Rzesza Niemiecka-Polska. Obopólna odprawa celna i paszportowa oraz ruch kolejowy w Korzeniowie. Berlin.16.06.1926.

UMOWA

polsko-niemiecka w sprawie obopólnej odprawy celnej i paszportowej oraz w sprawie ruchu kolejowego w Korzeniowie, podpisana w Berlinie dnia 16 czerwca 1926 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 16 lutego 1927 r.-Dz. U. R. P. № 22, poz. 168).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia szesnastego czerwca tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku podpisana została w Berlinie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rzeszy Niemieckiej umowa w sprawie obopólnej odprawy celnej i paszportowej oraz w sprawie ruchu kolejowego w Korzeniowie wraz z odnośnym protokółem końcowym o następującem brzmieniu dosłownem:

POLSKO-NIEMIECKA UMOWA

w sprawie obopólnej odprawy celnej i paszportowej oraz w sprawie ruchu kolejowego w Korzeniowie.

Polska i Niemcy, w celu ułatwienia ruchu osobowego i towarowego przez granicą pod Korzeniowem, postanowiły zawrzeć umowę w sprawie obopólnej odprawy celnej i paszportowej oraz w sprawie ruchu kolejowego w Korzeniowie.

Mianowani w tym celu pełnomocnicy, mianowicie:

za Polskę:

Pan Maciej Koczorowski i Pan Dr. Zygmunt Klechniowski,

za Niemcy:

Pan Poseł Dr. Paul Eckardt,

uzgodnili następujące postanowienia:

Artykuł  1.

(1) W ruchu osobowym i towarowym przez linję celną pod Korzeniowem będzie wykonywana odprawa celna i paszportowa wspólnie przez polskie i niemieckie władze celne i paszportowe w regule na opasce i to pod względem miejsca obok niebie, a co do czasu jedna po drugiej. W tym celu Polska przyznaje Niemcom prawo przedsiębrania odprawy celnej i paszportowej na opasce albo na koronie wału. Miejscowe władze celne i paszportowe porozumieją się ze sobą co do dostarczenia ewentualnie potrzebnych do tego odpowiednich pomieszczeń i co do ewentualnego wynagrodzenia za nie.

(2) O ileby wykonywania odprawy celnej i paszportowej okazało się dogodniejsze poza opaską i koroną wału z powodu wysokiego stanu wody, niekorzystnych warunków atmosferycznych lub z innych przyczyn, odprawa będzie dokonywana przy drodze, prowadzącej do opaski w miejscu, które miejscowe władze ustalą we wzajemnem porozumieniu. W tym celu Niemcy przyznają Polsce prawo przedsiębrania odprawy celnej i paszportowej w istniejących lub ewentualnie wybudować się mających budynkach przy drodze do opaski, do których odnosi się Układ, podpisany dnia 23 czerwca 1923 r., dotyczący używalności przez Polskę budynków w Korzeniowie oraz dostępu do tychże.

(3) Każdy z obustronnych urzędów celnych jest upoważniony do przechowywania przesyłek towarowych wyłącznie pod swem własnem zamknięciem celnem w pomieszczeniach, do których ma prawo według ustępów l i 2.

(4) Interesowane osoby prywatne mają wolny przystęp w towarzystwie właściwego urzędnika celnego do służbowych pomieszczeń i magazynów urzędów celnych,

Artykuł  2.

Urzędy ustanowione, w myśl artykułu 1, na obcym obszarze są eksponowanemi urzędami w rozumieniu niniejszej umowy.

Artykuł  3.

Na budynkach, używanych przez eksponowane urzędy, mogą być umieszczane godła państwowe uprawnionego Państwa.

Artykuł  4.

Przez ustanowienie eksponowanych urzędów nie ustają naruszone prawa suwerenne Państwa, na którego obszarze znajduje się urząd, o ile niniejsza umowa nie zawiera odmiennych postanowień.

Artykuł  5.

(1) Przy odprawie celnej obowiązują obok siebie przepisy celne obu Umawiających się Stron. Przy wywozie będą stosowane przepisy celne Państwa, z którego odbywa się wywóz, tak długo, dopóki wywóz nie zostanie dokonany. Przy przywozie będą stosowane przepisy celne Państwa, do którego odbywa się przywóz, od chwili rozpoczęcia odprawy przywozowej.

(2) Jeżeli urząd celny jednej Strony uzna za konieczne poddać rewizji celnej jakikolwiek przedmiot, oddany już do odprawy urzędowi celnemu drugiej Strony a znajdujący się jeszcze pod nadzorem celnym tej Strony, winien wezwany urząd celny oddać ów przedmiot, w celu ponownej odprawy, do rozporządzenia urzędowi celnemu Strony wpierw wspomnianej.

(3) Jeżeli jedna Strona stwierdzi, że towar należy zdjąć, to druga Strona winna go oddać na rzecz Strony wpierw wspomnianej.

(4) Eksponowanym urzędom celnym jednej Strony przysługuje w granicach niniejszego artykułu prawo na obszarze drugiej Strony wkroczyć w razie naruszenia własnych przepisów celnych według tych przepisów i przewieźć na własny obszar przedmioty, zajęte lub zatrzymane na zabezpieczenie, oraz przytrzymane osoby - te ostatnie, w razie potrzeby, w asyście urzędników drugiej Strony. Przytrzymanie obywateli jednej strony przez urzędy drugiej strony jest niedopuszczalne. Natomiast, dopuszczający się wykroczenia może być przymusowo przyprowadzony w celu spisania protokółu o zaszłym fakcie. Do spisywania protokółu przed urzędnikiem jednej Strony należy przybrać urzędnika drugiej Strony. Przy rewizji może być stosowany przymus wobec obywateli jednej Strony przez urzędników drugiej Strony tylko za przybraniem urzędnika Strony wpierw wspomnianej.

Artykuł  6.

(1) Przy odprawie paszportowej, dokonywanej w eksponowanym urzędzie, obowiązują obok siebie przepisy paszportowe obu Umawiających się Stron z tem zastrzeżeniem, że pierwszeństwo mają przepisy paszportowe Państwa, z którego następuje wyjazd.

(2) Osoby, zamierzające wyjechać, mogą być odesłane zpowrotem, o ile nie posiadają ważnej legitymacji, wymaganej do wyjazdu. Należy je spowodować do powrotu do Państwa, z którego wyjeżdżają. W razie oporu mogą być one przymusowo odesłane zpowrotem.

(3) Stosowanie przymusu przez urzędników eksponowanego urzędu jednej Strony w celu odesłania zpowrotem obywateli drugiej Strony jest jednak niedopuszczalne. Natomiast podróżni mogą być przymusowo przyprowadzeni w celu spisania protokółu o zaszłym fakcie. Do spisywania protokółu przed urzędnikiem jednej Strony należy przybrać urzędnika drugiej Strony. Po ukończeniu protokółu należy zezwolić na dalszą jazdą.

Artykuł  7.

Eksponowane urzędy obu Umawiających się Stron mają prawo w obrębie pomieszczeń, przyznanych im do wyłącznego użytku, utrzymywać porządek i wydalać osoby prywatne, które naruszają ten porządek.

Artykuł  8.

Właściwe władze jednej Strony winny podawać do wiadomości właściwych władz drugiej Strony nazwiska oraz stanowiska służbowe pracowników, czynnych w swoich eksponowanych urzędach.

Artykuł  9.

Pracownikom czynnym w eksponowanych urzędach dozwala się, na podstawie zaświadczenia, wystawionego przez właściwą władzę, na przekraczanie granicy w wykonywaniu i celem wykonywania ich służby oraz na pobyt na obszarze sąsiedniego Państwa w czasie służby bez paszportu i wizy. Zaświadczenie należy wystawiać według załączonego wzoru z ważnością na jeden rok.

Artykuł  10.

(1) Personel eksponowanych urzędów winien nosić na obcym obszarze ubranie służbowe lub widoczne służbowe odznaki, o ile jest obowiązany je nosić w myśl przepisów w Państwie wysyłającem lub o ile wchodzi w styczność z publicznością w wykonywaniu służby w sąsiedniem Państwie.

(2) Noszenie broni jest dozwolone tylko w wykonywaniu służbowej czynności.

(3) Użycie broni jest dozwolone tylko w wypadku prawnie dopuszczalnej obrony.

Artykuł  11.

(1) Pracownikom eksponowanych urzędów w czasie ich pobytu na obcym obszarze poręcza się potrzebną ochronę. Pracowników należy uważać także w Państwie sąsiedniem za urzędników w myśl ustawy karnej. O ile w wypadkach zniewag i urazów cielesnych jest obok skargi prywatnej pokrzywdzonego dopuszczalne także wniesienie skargi publicznej, Strony Umawiające się będą w danym razie korzystały z tej możliwości na rzecz czynnych na obszarze ich Państwa pracowników sąsiedniego Państwa w takiej samej mierze, jak na rzecz własnych urzędników.

(2) Pracownicy eksponowanych urzędów podlegają pod względem dyscyplinarnego karania ich uchybień służbowych jedynie władzy dyscyplinarnej swych przełożonych władz w Państwie wysyłającem. Osądzenie z przyczyny popełnienia przez nich w wykonywaniu służby w Państwie przyjmującem czynów karalnych, pozostawia się wyłącznie, o ile nie chodzi o obywateli Państwa przyjmującego, Państwu wysyłającemu na jego żądanie. Gdy takie żądanie zostanie przedstawione, Państwo przyjmujące powinno bezzwłocznie dostawić ściganego władzy, którą wskaże Państwo wysyłające. Żądanie o przekazanie osądzenia i o dostawienie ściganego powinna władza, właściwa do ścigania karnego w Państwie wysyłającem, przedstawić władzy, właściwej do ścigania karnego w Państwie przyjmującem.

Artykuł  12.

(1) Pracownicy jednej Strony będą popierać czynnych na jej obszarze pracowników drugiej Strony przy wypełnianiu ich obowiązków służbowych, w szczególności w celu przeszkadzania przekroczeniom i ich wykrycia.

(2) Władze i urzędy jednej Strony będą udzielały potrzebnej ochrony eksponowanym urzędom drugiej Strony i ich pracownikom, tudzież będą spełniały ich wezwania w tym względzie w takiej samej mierze, jak podobne wezwania własnych urzędów.

Artykuł  13.

(1) Każda z obu Umawiających się Stron ma prawo wykonywać przez własnych urzędników nadzór nad czynnościami służbowemi swych pracowników, dokonywanemi na obszarze sąsiedniego Państwa.

(2) Przy przekraczaniu granicy i przy czasowym pobycie na obszarze sąsiedniego Państwa urzędników, oznaczonych w ustępie 1, należy odpowiednio stosować postanowienia artykułów 9, 11 i 12.

Artykuł  14.

Przedmioty, przeznaczone do służbowego użytku eksponowanych urzędów i tam zajętych pracowników, będą mogły być przewiezione bez cła, opłat i należności za urzędowem zaświadczeniem właściwego urzędu i będą mogły być wywiezione zpowrotem bez pobrania cła, opłat i należności.

Artykuł  15.

(1) Towarzystwo kolejki Kwidzyńskiej (Kleinbahngesellschaft Marienwerder) i jego prawni następcy są uprawnieni eksploatować na własny rachunek część kolejki, położoną na polskim obszarze między opaską a granicą państwową, w związku z eksploatacją pozostałych części kolejki Kwidzyńskiej w ten sposób, że wszelkie koszty odbudowy i utrzymania urządzeń kolejowych poniesie przedsiębiorstwo kolejowe i ono będzie pobierało wszelkie dochody z eksploatacji.

(2) Dla ruchu, utrzymania i ewentualnych zmian części kolejki, położonych na polskim obszarze, są miarodajne obowiązujące w tym względzie polskie ustawy.

(3) Przedsiębiorca kolejki jest uprawniony oddać wykonywanie ruchu i utrzymanie innemu przedsiębiorcy według powyższych postanowień. W tym wypadku zostaje jednak odpowiedzialny za wypełnienie ciążących na nim zobowiązań.

(4) Do pracowników kolejki, czynnych służbowo na polskim obszarze, mają odpowiednie zastosowanie postanowienia artykułów 9 do 14.

Artykuł  16.

(1) Spory, wynikające z umowy niniejszej, rozstrzyga Sąd rozjemczy, w którego skład wchodzą sędziowie rozjemczy, mianowani po jednym przez każdą z Umawiających się Stron. Sąd rozjemczy zbiera się tylko od wypadku do wypadku. Gdyby sędziowie rozjemczy nie doszli do porozumienia, obiorą wówczas przewodniczącego, który wycia orzeczenie. Jeżeli nie będą mogli zgodzić się na osobę przewodniczącego, Umawiające siej Strony porozumieją się co do tego na drodze dyplomatycznej.

(2) Każda Strona Omawiająca się zapłaci ewentualne należności zamianowanego przez nią sędziego rozjemczego. Należności przewodniczącego i koszty ogólne Sądu rozjemczego pokryją obie Strony po połowie.

Artykuł  17.

(1) Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Dokumenty ratyfikacyjne powinny być wymienione możliwie najrychlej. Umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca, następującego po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

(2) Na wniosek jednej z Umawiających się Stron mają się rozpocząć rokowania w przedmiocie zmiany niniejszej umowy.

Podpisano w Berlinie, dnia 16 czerwca 1925 r., w dwóch egzemplarzach w polskim i niemieckim języku, przyczem oba teksty są równoznaczne.

(-) Maciej Koczorowski

(L. S.)

(-) Dr. Eckardt

(L. S.)

(-) Dr. Klechniowski

(L. S.)

ZAŁĄCZNIK 

Strona przednia.

Zaświadczenie

Barwy państwowe Ausweis № .........

Ważne do ......... 192 .....

Gültig bis zum

P. ...........................................................

Der (stanowisko służbowe) (nazwisko)

(Dienststellung) (Name)

zamieszkały w .......................

wohnhaft in

jest czynny służbowo jako ....................................

ist in der Eigenschaft als

w. ..........................................

in dienstlich tätig

Pieczęć urzędowa , dnia ......... 192 ...

Dienststempel den

...................

Podpis posiadacza Urząd .........

Unterschrift des Inhabers Dienststelle

...............................................

Podpis urzędnika wystawiającego zaświadczenie

Unterschrift des ausstellenden Beamlen

Strona odwrotna.

UWAGA.

Zaświadczenie należy zwrócić urzędowi, który je wydał, skoro ustanie służbowe zajęcie posiadacza zaświadczenia, a w każdym razie po upływie terminu ważności zaświadczenia.

ZUR BEACHTUNG.

Der Ausweis ist der Dienststelle, die ihn ausgestellt hat, zurückzugeben, sobald die dienstliche Verwendung des Ausweisinhabers aufhört, jedenfalls jedoch mit Ablauf der Geltungsdauer des Ausweises.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY

do polsko-niemieckiej umowy w sprawie obopólnej odprawy celnej i paszportowej oraz w sprawie ruchu kolejowego w Korzeniowie z dnia 16 czerwca 1925 r.

Przy podpisaniu polsko-niemieckiej umowy w sprawie obopólnej odprawy celnej i paszportowej oraz w sprawie ruchu kolejowego w Korzeniowie z dnia 16 czerwca 1926 r. pełnomocnicy obu Stron wyrazili zgodę co do następujących postanowień:

I.

Do artykułów 1, 9, 11 i 12.

Postanowienia umowne ustępu 4 artykułu l oraz artykułów 11 i 12 niniejszej umowy stanowią rozszerzenie, a postanowienia umowne artykułu 9 zmianę tych postanowień umownych, które Umawiające się Strony powzięły w artykułach 5, 7 i 9 oraz ustępie l i 2 artykułu 12 umowy z dnia 23 czerwca 1923 r.

II.

Do artykułu 11.

a) Naruszenia ustaw celnych i podatkowych, tudzież postanowień, zakazujących lub ograniczających przywóz lub wywóz, dokonane przez pracowników eksponowanych urzędów, nie mają być uważane za czyny, popełnione w wykonaniu służby.

b) Zastrzega się udzielanie prawa azylu według ogólnych zasad prawnych.

c) O wdrożeniu ścigania karnego przeciw pracownikowi z powodu czynu, popełnionego w czasie służbowego pobytu na obszarze sąsiedniego Państwa, należy bezzwłocznie zawiadamiać przełożona władzę służbową ściganego.

d) Uregulowanie kwestji, która władza ma rozstrzygać o wniosku na przekazanie zasądzenia i na dostawienie ściganego, pozostawia się każdemu z obu Państw.

Berlin, dnia 16 czerwca 1926 r.

(-) Maciej Koczorowski

(-) Dr. Eckardt.

(-) Dr. Klechniowski

Zaznajomiwszy się z powyższą umową i protokółem końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 10 czerwca 1927 r.

• Identyfikator: Dz.U.1927.66.584
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Rzesza Niemiecka-Polska. Obopólna odprawa celna i paszportowa oraz ruch kolejowy w Korzeniowie. Berlin.16.06.1926.
• Data aktu: 16/06/1926
• Data ogłoszenia: 27/07/1927
• Data wejścia w życie: 01/08/1927