NRD-Polska. Układ o współpracy w dziedzinie komunikacji. Berlin.1971.07.16.

UKŁAD

między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną o współpracy w dziedzinie komunikacji

podpisany w Berlinie dnia 16 lipca 1971 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 16 lipca 1971 roku został podpisany w Berlinie Układ między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną o współpracy w dziedzinie komunikacji o następującym brzmieniu dosłownym:

UKŁAD

między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną o współpracy w dziedzinie komunikacji

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rada Państwa Niemieckiej Republiki Demokratycznej,

ożywione pragnieniem rozszerzenia i pogłębienia socjalistycznej współpracy obu państw w dziedzinie komunikacji w oparciu o zasady współpracy państw członkowskich Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej,

w trosce o sprawniejszy i bardziej ekonomiczny przewóz podróżnych i ładunków w komunikacji wzajemnej i tranzytowej,

w celu osiągnięcia dalszego rozwoju komunikacji wszelkimi środkami transportu,

postanowiły zawrzeć niniejszy Układ i w tym celu wyznaczyły swych Pełnomocników: (pominięto),

którzy uzgodnili, co następuje:

Rozdział  I

Zasady ogólne.

Artykuł  1 

1. Układające się Strony będą utrzymywać i rozwijać komunikację kolejową, samochodową, lotniczą, żeglugę morską i śródlądową, jak również współpracę w zakresie portów morskich, udzielając sobie w tym celu wzajemnej pomocy.

2. Każda z Układających się Stron będzie utrzymywać na swym terytorium urządzenia komunikacyjne dla komunikacji wzajemnej i tranzytowej oraz rozbudowywać je w miarę możliwości.

3. Przewoźnicy jednej Układającej się Strony mogą korzystać z urządzeń komunikacyjnych na terytorium drugiej Układającej się Strony.

4. Właściwe organy Układających się Stron ustalą przejścia graniczne zapewniające możliwie najdogodniejsze warunki komunikacyjne dla poszczególnych rodzajów transportu w komunikacji wzajemnej i tranzytowej.

Artykuł  2 

1. Układające się Strony zapewniają sobie wzajemnie wolny tranzyt dla wszystkich środków transportu z państw trzecich i do państw trzecich.

2. Układające się Strony uważają Berlin Zachodni za odrębną jednostkę polityczną i tą zasadą będą się kierować przy prowadzeniu komunikacji.

Artykuł  3 

W komunikacji wzajemnej i tranzytowej mogą uczestniczyć wszystkie środki transportu dopuszczone do ruchu i zarejestrowane na terytorium jednej z Układających się Stron.

Artykuł  4 

Właściwe organy Układających się Stron ustalą w drodze wzajemnego porozumienia, którzy z przewoźników będą uzgadniać plany przewozów w komunikacji wzajemnej i tranzytowej, jak również treść i metody koordynacji tych planów oraz okresy planowania.

Artykuł  5 

W celu dalszego rozwoju komunikacji Układające się Strony będą pogłębiać współpracę, a w szczególności będą:

1) poświęcać specjalną uwagę głównym kierunkom rozwoju technicznego komunikacji, jak również zwiększaniu wydajności poszczególnych rodzajów transportu w komunikacji wzajemnej i tranzytowej;

2) umożliwiać korzystanie z najbardziej efektywnych środków transportu i najracjonalniejszych dróg przewozu w komunikacji wzajemnej i tranzytowej w celu osiągnięcia przez obie Układające się Strony wysokich efektów gospodarczych i rozwoju specjalizacji w komunikacji międzynarodowej w ramach podziału pracy;

3) wprowadzać daleko idące ułatwienia i uproszczenia w komunikacji przez granicę państwową;

4) popierać bezpośrednią współpracę między organizacjami i przedsiębiorstwami transportowymi.

Artykuł  6 

1. Przewoźnicy, podróżni, środki transportu i ich załogi oraz ładunki jednej Układającej się Strony będą traktowane na terytorium drugiej Układającej się Strony na równi z przewoźnikami, podróżnymi, środkami transportu i ich załogami oraz ładunkami kraju najbardziej uprzywilejowanego.

2. Ustęp 1 niniejszego artykułu nie dotyczy ulg i przywilejów przyznawanych w portach dla państw nie posiadających wybrzeża morskiego.

Artykuł  7 

1. Każda z Układających się Stron zastrzega sobie prawo przewozu podróżnych i ładunków, jeżeli przewóz ten wykonywany jest wyłącznie na jej terytorium lub rozpoczyna się i kończy na tym terytorium.

2. Właściwe organy Układających się Stron mogą uzgodnić użycie środków transportu i urządzeń komunikacyjnych jednej Układającej się Strony dla wykonania przewozów i innych usług komunikacyjnych na terytorium drugiej Układającej się Strony.

3. Nie uważa się za przewóz, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, takiego przewozu, gdy statek jednej Układającej się Strony płynie z portu drugiej Układającej się Strony do innego portu tej Układającej się Strony w celu wyładowania w nim ładunku z państwa trzeciego lub zabrania ładunku przeznaczonego dla państwa trzeciego.

Rozdział  II

Zasady dotyczące poszczególnych rodzajów komunikacji.

Artykuł  8 

Układające się Strony podejmą niezbędne środki, aby tak dalece, jak to jest możliwe, ułatwiać wzajemną i tranzytową komunikację kolejową, wykonywać sprawnie i szybko przewozy podróżnych i ładunków, zapewniając podróżnym odpowiednie wygody.

Artykuł  9 

Każda z Układających się Stron przyznaje osobom fizycznym i prawnym, stale zamieszkałym lub mającym siedzibę na terytorium drugiej Układającej się Strony, prawo wykonywania przewozu osób i ładunków pojazdami drogowymi na swym terytorium.

Artykuł  10 

Układające się Strony przyznają sobie w komunikacji lotniczej prawo do:

- swobodnego przelotu bez lądowania;

- lądowania technicznego, to znaczy lądowania w celach niehandlowych;

- zabierania na pokład lub wyładowywania podróżnych, poczty i ładunków jednej Układającej się Strony na terytorium drugiej Układającej się Strony;

- zabierania na pokład podróżnych, poczty i ładunków z przeznaczeniem do państwa trzeciego, jak również wyładowywania podróżnych, poczty i ładunków przybyłych z państwa trzeciego.

Artykuł  11 

Układające się Strony uznają wzajemnie przynależność państwową swoich statków na podstawie dokumentów, znajdujących się na pokładzie tych statków i wydanych przez właściwe organy Układających się Stron.

Rozdział  III

Zasady dotyczące kontroli granicznej, celnej, weterynaryjnej i fitosanitarnej osób, towarów i środków transportu.

Artykuł  12 

Kontrola graniczna, celna, weterynaryjna i fitosanitarna osób, towarów i środków transportu przekraczających granicę między Polską Rzecząpospolitą Ludową i Niemiecką Republiką Demokratyczną w ruchu kolejowym, drogowym i w żegludze śródlądowej, zwana dalej "kontrolą", może być wykonywana wspólnie przez właściwe organy obu Układających się Stron.

Artykuł  13 

1. Kontrola w ruchu kolejowym dokonywana jest na ustalonych stacjach położonych na terytorium jednej z Układających się Stron lub w czasie biegu pociągu na ustalonych odcinkach linii kolejowych obu Układających się Stron.

2. Kontrola w ruchu drogowym dokonywana jest w ustalonych miejscach na terytorium jednej lub na terytoriach obu Układających się Stron.

3. Kontrola w żegludze śródlądowej dokonywana jest w określonych przystaniach jednej z Układających się Stron albo na ustalonych odcinkach dróg wodnych jednej lub obu Układających się Stron.

Artykuł  14 

1. Organy kontrolne jednej Układającej się Strony wykonują swoje czynności kontrolne na terytorium drugiej Układającej się Strony, zgodnie z prawem swego Państwa i z takimi samymi skutkami prawnymi, jak gdyby wykonywały te czynności na terytorium swego Państwa, chyba że niniejszy Układ stanowi inaczej.

2. Jako pierwsze dokonują kontroli organy tej Układającej się Strony, której terytorium opuszczają osoby, towary i środki transportu. Przepisy prawne tej Układającej się Strony związane z wykonywaniem kontroli przestają działać z chwilą, gdy jej organy oświadczą, że zakończyły kontrolę, chyba że w poszczególnych przypadkach zachodzi potrzeba przeprowadzenia ponownej kontroli.

3. Układająca się Strona, na terytorium której wykonywana jest kontrola, zapewnia organom kontrolnym drugiej Układającej się Strony wykonywanie czynności kontrolnych bez przeszkód oraz taką samą ochronę prawną, z jakiej korzystają jej własne organy.

4. Organy jednej Układającej się Strony dokonujące kontroli na terytorium drugiej Układającej się Strony mogą zgodnie z prawem swego Państwa przerwać podróż osoby, która przekracza granicę państwową, zawrócić ją lub doprowadzić na terytorium swego Państwa. Zawrócenie lub doprowadzenie obywatela tego Państwa, na terytorium którego dokonywana jest kontrola, dopuszczalne jest tylko za zgodą jego organów kontroli paszportowej. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli obywatel ten nie jest uprawniony do przekroczenia granicy albo popełnił przestępstwo, za które grozi mu kara pozbawienia wolności.

5. Dla wykonania decyzji organów kontrolnych jednej Układającej się Strony na terytorium drugiej Układającej się Strony, odnoszących się w szczególności do przerwania podróży, zawrócenia lub doprowadzenia osób, zajęcia przedmiotów, zabezpieczenia dowodów przestępstwa, właściwe organy kontrolne tej drugiej Strony udzielą pomocy organom Układającej się Strony, które podjęły decyzję.

6. Towary i wartości dewizowe zdeponowane oraz zatrzymane lub skonfiskowane przez organy jednej Układającej się Strony na terytorium drugiej Układającej się Strony, jak również pobrane przez te organy opłaty celne i inne, mogą być wywożone z tego terytorium bez zezwolenia i ograniczeń oraz bez cła i kontroli celnej.

7. Jeżeli organy kontrolne jednej Układającej się Strony ujawnią towar lub wartości dewizowe przywożone z naruszeniem prawa drugiej Układającej się Strony, zawiadomią o tym jej organy kontrolne i umożliwią im zastosowanie ich prawa, o ile towar lub wartości dewizowe nie podlegają zajęciu na podstawie prawa Układającej się Strony, której organy je ujawniły.

Artykuł  15 

1. Funkcjonariusze organów kontrolnych jednej Układającej się Strony, wykonujący czynności służbowe na terytorium drugiej Układającej się Strony, mogą nosić mundury i odznaki służbowe. Są oni również uprawnieni do noszenia broni służbowej stosownie do przepisów swego państwa. Użycie broni może nastąpić tylko w obronie koniecznej.

2. Funkcjonariusze organów kontrolnych jednej Układającej się Strony, którzy w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych przebywają na terytorium drugiej Układającej się Strony, są zobowiązani do przestrzegania obowiązującego tam prawa, chyba że niniejszy Układ stanowi inaczej.

3. Funkcjonariusze organów kontrolnych, przekraczający granicę państwową w związku z wykonywaniem czynności służbowych, zwolnieni są od cła i innych opłat w odniesieniu do środków transportu oraz przedmiotów przeznaczonych do wykonywania czynności służbowych i przedmiotów osobistych. Są oni również zwolnieni od podatków i innych opłat oraz od świadczeń osobistych i rzeczowych. Dokumenty służbowe organów kontrolnych są nietykalne.

4. Funkcjonariusze organów kontrolnych jednej Układającej się Strony są odpowiedzialni za wykroczenia służbowe, popełnione na terytorium drugiej Układającej się Strony, wyłącznie przed swoimi władzami zwierzchnimi.

5. Funkcjonariusze organów kontrolnych jednej Układającej się Strony będą odwołani na uzasadnione żądanie właściwych organów drugiej Układającej się Strony.

Artykuł  16 

Organy kontrolne jednej Układającej się Strony mogą oznaczać budynki i pomieszczenia służbowe, oddane im do dyspozycji na terytorium drugiej Układającej się Strony, napisami w swym języku oraz godłem i flagą swego Państwa.

Artykuł  17 

1. Układające się Strony ponoszą na zasadzie wzajemności na swoim terytorium koszty budowy nowych i rozbudowy istniejących budynków, instalacji i urządzeń przeznaczonych dla wspólnej kontroli osób, towarów i środków transportu.

2. Właściwe organy Układających się Stron mogą zawierać odrębne porozumienia dotyczące budowy, rozbudowy i wyposażenia poszczególnych budynków, instalacji i urządzeń przeznaczonych do kontroli.

Rozdział  IV

Zasady dotyczące innych organów wykonujących czynności służbowe na terytorium drugiej Układającej się Strony.

Artykuł  18 

Postanowienia artykułu 14 ustępy 1, 3 i 6, artykułu 15, artykułu 16 i artykułu 17 niniejszego Układu mają odpowiednie zastosowanie do organów i ich pracowników jednej Układającej się Strony nie będących organami kontrolnymi, a wykonujących czynności na terytorium drugiej Układającej się Strony, w związku z komunikacją przez granicę państwową.

Rozdział  V

Postanowienia końcowe.

Artykuł  19 

Rządy Układających się Stron zawrą odpowiednie umowy dla wykonania niniejszego Układu.

Artykuł  20 

Niniejszy Układ podlega ratyfikacji i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która odbędzie się w Warszawie.

Artykuł  21 

Niniejszy Układ zawarty jest na okres pięciu lat; ulega on każdorazowo przedłużeniu na dalsze okresy pięcioletnie, o ile żadna z Układających się Stron nie wypowie go najpóźniej na rok przed upływem odpowiedniego pięcioletniego okresu.

Sporządzono w Berlinie, dnia 16 lipca 1971 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszy Układ i opatrzyli go pieczęciami.

Po zaznajomieniu się z powyższym Układem Rada Państwa uznała go i uznaje za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych; oświadcza, że jest on przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 25 listopada 1971 roku.

.

• Identyfikator: Dz.U.1972.4.18
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: NRD-Polska. Układ o współpracy w dziedzinie komunikacji. Berlin.1971.07.16.
• Data aktu: 16/07/1971
• Data ogłoszenia: 05/02/1972
• Data wejścia w życie: 11/01/1972