Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o opodatkowaniu cukru.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 17 kwietnia' 1928 r.

w sprawie wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o opodatkowaniu cukru.

Na podstawie art. 58 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 września 1927 r. o opodatkowaniu cukru (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 700) zarządzam co następuje:

do art. 1.

Postanowienia ogólne.

§ 1. Do cukru wyrabianego z buraków i innych roślin zalicza ssę cukier w stanie stałym lub ciekłym otrzymany w przebiegu bezpośrednich i dalszych procesów fabrykacyjnych, w szczególności przez rafinowanie cukru surowego, otrzymywanie cukru z cukrzycy, rozpuszczanie lub inwersję.

§  2.

1) Melasa jest to ciecz lepka i gęsta o smaku nieprzyjemnym, i barwie brunatnej o współczynniku czystości do 65° włącznie.

2) Współczynnik czystości oblicza się, dzieląc 100-krotną liczbę zawartości cukru w odcieku przez sumę składników stałych zawartych w tym odcieku; iloraz daje współczynnik czystości, np. odciek zawiera 50% cukru i 30% niecukrów, czyli razem części stałych 80%; dla zbadania stopnia czystości należy 50 pomnożyć przez 100 = 5.000 i podzielić przez 80 = 62, ten iloraz jest współczynnikiem czystości danego odcieku, który w myśl ustępu 1-go należy uznać za melasę wolną od podatku.

do art. 2.

§  3.

1) Cukier przywieziony z zagranicy lub z obszaru W. M. Gdańska, jako nienależący do kontyngentu, wyznaczanego według ustawy z dnia 22 lipca 1925 r. o uregulowaniu obrotu cukrem na obszarze Rzeczypospolitej (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 630) podlega wyższemu podatkowi, czyli po 75 zł. od 1 q wagi netto.

2) Do opodatkowania przetworów cukrowych oraz wyrobów zawierających cukier, przywożonych Z zagranicy przyjmuje się przy odprawie celnej:

a) dla wszelkich cukierków, pomadek, pastylek i drażetek - 80% wagi;

b) dla czekolady, czekoladek, kakao z cukrem, masy kakaowej z cukrem i marcepanów - 60% wagi;

c) dla mleka zgęszczonego i mączki mlecznej z cukrem, mączki Nestl'a, fosfatyny, śmietany i śmietanki z cukrem i t. p. przetworów- 20% wagi;

d) dla łakoci tureckich: rahatłukum, chałwy, czurczeli i t. p. - 50% wagi;

e) dla ciast cukierniczych - 20%, z dodatkiem czekolady - 40%. wagi;

f) dla miąższu, kompotów i soków - 40% wagi;

g) dla marmelady i powideł - 50% wagi;

h) dla konfitur, serków i galaretek owocowych - 70% wagi;

i) dla owoców w cukrze i cykaty z cukrem - 60% wagi;

j) dla miodu sztucznego - 80% wagi;

k) dla proszków i pastylek z cukrem, używanych do wyrobu ciast, wódek i wód - 60% wagi;

l) likiery w stosunku 35% wagi przy ciężarze gatunkowym likieru 1 litr = 1,050 gramów; wszelkie wódki słodzone w stosunku 20% wagi przy ciężarze gatunkowym wódek słodzonych 1 litr = 1 kilogram. Wagę towaru oblicza się łącznie z wagą bezpośredniego opakowania. W razie sprzeciwu odbiorcy towaru urząd, celny pobiera podatek od zawartości cukru wykazanej w drodze analizy stosownie do przepisów celnych.

3) Przepisy ustępu 2-go stosują się również do wyrobów przekazywanych na obszar Rzeczypospolitej z W. M. Gdańska.

Podstawa podatku.

§  4.

1) Za podstawę do obliczania należnego Skarbowi Państwa podatku od cukru służy waga cukru przeznaczonego do wolnego obrotu. Niegotowe produkty, jak kryształ żółty i brunatny, cukrzyca, zabiał, syropy, odcieki, oprócz melasy, podlegają ważeniu i opodatkowaniu według tych samych zasad co i cukier z wyjątkiem wypadków przewidzianych w art. 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej.

2) Za drobne paczki papierowe z cukrem kostkowym poczytuje się paczki ważące najwyżej 5 klg.

§  5. ¹

1)  Jeżeli cukrownie przerabiają oprócz własnego kryształu również kryształ pochodzący z obcych przedsiębiorstw, które go przekazały pod węzłem podatku do przerobu, to podatek od produkcji własnej oblicza się od tej ilości wyrobionej w danym okresie fabrykacyjnym rafinady z własnego kryształu, która przewyższa ilości otrzymanego w tym samym okresie do rafinowania kryształu pod węzłem podatku.

2) Od cukru, przewożonego w celach dalszego przerobu do innej cukrowni, względnie rafinerji, podatek oblicza się od ostatecznie gotowego produktu lub od kryształu oddawanego do wolnego obrotu.

Ubytek afinacyjny, względnie rafinacyjny podatkowi nie podlega.

3) Odciek rafinacyjny podlega przy wydawaniu z rafinerji opodatkowaniu według tych samych zasad, jak i cukier.

do art. 3 i 4.

§  6.

1) Przed uiszczeniem opłaty patentowej za pierwsze 1.000 tonn i uzyskaniem przepisanego patentu nie wolno uruchomić cukrowni, a przy wyrobie ponad 1.000 tonn nie wolno produkować cukru przed uiszczeniem zgóry opłaty patentowej za każde 100 tonn cukru.

2) Do obliczania wysokości opłaty patentowej przyjmuje się cukier surowy I-go rzutu w stosunku 88%, a cukier surowy II rzutu w stosunku 70%' wagi cukru białego.

3) Można też wnosić tę opłatę za większą ilość cukru zgóry, np. 1.500, 2.000 i t. d. tonn. Kwoty uiszczone tytułem opłaty patentowej nie podlegają zwrotowi, ani zaliczeniu w kampanji następnej.

do art. 5 i 6.

Zwrot podatku od cukru zawartego w wyrobach cukrowych wywiezionych zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska.

§ 7. 2  Zwraca się podatek od cukru opodatkowanego, użytego do sporządzania wyrobów cukrowych, napojów i pokarmów słodzonych, zawierających co najmniej 10% cukru w stosunku do swojej wagi, wywiezionych zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska. Jeżeli wywożone wyroby zawierają oprócz cukru buraczanego także cukier skrobiowy, powyższą normę zawartości cukru w wyrobach należy przyjmować dla obu cukrów łącznie.

§ 8.   ³

1)  Prawo do zwrotu podatku w myśl § 7 przysługuje tylko wytwórcy wymienionych tam wyrobów i to z warunkiem zobowiązania się przezeń pisemnie, że nie będzie używał do tych wyrobów ani miodu, ani innych nieopodatkowanych środków słodzących.

2) W razie niedotrzymania tego warunku wytwórca traci prawo do korzystania ze zwrotu podatku.

3) Zwrot podatku może dotyczyć tylko opodatkowanego cukru, jaki istotnie został zużyty do sporządzania danego wyrobu, a może być w nim ujawniony łącznie z cukrem zinwertowanym, z wyłączeniem, jednak cukru, który w ciągu sporządzania danego wyrobu wydzielił się lub zaniknął.

§ 9. 4  (skreślony).

§  10.

1) Zwrot podatku od cukru będzie przyznawany tylko od takich ilości wyrobów, które zawierają łącznie co najmniej 100 kg. cukru, a odnośnie do wódek i likierów odpowiednio do przepisów o magazynowaniu i wywozie tych wyrobów. Przepis ten nie dotyczy próbnych wysyłek.

2) Władza skarbowa II instancji może zezwolić na wyjątki od niniejszego przepisu.

§  11. ⁵

1)  Przedsiębiorca, zamierzający korzystać ze zwrotu podatku od cukru, powinien pisemnie zgłosić wywóz zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska wyrobów cukrowych właściwemu rejonowi kontroli skarbowej. W zgłoszeniu należy podać: a) imię, nazwisko i adres przedsiębiorcy, bądź firmę i siedzibę przedsiębiorstwa wysyłającego; b) datę i miejsce, skąd nastąpi wysłanie, oraz kraj, do którego wyroby mają być wysłane; c) urząd celny, przez który ma nastąpić wywóz zagranicę, albo - o ile chodzi o wywóz na obszar W. M. Gdańska - urząd celny, do którego ma być przekazana przesyłka; d) ilość i rodzaj opakowań, nazwę i wagę brutto wyrobów; e) ilość i rodzaj wewnętrznych opakowań w przesyłce; f) rodzaj i wagę netto poszczególnych rodzajów wyrobów; g) zawartość cukru buraczanego w poszczególnych rodzajach wyrobów w stosunku do ich wagi netto; h) zawartość cukru skrobiowego w poszczególnych rodzajach wyrobów w stosunku do ich wagi netto oraz i) ogólną ilość cukru (osobno buraczanego i skrobiowego), zawartego w wyrobach, od którego ma być zwrócony podatek.

2) Zamiast dokładnej ilości cukru, zawartego w poszczególnych rodzajach wyrobów, można wymienić w podaniu jej minimalną wysokość i odpowiednio do tego oznaczyć ogólną ilość cukru w wyrobach.

3) Urzędnik kontroli skarbowej sprawdzi zgodność treści zgłoszenia z rzeczywistością, ewentualnie pobierze próby wyrobów oraz dokona odprawy przesyłki; wynik tych czynności urzędnik stwierdzi na zgłoszeniu.

§ 12. Jeśli w opakowaniu znajdują się wyroby o różnej zawartości cukru, to muszą być oddzielone od siebie w osobnych paczkach.

§  13.

1) Przy określaniu wagi brutto i netto należy stosować odpowiednio przepisy paragrafu 67.

2) 6  Dla ułatwienia tych czynności urząd skarbowy akcyz i monopolów zezwoli na prośbę przedsiębiorcy na odważanie, pakowanie i urzędowe zamknięcie wyrobów przeznaczonych na wywóz w obecności organu kontroli skarbowej na miejscu w wytwórni.

§ 14.  Celem zbadania przesyłki na zawartość cukru pobiera się z niej próbki w obecności wytwórcy lub jego zastępcy prawnego w miejscu odprawy. Badanie próbki odbywa się na koszt wytwórcy w uprawnionej do tego pracowni chemicznej.

§ 15. 7  Jeżeli przedsiębiorca zobowiąże się pisemnie wyrabiać określone rodzaje wyrobów o stale jednakowej zawartości cukru, złoży odpowiednie wzory wyrobów oraz wynik urzędowego badania tych wyrobów i będzie wywoził tylko wyroby, odpowiadające tym wzorom, natenczas nic będzie podlegała urzędowemu badaniu każda przesyłka co do zawartości cukru, chyba, że przy odprawie powstałyby wątpliwości co do zawartości cukru w wysyłanych wyrobach i zgodności ze złożonemi wzorami. W każdym razie organa władzy skarbowej, dokonywające odprawy wyrobów, będą pobierały od czasu do czasu próbki tych wyrobów celem zbadania zawartości cukru; jeżeli przytem wynik badania będzie niższy więcej niż o 1% od zawartości cukru, ustalonej w złożonych wzorach tych wyrobów, koszt badania poniesie przedsiębiorca, w innych przypadkach koszt badania próbki obciąża Skarb Państwa.

§ 16.  Wyroby cukrowe, od których ma być zwrócony podatek, muszą być odprawiane przy współudziale urzędnika kontroli skarbowej, pod urzędowem zamknięciem i z zachowaniem przepisów § 75 - 79.

§ 17. 8  Wyniki odprawy wyrobów za zwrotem podatku od cukru wpisuje się do księgi według załączonego wzoru Nr. 1, którą prowadzi w przedsiębiorstwie miejscowy Kierownik rejonu kontroli skarbowej.

§  18.

1) Jeżeli w wyniku badania pobranej próby okaże się, że zawartość cukru w wyrobach jest wyższa niż to oznaczono w podaniu wytwórcy, to za podstawę obliczenia podatku przypadającego do zwrotu przyjmuje się zawartość podaną przez wytwórcę.

2) Jeżeli w wyniku analizy pobranej próby wyrobu zawartość cukru w tych wyrobach okaże się niższą od oznaczonej przez wytwórcę w podaniu, podatek przypadający do zwrotu będzie obliczony według wyniku analizy. Na wypadek różnicy poniżej 2% będzie przeprowadzone dochodzenie karne.

§ 19. 9  (skreślony).

§  20.

1) 10  Przy odprawie przetworów owocowych - ze względu na naturalną zawartość cukru w przerobionych owocach - zwraca się podatek tylko od 90% całej stwierdzonej zawartości cukru w przetworach.

2)  Za syrop rafinowany inwertowany przyznaje się zwrot podatku od 75% zawartości cukru, o ile analiza nie wykaże mniejszej zawartości.

§  21. ¹¹

1)  Celem otrzymania zwrotu podatku powinien przedsiębiorca wnieść podanie do właściwej izby skarbowej za pośrednictwem właściwego rejonu kontroli skarbowej; do podania należy dołączyć zgłoszenie, o którem mowa w § 11, dowód wywozu wyrobów zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska i ewentualnie wynik urzędowej analizy próbki wyrobów.

2) Izba skarbowa przyznaje i asygnuje przedsiębiorcy przypadający do zwrotu podatek.

§  22. ¹²

1)  Przedsiębiorcy, który wywiózł z kraju wyroby cukrowe z zachowaniem przepisów niniejszego rozporządzenia, służy, zamiast zwrotu podatku spożywczego od cukru, prawo nabycia cukru w cukrowni lub wolnym składzie bez opłaty podatku spożywczego, w ilości odpowiadającej wadze cukru, od którego przysługuje mu zwrot podatku.

2) W tym celu powinien przedsiębiorca wnieść podanie do właściwej izby skarbowej, za pośrednictwem Kierownika rejonu kontroli skarbowej pełniącego nadzór nad przedsiębiorstwem, podając ilość i rodzaj wywiezionych wyrobów oraz zawartość w nich cukru, od którego przysługuje zwrot podatku, oraz cukrownię w której zamierza nabyć cukier bez opłaty podatku; do podania należy dołączyć dowód wywozu wyrobów zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska i ewentualnie wynik urzędowej analizy próbki wyrobów.

3) Izba skarbowa udziela zezwolenia, zawiadamiając równocześnie o tem kontrolę skarbową przy cukrowni, lub wolnym składzie, w których ma być nabyty cukier zwolniony od podatku, oraz Kierownika rejonu kontroli skarbowej, pełniącego nadzór nad przedsiębiorstwem, które otrzymuje zezwolenie, celem odnotowania w księdze wysyłek

Zwolnienie cukru od podatku.

§ 23. Wolny jest od podatku cukier krajowy, cukrzyca oraz odcieki, przeznaczone do celów przemysłowych, na paszę di a bydła oraz do podkarmiania pszczół w stanie skażonym.

§ 24. Nieopodatkowany cukier, cukrzyca i od-cieki, przeznaczone do celów wymienionych w paragrafie 23 mogą być wydawane tylko po uprzedniem skażeniu na miejscu w cukrowni w obecności 2-ch urzędników kontroli skarbowej. Na okoliczność skażenia cukru winien być sporządzony protokół w 2-ch egzemplarzach, z których jeden pozostaje przy aktach cukrowni, drugi zaś przesyła organ skarbowy obecny przy skażeniu właściwemu urzędowi skarbowemu akcyz i monopolów.

§ 25. 13  Nabywca cukru odpowiada za zużycie cukru na przepisany cel od chwili wyjścia transportu cukru z cukrowni, winien dostarczyć środki skażające i zastosować się przytem do wymagań i wskazówek organu skarbowego dozorującego skażenia.

Usuwanie z cukru skażonego środka skażającego (odkażanie cukru) jest zabronione. Nie uważa się za odkażanie zabiegów, stosowanych przy rozpuszczaniu cukru bezpośrednio przed podaniem go pszczołom.

§  26.

1) Środek skażający, przeznaczony do skażenia nieopodatkowanego cukru winien być dokładnie sprawdzony przed użyciem.

2) W razie wątpliwości co do tożsamości i właściwości środków dostarczonych do skażenia cukru będą one zbadane na koszt nabywcy cukru w pracowni chemicznej wyższych uczelni, Dyrekcji Monopolu Spirytusowego, Państwowego Zakładu do Badanie. Środków Żywności, Centralnego Laboratorjum przy Instytucie Przemysłu Cukrowniczego w Polsce lub innych uprawnionych do tego pracowniach chemicznych.

§  27.

1) Skażanie cukru białego winno się odbywać w ten sposób, aby cząstki środka skażającego nie różniły się co do wielkości od cząstek cukru. W wypadkach znaczniejszej różnicy między cząstkami, gdy zachodzi obawa możności wydzielenia cukru, winien on być zmielony łącznie ze środkiem skażającym.

2) Skażanie odcieków należy przeprowadzać w ten sposób, by po dodaniu do nich przepisanych środków lub też otrąb albo śrutu jęczmiennego od-cieki utraciły stan płynny i mogły być przesyłane w naczyniach nieszczelnych. Można też dodać do nich soli bydlęcej w takiej ilości, by współczynnik czystości spadł poniżej 65º.

§ 28. 14  Nieopodatkowany cukier, cukrzyca lub odcieki, przeznaczone na paszę, oraz nieopodatkowany cukier, przeznaczony do podkarmiania pszczół, powinny być skażone środkami, wskazanemi w zezwoleniu na pobór tego cukru (§ 34).

§ 29.  Nieopodatkowany cukier miałko mielony lub puder, przeznaczony do wyrobu płynu ochronnego dla roślin lub błyszczu ma być skażony przez dodanie 5% sproszkowanego siarczanu miedzi.

§  30.

1) Nieopodatkowany cukier przeznaczony do wyrobu sztucznego jedwabiu i sztucznego włosia ma być skażony przez dodanie 5% ługu sodowego lub 5% ługu potasowego lub 10% węglanu sodowego lub 27% sody krystalicznej albo 13% węglanu potasowego.

2) Przy użyciu ługu sodowego lub potasowego, sody lub węglanu potasowego należy cukier przeznaczony do skażenia uprzednio rozpuścić w wodzie.

§  31.

1) Nieopodatkowany cukier przeznaczony do wyrobu mydła ma być skażony jednym z następujących środków; 1% proszku mydlanego lub 5% ługu sodowego, lub 5% ługu potasowego, lub 10% węglanu sodowego, lub 27% sody krystalicznej, lub 13% węglanu potasowego, lub 1% nafty.

2) Przy użyciu ługu sodowego lub potasowego, sody albo węglanu potasowego należy cukier przeznaczony do skażenia uprzednio rozpuścić w wodzie.

§ 32. Nieopodatkowany cukier, przeznaczony do wyrobu taniny ma być skażony domieszką 1% sproszkowanej taniny o zawartości garbnika co najmniej 40.%.

§  33.

1) Nieopodatkowany cukier w stanie skażonym przeznaczony do podkarmiania pszczół może być wydawany bezpośrednio hodowcom pszczół lub za pośrednictwem zawodowych organizacyj pszczelarskich i rolniczych do rozdziału pomiędzy właścicieli pasiek w ilości odpowiadającej istotnym potrzebom, a co najwyżej po -.2 kg rocznie na jeden ul pszczół.

2) 15  Organizacje, wymienione w ustępie poprzedzającym, obowiązane są prowadzić księgę przychodu i rozchodu cukru według załączonego wzoru Nr. 2, do której powinny być dołączone zaświadczenia izb rolniczych o ilości uli pszczół, posiadanych przez osoby uprawnione do poboru nieopodatkowanego cukru do podkarmiania pszczół.

3)   ¹⁶  (skreślony).

§ 34.   ¹⁷

1)  Pozwolenie na pobór nieopodatkowanego cukru v: sianie skażonym do celów przewidzianych w § 23 wydaje urząd skarbowy akcyz i monopolów właściwy dla miejsca siedziby przedsiębiorstwa, w którem cukier ma być zużyty.

2) Przedsiębiorca, zamierzający nabyć cukier, zwolniony od podatku, powinien złożyć w urzędzie skarbowym akcyz i monopolów państwowych podanie, w którem należy podać uzasadnienie potrzebnej ilości cukru, środek skażenia i produkt, jaki ma być wyrabiany z tego cukru.

2) Zezwolenia na pobór nieopodatkowanego cukru dla podkarmiania pszczół mogą być wydawane tylko na podstawie zaświadczeń właściwych izb rolniczych, stwierdzających, jaką ilość uli pszczół posiadają osoby, ubiegające się o wydanie zezwolenia.

§ 35. Izba skarbowa może zezwalać w wyjątkowych wypadkach na dokonywanie skażenia cukru przeznaczonego do celów określonych w § 23 poza cukrownią, w przedsiębiorstwach zużywających cukier. W tych wypadkach protokół o dokonaniu skażenia pozostaje przy aktach odnośnego przedsiębiorstwa, a wtórnik protokółu odsyła organ skarbowy, obecny przy skażeniu do cukrowni z której cukier pochodzi.

§ 36. Do stosowania innych środków skażenia nieopodatkowanego cukru potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu.

§ 37. Próbki cukru, za który nie uiszcza się podatki, nie mogą przekraczać jednorazowo 100 gramów np. każdy rodzaj cukru, i mogą być wysyłane wyłącznie i wiedzą organu kontroli skarbowej. Przedsiębiorca obowiązany jest oznajmić pisemnie urzędnikowi skarbowemu, dozorującemu cukrownię o pobraniu próbek, wymieniając wagę, jakość i ilość cukru zawartego w każdej próbce.

§ 38. Urzędnik skarbowy prowadzi wykaz pobieranych próbek, a po upływie miesiąca oznajmia przedsiębiorstwu sumę wywiezionych w ciągu tego miesiąca próbek celem wciągnięcia różnicy ponad 100 gramów dla każdej próbki na rozchód z wykazaniem przypadającego za tę ilość podatku, który musi być uiszczony do 8-go dnia bieżącego miesiąca lub zaliczony na rachunek udzielonego cukrowni kredytu.

do art. 11.

Uiszczanie podatku.

§ 39. Podatek od cukru wydawanego z cukrowni lub wolnego składu do wolnego obrotu do celów spożywczych winien być uiszczony przed wywiezieniem cukru z wyjątkiem wypadku przewidzianego w § 38 oraz z wyjątkiem zakredytowania tego podatku w trybie przepisanym niżej.

§  40.

1) Podatek przypadający od cukru wypuszczanego do wolnego obrotu (§ 39) może być kredytowany cukrowniom na przeciąg 6 oraz wolnym składom na przeciąg 2 miesięcy.

2) Celem uzyskania kredytu podatkowego przedsiębiorca winien złożyć podanie do właściwej izby skarbowej, wymieniając wysokość proszonego kredytu i sposób jego zabezpieczenia.

3) Izba skarbowa udziela kredytu podatkowego na przeciąg roku obrachunkowego.

§ 41. Nie mogą korzystać z kredytu: a) osoby znajdujące się w stanie upadłości, b) osoby karane sądownie za zbrodnie popełnione z chęci zysku tudzież za defraudacje podatkowe. Wyłączenie od korzystania z kredytu podatkowego z powodu karalności kończy się po upływie trzech lat od uprawomocnienia się wyroku.

§ 42. Zabezpieczenie kredytu może być dokonane: a) przez wpisanie do ksiąg wieczystych na rzecz Skarbu Państwa prawa zastawu lub kaucji hipotecznej, b) przez porękę zakładów kredytowych. zdolność poręki których uznała właściwa władza, c) przez zastaw akcyj Banku Polskiego tudzież papierów wartościowych, przyjmowanych pod zastaw przez Bank Polski, według ustalonego kursu, d) przez zastaw cukru, e) przez zastaw cukrowni, 'f) przez złożenie weksla kaucyjnego wystawionego przez zarząd cukrowni i żyrowanego przez 2-ch odpowiedzialnych członków zarządu względnie rady nadzorczej, przyczem ostatnie dwa rodzaje (e i f) zabezpieczenia. mogą być przyjmowane tylko za zezwoleniem Ministra Skarbu.

do art. 12

§  43.

1) Pokredytowany podatek od cukru płatny jest najpóźniej 15-go dnia 6-go względnie 2-go miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano cukier do wolnego obrotu.

2) W miarę spłaty zakredytowanej kwoty, kredyt wznawia się automatycznie, jeżeli wartość złożonego zabezpieczenia nie uległa zmniejszeniu lub wygaśnięciu. Stan kredytu musi być w każdej chwili widoczny z księgi przedsiębiorstwa.

3) W razie nieuiszczenia zakredytowanej kwoty podatku we właściwym terminie (ust. 1), zostanie ściągnięta w drodze przymusowej nietylko cała zaległa kwota wraz z odsetkami zwłoki w wysokości 2% w stosunku miesięcznym od dnia płatności, licząc każdy rozpoczęty miesiąc za cały, i kosztami egzekucji, lecz również wszelkie nawet później płatne kwoty pokredytowanego podatku. Nadto nieuiszczenie w terminie pokredytowanego podatku od cukru powoduje utratą prawa korzystania z kredytu, które może być przywrócone jedynie za zgodą Ministra Skarbu.

do art. 14.

Właściwość orzecznictwa.

§  44. ¹⁸

1)  Wymiar i orzekanie o należności i wysokości podatku od cukru krajowego oraz przekazywanego z obszaru W. M, Gdańska należy do właściwości urzędów skarbowych akcyz i monopolów, a przy przywozie cukru i wyrobów cukrowych z zagranicy, - do urzędów celnych, załatwiających odprawę celną. Podatek od zagranicznego cukru oraz wyrobów cukrowych pobierają urzędy celne razem z cłem.

2) Od wydanych w pierwszej instancji orzeczeń władzy skarbowej można wnieść odwołanie do władzy bezpośrednio wyższej, której orzeczenie w administracyjnym toku instancyj jest ostateczne.

3) Odwołanie ma być wniesione za pośrednictwem władzy, która wydała orzeczenie, w ciągu 14 dni, licząc od dnia następującego po doręczeniu orzeczenia.

do art. 15 i 16.

Urządzenie cukrowni.

§  45.

1) Do przechowywania nieopodatkowanego cukru obowiązaną jest cukrownia posiadać trwale zbudowane, suche i widne magazyny, nadające się do urzędowego zamknięcia i pomieszczenia całkowitej rocznej produkcji cukru.

2) Wstęp do tych magazynów dozwolony jest tylko w obecności urzędników skarbowych dozorujących cukrownię.

§  46.

1) Jeżeli ustrój cukrowni lub inne okoliczności nie pozwalają przedsiębiorcy na wybudowanie oddzielnych magazynów, to cukier może być przechowywany w odosobnionej części cukrowni, obejmującej oddziały, w których odbywa się krystalizacja, wirowanie, suszenie, ważenie i przechowywanie gotowego cukru i odcieków.

2) Wejścia do powyższej części cukrowni, okna i wszelkie połączenia nazewnątrz oraz z innemi oddziałami muszą być przystosowane do urzędowego zamknięcia. Dostęp do odosobnionej części fabryki jest możliwy tylko w obecności urzędników skarbowych dozorujących cukrownię. Okna i t. p. otwory w odosobnionych oddziałach cukrowni, magazynach oraz pomieszczeniach, w których odbywa się suszenie i ważenie cukru, przeznaczonych do przechowywania nieopodatkowanego cukru winny być zaopatrzone w gęste siatki druciane, urzędowo zabezpieczone.

3) W obrębie odosobnionej części cukrowni powinno być widne, czyste i ogrzane pomieszczenie dla przebywania i czynności służbowych urzędników skarbowych. Pomieszczenie to winno być zaopatrzone w niezbędne urządzenia kancelaryjne jako to stół, krzesła, przybory do pisania i t. p.

4) W zależności od miejscowych warunków mogą być wprowadzone oprócz przewidzianych w niniejszem rozporządzeniu - jeszcze i inne środki zabezpieczenia i kontroli obrotu cukrem w cukrowniach.

§ 47. Wszelkie zabudowania cukrowni oraz ich poszczególne pomieszczenia mają być zaopatrzone w odpowiednie napisy o ich przeznaczeniu.

do art. 17.

Wolne składy cukru.

§  48.

1) W wolnych składach cukru, które w treści niniejszego rozporządzenia będą oznaczane skrótem W. S., wolno przechowywać cukier pod węzłem podatku, przekazany z cukrowni położonych na obszarze Rzeczypospolitej.

2) W. S. musi osiągnąć obrót cukrem do wysokości co najmniej 3.000 kwintali rocznie.

3) W. S. mogą istnieć w zasadzie tylko w siedzibie urzędu skarbowego akcyz i monopolów. Na wyjątki może zezwolić Minister Skarbu.

§  49.

1) 19  Zezwolenia na prowadzenie W. S, udziela Minister Skarbu do odwołania. Zezwolenie mogą otrzymać tylko cukrownie oraz kupcy zarejestrowani, nie będący w stanie upadłości i nie karani sądownie za defraudacje podatkowe.

2)  O wydaniu i odebraniu zezwolenia na prowadzenie W. S. ogłasza się w Monitorze Polskim i Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Skarbu, podając w ogłoszeniu uprawnioną firmę, jej siedzibę oraz siedzibę właściwego dla składu urzędu skarbowego akcyz i monopolów.

§  50.

1) W. S. mogą mieścić się tylko w trwałych i suchych zabudowaniach, nadających się do urzędowego zabezpieczenia.

2) W W. S. nie wolno przechowywać żadnych innych towarów oprócz nieopodatkowanego cukru.

§ 51. Przedsiębiorca obowiązany jest przed uruchomieniem W. S. złożyć w izbie skarbowej zabezpieczenie do wysokości podatku, przypadającego od najwyższego składowego zapasu cukru. Przy przyjmowaniu zabezpieczenia izba skarbowa stosuje odpowiednie przepisy o zabezpieczeniu kredytu podatku od cukru, ustalone wyżej dla cukrowni (§ 42).

§ 52. Celem uzyskania zezwolenia na prowadzenie W. S. należy złożyć w urzędzie skarbowym akcyz i monopolów podanie, dołączając:

a) opis i plan pomieszczeń, przeznaczonych na skład oraz pomieszczeń przylegających z wykazaniem ich wzajemnej łączności; '

b) oświadczenie co do przypuszczalnego rocznego obrotu, najwyższego zapasu składowego, co do sposobu zabezpieczenia podatku (§ 51) i co do osoby, mającej zarządzać W. S.

§  53.

1) Po wydaniu zezwolenia na prowadzenie W. S. izba skarbowa zarządzi sprawdzenie składu na ogólnych zasadach. Protokół weryfikacyjny sporządza się w 2-ch egzemplarzach, z których jeden po zatwierdzeniu przez izbę skarbową pozostaje w urzędzie skarbowym akcyz i monopolów, drugi zaś ma być przechowywany przy aktach wolnego składu.

2) O zmianach w pomieszczeniach i urządzeniach składu należy oznajmić urzędowi skarbowemu akcyz i monopolów w przeciągu 8 dni po ich wykonaniu.

§ 54. Wolny skład może być uruchomiony dopiero po dokonaniu obwieszczenia w trybie przewidzianym w § 49.

§ 55. W W. S. powinna być do użytku kontroli skarbowej waga legalizowana i sprawdzana.

§  56.

1) W. S. może być czynny tylko w godzinach dziennych, a mianowicie od kwietnia do października włącznie, od godziny 6-ej do 19-tej, a od listopada do marca włącznie od godz. 7-ej do 17-ej.

2) Na wyjątki od tego przepisu może zezwolić urząd skarbowy akcyz i monopolów.

§ 57. Cukrownia może wysyłać cukier pod węzłem podatku do wolnego składu tylko za świadectwem przewozowem wzór Nr. 3. O nadejściu przesyłki przedsiębiorca obowiązany jest zawiadomić właściwego urzędnika kontroli skarbowej, który winien sprawdzić przesyłkę i towarzyszące jej dowody.

§  58.

1) Zezwolenie na prowadzenie W. S. wygasa przez zrzeczenie się uprawnionego przedsiębiorcy lub jego śmierć albo też przez cofnięcie mu zezwolenia.

2) W razie zamknięcia W. S. wskutek wygaśnięcia lub odebrania uprawnienia ma być uiszczony podatek od całego zapasu cukru, pozostałego w W. S. w ciągu 15 dni, o ile zapas ten nie zostanie w tym terminie przekazany do cukrowni lub innego W. S. albo też wywieziony zagranicę.

Weryfikacja.

§  59. ²⁰

1)  Sprawdzenie (weryfikację) cukrowni przeprowadza komisja, złożona z urzędników skarbowych pod przewodnictwem starszego urzędnika w stopniu co najmniej Kierownika rejonu kontroli skarbowej.

2) Przed terminem wyznaczonym na sprawdzenie przedsiębiorca ma poczynić w cukrowni wszelkie niezbędne przygotowania, aby komisja zaraz po przybyciu na miejsce mogła przystąpić do czynności.

3) Sprawdzenie (weryfikacja) cukrowni wymaga następujących czynności:

a) oględzin i sprawdzenia z opisem pomieszczeń, przyrządów i naczyń fabrycznych,

b) przemiaru naczyń,

c) zbadania i zabezpieczenia pomieszczeń fabrycznych w celach skutecznej kontroli produkcji,

d) sporządzenia protokółu o sprawdzeniu.

§ 60. Wszystkie pomieszczenia fabryczne oraz lokale bezpośrednio z niemi, połączone należy obejrzeć, zbadać ich przeznaczenie i oznaczenie odpowiedniemi napisami oraz sprawdzić podług opisu i planu sytuacyjnego. Należy również obejrzeć wszystkie przyrządy i naczynia fabryczne i dopilnować, by były oznaczone numerami kolejnemi zgodnie z opisem i planem wewnętrznego urządzenia cukrowni.

§  61.

1) Naczynia i zbiorniki, służące w cukrowni do przechowywania wszelkich odcieków cukrowych mierzy się sposobem geometrycznym przy pomocy taśmy lub miary metrycznej. W tym celu należy ustalić ze ścisłością do 1 cm wszystkie zasadnicze wewnętrzne wymiary danego naczynia lub zbiornika, jak długość, szerokość, średnicę lub głębokość.

2) Z ustalonych wymiarów oblicza się pojemność naczynia w cm³, a następnie w litrach, stosując odpowiednie wzory geometryczne zależnie od postaci naczynia, czy zbiornika np. dla walców π d² h/4 dla stożków ściętych π h/3 (R² + r² + Rr), dla prostopadłościanu abh i t. d. W przytoczonych wzorach: a = długość, b = szerokość, h = głębokość (wysokość), d = średnica, R = promień, czyli połowa średnicy dna, r = promień górnego obwodu, π = 3,14 (stosunek obwodu do średnicy).

§  62.

1) Po ukończeniu sprawdzenia komisja sporządza ogólny protokół weryfikacyjny w 2 egzemplarzach z wymienieniem w nim wyników pomiarów. Jeden egzemplarz protokółu przechowuje się w cukrowni, drugi zaś w urzędzie skarbowym akcyz i monopolów.

2) Weryfikacja nowej lub przebudowanej cukrowni wymaga zatwierdzenia władzy skarbowej II instancji, bez którego cukrownia nie może być uruchomiona.

3) Cukrownie, których urządzenia nie uległy zmianom, mogą być uruchomione po sprawdzeniu za zezwoleniem przewodniczącego komisji sprawdzającej.

§ 63. O przeprowadzenie sprawdzenia (weryfikacji) cukrowni przedsiębiorca obowiązany jest zwrócić się do urzędu skarbowego akcyz i monopolów z wymienieniem zaszłych zmian w urządzeniu, przyrządach, zbiornikach i t. p. od ostatniego sprawdzenia i złożyć spisy, opisy lub rysunki tych części i urządzeń, które zostały zmienione.

do art. 22-31.

Dozorowanie cukrowni.

§  64.

1) Wstęp do magazynu gotowego i zważonego cukru oraz do odosobnionych oddziałów cukrowni dozwolony jest przedsiębiorcy i pracownikom cukrowni tylko w obecności urzędnika skarbowego dozorującego cukrownię, któremu przysługuje prawo kontroli nad osobami wydalającemi się z tych pomieszczeń.

2) Połączenia między oddziałami cukrowni niezabezpieczonemi a zabezpieczonemi winny być ograniczone do istotnej potrzeby i pozostają pod stałym dozorem urzędników skarbowych. Jeżeli połączenia takie nie mogą być dokładnie obserwowane przez urzędnika skarbowego dozorującego główne wejścia do odosobnionego oddziału, to inne połączenia muszą być urzędownie zamknięte.

3) Jeżeli skutkiem ustroju cukrowni jest rzeczą konieczną dla skutecznej kontroli wyznaczenie więcej niż 2 urzędników skarbowych, koszta delegowania większej liczby urzędników ponosi przedsiębiorstwo według obrachunku podanego przez urząd skarbowy akcyz i monopolów stosownie do rzeczywistych kosztów delegacji urzędników skarbowych na czas kampanii, względnie wykonywania kontroli. Przypadające kwoty należy wpłacać co miesiąc do kasy skarbowej do depozytu urzędu skarbowego akcyz i monopolów.

do art. 32-34.

Ważenie, pakowanie i magazynowanie cukru.

§  65.

1) Ważenie i pakowanie cukru gotowego powinno się odbywać pod nadzorem kontroli skarbowej w pomieszczeniu, które ma być zabezpieczone od potajemnego usuwania nieopodatkowanego cukru. To pomieszczenie może mieć połączenie z innemi oddziałami cukrowni tylko przez suszarnię i mieć tylko jedno wyjście nazewnątrz.

2) W cukrowniach posiadających oddziały odosobnione, pozostające pod stałym dozorem, ważenie i pakowanie odbywa się w tych oddziałach.

§ 66. 21  W każdej cukrowni powinna się znajdować w pomieszczeniu, służącem do ważenia cukru, legalizowana waga i odważniki. Oprócz takiej wagi, przeznaczonej do użytku przedsiębiorstwa, powinna się znajdować w temże pomieszczeniu waga, przeznaczona do wyłącznego użytku służbowego urzędników skarbowych.

§  67.

1) Przy pakowaniu cukru zważonego należy uprzednio zważyć osobno, przeznaczone do pakowania beczki, skrzynie lub worki wraz z niezbędnemi dodatkami jako to: gwoździe, słoma, deski, sznurki i t. p., a ustaloną w ten sposób tarę zapisać do księgi magazynowej.

2) Po zważeniu zapakowanego cukru zapisuje się do księgi magazynowej wagę brutto i wagę netto, oznaczając tę ostatnią z różnicy między wagą brutto a tarą. Przy opakowaniach wymienionych w art. 2 ustęp końcowy powołanego na wstępie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej uważa się wagę brutto za netto.

3) Na każdem opakowaniu oznacza się wyraźnie barwą lub na druczkach cechę cukrowni, wagę netto cukru, tarę i numer kolejny opakowania. Za zezwoleniem urzędu skarbowego akcyz i monopolów można zamiast numeracji każdego opakowania poprzestać na numeracji partji, obejmującej większą liczbę opakowań jednakowych, stosownie do przyjętego w cukrowni systemu.

§  68.

1) 22  Po zważeniu w sposób wyżej określony i zapisaniu do księgi magazynowej przenosi się cukier w obecności urzędnika skarbowego do magazynu. Magazyn ma się znajdować pod zamknięciem urzędowem. Poza magazynem nie wolno przechowywać gotowego cukru nieopodatkowanego z wyjątkiem wypadków przewidzianych w § 46.

2)  Przy istnieniu kilku magazynów tej samej cukrowni należy prowadzić księgi pomocnicze dla każdego magazynu osobno.

do art. 35-37.

§  69.

1) 23  Opakowania z cukrem przechowywane w magazynach powinny być złożone w takim porządku, by sprawdzenie magazynu nie nastręczało trudności. Poszczególne partje cukru mają być oznaczone na osobnych tabliczkach, umieszczonych przy tych partjach. Ponadto na osobnych tabliczkach, umieszczonych przy poszczególnych stertach cukru, powinna być oznaczona ilość cukru, jaka się znajduje w odnośnej stercie.

2)  Półfabrykaty cukru mają być złożone oddzielnie, w odpowiednich zasiekach lub naczyniach w sposób nadający się do obliczenia.

Sprawdzanie zapasów cukru.

§  70.

1) 24  Urzędnicy skarbowi, kontrolujący cukrownię obowiązani są od czasu do czasu przynajmniej jednak 2 razy na rok wykonywać szczegółową rewizję zapasów cukru. Przy takiej rewizji cukrowni należy stwierdzić na podstawie ksiąg urzędowych czy ilość cukru otrzymanego w magazynie odpowiada w przybliżeniu przerobionym w cukrowni surowcom, uwzględniając przytem zwykłe ubytki, powstające w czasie przerobu. Przy takiej rewizji sprawdza się szczegółowo pozostałość gotowego cukru, porównywując ją z pozostałością książkową. Przy takiej rewizji sprawdza się szczegółowo na podstawie obliczenia ilości opakowań i wagi netto cukru w tych opakowaniach pozostałość gotowego cukru, porównywając ją z pozostałością książkową. W razie powzięcia przez organ rewidujący wątpliwości co do dokładności wagi netto cukru w poszczególnych opakowaniach należy dla określenia ubytku, bądź nadwyżki przeważyć co najmniej 1% cukru znajdującego się w magazynie i na podstawie wyników ważenia ustalić przeciętną wagę jednego opakowania, która służy za podstawę do określenia rzeczywistego zapasu cukru. Wybór opakowań przy przeważaniu cukru należy do organu rewidującego.

2)   ²⁵  Ponadto naczelnik urzędu skarbowego akcyz i monopolów oraz Kierownik rejonu kontroli skarbowej obowiązani są przy każdej bytności w cukrowni porównywać stan magazynu z zapisami w księdze magazynowej i sprawdzać na wyrywki wagę gotowego cukru w opakowaniu.

3)   ²⁶  O sprawdzeniu zapasów oraz o wyniku czynności rewizyjnych czyni się wpis w odpowiedniej księdze kontroli przez całą jej szerokość. Przedsiębiorca wytwórni lub jego zastępca, o ile jest obecny przy rewizji, podpisuje wpis rewizyjny w księdze i ewentualnie zaznacza przytem swoje uwagi co do treści wpisu.

Nadwyżki i ubytki.

§  71.

1) Jeżeli przy rewizji rzeczywisty zapas cukru w magazynie okaże się większym od tego, jaki powinien się znajdować wedle ksiąg cukrowni, natenczas cała stwierdzona nadwyżka cukru ma być zapisana na przychód w odnośnych księgach cukrowni.

2) 27  W razie stwierdzenia ubytku cukru ponad 0,3% cukru w poszczególnych opakowaniach bądź naczyniach lub braku całych opakowań z cukrem, zapisuje się natychmiast całą brakującą ilość cukru na rozchód w odnośnych księgach cukrowni, przedsiębiorstwo zaś obowiązane jest zapłacić od niej podatek spożywczy w ciągu trzech dni. Ubytki cukru powstałe w poszczególnych opakowaniach lub naczyniach do powyższej wysokości mogą być uzupełnione z posiadanych przez przedsiębiorstwo zapasów cukru bez opłaty podatku. Użycie cukru bez opłaty podatku na uzupełnienie ubytku może nastąpić jedynie w obecności urzędnika kontroli skarbowej. Z czynności tej należy spisać protokół w dwóch egzemplarzach; jeden egzemplarz protokółu należy przesłać urzędowi skarbowemu akcyz i monopolów państwowych, a drugi pozostawić w przedsiębiorstwie, jako dowód odnośnej pozycji rozchodu cukru bez opłaty podatku.

3)   ²⁸  Ubytki cukru podlegają opodatkowaniu w wysokości oznaczonej dla cukru pozakontyngentowego.

Zniszczenie cukru.

§ 72.  W razie zajścia wypadków, które spowodowały zniszczenie cukru (art. 37) osoba odpowiedzialna za ciążący na niej podatek winna niezwłocznie, w żadnym razie nie później niż w 24 godziny po wypadku, donieść o zniszczeniu lub uszkodzeniu cukru najbliższemu urzędnikowi kontroli skarbowej, który przystąpi natychmiast do sprawdzenia otrzymanego doniesienia i przedłoży w drodze służbowej wyniki swego dochodzenia urzędowi skarbowemu akcyz i monopolów.

Zwrot cukru do ponownego przerobu.

§ 73. Cukier zważony i wpisany do księgi magazynowej może być wzięty do ponownego przerobu jedynie za zgodą urzędu skarbowego akcyz i monopolów z wyraźnem zaznaczeniem tego w odnośnych księgach cukrowni.

do art. 38-41.

Wywóz cukru do wolnego obrotu.

§  74.

1) 29  Wywóz cukru z cukrowni i wolnego składu do wolnego obrotu może nastąpić tylko w obecności urzędnika skarbowego. Najmniejsza. ilość cukru, jaką można wywieźć z cukrowni tub wolnego składu wynosi 100 klg. z wyjątkiem wyczerpania zapasu cukru w cukrowni poniżej 100 klg. Urząd skarbowy akcyz i monopolów państwowych może zezwolić na wywiezienie z cukrowni lub wolnego składu mniejszej ilości cukru, aniżeli 100 kg.

2)  Na każdą partję cukru wydawanego do wolnego obrotu, niezależnie od 'jego gatunku, oraz odcieków nie wyłączając melasy, cukrownie oraz W. S. wydaje świadectwo przewozowe według wzoru Nr. 3 względnie 4, w którem oznacza się nazwę i siedzibę przedsiębiorstwa, dzień, miesiąc i rok wydania partji, miejsce przeznaczenia cukru, gatunek cukru oraz wagę netto i brutto, tudzież współczynnik czystości odcieków i melasy.

3) W razie zgubienia w drodze świadectwa przewozowego przewoźnik obowiązany jest oznajmić o tem najbliższemu urzędnikowi kontroli skarbowej.

.Wywóz cukru pod węzłem podatku.

§  75.

1) Cukrownia, zawiadamiając o wywozie cukru pod węzłem podatku, wręcza jednocześnie organowi dozorującemu cukrownię sporządzone według wzoru Nr. 3 świadectwo przewozowe i wtórnik tegoż. Organ dozorujący sprawdza zgodność obu egzemplarzy, stwierdza wagę przeznaczonego do wywozu cukru i zaznacza wynik tego stwierdzenia na świadectwie przewozowem i wtórniku tegoż. Następnie zabezpiecza urzędowemi plombami środki przewozowe, w których cukier załadowano, w ten sposób, ażeby bez naruszenia tego zaniknięcia urzędowego dostęp do cukru był utrudniony. Ilość nałożonych plomb oraz ich znaki i numery, znaki i numery środków przewozowych uwidocznia w świadectwie przewozowem i jego wtórniku.

2) Po sprawdzeniu urzędnik dozorujący cukrownię zaopatruje oba egzemplarze świadectwa przewozowego w swój podpis i urzędową pieczęć, poczem wręcza świadectwo przewozowe zgłaszającej wywóz cukrowni, a wtórnik tegoż świadectwa przesyła natychmiast w liście poleconym pod adresem organu dozorującego miejsce przeznaczenia przesyłki, względnie granicznego urzędu celnego.

3) Organ dozorujący miejsce przeznaczenia przesyłki cukru, otrzymawszy wtórnik świadectwa przewozowego, porównuje go z wręczonym mu przez przedsiębiorcę miejsca przeznaczenia przesyłki oryginałem świadectwa przewozowego, stwierdza stan przesyłki i stan oraz znaki i numery zamknięć urzędowych i w razie zgodności potwierdza tę okoliczność na obu egzemplarzach świadectwa przewozowego i wręcza oryginał przedsiębiorcy jako dowód wpisu do księgi magazynowej, a wtórnik zwraca organowi wysyłając emu. Organ wysyłający, otrzymawszy wtórnik świadectwa przewozowego, wręcza ten wtórnik przedsiębiorstwu wysyłającemu, jako dowód rozchodu do książki magazynowej.

4) W razie stwierdzenia po nadejściu przesyłki do miejsca przeznaczenia naruszenia zamknięć urzędowych lub braku cukru, organ dozorujący spisuje protokół karny przeciw przedsiębiorcy zakładu przewozowego i po przeprowadzeniu wstępnych dochodzeń przesyła do urzędowi skarbowemu akcyz i monopolów. W razie stwierdzenia podczas przewozu naruszenia zamknięć urzędowych lub zagubienia świadectwa przewozowego albo zajścia innego wypadku mającego wpływ na stan przesyłki cukru, przewoźnik jest obowiązany donieść o tem najbliższemu organowi kontroli skarbowej, który stwierdza protokolarnie podane okoliczności oraz stan przesyłki i po podpisaniu protokółu przez przewoźnika doręcza mu go celem dołączenia do dokumentów przewozowych, a odpis protokółu przesyła po bezzwłocznem przeprowadzeniu wstępnych dochodzeń organowi dozorującemu przedsiębiorstwo wysyłające.

5) W razie zachodzących podejrzeń popełnienia jakichkolwiek nadużyć ma organ skarbowy, stwierdzający stan przesyłki na skutek doniesienia przewoźnika, spisać protokół karny i przedłożyć go po bezzwłocznem przeprowadzeniu dochodzeń wstępnych urzędowi skarbowemu akcyz i monopolów.

§  76.

1) Gdy zajdzie konieczność zmiany miejsca przeznaczenia przesyłki cukru podczas przewożenia jej, przedsiębiorstwo wysyłające lub przewoźnik winien zawiadomić o tem urzędnika kontroli skarbowej najbliżej zamieszkałego od miejsca, w którem przesyłka znajduje się w danej chwili.

2) Wezwany urzędnik kontroli skarbowej wpisuje w świadectwie przewozowem zmianę miejsca przeznaczenia oraz odbiorcy i zawiadamia o tem urzędnika kontroli skarbowej dozorującego przedsiębiorstwo wysyłające, tudzież urzędnika względnie organ skarbowy właściwy dla pierwotnego miejsca przeznaczenia, przesyłki. Ten ostatni po otrzymaniu zawiadomienia prześle urzędowo wtórnik świadectwa przewozowego, odpowiednio zmienionego, do nowego miejsca przeznaczenia przesyłki.

3) Zmiana przeznaczenia może nastąpić również już po nadejściu przesyłki do początkowo wyznaczonego miejsca odbioru, jednak tylko przed przyjęciem przesyłki i przed zdjęciem zamknięcia urzędowego tudzież z zachowaniem przepisów podanych w punkcie 1 i 2 niniejszego paragrafu.

§  77.

1) Gdy zajdzie konieczność podziału przesyłki cukru podczas jej przewożenia, przedsiębiorstw-o wysyłające lub przewoźnik obowiązany jest zawiadomić o tem urzędnika kontroli skarbowej, najbliżej zamieszkałego od miejsca w którem przesyłka znajduje się w danej chwili.

2) Wezwany urzędnik kontroli skarbowej uskuteczni odpowiednią zmianę w świadectwie przewozowem, a nowoutworzone przesyłki odprawi w przepisany sposób po zaopatrzeniu ich od siebie w odpowiednie zaświadczenia. O podziale przesyłki wezwany urzędnik kontroli skarbowej zawiadomi szczegółowo urzędnika dozorującego przedsiębiorstwo wysyłające oraz urzędnika względnie organ skarbowy właściwy dla miejsca przeznaczenia przesyłki.

§ 78. Przeładowanie przesyłki cukru w czasie jej przewozu winno się również odbywać w obecności urzędnika kontroli skarbowej w sposób wyżej podany.

Wywóz cukru zagranicę i na obszar W. M. Gdańska.

§  79.

1) Wywóz cukru zagranicę odbywa się z zachowaniem przepisów §§ 75 - 78 tylko przez urzędy celne I klasy, położone przy linjach kolei żelaznych lub drogach wodnych.

2) Przesyłki kierowane. do W. M. Gdańska podlegają postępowaniu przekazowemu stosownie do umowy polsko - gdańskiej (Dz. U. R. P. z r. 1922 Nr. 16, poz. 139).

§  80.

1) Wyjście przesyłki cukru wysłanego pod węzłem podatku zagranicę ma być bezzwłocznie potwierdzane przez odnośne urzędy celne.

2) Jeżeli wyjście przesyłki cukru wysłanego pod węzłem podatku zagranicę względnie nadejście na obszar W. M. Gdańska nie zostanie w przepisany sposób potwierdzone do 3-ch 'miesięcy od daty wysłania, natenczas przedsiębiorstwo, z którego cukier został wysłany będzie obowiązane zapłacić podatek od tego cukru do dni 14-tu, o ile w inny sposób nie udowodni wyjścia cukru zagranicę względnie nadejścia do W. M. Gdańska.

Dokonywanie analiz chemicznych.

§ 81. Do wykonywania analiz chemicznych i wydawania orzeczeń analityczno-chemicznych w sprawach wynikających z przepisów dotyczących opodatkowania cukru powołuje się Centralne Laboratorjum Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego w Warszawie oraz okręgowe laboratorja tej Dyrekcji w Krakowie, we Lwowie, w Poznaniu, w Wilnie i Lublinie.

do art. 42-44.

Księgi kontroli.

§ 82. 30  Cukrownie, rafinerje i wolne składy cukru obowiązane są prowadzić księgi według załączonych wzorów, a mianowicie: a) księgę Nr. 1 główną, która jest podstawową dla obrachunku z przedsiębiorstwem i powinna zawierać dane o rozchodzie cukru gotowego tudzież rachunek należnego i wpłaconego podatku (wzór Nr. 5) ; b) księgę Nr. 2 magazynową, przychodu i rozchodu cukru (wzór Nr. 6) ; c) księgę Nr. 3 dla rafineryj tak samoistnych, jak i przy cukrowniach dla obrachunku obrotu cukru surowego i rafinady (wzór Nr. 7). Na rozchód tej księgi zapisuje się kryształ wydany do rafinowania lub nazewnątrz w stanie nierafinowanym; kryształ, rafinada i odcieki rafinacyjne muszą przechodzić również przez księgę magazynową i główną, o ile są wydawane z cukrowni; d) księgę Nr. 4 dla rafineryj samoistnych dla kontroli przychodu cukru surowego i rozchodu rafinady (wzór Nr. 8) ; i e) księgę Nr. 5 produkcyjną dla kontroli przerobu surowców (buraków, melasy i t. p.) i półfabrykatów z wykazaniem ich wydajności (polaryzacji, rendement) (wzór Nr. 9); księga ta powinna zawierać dane mogące służyć do orjentacji w całokształcie produkcji przedsiębiorstwa.

§  83.

1) Wpisy do ksiąg nie mogą zawierać podskrobań, zamazań, a wszelkie poprawki powinny być dokładnie uwidocznione i w przepisany sposób omówione. Każda stronica powinna być podsumowana i dodana do poprzedniego przeniesienia.

2) W końcu miesiąca sporządza się obrachunek miesięczny i odpisy z ksiąg Nr. Nr. 1, 2, 3 i 4 za miesiąc ubiegły i przesyła się do izby skarbowej na ogólnych zasadach przepisów rachunkowych.

3) Odpisy muszą być poświadczone przez urzędnika skarbowego dozorującego przedsiębiorstwo i podpisane przez kierownika przedsiębiorstwa.

§ 84. Dokumenty służące za podstawę wpisów powinny być wszyte do teczek osobnych dla każdej księgi i znajdować się przy księgach przedsiębiorstwa a na żądanie kontrolujących urzędników być im przedkładane do wglądu i rewizji.

§ 85. 31  W końcu roku obrachunkowego (31 sierpnia) przedsiębiorca obowiązany jest księgi obrachunkowe (Nr. Nr. 1, 2, 3 i 4) zamknąć a pozostałości przenieść do nowych ksiąg, których otwarcie (przeniesienie) zaświadcza właściwy Kierownik rejonu kontroli skarbowej.

§ 86.  Druki i księgi przesłanych wzorów sporządza przedsiębiorstwo swoim kosztem i nie później niż 1 lipca składa w urzędzie akcyz i monopolów dla parafy.

Przepis przechodni.

§  87.

1) Istniejące dotąd przedsiębiorstwa, które już dawniej uczyniły zadość przepisom dotyczącym opisu i planów cukrowni (art. 18) wolne są od ponownego ich sporządzania, chyba, że opis i plan znajdują się w stanie nienadającym się do urzędowego użytku.

2) Księgi i druki przewidziane w niniejszem rozporządzeniu obowiązują od początku kampanii 1928/29 r.

§ 88. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Wzór Nr. 1.

Załącznik do § 17.

KSIĘGA

odprawy wyrobów cukrowych, wywiezionych zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska za zwrotem podatku od cukru z fabryki położonej w ...... .należącej do ...... Rok ......

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór Nr. 2

Załącznik do § 33.

KSIĘGA

przychodu i rozchodu cukru skażonego do podkarmiania pszczół w okresie ......

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór Nr. 3

Załącznik do §§ 57, 74 i 75.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór Nr. 4

Załącznik do § 74.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

WzórNr.5

Załącznik do § 62.

KSIĘGA Nr. 1

kontroli należnych i uiszczonych opłat skarbowych, jak również kredytów, przyznanych fabryce cukru ...... znajdującej się w powiecie ...... województwa ...... i będącej własnością ...... na kampanję 19.... r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór Nr. 6

Załącznik do § 82.

KSIĘGA Nr. 2.

przychodu i rozchodu cukru w cukrowni ...... znajdujące; się w powicie ...... własnością ...... na kampanję 19 ...... r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór Nr. 7

Załącznik do § 82.

KSIĘGA Nr. 3.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór Nr.8

Załącznik do § 82.

KSIĄŻKA Nr. 4.

kontroli produkcji

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór Nr. 9

Załącznik do § 82.

KSIĄŻKA Nr. 5.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

1 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swoją bezprzedmiotowość.

2 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

3 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

4 § 9 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

5 § 11 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

6 § 13 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 9 lutego 1932 r. (Dz.U.32.12.76) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 1932 r.

7 § 15:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 9 lutego 1932 r. (Dz.U.32.12.76) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 1932 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

8 § 17 zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

9 § 19 skreślony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

10 § 20 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

11 § 21:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 9 lutego 1932 r. (Dz.U.32.12.76) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 1932 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

12 § 22:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 9 lutego 1932 r. (Dz.U.32.12.76) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 1932 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

13 § 25 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

14 § 28 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

15 § 33 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

16 § 33 ust. 3 skreślony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

17 § 34 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

18 § 44 zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

19 § 49 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

20 § 59 zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

21 § 66 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

22 § 68 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

23 § 69 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

24 § 70 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

25 § 70 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

26 § 70 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

27 § 71 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 20 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

28 § 71 ust. 3 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 20 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

29 § 74 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 21 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

30 § 82 zmieniony przez § 1 pkt 22 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

31 § 85 zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

• Identyfikator: Dz.U.1928.61.564
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o opodatkowaniu cukru.
• Data aktu: 17/04/1928
• Data ogłoszenia: 14/06/1928
• Data wejścia w życie: 14/06/1928