Tymczasowe władze kas chorych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 1 grudnia 1930 r.

o tymczasowych władzach kas chorych.

Na podstawie art. 98 i 102 ustawy z dnia 19 maja 1920 r. o obowiązkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 272) oraz na podstawie art. 66, 67 ustęp 1 punkt 7 i art. 81 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. o organizacji i funkcjonowaniu instytucyj ubezpieczeń społecznych (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 635) zarządzam co następuje:

§ 1. W kasach chorych, w których wybory do władz kasy nie zostały jeszcze przeprowadzone lub w których władze te zostały zawieszone w czynnościach na podstawie art. 100 ustawy z dnia 19 maja 1920 r. o obowiązkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 272) lub rozwiązane na podstawie art. 67 ustęp 1 punkt 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. o organizacji i funkcjonowaniu instytucyj ubezpieczeń społecznych (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 635) czynności tych władz pełnią komisarze lub kolegialne władze tymczasowe.

§ 2. Komisarza powołuje i zwalnia główny urząd ubezpieczeń na wniosek okręgowego urzędu ubezpieczeń, wykonywującego nadzór nad daną kasa chorych. Dyrektor tego okręgowego urzędu jest bezpośrednią władzą przełożoną komisarza.

§ 3. Działalność komisarza rozciągać się może na jedną lub więcej kas chorych. W tym ostatnim wypadku siedzibę komisarza wyznacza główny urząd ubezpieczeń na wniosek właściwego okręgowego urzędu ubezpieczeń (§ 2).

§ 4. Stosunek służbowy komisarza ma charakter prywatno-prawny. Wysokość wynagrodzenia komisarza oraz ewentualny podział tego wynagrodzenia pomiędzy poszczególne kasy chorych, objęte działalnością komisarza, wyznacza, z zastosowaniem postanowień art. 67 ustęp ostatni powyżej przytoczonego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r., główny urząd ubezpieczeń na wniosek właściwego okręgowego urzędu ubezpieczeń.

§ 5. Komisarzowi przysługują uprawnienia, przewidziane dla tej kolegjalnej władzy kasy chorych, na miejsce której został on powołany. Uprawnienia te są uregulowane do czasu zastosowania przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej do danej kasy chorych przepisów rozdziału I rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. o organizacji i funkcjonowaniu instytucyj ubezpieczeń społecznych (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 635) przez właściwe przepisy ustawy z dnia 19 maja 1920 r. o obowiązkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz U. R P. Nr. 44, poz. 272) ze zmianami, wprowadzonemi przez rozdział IV tegoż rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej.

Czynności komisji rewizyjnej nie mogą być łączone w ręku jednego komisarza z czynnościami rady i zarządu tej samej kasy chorych.

§ 6. Komisarz, pełniący czynności rady i zarządu kasy czyli komisarz zarządzający, obowiązany jest przedkładać władzy nadzorczej miesięczne sprawozdania o wykonaniu preliminarza budżetowego oraz o stanie finansowym i działalności administrowanej przez niego kasy chorych. Formę sprawozdań komisarza i wymagane załączniki do tych sprawozdań ustali instrukcja głównego urzędu ubezpieczeń.

§ 7. Komisarz zarządzający przyjmuje i zwalnia pracowników kasy w granicach budżetu kasy i w ramach przysługujących mu w tym zakresie uprawnień (§ 5 niniejszego rozporządzenia). O ile w danej kasie nie został wprowadzony przez autonomiczne władze kasy regulamin służbowy, stosunki służbowe pracowników normują przepisy służbowe, zatwierdzone przez okręgowy urząd ubezpieczeń na wniosek komisarza zarządzającego.

§ 8. Na wniosek okręgowego urzędu ubezpieczeń, główny urząd ubezpieczeń upoważnić może komisarza zarządzającego do przekazania niektórych swych uprawnień, określonych w niniejszem rozporządzeniu lub zastępstwa komisarza w czasie jego nieobecności jednemu z urzędników kasy. Decyzja komisarza co do osoby jego zastępcy wymaga zatwierdzenia głównego urzędu ubezpieczeń na wniosek właściwego okręgowego urzędu ubezpieczeń. Zastępca komisarza podlega służbowo komisarzowi zarządzającemu i jest przed nim odpowiedzialny.

§ 9. Komisarz, powołany na miejsce komisji rewizyjnej, czyli tak zwany komisarz rewizyjny obowiązany jest przynajmniej raz na miesiąc przeprowadzać kontrolę działalności kasy oraz dokonywać rewizji gotówki, ksiąg i dokumentów. O wynikach rewizji komisarz rewizyjny zawiadamia komisarza zarządzającego i przedkłada sprawozdanie okręgowemu urzędowi ubezpieczeń.

§ 10. Przedkładane przez komisarza zarządzającego okręgowemu urzędowi ubezpieczeń roczne zamknięcia rachunkowe oraz miesięczne sprawozdania winny być podpisane również przez komisarza rewizyjnego. Szczegółowy tryb wykonywania kontroli przez komisarza rewizyjnego normuje instrukcja, wydana przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

§ 11. Dla pełnienia funkcyj komisji rozjemczej tworzy się w każdej kasie, w której taka komisja nie została jeszcze powołana w drodze wyborów lub została zawieszona w czynnościach, względnie rozwiązana, tymczasową komisję rozjemczą, złożoną z przewodniczącego, mianowanego przez główny urząd ubezpieczeń na wniosek okręgowego urzędu ubezpieczeń oraz z dwóch lub czterech członków (zależnie od liczby ubezpieczonych), powołanych w tym samym trybie: jednego lub dwóch z pośród ubezpieczonych w danej kasie i jednego lub dwóch z pośród pracodawców, zatrudniających obowiązkowo ubezpieczonych w danej kasie. W ten sam sposób główny urząd ubezpieczeń powołuje zastępcę przewodniczącego i zastępców członków komisji.

Komisarz zarządzający i rewizyjny oraz pracownicy danej kasy chorych, jak również osoby, pełniące czynności w innych władzach kasy, nie mogą wchodzić w skład tymczasowej komisji rozjemczej tejże kasy.

§ 12. Do ważności uchwał tymczasowej komisji rozjemczej wymagana jest obecność przewodniczącego lub jego zastępcy i przynajmniej dwóch członków, w tem jednego z grupy ubezpieczonych. Uchwały komisji zapadają zwykłą większością głosów. W razie równości przeważa głos, oddany przez przewodniczącego.

§ 13. W razie specjalnych okoliczności główny urząd ubezpieczeń może zamiast komisarzy wyznaczać również do pełnienia funkcyj innych władz kasy, prócz komisji rozjemczej, organy kolegjalne z zachowaniem przewidzianego w ustawie z dnia 19 maja 1920 r. o obowiązkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 272) stosunku ubezpieczonych i pracodawców.

§ 14. Za udział w posiedzeniach kolegialnych władz kasy (§ 11 i 13 niniejszego rozporządzenia) przewodniczący i członkowie ich otrzymują odszkodowanie i zwrot poniesionych wydatków, według norm, określonych w statucie kasy.

§ 15. Postanowienia ustawy z dnia 19 maja 1920 r. o obowiązkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 272) dotyczące trybu urzędowania władz kas chorych, mają odpowiednie zastosowanie do tymczasowych władz kolegjalnych kas chorych.

§ 16. Postanowienia niniejszego rozporządzenia nie dotyczą tych kas chorych, do których zostały zastosowane przepisy rozdziału I rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. o organizacji i funkcjonowaniu instytucyj ubezpieczeń społecznych (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 635) w myśl art. 74 tegoż rozporządzenia.

§ 17. Do czasu zastosowania do istniejących obecnie związków kas chorych przepisów, zawartych w art. 47 do 51 i 53 do 57 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. o organizacji i funkcjonowaniu instytucyj ubezpieczeń społecznych (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 635), przepisy niniejszego rozporządzenia będą mały odpowiednie zastosowanie do tych związków z leni zastrzeżeniem, że wszelkie uprawnienia, przewidziane dla okręgowego urzędu ubezpieczeń przysługują głównemu urzędowi ubezpieczeń.

§ 18. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1930.86.678
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Tymczasowe władze kas chorych.
• Data aktu: 01/12/1930
• Data ogłoszenia: 06/12/1930
• Data wejścia w życie: 06/12/1930