Wymieniona konwencja wejdzie w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dnia 22 marca 1979 r.Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa stały się stronami powyższej konwencji, która weszła w życie dnia 19 czerwca 1976 r., składając dokumenty ratyfikacyjne w niżej podanych datach:
Kuba dnia 7 marca 1975 r.,
Libia dnia 19 czerwca 1975 r.,
Socjalistyczna Republika Rumunii dnia 19 listopada 1975 r.,
Finlandia dnia 13 stycznia 1976 r.,
Zambia dnia 9 lutego 1976 r.,
Republika Federalna Niemiec dnia 8 kwietnia 1976 r.,
Kostaryka dnia 11 lipca 1976 r.,
Holandia dnia 14 września 1976 r.,
Luksemburg dnia 24 marca 1977 r.,
Hiszpania dnia 16 maja 1977 r.,
Urugwaj dnia 2 czerwca 1977 r.
Zgodnie z artykułem 2 ustęp 1 konwencji Polska Rzeczpospolita Ludowa oraz wyżej wymienione państwa oświadczyły podczas składania dokumentów ratyfikacyjnych, że najniższy wiek dopuszczenia do zatrudnienia na ich terytoriach określa się na 15 lat.
Zgodnie z artykułem 12 konwencja weszła w życie w stosunku do Kuby i Libii dnia 19 czerwca 1976 r., natomiast w stosunku do pozostałych wyżej wymienionych państw wchodzi ona w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania ich ratyfikacji.