuszczalne tolerancje wykonawcze.

2.3.5. Zapewnić, aby dla każdego typu wyrobu były przeprowadzane przynajmniej kontrole podane w niniejszym aneksie oraz badania podane w stosowanych regulaminach.

2.3.6. Zapewnić, aby jakikolwiek zestaw próbek lub badanych części, będący dowodem niezgodności w świetle danego typu badania, stanowił podstawę do pobrania następnej próbki i ponownego przeprowadzenia badania. Należy podejmować wszelkie niezbędne kroki w celu przywrócenia zgodności produkcji.

2.4. Władza, która udzieliła homologacji typu, może w dowolnej chwili sprawdzać metody kontroli zgodności stosowane w każdym zakładzie wytwórczym. Zwykła częstotliwość tych sprawdzeń powinna być spójna z przedsięwzięciami (o ile one istnieją), które zostały uznane według punktów 1.2 lub 1.3 niniejszego aneksu, oraz powinna zapewniać, aby związane czynności kontrolne były przeprowadzane w okresach wynikających z ustalonego przez władzę homologacyjną stopnia zaufania do wytwórcy.

2.4.1. Podczas każdej kontroli wyniki badań oraz zapis przebiegu produkcji muszą być udostępnione osobie przeprowadzającej kontrolę.

2.4.2. Jeżeli wyniki i zakres badań są odpowiednie, to osoba kontrolująca może pobrać losowo próbki przeznaczone do zbadania w laboratorium wytwórcy (lub w placówce technicznej, jeżeli regulamin załączony do porozumienia tak stanowi). Minimalna liczba próbek może być określana według wyników kontroli prowadzonej samodzielnie przez wytwórcę.

2.4.3. Gdy poziom kontroli wydaje się niezadowalający lub jeżeli wydaje się konieczna weryfikacja ważności badań przeprowadzonych zgodnie z punktem 2.4.2, prowadzący kontrolę jest zobowiązany wybrać próbki i przesłać je placówce technicznej przeprowadzającej badania homologacji typu.

2.4.4. Władza homologacyjna może przeprowadzać dowolne kontrole lub badania przewidziane w niniejszym aneksie lub w stosowanym regulaminie załączonym do porozumienia.

2.4.5. W przypadku stwierdzenia negatywnych wyników sprawdzeń podczas kontroli, władza homologacyjna jest zobowiązana zapewnić podjęcie wszelkich niezbędnych kroków w celu niezwłocznego przywrócenia zgodności produkcji.

Po zaznajomieniu się z powyższym porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- zostało ono uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

- jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

- będzie niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 18 października 2000 r.

*Poprzedni tytuł Porozumienia: Porozumienie dotyczące przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych, sporządzone w Genewie dnia 20 marca 1958 r. (D.79.16.98).

• Identyfikator: Dz.U.2001.104.1135 t.j.
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Porozumienie dotyczące przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań. Genewa.1958.03.20.
• Data aktu: 20/03/1958
• Data ogłoszenia: 26/09/2001
• Data wejścia w życie: 16/10/1995