Rumunia-Polska. Konwencja o zniesieniu wiz przy podróżach służbowych i prywatnych. Bukareszt.1971.06.28.

KONWENCJA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Socjalistycznej Republiki Rumuni o zniesieniu wiz przy podróżach służbowych i prywatnych,

sporządzona w Bukareszcie dnia 28 czerwca 1971 r.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Socjalistycznej Republiki Rumunii,

dążąc do dalszego umacniania i rozwijania stosunków przyjaźni między obu Państwami oraz stworzenia warunków umożliwiających wszechstronne poznanie przez obywateli jednego Państwa osiągnięć budownictwa socjalistycznego drugiego Państwa, historii i kultury jego narodu, jak również celem wzajemnego ułatwienia obywatelom obu Państw podróży służbowych i prywatnych,

postanowiły zawrzeć niniejszą Konwencję i w tym celu wyznaczyły swych Pełnomocników: (pominięto),

którzy po wymianie pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1 

Obywatele jednego Państwa, zamieszkali stale na terytorium Państwa ojczystego lub na terytorium państwa trzeciego, posiadający jeden z dokumentów podróży uprawniających do przekraczania granicy, są zwolnieni z od obowiązku posiadania wiz przy podróżach służbowych i prywatnych na pobyt czasowy na terytorium drugiego Państwa lub przy podróżach tranzytowych przez to terytorium, na warunkach przewidzianych niniejszą Konwencją.

Artykuł  2 

1. Dokumenty podróży, na podstawie których następować będzie przekraczanie granicy bez wiz zgodnie z artykułem 1, wystawiane są obywatelom każdego z obu Państw stosownie do prawa ojczystego. Wykaz tych dokumentów podróży zawiera załącznik nr 1, stanowiący integralną część niniejszej Konwencji.

2. Każda z Umawiających się Stron przekaże drugiej Umawiającej się Stronie wzory dokumentów podróży, wymienionych w odpowiednich częściach załącznika nr I.

3. W przypadku zmiany lub wprowadzenia nowych dokumentów podróży Umawiejące się Strony będą informować się wzajemnie drogą dyplomatyczną, przekazując sobie równocześnie wzory tych dokumentów. Ze zmienionych lub z nowych dokumentów podróży można korzystać po upływie 30 dni od daty notyfikacji i przekazania wzorów tych dokumentów drugiej Umawiającej się Stronie.

Artykuł  3 

1. Osoby małoletnie, które stosownie do prawa wewnętrznego Państwa ojczystego nie mogą posiadać własnych dokumentów podróży, w celu odbywania bez wiz podróży na terytorium drugiego Państwa razem z rodzicami lub innymi swymi przedstawicielami ustawowymi, powinny być wpisane do dokumentu podróży jednego z rodziców albo innego swego przedstawiciela ustawowego.

2. Osoby małoletnie, które odbywają podróż bez rodziców lub innych swych przedstawicieli ustawowych, powinny posiadać własne dokumenty podróży.

Artykuł  4 

1. Obywatele jednego Państwa, zamieszkali stale na terytorium drugiego Państwa, udający się do Państwa ojczystego lub do państwa trzeciego, obowiązani są do posiadania odpowiednich wiz Państwa zamieszkania, stosownie do przepisów tego Państwa.

2. Postanowienia niniejszej Konwencji nie mają zastosowania do obywateli jednego Państwa, osiedlających się na terytorium drugiego Państwa.

3. We wszystkich jednak przypadkach, w których obywatele obu Państw nie korzystają ze zwolnienia od obowiązku posiadania wiz stosownie do niniejszej Konwencji, wizy udzielane będą bez opłat.

Artykuł  5 

Obywatele jednego Państwa, udający się na terytorium drugiego Państwa lub opuszczający to terytorium, mają przekraczać granicę państwową przez każde przejście graniczne, udostępnione dla międzynarodowego ruchu osobowego.

Artykuł  6 

1. Obywatele jednego Państwa, udający się w celach służbowych na terytorium drugiego Państwa, mogą przebywać na tym terytorium przez okres wykonywania swych obowiązków służbowych. Postanowienie to stosuje się do członków rodzin tych osób, jeśli są obywatelami tego pierwszego Państwa.

2. 1  Obywatele jednego Państwa, udający się bez wiz w celach prywatnych na terytorium drugiego Państwa na pobyt czasowy, mają prawo przebywać na tym terytorium przez okres 30 dni, licząc od dnia przekroczenia granicy państwowej. W przypadkach wyjątkowych, jak ciężka choroba, ważne względy rodzinne lub inne podobne uzasadnione okoliczności, prawo pobytu może być przedłużone przez władze Państwa czasowego pobytu o dalsze 60 dni. Przedłużenie prawa pobytu następuje bez opłat.

3.  Przedłużenie prawa pobytu, o którym mowa w ustępie 2, nie może przekroczyć terminu pobytu za granicą określonego w dokumencie podróży przez władze Państwa ojczystego osoby zainteresowanej.

Artykuł  7 

1. Obywatel jednego Państwa, który w czasie pobytu na terytorium drugiego Państwa utracił dokument podróży, zobowiązany jest zgłosić ten fakt właściwym organom miejscowym Państwa pobytu. Obowiązek ten dotyczy także przypadku zniszczenia lub uszkodzenia dokumentu podróży w takim stopniu, iż nie może być on uznany za ważny dokument podróży.

2. O utracie, zniszczeniu lub uszkodzeniu paszportu dyplomatycznego oraz o wydaniu paszportu dyplomatycznego w zamian innego paszportu, na podstawie którego nastąpił wjazd, zostaną powiadomione właściwe organa Państwa czasowego pobytu przez przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny Państwa, które paszport wystawiło.

3. W przypadkach utraty, zniszczenia lub uszkodzenia dokumentu podróży, jak również wówczas gdy obywatel jednego Państwa, podróżujący na terytorium drugiego Państwa na podstawie zbiorowego paszportu, zmuszony jest odłączyć się od grupy z uzasadnionych powodów, odpowiednie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny wystawi nowy dokument podróży zaopatrzony w fotografię.

4. Wyjazd na podstawie nowego dokumentu podróży nastąpi zgodnie z prawem Państwa, na terytorium którego znajduje się posiadacz dokumentu. Wizy uprawniające do wyjazdu udzielane będą bez opłat.

Artykuł  8 

Każda z Umawiających się Stron będzie traktować obywateli drugiego Państwa, znajdujących się na jej terytorium zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji, ze szczególną przychylnością i kurtuazją w ramach swego prawa i przepisów dotyczących cudzoziemców. Osoby te są zobowiązane ze swej strony przestrzegać prawa i przepisów Państwa, na terytorium którego przebywają.

Artykuł  9 

1. Postanowienia niniejszej Konwencji nie naruszają prawa każdego z Państw do zakazu wjazdu na swoje terytorium osób niepożądanych - obywateli drugiego Państwa, ani też prawa do skrócenia lub przerwania ich pobytu, jak również do wydalania takich obywateli.

2. O podjęciu kroków w zakresie skrócenia lub przerwania pobytu właściwe organa jednego Państwa powiadomią niezwłocznie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny drugiego Państwa.

Artykuł  10 

1. Obywatele jednego Państwa, udający się czasowo w celach prywatnych na terytorium drugiego Państwa, powinni posiadać odpowiednie środki płatnicze niezbędne na pokrycie kosztów pobytu.

2. Szczegółowe postanowienia w tym zakresie, a także warunki płatności między obu Państwami z tytułu ruchu osobowego, zawiera załącznik nr II, stanowiący integralną część niniejszej Konwencji.

Artykuł  11 

Umawiające się Strony będą konsultować się w razie potrzeby oraz wymieniać informacje w sprawach związanych ze stosowaniem postanowień niniejszej Konwencji na drodze dyplomatycznej lub w inny sposób.

Artykuł  12 

1. Konwencja niniejsza podlega zatwierdzeniu zgodnie z prawem każdej z Umawiających się Stron i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany not stwierdzających to zatwierdzenie.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszej Konwencji traci moc porozumienie polsko - rumuńskie zawarte dnia 4 lutego 1956 roku o bezwizowych podróżach w celach służbowych obywateli jednego Państwa na terytorium drugiego Państwa na podstawie paszportów dyplomatycznych, służbowych i zwykłych, jak również Protokół polsko - rumuński, podpisany w Bukareszcie dnia 29 października 1963 roku, dotyczący zniesienia obowiązku wiz wjazdowo - wyjazdowych i tranzytowych w prywatnych podróżach obywateli obu krajów.

Artykuł  13 

Konwencja niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. W przypadku jej wypowiedzenia przez jedną z Umawiających się Stron przestanie ona obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od dnia notyfikacji o jej wypowiedzeniu.

Konwencję niniejszą sporządzono w Bukareszcie dnia 28 czerwca 1971 roku, w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i rumuńskim, przy czym oba teksty posiadają jednakową moc.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją pieczęciami.

ZAŁĄCZNIK Nr I

do Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Socjalistycznej Republiki Rumunii o zniesieniu wiz przy podróżach służbowych i prywatnych.

1. Dokumenty podróży uprawniające obywateli rumuńskich do przekraczania granicy:

a) w celach służbowych:

- paszport dyplomatyczny,

- paszport służbowy, indywidualny lub zbiorowy,

- paszport zwyczajny, indywidualny lub zbiorowy, Ministerstwa Spraw Zagranicznych,

- książeczka żeglarska,

- legitymacja służbowa (licencja lotnicza) personelu latającego lotnictwa cywilnego;

b) w celach prywatnych:

- paszport dyplomatyczny,

- paszport służbowy, wydany osobom zatrudnionym w misji stałej na terytorium państwa trzeciego,

- paszport zwyczajny , indywidualny lub zbiorowy, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych,

- paszport dla obywateli rumuńskich zamieszkałych stale za granicą;

c) dla podróży tranzytowych w celach służbowych lub prywatnych jeden z dokumentów wymienionych powyżej pod literą a) i b).

* * *

Paszport zbiorowy wystawiany jest na nazwisko kierownika grupy i zaopatrzony jest w listę imienną, potwierdzoną przez organ wystawiający. Lista imienna zawiera dane personalne i fotografie wpisanych do niej osób. W przypadku gdy lista imienna nie zawiera fotografii wymienionych w niej osób, wyszczególnia ona poza danymi personalnymi także numery dowodów osobistych, którymi legitymują się wspomniane osoby.

2. Dokumenty podróży uprawniające obywateli polskich do przekraczania granicy:

a) w celach służbowych:

- paszport dyplomatyczny,

- paszport ministerialny,

- paszport służbowy,

- paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych,

- paszport oznaczony literą "S",

- wkładka paszportowa wielokrotna wraz z dowodem osobistym lub tymczasowym zaświadczeniem tożsamości,

- książeczka żeglarska,

- legitymacja służbowa (licencja lotnicza) członków personelu latającego lotnictwa cywilnego;

b) w celach prywatnych:

- paszport dyplomatyczny,

- paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych,

- paszport,

- paszport zbiorowy,

- wkładka paszportowa - jednokrotna lub wielokrotna - wraz z dowodem osobistym lub tymczasowym zaświadczeniem tożsamości,

- paszport konsularny - książeczkowy,

- paszport konsularny - blankietowy;

c) dla podróży tranzytowych w celach służbowych lub prywatnych jeden z dokumentów wymienionych powyżej pod literą a) i b).

* * *

Paszport zbiorowy wystawiany jest na nazwisko kierownika grupy i zawiera wykaz wpisanych osób oraz numery dowodów osobistych lub tymczasowych zaświadczeń tożsamości, którymi legitymują się te osoby.

Przy wyjazdach służbowych na podstawie wkładki paszportowej wielokrotnej, wkładka ta zostanie odpowiednio oznaczona stemplem: "służbowy".

3. W przypadkach wymienionych w ustępie 1 artykułu 3 Konwencji, jeżeli osoba małoletnia powyżej 7 lat wpisana jest do dokumentu podróży jednego z rodziców lub innego swego przedstawiciela ustawowego, niezbędne jest zaopatrzenie tego dokumentu podróży w fotografię osoby małoletniej albo posiadanie jej legitymacji osobistej z fotografią.

ZAŁĄCZNIK Nr II

do Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Socjalistycznej Republiki Rumunii o zniesieniu wiz przy podróżach służbowych i prywatnych.

1. Obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, udający się prywatnie na terytorium Socjalistycznej Republiki Rumunii, będą posiadać środki finansowe niezbędne na pokrycie kosztów pobytu w równowartości minimum 700 lei.

2. Obywatele Socjalistycznej Republiki Rumunii, udający się prywatnie na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, będą posiadać środki finansowe niezbędne na pokrycie kosztów pobytu w równowartości minimum 1 300 złotych ²  .

3. Osoby małoletnie w wieku do lat 14, podróżujące pod opieką osoby pełnoletniej i wpisane do dokumentu podróży tej osoby, będą posiadać co najmniej 50% środków finansowych wymienionych w punktach 1 i 2.

4. Postanowień punktów 1, 2 i 3 nie stosuje się do osób uczestniczących w wycieczkach organizowanych przez biura podróży, do osób podróżujących w ramach bezdewizowej wymiany osobowej między instytucjami, zakładami pracy lub organizacjami obu Państw, ani też do osób zapraszanych na koszt instytucji, zakładów pracy lub organizacji drugiego Państwa.

5. Rozliczanie sald płatności z tytułu ruchu osobowego regulowanego Konwencją o zniesieniu wiz przy podróżach służbowych i prywatnych dokonywane będzie zgodnie z zasadami i trybem uzgodnionymi dla płatności niehandlowych, przy zastosowaniu przelicznika 2,3 od chwili wejścia w życie tej Konwencji, wpisując je na konta, względnie pokrywając je z kont, które Umawiające się Strony prowadzą w Międzynarodowym Banku Współpracy Gospodarczej.

6. Umawiające się Strony umożliwią podróżnym powrotny wywóz środków płatniczych jedynie w granicach różnicy między kwotą wwiezioną a minimum ustalonym w punktach 1, 2 i 3.

1 Z dniem 16 września 2005 r. art. 6 ust. 2 utracił moc - zob. załącznik nr 1 pkt 5 Protokołu z dnia 30 marca 2005 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii o przeglądzie umów dwustronnych (Dz.U.06.13.86).

2 Powyższa kwota jest nieaktualna.

• Identyfikator: Dz.U.1972.1.1
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Rumunia-Polska. Konwencja o zniesieniu wiz przy podróżach służbowych i prywatnych. Bukareszt.1971.06.28.
• Data aktu: 28/06/1971
• Data ogłoszenia: 13/01/1972
• Data wejścia w życie: 26/12/1971