Ustalenie warunków wywozu drogą morską spirytusu i napojów wyrobionych ze spirytusu.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 6 sierpnia 1936 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu w sprawie ustalenia warunków wywozu drogą morską spirytusu i napojów wyrobionych ze spirytusu.

Na podstawie art. 23 ust. 5 oraz 71 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o monopolu spirytusowym, opodatkowaniu kwasu octowego i drożdży oraz sprzedaży napojów alkoholowych (Dz. U. R. P. Nr 63, poz. 586) zarządza się co następuje:

§ 1. Wywóz z obszaru Państwa Polskiego (nie wyłączając wolnych obszarów celnych) za granicę drogą morską na statkach o pojemności od 100 - 500 ton rejestrowych netto spirytusu i napojów wyrabianych ze spirytusu zarówno krajowych jak i zagranicznych przewożonych tranzytem może się odbywać tylko po uprzednim uzyskaniu zezwolenia urzędu celnego, w którego obrębie odbywa się załadowanie tych towarów na statek. Wywóz wymienionych towarów na statkach o pojemności mniej niż 100 ton rejestrowych netto jest zakazany.

§ 2. Zezwolenia na wywóz udziela urząd celny na pisemny wniosek kapitana statku. Wniosek powinien zawierać:

a) rodzaj i nazwę statku,

b) pojemność statku w tonach rej. netto,

c) przynależność państwową (banderę) statku,

d) rodzaj i ilość (w litrach) spirytusu i napojów wyrobionych ze spirytusu, przeznaczonych do wywozu,

e) państwo i port przeznaczenia artykułów wymienionych pod d),

f) oświadczenie, że powyższe artykuły dostarczone będą rzeczywiście do portu przeznaczenia, zgodnie z obowiązującymi tam przepisami,

g) datę i port poprzednio dokonanego ostatniego wywozu wspomnianych artykułów z polskiego obszaru celnego,

h) datę i podpis kapitana statku.

§ 3. Urząd celny wydaje zezwolenie na formularzu według załączonego wzoru. Przed wydaniem zezwolenia towar nie może być ładowany na statek.

§ 4. Urząd celny może udzielić zezwolenia jedynie wówczas,

a) gdy jest widoczne, że nie chodzi o obrót przemytniczy i

b) gdy kapitan statku dowiedzie poświadczeniem władzy celnej portu przeznaczenia, że spirytus i napoje wyrobione ze spirytusu, przewiezione poprzednio danym statkiem, zostały dostarczone do portu przeznaczenia, chyba że kapitan udowodni, iż wskutek awarii lub innych uzasadnionych przyczyn poświadczenia takiego przedstawić nie może.

Gdyby nie można było otrzymać w kraju przeznaczenia poświadczenia władzy celnej, urząd celny może przyjąć jakikolwiek inny dowód, stwierdzający w sposób wiarogodny dostarczenie wymienionego towaru do miejsca przeznaczenia.

§ 5. Statki, wywożące za granicę spirytus i napoje wyrobione ze spirytusu na podstawie zezwoleń, przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, urząd celny utrzymuje w osobnej ewidencji, zapisując nazwę statku, datę każdorazowej odprawy celnej, numer zgłoszenia wywozowego oraz numer i datę udzielonego zezwolenia na wywóz. Występ towaru za granicę winien być poświadczony przez urząd celny na wydanym stronie pozwoleniu. Przy ponownym nadejściu do portu wziętego w ewidencję statku, urząd celny żąda od kapitana przedstawienia dowodu dostarczenia poprzedniego ładunku do miejsca przeznaczenia (§ 4).

§ 6. Przepisy rozporządzenia niniejszego nie mają zastosowania:

a) w wypadkach, gdy wywóz spirytusu i napojów alkoholowych ze spirytusu odbywa się na podstawie pozwoleń przewidzianych w konwencji o zwalczaniu przemytnictwa towarów alkoholowych (Dz. U. R. P. z 1927 r. Nr 75, poz. 656);

b) do spirytusu i napojów wyrobionych ze spirytusu, stanowiących część zapasów, utrzymywanych na pokładzie statku, który je przewozi, lub należących do osób podróżujących lub zatrudnionych na pokładzie tegoż statku, jeżeli ilość tego spirytusu lub napojów nie przekracza ilości potrzebnej w ciągu podróży i jeżeli są one zadeklarowane urzędowi celnemu;

c) do drobnych ilości spirytusu i napojów alkoholowych ze spirytusu pochodzenia krajowego, zabieranych przez udających się na połów morski rybaków, jeżeli ilości te nie przekraczają 1/2 litra na każdą osobę załogi rybackiej lub kutra rybackiego;

d) do spirytusu i napojów wyrabianych ze spirytusu, wywożonych na statkach o pojemności powyżej 500 ton rejestrowych netto.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie trzydziestego dnia po ogłoszeniu.

ZAŁĄCZNIK 

URZĄD CELNY

w ..........

ZEZWOLENIE Nr ......

Na podstawie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 6

sierpnia 1936 r. (Dz. U. R. P. Nr 75, poz. 535) zezwala się na

wywóz z portu .................. na statku ...................

pod banderą ..............................., pozostającego pod

komendą kapitana p. ..........................., następujących

artykułów alkoholowych:

L.p.	Rodzaj artykułów alkoholowych	Ilość litrów	Uwagi

Ogółem:

słownie: ..................... litrów

celem ich przewozu do portu przeznaczenia

.............................. ........................

(nazwa portu) (państwo przeznaczenia)

pod warunkiem dostarczenia tych towarów do wyżej wymienionego

portu przeznaczenia zgodnie z obowiązującymi tam przepisami.

Pozwolenie niniejsze ważne jest w ciągu 30 dni od daty

wystawienia.

.............. dnia ............ 19....r.

L.S. ......................

(Urzędu Celnego) (podpis)

______________________________________________________________

Niniejszym stwierdza się, że powyższe artykuły alkoholowe

zostały w porcie ...................... prawidłowo wyładowane.

.............. dnia ............ 19....r.

L.S. ......................

(władzy portu przeznaczenia) (podpis)

• Identyfikator: Dz.U.1936.75.535
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Ustalenie warunków wywozu drogą morską spirytusu i napojów wyrobionych ze spirytusu.
• Data aktu: 06/08/1936
• Data ogłoszenia: 30/09/1936
• Data wejścia w życie: 30/10/1936