Wynalazczość.

USTAWA

z dnia 19 października 1972 r.

o wynalazczości.

DZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Art.  1.

1. Ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych i projektów racjonalizatorskich.

2. Używane w dalszych przepisach ustawy określenie "projekty wynalazcze" oznacza wynalazki, wzory użytkowe i projekty racjonalizatorskie.

Art.  2. ¹

(skreślony).

Art.  3.

Przepisy ustawy nie naruszają postanowień zawartych w umowach międzynarodowych.

Art.  4. ²

Obywatele państw obcych oraz zagraniczne osoby prawne korzystają z uprawnień w zakresie spraw wynalazczości na podstawie umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską lub na zasadzie wzajemności.

Art.  5-7. ³

(skreślone).

Art.  8.

1. 4 Twórcy projektu wynalazczego przysługuje, na warunkach określonych w ustawie, prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego oraz prawo do wynagrodzenia.

2. Twórcy projektu wynalazczego przysługuje prawo, aby wymieniano go w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach jako twórcę projektu.

3. 5 Za współtwórcę projektu wynalazczego nie uważa się osoby, która udzieliła tylko pomocy przy dokonaniu projektu.

4. 6 Ilekroć w ustawie jest mowa o twórcy projektu wynalazczego, dotyczy to również współtwórców.

Art.  9. ⁷

 

1. 8 Organizacje społeczne, do których zakresu działania należą sprawy popierania wynalazczości, a także działające u przedsiębiorców organy samorządu, udzielają twórcom projektów wynalazczych pomocy zgodnie ze swoimi statutami i regulaminami oraz przepisami ustawy.

2. 9 Organizacje określone w ust. 1 występują w interesie twórców projektów wynalazczych wobec przedsiębiorców, organów administracji rządowej i organów samorządu terytorialnego w sprawach dotyczących projektów wynalazczych.

3. Przedstawiciele organizacji określonych w ust. 1 mogą występować jako pełnomocnicy twórców projektów wynalazczych w sprawach z zakresu wynalazczości przed organami wymiaru sprawiedliwości oraz w postępowaniu przed Urzędem Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej "Urzędem Patentowym", i Komisją Odwoławczą przy Urzędzie Patentowym, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 7.

DZIAŁ  II

WYNALAZKI I PATENTY

Rozdział  1

Patent ¹⁰

Art.  10.

Wynalazkiem podlegającym opatentowaniu jest nowe rozwiązanie o charakterze technicznym, nie wynikające w sposób oczywisty ze stanu techniki i mogące się nadawać do stosowania.

Art.  11.

Rozwiązanie uważa się za nowe, jeśli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, nie zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do jego stosowania, w szczególności przez publikację, jawne stosowanie lub wystawienie na wystawie publicznej.

Art.  12.

Nie udziela się patentów na:

1) nowe odmiany roślin i ras zwierząt oraz biologiczne sposoby hodowli roślin lub zwierząt,

2) sposoby leczenia chorób w dziedzinie medycyny i weterynarii oraz ochrony roślin,

3) wynalazki, z których korzystanie byłoby sprzeczne z obowiązującym prawem lub porządkiem publicznym; nie dotyczy to przypadków, gdy prawo ogranicza tylko sprzedaż wytworu opatentowanego lub wytworzonego opatentowanym sposobem,

4) programy do maszyn cyfrowych,

5) produkty przemian jądrowych,

6) naukowe zasady i odkrycia.

Art.  13-14. ¹¹

(skreślone).

Art.  15. ¹²

 

1. Właściwym do udzielania patentów i wydawania dokumentów patentowych jest Urząd Patentowy.

2. O udzieleniu patentu dokonuje się wpisu do rejestru patentowego.

Art.  16.

1. Przez uzyskanie patentu nabywa się prawo wyłącznego korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Państwa.

2. 13 Patent trwa dwadzieścia lat od daty zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym.

3. Zakres przedmiotowy patentu określają zastrzeżenia patentowe zawarte w opisie patentowym.

4. Patent na wynalazek dotyczący sposobu wytwarzania rozciąga się także na wytwory uzyskane bezpośrednio tym sposobem.

5. Nie narusza się patentu przez korzystanie z wynalazku dotyczącego środków komunikacji, ich części i urządzeń, które znajdują się na obszarze Państwa przejściowo, oraz przedmiotów, które znajdują się na tym obszarze w komunikacji tranzytowej.

6. 14 Nie narusza się patentu przez korzystanie z wynalazku dla celów państwowych, w niezbędnym wymiarze i bez znacznego uszczerbku dla uzasadnionego interesu gospodarczego uprawnionego z patentu, jeżeli jest to konieczne do zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia ważnych interesów Państwa, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego.

7. 15 Nie narusza się patentu na wynalazek dotyczący środków farmaceutycznych przez wykonanie leku w aptece na podstawie indywidualnej recepty lekarskiej.

8. 16 Nie narusza się patentu na wynalazek przez stosowanie wynalazku dla celów badawczych.

Art.  17.

1. Uprawniony z patentu na wynalazek może uzyskać patent dodatkowy dla ulepszeń lub uzupełnień tego wynalazku, jeżeli te ulepszenia lub uzupełnienia posiadają cechy wynalazku, a nie mogą być stosowane samoistnie. Można również uzyskać patent dodatkowy do już otrzymanego patentu dodatkowego.

2. Patent dodatkowy traci moc razem z patentem głównym. Jeżeli jednak patent główny traci moc z przyczyny nie wpływającej na wynalazek objęty patentem dodatkowym, pierwszy patent dodatkowy staje się samoistny i zachowuje moc w okresie, na który został udzielony patent główny.

3. 17 (skreślony).

Art.  18.

1. Wynalazek, z którego korzystanie wkraczałoby w zakres patentu udzielonego z wcześniejszym pierwszeństwem (patent wcześniejszy), może być przedmiotem patentu zależnego.

2. Patent zależny staje się niezależnym w razie wygaśnięcia patentu wcześniejszego.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do patentu na wynalazek, z którego korzystanie wkraczałoby w zakres prawa ochronnego na wzór użytkowy udzielonego z wcześniejszym pierwszeństwem.

Art.  19.

Kto ma w tym interes prawny, może żądać ustalenia przez Urząd Patentowy, że wskazana produkcja nie jest objęta określonym patentem.

Rozdział  2

Prawo do uzyskania patentu ¹⁸

Art.  20. ¹⁹

 

1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek (prawo do patentu) przysługuje twórcy wynalazku. Jeżeli wynalazku dokonało więcej osób, prawo to przysługuje im wspólnie.

2. Prawo do patentu na wynalazek dokonany przez twórcę w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy albo realizacji innej umowy przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej.

3. 20 W przypadku dokonania wynalazku przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorcy temu przysługuje prawo korzystania z wynalazku we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że prawo do uzyskania patentu na taki wynalazek przysługuje w całości lub w części przedsiębiorcy.

4. 21 Umowy zawierane między przedsiębiorcami mogą określać podmiot, któremu przysługuje prawo do patentu w razie dokonania wynalazku w związku z wykonywaniem tych umów.

Art.  21-22. ²²

(skreślone).

Art.  23. ²³

Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w art. 24 i 25 pierwszeństwo do uzyskania patentu na wynalazek oznacza się według daty zgłoszenia go w Urzędzie Patentowym.

Art.  24.

1. 24 Pierwszeństwo do uzyskania patentu oznacza się według daty wystawienia wynalazku na wystawie publicznej na obszarze Państwa lub za granicą, jeżeli zgłoszenie wynalazku w Urzędzie Patentowym zostanie dokonane w okresie sześciu miesięcy od tej daty.

2. Prezes Urzędu Patentowego w drodze zarządzeń wydawanych na wniosek lub w uzgodnieniu z właściwym ministrem określa wystawy publiczne oraz warunki wystawienia wynalazku, których spełnienie daje pierwszeństwo określone w ust. 1.

Art.  25. ²⁵

Obywatelom państw obcych oraz zagranicznym osobom prawnym państw należących do Międzynarodowego Związku Ochrony Własności Przemysłowej, a także obywatelom i osobom prawnym innych państw, jeżeli mają miejsce zamieszkania lub siedzibę albo prowadzą rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe w jednym z państw należących do tego Związku, przysługuje na zasadach określonych w umowach międzynarodowych pierwszeństwo do uzyskania patentu Rzeczypospolitej Polskiej według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia wynalazku w celu uzyskania ochrony w jednym z tych państw, jeżeli zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym dokonają w okresie dwunastu miesięcy od tej daty.

Rozdział  3

Zgłoszenie wynalazku w Urzędzie Patentowym

Art.  26.

1. Zgłoszenia wynalazku w celu uzyskania patentu dokonuje się przez wniesienie do Urzędu Patentowego podania wraz z opisem wynalazku ujawniającym jego istotę, zastrzeżeniami patentowymi, skrótem opisu i w razie potrzeby rysunkami.

2-3. 26 (skreślone).

4. Zgłoszenie uważa się za dokonane w czasie, w którym zostało złożone w Urzędzie Patentowym albo nadane w polskim urzędzie pocztowym pod adresem Urzędu Patentowego.

5. Jeżeli wynalazek zgłoszony razem z innym wynalazkiem został następnie na wezwanie Urzędu Patentowego, w terminie przez ten Urząd wyznaczonym, zgłoszony oddzielnie, zgłoszenie to uważa się za dokonane w dacie pierwszego zgłoszenia, jeżeli nie nastąpiła zmiana istoty wynalazku.

Art.  27.

1. Jeżeli zgłaszający wynalazek nie jest jego twórcą, obowiązany jest wskazać w podaniu wynalazcę oraz podstawę swojego prawa do patentu.

2. Prezes Urzędu Patentowego określi szczegółowe wymogi, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie wynalazku.

Art.  28. ²⁷

Zgłaszający wynalazek powinien w podaniu złożyć oświadczenie, czy chce skorzystać z prawa pierwszeństwa, wynikającego z wystawienia wynalazku na wystawie publicznej albo ze zgłoszenia dokonanego za granicą.

Art.  29.

1. Urząd Patentowy może w toku rozpatrywania zgłoszenia wynalazku wydawać postanowienia wzywające zgłaszającego, w wyznaczonym terminie, do uzupełnienia zgłoszenia lub usunięcia wskazanych braków i istotnych usterek. Na postanowienia te przysługuje zażalenie. W razie nieuwzględnienia zażalenia termin biegnie na nowo.

2. W razie niezastosowania się w wyznaczonym terminie do postanowień, o których mowa w ust. 1, zgłoszenie uważa się za wycofane, a postępowanie umarza się.

3. Jeżeli uchybienie terminu procesowego przez zgłaszającego nastąpiło w toku rozpatrywania zgłoszenia, Urząd Patentowy na wniosek zgłaszającego postanowi o przywróceniu terminu, jeśli zgłaszający uprawdopodobni, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, wnosi się do Urzędu Patentowego w ciągu dwóch miesięcy od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, nie później jednak niż w ciągu roku od dnia, w którym termin ten upłynął. Równocześnie z wnioskiem zgłaszający powinien dopełnić czynności, dla której został określony termin.

5. Przywrócenie terminu do złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 4, jest niedopuszczalne.

6. Jeżeli została wydana decyzja umarzająca postępowanie na podstawie ust. 2, uchybienie terminu może być uwzględnione, jeżeli zgłaszający, dopełniając jednocześnie czynności, dla której określony był termin, uprawdopodobni w odwołaniu, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.

Art.  30.

Do czasu wydania decyzji w sprawie udzielenia patentu zgłaszający może wprowadzać uzupełnienia i poprawki do zgłoszenia wynalazku, jeżeli nie zmieniają one istoty zgłoszonego wynalazku ani nie uzasadniają zmiany pierwszeństwa do uzyskania patentu.

Art.  31.

Zgłaszający wynalazek może w podaniu, w toku rozpatrywania zgłoszenia wynalazku lub w okresie dwóch miesięcy od daty uprawomocnienia się decyzji o odmowie udzielenia patentu, złożyć wniosek o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy. Takie zgłoszenie wzoru użytkowego uważa się za dokonane w dacie zgłoszenia wynalazku.

Art.  32.

1. Stroną w postępowaniu przed Urzędem Patentowym w sprawie uzyskania patentu jest zgłaszający wynalazek.

2-6. 28 (skreślone).

7. 29 W postępowaniu przed Urzędem Patentowym w sprawach związanych ze zgłaszaniem i rozpatrywaniem oraz utrzymywaniem ochrony wynalazków pełnomocnikiem może być tylko rzecznik patentowy. Osoby zagraniczne mogą działać tylko przez rzecznika patentowego mającego stałe miejsce zamieszkania w Polsce.

Rozdział  4

Rozpatrywanie zgłoszenia

Art.  33. ³⁰

W toku postępowania poprzedzającego ogłoszenie o zgłoszeniu wynalazku, o którym mowa w art. 34 ust. 1, akta dotyczące tego zgłoszenia nie mogą być bez zgody zgłaszającego ujawnione ani udostępnione osobom nieuprawnionym. Urząd Patentowy może udostępnić osobom trzecim informację o dokonaniu tego zgłoszenia, ujawniając numer, datę zgłoszenia, tytuł zgłoszenia oraz zgłaszającego, jeżeli zgłaszający w podaniu określonym w art. 26 ust. 1 wyrazi na to zgodę. W toku badania zgłoszenia wynalazku Urząd Patentowy może zasięgnąć niezbędnych opinii. Osoby uczestniczące w przygotowywaniu i wydawaniu tych opinii są zobowiązane do nieujawniania danych dotyczących zgłoszenia.

Art.  34.

1. 31 Urząd Patentowy dokonuje ogłoszenia o zgłoszeniu wynalazku niezwłocznie po upływie osiemnastu miesięcy od daty zgłoszenia wynalazku lub od daty pierwszeństwa do uzyskania patentu, w zależności od tego, który z tych terminów upływa wcześniej. Zgłaszający może jednak w podaniu lub w okresie dwunastu miesięcy od daty pierwszeństwa złożyć wniosek o dokonanie ogłoszenia w terminie wcześniejszym.

2. 32 (skreślony).

3. 33 Od dnia ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, osoby trzecie mogą zapoznawać się z opisem wynalazku, zastrzeżeniami patentowymi i rysunkami. Osoby te mogą w ciągu sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia zgłaszać do Urzędu Patentowego uwagi co do istnienia przeszkód uniemożliwiających udzielenie patentu.

4. 34 (skreślony).

Art.  35.

Z chwilą ogłoszenia o zgłoszeniu wynalazek korzysta z tymczasowej ochrony od dnia zgłoszenia go w Urzędzie Patentowym, chyba że zgłoszenie wynalazku zostało wycofane albo Urząd Patentowy odmówił udzielenia patentu.

Art.  36. ³⁵

(skreślony).

Art.  37. ³⁶

 

1. Jeżeli Urząd Patentowy nie stwierdzi braku ustawowych warunków wymaganych do uzyskania patentu, wydaje decyzję w sprawie jego udzielenia. Decyzję o odmowie udzielenia patentu Urząd Patentowy może wydać również przed ogłoszeniem o zgłoszeniu.

2. Urząd Patentowy udziela patentu pod warunkiem wniesienia przez zgłaszającego opłaty za pierwszy okres ochrony. W razie nieuiszczenia opłaty w wyznaczonym terminie, Urząd Patentowy stwierdza wygaśnięcie decyzji o udzieleniu patentu.

Art.  38.

1. Udzielenie patentu stwierdza się przez wydanie dokumentu patentowego.

2. 37 (skreślony).

3. 38 Częścią składową dokumentu patentowego jest opis wynalazku wraz z zastrzeżeniami patentowymi i rysunkami (opis patentowy). Opis patentowy publikuje się.

4. Zgłaszający wynalazek obowiązany jest pokryć koszty publikacji opisu patentowego.

5. Prezes Urzędu Patentowego określi szczegółowe zasady rozpatrywania zgłoszenia wynalazku oraz sposób i terminy uiszczania opłaty za publikację opisu patentowego.

Art.  39.

1. Sprostowanie opisu patentowego może dotyczyć tylko błędów drukarskich oraz innych oczywistych pomyłek.

2. O sprostowaniu postanawia Urząd Patentowy określając jednocześnie, czy i w jakim zakresie ma nastąpić ponowna publikacja opisu patentowego oraz czy i w jakim zakresie uprawniony z patentu jest obowiązany pokryć koszty związane z ponowną publikacją opisu patentowego. Na postanowienie to służy zażalenie.

Art.  40.

1. Gdy po udzieleniu patentu na wynalazek zgłoszony zostanie taki sam wynalazek z pierwszeństwem wcześniejszym, uprawniony z patentu powinien złożyć w terminie określonym przez Urząd Patentowy oświadczenie co do zasadności tego zgłoszenia.

2. Jeżeli uprawniony z patentu podniesie zarzut, że zgłoszenie jest bezzasadne, sprawa zostanie przekazana do rozstrzygnięcia w postępowaniu spornym.

3. W razie niezłożenia przez uprawnionego z patentu oświadczenia co do zasadności zgłoszenia, decyzja o udzieleniu patentu zostanie uchylona.

Art.  41. ³⁹

O udzieleniu patentu na wynalazek, a w razie gdy nastąpiło ogłoszenie o zgłoszeniu wynalazku, także o wycofaniu zgłoszenia, o odmowie udzielenia patentu, o uchyleniu decyzji w sprawie udzielenia patentu oraz o sprostowaniu opisu patentowego ogłasza się w organie Urzędu Patentowego "Wiadomości Urzędu Patentowego".

Rozdział  5

Prawa i obowiązki z patentu

Art.  42. ⁴⁰

 

1. Uprawniony z patentu lub z licencji nie może nadużywać swego prawa, w szczególności przez stosowanie niedozwolonych praktyk monopolistycznych.

2. Urząd Patentowy może żądać od uprawnionego z patentu lub z licencji wszelkich wyjaśnień dotyczących zakresu korzystania z wynalazku w celu stwierdzenia, w jaki sposób prawo wyłączne jest używane.

Art.  43.

1. Kto w chwili stanowiącej o pierwszeństwie do uzyskania patentu w dobrej wierze korzystał z wynalazku na obszarze Państwa, może z niego nadal bezpłatnie korzystać w swoim przedsiębiorstwie w zakresie, w jakim dotychczas korzystał z wynalazku. Prawo to przysługuje również temu, kto w tej samej chwili przygotował już wszystkie istotne urządzenia potrzebne do korzystania z wynalazku.

2. Prawa określone w ust. 1. podlegają na wniosek zainteresowanego wpisowi do rejestru patentowego. Prawa te mogą przejść na inną osobę tylko łącznie z przedsiębiorstwem.

Art.  44.

1. Prawo do patentu oraz patent są zbywalne i podlegają dziedziczeniu.

2. 41 Umowa o przeniesienie praw wymaga zachowania formy pisemnej, pod rygorem nieważności.

3. Przeniesienie patentu staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu do rejestru patentowego.

4. 42 (skreślony).

Art.  45.

1. Współuprawniony z patentu może bez zgody pozostałych współuprawnionych korzystać z wynalazku we własnym zakresie oraz dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu.

2. 43 W razie uzyskania korzyści z korzystania z wynalazku przez jednego ze współuprawnionych jest on obowiązany do przeniesienia na pozostałych współuprawnionych, stosownie do ich udziałów, odpowiedniej części połowy uzyskanych korzyści, po potrąceniu poniesionych nakładów.

3. W zakresie nie uregulowanym w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych.

4. Umowa o wspólności patentu może inaczej regulować prawa i obowiązki współuprawnionych z patentu.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do wspólności prawa do patentu.

Art.  46.

1. Uprawniony z patentu może w drodze umowy udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z jego wynalazku (umowa licencyjna).

2. 44 Umowa licencyjna wymaga zachowania formy pisemnej, pod rygorem nieważności.

3. Licencja podlega na wniosek zainteresowanego wpisowi do rejestru patentowego. Uprawniony z licencji wyłącznej wpisanej do rejestru patentowego może na równi z uprawnionym z patentu dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu, chyba że umowa licencyjna stanowi inaczej.

4. Jeżeli w umowie licencyjnej inaczej nie postanowiono, udzielenie licencji nie wyklucza możliwości udzielenia dalszej licencji na korzystanie z wynalazku, a także jednoczesnego korzystania z wynalazku przez uprawnionego z patentu (licencja niewyłączna).

5. Jeżeli w umowie licencyjnej inaczej nie postanowiono, licencjobiorca ma prawo korzystania z wynalazku w takim samym zakresie jak licencjodawca (licencja pełna).

6. Uprawniony z licencji na korzystanie z wynalazku może udzielić sublicencji tylko za zgodą uprawnionego z patentu; udzielenie dalszej sublicencji jest niedozwolone.

7. Jeżeli w umowie licencyjnej inaczej nie postanowiono, licencjodawca jest zobowiązany do przekazania licencjobiorcy wszystkich doświadczeń technicznych potrzebnych do korzystania z wynalazku, którymi dysponuje w momencie zawarcia umowy.

8. W razie przejścia patentu obciążonego licencją, umowa licencyjna jest skuteczna wobec następcy prawnego.

Art.  47. ⁴⁵

(skreślony).

Art.  48. ⁴⁶

Do umowy o korzystanie ze zgłoszonego w Urzędzie Patentowym wynalazku, na który nie udzielono jeszcze patentu, jak również do umowy o udostępnienie nie chronionego wynalazku, stanowiącego tajemnicę, stosuje się odpowiednio przepisy o umowach licencyjnych, jeżeli strony nie postanowiły inaczej.

Art.  49.

1. 47 Urząd Patentowy, w trybie postępowania spornego, może udzielić zezwolenia (licencji przymusowej) na korzystanie z wynalazku, stanowiącego przedmiot patentu innej osoby, gdy:

1) jest to konieczne do zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia Państwa,

2) zostało stwierdzone, że prawo wyłączne jest nadużywane w rozumieniu art. 42, w szczególności jeżeli:

a) uprawniony z patentu bez uzasadnionych powodów nie udostępnia lub utrudnia udostępnienie produktów według wynalazku na warunkach zaspokajających potrzeby społeczne albo

b) uprawniony z patentu uniemożliwia zaspokojenie potrzeb społecznych przez stosowanie wynalazku będącego przedmiotem patentu zależnego, nie godząc się na zawarcie umowy licencyjnej, z tym że w tym przypadku uprawniony z patentu wcześniejszego może żądać udzielenia zezwolenia na korzystanie z wynalazku będącego przedmiotem patentu zależnego (licencji wzajemnej).

2. 48 W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 lit. a) Urząd Patentowy postanowi, że można ubiegać się o licencję przymusową, oraz ogłosi o tym w "Wiadomościach Urzędu Patentowego". Udzielenie takiej licencji z powodu niedostatecznego udostępnienia produktów według wynalazku może nastąpić nie wcześniej niż po upływie trzech lat od daty udzielenia patentu.

3. 49 Korzystający z wynalazku na podstawie licencji przymusowej jest obowiązany uiścić na rzecz uprawnionego opłatę licencyjną w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej licencji.

4. 50 W decyzji o ustanowieniu licencji przymusowej zostaną określone w szczególności: zakres i czas trwania licencji, szczegółowe warunki jej wykonywania, wysokość opłaty licencyjnej oraz sposób i termin jej zapłaty.

5. Do licencji przymusowych stosuje się przepisy art. 46 ust. 5 i 6.

6. Licencja przymusowa może być przez uprawnionego przeniesiona tylko łącznie z przedsiębiorstwem, w którym jest wykonywana.

7. Licencja przymusowa nie może przyznawać osobie, która licencję uzyskała, wyłącznego prawa korzystania z wynalazku.

Art.  50.

W przypadkach określonych w art. 49 ust. 1 może być ustanowiona licencja przymusowa także na prawach wynikających z umów licencyjnych (sublicencja przymusowa). Art. 49 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Art.  51.

Decyzja o ustanowieniu licencji lub sublicencji przymusowej w części dotyczącej treści licencji albo sublicencji lub wysokości opłaty za licencję (sublicencję) może być po upływie dwóch lat zmieniona na wniosek zainteresowanego lub z urzędu, jeżeli wskutek istotnej zmiany stosunków okaże się to ze względu słuszności konieczne.

Art.  52.

1. 51 Uprawniony z patentu może złożyć w Urzędzie Patentowym oświadczenie o gotowości udzielenia licencji na korzystanie z jego wynalazku nieodpłatnie lub za odpowiednią opłatą (licencja otwarta). Oświadczenie nie podlega odwołaniu.

2. Oświadczenie uprawnionego z patentu wpisuje się do rejestru patentowego oraz ogłasza w "Wiadomościach Urzędu Patentowego".

3. W razie złożenia oświadczenia o gotowości udzielenia licencji, uprawniony z patentu uiszcza opłaty okresowe związane z ochroną wynalazku, zmniejszone o połowę.

4. 52 Licencja otwarta jest niewyłączna i pełna, a opłata licencyjna nie może przekraczać 10% efektów uzyskanych przez licencjobiorcę w każdym roku korzystania z wynalazku.

5. 53 Licencja zostaje zawarta z chwilą uzgodnienia przez strony istotnych postanowień umowy albo przez przystąpienie do korzystania z wynalazku i zawiadomienie licencjodawcy w terminie określonym w ust. 6.

6. 54 Licencjobiorca, który rozpoczął korzystanie z wynalazku bez podjęcia lub przed zakończeniem rokowań, jest zobowiązany zawiadomić o tym pisemnie licencjodawcę w ciągu miesiąca od chwili przystąpienia do korzystania z wynalazku. Licencjobiorca uiszcza maksymalną opłatę przewidzianą w ust. 4, chyba że oferta licencjodawcy przewiduje niższą opłatę. W braku odmiennego porozumienia stron opłatę wnosi się w ciągu miesiąca po zakończeniu każdego roku kalendarzowego, w którym licencjobiorca korzystał z wynalazku.

7. Umowa licencyjna może być rozwiązana przez licencjobiorcę z końcem roku kalendarzowego, w którym upływa trzyletni okres jej obowiązywania, za uprzednim rocznym wypowiedzeniem; postanowienia umowy mniej korzystne dla licencjobiorcy są nieważne.

8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio od chwili ogłoszenia przez Urząd Patentowy o zgłoszeniu wynalazku.

Art.  53. ⁵⁵

 

1. Jeżeli wykonawca umowy o prace badawcze lub rozwojowe przekazał zamawiającemu wyniki prac zawierające wynalazek, domniemywa się, że udzielił on zamawiającemu licencji na korzystanie z wynalazku (licencja dorozumiana).

2. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, wykonawca pracy ma prawo do dodatkowej zapłaty w wysokości 5% efektów uzyskanych z korzystania z wynalazku w ciągu pierwszych 5 lat korzystania.

Art.  54. ⁵⁶

(skreślony).

Art.  55. ⁵⁷

W razie zgłoszenia wynalazku albo uzyskania patentu przez osobę nieuprawnioną, uprawniony może żądać odrzucenia zgłoszenia albo unieważnienia patentu. Może również żądać udzielenia mu patentu, a także przeniesienia na niego już udzielonego patentu za zwrotem kosztów zgłoszenia wynalazku lub uzyskania patentu.

Art.  56. ⁵⁸

Kto zgłosił wynalazek lub uzyskał patent, nie będąc do tego uprawniony, jest obowiązany wydać uprawnionemu uzyskane korzyści i naprawić wyrządzoną szkodę na zasadach ogólnych. Na żądanie uprawnionego jest ponadto obowiązany do ogłoszenia w czasopismach stosownego oświadczenia, a także, gdy działał umyślnie, do zapłaty odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz jednej z organizacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, na cele popierania wynalazczości.

Art.  57.

1. Ten, którego patent został naruszony, może żądać zaniechania naruszenia, usunięcia jego skutków oraz wydania uzyskanych korzyści albo wynagrodzenia szkody, na zasadach ogólnych.

2. 59 Kto naruszył patent, obowiązany jest ponadto na żądanie uprawnionego do ogłoszenia w czasopismach stosownego oświadczenia, a także, gdy działał umyślnie, do zapłaty odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz jednej z organizacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, na cele popierania wynalazczości.

3. Jeżeli przedmiotem patentu jest sposób wytwarzania nowego wytworu, domniemywa się, że wytwór, który może być uzyskany opatentowanym sposobem, został wytworzony tym sposobem.

4. 60 Sąd rozstrzygając w sprawie o naruszenie patentu może orzec na wniosek uprawnionego również o bezprawnie wytworzonych wyrobach i środkach użytych do ich wytwarzania.

5. 61 (skreślony).

Art.  58. ⁶²

Roszczenia z powodu naruszenia patentu ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym uprawniony dowiedział się o naruszeniu patentu, oddzielnie co do każdego naruszenia. Bieg przedawnienia ulega zawieszeniu w okresie między zgłoszeniem wynalazku w Urzędzie Patentowym a udzieleniem patentu.

Rozdział  6

Wynalazek tajny

Art.  59.

1. 63 Wynalazek dokonany przez obywatela polskiego uważa się za wynalazek tajny, jeżeli wchodzi w zakres obrony lub bezpieczeństwa Państwa.

2. W zakres obrony Państwa wchodzą wynalazki dotyczące w szczególności nowych rodzajów broni, sprzętu wojskowego, sposobów walki lub innych zagadnień ściśle wojskowych.

3. Minister Obrony Narodowej może szczegółowo określić, jakiego rodzaju wynalazki wchodzą w zakres obrony Państwa.

4. Wynalazek tajny stanowi tajemnicę państwową.

5. 64 O tajności wynalazku wchodzącego w zakres obrony lub bezpieczeństwa Państwa postanawia, odpowiednio do zakresu działania, Minister Obrony Narodowej lub Minister Spraw Wewnętrznych.

Art.  60.

1. Wszelkie prace nad wynalazkiem tajnym, zgłoszenie go do opatentowania oraz postępowanie w celu rozpatrzenia zgłoszenia mogą być podejmowane tylko przy zabezpieczeniu tajności.

2. 65 Obowiązek zabezpieczenia tajności wynalazku ciąży na wynalazcy i osobach pracujących przy wynalazku, a także na kierowniku przedsiębiorcy, w którym są lub były prowadzone prace nad wynalazkiem tajnym.

Art.  61. ⁶⁶

Zgłaszający wynalazek tajny do Urzędu Patentowego jest obowiązany przy dokonaniu zgłoszenia wynalazek ten podać niezwłocznie do wiadomości Ministerstwa Obrony Narodowej lub Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Art.  62.

1. Urząd Patentowy przesyła Ministerstwu Obrony Narodowej wykazy zgłoszonych w tym Urzędzie wynalazków oraz na żądanie tego Ministerstwa również opisy i rysunki zgłoszonych w tym Urzędzie wynalazków, wchodzących w zakres obrony Państwa.

2. 67 Akta zgłoszenia wynalazku tajnego wraz z opisem i rysunkami mogą być udostępnione do wglądu organom upoważnionym przez Ministra Obrony Narodowej lub Ministra Spraw Wewnętrznych.

Art.  63.

1. Zgłoszenia wynalazku tajnego w celu opatentowania nie ogłasza się.

2. 68 Właściwy minister może żądać odroczenia na czas określony ogłoszenia o zgłoszeniu wynalazku, jeżeli zachodzi przypuszczenie, że posiada cechy wynalazku tajnego.

Art.  64. ⁶⁹

 

1. Prawo do patentu na wynalazek tajny dotyczący spraw z zakresu obrony Państwa przechodzi na Skarb Państwa, który reprezentuje Minister Obrony Narodowej, a prawo do patentu na wynalazek tajny dotyczący spraw z zakresu bezpieczeństwa Państwa przechodzi na Skarb Państwa, który reprezentuje Minister Spraw Wewnętrznych.

2. Uprawniony do patentu na wynalazek tajny ma prawo do odszkodowania. Do określenia wysokości i terminu wypłaty odszkodowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 98a ust. 2 i 3 oraz art. 100.

Art.  65.

1. Opisu patentowego wynalazku tajnego nie publikuje się.

2. O udzieleniu patentu na wynalazek tajny dokonuje się wpisu do części tajnej rejestru patentowego.

3. 70 (skreślony).

Art.  66.

Wynalazek tajny może być pozbawiony cech wynalazku tajnego w trybie określonym w art. 59 ust. 5.

Art.  67.

Postępowanie w sprawach wynalazków tajnych ustalą szczegółowe przepisy wydane przez Ministra Obrony Narodowej i Ministra Spraw Wewnętrznych.

Rozdział  7

Unieważnienie i wygaśnięcie patentu

Art.  68.

1. Patent może być na wniosek każdej osoby, która ma w tym interes prawny, unieważniony przez Urząd Patentowy w całości lub w części, jeżeli nie zostały spełnione ustawowe warunki wymagane do uzyskania patentu.

2. 71 W interesie publicznym Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej może wystąpić o unieważnienie patentu albo przystąpić do toczącego się postępowania w tej sprawie.

3. 72 (skreślony).

Art.  69.

Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, w razie unieważnienia patentu, nabywca, licencjobiorca albo inna osoba, na której rzecz uprawniony z patentu dokonał odpłatnego rozporządzenia, ma prawo do otrzymania zwrotu wniesionej zapłaty oraz do żądania naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Zbywca może jednak potrącić sobie korzyści, jakie nabywca uzyskał przez korzystanie z wynalazku przed unieważnieniem patentu; jeżeli korzyści te są wyższe od zapłaty i dochodzonego odszkodowania, odpowiedzialność zbywcy ulega wyłączeniu.

Art.  70.

1. Kto w dobrej wierze uzyskał albo nabył patent, unieważniony następnie z przyczyny określonej w art. 40 lub przeniesiony na podstawie art. 55 na rzecz osoby uprawnionej do tego patentu, albo uzyskał licencję z tego patentu, a korzystał z wynalazku co najmniej przez okres jednego roku przed wszczęciem sprawy o unieważnienie lub o przeniesienie patentu lub w ciągu tego okresu przygotował wszystkie istotne urządzenia potrzebne do korzystania z wynalazku, może z tego wynalazku korzystać w swoim przedsiębiorstwie w zakresie, w jakim z niego korzystał w czasie wszczęcia tej sprawy, z zastrzeżeniem obowiązku uiszczania uprawnionemu z patentu odpowiedniego wynagrodzenia. W razie braku porozumienia wysokość wynagrodzenia określa się w drodze postępowania spornego.

2. Prawa do korzystania z wynalazku, określone w ust. 1, podlegają na wniosek zainteresowanego wpisowi do rejestru patentowego. Prawa te mogą przejść na inną osobę tylko łącznie z przedsiębiorstwem.

Art.  71. ⁷³

(skreślony).

Art.  72.

1. Urząd Patentowy wyda decyzję o wygaśnięciu patentu w przypadku:

1) zrzeczenia się patentu przez uprawnionego wobec Urzędu Patentowego za zgodą osób, którym służą prawa na patencie, albo

2) 74 zalegania z opłatą ponad sześć miesięcy.

2. Urząd Patentowy uchyli decyzję, w której orzeczono o wygaśnięciu patentu z przyczyny określonej w ust. 1 pkt 2, gdy przywrócony został termin do uiszczenia zaległej opłaty.

Art.  73.

O unieważnieniu i wygaśnięciu patentu dokonuje się z urzędu wpisu do rejestru patentowego i ogłasza w "Wiadomościach Urzędu Patentowego".

Art.  74. ⁷⁵

Kto rozpoczął korzystanie z wynalazku albo poczynił niezbędne przygotowania do korzystania z wynalazku, na który patent wygasł z powodu zalegania z opłatą, uprawniony jest do korzystania z niego także w razie uchylenia decyzji o wygaśnięciu patentu z zastrzeżeniem uiszczenia od daty tego uchylenia słusznego wynagrodzenia uprawnionemu z patentu. W sprawach tych Urząd Patentowy rozstrzyga w trybie postępowania spornego. Przepis art. 70 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Rozdział  8

Wykonywanie praw za granicą

Art.  75. ⁷⁶

Wynalazek będący przedmiotem prawa do patentu polskiego przedsiębiorcy bądź obywatela polskiego, mającego stałe miejsce zamieszkania w Polsce, może być zgłoszony za granicą w celu uzyskania ochrony dopiero po zgłoszeniu go w Urzędzie Patentowym.

Art.  76. ⁷⁷

(skreślony).

DZIAŁ  III

WZORY UŻYTKOWE I PRAWA OCHRONNE

Art.  77.

Wzorem użytkowym podlegającym ochronie jest nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotu o trwałej postaci.

Art.  78.

1. Na wzory użytkowe udzielane są prawa ochronne.

2. Udzielenie prawa ochronnego stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego.

Art.  79. ⁷⁸

 

1. Właściwym do udzielania praw ochronnych i wydawania świadectw ochronnych na wzór użytkowy jest Urząd Patentowy.

2. O udzieleniu prawa ochronnego na wzór użytkowy dokonuje się wpisu do rejestru praw ochronnych.

Art.  80.

1. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego korzystania z wzoru użytkowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Państwa.

2. Prawo ochronne trwa pięć lat od daty zgłoszenia wzoru użytkowego w Urzędzie Patentowym. Na wniosek uprawnionego z prawa ochronnego może ono być przedłużone do dalszych pięciu lat.

3. Zakres przedmiotowy prawa ochronnego określają zastrzeżenia ochronne zawarte w opisie ochronnym wzoru użytkowego.

Art.  81. ⁷⁹

(skreślony).

Art.  82. ⁸⁰

Do wzorów użytkowych i praw ochronnych stosuje się odpowiednio przepisy o wynalazkach i patentach zawarte w art. 11, art. 12, art. 16 ust. 5, 6 i 8, art. 17-20, art. 23-30, art. 32-35, art. 37-46, art. 48-53, art. 55-70 oraz art. 72-75.

DZIAŁ  IV

PROJEKTY RACJONALIZATORSKIE

Art.  83. ⁸¹

Za projekt racjonalizatorski może być uznane przez przedsiębiorcę rozwiązanie, zgłoszone przez twórcę, nadające się do zastosowania.

Art.  84-90. ⁸²

(skreślone).

Art.  91.

Do projektów racjonalizatorskich stosuje się odpowiednio art. 59 ust. 1-4, art. 60 oraz art. 67.

DZIAŁ  V

⁸³ (SKREŚLONY)

Art.  92-97.

(skreślone).

DZIAŁ  VI

WYNAGRODZENIE ZA PROJEKTY WYNALAZCZE ⁸⁴

Art.  98. ⁸⁵

 

1. Twórca wynalazku, któremu przysługuje prawo do patentu, może przenieść to prawo za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy lub przekazać wynalazek do korzystania przez tego przedsiębiorcę.

2. W przypadku przekazania wynalazku do korzystania zgodnie z ust. 1, przejście prawa do patentu następuje z dniem zgłoszenia wynalazku przedsiębiorcy, pod warunkiem przejęcia go przez tego przedsiębiorcę do korzystania w terminie jednego miesiąca od daty zgłoszenia, chyba że strony ustalą inny termin.

Art.  98a. ⁸⁶

 

1. 87 Twórca wynalazku ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku przez przedsiębiorcę, gdy przedsiębiorcy temu przysługuje prawo do patentu zgodnie z przepisami art. 20 ust. 2 lub art. 98 ust. 2 albo prawo do korzystania z wynalazku na podstawie art. 20 ust. 3, chyba że umowa stanowi inaczej.

2. 88 Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala przedsiębiorca w słusznej proporcji do korzyści uzyskanych z wynalazku przez tego przedsiębiorcę.

3. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, z zachowaniem zasady określonej w ust. 2, wypłaca się w całości najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy po upływie roku od dnia uzyskania pierwszych korzyści z wynalazku lub w częściach w ciągu dwóch miesięcy po upływie każdego roku uzyskiwania korzyści z wynalazku.

Art.  98b. ⁸⁹

 

Art. 98 i 98a stosuje się odpowiednio do twórcy wzoru użytkowego.

Art.  99. ⁹⁰

Twórcy projektu racjonalizatorskiego przysługuje wynagrodzenie za korzystanie z tego projektu. Przepisy art. 98a ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art.  100. ⁹¹

Twórca projektu wynalazczego może żądać odpowiedniego podwyższenia zapłaty lub wynagrodzenia, jeżeli jest ono rażąco niskie w stosunku do korzyści osiąganych przez przedsiębiorcę.

Art.  101-106. ⁹²

(skreślone).

Art.  107.

1. 93 Kwoty wypłacone tytułem wynagrodzenia za projekt wynalazczy nie podlegają zwrotowi.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy wypłata wynagrodzenia nastąpiła na rzecz osoby działającej w złej wierze albo w wyniku karalnego czynu.

Art.  108. ⁹⁴

Do wynagrodzeń za projekty wynalazcze w sprawach nie uregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy prawa cywilnego.

Art.  109. ⁹⁵

(skreślony).

Art.  110.

1. 96 Twórca projektu wynalazczego może dochodzić roszczenia o wynagrodzenie za korzystanie z jego projektu przed sądem wojewódzkim. Twórca nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych.

2. W przypadku określonym w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące postępowania w sprawach o roszczenia pracowników.

Art.  111.

1. 97 Osoba, która u przedsiębiorcy udzieliła twórcy projektu wynalazczego pomocy w dokonaniu lub opracowaniu projektu, ma prawo do wynagrodzenia określonego w umowie.

2. 98 Osobom, które współdziałały przy realizacji projektu wynalazczego albo przyczyniły się do przyspieszenia jego wykorzystania lub jego rozpowszechnienia, mogą być przyznawane nagrody.

3. 99 (skreślony).

4. 100 Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 110.

Art.  112. ¹⁰¹

(skreślony).

DZIAŁ  VII

POSTĘPOWANIE. REJESTRY. OPŁATY

Art.  113. ¹⁰²

Urząd Patentowy, organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego przy wydawaniu decyzji i postanowień przewidzianych w ustawie stosują przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a w postępowaniu spornym - w zakresie ustalonym w trybie art. 115 ust. 2 pkt 2.

Art.  114.

1. Urząd Patentowy wydaje decyzję w trybie postępowania spornego w sprawach o:

1) 103 unieważnienie patentu lub prawa ochronnego na wzór użytkowy,

2) 104 (skreślony),

3) 105 przeniesienie patentu lub prawa ochronnego na wzór użytkowy, uzyskanego przez osobę nieuprawnioną,

4) uznanie patentu lub prawa ochronnego na wzór użytkowy za zależny,

5) prawo korzystania z wynalazku lub wzoru użytkowego w przypadkach określonych w art. 43, 70 i 74,

6) 106 ustalenie, że wskazana produkcja nie jest objęta określonym patentem lub prawem ochronnym na wzór użytkowy,

7) i 8) ¹⁰⁷ (skreślone),

9) inne sprawy należące zgodnie z przepisami do właściwości Urzędu Patentowego, działającego w trybie postępowania spornego.

2. Urząd Patentowy orzeka w sprawach wymienionych w ust. 1 w kolegiach przy współudziale przedstawicieli organizacji, o których mowa w art. 9.

Art.  115.

1. Odwołania od decyzji Urzędu Patentowego i zażalenia na postanowienia tego Urzędu, wymienione w art. 113, oraz odwołania od decyzji Urzędu Patentowego i zażalenia na postanowienia tego Urzędu, wydawane w trybie określonym w art. 114, rozpatruje Komisja Odwoławcza przy Urzędzie Patentowym. Komisja Odwoławcza orzeka w kolegiach przy współudziale przedstawicieli organizacji, o których mowa w art. 9. W składzie kolegium Komisji Odwoławczej nie mogą zasiadać osoby, które brały udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia.

2. 108 Rada Ministrów w drodze rozporządzenia:

1) utworzy Komisję Odwoławczą oraz określi skład i sposób powołania oraz wynagradzania jej członków,

2) określi zasady postępowania spornego przed Urzędem Patentowym oraz zasady postępowania przed Komisją Odwoławczą.

Art.  116.

1. Przy rozpatrywaniu spraw przez Urząd Patentowy w trybie określonym w art. 114 w kolegiach przewodniczą sędziowie wyznaczeni przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów sądów wojewódzkich mających siedzibę na terenie m. st. Warszawy.

2. 109 Przy rozpatrywaniu spraw przez Komisję Odwoławczą przy Urzędzie Patentowym w kolegiach przewodniczą sędziowie wyznaczeni przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego spośród sędziów tego Sądu.

Art.  117. ¹¹⁰

Od każdego prawomocnego orzeczenia Urzędu Patentowego i Komisji Odwoławczej, kończącego postępowanie w sprawie, a rażąco naruszającego prawo, Prezes Urzędu Patentowego, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego oraz Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej, a także Rzecznik Praw Obywatelskich może złożyć rewizję nadzwyczajną. Do rewizji nadzwyczajnej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.

Art.  118. ¹¹¹

Sprawy nie objęte przepisami art. 113-117, a dotyczące roszczeń cywilnoprawnych z zakresu spraw wynalazczości, rozstrzygane są w trybie postępowania sądowego.

Art.  119.

1. Urząd Patentowy prowadzi rejestr patentowy i rejestr praw ochronnych na wzory użytkowe, przeznaczone do wpisów przewidzianych w ustawie.

2. Domniemywa się, że każdemu jest znana treść wpisów dokonanych w rejestrach.

3. Prezes Urzędu Patentowego określi zasady prowadzenia rejestrów warunki i tryb dokonywania w nich wpisów, przeglądania rejestrów i otrzymywania z nich wyciągów.

Art.  120.

1. W związku z ochroną wynalazków i wzorów użytkowych pobierane są opłaty jednorazowe oraz opłaty okresowe, płatne w oznaczonych terminach przez cały czas ochrony.

2. 112 Rada Ministrów określi w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 115 ust. 2, zasady uiszczania i wysokość opłat, terminy ich płatności, a także przypadki całkowitego lub częściowego zwolnienia od tych opłat, jak również zasady odraczania terminów płatności opłat i zasady przywracania terminów.

DZIAŁ  VIII

PRZEPISY KARNE

Art.  121.

1. 113 Kto przypisuje sobie autorstwo cudzego projektu wynalazczego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

2. Tej samej karze podlega, kto w inny sposób narusza prawa twórcy projektu wynalazczego.

Art.  122.

1. 114 Kto oznacza przedmioty nie chronione patentem lub prawem ochronnym na wzór użytkowy napisami lub rysunkami mającymi wywołać mylne mniemanie, jakoby przedmioty te korzystały z takiej ochrony, podlega karze aresztu do 3 miesięcy, ograniczenia wolności do 3 miesięcy albo grzywny.

2. Tej samej karze podlega ten, kto przedmioty, wymienione w ust. 1, z wiedzą o mylnym ich oznaczeniu wprowadza do obrotu handlowego albo do celów obrotu handlowego przygotowuje lub przechowuje, albo w ogłoszeniach, zawiadomieniach lub w inny sposób podaje wiadomości mające wywołać mniemanie, jakoby te przedmioty korzystały z ochrony prawnej.

Art.  123. ¹¹⁵

 

1. Kto przywłaszczając sobie cudze prawo do patentu lub do prawa ochronnego na wzór użytkowy zgłasza cudzy wynalazek w celu uzyskania patentu lub cudzy wzór użytkowy w celu uzyskania prawa ochronnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Kto w inny sposób narusza cudze prawo do patentu lub do prawa ochronnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

DZIAŁ  IX

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Art.  124.

1. 116 Przepisy ustawy dotyczące przedsiębiorców stosuje się do osób prawnych lub osób fizycznych, w szczególności prowadzących działalność gospodarczą.

2. Prawa przysługujące Skarbowi Państwa wykonuje, w jego imieniu, organ go reprezentujący.

Art.  125-128. ¹¹⁷

(skreślone).

1 Art. 2 skreślony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

2 Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 67 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

3 Art. 5-7 skreślone przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

4 Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

5 Art. 8 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

6 Art. 8 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

7 Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 4 i 67 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

8 Art. 9 ust. 1 zmieniony przez art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

9 Art. 9 ust. 2 zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

10 Tytuł rozdziału 1 działu II zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

11 Art. 13-14 skreślone przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

12 Art. 15 zmieniony przez art. 1 pkt 8 i 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

13 Art. 16 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

14 Art. 16 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

15 Art. 16 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

16 Art. 16 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

17 Art. 17 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

18 Tytuł rozdziału 2 działu II zmieniony przez art. 1 pkt 68 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

19 Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

20 Art. 20 ust. 3 zmieniony przez art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

21 Art. 20 ust. 4 zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

22 Art. 21-22 skreślone przez art. 1 pkt 12 i 13 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

23 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

24 Art. 24 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 68 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

25 Art. 25 zmieniony przez art. 1 pkt 67 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

26 Art. 26 ust. 2-3 skreślone przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

27 Art. 28 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

28 Art. 32 ust. 2-6 skreślone przez art. 1 pkt 15 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

29 Art. 32 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

30 Art. 33 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

31 Art. 34 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

32 Art. 34 ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

33 Art. 34 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

34 Art. 34 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

35 Art. 36 skreślony przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

36 Art. 37 zmieniony przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

37 Art. 38 ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 20 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

38 Art. 38 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

39 Art. 41 zmieniony przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

40 Art. 42 zmieniony przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

41 Art. 44 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 23 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

42 Art. 44 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 23 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

43 Art. 45 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

44 Art. 46 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

45 Art. 47 skreślony przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

46 Art. 48 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

47 Art. 49 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

48 Art. 49 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

49 Art. 49 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

50 Art. 49 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

51 Art. 52 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

52 Art. 52 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

53 Art. 52 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

54 Art. 52 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

55 Art. 53 zmieniony przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

56 Art. 54 skreślony przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

57 Art. 55 zmieniony przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

58 Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

59 Art. 57 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

60 Art. 57 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

61 Art. 57 ust. 5 skreślony przez art. 1 pkt 33 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

62 Art. 58 zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

63 Art. 59 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

64 Art. 59 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

65 Art. 60 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

- zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

66 Art. 61 zmieniony przez art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

67 Art. 62 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

68 Art. 63 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

69 Art. 64 zmieniony przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

70 Art. 65 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 40 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

71 Art. 68 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 67 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

72 Art. 68 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 41 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

73 Art. 71 skreślony przez art. 1 pkt 42 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

74 Art. 72 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

75 Art. 74 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

76 Art. 75:

- zmieniony przez art. 1 pkt 43 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

- zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

77 Art. 76 skreślony przez art. 1 pkt 44 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

78 Art. 79 zmieniony przez art. 1 pkt 45 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

79 Art. 81 skreślony przez art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

80 Art. 82 zmieniony przez art. 1 pkt 47 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

81 Art. 83:

- zmieniony przez art. 1 pkt 48 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

- zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

82 Art. 84-90 skreślone przez art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

83 Dział V skreślony przez art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

84 Tytuł działu VI zmieniony przez art. 1 pkt 69 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

85 Art. 98:

- zmieniony przez art. 1 pkt 51 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

- zmieniony przez art. 21 pkt 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

86 Art. 98a dodany przez art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

87 Art. 98a ust. 1 zmieniony przez art. 21 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

88 Art. 98a ust. 2 zmieniony przez art. 21 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

89 Art. 98b dodany przez art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

90 Art. 99 zmieniony przez art. 1 pkt 53 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

91 Art. 100:

- zmieniony przez art. 1 pkt 53 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

- zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

92 Art. 101-106 skreślone przez art. 1 pkt 54 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

93 Art. 107 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 69 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

94 Art. 108 zmieniony przez art. 1 pkt 69 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

95 Art. 109 skreślony przez art. 1 pkt 55 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

96 Art. 110 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 56 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

97 Art. 111 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 57 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

- zmieniony przez art. 21 pkt 5 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

98 Art. 111 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 57 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

99 Art. 111 ust. 3 skreślony przez art. 57 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

100 Art. 111 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 57 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

101 Art. 112 skreślony przez art. 1 pkt 58 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

102 Art. 113 zmieniony przez art. 1 pkt 59 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

103 Art. 114 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 60 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

104 Art. 114 ust. 1 pkt 2 skreślony przez art. 1 pkt 60 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

105 Art. 114 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 60 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

106 Art. 114 ust. 1 pkt 6 zmieniony przez art. 1 pkt 60 lit. d) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

107 Art. 114 ust. 1 pkt 7 i 8 skreślony przez art. 1 pkt 60 lit. e) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

108 Art. 115 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 61 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

109 Art. 116 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

110 Art. 117 zmieniony przez art. 1 pkt 67 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

111 Art. 118 zmieniony przez art. 1 pkt 62 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

112 Art. 120 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 63 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

113 Art. 121 ust. 1 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 13 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.

114 Art. 122 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 64 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

115 Art. 123 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 13 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.

116 Art. 124 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 65 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

- zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.

117 Art. 125-128 skreślone przez art. 1 pkt 66 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

• Identyfikator: Dz.U.1993.26.117 t.j.
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Wynalazczość.
• Data aktu: 19/10/1972
• Data ogłoszenia: 08/04/1993
• Data wejścia w życie: 01/01/1973