Zaopatrywanie zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia i badanie zwierząt na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA

z dnia 22 marca 1928 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Komunikacji o zaopatrywaniu zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia i o badaniu zwierząt na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych.

Na podstawie postanowień zawartych w zdaniu pierwszem i pod lit. a) i b) art. 17 oraz na podstawie art. 112 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. R. P. Nr. 77, poz. 673) zarządza się co następuje:

A. Obrót zwierzętami w kraju.

I. O zaopatrywaniu zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia.

§ 1-6. 1 (uchylone).

II. O badaniu zwierząt na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych.

§ 7. 2 Całowagonowe przesyłki drobiu podlegają przy załadowaniu na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych badaniu przez powiatowego lekarza weterynaryjnego lub przez lekarza weterynaryjnego upoważnionego do tego przez wojewodę.

Całowagonowe przesyłki drobiu winny być zbadane przez powiatowego lekarza weterynaryjnego lub przez lekarza weterynaryjnego upoważnionego przez wojewodę również przy wyładowaniu, jeżeli od czasu badania przy załadowaniu upłynęło więcej niż 24 godziny.

§ 8. 3 Drób w mniejszych niż całowagonowe przesyłkach oraz wszelkie przesyłki zwierząt jednokopytowych, bydła rogatego, świń, owiec i kóz podlegają badaniu przez powiatowego lekarza weterynaryjnego lub przez lekarza weterynaryjnego upoważnionego przez wojewodę przed załadowaniem - względnie przy wyładowaniu - na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych we wszystkich wypadkach, w których badanie takie zostanie zarządzone w wykonaniu rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 9 stycznia 1928 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. R. P. Nr. 19, poz. 167).

§ 9. 4 W razie niebezpieczeństwa zaraźliwych chorób zwierzęcych wojewoda - za zgodą Ministra Rolnictwa - może na obszarach zapowietrzonych i zagrożonych zarządzić badanie przy załadowaniu - na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych zwierząt jednokopytowych, bydła rogatego, świń, owiec i kóz, jak również badanie przy wyładowaniu wymienionych gatunków zwierząt, pochodzących z obszarów zapowietrzonych lub zagrożonych.

Badanie przez powiatowego lekarza weterynaryjnego lub przez lekarza weterynaryjnego upoważnionego przez wojewodę przy wyładowaniu nie jest wymagane w rzeźniach i na targowiskach rzeźnych, połączonych torem kolejowym, w których badanie przy wyładowaniu przez ustanowionego tam lekarza weterynaryjnego jest zapewnione.

Zarządzenie badania na podstawie paragrafu niniejszego należy ograniczyć do gatunków zwierząt wrażliwych na daną zarazę i zarządzenie to należy uchylić po wygaśnięciu zarazy lub usunięciu niebezpieczeństwa jej rozszerzenia.

§ 10. 5 O wyniku badania powiatowy lekarz weterynaryjny lub lekarz weterynaryjny upoważniony przez wojewodę winien wystawić świadectwo zdrowia według załączonego wzoru Nr. 2 na każdy wagon lub oddział statku osobno i dołączyć przynależne świadectwa miejsca pochodzenia, podając na świadectwie zdrowia ich ilość, datę załadowania, numer wagonu lub oddziału statku oraz liczbę dziennika badania (ust. drugi). Co do opisu zwierząt powiatowy lekarz weterynaryjny lub lekarz weterynaryjny upoważniony przez wojewodę może powołać się na załączone świadectwa miejsca pochodzenia.

Wzory świadectw zdrowia będą drukowane jako zeszyty sznurowane, zawierające po sto kartek kolejno numerowanych (dziennik badania). Każda kartka zeszytu składa się z trzech odcinków: grzbietowy odcinek po wypełnieniu zostaje w zeszycie, drugi po wypełnieniu wydaje się posiadaczowi jako pokwitowanie z otrzymanych opłat, a trzeci - po wypełnieniu wydaje się jako świadectwo zdrowia.

Świadectwa zdrowia winny być zaopatrzone w podpis powiatowego lekarza weterynaryjnego lub lekarza weterynaryjnego upoważnionego przez wojewodę i w urzędową pieczęć powiatowego lekarza weterynaryjnego.

Wzoru świadectwa zdrowia, przeznaczonego do obrotu krajowego, nie wolno używać dla przesyłek zwierząt, przeznaczonych do wywozu zagranicę.

§ 11. 6 Posiadacz zwierząt winien o zamierzonem załadowaniu lub wyładowaniu zwierząt, podlegających obowiązkowi badania jak również w przypuszczalnym terminie nadejścia przesyłki zwierząt na stację graniczną, zawiadomić właściwego powiatowego lekarza weterynaryjnego lub lekarza weterynaryjnego upoważnionego przez wojewodę najpóźniej na dwanaście godzin przed załadowaniem lub wyładowaniem.

§ 12. 7 (skreślony).

B. Wywóz zwierząt zagranicę.

§ 13. 8 (uchylony).

§ 14. Zwierzęta przeznaczone do wywozu zagranicę winny być przy załadowaniu na stacji kolejowej lub przystani wodnej w każdym wypadku zbadane przez powiatowego lekarza weterynaryjnego lub przez innego lekarza weterynaryjnego, upoważnionego do tego przez wojewodę za zgodą Ministra Rolnictwa.

§ 15. 9 Powiatowy lekarz weterynaryjny lub lekarz weterynaryjny upoważniony przez wojewodę winien o wyniku badania wystawić świadectwo zdrowia według załączonego wzoru Nr. 4, dla każdego wagonu lub oddziału statku osobno. Wystawianie świadectw według tego wzoru dla zwierząt, przeznaczonych do obrotu krajowego, jest wzbronione. Świadectwa te winny zawierać: ilość i gatunek załadowanych zwierząt, dzień załadowania, stację nadawczą i stację przeznaczenia, Nr. wagonu lub oddziału statku, Nr. dziennika badania (§ 10), wynik badania i ilość załączonych świadectw miejsca pochodzenia.

Ilość i gatunek zwierząt należy w każdym wypadku dokładnie podać, a co do opisu zwierząt można powołać się na świadectwa miejsca pochodzenia, które należy dołączyć do świadectwa zdrowia z podaniem ich ilości.

Wszystkie rubryki w świadectwie zdrowia winny być jak najdokładniej wypełnione; pozatem w świadectwie zdrowia należy podać - zgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy - wiadomości co do stanu zaraźliwych chorób zwierzęcych, wymagane przez poszczególne państwa, stosownie do zarządzeń Ministra Rolnictwa. Gruźlica, wścieklizna psów i kotów, pojedyńcze wypadki wąglika, szelestnicy, zarazy dziczyzny i bydła rogatego, różycy świń nie stanowią przeszkód do stwierdzenia, że nie panują zaraźliwe choroby zwierzęce, właściwe danemu gatunkowi zwierząt.

Zmiana wzoru świadectwa zdrowia (wzór Nr. 4) oraz ustalenie, w jakich językach poza językiem polskim świadectwa te mają być - stosownie do porozumienia z zainteresowanemi państwami - wystawiane, należy do Ministra Rolnictwa.

§ 16. 10 Świadectwa zdrowia dla zwierząt, przeznaczonych do wywozu zagranicę, powinny być zaopatrzone w podpis powiatowego lekarza weterynaryjnego lub lekarza weterynaryjnego, upoważnionego przez wojewodę i urzędową pieczęć powiatowego lekarza weterynaryjnego. Jeżeli świadectwo miejsca pochodzenia zawiera widoczne poprawki lub zmiany, lekarz weterynaryjny, dokonywający badania zwierząt, winien swym podpisem stwierdzić na tem świadectwie ważność tych poprawek lub zmian, a ilość załadowanych do wagonu zwierząt zaznaczyć w każdem świadectwie zdrowia słowami.

Ponadto obowiązuje przepis ust. 2 § 10.

§ 17. 11 Przesyłki zwierząt, przeznaczonych do wywozu zagranicę, winny być kierowane wprost do stacji granicznej. Kierowanie takich przesyłek do innej stacji, wyładowywanie, przeładowywanie i doładowywanie zwierząt podczas przewozu jest wzbronione. W razie, gdy zachodzi nieunikniona konieczność przeładowania, zwierzęta podlegają przy przeładowaniu ponownemu badaniu przez powiatowego lekarza weterynaryjnego lub przez lekarza weterynaryjnego upoważnionego przez wojewodę, który wynik badania na stacji przeładowania umieści na świadectwie zdrowia, wystawionem na stacji załadowania.

Wagony, zawierające drób zagraniczny, winny być zaplombowane.

Przesyłki zwierząt przeznaczonych do wywozu zagranicę podlegają na granicznej stacji wyjściowej bezpłatnej kontroli weterynaryjnej wykonywanej przez powiatowego lekarza weterynaryjnego lub innego lekarza weterynaryjnego, upoważnionego przez wojewodę. Kontrola ta polega na sprawdzeniu:

a) czy przesyłki zwierząt zaopatrzone są w świadectwo miejsca pochodzenia (§ 1 punkt b) i świadectwo zdrowia (§ 15 i 16);

b) czy w przesyłkach niema zwierząt padłych i czy stan zdrowia zwierząt nie budzi uzasadnionego podejrzenia.

Przepisy końcowe.

§ 18. 12 Sznurowane zeszyty świadectw miejsca pochodzenia (§ 4 ust. 2), jak również zeszyty świadectw zdrowia (§ 10 ust. 2 i § 16 ust. 2), zawierające odcinki grzbietowe, winny być przechowywane w ciągu lat dwóch, licząc od dnia wydania ostatniego świadectwa z zeszytu.

§ 19. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie równocześnie z rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. R. P. Nr. 77, poz. 673 i Nr. 114, poz. 975).

1 § 1-6 uchylone przez § 11 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 16 września 1953 r. w sprawie zaopatrywania zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia (Dz.U.53.51.257) z dniem 31 grudnia 1953 r.

2 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

3 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

4 § 9 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

5 § 10 zmieniony przez § 1 pkt 4 i 5 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

6 § 11 zmieniony przez § 1 pkt 4 i 6 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

7 § 12 skreślony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

8 § 13 uchylony przez § 11 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 16 września 1953 r. w sprawie zaopatrywania zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia (Dz.U.53.51.257) z dniem 31 grudnia 1953 r.

9 § 15 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

10 § 16 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

11 § 17 zmieniony przez § 1 pkt 3 i 9 rozporządzenia z dnia 15 listopada 1932 r. (Dz.U.32.116.961) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 grudnia 1932 r.

12 § 18 uchylony w części dotyczącej świadectw miejsca pochodzenia przez § 11 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 16 września 1953 r. w sprawie zaopatrywania zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia (Dz.U.53.51.257) z dniem 31 grudnia 1953 r.

• Identyfikator: Dz.U.1928.42.408
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zaopatrywanie zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia i badanie zwierząt na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych.
• Data aktu: 22/03/1928
• Data ogłoszenia: 31/03/1928
• Data wejścia w życie: 01/04/1928