Konwencja dla ułatwiania międzynarodowego obiegu filmów, mających charakter wychowawczy. Genewa.1933.10.11.

KONWENCJA

dla ułatwienia międzynarodowego obiegu filmów, mających charakter wychowawczy,

podpisana w Genewie dnia 11 października 1933 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 18 marca 1937 r. - Dz. U. R. P. Nr 25, poz. 163)

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:

Dnia jedenastego października tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku podpisana została w Genewie konwencja dla ułatwienia międzynarodowego obiegu filmów, mających charakter wychowawczy, o następującym brzmieniu dosłownym:

KONWENCJA MIĘDZYNARODOWA

dla ułatwienia międzynarodowego obiegu filmów, mających charakter wychowawczy.

Jego Królewska Mość Król Albanii; Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki; Prezydent Związkowy Republiki Austriackiej; Jego Królewska Mość Król Belgów; Jego Królewska Mość, Król Wielkiej Brytanii, Irlandii i Zamorskich Dominionów Brytyjskich; Cesarz Indii; Prezydent Republiki Chili; Jego Królewska Mość, Król Danii i Islandii; Jego Królewska Mość, Król Egiptu; Prezydent Republiki Finlandzkiej; Prezydent Republiki Francuskiej; Prezydent Republiki Greckiej; Jego Książęca Wysokość Regent Królestwa Węgierskiego; Jego Królewska Mość, Król Włoch; Prezydent Republiki Łotewskiej; Jego Wysokość Książę Monako; Prezydent Republiki Nikaragua; Jego Królewska Mość, Król Norwegii; Prezydent Republiki Panamy; Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej; Jego Królewska Mość, Król Rumunii; Związkowa Rada Szwajcarska; Prezydent Republiki Urugwaju,

przekonani o wielkim znaczeniu ułatwiania międzynarodowego obiegu filmów wychowawczych wszelkiego rodzaju, które przyczyniają się do wzajemnego zrozumienia narodów zgodnie z celami Ligi Narodów i popierają w ten sposób rozbrojenie moralne, lub które stanowią szczególnie skuteczne środki postępu fizycznego, intelektualnego i moralnego;

stwierdzając, że filmy wychowawcze są niedostatecznie znane i że ich międzynarodowe rozpowszechnianie napotyka jeszcze na liczne trudności;

uważając, że opłaty celne stanowią często poważną przeszkodę dla produkcji i obiegu tych filmów, nie przysparzając równocześnie Państwom znaczniejszych korzyści finansowych,

wyznaczyli jako swych pełnomocników, a mianowicie: (pominięto),

którzy, po okazaniu swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  pierwszy. 

Niniejsza Konwencja stosuje się do filmów, które, zgodnie z metodami dydaktycznymi, zmierzają do wybitnie wychowawczego celu międzynarodowego i które należą do jednej z następujących pięciu kategoryj:

a) filmy, przeznaczone do zaznajamiania z działalnością i celami Ligi Narodów, jak również innych organizacyj międzynarodowych ogólnie uznanych przez Wysokie Układające się Strony;

b) filmy, przeznaczone do użytku nauczania wszelkich stopni;

c) filmy, mające na celu kształcenie i poradnictwo zawodowe, łącznie z filmami, dotyczącymi techniki przemysłowej, jak również z filmami o naukowej organizacji pracy;

d) filmy z zakresu badań naukowych lub technicznych, oraz z zakresu popularyzacji wiedzy;

e) filmy z zakresu higieny, wychowania fizycznego, opieki i pomocy społecznej.

Artykuł  II. 

Wysokie Układające się Strony stwierdzają, że postanowienia artykułu pierwszego stosują się do filmów wychowawczych, znajdujących się w jednej z następujących form:

a) negatywy naświetlone, wywołane,

b) pozytywy naświetlone, wywołane.

Niniejsza Konwencja ma również zastosowanie do wszelkich rodzajów odtwarzania dźwięku, jak np. płyty uzupełniające do filmu i filmy dźwiękowe.

Artykuł  III. 

Wysokie Układające się Strony zobowiązują się w terminie sześciomiesięcznym, licząc od wejścia w życie niniejszej Konwencji, zapewnić zwolnienie od wszelkich opłat celnych i wszelkich opłat dodatkowych, jakiegokolwiek bądź rodzaju filmów, przy ich wwozie ostatecznym lub czasowym, przy przewozie oraz wywozie, o ile posiadając międzynarodowy charakter wychowawczy, wytwarzane są przez przedsiębiorstwa lub instytucje, mające siedzibę na terytorium jednej z Wysokich Układających się Stron.

Zwolnienie powyższe nie stosuje się do opłat, które mogłyby być nałożone celem pokrycia wydatków, powstałych w związku z pokazem filmu przed władzami krajowymi, zgodnie z artykułem V.

Nie stosuje się ono również do innych opłat, które w każdym wypadku obciążają wwóz towarów, nawe wtedy, gdy chodzi o towary zwolnione od opłat celnych, niezależnie od pochodzenia lub rodzaju towaru, jak np. opłaty statystyczne lub stemplowe.

Ponadto Wysokie Układające się Strony zobowiązują się nie nakładać na filmy, zwolnione od opłat celnych w myśl niniejszej Konwencji, żadnych innych lub wyższych opłat wewnętrznych, ani też nie stosować względem tych filmów żadnych przepisów, formalności i zarządzeń co do sprzedaży, obiegu lub spraw innego rodzaju, z wyjątkiem tych, które są stosowane względem filmów wychowawczych, wytworzonych w kraju.

Artykuł  IV. 

Wszystkie filmy, jak również wszystkie uzupełniające formy odtwarzania dźwięku, które zostały zgłoszone do wpuszczenia bez opłat celnych, zgodnie z niniejszą Konwencją, będą przedstawione do zbadania Międzynarodowemu Instytowi Kinematografii Wychowawczej, który, o ile uzna, że film posiada międzynarodowy charakter wychowawczy, w rozumieniu artykułu pierwszego, wyda w powyższym celu zaświadczenie w formie podanej w regulaminie wykonawczym, wskazanym w artykule XIII.

Jeżeli która z Wysokich Układających się Stron będzie uważała, że film, na który Międzynarodowy Instytut Kinematografii Wychowawczej wydał zaświadczenie, nie odpowiada postanowieniom artykułu pierwszego, będzie mogła zażądać ponownego zbadania filmu, przedstawiając swe motywy. Instytut cofnie zaświadczenie, o ile motywy, przytoczone przez zainteresowaną Układającą się Stronę, wydadzą mu się słuszne.

Artykuł  V. 

Po okazaniu powyższego zaświadczenia i w razie, gdy zwolnienie od opłat celnych nie jest już z góry przyznane przez ustawodawstwo wewnętrzne, władze celne lub inne władze właściwe kraju, do którego film ma zostać wwieziony, udzielą ułatwień, niezbędnych do przedstawienia filmu władzy krajowej, powołanej do orzeczenia, czy należy wpuścić film bez opłat celnych.

Jedynie właściwa władza krajowa uprawniona jest do tego, by wypowiadać się w kwestii, czy, ze względu na system pedagogiczny danego kraju, film ma być uważany za wychowawczy ze stanowiska krajowego, i z tego tytułu zwolniony od opłat celnych, zgodnie z niniejszą Konwencją.

Odnośna władza krajowa powiadomi o swym orzeczeniu Międzynarodowy Instytut Kinematografii Wychowawczej.

Orzeczenie powzięte w tej kwestii będzie mogło być, zgodnie z artykułem VI, przedmiotem wymiany poglądów między krajami zainteresowanymi.

Artykuł  VI. 

W razie gdy władze kraju importującego odmówią zwolnienia filmu od opłat celnych, podając w wątpliwość wychowawczy charakter filmu ze stanowiska krajowego, rząd kraju, w którym znajduje się przedsiębiorstwo lub instytucja, będąca wytwórcą filmu, może wystosować do kraju importującego przyjazne zapytanie, o ile uważa, że rozpowszechnienie filmu leży w jego interesie z przyczyn narodowo-kulturalnych. Oba rządy wspólnie rozpatrzą sprawę, korzystając przy tym, w możliwie najszerszej mierze z opinii Międzynarodowego Instytutu Kinematografii Wychowawczej.

Artykuł  VII. 

Międzynarodowy Instytut Kinematografii Wychowawczej zorganizuje możliwie jak najwcześniej i będzie wydawał periodycznie katalog filmów, na które wydał zaświadczenia zgodnie z artykułem IV.

Katalog ten będzie również wzmiankował o orzeczeniach, powziętych przez właściwe władze krajów, do których wwzóz był żądany. Będzie on wydawany w pięciu językach urzędowych Instytutu (niemiecki, angielski, hiszpański, francuski, włoski); będą w nim przedrukowane dla każdego filmu informacje zawarte w zaświadczeniach; będzie od przesyłany rządom Wysokich Układających się Stron.

Wspomniane wyżej Strony zobowiązują się popierać za pomocą środków, które wydadzą im się najskuteczniejsze, rozpowszechnianie katalogu, wydawanego przez Instytut.

Artykuł  VIII. 

Żadne postanowienie niniejszej Konwencji nie może naruszać prawa Wysokich Układających się Stron do wykonywania cenzury filmowej zgodnie z ich własnym ustawodastwem, lub do powzięcia zarządzeń zakazujących lub ograniczających przywóz lub przewóz wspomnianych filmów, z uwagi na bezpieczeństwo lub porządek publiczny.

Artykuł  IX. 

Każda z Wysokich Układających się Stron będzie mogła, podpisując Konwencję, lub przystępując do niej, zastrzec sobie prawo wydania zarządzeń zakazujących lub ograniczających przywóz, ze względów wynikających z konieczności ochrony własnego rynku przed zalewem przez filmy pochodzenia zagranicznego.

Każda Układająca się Strona, która skorzysta z prawa, które sobie zastrzegła, powinna wskazać przyczyny tego stanowiska Międzynarodowemu Instytutowi Kinematografii Wychowawczej.

Przyczyny te zostaną podane do wiadomości Rządom Państw, należących do Konwencji, przez Międzynarodowy Instytut Kinematografii Wychowawczej.

Artykuł  X. 

Wysokie Układające się Strony zobowiązują się do wspólnego zbadania sposobów zmniejszenia do minimum ograniczeń, które mogłyby utrudnić międzynarodowy obieg filmów wychowawczych, wymienionych w artykule pierwszym

Artykuł  XI. 

Spory, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Konwencji, z wyjątkiem postanowień artykułów V, VIII i IX, będą podlegały Stałemu Trybunałowi Sprawiedliwości Międzynarodowej.

Jeżeli Wysokie Układające się Strony, między którymi powstanie spór, lub jedna z nich, nie są uczestnikami Protokołu z dnia 16 grudnia 1920 r., dotyczącego Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, to spór zostanie poddany, wedle ich woli i zgodnie z przepisami konstytucyjnymi każdej z nich, bądź Stałemu Trybunałowi Sparwiedliwości Międzynarodowej, bądź Trybunałowi Rozjemczemu, ustanowionemu zgodnie z Konwencją z dnia 18 października 1907 r. o pokojowym załatwianiu sporów międzynarodowych, bądź też jakiemukolwiek innemu Trybunałowi Rozjemczemu.

Artykuł  XII. 

Wysokie Układające się Strony podadzą do wiadomości Międzynarodowego Instytutu Kinematografii Wychowawczej, w ciągu sześciu miesięcy następujących po wejściu w życie na ich terytorium niniejszej Konwencji:

a) władze uprawnione do udzielania, zgodnie z artykułem V, pozwoleń na wpuszczanie filmów wychowawczych bez opłat celnych;

b) zarządzenia wydane w celu zapewnienia wykonania postanowień niniejszej Konwencji.

Międzynarodowy Instytut Kinematografii Wychowawczej prześle Wysokim Układającym się Stronom informacje, przewidziane w ustępach a) i b) niniejszego artykułu.

Artykuł  XIII. 

Rada Administracyjna Międzynarodowego Instytutu Kinematografii Wychowawczej ustali regulamin, dotyczący postępowania przy wykonywaniu niniejszej Konwencji, jak również opłaty, które mają być pobierane przez Instytut za wydawanie zaświadczeń, przewidziane w artykule IV, i za ogłaszanie katalogu, wskazanego w artykule VII. Regulamin ten, wraz z wzorem zaświadczenia i opłatami, które mają być pobierane, zostanie przedłożony Radzie Ligi Narodów do zatwierdzenia.

Artykuł  XIV. 

Konwencja niniejsza, której teksty francuski i angielski są jednakowo wiarygodne, będzie mogła być podpisana do dnia 11 kwietnia 1934 r. w imieniu każdego członka Ligi Narodów lub każdego Państwa nie będącego członkiem, któremu Rada Ligi Narodów prześle w tym celu odpis niniejszej Konwencji.

Artykuł  XV. 

Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów i Państwa nie będące członkami, wskazane w artykule XIV, podając datę, w której to złożenie zostało uskutecznione.

Artykuł  XVI. 

Począwszy od dnia 12 kwietnia 1934 r. każdy Członek Ligi Narodów i każde Państwo nie będące Członkiem, któremu Rada Ligi Narodów przesłała odpis niniejszej Konwencji, będzie mogło do niej przystąpić.

Akty przystąpienia zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, który zawiadomi o złożeniu i jego dacie wszystkich Członków Ligi Narodów i Państwa nie będące członkami, wskazane w ustępie poprzednim.

Artykuł  XVII. 

Z chwilą złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia w imieniu pięciu Członków Ligi Narodów lub Państw nie będących Członkami, sporządzony zostanie protokół przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

Zaświadczony za zgodność odpis tego protokołu zostanie doręczony przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów każdemu z członków Lgi Narodów i każdemu z Państw nie będących Członkiem, wskazanemu w artykule XIV.

Artykuł  XVIII. 

Konwencja niniejsza zostanie zarejestrowana przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów w dziewięćdziesiąt dni po dacie protokołu, wskazanego w artykule XVII. Wejdzie ona wtedy w życie.

W stosunku do każdego z Członków lub Państw nie będących Członkami, w imieniu których dokument ratyfikacyjny lub przystąpienia zostanie później złożony, Konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia po dacie złożenia tego dokumentu.

Artykuł  XIX. 

1. Niniejsza Konwencja będzie mogła być wypowiedziana po upływie okresu trzech lat od daty, w której weszła ona w życie.

2. Wypowiedzenie Konwencji będzie uskutecznione w drodze pisemnego zawiadomienia, skierowanego do Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, który powiadomi wszystkich Członków Ligi i Państwa nie będące członkami, wskazane w art. XIV i XVI, o każdym zawiadomieniu, jak również o dacie jego otrzymania.

3. Wypowiedzenie stanie się skuteczne w rok po otrzymaniu zawiadomienia.

Artykuł  XX. 

1. Każda z Wysokich Układających się Stron może oświadczyć w chwili podpisania, ratyfikacji lub przystąpienia, że przez przyjęcie niniejszej Konwencji nie zamierza przyjąć żadnego zobowiązania co się tyczy całości lub jakiejkolwiek części swych kolonij, protektoratów, terytoriów zamorskich, terytoriów pozostających pod jej suzerennością lub terytoriów, nad którymi został powierzony jej mandat. W takim wypadku Konwencja niniejsza nie będzie stosowana do terytoriów, stanowiących przedmiot takiego oświadczenia.

2. Każda z Wysokich Układających się Stron będzie mogła później zawiadomić Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, że pragnie rozciągnąć stosowanie niniejszej Konwencji na całość lub jakąkolwiek część swych terytoriów, które stanowiły przedmiot oświadczenia przewidzianego w paragrafie poprzednim. W takim wypadku Konwencja będzie stosowana na wszystkich terytoriach wskazanych w zawiadomieniu, w dziewięćdziesiąt dni po otrzymaniu tego zawiadomienia przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

3. Każda z Wysokich Układających się Stron może w każdej chwili po upływie okresu trzech lat, przewidzianego w artykule XIX, oświadczyć, że pragnie zaprzestać stosowania niniejszej Konwencji do całości lub jakiejkolwiek części swych kolonij, protektoratów, terytoriów zamorskich, terytoriów pozostających pod jej suzerennością lub terytoriów, nad którymi został powierzony jej mandat; w takim wypadku Konwencja przestanie być stosowana na terytoriach stanowiących przedmiot takiego oświadczenia, w sześć miesięcy po otrzymaniu tego oświadczenia przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

4. Sekretarz Generalny Ligi Narodów poda do wiadomości wszystkich Członków Ligi Narodów i Państw nie będących Członkami oświadczenia i zawiadomienia, otrzymane na zasadzie niniejszego artykułu, jak również daty ich otrzymania.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Genewie dnia jedenastego października tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku w jednym egzemplarzu, który zostanie zachowany w archiwach Sekretariatu Ligi Narodów, a którego odpis zaświadczony za zgodność zostanie doręczony wszystkim Członkom Ligi i Państwom nie będącym członkami, wskazanymi w artykule XIV.

ALBANIA

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:

Zgodnie z postanowieniami artykułu 20 niniejszej Konwencji, Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki nie przyjmuje żadnego zobowiązania, w odniesieniu do Wysp Filipińskich, Wysp Dziewiczych, Samoa amerykańskiego i Wyspy Guam.

AUSTRIA:

Podpisując niniejszą Konwencję oświadczam, że Austria zastrzega sobie prawo przewidziane w artykule IX.

BELGIA:

Podpisując Konwencję, Rząd belgijski zastrzega sobie prawo wydania zarządzeń zakazujących lub ograniczających wwóz, ze względów wynikających z konieczności ochrony swego rynku przed zalewem przez firmy pochodzenia zagranicznego.

Rząd belgijski oświadcza, że nie przyjmuje żadnego zobowiązania w odniesieniu do Konga belgijskiegi i terytorium Ruanda-Urundi.

W.BRYTANIA I PÓŁNOCNA IRLANDIA:

jako też wszystkie części Imperium brytyjskiego nie będące oddzielnymi członkami Ligi Narodów.

INDIE:

Zgodnie z postanowieniami artykułu XX niniejszej Konwencji oświadczam, że co się tyczy stosowania jej postanowień, podpis mój nie wiąże terytoriów Indii, należących do któregokolwiek z Książąt lub Wodzów, pozostających pod suzerennością Jego Królewskiej Mości.

CHILI:

Podpisując niniejszą Konwencję, oświadczam, że Chili zastrzega sobie prawo przewidziane w artkule IX.

DANIA:

Zgodnie z atykułem XX ustęp pierwszy niniejszej Konwencji, Dania nie przyjmuje żadnego zobowiązania w odniesieniu do Grenlandii.

EGIPT

FINLANDIA

FRANCJA:

Z zastrzeżeniem, wymienionym w artykule IX, i oświadczając, że podpisanie Konwencji będzie miało skutek jedynie w odniesieniu do francuskiej metropolii.

GRECJA

WĘGRY:

Podpisując Konwencję, zastrzegam dla mojego Rządu prawo, przewidziane w artykule IX, wydania zarządzeń, zakazujących lub ograniczających wwóz, ze względów wynikających z konieczności ochrony swego rynku przed zalewem przez filmy pochodzenia zagranicznego.

WŁOCHY

ŁOTWA

MONAKO

NIKARAGUA

NORWEGIA

PANAMA

POLSKA:

Z zastrzeżeniem (przewidzianym w artykule IX) prawa wydania zarządzeń, zakazujących lub ograniczających wwóz, ze względów wynikających z konieczności ochrony własnego rynku przed zalewem przez filmy pochodzenia zagranicznego.

RUMUNIA:

Z zastrzeżeniem przewidzianym w artykule IX.

SZWECJA:

Z zastrzeżeniem ratyfikacji przez Jego Królewską Mość Króla Szwecji za aprobatą Rikstagu.

SZWAJCARIA

URUGWAJ

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 czerwca 1937 r.

• Identyfikator: Dz.U.1937.83.601
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja dla ułatwiania międzynarodowego obiegu filmów, mających charakter wychowawczy. Genewa.1933.10.11.
• Data aktu: 11/10/1933
• Data ogłoszenia: 09/12/1937
• Data wejścia w życie: 24/12/1937