Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich dnia 20 lutego 1974 r.wraz z następującym zastrzeżeniem:
"Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich nie uważa się za związany postanowieniami artykułu 44 ustępy 2 i 3 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR i stwierdza, że poddanie arbitrażowi każdego sporu między dwoma Umawiającymi się Stronami dotyczącego interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji będzie wymagało, w każdym konkretnym przypadku, zgody wszystkich Stron w sporze oraz że jedynie osoby wyznaczone w drodze porozumienia między Stronami w sporze mogą pełnić funkcje arbitrów.",
Kanada dnia 26 listopada 1974 r.,
Maroko dnia 10 października 1975 r.,
Niemiecka Republika Demokratyczna dnia 24 października 1975 r.
wraz z następującym zastrzeżeniem:
"Niemiecka Republika Demokratyczna nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 44 ustępy 2 i 3 konwencji, zgodnie z którymi jakikolwiek spór dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji nie rozstrzygnięty w drodze rokowań, będzie poddany arbitrażowi, jeżeli zażąda tego którakolwiek ze Stron w sporze."
Zgodnie z artykułem 40 ustęp 2 powyższej konwencji weszła ona w życie w stosunku do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dnia 21 maja 1974 r., Kanady - dnia 24 lutego 1975 r., Maroka - dnia 8 stycznia 1976 r. i Niemieckiej Republiki Demokratycznej - dnia 22 stycznia 1976 r.