Wykonywanie lotów międzynarodowych oraz stały pobyt polskich statków powietrznych za granicą i obcych statków powietrznych w Polsce.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 20 czerwca 1963 r.

w sprawie wykonywania lotów międzynarodowych oraz stałego pobytu polskich statków powietrznych za granicą i obcych statków powietrznych w Polsce.

Na podstawie art. 52 ust. 4 ustawy z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 32, poz. 153) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§ 1. W rozumieniu niniejszego rozporządzenia:

1) polskim statkiem powietrznym jest statek powietrzny wpisany do polskiego państwowego rejestru statków powietrznych,

2) obcym statkiem powietrznym jest statek powietrzny wpisany do rejestru innego niż polski państwowy rejestr statków powietrznych,

3) lotem międzynarodowym jest lot, w którym statek powietrzny przekracza granicę Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

4) lotem regularnym jest lot międzynarodowy wykonywany zgodnie z ustalonym rozkładem lotów,

5) lotem specjalnym jest lot międzynarodowy nie objęty rozkładem lotów,

6) lądowaniem handlowym jest lądowanie statku powietrznego wykonującego lot międzynarodowy połączony z wyładowaniem przewiezionych lub zabraniem na pokład w celu przewiezienia za opłatą - pasażerów, bagażu, towarów lub poczty,

7) organem ruchu lotniczego jest jednostka organizacyjna powołana do kierowania ruchem lotniczym (Zarząd Ruchu Lotniczego i Lotnisk Komunikacyjnych).

§ 2. Rozporządzenie niniejsze nie dotyczy lotów wykonywanych na szybowcach oraz balonach z załogą.

Rozdział  2.

Regularne loty międzynarodowe cywilnych statków powietrznych.

§  3.

1. Loty regularne obcych cywilnych statków powietrznych w polskiej przestrzeni powietrznej mogą być wykonywane na podstawie:

1) umów międzynarodowych, których Polska jest stroną, lub

2) zezwoleń wydanych przez Ministra Komunikacji.

2. Rozkłady lotów, o których mowa w ust. 1, zatwierdza organ ruchu lotniczego.

3. Zasady ustalania rozkładów lotów regularnych polskich cywilnych statków powietrznych określa Minister Komunikacji.

Rozdział  3.

Specjalne loty międzynarodowe obcych cywilnych statków powietrznych.

§  4.

1. Lot specjalny obcego cywilnego statku powietrznego w polskiej przestrzeni powietrznej może się odbyć, jeżeli organ ruchu lotniczego wyda na ten lot zezwolenie.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane w razie wykonywania lotu specjalnego niehandlowego (bez lądowania lub z lądowaniem niehandlowym na terytorium Polski), jeżeli:

1) lot ma wykonać przewoźnik lotniczy, dokonujący regularnych lotów międzynarodowych, albo

2) państwo przynależności statku powietrznego jest stroną Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212) lub innej umowy regulującej sprawy lotów międzynarodowych, której Polska jest stroną, albo

3) Minister Komunikacji ustalił taki sposób wykonywania tych lotów dla cywilnych statków powietrznych zarejestrowanych w danym państwie.

3. Określony w ust. 2 lot może się odbyć w polskiej przestrzeni powietrznej, jeżeli został zgłoszony do organu ruchu lotniczego i organ ten uzgodnił techniczne warunki lotu podane w zgłoszeniu (§ 5).

§  5.

1. Wniosek o wydanie zezwolenia na wykonanie lotu specjalnego lub zgłoszenie takiego lotu powinny zawierać:

1) nazwę i adres ubiegającego się o zezwolenie na lot lub zgłaszającego lot,

2) typ i znaki rozpoznawcze statku powietrznego,

3) sygnał wywoławczy radiostacji pokładowej, jeżeli jest inny niż znak rozpoznawczy statku powietrznego,

4) nazwisko i imię dowódcy statku powietrznego i liczbę członków załogi,

5) 1 nazwę i adres zlecającego wykonanie lotu, rodzaj i cel lotu, określenie grupy i liczby pasażerów, rodzaje i ilości ładunku, wysokość i podstawę obliczenia opłat przewozowych - jeżeli wniosek dotyczy lądowania handlowego w Polsce,

6) trasę lotu i lotniska lądowania w Polsce (jeżeli lądowanie jest przewidziane),

7) planowany termin (datę i godzinę) rozpoczęcia lotu (startu) i dokładny rozkład lotu z uwzględnieniem czasu przelotu granicy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według czasu GMT (średni czas Greenwich),

8) wysokość lotu oraz minimalne warunki meteorologiczne, w jakich zamierzone jest wykonanie lotu,

9) dane dotyczące wykonania lotu powrotnego, jeżeli ma on być wykonany w polskiej przestrzeni powietrznej.

2. Jeżeli wniosek lub zgłoszenie nie przewiduje lądowania w Polsce, ubiegający się o zezwolenie lub zgłaszający lot powinien podać organowi ruchu lotniczego również dane określone w ust. 1 pkt 5, jeżeli organ ten zażąda lądowania na terytorium Polski.

3. Dane określone w ust. 1 pkt 8 wymagane są tylko w przypadku, gdy lot obcego statku powietrznego nie może być wykonany jako lot IFR (zgodnie z przepisami o wykonywaniu lotów według przyrządów).

§ 5a. 2 Zgłoszenie lotu specjalnego niehandlowego kieruje się bezpośrednio do organu ruchu lotniczego na 48 godzin przed planowanym startem statku powietrznego, nie później jednak niż do godz. 10⁰⁰ GTM w dniu poprzedzającym lot; w zgłoszeniu lotu skierowanym w terminie krótszym niż 48 godzin przed planowanym startem statku powietrznego należy podać przyczyny opóźnienia.

§ 6. 3

1. Wniosek o zezwolenie na lot specjalny handlowy kieruje się do Ministra Komunikacji co najmniej na 14 dni przed planowanym startem statku powietrznego, jeżeli zachodzą warunki wymienione w § 4 ust. 2.

2. W wypadkach innych niż wymienione w § 4 ust. 2 wniosek kieruje się do Ministra Spraw Zagranicznych w terminie co najmniej na 30 dni przed planowanym startem statku powietrznego; wniosek powinien być wraz z opinią przekazany niezwłocznie Ministrowi Komunikacji.

3. Wniosek zgłoszony w terminie krótszym niż ustalony w ust. 1 lub 2 może być uwzględniony tylko w wyjątkowym, uzasadnionym wypadku.

4. Zezwolenie na specjalny lot handlowy może być udzielone, jeżeli:

1) przewóz nie może być wykonany regularnymi liniami lotniczymi łączącymi Polskę z krajem, z którego ma być wykonany lot,

2) państwo przewoźnika lotniczego ubiegającego się o zezwolenie stosuje do polskiego przewoźnika zasadę wzajemności w tym zakresie,

3) opłaty za przewóz pasażerów i ładunku są zgodne z taryfami międzynarodowymi, a w razie braku takich taryf - są uzasadnione ekonomicznie,

4) port lotniczy lądowania w Polsce zapewni właściwą obsługę statku powietrznego, pasażerów i ładunków,

5) interes publiczny nie stoi na przeszkodzie udzieleniu zezwolenia.

§  7.

1. Zezwolenie na lot specjalny powinno być zakomunikowane składającemu wniosek co najmniej na 24 godziny przed planowanym startem statku powietrznego przy zastosowaniu odpowiednio trybu przewidzianego dla składania wniosków o wydanie zezwolenia.

2. O uzgodnieniu technicznych warunków podanych w zgłoszeniu lotu należy zawiadomić zgłaszającego możliwie jak najwcześniej, nie później jednak niż na 1 godzinę przed planowanym startem.

§ 8. 4 W razie niemożności wykonania lotu z przyczyn meteorologicznych, technicznych lub innych w terminie ustalonym w zezwoleniu lub w uzgodnionym przez organ ruchu lotniczego zgłoszeniu, lot taki może być wykonany w ciągu następnych 7 dni pod warunkiem, że nowy termin rozpoczęcia lotu (startu) zostanie zgłoszony organowi ruchu lotniczego w czasie określonym w § 5a.

§ 9. Organ ruchu lotniczego może zabronić wykonania lotu lub zmienić warunki lotu, jeżeli:

1) wymaga tego bezpieczeństwo lub porządek ruchu lotniczego albo

2) lot nie jest wykonywany zgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu lub w uzgodnionym zgłoszeniu albo z danymi zawartymi we wniosku (zgłoszeniu), albo

3) jest to konieczne do zachowania zakazów lub ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 32, poz. 153).

§  10.

1. Organ ruchu lotniczego może w uzasadnionych przypadkach odstąpić od niektórych wymagań przewidzianych w §§ 4-8, a w szczególności:

1) w odniesieniu do lotów związanych z prowadzeniem akcji poszukiwawczo-ratowniczej, niesieniem pomocy sanitarnej lub pomocy w razie klęsk żywiołowych oraz w przypadkach, gdy statek powietrzny, którego to dotyczy, znajduje się w niebezpieczeństwie, albo kiedy takie odstąpienie jest konieczne dla uniknięcia niebezpieczeństwa,

2) w zakresie uzasadnionym zasadą wzajemności.

2. Jeżeli umowy międzynarodowe, których Polska jest stroną, przewidują inne niż określone w §§ 4-8 wymagania, stosuje się wymagania tych umów.

Rozdział  4.

Specjalne loty międzynarodowe polskich cywilnych statków powietrznych.

§  11.

1. Lot specjalny polskiego cywilnego statku powietrznego za granicę może odbyć się, jeżeli organizujący lot:

1) uzyska zgodę właściwych organów obcych państw, w których przestrzeni powietrznej ma się odbyć lot,

2) zgłosi lot do organu ruchu lotniczego, przedstawiając jednocześnie dowód uzyskania zgody, o której mowa w pkt 1,

3) uzyska od organu ruchu lotniczego uzgodnienie technicznych warunków lotu podanych w zgłoszeniu; uzgodnienie to uważa się za udzielenie zezwolenia na lot.

2. Przedstawienie dowodu zgody, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie jest wymagane, jeżeli z umów międzynarodowych lub zezwolenia udzielonego organizującemu lot, nie wynika potrzeba uzyskania takiej zgody.

3. Jeżeli państwo, w którego przestrzeni powietrznej ma być wykonywany lot, o którym mowa w ust. 1, wymaga uzyskania jego zgody w drodzy dyplomatycznej, organizujący lot powinien złożyć wniosek do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a uzyskaną tą drogą zgodę dostarczyć organowi ruchu lotniczego przy zgłaszaniu lotu.

§  12.

1. Zgłoszenie (§ 11 ust. 1 pkt 2) powinno zawierać dane określone w § 5, a ponadto dane dotyczące przebiegu trasy i miejsca lądowań pośrednich.

2. Zgłoszenie powinno wpłynąć do organu ruchu lotniczego najpóźniej do godziny 10.00 GMT w dniu poprzedzającym lot.

§ 13. Do lotów specjalnych wykonywanych przez polskie cywilne statki powietrzne stosuje się odpowiednio przepisy § 7 ust. 2 i §§ 8-10.

Rozdział  5.

Loty statków powietrznych innych niż cywilne.

§  14.

1. Obcy wojskowy statek powietrzny może wykonać lot w polskiej przestrzeni powietrznej jedynie na podstawie zezwolenia udzielonego przez Ministra Obrony Narodowej lub organ przez niego upoważniony.

2. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien być zgłoszony w drodze dyplomatycznej do Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

§ 15. Do lotów obcych policyjnych i celnych statków powietrznych w polskiej przestrzeni powietrznej stosuje się odpowiednio przepisy §§ 4-10.

Rozdział  6.

Loty statków powietrznych bez załogi na pokładzie.

§  16.

1. Niedozwolone jest wykonywanie w polskiej przestrzeni powietrznej lotów obcych statków powietrznych nie posiadających załogi na pokładzie.

2. W przypadkach wyjątkowych Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej i Spraw Zagranicznych oraz z innymi zainteresowanymi ministrami może zezwolić na wykonanie lotu obcego cywilnego statku powietrznego, o którym mowa w ust. 1, w polskiej przestrzeni powietrznej. Zezwolenia na lot w polskiej przestrzeni powietrznej obcego wojskowego statku powietrznego bez załogi na pokładzie udziela Minister Obrony Narodowej.

3. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien być zgłoszony w drodze dyplomatycznej do Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Rozdział  7.

Stały pobyt polskich cywilnych statków powietrznych za granicą.

§ 17. Polski cywilny statek powietrzny może stale przebywać za granicą tylko za zezwoleniem Ministra Komunikacji.

§  18.

1. W celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 17, należy wnieść do Ministerstwa Komunikacji podanie, zawierające następujące dane:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela i użytkownika polskiego cywilnego statku powietrznego,

2) lotnisko stałego postoju statku powietrznego za granicą.

2. Do podania należy dołączyć:

1) świadectwo rejestracji i świadectwo sprawności technicznej statku powietrznego,

2) decyzję wymaganą według przepisów celnych dla wyjazdu statku powietrznego za granicę na czas dłuższy niż rok lub dla przedłużenia pobytu za granicą ponad rok.

§ 19. Zezwolenie na stały pobyt polskiego cywilnego statku powietrznego za granicą traci ważność, jeżeli wygasła ważność świadectwa sprawności technicznej tego statku, chyba że ważność tego świadectwa została przedłużona zgodnie z przepisami polskimi.

§ 20. Właściciel lub użytkownik polskiego cywilnego statku powietrznego znajdującego się stale za granicą obowiązany jest zawiadamiać Ministerstwo Komunikacji o każdej zmianie miejsca postoju tego statku za granicą; zawiadomienie to powinno być dokonane w ciągu 14 dni od chwili zmiany.

§ 21. Przepisów §§ 17-20 nie stosuje się do polskich cywilnych statków powietrznych wykonujących regularne loty w międzynarodowej komunikacji lotniczej.

Rozdział  8.

Stały pobyt obcych cywilnych statków powietrznych w Polsce.

§ 22. Obce cywilne statki powietrzne mogą przebywać stale w Polsce za zezwoleniem Ministra Komunikacji.

§  23.

1. W celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 22, należy wnieść do Ministerstwa Komunikacji podanie, zawierające następujące dane:

1) imię nazwisko, adres oraz przynależność państwową, właściciela i użytkownika obcego cywilnego statku powietrznego,

2) typ statku z podaniem znaków rejestracyjnych,

3) lotnisko stałego postoju obcego cywilnego statku powietrznego w Polsce.

2. Do podania należy dołączyć:

1) dowód przynależności państwowej właściciela i użytkownika obcego cywilnego statku powietrznego,

2) świadectwo rejestracji i świadectwo sprawności technicznej statku powietrznego wystawione przez państwo rejestracji,

3) decyzję wymaganą według polskich przepisów celnych dla przyjazdu obcego statku powietrznego do Polski na czas dłuższy niż rok lub dla przedłużenia pobytu w Polsce ponad rok.

3. Jeżeli właścicielem lub użytkownikiem statku powietrznego jest osoba prawna, należy zamiast danych określonych w ust. 1 pkt 1 i w ust. 2 pkt 1 wymienić nazwę i siedzibę tej osoby prawnej oraz imiona i nazwiska, przynależność państwową, miejsce zamieszkania lub pobytu w Polsce osób działających w imieniu danej osoby prawnej, jak również przedstawić dowód dopuszczenia jej do działalności w Polsce.

§  24.

1. Właściciel lub użytkownik obcego cywilnego statku powietrznego obowiązany jest zawiadamiać Ministerstwo Komunikacji o każdej zmianie lotniska stałego postoju w Polsce oraz o wyprowadzeniu statku powietrznego za granicę na stałe.

2. Zawiadomienia (ust. 1) powinny być dokonywane nie później niż na 14 dni przed zmianą lotniska stałego postoju lub przed wyprowadzeniem obcego statku powietrznego za granicę na stałe.

§ 25. Przepisów §§ 22-24 nie stosuje się do obcych cywilnych statków powietrznych wykonujących loty w regularnej komunikacji lotniczej na podstawie umów międzynarodowych lub zezwoleń (§ 3 ust. 1).

Rozdział  9.

Przepisy końcowe.

§ 26. Traci moc rozporządzenie Ministrów: Komunikacji, Spraw Wojskowych i Spraw Zagranicznych z dnia 14 marca 1934 r. o przylocie do Polski, przelocie przez Polskę oraz pobycie na obszarze Polski obcych statków powietrznych, jak również o lotach polskich statków powietrznych za granicę (Dz. U. Nr 28, poz. 225).

§ 27. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 § 5 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 listopada 1975 r. (Dz.U.75.37.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 1975 r.

2 § 5a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 7 listopada 1975 r. (Dz.U.75.37.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 1975 r.

3 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 7 listopada 1975 r. (Dz.U.75.37.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 1975 r.

4 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 7 listopada 1975 r. (Dz.U.75.37.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 1975 r.

• Identyfikator: Dz.U.1963.31.177
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonywanie lotów międzynarodowych oraz stały pobyt polskich statków powietrznych za granicą i obcych statków powietrznych w Polsce.
• Data aktu: 20/06/1963
• Data ogłoszenia: 12/07/1963
• Data wejścia w życie: 12/07/1963