Normy szacunku i ceny wykupu krajowego surowca tytoniowego.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 31 stycznia 1935 r.

o normach szacunku i cenach wykupu krajowego surowca tytoniowego.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia. 18 marca 1932 r. o utworzeniu państwowego przedsiębiorstwa "Polski Monopol Tytoniowy" (Dz. U. R. P. Nr. 26, poz. 240) zarządzam co następuje:

§ 1. Ustanawia się dołączoną do niniejszego rozporządzenia taryfę wykupu tytoniu krajowego, określającą zasady klasyfikowania i ustalania cen liści tytoniowych, odstępowanych przez plantatorów w myśl obowiązujących przepisów przedsiębiorstwu "Polski Monopol Tytoniowy".

Przy stosowaniu dołączonej taryfy dla ustalenia szacunku i obliczenia należności, przypadającej plantatorowi za dostarczone liście tytoniowe, należy uwzględniać postanowienia §§ 2 - 9 niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Taryfa obejmuje liście tytoniowe użyteczne, t. j. nadające się do fabrykacji wyrobów tytoniowych.

Nienadające się do fabrykacji wyrobów tytoniowych liście i części liści tytoniowych, zanieczyszczone obcemi domieszkami, niedojrzałe, niesuszone, zniszczone przez choroby, zmarznięte, rażone pleśnią lub w inny sposób zepsute uznaje się za materjał nieużyteczny (nieużytek tytoniowy).

Wiązki liści, w których obok użytecznych znajduje się nieużytek, odbierane będą jako materjał nieużyteczny.

§ 3. Uszkodzenia mechaniczne liści tytoniowych powodują następujące skutki dla klasyfikacji tych liści:

a) liście tytoni wszystkich kategoryj, zniszczone mechanicznie więcej niż w połowie blaszki listnej, klasyfikuje się jako części liści i wykupuje w najniższej klasie danej kategorji tytoniu;

b) uszkodzenia liści tytoni I, II i VI kategorji, naruszające więcej niż 1/10 część blaszki listnej, nieprzekraczające jednak połowy tej blaszki, powodują obniżenie klasyfikacji o jedną klasę niżej od tej, do której liście klasyfikowałyby się w stanie nieuszkodzonym;

c) liście tytoni III kategorji zniszczone mechanicznie w granicach do 1/10 części blaszki listnej klasyfikuje się ó jedną klasę niżej od tej, do której liście klasyfikowałyby się w stanie nieuszkodzonym, a liście tytoni tejże kategorji zniszczone mechanicznie ponad 1/10 część blaszki listnej, nie więcej jednak niż do połowy, klasyfikuje się o dwie klasy niżej;

d) liście tytoni I klasy IV kategorji zniszczone mechanicznie w granicach do połowy blaszki listnej, klasyfikuje się o jedną klasę niżej.

Liście zaparzone przy suszeniu traktuje się jako liście mechanicznie uszkodzone.

§ 4. Liście uszkodzone przez choroby na powierzchni nie większej niż 1/3 część blaszki listnej klasyfikuje się we wszystkich kategorjach tytoniu o jedną klasę niżej od tej, do której klasyfikowałyby się w stanie zdrowym, najwyżej jednak w klasie trzeciej I, II, III, IV i VI kategorji tytoniu oraz w klasie drugiej V kategorji.

Liście uszkodzone przez choroby na powierzchni większej niż 1/3 część, lecz mniejszej od połowy blaszki listnej, klasyfikuje się jako części liści. Liście zaś uszkodzone przez choroby na powierzchni większej od połowy blaszki listnej uznaje się za nieużytek tytoniowy.

§ 5. Jako liście normalnie wysuszone klasyfikuje się liście posiadające do 19% zawartości wilgoci.

Liście zawierające do 25% wilgoci odbiera się jako liście wilgotne w klasach, do których kwalifikowałyby się w stanie należytego wysuszenia, z potrąceniem jednak wagi nadmiaru wilgoci od ogólnego ciężaru liści.

Za liście mokre uznaje się liście zawierające powyżej 25% zawartości wilgoci.

Liście mokre oraz liście o niedostatecznie wysuszonych ogonkach i nerwach głównych, przydatne jednak do użytku, klasyfikuje się, potrącając od wagi ogólnej liści wagę nadmiaru wilgoci: w kategorjach I, II, III i VI najwyżej w klasie czwartej, w kategorji IV-tej najwyżej w klasie trzeciej oraz w kategorji V najwyżej w klasie drugiej.

§ 6. Liście dostarczone przez plantatorów powinny być posortowane według jednakowych gatunków i odmian tytoniu oraz wymogów klasyfikacyjnych i powiązane w wiązki za ogonki w połowie ogonków, a u odmian i gatunków tytoni skrytoogonkowych u nasady blaszki listnej; wiązanie powinno być dokonane sznurkiem konopnym lub lnianym, albo łykiem kukurydzianem; ilość liści w jednej wiązce przy tytoniach I, II, III, IV i VI kategorji powinna wynosić od 15 do 20, przy tytoniach kategorji V od 20 do 30.

Wiązki, które zawierają liście kwalifikujące się do rozmaitych klas tej samej kategorji tytoni, klasyfikuje się według liści najniższej klasy, znajdujących się w wiązce.

Wiązki liści, zawierające liście tytoniowe różnych gatunków lub odmian, klasyfikuje się jako liście mieszane, odbierane po cenie 25 gr za kilogram.

Liście powiązane w wiązki w sposób inny, lub przy użyciu innego materjału, niż zostało przewidziane w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu, odbiera się po cenie o 5 gr na 1 kg niższej od tej, którą należałoby zapłacić, gdyby były powiązane w sposób prawidłowy.

Liście tytoni IV kategorji klasy I, II i III niewędzone odbiera się po cenie o 10 gr niższej od. ceny taryfowej za 1 kg.

Liście tytoni IV kategorji klasy I, II i III oraz liście V kategorji klasy I i II powiązane w wiązki lecz nieprostowane odbiera się po cenie o 10 gr na 1 kg niższej od tej, którą należałoby zapłacić za takie liście prostowane.

§ 7. Za staranne i dbałe rozsortowanie w wiązkach według zbiorów, treści i koloru surowca tytoniowego I kategorji klasy doborowej I, II i III, II kategorji klasy I, II i III oraz VI kategorji klasy I i II przyznaje się plantatorom 10% dodatek do cen wykupu.

§ 8. Liście wszystkich kategoryj tytoni z częściami łodyg przy ogonkach odbiera się po cenie o 10 gr niższej od ceny taryfowej za 1 kg.

Niezależnie od obniżenia ceny potrąca się. z wagi odbieranych liści wagę łodyg w wiązkach.

§ 9. Plantator otrzymuje należność za liście odrostowe, uznawane za użyteczne tylko wtedy, gdy zostały one wyprodukowane za osobnem zezwoleniem.

Liście odrostowe uważa się za materjał użyteczny o ile są dojrzałe, zdrowe, wysuszone, sortowane, wiązane w wiązki.

Liście odrostowe, nieodpowiadając wyżej wskazanym wymogom względnie liście odrostowe, wyprodukowane bez zezwolenia, klasyfikuje się jako nieużytek tytoniowy.

§ 10. Cenę za 1 kg nasienia tytoniowego dojrzałego czystego, zdrowego, wyprodukowanego na zasadzie osobnego zezwolenia, o sile kiełkowania nie mniejszej niż 85%, ustala się: dla tytoni I, II i III kategorji na 10 zł, IV i VI kategorji na 12,50 zł i V kategorji na 8 zł.

Cenę za nasiona tytoniowe dojrzałe, zdrowe i czyste o sile kiełkowania od 60 do 85 % oblicza się w stosunku do wartości nasienia o 85% zdolności kiełkowania.

Nasiona tytoniowe o sile kiełkowania niższej niż 60% klasyfikuje się jako nieużytek tytoniowy.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze stanowi podstawę do wydawania orzeczeń szacunkowych i obliczania należności, przypadającej plantatorom od przedsiębiorstwa "Polski Monopol Tytoniowy" za tytoń wyprodukowany w okresie kampanji uprawy tytoniu roku 1935.

§ 12. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK 

grafika

• Identyfikator: Dz.U.1935.10.53
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Normy szacunku i ceny wykupu krajowego surowca tytoniowego.
• Data aktu: 31/01/1935
• Data ogłoszenia: 16/02/1935
• Data wejścia w życie: 16/02/1935