Zasilanie funduszów izb rzemieślniczych.

USTAWA

z dnia 7 listopada 1931 r.

o zasilaniu funduszów izb rzemieślniczych.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści;

Art.  1.

Jeżeli przewidziany w art. 186 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. Nr. 53, poz. 468) dodatek do państwowego podatku przemysłowego nie pokrywa całkowicie różnicy między preliminowaną w budżecie izby rzemieślniczej sumą wydatków a sumą samoistnych dochodów, izba może rozkładać niedobór w bieżących okresach budżetowych na wszystkich samoistnych rzemieślników, wykonywających rzemiosło w okręgu izby. Uchwały izby, dotyczące rozkładu niedoboru, podlegają zatwierdzeniu przez Ministra Przemysłu i Handlu.

Art.  2.

Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych i Skarbu po zasięgnięciu opinji izb rzemieślniczych wyda w drodze rozporządzenia przepisy, ustalające podstawy rozkładu niedoboru oraz tok odwołania od wymiaru, termin zapłaty kwot, przypadających z rozkładu na poszczególnych samoistnych rzemieślników, wysokość odsetek w razie niedotrzymania terminu zapłaty, wreszcie sposób poboru i ściągania tych kwot. Władze skarbowe przekażą bezpośrednio izbom rzemieślniczym przewidziane w niniejszej ustawie kwoty po upływie każdego miesiąca kalendarzowego. Rozporządzenie to określi również, jakie ulgi mogą być stosowane przy rozkładzie niedoboru.

Art.  3.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Art.  4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1931.105.809
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Zasilanie funduszów izb rzemieślniczych.
• Data aktu: 07/11/1931
• Data ogłoszenia: 07/12/1931
• Data wejścia w życie: 07/12/1931