Mongolia-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1971.09.14.

UMOWA

między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Mongolską Republiką Ludową o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych,

podpisana w Warszawie dnia 14 września 1971 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 14 września 1971 roku została podpisana w Warszawie Umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Mongolską Republiką Ludową o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych o następującym brzmieniu dosłownym:

UMOWA

między Polską Rzecząpospolitą Ludową, a Mongolską Republiką Ludową o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Prezydium Wielkiego Churału Ludowego Mongolskiej Republiki Ludowej,

ożywione pragnieniem umocnienia ścisłej i trwałej przyjaźni między obydwoma krajami oraz przypisując doniosłe znaczenie współpracy w zakresie stosunków prawnych, postanowiły zawrzeć umowę o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych.

W tym celu wyznaczyły swych pełnomocników: (pominięto),

którzy po dokonaniu wymiany swoich pełnomocnictw uznanych za prawidłowe i sporządzone w należytej formie, zgodnie ustalili, co następuje:

CZĘŚĆ PIERWSZA

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Ochrona prawna

1. Obywatele jednej z Umawiających się Stron korzystają na obszarze drugiej Umawiającej się Strony w zakresie swych praw osobistych i majątkowych z takiej samej ochrony prawnej, jaka przysługuje jej obywatelom.

2. Obywatele jednej z Umawiających się Stron mają prawo swobodnego i nieskrępowanego zwracania się do sądów i innych organów drugiej Umawiającej się Strony, do których właściwości należą sprawy cywilne, rodzinne i karne; mogą oni występować przed nimi w obronie swych praw i interesów, wytyczać powództwa oraz składać wnioski i skargi na tych samych warunkach, co obywatele tej Umawiającej się Strony.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do osób prawnych.

Artykuł  2

Udzielanie pomocy prawnej

1. Sądy, prokuratury i notariaty państwowe (dalej zwane "organami wymiaru sprawiedliwości") Umawiających się Stron udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych.

2. Organy wymiaru sprawiedliwości udzielają pomocy prawnej również innym organom, do których właściwości należą sprawy cywilne, rodzinne i karne.

Artykuł  3

Tryb porozumiewania się

1. W sprawach objętych niniejszą Umową organy wymiaru sprawiedliwości Umawiających się Stron porozumiewają się za pośrednictwem swoich organów centralnych, jeżeli Umowa niniejsza nie stanowi inaczej.

2. Inne organy Umawiających się Stron właściwe w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych kierują swoje wnioski do organów wymienionych w artykule 2 ustęp 1, chyba że w poszczególnych wypadkach Umowa niniejsza stanowi inaczej.

Artykuł  4

Zakres pomocy prawnej

Pomocy prawnej udziela się przez dokonywanie określonych czynności postępowania, a w szczególności przez dokonanie poszukiwań, zatrzymanie rzeczy i zajęcie mienia, przesyłanie, wydawanie dowodów rzeczowych, przesłuchiwanie stron, uczestników postępowania, świadków i biegłych, podejrzanych, oskarżonych, dokonywanie oględzin sądowych, wykonywanie wniosków o doręczanie pism, przesyłanie materiałów i akt, sporządzanie i przesyłanie dokumentów.

Artykuł 5

Treść i forma wniosku o udzielanie pomocy prawnej

1. Wniosek o udzielenie pomocy prawnej powinien zawierać następujące dane:

a) nazwę organu wzywającego;

b) nazwę organu wezwanego;

c) określenie sprawy, w której zgłasza się wniosek o udzielenie pomocy prawnej;

d) imiona i nazwiska stron, podejrzanych, oskarżonych lub skazanych, ich stałe miejsce zamieszkania lub pobytu, obywatelstwo i zawód, a w sprawach karnych - w miarę możności - również miejsce i datę urodzenia podejrzanych, oskarżonych lub skazanych oraz imiona ich rodziców;

e) imiona, nazwiska i adresy pełnomocników;

f) treść wniosku i informacje niezbędne do jego wykonania, a w sprawach karnych również opis czynu przestępnego.

2. Przesyłanie na podstawie niniejszej Umowy korespondencja i dokumenty powinny być opatrzone podpisem i pieczęcią.

Artykuł  6

Sposób załatwienia wniosku

1. Wykonując wniosek o udzielenie pomocy prawnej, organ wezwany stosuje przepisy prawne swego Państwa. Jednak organ ten na prośbę organu wzywającego może stosować przepisy procesowe Umawiającej się Strony, od której wniosek pochodzi, jeżeli nie są one sprzeczne z prawem jego Państwa.

2. Jeżeli organ wezwany nie jest właściwy do wykonania wniosku, przesyła wniosek właściwemu organowi, zawiadamiając o tym organ wzywający.

3. Na prośbę organu wzywającego organ wezwany zawiadamia go we właściwym czasie o terminie i miejscu wykonania wniosku.

4. Po wykonaniu wniosku organ wezwany zwraca dokumenty organowi wzywającemu albo zawiadamia go o przeszkodach, które uniemożliwiły załatwienie wniosku.

Artykuł  7

Nietykalność świadków i biegłych

1. Jeżeli w toku postępowania przed organem jednej Umawiającej się Strony zajdzie potrzeba osobistego stawiennictwa świadka lub biegłego przebywającego na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, można zwrócić się do właściwego organu tej Strony o doręczenie wezwania.

2. W wypadku określonym w ustępie 1 wezwanie nie może zawierać zagrożenia grzywną lub innymi środkami przymusu na wypadek niestawiennictwa.

3. Koszty podróży, utrzymania, noclegu oraz zwrot utraconego zarobku świadków lub biegłych obciążają wzywającą Umawiającą się Stronę.

4. Świadek lub biegły, na wezwanie doręczone mu przez wezwany organ Umawiającej się Strony stawi się przed wzywającym organem Umawiającej się Strony, nie może być ścigany karnie ani aresztowany za przestępstwo będące przedmiotem danego postępowania lub za inne przestępstwo popełnione przed przekroczeniem granicy Państwa, od którego wniosek pochodzi, jak również nie może być ukarany za takie przestępstwa na obszarze wzywającej Umawiającej się Strony.

5. Świadek lub biegły traci przywilej, o którym mowa w ust. 4, jeżeli nie opuści obszaru wzywającej Umawiającej się Strony przed upływem jednego miesiąca od dnia zawiadomienia go przez organ przesłuchujący, że dalsza jego obecność nie jest potrzebna. Do tego okresu nie wlicza się czasu, w ciągu którego świadek lub biegły bez własnej winy nie mógł opuścić obszaru wzywającej Umawiającej się Strony.

Artykuł  8

Wniosek o doręczenie pism

1. Organ wezwany dokonuje doręczenia pism stosownie do przepisów prawnych normujących tryb doręczania pism w jego Państwie, jeżeli doręczane pisma są sporządzone w języku wezwanej Umawiającej się Strony albo jeśli dołączono do nich uwierzytelniony przekład na język tej Strony. W wypadku przeciwnym organ wezwany doręcza pismo adresatowi, jeśli on dobrowolnie zgodzi się je przyjąć.

2. We wniosku o doręczenie pisma powinien być wskazany dokładny adres odbiorcy oraz określenie doręczonego pisma.

3. Jeżeli pisma nie mogą być doręczone pod wskazanym we wniosku adresem, organ wezwany z własnej inicjatywy podejmuje niezbędne środki w celu ustalenia adresu. Jeżeli ustalenie adresu przez organ wezwany okaże się niemożliwe, zawiadamia on o tym organ wzywający i zwraca mu pisma, które miały być doręczone.

Artykuł  9

Potwierdzenie doręczenia pism

Potwierdzenie doręczenia pism sporządza się stosownie do przepisów o doręczaniu pism obowiązujących na obszarze wezwanej Umawiającej się Strony. Potwierdzenie doręczenia powinno zawierać datę i miejsce doręczenia.

Artykuł 10

Doręczanie pism obywatelom własnym

1. Każda z Umawiających się Stron może na obszarze drugiej Umawiającej się Strony dokonywać doręczeń pism obywatelom własnym przez swoje przedstawicielstwa dyplomatyczne lub urzędy konsularne.

2. Przy doręczaniu pism, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, nie można stosować środków przymusu.

Artykuł  11

Koszty związane z udzielaniem pomocy prawnej

1. Wezwane Umawiające się Strony ponoszą wszelkie koszty powstałe na ich obszarze w związku z udzieleniem pomocy prawnej. Wezwana Umawiająca się Strona nie może żądać zwrotu kosztów związanych z udzieleniem tej pomocy.

2. Organ wezwany zawiadamia organ wzywający o wysokości poniesionych kosztów. Jeżeli organ wzywający ściągnie te koszty od osoby obowiązanej do ich poniesienia, wówczas kwoty te wpływają na rzecz Umawiającej się Strony, która je ściągnęła.

Artykuł  12

Odmowa przeprowadzenia czynności w zakresie udzielenia pomocy prawnej

Przeprowadzenia czynności w zakresie udzielenia pomocy prawnej można odmówić, jeżeli jej wykonanie mogłoby zagrozić suwerenności lub bezpieczeństwu wezwanej Umawiającej się Strony.

Artykuł 13

Informacje

Ministerstwo Sprawiedliwości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Sąd Najwyższy Mongolskiej Republiki Ludowej a także Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Prokurator Państwowy Mongolskiej Republiki Ludowej na wniosek udzielają sobie wzajemnie informacji dotyczących prawa ich Państw, jak również informacji o wykładni przepisów prawnych przez właściwe organy Umawiających się Stron.

Artykuł  14

Język

W sprawach dotyczących udzielania pomocy prawnej i stosunków prawnych organy Umawiających się Stron posługują się językiem swego Państwa lub językiem rosyjskim. Przekłady pism na język wezwanej Umawiającej się Strony albo na język rosyjski należy dołączać dla ułatwienia współpracy również w takich wypadkach, w których Umowa niniejsza wyraźnie tego nie przewiduje.

Artykuł 15

Przesyłanie dokumentów z akt stanu cywilnego i innych dokumentów

1. Każda z Umawiających się Stron przekazuje z urzędu drugiej Umawiającej się Stronie bezpłatnie za pośrednictwem właściwych organów centralnych odpisy zupełne aktów urodzenia i małżeństwa, sporządzonych w księgach stanu cywilnego po wejściu w życie niniejszej Umowy, a dotyczących obywateli tej Strony. Przesyłanie tych odpisów odbywa się zbiorowo w końcu każdego kwartału.

2. Odpisy zupełne aktów zgonu dotyczących obywateli Umawiających się Stron przesyła się niezwłocznie po sporządzeniu w księgach stanu cywilnego aktu zgonu.

3. W przypadku dokonania w księgach stanu cywilnego poźniejszych wpisów dotyczących obywateli drugiej Umawiającej się Strony (wzmianki dodatkowe i przypiski) urzędy stanu cywilnego Umawiających się Stron będą przesyłały odpisy zupełne wraz z powtórzeniem treści wzmianek dodatkowych i przypisków.

4. Umawiające się Strony przesyłają bezpłatnie na żądanie sądów, państwowych biur notarialnych oraz innych organów państwowych drugiej Umawiającej się Strony odpisy zupełne aktów stanu cywilnego oraz inne dokumenty dotyczące praw osobistych oraz interesów obywateli tej Strony.

Artykuł  16

Uwierzytelnienie i uznanie dokumentów

1. Dokumenty oraz ich odpisy lub dokonane z nich wyciągi, sporządzone, wydane lub uwierzytelnione na obszarze jednej z Umawiających się Stron przez właściwy organ i opatrzone pieczęcią urzędową, nie wymagają legalizacji dla swej ważności na obszarze drugiej Umawiającej się Strony.

2. Dokumenty urzędowe sporządzone na obszarze jednej z Umawiających się Stron mają na obszarze drugiej Umawiającej się Strony moc dowodową dokumentów urzędowych.

CZĘŚĆ DRUGA

SPRAWY Z ZAKRESU PRAWA CYWILNEGO I RODZINNEGO

ROZDZIAŁ  1

Zwolnienie od zabezpieczania kosztów procesu i od kosztów sądowych

Artykuł  17

Obywatele jednej z Umawiających się Stron, którzy zamieszkują lub przebywają na obszarze którejkolwiek z tych Stron i występują przed sądami drugiej Umawiającej się Strony, nie są obowiązani do zabezpieczenia kosztów postępowania z tego tylko powodu, że są cudzoziemcami lub że nie mają miejsca zamieszkania lub pobytu na obszarze Umawiającej się Strony, przed której sądem występują.

Artykuł 18

1. Obywatele jednej z Umawiających się Stron korzystają na obszarze drugiej Umawiającej się Strony ze zwolnienia od kosztów sądowych, z prawa uzyskania odroczenia zapłaty tych kosztów oraz z bezpłatnego zastępstwa procesowego na tych samych warunkach i w takim samym zakresie jak obywatele tej Umawiającej się Strony.

2. Zwolnienie od kosztów sądowych, jak również uprawnienie do uzyskania odroczenia uiszczenia kosztów dotyczy wszystkich czynności procesowych, nie wyłączając czynności egzekucyjnych.

3. Obywatele, którzy zgodnie z przepisami prawnymi jednej z Umawiających się Stron zostali zwolnieni od kosztów sądowych w związku z rozpoznaniem przez sąd jakiejkolwiek sprawy, są zwolnieni od tych kosztów w razie dokonywania czynności procesowych w tej samej sprawie na obszarze drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  19

1. Zaświadczenia o stosunkach osobistych i rodzinnych, o zarobkach i majątku wydają właściwe organy tej Umawiającej się Strony, na której obszarze wnioskodawca ma stałe miejsce zamieszkania lub pobytu.

2. Jeżeli wnioskodawca nie zamieszkuje i nie przebywa na obszarze jednej ani drugiej Umawiającej się Strony, zaświadczenie wydaje przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny Państwa, którego wnioskodawca jest obywatelem.

3. Sąd orzekający o zwolnieniu od kosztów sądowych może w razie potrzeby w przewidzianym w artykule 8 niniejszej Umowy trybie zażądać od organu, który wydał zaświadczenie, dodatkowych wyjaśnień.

Artykuł  20

Obywatel jednej z Umawiających się Stron, zamierzający ubiegać się o zwolnienie od kosztów sądowych albo o odroczenie uiszczenia kosztów sądowych lub o bezpłatne zastępstwo procesowe przed sądem drugiej Umawiającej się Strony, może zgłosić taki wniosek ustnie do protokołu w sądzie właściwym według swego miejsca zamieszkania lub pobytu. Sąd przesyła właściwemu sądowi drugiej Umawiającej się Strony w przewidzianym w artykule 3 niniejszej Umowy trybie protokół wraz z zaświadczeniem określonym w artykule 19 niniejszej Umowy i innymi dokumentami złożonymi przez wnioskodawcę.

Artykuł 21

1. Jeżeli sąd jednej Umawiającej się Strony rozpoznający sprawę zażąda przekazania opłat lub zaliczek od obywatela drugiej Strony, termin wyznaczony do uiszczenia ich nie może być krótszy niż dwa miesiące.

2. W razie wyznaczenia przez sąd jednej Umawiającej się Strony terminu do dokonania przez obywatela zamieszkałego na obszarze drugiej Umawiającej się Strony określonej czynności postępowania, wówczas bieg terminu rozpoczyna się od daty stempla urzędu pocztowego Umawiającej się Strony, z której obszaru zostało wysłane pismo stanowiące wykonanie czynności.

ROZDZIAŁ  2

Stosowanie prawa oraz właściwość sądów i innych organów

Prawo osobowe

Artykuł  22

Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych

1. Zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych osoby fizycznej ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, której osoba ta jest obywatelem.

2. Zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych osoby prawnej ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, na której obszarze znajduje się siedziba tej osoby.

Artykuł  23

Uznanie za zmarłego

1. W sprawach o uznanie osoby za zmarłą oraz stwierdzenie zgonu właściwe są organy tej Umawiającej się Strony, której obywatelem była ta osoba w czasie, gdy według ostatnich wiadomości pozostawała ona przy życiu.

2. Organy jednej z Umawiających się Stron mogą uznać obywatela drugiej Umawiającej się Strony za zmarłego, jak również stwierdzić fakt jego zgonu w wypadkach, gdy:

a) wniosek zgłasza osoba zamierzająca zrealizować swoje uprawnienia spadkowe co do majątku ruchomego lub nieruchomego osoby zaginionej, która znajdowała się na obszarze Umawiającej się Strony;

b) wniosek zgłasza małżonek osoby zaginionej zamieszkały w czasie zgłoszenia wniosku na obszarze tej Umawiającej się Strony.

3. W wypadkach określonych w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się prawo Umawiającej się Strony, której obywatelem była osoba w czasie, gdy według ostatnich wiadomości pozostawała przy życiu.

ROZDZIAŁ  3

Sprawy z zakresu prawa rodzinnego

Artykuł  24

Zawarcie małżeństwa

1. Forma zawarcia małżeństwa podlega prawu Umawiającej się Strony, przed której organem małżeństwo zostaje zawarte.

2. Materialne przesłanki ważności małżeństwa ocenia się dla każdej z osób zawierających małżeństwo według prawa Umawiającej się Strony, której osoba ta jest obywatelem.

Artykuł  25

Osobiste i majątkowe stosunki prawne małżonków

1. Prawa i obowiązki małżonków oraz ich stosunki majątkowe podlegają prawu Umawiającej się Strony, której oboje małżonkowie są obywatelami.

2. Jeżeli jeden z małżonków jest obywatelem jednej Umawiającej się Strony, drugi zaś obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, stosuje się prawo tej Strony, na której obszarze małżonkowie mają lub mieli ostatnio miejsce zamieszkania.

Artykuł  26

Istnienie, nieistnienie i nieważność małżeństwa

1. Ustalenie istnienia lub nieistnienia małżeństwa oraz uznanie małżeństwa za nieważne z powodu niezachowania formy przy jego zawieraniu podlega prawu Umawiającej się Strony, przed której organem małżeństwo zostało zawarte.

2. Ustalenie istnienia lub nieistnienia małżeństwa oraz uznanie małżeństwa za nieważne z powodu naruszenia przesłanek zawarcia małżeństwa podlega prawu, które powinno być zastosowane zgodnie z artykułem 24 ustęp 2 niniejszej Umowy.

Artykuł  27

Rozwód

1. Rozwód podlega prawu Umawiającej się Strony, której obywatelami są oboje małżonkowie w chwili wniesienia pozwu w tej sprawie.

2. Jeżeli w chwili wniesienia pozwu o rozwód jeden z małżonków jest obywatelem jednej Umawiającej się Strony, drugi zaś obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, właściwe jest prawo Strony, na której obszarze oboje małżonkowie mają lub mieli ostatnio miejsce zamieszkania.

Artykuł  28

Jurysdykcja sądów w sprawach małżeńskich

1. Jeżeli oboje małżonkowie są obywatelami jednej Umawiającej się Strony, wówczas w sprawach wymienionych w artykule 25 ustęp 1, 26 i 27 ustęp 1 niniejszej Umowy właściwe są sądy tejże Strony, Jednakże w wypadku, gdy mają oni oboje miejsce zamieszkania na obszarze drugiej Strony, właściwe są również sądy drugiej Strony.

2. Jeżeli jeden z małżonków jest obywatelem jednej Umawiającej się Strony, drugi zaś obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, w sprawach wymienionych w artykule 25 ustęp 2, 26 i 27 ustęp 2 niniejszej Umowy właściwe są sądy Umawiającej się Strony, na której obszarze oboje małżonkowie mają lub mieli ostatnio miejsce zamieszkania.

Stosunki prawne między rodzicami a dziećmi

Artykuł  29

Sprawy o ustalenie lub zaprzeczenie pochodzenia dziecka od określonej osoby rozstrzyga się zgodnie z prawem tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dziecko. Stosunki prawne między rodzicami a dzieckiem podlegają prawu Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dziecko.

Artykuł 30

1. Do orzekania o stosunkach prawnych określonych w artykule 29 niniejszej Umowy właściwe są sądy Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dziecko.

2. Jeżeli obie strony procesowe mają miejsce zamieszkania na obszarze jednej Umawiającej się Strony, właściwy jest również sąd tej Strony.

Przysposobienie

Artykuł  31

1. Dla przysposobienia właściwe jest prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest przysposabiający.

2. Jeżeli dziecko przysposabiają małżonkowie, z których jeden jest obywatelem jednej Umawiającej się Strony, drugi zaś obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, to przysposobienie powinno być zgodne z wymaganiami prawa obowiązującego na obszarach obu Umawiających się Stron.

3. Jeżeli dziecko jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron, a przysposabiający obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, do przysposobienia potrzebna jest, jeżeli tego wymaga prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dziecko, zgoda przysposobionego dziecka, jego ustawowego przedstawiciela lub właściwego organu państwowego tej Umawiającej się Strony.

Artykuł  32

Właściwymi w sprawach o przysposobienie są organy tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest przysposabiany.

Artykuł 33

Przepisy artykułów 31 i 32 niniejszej Umowy stosuje się odpowiednio do rozwiązania przysposobienia.

Opieka i kuratela

Artykuł  34

1. W sprawach dotyczących opieki i kurateli nad obywatelami Umawiających się Stron właściwe są, jeśli Umowa niniejsza nie stanowi inaczej, organy tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest osoba podlegająca opiece lub kurateli.

2. W zakresie ustanowienia opieki i kurateli oraz ich ustania obowiązuje prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest osoba będąca pod opieką lub kuratelą.

3. Stosunki prawne między opiekunem lub kuratorem a osobą będącą pod opieką lub kuratelą określa prawo tej Umawiającej się Strony, której organ ustanowił opiekuna lub kuratora.

4. Co do obowiązku przyjęcia opieki lub kurateli obowiązuje prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest osoba mająca zostać opiekunem lub kuratorem.

5. Dla obywatela jednej Umawiającej się Strony może być ustanowiony jako opiekun lub kurator również obywatel drugiej Umawiającej się Strony, jeśli on zamieszkuje na obszarze Umawiającej się Strony, na którym ma być sprawowana opieka lub kuratela, i jeśli jego ustanowienie najbardziej odpowiada interesom osoby, dla której ustanawia się opiekę lub kuratelę.

Artykuł  35

1. Jeżeli zajdzie potrzeba podjęcia w zakresie opieki lub kurateli środków niezbędnych w interesie obywatela jednej Umawiającej się Strony, którego miejsce zamieszkania lub pobytu albo którego majątek znajduje się na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, organ tej Umawiającej się Strony zawiadomi o tym niezwłocznie organ Strony, której obywatelem jest dana osoba.

2. W wypadkach nie cierpiących zwłoki właściwy organ drugiej Umawiającej się Strony może sam zastosować tymczasowe środki do istniejących warunków (umieszczenie, utrzymanie, doglądanie), powinien jednak zawiadomić o tym niezwłocznie organ Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dana osoba. To, co zostało przedsięwzięte, pozostaje w mocy dopóty, dopóki zawiadomiony organ nie podejmie innej decyzji.

Artykuł  36

1. Organ ojczysty obywatela może zwrócić się do właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony, aby ten ustanowił opiekę lub kuratelę dla osoby, której miejsce zamieszkania lub pobytu albo której majątek znajduje się na obszarze drugiej Umawiającej się Strony. Przekazanie tych uprawnień staje się skuteczne z chwilą, gdy organ wezwany podejmuje się ustanowienia opieki lub kurateli i zawiadomi o tym organ wzywający.

2. Organ który stosownie do ustępu 1 niniejszego artykułu podjął się ustanowienia opieki lub kurateli, działa zgodnie z prawem obowiązującym w jego Państwie. Powinien jednak stosować prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest osoba pozostająca pod opieką lub kuratelą, o ile chodzi o zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych tej osoby. Nie jest on uprawniony do orzekania w sprawach dotyczących stanu cywilnego osoby pozostającej pod opieką lub kuratelą, może jednak udzielić zezwolenia na zawarcie małżeństwa, wymaganego przez prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest osoba pozostająca pod opieką lub kuratelą.

Artykuł  37

1. Opiekun lub kurator sprawuje opiekę lub kuratelę zarówno nad osobą, jak i nad całym jej ruchomym i nieruchomym majątkiem, niezależnie od tego, gdzie ta osoba przebywa lub gdzie znajduje się jej majątek.

2. Jeżeli osoba, nad którą została ustanowiona opieka lub kuratela przez organ jednej Umawiającej się Strony, posiada majątek na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, wówczas organ sprawujący opiekę lub kuratelę może żądać od właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony, aby ustanowił osobę do zarządu tym majątkiem.

ROZDZIAŁ  4

Sprawy majątkowe

Artykuł  38

Forma czynności prawnej

1. Forma czynności prawnej podlega prawu, które jest właściwe dla samej czynności, wystarczy jednak zastosowanie prawa obowiązującego w miejscu sporządzenia czynności.

2. Forma czynności prawnej, dotyczącej nieruchomości, podlega prawu Umawiającej się Strony, na której obszarze nieruchomość jest położona.

Artykuł  39

1. Do zobowiązań ze stosunków umownych między osobami fizycznymi oraz między osobą fizyczną a osobą prawną, z wyjątkiem zobowiązań dotyczących nieruchomości, stosuje się prawo Umawiającej się Strony, na której obszarze zawarto umowę, chyba że Strony uczestniczące w umowie poddadzą ten stosunek innemu wybranemu przez nie prawu, pozostającemu w związku z zobowiązaniem.

2. Do zobowiązań powstałych z czynów niedozwolonych i innych zdarzeń, z którymi prawo łączy powstanie zobowiązania, właściwe jest prawo Umawiającej się Strony, na której obszarze nastąpił czyn lub inne zdarzenie.

Artykuł  40

1. Do rozpoznawania spraw o roszczenia ze stosunków objętych postanowieniami artykułu 39 niniejszej Umowy właściwy jest sąd Umawiającej się Strony, na której obszarze ma miejsce zamieszkania pozwany. W sprawach tych właściwy jest również sąd tej Umawiającej się Strony, na której obszarze ma miejsce zamieszkania powód, jeżeli na tym obszarze znajduje się przedmiot sporu albo majątek pozwanego.

2. Właściwość sądu w sprawach określonych w artykule 39 ustęp 1 niniejszej Umowy uczestnicy stosunku zobowiązaniowego mogą zmienić w drodze umowy.

ROZDZIAŁ  5

Sprawy spadkowe

Artykuł  41

Zasada równouprawnienia

1. Obywatele jednej Umawiającej się Strony mogą nabywać na obszarze drugiej Umawiającej się Strony prawa majątkowe w drodze dziedziczenia z mocy ustawy lub rozporządzenia na wypadek śmierci na tych samych warunkach i w tym samym zakresie, jak obywatele tej Strony.

2. Obywatele jednej Umawiającej się Strony mogą dokonywać rozporządzeń na wypadek śmierci w stosunku do mienia znajdującego się na obszarze drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  42

Prawo właściwe

W sprawach spadkowych właściwe jest prawo Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili jego śmierci.

Artykuł 43

Testament

1. Formę testamentu określa prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili jego sporządzenia. Wystarczy jednak zachowanie prawa tej Umawiającej się Strony, na której obszarze testament sporządzono. To samo stosuje się również do odwołania testamentu.

2. Zdolność do sporządzenia i odwołania testamentu, jak również skutki prawne braków testamentu określa prawo tej Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili sporządzenia testamentu.

Artykuł  44

Właściwość w sprawach spadkowych

1. W sprawach spadkowych dotyczących majątku ruchomego z wyjątkiem, o którym mowa w ustępie 4 niniejszego artykułu, są właściwe organy tej Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili śmierci.

2. W sprawach spadkowych dotyczących majątku nieruchomego są właściwe organy tej Umawiającej się Strony, na której obszarze znajduje się ten majątek.

3. Przepisy ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio również do sporów powstałych na podstawie prawa spadkowego.

4. W przypadku gdy cały majątek ruchomy pozostały po śmierci obywatela jednej Umawiającej się Strony znajduje się na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, to na wniosek spadkobiercy lub zapisobiercy postępowanie spadkowe przeprowadzają organy tej drugiej Umawiającej się Strony, jeżeli wyrażą na to zgodę wszyscy spadkobiercy, których miejsce zamieszkania lub pobytu jest znane.

Artykuł  45

Zawiadomienie o wypadkach śmierci

1. Jeżeli obywatel jednej Umawiającej się Strony umrze na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, to właściwy organ jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o śmierci przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny tej Strony, której obywatelem był zmarły, oraz przekazać wszelkie posiadane informacje o spadkobiercach i zapisobiercach, o miejscu ich zamieszkania lub pobytu albo o ich adresie, o stanie majątku spadkowego, jak również o tym czy został sporządzony testament. Wymieniony organ nadsyła także zawiadomienie również w przypadku, gdy posiada wiadomość, że po zmarłym pozostał majątek na obszarze innego państwa.

2. Jeżeli do wiadomości właściwego organu Umawiające się Strony, powiadomionego zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, dojdzie, że na jego obszarze lub za granicą istnieją spadkobiercy lub zapisobiercy nie figurujący w zawiadomieniu, albo jeżeli dowie się, że spadkobierca sporządził testament, zawiadamia o tym właściwy organ drugiej Umawiającej się Strony.

3. Jeżeli obywatel jednej Umawiającej się Strony umrze na obszarze tej Umawiającej się Strony, której był obywatelem, a spadkobiercą jest obywatel drugiej Umawiającej się Strony, to właściwy organ jednej Umawiającej się Strony zawiadamia o tym stosownie do ustępu 1 niniejszego artykułu przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  46

Zakres uprawnień przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego

1. We wszystkich sprawach spadkowych powstałych na obszarze jednej Umawiającej się Strony przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny jest uprawniony do reprezentowania przed organami tej Umawiającej się Strony interesów obywateli swego państwa, jeżeli są oni nieobecni i nie wyznaczyli swych pełnomocników; do tego nie są wymagane szczególne pełnomocnictwa.

2. Jeżeli obywatel jednej Umawiającej się Strony zmarł w okresie czasowego pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, wówczas jego rzeczy i wartości, które miał ze sobą, przekazuje się przedstawicielstwu dyplomatycznemu lub urzędowi konsularnemu tej Umawiającej się Strony bez przeprowadzenia postępowania spadkowego.

Artykuł  47

Otwarcie i ogłoszenie testamentu

Testament otwiera i ogłasza organ tej Umawiającej się Strony, na której obszarze znajduje się testament. Odpis testamentu oraz odpis protokołu otwarcia i ogłoszenia, a w razie potrzeby również oryginalny egzemplarz testamentu przesyła się właściwemu organowi tej Umawiającej się Strony, której obywatelem był spadkodawca.

Artykuł 48

Środki zabezpieczenia spadku

Organ tej Umawiającej się Strony, na której obszarze pozostał majątek spadkowy obywatela drugiej Umawiającej się Strony, jest obowiązany niezwłocznie powiadomić przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny drugiej Umawiającej się Strony o podjęciu środków zabezpieczenia tego majątku. Urzędnicy ich mogą bezpośrednio lub przez swych pełnomocników wziąć udział w podejmowaniu tych środków. Na odpowiedni wniosek środki te mogą być zmienione lub uchylone.

Artykuł  49

Wydanie spadku

1. Jeżeli ruchomy majątek spadkowy albo kwota uzyskana ze sprzedaży ruchomego lub nieruchomego majątku spadkowego podlega po zakończeniu postępowania spadkowego wydaniu spadkobiercom znajdującym się na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, to ruchomy majątek spadkowy albo uzyskaną kwotę przekazuje się przedstawicielstwu dyplomatycznemu lub urzędowi konsularnemu tej Strony.

2. Organ właściwy dla spraw spadkowych zarządza wydanie spadku przedstawicielstwu dyplomatycznemu lub urzędowi konsularnemu, jeżeli:

a) wszystkie roszczenia spadkobierców, zapisobiorców lub wierzycieli zmarłego zgłoszone w przewidzianym przez prawo tej Umawiającej się Strony, na której obszarze znajduje się majątek spadkowy, zostały zaspokojone lub zabezpieczone;

b) wszystkie związane z dziedziczeniem podatki zostały uiszczone;

c) właściwe organy udzieliły zezwolenia na wywóz majątku spadkowego.

ROZDZIAŁ  6

Uznanie i wykonalność orzeczeń w sprawach cywilnych i rodzinnych

Artykuł  50

1. Prawomocne orzeczenia sądów w sprawach cywilnych i rodzinnych oraz organów właściwych w zakresie opieki i kurateli jednej Umawiającej się Strony, dotyczące spraw niemajątkowych, jeśli nie są sprzeczne z niniejszą Umową, podlegają uznaniu na obszarze drugiej Umawiającej się Strony bez potrzeby przeprowadzania postępowania o uznanie, jeżeli żaden z sądów lub organów właściwych w zakresie opieki i kurateli drugiej Umawiającej się Strony nie wydał w tej sprawie prawomocnego orzeczenia. Dotyczy to również orzeczeń wydanych przed wejściem w życie niniejszej Umowy.

2. Wydane na obszarze jednej z Umawiających się Stron prawomocne orzeczenia sądów w sprawach cywilnych i rodzinnych dotyczące stosunków majątkowych podlegają uznaniu na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, jeśli orzeczenie to wydano po wejściu w życie niniejszej Umowy. Dotyczy to również prawomocnych wyroków sądów zasądzających powództwo cywilne o odszkodowanie w sprawach karnych.

Artykuł  51

1. Postępowanie o stwierdzenie wykonalności orzeczenia określa prawo tej Umawiającej się Strony, na której obszarze następuje wykonanie.

2. Wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia należy zgłosić do sądu, który rozpoznawał daną sprawę w pierwszej instancji, lub do właściwego sądu drugiej Umawiającej się Strony, jeśli zainteresowana osoba znajduje się na obszarze tej Umawiającej się Strony. Sąd pierwszej instancji przekazuje zgłoszony wniosek właściwemu sądowi drugiej Umawiającej się Strony w trybie określonym w artykule 3 niniejszej Umowy.

Artykuł  52

1. Do wniosku o stwierdzenie wykonalności orzeczenia należy dołączyć:

a) pełny odpis orzeczenia z uzasadnieniem oraz dokument urzędowy stwierdzający prawomocność orzeczenia, jeśli to nie wynika z treści samego orzeczenia;

b) dokument stwierdzający, że pozwany, który nie brał udziału w postępowaniu, lub jego pełnomocnik był we właściwym czasie i w należytym trybie chociażby jednokrotnie wezwany na rozprawę;

c) uwierzytelniony przekład dokumentów wymienionych pod literą a) i b).

2. Z wnioskiem o stwierdzenie wykonalności orzeczenia można połączyć wniosek o przeprowadzenie egzekucji.

Artykuł  53

Orzekając w sprawie dotyczącej wykonalności orzeczenia, sąd może w razie potrzeby zażądać od wnioskodawcy wyjaśnień lub zobowiązać go do uzupełnienia braków wniosku. Sąd może również wysłuchać dłużnika co do treści wniosku oraz zażądać wyjaśnień od sądu, który wydał orzeczenie.

Artykuł 54

1. Tryb wykonania orzeczenia określa prawo tej Umawiającej się Strony, na której obszarze ma nastąpić egzekucja.

2. Dłużnik może zgłosić do sądu, który orzeka o stwierdzeniu wykonalności, sprzeciw zarówno co do jego dopuszczalności, jak i co do uwzględnionych w wyroku sądu roszczeń w tym wypadku, gdy jest to dopuszczalne według prawa tej Umawiającej się Strony, na której obszarze wydano wyrok.

Artykuł  55

Odmowa stwierdzenia wykonalności orzeczeń sądowych

Można odmówić stwierdzenia wykonalności orzeczenia sądu, jeżeli:

a) orzeczenie, o którego wykonalność zgłoszono wniosek, nie jest prawomocne;

b) pozwany lub osoba, od której zasądzono roszczenie, nie uczestniczyli w postępowaniu sądowym na skutek tego, że im lub ich pełnomocnikom we właściwym czasie i w należytym trybie nie doręczono wezwania na rozprawę w sposób przewidziany w niniejszej Umowie;

c) orzeczenie sądu jest sprzeczne z innym wcześniejszym prawomocnym orzeczeniem wydanym co do tego samego roszczenia i na tej samej podstawie przez sąd tej Umawiającej się Strony, na której obszarze orzeczenie ma być wykonane.

Artykuł 56

Do kosztów postępowania związanych z egzekucją stosuje się prawo tej Umawiającej się Strony, na której obszarze ma być wykonywane.

Artykuł  57

Przepisy artykułu 50 ustęp 2 i artykułów 51-56 niniejszej Umowy stosuje się również do ugód zawartych przed sądem.

Wykonalność orzeczeń o kosztach

Artykuł 58

1. Jeżeli na obywateli, zwolnionych na podstawie artykułu 17 niniejszej Umowy od zabezpieczenia kosztów postępowania, nałożono obowiązek zapłaty tych kosztów, wówczas właściwy sąd Umawiającej się Strony, na której obszarze ma nastąpić ich ściągnięcie, orzeknie zgodnie ze swoim prawem bezpłatnie na wniosek o wykonalności orzeczenia.

2. Kosztami postępowania są również koszty poświadczenia prawomocności i wykonalności orzeczenia oraz koszty tłumaczenia wymaganych dokumentów. Koszty te ustala na wniosek sąd, który rozstrzyga o stwierdzeniu wykonalności orzeczenia.

Artykuł  59

1. Wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia o kosztach postępowania składa w sposób określony w artykule 51 ustęp 2 niniejszej Umowy Strona, na której rzecz zostały one zasądzone.

2. Do wniosku należy dołączyć orzeczenie zasądzające na zapłatę kosztów wraz z poświadczeniem jego prawomocności i wykonalności poza uwierzytelnionym tłumaczeniem na język wezwanej Umawiającej się Strony.

3. Z wnioskiem o stwierdzenie wykonalności orzeczenia o kosztach można połączyć wniosek o przeprowadzenie egzekucji.

Artykuł  60

1. Sąd wezwanej Umawiającej się Strony rozpoznaje wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia o kosztach bez wysłuchania stron, ograniczając się jedynie do sprawdzenia, czy orzeczenie to jest prawomocne i wykonalne.

2. Nie można odmówić przyjęcia wniosku o egzekucję kosztów z tego powodu, że wnioskodawca nie uiścił zaliczki na poczet kosztów tej egzekucji.

Artykuł  61

1. W razie nałożenia na obywatela jednej Umawiającej się Strony obowiązku zapłaty kosztów należnych sądowi drugiej Umawiającej się Strony, sąd ten zwróci się do właściwego sądu Umawiającej się Strony, na której obszarze zamieszkuje dłużnik, z wnioskiem o ściągnięcie tych kosztów.

Sąd wezwany przeprowadzi egzekucję zgodnie ze swoim prawem bez pobierania opłat.

2. Do wniosku dołącza się dokumenty wymienione w artykule 59 ustęp 2 niniejszej Umowy. Postanowienie artykułu 58 ustęp 2 niniejszej Umowy stosuje się także w tym wypadku.

Artykuł  62

Wyegzekwowane koszty postępowania przekazuje się wnioskodawcy bezpośrednio na jego adres, natomiast koszty należne sądowi po ich ściągnięciu od strony zasądzonej na ich zapłacenie przekazuje się zgodnie z własnym prawem sądowi wzywającemu.

CZĘŚĆ TRZECIA

SPRAWY KARNE

ROZDZIAŁ  1

Wydawanie i przewóz osób ściganych i skazanych

Artykuł  63

Obowiązek wydania

1. Umawiające się Strony zobowiązują się wydawać sobie wzajemnie na żądanie, na warunkach określonych w niniejszej Umowie, osoby znajdujące się na ich obszarach w celu przeprowadzenia przeciw nim postępowania karnego lub w celu wykonania wyroku.

2. Wydanie w celu przeprowadzenia postępowania karnego następuje tylko z powodu takich przestępstw, które według prawa obu Umawiających się Stron są zagrożone karą pozbawienia wolności na czas powyżej jednego roku lub karą surowszą.

3. Wydanie w celu wykonania wyroku następuje tylko z powodu takich przestępstw, które podlegają karze według prawa obu Umawiających się Stron i jeżeli dana osoba została skazana na karę pozbawienia wolności na czas powyżej jednego roku lub na karę surowszą.

Artykuł  64

Odmowa wydania

Wydanie nie następuje, jeżeli:

a) osoba, której wydania zażądano, jest obywatelem tej Umawiającej się Strony, do której skierowano żądanie;

b) osoba, której wydania zażądano, popełniła przestępstwo na obszarze tej Umawiającej się Strony, do której skierowano żądanie;

c) według prawa tej Umawiającej się Strony, do której skierowano żądanie, ściganie jest niedopuszczalne lub wyrok nie może być wykonany z powodu przedawnienia albo z powodu innej okoliczności ustawowej;

d) w stosunku do osoby, której wydania zażądano, wydany został na obszarze tej Umawiającej się Strony, do której skierowano żądanie, wyrok o to samo przestępstwo lub postanowienie umarzające postępowanie w sprawie;

e) ściganie następuje według prawa chociażby jednej Umawiającej się Strony z oskarżenia prywatnego, a pokrzywdzony oskarżenia w przepisanym terminie nie wniósł.

Artykuł 65

1. Do wniosku o wydanie w celu wykonania wyroku dołącza się uwierzytelniony odpis prawomocnego wyroku, jak również pełny tekst przepisu ustawy, według którego zakwalifikowano przestępstwo. Jeżeli skazany odbył już część kary, należy również o tym zawiadomić.

2. Do wniosku o wydanie w celu wszczęcia ścigania dołącza się uwierzytelniony odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu, opis okoliczności popełnienia przestępstwa, jak również tekst przepisu ustawy, według którego przestępstwo ma być zakwalifikowane; jeżeli przestępstwem została wyrządzona szkoda majątkowa, należy wskazać jej wysokość.

3. W razie popełnienia przestępstwa ściganego na wniosek lub z oskarżenia prywatnego wniosek o wydanie powinien zawierać datę zgłoszenia wniosku o ściganie lub oskarżenia prywatnego. Ponadto należy podać, czy istnieje jakiekolwiek prawne ograniczenia dotyczące terminu wniesienia takiego wniosku o ściganie.

4. Do wniosku o wydanie dołącza się w miarę możności rysopis osoby, której wydania zażądano, dane o jej osobowości, obywatelstwie i miejscu zamieszkania, jak również dołącza się zdjęcia fotograficzne i odciski palców.

5. Umawiająca się Strona, która żąda wydania, nie ma obowiązku dołączania do wniosku dowodów winy osoby, której wydania zażądano.

Artykuł  66

Uzupełniające dane do wniosku o wydanie

Jeżeli wniosek o wydanie nie zawiera wszystkich niezbędnych danych, Wezwana Umawiająca się Strona może zażądać informacji uzupełniających. Możne ona w tym celu zakreślić wzywającej Umawiającej się Stronie określony termin, który nie powinien przekraczać dwóch miesięcy. Termin ten może być przedłużony z usprawiedliwionych przyczyn.

Artykuł 67

Aresztowanie osoby podlegającej wydaniu

Po otrzymaniu wniosku o wydanie wezwana Umawiająca się Strona poczyni niezwłocznie co należy, aby zaaresztować osobę, której wydania zażądano. Nie dotyczy to wypadków, gdy wydanie stosownie do niniejszej Umowy nie następuje.

Artykuł  68

Tymczasowe aresztowanie przed otrzymaniem wniosku o wydanie

1. Osoba, której wydania zażądano, może być tymczasowo aresztowana przed otrzymaniem wniosku o wydanie, jeśli jej aresztowania żąda jedna z Umawiających się Stron zapewniając, że wydano nakaz aresztowania danej osoby lub że zapadł prawomocny wyrok skazujący albo inne orzeczenie sądu. Żądanie takie może być zgłoszone przez pocztę, telegraf, telefon lub przez radio.

2. Właściwe organy władzy Umawiających się Stron mogą tymczasowo aresztować znajdującą się na ich obszarze osobę nawet bez zgłoszenia takiego żądania, jeżeli posiadają wiadomość, że dana osoba na obszarze drugiej Umawiającej się Strony popełniła przestępstwo uzasadniające wydanie.

3. O dniu tymczasowego aresztowania przewidzianego w ustępie 1 i 2 niniejszego artykułu należy niezwłocznie zawiadomić drugą Umawiającą się Stronę.

Artykuł  69

Zwolnienie z aresztu

1. Osoba aresztowana może być zwolniona, jeśli w przewidzianych w artykule 66 niniejszej Umowy wypadkach w zakreślonym stosownie do tego przepisu terminie nie wpłyną od wzywającej Umawiającej się Strony uzupełniające dane do wniosku o wydanie.

2. Osoba tymczasowo aresztowana stosownie do artykułu 68 niniejszej Umowy może być zwolniona, jeśli w ciągu dwóch miesięcy od dnia wysłania zawiadomienia o aresztowaniu nie wpłynie od drugiej Umawiającej się Strony wniosek o wydanie.

Artykuł  70

Odroczenie wydania

Jeżeli co do osoby, której wydania zażądano, na obszarze wezwanej Umawiającej się Strony wszczęto ściganie lub jeżeli została ona skazana za inne przestępstwo, wydanie może być odroczone do czasu umorzenia postępowania lub do czasu wykonania wyroku albo uwolnienia od kary.

Artykuł 71

Wydanie czasowe

1. Jeżeli przewidziane w artykule 70 niniejszej Umowy odroczenie wydania mogłoby spowodować przedawnienie ścigania karnego lub przyczynić się do poważnego utrudnienia postępowania, to na uzasadniony wniosek można wydać czasowo osobę, której wydania zażądano.

2. Osoba wydana czasowo powinna być odesłana z powrotem niezwłocznie po dokonaniu czynności w sprawie karnej, dla których została ona wydana.

Artykuł  72

Zbieg wniosków o wydanie

Jeżeli wnioski o wydanie zgłosiło kilka państw, to wezwana Umawiająca się Strona decyduje, który ze zgłoszonych wniosków należy uwzględnić.

Artykuł 73

Zakres ścigania wydanej osoby

1. Osoba wydana nie może być bez zgody wezwanej Umawiającej się Strony wydana innemu państwu ani ścigana lub skazana za popełnione przed wydaniem przestępstwa, za które nie została wydana.

2. Zgoda nie jest wymagana, jeśli:

a) osoba wydana nie opuści obszaru tej Umawiającej się Strony, której została wydana, w ciągu miesiąca od dnia zakończenia postępowania w sprawie, a w razie jej skazania - od daty odbycia kary lub uwolnienia od kary; do tego terminu nie wlicza się czasu, w ciągu którego osoba wydana bez własnej winy nie mogła opuścić obszaru wzywającej Umawiającej się Strony;

b) osoba wydana opuściła obszar wzywającej Umawiającej się Strony, lecz następnie powróciła.

Artykuł  74

Przekazanie

Wezwana Umawiająca się Strona zawiadamia wzywającą Umawiającą się Stronę o miejscu i czasie wydania. Jeżeli wzywająca Umawiająca się Strona nie przejmie osoby, podlegającej wydaniu, w ciągu miesiąca od wyznaczonego dnia wydania, osoba ta może zostać zwolniona.

Artykuł 75

Wydanie ponowne

Jeżeli wydana osoba w jakikolwiek sposób uchyli się od wymiaru sprawiedliwości i ponownie znajdzie się na obszarze wezwanej Umawiającej się Strony, podlega ona wydaniu na ponowny wniosek bez potrzeby przedłożenia materiałów wymienionych w artykule 65 niniejszej Umowy.

Artykuł  76

Przewóz

1. Każda z Umawiającej się Stron jest obowiązana na wniosek drugiej Umawiającej się Strony zezwolić na przewóz przez swój obszar osób wydanych drugiej Umawiającej się Stronie przez inne państwo. Umawiające się Strony nie mają tego obowiązku, jeśli stosownie do przepisów niniejszej Umowy wydanie nie jest przewidziane.

2. Wniosek o przewóz powinien być zgłoszony w takim samym trybie, jak wniosek o wydanie.

3. Sposób przewozu, jego trasę i inne warunki ustala się każdorazowo w drodze porozumienia się właściwych organów Umawiających się Stron.

Artykuł  77

Zawiadomienie o wynikach postępowania karnego

Umawiające się Strony komunikują sobie wzajemnie wyniki postępowania karnego wobec wydanych osób. Jeżeli osoba wydana została skazana, to po uprawomocnieniu się wyroku przesyła się jego odpis.

Artykuł 78

Tryb porozumiewania się w sprawach o wydanie i o przewóz

W sprawach o wydanie, przewóz sprawców przestępstw, jak również o dostarczenie osób aresztowanych (artykuł 79 niniejszej Umowy) komunikują się bezpośrednio Minister Sprawiedliwości lub Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z Sądem Najwyższym lub Państwowym Prokuratorem Mongolskiej Republiki Ludowej.

Artykuł  79

Dostarczenie aresztowanych

1. Jeżeli wyniknie potrzeba przesłuchania w charakterze świadków osób znajdujących się w areszcie na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, wówczas wymienione w artykule 78 niniejszej Umowy organy mogą zarządzić dostarczenie ich na obszar wzywającej Umawiającej się Strony pod warunkiem, że osoby te będą nadal znajdować się w areszcie i zostaną odesłane z powrotem w najkrótszym czasie po przesłuchaniu.

2. Jeżeli wyniknie potrzeba przesłuchania w charakterze świadków osób, znajdujących się w areszcie na obszarze innego państwa, to wówczas wymienione w artykule 78 niniejszej Umowy organy wezwanej Umawiającej się Strony udzielą zezwolenia na przewóz tych osób przez obszar swego Państwa. Przepisy artykułu 7 niniejszej Umowy stosuje się w tym wypadku.

Artykuł  80

Wydawanie przedmiotów

1. Przedmioty uzyskane przez sprawcę w wyniku przestępstwa uzasadniającego wydanie, jak również wszelkie inne rzeczy, które mogą być uznane w postępowaniu karnym, jako dowody rzeczowe, podlegają wydaniu wzywającej Umawiającej się Stronie nawet w takim wypadku, gdy wydanie sprawcy przestępstwa ze względu na jego śmierć lub z innych powodów jest niemożliwe.

2. Wezwana Umawiająca się Strona może czasowo odroczyć wydanie rzeczy, jeśli są one niezbędne w innym postępowaniu karnym.

3. Prawa osób trzecich do podlegających wydaniu rzeczy pozostają nie naruszone. Rzeczy te po zakończeniu postępowania karnego podlegają zwróceniu tej Umawiającej się Stronie, która je wydała, w celu ich przekazania uprawnionym osobom.

Artykuł  81

Koszty wydania i przewozu

Koszty związane z przygotowaniem wydania przestępców oraz przedmiotów uzyskanych w wyniku przestępstwa ponosi ta Umawiająca się Strona, na której obszarze koszty te powstały, koszty zaś przewozu przestępców i aresztowanych świadków obciążają wzywającą Umawiającą się Stronę.

ROZDZIAŁ  2

Obowiązek wszczęcia ścigania

Artykuł  82

Każda Umawiająca się Strona jest obowiązana na żądanie drugiej Umawiającej się Strony wszcząć zgodnie ze swoim prawem postępowanie karne w stosunku do swoich obywateli, którzy na obszarze drugiej Umawiającej się Strony popełnili przestępstwo uzasadniające wydanie.

Artykuł 83

1. Wniosek o wszczęcie postępowania karnego zgłasza ze strony polskiej przed wniesieniem sprawy do sądu Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a po wniesieniu sprawy do sądu - Minister Sprawiedliwości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, ze strony zaś mongolskiej przed wniesieniem sprawy do sądu Państwowy Prokurator Mongolskiej Republiki Ludowej, a po wniesieniu jej do sądu - Prezes Sądu Najwyższego Mongolskiej Republiki Ludowej

2. Do wniosku dołącza się dokumenty dotyczące popełnionego przestępstwa oraz dane o osobie sprawcy, jak również inne posiadane dowody.

3. Umawiająca się Strona, do której skierowano wniosek o wszczęcie postępowania, zawiadami drugą Umawiającą się Stronę o wyniku postępowania karnego, jeżeli zaś został wydany wyrok,który się uprawomocnił, przesyła odpis wyroku.

ROZDZIAŁ  3

Postanowienia różne

Artykuł  84

1. Umawiające się Strony będą sobie wzajemnie co roku przesyłać zawiadomienia o prawomocnych wyrokach skazujących obywateli drugiej Umawiającej się Strony. Do zawiadomienia powinno być dołączone uzasadnienie wyroku.

2. Umawiające się Strony będą dostarczały sobie wzajemnie na żądanie dane o karalności osób zamieszkałych dawniej na obszarze tej Umawiającej się Strony, do której żądanie skierowano, jeśli osoby te są ścigane karnie na obszarze tej Umawiającej się Strony, która zgłasza żądanie.

3. W wypadkach przewidzianych w ustępie 1 i 2 niniejszego artykułu Umawiające się Strony będą w miarę możności przesyłać również odciski palców osób skazanych.

4. Informacje, o których mowa w ustępie 1 i 2 niniejszego artykułu , przesyła się Stronom w trybie określonym w artykule 3 niniejszej Umowy.

CZĘŚĆ CZWARTA

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  85

Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Ułan Bator.

Umowa niniejsza zawarta jest na okres dziesięciu lat. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na czas nieokreślony, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na dwanaście miesięcy przed upływem wymienionego okresu; Umowa będzie mogła być wypowiedziana przez każdą z Umawiających się Stron i utraci moc po upływie dwunastu miesięcy od dnia notyfikacji o wypowiedzeniu.

Artykuł 86

Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 14 września 1971 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, mongolskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst w języku rosyjskim uważany będzie za rozstrzygający.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 15 lutego 1972 r.

• Identyfikator: Dz.U.1972.36.244
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Mongolia-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1971.09.14.
• Data aktu: 14/09/1971
• Data ogłoszenia: 08/09/1972
• Data wejścia w życie: 15/07/1972