Zmiana przepisów postępowania karnego.

DEKRET

z dnia 21 grudnia 1955 r.

o zmianie przepisów postępowania karnego.

W celu zabezpieczenia prawidłowego wymiaru sprawiedliwości najpełniejszego zagwarantowania praw obywateli stanowi się, co następuje:

Art.  1.

W kodeksie postępowania karnego wprowadza się następujące zmiany:

1) Art. 17 otrzymuje brzmienie:

"Art. 17. § 1. Sąd wojewódzki rozpoznaje w pierwszej instancji sprawy:

1) o przestępstwa określone w rozdziałach XVIII i XXXIII kodeksu karnego, jeżeli popełnione zostały umyślnie, oraz o przestępstwa określone w rozdziale XIX, tudzież w art. 225, 226, 230, 288 i 290 kodeksu karnego;

2) o przestępstwa określone w rozdziałach I i II oraz w art. 39 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa, jednakże z wyjątkiem spraw o przestępstwa określone w art. 7 tego dekretu;

3) o przestępstwa określone w art. 85-88 kodeksu karnego Wojska Polskiego;

4) o przestępstwa określone w dekrecie z dnia 26 października 1949 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej;

5) o przestępstwa określone w dekrecie z dnia 4 marca 1953 r. o wzmożeniu walki z produkcją złej jakości;

6) o przestępstwa na szkodę Państwa lub jednostki gospodarki uspołecznionej, jeżeli interesy gospodarcze Polski Ludowej zostały narażone na znaczną szkodę;

7) o przestępstwa, które z mocy przepisu szczególnego należą do właściwości sądu wojewódzkiego.

§ 2. Sąd wojewódzki rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń sądów powiatowych oraz orzeka w innych wypadkach przewidzianych w ustawie.";

2) art. 49 otrzymuje brzmienie:

"Art. 49. Jeżeli niebezpieczeństwo społeczne czynu jest znikome, prokurator umarza śledztwo lub dochodzenie; po wniesieniu aktu oskarżenia postępowanie umarza sąd.";

3) w art. 66 wprowadza się nowe §§ 3 i 4 w brzmieniu:

"§ 3. Prokurator może wytoczyć w terminie przewidzianym w § 1 lub popierać powództwo cywilne, jeżeli wymaga tego interes społeczny.

§ 4. Pokrzywdzony może popierać powództwo cywilne wniesione przez prokuratora i w terminie określonym w § 1 zgłaszać roszczenia dodatkowe.";

4) art. 71 § 1 otrzymuje brzmienie:

"Art. 71. § 1. Podejrzanym jest ten, co do którego wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów. Oskarżonym jest ten, przeciw komu wszczęto postępowanie sądowe.";

5) w art. 146 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i wprowadza się nowy § 2 w brzmieniu:

"§ 2. Przedmioty, których posiadanie jest zakazane a nie usprawiedliwione specjalnym zezwoleniem, przekazuje się odpowiednim organom administracji państwowej.";

6) art. 148 otrzymuje brzmienie:

"Art. 148. § 1. Środki zapobiegające uchylaniu się od sądu stosować może tylko sąd lub prokurator.

§ 2. Środki zapobiegające uchylaniu się od sądu stosować można dopiero od chwili wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów.";

7) art. 151 otrzymuje brzmienie:

"Art. 151. § 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić tylko na mocy postanowienia sądu lub prokuratora.

§ 2. Prokurator może stosować tymczasowe aresztowanie tylko w toku śledztwa lub dochodzenia.

§ 3. O zastosowaniu tymczasowego aresztowania sąd lub prokurator obowiązany jest w najkrótszym czasie zawiadomić osobę najbliższą podejrzanego.";

8) art. 152 otrzymuje brzmienie:

"Art. 152. § 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić jeżeli:

a) zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany będzie się ukrywał, nakłaniał do fałszywych zeznań lub będzie się starał w inny sposób utrudnić postępowanie karne, albo

b) podejrzany nie ma w kraju stałego miejsca zamieszkania, określonego źródła utrzymania lub gdy nie można ustalić jego tożsamości, albo

c) podejrzany jest recydywistą, albo

d) stopień społecznego niebezpieczeństwa czynu zarzucanego podejrzanemu jest znaczny ze względu na wagę przestępstwa lub na szerzenie się danego rodzaju przestępstwa.

§ 2. W toku śledztwa lub dochodzenia tymczasowe aresztowanie może być zastosowane wówczas, gdy przestępstwo zagrożone jest karą co najmniej jednego roku pozbawiania wolności";

9) w art. 153 wprowadza się nowy § 3 w brzmieniu:

"§ 3. Schwytanego można przesłuchać w charakterze podejrzanego jeszcze przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów.";

10) w art. 158:

a) § 3 otrzymuje brzmienie:

"§ 3. Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może przedłużyć areszt do dziewięciu miesięcy.";

b) po § 3 wprowadza się nowy § 4 w brzmieniu:

"§ 4. Sąd Najwyższy może na wniosek Prokuratora Generalnego udzielić dalszego przedłużenia aresztu na czas oznaczony, jeżeli ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można było ukończyć śledztwa w terminie wskazanym w § 3.";

11) rozdział I księgi VI otrzymuje tytuł:

"Rozdział I. Wszczęcie postępowania.";

12) art. 228-232 otrzymują brzmienie:

"Art. 228. § 1. Postępowanie przygotowawcze wszczyna się, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa.

§ 2. Postępowanie przygotowawcze obejmuje śledztwo i dochodzenie.

Art. 229. § 1. Każdy obywatel dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora, organy bezpieczeństwa publicznego, Milicję Obywatelską lub prezydium rady narodowej.

§ 2. Instytucje państwowe i społeczne dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu mają obowiązek zawiadomić o tym niezwłocznie prokuratora, organy bezpieczeństwa publicznego lub Milicję Obywatelską. Do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub wydania przez ten organ odpowiedniego zarządzenia instytucje państwowe i społeczne przedsiębiorą nie cierpiące zwłoki czynności, aby nie dopuścić do zatarcia lub zniszczenia śladów i dowodów przestępstwa.

Art. 230. § 1. Organ uprawniony do prowadzenia dochodzenia lub śledztwa odmawia ścigania, jeżeli okoliczności przytoczone w zawiadomieniu nie dają podstawy do wszczęcia postępowania przygotowawczego.

§ 2. O odmowie ścigania zawiadamia się pokrzywdzonego.

Art. 231. W sprawach, w których wszczęcie postępowania jest uzależnione od wniosku pokrzywdzonego, zezwolenia lub zarządzenia władzy, wszczęcie śledztwa lub dochodzenia może nastąpić tylko na podstawie wniosku pokrzywdzonego, zezwolenia lub zarządzenia władzy.

Art. 232. § 1. W sprawach o przestępstwa z oskarżenia prywatnego Milicja Obywatelska na żądanie pokrzywdzonego przyjmuje jego skargę i w razie potrzeby zabezpiecza dowody, po czym przesyła skargę do właściwego sądu.

§ 2. W sprawach z oskarżenia prywatnego prokurator po otrzymaniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa - sąd zaś po wniesieniu aktu oskarżenia - mogą zarządzić, aby Milicja Obywatelska przeprowadziła dochodzenie.";

13) po art. 232 wprowadza się rozdział II, który otrzymuje tytuł:

"Rozdział II. Śledztwo.";

14) art. 223-245 otrzymują brzmienie:

"Art. 233. § 1. Zadaniem śledztwa jest:

a) ustalenie, czy istotnie popełnione zostało przestępstwo;

b) wykrycie i w razie potrzeby ujęcie sprawców przestępstwa;

c) wszechstronne wyjaśnienie okoliczności sprawy celem ustalenia, czy należy wnieść akt oskarżenia, czy też postępowanie umorzyć;

d) zebranie niezbędnych danych o osobie podejrzanego;

e) utrwalenie dla sądu wyrokującego dowodów.

§ 2. Do zakresu śledztwa należy w szczególności przesłuchanie świadków, biegłych i podejrzanych oraz przeprowadzenie rewizji i oględzin.

Art. 234. § 1. Śledztwo prowadzi się w sprawach o przestępstwa wymienione w art. 17 § 1 oraz w sprawach:

1) o przestępstwa określone w rozdziałach XX, XXII i XXIII kodeksu karnego;

2) o przestępstwa określone w art. 203, 204, 227, 228, 235, 258, 259, 286 i 287 kodeksu karnego;

3) o przestępstwa określone w art. 240 kodeksu karnego, jeżeli w wyniku bójki lub pobicia nastąpiła śmierć człowieka;

4) o przestępstwa określone w art. 1 § 4 i art. 2 dekretu z dnia 4 marca 1953 r. o wzmożeniu ochrony własności społecznej;

5) o przestępstwa określone w dekrecie z dnia 9 lutego 1953 r. o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych.

§ 2. W innych sprawach śledztwo może być prowadzone na mocy postanowienia prokuratora ze względu na wagę sprawy lub jej zawiłość.

Art. 235. § 1. Śledztwo prowadzi referendarz śledczy prokuratury lub oficer śledczy bezpieczeństwa publicznego z własnej inicjatywy bądź na zlecenie prokuratora.

§ 2. Prokurator może wszczynać, prowadzić lub przejmować prowadzenie śledztwa.

§ 3. Prokurator może zlecić przeprowadzenie śledztwa w określonej sprawie asesorowi prokuratury.

Art. 236. § 1. O wszczęciu śledztwa sporządza się postanowienie, w którym wskazuje się czyn będący przedmiotem śledztwa i kwalifikację prawną czynu.

§ 2. Referendarz śledczy prokuratury lub oficer śledczy bezpieczeństwa publicznego, wszczynając śledztwo z własnej inicjatywy, zawiadamiają o tym natychmiast prokuratora.

Art. 237. § 1. Jeżeli dane istniejące w chwili wszczęcia śledztwa lub zebrane w toku śledztwa zawierają dostateczne podstawy do przedstawienia określonej osobie zarzutów, prowadzący śledztwo sporządza postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza je niezwłocznie podejrzanemu, a następnie przesłuchuje go.

§ 2. Postanowienie o przedstawieniu zarzutów powinno zawierać:

a) wskazanie osoby podejrzanego;

b) określenie czynu zarzucanego podejrzanemu;

c) wskazanie kwalifikacji prawnej czynu.

§ 3. W wyjątkowych wypadkach, gdy niezwłoczne ogłoszenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów utrudniłoby w poważnym stopniu postępowanie karne, ogłoszenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów może być odroczone najdalej do dni 14. Odroczenie to wymaga pisemnej zgody prokuratora.

Art. 238. Jeżeli w toku śledztwa ujawni się, że podejrzany popełnił czyn nie objęty wydanym uprzednio postanowieniem o przedstawieniu zarzutów, prowadzący śledztwo wydaje nowe postanowienie, którym uzupełnia lub zmienia poprzednie, i niezwłocznie ogłasza je podejrzanemu.

Art. 239. § 1. Prowadzący śledztwo ma prawo wzywać świadków i biegłych do stawienia się z oznajmieniem skutków przewidzianych w art. 105, a w razie ich niestawiennictwa może zarządzić przymusowe sprowadzenie.

§ 2. Przepis art. 107 stosuje się odpowiednio.

Art. 240. Z każdej czynności śledczej sporządza się protokół.

Art. 241. Prowadzący śledztwo może zlecić Milicji Obywatelskiej dokonanie określonych czynności śledczych.

Art. 242. § 1. Podejrzany i jego obrońca oraz pokrzywdzony i jego pełnomocnik mogą być dopuszczeni do obecności przy czynnościach śledczych.

§ 2. O dopuszczeniu rozstrzyga prowadzący śledztwo.

§ 3. Osoby dopuszczone do obecności przy tych czynnościach mają prawo zadawania pytań osobom przesłuchiwanym oraz zgłaszania do protokołu wniosków i uwag.

Art. 243. § 1. Podejrzany i jego obrońca oraz pokrzywdzony i jego pełnomocnik mogą składać wnioski o dokonanie czynności śledczych ze wskazaniem okoliczności, które mają być ustalone.

§ 2. Prowadzący śledztwo nie może odmówić dokonania czynności mającej istotne znaczenie dla sprawy; w razie odmowy wydaje postanowienie wraz z uzasadnieniem.

Art. 244. § 1. Jeżeli prowadzący śledztwo uzna, że dostarczyło ono podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, zaznajamia podejrzanego z wszystkimi materiałami śledztwa, poucza go o przysługującym mu prawie przejrzenia akt oraz o prawie złożenia wniosku o uzupełnienie śledztwa.

§ 2. Obrońca ma prawo do udziału w czynnościach przewidzianych w § 1.

§ 3. Jeżeli nie zajdzie potrzeba uzupełnienia śledztwa, prowadzący je wydaje postanowienie o zamknięciu śledztwa i ogłasza to postanowienie podejrzanemu, po czym sporządza akt oskarżenia.

Art. 245. § 1. Śledztwo powinno być ukończone najdalej w ciągu trzech miesięcy od jego wszczęcia.

§ 2. Prokurator wojewódzki może przedłużyć czas trwania śledztwa do sześciu miesięcy.

§ 3. Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może udzielić dalszego przedłużenia czasu trwania śledztwa na czas oznaczony.";

15) po art. 245 wprowadza się nowe art. 245¹-245⁷ w brzmieniu:

"Art. 245¹. Jeżeli przy sporządzaniu aktu oskarżenia zachodzi potrzeba zmiany kwalifikacji czynu na surowszą lub oskarżenia o inny czyn, aniżeli zarzucany podejrzanemu w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów, sporządza się nowe postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza się je podejrzanemu i przesłuchuje się go na treść zarzutów, a w razie potrzeby uzupełnienia się śledztwo.

Art. 245². § 1. Jeżeli prowadzący śledztwo uzna, że nie dostarczyło ono podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, albo stwierdzi, że zachodzi okoliczność wyłączająca ściganie, wydaje postanowienie o umorzeniu śledztwa.

§ 2. Postanowienie referendarza śledczego lub oficera śledczego bezpieczeństwa publicznego o umorzeniu śledztwa zatwierdza prokurator.

§ 3. O umorzeniu śledztwa zawiadamia się podejrzanego oraz pokrzywdzonego.

Art. 245³. § 1. Wznowienie umorzonego śledztwa może nastąpić tylko w razie ujawnienia nowych okoliczności nieznanych w poprzednim postępowaniu. Jednakże i w tym wypadku łączny czas pozbawienia podejrzanego wolności nie może przekraczać okresów wskazanych w art. 158.

§ 2. Postanowienie o wznowieniu śledztwa wydaje prokurator nadrzędny nad prokuratorem prowadzącym lub nadzorującym śledztwo.

Art. 245⁴. W razie zawieszenia postępowania z powodu uchylania się podejrzanego od wymiaru sprawiedliwości sąd na wniosek prokuratora może orzec przepadek dowodów rzeczowych, jeżeli osoba trzecia w ciągu roku od daty zawieszenia postępowania nie zgłosi roszczeń do zajętych przedmiotów.

Art. 245⁵. Na wniosek prokuratora - w razie umorzenia śledztwa - sąd, do którego właściwości sprawa należy, na posiedzeniu niejawnym, po wysłuchaniu podejrzanego lub jego obrońcy, wydaje w wypadkach przez prawo przewidzianych postanowienie o zastosowaniu względem podejrzanego środków wychowawczych lub zabezpieczających.

Art. 245⁶. W razie umorzenia śledztwa prokurator zarządza co potrzeba w przedmiocie dowodów rzeczowych; przepisy art. 146 i 147 stosuje się odpowiednio.

Art. 245⁷. Na postanowienia, zarządzenia i inne czynności prowadzącego śledztwo oraz na odmowę ścigania służy zażalenie osobom, których prawa zostały przez tę czynność naruszone.";

16) po art. 245⁷ wprowadza się rozdział III, który otrzymuje tytuł:

"Rozdział III. Dochodzenie.", oraz nowe art. 245⁸-245¹³ w brzmieniu:

"Art. 245⁸. § 1. Dochodzenie prowadzi się w sprawach, w których prowadzenie śledztwa nie jest obowiązkowe. Dochodzenie spełnia wówczas zadania śledztwa określone w art. 233 § 1.

§ 2. W sprawach, w których prowadzenie śledztwa jest obowiązkowe, dochodzenie prowadzi się w miarę potrzeby i ogranicza się ono do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa oraz do ujawnienia i ujęcia podejrzanego. Po dokonaniu tych czynności prowadzący dochodzenie niezwłocznie przekazuje akta dochodzenia prokuratorowi.

§ 3. Dochodzenie przeprowadza Milicja Obywatelska lub działające na podstawie szczególnego upoważnienia ustawy inne organy administracji państwowej, z własnej inicjatywy lub na zlecenie prokuratora.

Art. 245⁹. § 1. Do dochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 233, 236 § 1, 237 §§ 1 i 2, 238-240, 242-244, 245¹-245⁷.

§ 2. W dochodzeniu prokurator przesłuchuje podejrzanego przed zastosowaniem środka zapobiegającego uchylaniu się od sądu.

Art. 245¹⁰. § 1. Prowadzący dochodzenie może złożyć do prokuratora wniosek o przejęcie sprawy i wszczęcie śledztwa ze względu na wagę sprawy lub jej zawiłość.

§ 2. Jeżeli w toku dochodzenia wyjdzie na jaw, że czyn stanowi przestępstwo, co do którego ustawa nakazuje przeprowadzenie śledztwa, prowadzący dochodzenie po dokonaniu czynności przewidzianych w art. 245⁸ § 2 niezwłocznie przekazuje akta dochodzenia prokuratorowi.

Art. 245¹¹. § 1. Dochodzenie powinno być ukończone najdalej w ciągu miesiąca od jego wszczęcia.

§ 2. Prokurator sprawujący nadzór nad dochodzeniem może przedłużyć czas trwania dochodzenia do trzech miesięcy.

Art. 245¹². § 1. Po ukończeniu dochodzenia prowadzący dochodzenie przesyła właściwemu prokuratorowi akta dochodzenia wraz z aktem oskarżenia i w miarę możności z dowodami rzeczowymi do zatwierdzenia.

§ 2. Prokurator po otrzymaniu akt dochodzenia może zarządzić uzupełnienie dochodzenia lub też dokonywać odpowiednich czynności.

Art. 245¹³. Prowadzący dochodzenie zawiadamia prokuratora o wszczęciu dochodzenia przesyłając mu odpis postanowienia.";

17) po art. 245¹³ wprowadza się rozdział IV, który otrzymuje tytuł:

"Rozdział IV. Nadzór prokuratora nad śledztwem i dochodzeniem.", oraz nowe art. 245¹⁴-245¹⁸ w brzmieniu:

"Art. 245¹⁴. § 1. Nadzór nad śledztwem i dochodzeniem sprawuje prokurator.

§ 2. Prokurator jest obowiązany do czuwania nad przebiegiem całego postępowania przygotowawczego, a przede wszystkim do systematycznego wglądu w akta śledztwa i dochodzenia.

§ 3. Zarządzenia prokuratora są wiążące dla prowadzącego śledztwo lub dochodzenie.

Art. 245¹⁵. Prokurator może z tytułu sprawowanego nadzoru:

a) zaznajamiać się z zamierzeniami prowadzącego śledztwo lub dochodzenie oraz wydawać w tym zakresie zarządzenia;

b) brać udział w śledztwie i w dochodzeniu, w szczególności uczestniczyć w czynnościach dokonywanych przez prowadzącego śledztwo lub dochodzenie albo samodzielnie ich dokonywać;

c) wydawać wszelkie potrzebne postanowienia i zarządzenia, w szczególności uchylać lub zmieniać postanowienia i zarządzenia wydane przez prowadzącego śledztwo lub dochodzenie;

d) wyłączać prowadzącego śledztwo lub dochodzenie z przyczyn wskazanych w art. 52 § 1;

e) przejąć sprawę do swego prowadzenia.

Art. 245¹⁶. § 1. Udział prokuratora w śledztwie jest konieczny przy sporządzaniu protokołu o zaznajomieniu podejrzanego z materiałami śledztwa.

§ 2. W wyjątkowych wypadkach, zwłaszcza gdy sprawa nie jest zawiła, prokurator może odstąpić od udziału w dokonaniu czynności określonej w § 1, o czym należy uczynić wzmiankę w aktach sprawy.

Art. 245¹⁷. Postanowienie o zawieszeniu postępowania wymaga pisemnego zatwierdzenia prokuratora.

Art. 245¹⁸. Akt oskarżenia sporządzony przez prowadzącego śledztwo lub dochodzenie wymaga pisemnego zatwierdzenia prokuratora.";

18) dotychczasowy rozdział II oznacza się jako "Rozdział V";

19) w art. 251 § 1 dodaje się pkt e) w brzmieniu:

"e) potrzeba zastosowania lub zmiany środka zapobiegającego uchylaniu się od sądu.";

20) w art. 258 §§ 3 i 4 uchyla się;

21) w art. 292 §§ 2 i 3 uchyla się;

22) w art. 354 § 3 otrzymuje brzmienie:

"§ 3. Zażalenie na czynności prowadzącego dochodzenia rozstrzyga prokurator sprawujący nadzór nad dochodzeniem.";

23) w art. 354 wprowadza się nowy § 4 w brzmieniu:

"§ 4. W razie uchylenia postanowienia prowadzącego śledztwo lub dochodzenie o odmowie ścigania albo o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia prokurator rozstrzygający zażalenie poleca sporządzenie aktu oskarżenia, określając przy tym czyn zarzucony oskarżonemu, bądź nakazuje uzupełnienie śledztwa lub dochodzenia w określonym kierunku.";

24) art. 355 otrzymuje brzmienie:

"Art. 355. § 1. Zażalenie wnosi się do sądu, prokuratora lub organu, który wydał zaskarżone postanowienie.

§ 2. Zażalenie można wnieść także bezpośrednio do sądu lub prokuratora powołanego do rozpoznania zażalenia.

25) w art. 388 zastępuje się w § 2 wyraz "rewizyjny" wyrazem "wojewódzki" oraz wprowadza się nowy § 3 w brzmieniu:

"§ 3. Sąd Najwyższy nie może skazać oskarżonego uniewinnionego ani zaostrzyć orzeczonej kary.";

26) w art. 393 skreśla się wyrazy "chyba że przy ponownym rozpoznawaniu sprawy wyszły na jaw nowe okoliczności, mające istotne znaczenie dla wymiaru kary.";

27) art. 435 otrzymuje brzmienie:

"Art. 435. § 1. Oskarżyciel prywatny składa przy akcie oskarżenia zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania w wysokości 50 zł.

§ 2. Do czasu złożenia tej sumy sąd pozostawia sprawę bez biegu; wniesienie aktu oskarżenia nie przerywa wówczas biegu przedawnienia.";

28) w art. 459 § 3 otrzymuje brzmienie:

"§ 3. Minister Sprawiedliwości może umarzać oraz rozkładać na raty i odraczać zaległe w postępowaniu karnym, a należne Skarbowi Państwa koszty sądowe, jeżeli ściągnięcie ich byłoby połączone z niewspółmiernymi trudnościami lub groziłoby dłużnikowi ciężkimi skutkami.";

29) w art. 459 wprowadza się nowy § 4 w brzmieniu:

"§ 4. Minister Sprawiedliwości może uprawnienia przewidziane w paragrafie poprzedzającym przekazać kierownikowi sądu.";

30) w art. 5 §§ 3 i 4, art. 34 § 1 lit. f), art. 53 § 1, art. 69 § 1, art. 72, art. 75 § 1, art. 83 § 1, art. 118, 121, 122, 124, 125 i 126 §§ 1 i 2, art. 127 § 1, art. 139 § 1, art. 158 § 1, art. 167 § 1, art. 173 § 2, art. 174 § 2, art. 199, art. 246 § 1, art. 248 § 3, art. 251 § 1 lit. d), art. 299 §§ 1-5, art. 300 § 1 pkt 2 i 5, art. 305 §§ 1 i 2, art. 307 § 1, art. 478 §§ 1, 2, 3 i 4 oraz art. 488 po wyrazie "śledztwo" zależnie od przypadku, w którym ten wyraz jest użyty, umieszcza się wyrazy "lub dochodzenie" przy dostosowaniu przypadku wyrazu "dochodzenie" do odpowiedniego przypadku wyrazu "śledztwo";

31) w art. 69 § 1 wyrazy "powód cywilny" zastępuje się wyrazami "osoba uprawniona do wytoczenia powództwa cywilnego";

32) w art. 158 § 2 po wyrazie "areszt" umieszcza się wyrazy "w toku śledztwa";

33) w art. 216 skreśla się zdanie ostatnie;

34) w art. 219 § 1 lit. a) po wyrazie "prokurator" umieszcza się wyrazy "albo referendarz śledczy";

35) w art. 308 § 2 wyrazy "42 dni" zastępuje się wyrazami "21 dni";

36) w art. 353 § 1 wyraz "prokuratora" zastępuje się wyrazami "prowadzącego śledztwo albo dochodzenie";

37) w art. 356 § 1 i w art. 357 wyrazy "sąd lub prokurator" zastępuje się wyrazem "organ";

38) w art. 477 § 1 wyrazy "lub za pośrednictwem Milicji Obywatelskiej" zastępuje się wyrazami "lub zleca Milicji Obywatelskiej przeprowadzenie dochodzenia";

39) w art. 478 § 3 wyrazy "może umorzyć" zastępuje się wyrazem "umarza";

40) w art. 515 § 2 wyrazy "Po ukończeniu śledztwa" zastępuje się wyrazami "Po sprawdzeniu okoliczności faktycznych."

Art.  2.

Uchyla się art. 11 przepisów wprowadzających kodeks postępowania karnego.

Art.  3.

W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz. U. Nr 38, poz. 348) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 6 § 1 otrzymuje brzmienie:

"Art. 6. § 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 5 oskarżycielem publicznym mogą być organy administracji w granicach zakreślonych przez poszczególne ustawy.";

2) art. 7, 9, 10 i 11 uchyla się;

3) art. 8 otrzymuje brzmienie:

"Art. 8. § 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 5 nie jest konieczne:

a) zawiadamianie prokuratora o ujawnionych przestępstwach;

b) wydanie postanowienia o wszczęciu dochodzenia, przedstawieniu zarzutów i o zamknięciu dochodzenia oraz zatwierdzenie postanowienia o umorzeniu dochodzenia przez prokuratora.

§ 2. Akt oskarżenia w tych sprawach zatwierdza prokurator z wyjątkiem spraw, w których akt oskarżenia wnosi oskarżyciel prywatny. Akt oskarżenia może ograniczyć się do oznaczenia osoby oskarżonego i zarzuconego mu czynu."

Art.  4.

1. Do dnia 1 października 1956 r. śledztwo w sprawach o przestępstwa określone w art. 206 kodeksu karnego prowadzone będzie tylko wówczas, gdy interes Państwa lub obywateli narażone zostały na znaczną szkodę.

2. W sprawach o przestępstwa przekazane niniejszym dekretem do właściwości sądów wojewódzkich pozostaje właściwy sąd powiatowy, jeżeli przed dniem wejścia w życie dekretu wniesiony został akt oskarżenia do sądu powiatowego.

Art.  5.

Organy Milicji Obywatelskiej prowadzą nadal w trybie dochodzenia postępowanie przygotowawcze wszczęte przez nie przed dniem wejścia w życie niniejszego dekretu.

Art.  6.

Upoważnia się Ministra Sprawiedliwości do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jednolitego tekstu kodeksu postępowania karnego oraz przepisów wprowadzających kodeks postępowania karnego z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji działów, rozdziałów, artykułów i paragrafów.

Art.  7.

Dekret wchodzi w życie z dniem 1 marca 1956 r.

• Identyfikator: Dz.U.1955.46.309
• Rodzaj: Dekret
• Tytuł: Zmiana przepisów postępowania karnego.
• Data aktu: 21/12/1955
• Data ogłoszenia: 30/12/1955
• Data wejścia w życie: 01/03/1956