Zasady wykonywania przez pracowników naukowych instytutów naukowo-badawczych dodatkowych stałych zajęć zarobkowych.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 13 września 1961 r.

w sprawie zasad wykonywania przez pracowników naukowych instytutów naukowo-badawczych dodatkowych stałych zajęć zarobkowych.

Na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. Nr 12, poz. 60) zarządza się, co następuje:

§ 1. Pracownikami naukowymi w rozumieniu przepisów rozporządzenia są osoby powołane na stanowiska samodzielnych pracowników nauki, samodzielnych pracowników naukowo-badawczych i pomocniczych pracowników naukowo-badawczych na zasadach i w trybie określonych ustawą z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. Nr 12, poz. 60).

§  2.

1. Samodzielni pracownicy nauki i samodzielni pracownicy naukowo-badawczy zatrudnieni w instytutach naukowo-badawczych mogą wykonywać dodatkowe stałe zajęcia zarobkowe tylko za zezwoleniem ministra, któremu instytut podlega, oraz w rozmiarze określonym w rozporządzeniu.

2. Obciążenie samodzielnego pracownika nauki lub samodzielnego pracownika naukowo-badawczego z tytułu dodatkowego stałego zajęcia zarobkowego nie może wynosić łącznie z zajęciami w instytucie naukowo-badawczym więcej niż dwa pełne etaty.

3. W szczególnie uzasadnionych, indywidualnych przypadkach, gdy zajęcie w dodatkowym miejscu pracy jest nieodzowne dla rozwoju pracownika, można udzielić pomocniczemu pracownikowi naukowo-badawczemu zezwolenia na zatrudnienie w dodatkowym miejscu pracy na ¹/₂ etatu.

§ 3. Zajęciami zarobkowymi w rozumieniu przepisów rozporządzenia są wszelkie zajęcia zarobkowe wynikające ze stosunku pracy opartego na umowie o pracę lub nominacji oraz wykonywanie wolnego zawodu lekarza lub adwokata.

§ 4. Nie wymaga uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 2 ust. 1:

1) wykonywanie funkcji:

a) członków organów władzy i administracji państwowej z wyboru,

b) na stanowiskach, na które powołuje Rada Państwa, Przewodniczący Rady Państwa, Rada Ministrów lub Prezes Rady Ministrów,

c) stale urzędujących członków Prezydium Polskiej Akademii Nauk,

d) stale urzędujących członków organizacji społecznych na podstawie wyboru,

e) stale urzędujących członków organów doradczych przy ministrach,

2) praca w kolegiach redakcyjnych,

3) praca na stanowiskach specjalistów krajowych i wojewódzkich służby zdrowia,

4) praca do wysokości pół etatu w zakładach społecznych służby zdrowia oraz w służbie zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

§ 5. Zezwolenia na dodatkowe zajęcia mogą być udzielane jedynie w przypadkach, gdy tego wymagają szczególnie ważne względy, a w szczególności:

1) gdy chodzi o obsadzenie stanowisk kierowniczych w państwowym aparacie administracyjnym albo innych stanowisk w państwowym aparacie gospodarczym oraz w zakładach społecznych służby zdrowia,

2) gdy chodzi o obsadzenie stanowisk pracowników nauki w szkołach wyższych lub innych placówkach i instytutach naukowych i naukowo-badawczych, jeżeli sytuacja kadrowa w danej dziedzinie nauki tego wymaga,

3) gdy chodzi o obsadzenie kierowniczych stanowisk w organizacjach społecznych, posiadających szczególnie doniosłe znaczenie dla Państwa,

4) gdy chodzi o wykonywanie wolnego zawodu, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością lepszego zaspokajania potrzeb ludności w danej dziedzinie,

5) gdy podjęcie dodatkowego zajęcia jest konieczne dla dobra rozwoju naukowego pracownika.

§  6.

1. Zezwolenia na wykonywanie dodatkowych stałych zajęć zarobkowych samodzielnemu pracownikowi nauki i samodzielnemu pracownikowi naukowo-badawczemu udziela właściwy minister na podstawie pozytywnej opinii komisji, w skład której wchodzą:

- Minister Szkolnictwa Wyższego - jako przewodniczący,

- Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk - jako zastępca przewodniczącego,

- Przewodniczący Komitetu do Spraw Techniki,

- Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac,

- minister (kierownik urzędu centralnego) właściwy ze względu na główne miejsce pracy pracownika,

- minister (kierownik urzędu centralnego) właściwy ze względu na miejsce pracy, w którym pracownik ma być zatrudniony,

- przedstawiciel Centralnej Rady Związków Zawodowych wyznaczony przez Prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych.

2. Jeżeli członek komisji nie może uczestniczyć w posiedzeniu komisji, zastępuje go ze wszystkimi uprawnieniami członka komisji jego urzędowy zastępca (podsekretarz stanu, zastępca Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk, zastępca przewodniczącego komitetu, zastępca kierownika centralnego urzędu).

3. Sekretariat organizacyjno-techniczny komisji oraz stałą ewidencję udzielonych zezwoleń prowadzi Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego; wydatki związane z pracami komisji pokrywane są z budżetu centralnego w części dotyczącej Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego.

§  7.

1. Zasady i tryb udzielania zezwoleń pomocniczym pracownikom naukowo-badawczym poszczególnych specjalności określa komisja, o której mowa w § 6 ust. 1.

2. Zezwolenia na wykonywanie dodatkowych stałych zajęć zarobkowych pomocniczemu pracownikowi naukowo-badawczemu udziela dyrektor instytutu w ramach limitu liczbowego osób, które mogą podjąć dodatkowe stałe zajęcia zarobkowe, ustalonego przez właściwego ministra, na podstawie opinii komisji, o której mowa w § 6 ust. 1.

§  8.

1. Zezwolenie na podjęcie dodatkowego stałego zajęcia zarobkowego powinno określać:

1) miejsce pracy dodatkowej, nazwę zakładu pracy, adres, resort, któremu zakład pracy podlega,

2) rodzaj i wymiar zajęć w dodatkowym miejscu pracy,

3) okres dodatkowego zatrudnienia,

4) liczbę godzin w wymiarze tygodniowym, na które pracownik może być zwalniany od zajęć w głównym miejscu pracy dla wykonywania dodatkowego stałego zajęcia zarobkowego, jeżeli zajęcie to nie może być wykonane poza normalnym czasem pracy w instytucie.

2. Zezwolenie może być cofnięte z wyznaczeniem terminu potrzebnego do rozwiązania umowy w dodatkowym miejscu pracy.

§  9.

1. Ministrowie, którym podlegają instytuty naukowo-badawcze, uchylą w ciągu miesiąca od daty wejścia w życie rozporządzenia ważność zezwoleń na zajęcia dodatkowe wydanych dotychczas samodzielnym pracownikom naukowym z zachowaniem terminu potrzebnego do rozwiązania umowy w dodatkowym miejscu pracy oraz zalecą dyrektorom instytutów uchylenie na tych samych zasadach ważności zezwoleń udzielonych dotychczas pomocniczym pracownikom naukowo-badawczym.

2. Z pracownikami naukowymi zatrudnionymi w dodatkowym miejscu pracy, którzy do dnia 30 listopada 1961 r. nie uzyskają we właściwym trybie zezwolenia na dodatkowe zatrudnienie, kierownicy zakładów pracy dodatkowo zatrudniających tych pracowników rozwiążą stosunek pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia ze skutkiem najpóźniej na dzień 28 lutego 1962 r.

§ 10. Szczegółowych wyjaśnień w przedmiocie wykonywania przepisów rozporządzenia udziela Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Ministrem Szkolnictwa Wyższego.

§ 11. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Szkolnictwa Wyższego, Przewodniczącemu Komitetu Pracy i Płac oraz zainteresowanym ministrom.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1961 r.

• Identyfikator: Dz.U.1961.43.227
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zasady wykonywania przez pracowników naukowych instytutów naukowo-badawczych dodatkowych stałych zajęć zarobkowych.
• Data aktu: 13/09/1961
• Data ogłoszenia: 28/09/1961
• Data wejścia w życie: 01/10/1961