Rozwój systemu oświaty i wychowania.

USTAWA
z dnia 15 lipca 1961 r.
o rozwoju systemu oświaty i wychowania.

Obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mają prawo do nauki.

Oświata i wychowanie stanowią jedną z podstawowych dźwigni socjalistycznego rozwoju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. System kształcenia i wychowania ma na celu przygotowanie kwalifikowanych pracowników gospodarki i kultury narodowej, świadomych budowniczych socjalizmu. Rozwój systemu oświaty i wychowania zapewnia każdemu obywatelowi zdobycie wykształcenia podstawowego oraz dostępność wszystkich szczebli i kierunków kształcenia w zależności od zainteresowań i uzdolnień. Dostosowany do tych zadań ustrój szkolny oraz charakter nauczania i wychowania ustala niniejsza ustawa.

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

Art.  1. 1

Nauczanie i wychowanie w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych ma na celu wszechstronny rozwój uczniów i wychowanie ich na świadomych i twórczych obywateli Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Zmierza ono do tego, aby uczniom i wychowankom zapewnić wiedzę o przyrodzie i życiu społecznym, o dziejach oraz kulturze narodu i ludzkości, aby zapewnić kwalifikacje do pracy zawodowej.

Szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze wychowują w duchu zasad współżycia społecznego, w duchu umiłowania Ojczyzny, pokoju, wolności, sprawiedliwości społecznej i braterstwa z ludźmi wszystkich krajów, uczą zamiłowania i szacunku dla skutecznej pracy, poszanowania mienia narodowego, przygotowują do czynnego udziału w rozwoju kraju, jego gospodarki i kultury.

Art.  2.

Szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze są instytucjami świeckimi. Całokształt nauczania i wychowania w tych instytucjach ma charakter świecki.

Art.  3.
1.
Nauka w szkołach jest bezpłatna.
2.
Państwo udziela młodzieży uczącej się pomocy materialnej, organizuje internaty i bursy oraz ustanawia stypendia.
Art.  4.
1.
Państwo zakłada, prowadzi i utrzymuje szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze.
2. 2
Minister Edukacji Narodowej określa w drodze rozporządzenia zasady zakładania i utrzymywania szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych.

Rozdział  II.

Szkoły i placówki oświatowo-wychowawcze.

1.

Wychowanie przedszkolne.

Art.  5.
1.
Wychowanie przedszkolne ma na celu:
1)
wszechstronny rozwój dzieci i przygotowanie ich do rozpoczęcia nauki w szkole,
2)
pomoc pracującym rodzicom w zapewnieniu dzieciom opieki wychowawczej.
2.
Wychowanie przedszkolne odbywa się w przedszkolach i innych placówkach przedszkolnych.
3.
Do przedszkoli mogą być przyjmowane dzieci od ukończenia 3 lat życia do rozpoczęcia nauki szkolnej.

2.

Szkoła podstawowa.

Art.  6.

Szkoła podstawowa jest organizacyjną i programową podstawą całego systemu kształcenia i wychowania.

Art.  7.
1.
Wprowadza się 8-klasową szkołę podstawową.
2.
Przedłużenie nauki w szkole podstawowej do lat 8 ma na celu lepsze przygotowanie uczniów do dalszego kształcenia się i zdobywania kwalifikacji zawodowych. Powinno ono sprzyjać zacieśnieniu więzi szkoły z życiem oraz ogólnemu podniesieniu poziomu kultury.
Art.  8.
1.
Szkoła podstawowa daje jednolite dla wszystkich uczniów wykształcenie. Wykształcenie to obejmuje: podstawy wiedzy o przyrodzie i społeczeństwie, wstępne zaznajomienie uczniów z techniką, przysposobienie do pracy i udziału w życiu społecznym i kulturalnym.
2.
Szkoła podstawowa ma na celu harmonijny rozwój uczniów pod względem umysłowym, moralnym i fizycznym oraz przygotowanie do nauki w szkołach zawodowych i ogólnokształcących lub do dalszego kształcenia się i zdobywania kwalifikacji w toku wykonywania pracy zawodowej.
Art.  9.
1.
Nauka w szkole podstawowej jest obowiązkowa.
2.
Obowiązek szkolny rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w których dziecko kończy 7 lat, i trwa do ukończenia szkoły podstawowej, najdłużej jednak do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 17 lat.
3.
Zasady wypełniania obowiązku szkolnego przez dzieci i młodzież do 17 lat życia oraz zasady wypełniania obowiązku dokształcania się w zakresie szkoły podstawowej przez młodocianych zatrudnionych w zakładach pracy regulują osobne przepisy.
Art.  10.
1.
Sieć szkół podstawowych zorganizowana jest w sposób umożliwiający każdemu obywatelowi zdobycie podstawowego wykształcenia.
2.
Organizacja sieci szkolnej powinna uwzględniać odrębności warunków terenowych i komunikacyjnych w poszczególnych rejonach kraju.
3. 3
(skreślony).

3.

Zasadnicze szkoły zawodowe.

Art.  11.
1.
Kształcenie kwalifikowanych robotników, pracowników i rolników odbywa się w zasadniczych szkołach zawodowych.
2.
Zasadnicze szkoły zawodowe zapewniają przygotowanie zawodowe do wykonywania funkcji kwalifikowanego robotnika, pracownika i rolnika oraz wykształcenie ogólne, niezbędne do dalszego kształcenia się.
3. 4
Praktyczna nauka zawodu stanowi część procesu kształcenia i wychowania w zasadniczych szkołach zawodowych i odbywa się:
1)
w uspołecznionych i nie uspołecznionych zakładach pracy,
2)
w indywidualnych gospodarstwach rolnych,
3)
w szkolnych gospodarstwach rolnych,
4)
w warsztatach szkolnych (pracowniach).
3a. 5
Przedsiębiorstwa państwowe i inne uspołecznione zakłady pracy uczestniczą w realizacji zadań systemu oświaty i wychowania w celu zapewnienia wykwalifikowanych kadr, a w szczególności:
1)
prowadzą praktyczną naukę zawodu dla uczniów szkół zawodowych,
2)
biorą udział w kształceniu politechnicznym uczniów szkół ogólnokształcących,
3)
prowadzą doskonalenie zawodowe pracowników,
4)
udzielają szkołom pomocy w wyposażaniu warsztatów szkolnych (pracowni).
4.
Zasadnicze szkoły zawodowe organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych.
Art.  12.
1. 6
Zasadnicze szkoły zawodowe mogą działać również jako szkoły przyzakładowe bądź pod opieką patronacką branżowo odpowiednich uspołecznionych zakładów pracy.
2.
Zasadnicze szkoły zawodowe przyzakładowe są zakładane, utrzymywane i prowadzone przez zakłady pracy. Zasady finansowania tych szkół określa Rada Ministrów.
3. 7
Właściwy minister określa zakłady pracy, na których ciąży obowiązek zakładania, utrzymywania i prowadzenia zasadniczych szkół zawodowych przyzakładowych lub sprawowania opieki patronackiej nad zasadniczymi szkołami zawodowymi kształcącymi kadry na ich potrzeby oraz zakres tej opieki w celu zapewnienia realizacji programu nauczania.
Art.  13. 8

1.
Nauka w zasadniczych szkołach zawodowych trwa 2 lub 3 lata zależnie od specjalności, do której szkoły te przygotowują.
2.
Minister Oświaty i Wychowania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określa organizację zasadniczych szkół zawodowych i zasadniczych szkół zawodowych przyzakładowych oraz czas trwania nauki w tych szkołach.
Art.  14.
1.
Dla przygotowania do zawodu rolnika młodzieży pracującej w rolnictwie i nie uczęszczającej do innych szkół oraz w celu zapewnienia tej młodzieży wykształcenia ogólnego potrzebnego do wykonywania zawodu i do dalszego kształcenia się organizuje się szkoły przysposobienia rolniczego.
2.
Szkoły przysposobienia rolniczego organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych.
3.
Nauka w szkołach przysposobienia rolniczego trwa 2 lata.
4.
Dla młodzieży, która ukończyła 16 rok życia i nie posiada wykształcenia podstawowego, można organizować szkoły przysposobienia rolniczego lub klasy w tych szkołach uzupełniające również wykształcenie w zakresie szkoły podstawowej.
Art.  15.

Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia wprowadzić na terenie całego kraju lub jego części obowiązek kształcenia zawodowego, w zakresie zasadniczej szkoły zawodowej lub szkoły przysposobienia rolniczego, młodzieży w wieku do lat 18 nie uczęszczającej do innych szkół oraz określić zasady wykonywania tego obowiązku.

4.

Szkoły średnie.

Art.  16.

Licea ogólnokształcące, technika zawodowe, licea zawodowe (przemysłowe, ekonomiczne, pedagogiczne, artystyczne i innych specjalności) są szkołami średnimi.

Art.  17.
1.
Licea ogólnokształcące zapewniają wykształcenie ogólne i politechniczne niezbędne do podjęcia studiów wyższych oraz przysposobienie do pracy zawodowej.
2.
Licea ogólnokształcące organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych.
3.
Nauka w liceach ogólnokształcących trwa 4 lata.
Art.  18.
1.
Technika zawodowe i licea zawodowe zapewniają przygotowanie do wykonywania funkcji technika lub równorzędnych oraz wykształcenie ogólne niezbędne do podjęcia studiów wyższych.
2.
Technika zawodowe i licea zawodowe organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych oraz absolwentów zasadniczych szkół zawodowych i szkół przysposobienia rolniczego.
3.
Nauka w technikach zawodowych i liceach zawodowych, które przyjmują absolwentów szkoły podstawowej, trwa 4 lub 5 lat zależnie od specjalności. Nauka w technikach zawodowych i liceach zawodowych lub w klasach, które przyjmują absolwentów zasadniczych szkół zawodowych i szkół przysposobienia rolniczego, trwa 2 lub 3 lata zależnie od specjalności.
4.
Dla przygotowania pracowników niektórych specjalności można tworzyć szkoły zawodowe dla absolwentów liceów ogólnokształcących.
5. 9
Czas trwania nauki w szkołach wymienionych w ust. 3 i 4 określa Minister Oświaty i Wychowania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
6. 10
Przepisy art. 11 ust. 3 i 3a stosuje się odpowiednio do szkół określonych w ust. 1 i 4.
Art.  19. 11

Szkoły średnie, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 4, mogą być organizowane na zasadach określonych w art. 12 i w art. 13 ust. 2.

5.

Szkoły i zakłady specjalne.

Art.  20.
1.
Kształcenie i wychowanie dzieci i młodocianych przewlekle chorych, opóźnionych w rozwoju umysłowym i upośledzonych fizycznie lub umysłowo odbywa się w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach przy szkołach podstawowych lub ośrodkach szkolno-wychowawczych.
2.
Szkoły i zakłady specjalne zapewniają młodzieży opiekę wychowawczą, wiedzę w dostępnym dla niej zakresie oraz przygotowanie do odpowiedniego zawodu.

6.

Opieka wychowawcza nad dziećmi i młodzieżą.

Art.  21.
1.
Wychowanie pozalekcyjne prowadzą szkoły.
2.
Wychowanie pozaszkolne jest organizowane w młodzieżowych domach kultury i domach kultury dzieci i młodzieży, ośrodkach i szkolnych klubach sportowych, w świetlicach dziecięcych i młodzieżowych, w ogrodach jordanowskich, w stałych i sezonowych placówkach wczasowych i w innych formach.
3.
Wychowanie pozalekcyjne i pozaszkolne ma na celu:
1)
rozwijanie zainteresowań i uzdolnień młodzieży,
2)
zbliżenie młodzieży do spraw techniki,
3)
stwarzanie sprzyjających warunków dla społecznej działalności,
4)
organizowanie kulturalnego wypoczynku, rozrywki i wychowania fizycznego.
Art.  22. 12

Rodzice i opiekunowie współdziałają ze szkołami i organami nadzorującymi szkoły w organizowaniu kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży. Minister Oświaty i Wychowania określa, w drodze rozporządzenia, formy tego współdziałania.

Art.  23. 13

Organizacje młodzieżowe i społeczne współdziałają ze szkołą w realizacji zadań wychowawczych, na zasadach uzgodnionych z Ministrem Oświaty i Wychowania.

Art.  24. 14

W celu zbliżenia szkoły do zakładów pracy i niesienia szkołom wszechstronnej pomocy w realizacji ich zadań - zakłady pracy roztaczają opiekę nad szkołami. Zasady sprawowania tej opieki określa Minister Oświaty i Wychowania w porozumieniu z właściwymi ministrami i po zasięgnięciu opinii organów właściwych związków zawodowych.

Art.  25.
1. 15
Dla zapewnienia nauczania i wychowania dzieciom i młodocianym uczącym się, pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej, organizuje się ośrodki szkolno-wychowawcze, domy dziecka, internaty i inne placówki opiekuńczo-wychowawcze lub opiekę w rodzinach zastępczych.
2. 16
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia:
1)
zasady doboru rodzin zastępczych,
2)
zasady współdziałania sądów opiekuńczych z organami administracji państwowej w sprawach dotyczących rodzin zastępczych,
3)
zakres i formy pomocy Państwa na rzecz dzieci umieszczonych w rodzinach zastępczych,
4)
zasady odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych

oraz postępowanie w tych sprawach.

Art.  26.

Szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, poradnie wychowawcze i zawodowe udzielają rodzicom, opiekunom i wychowawcom dzieci i młodocianych pomocy w rozwiązywaniu trudności wychowawczych oraz porad w sprawie wyboru zawodu dla uczniów szkół podstawowych i średnich.

7.

Kształcenie i dokształcanie pracujących.

Art.  27.
1.
Państwo stwarza warunki umożliwiające kształcenie i dokształcanie pracujących.
2.
Kształcenie i dokształcanie pracujących ma na celu:
1)
dokształcanie w zakresie szkoły podstawowej pracowników nie posiadających podstawowego wykształcenia,
2)
przyuczanie do zawodu osób podejmujących pracę,
3)
dokształcanie pracujących w zakresie kwalifikacji robotnika kwalifikowanego i mistrza w zawodzie,
4)
kształcenie pracujących w zakresie szkół średnich w szkołach oraz na kursach przygotowawczych do egzaminów eksternistycznych,
5)
doskonalenie specjalistyczne pracowników w związku z postępem technicznym w różnych dziedzinach gospodarki,
6)
doskonalenie zawodowe w zespołach przysposobienia rolniczego.
3. 17
Minister Edukacji Narodowej i Minister Pracy i Polityki Socjalnej w drodze rozporządzenia ustala system podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracujących oraz sposób i terminy jego realizacji.
Art.  28.
1.
Dla umożliwienia pracującym kształcenia i dokształcania się w szkołach podstawowych i średnich, zdobywania i uzupełniania kwalifikacji zawodowych oraz przygotowania się do dalszej nauki na poziomie średnim i wyższym organizuje się wieczorowe i korespondencyjne (zaoczne) wydziały przy szkołach lub osobne szkoły oraz uniwersytety robotnicze, ludowe i powszechne, kursy zawodowe i inne placówki oświatowe.
2. 18
Minister Oświaty i Wychowania ustala zasady działania oraz czas trwania nauki w szkołach i placówkach wymienionych w ust. 1, zgodnie z art. 36a.
Art.  29. 19

Świadectwa ukończenia wszystkich typów szkół można uzyskać na podstawie egzaminu eksternistycznego. Sposób przeprowadzania tego egzaminu i warunki dopuszczenia do niego określa Minister Oświaty i Wychowania.

Art.  30.
1.
Dla umożliwienia robotnikom i technikom uzyskania kwalifikacji mistrza (majstra) organizuje się przy zakładach pracy szkoły mistrzów.
2.
Dla umożliwienia nabycia kwalifikacji mistrza (majstra) w zawodach rolnych i związanych z rolnictwem organizuje się rolnicze szkoły specjalistyczne.
3. 20
Czas trwania nauki w szkołach mistrzów i rolniczych szkołach specjalistycznych ustalają właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Oświaty i Wychowania.
4. 21
(skreślony).

8.

Kształcenie nauczycieli i wychowawców.

Art.  31-33. 22

(skreślone).

Art.  34. 23

1.
Kształcenie nauczycieli i wychowawców odbywa się w szkołach wyższych oraz w innych zakładach kształcenia nauczycieli.
2.
Formy i zasady działania zakładów kształcenia nauczycieli, nie będących szkołami wyższymi, ustala Minister Oświaty i Wychowania zgodnie z art. 36a.
3.
Utworzenie, przekształcenie lub likwidacja zakładów kształcenia nauczycieli, nie będących szkołami wyższymi, wymaga zgody Ministra Oświaty i Wychowania.
4.
Minister Oświaty i Wychowania organizuje przy udziale organów, o których mowa w art. 35 ust. 2 doskonalenie zawodowe nauczycieli i wychowawców oraz ustala formy i zakres tego doskonalenia.

Rozdział  III.

Zarządzanie szkołami i placówkami oświatowo-wychowawczymi.

Art.  35. 24

1.
Do zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej należy zapewnienie jednolitego systemu kształcenia i wychowania, z uwzględnieniem właściwości samorządu terytorialnego określonych w odrębnych ustawach.
2.
W zakresie kształcenia zawodowego Minister Edukacji Narodowej wykonuje swoje zadania przy udziale właściwych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej. Organy te uczestniczą w określaniu programów nauczania i zapewnianiu środków i warunków ich realizacji w zakresie specjalistycznych przedmiotów nauczania, a w szczególności podręczników i pomocy dydaktycznych w zawodach podstawowych dla reprezentowanych przez nie branż, oraz w ocenianiu efektywności kształcenia w zawodzie.
3.
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa organy, o których mowa w ust. 2, oraz zasady i zakres ich współdziałania.
Art.  36. 25

1.
W dziedzinach objętych zakresem swego działania Minister Edukacji Narodowej sprawuje koordynację oraz nadzór nad:
1)
terenowymi organami rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty,
2)
innymi organami i jednostkami organizacyjnymi w sprawach funkcjonowania systemu oświaty i wychowania.
2.
Nadzór nad terenowymi organami administracji rządowej w zakresie funkcjonowania szkolnictwa rolniczego i gospodarki żywnościowej, służby zdrowia oraz kultury i sztuki sprawują odpowiednio Ministrowie: Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Kultury i Sztuki.
3.
Terenowym organem rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty jest kurator oświaty i wychowania, podległy bezpośrednio Ministrowi Edukacji Narodowej.
4.
Kuratora oświaty i wychowania powołuje i odwołuje Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii wojewody oraz wojewódzkich struktur związków zawodowych zrzeszających nauczycieli.
5.
Zastępca kuratora oświaty i wychowania jest powoływany i odwoływany przez Ministra Edukacji Narodowej na wniosek kuratora.
6.
Do zadań kuratora oświaty i wychowania należy realizacja polityki rządu w zakresie oświaty i wychowania na terenie województwa, a w szczególności:
1)
dysponowanie środkami budżetowymi przeznaczonymi na finansowanie zadań w zakresie oświaty i wychowania - na zasadach określonych w odrębnych przepisach,
2)
ustalenie sieci szkolnej,
3)
wykonywanie zadań organu nadzorującego w stosunku do podporządkowanych mu szkół oraz innych placówek oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, zwanych dalej "szkołami",
4)
organizowanie i sprawowanie nadzoru pedagogicznego nad szkołami na terenie województwa,
5)
zapewnianie podporządkowanym szkołom kadrowych i materialnych warunków funkcjonowania oraz organizowanie finansowej i gospodarczej obsługi tych szkół,
6)
przekazywanie organom samorządu terytorialnego, jako zadania własnego, prowadzenia niektórych szkół - na wniosek lub za zgodą tych organów.
7.
Przepisy ust. 6 nie naruszają uprawnień innych ministrów i terenowych organów administracji rządowej do prowadzenia, utrzymywania i nadzorowania szkół oraz innych placówek oświatowo-wychowawczych.
8.
Kurator oświaty i wychowania wykonuje swoje zadania przy pomocy kuratorium oświaty i wychowania. Zasady organizacji kuratorium oświaty i wychowania określa Minister Edukacji Narodowej.
9.
W celu usprawnienia wykonywania zadań kurator oświaty i wychowania może tworzyć delegatury zamiejscowe kuratorium, obejmujące kilka jednostek podziału terytorialnego stopnia podstawowego, określając jednocześnie ich siedzibę, zasięg terytorialny oraz zakres zadań.
10.
Kurator oświaty i wychowania może, za zgodą Ministra Edukacji Narodowej, powierzyć prowadzenie niektórych spraw należących do jego kompetencji, w tym również wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych - dyrektorom szkół znajdujących się na terenie województwa. Powierzenie następuje w formie porozumienia.
11.
Minister Edukacji Narodowej określa w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaje spraw, o których mowa w ust. 10,
2)
zasady refundowania szkołom kosztów prowadzenia powierzonych spraw.
Art.  36a. 26

1.
Minister Oświaty i Wychowania, w celu określonym w art. 35 ust. 1, w drodze rozporządzenia, ustala:
1)
zasady tworzenia sieci szkolnej,
2)
klasyfikację zawodów i specjalności szkolnictwa zawodowego.
2.
Dla realizacji celu określonego w art. 35 ust. 1 Minister Oświaty i Wychowania ustala zasady działania wszystkich typów szkół, zwanych dalej "szkołami", innych placówek oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, zwanych dalej "innymi placówkami", z zastrzeżeniem postanowień art. 37, a w szczególności określa:
1)
statuty poszczególnych typów szkół i innych placówek.
2)
plany nauczania,
3)
programy nauczania, podręczniki i pomoce dydaktyczne dla przedmiotów ogólnokształcących i ogólnozawodowych, zapewnia je oraz ustala normy wyposażenia szkół w pomoce dydaktyczne do tych przedmiotów,
4)
działalność dydaktyczną, kierunki pracy wychowawczej oraz organizację roku szkolnego,
5)
warunki przyjmowania uczniów i wychowanków do szkół i innych placówek oraz przechodzenia z jednych typów szkół do drugich,
6)
zasady przyznawania uczniom pomocy materialnej i korzystania przez nich z opieki wychowawczej,
7)
zasady klasyfikowania i promowania uczniów, przeprowadzania egzaminów oraz przyznawania tytułów, wydawania świadectw i dyplomów stwierdzających kwalifikacje uzyskiwane po ukończeniu szkół.
3.
Zadanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest realizowane na wniosek organów określonych w art. 35 ust. 2, natomiast zadania, o których mowa w ust. 2, są realizowane po zasięgnięciu opinii tych organów.
4. 27
Ministrowie, o których mowa w art. 36 ust. 2, w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej, mogą ustalać dodatkowe, stosowne do właściwości zawodów poszczególnych branż, zasady funkcjonowania szkół i innych placówek.
Art.  36b. 28

Minister Oświaty i Wychowania może dla celów eksperymentalnych ustalić szczególne zasady organizowania szkół i innych placówek po zasięgnięciu opinii organów właściwych do ich powołania.

Art.  37. 29

1.
Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministerm Edukacji Narodowej, w drodze rozporządzenia, określa zasady organizacji kształcenia i wychowania w szkołach i innych placówkach kształcenia artystycznego.
2.
Ministrowie Oświaty i Wychowania oraz Kultury i Sztuki w stosunku do szkół i innych placówek kształcenia artystycznego ustalą szczegółowe zasady współdziałania przy wykonywaniu zadań wymienionych w art. 36a ust. 2.
Art.  38.
1. 30
Rady narodowe 31 :
1)
kierują na swoim terenie działalnością podporządkowanych im szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych,
2)
zakładają szkoły i inne placówki oświatowe, wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze, zapewniają im lokale i wyposażenie w pomoce naukowe, narzędzia, meble i sprzęt oraz potrzebne środki finansowe i materialne,
3)
zapewniają warunki mieszkaniowe i świadczenia nauczycielom i innym pracownikom szkół, na zasadach i w zakresie ustalonym szczególnymi przepisami.
2. 32
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia określa szkoły i inne placówki o znaczeniu ponadwojewódzkim lub szczególnym, które mogą być prowadzone i utrzymywane poza systemem rad narodowych, organy lub jednostki organizacyjne uprawnione do ich prowadzenia oraz obowiązki i uprawnienia tych organów i jednostek.
Art.  39. 33

1.
Szkoły, placówki oświatowe, wychowawcze, opiekuńczo-wychowawcze i inne zakłady lub placówki szkolące mogą być prowadzone przez organizacje zawodowe, młodzieżowe, instytucje społeczne oraz inne organizacje i instytucje, osoby prawne lub fizyczne, tylko za zezwoleniem Ministra Oświaty i Wychowania, na określonych przez niego zasadach i warunkach i pod jego nadzorem.
2.
Wszelka pozaszkolna działalność oświatowa i wychowawcza oraz inne formy pracy z dziećmi i młodzieżą podlegają nadzorowi Ministra Oświaty i Wychowania, który może ustalać zasady i warunki prowadzenia tej działalności lub pracy.
3.
Udzielając zezwolenia przewidzianego w ust. 1 organizacjom lub instytucjom o charakterze wyznaniowym, Minister Oświaty i Wychowania może zwolnić od wymogów ustalonych w art. 2.

Rozdział  IV.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art.  40. 34

1.
Minister Oświaty i Wychowania określi sposób i terminy:
1)
reorganizacji istniejących obecnie szkół podstawowych w myśl przepisów ustawy,
2)
dostosowania nauczania i wychowania we wszystkich szkołach i placówkach do zmian wynikających z ustawy.
2.
Właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Oświaty i Wychowania określą sposób i terminy dostosowania nauczania i wychowania w szkołach i placówkach im podległych do zmian wynikających z ustawy.
Art.  41. 35

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa zasady:

1)
organizowania praktycznej nauki zawodu, prawa i obowiązki uczniów oraz szkół zawodowych, a także jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 11 ust. 3, prowadzących praktyczną naukę zawodu,
2)
finansowania praktycznej nauki zawodu, o której mowa w pkt 1,
3)
ponoszenia kosztów kształcenia przez zakład pracy zatrudniający absolwentów zasadniczych szkół zawodowych, nie wyszkolonych przez ten zakład,
4)
udziału zakładów pracy w kształceniu politechnicznym uczniów szkół ogólnokształcących.
Art.  42.

Ustawa nie odnosi się do szkół wyższych.

Art.  43.

W dekrecie z dnia 23 marca 1956 r. o obowiązku szkolnym (Dz. U. Nr 9, poz. 52) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 1 wyraz "siedmiu" zastępuje się wyrazem "ośmiu",
2)
w art. 3 ust. 1 wyraz "siedmiu" zastępuje się wyrazem "ośmiu",
3)
w art. 3 ust. 2 liczbę "14" zastępuje się liczbą "15",
4)
w art. 4 ust. 3 wyrazy "od 14 do 16 lat" zastępuje się wyrazami "od 15 do 17 lat",
5)
w art. 5 ust. 2 liczbę "VII" zastępuje się liczbą "VIII",
6)
w art. 9 ust. 2 pkt 1 liczbę "14" zastępuje się liczbą "15", wyrazy "od 14 do 16" zastępuje się wyrazami "od 15 do 17", a liczbę "7" liczbą "8".
Art.  44. 36

(uchylony).

Art.  45.

W ustawie z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz. U. Nr 45, poz. 226) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 2, 6 ust. 3, 13 ust. 1 i 4, 15 i 27 liczbę "14" zastępuje się liczbą "15",
2)
w art. 11 ust. 1 i 2 oraz w art. 12 ust. 2 liczbę "7" zastępuje się liczbą "8",
3)
w art. 12 ust. 1 dodaje się zdanie o następującym brzmieniu: "Jeżeli młodociany nie zakończył nauki zawodu przewidzianej w art. 4 ust. 1 do ukończenia 18 lat życia, obowiązek dokształcania się jego może być przedłużony nie więcej niż o 1 rok, o ile dokształcanie dotyczy obranego zawodu."
Art.  46.

Przepisy art. 43 dotyczące obowiązku szkolnego oraz przepisy art. 45 dotyczące nauki zawodu, przyuczania do określonej pracy i warunków zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy będą stosowane w miarę realizacji reformy szkół podstawowych w trybie określonym w art. 40.

Art.  47.
1.
Tracą moc wszystkie przepisy w zakresie uregulowanym ustawą, a w szczególności:
1)
ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół powszechnych (Dz. U. Nr 18, poz. 143 z późniejszymi zmianami),
2)
ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o budowie publicznych szkół powszechnych (Dz. U. Nr 18, poz. 144 z późniejszymi zmianami),
3)
ustawa z dnia 29 marca 1937 r. o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół dokształcających zawodowych (Dz. U. Nr 24, poz. 152 z późniejszymi zmianami),
4)
ustawa z dnia 11 marca 1932 r. o ustroju szkolnictwa (Dz. U. Nr 38, poz. 389 z późniejszymi zmianami),
5)
ustawa z dnia 11 marca 1932 r. o prywatnych szkołach oraz zakładach naukowych i wychowawczych (Dz. U. Nr 33, poz. 343 z późniejszymi zmianami),
6)
dekret z dnia 23 listopada 1945 r. o organizacji szkolnictwa w okresie przejściowym (Dz. U. z 1946 r. Nr 2, poz. 9),
7)
dekret z dnia 16 września 1953 r. o szkolnictwie artystycznym (Dz. U. Nr 43, poz. 212),
8)
dekret z dnia 26 października 1950 r. o szkolnictwie rolniczym (Dz. U. Nr 49, poz. 441),
9)
ustawa z dnia 10 września 1956 r. o przejęciu szkolnictwa zawodowego przez Ministra Oświaty (Dz. U. Nr 41, poz. 186),
10)
ustawa z dnia 26 września 1922 r. dotycząca kwalifikacji zawodowych do nauczania w szkołach średnich ogólnokształcących i seminariach nauczycielskich państwowych i prywatnych (Dz. U. z 1924 r. Nr 92, poz. 864 z późniejszymi zmianami),
11)
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o kwalifikacjach zawodowych nauczycieli szkół powszechnych (Dz. U. Nr 28, poz. 258 z późniejszymi zmianami),
12)
dekret z dnia 9 kwietnia 1946 r. o kwalifikacjach zawodowych nauczycieli szkół powszechnych w okresie powojennym (Dz. U. Nr 19, poz. 132 z późniejszymi zmianami),
13)
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 października 1932 r. o kwalifikacjach zawodowych do nauczania w szkołach i na kursach zawodowych (Dz. U. Nr 91, poz. 774 z późniejszymi zmianami),
14)
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. o kwalifikacjach zawodowych wychowawczyń przedszkoli (Dz. U. Nr 85, poz. 645).
2.
Do czasu wydania przepisów wykonawczych obowiązują przepisy dotychczasowe ze zmianami wynikającymi z ustawy.
Art.  48.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U.89.29.155) z dniem 23 maja 1989 r.
2 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.
3 Art. 10 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
4 Art. 11 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
5 Art. 11 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
6 Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
7 Art. 12 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
8 Art. 13 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
9 Art. 18 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
10 Art. 18 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
11 Art. 19 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
12 Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
13 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
14 Art. 24 zmieniony przez art. 1 pkt 4 oraz pkt 8 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
15 Art. 25 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 3 lit. a) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.75.45.234) z dniem 1 marca 1976 r.
16 Art. 25 ust. 2 dodany przez art. 3 lit. b) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.75.45.234) z dniem 1 marca 1976 r.
17 Art. 27 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.

18 Art. 28 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
19 Art. 29 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
20 Art. 30 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
21 Art. 30 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
22 Art. 31-33 skreślone przez art. 122 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 1972 r. Karta praw i obowiązków nauczyciela (Dz.U.72.16.114) z dniem 1 maja 1972 r.
23 Art. 34:

- zmieniony przez art. 122 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 1972 r. Karta praw i obowiązków nauczyciela (Dz.U.72.16.114) z dniem 1 maja 1972 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

24 Art. 35:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. (Dz.U.90.34.197) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 maja 1990 r.

25 Art. 36:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. (Dz.U.90.34.197) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 maja 1990 r.

26 Art. 36a dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
27 Art. 36a ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. (Dz.U.90.34.197) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 maja 1990 r.
28 Art. 36b dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
29 Art. 37:

- zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.

30 Art. 38 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
31 Z dniem 27 maja 1990 r. do właściwości organów gminy przechodzą jako zadania własne; kierowanie na swoim terenie działalnością przedszkoli, ich zakładanie, zapewnianie im lokali i wyposażenie w pomoce naukowe, narzędzia, meble i sprzęt oraz potrzebne środki finansowe i materialne, zapewnienie warunków mieszkaniowych i świadczeń nauczycielom i innym pracownikom zatrudnionym w przedszkolach, zgodnie z art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).
32 Art. 38 ust. 2 dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
33 Art. 39 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
34 Art. 40 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
35 Art. 41 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
36 Art. 44 uchylony przez art. VI pkt 14 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Przepisy wprowadzające Kodeks wykroczeń (Dz.U.71.12.115) z dniem 1 stycznia 1972 r.

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Od Nowego Roku będzie można składać wnioski o tzw. rentę wdowią, która dotyczy ustalenia zbiegu świadczeń z rentą rodzinną. Renta wdowia jest przeznaczona dla wdów i wdowców, którzy mają prawo do co najmniej dwóch świadczeń emerytalno-rentowych, z których jedno stanowi renta rodzinna po zmarłym małżonku. Aby móc ją pobierać, należy jednak spełnić określone warunki.

Grażyna J. Leśniak 20.11.2024
Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Będzie też dodatkowa składka w wysokości 4,9 proc. od nadwyżki ponad 1,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, a liniowcy stracą możliwość rozliczenia zapłaconych składek w podatku dochodowym.

Grażyna J. Leśniak 18.11.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Usprawnienie i zwiększenie efektywności systemu wdrażania Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność (RLKS) przewiduje ustawa z dnia 11 października 2024 r. o zmianie ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. Jak poinformowała w czwartek Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podpisał ją w środę, 13 listopada. Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 14.11.2024
Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.1961.32.160

Rodzaj: Ustawa
Tytuł: Rozwój systemu oświaty i wychowania.
Data aktu: 15/07/1961
Data ogłoszenia: 21/07/1961
Data wejścia w życie: 21/07/1961