Austria-Polska. Konwencja dotycząca Instytutu Pensyjnego Związku austrjackich kolei lokalnych i kolejek. Wiedeń.1924.06.18.

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrjacką dotycząca Instytutu Pensyjnego Związku austrjackich kolei lokalnych i kolejek, podpisana w Wiedniu dnia 18 czerwca 1924 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 18 marca 1931 r. - Dz. U. R. P. Nr. 39, poz. 310).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tern wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia osiemnastego czerwca tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku podpisana została w Wiedniu konwencja, dotycząca Instytutu Pensyjnego Związku austriackich kolei lokalnych i kolejek, o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA

dotycząca Instytutu Pensyjnego Związku austriackich kolei lokalnych i kolejek.

RZECZPOSPOLITA POLSKA

i

REPUBLIKA AUSTRJACKA,

ożywione chęcią zawarcia w wykonaniu art. 275 traktatu w Saint-Germain konwencji w przedmiocie Instytutu Pensyjnego Związku austrjackich kolei lokalnych i kolejek, mianowały swymi pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana Doktora Zbigniewa SMOLKA, Kierownika Oddziału Likwidacyjnego Poselstwa Polskiego w Wiedniu, i

Prezydent Związkowy Republiki Austrjackiej:

Pana Wilhelma THAA, byłego Naczelnika Wydziału Ministerstwa Związkowego dla Spraw Społecznych,

którzy, po przedłożeniu swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na artykuły następujące:

Artykuł  I.

Instytut Pensyjny Związku austrjackich kolei lokalnych i kolejek, który w dalszym ciągu będzie określany krótko jako "Instytut", uważa się za rozwiązany z dniem 31 grudnia 1919 r. zgodnie z § 47 statutu.

A.

Postanowienia ogólne.

1. Zobowiązania Instytutu wobec pracowników, którzy należeli do Instytutu, i wobec pozostałych po nich członków rodzin, wynika z wypadków ubezpieczeniowych, zaszłych do końca grudnia 1919 r., podobnie jak i prawo do pobierania składek określonych przez statut Instytutu, przechodzą na przedsiębiorstwo kolejowe, do którego pracownicy ci należeli w dniu 31 grudnia 1919 r. albo w dniu wcześniejszego zajścia wypadku ubezpieczeniowego (przejście na emeryturę lub śmierć). Co się tyczy pracowników (rencistów, pozostałych członków ich rodzin) innych przedsiębiorstw związanych z drogami żelaznemi i przynależnych do Instytutu, wymienione wyżej zobowiązania i prawa przechodzą na instytucję, która jest upoważniona do prowadzenia agend tego przedsiębiorstwa w Państwie, na którego obecnym obszarze znajdowało się miejsce zatrudnienia tych pracowników w dniu 31 grudnia 1919 r. albo w dniu wcześniejszego zajścia wypadku ubezpieczeniowego. Instytucja prowadząca agendy takiego przedsiębiorstwa w Republice Austriackiej, przejmuje pozatem wymienione wyżej zobowiązania i prawa, wynikające z ubezpieczeń ubezpieczonych (rencistów, pozostałych członków ich rodzin), których miejsce zatrudnienia znajdowało się w dniu 31 grudnia 1919 r. albo w dniu wcześniejszego zajścia wypadku ubezpieczeniowego poza granicami dawnego Cesarstwa Austrjackiego.

2. Jeżeli za okres, poprzedzający wejście w życie niniejszej konwencji, inna instytucja aniżeli właściwa w myśl niniejszej konwencji ponosiła w całości lub w części zobowiązania ubezpieczeniowe, to dokonane wypłaty winny być uważane jako zastępujące świadczenia, należne według niniejszej konwencji, bez jakiegokolwiek późniejszego porozumienia w tej mierze między zainteresowanemi instytucjami różnych Państw.

3. Część majątku Instytutu, przypadająca wedle niniejszej konwencji każdemu Układającemu się Państwu, będzie podzielona przez Państwo otrzymujące między przedsiębiorstwa (instytucje), przejmujące zobowiązania ubezpieczeniowe lub przydzielona nowym instytucjom ubezpieczeniowym, które mogłyby być utworzone w drodze wewnętrznego ustawodawstwa tegoż Państwa.

4. Republika Austrjacka odstąpi Rzeczypospolitej Polskiej akta, dotyczące zobowiązań ubezpieczeniowych, które winny być przejęte zgodnie z licz. 1 przez przedsiębiorstwa, położone na terytorjum tego ostatniego Państwa i zobowiązuje się do przechowywania przez przeciąg 30 lat od wejścia w życie niniejszej konwencji akt i dokumentów pomocniczych, co do których podział nie nastąpił, dalej zobowiązuje się dozwalać upoważnionym organom tego ostatniego Państwa lub przedsiębiorstw (instytucyj ubezpieczeniowych), które w tern Państwie przejęły wedle l. l. 1 i 3 zobowiązania ubezpieczeniowe na wglądanie w nie oraz zobowiązuje się wydać im w razie konieczności akta i dokumenty pomocnicze, których sama nie potrzebuje. Układające się Państwa dbać będą o to, aby wszelkie informacje, dotyczące wykonania niniejszej konwencji były udzielane przez właściwe instytucje i zgadzają się, żeby korespondencja w tych sprawach prowadzona była bezpośrednio między odnośnemi instytucjami bez pośrednictwa władz dyplomatycznych i konsularnych.

B.

Podział majątku.

1. Podział majątku Instytutu nastąpi według jego stanu z dnia 30 czerwca 1923 r.

2. Republika Austrjacka przejmuje zobowiązania, wynikające z ubezpieczenia pensyjnego pracowników Instytutu: inwentarz Instytutu przyznaje się Republice Austrjackiej.

3. Republice Austrjackiej przyznaje się części majątku Instytutu, które w myśl uchwały, powziętej przez dwunaste zwyczajne walne zgromadzenie Instytutu, zostały wydzielone z ogólnego majątku, i z których utworzono osobne fundusze, przeznaczone do wypełniania statutowych zobowiązań Instytutu wobec pracowników dawnych towarzystw "Neue Wiener Tramway" i "Dampftramway" przedtem "Kraus et Co (które przeszły na "Gemeinde Wien-Städtische Strassenbahnen), a które to części w bilansach Instytutu wykazano na conto separato.

4. Co się tyczy części należności Instytutu w wysokości 16,000.621 koron, pochodzącej z ubezpieczeń, uskutecznionych przez Instytut jako powiernika przedsiębiorstw niektórych Układających się Stron po dniu 31 grudnia 1919 r., każde z Państw zainteresowanych otrzyma sumę, która wynika z różnicy między wpłatami, dokonanemi przez przedsiębiorstwa odnośnego Państwa, a wypłatami na rzecz ubezpieczonych tych przedsiębiorstw. Zgodnie z powyższem przypada:

Republice Austrjackiej	13,545.632	koron
Republice Czeskosłowackiej	119.515	"
Królestwu Włoskiemu	203.620	"
Rzeczypospolitej Polskiej	2,117.701	"
Królestwu Serbów, Chorwatów i Słoweńców	14.153	"

5. Resztę majątku dzieli się między Państwa zainteresowane zasadniczo w stosunku do zobowiązań ubezpieczeniowych przejętych zgodnie z działem A liczbą 1 przez przedsiębiorstwa położone na obszarze tych Państw. Udziały kwotowe przypadające różnym Państwom, zrzekającym się wzajemnie w zupełności sprostowania tych udziałów kwotowych, które mogłyby znaleźć uzasadnienie w fakcie, że przejęta część ciężarów ubezpieczeniowych, zgodnie z postanowieniami, zawartemi w dziale A, byłaby wyższa od podanego poniżej procentu określa się w sposób następujący:

Republika Austrjacka	45,29520%
Republika Czeskosłowacka	32,01632%
Królestwo Włoskie	10,26073%
Rzeczpospolita Polska	7,37264%
Królestwo Rumuńskie	3,34507%
Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców	1,71004%

6. Zaległe wierzytelności wobec przedsiębiorstw, przynależnych do Instytutu, a pochodzące z działalności do dnia 31 grudnia 1919 r. w łącznej sumie 346.360 koron, przydziela się z policzeniem na udziały Państwom, na których obecnym obszarze znajduje się siedziba odnośnych dłużnych przedsiębiorstw.

Zgodnie z powyższem przypada z tych wierzytelności:

Republice Czeskosłowackiej suma	340.164	koron
Królestwu Włoskiemu suma	1.859	"
Rzeczypospolitej Polskiej suma	512	"
Królestwu Rumuńskiemu suma	1.919	"
Królestwu Serbów Chorwatów i Słoweńców	1.906	"

Zaległą wierzytelność z tytułu kosztów administracyjnych Instytutu do "Gemeinde Wien - Stadtische Strassenbahnen" w łącznej sumie 425.194 koron przydziela się Republice Austrjackiej.

Przy zestawieniu z udziałami stosunkowemi łącznych zaległych wierzytelności w sumie 771.554 koron (= 346.360 + 425.194), o które tu chodzi, powstają więc podane niżej różnice, których wyrównanie zawiera l. 8, a mianowicie:

		nadwyżka		niedobór
dla	Republiki Austrjackiej	75.717	koron
"	Republiki Czeskosłowackiej	93.141	"
"	Królestwa Włoskiego			77.308	koron
"	Rzeczypospolitej Polskiej			56.372	"
"	Królestwa Rumuńskiego			23.890	"
"	Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców			11.288	"

7. Papiery wartościowe z kuponami, których płatność rozpoczyna się nie później jak z dniem 1 lipca 1923 r., podlegają stosunkowemu podziałowi w naturze. Podział poszczególnych rodzajów papierów podaje załącznik, stanowiący integralną część niniejszej konwencji. Z niedających się podzielić reszt wynikają, według wartości szacunkowych, ustalonych w dniu 30 czerwca 1923 r. na Giełdzie Wiedeńskiej, w stosunku do proporcjonalnych udziałów, podane niżej różnice, których wyrównanie zawiera również l. 8:

		nadwyżka		niedobór
dla	Republiki Austrjackiej			157.713	koron
"	Republiki Czeskosłowackiej	380.506	koron
"	Królestwa Włoskiego			314.971	"
"	Rzeczypospolitej Polskiej	184.849	"
"	Królestwa Rumuńskiego			703.957	"
"	Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców	611.286	"

Papiery wartościowe, których wylosowanie było już urzędowo ogłoszone w Austrji w dniu podpisania niniejszej konwencji, których realizacja jednak jeszcze do dnia tego nie nastąpiła, podlegają podziałowi stosunkowemu w naturze, z policzeniem na przypadający według załącznika każdemu Państwu udział, w odnośnym rodzaju papierów wartościowych; niedająca się podzielić reszta tych wylosowanych lecz niezrealizowanych papierów wartościowych przypada Państwu, na którego obszarze znajduje się instytucja emisyjna. Pozatem papiery wartościowe będą podzielone z uwzględnieniem ich podziału na sztuki w porządku arytmetycznym ich numerów, według kolejności ustalonej w poprzednim ustępie.

Republika Austrjacka przekaże obligacje pożyczki wojennej oznaczone uwagą "von der Republik Ösierreich nicht übernommen" i zobowiązuje się czuwać nad unieważnieniem ostemplowania innych obligacyj i sprostowaniem spisów numerów przedłożonych Komisji Odszkodowań, pozatem zobowiązuje się do udzielenia bezpłatnego pozwolenia na wywóz obligacyj, przypadających innym układającym się Stronom.

8. Część należności Instytutu, wymieniona pod I. 5, a wynosząca 129,781.776 koron, ulega podziałowi stosunkowemu, Z uwzględnieniem różnic, wymienionych pod l. 6 ust. 3 i l. 7 ust. 1, wypadają następujące udziały w tej części należności:

dla	Republiki Austrjackiej	58,866.911	koron
"	Republiki Czeskosłowackiej	41,077.702	"
"	Królestwa Włoskiego	13,708.837	"
"	Rzeczypospolitej Polskiej	9,439.866	"
"	Królestwa Rumuńskiego	5,069.138	"
"	Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców	1,619.322	"

które z uwzględnieniem dłuższego trwania powierniczego ubezpieczenia w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Austrjackiej i większej części wydatków administracyjnych, przypadających na te ostatnie Państwa, zmienia się za wspólnem porozumieniem jak następuje:

dla	Republiki Austrjackiej	50,000.776	koron
"	Republiki Czeskosłowackiej	50,000.000	"
"	Królestwa Włoskiego	14,600.000	"
"	Rzeczypospolitej Polskiej	8,000.000	"
"	Królestwa Rumuńskiego	5,560.000	"
"	Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców	1,620.000	"

9. W przeciągu miesiąca od wejścia w życie niniejszej konwencji Rząd Austrjacki przekaże Poselstwu Rzeczypospolitej Polskiej w Wiedniu albo wskazanej przez nie instytucji w Wiedniu sumę w gotówce, należną temu Państwu wedle postanowień l. l. 4 i 8 i odda do dyspozycji wyżej wspomnianej instytucji papiery wartościowe, przypadające temu Państwu wedle postanowień l. 7 i załącznika.

10. Każda z układających się Stron zrzeka się pobierania opłat stemplowych i innych, które mogłyby być wymagane na jej terytorjum przy sposobności wykonywania niniejszej konwencji.

Artykuł  II.

Po wykonaniu niniejszej konwencji przez Republikę Austrjacką Rzeczpospolita Polska nie będzie jej stawiała na podstawie art. 275 Traktatu w Saint-Germain żadnych innych żądań w przedmiocie Instytutu.

Artykuł  III.

Konwencja niniejsza zostanie ratyfikowana w możliwie najbliższym czasie i wejdzie w życie w 14 dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

NA DOWÓD CZEGO wymienieni wyżej pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Wiedniu w dniu 18 czerwca 1924 r. w dwóch egzemplarzach, które po jednym zostaną wydane każdej z Wysokich układających się Stron.

Za Rzeczpospolitą Polską:

Dr. Zbigniew Smolka m. p.

Za Republikę Austrjacką:

W. Thaa m. p.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, uznaliśmy i uznajemy ją za słuszną zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

NA DOWÓD CZEGO wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 sierpnia 1931 r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK 

WYKAZ PODZIAŁU PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH

Wartość szacunkowa według Giełdy Wiedeńskiej w dniu 30 czerwca 1923, Sumy podane są w walucie austrjackiej.

grafika

• Identyfikator: Dz.U.1932.53.522
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Austria-Polska. Konwencja dotycząca Instytutu Pensyjnego Związku austrjackich kolei lokalnych i kolejek. Wiedeń.1924.06.18.
• Data aktu: 18/06/1924
• Data ogłoszenia: 28/06/1932
• Data wejścia w życie: 10/02/1932