Francja-Polska. Układ płatniczy. Paryż.1937.12.29.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 18 lutego 1938 r.

w sprawie tymczasowego wprowadzenia w życie postanowień układu płatniczego między Polską a Francją z dnia 29 grudnia 1937 r.

Na podstawie art. 52 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:

Art.  1.

(1) Wprowadza się tymczasowo w życie postanowienia układu płatniczego między Polską a Francją w formie not, wymienionych w Paryżu dnia 29 grudnia 1937 r.

(2) Tekst wspomnianego układu zawarty jest w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

Art.  2.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Spraw Zagranicznych, Skarbu oraz Przemysłu i Handlu w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami.

Art.  3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje od dnia 1 stycznia 1938 r.

ZAŁĄCZNIK  ¹

Przekład.

Ministerstwo

Spraw Zagranicznych

Dyrekcja Spraw Politycznych

i Handlowych

Stosunki Handlowe.

5/LF.

Republika Francuska.

Paryż, dn. 29 grudnia 1937 r.

Panie Ambasadorze,

Mam zaszczyt zakomunikować Waszej Ekscelencji, że Rząd francuski wyraża swą zgodę na wprowadzenie w życie, poczynając od 1 stycznia roku przyszłego, następujących postanowień, które stanowić będą Układ Płatniczy polsko-francuski na rok 1938. Układ ten jest zawarty celem zastąpienia Układu Płatniczego z 22 maja 1937 r., który wygasa dnia 31 bieżącego miesiąca.

I.

Płatności handlowe.

Rząd polski zapewnia, iż na wszystkie sumy należne za przywóz towarów francuskich dokonany w warunkach przewidzianych przez Traktat Handlowy i różne porozumienia podpisane w dniu 22 maja 1937 r. wydawane będą bezzwłocznie zezwolenia transferowe.

Wartość wywozu francuskiego do Polski ustalona zostaje na 80% wartości wywozu polskiego do Francji liczonego według danych polskiej statystyki wywozowej.

Utrzymanie tego stosunku w praktyce zapewni specjalna Komisja złożona z delegatów obu Rządów, która orzekać będzie ewentualnie o poprawkach, mających być dokonanymi w każdym kwartale, biorąc pod uwagę wyniki uzyskane w ciągu kwartału poprzedniego.

II.

Płatności finansowe.

A - Rządy polski i francuski, po wzięciu pod uwagę elementów polsko-francuskiego bilansu płatniczego w roku 1938 - tak, jak można je przewidzieć obecnie - a zwłaszcza faktu, iż na skutek układów zawartych w 1936 r. pomiędzy obu krajami zostaną w ciągu 1938 r. postawione do dyspozycji Polski i zarezerwowane dla transferu wierzytelności francuskich znaczne sumy, stwierdziły, iż w tych warunkach płatności bieżące i normalne będą mogły być zapewnione w całej ich rozciągłości.

W wyniku tego Rząd polski udzieli w 1938 r. zezwoleń potrzebnych dla transferu bieżących francuskich wierzytelności finansowych wobec Polski.

W szczególności Rząd polski udzieli wspomnianych zezwoleń spółkom lub firmom francuskim albo spółkom lub firmom polskim kontrolowanym przez kapitały francuskie, wykonywającym przemysł lub handel w Polsce, celem transferu z Polski sum potrzebnych im dla dokonania we Francji ich płatności bieżących, a mianowicie płatności ich dywidend, kuponów obligacji lub akcji, procentów i amortyzacji pożyczek, normalnych procentów od wszystkich innych długów finansowych, jak również sum potrzebnych na pokrycie normalnych kosztów ich central we Francji.

Niezależnie od tego francuski personel, pracujący we wspomnianych przedsiębiorstwach, będzie miał prawo do transferu do Francji 50% swych poborów.

Zezwolone w ten sposób transfery odbywać się będą pod kontrolą właściwych władz polskich.

B - Obie Wysokie Układające się Strony zgodne są co do tego, by uznać, że stosowanie postanowień niniejszych nie powinno spowodować ucieczki kapitałów zaangażowanych na rynku polskim.

Postanowienia ogólne.

Układ niniejszy zawarty jest na rok 1938.

Nie mniej jednak, jeżeli w toku wykonywania niniejszego Układu na skutek zarządzeń przedsięwziętych przez jedną z Układających się Stron lub na skutek istotnej zmiany sytuacji jedna z Wysokich Układających się Stron uznałaby, że nowa sytuacja nie pozwala na wykonywanie Układu, będzie ona mogła wypowiedzieć go na 15 dni naprzód.

Zechce Pan przyjąć, Panie Ambasadorze, zapewnienia mojego bardzo wysokiego poważania.

Za Ministra Spraw Zagranicznych

Minister Pełnomocny

Dyrektor Spraw Politycznych i Handlowych:

Masigli

Jego Ekscelencja

Pan Juliusz Łukasiewicz

Ambasador Polski

w Paryżu.

Ambasada

Rzeczypospolitej Polskiej.

Nr 82-F/41.

Paryż, 29 grudnia 1937 r.

Panie Ministrze,

Potwierdzając odbiór noty Waszej Ekscelencji z dnia dzisiejszego, mam zaszczyt zakomunikować, iż Rząd Polski wyraża swą zgodę na wprowadzenie w życie, poczynając od 1 stycznia 1938 r., następujących postanowień, które stanowią Układ Płatniczy polsko-francuski na rok 1938.

Układ ten jest zawarty celem zastąpienia Układu Płatniczego z 22 maja 1937 r., który wygasa dnia 31 bieżącego miesiąca.

"UKŁAD PŁATNICZY.

I.

Płatności handlowe.

Rząd polski zapewnia, iż na wszystkie sumy należne za przywóz towarów francuskich dokonanych w warunkach przewidzianych przez Traktat Handlowy i różne porozumienia podpisane w dniu 22 maja 1937 r. wydawane będą bezzwłocznie zezwolenia transferowe.

Wartość wywozu francuskiego do Polski ustalona zostaje na 80% wartości wywozu polskiego do Francji liczonego według danych polskiej statystyki wywozowej.

Utrzymanie tego stosunku w praktyce zapewni specjalna Komisja złożona z delegatów obu Rządów, która orzekać będzie ewentualnie o poprawkach, mających być dokonanymi w każdym kwartale, biorąc pod uwagę wyniki uzyskane w ciągu kwartału poprzedniego.

II.

Płatności finansowe.

A - Rządy polski i francuski, po wzięciu pod uwagę elementów polsko-francuskiego bilansu płatniczego w roku 1938 - tak, jak można je przewidzieć obecnie - a zwłaszcza faktu, iż na skutek układów zawartych w 1936 r. pomiędzy obu krajami zostaną w ciągu 1938 r. postawione do dyspozycji Polski i zarezerwowane dla transferu wierzytelności francuskich znaczne sumy, stwierdziły, iż w tych warunkach płatności bieżące i normalne będą mogły być zapewnione w całej ich rozciągłości.

W wyniku tego Rząd polski udzieli w 1938 r. zezwoleń potrzebnych dla transferu bieżących francuskich wierzytelności finansowych wobec Polski.

W szczególności Rząd polski udzieli wspomnianych zezwoleń spółkom lub firmom francuskim albo spółkom lub firmom polskim kontrolowanym przez kapitały francuskie, wykonywającym przemysł lub handel w Polsce, celem transferu z Polski sum potrzebnych im dla dokonania we Francji ich płatności bieżących, a mianowicie płatności ich dywidend, kuponów obligacji lub akcji, procentów i amortyzacji pożyczek, normalnych procentów od wszystkich innych długów finansowych, jak również sum potrzebnych na pokrycie normalnych kosztów ich central we Francji.

Niezależnie od tego francuski personel, pracujący we wspomnianych przedsiębiorstwach, będzie miał prawo do transferu do Francji 50% swych poborów.

Zezwolone w ten sposób transfery odbywać się będą pod kontrolą właściwych władz polskich.

B - Obie Wysokie Układające się Strony zgodne są co do tego, by uznać, że stosowanie postanowień niniejszych nie powinno spowodować ucieczki kapitałów zaangażowanych na rynku polskim.

Postanowienia ogólne.

Układ niniejszy zawarty jest na rok 1938. Nie mniej jednak, jeżeli w toku wykonywania niniejszego Układu na skutek zarządzeń przedsięwziętych przez jedną z Układających się Stron, lub na skutek istotnej zmiany sytuacji jedna z Wysokich Układających się Stron uznałaby, że nowa sytuacja nie pozwala na wykonywanie układu, będzie ona mogła wypowiedzieć go na 15 dni naprzód."

Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze, zapewnienia mego bardzo wysokiego poważania.

J. Łukasiewicz

Jego Ekscelencja

Pan Yvon Delbos

Minister Spraw Zagranicznych

Paryż.

1 Z dniem 1 stycznia 1939 r. przedłużasię moc obowiązującą powyższego Układu do dnia 15 lutego 1939 r., zgodnie zrozporządzeniemPrezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 lutego 1939 r. o tymczasowym wprowadzeniu w życie postanowień porozumienia między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Francuską w sprawie przedłużenia układu płatniczego (Dz.U.39.16.96).

• Identyfikator: Dz.U.1938.14.97
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Francja-Polska. Układ płatniczy. Paryż.1937.12.29.
• Data aktu: 29/12/1937
• Data ogłoszenia: 02/03/1938
• Data wejścia w życie: 02/03/1938, 01/01/1938